Antalya Travertenlerinn Oluumu ve zellikleri

The features and genesis of Antalya travertines

NURDAN NAN Cumhuriyet niversitesi Jeoloji Mhendlslifi Blm, Sivas

Z ; Pliyo.Kuvaterner yal travertenler, Antalya ovasnda 830 KnVlik bir alanla yaylrlar, Kalsiyum karbonat bileiminde olan travertenler, karasal ortamda ikincil skelimin rndrler, Olufumuu gnmzdede srdren travertenler,ortan koullarna gre drt farkl tip gsterirler, Bu travertenlerin gzeneklilik, su emme ve geirgenlii fazladr. Masif ve bitki dokulu masif traverten tipleri tayc olmayan yap malzemesi olarak ve toz kire eldesinde kullanlabilir. ABSTBAGT Plio-Qiiartery travertine are located in the areas of 6B0 Kml on the Antalya plain, Travertine, composed of ealeiiimaarbanate oomponent, ar the product of secondary precipitates., Travertines whltoh are also fownad at the present show four different types according to the environmental condition. The poroIty, water sucking and prmability of these travertines are abundant. Massive and plant-tissue massive travertin COB be used as building material without strength and making lime. GR Antalya il snrlar iinde olan tyalpna alan, dofuda Aksu ay, bat ve kuzeyde Beydalar, gneyde Akdeniz'le snrldr, 1/25.00 lekli Antaya 2 5 ^ , a2, bj' Isparta-N 5,d4, d o4 paftalannm kapsaymn 630 ^ Km2.?lik bir alana yaylr (ekil 1), Antalya blgesi, ilgin jeolojik yaps nedeniyle delik amagl birgok incelemeye konu oumutur, Blgenin genel jeolojisi ilk kez Atml (944) ve Blumentoal (1947, 1051) tarafindaa incelenmlitir, Daha sonra Lefevre (1966, 1967, 1970), Brunun (1070), zgl ve Arpat (1973), Kalafatoflu (1974) ayrntl stratigrafik jeoloji almalar yapmlardr, Bu almann konutu nu oluturan travertenler. Al tuf (1977) ve Ertun (1979) tarafndan hidrojeoloji amagl olarak, Aydar Te Dumont (1979) tarafndan ise neotektonik ve hidrojeoloji arasnda olabilecek balantlar asndan incelen, mistir, Robertson (1981), Robertson ve Woodcock (1982), Ylmaz (1082), engr ve Ylmaz (1982), Koyiit (1984) gibi aratrclar blgenin tektonii zerin, de almalar yapmlardr. Bu algma, Antalya travertenlerinin oluumunu ve geitli zelliklerini genel olarak incelemeyi amag lar. Bu amala, inceleme alanmm 1/25.000 lekli jeoloji haritas yaplarak, traverten dokanaklar tesbit edilmi ve deiik traverten tiplerinin olu meka nizmas incelenmitir (nan, 1080). Alman rneklerin inceleme ve deneyleri, mar ve tskan Bakanl Yap Gereleri Laboratuvariannda ve M.T.A, Geenl Mdrl laboratuvarmda yaplmtr, Deney-analiz sonularna gre, travertenlerin zellikleri genel olarak yorumlanmtr. STRATtGBAFt tnceleme alannda otokton birimler olarak Jura, Kretase, Paleosen Miyosen, Pliyosen ve Kuvaterner yal kayalar bulunmaktadr, JuraKretas ya|l kiretalar sahann kuzeyi ve batmnda komprehansif ser olarak geni alan kaplar, Paleosen yal killi kiretalar, komprehanMf seri zerine uyumlu olarak oturur. alma alanmm dousunda yzeyleyen Miyosen yal kumta, marn? kilta, kireta ardalanmalar molas zellifi gstermektedir (Poisgon, 1977), Pliyosen yal konglomera)^ Miyosen birimlerini uyumlu olarak rter, Oluumunu gnmMede srdren travertenler, Pliyo-Kuvaterner yal olup, al ma alannda geni yay lm sunar. Yama molozlar ve alvyonlar, Kuvaterner yaldr (ekil 2), JEOLOJ MHENDSLJTMMUZ 1085

31

Bat Toroslar'da yer alan allokton birimler, Brunn ve ekibinin (1970) almalar ile, LMyen, Hoyran ve Antalya olmak zere nap sistemine ayrlmtr. Jura-Kretae yal komprehansif seri zerine bindiren bu nap sistemlerinin varl, daha sonra yaplan almalarla (Kalafatolu, 1974) tartma kazanms&da, ilk hipotezi silememitir. Buna gre, inceleme alanndaki allokton birlikler, Antalya napnm ataltepe, Alakray Grubu ile Lsiyen napnm uzantlardr (Lefevre, 1967), ataltepe grubunda radyolarit, rt arakatklar, silisifiye akll bireik kiretalar, resifal kireta bloklar ieren marnkil ardalanmalar, bazik-volkanik bloklar bulunur. Alakray Gurubu, stratigrafc oalrak ataltepe Gurubu zerinde yer almakla birlikte sahada, komprehansif seriye ait kiretalar zerinde grlr, Ldsiyen naplan ise, kireta bloklar ieren peridoditlerle temsil edilir, ANTALYA THAVEBTENIiEB Genel BllgUer almann konusuu oluturan travertenler, An talya, linin 30 Km, kuzeyinde bulunan Krkgz vi

difer kaynak gurublanndan kan bikarbonata youn karst sularnn, az e imli ve ksmen geirimli tabandan akarken kelttii karbonatlardan lu|mustur# Douda Aksu ayndan, batda Beydalar'na kadar 21 Km,, gneyde deniz kenarmdan, kuzeydeki Krkgz kaynaklarna kadar 30 Km, olmak zere 630 Km2'Uk br alana yaylr. Karasal ve ok sf bataklk ortamnm rn olan travertenler, alt ve st plato ola rak iki basamaa ayrlmtr, 250=300 m. kotlar arasnda yer alan Bfemealt ovas st plato; 5-15 nx kotlar arasnda yer alan Dden ovas ile Varsak ovas alt plato iinde yer alr (ekil 4), Deai aevlyesi altnda devam eden nc bir plato> saMlin 2,5 Km, gneyinde 50 m,'llk bir fay veya falezle sona erer (ekil ). D,S,t, tarafndan yaplan sondajlarda, travertenlerin st platoda 54, alt platoda 151 m.ik kalnla sahip olduu saptanmtr. Dden ovasnda alan 8 no'lu temel sondaj kuyusu karot rneklerinde bulunan Condom sp, fosiline gre travertenlerin ya Pliyosence kadar inmektedir (Altuf, 1977), Olufjumu. nu gnmzdede srdren travertenler, eski topografyann ekline, kelme ortamndaki scaklk, derinlik, karbonat younluu, flora, fauna deiikliklerine g-

32

JEOLOJ MHENDSL/TEMMUZ 1985

bitki boluklar oluur. Bu tip traverten baflapcsna gre farkllk gstererek masif tiple sngerimsi tip arasnda gei gsterir, Sngerimsi Traverten Su ktlesinin nee kalnlk gsterdii, ktlesel snmann abuk, buharlama ve karbondioksit kaybnn fazla oldufu ortamn rndr. ok gzenekli ve snger grnmndedir. Bu yaps, oksidasyonun fazla oluuna neden olduundan, kahverenklidirler, lolittk Tra^verten Ortamdaki yabanc taneciklerin (radyolarit, kireta, kuvars, vs.) karbonatla sarlmas ve biriktirilerek skmasyla oluurlar. Traverten lwsmniMiUii Blge Tektonii le ILkis alma alannda gzlenen en yal kaya birimi, Alt Jura-st Kretase zaman aralnda kelen ve karbonat fasiyesiyle temsil edilen Beyda otoktonudur. Bu birim rerine kuzeyde ataltepe, gneybatda Alakray Guruban ile batda Lisiyen napmn ofiyoitli melanj birimleri tektonik olarak yerlemilerdir (Lefevre, 1970; Brunn, &70; Poisson, 1978), Bu birimlerin ofiyolitli melanj zelliinde oluu, bunlarn y iten bir okyanus kabuunun rnleri olduuna a* ret eder, Rieou (1982), Maroux (1982) gibi Fransz gurub, Antalya birli|finin kuzeydeki ^timin rn olduunu, Mesozolk srasnda Toros otoktonu gneyinde herhangi bir okyanus oluumunun olmadn, Monod (1982) ve engr (1982) gibi aratrclar ise gneyde br okyanus almnn olduunu, Antalya birliinin bu okyanusun yamacnda gkeldiini ve sonradan kuzeye itildiini avunuyorlar. Ge Eosen-rta Myosen'de, Afrika = Arap levhas ile Anadolu levhasnn arpmasyla Gney Tetls kolu kapanm, gnmz- Dou Akdeniz'i kalnt olarak kalmtr, Kta-kta arpmas nedeniyle alta dalma engellenmi ve arpma zonundaki kayalar da silsilelerini olutumutur. Bu arplmay izleyen evrede Anadolu plakas, yeni oluan iki transform fay (Kuzey ve Dou Anadolu faylar) boyunca batya itilmitir, Kuzey-Oney ynl sktrmalar, ayni zamanda, KD-GB, KB,GD, ynl dorultu atunl faylar, K-G ynl tansiyon krklarn ve D-B ynl bindirleleri oluturmutur (gengr, 1982), Eski tektonik dnemin son evreleri, skma tektonii ve buna bal olarak gelien yatay harektlerle belirgindir, Yay gm of'yolitll melanj naplarnm yerleimi ise, bu yatay skma tektoniinin zgn belirtecidir (Koyk fit, 1984). JEOLOJ MHENDSL/TEMMUZ 1985

re, sk dokulu masif> bitki dokul^ stingerimsi, oolitik almak zere drt farkl tip gsterir. Sk Dokulu Masif Traverten Yava kelmenin rn olan bu tipin gzenek ve geirgenlii ok azdr. Ma$f grnm ve krem beyaz rengiyle kiretalarmdan ayrdedilmeleri genel olarak olduka gtr. Ancak, kiretalan kalsit kristalli olup, denizel yada flsel ortamn rndr, ortamnn fosillerini ierir. Masif travertenler ise, aragonit kristalli olup, ok nadiren bitki fosilleri ierir. Buna gre ikisi aaremdak ayrm ancak mikroskopik etdle salanr, Bitki Dokulu Traverten Ortamdaki bitki kk ve gvdelerinin, karbonat kelimi sonucunda rmesiyle

33

Bu verilere gre, Antalya birliinin ofiyolitii mel.anj birimleri, XB ynl bindirmelerle, Miyosen'de Beyda' otoktonunu zerlemltir. Beydaf otoktonunun geirimsiz litolojilerce zerlenmesi, bnyesindeki suyun serbest dolamn engellemitir, Ofiyolitii milanjlar iinde skma tektoniine bal olarak gelien KD-GB, KBD ve ICG ynl tansiyon kpklar, D-B ynl bindirme dokanaklari, suyun bu zayf zonlar boyunca taarak akmasn salamtr (Krkgoz ve dier kaynak grublar), Kalsiyumbitearbonata yofun olan bu sularn karbondioksit igerlinin atmosfere karimasyia, traverten skelimi gergeklepngtir, Aydar ve Pumont (1979) landsat grntlerinden faydalanarak, tmvertenlerde IOXGBJ KB-GD ve K-O olmak zere tip izgiselljk saptanmlardr, & izgiselliklerin Miyosen sonu tesi feno tektonife baf= lanabilecefini ve zerleri travertemerle kapanmif fay izgilerini takip edebileceini vurgulamlardr, Ko yiit (1984) se, bu izgisellikleri, Ege hendei boyunca diri yitime bafl olan ekme tektonii rejimine bal blok-faylanmaya balamaktadr. Tfavertenlerin Oluum Modeli Jura=Kretase yal otokton kiretalarmdaki bnye sularna^ yaflarn etkisiyle atmosferden yada difer kaynaklardan gelen karbondioksit, karbonikasit oluturarak suyun eritici zelliini artrr (1), Bu su. lar, kiretalarn katderken, onlardan bol oranda kalsiyumkarbonat eriterek bnyesine alr ve tolsyumbikarbonatA youn hale gelir(2),

ikincil ekelimin rn olan bu oluum travertenleri meydana getirir. (8) Eski topofrafyanm ekline bal olarak kaynak sularnn laminar-yava veya trblan^hzl akmyla, eski topografyann bitki ve kaya tanecip ierii traverten tiplerinin oluumunu etkiler. Kaynak suyunun yava akm OO^'in dereceli kaybn ve masif travertenin olufumunu; hzl akm, Cfe!0'in ani kaybn ve sngermsi yada bitki boluklu; ortamdaki yabanc tanecikler ise oolitik travertenin oluumunu salar (ekil 6). Oluumu etkileyen koullarn ok ksa mesafelerdeki detiimi-ki? be metrekarelik bir alanda tip traverten gzlenebilir, Farkl traverten tipleri arasnda dokanak tesbitini olanaksz klar. Kalsiyunbikarbonatl sular, eski topografya zerinde bulunan bitkileri katederken, suyun OO., ierifinin bir ksm atmosfere karr^ bir ksmda fotosentez amacyla bitki tarafndan kelerek onu sarar. kelmenin devamyla konsantrik halkalar halinde kalnlar, erde kalan bitki kk yada gvdesi ryerek yerinde bir boluk brakr. Koullar devam ettiinde, CaOO3 keliml bu boluu ie doru kMantrk halkalar halinde doldurur, Bylece bitki dokulu traverten tipi olu= ur, Eski topografyada bulunan baz kaya tanecikleri, kaynak suyunun akg hzna bal olarak tanrlar, Oa O 3J kendi eksenleri etrafnda dnerek taman yabanc taneciklerin etrafnda kelerek, onlar sarar. Taneciklerin arl, suytm tama kuvvetini yendiinde, tanecikler biriktirilir, basnla sklanma sonucunda oolitik traverten tipini oluftururlar, Kalsiyumbikarbonatl sularn, setikleri yatak boyunca bu ekilde OaCO3 kelminl devam ettirmesi, yatak enini daraltmakta, sonuta yatak, traverten olugumuyla kapanmaktadr, Bu durumda su, yeni ak ynleri bularak, ilevini yanal olarak srdrmektedir. Kaynak sularnn bu yatay yaylm esnasnda eski topografyann ekline bal olarak deiik lekte (20 cm-l"m.)

(2) Zayf zonlar boyunca taarak yeryzne kan bu sular, deien scaklk ve basm kofullarma eski topografya zerinde akarken, bnyesindeki karbondiokst'in atmosfere karmasyla, ikincil kalsiyumkarbonat kelimin gerekletirir(3), Karasal ortamda

34

JEOLOJ MHENDSL/TEMMtJZ 1985

yeni elaleler olumakta, OaOO^ skelimi sarktlar oluturmaktadr. Sarktlarn, daha sonra oluacak dikitlerle birlemesiyle arkt-dikit destei arkasnda boluklar meydana gelecektir. Buna gre, travertenlerdeki bogluklar kaynak sularna bal deildir. Boluk olufturacak eritici zellikte asitli su gelimi yoktur, Keza, Krkg kaynaklar ile Ddenbap arasnda Ca iyonlar bakmndan 36 mg, fark bulunuu (Altu, 1977), Krkgz kaynaklarndan, batarak yer altnda devam eden aknm artk OaCO eritmedifini gsterir. Bu durumda, travertenlerde, karstik boluklardan sz edilemez, Boluklar, eski topografyann zelliinden kaynaklanr, nceki bolluklar, gnmzdede devam eden oluumla, yeni sarktlar ve daha sonra oluacak dikitlerle kapanma eilimindedir. Bu zellii, Dden elalesinde, son 10-5 ylm rn olan travertenlerin sarkt-dikit oluuklarnda belirgin olarak gryoruz, Travertenlerde, Varsak ana su kanalnn kuzeyinde grlen dolinler (ukurluklar) ise, sar. kt-dikit desteinde oluan maara ve boluk zincirinin tavanlarnn kmesiyle olumu olabilir. Kimyasal zellikler Krkgz kaynak sulan, Jura-Kretas yal birincil kiretalarm katedrken bu formasyondan eriterek ald OaCO8Jti yksek ierirler (160 mg/lt). Kimyasal bileimi dkOH olan travertenler, ikincil kelimin rndrler. kelme hz, Ocyn kama hzyla

doru orantldr. Kaynak sularndaki sersest OO2 150 mg/lt'dir (Altu, 1077), Stl kahverenginde olan travertenlerde tm boluklar, krmz toprakla doldurulmutur. Kaynak sularndaki demirli bileiklerin, ikincil CaCO3 kelimiyle birlikte kelmesinin rndr. Organik materyal, pirit, serbest silis ieriklerini bulundurmayan travertenlerde masif ve bitki dkulu masif travertenlerden alman 10 adet rnein kimyasal analiz sonulan, ortalama olarak yledir; %O,16 Sio2 %0,48 A12O3 + Tio %0,26 F e ^ %0 SO3 Vo5,12 CaO " %0,52 MgO %43,28 A.Za. Fiziksel zellikler B.S.lJnin} travertenlerde uygulad basl su testi sonular, min, 20, max, 48 Lugeon deer verir. Bum gre, travertenler ok geirimlidir. Bu zellik, traverten alanna den yalarla, boalan kaynaklar karlatrldnda da grlr. Yalarm etkisi^ kayaklarda bir aylk gecikme ile grlmektedir (Altuf, 1977), Demekki, : ular bnyesinde tutmakta, yava yava brakmaktadr. Dier zellikler, Tablo rde verilmitir, Bunlarn belirlenmesi, farkl tiplerden alnarak, 10X10 cm3 hacminde kestirilen rnekler zerinde, T.S. 669 Yap Malzemeleri Deney Esaslarna gre yaptrlmtr, Bu veriler deerlendirildifinde, travertenlerin birim hacim ve zgl arlklarnn dgk, su emme ve gzenekliliinin fazla, basn dayanmmn ise %z olduu grlr.

JEOLOJ MUHBNDSL/TEMMUZ 1985

35

KuHamtabilMik Travertenlerm kimyasal analiz sonular, T,S, 19 normlarna uygundur, Fe 2 OgJ Al2 Oa + TiO^, SiO2 igerlkleri eser miktardadr. Buna grfe travertenler, toz kire imalinde kullanlabilir, T,S. 699 Yap Malzemeleri Deney Esaslarn gsterir, Bu standarda gre, zgl arl min, 2,55 gr/cm, arlca su emme max, %1,8, tabii halde basing dayanm min, B O Kg/O cm olan talar, doal yap tap olarak kullanlabilir, Ancak, bu standartda traverten, bakalam kayac olarak yanl ekilde gsterilerek, tanmlanmtr, Travertenlerin kullamlabilirlifinde iklimin (ya, nem, don,.,) etkisi byktr, T.S. 699, iklim faktr. ne yer vermez. Don olaynn gzlenmedijp Akdeniz iklim kofullarnda zgl arl min, 2,55 gr/em, arlka su emme def eri max, %9, basn dayanm min 70 Kg/cm, mineralojik yapsnda kil bulundurmayan malzemeler, boyutlu ta olarak, tayc olmayan (koruyucu, ssleyici) yap malzemesi olarak kullanlabilir (Takn, 1088). Tan gzeneklilik ve su emme defer leri birbirleriyle doru orantldr. Bu deerin fazla oluu don'a mukavemeti azaltr, Don olayna imkan veren iklim koullarnda gzeneklerdek suyun donma ve zlmesi tan paralanmasna neden olur, Ancak, Akdeniz iklim koullar, genelde don olayna imkan vermez. Tablo 1 deki deney sonular, bu esaslara g= re incelendiinde, cila kabul, kesilme ve ilenme kolayl gsteren masif ve bitki dokulu masif traverten tiplerinin Akdeniz iklim koullarnda, tayc olmayan yap talar olarak kullanlabilecei sylenebilir. SONU ve NERLER nceleme alannn 1/26,000 lekli jeoloji haritas yaplarak, traverten dokanaklar tesbit edilmitir. Travertenlerm olu mekanizmas Buna gre; incelenmitir.

tenlere uygulanamaz. Kullanmda byk etken olan iklim gzetilerek ve ok sayda, deiik boyutda rnek zerinde deneyler yaplarak, traverten kullanmnda yeni bir standart gelitirilmeli, bylecede yurtapnta kullanm koullar aranmaldr. Bu amala; -*- Sahann 1/500 lekli litoloji haritas yaplarak, traverten tipleri arasnda dokanaklar tesbit edilmeli, Yarma almalar yaplarak, muhtemel iletilebilir rezervler hesaplanmal, Ekonomik olabilecek pilot ocak yerleri tesbit edilmeli, Pilot iletme esnasnda ocak verimi (tepe randman) hesaplanmal ve blok llerinin ortalamalarna gore, standardizasyon yaplmaldr. KATKI BELRTME Bu almann yaplmasnda olanaklarndan yararlandm M.TfA. Genel Mdrl yneticilerine, ynlerdirme ve yardmlarm esirgemeyen, Sayn Mustafa Koparan'a teekkr ederim, DENLEN BELGELEB Altnl, E,, 1944, Antlya Blgesinin Stratirafik Etd, .. Fen Fak s Mecm, Seri B, Cilt, 0, Say 3, Altug, A., 1977, Antalya traverteninde boya deneyleri, DsS,t, Teknik rap, N : 6, Altu, A,: Ertung, A., 1979, Antalya Bofogay ovas hidrojeolojisi, O.S.. Teknik rap i } No ; 0901-J 1. Ayday, O. ve Dumont, J.F., 1979, Antalya travertenlerinde grlen dimlmelerde elde edilen Landsat grntleri zerinde yaplan gzlemler, Neotek tonik ve hidrojeoloji arasnda olabilecek bafmtlarn tartmas, M.T.A. Ens, Dergisi, 02, 131134, Blumenthal, MM 1947, Seydiehir - Beyehir Hintes lantmdaki Toros Dalarnn Jeolojisi. M,T,t En. Yaynlar, Seri D, No : 2. Blumenthal, M 1951 Bat Toroslarda Alanya Ard lkesinde Jeolojik Aratrmalar, M.T.A. Ens, Ens, Yaynlar, Seri D, N : 5, Brunn, JH,} 1970, Structures majeures et correlation tragraphiques dans les TaurMes oecidentales, ll"eme coloque sur la gologie des regions egeennes. Ertunc, A., 1079, Krkgz kaynaklar ve dolaynn jeojisi, D.S,t, Teknik rap, No : 32, nan, N., 1980, Antalya Traverteni, M.T.A. En, Derleme No : 7175, Kalafatoglu, A4f 1974, Antalya krfezi bat ksmnn jeolojisi, M.T,A. En, Dergisi, No i 81t Kocyigit, A.f 1984, Gneybat Trkiye ve yakn dolaynda levha ii yeni tektonik geliim, Trkiye Jeoloji Kurumu Blteni, Cilt 27, aay ,

Traverten oluumunu salayan kaynak sularnn, KDLGB; K B - G D ' ynl krk ve D-B ynl bin-

dirme dokanaklarmdan km olabilecei sylenebilir, Traverten, karasal ortamda ikincil CaO>3 kelmesinin rndr, Eski topografyann ekli, ierii, kelme ortamndaki scaklk, derinlik ve karbonat younluuna gre farkl drt tip traverten oluur, Travertenlerdeki boulklar karstik deildir. Masif ve bitki dokulu masif traverten tipleri toz kire imalinde ve tayc olmayan yap talar olarak kullanlabilir, Antalya ilindeki Perge, kaplar ve Kale tarih .\s< rlrrinin tmnn 40 X 60 om'lik bloklar halinde kesilmi masif ve bitki dokulu masif traverten malz'.-nu^sindun yaplm olmas, travertenlerm tayc y.'Wi malzemesi olarakda kullanlabileceini gstermek, t M ir. T.S. 699, traverten kullanmlar asndan yeU-LI-SAHI; Bu standartda traverten, bakalam kav;m olarak gsterilmitir, Buna gre, T.S, 699'da beh i ilen prensip dferler, ikincil ekelim olan travel

36

JEOLOJ M H B N D S L / T B M M U Z 1985

Lefevre, R,; 1986, Donnes nouvelles sur la stratigraphie du Cretase superior dans la massif des Bey dalar, O.R, Aead, Sei, Paris, Seri D, 288, 1020-1032, Lef evre, R,, 1970, Sshema structural et esquisse strag J raphic des nappes d Antalya dans leur segment sud-occidental (Taurus Lyeien, Tur quie) O,FL. Acad, Sei, Paris, 271, 888-891. zgl, N,; Arpat, E., 1978, Structural units of the Taurus orogenic belt ana their continuation in neighbouring regions, selection of papers on the Eastern Mediterranean region presented at the 28 rd eongrees of Ciesm in Athens, November 1972, Bull of the Geol, Soci, of Greece, 10,1, 156=164, Robertson, A.H.F., 1981, Metallofenesis on a Mesozo-

ic passive continental margin, Antalya comp lex, Southwest Turkey. Hearth an planetary science ltters, Vol. 54, p 323-845, Robertson, A.H.F., Woodcock, N.H., 1982, Wrench and Thrust tectonics along a Mesozoic-Cenozoic continental margin : Antalya complex, SW Turkey, Journal of the geological society, Vol. 139, part 2, pp. 147-163, engr, A.M,C Ylmaz, YJ 19S2, Trkiye'de tetirin geliimi. Yeryuvar ve nsan, cilt 7, say 1. Tagkn, C, 1983, Trkiye'de Yap Malzemesi ve So*, runlar Paneli, T.M.M.O.B. Jeol, Mh, Odas yaynlar, o : 15, Ylmaz, O,P., 1^82 , Dou Akdeniz'in jeolojik gats iinde Antalya karmafnm yapsal evrimi, Yeryuvar ve nsan, Cilt 7, say 3,

JEOLOJ MHENDSLtl/TEMMUZ 1985

37