Sikur Muhammedi a.s.

të
jetonte në Evropë
Si do të jetonin myslimanët sot, sikur Pejgamberi,
s.a.v.s. të jetonte me ne?

Nga: Ahmed Saad, Imam në Londër

Si do të jetonin myslimanët sot, sikur Pejgamberi, s.a.v.s. të jetonte me ne?

Ky artikull është i pari në vargun e artikujve që merren me problemet dhe

që ofrojnë zgjidhje për myslimanët e Evropës nëpërmes personalitetit të
Muhammedit,s.a.v.s.

VENDOSJA E STRATEGJISË

Në kohë të fundit mendoj çfarë do të ndodhte sikur Muhammedi, s.a.v.s.

t'ishte gjallë dhe të jetonte këtu në Evropë?

I bartur nga kjo ide më sillen shumë pyetje : A do të vepronte edhe ai sikur
disa mysliman duke u izoluar nga bashkësia? A do të insistonte në një lloj
petku të caktuar, sepse ky është sunnet, apo do t'i përshtatej shoqërisë dhe
kohës ku jeton? A thua ekzistimi i tij në Evropë do të ndryshonte imazhin e
keq për myslimanët të cilin e transmetojnë mediat? A thua paraqitja e tij e
islamit jomyslimanëve do t'ishte vepruese dhe praktike ?

PËRBËRËSI I CILI MUNGON

Me gjithë zemër besoj që gjërat do të zhvilloheshin ndryshe sikur

Muhammedi, s.a.v.s. të ishte gjallë sot. Nuk nevojitet shumë të mendohet
përse : ai ka pasë mendim strategjik.
Mungesa e këtij mendimi dhe planifikimi është një prej nxitjeve kryesore
për myslimanët e sotëm të Evropës.

Studimi me themel i biografisë së Muhammedit, s.a.v.s. tregon se ka pasuar

planin detal e të përpunuar dhe udhëzimin e qartë nga Allahu, që i ka
kontribuar suksesit të misionit të tij. Planifikimi strategjik është njëri prej
aspekteve të personalitetit të Pejgamberit, s.a.v.s. i cili për shumë mysliman
është ende i panjohur.

Këtu në Perëndim, myslimanët e ndiejnë vetën keq edhepse gjatë janë

prezent në Evropë, ende përpiqen që të dëgjohet zëri i tyre dhe të jenë të
pranuar. Në krahasim me popujt tjerë që kanë një histori më të shkurtër të
ekzistimit në Evropë, myslimanët ngecin pas tyre në kuptim të integrimit
dhe pranimit në kornizat e shoqërisë ku jetojnë.

Nuk është aspak befasuese që njerëzit në Britanin e Madhe besojnë se

myslimanët janë agresiv dhe që i luten "një zoti që e quajnë Allah, i cili i
urdhëron t'i vras jomyslimanët kudo që i arrijnë."

Edhepse myslimanët në Britanin e Madhe janë prezent më shumë se një

shekull, ekziston mungesa e planifikimit strategjik i cili i pengon të arrijnë
ekzistencën ideale dhe angazhimin në shoqërinë britanike.

Shembull tjetër janë disa mysliman që jetojnë në Evropë dhe të cilët për
shkak të sinqeritetit dhe dashurisë ndaj islamit, pa qëllim ju vështirësojnë
njerëzve dëshirën që të bëhen mysliman. Personave që i kthehën islamit ju
shpjegojnë në detale të gjitha rregullat që padyshim janë hutuese edhe për
myslimanët që praktikojnë islamin, dhe tërë këtë për mirëseardhje në islam.

Nëse kemi të bëjme me femrën, e cila paranon islamin, individët që në start

fillojnë me rregullat e hixhabit, e ndonjëherë edhe me mbulimin e fytyrës
edhepse nuk ka përfunduar me ligjëratat e para mbi themelet e Islamit.
Është e panevojshme me i përmend të gjitha pasojat negative që mund të
shkaktohën nga një situatë e tillë.

Besoj që Muhammedi, s.a.v.s. sikur të ishte në mesin tonë dhe të shikonte

situatën e sotme, do të ju thoshte këtyre myslimanëve pedant që e
teprojnë: " Filloni shkallë- shkallë, vëllezër dhe motra. Së pari filloni me
gjërat e rëndësishme sikur që kam filluar unë me njerëzit në Mekë. Ndizni
flakën e fesë në zemra dhe lejoni që ajo të rritet dhe shkëlqen.

E PARA DHE MË E RËNDËSISHMJA: RRUGA E MUHAMMEDIT,s.a.v.s.

Plotë 13 vjetë qëllimi i tij ishte të ju spjegoj njerëzve qëllimin kryesor të

misionit të tij: " Është vetëm një Zot, i cili meriton të adhuhrohet."
Për Pejgamberin, s.a.v.s. nxitje të madhe paraqitnin 360 idhuj që rrethonin

Qabenë, e që duhej në kohë sa më të shkurtër t'i zgjidhë.

Në të njejtin princip, myslimanët e sotëm evropian kanë shumë nxitje që
duhet zgjidhur nëpër mes planeve afatshkurtër, brenda kornizës së një plani
afatgjatë.

Para se myslimanët të kërkojnë respektimin dhe bashkëpunimin nga të

tjerët, duhet t'i zgjidhin konfrontimet e brendshme dhe ndarjet brenda
bashkësive myslimane dhe organizatave islame. Duhet të bashkojmë frontin
e brendshëm para se të bisedojmë me njerëzit jashtë rrethit mysliman.

Në një nivel të dytë, duhet vendosur shembullin e besimit në mes

organizatave myslimane dhe jomyslimane në mënyrë që t'i pranoj shoqëria.
Pejgamberi, s.a.v.s. u paraqit në mjedisin ku njerëzit adhuronin idhujt, dhe
jetën e tyre ia përkushtonin idhujve, të cilët nuk kanë mundur t'iu sjellin as
dobi e as dëm.

Mund të gjejmë idhuj të ngjajshëm edhe këtu në Perëndim. Këta idhuj janë
publiku i cili rrotullon të vërtetën për të krijuar tregim, industria e modës e
cila zgjon epshet trupore me eksponimin tejet të madh të trupit njerëzor,
shpirtë harxhues që krijohet me reklama që ngulfatin për çdo ditë.
Për rastet e këtyre nxitjeve, myslimanët duhet të kenë planin strategjik dhe
qëllimin e qartë para vetit.

Myslimanët nuk mund të kenë çdo gjë në të njejtën kohë. Nevojitën të

punojnë vazhdimisht, të jenë të qetë edhe kur ballafaqohën me çdo idhull në
veçanti.

Si pikë të parë të veprimit të tij, Muhammedi,s.a.v.s. muarr që nga zemrat e

njerëzve të mënjanoj dhe çrrënjosë idhujtarinë. Për suksesin e kësaj detyre
është dashur me qenë logjik dhe bindës në metodat e tij. Për shkak të
përmendurës mund të shohim shënja, gjegjësisht ajete që shpjegojnë fuqin
e Zotit dhe argumentet e Tij që janë të përhapur në tërë universin, dhe të
gjithë janë shpallur me rastin e nxitjeve të përmendura. Kjo fazë ka zgjatur
më shumë se gjysma e 23 vjetëve sa ka zgjatur misioni i Muhammedit,
s.a.v.s.

STRATEGJIA QË BAZOHET NË KONTEKST

Thirrja e Muhammedit, s.a.v.s. gjatë kësaj periudhe, që vazhdimisht e ka

përsëritur ka qenë e qartë dhe e thjeshtë: "Adhuroni një Zot dhe kuptoni që
idhujt nuk mund ta dëmtojnë e as ndihmojnë askend." Ky ishte qëllimi
strategjik kryesor i Muhammedit, s.a.v.s. gjatë kohës së qëndrimit të tij në
Mekë, në një shoqëri relativisht homogjene. Ai dhe shokët e tij, përderisa i
takonin kësaj shoqërie kanë qenë të dënuar dhe të shtypur.

Kur përfundoi kjo periudhë dhe kur myslimanët bënë Hixhret në Medine,
tërë mjedisi ishte tjetër. Në këtë mjedis u gjetën Jehudit dhe Arabët
idhujtar.
Meqë ishte e fuqishme dhe e rëndësishme komponenta shoqërore,
Muhammedi, s.a.v.s. udhëhoqi myslimanët që të arrijnë një plan të ri
strategjik, i cili vërehet në sa vijon:

1. Me vendos prezencën e fuqishme të myslimanëve, e cila nuk

mund të çrrënjoset, nëpërmes vendosjës së islamit në shoqëri
lokale dhe dhënja e shansës të gjithëve që do të kuptojnë dhe
ndoshta përqafojnë islamin.

2. Me u adaptuar në shoqërinë e re duke e treguar këtë nëpërmes

bashkëpunimit në jetën publike dhe punën me bashkësit tjera.
Kjo ndodhi kur Muhammedi,s.a.v.s. bëri kushtetutën e Medinës
dhe njëra prej pikave ishte mbrojtja e ndërsjellë e Jehudive dhe
të gjitha fiseve tjera jomyslimane që kanë jetue në Medinë. Kjo
kërkon që myslimanët të bashkëpunojnë në zgjedhjën e
udhëheqësve me vota. Gjithashtu duhet lobuar dhe krijuar
koalicion me anëtarët tjerë të shoqërisë.
3.Me qenë shembull në mbajtjën e islamit dhe mbajtjën e
rregullave të shoqërisë ku jetojmë, por me kusht që kjo nuk
kundërvihet me rregullat islame. Me fjalë tjera, atë që flisni, këtë
tregoni me vepra. Është piklluese kur myslimanët prishin
reputacionin e tyre duke mos respektuar kohën, gjegjësisht
vonesën. Edhe më rënd është kur myslimani manipulon me
jomyslimanët vetëm me qëllim të arrijtjës së nënshtetësisë.

Duke analizuar këtë që ka arritur në Medine, myslimanët duhet kuptuar që

Muhammedi, s.a.v.s. ka punuar në unitetin e shoqërisë dhe në bashkëpunim
në mes pjesëve përbërëse të tij nëpërmes angazhimit e të gjitha shoqërive
në aktivitete dhe projekte që do kenë dobi të gjithë.

Plani i Pejgamberit, s.a.v.s. ka qenë që të sillet një shembull më i mirë i

qytetarëve të ndërgjegjshëm dhe aktiv që do të jetë shkas që njerëzit
shiqojnë pozitivisht islamin dhe në fund ta përqafojnë. Në mas të madhe
Muhammedi, a.s. ka arritur qëllimin e tij që myslimanët në Medine të bëhen
pjesë e rëndësishme e shoqërisë.

Sikur Muhammedi, s.a.v.s. të ishte në mesin tonë, besoj se shumë më mirë

do të vepronte në fushën e angazhimit dhe integrimit të myslimanëve. Por,
myslimanët nuk duhet të vajtojnë për humbjen e shanseve, sepse asnjëherë
nuk është vonë. Myslimanët edhe më tej mund të kenë një plan strategjik
duke filluar me aplikimin e menjëhershëm.

E gjitha që mund të nevojitet është që sa më thellë të studiojmë

personalitetin dhe biografinë e Pejgamberit, s.a.v.s.

Përktheu dhe përshtati: Prim.dr.med.sc. Ali F. Iljazi