ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ

ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
www.proodeftikikath.blogspot.com

Ακόμα μια επίθεση στα κεκτημένα των εργαζομένων από την

υποχρεωτική επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης

Το έγκλημα ολοκληρώθηκε!!! Με τη συμπαιγνία ανάμεσα στην ηγεσία της

ΟΕΛΜΕΚ και τα κόμματα της Βουλής (ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ) ψηφίστηκε η
υποχρεωτική επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης γράφοντας «δημοκρατικά» στα
παλαιότερα των υποδημάτων τους την εκπεφρασμένη θέληση του κλάδου όπως
αποτυπώθηκε με το δημοψήφισμα του Φεβρουαρίου του 2006.
Η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ παρουσιάστηκε ακόμα μια φορά
κατώτερη των περιστάσεων. Ξεπούλησε ακόμα ένα κεκτημένο για να
εξυπηρετήσει μια φούχτα υψηλόμισθων συναδέλφων. Αγνόησε ακόμα μια φορά
τη νέα γενιά καθώς και τους νεοεισερχόμενους συναδέλφους-μέλη της ΟΕΛΜΕΚ
(συμβασιούχους και εκτάκτους)- οι οποίοι υποχρεωτικά θα εργάζονται ως τα 63
τους χρόνια και μάλιστα αρκετοί απ’ αυτούς δε θα τύχουν επαναδιορισμού σε
αυτά τα τρία χρόνια. Επίσης, όσοι προσδοκούν προαγωγή στα επόμενα χρόνια
θα πρέπει να ν αναμένουν τουλάχιστον ακόμα τρία χρόνια. Άρα πολλοί από τους
νυν μόνιμους συνάδελφους, θέλοντας και μη, θα παρατείνουν την παρουσία
τους στην εκπαίδευση για να κερδίσουν την προαγωγή.
Απόδειξη ότι είναι υποχρεωτική η επέκταση αφυπηρέτησης στα 63 με
δικαίωμα πρόωρης στα 58 και όχι στα 55 είναι και το σημείο 1Α του νέου νόμου
που αναφέρει «Η ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης Καθηγητή ο οποίος
συμπληρώνει το εξηκοστό έτος της ηλικίας του κατά ή μετά την 1η Σεπτεμβρίου
του 2013 είναι η ηλικία των εξήντα τριών ετών.»
Μάλιστα αρνήθηκαν να παρουσιάσουν μπροστά στην τελευταία Παγκύπρια
ΠΣΓΑ (24 Ιουνίου) την πρόταση των κομμάτων ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ και νυν νόμου,
όπου καταφαίνεται η υποχρεωτική επέκταση για τους νεοεισερχόμενους.
Δυστυχώς, η ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ την απέκρυψε από τον κλάδο
ξεγελώντας τους πάντες. Κράτησε τους συναδέλφους στο σκοτάδι και αποφάσισε
γι’ αυτούς χωρίς αυτούς, αγνοώντας την κατακραυγή των εκπαιδευτικών αλλά
και την εκφρασμένη βούλησή τους μέσα από καθολικό δημοψήφισμα όπου
απέρριψε το 63ο.
Η Προοδευτική Κίνηση Καθηγητών θ’ αντιταχθεί στο ξεπούλημα των
κεκτημένων μας από οπουδήποτε και αν προέρχεται με όλα τα νόμιμα μέσα. Τη
στιγμή που το συνδικαλιστικό κίνημα δέχεται σε όλο τον κόσμο κτυπήματα, στο
στόχαστρο των οποίων είναι και τα κεκτημένα, δεν μπορούμε εμείς ν’
αδιαφορούμε. Ο μόνος σωστός τρόπος διεκδίκησης είναι ν’ αγωνίζεσαι για να
προσθέτεις κεκτημένα στους εργαζόμενους και όχι να παραχωρείς κεκτημένα,
δήθεν, για το καλό του κλάδου.

Λευκωσία,
2 Ιουλίου 2010