Você está na página 1de 2

Nexos que introducen subordinadas adverbiais

→ Adverbiais propias
Tipo Nexos Exemplos
Pois fai como queiras, pero eu de ti saía (A memoria do
como
boi, Xosé Vázquez Pintor)
Conforme dixo o portavoz parlamentario do PP, [...] os
Modo conforme grupos parlamentarios entenderon [...] as razóns para a
celebración deste debate (O Correo Galego, 22/05/2002)
Varios fulanos que sostiñan os cubatas coma se fosen
coma se
lanzas (Tres segundos de memoria, Diego Ameixeiras)
voltase supeto e vai onde deixara a escopeta (Lenta
Lugar onde
raigame, Francisco Taxes)
-Volve cando queiras, Sam (Os comedores de patacas,
cando
Manuel Rivas)
Pero e Sancha están a vestirse mentres aínda xogan
mentres
(Unha primavera para Aldara, Teresa Moure)
Tempo antes de Antes de marchar deposita un bico na súa fronte (Unha
(que) primavera para Aldara, Teresa Moure)
Chega ao convento despois de vivir atrapallada con sete
despois de
irmáns nun cortello e comer tres días á semana (Unha
(que)
primavera para Aldara, Teresa Moure)

→ Adverbiais impropias
Tipo Nexos Exemplos
no que poderíamos chamar « mundo interior » porque
porque nil coinciden as tres dimensións espritoás do home
(Siñificado metafísico da saudade, Ramón Piñeiro)
Deixade que volva co pensamento, xa que co corpo non
xa que
podo (Os pecados capitais, Francisco A. Vidal)
En medios policiais barállase un posible axuste de contas
entre bandos rivais, visto que ambos internos, víctima e
visto que
agresor, pertencían a coñecidos clas da droga (A vida
Causais apoteósica, Bieito Iglesias Araúxo)
Na sala do postoperatorio só quedan catro camas, dado
dado que a dirección tivo que improvisar un sitio para a
que reunión do séquito retirando a media ducia restante
(Expediente Artieda, Luís Rei Núñez)
O ruso machucáballe a man ata o punto de que comezou
por mor a temer a necesidade dunha amputación por mor de
de que que o órgano ficara desecado de sangue (Cabaret
Voltaire, Jaureguizar)
A casa na que vivo é de construción antiga e ten os teitos
polo moi altos, polo que resulta difícil quentar o cuarto cun
Consecutivos
que mínimo de garantías (Tres segundos de memoria, Diego
Ameixeiras)
Gardaba unhas moedas aforradas, que collían la no
de modo esconderixo sombrizo, de modo que se vía obrigado a
que botalas a secar no corredor, nas tardes soleada (A
historia escríbese de noite, Bieito Iglesias)
Lugares para agocharse había, conque decidiu bordear
conque
a lagoa (Atuado na braña, Xabier Quiroga)
Non lle vai ben na vida a Casimiro, de aí que deba
pasar aquí as noites a cambio dos patacos que o
de aí que
contratista teña a ben darlle (Expediente Artieda, Luís
Rei Núñez)
O futuro xa está aquí, por iso teño gana de sacar a
por iso bailar a unha descoñecida e botarlle o meu alento, como
mínimo (Tres segundos de memoria, Diego Ameixeiras)
Se me queres servir, como espero, has de correr á súa
se campaña para lle comunicar a nova (As chaves do tempo,
Luísa Villalta)
Pois díxolle que como non diga a verdá [...] que tén de
como facer un escarmento (A Ponte, drama en dous actos en
prosa, Manuel Lugrís Freire)
a nada Iso pódeo ver o máis parvo, a nada que analice con tino
que (Atuado na braña, Xabier Quiroga)
Condicionais
sempre No do cristal pódese facer a vista gorda, sempre que se
que arranxe de contado (Na maleta, Xurxo Borrazás)
Prometeu que o faría sen ningún inconveniente, sempre
sempre e
e cando alí seguira o meu compadre (O bandido
cando
casanova, Hixinio Puentes)
Caso de que sexan magoados, póñalles unhas
caso de
cataplasmas de cerato simple cando vaia deitarse (O
que
bandido casanova, Hixinio Puentes)
O nome de Costa da Morte é moderno, ten apenas 100
anos, aínda que o mito da comarca sexa milenario
aínda (adaptado de “Cando naceu o nome da "Costa da
que morte"?”, artigo de Ubaldo Cerqueiro en Galicia
confidencial [18/03/2011,
http://galiciaconfidencial.com/nova/7418.html])
Por máis que coincidisen no patio nos períodos de lecer,
por máis
estáballes prohibido falar (Memoria para Xoana, Marica
que
Concesivos Campo)
E esta vez, a pesar de que aseguraches con
a pesar perseverancia que non vería máis a túa cara pálida, aquí
de que estás de novo, profesor (A rosa de Borges, Xosé Carlos
Caneiro)
malia Cando a atopou xa o sabía, malia que neses días tentou
que facelo mil veces (Na maleta, Xurxo Borrazás)
Mal que che pese, nunca tan fortificado me sentín
mal que
(Binomio Newton, Cándido Pazó)
Colocarei esta manta entre os dous, para que o voso
para
pudor non se vexa turbado pola miña presenza (Unha
que
primavera para Aldara, Teresa Moure)
Finais
Remito a V.S. informe adxunto a fin de que proceda a
a fin de
instruír causa (Como levar un morto, Xesús Rábade
que
Paredes)

Você também pode gostar