ANALYSE AV TOGSONG Togsong er ein tekst om kjrleik og kjrleikssorg.

Det er ein person som fortel om korleis kjrleiken var fr, og om ei han var forelska i, kanskje elska. Vi fr ikkje vite noko om korleis det er akkurat no, men han er ulukkeleg. Den handlar om melankoli, eit sakn for det som var tidligare. Han lengtar attende til kjrleiken, men ein lurar p om han var heilt lukkelig i kjrleiken. Noko eller nokon har ftt ham til angre. Han fortel om ein gong han ville sitte p til endestasjonen, men den han elskar vil ikkje. Han vil sj noko nytt, fordi dei alltid gr av p den stasjonen. Men ho vil ikkje, og kanskje det er derfor det er over. Det kan vre for vise at dei ikkje passar saman. Den eine parten i paret vil bli der de er, den andre vil framover. Teksten er skrevet i 1. person, og er veldig personleg. Ein fr eit djupt innblikk i tankane til hovudpersonen, og korleis han tenkjer. Vi fr ikkje vite noko om kva den andre parten tenker eller synes om saken. Det einaste vi veit om den andre er det eg-personen fortel. Ingen av personane blir skildra, og vi veit ikkje korleis dei ser ut. Ein veit ikkje om hovudpersonen er ein mann eller ei kvinne, men ein sit igjen med ei kjensle om at det er ein mann. Han tenkjer p Bob Dylan, kanskje dette er eit teikn p at det er ein mann. Frode Grytten er forfattaren. Historia er skrevet i frste-person, eg-person. Ein fr derfor eit inntrykk av at den er sjlvbiografisk, og basert p hans eigne erfaringar. Sida det er skrevet av ein mann, er det kanskje lettare for forfattaren skrive det i hans eigne synspunkt. Vi fr vite at dei bor i Skottland, i Glasgow. Vi fr ikkje vite noko korleis dei ser ut, eller kva den andre personen, kanskje dama, tenkjer. Historia begynner in medias res, midt i ei handling. Vi veit ikkje kor toget er fr seinare i historia. Vi begynner rett i tankane til mannen p toget utan vite kva som har skjedd. Nr ein begynner midt i historia p ein slik mte, lurer ein p kva som har skjedd for at han som sitt p toget tenkjer slik. Om den hadde hatt ei lang innleiing, hadde den ikkje vore like interessant. N m lesaren tenkje gjennom heile historia for skjnne kva det eigentleg handlar om. Gjennom heile historia hoppar det fram og tilbake i tid. Sjlv om veldig mye av novella er i ntid, er det fortida som er viktig. Det er minna til mannen som fortel historia, og korleis dei har ftt ham til fle seg s nedfor. Sprkbruken i teksten er ganske enkel. Den har korte setningar, noko som er ganske typisk for noveller. Det er mange skildringar av kjenslene hans, men ikkje s mange av korleis ting ser

ut. Skildringane av stadene er for det meste ganske overflatiske, og ein fr ikkje mye informasjon om korleis det ser ut rundt omkring. Likevel fr ein eit godt bilete av korleis det ser ut, p grunn av stemninga forfattaren skapar. Ein fr bare vite sm detaljar som at det er dogg p vindauget og at det regner, og dette saman med tankane til mannen skapar eit bilete av ein trist og regnfull stad. Kjrleik og kjrleikssorg er to tema som det har blitt skrevet mye om. Forfattaren har her laga ein tekst som handlar om fortida, men som skjer i ntida. I mange noveller handlar det om ein person som blir forelska, men her handlar det om ein som har vore forelska. Mange seier at det er s vanskelig og vere forelska, men her handlar det om at det er vanskelig nr ein slutter og vere forelska. Gjennom heile novella seier han Det er over. Det er ikkje over. Han seier at det er over, men vil ikkje tru p det. Han vil ikkje gi slipp, men samtidig har han det ikkje bra slik han er no. Slik er det med mange store val i livet. Det er noko man ikkje trives med, eller som ikkje er bra for ein, men likevel vil ein ikkje gi slipp. Dette kan vere eit symbol for alle vanskelege val i livet, ogs viktigare enn kjrleik. Togsong er ein tekst om kjrleik og kjrleikssorg. Kjrleik blir som regel framstilt som noko vanskeleg, og ogs i Togsong. Hovudpersonen har det vanskeleg med bestemme seg om han skal g av toget eller bli der. Nr han tenkjer tilbake, kan ein skjnne kvifor han har det vanskeleg med bestemme seg. Sjlv om han verkar svrt ulukkeleg, trur ein at han var lukkeleg tidligare. Ein fr ogs inntrykk av at ho var ei dame som han elska. Kvifor elskar han henne ikkje lenger? Kanskje det er derfor kjrleiken er s vanskeleg, fordi ein kan slutte elske nokon, berre snn plutseleg.