VRIJDAG 4 APRIL 2014

VRIJDAG 4 APRIL 2014

Lekker en gezellig eten met elkaar voor het goede doel. Daar gaat het om bij het Dorpsdiner Laren, waarvan de inschrijving deze week opnieuw van start ging. Maar komt dat geld eigenlijk wel op de bestemde plaats terecht? Veel mensen vertrouwen ontwikkelingshulp niet. Twee leden van de Rotary Laren-Blaricum wilden de projecten met eigen ogen zien.

Dorpsdiner Laren

Dorpsdiner Laren

Zorgen dat jongeren in eigen regio iets bereiken

Tineke Vermeer Laren Om over ontwikkelingshulp te kunnen oordelen, moet je er eigenlijk zelf geweest zijn, vinden Gerrit-Jan Hlsenbeck en Gilles baron van Hvell tot Westervlier en Wezeveld (zeg maar Van Hvell). Ze bezochten Cambodja, samen met Sara Wink, medewerkster van International Child Support (ICS) en gingen langs bij ICSprojecten. Van Hvell werkte 33 jaar bij KLM in technische en operationele functies. Hlsenbeck was actief voor een Amerikaanse producent van zelfklevende materialen. De ruim 100.000 euro die de Larense dorpsdiners de afgelopen jaren hebben opgebracht, werd in Cambodja besteed en daar is ook dit jaar weer sprake van. Het opgehaalde inschrijf- en sponsorgeld is door bijdragen van Wilde Ganzen en Rotary International nog eens verhoogd. Cambodja grenst aan Thailand, Laos en Vietnam, is 4,5 keer zo groot als Nederland. De bevolking is overwegend boeddhistisch. Tachtig procent van de 14,8 miljoen inwoners werkt in de landbouw. Er is een zeer matige infrastructuur en door de vele oorlogen en gruwelijkheden van de Rode Khmer, waarbij miljoenen mensen zijn vermoord, heeft het land een enorme achterstand. Wat troffen jullie aan? Hlsenbeck: ,,We vlogen naar Siem Reap, een kleinere luchthaven, circa 315 kilometer noordelijk van de hoofdstad Phnom Penh. We hebben projecten in het noorden bezocht, wat relatief het armste deel is. Oorspronkelijk hadden wij het plan om met de hele Rotaryclub deze reis te ondernemen, maar dat bleek onhaalbaar. Jammer, want onze club heeft al twee bouwreizen gemaakt met Habitat for Humanity, naar Roemeni en Ghana en daar hebben we hele goede ervaringen opgedaan. Maar niet iedereen kan zon reis naar Cambodja bekostigen, kon geen vrij krijgen of wilde niet helemaal naar Zuidoost Azi. Wat voor projecten zijn er tot nu toe dankzij het Dorpsdiner gesponsord? Van Hvell: ,,In 2011 was het een onderwijsproject voor jonge scholieren, in 2012 ging het geld naar waterstations, in 2013 een trainingsproject voor jongeren van 15 tot 21 jaar, die leren ondernemen. Voor 2014 staat er weer een aantal waterstations op het programma, waarvoor kennis wordt uitgewisseld met de organisatie 1001 Fontaines, die al actief is in het zuiden. Voordeel is dat je met organisaties samenwerkt die de weg weten en die de projecten controleren. Hoe gingen jullie ermee om als je zag dat ergens minder efficint werd gewerkt? Hlsenbeck: ,,Tja, het lijkt zo makkelijk om kritiek te hebben, maar je krijgt ook begrip voor de valkuilen en onmogelijkheden in een land. We waren er te gast, dus je blijft beleefd. Maar bij een bezoek aan n van de landbouwprojecten troffen we nogal een bende aan, met plastic zwerfafval. Wij zijn toen begonnen op te ruimen, om te laten zien dat het daardoor beter functioneert. We merkten wel dat onze gastheren van ICS

In een eenvoudig
LAREN-BLARICUM/ARCHIEFFOTO DORPSDINER 2013 STUDIO KASTERMANS

klaslokaal presenteren jongeren wat ze geleerd hebben tijdens hun ondernemersproject.

FOTOS CAMBODJA ROTARYCLUB

Bezoek aan een biologisch landbouwproject, geleid door een vrouw. Links op de foto staat Sara Wink van ICS.

Even een pauze in het drukke programma. Op mountainbikes naar de Angkor-Wat. Links Gilles van Hvell, rechts Gerrit-Jan Hlsenbeck.

zich een beetje geneerden voor de situatie, maar anderzijds is het natuurlijk goed dat je ook de werkelijkheid te zien krijgt. Kijk, als onze koning en koningin ergens op bezoek komen, wordt alles aangeveegd, gerepareerd, opgeschilderd. Wij hebben ook gezien dat het soms niet zo gladjes verloopt. Dat moet je accepteren. Wat heeft jullie het meest getroffen tijdens deze reis? Van Hvell: ,,Natuurlijk word je stil van de armoedige omstandig-

heden waaronder mensen daar leven. Ik was diep onder de indruk van het enthousiasme van de jongeren. Ze willen zich zo graag ontwikkelen. Hlsenbeck: ,,We hebben allebei al veel van de wereld gezien. Het is goed om eens te ervaren hoe het leven niet zo georganiseerd verloopt. Al die kleine neringen in het noorden, waar de mensen heel hard werken op de rijstvelden om n oogst per jaar te krijgen. Je ziet er nauwelijks autos, wel bromfietsen en door brommers voortgetrokken tuktuks.

Er is veel werkloosheid in de steden, dus moet je zorgen dat jongeren in hun regio kunnen blijven en iets bereiken. Zo is er nu een groeiende samenwerking tussen biologische landbouwbedrijfjes, die hun producten verkopen aan hotels en horeca. Het toerisme is een belangrijke inkomstenbron. Vooral in de streek waar wij waren, vlakbij de Angkor-Wat, de wereldberoemde tempel. Daar konden we op mountainbikes naar toe fietsen. Hebben jullie daar ook contact

gehad met andere Rotarians? Hlsenbeck: ,,Het is een wereldwijde organisatie, die uitwisseling van kennis en vriendschap in de verschillende landen wil bevorderen. Om een toelage van Rotary International te krijgen, is samenwerking met een club in het bestemmingsland zelfs een voorwaarde. Wij hebben de voorzitter van de Rotaryclub Angkor ontmoet, een Taiwanese vrouw, die heel actief is. En er kwam een delegatie overvliegen vanuit Phnom Penh, speciaal om ons te ontmoeten en gezamen-

lijk de ICS-projecten te bezoeken. Bovendien waren er tijdens een diner Rotarians aanwezig uit Australi en Thailand. Dan merk je hoe inspirerend het werkt als je idealen deelt. Met de club in Phnom Penh gaan we komend jaar samenwerken voor het goede doel: nieuwe waterstations in het noorden.
Tineke Vermeer is freelance journalist en lid van Rotaryclub Laren-Blaricum. Kaarten voor het Dorpsdiner zijn te bestellen via www.dorpsdiner.nl.

In een waterstation wordt het water gezuiverd en gedistribueerd, zodat er minder infectieziektes voorkomen.