Você está na página 1de 57

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Compartilhar

Denunciar abuso

Prximo blog

Criar um blog

Login

Incio

Referncias e Bibliografia

2 DE JUNHO DE 2009

ATUALIDADE POLTICA NA GALIZA "mal lhe vai ao raposo quando anda aos ovos"

Antroponmia Sueva (I de V)
Abstract: An study on the personal names of the Suevi, a Germanic people which settled in Galicia and northern Portugal in 410 A.D.

EU SOM Cossue

Antroponmia Sueva I Antroponmia Sueva II Antroponmia Sueva III Antroponmia Sueva IV Antroponmia Sueva V

Galiza

http://frornarea.blogspot.com/ http://verbaescrita.blogspot.com/ o.cossue@gmail.com Visualizar meu perfil completo

PESQUISAR NESTE BLOGUE:

A.- INTRO Comeo aqui o estudo da antroponmia sueva (ou melhor, dos nomes dos suevos), para o que tenho recolhido uns quarenta nomes, de entre os anos 400 e 600. Som nomes maioritariamente masculinos, correspondentes realeza e aos bispos do reino suevo, mais incluo tamm o nome de dous suevos centro-europeus do sculo V, assi como o dumha mulher sueva soterrada em frica polo seu marido vndalo. Antes de entrar em matria, lembremos que os suevos chegam Galiza no ano 411, logo de ter atravessado o Rim no ano 406, repartindo-se a provncia junto cos vndalos: 'Gallaeciam Wandali occupant et Suevi sitam in extremitate Oceani maris occidua. Alani Lusitaniam et Carthaginiensem provincias, et Wandali cognomine Silingi Baeticam sortiuntur.' (Hidcio) Os suevos teriam-se estabelecido no ocidente, na actual Galiza e norte de Portugal, na extremidade da Mar Oceana Ocidental ('in extremitate Oceani maris occidua'). A Galiza do momento inclua os quatro conventos do noroeste da Pennsula ibrica, lucense, bracarense, asturicense e cluniense: as terras da Galiza, Astrias, Cantbria e boa parte da Meseta Norte (Leom e Castela). Vejamos: 1.- 'Theodosius natione Hispanus, de provincia Gallaecia, civitate Cauca, a Gratiano augustus appellatur. ' (Hidcio) Cauca deve ser Coca, em Segvia, como sabemos por vrias inscrions ali achadas.
AS MINHAS IMAGES

Pesquisar

DIZQUE:

Cossue wrote...
Ops... Obrigadinho.

Cossue wrote...
Por certo, e aguardo que sem que semelhe quaisquer tipo de 'peloteo' :-), os amadores da... Continue >>

Cossue wrote...
Hola meu! Totalmente de acordo: a identificaom destes velhos nomes do pas tarefa bem... Continue >>

Ulmo de Arxila wrote...


Quando trabalhei com a toponmia da documentaom do Tombo de Tojos Outos para a minha tese, fum... Continue >>

crougintoudadigo wrote...
Parabns Cossue polo trabaho! Tem uma enorme beleza.

2.-'In Asturicensi urbe Gallaeciae' (Hidcio) Hidacio cita aqui Astorga como cidade da Galiza. 3.- 'Theudoricus adversis sibi nuntiis territus, mox post dies paschae, quod fuit quinto kal. Aprilis, de Emerita egreditur, et Gallias repetens partem ex ea quam habebat multitudine variae nationis, cum ducibus suis ad campos Gallaeciae dirigit: qui dolis et perjuriis instructi, sicut eis fuerat imperatum, Asturicam quam jam praedones ipsius sub specie Romanae ordinationis

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 1 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

intraverant, mentientes ad Suevos qui remanserant, jussam sibi expeditionem, ingrediuntur pace fucata solitae arte perfidiae. Nec mora promiscui generis reperta illic caeditur multitudo, sanctae effringuntur ecclesiae, altaribus direptis et demolitis, sacer omnibus ornatus et usus aufertur. Duo illic episcopi inventi cum omni clero abducuntur in captivitatem: invalidior promiscui sexus agitur miseranda captivitas; residuis et vacuis civitatis domibus datis incendio, camporum loca vastantur. Palentina civitas simili quo Asturica, per Gothos perit exitio. Unum Coviacense castrum tricesimo de Asturica milliario a Gothis diutino certamine fatigatum, auxilio Dei, hostibus et obsistit et praevalet: quam plurimis ex eorum manu interfectis, reliqui revertuntur ad Gallias. ' O anterior fragmento de Hidcio narra o ataque godo contra as cidades de Astorga e Palencia, nos Campos de Galicia. 4.- 'Numantia autem citerioris Hispaniae, haud procul a Vaccaeis et Cantabris in capite Gallaeciae sita, ultima Celtiberorum fuit.' (Orsio, V, VII, 2) A anterior passage da obra de Orsio ('Sete Livros de Histria contra os Pagaos') pode traduzirse assi: 'Por outra banda, Numncia da Hispnia Citerior, nom longe de Vcceos e Cntabros, sita no incio da Galiza, foi a ltima dos celtiberos'. Situa Numncia na provncia romana de Galiza (Gallaecia, verba que ao cabo a mesma). 5.- 'Cantabri et Astures Gallaeciae prouinciae portio sunt,' (Orsio, VI, XXI, 2) 'Cntabros e stures som parte da provncia de Galiza'. 6.- 'Item regiones partes sunt provinciarum, quas vulgus conventus vocat, sicut in Phrygia Troia; sicut in Gallicia Cantabria, Asturia.' (Isidoro, Etymologiarum, XIV, V, 21) Este fragmento de Isidoro de Sevilha: 'As regions som as partes das provncias, que a gente chama vulgarmente conventos, como em Frgia () Tria, como em Galiza (som) Cantbria e Astrias'. 7.- 'In provincia Callaecia: Praefectus legionis septimae geminae, Legione. Tribunus cohortis secundae Flaviae Pacatianae, Paetaonio. Tribunus cohortis secundae Gallicae, ad cohortem Gallicam. Tribunus cohortis Lucensis, Luco. Tribunus cohortis Celtiberae, Brigantiae, nunc Iuliobriga. In provincia Tarraconensi: Tribunus cohortis primae Gallicae, Veleia' (Notitia Dignitatum) O anterior um fragmento da Notitia Dignitatum, dos primeiros anos do sculo V. Situa na Galiza tanto Leom como Iuliobriga (Reinosa? Logroo?). 8.- Post cuius decessum Theoderidus germanus eius Vesaegotharum in regno succedens, id mox Riciarium Suavorum regem cognatum suum repperit inimicum. hic etenim Riciarius affinitate Theoderidi presumens, universam pene Spaniam sibi credidit occupandam, iudicans oportunum tempus subreptionis incomposita initia temptare regnantis. quibus antea Gallicia et Lysitania sedes fuere, quae in dextro latere Spaniae per ripani Oceani porriguntur, habentes ab oriente Austrogonia, ab occidente in promuntorio sacrum Scipionis Romani ducis monumentum, a septentrione Oceanum, a meridie Lysitaniam et fluvium Tagum, qui harenis suis permiscens auri metalla trahit cum limi vilitate divitias. exinde ergo exiens Riciarius rex Suavorum nititur totas Spanias occupare (Jordanes XLIV) O anterior fragmento da De Origine Actibusque Getarum de Jordanes situa as fronteiras dos territrios suevos, Galiza e Lusitnia, em Austrogonia ao oriente e o Tejo e Lusitnia (sic) ao sul. Sabemos que o territrio autrigon compreendia lugares como Briviesca (Burgos) e Tricia (La Rioja). ~o~o~o~

MARCADORES antropologia (3) antroponmia (36) antroponmia sueva (6) celtismos em galego (11) fontica (1) germanismos em galego (14) latim e toponimia (5) laudas e inscrions (6) literatura (1) lugares (1) manda caralho (1) Manda truco (1) nojo (2) nom calar (1) Outras vozes (1) referncias (1) romnico (9) Sarmiento (1) territrios medievais (6) toponmia cltica (21) toponmia germnica (37) trosmadas (6)

ARQUIVO DO BLOGUE 2012 (13) 2011 (14) 2010 (7) 2009 (48) Dezembro (1) Novembro (3) Outubro (2) Setembro (5) Agosto (1) Julho (6) Junho (6) Esmagar e esnafrar Antroponmia Sueva (II de V) Espada e Escudo PG *berg na antroponmia galega medieval Crculos, rosetas e labirintos Antroponmia Sueva (I de V) Maio (5) Abril (2) Maro (4) Fevereiro (8) Janeiro (5) 2008 (28)

FROR NA AREA RECOMENDA: A Nosa Historia ADIGAL Anuario Brigantino. Arqueotoponimia Basteira Biblioteca Virtual Galega Boletim de Filologia Captulo 0 Celtiberia.net

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 2 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Dicionrio de Dicionrios

De Fror na Area -Mapa da Provncia da Gallecia e os seus quatro conventos; em azul, topnimos derivados de antropnimos conhecidos entre os suevo-

Enciclopedia Galega Universal Ilha de Orjais Jeanfrujo Laberinto Romnico Libro. Libary of iberian resources online. Mediateca do Consello da Cultura Galega Museo do Pobo Galego

Somando todo, a provncia da Galiza que suevos e vndalos se repartirom abrangia grande parte do quarto noroeste da pennsula, de Fisterra a Sria, do Cantbrico ao Douro, com quase toda a meseta norte. De feito a presena sueva mudar decisivamente a configuraom de Galiza, como j deixa entrever Jordanes no sculo VI, ao dizer que as posses suevas da Galiza e Lusitnia limitavam ao sul com Lusitnia (!) e o Tejo. Desde agora e at o sculo X, Galiza acabar no rio Cea polo leste, deixando fora o bispado Palentino e a maior parte da meseta norte, cedo tomados polos godos e apartado da provncia. Esta situaom a que achamos na alta Idade Mdia, quando a Galiza chegava s at o rio Cea: 'sub aula idem gloriosis martyribus in ciuitate que uoc[i]tatur Legio, territorio Gallicie ' (CODOLGA: Leom 874) 'in nominae sanctae et indiuidue Trinitatis. uobis dominjs sancjjs gloriosisque martiribus nobisque post Christum Ihesum fortissimis patronis Facundi et Primitibi; quoruma corpora in hac benrabilem eglesiam sepulta est in hunc locum Calzata, que est sita super ripam fluminis cui nomen est Zeia, in finibus Galleciae. ego Adefonsus gracia Dej rex, una cum coniuge Scemena' (CODOLGA: Leom 905) 'In loco Calzata que est sita super ripam fluminis cui nomem est Ceia in finibus Gallecie. Ego Ermegildus' (Sahagun 922) 'in finibus Gallecie super ripam amnes Ceia' (Sahagn 1060) 'sub amne Zeja, vocabulo sanctorum Facundi & Primitivi, in finubus Gallecie' (Sahagn 1968) E Polo sur chegava Coimbra (o seguinte remete-se ao mosteiro de Lorvo): 'In deo dei filio sempiternum salutem. Dono atque offero propter remedium anime mee et altario sacro sancti mameti que situm est cenobio subtus monte lauribano in finibus gallecie' (PMH 933) Tamm, no lmite com Asturias e o Biero era a Galiza mis ampla, e eram galegas as terras de Val Crcerce e Val Boa no Berzo, e em Astrias bias e Oscos (terras galego-falantes, junto coas terras ainda hoje politicamente galegas de Triacastela, Cervantes, Suarna ou Neiro): 'Abjicimus etiam in Galleca Ecclesias & Dioecese , quos avos nostros in prima population ad ipsa Sede Legionense dederunt , ita & nos confirmamus ; id sunt : Vallacarcere, Vallebona, Triacastella, Zerbantes, Nabia cum Deganeis suis , Vitrico , Arborsola , Soorna, Trabersas de Fraxino , Ibias ambas , Ausecos & Neiro'. (veja-se Espanha Sagrada vol. XXXIX) Esta mingua da Galiza era conhecida no sculo XVI, e na dedicatria do mapa de 1603 Descripcin del Reyno de Galizia ao Conde de Lemos, o seu autor, Fernando Ojea, escreve: 'Galizia es uno de los muchos reinos de Espaa, que posse nuestro rey Filipo. Era antiguamente mucho mayor que ahora, comprenda todas las tierras y provinias que ay dentro de los lmites siguientes, de la mar del Norte y montaa de junto a Vizcaya hasta las fuentes del gran ro Duero, y de ah todo lo que corre hasta dar consigo a la mar, y caminando por las orillas della hasta bolver al mismo punto de donde salimos.' ~o~o~o~ Volvendo aos suevos, estabelecidos inicialmente nas terras da actual Galiza e noroeste de Portugal, logo dum perodo de expansom baixo Hermerico, Rechila e Rechiario, durante o que tomam Mrida, Sevilha e outras povoaons, fazendo-se co controlo do ocidente da pennsula, os seus movimentos encaminha-os toma da provncia Tarraconense, ainda romana. Logo de vrios assaltos sobre ela, nos que chegam cidade catalana de Lleida e conduzem prisioneiros de volta a Galiza a um grande nmero de pessoas, Roma contra-ataca coa remissom dum grande exrcito de godos e burgndios, que derrotam aos suevos, reduzindo os seus territrios ao oeste da provncia da Gallcia e mis ao norte da Lusitnia. Neste territrio mis reduzido onde os suevos vam a deixar umha importante pegada, especialmente na antroponmia e na toponmia, mis tamm na arqueologia -penso na destrucom parcial e o abandono de Coimbra, que nos transmitida por Hidcio e tem provavelmente um outro testemunho e confirmaom nos numerosos topnimos Cumbraos da Galiza-; e no lxico das falas locais -o futuro galegoportugus. Como mostra, eis uns poucos vocbulos com boa etimologia germnica, exclusivos ou quase exclusivos do galego (as nossas verbas estm tomadas do Dicionrio de Dicionrios,

Nomes do pas O Embigo do Becho O que ouo por a O Ribeiro de Frutos O Romnico na Gallaecia Pea do Mes, do Museu Arqueolgico de Ourense Publicaons do Centro Ramn Pieiro. Toponmia galego-portuguesa e brasileira Ulmo de Arxila

MINHA LISTA DE BLOGS MEDIATECA |consellodacultura.org 15 horas atrs Archaeoethnologica Arte Celta de Miranda Jane Green

21 horas atrs O Embigo do Becho "SERMOS GALIZA" faise eco do dcimo aniversario do "ROTEIRO SARMENTO" en Cerdedo 22 horas atrs Patrimonio GalegoPatrimonio Galego | Patrimonio Galego Hrreo de San Martio de Ozn 1 dia atrs Captulo 0 A serpe que mira cara Cosoirado 2 dias atrs Ilha de Orjais n 142 2666. Roberto Bolao e Rafael Dieste.

6 dias atrs Nomes do pas Toponmia inventada (I): a Costa da Morte

1 semana atrs MusarqOurense | Museo Arqueolxico Provincial de Ourense Torre de Porqueira 3 semanas atrs JEANFRUJO Peces-Barba

4 semanas atrs

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 3 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22
ULMO DE ARXILA Cousas que nom som o que parecem (4): de santidades enganosas

os seus timos do Germanisches Wrterbuch de Gerhard Kbler). Bem certo que hoje som verbas esquecidas ou de uso restringido, mais com tanto mis motivo podemos assumir que no passado foi tanto mis numerosa a sua quantia: agarimar, garimar 'achegar, juntar' < PG *garman 'juntar, ajuntar, somar' (cf. antigo alto alemm girman 'pertencer, calcular, contar') brtema 'nvoa' PG *bremaz 'vapor' (cf. alemm brodem 'vapor') britar 'quebrantar' PG *breutan 'idem' (cf. antigo ingls breotan) broslar 'bordar' PG *bruzdjan 'idem' (idntica orige tem bordar) crocar 'pandear, curvar' PG *kreukan 'torcer, curvar' (cf. antigo nrdico krkr 'gancho; curva') esc 'medida de ridos' escala 'recipiente' PG *skal 'cuncha' (cf. aaa scala) escuma 'espuma' PG *skmaz 'idem' (cf. aaa scm) esmorecer esmorir 'perder o conhecemento' PG *smorjan (cf. antigo ingls smorian 'perder o alento, afogar') esquilo 'camp' PG *skelln 'idem' (cf. aaa scella) fasca 'cinza' < falisca < PG *falwiskan 'cinza' (cf. sueco falaska 'idem') fouveiro 'loiro' *fouvo PG *falwaz 'da cor da palha' ganir 'saloucar, gemer' *guannire PG *wnnian, do PG *wainn 'queixar-se, lamentar-se'. gaspalhar 'destroar, desfazer, esnaquiar' PG *gaspeljan 'idem' (cf. anglo saxom gespillan 'destruir, gastar, devastar') gastalho 'ferramenta ou utenslio para sujeitar', de (en)gastalhar 'sujeitar, encaixar, deter' < PG *gastelljan 'parar, aquietar, deter' (cf. anglo saxom gestillan 'parar, calmar, deter, aquietar') gueifas 'orelheiras do arado, abeacas', de *gueifar 'voltear' PG *waibjanan 'tremer' (cf. antigo nrdico veifa to wave, to vibrate, antigo ingls waefan to wrap up, to clothe). gueste 'comida oferecida como pago' PG *westiz 'comida' (cf. mdio aa wisti 'sustento') gravm 'arado de ferro para roturar' PG *grabam 'aixada, sacho' e *graban 'cavar, fazer sulcos' grova 'corgo, depressom entre montes' PG *grb 'poo, sulco' (cf. aaa gruoba 'fossa, dique, sulco') lapear 'lamber, beber', despectivo lapacaldos PG *lapjan 'idem' (cf. antigo ingls lapian 'idem') laverca 'cotovia' PG *laiwarikn 'idem' (cf. antigo ingls lwerce) lisca 'racha, fragmento' PG *leuskn 'idem' (cf. antigo ingls leosca 'idem'; cf. britar) lvio 'parra, alpendre' PG *laubjn 'folhage' (cf. aaa louba 'parra, alpendre, cabana') luva (cast. 'guante') PG *galfn 'idem' (cf. ingls gloves) maga 'tripas de peixe', esmagar 'estripar' *magn 'ventre' (cf. antigo ingls maga 'idem') meijengra (tipo de paxaro) PG *maisn 'idem' (cf. antigo nrdico meisingr 'idem') osas 'defensas das pernas' PG *husn 'pantalons' (cf. aaa hosa 'idem') ouva 'esprito, ser sobrenatural' PG *albaz 'idem' (cf. ingls elf) ripa 'listom' PG *rebjam 'costela' suria 'vento seco' *souro PG *sausaz 'seco' toalha 'mareo, borracheira, embotamento' PG *dwaljan 'duvidar, vacilar, hesitar' trigar 'apurar' PG *renhan 'idem' vangear 'oscilar, bambalear, abanar', em vango 'mal assentamento de algo' PG *wangaz 'pendente', PG *wankjan 'bambalear'

5 semanas atrs Arqueotoponimia La cacera del avetoro 1 ms atrs A Nosa Historia Santiago condutor de mortos e vivos, cristianizador forza

2 meses atrs toponmia galego-portuguesa e brasileira sia

3 meses atrs O ROMNICO NA GALLAECIA So Pedro de Rates (Pvoa de Varzim)

11 meses atrs O NOSO PATRIMONIO DISTRIBUCIN DOS XACEMENTOS 1 ano atrs O que ouo por a Do que mal 1 ano atrs Basteira Fondevila, Fondodevila, Cimadevila 2 anos atrs

Assemade, nom poucos dos germanismos que o castelm comparte co galego revelam umha orige geograficamente ocidental, ou nom compatvel coa lngua goda (por ejemplo, hielmo ou fieltro). Nom esqueamos que verbas tam espanholas como macho, chuvasco ou bicho som de orige galego-portuguesa. ~o~o~o~ Com respeito ao estabelecimento suevo na actual Galiza, aparte dos topnimos Suevos e Suegos (entre os que chegam a nos 4 freguesias e outros dous lugares), temos as testemunhas de Hidcio e do paroquial suevo, que coincidem em indicar um assentamento suevo nos arredores de Lugo: Pars Gothici exercitus a Sunierico et Nepotiano comitibus ad Gallaeciam directa, Suevos apud Lucum depraedantur (Hidcio): 'Parte do exercito dos godos dirigida polos condes Sunierico e Nepotiano e saquea aos suevos das cercanias de Lugo' e na intruduom medieval ao paroquial:
http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html Pgina 4 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

'dum hanc epistolam episcopi legerunt & elegerunt in synodo ut sedes lucensis esset metropolitana sicut & Bracara, quia ibi est terminus de confinitimis episcopis, & ad ipsum locum Lucensem grandis semper erat conventio Suevorum' : 'Esta casta [do rei Theodemiro] lerom, e elegerom em snodo que a S lucense fosse metropolitana como Braga, j que ali estavam os termos dos bispos circundantes, e porque nesse lugar lucense sempre havia grande reuniom de suevos'.

De Fror na Area -Topnimos 'Suevos' e 'Suegos' e cidades episcopais suevas, junto com derivados de PG *salam, PG *brj, cuja mxima densidade inclue o noroeste de Portugal e o Val do Minho~o~o~o~ O reino suevo tomado polos visigodos no ano 585, mais antes vai produzir vrias peas textuais do mximo interesse, como som as actas dos conclios de Braga, o paroquial suevo, e a obra de Martim de Braga, nomeadamente o de Correctione Rusticorum. No Paroquial Suevo ou Divisom de Theudemiro presenta-se-nos a primeira mostra de toponmia baseada em antropnimos germnicos: som Villa Gomedei em Porto, e Rodomiro em Viseu. Gomedei com claridade o genitivo do antropnimo Gumideus PG *Gumiewaz, e comparte coa antroponmia sueva da mesma poca a preservaom do e breve protogermnico como e, no entanto o gtico j o tinha convertido em i breve. O outro, Rodomiro, o ablativo do PG *Hroomraz. Logo, no ano 585, o reino tomado, e nom hai indcios de que o elemento suevo fosse castigado polos godos; ao contrrio, as actas do III Concilio de Toledo amossam a ledcia de Reccaredo pola conversom ao catolicismo dum infinito nmero de suevos. Em em geral, e para o sculo VII, podemos citar as verbar de J. C. Bishko: 'The small proprietors in contrast were men of overwhelmingly Celtic, Roman and Suevic stock, not Visigoths, for in the century since Leovigild's conquest of the Suevic kingdom in 585 there had been no perceptible Visigothic migration to the northwest' (Bishko, Spanish and Portugese Monastic History 600-1300, p. 21) Podemos pois assumir que durante o seculo VII os suevos seguirom vivindo nas suas terras, pouco a pouco misturando-se e diluindo-se no elemento galaico-romano. Nesse processo de sntese, foi a lngua latina e religiom romana a que subsistiu, junto co etnnimo e um importante fundo cultural gallaico, e o sistema antroponmico dos suevos. Deste sistema antroponmico, que se vai plasmar na toponmia do pais, umha boa mostra o documento que
http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html Pgina 5 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Lpez Ferreiro editara na sua Coleccin Diplomtica de Galicia Histrica, co nmero 47. um documento do ano 954, que recolhe o antropnimo de mis dum cento de pessoas, os mis deles germnicos. No seguinte, em azul, os nomes greco-latinos e cristaos, em vermelho os germnicos, em verde os de orige duvidoso; visualmente surpreendente:

(Chrismon). in Dei nomine colmellus diuisionis qui factus est inter filios Placenti et Romarici licet inter pacificas mentes definito sola constat uerborum tamen pro memoria temporum testimonium adiuendum est litterarum; igitur dum inter nos intemptio uertitur ad diuidendum mancipia de parentum nostrorum Guntine et Rosule de neptos senatoris Siserici et Esmorice et de suos jermanos: ideo que euenit in portione de filios Gunterodis id est Argiuitus Gentibus Tratiuigia Recedrudi Gaudiosus Tequelo Julia filios Stanildi Sitiuidis Gluscudilum Eramildi Ruderigus Sonobrida Sabarigis, Argeleuba Ostosia Guntedrudia Uitiza et Leuba Guntildi Julia Ragesindus Sanildi cum sua filia Ermegundia Seniorina Uisteuerga Sisulfus Branderigus Astruildi Brilis? Ranemirus Goda duas filias Gaudiosi Maria et Felicia Trudina Quindiuerga filio Frumildi Asarulfo Anulfo Ranulfo Teodeuerga Sindileuba Ermedrudia filia Sonifrede majore alia filia Sonifrede minore Aciulfus Recedrudia Uanda Trudildi Ausendus filie Guduigie fili Ostosie Sabeg(oto) ...... inda duos filios Tequeloni Uimaredus filia Argeleuba mino(re) ...... de Adaf qui est post Genitibo Tedildi Leodo cum duos filios id est Gundilo Fargalosus Sisuita cum suo filio. Euentum in portione de filios Rosule id est Elias Spintilo Placida (Gu)ndinum Ebrildi Guntuigia Metoi Tita Bonosa Aroildi. Egildus Sabaredus Domnelius Astrogoto Leobedoto Uanagildi eb...... Trudilo Genlo Sisiuertus Nunilo Ansuildi Dauid Sparuildi ...... cum suo filio Ranemiro Teodilo Guisenda Ariulfus Leouegildus ...... Sabegoto Stefanus Saroi filios de Spintilo duo Guntemirus (Gunde)redus Leodefredus Gudiseba filio Sonifrede minore Ausendus Gudileuba Brunildi Ebragundia Nunnina Astulfus Eldoara Adosinda filio l...... Zaquile Odorio Leoueredus Sisuertus Manosinda filia Guduigie ...... Edonia et Elias duos f(ili)os Tequeloni Sisuigia filia Leouegoto ...... filio Adaf Papinum (Gen)etibus Uitiza Braromirus ...... (G)uendulfus. ..... quod accepit firmiter obtineat. factus colmellus VIII kalendas octobris era DCCCCXCI(I). Sil...... ari colmellum diuisionis a me factum. Munius anc colmellus divisionis a me factum. Uimara in anc colmellus diuisionis quo ac persona de meos germanos uel de meo sobrino Spasando diuisi manu mea.... (signo) Adefonsus anc colmellum diuisionis a me factum.... (signo) Odoarius in anc colmellum diuisionis a me factum.... (signo) Gundulfus anc colmellum diuisionis a me factum.... (signo) Munnia anc colmellum diuisionis a me factum.... (signo) Gunterode anc colmellum diuisionis a me factum.... (signo) Ermegildus anc colmellum diuisionis a me factum.... (signo) X Pelagius ad persona de meos neptos filios Petri in anc colmellum diuisionis manu mea.... (signo) ~o~o~o~ E que hai da toponmia germnica (i.e. Baseada em antroponmia germnica) da Galiza? A sua orige j fora apontada por Sarmiento, no seu Onomstico-Etimolgico, onde ordena os topnimos que considera germnicos, suevos e godos, pola sua terminaom, e em geral com grande acerto. Logo, a primeiros do sculo XX j Ferreiro, no breve estudo do anterior diploma, aponta o interesse do conhecimento da antroponmia medieval para o esclarecimento de boa parte da toponmia galega. Logos forom examinados com fundura por G. Sachs, que no ano 1932 publica Die Germanische Orstnamen in Spenien und Portugal, recolhendo uns 2400 topnimos na pennsula que distribue por territrios:

Galiza, com o 46 % do total dos 2.400 topnimos colheitos: Crunha: o 15,9 % Lugo: o 15,3 % Ponte Vedra: o 8,6 % Ourense: 6,2 % Portugal, com o 39,2 %: Braga: 11,7% Porto: 10,7% Viana: 5,1 % Aveiro: 3,5 % Viseu: 3,5 % Vila Real: 2,4 % Bragana: 1,3 % Coimbra: 1% Asturias e Leom, com o 4% Astrias: 2,8 %

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 6 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Leom: 1,2 % Resto: 10,8 % Quer-se dizer, que os terrrios suevos compreenderiam mis do 90% do total. Depois serm analisados por Piel (os seus magnficos estudos, ainda de grande valor, podem consultar-se na Biblioteca Digital Cames, no Boletim de Filologia n2 e sucessivos), quem partindo da certidume de serem os suevos germanos ocidentais (alemaos) e os godos orientais, distribue os topnimos segundo foram mais bem ocidentais ou orientais, reconhecendo a impossibilidade, por vezes, de separar ambas origes. Lamentavelmente, nom leva a cabo umha analise da antroponmia sueva que confirme ou nom as sua petiom de princpios, de modo que as suas conclusons baseam-se num a priori que nunca posto a prova. O certo que temos vrias caractersticas deste toponmia que devemos por de manifesto: 1 umha toponmia que polo comum reduz-se a um simples antropnimo expressado em genitivo ou locativo (nom sempre inquestionavelmente latino; e menos frequentemente, e provavelmente cumha orige menos remota, um acusativo ou um nominativo). Por veces vem precedida por um apelativo que indica umha propriedade que vem adjectivada polo antropnimo. O conjunto de antropnimos pertencente a esta misma tipologia compreende tamm nomes greco-latinos, cristaos e autctones (junto cos germnicos, maioritrios). Como exemplo, Requis deve proceder dumha forma genitiva (tal vez influda pola prpria morfologia germnica) Requilanis, no entanto Requim deve proceder do locativo de valor genitivo Requilani; Vilar Pedre Villarem Petri 'Vilar de Pedro'; Torante vem do genitivo de Torantius, como Cantom do de Cantonius, ambos nomes clticos. 2 umha toponmia que aparece circunscrita extensom territorial do reino suevo, sendo moi importante na Galiza e norte de Portugal, menos importante no centro de Portugal, ocidente de sturias, Leom e Zamora; irrelevante no resto.

De Fror na Area -Densidade dumha parte da toponmia de orige antroponmico na pennsula ibrica3 Aparece j plenamente formada na documentaom alto medieval, do sculo IX em diante. Este ltimo ponto, a cronologia desta toponmia, tem recuado no tempo: para J. Piel eram inicialmente topnimos originados na alta idade mdia, na repovoaom (pouco compatvel coa distribuom geogrfica e coas fontes medievais); logo havia fazer retroceder a sua formaom ao sculo VII, numha Galiza dominada polos visigodos e colonizada por estes, mais esta colonizaom est ausente do registo arqueolgico e documental. D. Kremer, mais tarde e ante a evidencia do Paroquial suevo, tem insinuado umha temper infliltraom goda no reino suevo, j desde o sculo V ou VI. Esta proposta carece de outro fundamento distinto daquel fornecido polo prprio feito que se pretende explicar, sem quaisquer tipo de apoio documental ou arqueolgico, polo que resulta de feito contrrio ao princpio de economia de hipteses: nada hai nom suevo em Gomedei ou Rodomiro, logo por que ham ser visigodos? Por que introduzir umha hiptese adicional nom requerida?. ~o~o~o~

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 7 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

B.- OS NOMES

1.- Hermericus (rei, morto no ano 441) = Ermerkaz proto-germnico *Ermenerkaz 2.- Heremigarius (nobre, morto no ano 429) = Ermegriaz PG *Ermenegaizjaz 3.- Rechila (rei, filho de Hermerico, morreu no ano 448) = Rekkila PG *Rekjilan 4.- Rechiarius (rei, filho de Reckila, morto no ano 456) = Rekkiariaz PG *Rekjharjaz 5.- Agiulfum (nobre, morto o ano 457) = Agiulfaz PG *Agiwulfaz 6.- Massila (nobre, pai de Maldras) 7.- Maldara (rei, morto no 460) 8.- Framtan (rei, morto no 458) 9.- Frumarius (rei, morto no 465) = Frumarjaz PG *Frumaharjaz 10.- Rechimundus (rei, pode ser o mesmo que o seguinte) = Rekkimunduz PG *Rekjmunduz 11.- Remismundus (rei, morto nom antes do 467) PG *Remismunduz 12.- Veremundus (rei no ano 535) PG *Weremunduz 13.- Chararici (rei em ~550) = Arjarkaz PG *Harjarkaz 14.- Ariamirus (rei em 558-561+) = Arjamraz PG *Harjamraz 15.- Cottus (bispo em 561) 16.- Ildericus (bispo em 561) = Ilderkaz PG *Hilderkaz 17.- Theudomirus (rei morto em 570) = Teudomraz PG *eudemraz 18.- Miro (rei de 570 a 583) PG *Mrjaz 19.- Nitigisius (bispo de Lugo, desde antes de 572, at mis tarde de 589) = Nitigziaz PG *Nigaizjaz 20.- Wittimerus (bispo de Ourense em 572) PG *Witjmraz. 21.- Anila (bispo de Tui em 572) PG *Anilan 22.- Remisol (bispo de Viseu em 572) 23.- Adoric (bispo de Idanha em 572) = Adurkaz PG *Haurkaz 24.- Eborico (rei em 583-4) PG *Eburkaz 25.- Siseguntia (reina, esposa de Miro) = Siseguntj PG Sisegunj 26.- Audeca (rei em 584-5) PG *Audec 27.- Malarico (proclamado rei no 585, em revolta contra os godos) *Malarkaz (?) 28.- Pantardus (bispo de Braga no 589) PG *Bantharduz 29.- Neufila (bispo arriano de Tui no ano 589) = Neuwila PG *Newjilan 30.- Lupatus (bispo de Ourense em 589) = Leubatuz PG *Leubahauz 31.- Hildemirus (arcipreste de Ourense em 589) = Ildemraz PG *Hildemraz 32.- Commundus (bispo de Idanha em 589) = Cummunduz PG *Gumamunduz 33.- Ermaricus (bispo de Laniobre em 589) = Ermarkaz *Ermenarkaz 34.- Sunila (bispo arriano de Viseu em 589) = Sunnila PG *Sunjilan 35.- Becilla (bispo arriano de Lugo em 589) = Bgila PG * Bgilan 36.- Gardingus (bispo arriano de Tui em 589) PG *Gardingaz. 37.- Argiovitus (bispo arriano de Porto em 589) PG *Harjowtaz 38.- Ermengon (duas mulheres: umha suaba soterrada em Tnez no s. V ou VI, e outra falecida em Pontevedra no 624). 39.- Hunimundus (chefe suebo centro-europeu do sculo V) PG *Hnimunduz 40.- Halaricus (chefe suebo centro-europeu do sculo V) PG *Alarkaz. 41.- Gomedeus* (topnimo do sculo VI) PG *Gumiewaz 42.- Rodomiro (topnimo do sculo VI) PG *Hromraz

C.- ALGUNS FENMENOS FONTICOS:

1.

Preservaom do protogermnico (baixo as formas latinas i ou e, presumivelmente longas), como na lnguas gtica: Ariamirus, Theudomirus, Hildimirus, Wittemerus, Miro, Becila. Mais tamm na antroponmia dessas lnguas temos tendncia evoluom /e:/ (ou melhor /:/) /a:/: visigodo Gundemarus PG *Gunemraz, Gulduradi (pizarras) PG *Wulurdvndalo Ingomaris (inscriom em frica) PG *Ingwmrjaz, Visimar (Jordanes) PG *Wesimrjaz.

2.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 8 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Preservaom de e protogermnico (em lngua gtica evolue em i): Remisol, Remismundus, Rechila, Rechiarius, Rechimundus, Audeca, Villa Gomedei. Mais Hidacio tamm recolhe nomes godos como Remismundus, e a forma Reccaredo mis frequente que Riccaredus.

3.

O protogermnico, em fim de verba, apressenta-se como a (): Siseguntia, Audeca. Em outrasituaom persiste como o: Rodomiro.

4.

Tendncia ao rotacismo de [z] [r]: Heremigarius. Mais tamm conhecido um godo de nome Requira, fronte ao espervel Riquiza.

5.

A iode tende a provocar a duplicaom dumha consonante prvia: /Cj/ /C:j/: Rechila, Rechiarius, Rechimundus, Wittimerus, Neufila.

6.

Tendncia ao enxordecemento consonntico (prprio das lnguas alemnicas, e relacionado coa segunda rotaom consonntica germnica): 6.1) // (e /d/) /t/: Nitigisius, Lupatus, Siseguntia (por *Nidigisius e *Lubadus e Sisegunj) 6.2) /b/ /p/: Pantardus, Lupatus (por *Bantardus e *Lubadus) 6.3) /g/ /k/: Commundus, Becila (por *Gommundus e *Begila). Os resultado toponmicos amossam nom ser estas falsas grafias devidas leniom romana.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 9 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

7.

Possvel tendncia confusom de /d/ e //, como nos dialectos alamnicos: i) // em posiom forte soe dar t: Theudemirus, Siseguntia (mais na antroponmia e toponmias galegas, tamm hai formas com d: Diomondi, Almigonde...) ii) // em posiom dbil pode dar d ou t: Nitigisius, Lupatus; e Adoric, Gomedei, Rodomiro. iii) /d/ em posiom forte soe dar d: Hunimundus, Veremundus, Remismundus, Gardingus, Ildericus, Pantardus (mais na toponmia e antroponmia galega, tamm formas com t: Troitosende, Muntim...) iv) /d/ em posiom dbil s parece dar d: Audeca, Theudomirus (outras grafias medievais podem ser inversas, ou dever-se a outros fenmenos fonticos em competncia; nom acho na toponmia galega casos que poidesem por em evidencia suficiente o trato previo de /d/ germnico em posiom dbil como /t/; coa excepom importante da toponmia germnica em -ide, se etimologicamente vinheram de formas em -idus -itus).

8.

Ausncia de metafonia (que em lnguas nrdicas nom parece dar-se antes do 500, e em alto alemm nom antes do 800; a verba laverca sofreu metafonia se correcto o timo *laiwarikaz, proposto por Gerhard Kbler no seu GWB).

9.

Tendncia reduom de ditongos: /ai/ /:/ (Hermigrius; Rckila, Rchiarius e Rchamundus se de *raikjan).

10.

h inicial muda, como indica a sua ausncia ou presencia nom etimolgica: Rodomiro, Hermerico, Halamiro.

11.

Perda do n final m: Audeca, Anila, Requila.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 10 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Morfologia:

12.

Possvel desinncia masculina -az as do PIE -os: Maldras / Maldar.

13.

Desinncia feminina -j PG -j: Siseguntia.

14.

Tendncia ausncia de /n/ intervoclico em antropnimos: Hermerico (godo Airmanarico), Heremigarius.

15.

Diminutivo masculino -ila (como em nomes godos, vndalos, anglos, nrdicos rnicos.)

Expressado doutro jeito, os topnimos e antropnimos (de aspecto 'gtico') que amossam preservaom de e longo protogermnico, ou desinncias masculinas -ila e -a, nom s nom som compatveis coa antroponmia sueva, senom que se presentam linguisticamente acordes coas suas formas maioritrias (Ariamiro, Theodemiro, Miro... Rechila, Anila, Maldara, Audeca...)

Publicada por Cossue em 20:17 Etiquetas: antroponmia, antroponmia sueva, germanismos em galego, toponmia germnica

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 11 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (I de V)

12/08/25 15:22

Recomende isto no Google

Nenhum comentrio: Postar um comentrio


Deseja opinar, comentar, perguntar, negar, corrigir? Este o lugar: Digite seu comentrio...

Comentar como:
Publicar

Select profile...

Visualizar

Hiperligaes para esta mensagem


Criar um link Postagem mais recente Assinar: Postar comentrios (Atom) Incio Postagem mais antiga

INSCREVER-SE Postagens Comentrios View My Stats

Modelo Simple. Tecnologia do Blogger.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-i-de-v.html

Pgina 12 de 12

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

Compartilhar

Denunciar abuso

Prximo blog

Criar um blog

Login

Incio

Referncias e Bibliografia

18 DE JUNHO DE 2009

ATUALIDADE POLTICA NA GALIZA "mal lhe vai ao raposo quando anda aos ovos"

Antroponmia Sueva (II de V)

EU SOM Abstract: An study on the personal names of the Suevi, a Germanic people which settled in Galicia and northern Portugal in 410 A.D. Cossue Galiza

Antroponmia Sueva I Antroponmia Sueva II Antroponmia Sueva III Antroponmia Sueva IV Antroponmia Sueva V http://frornarea.blogspot.com/ http://verbaescrita.blogspot.com/ o.cossue@gmail.com Visualizar meu perfil completo

PESQUISAR NESTE BLOGUE:


Pesquisar

DIZQUE: 1.- HERMERICUS PG *ERMENIRKAZ: 'Grande Rei'

Cossue wrote...
Ops... Obrigadinho. Este o nome do primeiro rei dos suevos da Galiza, que reina ao menos desde a sua entrada na pennsula o ano 409, e at que abdicou no seu filho o ano 438, morrendo de morte natural no 441. Polo que eu sei, a nica fonte primria e independente que nos fala del a Crnica de Hidcio, sendo outros como Isidoro apenas transmissores das notcias deste: 'Inter Gundericum Vandolorum et Hermericum Suevorum reges certamine orto' (Idat. Chron. 63) 'Suevi sub Hermerico rege medias partes Gallaciae depraedantes' (Idat. Chron. 81) 'Hermericus pacem cum Gallaecis' (Idat. Chron. 91) 'Hermericus rex morbo oppressus' (Idat. Chron. 106) 'Rex Suevorum, diuturno per annos IIII morbo afflictus moritur Hermericus' (Idat. Chron. 114) um nome composto correspondente ao proto-germnico *Ermenirkaz 'Grande Rei, Rei entre os Reis', com primeiro elemento *ermenaz 'grande' (cf. antigo alto alemm imingot 'Grande deus, Deus, Deus entre os deuses'), e segundo elemento *rkaz 'poderoso, rico', emprstimo tal vez tomado do celta *rg. 'rei' proto-indo-europeu (PIE) *rg- 'rei' (a nossa verba rei provem do latino REGEM). O 'H' transmitido por Idacio nom tem valor fontico, e da-se provavelmente por atracom grfica de formas gregas como Hermes, Hermgenes... Assi mesmo, a desinncia masculina -az a equivalente proto-germnica do latino -us ou do celta -os, no entanto que a vocal de enlace entre os elementos, polo geral a, i ou u, pode por diversos processos fonticos ou de adaptaom apresentar-se como quaisquer vogal, de jeito que *Ermenarkaz o mesmo nome que *Ermenerkaz, *Ermenirkaz, *Ermenorkaz ou *Ermenurkaz. Essa vogal tona, e consequentemente pode-se perder. Com respeito prpria idiossincrasia do nome suevo, notvel como o elemento *ermen- acha-se reduzido a *erm-, dando-se umha aparente perda do /n/ intervoclico moito antes de que este fenmeno seja comum em galego ou portugus, polo que nom se pode atribuir nossa lngua. Mis importante, este fenmeno case geral na antroponmia germnica galego-portuguesa, e assi fronte a um nome tipicamente castelhano como Hermenegildo, de reigame goda, temos o nosso Hermegildo, frequentssimo. Os seguintes som exemplos da vitalidade deste nome, Ermerico, na Galiza medieval (as formas com /g/ devem-se ao fenmeno de leniom de oclusivas do romance):

Cossue wrote...
Por certo, e aguardo que sem que semelhe quaisquer tipo de &#39;peloteo&#39; :-), os amadores da... Continue >>

Cossue wrote...
Hola meu! Totalmente de acordo: a identificaom destes velhos nomes do pas tarefa bem... Continue >>

Ulmo de Arxila wrote...


Quando trabalhei com a toponmia da documentaom do Tombo de Tojos Outos para a minha tese, fum... Continue >>

crougintoudadigo wrote...
Parabns Cossue polo trabaho! Tem uma enorme beleza.

AS MINHAS IMAGES

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 1 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

Guiricus ts. Ermoricus ts. (Sobrado 858) Sendamirus presbiter (signum) Ermericus presbiter (signum). (Mondonhedo 871) vinea de Ermorigo que tu habes comparato (Celanova 936c) Sando, testis. Ermorico, testis. Frediulfo, testis. (CODOLGA: Santiago 947) vde neptos senatoris Siserici et Esmorice (Santiago 954) Teodulfo. Ranimiro. Vegito. Ormorigo. Fafila. (Celanova 951) Magito, Nunni, Hermorigo, Brunildi (Celanova 952) Victimirus diaconus cf. [sig.], Ermorigus presbiter cf. [sig.], Lucidus diaconus cf. [sig.], (Sobrado 961) Azoi ts. Rando ts. Ermerigo Arias ts. (Celanova 961) Gonterigu Armariz scripsit. (Celanova 961) Bergila diaconus cf., Ermoricus presbiter, Meitulfus cf. (Sobrado 962) Guimirus cf., Hermoricus cf., Ildebredus cf., (Sobrado 964) molino quod est in arrogio subtus domo Ermoriz (Samos 982) Ermerigus abba quos iudicauit [sig.], (Sobrado 992) Ermorigus presbiter confirma (Lugo 993) Vimara Ragianiz. Ermorigo. Tructemondo. (Celanova 997) Petrus, Taicremondu, Ermorigu. (Celanova 1000) Randulfo ts.; Teodero ts.; Armarico ts (Celanova 1001) ego Potenzo Hermariz vobis domno Cresconio (Celanova 1001) hereditates in Avellaneta et in Parata que fuerunt de Ermorigo et Sindilleva (Celanova 1011) Uisandus presbiter cf., Ermorigus presbiter cf., Froresindus diaconus ts. (Celanova 1023) quod comparavimus de Veremudo Ermoriquiz (Samos 1031) Gesmiro ts. Ermorigo ts. Daniel ts. (Celanova 1035) ego Ero Dagarediz tibi Armentario Ermoriquiz (Samos 1047) Danihel testis. Gontato testis. Ermarico testis. (Santiago 1059) Aluano testis., Velleco testis., Ermoricus testis. (TA 1061) Ermorigus, aba, cf. Veremudus, aba (Louren 1067) ego frater Ermorigo (Celanova 1090) Rodericus Armariz, presbiter, cf (Caaveiro 1099)

MARCADORES antropologia (3) antroponmia (36) antroponmia sueva (6) celtismos em galego (11) fontica (1) germanismos em galego (14) latim e toponimia (5) laudas e inscrions (6) literatura (1) lugares (1) manda caralho (1) Manda truco (1) nojo (2) nom calar (1) Outras vozes (1) referncias (1) romnico (9) Sarmiento (1) territrios medievais (6) toponmia cltica (21) toponmia germnica (37) trosmadas (6)

ARQUIVO DO BLOGUE Este mesmo nome recolhido por Frstemann no seu Altdeutsches Namenbuch s trs vezes (ADN: 473), fronte a umha vintena de Ermanarico e similar; estes trs som o mesmo rei suevo, um bispo de Lanhovre de quem j havemos falar mis tarde e que acode ao terceiro conclio de Toledo, e um tal Ermerich em Frana o ano 853. Deste nome provm umha extensa srie toponmica na Galiza e Portugal (repare-se em que nom hai rasto de /n/): Almariz (61 hab.- Ramirs, Ourense) 2012 (13) 2011 (14) 2010 (7) 2009 (48) Dezembro (1) Novembro (3) Outubro (2) Setembro (5) Sam Cristovo de Armariz (214 hab.- Nogueira de Ramuim, Ourense) 'villa vocitata quam nuncupant Armarici, territorio Bubalo, subtus castro Litorie discurrente rivulo Laonie' (Celanova 975); 'id est villa quam dicunt Armariz quomodo se levat et discurrit per aqua de Eires, et quomodo discurrit aqua de Lavandaria que vadit per terminointer Armariz et Eclesiola, et de alia parte dividet cum sancto Christovalo' (Celanova 1065); 'in villa de Armarit, loco predicto Requeisio' (CODOLGA: Rocas 1199); 'item in ualle de Elmiriz terras et pomares in Sancto Christoforo et in Sancto Petro' (Sobrado s.d.); 'in feligresius Sancti Christofori de Armariz, Sancte Marie de Foramontanos, Sancti Michaelis de Campo' (CODOLGA: Ribas de Sil 1214c) Agosto (1) Julho (6) Junho (6) Esmagar e esnafrar Antroponmia Sueva (II de V) Espada e Escudo PG *berg na antroponmia galega medieval Crculos, rosetas e labirintos Sam Salvador de Armariz(365 hab.- Junqueira de Ambia, Ourense) 'que iacent in territorio Limie, vocabulo ecclesie sancto Salvatore de Armarizi, non longe a monasterio sancta Marina de Aguas Sanctas, discurrente rivulo Arnogia, id sunt, hereditas de castro de Armariz' (Celanova 1085); 'in Requeixu, quamtum ibi habeo de aviis meis, et in Armariz quantum ibi habeo et in Bulpilanes quantum me conpetet0' (CODOLGA: Rocas 1214) Antroponmia Sueva (I de V) Maio (5) Abril (2) Maro (4) Fevereiro (8) Santa Marinha de Esmeriz (56 hab.- Chantada, Lugo) 'et in ecclesia sancte Marine de Ermeriz et in ecclesia sancte Marie de Vermue' (CODOLGA: Oseira 1238); 'discurrente ad ecclesiam sante Marine de Hermeriz' (CODOLGA: Oseira 1223); 'sancte Marine de Ermiriz, in terra de Asma' (CODOLGA : Oseira 1250); 'in parroquia sancte Marine de Yrmiriz' (CODOLGA : Oseira 1252); 'sancte Marie de Vermee, sancte Marine de Ermeriz, sancti Iacobi de Villaiuste' (CODOLGA : Oseira 1253) Janeiro (5) 2008 (28)

FROR NA AREA RECOMENDA: A Nosa Historia ADIGAL Anuario Brigantino. Arqueotoponimia Basteira Biblioteca Virtual Galega

Esmoriz (66 hab.- Chantada, Lugo) 'unum cassale quod habeo in Ermuriz et alium in villa de Pinayro et aliud in Ermeriz' (CODOLGA: Oseira s. XIII)

Esmoris / Esmors (19 hab.- Cabana de Bergantinhos, Crunha)

Boletim de Filologia Captulo 0 Celtiberia.net

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 2 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

Esmoris / Esmors (6 hab.- Curtis, Crunha)

Dicionrio de Dicionrios Enciclopedia Galega Universal Ilha de Orjais

Esmoris / Esmors (54 hab.- Ordes, Crunha) 'et inde per inter Leyra et Palacios et inde per terminos de Ermoriz' (CODOLGA: Santiago 1140)

Jeanfrujo Laberinto Romnico Libro. Libary of iberian resources online. Mediateca do Consello da Cultura Galega

Esmoris / Esmors (19 hab.- Carvalho, Crunha)

Museo do Pobo Galego Nomes do pas O Embigo do Becho O que ouo por a O Ribeiro de Frutos O Romnico na Gallaecia Pea do Mes, do Museu Arqueolgico de Ourense Publicaons do Centro Ramn Pieiro. Toponmia galego-portuguesa e brasileira Ulmo de Arxila

Esmoris / Esmors (9 hab.- Estrada, Ponte Vedra)

Esmoriz (6 hab.- Alfoz, Lugo)

Esmoriz (42 hab.- Padrenda, Ourense)

Esmoriz (6 hab.- Arvo, Ponte Vedra) MINHA LISTA DE BLOGS Esmoriz (19 hab.- Vila de Cruzes, Ponte Vedra) MEDIATECA |consellodacultura.org 15 horas atrs Archaeoethnologica Arte Celta de Miranda Jane Green

Esmorique (10 hab.- Curtis, Crunha) 'uendo uobis meam porcionem de Hesmorica pro solidos VI' (Sobrado 1190) 'uendo meam porcionem integram de casale de Hermorica' (Sobrado 1165)

Esmoriza (s.d.- Cabana, Crunha), provavelmente de Esmorice Ermorici.

21 horas atrs O Embigo do Becho "SERMOS GALIZA" faise eco do dcimo aniversario do "ROTEIRO SARMENTO" en Cerdedo 23 horas atrs Patrimonio GalegoPatrimonio Galego | Patrimonio Galego Hrreo de San Martio de Ozn 1 dia atrs Captulo 0 A serpe que mira cara Cosoirado 2 dias atrs Ilha de Orjais

+Hermorici (extinto, Sarria, Lugo): 'in villas prenominatas: Pinaria, Hermorici et Nesperaria' (Samos 951)

Em Portugal:

Almoriz (Mono, Viana do Castelo)

Esmorigo (Ponte de Lima, Viana do Castelo)

Esmoriz (Baio, Porto)

n 142 2666. Roberto Bolao e Rafael Dieste.

Esmoriz (Marco de Canaveses, Porto) 6 dias atrs Esmoriz (Braga, Braga) Nomes do pas Toponmia inventada (I): a Costa da Morte

Esmoriz (Guimares, Braga) 1 semana atrs Esmerizes (Vila Verde, Braga) MusarqOurense | Museo Arqueolxico Provincial de Ourense Torre de Porqueira 3 semanas atrs JEANFRUJO Frequentemente, por dissimilaom de vibrantes, temos que o primeiro /r/ dos topnimos torna-se num /s/, de jeito que topnimos que som na Idade Mdia Ermeriz som hoje Esmeriz. Temos outros casos similares na toponmia galega: Vilaresmo (Tavoada, Lugo) vilar ermo. A dissimilaom de vibrantes tamm pode tomar outro caminho, tornando um dos /r/ em /l/, como nos topnimos Almariz e Almoriz, Almorfe do genitivo Hermulfi, ou Almofrei de Hermefredi. A evoluom Peces-Barba

Esmoriz (Ovar, Aveiro)

4 semanas atrs

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 3 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)


fontica :

12/08/25 15:24
ULMO DE ARXILA Cousas que nom som o que parecem (4): de santidades enganosas

Ermorici (genitivo do nome) Ermoriz ( /ki/ /ze/ e perda posterior do e tono final logo do /z/) Armariz (/e/ tono inicial /a/) Almariz (com possvel dissimilaom r..r l..r) , ou Esmoriz (disimilaom rm..r sm..r)

5 semanas atrs Arqueotoponimia La cacera del avetoro 1 ms atrs A Nosa Historia Santiago condutor de mortos e vivos, cristianizador forza

2. HERMIGARIUS PG *ERMENIGAIZAZ '(O que brande) a Grande Lana'

Nome dum nobre suevo morto no Guadiana logo dum choque cos vndalos de Gaiserico, perto de Mrida. Ainda que o que segue nom nos transmitido assi por Idacio, Procpio recolhe no sculo VI entre os vndalos de frica a tradiom de que o rei vndalo Gunderico, irmao de Gaiserico, morrera em Hispania executado por uns 'germanos' cos que combatera: 'Os vndalos nom estam de acordo com esta versom [que Gunderico morrera a mans do seu irmao], mais afirmam que Gunderico fora capturado em batalha com germanos em Hispnia e que de seguido fora espetado, e que Gaiserico era o nico rei dos vndalos quando passarom a Lbia. Isto tenho-o eu ouvido dos mesmos vndalos.' (Histria das Guerras, III.III.33) Idacio, pola sua banda, s nos fala da tpica morte do rei vndalo em Sevilha, sem a descrever e logo dum acto profano; justo no pargrafo posterior narra-se a morte de Hermegario a mans de Gaiserico (e depois de ultrajar Hermegario a igreja de Santa Eullia, em Mrida): 'Gaisericus rex de Baeticae provinciae litore cum Vandalis omnibus eorumque familiis, mense Maio ad Mauritaniam et Africam relictis transit Hispaniis; qui priusquam pertransiret, admonitus Heremigarium Suevum vicinas in transitu suo provincias depraedari, recursu cum aliquantis suis facto predantem in Lusitania consequitur; qui aud procul de Emerita, quam cum sanctae martyris Eulaliae iniuria spreverat, maledictis per Gaisericum caesis ex his quos secum habebat, arrepto, ut putavit, Euro velocius fugae subsidio in flumine Ana divino brachio precipitatus interiit; quo ita exstincto mox quo caeperat Gaisericus enavigavit' (Idat. Chron. 80) Ainda que hoje seja indemonstrvel, penso que possvel que Gunderico morrera a mns dos suevos de Hermigario, e que esta morte fosse vingada depois por Gaiserico. Tamm possvel que um estranho assassinato fosse logo explicado polos vndalos, nas suas histrias, como umha morte em loita cos germanos na Hispnia. Por certo, que os germanos por excelncia eram para os autores do Imprio Romano os suevos, nomeadamente os marcomanos. E na data da morte de Gunderico s havia em Hispnia suevos e vndalos. ~o~o~o~ O nome de Hermigarius um composto, cum primeiro elemento que o mesmo do nome de Hermerico, e um segundo que umha tranformaom temper do elemento proto-germnico *gaizaz 'lana'. Curiosamente, esse mesmo elemento acha-se pressente no nome do vndalo Gaiserico, que adquire moi diversa forma segundo cada autor (Gaisericus para Idacio, Gizericos para Procpio, Geisericus para Victor Vitense...) Este elemento sofre grandes transformaons nas lnguas germnicas: - O ditongo [aj] tende a reduzir-se em [:] (eventualmente interpretvel em romance como [e:] ou [i:]), com possvel evoluom em [a:]. - O /z/ de gaiz- tende a converter-se em /r/, num processo de rotacismo conhecido de todas as lnguas germnicas modernas (mais nom se conhece na lngua gtica de Ulfilas, no sculo IV).

2 meses atrs toponmia galego-portuguesa e brasileira sia

3 meses atrs O ROMNICO NA GALLAECIA So Pedro de Rates (Pvoa de Varzim)

11 meses atrs O NOSO PATRIMONIO DISTRIBUCIN DOS XACEMENTOS 1 ano atrs O que ouo por a Do que mal 1 ano atrs Basteira Fondevila, Fondodevila, Cimadevila 2 anos atrs

A resultas disto, gaiz- pode achar-se na antroponmia germnica nas formas gais-, gas-, gar-, ges-, ger-, gis- e gir-. Na Galiza medieval podemos citar: Abragasia PG *Abragaiz "(A portadora da) Lana Terrvel, Lana Fortssima"), Tudiscaisum PG *eudisgaizaz "Lanza do Povo", Gasuildi PG *Gaizohildi "(A que) Loita com Lana", Gesa/Gira/Gerane PG *Gaizaz 'Lana', Gesmiro *Gaizamriz 'Afamado pola sua Lana', Gesmondo/Germundo PG *Gaizamunduz 'Protector com Lana', Gisovredus *Gesofredus (em galego [f] intervoclica [v] []) ou Gisulfus/Ierulfus Gaizawulfaz 'Lobo com Lana'. Porm, Hermigarius PG *Ermenegaiz(j)az '(O que brande) a Grande Lana'. Este nome recolhido por Frstemann noutros lugares de Europa; em Frana Ermger e Ermgar (ADN: 471), sendo algo mis frequentes as formas Ermenger e Ermengar (ADN: 477). Nom tem deixado, polo que sei, topnimos associados.

3. RCHILA PG *RAIKILAN ou *RKILAN 'Pequeno Rei'

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 4 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

Filho de Hermerico, feito rei polo seu pai doente no ano 438. Baixo o seu comando os suevos obtm Mrida, Mrtola e Sevilha, expandindo-se da Galcia Lusitnia, Btica e Cartaginense, combatendo e derrotando a romanos e godos (nomeadamente ao duque Andevoto e ao magister ustrisque militiae Vitus) em diversos encontros. Morre invicto e pagm em Mrida, o ano 448: 'Hermericus rex morbo oppressus Rechilam filium suum substituit in regnum.'(Idat. Chron. 106) 'Rechila, rex Suevorum, Emeritam ingreditur.' (Idat. Chron. 111) 'Censorius comes qui legatus missus fuerat ad Suevos, residens Martyli obsessus a Rechila in pace se tradidit.' (Idat. Chron. 113) 'Rex Rechila Hispali obtenta, Baeticam et Carthaginiensem provincias in suam redigit potestatem.' (Idat. Chron. 115) 'Rechila rex Suevorum Emeritae gentilis moritur mense Augusto' (Idat. Chron. 129) Isidoro de Sevilha, que fonte secundria para o conhecimento do reinado deste home, recolhe as formas Recchilanem, Recchila, Recchilanis. O seu nome j um diminutivo sobre um tema verbal *raikjan 'alcanar, alar-se, endereitar' (antigo alto alemm recchen idem.), com evoluom standard em *rcci-, por mdio da reduom do ditongo e reduplicaom germnica ocidental de /k/ ante iode, ou um diminutivo do adjectivo *rkjaz 'rico, poderoso, rei', com reduplicaom da consoante causada pola iode: PG *rkjaz *rkkjaz, fenmeno tpico e espervel nas lnguas germnicas ocidentais, mais nom da lngua gtica de Wulfila (segunda metade do sculo IV); nom obstante, esse mesmo fenmeno da-se em antropnimos godos (do sculo VI!) como Reccaredus, ou na prpia verba rico, que provem necessariamente dumha forma *riccu, nom de *ricu. Foneticamente a primeira possibilidade semelha mis correcta. O nome Rechila empregado em toda a Europa: Frstemann recolhe (ADN: 1257), amais do rei suevo, um tal Rikilas (Procpio), Richilo (Baviera, ano 806), vrios Ricilla ou Riccilla ou Rixilla nos conclios de Toledo, e um Recila num recompilatrio alemm, assi como dous nomes de lugar: Richilinga "de Richil" y Richilincheim "Fogar de Richil". Na Galiza abundante nas formas Riquila (Samos 785), Rikila (Sobrado 818), Rizila (Sobrado 958), Requilanus (CODOLGA: Santiago 987) ou Riquilla (Celanova 939): Riquila testis., Adileovo testis., Sonna testis. (Samos 785) per scripturam filii Rikilani suas portiones quantum ibidem habebant inter suos heredes ab integro, ipsi filii Riquilani nominibus Uilloi Auolna, Astaguerra, Gasnildi et Trassaricus (Sobrado 818) Veremudo Adefonsiz ts. Gundulfo Riquilaniz ts.(Celanova 873) Iuuatus ts., Ricila ts., Rendulfus ts.(Sobrado 895) qui est filio de suprino meo Riquilani, et ipsi Riquila fuit filio de meo jermano Quijane (CODOLGA: Lugo 910) Vimara ts., Rikila presbiter ts., Eika presbiter ts.(Sobrado 936) Iohanne testis. Aloittus testis. Rikila testis.(Santiago 937) hereditate quam abemus ego et Leouegoto, de pater meo Riquila, in uilla quam dicent Regini; (Celanova 939) Riquila ts. Paulo ts. Lelino ts.(Celanova 951) Gundesindus ts. [sig.], Rizila ts. [sig.], Fafila ts. [sig.],(Sobrado 958) Astrulfus confessus cf. [sig.], Riquila confessus cf. [sig.] (Sobrado 961) Riquila cf., Martila cf., Leouegildus cf.(Sobrado 963) Leouegildus cf., Riquila cf., Guimirus cf., Hermoricus cf.(Sobrado 964) Euenandus confessus cf., Riquilanem confessus cf. [sig.] (Sobrado 964) Gundesindus abbas cf., Rikilanus abbas cf., Galindus abbas cf.(Sobrado s. X) Alvarus ts., Riquila ts., Manoy ts.(Samos 967) Rizila et Teodildi in hac cartula manus nostras (Sobrado 976) que fuit de Riquila et de suo germano Froila (Samos 982) Teodila confessor cfr. Rizilani confessor cfr. Bonento confessor cfr.(Celanova 982) Eledemirus ts. Riquila ts. alio Riquila (Celanova 986) Rudericus confr. Nuno confr. Requilanus abbas confr. (Santiago 987) Dadeo Riquilaz. Gunderedo Sanbati. (Celanova 988) Eldemirus confessus cfr. Riquilani confessus cfr. Gundesindus confessus cfr. (Celanova 989) Petrus abbas cf., Rikila abbas cf., Gunsendus abbas cf. (Sobrado 995) Egilani. Patrono. Riquilani. Gontoi. (Celanova 996) Riquila diaconus cfr.; item frater Riquila cfr.; (Celanova 1000) Tello Arianiz cfr.; Cresconio Riquilaz cfr.; Oduario Gudesteiz cfr.(Celanova 1001) Dauto Vilieniz presit mulierem Godina Riquilaz (Samos s. XI) Feles presbiter cfr. Rikila presbiter cfr. magister Salvatus cfr. (Celanova 1041) de Quandila et de Riquilo, filius de Riquila (Samos 1064) ego Riquila presbiter (Samos 1068) Ranemirus presbiter conf. Riquilani presbiter conf. (Samos 1074) Riquila testis, Gundesindus testis, Veremudus testis.(Samos 1076) Godina Riquilaz ad Caurel;(Samos 1084) Teodemirus et Rizila corte cum XXi III salinas (Samos 1104) Rechilas cantor cf. archidiaconus Petrus cf.(CODOLGA 1188)

Nom sei se o seguinte o mesmo nome: Gontrigo ts., Vimara ts., Sagato ts., Avolino ts., Racila ts. (CODOLGA: Rocas 1007) Salvator ts., David ts., Toderigu ts., Raquila ts., Sidi ts., Balteiru notuit. (CODOLGA: Braga 1073)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 5 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

Na toponmia som moito mis frequentes os resultados com /e/que com/i/, sugerindo que nom estamos ante umha forma com . Rece (18 hab.- Frades, Crunha)

Rece (10 hab.- Messia, Crunha)

Requi (11 hab.- Moeche, Crunha)

Requim / A Requin (29 hab.- Pastoria, Lugo)

Requim / O Requin (13 hab.- Palas de Rei, Lugo)

Santiago de Requim / Requin (freguesia de 675 hab.- Betanos, Crunha) 'uillare Riquilani, uillare de domno Suario, Pontelias, ecclesia de Calambre cum adiacentiis' (Sobrado s.d.)

Requim / Requin (46 hab.- Teo, Crunha)

Requim / Requin (2 hab.- Ourol, Lugo)

Requim / Requin (13 hab.- Parada de Sil, Ourense)

Requim / Requin (37 hab.- Estrada, Ponte Vedra) 'et est ipsa hereditate conclusa in omnique giro per suos terminos antiquos id est per fenales iusta domus Catoni et inde ad Causelio et inde per Fouea Uentuosa et per terminos de Magani. de alia parte per terminos de Exeuerneco. per terminos de Sancto Mamede. et inde per arca que diuidet inter Cordario et uilla Riquilani et feret ipso termino in Pedroso et plicat ad porta de fratres' (CODOLGA: Santiago 947)

+Ricilani (extinto, por Sobrado, Crunha): 'faceremus uobis cartulam de nostris pumaribus quos habemus in uilla Ricilani et in uilla Gunderedi' (Sobrado, 952)

Riquim / Riquin (10 hab.- Viveiro, Lugo)

Em Portugal: Recio (Lamego, Viseu)

Requio (Barcelos, Braga)

Requio (Guimares, Braga)

Requio (Mono, Viana do Castelo)

Requio (Paredes de Coura, Viana do Castelo)

Requio (Vila Nova de Famalico, Braga)

Os anteriores partem dumha forma em locativo, com valor genitivo na documentaom medieval, Ricilani

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 6 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)


ou Rickilani. Os seguintes dum genitivo latino em -nis: Santiago de Requis (freguesia de 266 hab.- Muinhos, Ourense) 'quomodo dividet ipsa villa cum Riquilanes per illa aqua de Psallare et per termino de Guntimiri' (Celanova 1074); ' et dividivit inter Sallare et Barroso et per Riquilanes usque in termino de Randini' (Celanova 1100) Em Portugal: Requies (Barcelos, BR)

12/08/25 15:24

Com respeito evoluom destes topnimos, o ponto mis importante a alternncia entre formas com q [k] e formas com c [z]. No entanto a evoluom destas segundas nom tem mistrio, as primeiras requerem, aparentemente, partir dum timo com q [kw], nom com dupla c [k:]. Escrevo aparentemente por quanto este seria o requerimento de estarmos ante umha verba latina, mais estamos ante umha verba germnica que sofre um processo de reforo articulatrio causado polo iode seguinte, *rkjaz *rkkjaz riccus (de onde a nossa verba rico!), ou *raikjaz *rkjaz *rkkjaz. Quer-se dizer, suspeito que podemos estar ante o resultado da interferncia entre dous processos antagnicos e simultneos: um, romance, de debilitamento articulatrio, e outro germnico reforativo. O resultado final maioritrio o fonema /k/, e em menos medida o /z/. No seguinte nom empregarei asteriscos, por eu suspeitar que toda as formas devem ter documentaom aqui ou acol: Por outra banda, outros topnimos como Quindimil, Quintim, Maquim, Tanquim, Franquem Frankilani mantm a pronuncia da consoante velar ante a vocal anterior... Tal vez a melhor explicaom que o processo fontico latino polo que /ke//ki/ som palatalizados, j deixava de estar activo para o sculo V-VI. Ou bem os grupos germnicos /k-/ /kk/ /nk/ tinham umha pronuncia singular que os fazia s parcialmente vulnerveis.

Ricchilanis [rik:i'lanis] Riquilanis [riki'lanis] por reducom da geminada. Requilanes [reki'lanes] os [i] breves tonos abrem-se em [e]. Requianes [reki'anes] por perda de /l/ intervoclico. Requies [reki'es] perda do /n/ com nasalizaom. Requiaes [reki'aes] desnasalizaom. Requiaas [reki'aas] assimilaom das vogais em hiato. Requis [reki'as] crase das vogais idnticas no hiato.

Alternativamente, Ricchilanis [rik:i'lanis] Rizilanis [rizi'lanis], etc.

4. RECHIARIUS PG *RAIKIHARJAZ ou *REKIHARJAZ 'Comandante Poderoso' ou '(O que comanda) um Poderoso Exrcito'

Filho do rei Rquila, herdou del a coroa em 448, sendo catlico, e foi sem dvida o mis ambicioso dos monarcas suevos do sculo V. Casou ao pouco cumha princesa visigoda, filha do rei Theoderico, e iniciou umha agressiva campanha de expansom cara o este, coa indissimulada intenom de se fazer co controlo da provncia Tarraconense. Os seus repetidos ataques sobre desta provncia, e especialmente aquel do ano 456, ocasionrom um aumento da tensom com Roma e a sua intervenom militar, co envio dum grande exercito de federados (visigodos e burgndios cos seus respectivos reis, Theoderico II , Hilperico e Gundramno, e mis com outras 'gentes de moitas outras naons', em verba de Hidcio), que derrota as foras suevas em batalha campal perto de Astorga. Requirio foge, mais e capturado em Porto. Morre feito executar polo seu cunhado o rei visigodo Theodorico no ms de Dezembro do ano 456. Foi tamm o primeiro monarca germnico europeu em emitir moeda no seu prprio nome. Del temos notcias independentes por Hidcio, Iordanes e mis polas suas moedas, coa lenda IVSSV RECHIARI REGES, quer-se dizer, 'Por orde do rei Requirio'. De Iordanes (DE ORIGINE ACTIBUSQUE GETARUM, XLIV) : 'Post cuius decessum Theoderidus germanus eius Vesaegotharum in regno succedens, id mox Riciarium Suavorum regem cognatum suum repperit inimicum. hic etenim Riciarius affinitate Theoderidi presumens, universam pene Spaniam sibi credidit occupandam, iudicans oportunum tempus subreptionis incomposita initia temptare regnantis. quibus antea Gallicia et Lysitania sedes fuere, quae in dextro latere Spaniae per ripani Oceani porriguntur, habentes ab oriente Austrogonia, ab occidente in promuntorio sacrum Scipionis Romani ducis monumentum, a septentrione Oceanum, a

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 7 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)


meridie Lysitaniam et fluvium Tagum, qui harenis suis permiscens auri metalla trahit cum limi vilitate divitias. exinde ergo exiens Riciarius rex Suavorum nititur totas Spanias occupare, cui Theodoridus cognatus suus, ut erat moderatus, legatos mittens, pacifice dixit, ut non solum recederet a finibus alienis, verum etiam nec temptare presumeret, odium sibi tali ambitione adquirens. ille vero animo pretumido ait: 'si hic murmuras et me venire causaris, Tolosam, ubi tu sedes, veniam; ibi, si vales, resiste', his auditis aegre tulit Theodoridus compacatasque cum citeris gentibus arma movit in Suavos, Burgundzonum quoque Gnudiuchum et Hilpericum reges auxiliarios habens sibique devotos. ventum est ad certamen iuxta flumen Vlbium, qui inter Asturicam Hiberiamque pretermeat, consertoque proelio Theoderidas cum Vesegothis, qui ex iusta parte pugnabat, victor efficitur, Suavorum gente pene cuncta usque ad internicione prosternens. quorum rex Riciarius relicta infesta hoste fugiens in nave conscendit adversaque procella Tyrreni hoste repercussus Vesegotharum est manibus redditus. miserabilis non differt mortem, cum elementa mutaverit.'

12/08/25 15:24

As seguintes notcias provem da crnica de Hidcio: 'Rechila rex Suevorum Emeritae gentilis moritur mense Augusto; cui mox filius suus catholicus Rechiarius succedit in regnum, nonnullis quidem sibi de gente sua emulis, sed latenter. Obtento tamen regno, sine mora ulteriores regiones invadit ad predam.' (Idat. Chron. 129) 'Rechiarius accepta in coniugium Theodori regis filia auspicatus initium regni, Vasconias depraedatur mense Februario.' (Idat. Chron. 132) 'Rechiarius mense Iulio ad Theodorem socerum profectus, Caesaraugustanam regionem cum Basilio in reditu depraedatur. Irrupta per dolum Elerdensi urbe, acta est non parva captivitas.' (Idat. Chron. 134) 'Legati Gothorum rursum veniunt ad Suevos; post quorum adventum rex Suevorum Rechiarius cum magna suorum multitudine regiones provinciae Tarraconensis invadit, acta illic depraedatione, et grandi ad Gallaeciam captivitate deducta.' (Idat. Chron. 165) 'Mox Hispanias rex Gothorum Theudoricus cum ingenti exercitu suo, et cum voluntate et ordinatione Aviti imperatoris ingreditur. Cui cum multitudine Suevorum rex Rechiarius occurrens duodecimo de Asturicensi urbe milliario, ad fluvium nomine Urbicum, tertio nonas Octobris die, sexta feria inito mox certamine superatur: caesis suorum agminibus, aliquantis captis, plurimisque fugatis, ipse ad extremas sedes Gallaeciae plagatus vix evadit ac profugus.' (Idat. Chron. 166) 'Rechiarius ad locum qui Portucale appellatur, profugus regi Theuderico captivus adducitur: quo in custodiam redacto, caeteris qui de priore certamine superfuerant, tradentibus se Suevis, aliquantis nihilominus interfectis, regnum destructum et finitum est Suevorum.' (Idat. Chron. 168) Occiso Rechiario mense Decembri rex Theudoricus de Gallacia ad Lusitaniam succedit. (Idat. Chron. 171)

um nome composto *Raikj-V-harjaz 'Comandante/Guerreiro que se eleva' ou *Rkj-V-harjaz 'Comandante/Guerreiro Poderoso', com primeiro elemento o verbo *raikjan 'alar-se', ou o adjectivo *rkjaz 'poderoso, rico', e segundo o substantivo *harjaz 'exrcito, guerreiro', do proto-indo-europeu *coryos 'guerreiro'. Devo fazer notar que entanto Hidcio recolhe o nome com e, e mis ch, Rechiarius, como nas moedas, Iordanes um sculo mis tarde recolhe-o como Riciarius, com /i/ por /e/, e /c/ simples. Esta ltima forma a nica que reaparece, e umha nica vez, na idade mdia na Galiza: 'post discessum eius dimisit in iure supprinibus, Riziarius, Adriziarius et Gundisaluus. ipse Riziarius cum consensu fratrum fecerunt testamentum scripture ad Eustochia' (Louren 1010) Nom obstante, nome moi frequente na Europa germnica, e Frstemann recolhe umhas 23 instncias (ADN: 1264-5): Richari, Richeri, Richar, Richer, Ricocher, Rikheri, Rihhari, Rihari, Riheri, Rihheri... Recolhe tamm um longo nmero de topnimos associados: Richersperge, Rihherispurga, Riherispuren, Richeriscreberin, Richerisheim, Richershoven, Ribherishusa, Richeresneida, Ricberisdorf. Tamm se da na Catalunha medieval como nome de provvel orige gtico, como quer deduzir-se da ausncia de metafonia (pola que -hari -heri): Richarii 963, Richario 1002, Ricarius 1011... (S. Cugat) Como topnimo nom conheo nengum mis que um extinto, citado num inventario do mosteiro de Sobrado, e que se remete directamente a umha forma genitiva idntica conhecida pola crnica hidaciana, e diversa da forma medieval Riziarius: +Rechar (extinto, por Sobrado, Crunha): 'INUENTARIUM DE HEREDITATIBUS SANCTI IACOBI DE SUPERADDO ET DE UILLIS SUIS in territorio de Presens uilla que dicitur Abtuni, Gundree, Taucii, Martelo, Uilar Plano, Marzane, Codessoso, uilla de Rechar, ecclesia Sancti Iuliani de Colimbrianos media cum uilla Petrauco' (Sobrado s.d.)

A minha pessoal suspeita que o nome puido sofrer entre os suevos algum tipo de damnatio memoriae, a jeito de nome de mal agoiro, reduzindo em moito o seu emprego. Ainda assi, e dado que dificilmente podia ser o nico suevo com esse nome, o antropnimo nom desapareceu de todo, mais viu danada a sua popularidade.

5. AGIULFUM PG *AGIWULFAZ 'Lobo (con) Espada/Lanza'

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 8 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

Umha ou duas pessoas levam este nome, seguindo a crnica de Hidcio. De ser duas pessoas, um seria um suevo, do que s saberamos que teria esganado ao conde Censrio em Sevilha, e o outro um varno, que teria chegado Galcia junto com o exercito dos visigodos e burgndios. Ambos compartiriam nome. De ser a mesma, sabemos que varno, e afundaria na suspeita de ser os suevos umha aliana de gentes germnicas diversas, os mais deles suevos, mais nom todos eles suevos. Seja como for, apresenta-se num primeiro momento como aquel que mata ao conde romano Censrio em Sevilha, quando esta cidade estava baixo controlo suevo e o conde era um prisioneiro relevante. Mis tarde j um cliente godo que entra em rebeldia no ano 456 e se intitula rei dos suevos, a invitaom de alguns destes. Provavelmente foi um jogador que cambiava de bando e obedincia segundo o seu proveito. Foi apressado e morto polos comandantes do rei godo Teodorico no ano 457. 'Per Agiulfum Spali Censurius iugulatur.' (Idat. Chron. 131) 'Aioulfus deserens Gothos in Gallecia residet.' (Idat. Chron. 173) 'Aiulfus dum regnum Suevorum spirat, Portucale moritur mense Junio.' (Idat. Chron. 180) Iordanes, que trabuca o seu nome por Agrivulfus, descreve a sua rebeldia e derrota, e nos informa da sua orige varna: 'Theoderidus vero victor existens subactis pepercit nec ultra certamine saevire permisit, preponens Suavis, quos subegerat, clientem proprium nomine Agrivulfum. qui in brevi animu praevaricatione Suavorum suasionibus commutans neglexit imperata conplere, potius tyrranica elatione superbiens credenaque se ea virtute provinciam obtinere, qua dudum cum domino suo ea subigisset. vir si quidem erat Varnorum stirpe genitus, longe a Gothici sanguinis nobilitate seiunctus, idcirco nec libertatem studens nec patrono fidem reservans. quo conperto Theodoridus mox contra eum, qui eum de regno pervaso deicerent, destinavit, qui venientes sine mora in primo eum certamine superantes congruam factorum eius ab eo exigerunt ultionem, captus namque et suorum solacio destitutus capite plectitur, sensitque tandem iratum, qui propitium dominum crediderat contemnendum.' (Iordanes, XLIV. ) O nome, comum entre os teutons de toda a Europa (ADN: 26-27), um composto *Agiwulfaz 'Lobo com Pica/Espada', dos temas proto-germnicos *agiz 'agudo' e *wulfaz 'Lobo' e poeticamente guerreiro. Na crnica hidaciana alternam as formas Agi- e Ai-, como em geral em toda Europa. Tem continuidade na Idade Mdia na Galiza: 'Ermedrudia filia Sonifrede majore alia filia Sonifrede minore Aciulfus Recedrudia Uanda' (CODOLGA: Santiago 954) 'ego Agigulfo et filiis meis vobis pater nostro domno Cresconio preposito' (Celanova 995) 'Sando ts. Viliulfo ts. Agigulfo ts. Pelagius prolis Ariani notuit' (Celanova 1030)

E na toponmia: Ajulfe / Axulfe (16 hab.- Chantada, Lugo), do genitivo Agiulfi.

6. MASSILA

Hidacio escreve Massilia, como o antigo nome da cidade de Marselha. Isidoro corrige-o, considero que com bom tino, como Massila. De el tam s sabemos que foi o pai do rei Maldras, mais podemos supor que era home influente, que nom precisava introduom na narrativa para ser reconhecido. 'Suevi qui remanserant in extrema parte Galleciae, Massiliae filium nomine Maldras sibi regem constituunt.' (Idat. Chron. 174) O seu nome um diminutivo baseado no tema *mas-, de significado desconhecido. Frstemann apresenta (ADN: 1107) vrios nomes derivados o compostos com este tema: Masuus (um suevo semnon recolhido por Dion Cassio), vrios Maso ou Masso, o feminino Masa, Masuco, Maselin, Masilidis f, Masenda, Masembold, e mis Massila. Pode ser que a este mesmo grupo pertena o nome Mazon, dum documento de Samos (Lugo) do ano 785? Deste nome provm os seguintes topnimos: Mazoi / Mazoi (33 hab.- Lugo, Lugo) *Mazoni Mazom / Mazn (13 hab.- Pastoria, Lugo) *Mazoni

Os seguinte proviriam dum nome derivado *Masito: Sam Tom de Maside (910 hab.- Maside, Ourense) Maside (1 hab.- Pantom, Lugo) Sam Pedro de Maside (100 hab.- Srria, Lugo)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 9 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

7. MALDRAS ou MALDARA

Foi feito rei polos suevos que habitavam nos extremos da Gallaecia polo ano 456, e apresentado por Hidcio como um home maligno, adicado ao roubo e ao saco desde Lisboa e at o Douro, e que nom duvida em atacar aos mesemos suevos de Porto. Morre degolado, provavelmente pola sua prpia gente, no ano 460 da nossa era. 'Suevi qui remanserant in extrema parte Galleciae, Massiliae filium nomine Maldras sibi regem constituunt.' (Idat. Chron. 174) 'Suevi in partes divisi pacem ambiunt Galleciorum; e quibus pars Framtanum, pars Maldras regem appellat. Solito more perfidiae Lusitaniam depraedatur pars Suevorum Maldarem sequens. Acta illic Romanorum caede praedisque contractis civitas Ulixippona sub specie pacis intratur.' (Idat. Chron. 181) 'Iubente Maldere Suevi in solitam perfidiam versi regionem Galliciae adherentem flumini Durio depredantur.' (Idat. Chron. 183) 'Suevi nihilominus Lusitaniae partes cum Maldare, alii cum Rechimundo Galleciae depraedantur.' (Idat. Chron. 188) 'Maldras germanum suum interficit et Portocale castrum idem hostis invadit.' (Idat. Chron. 190) 'Maldras in fine mensis Februarii jugulatus merito perit interito.' (Idat. Chron. 193) um nome peculiar, e o emprego por parte de Hidcio dum ablativo Maldare e dum acusativo Maldarem sugere -penso- um tema em consoante, Maldar*, para o que o cronista nos da um nominativo Maldras, provavelmente um derivado dum tema *mald- por mdio dum sufixo tono -r-, como nos nomes germnicos medievais galegos Ildras, Gonara ou Wmara (este ltimo, moi frequente, as vezes declinado cum acusativo Vimarem e ablativo Vimare). Por outra banda, o tema *mald- est provavelmente relacionado co alemm moderno melden 'notificar, anunciar'. Deste tema recolhe Frstemann os que seguem (ADN: 1085-6): Maldeberta (Francia, s VII), Maldefrid (bispo italiano, 1045), Maldegar e Maldegis (Pases Bajos), e Maldgunt, Malthildis, Maldalelda, Maltman, Maldomaris, Maldarih, Maldaviu, Maeltuini. Os seguintes topnimos provavelmente nom esta relacionados co nome Maldras, senom com outro antropnimo germnico, *Mandila, que nom acho empregado enquanto antropnimo, mais si as formas relacionadas Mandinus, Mandulfus e poida que Mncius: Sam Pedro de Mandrs (108 hab.- San Cristovo de Cea, Ourense) Mandrs (56 hab.- Celanova, Ourense) 'in villa de Mandrianes villa quos fuit de Stefano ab integro' (Celanova 1011); 'lias villas de nostra ganantia una quam dicunt Mandrianes, et alias inter sancto Pelagio, et sancta Maria de Ansimir' (Celanova 1043); 'villam mediam quam nuncupant Mandranes quam ganavimus de filios Adaulfo, Licenis, Pelagio, Ruderico et Toda' (Celanova 1095); 'adicimus etiam in Cellariolos de illa portione de Mandilanes medietatem integram' (Celanova 1095)

8. FRAMTAN

Feito rei por umha facom sueva durante o ano 457, morre um ano mis tarde, nom sabemos em que circunstncias: 'Suevi in partes divisi pacem ambiunt Galleciorum; e quibus pars Framtanum, pars Maldras regem appellat.' (Idat. Chron. 181) 'Framtane moritur per pascha et pentecosten' (Idat. Chron. 182) O seu nome , como o de Maldras, um hpax, de difcil interpretaom, cum nominativo Framtan ou Framtanes, que lembra ao nome do historiador godo Jordanes. Penso em duas opons:

1.
Framtan um derivado trivial do proto-germnico *framadjaz 'estrangeiro', que origina vrios nomes europeus: Frandus e Frandildis/Frendonildis (ADN: 517) . O primeiro destes nomes tardiamente documentado na Galiza: 'Saluator presbiter monacus, P. Frantus diaconus, G. Fernandi diaconus' (CODOLGA: Ramirs 1245)

2.
Framtan um derivado do tema *fram- 'diante, primeiro, sobressair, avanar' PIE *promo-, mediante o sufixo -ntan- que achamos noutros nomes germnicos da Galiza (Maurentan, Ermenton) e Europa (Maorinzan, Coranzan, Peronzan, ADN: 1672).

Este nome nom tem deixado toponmia na Galiza (cousa que si tm feito os nomes do tema *fram: Framem, Framinhm, Framm...)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 10 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

9. FRUMARIUS PG *FRUMAHARJAZ: 'Guerreiro Excelente' (?) ou '(O que comanda) um exrcito excelente'.

Rgulo dumha facom sueva, parece que como sucessor de Maldras, desde o ano 460 at o 464, e em competncia polo reino com Rechimundo. No ano 460, logo dum asalto godo contra os suevos que habitavam nos arredores de Lugo, e pola delaom de trs galaico-romanos, Frumarius detm durante trs meses ao bispo Hidcio, saqueando a igreja e o territrio de Chaves. 'Pars Gothici exercitus a Sunierico et Nepotiano comitibus ad Galleciam directa Suevos apud Lucum depraedatur habitantes; que Dictynio, Spinione et Ascanio delatoribus spargentibus ad terrorem propriae venena perfidiae indigata recurrit ad suos. Ac mox hisdem delatoribus quibus supra Frumarius cum manu Suevorum quam habebat inpulsus capto Ydatio episcopo septimo kalend. Augusti in Aquaeflaviensi ecclesia eundem conventum grandi evertit excidio.' (Idat. Chron. 196) 'Inter Frumarium et Rechimundum oritur de regni potestate dissensio.' (Idat. Chron. 198) 'Frumario mortuo, Rechimundus omnibus Suevis in suam ditionem regali iure revocatis pacem reformat elabsam.' (Idat. Chron. 219) O seu nome um composto do elemento PG *frumaz 'primeiro, anterior', com *harjaz 'ejrcito, guerreiro'; seria 'O guerreiro extraordinrio' ou '(O que comanda) Um exrcito excelente'. Penso que reaparece umha nica vez na documentaom medieval galega, num temperm instrumento copiado no tombo de Sobrado: 'Viliatus ts., Ansuetus presbiter ts., Senta ts., Onesindus ts., Fromari ts., Abolus ts., Cendas ts., Senor ts., Honericus ts.' (Sobrado 787) Temos tamm um nico topnimo baseado neste nome, topnimo que tem a particularidade de ser um sintagma latino formado por um primeiro elemento tamm germnico e suevo (conhecemos o elemento dos longobardos, com rendemento toponmico) sala 'casa': Sanformar (1 hab.- Negueira se Munhiz, Lugo). Na evoluom do topnimo teramos o passo do /l/ a /n/, por dissimilaom de nasais num contexto de fontica sintctica: *Sala Frumari *Salfromar Sanformar A mesma dissimilaom temos em casos bem conhecidos: Conimbriga Colimbria Coimbra; Nepotiani Lebozn; Soutomil Saltomeri (Celanova 1044) Santomeri (Celanova 1044) Assemade, o cmbio inverso /lf/ /nf/ temo-lo no topnimo Santalla de Alfoz 'sancta Eolalia de Amfeoz' (Celanova s.d.), generado polo genitivo do antropnimo Amphilocius, por perda de /l/ intervocalico. O Altdeutsches Namenbuch de Frstemann apresenta vrias persoas com este mesmo nome, nom excessivamente frequente, com formas como Frumiheri, Frumihere, Frumehere, Frumari, e Frumar, asi como um topnimo, Frumiherestorph, "Casario de Frumario" (ADN: 545).

10. RECHIMUNDUS PG *RAIKIMUNDUZ ou *RKIMUNDUZ: 'Poderoso Protector'

Rgulo suevo desde o ano 458, quando parece suceder a Framtan na sua facom. As suas acons aparecem restringidas Galcia Lucense e Bracarense, no entanto os seus rivais Maldras e Frumrio preferem a Lusitnica e a Galcia Bracarense. No ano 464 recebe umha embaixada goda em Lugo, e desde esse momento deixamos de ter noticias del, coincidindo no tempo co momento em que Remismundo se converte no nico rei suevo, morte de Frumrio. Eu suspeito que Rechimundus e Remismundus poidam ser a mesma persoa, mais nom hai jeito de o provar. 'Suevi nihilominus Lusitaniae partes cum Maldare, alii cum Rechimundo Galleciae depredantur.' (Idat. Chron. 188) 'Rechimundus vicina sibi pariter Auregensium loca, et Lucensis conventus maritima populatur.' (Idat. Chron. 197) 'Inter Frumarium et Rechimundum oritur de regni potestate dissensio.' (Idat. Chron. 198) 'Cum Palegorio viro nobili Galleciae, qui ad supra dictum fuerat regem, Cyrila legatus ad Gallaeciam veniens euntes ad eundem regem legatos obviat Rechimundi: qui regressi in celeri revertentem Cyrilam in Lucensi urbe suscipiunt;' (Idat. Chron. 215) um nome composto do PG *raikjan 'alar-se' ou de *rkjaz 'poderoso, rico', mis o substantivo *munduz 'mm, protecom'. Podemos entende-lo como '(O que tem) umha Mm Poderosa', no senso de ser um poderoso patrom e protector. um nome popular na Galiza na Idade Mdia: 'Recemondus pbr.ubi presens. Recemondus abba ubi presens fuit' (Lugo 816) 'Espallo ts., Recemundus ts., Busgalla ts.' (Sobrado 835) 'Sisoaldus ts., Recamundus ts., Vimara ts.,' (Sobrado 867) 'Sandinus, Recemundus, Ermegildus' (Samos 878)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 11 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

'Assemundus ts., Seniaredus ts., Recemundus ts.' (Sobrado 887) 'ipsam ecclesam quod edificauit Reccamundus sacer uel abba' (Samos 904) 'Egila, Sandon, Recemundus, Gundivadus' (Samos 909) 'rationem de Lubello filii Recemundi' (Sobrado 936) 'meos avos nominibus Rekamondo et Miron' (Celanova, 940) 'Gundesindus Aloitiz cf., Recemondus cf., Arias Aloitiz cf.' (Sobrado 968) 'quam tenemus per testamentos domni Recamondi abbatis' (Samos 1009) 'Viliario, Lalli, Recamondo et Placidia' (Celanova 1022) 'et in carrare ubi Rekamondo est habitante.' (Celanova, 1025) 'damus vobis ipsa hereditate in casare de Recemondo' (Celanova 1025) 'Petrus ts. Recamundus ts. Simpronius ts.' (Samos 1026) 'Rekamondo, Stephano Ariastriz, Gudesteo Teodemiriz' (Celanova 1026) ' fuit Recamondo et sua mulier Fulgenza, parentes de Analso et de Manualdo' (Celanova s. XI) 'Gualtado testis., Recemondus testis., Citi testis.' (Samos 1031) 'Froila Recamundici, iudex, conf.' (TA 1087) 'Recacamundus abbas monasterii magne Salagie' (Santiago 1105) 'ego Recemundus Arnaldi canonicus subscripsi.' (CODOLGA: Lugo 1194)

A toponmia derivada deste nome ainda mis numerosa. Note-se a alternncia entre as formas com /k/ e as formas com /s/ ou //. Como dixem arriba, umha explicaom para ela penso que passa por assumir que para os sculos V-VII a tendncia latina a palatalizar /ke/ ou /ki/ deixara de ser produtiva na Galiza, afectado s parcialmente antroponmia e toponmia germnicas: Racamonde (28 hab.- Friol, Lugo)

Racamonde (8 hab.- Vilalva, Lugo)

Racamonde (12 hab.- Sam Sadurninho, Crunha)

Ricamonde (31 hab.- Tui, Pontevedra)

Rasamonde (60 hab.- Vimiano, Crunha)

Risamonde (16 hab.- Mugia, Crunha)

Santa Maria de Raamonde / Razamonde (freguesia com 172 hab.- Cenlhe, Ourense) ' in ripa Minei; ecclesiam sancte Marie de Recemundi. cum sua concurrentia' (CODOLGA: Santiago 1142).

Recemonde (9 hab.- Cesuras, Crunha) 'et de Recemundi et de Lubamorta et de Sancto Georgio de Guargiane' (Sobrado 1201); ' in Curtis, in Ladruce, in Recemundi, in Recarei, in Guargiane et in omnibus aliis locis' (Sobrado 1205); ' Guardan, et Texeiro, kasal de Sancio, Espinito, Recimundi, Gunteriz, Villarulio, Oexi' (Sobrado 1160)

Recemonde (8 hab.- Pontes de Garcia Rodrguez, Crunha)

Recemunde (39 hab.- Pobra do Brollom, Lugo)

+Recemundi (extinto, por Cacheiras, Teo, Crunha), em 'concurrentes ad ecclesiam Sancti Simeonis de Aonis, videlicet in Recemundi' (CODOLGA: Santiago 1182). O padroeiro de Cacheiras Sam Simom de Ons.

+Recamundi (extinto, por Monciro, Pol, Lugo), em 'Capite montis, quem Cirium vocant super rivulum aquae Recamundi nuncupatae discurrente ad aquam de Ameneda' (CODOLGA: Lugo 1130).

+Ricimundi (extinto, por Sam Romao da Retorta, Guntim, Lugo), em 'quam habeo et habeo debeo in Ricimundi et in/ [+- 2 rus] sub signo sancti Romani de Ritorta' (Lugo 1186, AHN Clero Carpeta 1325G/23, ediom de Pilar Sols Parga).

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 12 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)

12/08/25 15:24

+Recamundi (extinto, por Satrejas 'Septem Ecclesias', Monte Roso, Lugo), em 'territorio Septem Ecclesiarum, subtus Monteroso () qui habitant in Recamundi; Leouegildum Fafilaci, qui habitat in uilla Leoueredi' (TA 1022)

Surpreendentemente moito menos frequente em Portugal:

Quinta de Recemonde (Lousada, PO)

Rocamondo (Guarda, Guarda)

Em Castela e Cantbria temos, partindo dum acusativo e originados provavelmente durante a plena ou baixa Idade Mdia: Rezmondo (22 hab.- Rezmondo, Burgos)

Rocamondo (42 hab.- Valderredible, Cantbria)

nome relativamente frequente a nivel Europeu, e Frstemann (ADN: 1268) recolhe vrias formas como: Rihmund, Rihmunt, Richmund, Richmunt, Richmont, Rycmund, Recamund, Reccimund, Recemund.

Publicada por Cossue em 19:46 Etiquetas: antroponmia, antroponmia sueva, toponmia germnica Recomende isto no Google

2 comentrios:
Annimo 19 de junho de 2009 19:18 Hola, Cossu. Te hice caso y ya me hice con el libro de Bascuas: Estudios de Hidronimia paleoeuropea gallega , tambin del mismo autor: Hidronimia y lxico de origen paleoeuropeo en Galicia que con: Indoeuropeos y no indoeuropeos en la Hispania prerromana, me llevo para ste verano. Me recomiendas algn otro o con estos tres tengo suficiente para calentarme la cabeza?. Tengo la sensacin que, al pie de una hermosa palmera, vamos a discutir algunas tardes de verano con el Sr. Bascuas, ya hoje uno de los libros y eso de Iria, Pria...como que n. Cmo se echan de menos las tertulias de Celtiberia.net.! Un saludo y que pases buen verano. Responder

Cossue

20 de junho de 2009 01:14

Uau!!! Calentita, calentita y echando humo :-) Ojo con el aceite de coco, que es muy inflamable. Bascuas da para discutir y mucho (mis ejemplares estn llenos de anotaciones y algn que otro juramento en arameo), pero sus anlisis suelen antojrseme muy serios y poco autocomplacientes. De Villar poco se puede aadir, aunque suele ser algo descuidado con la toponimia no castellana, de modo que con frecuencia presupone timos imposibles o muy improbables (podra dar muchos

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 13 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (II de V)


ejemplos.) En lnea con los anteriores aconsejo de Prsper 'Lenguas y Religiones Prerromanas del Occidente de la Pennsula Ibrica', si no lo has ledo. Aunque con frecuencia me encuentro en desacuerdo con sus tesis, ms que con sus anlisis (especialmente donde ejerce una cierta dote de prestidigitacin, como cuando pretende dar por bien fundamentada una tendencia del 'galaico-lusitano' a sonorizar el grupo -nt- > -nd- que no se ve en absoluto confirmada por la toponimia actual, ni es adecuadamente tratada o demostrada en el libro). Con respecto a la celti... no pierdo la esperanza de que Silverio tenga un ataque de morria. Buen y provechosos verano. Responder Digite seu comentrio...

12/08/25 15:24

Comentar como:
Publicar

Select profile...

Visualizar

Deseja opinar, comentar, perguntar, negar, corrigir? Este o lugar:

Hiperligaes para esta mensagem


Criar um link Postagem mais recente Assinar: Postar comentrios (Atom) Incio Postagem mais antiga

INSCREVER-SE Postagens Comentrios View My Stats

Modelo Simple. Tecnologia do Blogger.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/06/antroponimia-sueva-ii-de-v.html

Pgina 14 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Compartilhar

Denunciar abuso

Prximo blog

Criar um blog

Login

Incio

Referncias e Bibliografia

5 DE JULHO DE 2009

ATUALIDADE POLTICA NA GALIZA "mal lhe vai ao raposo quando anda aos ovos"

Antroponmia Sueva (III de V)

EU SOM Abstract: An study on the personal names of the Suevi, a Germanic people which settled in Galicia and northern Portugal in 410 A.D. Cossue Galiza

Antroponmia Sueva I Antroponmia Sueva II Antroponmia Sueva III Antroponmia Sueva IV Antroponmia Sueva V http://frornarea.blogspot.com/ http://verbaescrita.blogspot.com/ o.cossue@gmail.com Visualizar meu perfil completo

PESQUISAR NESTE BLOGUE:


Pesquisar

DIZQUE:

11. REMISMUNDUS PG *REMISIMUNDUZ: 'Defensor da Paz' (?)

Cossue wrote...
Ops... Obrigadinho.

Cossue wrote...
Por certo, e aguardo que sem que semelhe quaisquer tipo de &#39;peloteo&#39; :-), os amadores da... Continue >>

O rei Remismundo mencionado por vez primeira no ano 465, como reunificador dos suevos, at entom enfrentados num conflito polo poder trs a derrota da dinastia Hermeriquinga. A sua poltica de amizade cos godos, favorecendo a conversom dos suevos ao cristianismo arriano, e recebendo deles agasalhos e esposa. Durante o seu reinado impulsa umha nova expansom dos suevos, que tomam Lisboa e destroem parcialmente Coimbra dispersando e levando prisioneiros aos seus habitantes ao norte, o que produjo ataques pontuais dos godos. Nom sabemos quando morreu Remismundo, j que Hidcio deixou de escrever para o 468. tamm mencionado por Jordanes, na forma Rimismundum, quem lhe da o apelativo de rgulo. Penso que este apelativo nom plenamente correcto, j que a sua poltica nom sempre est subordinada ao poder godo, como amossa a toma de Lisboa. Em quaisquer caso, Hidcio chama-o rei: 'Frumario mortuo Remismundus omnibus sueuis in suam ditionem regali iure reuocatis pacem reformat elabsam' (Idat. Chron. 219) 'Legatos Remismundus mittit ad Theudoricum, qui similiter suos ad Remismundum remittit, cum armorum adiectione vel munerum directa et coniuge quam haberet.' (Idat. Chron. 222) 'Suevi adversum Aunonensem seviunt plebem. Qua de causa legati a Theudorico ad Remismundum mittuntur in cassum spretique ab eo mox redeunt.' (Idat. Chron. 229) 'Per Theudoricum Salla legatus mittitur ad Remismundum regem Suevorum; qui reversus ad Gallias eum a fratre suo Eurico reperit interfectum.' (Idat. Chron. 233) 'Euuericus pari scelere quo frater succedit in regnum. Quo honore provectus et crimine legatos et ad imperatorem et ad regem dirigit Suevorum; quibus sine mora a Remismundo remissis eiusdem regis legati ad imperatorem, alii ad Wandolos, alii diriguntur ad Gothos.' (Idat. Chron. 234) 'Lusidius per Remismundum cum suis hominibus Suevis ad imperatorem in legatione dirigitur.' (Idat. Chron. 245) Jordanes escreve:

Cossue wrote...
Hola meu! Totalmente de acordo: a identificaom destes velhos nomes do pas tarefa bem... Continue >>

Ulmo de Arxila wrote...


Quando trabalhei com a toponmia da documentaom do Tombo de Tojos Outos para a minha tese, fum... Continue >>

crougintoudadigo wrote...
Parabns Cossue polo trabaho! Tem uma enorme beleza.

AS MINHAS IMAGES

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 1 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

'tunc Suavi rectoris sui interitum contuentes locorum sacerdotes ad Theoderidum supplices direxerunt. quos ille pontificali reverentia suscipiens non solum inpunitatem Suavorum indulsit, sed ut sibi de suo genere principem constituerent, flexus pietate concessit. quod et factum est, et Rimismundum sibi Suavi regulum ordmaverunt. his peractis paceque cuncta munitis, tertio decimo regni sui anno Theoderidus occubuit. (Jordanes, XLIV)

MARCADORES antropologia (3) antroponmia (36) antroponmia sueva (6) celtismos em galego (11)

O nome de Remismundo um composto de PG *remis- 'quietude, paz' e *munduz: 'Protector da Paz', ou similar. Este nome nom se volve a presentar na antroponmia galega altomedieval, mais si documentamos em Portugal outros como Rremestro, ou na Galiza Remisilli f. ou Remisarius, que tm deixado um extenso grupo de topnimos (Remesil, Remesar, Remiceiro...). Frstemann so recolhe para este tema os nomes, todos pouco frequentes, Rimis, Remisol (um bispo suevo do que j havemos falar), Remesarius e Remismundus (ADN: 1277).

fontica (1) germanismos em galego (14) latim e toponimia (5) laudas e inscrions (6) literatura (1) lugares (1) manda caralho (1) Manda truco (1) nojo (2) nom calar (1) Outras vozes (1) referncias (1)

12. VEREMUNDUS PG *WRIMUNDUZ ou *WERIMUNDUZ

Veremudo era rei dos suevos no ano 535, e s o conhecemos por umha excepcional inscriom portuguesa preservada no mosteiro de Sam Salvador de Vairo. A leitura dada por A. Ferreiro em 1997 : "IN N(OMIN)E D(OMI)NI PERFECTUM EST TEMPLUM HUNC PER MARISPALLA D(E)O VOTA/ SUB DIE XIIII K(ALENDAS) AP(RILES) ER(A) DLXXIII REGNANTE SERENISSIMO VEREMUNDU R(EG)E" Tem-se opinado que a devandita inscriom puidese fazer referncia a algum dos dous Bermudos que reinrom em Galiza e Leom nos sculos X e XI, dado que a data vem afectada por umha fractura que se sobrepom ao DL. Assemade, Vermudo e Vermemundo som dous nomes distintos, se bem som frequentemente confundidos nos documentos medievais: Veremundus PG *Werimunduz 'Protector dos Homes': PG *weraz 'home', *munduz 'protecom' Bermudus PG *Berimdaz 'Oso- : PG *beran '(O que tem) A Corage dum Oso', *mdaz 'carrage, corage, mpeto'. Voltando sobre a sua leitura da inscriom, temos nela a fundaom dum mosteiro, no mesmo momento em que sabemos, por umha carta do ano 538 do papa Vigilio ao metropolitano catlico de Braga, Profuturo, que se estavam a reconstruir igrejas que foram destrudas e demolidas (dirutas) no passado, provavelmente em conflitos religiosos entre os suevos arrianos e os galaico-romanos catlicos -tamm haveria minorias priscilianistas e pags-. Falamos pois dumha poca de chegamento entre ambas comunidades, cum rei que permitiria aos catlicos a edificaom e reedificaom das suas igrejas. Por outra banda, interessante o ttulo empregado para o rei: serenissimo rege, que est conforme cos ttulos conhecidos dos reis nos concilios de Braga ou nas obras de Sam Martim de Dume: 'domini gloriosissimi regis', 'glorisissimi regis', 'gloriosissimus atque piissimus', 'gloriosissimo ac tranquillissimo et insigni', 'clementissime rex'. O nome Veremundu um composto de *weraz 'home', ou *wraz 'autntico, amvel', e *munduz 'mm, protecom'. comum como antropnimo na Idade Mdia, sendo o seguinte umha mnima selecom: 'Veremundo presbyter conf. Sibamiro presbyter conf. Munioni presbyter conf.' (CODOLGA: Lugo 760) 'Alvaro, Cidone, Vermundo' (Celanova 879) 'Honoricus conf. Veremundus conf. Posidonius notavit, & conf.' (CODOLGA: Lugo 897) 'Telus testis., Tedon testis, Veremundus testis' (TA 911) 'de Sesnando et de ipsos heredes, scilicet Ueremundus, Baltarius' (Sobrado 942) 'Veremundus presbiter, filius Pelagii' (Samos 969)

romnico (9) Sarmiento (1) territrios medievais (6) toponmia cltica (21) toponmia germnica (37) trosmadas (6)

ARQUIVO DO BLOGUE 2012 (13) 2011 (14) 2010 (7) 2009 (48) Dezembro (1) Novembro (3) Outubro (2) Setembro (5) Agosto (1) Julho (6) PG *Gslaz 'Refm, Hspede, Garante' Antroponmia Sueva (e V) Antroponmia Sueva (IV de V) Conquista da Lmia (Go west, young man!) Bascos e Vascos Antroponmia Sueva (III de V) Junho (6) Maio (5)

Nom tem deixado, que eu saiba, topnimos associados. Na antroponmia europea Frstemann acha Werimund, Werimunt, Veremundu, Veremund, Veremundi, Wermund (ADN: 1536).

Abril (2) Maro (4) Fevereiro (8) Janeiro (5) 2008 (28)

13. CHARARICI PG *HARJAREIKAZ 'Senhor do Exrcito'.

FROR NA AREA RECOMENDA: A Nosa Historia ADIGAL Anuario Brigantino. Arqueotoponimia Basteira Biblioteca Virtual Galega Boletim de Filologia Captulo 0 Celtiberia.net

Rei da Galiza que houvo de viver a meados do sculo VI. citado tam s por Gregrio de Tours, num dos seus Milagres de Sam Martim, como o rei suevo que se converteu ao catolicismo logo de que um seu filho fosse sanado dumha grave doena pola intervenom do santo turonense. De feito, nesta lenda participam dous dos santos mis amados na Galiza: Sam Martinho de Tours, quem por mdio das suas relquias sanou ao infante, e Sam Martinho de Braga, que chegava Galiza no mesmo momento, al polo ano 550. 'Defecit lingua sterilis, tantas cupiens enarrare virtutes. Chararici cuiusdam regis Galliciae filius

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 2 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)


graviter aegrotabat, qui tale taedium incurrerat, ut solo spiritu palpitaret. Pater autem eius faetidae se illius Arianae sectae una cum incolis loci subdiderat. Sed et regio illa plus solito, quam aliae provintiae, a lepra sordebat. Cumque rex videret, urgueri filium in extremis, dicit suis: Martinus ille, quem in Galliis dicunt multis virtutibus effulgere, cuius, quaeso, religionis vir fuerat, enarrate? Cui aiunt: Catholicae fidei populum pastorali cura in corpore positus gubernavit, adserens, Filium cum Patre et sancto Spiritu aequali substantia vel omnipotentia venerari; sed et nunc caeli sede locatus, assiduis beneficiis non cessat plebi propriae provideri. Qui ait: Si haec vera sunt quae profertis, discurrant usque ad eius templum fideles amici, multa munera deportantes; et si obtinent mei infantuli medicinam, inquisita fide catholica, quae ille credidit credam. Pensato ergo auro argentoque ad filii sui pondus, transmisit ad venerabilem locum sepulchri. Quo perlati, oblatis muneribus, exorant ad beatum templum pro aegroto. Sed insedente adhuc in patris pectore sectam, non continuo integram recipere meruit medicinam. Reversi autem nuntii narraverunt regi, se multas virtutes ad beati tumulum vidisse, dicentes: Cur non sanaverit filius tuus, ignoramus. At ille intellegens, non ante sanari posse filium, nisi aequalem cum Patre crederet Christum, in honorem beati Martini fabricavit miro opere eclesiam, expeditamque, proclamat: Si suscipere mereor viri iusti reliquias, quodcumque praedicaverint sacerdotes, credam. Et sic iterum suos dirigit maiori cum munere. Qui venientes ad beatum locum, reliquias postulabant. Cumque eis offerentur ex consuetudine, dixerunt: Non ita faciemus, sed nobis, quaesumus, licentia tribuatur ponendi quae exinde iterum adsumamus. Tunc partem pallii sirici pensatam super beatum sepulchrum posuerunt, dicentes: Si invenimus gratiam coram expetito patrono, quae posuimus plus in sequenti pensabunt, eruntque nobis in benedictione quaesita per fidem. Vigilata ergo una nocte, facto mane, quae posuerant pensitabant. In quibus tanta viri infusa est gratia, ut tam diu elevarent in sublimi aeream libram, quantum habere poterat quo ascenderet momentanea. Cumque elevatae fuissent reliquiae cum magno triumpho, audierunt voces psallentium qui erant in civitate detrusi in carcere, et admirantes suavitatem sonus, interrogant custodes, quid hoc esset. Qui dixerunt: Reliquiae domni Martini in Gallicia transmittuntur, et ideo sic psallitur. Tunc illi flentes invocabant sanctum Martinum, ut eos sua visitatione liberaret. Exterritisque custodibus et in fugam versis, disruptis obicibus retenaculorum, liber populus surgit a vinculo, et sic usque ad sancta pignora, populo expectante venerunt, osculando flentes beatas reliquias simulque et gratias beato Martino pro sui absolutione reddentes, quod eos dignatus fuerit sua pietate salvare. Tunc, obtentis per sacerdotem a iudice culpis, incolomes dimissi sunt. Quod videntes gestatores reliquiarum, gavisi sunt valde, dicentes: Nunc cognovimus, quod dignatur beatus antistis nobis peccatoribus propitium se praebere. Et sic gratias agentes, navigio prospero, sequente patroni praesidio, undis lenibus, temperatis flatibus, velo pendulo, mare tranquillo, velociter ad portum Galliciae pervenerunt. Tunc commonitus a Deo beatus Martinus de regione longinqua, qui ibidem nunc sacerdos habetur, advenit. Sed nec hoc credo sine divina fuisse providentia, quod ea die se commoveret de patria, qua beatae reliquiae de loco levatae sunt, et sic simul cum ipsis pignoribus Galliciae portum ingressus sit. Quae pignora cum summa veneratione suscipientes, fidem miraculis firmant. Nam filius regis, amissa omni aegritudine, sanus properat ad occursum. Beatus autem Martinus sacerdotalis gratiae accepit principatum. Rex unitatem Patris et Filii et Spiritus sancti confessus, cum omni domo suo crysmatus est. Squalor leprae a populo pellitur, et omnes infirmi salvantur, nec umquam ibi usque nunc super aliquem leprae morbus apparuit. Talemque ibi gratiam in adventu pignorum beati patroni Dominus tribuit, ut virtutes, quae ibidem illa die factae sunt, enarrare perlongum sit. Nam tantum in amore Christi nunc populus ille prumptus est, ut omnes martyrium libentissime susciperent, si tempus persecutionis adesset.' (De virtutibus s. Martini , liber I, cap. 11, 'De Gallis Suavis conversis') Ainda que se tem as vezes por um rei lendrio, o autor escreve s 30 anos mis tarde dos acontecimentos que narra. Por outra banda, na escritura de Gregrio de Tours ch representa em geral a aspirada germnica /h/, que nos nomes germnicos galegos nom aparece nem tem quaisquer efeito quando a princpios de palavra. De este modo, a grafia Chariarici de Gregrio equivalente a umha grafia galega Ariarici *Harjarkaz 'Rei do Exrcito'. nome frequente na Galiza ( no seguinte s recolho citas at o ano 1000): 'cum omnia quicquid ibidem Argericus abba obtinuit' (Samos 853) 'concedimus tibi omnes illas eclesias quas Argericus abbas obtinuit in Sama\nos/' (Samos 861) 'Purizellus testis. Chrismon, Argiricus filius Ariani testis. Chrismon, Nepocianus diaconus testis. Chrismon' (CODOLGA: Mondonhedo 864) 'Felix qui notuit conf., Argericus testis, Gundemarus testis' (TA 874) 'in Laureto hereditas de Venzo ab integro. alia de Argerigo ab integro.' (Celanova s.d.) 'sacerdos nomine Argerigus abba, & soror ejus nomine Sarra' (Samos 922) 'Andulfus ts. Argirigus ts. Teodemiro ts. Mundinus ts.' (Celanova 922) 'Silo ts. Argirigus ts. Felinus ts. Iunait ts.' (Celanova 922) 'Randinus abbas cfr. Argerigus abbas cfr. Nobidius abbas cfr.' (Celanova 952) 'ego Argirigu et uxor sua Todili' (Celanova 954) 'Argirigo ts. Nantildo ts. Sando ts' (Celanova 955) 'duo homines Aluaro et Argerico, de iure Ueremudus abbas' (Samos 985) 'Danilla. Savarigo. Sunilla. Merla. Buiso. Argerico. Donno.' (Celanova 995)

12/08/25 15:25

Dicionrio de Dicionrios Enciclopedia Galega Universal Ilha de Orjais Jeanfrujo Laberinto Romnico Libro. Libary of iberian resources online. Mediateca do Consello da Cultura Galega Museo do Pobo Galego Nomes do pas O Embigo do Becho O que ouo por a O Ribeiro de Frutos O Romnico na Gallaecia Pea do Mes, do Museu Arqueolgico de Ourense Publicaons do Centro Ramn Pieiro. Toponmia galego-portuguesa e brasileira Ulmo de Arxila

MINHA LISTA DE BLOGS MEDIATECA |consellodacultura.org 15 horas atrs Archaeoethnologica Arte Celta de Miranda Jane Green

21 horas atrs O Embigo do Becho "SERMOS GALIZA" faise eco do dcimo aniversario do "ROTEIRO SARMENTO" en Cerdedo 23 horas atrs Patrimonio GalegoPatrimonio Galego | Patrimonio Galego Hrreo de San Martio de Ozn 1 dia atrs Captulo 0 A serpe que mira cara Cosoirado 2 dias atrs Ilha de Orjais n 142 2666. Roberto Bolao e Rafael Dieste.

6 dias atrs Nomes do pas Toponmia inventada (I): a Costa da Morte

1 semana atrs MusarqOurense | Museo Arqueolxico Provincial de Ourense Torre de Porqueira 3 semanas atrs JEANFRUJO Peces-Barba

Tem deixado tamm alguns topnimos: 4 semanas atrs Argeriz / Arxeriz (22 hab.- Savinhao, Lugo)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 3 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25
ULMO DE ARXILA Cousas que nom som o que parecem (4): de santidades enganosas

Em Portugal: Argeriz (Valpaos, Vila Real)

5 semanas atrs Arqueotoponimia La cacera del avetoro 1 ms atrs Frstemann recolhe: Charirigus, Chararich, Charricus, Harricho, Heririch, Herric, Ariaricus, Ariorich, Aririch (ADN: 778). A Nosa Historia Santiago condutor de mortos e vivos, cristianizador forza

14.- ARIAMIRUS PG *HARJAMRJAZ 'Grande/Famoso no Exrcito'

2 meses atrs toponmia galego-portuguesa e brasileira sia

Rei desde o ano 558 at nom mis tarde do ano 569, quando j reinava Theodomiro. Convoca o primeiro concilio catlico de Braga, que foi o primeiro do reino, aps mis dum sculo sem os bispos se reunirem. Provavelmente foi filho de Chariarico. O seu nome -nos conhecido tam s polas actas do primeiro concilio de Braga, do ano 561; nelas nom se afirma que fosse catlico: 'CONCILIUM BRACARENSE PRIMUM OCTO EPISCOPORUM, habitum aera DXCIX, anno tertio Ariamiri regis, die Kalendarum Maiarum' 'Cum Galliciae provinciae episcopi, Lucretius, Andreas, Martinus, Cottus, Ildericus, Lucetius, Timotheus, Maliosus, ex praecepto praefati gloriosissimi Ariamiri regis in metropolitana eiusdem provinciae Bracarensis ecclesia convenissent' O seu nome o composto PG *Harjamrjaz 'Grande/Famoso no Exrcito', que da orige ao actual nome Argimiro, nome bem frequente na Idade Mdia e ainda vivo hoje: 'Nepotianus diaconus testis. Justus presbyter testis Argimirus notarius testis.' (CODOLGA: Mondonhedo 867) 'Didacus conf., Argimirius conf. Felix qui notuit conf.' (TA 874) 'nos, id est, Argemirus, Silo, Aloytus, Petrus, Kindulfus et Froila' (CODOLGA: Celanova 886) 'Eleca Cesaraugustanus episcopus conf., Argimirus Lamecensis episcopus conf.' (TA 899) 'pueros X nominibus id est, Airigum, Argemirum, Muza' (Celanova 926) 'Assuri ts. Teodemiro ts. Argemiro ts' (Celanova 948) 'Seniorino ts. Argemirus ts. Ragiane ts.' (Celanova 956)

3 meses atrs O ROMNICO NA GALLAECIA So Pedro de Rates (Pvoa de Varzim)

11 meses atrs O NOSO PATRIMONIO DISTRIBUCIN DOS XACEMENTOS 1 ano atrs O que ouo por a Do que mal 1 ano atrs Basteira Fondevila, Fondodevila, Cimadevila 2 anos atrs

E dzias de citas mis. Na toponmia temos tamm umha extensa listage: Sam Pedro de Argemil / Arxemil (freguesia de 85 hab.- Corgo, Lugo) 'et a oytava de todo o couto de Sam Pedro d'Argimir, et do padroadigo de toda essa eglesia' (LugoXIV 1309)

Santalha de Argemil / Arxemil (freguesia de 55 hab.- Srria, Lugo)

Argemil / Arxemil (15 hab.- Lugo, Lugo)

Argemil / Arxemil (5 hab.- Savinhao, Lugo)

Argemil / Arxemil (82 hab.- Sober, Lugo)

Argemil / Arxemil (7 hab.- Carvalhedo, Lugo)

Arjomil / O Arxomil (44 hab.- Vimiano, Crunha)

Em Portugal: Argemil (Chaves, VR)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 4 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Argemil (Santo Tirso, PO)

Argemil (Valpaos, VR)

Frstemann recolhe formas como: Charimeres, Harmar, Herimar, Herimer, Heremar, Ariamir, Airmar, Eremar... (ADN: 775)

15.- COTTUS

Bispo assistente ao primeiro concilio de Braga do 561, nom sabemos de qu cidade. Subscreve quarto nas actas, trs o metropolitano Lucrcio de Braga, Andr de ria, e Martim de Dume, polo que podemos asumir que era bispo desde o 555, aproximadamente, mas nunca desde antes do ano 550 quando Martim chega Galiza. 'Cottus episcopus subscripsi.' Com respeito ao antropnimo Cottus, ainda que nom acho o seu nome nos documentos galegos medievais, si se da na toponmia: Vila Cote / Vilacote (68 hab.- Castro Verde, Lugo)

Cal Cote / Calcote (30 hab.- Caldas de Reis, Ponte Vedra), de *Callem *Cotti. E como primeiro elemento de antropnimos compostos em: Cotofe (45 hab.- Ms, Pontevedra), de *Cottulfi Cotomil (6 hab.- Carvalho, Crunha), de *Cottomiri Frstemann recolhe este nome e as suas instncias (ADN: 375): Cotto (um Bastarno mencionado por Livius XL, 57), Cottus (o nosso bispo), e Chotto, assi como os nomes de lugar formado polo nome e um apelativo Cuttenheim, Kottenleibe, Cuttinwanc.

16.- ILDERICUS PG *HILDERKAZ 'Rei do Combate'

Bispo assistente ao primeiro concilio de Braga do 561, subscreve quinto nas actas, trs o metropolitano Lucrcio de Braga, Andr de ria, e Martim de Dume, e imediatamente aps Cottus: 'Lucretius episcopus subscripsi. Andreas episcopus subscripsi. Martinus episcopus subscripsi. Cottus episcopus subscripsi. Ildericus episcopus subscripsi.' O seu antropnimo um nome composto dos elementos *Hildj 'loita, combate' e o substantivo *rkiz 'rei'. S relativamente frequente na nossa documentaom: 'id sunt: nominibus Elderigus cum filiis suis; Mellilla cum filiis suis' (Samos 958) 'id est, Ilderigus cum filiis suis, Mellilla cum filiis suis' (Samos 960) 'Pelagio iudex, confirmat. Aldericus iudex, confirmat. Gudesteo iudez, confirmat.' (Celanova 1054) 'que fuit de Leocadia et de viro suo Elderigo' (Samos 1057) Na toponimia: Aldars (70 hab.- Lousame, Crunha) 'quantum habetis ex portela de Aldariz usque Sanctum Vincencium de Aquis Sanctis' (TTO 1274)

Aldariz (58 hab.- Sam Genjo, Pontevedra)

Casaldrigo (5 hab.- Gomesende, Ourense) Os dous primeiros procedem de formas genitivas ou locativas, o ltimo vem do acusativo Ildericu(m). Em Portugal: Alderiz (Mono, Viana do Castelo)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 5 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Aldriz (St. Maria da Feira, Aveiro) Note-se como o /i/ tono da primeira slaba tem evoludo numha /a/. O nome feminino Aldara provem do medieval Hilduara, tendo sofrido idntico cmbio.

Foi nome moi comum em toda Europa, como recolhe Frstemann (ADN: 834-5).

17.- THEUDOMIRUS PG *EUDUMRAZ 'Grande entre o Povo':

Sucessor de Ariamiro, reina at o ano 570 quando sucedido por Miro. Durante o seu reinado dividiu-se o reino em duas igrejas metropolitanas, Braga e Lugo, cada umha cumha serie de bispos dependentes, e cada bispado cabea dumha circunscriom dividida em dioceses ou parquias e pagos; a chamada Divisio Theudomiri ou Parroquial Suevo, preservada em copias medievais: 'Tempore Suevorum sub era DCVII die kalendarum Januarii, Theodomirus princeps idem Suevorum concilium in civitate Luco fieri precepit ad confirmandam fidem catholicam vel pro diversis Ecclesiae causis.' O nosso rei tamm mencionado polo cronista godo Jom de Biclara: 'In provincia Gallaeciae Miro post Theudomirum Suevorum rex efficitur.' (Biclarense, 570) O seu nome, um composto de*eud 'povo, naom' e mraz 'grande, afamado', um dos mis comuns entre todos os germanos europeus, tamm na Galiza. O seguinte umha selecom, nom um inventrio: 'Suniemirus Senior Crescentius Teodemirus item Suniiemirus Ansila Daniel Quorimio' (sobrado 818) 'Cognericus in hoc pactu manu mea (sig.) feci. Teodemirus in hoc pacto manu mea (sig.)' (CODOLGA: Samos 818) 'tibi patri nostro Teodemiro episcopo' (TA s. IX) 'Theodemirus presbiter scripsit [sig.], Ileoberedus cf., Ragesenda ts., Espallo ts.' (Sobrado 835) 'antecessores nostri domnus Teodemirus et domnus Athaulfus episcopus' (TA 866) 'Refulfus ts., Iunze ts., Teodemirus ts., Gundigeua ts., Nunnilo ts.' (Sobrado 887) 'Quiriacus dcns. ts. Ariulfus dcns. ts. Theodomirus dcns. ts. Froarigus dcns. ts. Agustinus dcns' (CODOLGA: Curtis 898) 'Tudemirus ts. Sisnandus ts. Adefonsus ts. Eorygius ts.' (Celanova 905) 'villam quam dicunt Sala quod abemus divisa cum germano nostro Teodemiro' (Celanova 916) 'Felinus ts. Iunait ts. Teodemiro ts. Avaldus ts. Lucido ts.' (Celanova 922) 'Vimara, Eila, Teudemirus, Segundinus, Visterla' (Samos 930) 'nominibus Theodemirus Soffini et Trevulcus presbiter' (Samos 933) 'Ermosinda ts. Mercolino ts. Teudemirus presbiter' (Celanova 937) 'Andrias genuit Cidi et Tumirum' (Celanova s. X) 'Arocta ts. Assuri ts. Teodemiro ts. Argemiro ts' (Celanova 948) 'concedimus extra quintana Teodemiri cum terra tres quartarios seminatura' (Celanova 950) 'supradictus episcopus domnus Thoimirus, sede Minduniensis' (Louren 969) 'ego Teodemiro et uxor mea Aragunti' (Celanova s. X) 'Gudesteo presbiter. Novidius presbiter. Teodemirus diaconus. Geodesindus Pepizi.' (Celanova 987) 'Petrus prepositus Antealtarium cf., Teodemirus prepositus de Pinario cf.' (Sobrado 995) 'villa de Peretello quos comparavimus Teodemiro et de Sendina' (Celanova 996) 'Ero Gundisalviz, et uxor mea Ayma Destiriguiz, et filios nostros Teomiro Eriz, et Munio Eriz' (CODOLGA: Santiago 1024) 'Mirus, Froila, Uermudus, Tudemirus, Sanciu' (Sobrado 1037) 'cum episcopo Toemiro Minduniense' (Louren 1087)

Pode-se ver vem a evoluom do nome, desde um protogermnico *eudimraz a umha forma latinizada Teudomirus / Teudemirus. Estas formas evoluem em romance galego a Todomiru Tomiro / Toumiro, e Todemiru Toimiro / Tuimiro: O Toumilo (32 hab.- Covelo, Ponte Vedra)

Toimiro (s.d.- Pobra de Trives, Ourense)

Toimil (43 hab.- Lalim, Ponte Vedra)

Tuimil (552 hab.- Redondela, Ponte Vedra)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 6 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Tuimil (39 hab.- Valdovinho, Crunha) 'que habeo in terra de Trasanquos in uilla de Toimir' (Jvia 1199)

Toimil (30 hab.- Begonte, Lugo) 'villa quo dicunt Teodemiri, territorio Parricense ad sanctorum Iulianum a Roca' (Lourenz 922)

Toimil (18 hab.- Paradela, Lugo)

Toimil (56 hab.- Jove, Lugo)

Santa Maria de Tuimil (freguesia de 134 hab.- Bveda, Lugo) 'con suas pertenenas et dereyturas, a monte et a fonte, peru quer que vaa, sub signo de Santa Maria de Tuymir' (LugoXIV 1347) 'ecclesiam sancte Marie de Toemir cum toto cauto suo' (Samos 1175)

+Todemir (extinto, polo Courel, Lugo), em 'in Todemir iuxta rivulum Visunia et in Bergido villa Magaret' (Samos 1091)

+Toimir (extinto, por Mondonhedo, Lugo), em 'sancti Iohannis villa Laurenci cum suis adiunctionibus. in Villa Maur homines cum suas hereditates quos conveniunt in Casal sub villa Toimir super villa verde integro casal et kal de Lagena iuxta gandra de Pereiras cum suos homines. ' (Louren 969)

+Tuimiri (extinto, por Franquem, Lugo, Lugo), em 'Villa Plana, Franquilani que fuit de Migido Tructiiz et alias ganancias quas ibi ganaui in Sancta Maria, omne mea ganancia ad filios de ipsa mulier et post mea parte in uilla Tuimiri media et in uilla Coruelle uilla de Bitularia et alia de Castro, medias ad uxore mea, domna Guna' (Louren 1092)

Em Portugal:

Quinta do Tomil (Santa Marta Penaguio, VR)

Tamel (Barcelos, BR)

Teomil (Tondela, VI)

Em castela: Villatomil (Medina de Pomar, Burgos)

18.- MIRO PG *MRAZ 'Grande, Famoso'

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 7 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

-O rei Miro recebe de Sam Martinho de Braga o Frmula da Vida Honesta. Dum manuscrito austraco do ano 1145. Fonte: Wikipedia-

Miro foi com segurana catlico, e reinou do ano 570, quando sucedeu a Theudomiro, at o seu falecimento no 583. Este falecimento foi consequncia dumha doena contrada estando em campanha na Btica, a onde acudira em auxilio do godo catlico Hermenegildo, enfrentado co seu pai, o enrgico e arriano rei Leovigildo. Nesta campanha Miro viu-se na obriga de fazer juramento de amizade co rei godo logo de ver-se rodeado polas superiores foras deste. Com todo, Miro foi sem duvida o mis importante dos ltimos reis suevos, levando a cabo campanha militares na Vascnia e na Btica, ordenando o seu reino, mantendo relaons diplomticas com godos, francos e bizantinos, e rodeado da sua cria regia. Em resumo, foi o primeiro rei medieval galego, j nom s um rei tnico dos suevos, mais um rei da Galiza; assi reconhecido e chamado por Gregorio de Tours. As notcias que del temos xurdem de mltiples fontes primrias e independentes: Jom de Biclara, Gregrio de Tours, as obras de Sam Martim de Dume, ou as actas do segundo concilio de Braga.

Da crnica de Jom de Biclara: 'In provincia Gallaeciae Miro post Theudomirum Suevorum rex efficitur.' (Biclarense, ano 570) 'Miro Suevorum rex bellum contra Runcones movet.' (ano 572) 'Liuuigildus rex in Gallaecia Suevorum fines conturbat: et a rege Mirone per legatos rogatus pacem eis pro parvo tempore tribuit.' (ano 576) 'Liuuigildus rex civitatem hispalensem congregato exercitu obsidet et rebellem filium gravi obsidione concludit, in cuius solatio Miro Suevorum rex ad expugnandum Hispalim advenit ibique diem clausit extremum. cui Eburicus filius in provincia Gallaetiae in Regnum succedit. interea Liuuigildus rex supra dictam civitatem nunc fame, nunc ferro, nunc Baetis conclusione omnino conturbat.' (ano 583) 'His diebus Audeca in Gallaecia Suevorum regnum cum tyrannide assumit et Siseguntiam relictam Mironis regis in coniugium accepit. Eboricum regno privat et monasterii monachum facit.' (ano 584)

Da dedicatria que Sam Martim de Dume fai da sua obra Frmula da Vida Honesta: 'Gloriosissimo ac tranquillissimo et insigni catholicae fidei praedito pietate Mironi regi Martinus humilis episcopus.' (FORMULA VITAE HONESTAE)

Das actas do Segundo Conclio de Braga: 'CONCILIUM BRACARENSE SECUNDUM DUODECIM EPISCOPORUM, habitum anno secundo regis Mironis, die Kalendarum Iuniarum, aera DCX. Per ordinationem domini gloriosissimi filii nostri regis ex utroque concilio conveniremus in unum, ut non solum de visione alterutra gratulemur'

Da Historia Francorum de Gregrio de Tours: 'De legatis Calliciensibus ac prodigiis. Mirus rex Galliciensis legatos ad Guntchramnum regem dirixit. Cumque per Pectavum terminum praeterirent, quod tunc Chilpericus rex tenebat, nuntiata sunt ei. At ille sub custodia sibi eos exhibere praecepit et Parisius custodire. (...) Legati autem Sueborum post annum demissi, ad propria redierunt.' (Gregorio, Historia Francorum V.41)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 8 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

'De Galliciensibus regibus. In Gallitia quoque novae res actae sunt, quae de superius memorabuntur. Igitur cum Herminichildus, sicut supra diximus, patri infensus esset et in civitate quadam Hispaniae cum coniuge resediret, de imperatoris solatio fretus atque Mironis Galliciensis regis, patrem ad se cum exercitum venire cognovit consiliumque iniit, qualiter venientem aut repelleret aut negaret, nesciens miser , iudicium sibi inminere divinum, qui contra genitorem, quamlibet hereticum, talia cogitaret. Habitu ergo tractatu, de multis virorum milibus trecentos veros elegit armatus et infra castrum Osser, in cuius eclesia fontes divinitus conplentur, includit, ut scilicet primo impetu ab his pater territus ac lassatus, facilius ab inferiore manu, quae erat plurima, vinceretur. Denique his dolis Leuvichildus rex cognitis, cogitatione maxima fatigatur. 'Si', inquid, 'illuc cum omni exercitu abiero, conglobatis in unum exercitus adversorum iaculis crudilissime sauciatur. Se vero cum paucis vadam, virorum fortium manum nequeo superare. Tamen cum omnibus ibo'. Et accedens ad locum, viros proteruit castrumque conbusit, sicut iam superius memoratum est. Patrata quoque victuria, cognovit, Mironem regem contra se cum exercitu resedere. Quo circumdato, sacramenta exigit, sibi in posterum fore fedilem. Et sic, datis sibi invicem muneribus, unusquisque ad propria est regressus. Sed Miro postquam in patria rediit, non multos post dies conversus ad lectulum, obiit. Infirmatus enim ab aquis Hispaniae fuerat malis aeribusque incommodis. Quo defuncto, filius eius Eurichus Leuvichildi regis amicitias expetiit, dataque, ut pater fecerat, sacramenta, regnum Galliciensim suscepit. Hoc vero anno cognatus eius Audica, qui sororem illius disponsatam habebat, cum exercitu venit; adpraehensumque clericum facit ac diaconatus sibi praesbiterii ei inponi honorem iobet. Ipse quoque acceptam soceri sui uxorem, Galliciensim regnum obtenuit. Leuvichildus vero filium suum Herminichildum coepit et sicum usque Toletum adduxit, condemnans eum exilio; uxorem tamen eius a Grecis erepere non potuit.' (Historia Francorum VI, 43)

O seu nome, o simples e rotundo Miro, deriva do germnico *Mraz 'grande, afamado'. Frstemann recolhe-o para toda Europa (ADN: 1102) nas formas Maro, Mero, Miro, Mirus. Na Galiza um dos nomes mis comuns na Alta Idade Mdia, nas formas Mirus, Miri, e Miro, Mironis, e o seu uso s decai quando a antroponmia castelhana (limitada a umhas poucas dcias de antropnimos como Alfonso, Velasco gal. Vasco, Munio, Pedro, ou Pelaio gal. Paio) substitue a rica antroponmia tradicional galega, um processo j moi avanado no ano 1100. O seguinte umha escolma:

'Hyliedurus presbiter, Mirone, Rakericus, Solmirus presbiter, Vistremirus' (Celanova 842) 'Teodisclus, Acterius, Miron, Leovegildus, Donon' (Samos 878) 'Quilinus, Verinus, Miro, Sirio, Seneorina, Maria, Lareigus, Minax, & Asoredus' (CODOLGA: Lugo 897) 'ego Geldemiro cognomento Mira, tibi Mirone presbitero' (Sobrado 918) 'Mirus una cum uxore mea Froisinda in hac cartula donationis' (Sobrado 920) 'ego Mirone presbiter, uobis Menendo et Paterne facio scripturam uenditionis' (Sobrado 921) 'Gulfario et Ermegoto et de meos avos nominibus Rekamondo et Miron' (Celanova 940) 'battiuimus uestro iuniore nomine Froila cum alios meos galiasianes nominibus Miron, Fagilldo et Alifreda' (Celanova 940) 'Tanoi presbiter ts. Mirus presbiter ts. Plazentius presbiter ts. Quellus presbiter ts. Adegaster presbiter' (Celanova 940) 'Gundemiru Aldurieti ts., Salamiru ts., Miron Lotron ts., Ermegildus Ataniz ts.' (sobrado 941) 'Tanoi presbiter ts. Mirus presbiter ts. Plazentius presbiter ts. Quellus presbiter ts. Adegaster presbiter' (Sobrado 941) 'Argemondus confessor ts. Mirus confessor ts. Sisoaldus confessor ts.' (Celanova 942) 'Ero Fredinandez, ts. Mirone, ts. Framiro, ts.' (Louren 947) 'Frediulfo, testis. Auido, testis. Sendo, testis. Miron, testis. Stephano, testis. Egicca, testis.' (CODOLGA : Santiago 947) 'eo quod peccato impediente furtauit Menendus filius de Miro ouelias de Onaredo' (Sobrado 949) Dacamiro ts. Recesindo ts. Miro ts. Cindo ts. Argemiro ts. (Celanova 960) 'Mirus presbiter in hac cartula vendicionis manu mea (signum). Beconsindo ts.' (Celanova 961) 'Argimirus confessus ts. Asoi ts. Gundesindo ts. Ragiane ts. Mirus presbiter ts. Mitus. Gunderigo ts. Vistremiro ts. Ascarigo ts. Vimara' (Celanova 961) 'Savarigu. Vilitrio. Egila. Miru. Anna. Alsi. Anulfo. Kintila' (Celanova 997)

Na toponmia moi abundante, em formas de acusativo, locativo e genitivo: Calsomiro (12 hab.- Esgos, Ourense) *casale do Miro

Casaldomiro (76 hab.- Teo, Crunha)

Casdemiro (4 hab.- Chantada, Lugo)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 9 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Casdemiro (7 hab.- Pereiro de Aguiar, Ourense)

Santa Maria Madalena de Vilar de Milo / Vilardemilo (freguesia com 56 hab.- Viana do Bolo, Ourense)

Pena de Miro (s.d.- Sober, Lugo)

Domirom / Domirn (906 hab.- Narom, Crunha) *Domini Mironi

Mirom / Mirn (12 hab.- Arteijo, Crunha)

Mirom / Mirn (332 hab.- Carvalho, Crunha)

Mirom / Mirn (3 hab.- Guitiriz, Lugo)

Mirom / Mirn (13 hab.- Laracha, Crunha)

Mirom / Mirn (109 hab.- Ponte Caldelas, Ponte Vedra)

Mirom / Mirn (5 hab.- Vilalva, Lugo)

Mirom / O Mirn (40 hab.- Lousame, Crunha)

Mirom / O Mirn (51 hab.- Salvaterra do Minho, Ponte Vedra)

Postemirn (212 hab.- Vila Boa, Ponte Vedra) *Poste Mironi 'Estaom/Passo de Miro'

Vila Mirom / Vilamirn (17 hab.- Pantom, Lugo) 'de uillare Nebridi usque in fontano qui discurrit de Uilla Mironi et usque infundit in Mineo' (CODOLGA: Pombeiro 964)

Fonte Mirom / Fontemirn (14 hab.- Negreira, Crunha)

Vilar Mirom / Vilarmirn (11 hab.- Ponte Nova, Lugo)

+Miron (extinto, por Irijoa, Crunha), em 'in ualle Nemitos in prouincia Galletie, uillas uocatas Miron, Ferrar, Uerines, Mantares, Bouada, Asperella, Uigo, Castro, Cabanas, Ualle, Pontelias' (Sobrado 1037)

+Miron (extinto, por Ribas de Sil, Lugo), em 'in ipsa sua villa ubi dicent Carioga, sive in alias suas villas ubique eas abui tam in Ederada quam in illos montes de Cesuras usque in rium de Paretes () de Sancto Petro usque in Ranarios, et usque in Ganderas, cum omnes suos exitus, sua roboreda et sua salta de terminos de Miron usque in carrale antiqua' (Celanova 932)

+Villar Miron (extinto, por Avanha, Crunha), em 'que venit de Trandeira intrat in [?] per vallado, quo modo dividit inter Kagin, () villa Palacios, cognomento Nanton, cum suos villares integros Maariz, villar Miron, Sarz[?], villa de Palacio, et quantum habeo in villa de Trianes, Suilam, Villarino, Buscheiro' (CODOLGA: Santiago 988)

Val de Mirs / Valdemirs (25 hab.- Viveiro, Lugo), de Mironis (genitivo de Miro)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 10 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Mirs (16 hab.- Cartelhe, Ourense)

Mirs (18 hab.- Ris, Ourense)

Mirs (21 hab.- Valdovinho, Crunha)

Vila Mel / Vilamel (43 hab.- Castro de Rei, Lugo)

Sam Loureno de Vilar Mel / Vilarmel (freguesia com 43 hab.- Quiroga, Lugo)

Mer (30 hab.- Sober, Lugo)

Mil de Baixo / Mil de Abaixo (56 hab.- Moeche, Crunha)

Mil de Riba / Mil de Arriba (19 hab.- Moeche, Crunha)

+Miri (extinto, Vilar Maior, Crunha), em 'inter duos flumines Eume et Lambre, iuxta flamen Doronia, discurrente ad aulam Sancte Marie de Doronia, subtus alpeum Liuvani, et est ipsa hereditate que vocitant Doronia; damus vobis illa per ipsum flumen de Doronia et inde per Miri et inde per Liuvani' (CODOLGA: Caaveiro s. XI)

Em Portugal: Miro (Amarante, Porto)

Miro (Baio, Porto)

Miro (Matosinhos, Porto)

Miro (Resende, Viseu)

Miro (Penacova, Coimbra)

Mires (Oliveira de Azemis, Aveiro)

Na Cantbria: Mirones (135 hab.- Miera, Cantbria)

19.- NITIGISIUS PG *NIGAIZJAZ

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 11 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

O suevo Nitigisius foi bispo catlico de Lugo ao menos entre os anos 572 e 589, participando no segundo conclio de Braga como bispo metropolitano da Gallcia lucense; nom acode ao terceiro conclio de Toledo, quando delega no metropolitano de Braga Pantardus. 'Cum Galliciae provinciae episcopi, tam ex Bracarensi quam ex Lucensi synodo, cum suis metropolitanis, praecepto praefati regis simul in metropolitana Bracarensi ecclesia convenissent, id est Martinus, Nitigisius, Remisol, Andreas, Lucetius, Adoric, Wittimer, Sardinarius, Viator, Anila, Polemius, Mailoc () Nitigisius Lucensis ecclesiae episcopus dixit (...) Nitigisius Lucensis metropolitanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Andreas Iriensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Wittimer Auriensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Anila Tudensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Polemius Asturicensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Mailoc Britonensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi.' O anterior das actas do II Conclio de Braga de 572; o seguinte fragmento pertence as actas do III de Toledo de 589, moi pouco depois da incorporaom do reino suevo ao reino visigodo: 'Pantardus in Christi nomine Ecclesiae Catholicae Bracarensis metropolitanus Galliciae provinciae, his Constitutionibus quibus in urbe Toledana interfui anuens tam pro me quam pro fratre meo Nitigisio episcopo de civitate Luci subscripsi.' A el adica Sam Martinho de Braga a sua colecom 'CAPITULA EX ORIENTALIUM PATRUM SYNODIS'. 'CAPITULA EX ORIENTALIUM PATRUM SYNODIS A MARTINO EPISCOPO ORDINATA ATQUE COLLECTA. Domno beatissimo atque apostolicae sedis honore suscipiendo in Christo fratri Nitigisio episcopo vel universo concilio Lucensis ecclesiae Martinus episcopus.'

O nome Nitigisius um composto dum primeiro tema *nam 'hostilidade, raiva, encono', e um segundo tema nom tam claro, que poderia ser *gaizaz 'lana'. Este nome nom tem deixado toponmia associada, sendo o seu primeiro elemento desusual na antroponmia galega medieval. S o acho num nome provavelmente franco j que amossa metafonia- e serdio: 'abbas Garcia cf., prior Niterius sancti Martini cf.' (Sobrado 1179) E tamm num nome germnico autctone que se retrai a umha forma proto-germnica *nihraban 'Corvo Ravudo' (de raiva, nom de rabo): 'Aldoreto ts. Presidio ts. Nedran ts. Odorio ts' (Celanova 957)

Frstemann (ADN:1159) s recolhe o nome do bispo no seu prprio grupo de variantes, mais tamm acha as formas Nedger, Nedgar, que representam a evoluom mis comm dum protogermnico *gaizaz.

20.- WITTIMER PG *WITJMRAZ (?)

Bispo catlico de Ourense, assiste ao II Conclio de Braga do ano 572. A el adica Sam Martinho de Dume o seu ensaio 'De Ira': 'Domno ac beatissimo, mihi desiderantissimo in Christo, Fratri Vittimero Episcopo Martinus Episcopus.' (Sam Martinho, De Ira)

Nas actas do II conclio de Braga temos: 'Cum Galliciae provinciae episcopi, tam ex Bracarensi quam ex Lucensi synodo, cum suis metropolitanis, praecepto praefati regis simul in metropolitana Bracarensi ecclesia convenissent, id est Martinus, Nitigisius, Remisol, Andreas, Lucetius, Adoric, Wittimer, Sardinarius, Viator, Anila, Polemius, Mailoc () Nitigisius Lucensis metropolitanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Andreas Iriensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Wittimer Auriensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Anila Tudensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Polemius Asturicensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Mailoc Britonensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi.' (II Conclio Braga)

O nome Wittimerus um composto cum segundo elemento PG *mraz 'grande, famoso', mais um primeiro elemento que possivelmente *witjam que vem significar 'juzo, sabedoria', e que etimologicamente deriva dum termo indoeuropeu *weid- 'sabedoria, conhecimento, observaom'; deste jeito o significado originrio do nome, se o tinha, puido ser 'O que grande pola sua sabedoria'. O

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 12 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)


reforo dumha consoante por iode fenmeno comum nas lnguas germnicas ocidentais, mais desconhecido no gtico do sculo IV. Outra opom um primeiro elemento *wht-, adaptado como vict/vitt-, relacionado co latim VICTORIA.

12/08/25 15:25

O nome nom moi frequente na Idade Mdia, e atopamo-lo coa grafia ict por itt, provavelmente nom etimolgica, mais empregada por ser idntico o resultado romance de [i:ct], [i:t:] [it]: 'in scriptura de auio nostro, Uictemirus prepositus fundauerit ipse monasterio de Uolebre' (Louren 922) 'Sedonius confessus cf. [sig.], Victimirus diaconus cf. [sig.], Ermorigus presbiter cf. [sig.]' (Sobrado 961) 'Recemirus cf., Victimirus cf., Prouecindus cf.' (Sobrado 964) 'Riquilanem confessus cf. [sig.], Uictimirus confessus cf. [sig.], Astrulfus diaconus cf. [sig.]' (Sobrado 964) 'qui presentes fuerunt: Uictemirus ts., Sauarigus ts., Fortunius ts., Brandila ts.' (Sobrado 965) 'Astrulfus cf., Pabregildus cf., Uictemirus presbiter, Fulgentius presbiter' (Sobrado 976)

Tem deixado um topnimo, que implica a prvia identificaom da wau germnica co latim qw, ou com gw e posterior reforo articulatrio, como nos nomes Quigelm por Wiljelm, Quino por Wino, Quanzo por Wanzo (ADN: passim): Quitimil (51 hab.- Begonte, Lugo) *Quittimiri

Frstemann recolhe o nome coas variantes: Vithimir, Witimir, Widemer, Vithimir, Widimar, Widiomar, Wittimar, Vittamer... (ADN: 1571-2).

Publicada por Cossue em 12:05 Etiquetas: antroponmia, antroponmia sueva, toponmia germnica Recomende isto no Google

Nenhum comentrio: Postar um comentrio


Deseja opinar, comentar, perguntar, negar, corrigir? Este o lugar: Digite seu comentrio...

Comentar como:
Publicar

Select profile...

Visualizar

Hiperligaes para esta mensagem


Criar um link Postagem mais recente Assinar: Postar comentrios (Atom) Incio Postagem mais antiga

INSCREVER-SE View My Stats

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 13 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (III de V)

12/08/25 15:25

Postagens Comentrios

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iii-de-v.html

Pgina 14 de 14

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25

Compartilhar

Denunciar abuso

Prximo blog

Criar um blog

Login

Incio

Referncias e Bibliografia

16 DE JULHO DE 2009

ATUALIDADE POLTICA NA GALIZA "mal lhe vai ao raposo quando anda aos ovos"

Antroponmia Sueva (IV de V)

EU SOM Abstract: An study on the personal names of the Suevi, a Germanic people which settled in Galicia and northern Portugal in 410 A.D. Cossue Galiza

Antroponmia Sueva I Antroponmia Sueva II Antroponmia Sueva III Antroponmia Sueva IV Antroponmia Sueva V http://frornarea.blogspot.com/ http://verbaescrita.blogspot.com/ o.cossue@gmail.com Visualizar meu perfil completo

PESQUISAR NESTE BLOGUE:


Pesquisar

DIZQUE:

21.- NILA PG *ANILAN 'av'.

Cossue wrote...
Ops... Obrigadinho.

Cossue wrote...
Por certo, e aguardo que sem que semelhe quaisquer tipo de &#39;peloteo&#39; :-), os amadores da... Continue >>

O suevo nila foi bispo catlico de Tui, e s o conhecemos por ter participado no II Conclio de Braga: 'Cum Galliciae provinciae episcopi, tam ex Bracarensi quam ex Lucensi synodo, cum suis metropolitanis, praecepto praefati regis simul in metropolitana Bracarensi ecclesia convenissent, id est Martinus, Nitigisius, Remisol, Andreas, Lucetius, Adoric, Wittimer, Sardinarius, Viator, Anila, Polemius, Mailoc () Nitigisius Lucensis metropolitanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Andreas Iriensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Wittimer Auriensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Anila Tudensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Polemius Asturicensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Mailoc Britonensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi.' O seu nome o protogermnico *anilan ou *aniln, diminutivo cum valor afectivo de 'antepasado' que tem um paralelo no antropnimo latino Avolus 'av', e amossa semelhanas morfolgicas e semnticas com outros nomes germnicos como Attila e Faffila 'Paizinho'. Ainda que nom acho este nome nas fontes alto-medievais, si atopo a sua forma feminina nilo: 'Anilo in hac cartula uenditionis a me facta manu mea' (Sobrado 842) 'homines nominibus Arias, Trasmiro, Gaton, Beroi, Genilo et Ermemiro, Leovesindo, Anilo, Froila' (Celanova 950) Tem deixado ao menos um topnimo: Santa Maria de Anh / A (freguesia com 171 hab.- Frades, Crunha)

Cossue wrote...
Hola meu! Totalmente de acordo: a identificaom destes velhos nomes do pas tarefa bem... Continue >>

Ulmo de Arxila wrote...


Quando trabalhei com a toponmia da documentaom do Tombo de Tojos Outos para a minha tese, fum... Continue >>

crougintoudadigo wrote...
Parabns Cossue polo trabaho! Tem uma enorme beleza.

AS MINHAS IMAGES

*Anilani (locativo com valor genitivo de Anila)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 1 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)


*Anilane (i final e) *Aniane (perda de l intervoclica) *ie (perda de n intervoclica) *ia (assimilaom das vocais finais) *Anhaa (denasalizaom, com i em hiato gerando umha nasal palatal) Anh (crase de vocais idnticas em hiato)

12/08/25 15:25

MARCADORES antropologia (3) antroponmia (36) antroponmia sueva (6) celtismos em galego (11) fontica (1)

O passo* Anilani *Aie *Anhaa Anh acha um paralelo na evoluom do topnimo Trinhans (Boiro) Triaes (TTO 1226) Trianes (TTO 1181) *Trilanes *Tarilanis.

germanismos em galego (14) latim e toponimia (5) laudas e inscrions (6) literatura (1) lugares (1) manda caralho (1) Manda truco (1) nojo (2) nom calar (1) Outras vozes (1) referncias (1) romnico (9)

Frstemann recolhe as formas masculinas (ADN: 100) Anila, Anilo, Annilo, Analo, Anulo, Anolo, Anelo, Analus, e topnimos como Enilingun, Anolofeld, Eunilhusa.

22.- REMISOL:

Sarmiento (1) territrios medievais (6) toponmia cltica (21) toponmia germnica (37) trosmadas (6)

Bispo de Viseu, acudiu ao segundo concilio de Braga: 'Cum Galliciae provinciae episcopi, tam ex Bracarensi quam ex Lucensi synodo, cum suis metropolitanis, praecepto praefati regis simul in metropolitana Bracarensi ecclesia convenissent, id est Martinus, Nitigisius, Remisol, Andreas, Lucetius, Adoric, Wittimer, Sardinarius, Viator, Anila, Polemius, Mailoc () Martinus Bracarensis metropolitanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Remisol Besensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Lucetius Conimbrensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Adoric Egestanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Sardinarius Lamicensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Viator Magnetensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi.'

ARQUIVO DO BLOGUE 2012 (13) 2011 (14) 2010 (7) 2009 (48) Dezembro (1) Novembro (3) Outubro (2)

O seu nome, um hapax, parece ser um diminutivo do tema *rimis- 'paz, tranquilidade' que achamos tamm no nome de Remismundo, j visto. Este nome nom se volve a presentar na antroponmia galega altomedieval, mais si documentamos em Portugal outros como Rremestro, ou na Galiza Remisilli f. ou Remisarius, que tm deixado um extenso grupo de topnimos (Remesil, Remesar, Remiceiro...). Frstemann (ADN: 1277) so recolhe para este tema os nomes, todos pouco frequentes, Rimis, Remisol, Remesarius e Remismundus. O sufixo -ol- seria umha variante de -il- que achamos em nomes como Fagiolo, Ragiolo, Tegiolo ou Viniolo.

Setembro (5) Agosto (1) Julho (6) PG *Gslaz 'Refm, Hspede, Garante' Antroponmia Sueva (e V) Antroponmia Sueva (IV de V) Conquista da Lmia (Go west, young man!) Bascos e Vascos

23.- ADORIC PG *HAURKAZ 'Rei do Combate'

Antroponmia Sueva (III de V) Junho (6) Maio (5)

Bispo de Idanha, acude ao II Conclio de Braga: 'Cum Galliciae provinciae episcopi, tam ex Bracarensi quam ex Lucensi synodo, cum suis metropolitanis, praecepto praefati regis simul in metropolitana Bracarensi ecclesia convenissent, id est Martinus, Nitigisius, Remisol, Andreas, Lucetius, Adoric, Wittimer, Sardinarius, Viator, Anila, Polemius, Mailoc () Martinus Bracarensis metropolitanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Remisol Besensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Lucetius Conimbrensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Adoric Egestanae ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Sardinarius Lamicensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi. Viator Magnetensis ecclesiae episcopus his gestis subscripsi.'

Abril (2) Maro (4) Fevereiro (8) Janeiro (5) 2008 (28)

FROR NA AREA RECOMENDA: A Nosa Historia ADIGAL Anuario Brigantino. Arqueotoponimia

O seu nome um composto *Haurkaz, cum primeiro elemento *hauz 'combate' e um segundo *rkaz 'rei'. Nom moi frequente na idade mdia: 'suprinos nostros nominibus Adericum et Sesina' (Celanova 936) 'Teodildi cognomento Titi ts. Aderigu ts. Ionildi ts.' (Celanova 937) 'ego Aderico et uxor mea Arcedonia et filiis meis nominibus Quintila' (Celanova 996)

Basteira Biblioteca Virtual Galega Boletim de Filologia Captulo 0 Celtiberia.net

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 2 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25

'germana mea Gomita et subrino meo Gaudinas fili Aderici ' (Celanova 999) 'Sancius, Sandus, Aderigus, Reoolfus' (Sobrado 1037)

Dicionrio de Dicionrios Enciclopedia Galega Universal Ilha de Orjais Jeanfrujo Laberinto Romnico Libro. Libary of iberian resources online. Mediateca do Consello da Cultura Galega Museo do Pobo Galego Nomes do pas O Embigo do Becho O que ouo por a O Ribeiro de Frutos O Romnico na Gallaecia

Mas tem deixado vrios topnimos, que amossam perda de /d/ intervoclico, ou a sua preservaom por queda de vocal tona: Aris (256 hab.- Poio, Pontevedra)

Ariz (42 hab.- Lncara, Lugo)

Ariz (20 hab.- Sam Cristovo de Cea, Ourense)

Pea do Mes, do Museu Arqueolgico de Ourense Publicaons do Centro Ramn Pieiro. Toponmia galego-portuguesa e brasileira Ulmo de Arxila

Viladriz (29 hab.- Fonsagrada, Lugo)

Vilarigo (8 hab.- Pol, Lugo)

MINHA LISTA DE BLOGS MEDIATECA |consellodacultura.org 15 horas atrs Archaeoethnologica Arte Celta de Miranda Jane Green

Em Portugal: Adorigo (Tabuao, Viseu)

Ariz (Marco de Canaveses, Porto)

21 horas atrs O Embigo do Becho "SERMOS GALIZA" faise eco do dcimo aniversario do "ROTEIRO SARMENTO" en Cerdedo 23 horas atrs Patrimonio GalegoPatrimonio Galego | Patrimonio Galego Hrreo de San Martio de Ozn 1 dia atrs Captulo 0 A serpe que mira cara Cosoirado 2 dias atrs

Ariz (Moimenta da Beira, Viseu)

Ariz (Peso da Rgua, Vila Real)

Frstemann recolhe formas como Hadurih, Hadorich, Hadarich, Hadaricus, Haderich (ADN: 796-7).

24.- EBURICUS PG *EBURIRKAZ 'Porco Bravo-Rei'

Ilha de Orjais n 142 2666. Roberto Bolao e Rafael Dieste.

Filho de Miro, sobe ao trono morte deste, o ano 583, e reina at o ano 584. Neste ano deposto polo seu cunhado udeca, quem lhe rapa a cabea e o interna num mosteiro logo de o ordenar presbtero, incapacitando-o para o governo. O nico acto poltico que conhecemos do seu breve reinado o da renovaom da amizade co rei Leovigildo dos godos, j garantida polo seu pai Miro a consequncia da sua expediom a Sevilha.

6 dias atrs Nomes do pas Toponmia inventada (I): a Costa da Morte

Eborico na crnica de Jom de Biclara: 'Liuuigildus rex civitatem hispalensem congregato exercitu obsidet et rebellem filium gravi obsidione concludit, in cuius solatio Miro Suevorum rex ad expugnandum Hispalim advenit ibique diem clausit extremum. cui Eburicus filius in provincia Gallaetiae in Regnum succedit. Interea Liuuigildus rex supra dictam civitatem nunc fame, nunc ferro, nunc Baetis conclusione omnino conturbat. (583) His diebus Audeca in Gallaecia Suevorum regnum cum tyrannide assumit et Siseguntiam relictam Mironis regis in coniugium accepit. Eboricum regno privat et monasterii monachum facit. (584) Audeca vero regno privatus tondetur et honore presbyterii post regnum honoratus non dubium quod in Eborico regis filio rege suo fecerat, patitur et exilio Pacensi urbe relegatur' (585) 1 semana atrs MusarqOurense | Museo Arqueolxico Provincial de Ourense Torre de Porqueira 3 semanas atrs JEANFRUJO Peces-Barba

Eborico na obra de Gregrio de Tours:

4 semanas atrs

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 3 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25
ULMO DE ARXILA Cousas que nom som o que parecem (4): de santidades enganosas

'Sed Miro postquam in patria rediit, non multos post dies conversus ad lectulum, obiit. Infirmatus enim ab aquis Hispaniae fuerat malis aeribusque incommodis. Quo defuncto, filius eius Eurichus Leuvichildi regis amicitias expetiit, dataque, ut pater fecerat, sacramenta, regnum Galliciensim suscepit. Hoc vero anno cognatus eius Audica, qui sororem illius disponsatam habebat, cum exercitu venit; adpraehensumque clericum facit ac diaconatus sibi praesbiterii ei inponi honorem iobet. Ipse quoque acceptam soceri sui uxorem, Galliciensim regnum obtenuit. Leuvichildus vero filium suum Herminichildum coepit et sicum usque Toletum adduxit, condemnans eum exilio; uxorem tamen eius a Grecis erepere non potuit.' (HF VI, 43)

5 semanas atrs Arqueotoponimia La cacera del avetoro 1 ms atrs A Nosa Historia Santiago condutor de mortos e vivos, cristianizador forza

O nome Eburico / Eurico um nome composto, cum primeiro elemento *eburaz 'porco bravo' (figuradamente, 'guerreiro'), e um segundo elemento *rkaz 'rei'. moi pouco frequente na Idade Mdia: 'et in Collinas alia villa que comparavit de Ecta Overiz' (CODOLGA: Chantada 1073) 'in illo casale ubi habitavit Evorigo' (CODOLGA: Braga 1088)

2 meses atrs Tem deixado porm vrios topnimos: Besteburiz (7 hab.- Ourol, Lugo), de *Westi Eburici ou de Bustum Eburici. Perto hai um Besterrejulfe, co mesmo primeiro elemento, que puidesse ser cognato do gals mdio gwesti 'vivenda', ou umha rara transformaom do galego de orige cltica busto 'terreo cercado para vacas'. toponmia galego-portuguesa e brasileira sia

3 meses atrs Buriz (0 hab.- Muras, Lugo) O ROMNICO NA GALLAECIA So Pedro de Rates (Pvoa de Varzim)

Sam Pedro de Oburiz / do Buriz (freguesia com 427 hab.- Guitiriz, Lugo) 'in Sancti Vincenti de Maia et in Sancti Petri de Ovoriz' (CODOLGA: Monfero 1136) 11 meses atrs +Euriz (extinto, no rio Eo) em 'item de Ripa Euue, Villa Euriz' (Lourenza s.d.) O NOSO PATRIMONIO DISTRIBUCIN DOS XACEMENTOS 1 ano atrs O que ouo por a Do que mal 1 ano atrs Basteira Fondevila, Fondodevila, Cimadevila 2 anos atrs Frstemann recolhe formas como Ebarrih, Everico, Eboric (ADN: 445); assi como Euric, Eoricus (ADN: 45).

+rio Euoriz (extinto, Ferrol, Crunha), em 'in ualle Trasancos subtus alpe Sancti Georgii, discurrente riuulo Euoriz, concurrente ad aulam Sancti Iohannis de Esmaheli' (Sobrado 1163)

25.- SISEGNTIA PG *SISEGUNJ

Esposa do rei Miro e possivelmente nai de Eborico. Foi tomada como esposa polo seu genro udeca, para assi legitimar o seu ascenso ao poder. Na crnica de Jom de Biclara: 'His diebus Audeca in Gallaecia Suevorum regnum cum tyrannide assumit et Siseguntiam relictam Mironis regis in coniugium accepit. Eboricum regno privat et monasterii monachum facit.'

O nome Sisegntia um composto, cum segundo elemento *gunj 'batalha, loita', o mis frequente na antroponmia germnica da Galiza e Portugal, e um primeiro elemento *sis-, tal vez 'antepassado', ou variante de *sigis- 'vitria' (ADN: 1344-47). Tem umha modesta presena na antroponmia medieval: 'filios Petri et Sarracine filie uel nepti Sisegundie qui fuit filia Aluiti et Uedragese' (CODOLGA: Coimbra s. X) 'ego Sisgundia qui sum uxore Gigulfo, timendo peccato quod ambo fecimus' (Celanova 989) 'ego Egica et uxor sua Sisgundia ad vobis Nausti Gaudilaz' (Celanova 1031)

Nom tem deixado toponmia associada, como os mis dos antropnimos femininos. Em Europa Frstemann s recolhe a reina Siseguntia como portadora deste nome (ADN: 1346).

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 4 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)


26 .- UDECA PG *AUDECN

12/08/25 15:25

udeca, cunhado de Eborico e genro de Miro, alou-se co trono logo de se presentar co exercito diante do primeiro o ano 584, tomando-o prisioneiro, e fazendo-o dicono e presbtero para o inabilitar como rei. Isto propiciou que o godo Leovigildo move-se o seu exercito contra o reino suevo no ano 585, devastando a Galiza co aparente pretexto de defender os direitos do seu amigo Eburico. Desse momento escreve Jom de Biclaro 'a gente dos Suevos, o seu tesouro e ptria som reduzidos ao seu poder, e fai [da Galiza] umha provincia dos Godos'. Como consequncia desta conquista, nom se produziu nem umha limpeza tnica, nem umha substituom populacional. udeca foi capturado, e Leovigildo investiu-no coas honras religiosas do presbitrio, exilando-o na cidade de Beja. udeca na crnica de Jum de Biclara: 'His diebus Audeca in Gallaecia Suevorum regnum cum tyrannide assumit et Siseguntiam relictam Mironis regis in coniugium accepit. Eboricum regno privat et monasterii monachum facit.' (584) 'Liuuigildus rex Gallaecias vastat, Audecanem regem comprehensum regno privat, Suevorum gentem, thesaurum et patriam in suam redigit potestatem et Gothorum provinciam facit.' (585) 'Audeca vero regno privatus tondetur et honore presbyterii post regnum honoratus non dubium quod in Eborico regis filio rege suo fecerat, patitur et exilio Pacensi urbe relegatur.' (585) udeca na obra de Gregrio de Tours: 'Quo defuncto, filius eius Eurichus Leuvichildi regis amicitias expetiit, dataque, ut pater fecerat, sacramenta, regnum Galliciensim suscepit. Hoc vero anno cognatus eius Audica, qui sororem illius disponsatam habebat, cum exercitu venit; adpraehensumque clericum facit ac diaconatus sibi praesbiterii ei inponi honorem iobet. Ipse quoque acceptam soceri sui uxorem, Galliciensim regnum obtenuit.' (HF VI, 43)

Tamm emitiu tremises, tendo desaparecido durante a Guerra Civil o nico conhecido, que levava o lema ODIACCA REIGES (ver http://www.scribd.com/doc/8479009/Espacio-y-Tiempo-en-La-Percepcionde-La-Antiguedad-Tardia, p. 47)

Nas fontes medievais galegas achamos: 'in Dei nomine. ego Goginus, prolem Adice vobis domno Rudesindo episcopo' (Celanova 954)

Na toponmia galega, os seguintes podem proceder do genitivo Adice deste nome, por perda romance do /d/ intervoclico: Santiago de Vilaz (freguesia com 43 hab.- Bezerre, Lugo) *villa *Adice

Aez (23 hab.- Lugo, Lugo) *Adece

O seu nome um hipocorstico derivado mediante o sufixo -kn do tema PG *audaz 'prspero, rico', frequente na antroponmia germnica. Frstemann recolhe Audac, Audeca, Audace, Autach, Odag, Odich, Oddik, Otich, Otichi, Otih, Oticho, Otycus (ADN: 188).

27 .- MALARICO

Malarico proclamou-se rei dos suevos o ano 585, logo de que Audeca fosse derrotado polos godos, num acto nom legitimo para o cronista godo Jom de Biclara. Lamentavelmente -desculpe-se-me se tomo partido- foi derrotado e feito prisioneiro polos duques de Leovigildo -cada umha das cinco provncias godas dependia militarmente dum duque: 'Malaricus in Gallaecia tyrannidem assumens quasi regnare vult, qui statim a ducibus Leovegildi regis oppressus comprehenditur et Leovegildo vinctus praesentatur.' (585)

O seu nome um composto dum primeiro elemento de etimologia pouco clara mais relqtivamente productivo, *mal-, um segundo *rkaz 'rei'. um nome frequentssimo na toponmia e infrequente na antroponmia medieval, como se a revolta encabeada por Malarico tivesse feito del um heri, polo que o seu nome teria sido outorgado a moitos meninhos suevos, para logo passar de moda co tempo. Nas fontes s acho:

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 5 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25

'qui presentes fuerunt: Malerigus testes. Iodemirus ts. Osorio confirma.' (CODOLGA: Carvoeiro 788)

Na Toponmia: Sam Miguel de Castro Marigo / Castromarigo (freguesia com 38 hab.- Veiga, Ourense)

Maariz (45 hab.- Mondonhedo, Lugo)

Mariz (8 hab.- Gomesende, Ourense)

Mariz (37 hab.- Porto Marim, Lugo)

Mariz (10 hab.- Tavoada, Lugo)

Sam Martinho de Mariz (freguesia com 208 hab.- Chantada, Lugo) '& de Lea, & de Sancto Martino de Maariz, & cautum de Portucelo, & de Graliar' (CODOLGA: Mondonhedo 1156); 'iusdem in pignore pro eis casale meum quod habeo in Maariz in terra de Asma, sub parrochia sancti Martini' (Osseira 1245);

Santa Baia de Mariz (freguesia com 197 hab.- Guitiriz, Lugo) 'et sunt ipse hereditates ultra Cordal de Dombreti contra Maarit Vilar Pineiru, Oroix, Pradaeiru de Iusano, Pradaeru de Susano, Antimir.' (Sobrado 1206) 'uillam meam propriam quam uocitant Malarici qui est subtus montem Navefracte, territorio Nalare et Parrigue' (Sobrado 984); 'Uerani, alia ibi ubi Arias habitat, ecclesia sancti Martini, uilla Malariz cum ecclesia sancte Eolalie de Spanar. in Boconti, uilla Ganioli' (Sobrado 971); 'in ualle Parriga, uillam que dicunt Sanctam Leocadiam mediam secundum nobis debitam manet, uilla Malarici media' (Sobrado 966);

Vila Mariz / Vilamariz (25 hab.- Riba d'Eu, Lugo)

+Maariz (extinto, por Avanha, Crunha), em 'villa Palacios, cognomento Nanton, cum suos villares integros Maariz, villar Miron, Sarz[?], villa de Palacio, et quantum habeo in villa de Trianes, Suilam, Villarino, Buscheiro' (CODOLGA: Santiago 988)

+Maari (extinto, por Silheda, Ponte Vedra), em 'iacentia, territorio Dea, sub castro de Tiodona discurrente aqua de Maari; et fige se in aqua de Togia' (CODOLGA: Caamanzo 1096)

+Malarici (extinto, Corgo, Lugo), em 'ecclesiam sancti Petri de Farnatarios: ecclesiam s. Stephani, & villam vocitatam Portugale: Villam de Pousata & de Quintanela: Villam de Malarici cum familia: Villam de Sisnandi: ecclesiam s. Eolaliae de Zerzeta:' (CODOLGA: Lugo 897)

+Melarici (extinto, Oino, Lugo), em 'per illum patronum qui diuidit inter Saa et Sanctam Mariam de Gua et Montem de Rege, et inde in directum per ipsum [veranum] ad aream de mauris et per montem Melariz, et ascendit ad montem ad locum Ledanie' (CODOLGA: Santiago 1228) Em Portugal: Mariz (Barcelos, Braga)

Mariz (Braga, Braga)

Mariz (Vila Nova de Gaia, Porto)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 6 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25

A nivel Europeu Frstemann acha Malorix, Malarich, Malaricus, Malarichus, Mellaricus (ADN: 1087).

28.- PANTARDUS PG *BANDAHARDUZ ou de PG *BANTIHARDUZ

Pantardus era arcebispo catlico de Braga no ano 589 provavelmente sucedeu a Sam Martinho de Dume quando assiste ao terceiro concilio de Toledo como metropolitano da Galiza. Ali assina no seu nome e em nome de quem fora at daquela o seu cometropolitano, Nitigisio de Lugo, bispo que conhecemos por ter participado nos conclios suevos: 'Pantardus in Christi nomine Ecclesiae Catholicae Bracarensis metropolitanus Galliciae provinciae, his Constitutionibus quibus in urbe Toledana interfui anuens tam pro me quam pro fratre meo Nitigisio episcopo de civitate Luci subscripsi.' (Toledo III, ano 589) Por certo, que frequente que Pantardo senha contados como godo, dada a sua presena num concilio de Toledo, mais o feito de o bispo suevo catlico de Lugo, Nitigisio, seguir no seu posto logo da conquista de reino e a sua incorporaom como provncia ao reino toledano, junto com as prprias noticias do concilio a satisfaom do godo Reccaredo por ter lograda a conversom ao catolicismo dum infinito nmero de suevos, mostra que os godos nom levarom a cabo umha limpeza tnica ou substituom dos suevos logo da conquista, do que tampouco haveria quaisquer outro indcio arqueolgico ou documental. Ademais, Piel assegurava (Boletim IV: 312) que nom se conhecem entre os godos nomes formados cum segundo elemento *harduz 'duro, forte, bravo'. Por outra banda, dado o estranho do seu nome unido ao feito de ser o sucessor de Sam Martinho, poderia ser Pantardo um eclesistico de orige franca? Frstemann (ADN: 245) s recolhe umha persoa com este nome, este mesmo bispo suevo de Braga que acode ao terceiro Conclio de Toledo. O seu primeiro elemento puidesse ser PG *bandam 'banda, bandeira; grupo de guerreiros', ou PG *banti 'distrito, comarca'. O segundo elemento *harduz 'duro, forte, bravo' (gtico hardus, nrdico antigo harr, saxom antigo hard, alto alemm mdio hart / hert). Este antropnimo nom tem deixado toponmia associada, mais si achamos algum antropnimo relacionados, que amossa o mesmo passo /b/ /p/: 'Rudericus presbiter. Pantinus abba. Didacus Munioni cfr.' (Celanova 949)

E igualmente, vrios topnimos: Santiago de Pantim / Pantn (freguesia com 613 hab.- Valdovinho, Crunha) 'in territorio Trasanquis, villas pernominatas Pantim et Figaredo' (CODOLGA: Caaverio 1192)

Santo Estevo de Vilar Pandim / Vilarpandn (freguesia com 79 hab.- Navia De Suarna, Lugo) E: Sam Martinho de Pantom / Pantn (116 hab.- Pantom, Lugo)

+Pantoni (extinto), em 'quod mici concessit suus pater per titulum dotis, it sunt Pantoni et Elanni' (CODOLGA: Carboeiro 929)

29.- NEUFILA PG *NEUILAN 'Novo'

Bispo catlico de Tui, assiste ao III concilio de Toledo, de 589, onde firma as actas no posto nmero treze entre os mis de sessenta bispados representados, o que indica que devia ser um veterano no seu cargo; quer-se dizer, j devia ser bispo tempo antes de que o reino suevo fosse absorvido polo visigodo, quatro anos antes. 'Neufila Tudensis Ecclesiae Episc. Subsc.' O seu nome um derivado do proto germnico *newjaz 'novo' (gtico niujis, alto alemm mdio niuwe, antigo francnico nwi ), mediante o sufijo -ilan. Amossa duplicaom de wau por efeito da iode (fenmeno fontico germnico ocidental) assi como a mutaom romana /wi/ /i/ /fi/: *Neujilan *Neuwila Neufila. Acho o nome nas fontes medievais numha forma mis evoluda, Nuilla, e mis na forma feminina Nuilo: Nuila *Nwila *Neuwila: abuit Analso filios nominibus Nuilla, Olerbio, Alamiro, Framila, Eodo, Pergamenio, Guntrote () de Nuilla sunt natos Analso, Framila. de Olerbio sunt natos Calcedonio, Asiulfo. (Celanova s. XI)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 7 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25

E os femininos: mulieres filias de Sando, Uistreia, Nuilo, Eileona; (CODOLGA: Lalin 1010) villa que comparavimus de Nuilo que fuit mulier de Ero Gresulfiz; (Samos 1026)

Na toponmia temos: Noilm / Noiln (12 hab.- Oino, Lugo)

Sam Cosmede de Nulhm / Nulln (freguesia com 165 hab.- Nogais, Lugo)

A nvel europeu Frstemann acha (ADN: 1161): Niuwila, Niwilo, Nevelo, Nilo, Nepolo. Nas inscrions rnicas nrdicas conhecem-se os nomes Niujila e Niuwila (ver http://www.sprakradet.se/images/NA/pdf/urnord.pdf, p. 14).

30.- LUPATUS PG *LEUBAHAUZ 'Amado-Loita'

Lupatus era bispo catlico de Ourense no ano 589, quando um arcipreste acode ao terceiro Conclio de Toledo na sua representaom:

'Hildemirus archipresbyter Auriensis Ecclesiae agens vices Domini mei Lupati Episcopi subscripsi.' Se nom o infrequente cognomen latino Lupatus, o nome composto germnico *Leubahauz, que como Pantardo, amossa umha realizaom moi inovadora, com /p/ por /b/ e /t/ por //. O seu primeiro elemento o proto-germnico *leubaz 'amado', o segundo PG *hauz 'loita, batalha'. um nome pouco frequente, que s acho umha vez na Rioja e nom tem deixado toponmia associada: 'quem sub Dei tuicionem sub presentibus parentes nostri Lebatus et Momadonna' (Sam Milln 800) Frstemann recolhe s (ADN: 1026): Liuphad, Liefad, Lupatus.

Publicada por Cossue em 09:32 Etiquetas: antroponmia, antroponmia sueva, toponmia germnica Recomende isto no Google

Nenhum comentrio: Postar um comentrio


Deseja opinar, comentar, perguntar, negar, corrigir? Este o lugar: Digite seu comentrio...

Comentar como:
Publicar

Select profile...

Visualizar

Hiperligaes para esta mensagem


Criar um link

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 8 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (IV de V)

12/08/25 15:25

Postagem mais recente Assinar: Postar comentrios (Atom)

Incio

Postagem mais antiga

INSCREVER-SE Postagens Comentrios View My Stats

Modelo Simple. Tecnologia do Blogger.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-iv-de-v.html

Pgina 9 de 9

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

Compartilhar

Denunciar abuso

Prximo blog

Criar um blog

Login

Incio

Referncias e Bibliografia

25 DE JULHO DE 2009

ATUALIDADE POLTICA NA GALIZA "mal lhe vai ao raposo quando anda aos ovos"

Antroponmia Sueva (e V)

EU SOM Cossue Galiza

Abstract: An study on the personal names of the Suevi, a Germanic people which settled in Galicia and northern Portugal in 410 A.D.

http://frornarea.blogspot.com/ http://verbaescrita.blogspot.com/ o.cossue@gmail.com Visualizar meu perfil completo

PESQUISAR NESTE BLOGUE: Antroponmia Sueva I


Pesquisar

Antroponmia Sueva II DIZQUE: Antroponmia Sueva III

Cossue wrote...
Ops... Obrigadinho.

Antroponmia Sueva IV

Cossue wrote...
Por certo, e aguardo que sem que semelhe quaisquer tipo de &#39;peloteo&#39; :-), os amadores da... Continue >>

Antroponmia Sueva V

Cossue wrote...
Hola meu! Totalmente de acordo: a identificaom destes velhos nomes do pas tarefa bem... Continue >>

Ulmo de Arxila wrote...


31.- HILDEMIRUS PH *HILDEMRAZ 'Grande na Batalha' Quando trabalhei com a toponmia da documentaom do Tombo de Tojos Outos para a minha tese, fum... Continue >>

Arcipreste de Ourense que acode a Toledo em represetaom do bispo Lupatus: Hildemirus archipresbyter Auriensis Ecclesiae agens vices Domini mei Lupati Episcopi subscripsi. um nome moi frequente na Galiza medieval. Eis umha escolma: Iquila ibi presens fuit. Ferriolus testis. Eldemirus conversus hoc ts. (Lugo 816) endericus presbiter ts. [sig.], Ildemirus presbiter ts. [sig.], Proamius presbiter ts. [sig.], Astrulfus iudex ts. (Sobrado 818) in uilla Marciani, de Ripa Maiore super domos Eldemiri usque ad arborem et usque ad limitem de agro Ierici (Sobrado 887) Vigitus ts., Bisandus ts., Ildemirus ts (samos 909) Ascarigus, Brandila, Eldemirus, Aluitus, Albanus (sobrado 929)

crougintoudadigo wrote...
Parabns Cossue polo trabaho! Tem uma enorme beleza.

AS MINHAS IMAGES

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 1 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

Adelfius abba conf.; Ildemirus testis., Rudericus testis., Manualdus testis (Samos 931) Vistrila diaconus ts. Ildemirus presbiter ts. Iheremias presbiter ts. (Celanova 932) Eldemirus, cf. Feles, cf. Ero, cf. Sunilla, cf. (Lourenza 947) frater Raupario ts. frater Ildemiro ts. frater Astrulfo ts. (Celanova 983) Sentani confessus cfr. Eldemirus confessus cfr. Riquilani confessus cfr. (Celanova 989) Gundesindo cf., Eldemiro cf., Aldereto presbiter cf. (sobrado 1000) MARCADORES antropologia (3) antroponmia (36) antroponmia sueva (6) celtismos em galego (11) fontica (1) germanismos em galego (14) latim e toponimia (5) Tem deixado ao menos um topnimo ainda em uso, e acho umha cita medieval de outro lugar de igual nome (a falta de desinncia indica que um topnimo, nom um antropnimo): laudas e inscrions (6) literatura (1) lugares (1) manda caralho (1) +Ildimir (extinto), em 'Villam de Loverici; Villam de Ildefonso; & de Ildimir integras ipsas villas (CODOLGA: Lugo 897) Manda truco (1) nojo (2) nom calar (1) Outras vozes (1) referncias (1) Aldemir (4 hab.- Crecente, Ponte Vedra) romnico (9) Sarmiento (1) territrios medievais (6) A abertura da vogal tona /i/ em /a/ em primeira slaba de palavra, quando tona, comum. um composto *Hildemraz, PG *hildj 'loita' e *mr(j)az 'grande, afamado'. Frstemann (ADN: 832-833) acha: Childomar, Hildimar, Hildimer, Hiltimari, Hiltimar, Hiltimeri, Hiltimere, Hildamar, Hildemar, Hildemaris, Hildemir, Childemer, Childomar, Heldamar, Heltmar, Eldemaris, Iltimeri, Ildmir. ARQUIVO DO BLOGUE 2012 (13) 2011 (14) 2010 (7) 2009 (48) 32.- COMMUNDUS PG *GUMAMUNDUZ 'Home-protecom' Dezembro (1) Novembro (3) Commundus era bispo de Idanha o ano 589, quando acode a Toledo: 'Commundus in Christi nomine Episcopus Egedensis Ecclesiae subscripsi.' Outubro (2) Setembro (5) Agosto (1) Julho (6) PG *Gslaz 'Refm, Hspede, Garante' nome composto *Gummunduz, de *gumn 'home' e *munduz 'protecom' (note-se a grafia /k/ por /g/), pouco frequente, que s acho outra vez na documentaom galega medieval: 'Odoarius ts., Gomundus ts., Froila ts., Mirus ts.' (Sobrado 941) Antroponmia Sueva (e V) Antroponmia Sueva (IV de V) Conquista da Lmia (Go west, young man!) Bascos e Vascos Antroponmia Sueva (III de V) Nom acho topnimos associados. Frstemann (ADN: 692) cita os seguintes: Gummund, Gummunt, e Cummunt. Junho (6) Maio (5) Abril (2) Maro (4) 33.- ERMARICUS PG *ERM(EN)ARKAZ 'Grande-rei' Fevereiro (8) Janeiro (5) 2008 (28) Bispo de Laniobre, lugar desconhecido cujos bispos acodem a trs conclios de Toledo. Pode ser o nome da 'capital' do bispado dos bretons, j que nunca acodem a um mesmo conclio representantes de Bretonha e de Laniobre (de facto, os bretons aparentemente nom acodem a este conclio). Assi mesmo, a toponmia cltica em -bre tipicamente galega, se bem nom exclusiva (em todo caso, representa mis do 90%). 'Ermaricus Laniobrensis Ecclesiae Episcopus subscripsi.' O seu nome o mesmo do rei Hermerico, e resulta notvel que Frstemann apenas recolha quatro pessoas com este antropnimo (ADN: 473): Hermericus e Ermaricus, e mis Ermerich e Hermericus. Dous deles som este bispo e o rei suevo. Polo demais, remeto ao leitor entrada de Hermerico (no primeiro artigo da srie). FROR NA AREA RECOMENDA: A Nosa Historia ADIGAL Anuario Brigantino. Arqueotoponimia Basteira Biblioteca Virtual Galega Boletim de Filologia Captulo 0 Celtiberia.net toponmia cltica (21) toponmia germnica (37) trosmadas (6)

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 2 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

Dicionrio de Dicionrios Enciclopedia Galega Universal 34.- SUNILA OU SUMNILA PG *SUNJILA 'Verdadeiro (dim.)' Ilha de Orjais Jeanfrujo Laberinto Romnico Libro. Libary of iberian resources online. Bispo arriano de Viseu, um dos quatro bispos arrianos procedentes de sedes situadas em territrio suevo. Ainda que poidssemos suspeitar que fosse um godo posto por Leovegildo no seu lugar s trs anos antes, provvel que nom seja esse o caso: 1- Nas prprias actas do III Conclio de Toledo, Reccaredo gaba-se de ter atrado ao catolicismo a um 'nmero infindo de suevos'. 2 Quando Reccaredo captura ao rebelde bispo arriano de Toledo, exila-o na Galiza. Nom parece um bo plam enviar um arriano que se mobiliza com outros para depor ao rei a umha provncia recm conquistada, se nela poidesse achar um godo apoio doutros godos para retomar o poder para o seu partido. A bo seguro, o exlio na Galiza representava apartar-lo doutros godos aos que poidesse atrair. 3- Firma num ponto mdio entre os confirmantes, o que sugere que pode ser um antigo bispo catlico suevo que se tornou arriano baixo Leovigildo, e voltava ao catolicismo com Reccaredo. o nico bispo de Viseu em acudir, o que favorece esta interpretaom. Finalmente, esta o ponto de vista mantido por E. A. Thompson na sua clssica obra 'The Goths in Spain': 'Por lo cual ocho obispos que haban abjurado del arrianismo -cuatro godos y cuatro suevos...'('Los Godos en Espaa', p. 115); 'Pero en el III Concilio de Toledo, en 589, cuatro obispos arrianos de Galicia abjuraron su arrianismo y firmaron en las actas del Concilio como catlicos. Eran Beccila, de la sede de Lugo; Gardingus, de Tuy; Argiovittus, de Oporto, y Sunnila de Viseo, todos ellos com nombres germnicos. (Pero los de las restantes sedes no adjuraron, ni siquiera el de la ciudad metropolitana de Braga: evidentemente, no todos los suevos arrianos tenan una fe tan ligera).' ('Los Godos en Espaa', p. 105) 21 horas atrs Nas actas do terceiro conclio atopamos o nome deste em duas instncias: Sumnila in Christi nomine civitatis Vesensis episcopus anathematizans heresim Arrianim dogmatis superius damnatam fidem hanc sanctam catholicam, quam in ecclesia catholica veniens credidi, manu mea de toto corde subscripsi. Sunila Vesensis Ecclesiae Episcopus subscripsi. O Embigo do Becho "SERMOS GALIZA" faise eco do dcimo aniversario do "ROTEIRO SARMENTO" en Cerdedo 23 horas atrs Patrimonio GalegoPatrimonio Galego | Patrimonio Galego Hrreo de San Martio de Ozn 1 dia atrs Captulo 0 A serpe que mira cara Cosoirado 2 dias atrs Ilha de Orjais n 142 2666. Roberto Bolao e Rafael Dieste. MINHA LISTA DE BLOGS MEDIATECA |consellodacultura.org 15 horas atrs Archaeoethnologica Arte Celta de Miranda Jane Green Mediateca do Consello da Cultura Galega Museo do Pobo Galego Nomes do pas O Embigo do Becho O que ouo por a O Ribeiro de Frutos O Romnico na Gallaecia Pea do Mes, do Museu Arqueolgico de Ourense Publicaons do Centro Ramn Pieiro. Toponmia galego-portuguesa e brasileira Ulmo de Arxila

O seu nome um derivado de *sunjaz 'autntico, verdadeiro', onde a alternncia de /n/ e /n:/ deve-se, suspeito, iode. um nome frequente na Idade Mdia, coma amossa a seguinte escolma: prenominatos Bennato Sunnilla, et Gundesindus presbiter (Lugo 747) Froyla clerico sum test. Sunnila clerico sum testis. Zanilus clerico sum test. (Lugo 760) Sunila presbiter ts. Horosius presbiter ts. Didacus presbiter ts. (celanova 922) Roderigu ts. Sunila ts. Montano ts (Celanofa 934) Gundemarus diaconus ts., Sunila ts., Gundemiru Aldurieti ts., (sobrado 941) Ero, cf. Sunilla, cf. Sediges in hanc scripturam (Lourenza 947) Uidragildus clericus ts. Aloytus Sunilani ts. (samos 951) et hic in ipsa villa vinea que fuit de Sunila media (Samos 958) Pelagio confirma. Sunilo, Mito Argesindiz (Celanvoa 964) Gramila ts. Synilla ts. Itilo ts. Medoma ts (celanova 967) et fratri meo Sunilani cum consanguineis meis (Samos 969) Sunila cum sua muliere et filiis suis (Samos 975) ego Sunilla et uxor mea Susana vobis domno Cresconio (Celanova s. X) Ero Audinizi. Azo Vimarizi. Fonso Sunilla (Celanova 987) Sunnila Pinioliz cfr (signum) (Celanova 993) Danilla. Savarigo. Sunilla. Merla. Buiso (Celanova 995) et accepit sagionem regis et pontificis, nomine Sunilam (TA 999)

6 dias atrs Nomes do pas Toponmia inventada (I): a Costa da Morte

1 semana atrs MusarqOurense | Museo Arqueolxico Provincial de Ourense Torre de Porqueira 3 semanas atrs JEANFRUJO Peces-Barba

Os seguintes topnimos penso que podem ter a mesma orige; amossam todos perda de /n/ intervoclico, e gemeaom do /l/ nom rara em deminutivos germnicos: 4 semanas atrs

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 3 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25
ULMO DE ARXILA Cousas que nom som o que parecem (4): de santidades enganosas

Soilm / Soiln (49 hab.- Chantada, Lugo)

Sinlhm / Sinlln (22 hab.- Nogais, Lugo)

5 semanas atrs Arqueotoponimia La cacera del avetoro 1 ms atrs

Solhns / Sollns (295 hab.- Teo, Crunha) A Nosa Historia Santiago condutor de mortos e vivos, cristianizador forza Frstemann cita (ADN: 1371) um s Sunila junto com este Sunnila. 2 meses atrs toponmia galego-portuguesa e brasileira sia

35.- BECILLA OU BECCILA PG *BGILAN 'Loita (dim.)'

Bispo arriano de Lugo que acode ao terceiro conclio de Toledo. Confirma as actas num posto modesto, indicando ser relativamente novo na sua ctedra. Lembremos que Lugo tinha j um bispo catlico: o veterano Nitigisio, quem j era bispo quando se reunira o concilio II de Braga (ano 572). 'Becilla Lucensis Ecclesiae Episcopus subscripsi.' 'Beccila in Christi nomine civitatis Lucensis episcopus anathematizans heresim Arriani dogmatis superius damnatam fidem hanc sanctam catholicam, quam in ecclesia catholica veniens credidi, manu mea de toto corde subscripsi.' 11 meses atrs O NOSO PATRIMONIO DISTRIBUCIN DOS XACEMENTOS 1 ano atrs O que ouo por a Do que mal 1 ano atrs Basteira Fondevila, Fondodevila, Cimadevila 2 anos atrs 3 meses atrs O ROMNICO NA GALLAECIA So Pedro de Rates (Pvoa de Varzim)

O nome , suspeito, um derivado do tema PG *bgaz 'loita'. Nom se repite nas fontes galegas editadas da Idade Mdia, nem tem deixado tampouco toponmia associada. Frstemann fornece as seguintes citas, com idntica proposta etimolgica (ADN: 231): Bachilo, Pecchilo.

36.- GARDINGUS PG *GARDINGAZ '(do) recinto, (da) corte'

Bispo arriano de Tui no ano 589, deveu ser nomeado no mesmo momento que o bispo de Lugo Becilla, bastante mais tarde j que o bispo catlico Neufila. O seu nome corresponde-se coa verba goda (latinizada na desinncia) gardingus, que se aplicava a um certo tipo de pessoa da mis alta nobreza, equivalendo ao latino vir illustre. Semnticamente tem porm o mesmo valor que o latim 'palatinus', derivando do protogermnico *gardn 'recinto, casa' mediante o sufixo possesivo -ng-. Gardingus Tudensis Ecclesiae Episcopus subscripsi. Gardingus in Christi nomine civitatis Tudensis episcopus anathematizans heresim Arriani dogmatis superius damnatam fidem hanc sanctam catholicam, quam in ecclesia catholica veniens credidi, manu mea de toto corde subscripsi.

Este nome nom tem chegado a alta Idade Mdia, nem tem deixado toponmia associada. Ainda que Frstemann nom fornece outros exemplos antigos (ADN: 600), si da as formas antroponmicas alems actuais (no ano 1900): Gerting, Gertung.

37.- ARGIOVITUS PG *HARJOWTAZ 'Exercito-conhecido' ('quem conhecido polo Povo/Exrcito')

Bispo arriano do Porto no ano 589, firma as actas s pouco depois de Gardingo: Argiovitus Portucalensis Ecclesiae Episcopus subscripsi. Arbitrus in Christi nomine civitatis Portucalensis episcopus anathematizans heresim Arriani dogmatis superius damnatam fidem hanc sanctam catholicam, quam in ecclesia catholica veniens credidi, manu mea de toto corde subscripsi.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 4 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

O seu nome, um composto *Harjowitaz de *harjaz 'povo, exrcito' e *wtan 'conhecer', nom falta na documentaom medieval galega: de tempore de domni Argeviti et domni Trastalone (CODOLGA: Caaveiro 936) Aluarus presbiter ts. Argeuitus presbiter ts. Sanctus presbiter ts. (Celanova 941) Zamasomel, testis. Froila, testis. Argiuido, testis. (CODOLGA: Santiago 947) in portione de filios Gunterodis id est Argiuitus gen(i)tibus Tratiuigia Recedrudi Gaudiosus Tequelo Julia filios Stanildi Sitiuidis Gluscudilum (CDGH 954) hereditate nostra propria quos comparavimus de Argevitu et uxor sua Itilo (Celanova 1025) sub domo Belliti et sub verea antiqua que fuit de Argevito et de sua mulier (Samos 1083)

O que vem acompanhado por um par de topnimos:

Argevide / Arxevide (30 hab.- Srria, Lugo) et locos antiquos per termino de Sarria, et inde per Argiviti, et inde per terminos de Froian (Samos 1057); ipsas hereditates sunt ubi dicunt Argeviti et in illo codesale de illa strata (Samos s. XI); per terminos de Cesar, per terminos de Argiviti, per terminum de sancto Cosme, per terminum de Ranosindi (Samos 1072)

Arjuvide / Arxubide (4 hab.- Toques, Crunha)

Frstemann nom recolhe este nome, mis si outros com idntico ou similar segundo tema (ADN: 1562): Altwid, Ermowit, Liuzwid, Alfwid, Kerwito, Raguitus...

38.- ERMENGON, ERMEGO

O nome Ermengon o de umha mulher suaba, esposa dum vndalo de nome Ingomar, soterrada numha antiga igreja de Hippo Regio (hoje Annaba, Arglia), segundo se recolhe numha das poucas inscrions africanas atribuveis aos vndalos: 'DIE III IDUS SEPTE/MBRES RECESSIT E/RMENGON SUABA / BONE MEMORIE IN P/ACE ANN XXXV / CONIUA INGOMARIS' (AE 1962, +00347) Sobre a orige desta mulher, nom hai moita dvida de que era sueva, e puido ter chegado a frica nom junto cos vndalos, senom posteriormente, como sinal de aliana entre estes e os suevos, nalgumha das numerosssimas embaixadas mantidas entre estas gentes e que nos som mencionadas por Hidcio. Desde logo, o casamento era ente os germanos um jeito fundamental para a formaom de alianas, e a prpria crnica hidaciana boa mostra dela (o rei Rechiario casa cumha princesa visigoda, e Rechimundus casa cumha mulher que lhe envia o godo Theodoredo). Com respeito a verba suaba (germnico *swb-), tem-se dito que amossava que entre os suebos o /e:/ germnico j se pronunciava /a:/ no sculo V, mais isto nom est de acordo coa toponmia galega (Suevos, Suegos, nom **Suavos), nem coa generalidade da antroponmia sueva (a nom ser Heremegario, com /aj/ /:/ /a:/): Ariamiro, Miro, Theudemiro, Hildemiro... Por outra banda, a mesma inscriom vndala amossa o nome Ingomaris, que contrasta poderosamente co topnimo galego Angumil, genitivo de *Ingomr-, com preservaom de /e:/. dizer, esta inscriom vndala (cuja lngua presume-se germnica oriental) amossa duas vezes um fenmeno fontico geral nas lnguas germnicas ocidentais: (SUABA por SUEBA, INGOMARIS por INGOMERIS). O 'a priori' quando sem comprovaom 'a posteriori' umha pssima prtica cientfica. Que a lngua vndala seja a priori oriental, arcaica, nom significa que nom estivesse a sofrer os mesmos cmbios sofridos por outras lnguas de germaos que nom migrrom tam longe e viviam nas suas proximidades (penso em longobardos, bvaros e suos), e cujo resultado nom conhecemos at o sculo VII e VIII (o antigo alto

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 5 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

alemm). O apriorismo empregado por Piel no estudo da toponmia portuguesa germnica fai que sugira que a terminaom -ila visigtica e a -ilo sueva (por ser esta a terminaom maioritria na antroponmia alem medieval), sem parar-se tam sequera a fazer um breve estdio introdutrio da antroponmia sueva que lhe teria revelado que o sufijo suevo -ila, como entre godos, vndalos, anglos, nrdicos... Prossigamos. Este mesmo nome, Ermengon, portado por umha mulher que foi soterrada num sartego em Tomea, Ponte Vedra. A inscriom foi-nos transmitida por Sarmiento, que a cpia no sculo XVIII. Morta o ano 624, raoavel pensar que tanto ela como o seu nome eram suevos:

'HIC REQUI]/[E]SCIT CORPUS / ERMENGON / TRANSIVIT [IN] CA/L(ENDAS) MAI(AS) / (A)ERA DCLXII [3] QUIQUMQ(UE!) / HOC LEGERIT ET TEMER(ARIO) / [AUS]U VOLUERIT CORPUS ALIEN[UM] / IN LOCO ISTO DEPONERE ANAT(H)EMA SIT" (IRG-03, 00066) O mesmo nome, na forma Ermego, portado por umha mulher do sculo X, perto de Celanova: 'que ganavit de Ildontia et de filia sua Ermego terras sub sancto Iuliano' (Celanova s. X)

Frstemann nom recolhe este nome, que pola sua estranheza tem sido editado por vezes como ERMENGONDA; ante a tripla coincidncia anterior, penso que um nome independente, e que nom necessrio nem aconselhvel emendar as leituras das anteriores inscrions.

39.- HUNIMUNDUS PG *HNIMUNDUZ 'Jovem-protecom'

Suevo centro-europeu que deveu viver no ltimo quarto do sculo V, Hunumundus citado por Jordanes, que o qualifica de duque (chefe milar) e rei dos suavos (a mesma verba aplica aos suevos da Galiza noutros fragmentos da sua obra: 'Riciarium Suavorum regem'). quiescente vero tandem Hunnorum gente a Gothis Hunumundus Suavorum dux dum ad depraedandas Dalmatias transit, armenta Gothorum in campis errantia depraedavit, quia Dalmatia Suaviae vicina erat nec aPannonios fines multum distabat, praesertim ubi tunc Gothi residebant. quid plurimum? Hunimundus cum Suavis vastatis Dalmatiis ad sua revertens, Thiudimer germanus Valameris regis Gothorum non tantum iacturam armentorum dolens quantum metuens, ne Suavi, si inpune hoc lucrarentur, ad maiorem licentiam prosilirent, sic vigilavit in eorum transitu, ut intempesta nocte dormientes invaderet ad lacum Pelsodis consertoque inopinato proelio ita eos oppressit, ut etiam ipsum regem Hunimundum captum omnem exercitum eius, qui gladio evadissent, Gothorum subderet servituti, et dum multum esset amator misericordiae, facta ultione veniam condonavit reconciliatusque cum Suavis eundem, quem ceperat, adoptans sibi filium, remisit cum suis in Suavia. (LIII) Quorum exitio Suavorum reges Hunimundus et Halaricus vereti; in Gothos arma moverunt freti auxilio Sarmatarum, qui cum Beuca et Babai regibus suis auxiliarii ei advenissent (LIV). O nome um composto *Hunimunduz, de *hnaz 'que medra, novo' (ou do nome tnico huno?) e *munduz 'protecom'. Nom frequente na Idade Mdia na Galiza ou Portugal, nem tem deixado toponmia associada: Froia Saracini cf., Baltarius Unemundiz cf., Vimara Ordoniz cf. (Sobrado 952) Gresulfu Sugemiriz, Petrus Petri, Onemundus (CODOLGA: Braga 1025) Frstemann recolhe apenas trs persoas com este nome (ADN: 934): Hunimund, Hunimund, Unimund (suevo, godo e longobardo, respectivamente).

40.- HALARICUS PH *ALARKAZ 'Todo, totalmente-Rei'

Rei dos suevos centro-europeus a fins do sculo V, s nomeado por Jordanes: Quorum exitio Suavorum reges Hunimundus et Halaricus vereti; in Gothos arma moverunt freti auxilio Sarmatarum, qui cum Beuca et Babai regibus suis auxiliarii ei advenissent (LIV). Pola prpria grafia de Jordanes, que alternava formas com h e outras sem ela, sabemos que o mesmo nome que Alarico, um composto do adverbio PG *ala 'todo, totalmente' co segundo elemento *rkaz 'rei'. nome pouco frequente na Idade Mdia na Galiza:

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 6 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

ecclesia sancta Maria de Uermes quam fundamentauit Alaricus et sua progenie (CODOLGA: Lugo 747) Leouegildus ts., Alaricus ts., Varuarinus ts (Sobrado 827) Teodila ts. Gimondo ts. Alarico ts. Ordonio ts. Baltario ts. (Celanova 955)

Frstemann recolhe: Alaricus, Alarich, Alarihc, Alarih, Allaricus, Halaricus, Alrich (ADN: 53-54) Nom parece que seja o mesmo nome o seguinte, composto do primeiro elemento *aljaz 'eleger, escolher': et sic cessavimus ad arca qui dividet inter Parata et Aliarici (Celanova 940) et villa Aliarici quam nobis dedit Menendus et filii sui pro nostro renovo; (Samos 978) Gademiro diaconus filii Atilani; Egela diaconus cfr.; Aliarico diaconus cfr.; (Celanova 1000)

Que si tem deixado abundante toponmia, na Galiza e em Portugal:

Alhariz / Allariz (2670 hab.- Alhariz, Ourense)

Alhariz / Allariz (7 hab.- Lugo, Lugo)

Alhariz / Allariz (100 hab.- Marim, Ponte Vedra)

Algeriz (Anadia, Aveiro)

Algeriz (Val de Cambra, Aveiro)

Santa Lucrcia de Algeriz (Braga, Braga)

Santiago da Ribeira de Alhariz (Valpaos, Vila Real)

41.- GOMEDEI (gen.) PG *GUMEEWAZ 'Home-servo'

Topnimo de orige antroponmico recolhido no paroquial suevo, como Villa Gomedei, igreja dependente da s de Porto. Formalmente um genitivo de Gomedeus*, nome composto cum primeiro elemento *gumn 'home' e o segundo *ewaz 'servo, seguidor'. Comparte coa antroponmia sueva da mesma poca a preservaom do /e/ breve protogermnico como /e/, no entanto o gtico j o tinha convertido em /i/ breve. Nom o acho na Galiza nem como topnimo nem como antropnimo. Si o recolhe Frstemann: Gomadeo, Gomedeus (ADN: 692).

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 7 de 8

Fror na Area: Antroponmia Sueva (e V)

12/08/25 15:25

42.- RODOMIRO (abl.) PG *HROMRAZ 'Sona-afamado' Rodomiro no paroquial suevo (ou partiom do rei Teodomiro) umha igreja dependente de Viseu. Pola sua desinncia um ablativo do antropnimo Rodomirus*, do PG *Hromraz, composto de *hraz 'sona, fama', e *mraz 'afamado'. Frstemann recolhe Hrotmar, Chrodomar, Chrodmar, Crodmar, Hruadmar, Hruotmar, Rodomar, Rodimar, Rodemar, Rotmor, Rothmar, Ruadmir, Rutmar, Ruthmar, Romar... (ADN: 911).

Publicada por Cossue em 21:35 Etiquetas: antroponmia, antroponmia sueva, toponmia germnica Recomende isto no Google

Nenhum comentrio: Postar um comentrio


Deseja opinar, comentar, perguntar, negar, corrigir? Este o lugar: Digite seu comentrio...

Comentar como:
Publicar

Select profile...

Visualizar

Hiperligaes para esta mensagem


Criar um link Postagem mais recente Assinar: Postar comentrios (Atom) Incio Postagem mais antiga

INSCREVER-SE Postagens Comentrios View My Stats

Modelo Simple. Tecnologia do Blogger.

http://frornarea.blogspot.com.es/2009/07/antroponimia-sueva-e-v.html

Pgina 8 de 8

Você também pode gostar