Jemyma Betrian wil vooral positieve dingen doen

CURAAO Wereldkampioen kickboksen en Europees kampioen boksen Jemyma Betrian was dit weekend aanwezig op de Curaao Sports Nutrition Fair en vechtgala Here Comes The Boom. Versgeperst.com sprak met haar over kickboksen, haar moeder, boksen, voeding, geld, discipline en het einde van haar loopbaan. door Pieter Hofmann

Haar presentatie gaat vooral over haar carrire buiten de gevechten om, vertelt ze. "Juist buiten de ring krijg je de klappen. Veel mensen willen je stuk zien, omdat ze het jou niet gunnen". Fysieke klappen incasseren gaat haar beter af. Op haar eerste training werd ze flink onder handen genomen door de jongens. "Ik dacht: ik laat me niet kennen. Als ik iets begin wil ik iets bereiken. Mijn ouders zeiden tegen me: het is niet normaal dat je zo bont en blauw thuiskomt. Ik voelde de klappen wel hoor, ik zag het alleen niet als in elkaar geslagen worden, maar als iets waar ik sterker van werd. Die jongens van toen sporten nu niet meer, maar zeggen nu tegen me: hey, het is echt goed van je dat je bent doorgegaan." Vechtpartijtje Al op jonge leeftijd was Betrian was een stoer, jongensachtig meisje dat niet wegliep voor een opstootje of vechtpartijtje met andere kinderen. Betrian: "Zelf had ik het eigenlijk niet eens echt door dat ik zo hard sloeg. Ik hield gewoon van stoeien. Andere kinderen uit de buurt kwamen dan naar mij als ze ruzie hadden, en ik klaarde het dan voor ze. Uiteindelijk zei mijn moeder me: Jemyma, waar ben je mee bezig?

Ik zag het niet als in elkaar geslagen worden, maar als iets wat me sterker maakte
Ga iets positiefs doen met je leven!. De moederlijke vingerwijzing pikte ze snel op. In de wildebras bleek een groot talent voor zelfsturing schuil te gaan. Discipline Ik ben toch een bijzonder kind van haar. De andere twee waren ouder dan ik en deden wat ze zelf wilden. Zij gingen hun eigen gang. Ik had uiteindelijk meer discipline dan zij.

Veel mensen hadden misschien nooit verwacht dat ik ver zou komen. Fred Royers zei ooit dat ik zijn grootste talent ben. En hij heeft echt veel kampioenen gemaakt. Maar waar zijn ze nu? Tegen vooroordelen over nonchalante Curacaonaars loopt ze niet aan. Betrian: Ze kennen Antillianen als lakse mensen. Niet alle Antillianen hebben veel discipline. Maar uiteindelijk zag iedereen wel in dat ik cht wilde, en dat ik er positief in sta. Ik wil iets bereiken en anderen helpen. Nog altijd. Als nieuwe meiden voor het eerst komen trainen en nog helemaal niks kunnen, dan sta ik klaar om ze te helpen. Moeder Behalve voor nieuwe clubgenootjes staat Betrian ook onvermoeibaar klaar voor haar moeder. Na de scheiding van haar ouders werd hun band hecht. Het was niet de makkelijkste tijd, zegt ze. Ik zag dat ze veel verdriet had, maar ik had geen idee hoe ik haar blij moest maken. Ik was pas negen. Zelf hield ik ook al mijn frustraties binnen, ik sprak er niet over. Ze staat echter langer stil bij wat haar moeder doormaakte. Ze kwam in Nederland, zonder eigen familie. Na de scheiding was de familie Betrian geen familie meer, had ze alleen drie kinderen en een uitkering. Toch bleef ze sterk. Mijn moeder is voor mij echt de sterkste vrouw ter wereld. Een topsporter moet egocentrisch zijn om de top te halen. Ze klinkt eerder als iemand die zich wegcijfert voor anderen. Voor de mensen waar ik echt van hou, die mij het gevoel geven dat zij dat ook voor mij zouden doen, doe ik dat. Ik was heel egocentrisch, maar niet naar mijn moeder toe.

Er waren momenten dat ik naar het buitenland kon, en niet ging zonder haar. Later maakte ze wel duidelijk dat ze niet overal mee naartoe kon. Haar huiselijkheid is te verklaren doordat Betrian al op jonge leeftijd in binnen- en buitenland vocht.

Veel mensen op Curaao denken dat ik rijk ben, maar dan zou ik geen sponsors zoeken
Lucia Rijker Als andere grote inspiratiebron noemt ze Lucia Rijker, jarenlang de schrik van iedere boksring. Niet lang na mijn eerste training kreeg ik een dvd mee van haar, The Most Dangerous Woman Of The World. Toen ik de film had gezien, dacht ik echt: dat wil ik ook. Alles op knockout. Vier maanden later stond ik voor het eerst in de ring. Ook de Dutch Destroyer is een gerespecteerde vrouw en veelvoudig kampioen in een mannenwereld. Toch staan vrouwen er anders op dan mannelijke vechters. Betrian legt het nog maar eens uit: Ik word er niet rijk van, ik hou van deze sport. Wij doen een mannensport, zj verdienen veel. Veel mensen op Curaao denken dat ik heel rijk ben, maar dan zou ik geen sponsors zoeken. Tanken Je zou denken dat die nu makkelijk te vinden zijn. Nee, echt niet. Op Curaao heb ik n sponsor, Gregory Elias. Als ik in Amsterdam of Den Haag wil trainen, heb ik nu genoeg geld om daarvoor te kunnen tanken.

Ander spelletje Aanvankelijk liep ze niet warm voor boksen, maar Royers haalde haar over om het toch te proberen. De Olympische droom haalde haar definitief over. Het is een heel ander spelletje om te leren. Je mag niet meer trappen en geen knien meer maken, en het is in-uit vechten. Kickboksers gaan gewoon beuken, bij boksen zit er zveel techniek achter. In april 2011 liet Betrian de Amerikaans kampioen Christina Cruz alle hoeken van de ring zien. Betrian was op dat moment geregistreerd als amateurbokser en profkickbokser. Onder druk uit Amerikaanse hoek paste de internationale amateurboksbond AIBA de reglementen aan, en diskwalificeerde de Curaaose. Profs in een andere bokssport mochten niet meedoen op amateurniveau. Ik ben er vier, vijf maanden uit geweest, ik zag het echt niet meer zitten. Niet alleen het boksen, ook kickboksen. Je kon me er geeneens een vraag over stellen. Ik wilde er niks meer mee te maken hebben. Het was klaar, ik voelde me z genaaid. Ik had mijn leven, kickboksen dus, aan de kant gezet hiervoor." Haar moeder zette haar weer op het juiste spoor. Nu ben ik tweevoudig wereldkampioen kickboksen n Europees kampioen boksen, maar dan op profniveau. Uitdagingen Als ze zo doorgaat, heeft ze op haar vijfentwintigste geen uitdagingen meer op vechtsportgebied. Betrian ziet het probleem er niet van in. Ik wil tot ik 25 ben doorvechten. Dat is wat ik al jaren in mijn hoofd heb. Tegen die tijd ben ik al elf jaar aan het boksen, en is het genoeg geweest. Ik train met jongens. Ik krijg zveel klappen op mijn hoofd... Ik ben echt bang dat als ik zo doorga tot ik 27, 28 ben, dat ik dan gewoon niks meer kan, en ik wil later ook gewoon een gezinnetje stichten. Wat gaat ze nog meer doen als ze niet meer vecht? Gewoon... Positieve dingen! Vechten blijft altijd mijn background, dus dat staat sowieso op mijn CV.

Boksen Misschien zijn er geen massas sponsors opgestaan, tot ver buiten de kickbokswereld werden haar prestaties wel opgemerkt. Oudbokser Arnold Vanderlijde polste Betrian in 2010 of ze misschien oren had naar een olympisch avontuur. Als bokser welteverstaan. Haar eerste twee bokspartijen op het amateurniveau in de A-klasse brachten haar naar Engeland en Zweden. In Zweden ben ik uit 108 dames gekozen tot de golden girl, de beste vechtster. En dan had ik pas twee gevechten achter de rug.

Kickboksers gaan gewoon beuken, bij boksen zit er zveel techniek achter
Hij had een YouTube-filmpje gezien en nam contact op met Fred Royers, mijn trainer. Vanderlijde wilde een Nederlands team maken om naar de Olympische Spelen te gaan. Hij zei: ik weet dat ze kickbokst, maar zij zou ook goed kunnen boksen. Toen ben ik gaan amateurboksen.

Het hoeft niet per s zo te zijn dat ze iets in het vechtsportwereldje gaat doen. Ik heb zveel plannen, bijvoorbeeld om in Amerika of hier op Curaao te gaan helpen. Niet alleen om iemand kampioen te maken, ik wil kinderen helpen die gepest worden. Of vrouwen die in elkaar geslagen worden, die wil ik helpen om zich weer goed te laten voelen. Ze weet nog niet precies op welke manier ze haar hulp vorm wil geven. Voeding We hebben het tot slot over voeding, ook n van de onderwerpen van haar presentatie. Al op jonge leeftijd moest ze zich bezig houden met haar gewicht. Ze ging er altijd nuchter mee om, laat ze blijken. Wij aten thuis altijd wat mijn moeder kookte. Meestal kip, rijst en groente. Sowieso altijd groente eigenlijk. Voor mijn eerste gevecht heeft ze toen een ditist gebeld, omdat ik toen iets moest afvallen. Diten heb ik nooit gevolgd, alleen voor het vechten. Crash-diten doe ik ook niet. Diten hou je niet lang vol, niemand kan dat. Als ik me niet zeker voel of mijn gewicht goed is, eet ik een dag voor de weging niet. Een dag en niet meer. Maar nu is ze prof. Heeft zij geen ditist in dienst? Nee. Ik neem mijn sport serieus, maar het moet wel leuk blijven. Het moet niet zijn dat je niks meer mag eten.

Ik neem mijn sport serieus , maar het moet wel leuk blijven