FAKULTI SAINS SUKAN DAN KEJURULATIHAN

QPP3033
PSIKOBIOLOGI AKTIVITI FIZIKAL
JENIS TUGASAN:
INDIVIDU (TINJAUAN ILMIAH)
KUMPULAN A
DISEDIAKAN OLEH:
SUHAILAH BINTI FAUZI
D20122061938

Ijazah Sarjana Muda Sains Sukan (Psikologi Sukan)

Sem 5 (Semester 2 Sesi 2014/2015)
Fakulti Sains Sukan dan Kejurulatihan

KESAN AKTIVITI FIZIKAL AEROBIK SECARA AKUT DAN BIASA KE ATAS POSITIVE
ACTIVATED AFFECT

Justy Read
Aktiviti fizikal merupakan kesihatan dan kesejahteraan hidup. Positive activated affect (PAA)
adalah keadaan mental subjektif bagi tenaga dan enthusiasm yang berkait rapat dengan
kesihatan dan kesejahteraan hidup. Aktiviti fizikal adalah tingkah laku yang sihat dan positive
activated affect adalah keadaan mental yang positif. Kesan aktiviti fizikal ke atas positive
activated affect ialah memastikan kesihatan berkaitan dengan siasatan saintifik.

DEFINISI
- Aktitiviti fizikal
Aktiviti fizikal adalah pergerakan secara aerobik atau anaerobik yang dihasilkan oleh tubuh
badan bagi meningkatkan penggunaan tenaga (U.S Department of Health and Human Services
USDHHS) 2008. Aktiviti fizikal sangat rendah dalam kalangan individu biasa dan bagi atlet pula
aktiviti fizikal sentiasa diamalkan.

- Positive activated affect (PAA)

Affect didefinisikan sebagai kualiti keadaan mental subjektif sepanjang dimensi valensi dan
pengaktifan atau apa yang telah dinyatakan sebagai kesan utama (Russell, 2003). Valensi
menerangkan kesan sepanjang keadaan mental yang positif atau negatif. Pengaktifan
merupakan kesan sepanjang keadaan mental yang berjaga dan tidur. Affect-laden terms

contohnya seperti gloomy dan delighted kebiasaannya akan menghubungkan antara keadaan
laporan kendiri efektif dan circumplex. Bab ini akan menyiasat kesan aktiviti fizikal aerobik
secara akut dan berjadual ke atas skor skala bagi kesan alatan laporan kendiri di mana
kawasan PAA quadrant bagi kesan circumplex.

KESAN AKTIVITI FIZIKAL AEROBIK KE ATAS POSITIVE ACTIVATED AFFECT (PAA) :

META-ANALYTICAL EVIDENCE

- Aktiviti fizikal aerobik secara akut

Kajian mengenai kesan aktiviti fizikal aerobik yang akut ke atas post-activity self-reported PAA.
Database mengandungi 158 kajian daripada tahun 1979 sehingga 2005. Kajian mengkaji
kesan dalam hubungan senaman aerobik seperti tarian aerobik, berjalan, joging, berlari,
berenang dan berbasikal dikenalpasti menggunakan database komputer dan pencarian secara
manual. Min umur bagi subjek adalah 24.50 tahun dengan standard deviation, SD= 11.64.
Sebanyak 23% sampel kajian adalah lelaki, 35% perempuan dan 40% jantina campuran.
Selain itu, sebanyak 62% sampel kajian terdiri daripada pelajar kolej, 19% masyarakat
setempat, 8% atlet, 4% peserta klinikal dan 5% campuran daripada pelajar, staf dan fakulti
universiti. Kajian dibahagikan kepada tiga kategori berdasarkan pra aktiviti skor z iaitu kurang
daripada -0.5 z, -0.5 z hingga 0.5 z dan lebih daripada 0.5 z. Intensiti dikodkan menggunakan
peratusan pengambilan oksigen gantian. Tempoh masa dikodkan dalam beberapa minit per
sesi dan kajian dikumpulkan kepada 5 selang masa. Hasil kajian mencadangkan kesan positif
antara kualiti kajian dan kesan saiz menunjukkan kesan terbesar kepada kajian dengan
kesahan dalaman yang tinggi. Untuk sumber kajian, kesan dalam kajian yang diterbitkan

adalah lebih besar secara signifikan berbanding kajian yang tidak diterbitkan, sumber berat
sebelah.

- Aktiviti fizikal aerobik secara biasa

Kajian mengenai kesan program aktiviti aerobik dalam post-program laporan kendiri positive
activated affect (PAA). Database mengandungi 115 kajian daripada tahun 1980 sehingga 2008.
Kajian bagi kesan dalam hubungan kepada program senaman aerobik dikenalpasti
menggunakan database komputer dan pencarian secara manual. Min umur bagi subjek dalam
database adalah 42.41 tahun (SD=15.93). Sebanyak 14% sampel kajian adalah masyarakat
setempat, 22% klinikal, 13% pelajar kolej, 5% campuran daripada pelajar, staf dan fakulti
universiti dan 2% adalah atlet. Hasil kajian menunjukkan jelas inverse relation di antara
baseline PAA dan magnitud bagi peningkatan daripada program senaman aerobik. Moderator
menganalisis sesi masa dan tempoh masa menunjukkan tendency terhadap kesan kecil dengan
sesi masa yang panjang dan program yang panjang. Pentingnya, walaubagaimanapun, dengan
menganggap kepada aktiviti yang berkaitan dengan analisis moderator, 90% Crls yang tidak
termasuk kosong terdekat kesemua kategori pembolehubah, mencadangkan bahawa pelbagai
keputusan program aerobik dalam generalizable meningkatkan PAA.

RUMUSAN BAGI PENEMUAN META-ANALYTICAL

Bagi kedua-dua meta-analisis menunjukkan bahawa aktiviti fizikal yang akut dan biasa
meningkatkan laporan kendiri PAA secara tepat sebahagian SD dalam subjek eksperimen yang
melakukan aktiviti aerobik berbanding subjek kawalan yang tidak melakukannya. Tambahan
lagi, PAA bagi akut adalah sentiasa positif semasa dua minit yang pertama aktiviti (kecuali
selepas intensiti aktiviti yang tinggi) dan analisis bagi aktiviti aerobik yang biasa menunjukkan

bahawa pelbagai program akan menghasilkan generalizable meningkat dalam PAA. Akhirnya,
penemuan meta-analitikal dalam sesetengah keputusan analisis oleh moderator menghasilkan
maklumat tentang keadaan di bawah yang mana magnitud ES akan berbeza tetapi bukan
kerana bagaimana atau kenapa kesan itu terhasil (Miller & Pollock, 1994).

A CONCEPTUAL ISSUE
Adakah PAA Fundamentally core affect atau natural kind?
Natural kind dalam sains adalah kategori daripada pengkaji boleh menguji hipotesis dan
menjadikannya sah dan reliable generalizations daripada sampel bagi kategori kepada
keseluruhan kategori (Boydm, 1999). Teori core effect menyatakan PAA adalah blend bagi
valensi positif dan pengaktifan yang agak tinggi. Dalam erti kata lain, teori core effect bahawa
terhasilnya PAA hanya kerana penemuan dimensi bagi persekitaran dan valensi. Isu konsep
yang paling penting adalah sama ada PAA adalah penemuan core effect atau natural kind dan
sebab bagi perbincangan adalah untuk mengingatkan pembaca bahawa core effect dan model
associated circumplex adalah bukan satu-satunya cara untuk conceptualize kajian bagi PAA
atau affect secara amnya.

KAJIAN MASA HADAPAN

Kajian masa hadapan seharusnya mengenalpasti kenapa aktiviti fizikal enhances PAA dalam
sesetengah orang dan tidak kepada orang lain. Pemikiran dan pembolehubah individu yang
berbeza dengan faktor genetik adalah berpotensi dalam penghasilan avenues. Pembolehubah
pemikiran associated dengan PAA sebelum, semasa dan selepas aktiviti fizikal seperti fokus
pemerhatian untuk menghasilkan atau menghalang rangsangan (e.g., Tian & Smith, 2011) dan

perbezaan kemunculan kognitif yang berkaitan dengan jantina, fitness dan status aktiviti (e.g.,
Rose & Parfitt, 2010) adalah sangat penting untuk perubahan PAA dan adherence aktiviti fizikal.
Jangkaan yang selalu mediated oleh perubahan tingkah laku dan teori jangkaan boleh dibaca
untuk apa-apa kesan untuk seseorang individu boleh mengembangkan jangkaan termasuklah
affective benefits bagi aktiviti fizikal. Faktor genetik mempengaruhi voluntary aktiviti fizikal dan
tahap kesihatan dan mungkin sumber bagi variasi dalam tindakbalas efektif untuk aktiviti fizikal
(de Geus & de Moor, 2008). Sesetengah pengkaji mencadangkan peningkatan aktiviti berkaitan
PAA mungkin bergantung kepada variasi dalam sistem dopamin (Simonen et al., 2003) atau
brain-derived faktor neurotrophic (BDNF), gen mungkin berkaitan dengan aktiviti fizikal dan
activity-associated PAA (Bryan, Hutchison, Seals & Allen, 2007). Akhirnya, pengkaji perlu
replicate penemuan penting yang dilihat dalam bab ini untuk mengukuhkan kewujudan reliability
bagi keputusan.

KESIMPULAN
Positive activated affect (PAA) adalah keadaan mental subjektif bagi tenaga positif dan ikatan
PAA adalah berkaitan dengan kesihatan dan well-being. Aktiviti fizikal aerobik meningkatkan
laporan kendiri PAA dalam kumpulan aktiviti aerobik berbanding dengan kumpulan kawalan
tiada aktiviti (Reed & Buck, 2009; Reed & Ones, 2006). Sesetengah keadaan keputusan sama
dan generalizable meningkat dalam post-activity PAA termasuklah apabila pra aktiviti PAA
adalah kurang berbanding average dan rendah intensiti bagi sesi aktiviti aerobik selama 10
sehingga 35 minit. Pelbagai program aktiviti fizikal aerobik muncul untuk meningkatkan PAA.
Kognitif atau pemikiran dan pembolehubah perbezaan individu dengan faktor genetic adalah
dicadangkan sebagai penghasilan kawasan kajian untuk lebih memahami kesan aktiviti fizikal
aerobik ke atas PAA.