Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
(c) KIMPSS
All rights reserved 2012
For Mobile users only
DO NOT PLAGIARIZE OR POST THIS TO OTHER SITE
OR ELSE
. . . .
***
" I have only 10% possibility to recognize him and 90% not , but even though my
mind can't , my heart can " - Clara Mecija
***
"Clara ! "
"Baby Clara ko ! "
"hhhmmm. galit ? galit ba sakin ang Clara ko? " kanina pa siya nakatulala e, ano
bang nangyayari?
"Uhh. okay lang ako , sige punta na kong room " saka siya nag lakad, sinundan ko
naman siya, kanina pa siya wala sa sarili , hayy.
"Clara, hindi jan room natin ! Dito , HAAHA, toh talaga, malilimutin "
"Huh? Malilimutin ba ko dati? " tanong niya, nakakainis naman tong babaeng to, k
anina pa wala sa sarili,
"Huh? Ang gulo naman ng baby ko, tara na sa loob" saka ko siya hinawakan sa kama
y, at binigyan siya ng kiss sa cheeks, ganun naman kami parati, saka hinila na s
iya papasok sa room,
"Wala, nagulat lang " saka siya humarap sa unahan, kinausap niya rin ang iba nam
ing kaklase at tinanong kung kamusta na sila, medyo nagulat nga sila kay Clara d
ahil hindi naman talaga siya pala-pansin ng tao, medyo may pagka-suplada siya
Nag-lecture lang ang mga titser namin , at si Clara, ang Top student ay hindi su
masagot sa mga tinuturo ng titser, at himala hindi rin siya tinatawag ng mga tea
chers sa recitations, Hindi nag-laon nag-bell na rin.
Tumayo agad si Clara, at kinausap at niyakap ang mga kaklase namin, tinanong nga
sakin kung anong nangyari kay Clara, pero wala akong alam e.
"About Miss Clara Mecija , our Top Student" huminga muna siya ng malalim at
"She doesn't recognize all of us" lahat kami napa-tigil , kase alam kong hindi y
un totoo
"This would be her last day in school and tomorrow, she'll be flying to Canada f
or some surgeries, She has alzheimers, which she's memory doesn't last long, *ou
r teacher stop, at nag-pahid ng luha* Nakiusap siya sa mama niya na bago siya um
alis, gusto sana niyang makilala ang mga kaklase niya, " tumigil si ma'am at tum
ingin sakin " And also you, Amiko "
Then our teacher walked out the room , she was the closest friend of Clara here
in school, kaya I know malungkot yun pero
I stood up, and run as fast as I can , until makarating sa parking lot, naka-par
k ang motor ko ron.
"Huh? Ohh my gasshh thank you ! Nalimutan ko nanaman dalhin tsk , thank you ulit
! "
"Uhh no problem, ito ohh" but then that time kukunin na niya sana ng mabitawan k
o at tumilapon ang bag niya, at ang mga nakalagay, halos dalwang dosenang ballpe
n, I laughed habang tinutulungan siya that time
"Ahh ehh, lagi naman kasing nawawala kaya yan, for sure , di na ko mawawalan"
"ahhh, hehe, sige salamat, by the way, Clara, Clara Mecija "
"Ahh, Amiko , Amiko Selvates " then we shaked hands and she bids goodbye
" So you heard" ewan pero nakita ko sa muka ni Tita ang namumuong luha sa mga ma
ta niya
"Okay po Tita" then leave the sala, habang nahakbang sa hagdan, hindi ko mapigil
an ang sarili ko, This may sound gay pero, I can't help it but to burst in tears
,
At ngayon nasa harap nako ng room niya, her mom also told me na minsan nakakaala
la siya pero pag-gising niya, parang wala siya kaalam-alam
Bago ko paman buksan ang pinto , huminga ako ng malalim , then opened the door
She was drawing something but then when I glared , I was shocked
because I was the one on the drawing,
"Sino ka? " una niyang bungad sakin that tear up my heart , masakit pala,
"I'm Amiko " after that napatingin siya sa dina-drawing niya, at napatingin muli
sakin
"Ikaw pala to, " then she smiles "I always had a dream with the same boy , Ikaw
pala , I have only 10% possibility to recognize you and 90% not , but even tho
ugh my mind can't , my heart can , parin pala , " napatigil siya sa pag-tingin s
"Pwede ba kitang mayakap ? " agad naman akong lumapit sa kaniya at niyakap siya,
Gahd we are both crying,
"I always write things that can make me remember you " then she hugged me tight
, " I really can't remember you but when I finished reading those notes that mak
e me remember you , I feel like , Every bit of time , I'm realizing that youre t
he one thats why , I'm still having my One Last Memory " then kumalas na siya sa
pagkakayakap
"That's why, I'm now giving this to you,*Then she gave me a notebook* I'm ready
to forget this one last memory, you deserve another girl , *sob* Amiko " but the
n I just can't help it, I kissed her, and she respond ,
***
Andito ako ngayon, sa labas ng Airport , at the Parking Lot, sitting infront of
my car , habang tinitingnan ang eroplanong sinasakyan niyang palayo ng palayo ,
At ag puso niyang lumalayo mula sakin,
after 7 years
Naglalakad na ko pauwi, Urrhh, stressed , commute lang naman ako since coding an
g sasakyan ko and nag-kataon walang tricycle o taxi man lang, medyo masakit ang
likod ko pero okay lang , sanayan lang naman ,
*KRING KRING*
my phone is ringing kaya hinanap ko ito sa bag ko, bale nakayuko ako habang nagl
alakad ng may mabangga ako
"A-amiko ? " I'm keeping my promise , and now I'll be starting now, Thank God ,
coding ang sasakyan ko,
-- THE END --