Você está na página 1de 1

a pastor ben talhada

Dom Dinis
Cancioneiro da Biblioteca Nacional 534, Cancioneiro da Vaticana 137 a pastor ben talhada cuidava en seu amigo e estava, ben vos digo, per quant'eu vi, mui coitada, e diss': Oimais non nada de fiar per namorado nunca molher namorada, pois que mi o meu ha errado. Ela traga na mo un papagai mui fremoso, cantando mui saboroso, ca entrava o vero, e diss': Amigo louo, que fara per amores, pois m'errastes tan en vo? E caeu antr'as flores. a gran pea do da jouv'al, que non falava, e a vezes acordava, e a vezes esmoreca, e diss': Ai santa Mara, que ser de min agora? E o papagai diza: Ben, por quant'eu sei, senhora. Se me queres dar guarida diss'a pastor, di verdade, papagai, por caridade, ca morte m' esta vida. Diss'el: Senhor mui comprida de ben, e non vos queixedes, ca o que vos ha servida erged'olho e ve-lo-edes.

Você também pode gostar