Você está na página 1de 4

ACTIVIDADES SOBRE AS CANTIGAS DE SANTA MARA E A PROSA MEDIEVAL

1. Le a cantiga Santa Mara Strela do da, de Afonso X, e responde: a) como define o poeta Virxe? Que che suxire esta definicin? b) que fai a Virxe cos pecadores? c) a que aspira o trobador ao final do poema? d) escoita a versin do poema en Son de Poetas.

Esta de loor. Santa Maria... Santa Maria, Strela do dia, mostra-nos via pera Deus e nos guia. Ca veer faze-los errados que perder foran per pecados entender de que mui culpados son; mais per ti son perdados da ousadia que lles fazia fazer folia mais que non deveria. Santa Maria... Amostrar-nos deves carreira por gar en toda meneira a sen par luz e verdadeira que tu dar-nos podes senlleira; ca Deus a ti a outrorgaria e a querria por ti dar e daria. Guiar ben pod'o teu siso mais ca ren pera perayso u Deus ten sempre goy'e riso pora quen en el creer quiso; e prazer-m-ia se te prazia que foss'a mia alm'en tal compannia. Santa Maria...

2.

Relaciona as obras de prosa segundo a clasificacin do cadro.

HAXIOGRAFA

1. Crnica troiana, 2. General Estoria, 3. Os milagres de Santiago,

CICLO BRETN

4. Merln, 5. Crnica Geral, 6. Historia troiana,

HISTORIA

7. Livro de Tristn, 8. Tratado de Albeitara, Legenda Aurea

CICLO TROIANO

9. Livro de Jos de Arimatea,

DIDCTICA E XURDICA

10. Livro dos Cambeadores,


11. A demanda do Santo

Graal

CICLO CAROLINXIO

3.

Le o seguinte texto e responde:

a) A que ciclo cres que pertence? Por que? b) Sabes quen son Lanarot e Genevra? Se non o sabedes vai biblioteca e procura informacin sobre eles. c) Resume o contido. d) Busca cinco trazos que o identifiquen como lingua medieval e non como galego actual

[Como chegaron novas que Lanarot era na Gran Bretanha e como a ranha lhi fez enviar seu coran] A donzela que a ranha guardava foi mui leda quando estas novas ouviu e foi-se correndo aa ranha e disse-lhi: Senhora, muito vos trago bas novas. Sabede verdadeiramente que don Lanarot na Gran Bretanha con tanta gente que en pouca sazn a correr toda. A ranha, que preto estava de morta, quando estas novas entendeu, respondeu a grande afn: Donzela, tarde mo dissestes e ja me non val ren sa vida, ca eu son preto de morta. Mas pero, porque don Lanarot o homen do mundo que eu mis amo, rogo-vos que faades, pelo meu amor e o seu, o que vos quero rogar. E ela lhi prometeu lealmente que o fara a todo seu poder. Pois ora vo-lo direi -disse a ranha-. Eu ben vejo que son morta e non hei cras a chegar a manha; e ben vos digo que nunca foi leda tanto de novas como destas. E, doutra parte, pesa-me sobejo que o non posso veer ante que moira, ca me semelha que, se o visse, que ma alma seera mis leda. E porque eu quero que ele veja e saiba que da sa vda mi praz e que moiro con pesar e que de grado o quera veer, se podesse, por n vos rogo que, tan toste que eu moira, que me tiredes o coran e que lho levedes en este elmo que foi seu. E que lhi digades que, en renembraa de nossos amores, lh'envo o meu coran e que nunca el o esqueceu. Aquel da mesmo passou a ranha Genevra e a donzela fez seu mandado. Pero non achou Lanarot e por esto non acabou todo o que lhe mandara a ranha. Mas ora leixa o conto a falar dela e torna a Lanarot e aos filhos de Morderet.

4.

Le estoutro texto e logo responde: a) Este texto pertence aos Libros de Liaxes, de que che parece que tratan estes libros? A que ciclo cres que pertencen? Por que? b) Cal a historia que conta? Resmea en cinco lias. c) Conta en 15 lias o que cres que lles pasou s das mulleres.

A DAMA DO P DE CABRA Este don Diego Lpez era mui boo monteiro e estando u da en sa armada atendendo quando verra o porco, ouviu cantar muita alta voz a molher en cima de a pena. E el foi pera l e viu-a seer mui fermosa e moi ben vistida, e namorou-se logo dela mui fortemente, e preguntou-lhe quen era. E ela lhe disse que era a molher de muito alto linhagen. E el lhe disse que, pois era molher d'alto linhagen, que casara con ela se ela quisesse, ca ele era senhor daquela terra toda. E ela lhe disse que o fara se lhe prometesse que nunca se santificasse. E ele lho outorgou, e ella foi-se logo con ele. E esta dona era mui fermosa e mui ben feito en todo seu corpo, salvando que hava u pee forcado como pee de cabra. E viveron gran tempo, e houveron dous filhos, e u houve nome nheguez Guerra e a outra foi molher e houve nome [...]. E quando coman de suun don Diego Lpez e sa molher, asseentava el a par de si o filho, e ella as seentava a par de si a filha da outra parte. E u da foi ele a seu monte e matou u porco moi grande e trouxe-o pera sa casa e pose-o ante si u sia comendo con sa molher e con seus filhos. E lanaron u osso da mesa, e veeron a pelejar u alo e a podenga sobr'ele en tal maneira que a podenga travou ao alo en a garganta e matou-o. E don Diego Lpez, quando esto viu, teve-o por milagre, e sinou-se e disse: Santa Mara val, quen viu nunca tal cousa! E sa molher, quando o viu ass sinar, lanou mo na filha e no filho, e don Diego Lpez travou do filho e non lho quis leixar filhar. E ella recudiu con a filha por a freesta do paao, e foi-se pera as montanhas, en guisa que a non viron mis, nena filha.

Você também pode gostar