Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Posibles etimologas del griego y del latn (con clara connotacin de padre)
From: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon - , , , papa, child's word for father; mostly in voc., Od.6.57; . Philem.42: in acc., Ar.Pax120, Ec.645:nom. , Corn.ND25, PGiss.80.3 (ii A. D.); acc. BMus.Inscr.918 (Halic.); dat. Epicur. Herc.176p.49V. (Syracusan, acc. to Eust.565.17, but (which should prob. be , for Eust. adds ) is Syrac. acc. to EM651.7). From: Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary - ppa, ae, m. id., a father, papa; hence, in eccl. writers, a bishop: optime papa, Prud1. . 11, 127; Tert. Pudic. 13. papas (pappas), ae and tis, m., = , a governor, tutor: timidus praegustet pocula papas, Juv. 6, 632; Inscr. Murat. 1297, 11.
Etimologa de papa, pappa (en latn) segn el Lateinische etymologisches wrterbuch de Alois Walde Lallwort der Kinder fr Speise, Vater, pappo, -are essen (Kinderwort) (s. auch Heraeus Afl L.XIII, 157): gr. Papa, <> 2, Grovater, Vterchen, sage Papa (Vaniek 155 usw.), nhd. Pappen, pampen, pampfen essen u. dgl., s. Weise ZfdtWortf. V, 250. Trotz Fick I4, 470 keine Koseform zu idg. *ptr (*patr) Vater, vielmehr ist letzteres erst auf Grund des Lallwortes *papa gebildet. Die Quelle von got. Papa Vater, Bischof, ahd. pfaffo Geistlicher, Pfaffe ist nicht lat. papa, sondern gr. ; nhd. Papst dagegen aus dem Lat. (Kluge Wb.6 s. vv., PBrB. XXXV, 126 ff.).
1 2
Prudencio: poeta cristiano muerto hacia el 410. Est tomado del lxico griego de Hesychius, quien, adems coloca esta entrada: <> ( ) (<pappa>: llamada del nio al padre). 3 El Vocabolario Etimologico della Lingua Italiana de Ottorino Pianigiani reporta casi exactamente la misma explicacin.
Existe un curioso libro intitulado La etimologia de' nomi, papa, e, pontifex Del sig. Ignatio Bracci (impreso en Roma en 1630). All se dan diversas teoras de la procedencia de papa (entendindolo como referido al Sumo Pontfice): ya desde entonces no est claro el criterio ni la proveniencia: maneja las etimologas griegas y latinas: pappa, pappas, papas, etc. No descarta que venga del hebreo abba. Y aade otras curiosas: abreviatura de PAulus/Petrus, de PAter PAtrum, de PAter/PAtriae4,PAter/PAtratus, entre otras. En el Glossarium Ad Scriptores Mediae et Infimae Latinitatis de Du Cange5 se dice lo siguiente6: PAPA. Papias : Papa, Admirabilis, major, pater, et custos.
Gratum est ut coram Legislatore rependam Servitium Domino, prsente mihi Benedicto, Illius et normam juxta deducere vitam, Quam me barbarico Papam contradere ludo.
Adde Gregorium Turon. lib. 2. Hist. cap 27. lib. 10. cap. 1. Anastasium in Collatione S. Maximi Martyr. pag. 116. Vitam S. Domitiani Confess. apud Guichenonum pag. 229. etc. Sed et Papa pro Episcopali dignitate sumitur interdum.
Aado que este es un ttulo concedido, por ejemplo, a Cicern (parens patriae o pater patriae) tras su victoria contra Catilina. Era un ttulo otorgado por el Senado. 5 Muerto en 1688 6 Lo interesante de esta entrada del Glosario es que atestigua los textos en que, en latn, se cita por primera vez y con un uso particular la palabra papa. Entre las afirmaciones ms interesantes estn: que el uso de Papa se lo reserva el Pontfice para s mismo, aunque se soliese llamar papas a algunos obispos; y que en tiempos de Gregorio VII se decret su uso oficial y nico para el Romano Pontfice.
578. et Allatio lib. 1. de Consensione utriusque Eccles. cap. 18. pag. 262. 263. et aliis. Apud Facundum Hermianensem lib. 4. cap. 2. S. Athanasius