Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
E PRGJITHSHME
Pr shkollat e mesme bujqsore
Teksti sht miratuar dhe financuar nga Ministria e Arsimit dhe Shkencs.
Titulli: Agronomi e prgjithshme
E prshtatn: Agim Urui (Kreu 1 dhe 5)
Mira Ballauri (Kreu 2, 3 dhe 4)
Redaktore prgjegjse:
Klara Shoshi
Redaktore letrare:
Klara Shoshi
Klara Shoshi
ISBN 978-99927-0-639-8
AGRONOMI E PRGJITHSHME
PASQYRA E LNDS
HYRJE: Rndsia dhe kuptimi i prodhimit bimor
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
1.5.
1.6.
1.7.
1.8.
1.9.
1.10.
1.11.
1.12.
1.13.
1.14.
1.15.
1.16.
1.17.
1.18.
1.19.
1.20.
1.21.
8
10
13
15
17
20
22
25
27
29
31
33
36
41
45
48
51
55
58
61
63
65
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
2.6.
2.7.
2.8.
2.9.
65
68
71
73
75
77
79
80
81
82
83
3.1.
3.2.
3.3.
83
86
88
AGRONOMI E PRGJITHSHME
3.4.
3.5.
3.6.
90
92
94
95
97
4.1.
4.2.
4.3.
4.4.
4.5.
97
100
102
104
105
107
109
5.1.
5.2.
5.3.
5.4.
5.5.
5.6.
5.7.
5.8.
5.9.
5.10.
5.11.
5.12.
5.13.
5.14.
5.15.
5.16.
5.17.
5.18.
5.19.
5.20.
5.21.
5.22.
5.23.
5.24.
5.25.
5.26.
111
113
117
120
122
124
126
128
131
133
135
137
139
141
143
145
148
151
154
156
158
148
160
164
167
169
Objektivat
Objektivat
Njohja e vendit dhe e origjins s do bime t kultivuar.
Prcaktimi i qendrave t prejardhjes s bimve n bot.
Prcaktimi i qendrave t prejardhjes s disa bimve q kultivohen n Shqipri.
do bim e kultivuar zhvillohet normalisht dhe jep prodhim t bollshm n kushte t caktuara
t mjedisit, q pr t jan m t prshtatshme, prandaj edhe shprndarja e bimve bhet duke
siguruar kto kushte (klim, tok). do prpjekje e br nga njeriu pr t prhapur nj bim n
zona me kushte t ndryshme klimatikotoksore nga zona e prejardhjes, sht ndeshur me
vshtirsin e mosprshtatjes ndaj kushteve t reja. Aftsia e bimve pr tu rritur dhe pr tu
zhvilluar normalisht n kushte t ndryshme t mjedisit rrethues prbn prshtatjen e bimve
ndaj ktij mjedisi. Kjo prshtatje ka mundsuar shprndarjen e bimve n rruzullin toksor, n
saje t przgjedhjes dhe evolucionit natyror dhe njerzor.
Bimt q kultivohen sot e kan prejardhjen nga rajone t caktuara t rruzullit toksor q quhen
QENDRA T PREJARDHJES.
Sipas N.J.VAVILLOV ekzistojn tet qendra t prejardhjes s bimve, t cilat jan si m posht:
Kina nga ku e kan prejardhjen soja, elbi, pemt frutore, bimt rrnjore
India nga ku e kan prejardhjen orizi, pambuku i lasht, sorgumi, panxhari i
sheqerit, banania, portokalli, liri, krpi etj.
Azia Qendrore nga ku e kan prejardhjen gruri, bizelja, liri, karota.
Azia e Vogl dhe Lindja e Mesme nga ku e kan prejardhjen tepa, elbi distik,
trshra, thekra, qershia, jonxha.
Vendet Mesdhetare dhe bregdeti i Afriks Veriore nga ku e kan prejardhjen ulliri,
kokula, panxharsheqeri.
Abisinia nga ku e kan prejardhjen gruri, elbi, spinaqi, kafeja dhe recini.
Amerika Qendrore dhe Meksika Jugore nga ku e kan prejardhjen pambuku i kohs
s re, misri, fasulja, patatja e mbl etj.
Amerika Jugore nga ku e kan prejardhjen patatja e zakonshme, duhani, domatja,
speci, patllxhani.
Nga kto qendra t prejardhjes, me kalimin e kohs, bimt jan prhapur n zona dhe vende t
ndryshme t rruzullit toksor, n saje t prshtatjes ndaj kushteve t reja t toks, t klims dhe
t mjedisit. Nj ndihmes n kt prhapje dhe prshtatje ka luajtur dhe luan njeriu, duke
prdorur metoda t ndryshme seleksionimi, q ojn n prmirsimin e veorive morfologjike
dhe fiziologjike t ktyre bimve. Nga kjo pun e br jan krijuar varietete ose hibride t reja,
q jo vetm jan prshtatur me kushtet e reja t mjedisit, por kan siguruar prodhime t
bollshme dhe cilsore, duke rritur t ardhurat e fermerve, si p.sh.: importimi i duhanit n
Europ, importimi i grurit, bananes, kafes etj. Dhe njeriu ia ka arritur ktij qllimi, duke
prshtatur bim t ndryshme n zona t ndryshme, sepse ka njohur mir faktort e kultivimit,
rritjes, zhvillimit dhe prodhimit n nj tok dhe klim t caktuar pr do bim ose grup bimsh
gj q do ta trajtojm edhe n temat e ardhshme.
Objektivat
Njohja e faktorve q ndikojn n prhapjen e bimve bujqsore.
Njohja e prbrjes s elementeve t klims.
Dallimi i bimve t dits s gjat nga bimt e dits s shkurtr.
Faktort q prcaktojn nse nj bim mund t rritet e t prodhoj n nj zon t caktuar jan:
KLIMA
TOKA
KUSHTET EKONOMIKO SHOQRORE.
Klima prcakton tipin e bimsis q zhvillohet n do vend t bots dhe prbhet nga kto
elemente:
1. Temperatura
2. Uji
3. Drita
Sa m lart t ngjitemi mbi nivelin e detit, aq m shum ulet temperatura (pr do 100 m
ngjitje kemi zbritjen me 0,5C).
N gjersin gjeografike mesdhetare rriten pothuajse shumica e bimve, gj q nuk ndodh
kshtu n Polin e Veriut ose n Polin e Jugut.
Kur nj siprfaqe toke ka kundrejtim nga jugu ose nga perndimi ka nj temperatur m t
lart sesa nj siprfaqe toke me kundrejtim nga lindja ose nga veriu.
05 C
2530
3137 C
1518 C
3137 C
4450 C
Toka furnizohet me uj nga reshjet, q mund t vijn n formn e shiut ose t bors. N vendin
ton sasia mesatare vjetore e reshjeve sht e lart dhe arrin rreth 1400 mm n vit. Por rndsi
ka edhe shprndarja e tyre brenda nj muaji, stine dhe viti, luhatja nga nj vit n tjetrin etj. Te
ne reshjet bien shum t rregullta dhe: nse stina e dimrit dhe e pranvers sht e lagsht
(80% reshje), krkohet kullim; nse periudha e vers dhe e vjeshts sht e that (20%),
krkohet ujitje. Nga t dhnat shumvjeare del se n vendin ton m shum reshje bien n
Shkodr (mbi 1400 mm shi n vit), n Gjirokastr (13001400 mm shi n vit), n Sarand
(10001100 mm shi n vit) dhe m pak reshje bien n Kuks, Kor, Peshkopi (500700 mm
shi/vit). Meqense uji sht faktor kryesor pr rritjen dhe zhvillimin e bims, ne i grupojm
ato, sipas krkesave q kan, n tri grupe kryesore:
1.
2.
3.
Bima q t formoj nj gram/lnd t that ka nevoj pr nj sasi uji e cila sht e ndryshme
pr bim t ndryshme; p.sh.: sorgumi 322 g pr 1 g; gruri 513 g pr 1 g; trshra 597 g pr 1 g;
misri 368 g pr 1 g; elbi 534 g pr 1 g; patatja 636 g pr 1 g; pambuku 646 g pr 1 g; trfili
770 g pr 1 g; jonxha 831 g pr 1 g dhe panxhari i sheqerit 400 g pr 1 g.
Objektivat
Prcaktimi i gjatsis s dits dhe t nats n zona t ndryshme t bots dhe t vendit
ton.
Dallimi i bimve q duan dritzim t bollshm, mesatar dhe t kufizuar.
Njohja e fotoperiudhs dhe e bimve me fotoperiudh t ndryshme.
Klasifikimi i bimve sipas fotoperiudhs.
Burimi i vetm i nxehtsis sht dielli. Ai rrezaton shum energji n njsin e kohs, por n
pika t ndryshme t rruzullit toksor nuk marrim nxehtsi dhe ndriim t barabart. Pr rritjen
dhe zhvillimin normal t bims kan rndsi dy elemente t drits:
1. INTENSITETI
2. KOHZGJATJA
Q t dyja kto elemente varen nga:
gjersia gjeografike,
stina e vitit.
Po ti referohemi t dhnave, del se n Ekuator dita dhe nata jan t barabarta gjat gjith vitit,
kurse, po t largohemi nga Ekuatori, kemi ndryshim t zgjatjes s dits dhe t nats.
Drita sht element i domosdoshm pr procesin e fotosintezs, t krijimit t klorofilit dhe t
grumbullimit t energjis dhe kthimit t saj nga energjia diellore n energji kimike. Ajo sht e
domosdoshme pr t gjith bimn, po n veanti pr organin kryesor t saj, gjethen, mbi t
ciln kryhen t gjitha kto procese. Jo t gjitha bimt kan nevoj pr ndriim t bollshm gjat
dits, prandaj, n baz t krkesave q kan ato pr drit, ne i grupojm n:
bim q krkojn intensitete t larta ndriimi: pambuk, domate, luledielli, misr, pra,
bimt pranverore.
bim q mund t rriten edhe n intensitete relativisht t ulta ndriimi: panxhar, lakr,
spinaq, perime gjethore ose kultura dimrore.
Rndsi n rritjen e zhvillimin e bimve ka edhe gjatsia e ndriimit diellor. Gjatsia e dits
me ndriim me ritm prej 24 orsh quhet fotoperiudh. Fotoperiudha ndikon jo vetm n
zhvillimin e bims, por edhe n riprodhimin e saj (nxjerrjen e organeve t riprodhimit, lulja
dhe fryti).
Pr nga mnyra se si reagojn bimt ndaj fotoperiudhs dhe nxjerrjes s luleve, ne i grupojm
ato n disa kategori:
1. bim t dits s shkurtr (nxitet lulzimi me shkurtimin e gjatsis s ndriimit bimt
pranverore);
2. bim t dits s gjat (nxitet lulzimi me zgjatjen e ndriimit bim vjeshtore);
3. bim t ndrmjetme (lulzojn njlloj si n periudha t shkurtimit, ashtu edhe t
zgjatjes s ndriimit);
4. bim indiferente.
N qoft se nuk do ti respektonim krkesat e lartprmendura, ather bimt ose nuk do t
lulzonin, ose do t lulzonin para kohe, prandaj bimt q mbillen n vjesht lulzojn n
pranver, kur dita sht mbi 12 or (gruri, elbi, trshra, thekra etj.); bimt q mbillen n
pranver lulzojn n ver ose vjesht (sorgumi, misri, orizi) kur dita fillon t shkurtohet. Ky
reagim i bimve ndaj fotoperiodizmit sht nj karakteristik q rrjedh nga prejardhja e tyre n
vende t ndryshme t bots.
Lakr
Misr
Pambuk
Patate
Presh
Fasule
Duhan
Elb
Domate
Oriz
Luledielli
Trshr
Objektivat
Edhe toka, ashtu si klima, sht faktor tjetr i rndsishm i rritjes, i zhvillimit dhe i prhapjes
s bimve. Pa ekzistencn e toks bimt nuk do t kishin mundsi t mbilleshin, t
mbshteteshin, t ushqeheshin dhe t shrbeheshin nga njeriu, me prjashtim t rasteve kur ato
do t mbilleshin n mjedise ujore, q ndryshe quhet HIDROPONI.
do kategori toke ka nj prbrje t caktuar grimcametrike, q ndryshe quhet tekstur. N
baz t faktorve q kan marr pjes n formimin e toks, nuk mund t kemi tekstur t njjt
n toka t ndryshme, prandaj n baz t saj kemi br dhe ndarjet n:
a) Toka t lehta, b) Toka t mesme, c) Toka t rnda.
Kto grimca bashkohen me njratjetrn n mnyra t ndryshme duke formuar strukturn. Si
tekstura edhe struktura e toks jan dy karakteristika shum t rndsishme q prcaktojn
vetit fizike dhe ndikojn shum n vetit kimike t toks, si dhe aftsin e saj pr t plotsuar
krkesat e bims.
Bimt nuk reagojn n mnyr t barabart ndaj tipave t ndryshm t tokave, jo vetm se
ndryshon struktura dhe tekstura, por ndryshon dhe sipas madhsis s farave. sht vn re se
bimt me fara t imta prshtaten m mir dhe prodhojn m shum n toka t rnda dhe me
struktur t mir, por q duhet t prgatiten mir para procesit t mbjelljes, p.sh. karota, qepa,
jonxha, trfili etj. Ka kultura t tjera q japin prodhime t larta n toka deltinore dhe
subdeltinore, si: misri, patatja, ku nuk prjashtohet dhe rasti q disa kultura duan toka t lehta,
t shkrifta, me struktur t qndrueshme, si p.sh. hudhra, panxhari, patatja etj.
Prve elementit struktur, toka duhet t kt edhe elementin tjetr t domosdoshm, si sht
prania e lnds organike dhe minerale, e cila jo vetm rregullon strukturn, por edhe ushqen
bimn gjat zhvillimit t saj. Prpara se nj bim ta mbjellim n nj tok t caktuar, ksaj t
fundit duhet ti njohim, prve elementeve minerale (Ca, K, N, P etj.), prmbajtjen e kriprave
minerale, aftsin ujmbajtse dhe mbi t gjitha Ph-n, q quhet ndryshe prmbajtja e joneve H
dhe hidroksil OH n solucionin toksor.
Bim t caktuara krkojn nj Ph t caktuar n tok, i cili mund t jet acid, bazik, asnjans.
Kur dominojn jone H+ kemi Ph acid n tok; kur dominojn jonet OH- kemi Ph bazik n tok,
dhe kur ato ndodhen 50% me 50% kemi Ph neutral ose barazi me 7 Ph. Pjesa m e madhe e
bimve paraplqejn nj Ph neutral n tok 6.2 7.2, por ka edhe bim q duan nj Ph bazik,
pra mbi 7, si: elbi, panxhari, pambuku, dhe t tjera q krkojn Ph nn 6 (acid), si: thekra, soja,
sorgumi, misri, gruri, trshra, elbi, patatja, fasulja. Jonxha e trfili duan nj Ph asnjans.
Do t ishte n interes t bims dhe t prodhimit q do t merrej prej saj q, prpara se t mbillej,
toks ti bhej analiza, pr t prcaktuar llojin e Ph-s, pasi kshtu do t orientoheshim m mir
dhe do t gabonim m pak n mbjelljen e bimve dhe n sigurimin e Ph-s q duan ato.
Pavarsisht nga sa folm m lart mbi faktort klimatik dhe toksor, ne nuk mund t lm pa
vlersuar rolin e njeriut dhe t kushteve ekonomikoshoqrore q kan ndikimin e tyre n
prhapjen dhe prshtatjen e bimve n bot, n mbjelljen, aklimatizimin, prodhimin si dhe
transportin n mbar botn. Kushtet ekonomikoshoqrore ndikojn numrin e popullsis t nj
vendi ose t nj rajoni, krkesat e ksaj popullsie pr prodhimin dhe furnizimin e nj vendi ose
rajoni, numrin e fuqis puntore, pr t realizuar nj prodhim t caktuar, konkurrencn dhe
ndryshimin e mimit t prodhimit n baz t parimit ofert krkes. Vet njerzimi dhe
kultivuesit e produkteve bujqsore kan br nj ndarje ose rajonizim si m posht:
Ato q nuk durojn transporte t gjata mbillen afr qendrave urbane (qyteteve), pra
qendrave t banuara.
Produktet q durojn transporte t gjata kultivohen larg qendrave t banuara, pra n
vende rurale.
Qllimi kryesor sht q n baz t nivelit ekonomikoshoqror t nj vendi ose rajoni, t
krijohet mundsia, pr t plotsuar t gjitha nevojat e tij me t gjitha llojet e produkteve
bujqsore, sipas zhvillimit intelektual, teknologjik e tregtar.
Objektivat
1. Zona mesdhetare fushore bashk me nnzonat e saj prfshijn territorin fushor dhe
bregdetar; karakterizohet nga nj temperatur e ult nga -30C deri -90C, nga nj temperatur
mesatare vjetore nga 150C 180C dhe nga nj sasi reshjesh vjetore nga 10001800 ml shi n
vite. Kjo zon karakterizohet me er t fort (nnzona veriore Shngjin Lezh) dhe ndonjher
e mbrojtur nga errat e ftohta (nnzona jugore Vlor, Sarand).
2. Zona mesdhetare kodrinore me nnzonat e saj prfshijn si territor vargmalet e Matit, luginn
e Vjoss dhe bregdetin Jon. Temperaturat m t ulta vrtiten nga -70C deri -90C; ajo mesatare
lviz nga 110C 150C dhe sasia e reshjeve vjetore shkon nga 11002700 ml shi n vit.
3. Zona mesdhetare paramalore prfshin pjesn e Valbons, vargmalet prreth lumit
Shkumbin, ato t Krujs dhe t Dajtit, ermeniks, Kors, Kolonjs. Temperaturat minimale
vjetore shkojn nga -100C deri -120C, temperatura mesatare vjetore shkon nga 90C 110C dhe
shuma e reshjeve vjetore shkon nga 6001000 ml shi n vit.
4. Zona mesdhetare malore shtrihet 1000 m mbi nivelin e detit dhe fillon nga alpet e Valbons
dhe prfundon n vargmalet e Vjoss. Temperatura minimale vjetore shkon nga -100C deri
-150C, por ka dhe raste q shkon -200C deri -270C. Temperatura mesatare vjetore varion nga
80C 180C dhe sasia e reshjeve vjetore shkon nga 13002500 ml shi n vit.
Objektivat
Duke iu referuar zonave klimatike t vendit ton, shohim se kemi nj luhatje t temperaturave si
maksimale, ashtu dhe minimale nga njra zon n tjetrn. Kjo ka ndikuar ndjeshm n
shprndarjen e bimve n vendin ton, P.sh., n ato zona ku temperatura sht e ult kultivohen ato
bim q i rezistojn ktyre temperaturave, ndrsa bimt e tjera si, p.sh., ulliri nuk kultivohen.
N prgjithsi bimt pranverore zhvillohen brenda nj cikli ose periudhe 69 muaj n zonat
fushore dhe 36 muaj n zonat malore. Duke pasur parasysh efektin negativ e frenues ose
shkatrrues t temperaturave ekstreme t ulta ose t larta, ather njeriu mundohet ti
shmang ato n disa mnyra.
Mnyra m kryesore sht kultivimi n zonat me temperatura t ulta dhe gjat periudhs s
dimrit i specieve t qndrueshme nga t ftohtit (gruri).
Mnyr tjetr sht ndrtimi i mjediseve t mbrojtura, si jan serat tunelet etj. Kto mjedise
mundsojn kultivimin e bimve m pak t qndrueshme ndaj temperaturave n zona apo stin
ku kultivimi i tyre nuk do t ishte i mundur (Holand, Angli, Gjermani, Shqipri etj.).
Mnyr tjetr sht mbjellja e bimve pranverore me rreshta t gjer, duke mbuluar tokn me
plastmas, pr t rritur temperaturn e saj. Koht e fundit jan krijuar dhe prodhuar e kultivar
me pjekje t hershme (grur), q e mbyllin shpejt ciklin e zhvillimit t tyre, duke eliminuar
ndikimin negativ t temperaturave shum t larta e t shoqruara me thatsir.
Ka raste q edhe Ph-ja bhet frenues ose pengues pr rritjen dhe zhvillimin normal t nj bime,
sepse jo t gjitha bimt duan nj Ph t njjt. Pr t parandaluar efektet negative t Ph-s dhe pr
tu siguruar bimve Ph-n e dshirueshme, duhet t bjm analizn e toks, pr t prcaktuar nse
ajo ka Ph acid, bazik ose neutral, Ph-n negative t nj tok (kur sht acide) me an t
glqerzimit dhe kur sht bazike me an t gipsimit. Kto dy procese ndikojn n prmirsimin e
pH-s t toks duke i siguruar bimve nj Ph n tok 6.87.2, q sht dhe Ph m optimal pr to.
Reaksionin e ult n tok e durojn m mir bim si lupini, thekra apo patatja, ndrsa n toka me
pH t lart mund t mbillen bim si jonxha apo panxhari i sheqerit q durojn pH deri 7.5.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Objektivat
Kur udhtojm me aeroplan ose ndodhemi n nj mal t lart, mund t dallojm prreth: nj
liqen, nj lum, nj pyll, nj fshat, nj kullot, nj ar t mbjell etj. Kto njsi kan
karakteristika konkrete dhe kur i vrojtojm, vrejm se midis tyre ka ngjashmri dhe
diferencime. Kur vrejm nga afr liqenin, pyllin ose nj siprfaqe t kultivuar, bindemi se n
to ka lloje t ndryshme bimsh dhe kafshsh.
N liqen gjenden mjaft bim hidrofile (ujdashse), peshq, bretkosa etj. N pyll ka shum lloje
bimsh dhe kafshsh. N arn e mbjell prve bims s kultivuar ka barra t ndryshme,
dmtues, krimba, shpend etj. Bimt konsiderohen si gjallesa vetushqyese (autotrofe), kurse
kafsht jan gjallesa jetushqyese (heterotrofe), sepse lirojn energji duke ngrn gjallesa
vetushqyese ose gjallesa t tjera jetushqyese.
Trsia e bimve pavarsisht se n njsi bjn pjes (liqen, pyll, ar), prbjn botn bimore,
kurse trsia e kafshve, prbjn botn shtazore. Bota bimore dhe shtazore s bashku prbjn
botn biologjike. Mjedisi klimatik dhe toksor, ku jeton kjo bot biologjike quhet biotop. Bota
biologjike s bashku me biotopin prbjn nj trsi t vetme, q quhet ekosistem.
Prkufizimi i ekosistemit sht i thjesht, por n realitet prbrja e tij sht mjaft komplekse.
Bota bimore e ekosistemit prbhet nga gjallesa vetushqyese t cilat kan aftsi t prvetsojn
energjin diellore nprmjet procesit t fotosintezs dhe t prodhojn lnd organike. Prandaj
gjallesat vetushqyese quhen prodhuese.
Bota shtazore, q prbhet nga gjallesa jetushqyese, konsumojn lnd organike t prodhuara
nga gjallesat vetushqyese (prodhuesit) dhe e kthejn at prsri n lnd organike. Prandaj
gjallesat jetushqyese quhen konsumatore.
Konsumatort ndahen n:
a) mikrokonsumator (saprofit) dhe ushqen me lnd organike t vdekura duke e
shprbr at;
b) makrokunsumator (biofag fitofag) ose mishngrns barngrns etj.
Si shembull ekosistemi do t prshkruajm trsin e nj liqeni, i cili prbhet nga kto njsi
baz:
Lnd abiotike: jan lidhjet me baz organike dhe inorganike, si sht uji, dyoksidi i karbonit,
oksigjeni, kalciumi, azoti, kriprat e fosforit apo prbrjet organike, si proteina, sheqerna etj.,
q jan t tretura n uj.
Peshqit, krimbat dhe kafsh t tjera q ushqehen me bim t gjalla ose mbeturinat e tyre quhen
makrokonsumator parsor (t rendit t par).
Makrokonsumator dytsor (t rendit t dyt) jan dmtues t ndryshm dhe lloje peshqish q
ushqehen me makrokonsumator parsor ose dytsor, gjallesat saprofitet bakteret dhe
myshqet, q ndodhen n gjith liqenin. Shumica nga gjallesat plqejn kafsh pa jet. Disa prej
tyre mund t jen patogjene dhe t zhvillohen n gjallesa t gjalla, duke u shkaktuar atyre
smundje t ndryshme. Biotopi prcakton strukturn dhe veprimtarin e bots biologjike
nprmjet lagshtirs s elementeve ushqyese dhe temperaturs. Edhe vet bota bimore ndikon
mbi biotopin, duke ndryshuar mikroklimn ose elementet e tjera t tij, duke br nj afrim n
prodhim si t ekosistemit bujqsor, ashtu dhe t atij natyror.
Objektivat
T gjithat llojet e bimve q ekzistojn n tok prbjn botn bimore. Bimt dallohen
ndrmjet tyre nga madhsia, ndrtimi, pamja dhe mnyra e riprodhimit. Ka bim si bakteret, q
jan njqelizore, te cilat dallohen vetm me mikroskop. Ka bim t tjera (lloje pemsh n
Kaliforni) q arrijn 120 m lartsi dhe 7 m diametr. Por n bot hasim edhe lloje bimore si
krpudha e alga, q nuk kan as krcell, as gjethe, as lule dhe as fare.
Duke i par n aspektin e dobis q i sjellin njeriut, bimt bujqsore ndahen n tre kategori
kryesore:
Bim t dmshme Kto bim quhen t dmshme, sepse shkaktojn smundje n
bim dhe kafsh dhe krkojn shpenzime pr ti luftuar ato. T tilla jan edhe barrat
e kqija, q rriten midis bimve t kultivuara dhe ulin prodhimin e tyre.
Bim ndrmjetse Nuk kan at rndsi q kan bimt e dy kategorive t tjera. Ktu
futen bimt q nuk prbjn interes ekonomik n kultivimin e tyre dhe ato q
ndihmojn n nj far mnyre n gjenezn e toks.
Bim t dobishme pr njeriun Jan t tilla ato bim q i kultivon vet njeriu pr tu
ushqyer, pr ti prdorur si lnd t par pr industrin ose si ushqim pr blegtorin
(mishi, qumshti, vezt, leshi, gruri, misri etj.).
Objektivat
Kto dy klasa dallohen nga njratjetra jo vetm nga numri i thelpinjve, por edhe nga ndrtimi
i krcellit, i gjetheve dhe i lules.
Njthelboret e kan embrionin me nj thelb, i cili zhvillohet nn tok. Rrnja e par
(embrionale) ka zhvillim t pakt dhe pas saj zhvillohet rrnja e dyt, duke formuar nj tuf
rrnjsh mishtake, por jo boshtore. Gjethet i kan me nervatura paralele me form gjatsore
ose vezake, ku prfaqsuesit m kryesor jan: gruri, elbi, trshra, misri, orizi etj.
Dythelboret e kan embrionin me dy thelpinj, t cilt zhvillohen mbi tok; rrnja e par sht e
qndrueshme boshtore dhe shoqrohet me rrnj t dyta t vogla. Jan bim barishtore ose drunore
me gjethe pendore ose pllmbore me nervatura t rrjetzuara. N kt klas bjn pjes: jonxha,
trfili, gjith bishtajoret, pambuku, luledielli, domatja, speci, patllxhani etj. Kur japin emrin
shkencor (botanik) t nj bim, nuk sht e nevojshme t prmendim t gjith klasifikimin, por
vetm gjinin dhe llojin; p.sh., trshra - Avena sativa, jonxha - Midicago sativa, elbi - Hordeum
sativa, duhani - Nicotiana tabakum, domatja - Solanum lycopersicum etj.
Shembull i klasifikimit botanik t bimve
Sistematika
Trshra
Jonxha
Ndarja
Nnndarja
Klasa
Familja
Gjinia
Lloji
Spermatohyta
Angjiosperma
Njthelbore
Gramore
Avena
Sativa
Spermatohyta
Angjiosperma
Dythelbore
Bishtajore
Meticago
Sativa
Objektivat
N bujqsi ka bim q jetojn shum gjat, por ka dhe bim q jetojn brenda nj viti. N
grupin e bimve q jetojn shum gjat do t prmendim: hardhin, ullirin, agrumet, pemt
frutore dhe t gjitha bimt q mbillen n pyll dhe q i prkasin pylltaris. Bimt e msiprme
jetojn nga dhjetra vjet deri n qindra vjet, si p.sh.: rrapi mund t jetojn, deri n pes shekuj
dhe ulliri akoma m shum. Mirpo n bujqsin e prditshme, fermeri, pr t plotsuar
nevojat e tij, mbjell bimt barishtore, q, sipas qllimit t prdorimit t prodhimit, ndahen n
disa grupe:
Drithrat. N kt grup futen gruri, elbi, trshra, misri, orizi, thekra, tepa etj. Frutat e
ktyre bimve (kokrrat) prdoren pr prodhimin e miellit, t amidonit dhe t shum
nnprodukteve t tjera. Prodhimi i drithrave prdoret gjersisht edhe si ushqim pr
blegtorin n form t prpunuar ose koncentrat i bluar.
Bishtajoret pr kokrr. N kt grup bjn pjes fasulja, batha, bizelja, qiqra, frutat e t
cilave jan t pasura me proteina dhe me amidon, q prdoren gjersisht edhe pr
ushqimin e njerzve.
Bimt industriale. Ky grup ndahet n disa nngrupe:
a) Bim tekstile, si: pambuku, liri, krpi.
b) Bim vajore, si: luledielli, susami, recini, kikiriku, farat e t cilve prmbajn sasi t
lart vaji.
c) Bim sheqerore, si: panxhari i sheqerit dhe kallami i sheqerit. Industria shfrytzon ato
pjes t bims q kan prmbajtje t lart sheqeri (tuberi dhe panxhari).
d) Bimt narkotike dhe aromatike, ku bjn pjes duhani, hashashi, menta, borziloku,
levanda etj.
e) Bimt foragjere, ku bjn pjes jonxha, trfili, misri foragjer, sorgumi, sudangrasi
loljumi, perkoja, kolza, lakra foragjere, urofi, kokulla e shum graminore t tjera, q
prdoren gjersisht n gjendje t that, t njom, t prpunuar ose t silazhuar, si
ushqim i prditshm pr kafsht (blegtorin) e mbarshtuara.
Sipas ciklit t zhvillimit biologjik (mbirje, korrje ose vjelje), bimt bujqsore i klasifikojm n:
Bim njvjeare, q plotsojn ciklin biologjik brenda nj viti, p.sh., drithrat (misr,
grur, trshr), disa bim bishtajore (bath, bizele, soj, qiqr) dhe disa bim
industriale (pambuku etj.)
Bim dyvjeare, q e mbyllin ciklin biologjik n vitin e dyt. N vitin e par rriten
dhe zhvillohen nga ana vegjetative, kurse vitin e dyt nxjerrin krcej lule, frutn dhe
farn. Ktu bjn pjes qepa, panxhari, disa lloje trfilesh, preshi.
Bim shumvjeare, q rrojn shum vjet dhe frutifikojn do vit. N kt grup bjn
pjes jonxha, disa llojesh trfilesh dhe shum lloje graminore shumvjeare.
Objektivat
Qeliza sht njsia m e vogl e jets. Diametri i qelizs bimore shkon zakonisht nga 1/100
deri 2/10 e milimetrit. Forma e qelizave gjithashtu ndryshon, nga e rrumbullakt deri n
drejtkndshe. Shum qeliza s bashku mund t formojn nj njsi t pavarur, e cila kryen nj
funksion t caktuar t domosdoshm pr jetn e bims. Nj njsi e till quhet ind. Qelizat e nj
indi nuk sht e thn t ken t njjtn form dhe madhsi.
Qelizat nuk jan plotsisht t pavarura nga njratjetra. Zakonisht ato lidhen me lidhje
protoplazmatike, q njihen me emrin rrjeti endoplazmatik (REP).
Rndsia funksionale e rrjetit endoplazmatik sht e shumanshme. Kanalet e tij, nga njra an,
lidhin citoplazmn e qelizs me brthamn dhe, nga ana tjetr, lidhin n nj t tr citoplazmn
e qelizave fqinje. Ky nuk sht vetm nj sistem transporti, por edhe sinteze.
Rrjeti endoplazmatik sht karakteristik pr citoplazmn e qelizave bimore e shtazore.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Objektivat
Rrnjt shrbejn pr fiksimin e bims n tok dhe pr thithjen nga toka t ujit dhe kriprave
minerale. Pr disa bim shumvjeare, pjesa mbitoksore e t cilave thahet n dimr, rrnjt
prbjn organin dimrues q, n pranver, rigjenerohet, duke dhn bim t reja. Rrnjt m
t vjetra t bimve shumvjeare shrbejn edhe si organe t grumbullimit t lndve
ushqyese; p.sh. te jonxha, te trfili 3040% e peshs s tyre jan lnd ushqyese t depozituara. Te
karota, panxhari, patatja, n frytin rrnjor depozitohen sasi t mdha amidoni dhe sheqernash.
Ka raste q n bim t rritura n fazn e pjekjes, sistemi rrnjor brenda n tok mund t zr
nj vllim t till sa edhe pjesa mbitoksore. P.sh., kurora mbitoksore e ullirit sht e
barabart me nj kuror nntoksore t sistemit rrnjor t tij; te misri, sistemi rrnjor mund t
arrij thellsin 2 m dhe gjersin 1.2 m 2 m.
Pesha e sistemit rrnjor prbn zakonisht nj t tretn e peshs s prgjithshme t bims. Nga
nj studim i br n laborator ka dal se duke mbjell nj bim thekre n nj en me prmasa
30x30x55 cm, e cila pas katr muajsh arriti lartsin 50 cm dhe, kur u matn rrnjt u pa se ato
kishin arritur nj gjatsi 625 km dhe s bashku me qimet thithse kishin arritur nj gjatsi
10 500 km dhe nj siprfaqe t prgjithshme 480 m2.
Dendsia, thellsia dhe gjersia e shtrirjes s sistemit rrnjor varet nga kta faktor:
1. dendsia e bimve,
2. temperatura,
3. lagshtia,
4. ajrimi i toks,
5. prbrja minerale dhe kimike e toks,
6. stadi i zhvillimit t bims,
7. gjendja shndetsore e saj.
Nga pikpamja bujqsore, interes ka ajo shtres e toks n t ciln shtrihet vllimi m i madh i
rrnjve t do bime. Pr grurin, vllimi m i madh i rrnjve gjendet n thellsi 2030 cm t toks,
jonxha 5060 cm. Kjo mbahet parasysh n prgatitjen e shtratit t mbjelljes pr do bim.
Rrnjt e tipit xhufkor jan t holla dhe me mjaft degzime, karakteristik pr bimt e familjes
graminore. Thellsia e tyre shkon nga disa centimetra deri n 1,5 m, sipas llojit dhe kushteve t
toks. Te rrnjt e tipit boshtor, rrnja kryesore sht e ndrtuar vertikalisht posht, prej s
cils dalin rrnj t tjera m t holla, m t vogla, si p.sh.: jonxha, karota dhe bishtajoret pr
kokrr. Thellsia e rrnjve t tipit boshtor n toka t mira shkon deri n 1016 m thell
(jonxha). Ana pozitive e ktyre rrnjve sht se n koh thatsire t gjat ato thithin uj nga
shtresa t thella t toks. N mnyr t detajuar, ndrtimi i rrnjs paraqitet n figurn e
mposhtme, ku pjest m kryesore jan: epiderma, qimet thithse etj.
Objektivat
Krcelli sht pjesa mbitoksore e bims, i cili prcakton lartsin e saj dhe mban degt,
gjethet, lulet dhe frutat. Krcelli sht aksi kryesor i bims dhe vazhduesi i rrnjs. Krcelli n
bim barishtore sht i gjelbr, sepse prmban klorofil dhe kryen procesin e fotosintezs. Me
an t krcellit bhet transportimi i ujit dhe i kriprave minerale, t thithura nga rrnjt pr n
gjethe. Njkohsisht krcelli bn kalimin e lndve ushqyese t prpunuara n gjethe pr n
pjes t tjera t bims. Nj rndsi tjetr e krcellit qndron n at se ai, n disa bim, shrben
edhe si shumzues i tyre n rrug vegjetative, pra joseksuale.
N majn e krcellit gjendet zakonisht sythi i majs; ka gjithashtu edhe sytha sqetullor dhe
ansor, q vendosen n sqetullat e gjetheve. Krcelli rritet n gjatsi, si rrjedhoj e rritjes s
majs s tij nprmjet sythit t saj. Rritja e krcellit vjen si rrjedhim i dy proceseve, q ndodhin
n indin meristematik t majs s krcellit:
1. nga formimi i qelizave t reja nprmjet ndarjes,
2. nga rritja dhe zgjatja e qelizave t reja q u formuan.
Indet m kryesore t krcellit jan: indet e mbulimit (epiderms), indi parenkimatik dhe indet e
primit. N indet e primit bjn pjes tufat e floems nga jasht dhe tufat e ksilems nga
brenda. T dyja kto lloje tufash ndahen nga kambjumi, i cili prodhon floemn dhe ksilemn
dytsore.
Krcelli rrjedh nga rritja e filizit, q formohet nga mbirja e fars. Krcelli mund t zhvillohet
monopodial (pa degzime) ose simpodial (me degzime), q dalin nga sqetullat e gjetheve dhe
i quajm krcell ansor. Kur krcelli zhvillohet i shtrir mbi tok quhet stolone (luleshtrydhe),
por ai mund t jet dhe n formn e rizomeve (grami). Krcejt mund t jen edhe n formn e
zhardhokut (patatja), edhe n form bulbi (qepa); q t dy zhvillohen n tok.
Krcelli mund t mbaroj me nj syth vegjetativ ose me nj syth frutor. Kur mbaron me nj
syth vegjetativ (domatja) ai zgjatet gjat gjith jets s bims, duke nxjerr sytha frutor n
degzimet ansore. N kt rast bima quhet me zhvillim t pakufizuar. Kur krcelli prfundon
me nj syth frutor, me formimin e lules (lulris) dhe frytit zgjatja e krcellit prfundon. N
kt rast bima quhet me zhvillim t kufizuar.
Gjethet jan organe mjaft t rndsishme t bimve t larta. Ato kryejn kto funksione: kapjen
e energjis s rrezeve t diellit me an t klorofilit dhe sintezn e lndve ushqyese t bims,
duke liruar oksigjen (fotosinteza), shkmbimin e gazrave me atmosfern (frymmarrjen),
lirimin e avujve t ujit (transpirimin). Gjethet shrbejn edhe si pruese dhe prpunuese t
lndve ushqyese pr gjith bimn.
N disa bim gjethet mbshtillen nga ndajgjethzat, t cilat vendosen te vendi ku bashkohet
bishti i gjethes me krcellin ose me degt. Gjethet mund t jen t thjeshta, kur n nj bisht
ndodhet nj gjethe e vetme, dhe t prbra, kur n t njjtin bisht jan t vendosura dy ose m
shum gjethe t vogla (trfili). Gjethet jan t pajisura me inde pruese n formn e
nervaturave t degzuara, q m qart duken n pjesn e poshtme t gjethes (bim dythelbore),
dhe nervatura paralele sipr gjethes, pr bimt njthelbore.
do gjethe, n pjesn e poshtme t saj, sht e pajisur me disa pore t vogla q quhen gojza.
Ato hapen n periudh lagshtie dhe mbyllen n periudh thatsire, pr t penguar largimin e
ujit nprmjet transpirimit. Veori tjetr e gjethes sht dhe shtresa dyllore, q vendoset
zakonisht n pjesn e siprme t saj dhe shrben pr t penguar largimin e ujit, duke i br
bimt m t qndrueshme ndaj thatsirs, por te barnat e kqija ul efektin e herbicideve.
Sistemi prues i bimve ka pr qllim t oj uj dhe lnd organike nga rrnjt pr n pjes
t tjera t bims, si dhe lndt e prpunuara, dhe nga gjethet n drejtim t t gjitha pjesve t
bims, duke prfshir edhe rrnjt.
Sistemi i primit (tufat pruese) prbhet nga dy tipa indesh:
1. Ksilema: sht indi kryesor, prues i ujit, si te bimt barishtore, ashtu edhe te bimt e larta
drunore. Qelizat e ksilems formojn nj sistem gypash prues, q uji me kriprat minerale t
tretura n t ti ojn nga rrnjt deri n majat m t larta t pemve.
2. Floema: sht nj lloj indi, q prbhet nga qeliza t gjalla, t cilat, duke u bashkuar n pjest
skajore t tyre, formojn tufa pruese pr lndt ushqyese dhe lidhjet e tjera organike. Nprmjet
floems qarkullojn jo vetm lndt q prpunohen n bim, por dhe lnd t tjera q sprkaten
mbi gjethe (prdorimi i herbicideve pr t thar barrat e kqija). Ksilema dhe floema ndodhen si
n rrnj, ashtu dhe n krcell te t gjith llojet e bimve. Ndrmjet floems dhe ksilems ndodhet
kambiumi, q ka si funksion t prodhoj nga jasht floem t re dhe nga brenda ksilem t re.
Objektivat
Lulja sht organi m i rndsishm i bims, i cili siguron shtimin seksual t saj, duke pasur
edhe qeliza mashkullore, edhe qeliza femrore, pra sht organi riprodhues i bims. Lulja
prbhet nga kto pjes kryesore: nnpetlat, petlat, thekt dhe pistili. Nnpetlat kan ngjyr t
gjelbr, ngjajn me gjethet, prbjn pjesn e jashtme t lules, mbrojn pjes t tjera t saj dhe
prbjn kupn e lules. Numri i tyre sht i njjt n individt t t njjtit lloj ose t s njjts
familje, p.sh. te farort numri sht pes (moll, dardh) etj.
Petlat kan nj ngjyr trheqse pr kandrat, me an t cilit kryhet pjalmimi. T gjitha petlat s
bashku prbjn kurorn. Ngjyra, forma dhe prmasat e petlave ndryshojn shum n bim t
ndryshme.
Thekt (organi mashkullor i lules ose Androceu) jan t vendosura brenda unazs s petlave;
do thek ka fillin, pjalmoren dhe kokrrizat e pjalmit mbi pjalmoren.
Pistili (organi femror i lules ose Gjineceu) sht i vendosur n qendrn e lules, zakonisht
sht numr tek dhe n baz t tij ka vezoren, shtyllzn dhe n maj stigmn ose krezn e tij.
Kur nj lule i ka t katra pjest q prmendm m lart quhet lule e plot (duhani, jonxha,
fasulja, trfili etj.). Kur lules i mungon nj ose disa pjes quhet lule jo e plot (gramoret). Kur
nj lule ka edhe thek, edhe pistilin quhet hermaphrodite (Androceu, Gjineceu) gruri. Kur
nj luleje i mungon ose pistili, ose thekt quhet decline, si: misri, pjepri, krpi, luleshtrydhja.
Lulet hermafrodite ndryshe quhen dyseksore dhe decline quhen njseksore. Kur nj bim ka
vetm lule njgjinore quhet monoike dhe kur lulet mashkullore dhe femrore jan t vendosura
n bim t ndryshme, ato quhen bim dioike. P.sh., bim monoike sht misri, kurse bim
dioike sht krpi.
Pllenim do t quajm rnien e kokrrave t pjalmit n krezn e pistilit. Pllenimi ose pjalmimi mund
t bhet brenda s njjts lule dhe ky quhet vetpllenim. si p.sh. te gruri, elbi, trshra, bizelja,
duhani.
Kur kokrrizat e pjalmit t nj luleje kalojn n krezn e pistilit t nj luleje t nj bime tjetr (t
t njjtit lloj) quhet pjalmim i kryqzuar, p.sh. jonxha. Pllenimi kryhet me mnyra t
ndryshme, por m kryesoret jan; me an t ers, me an t kandrave dhe me an t njeriut. Ky
i fundit ndryshe quhet pllenim artificial.
Fryti sht rrjedhoj e bashkimit t vezve t pjekura t vezores dhe pjesve t tjera t lules.
Ka dhe raste kur vezorja shndrrohet n fryt pa pllenim, por, n kt rast, n fryt nuk formohen
farat dhe quhet fryt partenokarpik, si te disa kultivar portokallesh, mandarinash, rrushi etj.
Pjest kryesore t nj fryti jan: perikarpi, q prbn murin e frytit, epikarpi, mezokarpi dhe
endokarpi, q sht muri i brendshm i tij, dhe n qendr fara.
Frutat ndahen n dy grupe kryesore, duke marr parasysh veorit e jashtme t tyre:
Fruta t thjeshta,
Fruta t prbra.
Frutat e thjeshta e kan prejardhjen nga nj vezore e vetme dhe i ndajm n dy nngrupe:
a) Fruta me tul (mishtore) ku prmendim fruta n form rrushku (rrushi, domatja);
b) Fruta brthokna, fruta me brthama (qershi, kumbulle) etj.
Frutat e thata kan nj perikarp t drunjzuar dhe q mund t hapen ose mund t mos hapen.
Duke u bazuar n kt veori, kto fruta i ndajm n dy nngrupe:
1. Fruta t thata q hapen (ahen): bishtaj, kapsoll.
2. Fruta t thata q nuk hapen (nuk ahen): luledielli, krpi, kulpra.
Frutat e prbra jan grupe frutash t bashkuara mbi nj shtrat t prbashkt, por q rrjedhin nga
vezore t veanta t lules; p.sh. mani, manaferra etj., ndryshe kto fruta quhen fruta t rrema.
Fara sht rrjedhoj e shtimit seksual t bims, pra e bashkimit t organit femror dhe
mashkullor t lules. Farat jan t ndryshme n bim t ndryshme. Ato ndahen n tre tipa:
Tipi i fars s bishtajorve, q kan dy thelpinjt, por nuk kan endosperm.
Tipi i fars s recinit, q ka dy thelpinjt dhe endosperm.
Tipi i farave t drithrave, q kan nj thelbi dhe endosperm.
Ndryshe, farat me dy thelpinj quhen dythelbore ose dykotiledone (bishtajoret).
Farat me nj thelbi quhen njthelbore ose njkotiledone (drithrat). Farat e bimve t ndryshme
dallohen nga pamja e jashtme si nga: ngjyra, forma, madhsia, pushzimi etj. Farat, n prgjithsi,
jan t thata dhe t forta, dhe pr tu ruajtur sa m gjat, ato nuk duhet t prmbajn m shum se
1314% lagshti.
Sipas ndrtimit t brendshm dallojm katr grupe farash:
1. fara me endosperm,
2. fara pa endosperm,
3. fara me perisperm,
4. fara me endosperm dhe perisperm.
Fara sht elementi baz i riprodhimit t bims. Pasi kalon periudhn e qetsis dhe kur i
krijohen kushte optimale lagshtie, ajrimi, e temperature ajo ka aftsi t mbij. Gjat mbirjes s
fars qelizat shtohen n numr e madhsi dhe japin bimzn e re. Pra, farat dhe frutat, duke
qen qendra t grumbullimit t lndve ushqimore, kan rndsi bujqsore dhe ekonomike,
duke prbr kshtu prodhimet kryesore pr vjelje.
Objektivat
Bimt rriten dhe zhvillohen nga lndt ushqyese, q sintetizohen nprmjet fotosintezs. Kto
lnd vendosen nga bimt kryesisht n pjest q zhvillohen, si jan: gjethet e reja, degzat e
reja, frutat e tjera.
Vendosja e lndve ushqyese dhe rritja e bimve kontrollohet nga disa rregullator, t cilt jan
lnd organike, q prodhohen n bimt me sasi t vogla, dhe emrtohen fitohormone (hormone
bimore). Kto hormone rregullojn: ndarjen e qelizave, diferencimin e tyre, formimin e organeve
dhe rritjen e tyre.
Giberlinat luajn nj rol shum t rndsishm n mbirjen e farave, duke ndikuar n prodhimin
e enzimave q projn ushqimet n qelizat e sapoformuara. Ato ndikojn n rritjen e
ndrnyjave t krcellit, duke shkaktuar zgjatjen e bims. Giberilinat nxisin gjithashtu edhe
lulzimin e bimve, si dhe daljen e bimve apo farave nga gjendja e gjumit. Kur krkohet t
zvoglohet lartsia e bimve (p.sh. pr t penguar rritjen e tepruar t bims s pambukut),
prdoren antigiberlinat. Ky hormon, n kulturn e kastravecit, mund t shtoj numrin e luleve
mashkullore, kurse te hardhia mund t krijoj rrush pa fara.
Kto hormone nxitin ndarjen e qelizave t indeve bimore dhe formimin e filizave. Ato
formohen n rrnjt e bimve dhe transmetohen n pjest mbitoksore t bims, ku rregullojn
zhvillimin e organeve t ndryshme. Citokininat ndihmojn gjithashtu n vonimin e plakjes s
indeve bimore. Citokinina e ndihmon krijimin e sythave ansor, kurse auksina n krijimin e
dominancs skajore.
Ky hormon prodhohet n indet e bims dhe vepron n gjendje t gazt. Ai ndikon n zvoglimin e
ritmeve t rritjes s gjetheve dhe shpejton pjekjen e frutave dhe farave. N praktikn bujqsore i
jepet bims gjat periudhs s pjekjes s frutave pr t shpejtuar pjekjen e tyre.
Objektivat
Ashtu si dhe kafsht, bimt marrin frym, d.m.th. marrin oksigjen, q hyn n reaksion me
lndt organike t bims dhe kshtu prodhohet uj i dyoksid karbonit, dhe lirohet energji.
Barazimi i prgjithshm q shpreh frymmarrjen sht:
C6H12O6 + 6CO2 6H2O + 6CO2 + energji (ATP)
Oksidimi nuk ndodh pikrisht si n barazimin e msiprm. Ky barazim paraqet vetm reaksionin
prfundimtar t frymmarrjes. Gjat zbrthimit t glukozs zhvillohen shum reaksione, trsia e t
cilave njihet me emrin cikli i Krebsit. Energjia q prodhohet gjat frymmarrjes grumbullohet n
molekula t ATP-s (Adenozin trifosfat). Frymmarrja zhvillohet n mitokondrit e t gjitha
qelizave t bims. Ajo mund t zhvillohet n prani t oksigjenit (si u paraqit n reaksionin e
msiprm) dhe n kt rast quhet frymmarrje aerobe.
Zbrthimi i glukozs mund t kryhet edhe n munges t oksigjenit. N kt rast bhet fjal pr
frymmarrjen anaerobike ose si quhet ndryshe fermentimin. Gjat frymmarrjes anaerobike
zbrthimi i glukozs nuk shkon deri n formimin e CO2 dhe H2O, por ndrpritet me formimin e
alkooleve apo t acidit laktik. N kt rast energjia q formohet nga zbrthimi i glukozs sht m
e vogl se gjat frymmarrjes aerobe.
Gjat frymmarrjes aerobe, nga nj molekul glukoz formohen 36 molekula t ATP, ndrsa
gjat frymmarrjes anaerobike vetm dy molekula ATP. Intensiteti i frymmarrjes varet nga
faktor t caktuar, si jan:
1. Temperatura. N qoft se temperatura rritet mbi 10C, dyfishohet ritmi i frymmarrjes. Por
kur temperaturat rriten mbi 2540C, ka rritje t menjhershme t intensitetit t frymmarrjes.
Temperaturat e ulta e ngadalsojn frymmarrjen. Ky sht dhe shkaku i ruajtjes s frutave n
frigorifer pr nj koh t gjat.
2. Oksigjeni dhe dyoksidi i karbonit. Prania e oksigjenit n pjest nntoksore t bims sht e
domosdoshme pr frymmarrjen e tyre. N qoft se oksigjeni q duhet nuk zvendsohet leht,
ather mund t krijohen kushtet anaerobike; pr pasoj paksohet frymmarrja.
Me kt term kuptojm avullimin e ujit nga bimt, q bhet nprmjet gojzave t gjetheve.
Gojzat jan hapsirat kryesore t gjetheve t bimve, nga t cilat largohen avujt e ujit q
formohen n hapsirat ndrmjet qelizave. Hapja dhe mbyllja e gojzave rregullohet nga tre
faktor kryesor:
1. Nga drita. Shumica e bimve i hapin gojzat menjher sa ekspozohen n drit dhe i
mbyllin kur perndon dielli.
2. Nga temperatura. N temperatura t ulta gojzat jan pothuajse t mbyllura, por me rritjen
e saj ato hapen. Kur temperaturat rriten shpejt, gojzat mbeten t hapura dhe ndihmojn n
uljen e temperaturs s gjetheve nprmjet transpirimit t vazhdueshm dhe t vrullshm.
3. Nga prania e ujit n hapsirat ndrmjet qelizave. N periudha me thatsi t zgjatur dhe er
t vrullshme, gjethet humbasin sasi t mdha uji. N kt rast gojzat mbyllen q t ruajn
lagshtirn n bim; po kshtu edhe n ditt e nxehta e t thata. Kto humbje t lagshtirs
shkaktojn prishjen e turgorit t qelizave t bims duke shkaktuar vyshkjen e gjetheve.
Rndsia e transpirimit sht e dyfisht: kur ai sht i vrullshm, rrit intensitetin e thithjes s
kriprave nga rrnjt dhe shpejton drgimin e tyre n ato pjes ku edhe sht e nevojshme.
Bimt nuk mund ti marrin elementet minerale n form t paprpunuar. Po t thahej nj bim
n termostat n temperatur 105C dhe ti bnim analizn e lnds s that, do t gjenim aty
gjithsej 60 elemente kimike. Nga kto vetm 17 jan t domosdoshme pr ushqimin e bims.
Kto elemente ushqyese bima i merr kryesisht nga rrnjt, por edhe nga gjethet e saj. Karbonin
dhe oksigjenin bima e merr n trajtn e CO2 nprmjet gojzave t gjetheve, kurse uji thithet
edhe nga rrnjt, edhe nga gojzat e gjetheve. Elementet e tjera ushqyese bimt i gjejn n
tretsirn toksore, i marrin nprmjet qimeve thithse ose qelizave t epiderms s rrnjve.
Elementet ushqyese t bimve i ndajm n dy grupe:
1. Makroelementet, t cilat bima i do n sasi t mdha, gram pr kilogram tok, ku m
kryesoret jan N, P, K, S, Ca, C, Fe etj.;
2. Mikroelementet, t cilat bima i do n sasi t vogla, miligram pr kilogram tok, por q
jan shum t domosdoshme pr jetn e bimve, ku m kryesoret jan B, Mo, Mn, Cu.
Pr thithjen e elementeve minerale nga bimt ndikojn mjaft faktor si:
a) Temperatura: rritja e temperaturs nga 040C shpejton thithjen, por m i prshtatshm
sht intervali 2634C.
b) Drita: n dritzim normal bimt thithin elementet minerale me intensitet m t lart.
c) Ph: vlerat e ulta t ph-it e ulin thithjen e kationeve, por shtojn thithjen e anioneve.
Si ushqehen bimt?
Cilat jan elementet kryesore t bims?
Si i klasifikojm elementet minerale?
Cilt jan faktort q ndikojn n t ushqyerit e bims?
Shkruani formuln e frymmarrjes dhe argumentojeni at.
far kuptoni me transpirim?
Nga se varet intensiteti i frymmarrjes (faktort)?
Cilt jan faktort q rregullojn hapjen dhe mbylljen e gojzave?
Objektivat
Prcaktimi i mnyrave t shtimit joseksual.
Prshkrimi i shtimit seksual t bims.
Prshkrimi i avantazheve t shtimit vegjetativ (joseksual).
Me an t shumzimit njerzit kan rritur numrin e bimve t ndryshme, duke ruajtur cilsit
m t mira t tyre. Shumzimi i bimve bhet n dy mnyra: me far, q quhet edhe shumzim
seksual, dhe me pjes t vet bims, q quhet joseksual.
Copat q prdoren pr kt qllim mund t jen krcell, rrnj, gjethe, duke i mbjell n tok,
n kushte t prshtatshme temperature dhe lagshtire. N qoft se copat jan t pjekura, pra
jan n fund t vegjetacionit, quhen copa dimrore ose me dru t fort; n qoft se priten nga
pjes t nj krcelli t nj dege t papjekur, copat quhen verore.
Suksesi i ktij lloj shumzimi varet nga aftsia rrnjzuese e copave, ku ndikojn kta faktor:
a) Lagshtira: Uji sht i domosdoshm n zhvillimin e rrnjve t copave. N munges t ujit
copat humbasin freskin dhe nuk rrnjzojn. Pr kt ato duhet q nga momenti i marrjes s
copave deri n momentin e prgatitjes s fidanit tu plotsohen nevojat pr lagshti.
b) Ajrimi: Edhe teprica e tij, q do t thot munges ajri n tok, shkakton dme n zhvillimin
e fidanve t rinj. Toka ku do t mbillen copat duhet t jet e kulluar, n mnyr q t
mundsohet ajrimi i toks derisa copzat t rrnjzohen (13 muaj). Oksigjeni sht i
domosdoshm n rrnjzimin e copave, sepse metabolizmi i indeve meristematike sht i
vrullshm. Pr kt arsye rrnjzimi i copave nuk duhet br n toka t rnda.
c) Temperatura: Temperaturat e larta (1520C) n zonn e rrnjzimit jan t domosdoshme,
kurse pr pjesn mbitoksore rritja e temperaturave mbi 2025C ndikon n rritjen e
intensitetit t frymmarrjes, q pakson rezervat ushqyese t cops q do t rrnjzohet, duke
paksuar mundsin e mbijetess s saj.
d) Auksinat: Auksina e brendshme, q prodhon vet bima, grumbullohet n baz t cops dhe
forcon rrnjzimin. Te bimt q rrnjzojn me vshtirsi mund t prdoren auksina sintetike
pr nxitjen e rrnjzimit.
Shtimi me prpaja prcaktohet kur kemi t bjm me lloje e kultivar q, gjat shtimit me copa
t thjeshta, kan aftsi t ult rrnjzuese (lajthia, disa lloje nnshartesa hardhish, gshtenja,
molla xhuxhe etj.). N qoft se copa q merret nga pjesa mbitoksore e bims ndodhet n
kushte t prshtatshme, ajo rrnjzon.
Ana e mir e ksaj mnyre sht se copat marrin vazhdimisht nj lnd ushqyese nga bima
mm, prej s cils shkputen pasi rrnjzon.
Llojet kryesore t prpajave jan kto:
N kt rast bima e re del nga mbirja e embrionit t fars, e cila formohet si rrjedhoj e bashkimit t
qelizave seksuale mm (vezzat) me kokrrat e pjalmit, gjat procesit t pllenimit. T pemt
frutore, agrumet, ulliri etj., n praktik, shtimi me far bhet n fidanishtet frutore pr prodhimin e
filizave t nnshartess. Bimt i kemi klasifikuar n njvjeare dhe shumvjeare.
Veanrisht te bimt nj- dhe dyvjeare cikli kohor fillon q nga shkundja e fars dhe shkon
deri n prodhimin e fars s re. Kurse te bimt shumvjeare ai nis q nga fillimi i zhvillimit
vegjetativ dhe mbyllet me prodhimin e fars. Te bimt dyvjeare rrnjt, gjethet dhe krcelli
formohen vitin e par t jets. Rrnjt dhe krcelli jetojn gjat dimrit. N pranver bimt
rigjenerohen duke formuar lulet e duke prodhuar farn. Bimt njvjeare vdesin do vit, kurse
riprodhimin i tyre e sigurojn me an t fars.
Objektivat
Prshkrimi i pjesve t fars.
Njohja e kushteve t mbirjes s fars.
Prcaktimi i proceseve gjat mbirjes s fars.
Fara sht bimza e ardhshme dhe prbhet nga kto pjes kryesore:
a) embrioni (bimza e re),
b) lnda rezerv,
c) cipa mbshtjellse, q ka funksion mbrojts pr dy pjest e para.
Lnda rezerv n farat e bimve tek angiospermat formon zakonisht endospermn. Ajo
grumbullohet edhe brenda embrionit, edhe jasht tij. N bimt njkotiledone endosperma sht
jasht embrionit, ndrsa n bimt dykotiledone endosperma grumbullohet n t dy kotiledonet
s bashku me embrionin.
Kur n mjedisin e mbjell krijohen kushte optimale, fara q ndodhet n gjendje qetsie fillon t
zhvillohet. Ky ndryshim i gjendjes s saj prbn at q ne e quajm vegjetim t fars ose
mbirje. Por q t ndodh mbirja e fars, duhet t krijohen kushtet e domosdoshme:
a) temperatur optimale,
b) prania e lagshtis s nevojshme,
c) ajrimi,
d) prania e oksigjenit n tok.
Q t mbij, fara, s pari, duhet t kt kaluar periudhn e qetsis, domethn at periudh q
embrioni sht n gjendje joaktive, pra nuk mund t mbij. Periudha e qetsis zgjat nga disa
dit deri n disa muaj, sipas llojit t bims.
Shkaqet q farat kalojn periudhn e qetsis jan t ndryshme. Ktu mund t prmendim
mbshtjelljen e fort t tyre, pjekjen jo t plot t embrionit n astin e arjes s fars dhe
mosgrumbullimin e disa enzimave q ndikojn n fillimin e proceseve t mbirjes. Fara e
mbjell fillon t mbij sapo t krijohen kushtet e duhura. N fillim ajo thith ujin nga toka,
bymehet dhe zmadhon vllimin e saj. Me thithjen e ujit fillojn t aktivizohen enzimat, t cilat
e zbrthejn amidonin n sheqerna. Kto t fundit treten leht n uj, duke krijuar kshtu
lndn e par ushqyese pr embrionin. N qoft se n tok nuk ka lagshti t prshtatshme, nuk
ndodh shndrrimi i amidonit n sheqerna. Kshtu, fara nuk sht n gjendje t mbij. Fara e
merr ujin nga toka nprmjet siprfaqes s kontaktit q ajo ka me tokn. Pr kt arsye, sa m
e madhe t jet siprfaqja e kontaktit t fars m tokn, aq m e madhe sht mundsia q fara
t marr uj. Tokat e shkrifruara mir sigurojn kontakt t mir me farn; nga ana tjetr, kur
toka sht shum e shkrift, mund t shfaqet nevoja e ngjeshjes pr t rritur kontaktin e
grimcave t fars me tokn.
Kur lagshtia e toks sht e madhe, kur ka munges ajri dhe oksigjeni, mbirja vonohet.
Mbjelljet e thella dhe krijimi i kores s toks nga reshjet e rna pas mbjelljes krijojn vshtirsi
n mbirje. N qoft se toka sht e pasur me lnd organike dhe kushtet pr mineralizimin e saj
jan optimale, ather dyoksidi i karbonit, q lirohet, pengon mbirjen e farave. Temperatura
prbn nj faktor shum t rndsishm n mbirjen e farave. Bim t ndryshme kan krkesa t
ndryshme ndaj temperaturs n fazn e mbirjes s farave. Disa lloje bimsh duan temperatura
t larta, kurse disa t tjera temperatura t ulta. Kshtu, n krahasim me misrin, thekra mbin n
temperatura shum t ulta. Si e theksuam edhe m lart, duke thithur ujin fara bymehet. Ky
bymim s bashku me rritjen e embrionit ushtrojn trysni mbi mbshtjelljen e fars, deri n
arjen e perisperms (brenda 24 ditsh).
Kshtu, nga fara del bimza e re, e cila ushqehet me lndn rezerv t fars, q sht e
domosdoshme pr vazhdimin e rritjes. Bimza e re fillon e formon rrnjt, q drejtohen posht,
kurse n pjesn e siprme zhvillon filizin embrional, q drejtohet drejt siprfaqes s toks. Kur
kto bimza t reja dalin mbi siprfaqen e toks, procesi i mbirjes ka prfunduar. Bimt nuk
mbijn t gjitha njlloj. M posht do t shohim disa mnyra mbirjeje, por m par do t
njohim tri pjes kryesore t bims, t cilat ekzistojn q n embrionin e bimzs s re, madje
gjat gjith jets s saj.
Koleohriza dhe koleoptili mbshtjellin respektivisht rrnjn embrionale dhe krcellin embrional.
Ato jan t parat q ajn mbulesn e fars dhe shfaqen gjat mbirjes s saj. Pjesa tjetr e bims,
d.m.th. ajo q fillon nga nyja e thelpinjve dhe shtrihet n drejtimin lart, quhet epikotili ose
krcelli. N figurn e msiprme jepet diagrami q tregon pjest e bimve tipike njthelbore dhe
dythelbore n fazn embrionale. Rrnjza embrionale sht pjesa e par e embrionit q fillon t
rritet. Kjo ndodh pr 20 or, q n astin kur fillon t thith ujin. Rrnjza del nga fara me
drejtimin posht dhe para krcellit embrional, i cili fillon t zhvillohet disa or m von. Krcelli
i mbrojtur nga mbshtjellja e tij an tokn dhe del mbi siprfaqen e saj.
Misri sht bim njthelbore me karakteristika t rritjes t njjta me bimt e tjera gramore. Pak pas
aktivizimit t fars, rrnjza embrionale, e mbshtjell nga koleohriza, fillon t zhvillohet. Ato
fryhen deri n at mas sa koleohriza an cipn e fars s misrit. Pastaj koleohriza ndrpret rritjen e
saj, ahet dhe kshtu lejon rrnjzn t dal. Rrnjza rritet n drejtimin posht, duke formuar
sistemin rrnjor t par (rrnja embrionale), q e fikson bimn n tok. Disa or pas daljes s
rrnjs, krcelli embrional i misrit del nga fara, me ndihmn e nj mbshtjellje (koleoptili). Pjesa
skajore e koleoptilit an tokn n drejtimin lart, krahas rritjes s krcellit. Ndrkoh zgjatet
mezokotili dhe formohet ndrhyrja e par e tij. Te bimt njthelbore, hipokotili nuk zgjatet, prandaj
n kt rast quhet hipokotili joaktiv. N figurn 4.4 jepen fazat e mbirjes se misrit. N disa bim
gramore, si: gruri, elbi, thekra, disa her dhe trshra, mezokotili zgjat fare pak ose nuk zgjatet fare
dhe n vend t tij zgjatet koleoptili, i cili shtyn pjesn skajore t bims mbi siprfaqen e toks.
Gjat periudhs kur mezokotili zgjatet, nga fara dalin disa rrnj t tjera, zakonisht 35, q quhen
rrnj embrionale. Kto rrnj s bashku me rrnjzn q del n fillim prbjn sistemin rrnjor
embrional ose rrnjn e par. Gjat kohs kur koleoptili del mbi siprfaqen e toks, fillon t
formohet nj sistem i dyt rrnjor ose rrnja e vrtet, me shfaqen e tyre pak m lart se baza e
koleoptilit. Rrnja embrionale, n pjesn m t madhe t bimve, funksionon gjat gjith
vegjetacionit t bims, por rolin kryesor e ka n furnizimin e bimve me uj dhe lnd ushqyese e
deri n daljen e rrnjve t vrteta. N bimt njkotiledone filizi embrional del drejt mbi siprfaqen
e toks.
Objektivat
Prcaktimi i bimve dythelbore.
Dallimi i ndrtimit t bims njthelbore nga ajo dythelbore.
Njohja e kushteve pr mbirjen e bimve dythelbore.
Figura 1.17
Nse mbirja do t bhej me thelpinj, bimt, duke u drejtuar lart, do t thyheshin dhe dy gjethet
e para do t shkatrroheshin. Bimt me hipokotil aktiv jan t gjitha bishtajoret foragjere,
pambuku, luledielli, liri, karota, rrepa, panxhari dhe t gjitha kungulloret. Hipokotili, sapo del
mbi tok, i nnshtrohet veprimit t drits, e cila, kur ka intensitet t lart, zvoglon rritjen e
boshtit t hipokotilit dhe kur intensiteti sht i ult, qelizat qndrojn n pjesn e poshtme t
bushtit, rriten me shpejtsi. Kshtu bhet dhe shtytja e thelpinjve drejt siprfaqes s toks. Ata
sapo dalin mbi tok, hapen menjher, marrin ngjyr t gjelbr dhe fillojn t krijojn lnd
ushqyese. Mbshtjellja e fars mund t mbetet brenda n tok ose mund t dal bashk me
thelbin n tok, kur formohen gjethet e para t vrteta; thelpinjt zakonisht zverdhen, thahen
dhe shkputen.
Temp. min.
Temp. opt.
Temp. maks.
810
1012
35
35
35
35
14
34
10
3235
3037
1531
1927
2531
2531
3334
1525
24
4044
4042
3043
3040
3040
3040
40
30
Kur lagshtira n tok rritet shum, nga poret e saj largohet ajri dhe bashk me t edhe
oksigjeni, aq i domosdoshm pr frymmarrjen e embrionit. Mungesa e ajrit n tok shkakton
asfiksim dhe shkatrron bimt e reja. Kshtu, gjat prgatitjes s shtratit dhe mbjelljes,
sigurohet nj raport sa m i drejt ajr uj pr poret e toks.
Objektivat
Prcaktimi se sht zhvillimi vegjetativ i bimve.
Shpjegimi i proceseve q realizojn zhvillimin vegjetativ t bimve.
Njohja e faktorve q ndikojn n rritjen e bimve.
2.
3.
4.
5.
Faktort biotik. Ktu futen barrat e kqija, smundjet, dmtuesit dhe konkurrenca midis
bimve.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Objektivat
Pasja e njohurive se kur piqet nj bim.
Njohja e llojeve t pjekjeve.
Prshkrimi i faktorve klimatik e toksor q rregullojn dhe realizojn pjekjen e
bimve.
Pas rritjes vegjetative bima kalon n rritje riprodhuese (n fazn e riprodhimit), gjat s cils
meristemat e pjess mbitoksore do t japin organet e riprodhimit (frutifikimit). T dyja fazat e
zhvillimit (zhvillimi vegjetativ dhe ai riprodhues) te disa bim mund t mbivendosen mbi
njratjetrn. N kt rast kemi formim t organeve riprodhuese dhe njkohsisht rritje t
bims n lartsi. Kjo ndodh te bimt me zhvillim t pakufizuar, ndrsa te bimt me zhvillim t
kufizuar meristemat e majs, q japin krcej e gjethe, pasi t kalojn disa faza fiziologjike do
t japin lule dhe fruta, duke prfunduar zgjatjen e bims.
Themi se nj bim ka arritur n fazn e riprodhimit kur ka nxjerr lulet dhe ka filluar lidhjen e
frutave. N to grumbullohen elementet ushqyese t cilat merren nga rrnjt e bimve si dhe
transferohen nga organet e tjera t bims para tharjes s tyre. Kshtu p.sh., nj pjes e mir e
proteinave apo sheqernave q ndodhen n gjethet e bimve, para tharjes s tyre hidrolizohen
dhe transportohen n fruta, duke rritur n kt mnyr peshn dhe madhsin e tyre.
Transportimi i lndve ushqyese mund t ndodh edhe n organe t tjera t bims, q shrbejn
si organe t grumbullimit t lndve rezerv si jan rrnjt, zhardhokt. Disa bim quhen t
pjekura, kur prodhimet e tyre kan siguruar treguesit q krkon tregu dhe konsumatori. T tilla
jan kryesisht perimet, lulet dhe ato bim te t cilat prdoren krcejt, rizomat, druri, lngu etj.
Arritja e fazs s pjekjes t bimve varet nga ndikimi i faktorve t ndryshm klimatik,
toksor, gjenetik etj. Faktori i par dhe kryesor sht ai gjenetik, d.m.th. trashgimia e bims.
Ka specie bimore q piqen hert e ka t tjera q piqen von. Edhe brenda nj specieje bimore,
ka kultivar apo hibride q piqen hert dhe kultivar apo hibride q piqen m von.
Pas faktorve gjenetik, nj grup faktorsh t mjedisit klimatik dhe toksor prcaktojn n
mnyr vendimtare kohn e pjekjes se bimve. N kt grup mund t prmendim: llojin e
toks, lagshtirn e toks, temperaturn e mjedisit rrethues, prqendrimin e tretsirs toksore,
dendsin e bimve, dritzimin etj. N kategorin e tret prfshihet veprimtaria e njeriut
(prashitjet, ujitjet, sprkatjet kundr smundjeve e dmtuesve, prdorimi i hormoneve etj.).
Pjekja e hershme e bimve, e cila shoqrohet edhe me prodhim t hershm t frutave dhe
pjesve t tjera bimore q konsumohen, ka rndsi t madhe bujqsore. sht i njohur dhe
interesi ekonomik i kultivarve t hershm t kulturave t ndryshme bujqsore, p.sh., frutat e
para q shkojn n treg shiten m shtrenjt. Prve t tjerave, prodhimet e hershme, n disa
raste, kan cilsi m t larta, sepse piqen n kushte m t prshtatshme; gjithashtu specie t
veanta kur mbillen dhe piqen m hert i shmangen dmtimit nga dmtuesit, t cilt n
breznit e fundit kan shkall prhapjeje t madhe. Kultivart apo hibridet e hershme mund ti
shmangen thatsis s zgjatur n rastet e bimve pranverore.
Kultivart e vonshm, n qoft se kan periudhe vegjetative t gjat, jan t ekspozuar pr nj
koh m t gjat ndaj veprimit t dmtuesve, smundjeve, thatsirs etj. Kur pjekja e
prodhimeve bhet n kushtet e nj mjedisi m pak t prshtatshm, sjell uljen e cilsis s tyre.
An e mir e kulturave t hershme sht se ato arrijn t piqen edhe n zona me vegjetacion m
t shkurtr; ato mund t kultivohen edhe n zonat me veriore. Jan kto arsye q i kan br
seleksionuesit e bimve t prpiqen prej vitesh pr t krijuar kultivar t hershm t kulturave
bujqsore.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
Objektivat
Kuptimi i objektivit t prmirsimit gjenetik t bimve.
Prcaktimi i vlers fenotipike.
Dallimi i ndryshimit ndrmjet transmetimit t tipareve sasiore dhe atyre cilsore.
Studimet e kryera pr kontributin e gjenotipit dhe at t mjedisit mbi prodhimin e bimve, kto 50
vjett e fundit kan treguar se rreth 50% e rritjes s ktij prodhimi i kushtohet puns prmirsuese
gjenetike. N kndvshtrimin e prmirsimit gjenetik, fenotipi mund t prcaktohet si produkt i
bashkveprimit midis gjenotipit dhe mjedisit n t cilin rriten bimt.
Prmirsimi gjenetik, si pjes e gjenetiks, studion ndryshueshmrin e tipareve t caktuara pr
t prcaktuar at pjes t ndryshueshmris q trashgohet.
N qoft se nj tipar i dhn pr nj popullat nuk do t kishte ndryshueshmri t trashgueshme,
ather ai nuk do t kishte interes pr punn prmirsuese gjenetike, sepse nuk do t kishte far t
zgjidhej pr tu prmirsuar nga kjo popullat. Ndryshueshmria fenotipike (F) prcaktohet n
formn:
F = GJ + M + GJ.M
ku:
GJ- prfaqson efektin e gjenotipit;
M- prfaqson efektin e mjedisit;
GJ.M- prfaqson efektin e bashkveprimit midis tyre.
Arritjet n shtimin e prodhimit bujqsor n vende t ndryshme t bots dhe n vendin ton i
japin shkencs s prmirsimit gjenetik t bimve rol t dors s par. Rndsia e tij buron nga
objektivat e shumt q arrin dhe nga perspektivat e mdha q hap pr t ardhmen.
Disa nga objektivat m t rndsishm q arrihen me krijimin e hibrideve dhe kultivarve t
rinj jan: rritja e prodhimit, prmirsimi i cilsis, rritja e qndrueshmris ndaj t ftohtit, ndaj
thatsirs, rrzimit, smundjeve, dmtuesve, rritja e hershmris, prshtatja ndaj mekanizimit
kompleks dhe teknologjive t reja etj.
Rritja e prodhimit t bimve sht synimi kryesor i prmirsimit gjenetik. sht llogaritur se
rreth gjysma e shtimit t prodhimit t bimve sigurohet nprmjet futjes n prodhim t
hibrideve dhe kultivarve t rinj. N kushtet e zhvillimit dhe intensifikimit t bujqsis po merr
rndsi t madhe prmirsimi i cilsis t prodhimeve bujqsore. Ky tregues prfshin disa
drejtime, si jan:
Rritja e prmbajtjes t lndve t dshirueshme n bim, si: prqindja e vajit te luledielli, te
soja e te ulliri; rritja e sheqerit te panxharsheqeri, te rrushi e frutat etj.; rritja e prmbajtjes s
proteinave te gruri, e amidonit te patatja, e vitaminave, e lndve minerale dhe aminoacideve te
frutat, perimet etj.
Ulja e prmbajtjes s lndve t padshirueshme si jan: lndt acide pr rrushin, proteinat
pr elbin e birrs, e sheqernave dhe proteinave te duhani etj.
Prmirsimi i shijes, i forms, i ngjyrs, i aroms, i konsistencs etj. te frutet e perimeve dhe
pemve, si: domatja, speci, bostanet, patatja, molla, rrushi, dardha, pjeshka etj.
Rritja e prshtatshmris s bimve ndaj: kushteve t paprshtatshme t klims (temperatura t
ulta e shum t larta, thatsira) dhe toks (pH i lart apo i ult, kripzimi etj., mekanizimit t
punimeve gjat vegjetacionit, korrjes, ujitjes, si dhe pr tu prpunuar m mir pr buk
(drithrat), pr konservim (frutat dhe perimet) etj.
Rritja e qndrueshmris s bimve ndaj smundjeve dhe dmtuesve sht nj tjetr synim i
prmirsimit gjenetik t bimve. Jan krijuar hibride dhe kultivar duhani t qndrueshm ndaj
vrugut, lloje gruri t qndrueshm ndaj ndryshkut, patate t qndrueshme ndaj fitoftors etj.
Mjedisi vepron mbi fenotipin nprmjet nj sr faktorsh, si: klima, toka, kundrejtimi,
gjersia gjeografike etj., por pa e ndryshuar gjenotipin. Vlerat fenotipike t bimve ndryshojn
jo vetm nga ndikimi i mjedisit dhe i gjenotipit, por edhe nga bashkveprimi gjenotip-mjedis.
Pr shkak t ktij bashkveprimi vlerat fenotipike do t jen t ndryshme nga shuma e pritshme
e efekteve t veanta t gjenotipit dhe t mjedisit. Bashkveprimi gjenotip-mjedis ka vler
sidomos n vlersimin e prhapjes n prodhim t kultivarve t rinj. Nga madhsia e ktij
bashkveprimi varet shkalla e prshtatshmris s kultivarve ndaj kushteve t mjedisit.
Objektivat
Njohja e metodave t prmirsimit gjenetik t bimve.
Prcaktimi i kritereve t zgjedhjes s prindrve pr kryqzim.
Dallimi i zgjedhjes individuale nga zgjedhja masive.
Metodat e prmirsimit gjenetik kan t bjn me zgjedhjen e prindrve, kryqzimin e tyre dhe
skemat e przgjedhjes s pasardhsve. Pr prmirsimin gjenetik t bimve prdoren shum
metoda. M kryesoret jan: metoda e zgjedhjes, metoda pedigre, e rikryqzimeve, metoda e
heterozisit, hibridizimi i largt, poliploidia etj. Metoda e zgjedhjes sht ndr m t lashtat dhe
m e prhapura. Nprmjet ksaj metode bhet vrojtimi, veimi, vlersimi dhe shumimi i
bimve m t mira q jan zgjedhur brenda nj popullate.
Zgjedhja sipas ksaj metode bazohet n veimin, vlersimin dhe shumimin e bimve t veanta
pr disa vjet me radh. Kjo metod zbatohet si pr bimt vetpllenuese, ashtu dhe pr bimt me
pllenim t kryqzuar. Zgjedhja sipas ksaj metode zgjat 5 deri n 7 vjet.
Gjat vitit t par, n fushn ku sht mbjell materiali fillestar, bhet zgjedhja e bimve m t
mira (q n skem paraqitet n formn e katrkndshit), ku pikat prfaqsojn bimt mbi
bazn e vrojtimit me sy. Si kritere pr zgjedhjen shrbejn: prodhimtaria, cilsia e prodhimit,
zhvillimi dhe gjendja shndetsore e bimve. Bimt e zgjedhura, shkulen dhe drgohen n
laborator ku bhen matjet biometrike dhe peshimet. T gjitha matjet, peshimet, vlersimet pr
do bim q bhen n laborator regjistrohen n fletore t veant. Kshtu p.sh., pr grurin,
matet lartsia e krcellit, madhsia e kallirit, numrohen vllezrit prodhues dhe kokrrat n
kallirin kryesor, kontrollohet gjendja shndetsore e fars etj.
Pas ktyre analizave bhet vlersimi prfundimtar i bimve. Bimt q kan treguesit m t
lart mbahen pr tu mbjell n vitin pasardhs, kurse gjith bimt e tjera mnjanohen.
N vitin e dyt fara e marr nga do bim mbillet m vete (n skem paraqiten me katror).
Kur zhvillimi i bimve ka prfunduar bhet vlersimi me sy i linjave ose i familjeve. Gjat
vlersimit hiqen linjat ose familjet q jan m t dobta (n figur jan shnuar me dy vija t
kryqzuara). N linjat ose familjet q mbeten bhet prsri zgjedhja individuale e bimve sipas
kritereve q u zbatuan n vitin e par. Bimt e zgjedhura shkulen dhe analizohen n laborator.
Bimt e vlersuara pozitivisht mbillen n fushn e krahasimit t vitit t tret, duke formuar
srish nga do bim nj linj ose nj familje t veant.
Figura 2.1
1. Materiali fillestar
2. Kultivari m i prhapur i zons
3. Linj (familje) e zgjedhur
N vitin e tret, t katrt e m pas ndiqet e njjta rrug przgjedhse si n vitin e dyt. Me
kalimin e viteve, bimt e s njjts linj ose familje bhen m t njtrajtshme dhe mundsia pr
t zgjedhur bimt bhet m e vshtir. Prandaj n vitin e pest ose m pas zgjedhja ndrpritet.
Pas ndrprerjes s zgjedhjes linjat ose familjet q mbeten si m t mirat krahasohen pr
prodhimtari midis tyre dhe me nj deri n dy dshmues. Si dshmues shrben materiali fillestar
nga filloi zgjedhja dhe nj prej kultivarve m t prhapur n zonn prkatse.
Ajo linj ose familje q n provn krahasuese del me rezultate m t larta shumohet pr tu
prhapur n prodhim. Zgjedhja masive bhet duke veuar bimt m t mira t nj popullate t
dhn dhe duke e przier farn e tyre pr t marr breznin pasardhse. Zgjedhja mund t prsritet
pr disa vjet. N ndryshim nga zgjedhja individuale, zgjedhja n mas on n krijimin e linjave jo
t njtrajtshme. Pr disa bim kjo lloj jo njtrajtshmrie sht e domosdoshme pr t arritur nj
prodhimtari dhe prshtatshmri t mir, si p.sh. n pambuk, rrep etj.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Objektivat
Kuptimi i metods Pedigre dhe i bazs s saj gjenetike.
Shpjegimi se far ndodh n breznin e par hibride.
Shpjegimi pse zgjedhja maksimale bhet n breznin e dyt hibride.
Metoda Pedigre sht metoda m e prhapur pr krijimin e kultivarve t rinj n bimt
vetpllenuese. Megjithse ka rreth 100 vjet q prdoret, ajo mbetet e pazvendsueshme. Edhe
n vendin ton metoda Pedigre sht metoda kryesore pr prmirsimin gjenetik t grurit, elbit,
trshrs, si dhe pr nj sr kulturash perimore e foragjere q vetpllenohen. Me kt metod,
n vendin ton jan krijuar kultivart e grurit Dajti, Kamza 9 etj.
Metoda Pedigre prbhet nga 3 hallka kryesore:
1. Kryqzimi i bimve prindrore;
2. Zgjedhja individuale e pasardhsve hibrid;
3. Zgjedhja e linjave fikse dhe prova krahasuese e tyre.
Kryqzimi i prindrve.
Zgjedhja e bimve dhe e linjave.
Pyetje
1.
2.
3.
Objektivat
Dallimi i popullatave ose kultivarve sintetik nga hibridet.
Prshkrimi i krijimit t popullatave sintetike.
Kuptimi i aftsis kombinuese.
Prmirsimi gjenetik i bimve me pllenim t kryqzuar, si: misri, thekra, panxharsheqeri,
bimt foragjere e bishtajore, bazohet kryesisht n ndryshimin e frekuencave gjenetike t
popullatave t ktyre bimve pr t arritur n fiksimin e gjeneve t dobishme. N ndryshim me
linjat fikse, n popullatat q rrjedhin nga hibridet n bimt me pllenim t lir nuk sht e
mundur q t arrihet njtrajtshmria.
Ka dy mnyra t prmirsimit t bimve me pllenim t lir:
Pyetje
1.
2.
3.
Objektivat
Krijimi i hibrideve bazuar n dukurin e heterozisit prbn nj nga drejtimet kryesore t puns
prmirsuese gjenetike. Rekomandimet e para pr prfitimin e hibrideve me fuqi heteroze i ka
dhn Shull (1909), i cili vazhdoi studimet e Darvinit mbi inbridingun (incuktimin) dhe
heterozisin. N vendin ton farat hibride u futn n prodhim t gjer n fillim t viteve 70.
Farat hibride mbillen vetm 1 vit. N rast se nga prodhimi i vitit t par merret far pr tu
mbjell prsri, aftsia prodhuese e ksaj fare sht shum m e vogl.
Inbridingu ose incuktimi dhe heterozi jan dy dukuri biologjike q ndeshen gjat hibridizimit
seksual. Inbridingu ose incukti ndodh n ato raste kur bhet bashkimi seksual i individve q
kan afrsi, d.m.th. jan brenda gjakut.
Te bimt incuktimi ndodh gjat vetpllenimit t atyre bimve q n kushte natyrore jan me
pllenim t kryqzuar. Kjo shoqrohet me uljen e fuqis jetsore t organizmit, me lindjen e
individve jonormale. Heterozi ose fuqia hibride sht procesi i kundrt i inbridingut dhe
shoqrohet me rritjen e fuqis jetsore dhe t prodhimit, q sht mbi mesataren e t dy
prindrve.
Heterozi shfaqet gjat kryqzimit t linjave t incuktuara. Prodhimi i fars hibride t misrit
kalon n dy faza:
1. Prodhimi dhe shumimi i linjave t incuktuara (t pastra)
Linjat e incuktuara krijohen nga vetpllenimi i detyruar. Vetpllenimi kalon nprmjet ktyre
operacioneve:
Izoloimi. Organet e riprodhimit (xhufka dhe kalliri) izolohen q t mos pjalmohen nga
pjalmi i bimve t tjera.
Vetpllenimi. Ky proces kryhet kur pjalmi i xhufks sht pjekur dhe mustaqet e
kallirit kan gjatsin 2-3 cm. Pr kt kputet xhufka dhe e shkundim mbi mustaqet
e kallirit dhe kalliri izolohet prsri.
Fara q formohet kur mbillet jep breznin e par t incuktuar. Pr prodhimin e linjave t
incuktuara (linjat e pastra) sht e domosdoshme t prsritet vetpllenimi i detyruar pr 56
vjet. Linjat e incuktuara nuk prdoren pr prodhim t gjer, por duke u kryqzuar me njratjetrn japin hibride me aftsi t lart prodhuese.
2.
3.
Objektivat
Shpjegimi se jan klonet dhe pr far qllimi prdoret zgjedhja klonale.
Dallimi i prmirsimit gjenetik t bimve q bazohen n klonet nga ai i bimve q
shtohen me far.
Vitin e par bimt vrojtohen n fush. Atyre m t mirave u vihet etiket. Kur vilet
prodhimi, ai analizohet dhe vlersohet. M pas caktohen bimt m t mira q do t
shtohen m tej.
Vitin e dyt nga bimt e zgjedhura merren copa, kalema ose zhardhok dhe mbillen n
fidanishte pr t marr fidant. Fidant mund t mbillen n pemtore ose vesht pas
13 vjetsh.
Zgjedhjen e kloneve bujku shqiptar e ka zbatuar n mnyr empirike brez pas brezi. Duke
kombinuar zgjedhjen masive t kloneve me at individuale, n vendin ton sht kryer me
sukses przgjedhja e rrushit t vendit Kallmet (zona e Shkodrs). Pas nj pune disavjeare
nga Kallmeti u arrit t veohen disa klone rrushi me rendiment t lart mbi 200 kv/ha dhe me
prmbajtje sheqeri n kokrr mbi 20%.
Pyetje
1.
2.
3.
Objektivat
Hibridet e largta krijohen nga kryqzimi i bimve q bjn pjes n lloje ose gjini t
ndryshme. Nprmjet hibridizimit t largt arrihet t fitohen bim me tipare t tilla q nuk
mund t merren nga hibridizimi brenda llojit. Kshtu p.sh., pasardhsit e kryqzimeve t
largta dallohen pr bujshmrin e rritjes, madhsin e fruts, qndrueshmrin ndaj kushteve
t mjedisit dhe veanrisht pr qndrueshmrin ndaj smundjeve dhe dmtuesve.
Hibridizimi seksual i largt mund t bhet vetvetiu n natyr n kushte t caktuara. N kt
rast kemi t bjm me hibridizim natyror. Por numri m i madh i hibrideve sht krijuar
artificialisht nn ndikimin e njeriut. Pr realizimin e kryqzimeve t largta duhen kaprcyer
nj sr vshtirsish.
Vshtirsit n kryerjen e kryqzimeve t largta mund t jen:
T natyrs ekologjike: lloje t ndryshme krkojn kushte t ndryshme klime dhe toke,
kan koh t ndryshme lulzimi etj.
do lloj bime prmban nj numr pak a shum t qndrueshm kromozomesh. Qelizat trupore
(rrnj, krcell, gjethe) prmbajn numr diploid q shnohet me 2n, d.m.th. do tip
kromozomi prsritet 2 her pr do qeliz, kurse qelizat seksuale prmbajn numr haploid q
shnohet me n, ku do tip kromozomi prfaqsohet vetm 1 her. P.sh., misri n qelizat
trupore ka 10 ifte, d.m.th. ka gjithsej 20 kromozome, kurse qelizat seksuale n qelizat vez
dhe n kokrrizat e pjalmit kan 10 kromozome, d.m.th. nj numr t prgjysmuar.
N natyr, pavarsisht nga rregulli i prgjithshm, vihen re modifikime q lidhen me ndryshimin e
numrit t kromozomeve. Kto ndahen n 3 grupe:
Heteroploid jan ata individ qelizat e t cilve kan shmangie nga numri normal,
d.m.th. kan nj ose disa kromozome t veanta m shum ose m pak. Nga kto 3
grupe rndsi m t madhe ka poliploidia. Shkaqet q ojn n dukurin e
poliploidis jan kryesisht rregullime q ndodhin gjat mitozs (ndarjes s qelizs),
si p.sh. mungesa e anafazs mitotike. N kt rast nuk formohet boshti mitotik dhe
kromozomet e dyfishuara nuk ndahen, kshtu q formohen pasardhs qelizat e t
cilve kan numr t dyfishuar kromozomesh.
Bimt poliploide ndryshojn nga ato diploide, sepse prgjithsisht kan zhvillim m t fuqishm.
Kshtu, krcelli i tyre sht m i trash, gjethet jan m t gjera, ngjyra sht m e errt, lulet, frutat
dhe farat jan m t mdha, por m t rralla, q ndonjher paraqesin shterpsi t theksuar.
Megjithse format poliploide karakterizohen nga nj shterpsi e theksuar, ato gjejn prdorim edhe
n praktik. Kshtu, thekra tetraploide me 28 kromozome jo vetm q jep prodhim m t madh se
thekra diploide me 14 kromozome, por ka edhe proteina n prqindje m t lart dhe
qndrueshmri ndaj kushteve t vshtira. Po kshtu jan krijuar forma tetraploide te trfili i kuq, i
cili jep mas vegjetative t fuqishme, si dhe shalqiri dhe panxhari triploid.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
Linjat m t mira, kultivart dhe hibridet e reja para se ti jepen prdoruesit duhet t kalojn
npr nj sistem provash krahasuese. Provat e vlersimit t materialeve gjenetike ndahen n 3
grupe t mdha:
1. Prova paraeliminatore,
2. Prova krahasuese,
3. Prova demonstrative.
1. Provat paraeliminatore kan pr qllim mnjanimin paraprak t materialit fillestar, n
mnyr q t zvoglohet vllimi i puns n provat e tjera. N provat paraeliminatore bjn
pjes: provat e kontrollit dhe provat paraprake.
N provat e kontrollit saktsia e vlersimit sht m e ult se ajo n provat e tjera. N kt rast
linjat, hibridet etj. mbillen n 1 ose 2 rreshta dhe krahasohen me linjn ose hibridin q sht m
i prhapur dhe q quhet varianti dshmues.
Ato linja hibride q e kalojn prodhimin e dshmuesit me mbi 10% kalojn pr vlersim n
provat e tjera.
Provat paraprake bjn nj vlersim t shpejt t materialit. N to mbillen variantet m t mira
t provave t kontrollit. Variantet q rezultojn m t mira nga provat paraprake kalojn pr tu
vlersuar n provat krahasuese.
2. Provat krahasuese ngrihen n disa vende ose pika ekologjike dhe formojn at q quhet
rrjet i provave zonale. Vlersimi n provat zonale ndihmon pr t par shkalln e prshtatjes s
hibrideve n zona t ndryshme.
3. Hibridet e reja, q dalin m t mira, duhet t njihen nga prodhuesit. Prandaj ngrihen provat
demonstrative. Kto prova kan pr qllim demonstrimin e aftsive prodhuese t 23
kultivarve apo hibrideve t reja pr nj zon t caktuar ekologjike. Kjo prov bhet n nj
siprfaqe m t madhe 0,51 ha ose m shum.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Objektivi kryesor i metodave t prmirsimit gjenetik t bimve sht krijimi i kultivarve ose
i hibrideve t reja me cilsi dhe aftsi m t mira se ato ekzistuese. Prmirsimi gjenetik studion
ndryshueshmrin e tipareve t caktuara, pr t prcaktuar at pjes t ndryshueshmris q
trashgohet. Prindrit q prdoren n programet e prmirsimit gjenetik duhet t zgjidhen sipas
objektivave t programeve, p.sh., njri nga prindrit zgjidhet pr nj karakteristik tjetr.
Baza gjenetike e metods Pedigre qndron n mbajtjen parasysh t rregullave gjenetike t
mbizotrimit, t zbrthimit dhe t kalimit nga gjendja heterozigot n homozigot t bimve
vetpllenuese. Inbridingu dhe heterozi jan dy dukuri biologjike q ndeshen gjat hibridizimit
seksual.
Inbridingu ose incukti ndodh n ato raste kur bhet bashkimi seksual i individve q kan
afrsi (brenda gjakut).
Te bimt, incukti ndodh gjat vetpllenimit t atyre bimve q n kushte natyrore jan me
pllenim t kryqzuar. Kjo shoqrohet me uljen e prodhimit, me lindjen e individve jonormal.
Heterozi ose fuqia hibride shoqrohet me rritjen e fuqis jetsore dhe t prodhimit mbi
mesataren e 2 prindrve. Heterozi shfaqet gjat kryqzimit t dy linjave t incuktuara.
Klonet jan pjes vegjetative t afta t riprodhojn ekzaktsisht bimn nga jan marr pa
ndryshime t bazs s saj gjenetike. Hibridet e largta krijohen nga kryqzimi i bimve q
bjn pjes n lloje ose gjini t ndryshme.
Metodat invitro prfshijn nj sr teknikash q kan t bjn me rritjen e embrioneve t
pamaturuara, t meristemave dhe indeve ose qelizave.
Poliploidet jan ata individ q n qelizat e trupave do tip kromozomi nuk ka nj homolog si
n rastin e diploidve, por 2, 3, 4 ose m shum homolog.
Objektivat
Toka sht vendi ku qndrojn dhe jetojn bimt bujqsore. Ajo u siguron bimve elementet e
ushqimit dhe ujin e domosdoshm pr jetn e tyre. Toka, si objekt i puns dhe mjet i prodhimit
bujqsor, prfaqson nj trup natyror q zhvillohet vazhdimisht nn ndikimin e shoqris
njerzore.
Toka sht vendburimi kryesor i ushqimit t bimve, njerzve dhe kafshve, prandaj ruajtja e
toks dhe rritja e pjelloris s saj sht detyr e prhershme e njerzve.
Toka gjithashtu sht dhe vendburimi i bimve, sepse n t ato fiksojn rrnjt. Q pr bimt t
sigurohen kushtet m t prshtatshme t zhvillimit, duhet ditur, para s gjithash, far sht
toka, si sht formuar ajo dhe si duhet ta prdorim.
Toka sht shtresa e siprme e kores s rruzullit toksor me origjin shkmbore e formuar
nn veprimin e faktorve fizik, kimik dhe biologjik dhe q sht e aft t jap prodhim
bimor.
Toka sht formuar nga alterimi i shtresave siprfaqsore t shkmbinjve t rruzullit toksor
nn veprimin e faktorve t caktuar si:
faktort fizik, q jan: luhatjet e vazhdueshme t temperaturs, reshjet, errat, ngrirja
dhe shkrirja, forca e rndess dhe sistemi rrnjor i bimve;
faktort kimik, q jan: hidroliza, hidratimi, oksidimi dhe tretja;
faktort biologjik, q jan: veprimtaria e bimve, kafshve, mikrogjallesave dhe faktori
njeri.
Pra, toka sht produkt i veprimit t kombinuar t pes faktorve natyror, si: klima, materiali
parsor, organizmat, relievi dhe mosha. T gjith kta faktor n procesin unik t formimit t
toks jan t barasvlershm dhe t pazvendsueshm.
Pr t studiuar tokn bhet prerja trthore e saj n thellsi disa metra. Pamja e nj prerjeje
vertikale t toks quhet profil i toks. Kjo tregon se toka sht e ndar n disa shtresa t
ndryshme q i quajm horizonte. Numri i tyre zakonisht sht tre dhe emrtohen me shkronjat
A, B dhe C.
Horizonti i par (A) sht n siprfaqe t toks dhe quhet horizonti humusor ose
aktiv.
Ai ka ngjyr m t errt, sht i pasur me lnd organike dhe ka nj trashsi 2040 cm.
Horizonti i dyt sht horizonti (B) dhe quhet horizonti tranzitor ose joaktiv, n t
cilin grumbullohen kriprat e shplara nga horizonti i par. Ka ngjyr m t elt,
prmban m pak humus dhe ka nj trashsi 60120 cm.
Horizonti i fundit (C) sht horizonti tokformues, n t cilin ngjyra ndryshon
gradualisht. Nga ky horizont sht formuar toka.
Trashsia e horizonteve ndryshon nga lloji i toks dhe relievi. Horizonti A+B prbjn tokn,
ndrsa horizonti C sht nntoka.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Toka sht nj trup trefazor i prbr nga faza e ngurt, faza e lngt dhe faza e gazt.
Faza e ngurt sht e prbr nga lnda minerale, lnda organike (humusi). Faza e lngt dhe
e gazt prbhet respektivisht nga uji dhe ajri i toks t cilat mbushin poret e saj. Lnda
minerale rrjedh nga alkerimi i shkmbinjve dhe mineraleve prbrse t tyre. Prmbajtja e tyre
ndryshon nga nj tok n tjetrn dhe mund t arrij n 5060% t vllimit. Lnda minerale
prbhet nga grimca me madhsi t ndryshme, si: argjil, lym dhe rr. Kto grimca quhen
elemente mekanike t toks.
Prmbajtja e ktyre elementeve t shprehura n prqindje quhet prbrje grimcametrike
(mekanike) e toks. Kto elemente sipas madhsis s tyre ndahen si vijon:
Argjil < 0,002 mm
Lym 0,002 0,02 mm
Rr 0,02 2,0 mm
Zhavorr > 2,0 mm
Prpjestimet e grimcave prcaktohen n kushte laboratorike ose n fush nprmjet nj
procedure t quajtur vlersimi me dor (rra jep grvishtje, lymi ndihet si i lmuar dhe i
mndafsht dhe argjili sht ngjits).
N baz t prbrsve, t cilt ndodhen n prqindje m t madhe, bhet klasifikimi i tokave:
Toka argjilore shum t rnda jan ato q prmbajn 80% pjes argjil, me madhsi
m t vogl se 0,002 mm.
Toka argjilore t rnda, q prmbajn 5080% argjil.
Toka argjilore - ranore (ose e mesme), q prmbajn 2050% argjil.
Toka ranore - argjilore (t lehta), q prmbajn 1020% argjil.
Toka ranore, q prmbajn nn 10% argjil.
Prbrja grimcametrike ndikon n ujmbajtjen dhe ajrmbajtjen, aftsin infiltruese, regjimin
ujor dhe termik, shpejtsin e tharjes, rezervn ushqyese dhe prodhimtarin e bimve.
Struktura e toks ka t bj me bashkimin e grimcave t toks n njsi ose agregate toksore.
Pra, elementet grimcametrike t toks, nn veprimin e faktorve fizik, kimik dhe biologjik,
bashkohen dhe formojn agregate strukturore me forma dhe madhsi t ndryshme.
Gjendja strukturore e toks lidhet me prmbajtjen e humusit, argjils dhe kalciumit q shrbejn si
imentues t elementeve grimcametrike.
Dallohen kto struktura:
1. Struktur plisore kur agregatet kan madhsi mbi 30 mm;
2. Struktur arore kur agregatet kan madhsi 1030 mm;
3.
4.
5.
Struktura m e mir sht granulorekokrrizore. Lnda organike e toks ose humusi. Humusi i
toks sht nj komponent shum i rndsishm q ka rndsi themelore pr pjellorin e toks.
Humusi sht nj mas homogjene me ngjyr kafe t errt n t zez, q vjen si rrjedhim i
zbrthimit t mbeturinave t ndryshme organike n tok n kushte t prshtatshme, ku rolin
kryesor e luajn mikroorganizmat. N masn e humusit nuk dallohen m format e lndve t
para prej nga ai sht formuar. Lnda organike prmbahet n rreth 25% t toks, por
prgjithsisht ndryshon nga 0,520%.
Humusi luan nj sr rolesh:
merr pjes n formimin e vet toks,
shrben si burim ushqimi pr bimt,
rregullon vetit fizike ujore dhe strukturn e toks,
rregullon veprimtarin mikrobiologjike,
shrben si nxits duke shpejtuar proceset e mbirjes s farave dhe rrnjzimin e
fidanve.
Lnda organike n tok mund t shtohet me an t kultivimit t bimve q japin biomas t
madhe, e cila prmbyset n tok, si dhe nga mbeturinat bimore (rrnjt dhe krcejt) t
kulturave t ndryshme.
Plehrimi me plehra organike, kompostot, jan nj nga mnyrat e shtimit t lnds organike n
tok.
Faza e ngurt z 4060% t vllimit t toks. Pjesa tjetr e vllimit prbhet nga poret q kan
forma dhe madhsi t ndryshme. Ato grupohen n dy grupe: poret kapilare dhe poret jokapilare.
Kto pore prbjn porozitetin e prgjithshm t toks. N poret e toks vendoset faza e lngt
dhe faza e gazt. N kushte t nj lagshtie normale n tok, poret kapilare mbushen me uj
dhe poret kapilare jan t mbushura me ajr. Uji dhe ajri n tok jan n lvizje t
vazhdueshme dhe zvendsojn shpesh njri - tjetrin. Kshtu, kur toka vihet n kontakt me nj
burim ujor, uji zhvendos ajrin dhe z gjith porozitetin e toks. Kur uji largohet nga toka duke
u trhequr nga forcat e rndess, poret e boshatisura mbushen me ajr. Duhet theksuar se jo i
gjith uji i vendosur n poret kapilare shfrytzohet nga bimt. Nj pjes e tij sht e lidhur
shum fort me tokn dhe nuk mund t thithet nga bimt. Duke par marrdhniet ndrmjet
toks, ujit dhe forcave q veprojn mbi t, ujin toksor e klasifikojm n kto forma:
uji i rndess,
uji kapilar,
uji higroskopik.
Uji i rndess sht ajo pjes e ujit toksor q lviz nn veprimin e forcave t rndess
nga lart - posht. Ky uj vendoset n poret jokapilare t toks dhe, duke zhvendosur ajrin nga
toka, krijon kushte t paprshtatshme pr veprimtarin e sistemit rrnjor t bimve. Ky uj
grumbullohet n nivelin e ujrave nntoksore dhe rrit vazhdimisht nivelin e tyre.
Uji kapilar sht uji q vendoset n poret kapilare t toks dhe lviz nn veprimin e
forcave kapilare nga posht-lart. Ky uj ruhet n tok dhe shfrytzohet nga bimt. Por jo e
gjith sasia e ujit kapilar shfrytzohet. Uji q ndodhet n poret shum t vogla kapilare trhiqet
me forca shum t mdha nga toka dhe bimt nuk mund ta thithin.
Uji higroskopik sht ajo pjes e ujit toksor q rrethon grimcat e toks dhe mbahet nga
forcat e erozionit. Kjo sasi uji sht e pashfrytzueshme nga bimt dhe mund t largohet nga
toka vetm n kushte temperature 105C pr nj koh prej 56 or.
Ajri i toks. Rrnjt e bimve dhe gjallesat e ndryshme q gjenden n tok, pr t kryer
frymmarrjen, kan nevoj pr oksigjen. Tretsira toksore shum e prqendruar on n
grumbullimin e kriprave t teprta t cilat shkaktojn rregullime te bimt, si; zhvillim t
dobt, prodhim t pakt, tharje t gjetheve deri dhe shkatrrim t prgjithshm t bimve.
Mikrogjallesat e toks. N 1 gram tok gjenden miliona mikrogjallesa t ndryshme,
shumica e t cilave prfshihen n kto kategori:
1.
lloje bakteresh trheqin azotin e lir atmosferik (veori e disa baktereve q jetojn n
simbioz me rrnjt e bimve bishtajore) dhe e fiksojn n tok.
2.
3.
4.
Algat jan gjallesa t thjeshta, t vogla, me klorofil. Kryesisht ato blu-t gjelbra kan
cilsi azotofiksuese. Algat prodhojn lnd ushqyese duke shfrytzuar pr kt azotin
e toks dhe dyoksidin e karbonit t atmosfers. Krkojn m shum toka t punuara,
me lagshtir dhe q rrihen nga rrezet e diellit. Veprimtaria e mikrogjallesave n tok
sht shum e gjer dhe e ndrlikuar, por nj gj sht e qart: ato ndikojn
drejtprdrejt mbi nivelin e pjelloris s toks.
Veorit fizike t toks jan prcaktuese pr pjellorin e saj. Ato prfshijn nj varg vetish q
kan t bjn me ndrhyrjen e njeriut n tok, duke filluar nga punimi, plehrimi, sistemimi,
kultivimi dhe ujitja. N veorit fizike t toks prfshihen: veorit e prgjithshme fizike,
veorit fizike grimcametrike, veorit ujore, ajrore dhe termike.
N veorit e prgjithshme fizike hyjn: pesha specifike, pesha vllimore dhe poroziteti.
Pesha specifike e toks sht pesha n gram e 1 cm3 tok t ngjeshur (pa pore) dhe
shprehet n g/cm3. Kjo varet nga prbrja grimcametrike, prmbajtja e lnds
organike e minerale.
Pesha vllimore e toks sht pesha e nj njsie toke t that n gjendjen e saj
natyrore, d.m.th. pa u ngjeshur.
Poroziteti prbn trsin e t gjitha poreve t toks kundrejt vllimit t saj t
shprehur n prqindje. Kjo varet nga struktura, prmbajtja e lnds organike dhe
shkalla e shkrifrimit t toks.
N veorit fizike-grimcametrike t toks hyjn: bymimi, tkurrja, lidhshmria, ngjitshmria
dhe plasticiteti.
Bymimi i toks. Tokat q prmbajn thrrmija t imta t argjils dhe lymit thithin
dhe mbajn shum uj. Kjo bn q n periudhat me lagshti t vitit tokat t bymehen
shum.
Tkurrja e toks sht procesi i kundrt me bymimin. Gjat tkurrjes tokat psojn t
ara t mdha deri n thellsi.
Ngjitshmria e toks sht aftsia q kan tokat pr tu ngjitur pas mjeteve t
punimit. Kjo varet nga prbrja grimcametrike, natyra e kompleksit koloidal dhe
shkalla e lagshtis.
Lidhshmria sht aftsia e toks pr t mbajtur thrrmijat e saj t bashkuara gjat
ndrhyrjeve mekanike, goditjeve, thrrmimit ose veprimit t ujit. Lnda organike dhe
kalciumi, duke pasur aftsin t mbshtjellin thrrmijat e toks, i bjn ato m pak t
ngjitshme me njra-tjetrn dhe i japin toks struktur t mir.
Plasticiteti sht vetia e toks pr t ndryshuar formn nn veprimin e forcave t
jashtme, por pa e prishur trsin e saj. Kjo lidhet me lagshtin. Toka shum e lagur
dhe shum e that nuk sht plastike.
d.m.th. i barabart me 7. Kur jonet H+ jan m pak se OH- n tretsirn toksore pH-i sht m
i madh se 7 dhe reaksioni i toks sht bazik.
Temperatura e toks
Temperatura e toks ka ndikim t fuqishm te bimt. Ajo ndikon n mbirjen e farave, n bimt
e reja, n rritjen, zhvillimin dhe pjekjen e tyre. Temperaturat e ulta shkaktojn zverdhjen ose
skuqjen e gjetheve dhe n fund kufizojn rritjen e saj. Temperaturat e larta, por nn kufirin
maksimal, shpejtojn kalimin e bims n fazn e riprodhimit, shkurtojn vegjetacionin dhe
ndikojn n pjekjen e hershme. Toka e merr temperaturn nga energjia diellore dhe niveli i saj
varet nga sasia e ksaj energjie, nga mbulesa vegjetative, prbrja fizike dhe struktura e saj,
ngjyra e toks, ajrimi e t tjer faktor.
Azotin (N), n form t gazt, toka e merr nga atmosfera gjat shkarkimeve t rrufeve dhe
reshjeve ose nprmjet fiksimit t tij n bakteret azotofiksuese q jetojn t lira ose n
simbioz me rrnjt e bimve. Azoti sht ndr ushqyesit m t krkuar nga bimt dhe me
ndikim esencial n sintezn e proteinave dhe klorofilit, n strukturn dhe funksionimin e
qelizave t gjalla dhe n prgjithsi n rritjen e bimve. Format m t zakonshme t gjendjes s
N n tok jan nitratet dhe jonet e amonit, t cilat mund t asimilohen nga bimt ose t
largohen nprmjet shplarjes dhe denitrifikimit. Teprica e azotit n tok shkakton rritjen e
teprt t bimve q shpeshher dmton organet e riprodhimit. Mungesa e azotit shkakton
humbjen e ngjyrs, paksimin e prodhimit t proteins, zverdhjen graduale dhe frenimin e
rritjes. Mungesat ose deficitet n azot, q mund t ndodhin n t gjitha tokat, jan lehtsisht t
korrigjueshme nprmjet prdorimit t plehrave. Sidoqoft plehrimi i teprt duhet shmangur,
pasi sasit e mdha t azotit shkaktojn ndotje t mjedisit.
Kaliumi (K) sht nj element me ndikim esencial n t gjitha proceset metabolike t qelizs.
Ai ka lidhje me gjendjen shndetsore t bimve, i bn bimt m t qndrueshme ndaj smundjeve
dhe ngricave, zgjat periudhn vegjetative t tyre dhe prmirson cilsin e prodhimit. Mungesa e
kaliumit shkakton pjekjen e parakohshme, nekrozn e gjetheve dhe t krcellit.
Kalciumi (Ca) merr pjes n formimin e strukturs s murit qelizor dhe membranave, si
dhe sht i domosdoshm pr rritjen e meristems. Mungesa e kalciumit pengon zhvillimin e
sythave t majs.
Magnezi (Mg) merr pjes n formimin e klorofilit, prandaj mungesa e tij shkakton kloroza
n gjethe si dhe n rastin e kalciumit.
Mikroelementet si Fe, Mn, B, Mo, Cl, Zn, Cu etj. Roli i tyre qndron kryesisht n
aktivizimin e enzimave brenda qelizave t bims. Mungesa e hekurit te pjeshka apo agrumet,
p.sh., shkakton zverdhjen e gjetheve n pjest ndrmjet nervaturave.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Uji i reshjeve q bie n tok dhe nuk arrin t thithet nga shtresat siprfaqsore, lviz n drejtim
t pikave m t ulta t terrenit duke krijuar rrjedh siprfaqsore. Gjat ksaj rrjedhjeje, uji
merr nga siprfaqja e toks grimca dheu, pra e grryen at.
Me grryerje t toks kuptojm ndarjen, veimin ose shkputjen e grimcave t toks, si dhe
transportimin e tyre nga nj kuot m e lart n nj kuot m t ult, nn veprimin e forcs
goditse dhe transportuese t ujit. Nga ky prkufizim kuptohet q grryerja e toks zhvillohet
n dy faza: n ndarjen e grimcave t toks prej njra-tjetrs dhe transportimin e tyre. Pasojat e
grryerjes n tok jan shkatrrimtare, sepse largohet shtresa siprfaqsore, q ka treguesit m
t mir fizik e kimik, dhe bashk me t edhe elementet ushqyese sidomos kalciumi, kaliumi
dhe magnezi. Sipas veprimit t ujrave mbi tok, dallohen disa forma grryerje, si jan:
grryerja siprfaqsore, me brazda ose gjatsore. Prve ktyre formave, nga veprimi i ujit
shkaktohen shembje, rrshqitje, mbushje dhe prmbytje. Faktort q prcaktojn grryerjen e
toks jan: faktort klimatik, relievi, toka dhe bima.
Karakteristikat e shiut. Ktu prfshihen: sasia, intensiteti dhe madhsia e piks s shiut. Sa
m e madhe t jet sasia e reshjeve, aq m shum do t rrjedh uj n siprfaqe. N qoft se
sasia e reshjeve shprndahet njtrajtsisht gjat nj periudhe t caktuar kohe, ather,
megjithse ajo mund t jet e lart, nuk shkakton rrjedhje, sepse toka mund t jet e aft ta
thith at. Prandaj, n grryerjen e toks ndikon m shum intensiteti i shiut. Intensiteti i shiut
prcakton numrin e goditjeve t pikave t shiut mbi siprfaqen e toks n njsin e kohs.
Kshtu, grryerja do t jet m e madhe atje ku intensiteti i shiut do t jet m i lart.
Relievi (pjerrsia). Shkalla e pjerrsis dhe gjatsia e saj ndikojn n madhsin dhe
shpejtsin e rrjedhs s ujit n siprfaqen e toks. Me rritjen e pjerrsis dhe gjatsis s saj,
rritet shpejtsia dhe masa e ujit q rrjedh e pr pasoj rritet energjia kinetike q zotron kjo
mas uji. Kshtu rritet mundsia e grryerjes s toks.
Toka sht nj nga faktort m t rndsishm q ndikojn n grryerje. Prshkueshmria, tipi
grimcametrik dhe struktura e toks jan veorit m t rndsishme me t cilat toka ndikon n
madhsin e grryerjes. Prshkueshmria e toks prcakton nse do t kt ose nuk do t kt
rrjedh siprfaqsore, pra do t kt apo jo grryerje. Tipi grimcametrik i toks (tok e leht, e
mesme etj.) si dhe struktura e saj prcaktojn rezistencn q toka do ti paraqes veprimit
ndars t piks s shiut dhe energjis s rrjedhs s ujit. Toka e rnd dhe me struktur ka
gjithmon grimca m t lidhura me njra-tjetrn se toka e leht, prandaj i qndron m shum
grryerjes.
Bimsia sht nj ekran mbrojts pr tokn, sepse me mbulesn e saj vegjetative pengon
rnien e drejtprdrejt t shiut n tok, pra, ul energjin e rnies s tij. Gjithashtu bimsia sht
nj nga faktort kryesor t formimit t strukturs s toks dhe t lidhjes s grimcave t saj me
njra-tjetrn. Bimsia pengon jo vetm rnien e shiut n tok, por edhe pakson shpejtsin e
rrjedhs s ujit n siprfaqe. Bimt livadhore jan m t dendura, zhvillojn sistem rrnjor m
t fuqishm dhe qndrojn pr nj koh m t gjat n tok se bimt e tjera. Pr t ulur sa m
shum efektin e erozionit dhe pr t mbrojtur tokn bujqsore, duhet t merren disa masa
parandaluese:
Rndsi duhet tu kushtohet punimeve pr sistemimin e tokave. Punimet n tokat e pjerrta
duhet t bhen trthor pjerrsis s kodrs. Mbulimi i toks me bimsi sidomos gjat periudhs
s reshjeve t dendura sht nj mas e efektshme, sepse kjo bimsi sht njkohsisht edhe
burim i humusit. N tokat e pjerrta krijohen vija kundr grryerjes dhe nj rrjet kullues i
prshtatshm brenda ngastrs. Plugimi i tokave t pjerrta bhet sipas izoipseve pr t zbutur
rrjedhn siprfaqsore t ujit brenda ngastrs.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Uji higroskopik ose cipor sht uji q mbshtjell grimcat e toks me nj cip ujore nn
veprimin e forcave t adezionit. Ky uj nuk shfrytzohet nga bimt.
Toka prbhet nga thrrmija me madhsi t ndryshme q quhen elemente. Prmbajtja e
ktyre thrrmijave n tok, e shprehur n prqindje, quhet prbrje grimcametrike.
Bashkimi i elementeve grimcametrike t toks nn veprimin e faktorve fizik, kimik e
biologjik n agregate me forma e madhsi t ndryshme quhet struktur e toks.
Me grryerje kuptojm ndarjen, veimin dhe transportimin e grimcave t toks nga nj
kuot m e lart n nj kuot m t ult, nn veprimin e forcs goditse dhe transportuese
t ujit.
Makroelementet jan elementet kimike q bima i krkon n sasi t mdha. Kto jan: N,
P, K, Ca, Mg, S, H, O.
Mikroelementet jan elementet kimike q bima i krkon n sasi t vogla, por q jan t
domosdoshme. Kto jan: Cl, Mn, Fe, Cu, Al, Co, Zn etj.
Objektivat
Avullimi q ndodh n dete, oqeane, liqene e lumenj e pasuron atmosfern me avuj uji. Sasia n
gram e avujve t ujit q ndodhen n nj metr kub ajr prbn lagshtirn absolute t
ajrit.
Ajri i nj vllimi t caktuar ngopet me avuj uji deri n nj kufi lartsie i cili quhet kufiri
i siprm. Mbi kt kufi avujt kthehen n reshje.
Sasia e avujve t ujit n atmosfer sht afrsisht 1013 dhe mbetet pak a shum e pandryshueshme,
sepse sasia e avujve q humbet atmosfera nprmjet reshjeve, kthehet prsri tek ajo nprmjet
transpirimit. Sasia e avujve t ujit q mund t mbaj nj vllim ajri, varet nga temperatura e tij. Sa
m e lart t jet temperatura, aq m e madhe sht edhe sasia e ujit q mund t mbaj ajri.
Lagshtia relative e ajrit shpreh shkalln e thatsirs ose t ngopjes s ajrit me avuj uji.
Kjo madhsi prcaktohet nga raporti ndrmjet sasis s avullit q ndodhet n 1 m3 ajr, me
sasin e avullit q do t nevojitet pr t ngopur kt vllim ajri n temperaturn e dhn.
Lagshtir relative 100% do t thot q pr temperaturn e dhn avujt e ujit kan arritur
ngopjen maksimale. Sa m e vogl t jet lagshtia relative, aq m i that sht ajri dhe aq m
shum avuj uji nevojiten pr ngopjen e tij.
Shiu sht burimi kryesor i ujit pr bujqsin. Kur shirat bien t qeta, n t gjitha rastet ato
ndikojn pr mir. Kur bien me vrull dhe zgjatin shum, shkaktojn dme. Shirat e vrullshme
grryejn tokn, prmbytin ngastrat e mbjella, shkatrrojn bimt e porsambjella, rrzojn lulet n
drurt frutor, shplajn dezinfektuesit e ndryshm me t cilt mund t jen sprkatur bimt etj.
Bora. Kur bora bie n sasi t mdha, shkakton dmtime mekanike te bimt, por njkohsisht i
mbron nga ngricat dhe temperaturat shum t ulta. Bora sht nj rezerv e madhe ujore,
sepse ajo furnizon rregullisht burimet, lumenjt dhe shtresat nntoksore me uj.
Breshri. Shkakton dme sasiore dhe cilsore q varen nga madhsia e kokrrs s breshrit,
dendsia, shpejtsia e rnies dhe siprfaqja q prfshin. Ve ktyre, varet edhe nga lloji i
bimve t kultivuara dhe faza e zhvillimit t tyre.
Vesa te bimt ka m shum ndikime negative sesa pozitive. Vesa ndihmon n zhvillimin e
krpudhave patogjene q shkaktojn smundje n bim. Ajo ul gjithashtu vlern e bimve
foragjere, t cilat jan kositur dhe ln n ar pr tu thar.
Ajri dhe era. Bimt sigurojn nga ajri oksigjenin, dyoksidin e karbonit dhe nj pjes t azotit,
elemente kto t pazvendsueshme pr jetn e tyre. Oksigjeni sht i domosdoshm pr
frymmarrjen e bimve, kurse dyoksidi i karbonit pr fotosintezn. Sasia e dyoksidit t
karbonit n atmosfer sht 0,03%, kurse prqendrimi m i mir pr fotosintezn sht 0,12%.
Prqendrimi 1% i dyoksidit t karbonit n atmosfer sht helmues pr bimt. Po kshtu edhe
ndotja e atmosfers nga lnd t ndryshme t industris si dhe nga faktor t tjer mund t ken
ndikim dmtues te bimt.
Vetm n raste shum t rralla ajri sht n gjendje qetsie. Zakonisht ai zhvendoset si n
drejtim horizontal, ashtu edhe n at vertikal. Lvizja e ajrit n drejtim horizontal quhet er.
Ajo prbn nj element t rndsishm meteorologjik dhe faktor t ndjeshm ekologjik.
Shkaku kryesor i formimit t ers sht shprndarja jo e njtrajtshme e trysnis s ajrit n
siprfaqen e toks si rrjedhim i ndryshimit t temperaturs. Pra, kur trysnia sht e ndryshme,
ajri zhvendoset horizontalisht nga vendet me trysni m t madhe drejt vendeve me trysni m t
vogl. Errat, sidomos kur kan shpejtsi t madhe, shkaktojn dmtime mekanike dhe tharje
t toks dhe t bimve. Me avullimin q shkakton, ajo than shtresat e siprme t siprfaqes s
toks. Ndikimi i ksaj tharjeje varet nga stina dhe gjendja e lagshtirs n tok. Tharja disi e
tokave shum t lagta lehtson prgatitjen e tyre. Shum her bujqit presin t fryjn errat e
forta e t thata q t mund t prgatitin tokn pr mbjellje.
Ndikimi thars i errave te bimt sht i ndryshm. N qoft se gjat periudhs s pjekjes s
drithrave t vjeshts fryjn erra t nxehta e t thata, kokrrat e drithrave rrudhen dhe
paksohet pesha e tyre, pra ulet rendimenti dhe cilsia e prodhimit. Por mund t ndodh edhe e
kundrta, kshtu, te pambuku dhe misri errat shpejtojn pjekjen dhe hapjen e boeve; te misri,
n rast se nuk shoqrohen me temperatura t larta dhe thatsir, ndihmojn n tharjen e shpejt
t kokrrave. Ndikimet negative t ers gjithmon jan dmprurse. Ajo an gjethet, thyen degt
e vogla e t mdha, rrzon lulet, shkul bimt, rrzon frutat etj. Kto dme varen nga periudha
kur fryn dhe forca e ers, por edhe nga madhsia e bims dhe shkalla e fiksimit t saj n tok.
Mnjanimi i veprimit t errave sht mjaft i vshtir. Kryesisht duhen synuar kultivar me
sistem rrnjor t zhvilluar, t qndrueshm ndaj rrzimit, thatsirs dhe me frute t lidhura fort
pas tyre. Efekti thars i errave zakonisht shmanget me ujitje t shpeshta. N zona me erra t
forta, n an t parcelave, mbillen rreshta me pem t larta t cilat ulin shpejtsin e errave e
pr pasoj edhe t dmeve q kto shkaktojn n bimt e kultivuara.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Gjat luhatjeve ditore vrehet nj minimale pak pas lindjes s diellit dhe nj
maksimale pak pas mesdits. Ndryshimi midis ktyre dy kufijve sht m i madh n
ekuator.
Gjat luhatjeve vjetore vrehet nj maksimale n ver dhe nj minimale n dimr.
Ndryshimi i ktyre dy kufijve sht m i madh n gjersit m t mdha gjeografike
n lartsi t mdha. Luhatjet lokale t temperaturs varen nga lartsia mbi nivelin e
detit, kundrejtimi dhe pjerrsia e vendit. N varsi t lartsis mbi nivelin e detit
ndryshon edhe temperatura. P.sh., pr rritje t lartsis rreth 100 m mbi nivelin e
detit, kemi ulje t temperaturs prej 0,5C.
Kundrejtimi i faqeve t pjerrta t toks ndikon n sasin e rrezatimit q thithet. Matjet e bra
tregojn se vendet me kundrejtim jugor kan temperaturn 1C m t lart se vendet me
kundrejtim verior.
Pjerrsia e nj vendi ndikon shum n krijimin e ngricave. Kur ajri ftohet, bhet m i rnd.
Ai zbret prgjat pjerrsis s terrenit duke zhvendosur ajrin e nxeht lart. Kshtu, gjat nats,
ajri i ftoht grumbullohet n pjest m t ulta t siprfaqes toksore, ku formohet akulli
(folikula t ngricave), kurse vendet m t larta mbeten t lira nga akulli.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
Mnyra se si vjen i ftohtit. Kur t ftohtit vjen n mnyr graduale, bima sht m e
qndrueshme, ndrsa kur i ftohti vjen menjher, ai shkakton rregullim t strukturs
dhe mund t oj deri n vdekjen e bims.
Dmtimi i bims nga t ftohtit shoqrohet me humbjen e shumics s gjetheve dhe ndryshimin
e ngjyrs s tyre nga shkatrrimi i klorofilit. Shkaku sht se proceset e shkatrrimit
mbizotrojn mbi ato t sintezs. Grumbullohen lndt helmuese dhe prishet struktura e
citoplazms.
Disa her temperatura e ult ka ndikim pozitiv. Kshtu, lloje t ndryshme farash nuk mbijn,
n qoft se m par nuk i nnshtrohen veprimit t temperaturave t ulta. Kurse disa bim nuk
arrijn fazn e riprodhimit. Kjo dukuri quhet pranverizim. Kur temperatura e ajrit dhe e toks
zbret nn 0C, ndodh ngrirja e ujit. Kur ngrin, uji q ndodhet n indet e bimve ose brenda n
tok bymehet. Kshtu, indet e bimve dhe rrnjt psojn dmtime mekanike. Bima e ngrir
nuk mund t thith ujin. Kto dme sjellin shpeshher tharjen e bimve.
Ngricat prballohen me mnyra praktike. Pr pemt frutore ndrtohen breza pyjor pr ti
mbrojtur nga errat e ftohta, bhet ujitja me shihedhje para dhe gjat fillimit t ngricave,
organizohet ngrohja e zonave t mbjella me to etj. Pr perimet dhe duhanin ndrtohen farishte,
pr lulet dhe perimet ndrtohen serra. N bimt e arave prdoren kultivar t qndrueshm
ndaj ngricave.
Duhet thn se ngricat n disa raste kan ndikim pozitiv. Ato zhdukin dmtuesit e shumt,
mikrogjallesat patogjene dhe ulin shkalln e infeksionit t barrave t kqija shumvjeare.
Ndihmojn gjithashtu n shkrifrimin e plisave n tokat e punuara n vjesht, duke
prmirsuar strukturn e toks.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Temperaturat e larta, d.m.th. ato mbi maksimumin biologjik t rritjes, prbjn nj faktor
kufizues t prodhimit t shum bimve n zonat e thata e gjysm t thata, sidomos n vite t
veanta. Studimi i efektit t temperaturave t larta sht shum i vshtir, sepse grshetohet
edhe me mungesn e ujit. Megjithat, edhe vet temperatura e lart sjell rregullime t madh
midis fotosintezs e frymmarrjes dhe mund t oj deri n mpiksjen e protoplazms.
N varsi t qndrueshmris ndaj temperaturave t larta bimt ndahen n tri grupe kryesore:
Bim jo t qndrueshme ndaj t nxehtit, t cilat ulin temperaturn e vet nprmjet
transpirimit t fuqishm. Ktu bjn pjes kryesisht bimt me gjethe t buta.
Bimt q durojn t nxehtin, si jan ato t vendbanimeve t thata, t cilat mund tu
qndrojn ndonjher edhe temperaturave rreth 60C, sigurisht pr nj koh t
shkurtr.
Bim t qndrueshme ndaj t nxehtit, ku futen kryesisht bakteret termofile dhe algat
blu e t gjelbra.
Temperaturat e larta rritin shum frymmarrjen e bimve, ulin intensitetin e fotosintezs,
shkaktojn djegien dhe tharjen e bims. N kushtet e vendit ton, temperaturat 3235C, q
shoqrohen me lagshtir relative t ult, ndikojn ndjeshm n uljen e prodhimit t bimve
pranverore.
Pyetje
1.
2.
3.
Nga ndriimi diellor q arrin n atmosfern e siprme, vjen n Tok vetm rreth gjysma e tij.
Pjesa tjetr ose thithet nga prbrsit e ndryshm t atmosfers, ose kthehet mbrapsht
nprmjet reflektimit. Vazhdimsia matet me ort gjat t cilave ka drit diellore n harkun e
24 orve. Kohzgjatja sht e njvlershme me gjatsin e drits dhe varet nga gjersia
gjeografike dhe stint. N ekuator dita sht e barabart me natn. N Polin e Veriut, gjat
dimrit, nata sht 24 or, kurse dita n ver sht 24 or. E anasjella ndodh n Polin e Jugut.
N vendin ton dita sht e barabart me natn n 21 mars; dita sht m e gjat se nata n
22 qershor; dita sht e barabart me natn n 23 shtator; dita sht m e shkurtr se nata n 22
dhjetor.
Cilsia e drits ka ndikim t madh mbi fotosintezn. Valt me gjatsi t vogl ose t madhe
thithen nga kloroplastet. sht vrejtur se ekspozimi i bimve n dritn e kuqe ndikon n
shkurtimin e krcellit te trshra, elbi, fasulja e bizelja. Nse bima ekspozohet ndaj rrezeve
infra t kuqe, krcelli zgjatet. Veprimi i sasis (intensitetit) s drits ndikon n radh t par n
intensitetin e fotosintezs.
Rritja e intensitetit t drits (brenda disa kufijve t caktuar) ndikon n rritjen e sasis s
glukozs q sintetizohet n njsin e kohs. Intensitetet e ulta t ndriimit shkaktojn edhe
ndikime t veanta te bimt, p.sh., bimt q zhvillohen n errsir ose drit t zbeht formojn
krcej t gjat, me ndrnyje t gjata dhe gjethe m t mdha se ato q zhvillohen n dritzim t
fuqishm. Bimt foragjere kultivohen m mir n drit shprhapse.
Nj dukuri tjetr sht fototropizmi. Zakonisht, n sera, bimt drejtohen pr nga dritaret, andej
nga vjen m shum drit. N kt rast qelizat e pjesve t hijezuara t krcellit zgjaten m
shum duke u drejtuar nga drita. Kjo prbn edhe nj reagim t bims ndaj mungess s
ndriimit. Prandaj, bujqit, pr t krijuar nj dritzim t mir t bimve, i mbjellin ato n largsi
t caktuar, duke krijuar kushte pr nj dritzim optimal.
Kohzgjatja e ndriimit ndikon n lulzimin e bimve. Bimt i ndajm n tre kategori baz:
n bim t dits s shkurtr,
bim t dits s gjat dhe
bim asnjanse.
Objektivat
Shpjegimi i mnyrave t prgatitjes s toks dhe prcaktimi i mjeteve me t cilat
Barrat e kqija njvjeare jan shum t dobta pas mbirjes. Kshtu, punimet e lehta
siprfaqsore (zakonisht lesimi) i shkulin ato para se t frutifikojn ose t prmbysen pr t
plehruar tokn me plugim 2025 cm t thell. Barrat e kqija shumvjeare q shtohen me
rizoma, shkatrrohen me punime t thella n ver, q pjest e tyre nntoksore t dala mbi
siprfaqe t thahen nga dielli, kurse n dimr t thahen nga ngricat.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
N prgatitjen e toks pr mbjellje shfrytzohen mjete t ndryshme bujqsore, si: plugu, disku,
freza, lesa, brana etj., prdorimi i t cilave varet nga gjendja e toks, parabima, bima q do t
kultivohet etj.
Qllimi i plugimit sht kthimi (prmbysja), przierja dhe shkrifrimi i shtress s siprme t
toks. Gjithashtu me plugim prmbysen barrat e kqija, mbeturinat bimore dhe bimt e
plehrimit t gjelbr. Plugimi krijon kushte t mira fiziko-ujore n tok, ndihmon zhvillimin e
mir t proceseve mikrobiologjike dhe krijon kushte t prshtatshme pr rritjen dhe zhvillimin
e bimve. Mjeti kryesor pr plugimin e toks sht plugu. Me plug bhet prerja vertikale dhe
horizontale e shtress s toks, kthimi, shkrifrimi dhe przierja e saj.
Plugu prbhet prej thiks, plorit dhe veshit. N plug vendoset gjithashtu dhe paraplori dhe
tokthelluesi.
Thika e pret tokn vertikalisht para se t kaloj trupi punues, me qllim q t formohet nj mur
i drejt. Thika mund t jet n form disku ose gjatsore (shillestr).
Plori e pret tokn n drejtim horizontal, e ngre at lart dhe ia kalon me rrshqitje veshit. Ploret
mund t jen n form trapezi ose dalte.
Veshi sht organi kryesor i plugut. Toka e prer nga thika dhe plori kalon te veshi, i cili e ngre
lart, e kthen ngadal, e shkrifron dhe e prmbys.
Thellsia e plugimit varet nga lloji i toks, koha dhe qllimi pr t cilin bhet, sipas rastit dhe
nevojs. N nj sistem t caktuar mund t zbatojm thellsi t ndryshme plugimi. Sipas
thellsis, plugimet i grupojm:
Plugime t cekta 1520 cm
Plugime t thella 3045 cm
Plugime t zakonshme
Qilizm
2030 cm
mbi 45 cm
Koha e plugimit varet n radh t par nga bima q do t kultivohet, si dhe nga kushtet
toksore dhe klimatike. Pr mbjelljet e vjeshts, plugimi i toks duhet br para se t fillojn
reshjet e shumta, kurse pr mbjelljet e pranvers ai duhet t filloj n vjesht dhe t prfundoj
hert n pranver.
Plugimi i pranvers duhet t jet thjesht nj plotsim i plugimit t vjeshts. Kur nuk sht br
plugimi n vjesht dhe gjat dimrit ka pasur reshje t shumta, n pranver toka sht shum e
ngjeshur dhe me barra t kqija t zhvilluara. Kshtu, sht shum e vshtir ose e pamundur
prgatitja e saj.
Plugimet e vers, ve domosdoshmris s tyre pr luftimin e barrave t kqija me sistem
rrnjor t thell, kan vetm an negative, si:
1. Jan shum t kushtueshme, sepse toka sht e that dhe do fuqi t mdha trheqse.
2. Lnda organike q prmbyset nuk shprbhet, sepse mungon lagshtira.
3. Prishin strukturn e toks.
Diskimi sht mnyr punimi q prdoret pr t prgatitur tokn pas plugimit. Me diskim
bhet shkrifrimi, przierja dhe pjesrisht kthimi i toks. Pas plugimit, n siprfaqen e shtress
s punuar mbeten plisa q kan nevoj pr shkrifrim t mtejshm. Ky shkrifrim bhet me
disk. Nganjher, diskimi zvendson punimet e dyta me plug dhe prdoret pr przierjen e
toks, pa qen nevoja t bhet plugimi. Diskimi nuk duhet br n toka t lehta (ranore), t
lagura si dhe n toka shum t infektuara me barra t kqija shumvjeare. Disku i rnd
prbhet nga katr seksione. do seksion ka pes disqe me dhmb t mpreht. Thellsia
maksimale e ktyre disqeve arrin 2025 cm. N tok mund t bhen 12 diskime. Pr tokat e
rnda prdoren frezat, t cilat i kan organet e puns aktive, d.m.th. vihen n lvizje nga boshti
i marrjes s fuqis s traktorit. Pas frezimit toka sht shum e shkrift, prandaj duhet t bhet
ngjeshja e saj me rul ose bran druri.
Lesimi zbatohet si gjat prgatitjes s toks pr mbjellje, ashtu edhe pas mbjelljes s saj. Prdoret
pr thrrmimin e plisave dhe prgatit nj shtrat t prshtatshm pr mbjellje. Lesimi prish koren q
formohet n tokat e punuara ose t mbjella pas rnies s shirave, lufton barrat e kqija, mbulon
cekt plehrat minerale dhe n raste t veanta mbulon farn. Lesimi bhet me an t lesave.
Me ujitjen siprfaqsore uji shprndahet me nj sistem kanalesh n ngastrat e mbjella dhe futet
n thellsi t toks nprmjet infiltrimit. Njihen tre mnyra t ujitjes siprfaqsore: me brazda,
me rrshqitje, me prmbysje.
N tokn e sistemuar rrafsh deprtimi i brazdave varet nga drejtimi i mbjelljes s bimve.
Zbatohet n livadhe dhe n t gjitha kulturat q mbillen n largsi t vogla (jonxha, t lashtat etj.).
Ujitja me rrshqitje krkon sistemimin e toks dhe mirmbajtjen e saj dhe, n prgjithsi, krkon
prurje t mdha uji. An pozitive e ksaj ujitjeje sht shfrytzimi i ujit n masn 4060%, kosto e
ult pr shprndarjen e ujit dhe shpejtsia n ujitje. Kjo ujitje duhet t prdoret n toka me pjerrsi
t vogl nn 20%. Uji lshohet mbi siprfaqen e toks derisa t arrij lartsin 24 cm.
sht ujitje tipike q prdoret n orizoret. N kt ujitje uji duhet t qndroj mbi siprfaqen e
toks pr nj koh t caktuar. Pr t zbatuar ujitjen me prmbytje, toka ndahet n disa njsi q
quhen oxhak. Oxhakt ndrtohen me ledhe me lartsi 2530 cm. N kt mnyr ngastra
ndodhet n oxhak n form katrkndshi.
Furnizimi me uj i oxhakve bhet n kt mnyr: uji merret nga kanali III i ujitjes dhe futet
n kryebrazd. Nga kryebrazda, nprmjet gojzave, uji futet n oxhak. Oxhakt lidhen me
njri-tjetrin nprmjet gojzave, t cilat nuk hapen n nj drejtim, pr t penguar krijimin e
rrymave ujore. N ujitjen me prmbytje prdoren norma t mdha uji 8000 10000 m3/ha.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Ujitja me pika ka filluar t prdoret n bot rreth viteve 1950, kurse n vendin ton n vitin
1982. Rezultatet kan treguar se kur prdoret ujitja me pika, bimt kan rritje dhe zhvillim m
t mir, sesa kur prdoren ujitjet e tjera. Ujitja me pika ka disa eprsi n krahasim me ujitjet e
tjera:
Gjithashtu kjo metod sht m efektive n tokat e lehta dhe shum t lehta ku
prshkueshmria sht e madhe dhe ujitjet me metodat e tjera japin humbje t mdha.
Kjo lloj ujitjeje prdoret kryesisht n tokat e mbjella me rreshta, si n perime, n pemtari
dhe n zonat kodrinore.
Skemat e vendosjes s ujitjes me pika n parim jan t njjta me ato t ujitjes n form
shiu, d.m.th. kemi tubin kryesor, t dytin dhe t tretin.
Rritja dhe zhvillimi i normal bimve bujqsore bhet vetm kur ato gjejn n tok kushte t
mira t regjimit ujor dhe ajror. Teprica ose mungesa e lagshtirs n tok, si rrjedhim dhe e
ajrit, kushtzohen nga shum faktor, ku ndr m t rndsishmit jan:
1. Kushtet klimatike,
2. Kushtet toksore.
1. Kushtet klimatike prbjn nj grup faktorsh nga m t rndsishmit pr lagshtirn e
toks. Burimi m i madh i furnizimit t toks me uj jan reshjet. Mesatarja vjetore e reshjeve
n vendin ton lviz nga 600 mm n Kor, 1000 mm n Myzeqe n 2500 mm n Shkodr dhe
Gjirokastr. Shprndarja e reshjeve sht tipike mesdhetare, d.m.th. prqendrohen m tepr n
periudhn tetorprill dhe jan m t pakta e t rregullta gjat vers.
2. Kushtet toksore prbjn nj grup tjetr faktorsh q ndikojn n regjimin ujor t toks.
Prbrja grimcametrike (e rnd, e mesme, e lart) ndikon n prshkueshmrin e toks. Tokat
e rnda kan prshkueshmri t vogl ujore. Kshtu, gjat periudhs me reshje intensive, uji
deprton pak nn siprfaqe dhe largohet me rrjedhje siprfaqsore pr n zona t tjera.
Edhe thellsia e vendosjes s shtresave t paprshkueshme n tok ndikon n regjimin ujor t
toks. Kshtu, kur kto shtresa jan t vendosura cekt, edhe shtresa e ujrave nntoksore sht e
cekt. Pr nj raport optimal ujajr n tok sht e nevojshme t ruhet me ndrhyrje agronomike.
Ndrhyrja pr rregullimin e raportit uj-ajr, kur kemi uj t teprt n tok, quhet kullim i
toks. Kjo arrihet duke ndar siprfaqen e toks me kanale ose vija kulluese. Kanalet kulluese
mbledhin ujin e rndess dhe t rrjedhs siprfaqsore dhe e transportojn at n vende t tjera.
Prparsit e tokave t kulluara mund t prmblidhen si m posht:
1. Proceset e mineralizimit t lndve organike n kto toka jan burim i rndsishm
pr ushqimin e bimve.
2. Sistemi rrnjor i bimve zhvendoset m fuqishm n thellsi e gjersi.
3. Kan cilsi m t mira fizike e fiziko-grimcametrike, si rrjedhim dhe struktur m t
mir. Kto cilsi lehtsojn punimin, mbjelljen dhe gjith shrbimet agroteknike.
4. Kan cilsi m t mira kimike. N kto toka shmangen lidhjet toksike t hekurit,
aluminit dhe manganit, kufizohet denitrifikimi dhe intensifikohet nitrifikimi.
5. Kufizohet prhapja e smundjeve, dmtuesve e barrave t kqija.
Rrjeti i kanaleve kulluese shrben pr t larguar nga toka, brenda nj kohe t caktuar (24 or),
sasin e ujit q vjen nga reshjet n nj siguri t dhn. N figur paraqitet sistemi i kanaleve q
prbjn rrjetin e kullimit.
Kanali kryesor kullues (KIK) shrben pr t mbledhur ujin e teprt t fushs dhe pr ta
transportuar at drejt vendderdhjes. Si rregull, kto kanale vendosen n pjest m t ulta t
territorit dhe kan thellsi 2,55 m.
Kanalet e dyta kulluese (KIIK) vendosen n largsi 600800 m nga njri-tjetri. Kto shrbejn
pr t mbledhur ujrat e nj pjese t fushs q quhet bllok. Kto kanale kan thellsi 1,63 m.
Kanalet e treta kulluese (KIIIK) vendosen n largsi 200 m larg njri-tjetrit dhe pingul me
(KIIK). Kto shrbejn pr kullimin e ujrave t nj ngastre. Ujrat e mbledhura nga ky kanal
transportohen me vetrrjedhje pr n (KIIIK). Kto kanale kan thellsi 1,22 m. Prve ktyre
kanaleve, element i rndsishm i rrjetit t kullimit jan edhe vijat kulluese. Kto mbledhin
rrjedhn siprfaqsore t disa pjesve t ngastrs dhe e derdhin n (KIIIK).
Pyetje
1.
2.
3.
4.
Me prcaktimin e ngastrs nuk prfundon sistemimi i toks fushore. Lind nevoja e sistemimit t
vet ngastrs, gj q ka marr emrin sistemim siprfaqsor i ngastrs. Sistemimi siprfaqsor i
ngastrs prfshin prcaktimin e leheve dhe rregullimin e relievit t tyre. Lehu sht pjes e
siprfaqes s ngastrs e kufizuar nga vijat kulluese dhe nga zona e kthess. Ndarja e ngastrs n
lehe sht karakteristik e sistemimit t tokave fushore n vendin ton. Prmasa m e rndsishme
e lehut sht gjersia e tij, sepse ajo lidhet drejtprdrejt me kullimin dhe ujitjen e mir t ngastrs.
N kushtet e regjimit t reshjeve n vendin ton, t cilat i kemi t rregullta dhe me sasi e
intensitet t lart, sht e pamundur t largohet uji pr nj koh t shkurtr nga ngastra, sepse
ajo ka siprfaqe t madhe. Prandaj brenga ngastrs hapen vija kulluese n largsi 2030 m nga
njra-tjetra. Kshtu uji i teprt derdhet n vijat kulluese dhe nprmjet tyre n kanalin e tret
kullues. Rregullimi i relievit t leheve sht pjes e sistemimit siprfaqsor t ngastrs. Ai
kryhet n formn kurriz ose rrafsh.
Me formn kurriz t sistemimit siprfaqsor kuptojm rregullimin e relievit t lehes n at
mnyr q ai t jet i ngritur n mesin e tij dhe t vij duke u ulur gradualisht nga t dyja ant
drejt vijave kulluese. Me kt form t sistemimit siprfaqsor n do lehe formohen dy faqe t
pjerrta me kulm n mesin e lehut.
N vendin ton gjersia e leheve zbatohet 23 m pr tokat e rnda, 27 m pr tokat e mesme dhe
31 m pr tokat e lehta. Pjerrsia n sistemimin kurriz luhatet 13 pr qind. Tokave t lehta u
jepet pjerrsi m e vogl, kurse tokave t rnda pjerrsi m e madhe.
Qllimi i sistemimit kurriz t ngastrs sht kullimi m i shpejt i ujrave t teprta. Gjithashtu
mungesa e kanaleve t mbyllura nntoksore (drenave) i ka dhn prparsi sistemimit kurriz
t tokave. Mangsia kryesore e sistemimit siprfaqsor n form kurrizi sht se ai nuk siguron
regjim ujor t njjt n do pik t lehut. Largimi i ujit nga mesi i lehut bhet m shpejt sesa
pran vijs kulluese, d.m.th. toka pran kreshts sht m e ajrosur se pran vijs kulluese.
N rastin e par, lehet vendosen pingul me kanalet e treta, t ndara me vija kulluese
dhe ujitse t prhershme, q ruajn vazhdimisht prmasat e duhura. Punimet dhe
mbjelljet kryhen po n kt drejtim.
N rastin e dyt, vijat kulluese dhe ujitse t prkohshme prishen dhe hapen sa her
q punohet e mbillet toka. Punimet dhe mbjellja kryhen paralel me kanalet e treta. Pas
mbylljes hapen vijat kulluese dhe ujitse pingul me kanalet e treta. Kjo form
sistemimi u prket tokave t lehta e t prshkueshme nga uji.
N sistemimin e toks bujqsore, prve rregullimit t raportit uj-ajr n tok, ka rndsi dhe
mbrojtja e saj nga grryerja. T sistemosh tokat e pjerrta, do t thot ti mbrosh ato nga
grryerja. Sistemimi i tokave t pjerrta ka si objektiv shkurtimin e gjatsis s pjerrsis dhe
zvoglimin e pjerrsis s toks. Kjo sht mnyra e vetme pr t drejtuar rrjedhn e ujrave n
kto toka, pr t luftuar grryerjen. N sistemimin e tokave t pjerrta synohet jo vetm n
shkurtimin e gjatsis s faqes s pjerrt t kodrs, por edhe n zbutjen e vet pjerrsis s
toks. Kjo arrihet duke ndrtuar brezare.
Brezaret jan sheshe t rrafshta me nj pjerrsi t leht, t vendosura mbi njra-tjetrn gjat
gjith faqes s pjerrt. Kjo form bn q ajo ti afrohet sa m shum fushs ku grryerjet e
toks minimizohen.
N tokat e pjerrta brezaret jan sheshe horizontale q vendosen n faqen e kodrs dhe q u
ngjajn shkallve. Formimi i shkallve bhet duke zhvendosur dheun e siprfaqes s kodrs
nga lart-posht. Pra, sheshi i brezares, n gjysmn e pjerrsis s tij, prbhet nga dhe i
grmuar dhe, n gjysmn tjetr, nga dhe i hedhur mbi siprfaqen e toks.
Paraqitja skematike e nj segmenti brezareje jepet n figurn e mposhtme.
Gjersia teorike e sheshit (Gjt) sht plani horizontal i sheshit t brezares. Llogaritet me
formuln:
Gjt = l/p
ku: Gjt - gjersia teorike e sheshit n metra,
l - lartsia e ledhit n metra,
p - pjerrsia e terrenit n prqindje
Shpatina e brezares sht siprfaqja e toks q lidh dy brezare t njpasnjshme. Pjerrsia e
shpatins (s) varet nga tipi grimcametrik i toks. Kshtu, n tokat e rnda bhet m e pjerrt,
sepse kto jan toka m t lidhura dhe m t mbrojtura nga shembjet. N tokat e lehta shpatina
bhet m pak e pjerrt, sepse kto jan toka m t shkrifta dhe shemben m shpejt.
Pra:
S = l/b
ku: l - lartsia e ledhit n metra,
b - kmba e shpatins n metra.
Gjersia praktike e sheshit (Gjp) sht gjersia e brezares e cila shfrytzohet n bujqsi.
Gjp = Gjk b
ku: Gjp - gjersia praktike n metra,
Gjt - pjerrsia teorike n metra,
b - kmba e shpatins n metra.
Pjerrsia gjatsore e brezares (Pgj) sht pjerrsia q i jepet brezares n aksin gjatsor t saj.
Kjo shrben pr lvizjen e ujrave n nj kah t caktuar dhe luhatet n kufijt 13 pr qind.
Pjerrsia trthore e brezares (Pt) sht pjerrsia q i jepet sheshit t brezares n drejtim t
gjersis s tij, nga brenda ose nga jasht sheshit. Edhe kjo pjerrsi merret 13 pr qind.
Gjatsia e brezares (Gjb) sht gjatsia e sheshit t brezares. Kufijt maksimal jan
300350 m. Pr sheshe m t gjata do t vshtirsohej shum kullimi dhe ujitja.
Nga sa tham m sipr, pr prcaktimin e elementeve t brezares duhet t njohim: thellsin e
toks, prbrjen grimcametrike, pjerrsin e terrenit dhe reshjet.
Thellsin e toks (Th) e matim duke hapur profile n kodrn q do t brezojm.
Prbrja grimcametrike prcaktohet nga analizat e toks n laborator, duke i ndar tokat
n tre grupe kryesore: t rnda, t mesme, t lehta.
Pjerrsia e terrenit prcaktohet n disa pjes t faqeve t kodrave me instrumente matse
dhe jepet n prqindje.
Kanalet kulluese hapen pr do brezare pr t mbledhur ujrat e teprta gjat reshjeve.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
N qoft se n veprimtarin e tij praktike njeriu vetm shkurton gjatsin e pjerrsis dhe nuk
ndrhyn n zvoglimin e pjerrsis s toks, ather ai e sistemon tokn n mnyr ekstensive.
Gjatsia e pjerrsis s toks, n praktik, shkurtohet duke ndrtuar kanale kundr grryerjes.
Kto kanale vendosen pingul me pjerrsin kryesore t siprfaqes s pjerrt dhe paralel me
njri-tjetrin. Rrjedha e ujit q formohet n siprfaqen e pjerrt t pjess s toks midis dy
kanaleve t njpasnjshme, ndrpritet nga kanali prkats kundrgrryes dhe transportohet prej
tij jasht masivit t sistemuar.
Format m t prhapura t sistemimeve ekstensive jan: sistemimi sipas pjerrsis, sistemimi
me kaprdim t vendit, sistemimi rrotull vendit dhe sistemimi sipas horizontaleve.
Sistemimi sipas pjerrsis sht forma m e vjetr e sistemimit ekstensiv t toks s
pjerrt, q sht zbatuar n toka me pjerrsi rreth 10 pr qind. N kt lloj sistemimi,
mbjellja dhe punimet bhen sipas pjerrsis kryesore dhe n t dyja ant prfundojn n
gropa ujmbledhse me vllim prej 1 m3. Kto gropa komunikojn ndrmjet tyre me vija
lidhse q shkrihen nga lart-posht dhe shrbejn pr prcjelljen e ujrave nga njra grop
te tjetra deri n largimin e plot t tyre.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Bimt, pr rritjen dhe zhvillimin e tyre, prdorin elementet ushqyese t toks. M kryesoret
prej tyre jan: azoti, fosfori dhe kaliumi. N sasi t mdha ato prdorin edhe kalciumin,
squfurin dhe magnezin, kurse n sasi t vogla prdorin hekurin, bakrin, manganin, borin,
molbidenin dhe klorin. Nga toka bimt marrin edhe ujin, kurse nga atmosfera oksigjenin dhe
dyoksidin e karbonit. Kto elemente bimt i prdorin pr t formuar biomasn dhe frytet e tyre.
Gjat rritjes dhe zhvillimit bimt trheqin nga toka nj sasi t caktuar t elementeve ushqyese.
P.sh., pr nj rendiment prej 30 kv/dynym grur, trheqin 10 kg azot, 18 kg kalium dhe 4,5 kg
fosfor, kurse panxhari, pr nj rendiment 40 kv/dynym, trheq 7,1 kg N, 4 kg P dhe 7,8 kg K.
Pra, si shihet, nga viti n vit, si rrjedhim i kultivimit t bimve, lndt ushqyese n tok
paksohen. Prandaj toks i duhen kthyer sasit e elementeve ushqyese q largohen gjat kultivimit
t saj. Ky kthim i elementeve ushqyese n tok me an t plehrave kimike dhe organike quhet
plehrim.
Azoti (N) gjendet n tok kryesisht n form organike dhe vetm n sasin 510 pr qind t
lnds inorganike si jan
ose
.
Lndt organike t toks q prmbajn N, shprbhen nga bakteret dhe krpudhat, duke e
shndrruar azotin organik n lidhje t thjeshta amoniakale. Procesi q ndodh quhet amonifikim.
Pastaj me ndihmn e baktereve nitrosomonas bhet oksidimi i amoniakut n nitrite. Kto t fundit
oksidohen me ndihmn e baktereve t tipit nitrobakter n jone nitrati. Procesi i fundit quhet
nitrifikim.
Kur kushtet jan anaerobe (n toka shum t lagta), ather azoti n formn e
shprbhet
n oksid t azotit (NO, N2O) dhe n fund n azot t lir q lirohet n atmosfer. Ky proces
quhet denitrifikim.
Bima e merr azotin ose n formn e joneve (NH4, NO3 q prodhohen gjat amonifikimit dhe
nitrifikimit), ose me veprimtarin e mikrogjallesave q fiksojn azotin atmosferik. Pr shtimin
e azotit n tok prdoren plehrat azotike, si: nitrat amoni, ure, sulfat amoni, dinamon fosfati etj.
Nj metod tjetr pr t pasuruar tokn me azot organik sht plehrimi i gjelbr, me
prmbysjen e biomass n tok, q shndrrohet n substanc organike.
Fosfori (P) gjendet n tok n form organike dhe inorganike. Sasia e prgjithshme e fosforit
n tok mund t arrij deri n 2,5 ton pr 1 dynym. Pjesa m e madhe e tij gjendet n form t
patretshme. Vetm sasia prej 0,150,25 kg pr nj dynym gjendet zakonisht n tretsirn
toksore e gatshme pr tu marr nga bimt.
Bima merr fosforin nga tretsira toksore n formn
dhe
. N prgjithsi
fosfori, nga pikpamja e prvetimit t tij nga bimt, gjendet n tok n tri forma:
Fosfor q prvetohet drejtprdrejt, i cili prbn rreth 1 pr qind t fosforit t
prgjithshm n tok.
Fosfor q prvetohet me ritm t ngadalshm dhe q prbn 1020 pr qind t sasis
s prgjithshme.
Fosfor q prvetohet me shum vshtirsi dhe q prbn 8090 pr qind t sasis s
prgjithshme t fosforit n tok.
T tria kto forma gjenden n njfar ekuilibri midis tyre.
Fosfori bllokohet nga koloidet e toks dhe kalon n form t patretshme. Kshtu, nj pjes e
fosforit q hedhim n tok me plehrat fosforike bllokohet dhe nuk prvetohet nga bimt.
Plehrimi me doza t larta t plehrave fosforike shton jonet
dhe
n tretsirn
toksore dhe kshtu bima mund ti marr ato me lehtsi.
Kaliumi (K) gjendet n tok n sasi t mdha n krahasim me fosforin. Ai gjendet n tok n
dy forma: i paprvetueshm (minerale parsore dhe dytsore) dhe drejtprdrejt i prvetueshm
n form kriprash ose jonesh t kmbyera (K+), t cilat nganjher prbjn 12 pr qind t
sasis s prgjithshme t kaliumit t toks.
Jonet K+ bima i thith menjher nga tretsira toksore, kurse jonet K+ t kmbyeshme i merr
me an t qimeve thithse me metodn e kmbimit.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Qllimi i plehrimit t kulturave sht n radh t par rritja e prodhimit pr njsi t siprfaqes,
prmirsimi i cilsis s tij dhe pr rrjedhim rritja e fitimit.
Q plehrimi t kt efektivitet ekonomik, duhet t prcaktohet m par doza e sakt q do t
prdoret pr do kultur. Pr kt bhet studimi agrokimik i tokave, nprmjet t cilit prcaktohet
prmbajtja n tok e N, P, K dhe humusit. Nprmjet analizave t toks prcaktojm se cilat
elemente ushqyese mungojn dhe cilat jan me tepric. Kshtu, nprmjet plehrimit shtojm ato
q mungojn, duke shmangur ndikimet negative t atyre q jan me tepric.
Si prfundim, mund t theksojm se pr t prcaktuar dozn m optimale t plehrimit
ekonomik duhet t mbshtetemi n kto t dhna:
N krkesat e bims, pra n nevojat biologjike pr njsi prodhimi.
N sasin e elementeve ushqyese q ndodhen n tok. Kt e prcaktojm me analizat
e toks.
N koeficientet e shfrytzimit t elementeve ushqyese t toks dhe t plehrave nga
bimt.
N rendimentin q planifikojm t marrim.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
Ndryshimet gjenetike midis bimve, q shprehen edhe n kultivar dhe hibride t ndryshme,
krkojn edhe prdorim t ndryshm plehrash. Kjo sht vrtetuar me eksperimentet e
plehrimit, gjat t cilave sht vn re reagimi jo i njjt i kultivarve t ndryshm ndaj
plehrimit, t zbatuar n kushte t njjta kultivimi.
Pr t marr prodhime t shumta nuk mjafton vetm q bimt t plehrohen, por ato duhet t
shfrytzojn t gjitha elementet ushqyese. Ky proces ndikohet edhe nga faktort klimatik dhe
toksor, si sht temperatura, lagshtia etj.
Temperatura ndikon n thithjen e ujit e t lndve ushqyese, si dhe n asimilimin e tyre. sht
vrejtur se n kushtet e nj moti t ftoht bimt nuk i marrin n mnyr t mjaftueshme lndt
ushqyese q gjenden n tok.
Edhe lagshtia e toks sht tepr e domosdoshme pr tretjen dhe marrjen e elementeve
ushqyese. N praktikn e prodhimit, si rregull, plehrimi bhet para ujitjes ose gjat ditve kur
bien reshje.
Edhe energjia diellore, prbrja e atmosfers, struktura e toks etj. ndikojn n mnyr jo t
drejtprdrejt n aftsin e bims pr t shfrytzuar lndt ushqyese, duke rregulluar
veprimtarin baz t saj.
Mikrogjallesat e toks, smundjet, dmtuesit, barrat e kqija, parabima etj. luajn rol t veant n
shfrytzimin e plehrave. Mikrogjallesat bjn zbrthimin e lndve organike n tok, duke u
ushqyer me to; kur ato ngordhin, trupi i tyre kthehet n lnd minerale pr tu shfrytzuar nga
bima.
Dmtuesit dhe smundjet, duke ndikuar n veprimtarit baz fiziologjike t bims, shkaktojn
rregullime n thithjen, transportimin dhe prdorimin e elementeve ushqyese.
Barrat e kqija gjithashtu i shfrytzojn me intensitet m t lart lndt ushqyese t tretsirs
s toks, sesa bimt e kultivuara. Prandaj prdorimi i plehrave n ngastrat shum t prekura
nuk sht ekonomik.
Qarkullimi i kulturave n mnyr sistematike ndikon n nivelin e prdorimit t elementeve
ushqyese.
S fundi, ndrhyrja e njeriut prbn nj faktor biologjik q prcakton sasin e plehut, kohn e
prdorimit, llojin e plehut, ujitjen dhe masa t tjera, pr t siguruar nj koeficient t lart t
prdorimit t tyre.
Sipas ksaj metode, plotsohet me plehra kimike sasia e elementeve q jan paksuar nga toka,
nga prodhimi i mparshm. P.sh., pr nj prodhim 30 kv/ha grur, largohen nga toka 11 kg N,
3 kg P dhe 3 kg K. Kto sasi duhet ti kthehen toks me an t plehrave kimike.
N baz t ksaj metode, prodhimtaria e nj toke prcaktohet nga elementi q gjendet n sasin
minimale. P.sh., n qoft se nj tok sht e pasur me P dhe K, por e varfr me N, ather prodhimi
i bimve do t jet i ult, sepse mungon N. Kjo mund t krahasohet me nj fui prej drrase ku
sasia e ujit q mund t marr fuia, prcaktohet nga drrasa me lartsin m t vogl (fig. 5.16).
E zm se duke shtuar 2 kg N n nj dynym, prodhimi i grurit rritet rreth 10 kg. Duke shtuar sasin
e azotit nga 2 kg n 4 kg prodhimi duhet t rritet nga 10 kg n 20 kg. Por kjo nuk ndodh dhe
prodhimi rritet, p.sh., 8 kg. Duke shtuar prsri azotin edhe 2 kg, vihet re nj shtes prodhimi m e
pakt se 8 kg, e zm 5 kg.
Kjo tregon se shtesa e nj faktori (n rastin ton N) n mnyr t vazhdueshme nuk on n
rritjen e prodhimit pambarimisht, por ka nj kufi t caktuar; m pas rritja e faktorit on n uljen
e prodhimit. Pra, shtesa prkatse e prodhimit bhet gjithnj e m e vogl pr do doz t re.
Plehrat azotike jan: Nitrati i amonit (NH4NO3), i cili prmban 3335% N. sht pleh n
form kokrrizash me ngjyr t bardh, sht i tretshm dhe higroskopik. Ruhet n vende t
thata dhe n qese plastmasi. Urea prmban 46% N. sht n form kokrrizash t vogla, t
rregullta, me ngjyr t bardh. Tretet leht n tok dhe sht higroskopik. Sulfati i amonit
(NH4)2 SO4 prmban 21% N; nitrati i natriumit NaNO3 me 16% N; karbonati i natriumit Na2
CO3 me 15,5% N.
Plehrat fosforike jan t tipave t ndryshm. Prdorim m t gjer n bujqsi kan
superfosfati i thjesht dhe ai kokrrizor. Superfosfati sht pleh me ngjyr hiri, prmban P n
masn 1820%. N qoft se thith lagshti bhet si imento; tretet me vshtirsi n tok,
prandaj nuk shplahet nga sasit e teprta t ujit.
Plehrat potasike jan disa llojesh: KCl, KNO3, K2SO4. Prmbajn K n masn 5060%.
KCl sht me ngjyr t bardh, tretet me vshtirsi. Ndikon mjaft te perimet dhe frutat, n
cilsin e tyre.
Plehrat komplekse prmbajn mbi 2 elemente ushqyese si dhe sasi shum t vogla
mikroelementesh. I till sht DAP.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Cilat jan llojet e plehrave azotike dhe far veorish kan ato?
Cilat jan veorit e plehrave fosforike dhe far veorish kan ato?
Cilat jan veorit e plehrave potasike dhe far veorish kan ato?
jan plehrat komplekse?
Nga se varet lloji dhe sasia e plehrave q do t prdorim n nj kultur?
sht plehrimi baz, plehrimi shoqrues dhe ai plotsues?
Pse plehrat azotike nuk prdoren n plehrimin baz?
Objektivat
Njohja e mnyrave t prdorimit t plehrave.
Prcaktimi i dozave optimale t plehrave.
Njohja e kohs optimale t prdorimit t plehrave.
Sasia dhe lloji i plehrave q do t prdoren varet nga shum faktor, por m kryesort jan:
lloji i kulturs (bims),
prodhimi q krkohet t merret (frutet ose masa bimore),
qllimi i kultivimit,
gjatsia e periudhs bimore,
tipi i toks dhe prbrja grimcametrike e saj,
kushtet e motit.
Ka shum rndsi hartimi i tabelave pr llojin dhe sasin e plehrave q do t prdoren pr do
bim dhe pr do zon, duke u bazuar n t dhnat eksperimentale t instituteve krkimore.
Kur krkohet t prcaktojm llojin e plehut dhe dozn q do prdoret pr bimn e cila do t
kultivohet, duhet t merren parasysh t dhnat eksperimentale t bra pr at zon dhe prvoja
e viteve t mparshme.
Koha e plehrimit varet nga kultura, lloji i plehut dhe kushtet klimatike t zons:
a) Koha e prdorimit t plehrave azotike. Plehrat azotike jan shum t tretshme n uj dhe
mund t shplahen nga ujrat e teprta n tok. Pr kt arsye ato prdoren si para
mbjelljes, ashtu edhe gjat vegjetacionit. Plehrat azotike prdoren pr plehrim baz para
dhe gjat mbjelljes s bimve, n thellsin 15 cm, ose n siprfaqen e toks gjat
periudhs s vegjetacionit si plehrim plotsues. N kulturat e vjeshts, si jan drithrat,
plehrimi baz bhet gjat vjeshts n form amoniakore (ureja), ku plehu prmbyset me
an t diskimit, frezimit ose n punimin e fundit para mbjelljes. Plehrimi siprfaqsor
bhet n pranver, kryesisht n form nitrati, kur bimt kan krkesa m t mdha, pasi
kan rritjen m t vrullshme. N kulturat pranverore plehrimi baz bhet gjat mbjelljes,
kurse plehrimi siprfaqsor n fazn e rritjes s vrullshme t bimve n form nitrati. Kur
kultivohen bim gramore shumvjeare, plehrimi baz bhet gjat mbjelljes, kurse
b)
c)
plehrimi siprfaqsor sa her sht e nevojshme. Bimt bishtajore nuk kan nevoj pr
plehra azotike; ato prdoren vetm n ato raste kur kultivohen n toka shum t varfra.
Koha e prdorimit t plehrave fosforike. Si pam edhe me lart, fosfori sht i
domosdoshm pr zhvillimin e sistemit rrnjor t bimve, prandaj duhet t prdoret
kryesisht para dhe gjat mbjelljes si plehrim baz. N bimt shumvjeare, prve
plehrimit fosforik baz, mund t bhet edhe plehrimi siprfaqsor, por me sasi t
kufizuara, sepse fosfori nuk sht i lvizshm n tok.
Koha e prdorimit t plehrave t kaliumit. Kaliumi nuk shplahet leht si azoti dhe nuk
lidhet me koloidet e toks si fosfori. Te bimt njvjeare hidhet gjat punimit t toks si
plehrim baz, ndrsa te bimt shumvjeare dhe kullotat mund t prdoret kur paraqitet
nevoja. N plehrimin siprfaqsor mjafton t shoqrohet me reshje ose ujitje.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Objektivat
Prcaktimi i rndsis s fars.
Prshkrimi i karakteristikave t fars dhe pjesve t saj.
Njohja e kritereve se si zgjidhet nj far.
b)
c)
Qndrueshmria ndaj smundjeve. Disa her kultivart jan me prodhimtari t mir dhe
me cilsi t lart prodhimi, por preken leht nga dmtuesit dhe smundjet. Pr rrjedhim
psojn dmtime t mdha si nga ana sasiore, ashtu edhe nga ajo cilsore. Pra, kultivart
q do t mbillen duhet t ken edhe nj qndrueshmri t mir ndaj smundjeve dhe
dmtuesve. N institucionet krkimore e shkencore ka programe t veanta edhe pr
rritjen e qndrueshmris s kultivarve m t mir.
d)
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Objektivat
Njohja e cilsive t fars.
Prshkrimi i aftsive mbirse t fars.
Prcaktimi i njtrajtshmris s farave.
Aftsia mbirse. Shum her ndodh q ngastra t jet mbjell me nj norm fare t
prshtatshme, por nuk kemi mbirje t rregullt, pra, disa fara nuk kan mbir, kurse disa t
tjera japin bim shum t dobta q nuk arrijn t dalin mbi siprfaqen e toks. Ather
themi se aftsia mbirse ose fuqia e fars sht e vogl. Me prkufizimin aftsi mbirse
kuptojm sasin e farave q mbijn n 100 fara.
Aftsia mbirse sht cilsi me vler shum t madhe. Nj defekt n mbirje kushton shum
pr prodhuesin, sepse i duhet t prgatis prsri ngastrn dhe t bj rimbjellje. Edhe n rastin
m t mir, kur mbirja nuk sht shum e rrall, mund t bjm zvendsimin e farave t
pambira.
Pr t pasur siguri pr aftsin mbirse t fars, sht mir q do prodhues para mbjelljes,
n rast se mbjell fara t cilave nuk u njeh aftsit mbirse, t bj nj analiz t thjesht.
T vendos 100 fara midis dy letrave prej filtri t lagur ose n pambuk t lagur n nj
mjedis t ngroht. Pas disa ditsh, n varsi t llojit t fars, t numroj sa fara kan
mbir. N ndrmarrjet e specializuara kjo analiz bhet n laborator s bashku me analizat
e tjera. Kshtu, pr do far q prodhohet nga ndrmarrjet, shnohen n etiket rezultatet e
analizave t bra. Mbi bazn e ktyre treguesve prllogaritet norma e fars pr do hektar.
Q fara t kt aftsi mbirse t lart, ajo duhet t jet e pjekur plotsisht para se t vilet
dhe t ruhet n depo t thata e t freskta. Farat me lagshtir t lart, q ruhen n mjedise
t ngrohta, humbasin shum shpejt fuqin mbirse. E njjta gj ndodh edhe me farrat e
prekura nga smundjet dhe dmtuesit.
b)
Pjekuria dhe zhvillimi. Fara duhet t jet e zhvilluar mir dhe e shndetshme. Fara e
dobt dhe e pazhvilluar prmban sasi t vogla t elementeve ushqyese rezerv, t cilat
mjaftojn pr mbirjen e saj, por nuk mjaftojn t ushqejn bimn e re derisa t dal mbi
siprfaqen e toks dhe t filloj jetn e pavarur. Pra, sht e domosdoshme q t mos
prdoren pr mbjellje fara t pazhvilluara mir dhe me madhsi t vogl. Nga pikpamja
gjenetike, t gjitha farat, pavarsisht nga madhsia e tyre, jan t njjta. Ndryshimi
qndron n at se nga farat me tregues t lart rriten bim t shndetshme, me zhvillim t
shpejt dhe merren prodhime t mira.
c)
Njtrajtshmria. Kur mbjellim fara q nuk kan madhsi t njjt, mbirja mund t mos
jet e njkohshme, sidomos n kushte optimale mbirjeje. Pr rrjedhim bimt q do t
mbijn nuk do t ken zhvillim t njjt dhe midis tyre fillon konkurrenca. Ndryshimi n
zhvillimin e bimve do t bj q n t njjtn koh do t kt bim me faza t ndryshme
zhvillimi dhe me krkesa jo t njjta pr uj, lnd ushqyese etj. Gjithashtu pjekja nuk do
t jet e njkohshme. Farat me madhsi jo t njjt krijojn probleme dhe n prcaktimin e
sasis s fars pr njsin e siprfaqes. Pra, sigurimi i farave t njtrajtshme pr mbjellje
sht synimi kryesor i prodhuesve.
d)
Pastrtia mekanike. Fara duhet t jet e pastr jo vetm nga farat e tjera t kultivuara, por
edhe nga farat e barrave t kqija q infektojn ngastrn.
e)
Objektivat
Prshkrimi i mbjelljes.
Prcaktimi i kohs s mbjelljes.
Prshkrimi i avantazheve t mbjelljeve t hershme dhe disavantazheve t mbjelljeve t
vona.
N vendin ton dallojm dy periudha kryesore mbjelljeje: mbjelljet e vjeshts dhe ato t pranvers.
3.
4.
Pra, periudha m e prshtatshme pr mbjelljen e t lashtave sht ajo n t ciln bimt mbijn,
formojn sistem rrnjor t zhvilluar mir dhe arrijn fazn m t qndrueshme ndaj ngricave para
fillimit t dimrit. Kjo periudh e prshtatshme, q shpesh e quajn afati optimal, nuk sht e
njjt pr t gjitha zonat e vendit ton dhe varet nga temperatura dhe reshjet n at zon.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
kuptoni me mbjellje?
Nga fillon mbjellja?
Kur themi se kemi mbjelle?
Cila sht thellsia optimale e mbjelljes?
Cila sht koha m optimale e mbjelljes?
Cilt jan faktort q merren parasysh n prcaktimin e afatit t mbjelljes?
Cilat jan eprsit e mbjelljes s hershme n pranver?
Objektivat
Prcaktimi i norms s fars.
Njohja e thellsis s mbjelljes s fars.
Njohja e mnyrave dhe e mjeteve t mbjelljes s fars.
Pr t marr rendimente t larta nga nj kultur duhet siguruar dendsia e nevojshme e bimve
pr njsi t siprfaqes. Prllogaritja e dendsis s bimve pr metr katror ose pr dynym
bazohet n rendimentin q krkohet t merret, n tipin e toks, siprfaqen gjethore t kultivarit
ose hibridit, kohn e mbjelljes, kushtet klimatike, aftsin vllazruese (pr t lashtat, orizin etj.).
Dendsia e prshtatshme e bimve, para s gjithash, ndryshon sipas ndrtimit morfologjik t
mass mbitoksore t specieve bimore dhe kultivarve apo hibrideve. Pr kushtet e vendit ton,
nga studimet e bra dhe nga praktika e prodhimit sht gjetur, p.sh., se numri optimal i bimve
pr metr katror pr t lashtat sht 350550 mij bim pr dynym, pr misrin 68 mij bim pr
dynym, pr panxharin 1012 mij bim pr dynym, pr lule diellin 67 mij pr dynym etj.
Vlerat e dhna m sipr jan orientuese, sepse edhe brenda nj specieje ka ndryshime, q vijn
nga cilsit e veanta t kultivarve dhe nga kushtet e kultivimit. Dendsia e bimve ndryshon
edhe sipas kushteve t kultivimit dhe destinacionit t prodhimit. N zona me lagshti t madhe
ajrore, dendsia e bimve duhet t jet pak m e ult, me synim q t pengohet zhvillimi i
smundjeve. N zona t thata dhe pa mundsi ujitjeje gjithashtu dendsia e bimve duhet t
jet rreth 10% m e ult se n zona me reshje apo me ujitje t plot, me synim q t paksohen
humbjet e ujit nprmjet transpirimit. Kur bimt mbillen me destinacion pr mas foragjere, n
prgjithsi dendsia e bimve rritet me rreth 10% n krahasim me rastin kur t njjtt kultivar
apo hibride mbillen me destinacion pr prodhimin kokrr.
N baz t dendsis (numrit) s bimve q krkohen t sigurohen n nj dynym, duke pasur
parasysh edhe treguesit e fars, llogaritet sasia e fars q duhet prdorur. N kt sasi shtohen
edhe humbjet e mundshme nga dmtuesit, smundjet etj. Llogaritja e norms s fars nxjerr dy
probleme kryesore:
Planifikimi i numrit t dshiruar t bimve pr njsi t siprfaqes (m2 dynym ose
hektar) dhe
Korrigjimi i norms s fars pr shkak t kushteve t mbjelljes.
Faktort kryesor q mbahen parasysh n prcaktimin e norms s fars jan kta: numri i
bimve t planifikuara pr njsi siprfaqeje, pesha e 1000 kokrrave, aftsia mbirse, pastrtia
analitike dhe kushtet e mbjelljes (gjendja e prgatitjes s toks, shkalla e prekjes nga
smundjet e dmtuesit etj.). Duke njohur kushtet e msiprme, nj nga formulat q prdoret pr
llogaritjen e norms s fars sht kjo:
N = D x P / Amb x Pan x 100
ku:
N - norma e fars n kg/ha
D - dendsia e bimve pr m2
P - pesha e 1000 kokrrave
Amb - aftsia mbirse
Pan - pastrtia analitike
Kur pr rrethana t ndryshme mbjelljet bhen n kushte jo t prshtatshme klimatike e
toksore, zakonisht prdoren norma m t larta fare. E njjta gj zbatohet edhe kur pesha e
1000 kokrrave sht m e lart ose fuqia mbirse e tyre sht krahasimisht e ult.
Q nj far t mbij, ajo duhet t marr lagshti t mjaftueshme nga toka. Lagshtirn nga toka
fara e merr nprmjet siprfaqes s kontaktit q ajo ka me t. Kjo do t thot se fara duhet t
kt n radh t par nj kontakt t mir me tokn. Nj gj e till nuk mund t sigurohet n rast
se fara gjat mbjelljes lihet mbi siprfaqen e toks. Kshtu, mbjellja e farave bhet duke i
vendosur ato nn siprfaqen e toks. Thellsia e vendosjes s fars nn siprfaqen e toks varet
nga disa faktor.
Faktori kryesor q ndikon n thellsin e mbjelljes s farave sht vet madhsia e fars.
Farat m t mdha jan n gjendje t zhvillojn nj embrion m t fuqishm se farat e
vogla apo t imta. Pr kt arsye ato mund t mbillen n thellsi m t madhe se kto
t fundit, pasi jan n gjendje t zhvillojn nj embrion m t gjat.
Farat e vogla, nga ana e tyre (jonxha, trfili etj.), mund t zhvillojn nj embrion t
shkurtr dhe n rast se mbillen n thellsi t mdha nuk arrijn t dalin mbi
siprfaqen e toks, pra, mbirja dshton.
Brenda disa kufijve t ngusht (12 cm) thellsia e mbjelljes s farave mund t luhatet edhe n
baz t kushteve konkrete t lagshtirs apo t temperaturs. Kshtu, kur n thellsin optimale
t mbjelljes s farave lagshtira nuk siguron mbirje t mir t tyre, ato mund t mbillen 12 cm
m thell, me synim q tu plotsohen krkesat pr lagshtir.
N mbjelljet e vjeshts, kur kemi vones n mbjellje, temperatura sht zakonisht m
e ult. Pr kt arsye mbirja mund t vonohet, duke br q farat t jen nn ndikimin
e dmtuesve t toks pr nj periudh m t gjat. Kjo shkakton dmtimin e tyre. N
kt rast, nse lagshtira e toks sht e mjaftueshme, mbjellja mund t bhet 12 cm
m cekt, duke ndihmuar filizat q t dalin m leht mbi siprfaqen e toks.
E kundrta ndodh n mbjelljet e pranvers. Kur mbillet hert, fara hidhet n thellsi
m t vogl, pasi lagshtira sht e bollshme dhe temperaturat e ulta. Por sa m von
t bhet mbjellja, aq m shum paksohet lagshtira. Kshtu q detyrimisht mbjellja
duhet br m thell.
Dikur mbjellja zgjaste me muaj t tr, sepse kryhej me dor, kurse sot, n prgjithsi, mbjellja
bhet me mjete mekanike (makina bujqsore) dhe zgjat vetm pak jav. Me dor, krahas
mjeteve t mekanizuara, mbillen kryesisht bimt me fidan. Pr bimt e tjera mbjellja me dor
sht kufizuar dhe kryhet n ato zona dhe toka ku nuk mund t futen mjetet e mekanizuara.
Mbjellja bhet n tri mnyra:
me shprndarje,
me rreshta dhe
me gropa.
Objektivat
Njohja e llojeve t farishteve q kemi.
Prcaktimi i ndryshimeve midis farishteve.
Argumentimi pse nevojitet periudha e qetsis.
Farat e pemve frutore, ullirit, perimeve etj. nuk mbillen drejtprsdrejti sapo t prodhohen,
pasi ndodhen n periudhn e qetsis biologjike.
Qetsia biologjike e farave mund t jet: e jashtme ose e brendshme.
Qetsia e jashtme shkaktohet nga nj mbshtjellje e fort e fars (nga nj guack), e
cila pengon marrjen e ujit apo oksigjenit nga fara.
Qetsia e brendshme e farave quhet edhe qetsia embrionale dhe prcaktohet nga
veprimtaria e hormoneve brenda n far. Farat mund t nxirren nga faza e qetsis
biologjike me disa mnyra, ku m t prdorurat jan: futja e farave n uj t nxeht
70100 grad pr pes minuta; trajtimi i farave me tretsir KOH 5%, H2SO4 5% pr
pes minuta; trajtimi i farave me temperatura t ulta etj.
Kto farishte prdoren pr mbjelljen e farave t imta (p.sh., duhani), q nuk mund t mbillen
drejtprsdrejti n fush, ose dhe pr disa bim t tjera, t cilat n fazn e par t rritjes jan t
brishta (perimet) dhe krkojn kushte t veanta.
Bimt n farishte krkojn shrbime t veanta, derisa t jen n gjendje t prballojn kushtet
e fushs s hapur, ku do t rimbillen. Farishtet mund t jen t ftohta, kur pr ngrohjen e tyre
shfrytzohen vetm rrezet e diellit, ose t nxehta, kur si burime nxehtsie prdoret plehu i
pakalbur, avulli, ngrohja elektrike etj. Farishtet ndahen n t prkohshme dhe t prhershme (t
lvizshme). Para ngritjes se farishtes duhet t zgjidhet vendi i prshtatshm, t bhet
dezinfektimi i fars, i toks dhe i plehut, mbulimi i farishteve, t merren masa pr luftimin e
barrave t kqija, t smundjeve dhe dmtuesve etj.
RIMBJELLJA: Kur fidant n farishte kan arritur numrin e gjetheve dhe trashsin e duhur
(e cila varet nga lloji i bimve), ato shkulen dhe mbillen n vendin e tyre t prhershm. Pr t
siguruar prqindje t lart znieje, sht e domosdoshme q fidant t shkulen ose t mbillen
n fillim me kubik. N t gjitha rastet, para ose menjher pas mbjelljes n fush, bhet nj
ujitje, pr t siguruar nj kontakt sa m t mir t rrnjve me grimcat e dheut.
Fidant n fush mund t mbillen me dor ose me makina mbjelljeje t posame.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Objektivat
Kuptimi se sht fidanishtja.
Prcaktimi i kritereve pr vendin ku do t ngrihet fidanishtja.
Ngritja e nj pemtoreje.
Klima e zons ku vendoset fidanishtja duhet t lejoj zhvillimin e mir t atyre specieve
drufrutore q krkohet t prhapen n zonn ose n zonat prreth. Prodhimi i fidanve t ullirit
dhe t agrumeve duhet t organizohet n zonat e ulta dhe bregdetare, me klim t but gjat
periudhs dimrore, kurse fidant faror mund t prodhohen edhe n zonat e larta t pemtaris,
ku dimri sht m i ashpr. Tokat q zgjidhen pr fidanishte duhet t jen t sheshta, me taban
t thell, t kulluara, t prshkueshme dhe t mund t ujiten gjat t gjith periudhs s
vegjetacionit. Tokat e rnda dhe ato shum t lehta ranore t thata nuk jan t prshtatshme pr
fidanishte frutore. Tokat e rnda pengojn ajrosjen e rrnjve, ndrsa ato ranore humbasin shum
shpejt lagshtirn dhe nuk sigurojn furnizimin e bimve me uj. Pr fidant q shkulen me buk
dheu, si agrumet dhe ulliri, duhet t zgjidhen toka me prbrje pak m t rnd.
Fidanishtet zakonisht zn siprfaqe t vogla toke, por krkojn prqendrim t madh pune dhe
mjetesh pr nj periudh t gjat t vitit. Nga 1 ha fidanishte zakonisht prodhohen 3040 mij
fidan frutor. Kjo do t thot se nga 1 ha fidanishte mund t krijohen 5060 ose 100120 ha
pemtore t reja. Pavarsisht nga madhsia dhe numri i fidanve q do t prodhohen do vit,
ekonomia e fidanishtes prbhet nga kta sektor t rndsishm: 1. sektori i pemtores mm
(t nnshartesave dhe mbishartesave), 2. sektori i shtimit, 3. sektori formimit.
1. Sektori i pemtores mm sht pjesa e fidanishtes ku mbillen pemt mma pr marrjen e
copave t nnshartesave dhe farat nga llojet e caktuara pr nnshartesa.
2. N sektorin e shtimit prodhohen nnshartesa farore ose vegjetative t rrnjzuara. N kt
sektor prodhohen drejtprdrejt fidan t shtuar me copa t rrnjzuara dhe t prshtatura nga
disa lloje, si: fiku, ulliri, shega, ftoi etj. Sipas mnyrs dhe qllimit t shtimit, ky sektor
prbhet nga farishtja dhe coptorja. Farishte sht pjesa e fidanishtes ku mbillen farat dhe
prodhohen filizat e nnshartesave. Zakonisht farishtet ndrtohen n fush t hapur me shtretr
ose n sera t mbuluara. Zakonisht nga 1 dynym farishte sigurohen rreth 2530 mij filiza
faror, kurse nga 1 m2 siprfaqe t mbjella me fara ulliri, prftohen rreth 300500 filiza.
Coptorja sht pjesa e fidanishtes ku mbillen copa t thjeshta pr rrnjzim.
3. Sektori i formimit ose shartesorja sht pjes e fidanishtes ku mbillen nnshartesat dhe
shartohen. Sipas kohs dhe vitit q fidant mbahen n shartesore pr shartimin dhe formimin,
dallojm shartesore t vitit t par, t vitit t dyt dhe n shum raste edhe t vitit t tret.
quajm fidanishte?
Cilat jan shrbimet q kryhen n fidanishte?
Si zgjidhet vendi pr ngritjen e fidanishtes?
Cilat jan hallkat kryesore pr prodhimin e fidanve frutor?
Cilt jan sektort e fidanishtes?
Flisni mbi parimet e prgjithshme pr ngritjen e pemtores.
Kur quhet nj pemtore e ngritur?
Objektivat
Prcaktimi i termit bar i keq.
Njohja e efekteve dmprurse t barrave t kqija n bujqsi dhe blegtori.
Prcaktimi i ans pozitive t barrave t kqija.
Me emrtimin bar i keq do t kuptohet fardolloj bim q mbin e rritet n nj parcel t mbjell
me nj apo m shum bim t tjera. Barrat e kqija, pra, jan bim t padshirueshme q mbijn
vetvetiu dhe dmtojn me pranin e tyre si bimt e kultivuara (ulin cilsin dhe prodhimin e tyre),
ashtu edhe livadhet natyrore. Ato mund t sjellin dme edhe n shndetin e blegtoris apo t
njerzve.
Efektet dmprurse t tyre jan:
1. Ulin prodhimin e bimve t kultivuara, n shum raste m shum sesa dmtuesit dhe
smundjet.
2. Konkurrojn bimt e kultivuara pr elementet minerale dhe ujin, sepse kan sistem
rrnjor m t zhvilluar.
3. Ulin cilsin e prodhimit si pasoj e przierjes s farrave t tyre me ato t prodhimit.
4. Nj pjes e tyre jan mbartse t smundjeve dhe dmtuesve.
5. Rrisin koston e prodhimit, vshtirsojn korrjen dhe pastrimin e farrave.
6. Nj pjes e tyre, q rriten n livadhet dhe kullotat natyrore, jan helmuese pr kafsht.
7. Disa bim t kqija ju shkaktojn njerzve alergji dhe smundje.
Barrat e kqija kan edhe ant e tyre t mira, por dmet q ato sjellin jan t mdha.
1. Shtojn lndt organike te tokat ku ato rriten.
2. Kufizojn grryerjen e toks.
3. Nj pjes e tyre shrbejn si ushqim pr njerzit dhe kafsht.
Barrat e kqija m t prhapura n vendin ton dhe q shkaktojn dme t vazhdueshme jan:
grashina e egr, margarita e egr, veronica, trasta e obanit, ngjitsja, lulkuqja e arrive, sinapi
i egr, kamomili, grami, trshra e egr, egjra, kokmadhi, laboti, zhabina, rrodhja, kostreva
etj.
Barrat e kqija nuk rriten vetm n parcelat e mbjella me kultura bujqsore, por edhe n
livadhe e kullota, ku shkaktojn dme n shndetin e blegtoris. Ato jo vetm shkaktojn ulje
t prodhimit t kulturave bujqsore, por edhe dme n blegtori, pasi nj pjes e tyre jan shum
helmuese. Kto barra mund t prcaktohen si dmtuese t prodhimit blegtoral. Barrat e
kqija m dmprurse n kullota dhe livadhe jan: rrodhja (Xanthsium strumarium), jonxha e
vogl e egr (Medikago minima) etj. Disa nga barrat e kqija i japin er t keqe qumshtit,
disa t tjera paksojn prodhimin e qumshtit, por ka dhe nga ato q shkaktojn smundje t
brendshme te kafsht.
Shkaqet e rritjes dhe prhapjes s barrave dmtuese n livadhe e kullota jan t shumta, por
m t prhapurat jan nga:
1. shfrytzimi joracional i livadheve dhe i kullotave,
2. mosluftimi i tyre me masa agroteknike,
3. ruajtja pr nj koh t gjat e aftsis mbirse t farave pr disa vjet,
4. fakti se kemi mjaft bim shumvjeare q shtohen si me far, ashtu edhe me rrug
vegjetative.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
Objektivat
Njohja e mnyrave t shumzimit t barrave t kqija.
Dallimi i barrave t kqija shumvjeare q shtohen me far nga ato q shtohen me
rrug vegjetative.
Prcaktimi i mnyrave t prhapjes s barrave t kqija.
Barrat e kqija shumzohen n dy mnyra: a) seksuale (me far) dhe b) joseksuale (vegjetative).
Barrat e kqija q shumzohen me far, sipas jetgjatsis, i kemi: nj-, dy- dhe shumvjeare.
Ato, duke ruajtur fuqin mbirse pr nj koh t gjat, jan t prhapura masivisht n parcelat
q kultivohen n kultura t ndryshme bujqsore, por edhe n pemtore, vreshta, ullishta,
livadhe dhe kullota. Vetm nj bim, lulkuqja, prodhon brenda nj vegjetacioni 17 000 fara.
Shtimi joseksual ose vegjetativ kryhet n bim nj-, dy- dhe shumvjeare.
Mnyrat e shtimit vegjetativ jan t shumta, por m kryesoret jan:
a)
b)
c)
b)
c)
d)
Barrat e kqija prhapen me fara dhe me pjes vegjetative. Farat apo pjest vegjetative mund
t transportohen nga nj parcel n tjetrn nprmjet njerzve, kafshve, ujit dhe ers.
Gjat transportit t farave t bimve t kultivuara njeriu ka uar edhe farat e barrave t kqija
nga nj zon n nj tjetr dhe nga nj vend n tjetrin. Edhe nprmjet mosprpunimit t mir t
plehrave organike njeriu ka ndikuar n prhapjen e barrave t kqija nga nj zon n tjetrn.
Nj pakujdesi tjetr q mund t oj n prhapjen e barrave t kqija sht mospastrimi i
makinave mbjellse apo edhe kombajnave korrse e shirse. N kt rast, duke kaluar nga nj
parcel n tjetrn, makinerit bjn prhapjen e farave t ndryshme n kto parcela t cilat
mund t mbillen me specie t tjera.
Prve njeriut, edhe kafsht mund ti prhapin farrat e barrave t kqija n largsi t mdha;
kjo sidomos n farat e barrave t kqija t kullotave.
Era gjithashtu prhap veanrisht ato farra q kan ndrtim t till trupi, organe t t cilit
shkputen shpejt nga era. Shum farra dhe organe t tjera vegjetative t barrave mund t
prhapen nprmjet ujit, gjat rnies s reshjeve dhe sidomos n kanalet q prdoren pr ujitjen e
kulturave t mbjella. Disa farra mund t prhapen nprmjet disa lloje kandrash, t cilat
gjezdisin n lulet e barrave t kqija dhe farrat e tyre ato i transportojn n vende t ndryshme.
Objektivat
Klasifikimi i barrave t kqija sipas jetgjatsis, kulturave dhe stinve.
Klasifikimi i barrave t kqija sipas krkess pr lagshtir, drit dhe mnyrs s luftimit.
Njohja e disa prej barrave t kqija m t prhapura n zon.
N varsi t jetgjatsis, barrat e kqija ndahen n: njvjeare, kur jetojn m pak se nj vit;
dyvjeare, jeta e t cilave zgjat deri n dy vjet; shumvjeare, kur jetojn m shum se dy vjet.
Barrat njvjeare zakonisht ndahen n verore dhe dimrore. T parat mbijn n vjesht ose n
dimr dhe prodhojn farra n pranver ose n fillim t vers. Si rregull, ato prekin kulturat e
vjeshts, p.sh. drithrat. N kt grup futet trshra e egr, rrodhja, kamomili etj. Barrat
verore zakonisht mbijn n pranver dhe japin far n vjesht. Zakonisht ato rriten n ngastrat
e mbjella me pambuk, duhan, misr etj.; nga m kryesoret mund t prmendim labotin,
kostrevn, muharin, nenn, tallen, dredhjen e arave.
Barrat e kqija dyvjeare vitin e par formojn rozetn e gjetheve, kurse vitin e dyt lulzojn
dhe prodhojn fare. N kt grup bjn pjes nj numr i kufizuar bimsh, si: karota e egr,
gjembi etj. megjithse shumica e barrave shumvjeare prodhojn far, talla, dredhja e arave
dhe gjembi shumvjear.
Sipas krkesave q kan pr temperatur, barrat e kqija ndahen n: dimrore e verore, kurse
sipas lagshtirs q duan, ndahen n kserofit dhe hidrofit. Nj ndarje tjetr e barrave t
kqija bhet sipas kulturave ku shfaqen. Kshtu, ka barra t kqija q rriten n drithrat e
vjeshts, si dhe barra q rriten n misr, pambuk, oriz etj.
Nga barrat m t prhapura n vendin ton dhe q shkaktojn dme t vazhdueshme jan:
trshra e egr, egjra, rrodhja, lulkuqja, kokemalli, sinapi, gjembi etj. M kryesoret jan:
Grami (cynodondactylon), familja gramore
Plqen me shum zonat e ngrohta. N vendin ton sht i prhapur n t gjitha zonat bujqsore.
Shtohet kryesisht n mnyr vegjetative, por edhe me far. sht i qndrueshm ndaj thatsirs,
sepse rizomat e tij zhvillohen deri n thellsin 3035 cm. Ngricat e dimrit e shkatrrojn. Mnyra
m e mir e luftimit sht plugimi gjat vers deri n thellsin e rizomave, t cilat, duke dal n
siprfaqe, thahen dhe shkatrrohen. N ngastrat e prekura rnd duhet t zbatohet nj sistem i till
qarkullimi bujqsor q gjat vers t mos ket bim t kultivuara.
Pyetje
1.
2.
3.
4.
5.
Objektivat
Njohja e metodave kryesore t luftimit t barrave t kqija.
Klasifikimi i herbicideve sipas barrave q shkatrrojn dhe vendit ku prdoren.
Dallimi i herbicideve q prdoren para mbirjes dhe pas mbirjes.
Metoda fizike sht nga metodat me t hershme, e cila jep efekte n siprfaqe t vogla,
sidomos n farishtet e perimeve dhe t duhanit, duke br shkuljen e barrave t kqija me dor.
Metoda kimike sht metoda q prdoret gjersisht sot dhe konsiston n prdorimin e
disa preparateve kimike helmuese pr barrat e kqija, por jo pr bimn e kultivuar. T gjitha
preparatet kimike q prdoren pr luftimin e barrave t kqija quhen herbicide dhe jan t
lngshme.
2.
Gjat prdorimit t ktij grupi herbicidesh duhet t kemi parasysh se barrat jan m t ndjeshme
n fazat e para t zhvillimit t tyre; prandaj dhe herbicidet duhet t prdoren n kt periudh.
N baz t mnyrs s veprimit t tyre mbi barrat e kqija, herbicidet i ndajm n:
1.
2.
Herbicide sistemi. Kto herbicide, pasi bien n siprfaqen e gjetheve t bims, futen
n brendsi t qelizave dhe qarkullojn n t gjith bimn nprmjet gypave prues
t saj. N kt mnyr ato dmtojn gjith bimn e barrave t kqija, pavarsisht se
ciln pjes t bims prekin. Efekti veprues i tyre zgjat 14 jav pas sprkatjes. Nga
herbicidet e sistemit mund t prmendim: MCPA, 2,4-D, MCPB, dalapon aminotriazole dhe barban.
Bazuar mbi efektivitetin ndaj specieve t ndryshme t barrave t kqija, ato mund t
ndahen n:
N qoft se menjher pas sprkatjes bie shi, herbicidet shplahen dhe, pr rrjedhim, efekti i
tyre bie. Prdorimi i dozave m t larta t herbicideve sht i dmshm, sepse rrit koston e
prodhimit, ul selektivitetin e prgatess, shton rrezikun e mbetjes s nj sasie n tok. Efekti
helmues i herbicideve shtohet n temperaturat e larta. Ndodh disa her t arrihen prfundime t
mira nga prdorimi i nj przierje herbicidesh.
Objektivat
Prcaktimi i termit t qarkullimit bujqsor.
Prcaktimi i eprsis s mbjelljes s nj kulture ndaj mbjelljes s shum kulturave n
nj siprfaqe toke.
Njohja e prparsive t qarkullimit bujqsor.
Kur kultivojm n nj ngastr t njjtn bim pr vite me radh, prodhimi i saj fillon e bie.
Kshtu, prodhuesit ndrrojn n mnyr t programuar kulturat nga nj vit n tjetrin. Me
termin qarkullim bujqsor do t kuptojm ndrrimin e bimve t arave n hapsir dhe n
koh sipas nj plani t caktuar, q ka si qllim rritjen e vazhdueshme t pjelloris s toks, t
rendimentit t bimve, t bashkrenduar me t gjith faktort agronomik q kushtzojn
prodhimin bimor.
Praktika e qarkullimeve bujqsore njihet q n koh t lashta dhe sht e zbatuar n mnyra t
ndryshme, sipas sistemeve t bujqsis, fazave t zhvillimit t shoqris njerzore, zhvillimit t
forcave prodhuese dhe marrdhnieve n prodhim.
Objektivat
Njohja e elementeve baz t qarkullimit bujqsor.
Njohja e faktorve q krkojn bimt n nj sistem qarkullimi bujqsor.
Hartimi i disa sistemeve t qarkullimit bujqsor.
Elementet baz q prbjn nj qarkullim bujqsor jan:
struktura e kulturave,
renditja e kulturave,
madhsia e fushs,
rotacioni.
Me renditje t kulturave do t kuptojm radhn sipas s cils kulturat mbillen njra pas tjetrs
n nj fush t qarkullimit bujqsor. Renditja prbn elementin m t rndsishm teknik.
Kriteret e prcaktimit t saj lidhen me ndikimin e ndrsjell ndrmjet bimve q mbillen. Ajo
vendoset duke u mbshtetur n veorit biomorfologjike dhe kompleksin agronomik q krkon
do lloj bime, n mnyr q ato t ndikojn sa m mir n rendimentin dhe pjellorin e toks.
Kshtu, duhen marr parasysh krkesat specifike pr elementet e ushqimit mineral. Kjo sht
veanrisht e rndsishme pr bimt me konsum t lart si jan perimet.
Gjethoret, si: sallata, ikorja, spinaqi, brokoli, lakra, lulelakra, lakra e Brukselit etj.,
kan m shum nevoj pr azot;
Frutort, si: pjepri, kungulli, shalqiri, trangulli, domatja, speci, patllxhani etj., kan
m shum nevoj pr fosfor;
Rrnjort, si: qepa, hudhra, preshi, karota, panxhari i kuq, rrepa etj., kan m shum
nevoj pr potas.
Madhsia e fushs, duke qen element organizativ e teknik, krkon nj prcaktim t kujdesshm.
Fusha e qarkullimit bujqsor duhet t ket madhsi optimale t volitshme, me qllim q t lejoj
nj trajtim efektiv t masave agroteknike dhe organizative brenda afateve optimale. Kshtu,
punimi, mbjellja, shrbimet e trajtimet gjat vegjetacionit, ujitja etj. jan faza t zhvillimit t
prodhimit q nuk pranojn diferencime t ndjeshme n koh brenda s njjts fush.
Fusha shum t mdha mund t ojn n diferencime pr shkak t pamundsis s zbatimit t
ktyre masave dhe n kt mnyr zhvillimi i bimve brenda fushs do t jet jouniform.
Fushat shum t vogla ojn n shtimin artificial t qarkullimeve ose n zgjatjen e ciklit t tyre.
Fushat e qarkullimit prbhen nga grupimet e ngastrave fqinje t prafrta agronomike. Pr nj
qarkullim t dhn madhsia e fushs prcaktohet nga kultura me siprfaqe m t vogl n
strukturat e qarkullimit.
Mund t bjm edhe grupimin e kulturave, kur kjo siprfaqe sht m e vogl se vlerat
optimale, t tilla si: grur + elb + trshr, fasule + soj etj.