Modigliani

Ağzım küçük kuşlardan

kırık bir bacakla denize koştum

çok derin, çok beyaz uykulardan uyandım
çocukların derin uykularından
arınmak için başbaşa kaldım
kocaman, saygın doğayla

kırık bir kalple sevdim kuğuyu, kediyi

kırık bir kalple koştum denize
soyumdur diye
gergedanlar türlü bitkiler oradadır diye
yalnız kalmaktan korktum
şimşek tozunda örümcek ağında
arıların salyangozların yaşlı ağaçların
yolunda yürüdüm erken saatlerde

kırlangıç izinde kaldım sevgilim

kentin sokaklarında, kentin tüccarları
kocaman fabrikalar yaptılar
tulum giyindi gök sonbaharda

doğadan başka kentim yok benim

ağzım küçük kuşlardan

Yağmurlu gece

yağmur seke seke yağıyor dikenlere

güllere nisan ayında, camdan bakıyorum
puslu hava yükselmiş, otlar farkında
hafif rüzgârın

gece iniyor denize yalınayak, gecenin

fısıltıları yağmurun sesine karışıyor,
iri yapraklarda berrak damlalar
açıklanamayan tazelikler taşıyor
camın ardındaki yaşlı gövdeme

Li Po okuyorum, camdan seken yağmurda

sözcüklere karışıyor yağmurun tıpırtıları
odama dolan sıradan sesler, sonra
şimşek izi dinginliğimi sarsıyor

kentin üşüten caddelerinde parıltılar

gecenin yarısına kadar sürüyor
kararın ruhumu aydınlatıyor
bir şimşek, bir şimşek daha

Ahmet Ada