 “ A meiga que

non podía
falar”
 Texto escrito
por Alba Lolo
Ramírez, 4º A
O problema da meiga…

 Alba era unha meiga, unha

meiga especial, pero tiña un
gran problema: non podía falar.
 Ela na súa cabeciña dicíase: “se
non podo falar, non podo ler, nin
dicir conxuros para facer o ben
no mundo”.
A tristura da meiga….

 Se non podía facer

conxuros, non era
unha bruxa de
verdade. Só era unha
bruxa con gorro e
vasoira. E iso a ela
non lle gustaba nada
de nada.
 A ela gustaballe ser
unha bruxa que falara
cando fixera os seus
conxuros e mentras
levaba a variña, a
vasoira, o gorro, a
capa e a verruga.
Visita a súa amiga, a meiga
Leira…
 Un día soleado
foi á casa da
meiga Leira.
 Como ela lía o
pensamento,
díxolle:
 -Son muda.
Podíasme facer
un conxuro e
axudarme a
falar?
Leira doulle unha solución…..
 Leira contestoulle:
 -Claro que poido
axudarte, só teño
que dicir un
conxuro e todo
arranxado.
 A partir de aquel
día, a meiga xa
puido ser unha
meiga de verdade.