Deixe que resplandea E que teu sorriso floresa No deixe que desavive A luz que em ti vive O abrao que um dia me deste Ser a vida em prosa Deixar de te ver pior que catstrofe assombrosa um terrvel ataque de peste Que peneia em nossa vida calorosa Melhor ficar assim quase pegajosa do que no ser nada amorosa E ento deixe surgir Este amor que me conquista Resplandeamos teus olhos de ametista E deixemos o resto vir