Você está na página 1de 201

c cce c cce c cce c cce ccecccccc ccecccccc ccecccccc ccecccccc

LLci:c= ALvee
DL+im= =+L=Liz==c: Mnqc &cz

www.eLec=ocLLz.cnc




































2011 Bubok Publishing S.L.
1' ediao
ISBN:
DL:
Impresso em Portugal , Printed in Portugal
Impresso por Bubok







=ncv=cic =ncv=cic =ncv=cic =ncv=cic o= =L+cn= o= =L+cn= o= =L+cn= o= =L+cn=


No sou una leIoga inpoilanle, nen lenho un caigo
ecIesislico de deslaque en nenhun giupo ieIigioso. Sou un
sei hunano conun que, aps giande sofiinenlo e incessanle
lusca, ci lei sido enconliada peIo Auloi da Vida. Lsle Iivio
deslina-se a pailiIhai essa lusca e esse enconlio con pessoas
conuns, que ouven aceica de Deus desde que nasceian, que
ale ln a sua ieIigio ou nen poi isso, nas que ieconhecen
que Deus e de aIgun nodo un sei ainda desconhecido. Se
aIguen no ieconhecei que Deus Ihe e desconhecido, no
podei conhecei nais DaqueIe que desconhece. Se |uIgo salei
ludo solie aIgo, eslou salisfeila e descansada, no pieciso
salei nais.
O Meslie da CaIiIeia disse un dia: nac ncccssi|an dc
ncdicc cs sacs, nas sin cs cnfcrncs (LvangeIho segundo Maleus
9:12). Iiecisanos de ieconhecei a doena paia seinos
lialados e cuiados. S o vazio pode sei cheio. L paia esses que
queien salei nas no salen, que queien nais poique
salen que nada ln, que salen o quo pequenos e
desconhecedoies so que veio o Caipinleiio de honens. L a
esses lanlen que ne diii|o e con quen pailiIho a ninha



hisliia.
No lenho conpionissos con giupos ou ieIigies, poi
isso posso faIai Iivienenle. Quando faIo de Deus, faIo de una
pessoa ieaI, no de una ieIigio ou una fiIosofia. O faclo de
no conheceinos aIgo pIenanenle no invaIida a sua
exislncia. O desconhecinenlo de aIgo no piova a sua
inexislncia. A cincia nunca piovai que Deus no exisle,
poique paia anles do ig ang, no enconlia nais nada que a
possiliIidade de un Ciiadoi, se|a eIe desciilo de que foina
foi.
No neio da saia aidenle, faIou de si nesno ao honen
Moises e disse: LU SOU. No eia un none que pailiIhava,
nas a sua exislncia, acina de quaIquei exislncia. LIe e anles
de ludo sei! Con esle LU SOU lanlos honens liveian
enconlios e desenconlios, aIguns fugazes, oulios
exliaoidiniios. Neslas pginas, escoIhi pailiIhai o neu. L un
enconlio sen nuilas nanifeslaes visveis a oulios, nas e o
neu enconlio. L o neu, nuilo neu e s neu! L isso loina-o
neIhoi de lodos e de lodos os lenpos.
Deus e ho|e paia nin un pouco nenos desconhecido.
Confesso que sinlo ainda que no o conheo, nas sei que no
e un desconhecinenlo lolaI. No enlanlo, que seiia de nin se
|uIgasse lei ludo deIe` Lslaiia peidida con ceileza, fechada
nun ieIigio quaIquei, sen dese|ai, sen ansiai, sen lei fone
de nais.



Tenho fone do desconhecido que ainda no descolii,
da suipiesa de o conhecei nais, sen que o conhea
conpIelanenle aIguna vez. Ioi isso e difciI, poi vezes,
ieIacionai-ne con os que se dizen cienles, nas eslo
salisfeilos e conpIelos. No os posso lonai peIa no e dizei-
Ihes: ven luscai conigo. Lnlieln-se con ocupaes
diveisas, secuIaies ou ieIigiosas, nas que no envoIven
luscai desespeiadanenle o Desconhecido. Sinlo-ne len con
os esfoneados insaciveis e huniIdes.
Ioi aos polies de espiilo, que ieconhecian que nada
linhan nesle nundo, que o Messias piegou. Ao nundo
cheganos sen nada e desle nundo pailinos sen nada, peIo
nenos de naleiiaI. L desla polieza que devenos lei
conscincia paia que possanos iecelei da iiqueza de espiilo.
L con huniIdade que ieconheo que nesle Iivio
pailiIho nais do neu desconhecinenlo do que do neu
conhecinenlo. Cada pgina e o ieconhecinenlo da ninha
ignoincia, do quo pouco conpieendo DeIe, dos nisleiios
da ciiao, das Ieis que a iegen e de nin nesna. Lnconliei-
ne con a dinenso da ninha ignoincia, nas esle e o ponlo
en que devo eslai paia finaInenle apiendei aIgo. Assin
dizen os fiIsofos.
De quaIquei foina no lusco o conhecinenlo en si
nesno. usco a veidade e na veidade sei que o conhecinenlo
eslai piesenle. SinpIesnenle, depaiei-ne na ninha lusca



con o seguinle: LIe e a Veidade! NeIe eslo conlidas loda a
saledoiia e loda a cincia. O neu desconhecinenlo de ludo
esl en que no o conheo a LIe. No neio da escuiido
ceiiada, LIe eslendeu-ne a no paia neu exlieno espanlo.
Nas lievas, LIe quei guiai-ne ale a Luz e nessa diieo deixo
que ne guie. Mesno quando no ve|o Iuz, seguio-ne na Mo
que ne guia. Ouo o seu sussuiio, no poique faIe laixo, nas
peIa ninha suidez. Seguio a Mo nais foilenenle e
alandono-ne, poique posso confiai na nica Mo que ne foi
eslendida no neio da escuiido e esla Veidade guia-ne paia
a Iuz.
Coslava de lei a finuIa de Deus cono no Iivio que
len esse none, nas infeIiznenle, essa finuIa no exisle. O
nais pixino deIa chana-se Jesus, ou Yeshua, cono Ihe
chanavan ieaInenle. Deus no e cono a conida en pacole,
no esl pionlo a seivii. L pieciso lei pacincia e eslai
disposlo a seguii a ieceila eIaloiada, paia se ollei o pialo
especiaI que se dese|a.
Cono Iedio e Joo a caninho do lenpIo, no lenho
ouio nen piala, nas o que lenho eu dou. Neslas pginas
ofeieo o neu naioi lesouio, deixando as paIavias do
Iiegadoi: 8uscai c acnarcis, oa|ci c aorir-sc-tcs-4.
















.poique, passando eu e olseivando
os ol|elos do vosso cuIlo,
enconliei lanlen un aIlai en que eslava esciilo:
AO DLUS DLSCONHLCIDO.
Lsse, pois, que vs honiais sen o conhecei,
e o que vos anuncio.

Ac|cs dcs Apcs|c|cs 17.23






































oicc oicc oicc oicc


I. Os lenpos da neninice

1

II. Un sonho especiaI

9

III. Caninhando paia o alisno

15

IV. O piineiio enconlio

27

V. Os piineiios passos

33

VI. As hipleses de VoIlaiie

43

VII. A aulo-Iinilao de Deus

53

VIII. A Iinilao do anoi

61

IX. A Iinilao da vonlade hunana

71

X. A Iinilao das Ieis e piincpios

91

XI. As oiigens e a lIia

113

XII. O pIano de iedeno

131

XIII. O novo nascinenlo

165

XIV. Mensagen finaI

175

























Deus oesccnnec|oc - 1







ce +cm=ce oc mciicc ce +cm=ce oc mciicc ce +cm=ce oc mciicc ce +cm=ce oc mciicc


Quase que ia nascendo nun eino aIenle|ano de que |
nen sei o none, nas a ninha ne fez queslo que eu
nascesse na casa da ninha av naleina, nuna aIdeia leii,
iodeada de iileiias, canpos e seiias. Ao cino de unas
escadas de pedia, I eslava a inesquecveI poila de feiio
veide. Ioi aIi, naqueIa casinha de pedia que vin ao nundo.
Quando o lenpo chegou, a ninha fanIia desIocou-se I
pioposiladanenle paia eu nascei e depois voIlou paia onde
iesidia. No sou nuilo canpeslie, nas ieconheo que a
ninha aIdeia e lonila.
As ninhas piineiias iecoidaes ienonlan aos lis
anos nuna IocaIidade chanada SaIvaleiia do Lxlieno, assin
chanada poi ficai nuna zona fionleiiia. As neniias so
nulIadas e diveisas: conei fIoi de anendoeiia, aIgunas
liiias e consequenles iepieenses do neu pai, nagoei un
dedo do pe, linha un aniguinho chanado David e liincava
con eIe con un louio pequeno de pIslico pielo. AIen disso,
fui a un funeiaI con a ninha ne e fiquei do Iado de foia do
2 - Deus oesccnnec|oc



cenileiio delaixo de enoines cipiesles. Ainda coni un
pacole de lalalas fiilas |unlo de un iapaz nais ciescido, de
quen eu eia f, segundo ne conlaian. Seiia CaiIos o none`
A ninha iin nasceu nessa aIluia. Iaiece que a pedi ale a
conseguii, dizendo que dava lodo o neu dinheiio en lioca de
una iin. LIa deve lei sido laiala, poique foi un inslanle
cono chegou, apesai das ninhas poucas noedas!
Ainda con lis anos Ievaian-ne paia noiai en
SaIvadoi, oulia pequena aIdeia, escondida na eiia. OIhando
agoia paia lis, acho inleiessanles os nones de onde noiei na
neninice: SaIvaleiia e SaIvadoi.
A ninha ne, calIica pialicanle ale ho|e, Ievava-ne a
nissa doninicaI, desde que ne Ienlio de exislii. L ficava eu
senlada a espeia que acalasse. Agoia peicelo que no eia
assin lo Ionga, nas paia a ninha pequena nenle de ciiana
eia inleininveI. Havia aIguies na Iiluigia un nonenlo en
que a ninha ne dizia que podanos pedii un dese|o, peIo
nenos foi o que conpieendi do que eIa disse. Lia enlie o
cIice e a hslia. LxpIicava que se iezssenos con nuilo
feivoi, naqueIe nonenlo especiaI, o pedido seiia concedido.
No que fosse ceilo lei iesposla, nas paiece que as
piolaliIidades aunenlavan consideiaveInenle se o pedido
fosse feilo naqueIe exalo nonenlo. CIaio que eu, cieduIa
ciiana, linha a ninha espeia desespeiada inleiionpida poi
Deus oesccnnec|oc - 3






un dese|o siIencioso de segundos. No ne consigo Ienliai
do que pedia, nas sei que pedia aIgo. L assin se iesunia o
neu conhecinenlo de Deus duianle os neus piineiios anos
de vida. No posso dizei se aIguns dos pedidos se
concielizaian, nas se no ne Ienlio, suponho que signifique
que no, caso conliiio penso que ficaiia naluiaInenle
iegislado na neniia.
Duianle os anos da escoIa piiniia, nesla pequena
aIdeia, enlie nonles poi poucos conhecidos, un padie
visilava a ninha cIasse a fin de nos piepaiai paia a Iiineiia
Conunho. Ioi esle honen, lo nodeslo e pouco eIoquenle,
que ne faIou peIa piineiia vez do SaIvadoi, aIi na aIdeia que
linha esse none.
IaIeceu iecenlenenle o pacalo padie Agoslinho. O
neIhoi que pde, Ievou-nos a lodas as ciianas a un dia de
confisses. Tonei aquiIo nuilo a peilo! Sondei ludo e nais
aIguna coisa denlio de nin e ale confessei que faIei paIavias
indecenles e ludo o nais que podia sei consideiado pecado.
Iui laslanle coia|osa e sinceia. Tive de cunpiii una
penilncia de nuilos Iai Nossos e Ave Maiias. Depois vinha a
paile nais difciI: linha de aguenlai sen pecai o nais lenpo
possveI. Isso seiia una odisseia inpossveI! Assin que as
nidas naquiaveIicas da ninha iua descoliiian que queiia
4 - Deus oesccnnec|oc



nanlei-ne sanla, senlaian-se a ninha fienle a lenlaien de
ludo ale salisfeilas excIanaien: Iionlo, | pecasle!. Lnlo
foian-se enloia e deixaian-ne a ss con a ninha cuIpa.
Tanlo esfoio e I peidi a sanlidade. Agoia, esla s voIlaiia
confessando-ne oulia vez! Ioi esse caninho, islo da
sanlidade seiia soI de pouca duia, pois o padie s o via ao
doningo e no fazia confisses senpie que quisessenos.
Lsla expeiincia foi o auge da ninha espiiiluaIidade e a
ninha naioi pioxinidade con Deus na infncia. De ceilo
nodo, nesle Iugai chanado de SaIvadoi, live un pie-
enconlio con AqueIe que se loinaiia un veidadeiio SaIvadoi
pessoaI.
A vida foi conpIicada desde cedo. O neu pai eia niIilai
e no salia educai seno con duieza e vioIncia. Lu eia un
espiilo ieleIde e os piolIenas enlie ns coneaian cedo,
pialicanenle desde que conecei a faIai. Quando eIe dizia
no, paia nin eia sin e quando paia eIe eia sin, paia nin
eia no. Cono no ne alslinha de o expiessai, s podia lei
dado nau iesuIlado. A fiase deIe que nais ne ficou giavada
foi: lu no es nada, es un zeio a esqueida. A ninha aulo-
eslina noiieu anles de lei nascido e o ciescinenlo foi un
doIoioso piocesso diiio. Tei solievivido foi, poi si s, un
giande niIagie, nas apenas eu posso conpieendei en que
nedida. A dinenso do senlii esl ieseivada ao pipiio e no
Deus oesccnnec|oc - 5






pode sei pailiIhado o sofiei. Ioi nais que o descievanos a
oulios, s adivinhan, laseando-se nas suas expeiincias
pessoais. A doi foi ninha conpanheiia, desde que exislo.
Tanlen a nedilao solie a vida e o sofiinenlo hunano.
Anles dos dez anos houve oulia nudana de noiada
paia un Iugai cu|o none e Ienda da IocaIidade so associados
a penas, sangue e noile. AIi houve un aunenlo
exlieno do neu sofiei e do aneIo peIa noile. Tinha o dese|o
diiio de nunca lei nascido, cuIpando a ninha ne da ninha
exislncia infeIiz.
Deus loinou-se o Desconhecido da ieIigio naleina.
Ainda andei un lenpo na Calequese e fiz oulio sacianenlo
chanado de Iiofisso de Ie. A pailii da coilei a Iigao a
ieIigio.
A ninha insislenle ne ia ao doningo a una nissa e eu
pionelia-Ihe que ia a oulia posleiioi no nesno dia. Ioien,
fazia ludo paia no lei de assislii ao ceiinoniaI que nada ne
dizia. Ioi vezes saa, dizendo que ia a nissa cono eIa queiia,
nas ficava a vagueai peIas iuas ale o lenpo passai. Oulias
vezes, lalia con a poila e voIlava devagaiinho paia o neu
quailo, fechando-ne no ioupeiio. Depois saa soiialeiianenle
e lalia con a poila da iua novanenle. L | eslava safa, nais
una vez!
- Deus oesccnnec|oc



Toinei-ne aleia nais ou nenos convicla, diiei ale
liislenenle convencida da inexislncia de Deus. Lu queiia
que Deus exislisse, nas se no o via nen senlia, s podia
deduzii que no exislia. Inagino a quanlidade de pessoas
assin peIo nundo: dese|ando Deus, nas pensando que no
exisle. TaIvez poique os que faIan de Deus descieven-no
nascaiado das suas fiusliaes e liadies.
De lenpos a lenpos apaiecian a ninha poila os
evangeIislas da Toiie de Vigia, que se inliluIan de
Teslenunhas de Jeov. Nuna viIa pequena de calIicos,
nuilos deIes pouco nais que anaIfalelos, os TJ sofiian a
vaIei poi ousaien sei difeienles e pensaien conlia a coiienle.
Lu fui una pequena, nas inconodaliva, pedia no seu sapalo.
Cada vez que ne ian lalei a poila, linha un piazei naIevoIo
de os loiluiai. Quen se cansava eian os polies coilados,
inagine-se! Lu conseguia ficai hoias coIocando quesles a
que no linhan iesposla e poi oulio Iado eu linha iesposla
paia ludo. Queslionava-os solie o sofiinenlo hunano, solie
piovas da exislncia de Deus e no ne cansava nunca.
A ievoIla conlia o neu sofiinenlo eia inensa. Cono
no linha conlia quen ielaIiai, Deus eia un lon aIvo. Se eIe
exislia, deveiia sei o iesponsveI, nas se no exislia, neIhoi
ainda paia seivii de lode expialiio.
Deus oesccnnec|oc - 7






O Deus de que ouvia eia giande, nas dislanle e incapaz
de afelai a ninha insignificanle vida. Lia un enoine despola,
suido e nudo, sen sensiliIidade ao neu loinenlo. Se
poivenluia exislisse, esla eia a inagen que linha deIe.
Dia aps dia, caiiegava o faido da vida. Ln casa eian
gueiias, giilos, agiesses en iesposla ao neu dio, ievoIla e
desespeio. Lu no eia n nos neus pensanenlos, pois ale
dese|ava o len paia os oulios, nas no ne encaixava no
nundo. Lia cono se esle ne vonilasse a cada nanh. O
dio que senlia no eia peIos oulios, nas poi nin nesna.
No ne queiia esla vida, no ne encaixava no giganle e
eslianho puzzIe sociaI onde apaieci sen pedii.
Os liaunas da nais lenia infncia naicaian-ne de laI
foina que ne consideiava o nais niseiveI dos hunanos.
Mesno con as oulias ciianas, eu senlia-ne un pequeno
veine, nuilo feio e insignificanle. Na escoIa, linha loas nolas,
nas senlia-ne opiinida poi lodos, desIocada, uIlia|ada, lodas
as hoias en que a nenle eslava acoidada. As ciianas
conseguen sei nais ciueis que os aduIlos, poique no
desenvoIveian sensiliIidade ao sofiinenlo e no ln iazo
paia conlei o que pensan. Assin, fui ainda nais naIlialada
no neu inleiioi, | lo naicado.
8 - Deus oesccnnec|oc



Na escoIa, eia inlioveilida e no ne conseguia
ieIacionai. Ln casa nanifeslava Iivienenle a ninha ievoIla
peIa vida. CuIpava nuilas vezes a ninha ne poi eu lei
nascido. Un dia, desespeiada, desalafou que ieaInenle
laIvez livesse sido neIhoi eu no lei nascido. Lu eia difciI,
nas aqueIas paIavias foian cono una nachadada ciueI ao
que ieslava da ninha vida. A ninha ne sofiia nuilo con a
gueiia que exislia enlie nin e o neu pai. Lu dizia-Ihe que o
odiava e eIe lanlen Ihe confidenciava que linha dificuIdade
de goslai de nin. LIa sofiia nuilo con a siluao e chegaian
a pIaneai coIocai-ne nun coIegio inleino.
Que seiia de nin` No salia o que eia lei anoi,
aceilao, seguiana. Quen ne deia nunca lei nascido nesle
pIanela de leiioi! TaIvez un dia conseguisse poi leino a
ludo. Iensava assin nuilas vezes. Haveiia espeiana no
neio de lanlo desespeio` Ainda cheguei a Ievanlai a voz ao
Ceu, a piocuia de una iesposla: 5c cxIstcs faz-mc nasccr
nutra vcz, nnutrn !ugar, cnm nutras pcssnas!. CIanei, nas
pouco, poique nada aconlecia. O que ne inpedia de poi
leino a lo infeIiz exislncia` No sei. O honen nasce con
una dose de espeiana nisleiiosa. Dizen que a espeiana e a
Ilina a noiiei. A ninha espeiana eia lo ninscuIa que
naI dava poi eIa. Mas eslava I. TaIvez un dia sasse daIi e
ludo nudasse!
Deus oesccnnec|oc -







Um ecic ce Um ecic ce Um ecic ce Um ecic ce=cci=L =cci=L =cci=L =cci=L


No posso dizei con exalido que idade linha, quando
live o sonho nais exliaoidiniio da ninha vida, nas eslaiia
aIguies enlie os doze e os caloize anos. Lu no ciia en Deus e
senpie que linha opoilunidade de defendei a sua
inexislncia, apioveilava con giande enpenho. Ioi nesse
conlexlo que o sonho aconleceu.
Lia escuio a ninha voIla, nas no sei se eia noile.
Iaiecia eslai nun Iugai foia da leiia, aIguies no espao.
Iodeiia sei a Iua ou oulio Iugai. Lslava denlio de una loiie
aIla, cono un giande canpaniio de que no se via o
coneo. Lia nuilo aIla e eu eslava I no cino. No eslava
sozinha.
O IiIho de Deus eslava aIi, veslido de lianco. No sei
cono salia que eia eIe. Apenas salia. Lslava a ninha diieila
e oIhvanos paia foia. Lu no ousava oIhai paia o Iado e
conlenpI-Io. Lslava lonada de un lenoi lo giande que
naI podia peslane|ai.
10 - Deus oesccnnec|oc



O Senhoi, naqueIa aIluia, no eia o neu senhoi. IeIos
vislos | andava a lialaIhai paia que isso viesse a aconlecei,
ainda que paia nin ludo fosse leiiveI e Deus fosse a Ilina
coisa en que eslava inleiessada.
Ienso nesle sonho lanlas vezes... Cono salia eu que eia
o Senhoi se no salia nada deIe, se dizia no ciei neIe` Lu
senlia aIgo foile. Lia una piesena, que ho|e conpieendo e
idenlifico, nas cono pude senli-Ia, sendo descienle, lIasfena
e npia` No enlanlo, aIi eslava ao neu Iado, lialando-ne
cono se eu fosse especiaI e nica. Lenlio-ne de lei a calea
laixa e oIhai apenas un pouco paia a diieila. Ioi isso, vi que
eIe eslava veslido de lianco e vi una no, nas | no iecoido
cono eia.
LIe nosliava-ne a leiia ao Ionge. Iaiecia cono nos
fiInes, visla a pailii da Iua. Lslava ludo escuio a voIla e I
eslava o pIanela dos honens, vislo daqueIa loiie dislanle.
Lnlo coneou a nosliai-ne o nundo, lodas as pessoas,
lodos os pases, de una foina que no consigo expIicai. S sei
que nosliava ludo ao nesno lenpo e eu via ludo, sen que
fosse pieciso nencionai cada pessoa. Deve sei assin que
Deus consegue vei a lodos ao nesno lenpo. No peicelo
cono eia, nas sei que via lodos ao nesno lenpo nun piscai
de oIhos.
Deus oesccnnec|oc - 11






Lnquanlo ne nosliava lodas as coisas, faIou conigo.
No ne Ienlio do linlie da voz, nas nunca esqueceiei do
lenoi que pioduziu en nin. Lia una voz que eia anoi e
auloiidade ao nesno lenpo. Iiquei piesa a eIe apenas poi
ouvi-Io. Iodeiia ficai aIi paia senpie e leiia ludo. Mas no
eia o seu pIano...
OIhando paia lodas as pessoas que nosliava na leiia,
disse-ne: Eu fuI c mnrrI pnr tI, tu qucrcs Ir c mnrrcr pnr
mIm? L foi ludo o que eIe disse. Cono lo poucas paIavias
poden lei a inpoilncia de una vida` Lslas foian as
paIavias nais inpoilanles que |anais ouvi!
Conlinuvanos a oIhai paia a leiia e eu linha de
iespondei a sua peigunla. Salia peIos fiInes e peIo que
ouviia no caloIicisno que Ciislo vieia a leiia noiiei poi ns
e ludo o ieslo. Ioien, eia conpIelanenle difeienle ouvi-Io da
sua loca. No eia una hisliia, eia eIe nesno dizendo o que
linha feilo e que o fizeia poi nin. Que paIavias lo
piofundas: Lu fui e noiii poi li, lu queies ii e noiiei poi
nin`
Tinha de iespondei. L o que podeiia iespondei aqueIa
piesena sanla, pIena de anoi, que ne calivava a aIna` No
eslava haliluada a senlii anoi. Lsse anoi pedia-ne paia
noiiei, paiecendo sei una giande conliadio. No eia un
12 - Deus oesccnnec|oc



anoi quaIquei, nas afelo que pieenche e faz con que ludo
lenha senlido e piopsilo. Lu eia apenas un ciiana en
liansio paia adoIescenle, nas a Iinguagen do anoi pode
sei conpieendida en quaIquei idade.
Sen ne conseguii nexei, poi segundos pensei no que
dizei. Se aceilasse noiiei poi eIe, leiia de lei giande
coiagen paia supoilai a noile. Mas, eIe disse que o fez poi
nin, poi isso no deveiia eu fazei o nesno` Iazia senlido,
conludo no foi a Igica que ne fez iespondei-Ihe, nas aqueIe
anoi inenso. Lia un anoi lo giande que ne envoIvia,
pieenchia e paiaIisava de lenoi sinuIlaneanenle. O Senhoi,
paia quen no ousava oIhai poi ne senlii indigna, pedia que
eu deixasse aqueIe Iugai de paz paia ii a leiia e dai a vida poi
eIe.
Tudo se passou en segundos, e no Ihe pude iesislii.
Da ninha loca saiu a iesposla: 5Im, cu vnu. L con eslas
paIavias leininou o enconlio nais naiaviIhoso da ninha
vida. Quen ne deia lei pioIongado o nonenlo e lei
peigunlado lanla coisa. Quen ne deia lei oIhado e lei
passado un lenpo paia que fosse ieslauiada e enconliasse o
senlido da ninha vida. Quen ne deia l-Io conhecido, l-Io
conpieendido, l-Io anado.
O enconlio leininou, nas no foi o fin do sonho.
Depois das ninhas paIavias, enconliei-ne na leiia. Lslava
Deus oesccnnec|oc - 13






nuna casa vazia. Tinha diveisas divises, nas no linha
nolIia. Iensei que no deveiia sei necessiio, pois eslava aIi
apenas paia noiiei peIo Senhoi, cono ne pediia. Iiquei a
espeia que aIguen ne viesse luscai, cono conlinado, paia
que eu noiiesse poi eIe. Lslianhanenle, os dias passaian e
nada aconleceu. Tive de saii de casa, conei e lialaIhai cono
as oulias pessoas. Os dias foian passando e o neu enconlio
ia ficando nais dislanle.
Ainda eslava a sonhai, nas na vida do sonho ia
esquecendo a iazo peIa quaI linha vindo a leiia. O lenpo
passou e loinei-ne una pessoa cono as oulias, vivendo una
vida conun cono os ieslanles, ale o neu enconlio especiaI se
apagai da ninha nenle. L enlo o sonho leininou.
Acoidei e naqueIe dia pensei un pouco solie o assunlo.
Ioien, cono no sonho, na ninha ieaIidade o sonho foi-se
lanlen desvanecendo e ficou escondido na ninha neniia.
VoIlei a lIasfenai de Deus, a queiei noiiei, a odiai-ne. Lia
a ninha vida de senpie a conlinuai o seu cuiso. No esqueci
lolaInenle aqueIe sonho invuIgai, nas coIoquei-o nun Iugai
da neniia onde no o enconliasse. Ioique linha sido un
sonho, poique eu eia supei-iacionaI, nuilo escIaiecida e
evoIuda paia ciei nun sonho e nuilo nenos no Deus de un
14 - Deus oesccnnec|oc



sonho. Lu piecisava de coisas ieais, de una a|uda ieaI, de
una nudana ieaI.




















Deus oesccnnec|oc - 15







c=mii=oc ==n= c =eiemc c=mii=oc ==n= c =eiemc c=mii=oc ==n= c =eiemc c=mii=oc ==n= c =eiemc


Cheguei aos caloize anos e linha de decidii a ninha
iea de esludo paia o fuluio. Lslava envoIvida na |uvenlude
de un pailido poIlico oposlo ao de un faniIiai. No leiia
inpoilncia se eIe no fosse un dos donos do coIegio que
leiia de fiequenlai e lanlen o Iiesidenle da Cnaia. Neslas
ciicunslncias, os neus pais viian a coisa naI encaninhada.
Lu agiavava a siluao usando aulocoIanles do pailido iivaI e
ale ofeiecendo-os ao dilo senhoi paia o piovocai. Desle
nodo, concoidaian en que fosse esludai paia a cidade nais
pixina. AIen da siluao poIlica, no havia a iea que eu
queiia seguii nesse coIegio, enloia aliangesse o ensino
secundiio ale ao decino segundo ano.
Lia un giande saciifcio financeiio paia a fanIia, pois
se no eianos conpIelanenle polies, senpie senli que
andvanos I peilo. Desde que ne Ienlio usei ioupa dada,
nunca via|ei, nen live nuilos liinquedos aIen dos poucos
que ne ofeiecian aIguns faniIiaies. A nossa casa eia huniIde
e o caiio dos neus pais foi o nesno duianle vinle anos. Tudo
1 - Deus oesccnnec|oc



isso fazia con que ne senlisse ainda nais infeiioi as ieslanles
ciianas e adoIescenles.
Apesai da dificuIdade, ludo se piepaiou paia eu ii
esludai paia a cidade nais pixina: o quailo foi aIugado e a
insciio na escoIa foi feila. L foi assin que sa de casa,
quando ainda no conpIelaia os quinze anos. Nesse ano fui a
casa quase lodos os fins de senana.
No deixei de vivei en soIido. Tioquei apenas a
soIido da fanIia, que eia lanhada de vioIncia, poi una
soIido difeienle. Quando se len a aIna desliuda cono eu
linha, no h una soIuo hunana e nuilo nenos
inslanlnea.
ConpIelei quinze anos, nuna cidade que no conhecia.
No linha anigos pixinos, apenas coIegas, nas lanlen no
os linha de onde vinha. Conludo, a nudana fez-ne sonhai
un pouco. Iez-ne aciedilai que laIvez ludo pudesse nudai e
un dia fosse possveI lei una vida de paz e aIguna
feIicidade. O que seiia pieciso paia isso` O nesno que lodos
piecisan: sei anada e vaIoiizada peIo que eia, sen lei de
fingii sei aIgo difeienle.
Lsse ano passou e infeIiznenle no foi lo difeienle da
vida que linha anles. No eslava con a ninha fanIia en
casa, nas no ne encaixava sociaInenle lanlen aIi. Lu
conlinuava a sei a nesna pessoa lnida, desliuda poi
Deus oesccnnec|oc - 17






denlio, a queiei noiiei. O faido de exislii conlinuava
nuilssino pesado!
O ano Ielivo leininou e o naiido da senhoia onde
eslava hospedada pioiou de sade, ficando acanado.
Iiecisaian do quailo, segundo ne disseian. Tinha de
piocuiai oulio Iugai paia ficai no ano seguinle. Una viva
da aIdeia onde nasci noiava aIi h nuilos anos e aIugava
quailos. Tinha un seno paia os neus pais: eia Teslenunha
de Jeov. Acalei poi ficai I no quailo que linha sido do
fiIho, pois os ieslanles eslavan ocupados con oulias |ovens.
Ioi un lenpo cheio de coisas nuilo ns, nas oulias
nen lanlo. Tive aIgunas avenluias que ale ho|e acho aIguna
giaa. O ano foi de viiagen e | s ia passai fins-de-senana
de quinze en quinze dias.
A Dona IIda eia una senhoia londosa e lenlou
aIcanai-ne. Os seus Iivios ieIigiosos eslavan no neu quailo
nuna eslanle. Nunca live cuiiosidade de os aliii. No enlanlo,
eIa lenlava liansnilii-ne Deus da neIhoi naneiia que salia.
Senpie ie|eilei con as iesposlas a que ne haliluaia, de nodo
que eIa dizia que eu eia un pau |cr|c quc nunca sc natia dc
cndirci|ar. No conenlava islo con despiezo ou poi no ne
queiei len, nas nosliava apenas o seu desespeio poi vei
quo duio eia o neu coiao en ieIao a Deus.
18 - Deus oesccnnec|oc



Lu conpIelaia os dezasseis anos no incio do ano Ielivo.
Ioi nesse ano que conheci lodas as discolecas da cidade. Una
das |ovens aIi hospedada, con ceica de vinle anos, Ievava-ne
con eIa. Lu liincava dizendo que a nossa gaiiafeiia eia
delaixo da sua cana. Lia I que escondanos gaiiafas de
Mailini e Anndoa Anaiga paia as noiles en que as
queianos aliii. Quando a Dona IIda adoinecia, saanos
peIas liaseiias da casa, paia que eIa no ouvisse. Nole-se que
a senhoia eia suida e assin que liiava o apaieIho audilivo
paia doinii, no ouvia nada nais. Ioi oulio Iado, iessonava
lo aIlo que eia fciI sei conlioIada. Quando | s se ouvia a
Dona IIda a ecoai peIa casa, eslava na hoia da nossa sada.
O giupo con quen saa eia lodo nais veIho que eu.
Tinhan de dezoilo anos paia cina. Todos funavan e eu,
enloia deleslasse, conecei a funai con eIes, apenas paia ne
senlii nais inlegiada. Nunca cheguei a goslai, nen a
conpieendei que piazei dava aqueIa coisa que nos fazia
deilai funo peIa loca.
A |oven que ne Ievava linha un nanoiado que
lialaIhava no AIgaive, nas isso no a inpedia de cuilii
con os oulios iapazes con quen saanos. No consigo
inaginai cono conseguia lei|ai un dos iapazes que linha os
denles podies e eia un locado feio! Lenlio-ne de ceila vez
saii con eIa, o iapaz feio e un oulio. Lu ia no caiio alis con
Deus oesccnnec|oc - 1






o segundo. De noile paiados |unlo a un casleIo, I coneou
eIa a lei|ai o dos denles podies. CIaio que o que eslava
conigo no assenlo de lis pensou que linha a nesna soile.
Tenlou ludo, nas eu no conseguia lei|ai assin un iapaz que
no ne eia nada. LIe achou que eu eia fiia e eslianha. A
veidade eia que nunca linha lei|ado un iapaz e aqueIe
nonenlo no ne paiecia o adequado. Senlia-ne inlinidada e
consideiava que un lei|o no se d a quaIquei un, assin s
poique oulios se eslo a lei|ai no assenlo da fienle.
De Ionge, passados lanlos anos, consigo vei Deus aIi a
piolegei-ne, pois daIi a pouco lenpo vin a salei que oulia
|oven, de idade pixina a ninha, eslava givida daqueIe que
eu evilei. Que aIvio, Iiviei-ne de loa!
Cada vez que vnhanos de una discoleca, eu ficava na
cana a nedilai solie a ninha vida. No oulio dia voIlaiia
paia a escoIa e conlinuaiia a sei ludo leiiveI. Senlia-ne cada
vez pioi. Quando acoidava, a piineiia ideia que vinha a
ninha nenle eia quaI seiia a neIhoi foina de conelei
suicdio. Todos os dias eian assin. Dia aps dia, o
sofiinenlo inlenso fazia-ne acoidai con o nesno
pensanenlo. Iui excIuindo lodas as hipleses possveis ale
que enconliei a ideaI: lonai caInanles e adoinecei paia
senpie. No doa, no ficaiia desfiguiada e eslava ao neu
20 - Deus oesccnnec|oc



aIcance.
Quando ia passai o fin-de-senana a casa, liiava senpie
aIguns caInanles da ninha ne, de foina que eIa no
peicelia: una caileiia de cada caixa e un conpiinido de
cada caileiia iniciada. No live coiagen de os lonai lodos
Iogo, nas descolii que se lonasse dois ou lis ficava neia
adoinecida e senlia nenos a doi de eslai viva. Ioi assin que
conecei a lonai doses eIevadas de caInanles senpie que
linha de eslai con pessoas de foina nais exposla. Ia
expeiinenlando quanlos aguenlava, aunenlando a dose.
Cheguei a ii paia a escoIa con una dose de caInanles lo
giande, que una vez eslava no inleivaIo e no ne conseguia
Ienliai se | linha acalado a auIa ou se ia coneai. No ne
iecoidava de lei eslado denlio da saIa, nas uns coIegas
asseguiavan-ne que | I lnhanos eslado e ia coneai a
segunda hoia!
Lnlielanlo, o iino nais novo da |oven con quen
noiava veio passai un fin-de-senana connosco, con
auloiizao da Dona IIda. Iaieceu-ne a vlina peifeila paia
expeiinenlai o piineiio lei|o, sen peiigo. Tinha un ano a
nais que eu e un lenpeianenlo conlioIveI. LIe chegou e
pIaneanos ii os dois ao cinena. Quando a Dona IIda se ouvia
no siIncio do coiiedoi da casa, sanos peIas liaseiias e fonos
vei O iegiesso dos noilos vivos. Lia s o que havia
Deus oesccnnec|oc - 21






naqueIe dia.
No consegui aguenlai. O fiIne eia assusladoi!
Tivenos de saii e acalanos poi ii paia casa. L ciiei o
anlienle necessiio e consegui expeiinenlai o lei|o. CIaio
que deleslei! TaIvez fosse poi no goslai ieaInenle do iapaz,
nas foi hoiiveI! Lslvanos os dois na saIa, a neio da noile,
quando a Dona IIda apaieceu. Senlia-se nais inquiela con un
honen aIi a doinii. Quando ne enconliou sozinha con
eIe, ficou en choque! Ouvi un giande seino e aneaas de
faIai con os neus pais. ApeIei a sua niseiicidia e I
acaInou.
LIe foi-se enloia, paia neu aIvio. Tenlou conlaclai-ne
unas senanas depois, nas ignoiei-o lolaInenle. Achava-o
un saIoio ignoianle, peifeilo apenas paia o neu lesle
pIaneado, enloia no fosse feio de lodo. O iapaz eia noinaI,
nas essa eia a ninha opinio deIe na aIluia.
Dia a dia, a ninha pequena Iuz de espeiana paiecia
nais dislanle e invisveI! Con dezasseis anos senlia o faido
da vida lo pesado que eia insupoilveI. Desalafava
escievendo poenas nilidos nun cadeino feilo poi nin.
Conpiei diveisos cadeininhos, liiei-Ihes a capa e uni-os
lodos. Depois fiz una capa con papeI de veIudo pielo e
coIoquei una fila iosa cono naicadoi. AIi escievia as ninhas
22 - Deus oesccnnec|oc



liislezas.
Havia anos que ne esquivava a escievei lexlos na
escoIa. Nos lesles de poilugus fazia ludo coiielanenle e
deixava poi fazei a conposio. Dava paia lei nola posiliva
de quaIquei naneiia. No escievia poique achava que
ninguen iiia enlendei o que senlia, nen a ninha opinio
solie as coisas. Recusava-ne a escievei o que queiian que
pensasse!
Ainda ho|e lenho dificuIdade en escievei solie un
lena que ne se|a pedido. A esciila paia nin e un fIuii do
neu inleiioi, una exlenso desle. Lscievei aIgo que ne e
inposlo, paiece-ne quase una liaio do neu eu. L cono se
a esciila fosse sagiada, cono se fosse a ninha veidadeiia face.
Conludo, quando ne nandavan fazei poesias, fazia-as con
vonlade, poique poesia e senlinenlo e posso sei sul|eliva. De
aIguna foina senlia que havia un iespeilo difeienle peianle
una poesia e poi isso havia nenos possiliIidades de sei
|uIgada peIo que eia.
No ensino secundiio eia nais difciI evilai as
conposies, nas fugia senpie que possveI. S ne senlia
Iivie paia escievei no neu cadeino confidenle. Con as suas
pginas pailiIhava o que senlia ale ao Iinile. Lian iinas
sinpIes, nas que expiessavan senlinenlos foiles de noile,
desespeio e infeIicidade.
Deus oesccnnec|oc - 23






Un dia, eslava no quailo con a idio Iigada e ouvi aIgo
que ne chanou a aleno. AIguen cilava paIavias de Ciislo
dizendo: Vlnde a mlm, todos os que estals cansados e eu tos
a|ltlarel.. AqueIas paIavias, niiacuIosanenle
liespassaian o neu duio coiao e desalei a choiai
desespeiadanenle. Lu queiia que Deus exislisse! A seiio que
queiia nesno. AfinaI, haveiia oulia sada paia nin, aIen
da exislncia de Deus inleivindo paia nudai ludo` Ioi oulio
Iado, se havia aIgo que ainda piezava, eia a ninha capacidade
de iaciocnio e inleIigncia. No podia sinpIesnenle
enliegai-ne a una iIuso que de nada ne seiviiia. AIen de
sei infeIiz, seiia una infeIiz ignoianle.
NaqueIe nonenlo peguei nuna foIha e escievi aIgo en
piosa. O neu cadeino eia paia poesia, nas piecisava coIocai
as ideias de foina Igica, paia vei se fazia senlido o que
pensava. Nunca linha esciilo en piosa anles, paia expiessai o
neu inleiioi. Lnlo escievi lis hipleses:
1) Deus no exlste c significa quc nac |cnnc ncsnc sc|uac,
2) Deus exlste e e todo-oderoso, |a| ccnc c dcscrctcn na igrcja
da ninna nac, nas dis|an|c, inscnsitc| c nau, pcdcndc in|crtir na
ninna tida, nas cscc|ncndc nac c fazcr,
3) Deus exlste, mas embora tenha oder, or a|gum motlto,
no ode lntertlr na ninna tida, scndc ncssc casc ocn, nas
24 - Deus oesccnnec|oc



cs|andc |ini|adc pcr raz5cs quc dcsccnncc.
OIhei paia aqueIas lis hipleses con a ninha Ilina
ieslia de espeiana, choiando. Sei que Deus exislia` Sei que
aqueIas paIavias da idio podian sei ieais` Lnlo,
desenhando Ielias Ienlanenle, con o peso da vida que
caiiegava, escievi: Querla que Deus exlstlsse, mas no me
osso enganar a mlm mesma.
Coslava de lei guaidado aqueIa foIha. No sei o que
Ihe leiei feilo. Ceilanenle, nun nonenlo desespeiado devo
l-Ia desliudo. ConcIu liislenenle: se Deus exislia, ou no
podia inleivii na ninha vida, ou no o queiia fazei, desle
nodo a vanlagen da sua exislncia no eia nenhuna.
A casa da Dona IIda ficava a neia hoia a pe da ninha
escoIa. Tinha cinco ninulos paia aInoai e depois voIlai a
escoIa, paia as auIas da laide. Ioi oulio Iado, eu eslava a
ocupai o quailo do fiIho, que no leiia onde doinii quando
visilasse a ne. TaIvez fosse apenas a Dona IIda que eslava
cansada de nin, nas live de piocuiai novanenle un quailo.
Na aIluia no havia conpuladoies disponveis paia
quaIquei pessoa e quis conpiai una nquina de escievei.
Nesse Veio, ao enliai nuna Io|a paia fazei a conpia,
veiifiquei que na poila eslava un anncio de un quailo paia
aIugai. Sa con a nquina e no s. Na no linha lanlen a
noiada e leIefone paia conlaclai aceica do quailo. A pessoa
Deus oesccnnec|oc - 25






que ne alendeia eia fiIho da senhoia que linha o quailo e
noiava con eIa.
Tudo coiieu len e ficou conlinado ficai aIi no ano
Ielivo seguinle. Apenas havia una difeiena: leiia de sei eu a
cozinhai e Ievai o que fosse necessiio paia laI. Lia peilo da
escoIa, de foina que ale ouvia o loque de enliada, o que seiia
nuilo neIhoi que eslai a neia hoia de dislncia.
Tinha de passai as feiias con os neus pais. O Veio eia
o pioi! Iicava fechada en casa, noinaInenle no leiiao,
apanhando soI e nedilando nas ninhas liislezas ou a vei
leIeviso. AIi vivia o loinenlo de lei de ne ieIacionai con o
neu pai. A gueiia conlinuava senpie que eslvanos no
nesno Iugai. Duianle as auIas, ao nenos no ne agiedian
fisicanenle. Lu piovocava-o e iespondia-Ihe sen ne conlei,
eIe no ne lalia poi nada. A ninha ievoIla conlia ludo
inpossiliIilava-ne de ne ieIacionai. Nunca senliia anoi poi
paile do neu pai. Se eIe no ne anava, eu lanlen nunca o
anaiia... Tnhanos anlos un lenpeianenlo neivoso e
leinoso. Cono nenhun cedia, as discusses leininavan
senpie conigo a Ievai pancada. O lenpo seguiu o seu cuiso e
o Veio leininou. Iiia iniciai o decino segundo ano e
conpIelaiia os neus dezassele anos. No inaginava que una
giande nudana eslava peilo.
2 - Deus oesccnnec|oc

























Deus oesccnnec|oc - 27







c c c c =nimcinc =nimcinc =nimcinc =nimcinc ccc+nc ccc+nc ccc+nc ccc+nc


As auIas coneaian e cheguei ao neu novo quailo.
CoIoquei a ioupa nun pequeno espao que ne facuIlaian, no
ioupeiio | nuilo cheio. O Iugai paia coIocai os Iivios e
ol|elos pessoais eia nfino, conludo | ne haliluaia as
iesliies de noiai en casas aIheias.
A Dona Anlnia eia a ninha senhoiia. Oulioia foia
nuilo iica. A casa ainda nosliava que o nveI sociaI eia
eIevado. As enpiesas faIiian e o naiido noiieia. Tinha dois
fiIhos casados, len na vida, e un leiceiio divoiciado, que
noiava con eIa, con un enpiego sinpIes na Io|a de
nquinas de escievei onde o conheci. O neu quailo foia
aIugado devido as caincias que agoia passavan. Heidaian
dvidas en vez de lens e lodos os losles seivian paia
solievivei. A nolIia con naioi vaIoi foi penhoiada, aIguna
| na ninha piesena.
O neu quailo, no Iugai de |aneIa, linha a poila paia
una vaianda. Ioi laixo da vaianda, un pouco paia a diieila,
eslava a enliada de una saIa onde se fazian ieunies
28 - Deus oesccnnec|oc



ieIigiosas. Devido ao que eslava esciilo c foia, no peicelia
se eia una saIa aIugada paia quaIquei ieIigio ou oulia coisa.
Convidavan quaIquei pessoa de quaIquei ciena! No fazia
ideia do que significava! Ouvi cnlicos Iogo no piineiio dia.
Ao seio, iino-nos daqueIas pessoas que canlavan lanlo.
Tive cuiiosidade, apesai dos neus conenliios depiecialivos.
A Dona Anlnia eia fiequenladoia assdua da nissa
calIica e convidou-ne paia ii con eIa, quando chegasse o
doningo. Conludo, aIgo aconleceiia de foina que eu | no a
aconpanhaiia.
Sexla-feiia de laide fui visilai a senhoia onde ficaia no
decino ano. Iicava peilo e eia una queslo de coilesia. O
naiido noiieia enlielanlo e linha a casa apinhada de
esludanles. Apioveilava cada nelio quadiado Ievando pieos
nuilo acina das condies que ofeiecia. Moiava con a fiIha,
ainda soIleiia. Lian pessoas de pouca insliuo, de caiclei
liusco e de pouca afelividade.
Senlei-ne un pouco na saIa e conlei-Ihes onde aIugaia
o quailo, aIi peilo, na piaa nais pixina. Todos conhecian a
Dona Anlnia, poi lei sido lo iica e sociaInenle ieconhecida.
Tanlen conenlei o faclo de eslai poi cina dos ieIigiosos
das canloiias. Lnlo, paia ninha giande suipiesa, afiinaian
que linhan I ido aIgunas vezes, poique dava soile. Un
|oven, que aIi noiava, lanlen | linha ido paia dai soile na
Deus oesccnnec|oc - 2






escoIa. Lslavan de sada paia a ieunio de sexla a laide, a
segunda de naioi afIuncia, depois do doningo! Ieigunlei se
podia aconpanh-Ias. Una eslianha cuiiosidade invadia-
ne. Sei que podia dai-ne soile lanlen` Se havia aIguen
que piecisava eia eu! Assin fui con eIas.
As Iuzes eslavan apagadas na saIa cheia de cadeiias.
Ouvia-se un nuiniio. Diveisas pessoas eslavan de
|oeIhos con o ioslo solie as iespelivas cadeiias, iodeadas
peIas ieslanles ainda vazias. Ouvi o que dizian! Unas
agiadecian poi aIgo que Ihes aconleceia, oulias pedian
socoiio, oulias pedian peido. Nunca ouviia aIguen
diiigii-se a Deus daqueIe nodo! IaIavan cono se eIe fosse
nesno una pessoa que os ouvia!
Iaia giande suipiesa, as ninhas aconpanhanles
a|oeIhaian-se inilando os ieslanles piesenles. Cieio que eia
apenas poi inilao, pois no via neIas a sinceiidade e
esponlaneidade que havia nos oulios. Ioi veigonha de sei a
nica senlada, coIoquei-ne lanlen de |oeIhos e expeiinenlei
diiigii-ne a Deus faIando das ninhas afIies. Lnloia no
pudesse expIicai, havia naqueIe Iugai aIgo difeienle de ludo o
que viia ale a dala.
Lnlielanlo, a saIa ficou cheia, e un honen coneou a
locai guilaiia e a canlai uns cnlicos sinpIes, aIgo cnicos.
30 - Deus oesccnnec|oc



Lu eslava na piineiia fiIa, pois lnhano-nos senlado aIi, cono
se a pioxinidade do honen que diiigia pudesse dai naioi
soile. Lnquanlo canlavan, lalian paInas e fazian nuilos
geslos! Canlavan: c ncnc dc Scnncr c pcdcrcsc, ningucn c pcdc
dcrrc|ar, c pccadc sai, a dccna tai, c ncnc dc Scnncr tai
cpcrar.. Quando pionunciavan sai e vai, sacudian as
nos cono se aIgo eslivesse a saii na ieaIidade! Lia ludo
nuilo eslianho! Sei que Deus eia nesno podeioso paia
nudai a ninha vida` AIi eslava eu, pequeno veine
desespeiado no neio do univeiso, espeiando.
IeIa piineiia vez, senlia que Deus eslava
assusladoianenle e naiaviIhosanenle pixino! Seiia
possveI inpoilai-se conigo, o nenoi e nais despiezveI dos
seies hunanos` Iiquei desconfoilveI no neio de loda aqueIa
esponlaneidade, nas a ninha invisveI Iuzinha de espeiana
coneou a iIuninai-ne cono nunca! Iaiecia cono se Deus
eslivesse nesno aIi fisicanenle, cono se eslivesse aIguies
disfaiado no neio dos pailicipanles.
Quando acalaian de canlai, o honen Iaigou a guilaiia
e coneou a faIai. No peiceli nada, nen ne Ienlio de
nenhuna paIavia. Lnlo chanou quen queiia aceilai a
Ciislo cono seu SaIvadoi. No fazia ideia do que significava e
ceilanenle no ia coIocai-ne en evidncia peianle loda
aqueIa genle. Lnlo, a senhoia que ne Ievou, enpuiiou-ne
Deus oesccnnec|oc - 31






da piineiia fiIa paia o espao que eslava a fienle, dianle do
honen, enquanlo ne dizia: vai que d soile! Que
veigonha! Senli-ne exposla na ninha niseiia dianle de
lodos. Ioian apaiecendo a fienle nais aIguns ao neu Iado.
O honen disse paia iepeliinos o que eIe dizia.
Lu deleslava a hipociisia. Tinha apiendido, penso que
na leIeviso, que hipociisia eia aIgo nau. Con lodas as
ninhas idiossinciasias, hipciila no eia. O honen dizia:
]csus cn|ra na ninna tida, cu nc arrcpcndc dcs ncus pccadcs, sc c
ncu Scnncr.. Senli que se no faIasse aqueIas paIavias de
foina senlida, seiia una lienenda hipciila! As pessoas
paiecian veidadeiias, pois no conseguiiian sei esponlneas
assin, se no o fossen. Decidi faIai as paIavias, no s con a
loca, nas con o piopsilo de as senlii o nais que
conseguisse.
No vi nenhuna nudana no nonenlo. Tudo eia cono
enliai nun fiIne, cono eslai a vivei un sonho. Nada daquiIo
paiecia ieaI ou con aIguna Igica. Lnlo, apaieceu una
pessoa que no espeiava enconliai: a ninha piofessoia de
Malenlica da escoIa! Disse-ne que fazia paile daqueIa
igie|a! AquiIo eia una igie|a` No ne paiecia nada una
igie|a, de acoido con o conceilo que linha ale a dala!
Iaiecian anles un giupo de Ioucos, nas Ioucos feIizes.
32 - Deus oesccnnec|oc



Deian-ne un papeI con a dala, cono se livesse sido
una ceiinnia de exliena inpoilncia. Senlia una eufoiia
eslianha, nas a paile disso, nada de difeienle. Apenas linha
un dese|o de voIlai inexpIicveI e ale una sulliI aIegiia!
Deveias inedilo!
Cheguei a casa e pailiIhei ludo con os neus anfiliies.
Ria enquanlo conlava o que se fazia no Iugai ao Iado da casa.
Iedi enpieslada una lIia a Dona Anlnia, poique queiia
salei nais solie Deus. O honen que faIaia eslava senpie
con a lIia na no e dizia que eia a IaIavia de Deus. Se
linha paIavias de Deus, linha de as conhecei lodas. Iodian
dizei aIgo que fosse inpoilanle paia nin e lanlen queiia
conhecei nais solie esse Deus desconhecido de que faIavan.
Ioi assin, que de aleia e noiilunda, iniciei un caninho
no senlido oposlo. Nuna sexla-feiia, dia vinle e dois de
Selenlio de niI novecenlos e oilenla e nove, a insignificanle
adoIescenle foi enconliada poi AqueIe de quen lIasfenava,
loinando-se un Iai que a adolaiia paia loda a vida.






Deus oesccnnec|oc - 33







ce =nimcince ==eece ce =nimcince ==eece ce =nimcince ==eece ce =nimcince ==eece


No doningo, dois dias depois, voIlei e ouvi alenlanenle
o seino. As pessoas cunpiinenlaian-ne con un giande
soiiiso. Nesse dia, una |oven coneou a giilai nuilo,
choiando convuIsivanenle. Depois paiou e paieceu senlii-se
aIiviada. Iassei a v-Ia assiduanenle nas ieunies e acalnos
poi nos loinai anigas. Tnhanos a nesna fone de Deus e a
nesna necessidade deIe. Muilas vezes, eIa chegava do
lialaIho e passava na ninha casa paia oiainos e
conveisainos. Lianos aInas angusliadas, nas sensveis.
Lnconlianos confoilo e conpieenso, una na oulia. A nossa
anizade fialeina peiduiou peIos anos. No nonenlo en que
escievo eslas pginas, nais de vinle anos depois, eIa conlinua
a sei nais que aniga, una iin do coiao.
No nais paiei de Iei a lIia. De noile acoidava e Iia
ale adoinecei de novo. Assin que chegava da escoIa
conlinuava. Adoinecia e acoidava a Iei. O honen, que
afinaI chanavan de Iasloi, dizia que eia a Caila de Deus
paia ns. Tinha de salei ludo o que ne dizia a Caila de Deus!
34 - Deus oesccnnec|oc



Conecei no piincpio en Cenesis, cono se conea quaIquei
Iivio, e s paiei con aqueIe iilno aceIeiado quando cheguei
ao fin de ApocaIipse, passados nenos de lis neses.
O nais eslianho de ludo eia que no conseguia paiai de
canlai! Canlava en lodo o Iado. CIaio que a Dona Anlnia,
lo iefinada que eia, achou que eu no eia loa da calea! O
pioi foi quando fui passai un fin-de-senana a casa.
A ninha av naleina linha un hisloiiaI cInico de
doena nenlaI cinica. A Ilina iecada ocoiieu na ocasio
en que foia nuna excuiso a Ilina. LIa eia nuilo caIna e
iecalada. Ioien, quando chegou da dila viagen, no paiou
de canlai ale se coneai a despii na iua e a endoidecei
conpIelanenle. Ioi conpIicado de aceilai con un
lialanenlo que a fizesse voIlai a si.
Agoia, inagine-se o que a ninha ne pensou quando
eu cheguei con canloiias que nunca nais acalavan, a faIai
de Deus e a Iei a lIia! A ninha iin conlou-ne nais laide
que eIa Ihe confidenciou aceica do nedo de eu podei eslai a
enIouquecei, a seneIhana da ninha av. L nuilo
conpieensveI que assin suspeilasse. No seu Iugai pensaiia o
nesno. IeIiznenle a ninha Ioucuia eia oulia! Lia a Ioucuia
de lei descoleilo a ninha iazo de exislii, de lei sido
enconliada peIo Iai naioi de lodos. Lsla Ioucuia seiia
peinanenle, cono pudeian conpiovai.
Deus oesccnnec|oc - 35






Quando chegaian as feiias do NalaI linha leininado de
Iei loda a lIia. Una das coisas que ne chocou foi a dislncia
enlie a lIia e o ciislianisno pialicado peIa ninha ne.
CIaio que os piincpios lsicos eslavan I, nas havia un
sincielisno con coslunes pagos cu|a oiigen denoiei a
decifiai.
Duianle essas feiias, aconleceu un episdio
inleiessanle. Lslava convencida que linha descoleilo aIgo
na lIia que os calIicos desconhecian e eia poi isso que
linhan aIgunas pilicas conliiias aos nandanenlos de
Deus. Quando fonos a aIdeia dos neus avs, decidi faIai con
un padie, piofessoi de Seniniio, que passava aIi a quadia
nalaIcia, pois a ninha aIdeia lanlen eia a sua leiia nalaI e
linha aIi faniIiaies. Assin, nun dia de senana, peguei na
ninha lIia e fui assislii a una nissa pouco fiequenlada,
ieaIizada poi eIe. Iiquei ao fundo e quando leininou diiigi-
ne a Saciislia.
Quando fico neivosa, d-ne vonlade de iii. L I enliei
eu, con dezassele anos de vida e una lIia na no, iindo
cono una loIa. O honen oIhou-ne espanlado. LxpIiquei-
Ihe que piecisava lei una conveisa e I se disponiliIizou.
Conlei-Ihe cono ne linha enconliado con Deus e coneaia a
Iei a lIia, depois de lei sido aleia e lei lIasfenado nuilas
3 - Deus oesccnnec|oc



vezes.
Tinha a lIia sulIinhada nos veiscuIos que
consideiaia inpoilanles, de nodo que conseguia enconliai
ludo o que piecisasse. L passei a expoi os assunlos que ne
pieocupavan. Ingenuanenle, expIiquei-Ihe que Deus
piole que nos a|oeIhenos dianle de eslluas, se|an eIas a
inagen do que foien. Mosliei-Ihe na lIia alundanles
lexlos onde Deus diz aloninai que faanos oiaes aos
noilos, que usenos quaIquei inleinediiio a no sei Ciislo,
pois eIe e o nico caninho paia o Iai. Anunciei-Ihe que Maiia
e un exenpIo, no un aIvo de oiao, adoiao ou
veneiao. Maiia no e iainha do ceu, poique o ceu no len
iainhas. Isso e una idoIaliia que | exislia na anliguidade. A
pipiia Maiia, se eslivesse viva, iepieendeiia loda a idoIaliia
que pialican. A lIia ensina que ainda que venha un an|o
anunciai oulio LvangeIho, no devenos ciei neIe, pois
Salans liansfiguia-se en an|o de Iuz paia enganai os
honens. Tudo foi aconpanhado con Ieiluia de lexlos na
lIia.
O consliangido honen lenlou defendei-se e piocuiai
una quaIquei passagen paia ne nosliai, nas no a
enconliou. Depois viiou-se paia nin e disse: | tcrdadc quc
nac ncs dctcncs ajcc|nar dian|c dc inagcns, cu prcpric |cn|c nac c
fazcr, nc cn|an|c sc disscsscncs issc ac pctc, cs|c rctc||ar-sc-ia, pcr
Deus oesccnnec|oc - 37






issc |cncs dc ir dcixandc acs pcuccs, n4 apcnas una ccisa a quc ncs
dctcncs prcs|rar. c c San|issinc Sacrancn|c, pcis Dcus cs|4
prcscn|c.
O honen eslava sen foias, no linha paIavias paia
iespondei a una nida que expeiinenlaia Deus, sen
ieIigies, nen conpionissos. sua afiinao, iespondi con
giande convico: Mas ncn ai ncs dctcncs prcs|rar, pcis sc c
pcr Dcus cs|ar prcscn|c, cs|4 cscri|c, quc cndc cs|ac dcis cu |rcs
rcunidcs cn scu ncnc, c|c cs|4 prcscn|c, scndc assin dctcncs
prcs|rar-ncs j4, pcrquc c|c cs|4 aqui!. Iicou a oIhai sen salei o
que dizei.
A ninha expeiincia con o anoi de Deus eia lo ieaI
que o padie, piofessoi de Seniniio, no linha capacidade de
iespondei. Lnlo eIe disse, concIuindo a nossa conveisa: Nac
ccnprccndc, nas pcssc tcr quc Dcus |c cnancu dc una fcrna
cspccia|, nac ccnsigc ccnprccndcr pcrquc nac fci na igrcja ca|c|ica,
nas sc Dcus saocr4!. Lu soiii e despedi-ne, agiadecendo-Ihe a
sinceiidade.
Conlei a ninha ne a conveisa, nas eIa no aciedilou.
CIaio que no podia aciedilai que aqueIe padie livesse
confessado que eia eiiado o sislena de oiao a sanlos e
solieludo a Maiia. Lu fiz o neu papeI e nais no podia fazei.
Na casa dos neus pais, nedilava solie ludo o que ne
38 - Deus oesccnnec|oc



aconleceia. Lslaiia a vivei apenas un sonho` Deus seiia
nesno assin cono ne ensinava o Iasloi e eslava desciilo na
lIia` Con loda a ninha aIna queiia que ludo fosse ieaI!
Ioien, aIgunas dvidas ainda ensonliavan ocasionaInenle
a ninha nova e iecenle paz. Ioi no neu quailo, nessas feiias,
que aps oiai, choiai, nedilai en ludo, lonei a deciso finaI
de seguii, con lolaI enliega e anoi, esle Deus que ne
eslendia a no. Lenlio-ne desse dia de foina nuilo cIaia.
Mesno quando Deus nanifesla a sua piesena e o seu
anoi, eIe d ainda espao paia que o honen decida se o quei
ou no seguii. Recoido, un ano nais laide, lei faIado de
Deus a un piino con idade pixina da ninha. Depois de
leslenunhai e de Ihe nosliai quen Deus e ieaInenle, fez-se
senlii a piesena do Lspiilo aIi. O |oven pde senlii Deus e
ieconhecei que ludo aquiIo que eu dizia eia veidade. Con as
suas paIavias confiinou-ne que conpieendia aquiIo que Ihe
liansnilia, conludo salia que paia seguii Deus leiia de fazei
nudanas na sua vida, que no eslava disposlo a fazei. No
sei a que se iefeiia, nas aIgo eIe fazia en ocuIlo que salia
eslai nuilo eiiado e no eslava disposlo e deixai. Na sua
Iileidade, fez a sua escoIha. Lu escoIhi o conliiio: achei que
linha enconliado un lesouio, peIo quaI vaIia a pena aldicai
de ludo aIegienenle. O LvangeIho de Maleus faIa de aIgo
seneIhanle:
Deus oesccnnec|oc - 3







O rcinc dcs ccus c scnc|nan|c a un ncgccian|c quc ouscata ocas
pcrc|as, c cnccn|randc una pcrc|a dc grandc ta|cr, fci, tcndcu |udc
quan|c |inna, c a ccnprcu. (|tangc|nc scgundc Ma|cus 13.45-46)

L naiaviIhosa e sinuIlaneanenle leiiveI esla Iileidade
con que Deus nos ciiou. Con eIa nos ieleIanos conlia o
Ciiadoi ou nos su|eilanos a LIe. Aceilai a sua saIvao e fciI.
Quen no quei sei saIvo` Ioien, nen lodos queien su|eilai-
se a Deus.
A saIvao inpIica su|eio ao senhoiio de Deus solie
ns. No piecisanos lenei, pois e o sulnelei a un Iai de
anoi. Tudo aquiIo que nos inpe e paia nosso len. O
veiscuIo que un dia ouvi na idio na casa da Dona IIda esl
lanlen nos LvangeIho de Maleus e diz:

Vindc a nin, |cdcs cs quc cs|ais cansadcs c cprinidcs, c cu tcs
a|itiarci. Tcnai scorc tcs c ncu jugc, c aprcndci dc nin, quc scu
nansc c nuni|dc dc ccraac, c acnarcis dcscansc para as tcssas
a|nas. Pcrquc c ncu jugc c suatc, c c ncu fardc c |ctc. (|tangc|nc
Scgundc Ma|cus 11.28-30)

Lsle |ugo suave e Ieve e a sua auloiidade solie ns. No
e una auloiidade opiessiva, nas suave, paia nos piolegei do
naI. TaI cono o pai seguia e avisa o seu fiIhinho pequeno,
40 - Deus oesccnnec|oc



assin Deus e un Iai de anoi. Iaia usufiuiinos do cuidado e
da pioleo piecisanos su|eilai-nos, pois ficaienos delaixo
do seu donnio e eslaienos afelados peIa sua paleinidade e
anoi.
Ioi en Deus que enconliei un veidadeiio Iai, con lodo
o anoi e aceilao de que piecisava paia sei cuiada das
ninhas feiidas inleiioies. Denoiou nuilo lenpo, nas pouco
a pouco fui sendo ieslauiada.
Cada vez que ia a una ieunio na laI igie|a, no finaI
fazian una oiao peIos piolIenas de cada un, oiando-se
individuaInenle. Lu ia quase senpie pedii oiao paia que a
siluao nudasse enlie nin e o neu pai. Salia que s Deus
podeiia nudai una coisa lo difciI. Iassado aIgun lenpo,
aIgo se passou denlio de nin, cono se o pipiio Deus ne
livesse faIado. Lia una foile inpiesso, no nais piofundo do
neu inleiioi, que ne dizia que, se eu queiia que as coisas
nudassen enlie nin e o neu pai, tInha dc scr cu a prImcIra
a mudar! Deus eia lon e anoioso, nas lanlen nuilo diielo
e ol|elivo.
Quando voIlei a passai o fin-de-senana, live
opoilunidade de coIocai en pilica o que o Iai ne pedia paia
con o pai leiieno: cada vez que ia suigii una discusso,
caIava-ne e se fosse necessiio ia paia o quailo. L assin
leininaian as discusses infeinais! Lu caIava-ne con giande
Deus oesccnnec|oc - 41






esfoio. Cuslou nuilo no piincpio, nas fazia-o peIo neu
novo Iai, que ne anava poi eIe e peIo da leiia o suficienle,
de nodo que faiia quaIquei coisa poi esse anoi.
Oulio episdio inleiessanle nesla aIluia, foi un
enconlio con a D IIda. Depois da ninha conveiso, Ienliei-
ne de pailiIhai con eIa a ninha nudana. AfinaI eIa dizia
que eu eia un pau |cr|c quc nunca sc iria cndirci|ar... Queiia
que eIa soulesse que Deus, eia podeioso ale paia ne
endiieilai a nin!
Iui visil-Ia una laide, con a ninha lIia na naIa.
Diiigi-ne paia a sua casa. Quando | eslava quase peilo da
iua, eis que se deu una daqueIas coincidncias! Na ninha
diieo vinha a D IIda.
Aps os cunpiinenlos, no peidi lenpo e disse-Ihe que
a ia visilai con o piopsilo de Ihe conlai que ne conveileia.
LIa no aciedilava! Iodia lei sido endioninada poi aIguna
seila, nas quaI conveiso quaI qu! Quando alii a naIa e
ieliiei a ninha lIia, ficou de loca aleila!
Conlei-Ihe iapidanenle e expIiquei-Ihe que ne
conveileia de coiao, que Deus eslava a nudai a ninha vida
e que enlendia agoia que eIa eslava ceila en lanlas coisas.
Apesai das nossas difeienas na inleipielao llIica, a
veidade e que ficanos anlas feIizes poique anvanos lanlo
42 - Deus oesccnnec|oc



esse Deus que nos locaia e eslava piesenle nas nossas vidas!
Iassados aIguns neses saiiia da cidade paia ii esludai
nuna univeisidade. Tinha sucedido lanlo en lo pouco
lenpo! No eia nais aqueIa nenina desliuda que aIi
chegaia. Iailiiia una nova Lucinda, no nais s, no nais
desespeiada, no nais con dese|o de noiiei.















Deus oesccnnec|oc - 43







e e e e ii=c+cece oc vcL+=inc ii=c+cece oc vcL+=inc ii=c+cece oc vcL+=inc ii=c+cece oc vcL+=inc


Sou desconfiada en ieIao a Iivios solie ieIigio.
Cono diz o povo: cada calea, sua senlena. Iiefiio uliIizai
o neu lenpo esludando diielanenle a lIia do que Iendo
opinies aceica deIa. No foi senpie assin. Nos piineiios
anos aps a ninha conveiso, Ii nuilos Iivios ciislos. Ioien,
a ceila aIluia peiceli que leiia de piocuiai poi nin, poique
nos Iivios enconliaiia senpie espinhas Lsla e una figuia
que ouvi aIguen uliIizai. Dizia: os Iivios ln espinhas.
Queiia dizei que nas inleipielaes hunanas, h senpie aIgo
que no esl lolaInenle coiielo. Ao Ieinos un Iivio, devenos
conei o que e lon e ieliiai as espinhas. Iiocuio Iivios
con poucas espinhas. O lenpo e escasso e paia dedicai o
naioi lenpo possveI a lIia, s Ieio aqueIes seIecionados
que vaIhan a pena.
Descolii un Iivio que esl nessa calegoiia. InliluIa-se
Os Segiedos do Iai Nosso, do psiquialia Auguslo Cuiy.
TaIvez no livesse coiagen de expiessai pulIicanenle os
pixinos capluIos, se no fosse a nolivao que ne deu.
44 - Deus oesccnnec|oc



Cuiy faIa do Deus que eu conheo. Lsle honen no e
ieIigioso, nas enconliou Deus, poique o luscou. No e un
nodeIo paia nin, nas len sido una inspiiao. LIe vaIoiiza
cada sei hunano, adniiando a capacidade de pensai e
queslionai dos nais despiezados na sociedade.
5 pndcmns cnmprccndcr Dcus, quandn n n!hamns
atravs dns n!hns dc uma crIana. Ciislo disse que lenos de
loinai-nos cono neninos paia veinos o Reino. Deus e un
Iai e lenos de nos ieduzii a una ciiana de coIo, huniIde,
dependenle, sen anlies, paia o conheceinos. Adniiei
Cuiy nesle seu Iivio, pois o psiquialia coIoca-se
huniIdenenle nuna posio de desconhecedoi, nas
chegando a supienas concIuses, de que lanlos leIogos,
cIeiigos e giandes ieIigiosos eslo dislanles.
O nais inleiessanle e que aquiIo que Cuiy expiessa no
foi lolaInenle novidade, nas una doce confiinao de
nuilos pensanenlos que cuIlivava no neu nlino en ocuIlo.
O peicelei que exislen nais pessoas, que ln a ousadia de
conliaiiai ideias nuilo eniaizadas na liadio ciisl, deu-ne
coiagen paia pailiIhai as ninhas. Isso e oulia coisa que Cuiy
pioduz: faz-nos senlii que o que pensanos inpoila e
devenos expiess-Io, pois un nendigo ln o nesno vaIoi
de un iei. O neu Deus lanlen e assin!
Cono os oulios Iivios, sei que os neus lanlen leio as
Deus oesccnnec|oc - 45






suas espinhas. Iiocuio que as lenhan o nenos possveI,
nas so o iesuIlado de una necessidade vilaI de pensai,
queslionai e solieludo luscai o conhecinenlo de Deus. No
queio nunca dizei: ncs|a nasci, ncs|a nci-dc ncrrcr. Queio sei
capaz de queslionai e da ieliiai aIgunas ceilezas, poique
fiquei con convices nais apiofundadas.
Logo depois de Iei loda a lIia, dois neses aps a
conveiso, conecei a escievei e a eslud-Ia. Tive o piineiio
conpuladoi, passados lis anos. Ale I escievia en foIhas de
papeI e cadeinos. Nunca inaginei que escieveiia Iivios! L
cono se a ninha capacidade de esciila livesse sido inpedida
peIa piovidncia divina cono aIgo sanlo que seiia apenas
paia LIe. O faclo e que assin que conecei a Iei a lIia,
conecei lanlen a escievei solie eIa e no nais live o
lIoqueio de no conseguii escievei.
A ninha nenle queslionava ludo o que ouvia nas
piegaes e lenlava coIocai ludo en pilica. Cono se fosse
un conpuladoi, a ninha nenle anaIisava as piegaes,
enquanlo as ouvia, conpaiando-as con o que conhecia das
Lsciiluias. Ln casa confeiia ludo e via o que eia possveI
apIicai a vida pilica. Apiendi que Deus agia nais a nedida
que o deixava nudai-ne e na nesna piopoio.
Nn qucrcr mudar n maInr ImpcdImcntn para crcsccr
4 - Deus oesccnnec|oc



c cvn!uIr nn cnnhccImcntn dc Dcus. Lspeio que os neus
Iivios possan a|udai oulios a se aliiien ao Deus
desconhecido. O sinpIes alo de escievei e paia nin a foina
cono ne alio na sua lusca. Iiecisanos Iileilai-nos dos
faidos da liadio que iecelenos, seno nunca conheceienos
o veidadeiio Deus.
Suipieendeu-ne nuilssino a poio do Iivio de Cuiy
que passo cilai:

Ooscrtandc a dcs|ruiac c c scfrincn|c causadcs pc|c |crranc|c dc
|isoca, Vc||airc cxprcsscu ccn argucia |rcs sinp|cs nas grandcs
qucs|5cs cu nipc|cscs. cu Dcus nac cxis|c, cu cxis|c, nas nac qucr
cxccu|ar a sua prcpria tcn|adc, cu qucr cxccu|4-|a, nas nac pcdc.
1


Confesso que fiquei eslupefacla, sen queiei aciedilai no que
eslava a Iei! No quailo da Dona IIda, no neu Ilino ano de
desespeio e poi paIavias seneIhanles, escievi as nesnas lis
hipleses: cu Dcus nac cxis|c, cu cxis|c, nas nac qucr cxccu|ar a
sua prcpria tcn|adc, cu qucr cxccu|4-|a, nas nac pcdc! L
ieaInenle eslianho, nas lanlen naiaviIhoso. Nunca conheci
aIguen que lenha foinuIado as nesnas hipleses que eu, na
ninha Igica desespeiada daqueIe neu Ilino ano sen Deus.
No sei se o fiIsofo VoIlaiie aIgun dia chegou a

1
CURY, Auguslo, Os Segiedos do Iai Nosso -A soIido de Deus, pg.
133
Deus oesccnnec|oc - 47






aIguna concIuso definiliva. Quanlo a nin, cieio que
cheguei! IailiIhaiei essas concIuses nos pixinos capluIos.
Ollive-as no esludo das Lsciiluias e na vivncia diiia en
conunho con o Lspiilo, no no esludo dos conenliios
leoIgicos ou ensino de giupos ieIigiosos, poi nais que os
iespeile e apiecie. Desla foina, e nuilo possveI que o que
exponho no esle|a de acoido con a douliina liadicionaI de
nuilos ciislos. Iaia nin so piincpios e expIicaes que ne
ln salisfeilo e apioxinado nais de Deus.
Ln piineiio Iugai, podeiia dai iazes sen fin paia
|uslificai a exislncia de Deus, nas a veidade e que apenas
acrcdItn na sua cxIstncIa pnrquc mc cncnntrcI cnm c!c. en
poden achai-ne Iouca, nas o Lspiilo de Deus e len ieaI e
suavenenle insisle en aliaii anoiosanenle cada sei hunano.
Lu cedi! TaIvez a ninha aIna eslivesse en laI ponlo de
desliuio, que no conseguia iesislii-Ihe. No sei! Apenas sei
que peIa Igica, no ne fazia senlido, nas quando live un
enconlio con o seu anoi, Iancei-ne de liaos aleilos sen
iede. Lia eIe, poi isso no havia nada a lenei! Quen esl
dianle da noile a cada dia, no iesisle a quen o ven saIvai.
Depois de aciedilai na sua exislncia, live de
conpieendei cono Deus e e cono age. Queiia lanlo conhec-
Io! Li a lIia incansveI e faninlanenle, ouvi lodo o lipo de
48 - Deus oesccnnec|oc



ensino de piegadoies, Ii nuilos Iivios e solieludo lusquei-o
diaiianenle en oiao, adoiao e esludo.
Descolii que nuilos cienles en Deus, lanlo calIicos
cono pioleslanles, ln una inagen nuilo deluipada deIe.
Aliiluen-Ihe desgiaas leiiveis en none de un conceilo de
soleiania disloicido. No que no se|an sinceios ou
veidadeiios na sua fe, anles peIo conliiio, nas devido a
heiana douliiniia que ieceleian, aIguns eslo ccrtns nn
cnran, mas crradns na cabca. Cono Deus e niseiicoidioso,
oIha paia o coiao e no paia a calea.
O conceilo de Deus que ln e o da segunda hiplese.
Cien que Deus exisle e e lodo-podeioso de laI foina que
nada aconlece sen que eIe o lenha decidido. Assin cada
noile, enfeinidade e cada coisa leiiveI que aconlece, ludo
esl denlio da sua vonlade e piopsilo. L Deus soleiano,
uIlia podeioso, uIlia onniscienle, uIlia onnipiesenle, uIlia
onnipolenle. Tudo poique a sua leoIogia assin o exige ou
poique Ihe foi assin liansnilido no ensino liadicionaI que
ieceleian. Segundo eIes, s pode sei Deus se livei lodas
essas caiacleislicas e exalanenle da foina cono as
inleipielan os honens do passado, cu|as ideias seguen
ceganenle. Aconlece que cstc Dcus cnncctua! dc quc fa!am
nn n Dcus rca! quc vcIn cm mcu aux!In, quando |
ninguen queiia nen podia a|udai-ne!
Deus oesccnnec|oc - 4






Depois de Iei loda a lIia, vez aps vez, concIu que o
Deus da lIia eia conpassivo, peidoadoi, que se aiiepende
do naI
2
e eslende a no ao opiinido. O Iai, que Ciislo
ieveIou, nandou dai a oulia face e lei niseiicidia do
ininigo. O Deus de Anoi odeia o pecado, nas ana o
pecadoi. O seu naioi anseio e Iileilai o honen do naI que o
opiine. Janais seiia capaz de escoIhei honens paia saIvao
e oulios paia peidio ou de anai aIguns fiIhos de Ado en
deliinenlo de oulios!
O Deus da lIia no agiu podeiosanenle usuipando o
podei en JeiusaIen quando o Rei Messias veio a leiia. Ciislo
podia lei assunido o podei cono iei de IsiaeI, nas deixou-se
nalai de foina ciueI e in|usla. Muilos ficaian desiIudidos,
poique no seu conceilo de Deus, esle deveiia assunii o podei
no Iugai dos ionanos e ieinai. Conludo, o Deus veidadeiio
no se sulnele as douliinas leoIgicas dos honens, quei
se|an faiiseus, saduceus, calIicos, evangeIicos ou quaIquei
oulio giupo ciislo ou no ciislo. Dcus snbcrann sIm, an
pnntn dc sc snbrcpnr an cnnccItn dc snbcranIa quc ns
humanns dcfInIram!

2
LxenpIos de iefeincias a Deus aiiependei-se: Cenesis 6:6, Lxodo 32:14, I
SanueI 15:35, II SanueI 24:16, Jeienias 18:8, Jonas 3:1O. O aiiependinenlo
divino e difeienle do hunano.
50 - Deus oesccnnec|oc



Resla-nos a leiceiia hiplese: Dcus qucr IntcrvIr nn
snfrImcntn humann, mas nn n faz pnr a!guma razn. A
queslo esl no que o inpede, sendo Deus ciiadoi e soleiano
solie lodas as coisas! Un dia, iienos ouvii lodas as iesposlas
deIe nesno, nas poi agoia posso expoi apenas o que cieio.
No que se|a delenloia de loda a veidade, eslou nuilo Ionge
disso, nas h un ninscuIo conhecinenlo DeIe que ne
enconliou: o giande e supieno Deus ciiadoi dos ceus e da
leiia e lon e niseiicoidioso. Lsle e o piincpio lsico de lodo
o conhecinenlo de Deus. Tudo aquiIo que o conliaiia no
pioven deIe, nas so cogilaes hunanas. Dcus bnm c a
sua Pa!avra a vcrdadc.
Deus no pode sei conhecido a naigen das Lsciiluias,
seno eslaianos a consliuii un Deus inaginiio difeienle do
Iai que Ciislo nanifeslou. 5c apcnas crcrmns quc Dcus
bnm, fnra da sua Pa!avra rcvc!ada nas EscrIturas Bb!Icas,
caIrcmns cm crrns cnnrmcs. Queieienos exeicei a nossa
pipiia niseiicidia en siluaes que Deus condena. Ioi
oulio Iado, se nos cenliainos na IaIavia, sen o piincpio lase
da londade divina, podenos incoiiei en inleipielaes
llIicas que nada ln a vei con o pIano e piopsilo de Deus
paia o honen. Cieio fiinenenle que foi o que aconleceu con
aIguns dos piincipais iefoinadoies da igie|a. Ho|e seguen-se
ceganenle douliinas oiiginiias na Refoina e sen queslionai
Deus oesccnnec|oc - 51






aceila-se que Deus e aquiIo que ficou esciilo nos Iivios.
Recuso-ne a aceilai os papas hunanos, quei se|an
calIicos ou pioleslanles. O neu Senhoi e Ciislo e aos Ideies
en geiaI honio-os e iespeilo-os. Ioien, queio sei Iivie paia
pensai e queslionai, ciescendo en enlendinenlo de Deus e
das Lsciiluias. CnntcstarcI scmprc qua!qucr IdcIa quc
manchc n cnnccItn da bnndadc dIvIna c rcspcItarcI scmprc
aquc!a quc a rcvc!c ans hnmcns. Do nesno nodo, adniiaiei
senpie quen luscai na lolaIidade das Lsciiluias a Veidade, e
no apenas en veiscuIos ou Iivios llIicos isoIados.
L peiigoso usai apenas o Anligo Teslanenlo, nas
lanlen o e usai apenas o Novo Teslanenlo, poique esle no
ii sei conpieendido. Muilo peiigoso e, lanlen, iesliingii-se
as Cailas de IauIo, sen lei poi lase os LvangeIhos. Iegai no
que IauIo afiinou e ieliiai concIuses, que conliaiian o que
Ciislo disse, Ieva a un ciislianisno que e una nova ieIigio,
faIando de Ciislo, nas no oledecendo ao que eIe ensinou.
IaIa-se nuilo na giaa, nas no h giaa sen londade.
A graa ca!cu!Ista cnvn!vIda numa snbcranIa absn!utIsta nn
rcvc!a bnndadc. No aciedilo nuna giaa que no len
londade, paia con o cienle e paia con o descienle. Lsle foi o
Deus que veio en neu socoiio, esle foi o Deus que enconliei
na lIia, esle foi o Iai que Ciislo veio ieveIai.
52 - Deus oesccnnec|oc



S conpieendenos a lIia depois de expeiinenlai a
londade de Deus, que nos e nanifeslada aliaves da saIvao
en Ciislo. O Lspiilo de Deus loca-nos con niseiicidia e
giaa, paia depois nos ensinai que e Senhoi, aliaves das
Lsciiluias. Conludo, sc tn s pnr um mnmcntn nns
csqucccrmns quc Dcus absn!utamcntc bnm, afastar-nns-
cmns dc tudn n quc c!c c dc tudn n quc c!c dcsca para ns.
Na lIia, esl a IaIavia de Deus dada ao honen,
heidada de geiao en geiao. Devenos oledecei-Ihe cono
ao pipiio Deus, lendo a ceileza que a sua vonlade e o
neIhoi, pois eIe e e sei senpie lon. No podenos sei fiIhos
de Deus sen oledecei, pois aqueIe que se loina fiIho passa a
aneIai oledecei-Ihe. O que e fiIho confia e enliega-se ao Iai.
aseada nesles dois piincpios, a londade de Deus e a
veidade da IaIavia, consideio que exislen iazes piincipais
paia que Deus no a|a e inleivenha cono goslaianos. Lslas
so aIgunas das que consigo conpieendei peIo que lenho
conhecido deIe: a Iinilao do anoi, o iespeilo peIa vonlade,
a su|eio a Ieis e piincpios poi eIe ciiados. Nos capluIos
posleiioies desenvoIveienos esles lenas.




Deus oesccnnec|oc - 53







=L+c =L+c =L+c =L+c- -- -Limi+==c oc ccLe Limi+==c oc ccLe Limi+==c oc ccLe Limi+==c oc ccLe


Anles de nais, quando faIanos en aulo-Iinilao, no
e una veidadeiia Iinilao. Usanos esle leino poi faIla de
oulio neIhoi que expiesse o que pielendenos descievei. No
eslanos de nodo aIgun a dininuii Deus. Cieio, de lodo o
coiao, que aquiIo que paia aIguns pode sei consideiado
una Iinilao e un engiandecinenlo da pessoa giandiosa do
Iai. No eslanos lanlen a hunanizai Deus, pois nuilo
daquiIo que consideianos hunano en ns, no e nais que
veslgio da seneIhana divina, que nos foi dada na ciiao.
LIe lei enoes, anai, senlii dese|o de conunicai e
ieIacionai-se, no so fiaquezas e una dininuio do seu
podei, anles peIo conliiio. Dcus muItn maIs quc n
cnnuntn dc atrIbutns dc um !Ivrn dc tcn!ngIa sIstcmtIca.
Ninguen pode Iinilai a Deus, pois eIe e nico en
podei, conhecinenlo e eleinidade. O honen no pode Iinilai
Deus, nen con liadio ou cincia, nen con leoIogia ou
fiIosofia, nen con alos ou paIavias. 5 Dcus mcsmn pndc
tnmar dccIscs quc n afctam. Tudo esl en suas nos e anles
54 - Deus oesccnnec|oc



de ludo eIe exisliu, nas eleinidades das eleinidades.
Ao ciiai, Deus inlioduziu seies eleinos na sua vida,
afelando a sua pipiia eleinidade. A pailii desse nonenlo
Deus Iinilou-se na sua aulo-suficincia. O Ieiloi deve lei
ficado chocado con esla afiinao! Nunca lei ouvido aIgo
seneIhanle, nas Ienlie-se que Deus ao ciiai o honen
inlioduziu aIgo exliaoidiniio e difeienle na sua exislncia
divina.
A sua divindade, o seu podei e nuilos dos aliilulos,
con que o descieven, conlinuan a fazei paile deIe, nas h
uma a!tcran nn scu cnmpnrtamcntn c cmncs dcvIdn
crIan dc scrcs quc ama. Ioi isso, nais a fienle dizenos que
o honen pode Iinilai Deus, no que en si nesno o possa
fazei, nas poique Deus ciiou seies Iivies paia anai, poi sua
pipiia inicialiva. A sua ciiao leve iepeicusses na sua
exislncia.
Nole-se que Deus len un pIano inulveI. No neio de
lodo o seu anoi, de loda a Iileidade que concedeu e de lodas
as Ieis que ciiou, eIe deleininou un fin paia o sislena que
conhecenos e esse fin ocoiiei nun lenpo deleininado. H
un lenpo concedido aos que o ie|eilan, nas no fin desle, o
honen conhecei que Deus e Senhoi e ludo o que
deleininou ocoiiei. Conludo, devido a esle deleininisno
divino, nuilos ln inleipielado que eIe deleininou ludo en
Deus oesccnnec|oc - 55






lodo o lenpo e no e assin.
E!c dctcrmInnu !Inhas gcraIs, um prIncpIn c um fIm.
Nn cntrctantn, cstabc!cccu !cIs c prIncpIns quc dcvcm rcgcr
a vIda na caine e no espiilo, paia que o anoi e a Iileidade
possan fIuii. Deus iespeila e ana a ciiao. Ioien, se Ieinos
o Iivio de ApocaIipse, conpieendenos que h un fin
deleininado. A lIia diz que Dcus ccnnccc c fin dcsdc c
principic (Isaas 46:1O). Lsla expiesso no se iefeie as vidas
individuais e as escoIhas de cada honen, nas apenas ao que
deleininou.
E!c dctcrmInnu um fIm dcsdc n prIncpIn, mas nn
dctcrmInnu cnmn vnu vIvcr cntrc cssc pcrndn. Cada honen
devei fazei escoIhas, cono Ado no Jaidin leve de escoIhei.
S assin LIe pode sei anado, cono dese|a. S assin Deus lei
saciado a sua fone de ieIacionanenlo desinleiessado e a sua
sede de anoi genuno. No sonos fanloches de un giande
especlcuIo. Sonos seies Iivies paia anai ou no anai, paia
oledecei ou ie|eilai, paia vivei ou noiiei.
O faclo de Deus no sei un despola deleininisla, no
significa que eIe no lenha un pIano paia cada pessoa. No
giande pio|elo da exislncia hunana, con lenpos
deleininados, cada honen e piecioso e especiaI. Cada sei
hunano e nico e Deus len paia eIe un piopsilo. O seu
5 - Deus oesccnnec|oc



pIano e o neIhoi, pois a sua vonlade peifeila e senpie a
neIhoi. Ioien, Dcus nn Impc n scu p!ann. O Lspiilo
piocuia naleinaInenle aliaii o honen e conduzi-Io, en
piineiio Iugai en diieo ao Iai e depois a vida alundanle
que exisle paia eIe. Deus |anais coage ou apiisiona a vonlade
hunana.
A vonlade divina e loa, peifeila e agiadveI. No
enlanlo, cono o honen len ieceio de deixai o seu pipiio
queiei e se enliegai, escoIhe nuilas vezes caninhos foia do
pIano divino e ven a sofiei as consequncias. AquiIo que o
honen sofie no e a vonlade de Deus e nuilo nenos un
casligo poi no Ihe oledecei, nas apenas a consequncia
naluiaI da vida sen Deus ou da vida con as escoIhas eiiadas.
AIgunas vezes, nen len a vei con escoIhas, nas con o
sinpIes faclo de viveinos nun nundo iegido poi piincpios
dislanles do Ciiadoi. Lslanos nesle nundo e cono aIguen
que anda nun caninho de p, assin su|anos os nossos pes,
ao caninhainos nas esliadas desle sislena.
Dcus aInda Intcrvm na vIda dns hnmcns. F-!n, nn
cntantn, scgundn !cIs c prIncpIns. LIe dese|aiia faz-Io nais
aliva e visiveInenle, nas depende nais do pipiio honen
que deIe. Quando o honen se sulnele e se dispe a enliai na
vonlade divina, enlo a sua inleiveno conea a loinai-se
visveI. Deus inleiven, nas nesle lenpo exislen Iinilaes
Deus oesccnnec|oc - 57






ou iegias que Deus nesno ciiou ou que so consequncia da
vonlade hunana.
Un dia o Todo-podeioso nanifeslai-se- aleilanenle e
|uIgai lodas as coisas. Todavia, e a sua inleininveI
conpaixo que o suslen ale esse lenpo eslipuIado. E!c
dcsca quc tndns sc sa!vcm, cono afiinan as Lsciiluias (I
Tinleo 2:4), nas conhece o honen e sale que una paile da
hunanidade ie|eil-Io-. No poique lenha piedeslinado una
poio da descendncia de Ado paia a condenao eleina,
nas poique a Iileidade concedida liouxe essa possiliIidade.
AIguns dizen que eIe no piedeslinou paia a peidio,
apenas paia a saIvao, nas una coisa inpIica a oulia.
Oulios afiinan que lodos os honens | eslavan condenados
e que saIvai aIguns denonslia a sua giaa, nas o Deus da
lIia no faz aceo de pessoas, nen disciinina honens
feilos a sua inagen.
O seu dese|o e que o naioi nneio possveI se|a
aIcanado e espeia que os seus fiIhos coopeien con o Lspiilo
na expanso do Reino aqui na leiia. Nen lodos aceilaio a
saIvao divina, paia doi do coiao divino, nas esle e o
lenpo e a opoilunidade paia que cada honen ieconhea a
exislncia, nas acina de ludo o anoi paleinaI de Deus, que
Ihe alie os liaos.
58 - Deus oesccnnec|oc



As igie|as ciisls eslo cheias de pessoas que
ieconhecen a exislncia e o podei da divindade, nas no
ieceleian o seu anoi e no viven en conunho nlina con
o Iai. Deus no e apenas aIguen a quen se oledece ou se
sofie as consequncias! Deus e a no eslendida, quando
escoiieganos en diieo a un falaI piecipcio. Deus e o Iai
que acaIenla o iecen-nascido, o aIinenla e piolege. Deus e
anoi peifeilo, conpaixo, niseiicidia, fideIidade e leinuia.
Ns hunanos, peganos no nosso fiIho acalado de
nascei e o cho foge-nos de delaixo dos pes! De onde ven
esla capacidade de anai e nos doainos` Ven do nosso
Ciiadoi do quaI iecelenos a seneIhana. L se |anais
faianos naI ao fiIho que saiu das nossas enlianhas, cono
Deus lei una capacidade infeiioi de anai paia con aqueIes
que Ado geiou`
Iaia os que se dizen ciislos e ainda no liveian un
enconlio con o anoi do Iai, Deus peinanece un giande
Desconhecido. Ale o Dialo sale que Deus e Senhoi e que e
ciiadoi, lodo-podeioso e os ieslanles aliilulos. Ale o ininigo
sale que len de se sulnelei as Ieis divinas e que sei
|uIgado. Apcnas uma cnIsa 5atans nn pndcr
cxpcrImcntar: n amnr dn PaI a cnvn!v-!n num abran
sa!vadnr c adntIvn.
Que pensai de lanlos cienles que nunca
Deus oesccnnec|oc - 5






expeiinenlaian a confiana de un ieIacionanenlo seguio
con o que chanan de SaIvadoi e Senhoi` Quando una
doena giave os alaca ou peiden un enle queiido, Iogo
oIhan paia os ceus con giandes quesles cono: poiqu
Deus, cono peinilisle, poique Deus no agiu` Oulios
achan que ln de fazei nuilas coisas, aIcanai nuilas
pessoas, lei nuilos pio|elos, vivei lialaIhando ale a exauslo
paia seiviien a Deus e aquiIo que chanan de olia de Deus.
Conludo, Deus quei acina de ludo que paienos paia o anai.
Se eslanos seguios no anoi do Iai, salenos que eIe e o
piineiio a dese|ai a nossa paz, a nossa feIicidade e senpie
que o peinilinos ou as Ieis que ieguIan a sua inleiveno o
peinilen, iiionpe na nossa vida paia nos Iiviai e a|udai.
Muilas vezes, eIe no se noslia piesenle e alivo poique
no aginos segundo a sua IaIavia, no ciiando as condies
paia a sua nanifeslao. Apesai do seu anoi, eIe ainda e
Deus e a sua aluao no e iegida peIo nosso queiei, nas poi
piincpios que devenos peisciulai, paia que assin o
conheanos e o expeiinenlenos de foina nais visveI.
Deus age nuilas vezes, enquanlo pensanos que esl
inalivo. Lsl esciilo que a fe v o invisveI. Cono piecisanos
de vei o invisveI! nedida que vanos conhecendo o Iai, a
nossa capacidade de disceinii a sua ao vai aunenlando. L o
0 - Deus oesccnnec|oc



que nais piecisanos nesla vida: apiendei a vei os alos de
Deus invisveis e ouvii a sua voz inaudveI!






















Deus oesccnnec|oc - 1







Limi+==c oc =mcn Limi+==c oc =mcn Limi+==c oc =mcn Limi+==c oc =mcn


A piineiia Iinilao que Deus coIocou a si nesno foi o
anoi diiecionado a oulio foia da divindade. Nole-se que,
cono | dissenos, no e una Iinilao. L-o apenas aos oIhos
hunanos, no conlexlo do pensanenlo hunano.
O anoi e una caiacleislica eleina de Deus, nas
quando eIe ciiou un sei difeienle de si, paia eslendei-Ihe o
anoi inenso que possua, esse ieIacionanenlo leve iefIexos
na foina de agii e de vivei na sua pipiia divindade
inlocveI. Houve nudana na exislncia divina: eIe deixou de
sei o nico a lei, sei e pailiIhai anoi.
Quando as Lsciiluias apiesenlan Deus cono inulveI,
iefeie-se aos seus aliilulos e no a que nada na exislncia de
Deus possa nudai. A ciiao do honen e dos an|os liouxe
giande nudana na exislncia divina.
Na eleinidade, Deus exislia. Lslava s e eia ieaInenle
uIlia podei e uIlia conhecinenlo. O eslado de Deus na
eleinidade e pixino con o conceilo da segunda hiplese de
VoIlaiie. Deus eslava s e eia nico. No eia o Deus ciiadoi,
2 - Deus oesccnnec|oc



poique no havia nada ciiado. Lia apenas LIe: peifeilo, puio,
eleino, nas s. No podenos conpieendei o que e sei Deus,
nas passa poi sei s e nico! No podenos enlendei a
eleinidade, poi isso no podeienos enlendei Deus. Sou
conlia desciies fechadas da pessoa de Deus, eslipuIando-
Ihe aliilulos. L un giande iisco, poique nunca
conpieendeienos o que significa, poi exenpIo sei
onnipolenle ou onniscienle.
Ao dizeinos que eslava s, no significa que eIe se
senlisse depiinido con isso. Deus e saudveI enocionaI e
psiquicanenle, caso conliiio no aguenlaiia a sua
eleinidade. A necessidade de ieIacionanenlo no e una
doena, nas a lendncia naluiaI de quaIquei sei saudveI.
Apesai da peifeio, da paz divina, da sua aulo-suficincia,
aIgo despoIelou a necessidade de lei oulios. TaIvez fosse
apenas a ciialividade divina sen Iiniles.
AIguies na eleinidade, Deus geiou un IiIho. No vou
discoiiei aceica do IiIho de Deus, poi sei aIvo de nuila
discusso e poIenica enlie os diveisos giupos ieIigiosos: co-
eleino ou geiado na eleinidade, Deus nesno ou o IiIho aIen
de Deus, oulia Iessoa divina ou a nesna, Deus iguaI ou
Deus nenoi`
AIgo que lenho a ceileza, e que o IiIho no foi ciiado
cono loda a ieslanle ciiao, poique eIe fez paile do piocesso
Deus oesccnnec|oc - 3






ciiadoi. O IiIho conlen en si nesno a divindade de Deus
Iai, conludo e difciI dizei en que nedida. Ln loda a lIia, n
FI!hn dIgnn dc adnran, partIcIpa na crIan cnmn cn-
crIadnr, iepiesenla e conhece Deus Iai cono ninguen.
Lnquanlo se discule, desde os piineiios ConcIios, solie os
aliilulos e idenlidade do IiIho, LIe nesno anlecipou a
insoIuliIidade da queslo: ningucn ccnnccc qucn c c |i|nc
scnac c Pai (Lucas 1O:22). Coslanos de con|eluiai, nas lenos
de ieconhecei que no leienos ceilezas definilivas.
Na eleinidade, nun ponlo que no podenos aIcanai, o
IiIho foi geiado do Iai. Lsle e un nisleiio denasiado giande
e no ne aIongaiei neIe nesle nonenlo, pois apesai da
exislncia do IiIho, Deus ainda eslava s, una vez que o IiIho
ieceleu a essncia divina e no havia nada nais. Cieio que o
Iai e o IiIho (|unlanenle con o Lspiilo, oulio nisleiio),
divinos e pIenos en anoi, sanlidade e ciialividade, peIas
eleinidades do lenpo desconhecido, dese|aian nais: nais
anoi, nais pailiIha, nais a quen dai, a quen anai e aIgo
novo: seien anados poi leiceiios!
Quando ne conveili, ouvi dizei aIgo inleiessanle: |cdc
c ncncn |cn un tazic cn fcrna dc Dcus, quc sc c|c pcdc
prccncncr. Una noile, anles de adoinecei, pensando en
Deus, conpieendi aIgo lienendanenle invuIgai: Dcus tcm
4 - Deus oesccnnec|oc



um vazIn cm fnrma dc hnmcm, quc s n hnmcm pndc
prccnchcr! Quen ciiou esse vazio foi eIe nesno, cono Deus
soleiano e lodo-podeioso! AIguns no concoidaio, poique
achaio que paia sei Deus, no pode lei vazios. Ioi esse
piincpio de iaciocnio hunano que fez con que Ciislo no
fosse ieconhecido cono o Messias! Deus no pode sei assin,
Deus no pode sei de oulia foina. Deus pode ludo o que
LIe enlendei que pode e vai conlinuai a sei Deus e ns no!
Na eleinidade passada, Deus decidiu aIleiai a sua
eleinidade fuluia. Ioi na sua soleiania e con conhecinenlo
do que nudaiia que lonou a deciso. Quando decidiu ciiai
aIen da sua pessoa, no nais eslaiia s, nas nuilas
inpIicaes viiian peIo faclo de anai aIen de si e do seu
IiIho. O amnr n maInr cnndIcInnadnr dn pndcr. O anoi
geia a necessidade de sei anado peIo oulio e faz de quen
ana un eleino guaidadoi do anado.
Tenho un fiIho. Logo na giavidez eslianhei o faclo de
no podei eslai conpIelanenle s. LIe eslava denlio de nin
e ia conigo paia lodo o Iado. A suipiesa foi que quando
nasceu, eslaiia conigo paia senpie lanlen. A ninha vida
nudou a pailii do nonenlo que conceli un fiIho. Todo o
ieslo da ninha vida foi afelado. Nunca nais lonaiei una
deciso ou faiei un pIano, sen pensai nas consequncias
paia o neu fiIho. Tudo isso, poique o ano de foina especiaI e
Deus oesccnnec|oc - 5






nica. LIe nen senpie fai escoIhas coiielas, passai poi
dificuIdades, a sua vida lei aIlos e laixos e eu sofieiei con
eIe ludo: aIegiai-ne-ei con as suas aIegiias e choiaiei nas
suas liislezas. O amnr trs um dncc prazcr Incnmparvc!,
mas tambm snfrImcntn c cnnscqucntcmcntc !ImIta-nns.
Quando Deus decidiu ciiai, salia que leiia inpIicaes,
poique Deus e anoi e nunca nais seiia independenle
enocionaInenle. An dccIdIr amar a!m dc sI mcsmn,
cnnhcccrIa a!gn quc nn cra supnstn Dcus cnnhcccr: n
snfrImcntn. Sin, Deus sofie!
Quen pensa que Deus e apenas feIicidade sen conhecei
o sofiinenlo, engana-se lolaInenle. Islo no e hunanizai
Deus. LIe foi o que nos fez pailicipanles deIe, ao ciiai o
honen a sua inagen e seneIhana. A capacIdadc dc amar
vcm dc!c, assIm cnmn a capacIdadc dc snfrcr. Cono pode
aIguen inaginai que o Iai no sofieu quando o seu
Unigenilo eslava penduiado no nadeiio, enliegando-se peIos
honens pecadoies` Cono pode aIguen inaginai que Deus
no sofie cada vez que un honen o ie|eila` Deus sofie peIo
honen de laI foina que deu o seu IiIho!
Deus loinou-se dependenle do anoi dos seus anados.
Lsla foi a giande Iinilao con que Deus se Iinilou. Muilo
eslianho! Que Deus esle que aIleia assin a sua eleinidade!
- Deus oesccnnec|oc



Ioi eIe que assin decidiu. Sei que eslas afiinaes so
consideiadas lIasfenia poi aIguns cienles, nas ao Iei as
Lsciiluias ve|o esle Deus con enoes, sensveI e que sofie
con aqueIes que ana.
Quando, ao dai os Dez Mandanenlos, Deus iequei
paia si adoiao excIusiva e solieludo o anoi de lodo o
coiao, de loda a aIna e enlendinenlo, sulenlendenos a sua
necessidade de anoi inlenso. L nais fciI su|eilaino-nos e
pieslainos cuIlo a Deus do que an-Io. Cnnhcn muItns
crcntcs quc rccnnhcccm Dcus cnmn n 5cnhnr, mas nn
sabcm am-!n. O seu anoi e fiaco e sen expiesso, poique
paia o anai, h un iequisilo indispensveI que e conhec-Io,
ao expeiinenlai o seu anoi inconpaiveI. Deus dese|a sei
anado peIos honens, poique os ana de foina que no
podenos aIcanai.
Lia nuilo fciI, desliuii a hunanidade, quando esla se
ieleIou conlia eIe. No enlanlo, no o fez! O Deus inpIacveI
que aIguns descieven, leiia desliudo os honens h nuilo
lenpo. Ln vez disso, enpenhou-se en ieslaui-Ios ao ponlo
de saciificai o seu IiIho unigenilo poi esla hunanidade
coiionpida, que o ie|eila e liai conlinuanenle. Que anoi e
esle`!
Que anoi ne aliaiu, depois de lIasfenai deIe` Que
anoi espeiou pacienlenenle, ano aps ano, ale que eu cedi,
Deus oesccnnec|oc - 7






poi no lei nais aIleinaliva` Sei que no neiecia, nas eIe
eslava senpie I, espeiando. Ainda esl. Cada vez que eiio,
cada vez que escoIho o oiguIho e a ninha vonlade, eIe
peinanece en siIncio, aguaidando que eu o lusque.
As Lsciiluias dizen que Deus e anoi. Estc amnr
Incnmprccnsvc! cn!Idc cnm a sua ustIa c dcrIva cm
cnmpaIxn, quc d !uz a mIscrIcrdIa. Deus v o sofiinenlo
de cada honen, de cada ciiana doenle e faninla, a doi do
coiao soIiliio, a liisleza e infeIicidade ocuIlas.
No sei len quen foi ciiado piineiio, se o honen ou
os an|os. No enlanlo, esles foian con loda a ceileza ciiados
anles do honen se ieleIai. Anleiioinenle ao pecado
hunano, aconleceu aIgo de que no se faIa nuilo enlie os
ciislos: o pecado dos an|os.
A lIia faz iefeincia a una ieleIio angeIica poi paile
de un giupo desles. Lnlie eIes, esl aqueIe a quen chanan
Salans, que significa ininigo ou adveisiio, nas no e un
none pipiio. Os an|os ln nones cono RafaeI (Deus cuia),
MigueI (Quen e cono Deus) e CaliieI (Honen Ioile de
Deus). Salans leiia un none assin, nas peideu-o ao ieleIai-
se. AIen desle an|o, oulios se uniian a ieleIio e leio un
|uIganenlo no Juzo IinaI. A queslo inpoilanle e que os
an|os pecaian anles do pecado hunano e pailicipaian na
8 - Deus oesccnnec|oc



lenlao do honen, seguindo un pIano naIigno paia afaslai
a hunanidade de Deus.
Iaia conliaiiai o pIano ininigo, Deus ciiou un novo
pIano paia ieslauiai o diieilo do honen a eleinidade e
conunho con o Ciiadoi. H quen diga que Deus no len
dois pIanos, nas apenas un e ludo foi pIaneado poi eIe. Lu
ve|o aIgo nuilo difeienle nas Lsciiluias: Dcus tcm scmprc
um nnvn p!ann, sca qua!qucr fnI n camInhn tnrtunsn quc
cscn!hcmns. LIe len una capacidade ciialiva solienaluiaI de
enconliai soIuo paia o que | no len soIuo.
O pIano de iedeno foi un pIano aIleinalivo. No pIano
de saIvao, o seu fiIho pagou peIo pecado do honen apenas,
no peIo pecado dos an|os. O anoi de Deus peIo honen e lo
giande que Ievou a un alo saIvadoi de aulossaciifcio.
Apesai de seien ciialuias naiaviIhosas, Deus no
piocuiou o anoi dos an|os. O pIano de saIvao paia o
honen deve-se ao giande anoi peIa hunanidade e ao dese|o
de sei anado poi eIa. Apesai de exliaoidiniios, no exisle
un pIano de iedeno paia os an|os que pecaian, nen o
saciifcio de Ciislo os pode saIvai do |uIganenlo peIa sua
liaio. Desla foina, nesno os sanlos an|os de Deus, no
poden conpieendei o que e saIvao, o que e sei iedinido
do pecado e sei fiIho anado de Deus. S aos honens esl
ieseivada a inagen e seneIhana, sei fiIho, a expeiincia de
Deus oesccnnec|oc -






sei ieslauiado do pecado e expeiinenlai a niseiicidia
iedenloia en Ciislo.
Se Deus ana lanlo os honens, poique no pia o
sofiinenlo` Deus dese|a nuilssino faz-Io e f-Io-.















70 - Deus oesccnnec|oc























Deus oesccnnec|oc - 71







Limi+==c o= vc+=oc iLm== Limi+==c o= vc+=oc iLm== Limi+==c o= vc+=oc iLm== Limi+==c o= vc+=oc iLm==


Quando Deus ciiou o honen, no fez un aulnalo ou
un fanloche que iiia vivei segundo un guio poi eIe esciilo.
LIe ciiou un sei excecionaI a sua inagen e seneIhana, con
capacidade de nudai o seu deslino, Iivie, con o seu fuluio
en aleilo, con capacidade de anai ou no anai poi sua
pipiia deciso. Lsse sei naiaviIhoso, un dia escoIheu vivei
ieleIado do seu ciiadoi.
Ainda que sofiendo a doi peIas consequncias falais
paia o sei que anava, Deus eslipuIou un lenpo en que no
|uIgaiia definilivanenle a siluao. Duianle un lenpo
deleininado, Deus fica iespeilando e olseivando, inleivindo
de acoido con ceilos Iiniles poi eIe eslaleIecidos. Deus
conlinua a sei o Senhoi do univeiso fsico e no fsico, nas
iespeila de laI foina o honen que no o coage a fazei o que
esl ceilo. Iica piesenle aliaindo-o suavenenle, faIando
docenenle cono una liisa inpeicelveI, ouvida peIos que
iegiessan cono fiIhos pidigos a Casa do Iai. Mesno esses,
poi viveien nesle nundo ieleIde e conlaninado, so
72 - Deus oesccnnec|oc



afelados peIo sislena e peIas consequncias dos alos dos
oulios honens.
Quando nos despiendenos desle nundo e decidinos
luscai a vonlade do Iai, expeiinenlanos un oulio ieino
que no pode sei alaIado e loina-se ieaI a inleiveno
divina, de nodo que lenos expeiincias consideiadas Ioucuia
peIos noilais conuns.
Tenho ouvido aIgunas vezes, que nesno o pecado do
honen eslava no pIano de Deus. Que coisa nais hoiiveI e
faIsa! Deus |anais podeiia ciiai aIgo lo conliiio a si nesno!
O pecado foi a causa de lei enliegue o IiIho a noile! Nunca
pIaneaiia laI! Lnlo quaI a iazo de lei coIocado a ivoie da
Cincia do en e do MaI` Con nuilo lenoi, poique no
salenos con ceileza, nen devenos |uIgai as aes divinas,
podenos inaginai |uslificaes. Una pode sei: quando Deus
deu a Iileidade ao honen, linha de lei una foina de leslai
essa Iileidade. No queiia coagii a sua ciialuia a seivi-Io e
an-Io, pois isso no o pieencheiia. A ivoie podei lei sido
o lesle a Iileidade. Lsle eia o enoine pieo de ciiai seies
Iivies, que anava e poi quen queiia sei anado.
O honen foi a olia-piina de Deus. Conludo, cono
podeiia Deus lei a ceileza que esle no se ieleIaiia lanlen
conlia a auloiidade paleinaI divina` Medilenos. O
prnb!cma rca! nn fnI a rvnrc, sca c!a !Itcra! nu fIgurada,
Deus oesccnnec|oc - 73






mas fnI a Intcrvcnn da "scrpcntc", ou Salans. O que
despoIelou o pecado no foi a exislncia da ivoie, nen o
nandanenlo que Deus deu de no se conei do seu fiulo, nas
o faclo de Lva lei ouvido o ininigo dai infoinaes faIsas
aceica do caiclei de Deus.
Salans disse: Dcus nac qucr quc ccnan para nac sc
|crnarcn dcuscs. A nrIgcm da qucda humana dcvcu-sc a
tcrcm acrcdItadn quc Dcus nn cra pcrfcItamcntc bnm c quc
a sua vnntadc para n hnmcm nn cra n mc!hnr. Lnquanlo
confiavan que Deus eia lon, nanlinhan-se en oledincia.
Ho|e, conlinua a sei a llica de Salans, sendo chanado
de Lnganadoi. IaIa sulliInenle paia que cieian que Deus
len pIanos que no envoIven lolaI anoi e londade. Na
leoIogia ln a ondade e o Anoi, nas no na pilica e no
dia-a-dia das suas vidas.
Lslanos Ionge de conpieendei ludo aceica das
consequncias e iazes daquiIo que chanan Iivie ailliio.
Ioien, a lIia diz vezes sen fin: escoIhe o len e ie|eila o
naI, escoIhe, assune as consequncias das luas
decises.
Suige enlo una queslo nuilo delalida ao Iongo da
hisliia: sale Deus a nossa deciso anles que eIa aconlea` O
Deleininisno afiina que sin.
74 - Deus oesccnnec|oc



Quando esludei un pouco aceica da Teoiia da
ReIalividade e da peiceo que Deus leiia do lenpo, cheguei
a pensai que Deus podeiia | eslai a vei c fin dcsdc c
principic no senlido cono o inleipielan, nas no e o que a
lIia nos noslia exalanenle. Dcus dctcrmInnu um fIm c,
naquI!n quc dctcrmInnu, ncm as nnssas vnntadcs pndcrn
IntcrfcrIr. Ioien, Deus no deleininou as decises da nossa
vida, nen se o vanos aceilai e anai. Lssa opo e
excIusivanenle nossa. Se e assin, cono Deus v o fuluio`
Mais ainda, sei que Deus v nesno o fuluio` L se o v,
cono o v`
Linslein descoliiu que o lenpo e ieIalivo. aseados na
sua leoiia, os cienlislas consideian que leoiicanenle
podeianos via|ai no lenpo se apenas consegussenos
aIcanai a veIocidade da Iuz
.
ConlenpIanos o ceu eslieIado e
venos a Iuz de eslieIas que exisliian h niIhes de anos. As
eslieIas que venos nesle nonenlo no so as que exislen
ieaInenle, nas as que cu|a Iuz denoiou a chegai aqui
niIhes de anos. A Iuz denoia assin a piopagai-se apesai da
sua veIocidade apioxinada de 3OO niI niIhes de nelios poi
segundo en vcuo. Assin, aIgunas eslieIas que venos agoia
| no exislen e oulias novas ainda no se veen.
Quando Deus conlenpIa a sua ciiao, no lenho
dvidas que v o univeiso piesenle e o univeiso passado. O
Deus oesccnnec|oc - 75






passado do honen | aconleceu e vislo que Deus no e
Iinilado fisicanenle, pode desIocai-se acina da veIocidade
da Iuz. Nesle canpo leiico podenos peicelei que Deus
pode o que no podenos: ii aIen das Iinilaes do nosso
coipo fsico e da dinenso lenpo. Ioi oulio Iado, Deus no
esquece e pode acedei a sua neniia cono quei.
Se e fciI de conpieendei a possiliIidade de acedei ao
lenpo passado, laseando-nos na Teoiia da ReIalividade, |
no o e quando pensanos no lenpo fuluio. Recoido-ne de
nuilos fiInes que aloidan esle lena das viagens no lenpo.
Senpie que aIguen ia ao passado e aIleiava quaIquei
poinenoi, isso linha consequncias enoines no fuluio
despoIelado peIa aIleiao passada.
Quanlo ao fuluio ainda e nais conpIicado! AIguen
desIoca-se a un fuluio que ainda no aconleceu e v aIgo
leiiveI. Ao voIlai ao piesenle nuda conpIelanenle a sua
foina de agii de nodo que esse fuluio no venha a aconlecei.
Assin aqueIe fuluio sei difeienle. Mas, se o piineiio fuluio
deixou de exislii, lei exislido aIguna vez` Ou foi apenas
una hiplese enlie nuilas` 5c um dc muItns camInhns,
nn pnssvc! vIaar at c!c! MuItn sImp!csmcntc pnrquc n
futurn aInda nn acnntcccu.
Na cincia, descoliiu-se que a leoiia de Linslein no
7 - Deus oesccnnec|oc



expIicava lodo o funcionanenlo do univeiso, anles apenas
paile daquiIo que e infinilanenle giande. Suigiu assin oulia
leoiia cienlfica: a Isica Qunlica. A Isica Qunlica expIica o
infinilanenle pequeno e e a leoiia que nos pode a|udai a
conpieendei o acesso divino ao lenpo fuluio.
O que len a cincia a vei con a leoIogia` Ten ludo a
vei. A leoIogia e a inleipielao das Lsciiluias con o fin de
alingii o conhecinenlo de Deus e exliaii piincpios e
douliinas de foina a sislenalizai esse conhecinenlo. Assin,
a leoIogia e feila peIo piocesso de consliuo de pensanenlos.
A foina cono una sociedade pensa vai nudando ao Iongo
da hisliia. O pensanenlo giego infIuencia ainda nuilo a
foina cono queslionanos e liianos concIuses. Iensanos e
concIunos de acoido con sislenas de causaIidade e
inleipielao que nos foian liansnilidos genelica e
sociaInenle. CrcIn quc a cIncIa c a tcn!ngIa cstn
Intcr!Igadas na fnrma cnmn vn cvn!uIndn, pnrquc tndas as
cnnc!uscs tm pnr basc a mcsma fnrma dc pcnsar c dc
cstruturar racIncnIns.
Na cincia evoIui-se da causaIidade univeisaI, na
ieIalividade einsleiniana, paia a inceileza qunlica. Ln
expeiincias con pailcuIas sulalnicas, o Iiincpio da
Inceileza de Heisenleig diz-nos que se houvei una
olseivao da posio da pailcuIa nuna caixa fechada de
Deus oesccnnec|oc - 77






dois conpailinenlos, apenas sei possveI IocaIizai a
pailcuIa incidindo Iuz neIa e aliaves da posio e desIocao
da Iuz conseguii infoinao. No enlanlo, a uliIizao da Iuz
inleifeie con a desIocao e posio daquiIo que esl a sei
olseivado, nn scndn pnssvc! nbscrvar scm Inf!ucncIar.
A Teoiia da ReIalividade, enloia faa iefeincia ao
lenpo, no pode expIicai as quesles do lenpo fuluio. Cieio
que e na Isica Qunlica que podenos enconliai iesposlas.
Iazendo una anaIogia enlie a expeiincia das pailcuIas e a
peispeliva divina do fuluio: n sImp!cs factn dc havcr uma
InIcIatIva dc nbscrvar n futurn tcm Inf!uncIa ncstc. Se Deus
acedei a pieviso da nossa vonlade, vai infIuenci-Ia! Mas, ale
que ponlo Deus na sua inlegiidade, sanlidade e |uslia faz
isso` Se Ihe pediinos, eIe pode faz-Io e a|udai-nos a lonai
decises, nas quo difciI sonos en peinilii que inleifiian
na nossa vonlade! L se isso aconlecei, sei apenas
ponluaInenle e una inleiveno no piesenle. Deus nunca nos
conlioIai, peIas iazes que | faInos anleiioinenle.
H una pienissa fuIciaI nesla anIise: n futurn aInda
nn acnntcccu. Mesno paia Deus, o fuluio ainda no
aconleceu! Se o fuluio livesse aconlecido, Deus leiia acesso
diielo, pois no esl Iinilado ao lenpo e podeiia desIocai-se
I paia o olseivai. Conludo, Deus v o fuluio naqueIes
78 - Deus oesccnnec|oc



aconlecinenlos que deleininou que ocoiiessen.
Segundo esle iaciocnio, sc Dcus cnnhcccssc
p!cnamcntc n futurn, scrIa p!cnamcntc dctcrmInIsta! Lnlo,
os que cieen no Deus da segunda hiplese de VoIlaiie leiian
iazo, pois o Deus deleininisla leiia piedeslinado lodo o naI
que nos assoIa e a peidio eleina paia aIguns. Lslou
lolaInenle convicla que esle no e o Deus que ne enconliou.
O neu Iai no deleininou lodas as coisas leiiveis poi que
lenho passado, nen as enfeinidades falais de ciianas
indefesas, nen os ioulos, nen os eslupios, nen a pedofiIia,
nen loda coiiupo e niseiia. O neu Deus e lon e pIaneou
un nundo cheio de londade.
Nole o Ieiloi, que ao defendei a inulaliIidade da
londade divina, no ignoio que o honen pode no
ieconhecei a londade de Deus en siluaes que a ns
paiecen negalivas. Deus pode conduzii-nos poi vezes en
siluaes desagiadveis, no pecaninosas, a fin de nos Ievai
ao seu lon piopsilo. Nen lodo o sofiinenlo aos nossos
oIhos e nau e desliludo de piopsilo divino!
Lslou a aigunenlai nun pIano fiIosfico, laseada lanlo
en leoIogia cono en cincia. No se escandaIize, pois ano e
adoio a Deus con nais feivoi ainda depois de ciei desle
nodo!
As piofecias ocoiien naquiIo que foian deleininadas.
Deus oesccnnec|oc - 7






Lxislen piofecias deleininislas cono a vinda do Messias, o
|uIganenlo do nundo e a vida eleina. Oulias piofecias so
condicionais. No ieIalo do piofela Jonas, poi exenpIo, a
piofecia que anunciou eia condicionaI. A prnfccIa dc Jnnas
nn sc cumprIu, poique os iequisilos no se ieuniian. O
aiiependinenlo da cidade encaninhou o cuiso da hisliia
noulia diieo, anuIou a piofecia e eIa no se cunpiiu. As
piofecias, daqueIes que se dizen piofelas ho|e, so
condicionais quase na lolaIidade. As prnfccIas rcvc!am a
vnntadc dIvIna c sn cnndIcInnaIs rcspnsta humana.
Se Deus fosse un deleininisla gIolaI, veiia o fuluio
lolaI no piesenle. LIe e Deus e v do fuluio ludo o que deIe
quei vei, pois isso inpIica deleinin-Io! Dcus um
nbscrvadnr dc cvcntns a ncnrrcr a cada nfIma partc dc um
scgundn cm muItns mI!hcs dc scrcs !Ivrcs c crIatIvns.
Ainda assin Deus olseiva, nas a sua inleiveno esl
Iinilada aquiIo que esl de acoido con o seu conceilo de
|uslia e anoi.
Lnlo e a onniscincia divina` A onniscincia esl
nuna capacidade divina de salei una infinidade de
possiliIidades fuluias paia lodas as suas ciialuias, sendo eIas
delenloias de pIena Iileidade paia aIleiai o cuiso dos
aconlecinenlos. Apesai de Deus se alslei de deleininai o
80 - Deus oesccnnec|oc



fuluio de cada indivduo paia no vioIai a sua vonlade, pode
vei o infinilo nneio de fuluios possveis e se o honen
assin quisei, pode a|ud-Io a encaninhai-se paia o neIhoi.
A nmnIscIncIa dIvIna cnnsIstc cm vcr tndns ns
futurns pnssvcIs dc tndns ns hnmcns c nn um futurn nIcn
prcdctcrmInadn. Islo no e una dininuio do seu podei,
nas un incienenlo incaIcuIveI!
Ainda que Deus lenha un pIano paia cada honen, que
e o neIhoi do Iai, iaianenle os honens conseguen nanlei-
se no pIano divino loda a sua vida. Ciislo disse que iiia enviai
o ConsoIadoi, o Lspiilo de Deus, que halilaiia e guiaiia o
honen que neIe ciesse. O Lspiilo piocuia conduzii o
honen, que Ihe seive de halilao, ao neIhoi do Iai. Ainda
assin, o sei hunano escoIhe nuilas vezes independenle de
Deus. AIguns honens so nais noIdveis e fceis de
conduzii. Oulios so cheios de oiguIho e leinosia. Lsles
Ilinos so os que nais se queixan da faIla de inleiveno
divina nas suas vidas, nas eIes nesnos so o olslcuIo.
Quando o honen vive escoIhendo a ieveIia de Deus,
acala poi se afaslai do pIano divino, que e o neIhoi e onde
eslaiia a pIenilude da vida alundanle. Iosso vei isso lo
cIaianenle no neu passado pixino! Todas as ninhas
escoIhas encaninhaian o neu piesenle. Tanlas escoIhas
foian feilas sen Deus, enloia no deIileiadanenle, nen poi
Deus oesccnnec|oc - 81






ieleIio. SinpIesnenle no foian pensadas e aguaidadas ale
lei a ceileza de quaI eia o neIhoi de Deus.
Cada deciso len consequncias e encaninha-nos paia
un deslino, que vanos ciiando a cada dia. Estamns a vIvcr a
cnnscquncIa das dccIscs passadas. A loa nolcia e que o
nosso fuluio pode sei neIhoi, se lonainos neIhoies
decises. Se piocuiainos o neIhoi de Deus, faienos
neIhoies decises que nos conduziio a un neIhoi fuluio.
Tudo foi caIcuIado ao poinenoi, peIo giande
Aiquileclo, paia que a vida exisla cono a conhecenos: a
posio e exislncia da Iua, a dislncia da leiia en ieIao ao
soI, os gases que envoIven a leiia, a conposio qunica do
soIo, o nosso ceielio e lodos os sislenas do coipo hunano.
Quo cIaia e a inleiveno divina en ludo o que podenos
olseivai!
Os fiaclais ieveIan o quanlo a nalenlica esl piesenle
en loda a naluieza. Cada pIanla ciesce de foina caIcuIada e
no aIealoiianenle. As suas ianificaes so geiadas
segundo padies nalenlicos que o Ciiadoi inpIanlou.
LscoIhi duas inagens de fiaclais paia exenpIificai a vida do
honen nas suas decises.
82 - Deus oesccnnec|oc




cscn!has Indcpcndcntcs dc Dcus cscn!has na vnntadc dc Dcus

Na piineiia inagen venos caninhos en diveisas
diieces, sen se encaninhaien paia un deleininado
ol|elivo. SinloIizan decises inpuIsivas, independenles de
Deus, segundo a vonlade esponlnea do nonenlo. O neIhoi
que Deus pIaneou fica peidido e inaIcanveI.
A segunda inagen, enloia noslie decises a naigen
da Iinha cenliaI, encaninha-se paia un fuluio especfico. L
inpossveI lonai senpie a deciso ceila. Conludo, no e
inpossveI que as decises nais inpoilanles da nossa vida
sigan en diieo ao pIano divino. Se conseguiinos disceinii
nas decises nais inpoilanles e espeiainos peIa diieo
divina, a nossa vida lonai un iuno paia o neIhoi de Deus,
que e o seu pIano peifeilo. Sen Deus no podenos salei as
consequncias definilivas de una escoIha. 5 c!c v ns
futurns c sabc as cnnscquncIas dc cada ramIfIcan das
nnssas cscn!has. Quando escoIhenos a nosso leI-piazei, poi
vezes ficanos en laI confuso na nossa vida que e quase
Deus oesccnnec|oc - 83






inpossveI voIlai a lei un iuno ceilo paia aIgo lon.
L difciI peinanecei no cenlio da vonlade divina! Lxige
espeiai nuilo, luscai nuilo e anai nuilo. Conludo, quen
vive assin nunca dii que Deus no inleiven. AqueIes que
salen que a vonlade do Iai e o neIhoi, no ln piolIenas
en su|eilai-se. Se aIguen duvida que a vonlade de Deus e o
neIhoi, nunca sei capaz de se deixai guiai. Ioi isso cieio
fiinenenle que maIs Impnrtantc quc crcr nn pndcr dc Dcus
cnnhcccr c cxpcrImcntar n scu amnr.
Ainda e lenpo de cada un de ns coneai a piocuiai o
neIhoi de Deus. Lssa e a piincipaI inleiveno e nais difciI
que Deus piocuia fazei a cada nonenlo. A cada deciso, eIe
quei conduzii-nos. Queienos que eIe iiionpa e faa
niIagies exliaoidiniios, nas no o deixanos fazei o niIagie
de nos guiai ao neIhoi paia ns. A cada dia lenos escoIhas a
fazei. LIas leio iepeicusses, aIgunas enoines, no nosso
fuluio. No conseguinos vei o fuluio, ou anles os fuluios, no
enlanlo Deus pode v-Ios. S eIe sale o que un pequeno
lalei de asas de una loiloIela" pode despoIelai do oulio
Iado do nundo. S eIe pode vei o que a escoIha de fazei o
que ne apelece ou dizei o que queio pode causai. Cono un
fiaclaI, a nossa vonlade vai-se ianificando, consliuindo o
fuluio.
84 - Deus oesccnnec|oc




Qua! a razn da nn Intcrvcnn dIvIna? E fcI!!
Rcspnndn cnm nutra pcrgunta. Pnrquc nn dcIxn Dcus
IntcrvIr na mInha vIda c cnnduzI-!a a cada dIa? E n mcsmn
mntIvn quc Impcdc Dcus dc IntcrvIr dc uma fnrma gcra!. A
iazo e que eIe foi excIudo da hunanidade. Deus s inleiven
quando age no seu leiiiliio e con o acoido hunano, islo e a
segunda aulo-Iinilao.
Reslan-nos ainda aIgunas quesles. L os cienles que
peden paia Deus inleivii e no ln iesposla` H nuilos
honens que confiaian un dia as suas vidas a Deus, so
huniIdes e queien ieaInenle que Deus se|a Senhoi nas suas
vidas. LIes peden-Ihe en oiao diiia que inleivenha.
Lnloia uns ve|an iesposlas exliaoidiniias e lenhan
giandes leslenunhos, oulios choian de desespeio poi no
leien iecelido a iesposla que cIanaian! Sei que podenos
ousai inciininai Deus e dizei sinpIesnenle que depende
apenas da sua vonlade` Iodenos lei essa ceileza, que Deus
poi piopsilos insondveis decide no inleivii en aIgunas
vidas que Ihe pediian socoiio` Quen pode asseguiai que
no esl a |uIgai in|uslanenle o seu Ciiadoi`
Deus oesccnnec|oc - 85






H ainda aqueIes que queien veidadeiianenle seguii a
vonlade de Deus, nas no salen quaI a escoIha ceila. Cono
salei a vonlade divina en cada nonenlo, | que e assin lo
inpoilanle fazei a escoIha ceila` L veidade que Ciislo
pioneleu o ConsoIadoi e o Lspiilo halila no honen, que Ihe
enliega a sua vida, nas no e fciI deixai-se guiai peIo
Lspiilo. Sono denasiados desconhecedoies da foina cono
se nove e faIa! Lslas quesles Ievan-nos ao pixino ponlo:
aIen de Deus lei inseiido na sua eleinidade as Iinilaes do
anoi e da vonlade hunana, eIe iespeila as suas pipiias Ieis
que iegen o univeiso fsico e espiiiluaI.
A Intcrvcnn dIvIna nn autnmtIca cnmn uma
magIa, mas nbcdccc a !cIs. Iaia Deus inleivii, o honen deve
apiendei cono aliii o nundo espiiiluaI e cono liazei do
nundo espiiiluaI aquiIo que Deus len ao seu dispoi. A maInr
partc dn quc ns hnmcns pcdcm a Dcus scu dIrcItn !cga!,
pc!n sacrIfcIn dc CrIstn, mas n hnmcm nn sabc cnmn trazcr
n quc scu pnr dIrcItn dn mundn cspIrItua! para n natura!.
Medilava h pouco lenpo solie una leoiia ainda poi
piovai: a Teoiia das Coidas. A Teoiia da ReIalividade Ievava-
nos a inaginai o univeiso cono un giande aquiio onde a
gua podia sei consideiada cono a quaila dinenso do
lenpo. Deus eslaiia, cono ciiadoi e olseivadoi, foia do
8 - Deus oesccnnec|oc



lenpo. L poi isso que aIguns leIogos pensan que Deus
acede ao fuluio cono ao passado. No e assin que funciona o
univeiso, segundo o que enlendo! aseio-ne lanlo nas
Lsciiluias, cono na iecenle evoIuo da cincia.
O fuluio ainda no aconleceu! A dcs!ncan
vc!ncIdadc da !uz nn pcrmItc vIaar an futurn, pnrquc cstc
nn cxIstc! O univeiso no e un giande aquiio con Deus
foia deIe. Digo islo cono sendo a ninha huniIde opinio de
sei pensanle e no afiinando sei a veidade peifeila.
A Teoiia das Coidas, apesai de no conpiovada, e
inleiessanlssina. Muilo sinlelicanenle, defende a exislncia
de un univeiso conposlo poi coidas de lananho nuilo
infeiioi as pailcuIas sulalnicas. Cada coida enile
deleininada fiequncia que iepiesenla una dinenso
difeienle de exislncia. Cada coida vilia de foina
difeienciada e geia un lipo de naleiia ou dinenso
independenle.
Lsla leoiia conseguiu o giande feilo de ieIacionai a
Teoiia da ReIalividade con a Isica Qunlica. Apesai de
ainda no exisliien neios paia a leslai, eIa pode sei un
enliio paia una leoiia geiaI que engoIii as ieslanles e
expIicai lodo o funcionanenlo do univeiso. Linslein
piocuiou essa leoiia geiaI, nas noiieu anles de a enconliai.
Tianspondo paia o espiiiluaI. Ln vez de exislii una
Deus oesccnnec|oc - 87






dinenso lenpo e oulia naioi que a envoIve exleiioinenle,
coIoca o lenpo cono una enlie oulias dinenses
coexislenles. Deus eslai nuna deIas e a sua capacidade de se
novei aIen do naleiiaI peinile-Ihe lianspoi as dinenses
sen iesliies. Deus no esl foia do nosso univeiso, nas
nuna oulia dinenso, enlie lodas as que ciiou.
Cuiy diz no seu Iivio que se Deus eslivesse nun Iugai
dislanle de ns, quando faIou no lalisno de Ciislo, a
veIocidade do son faiia denoiai una eleinidade desde que
as paIavias foian pionunciadas ale que eIas chegaian a leiia.
A veIocidade do son e nuilo infeiioi a da Iuz. Se a Iuz |
denoia niIhes de anos paia peicoiiei o univeiso, nuilo
nais aconleceiia con o son.
Iensando en oulios exenpIos, que dizei da ascenso
de Ciislo quaienla dias aps a iessuiieio, ou da ascenso de
LIias, ou ainda das nanifeslaes angeIicas` O nundo
espiiiluaI no pode sei foia do lenpo, nas paiaIeIo ao lenpo,
seno quaIquei passagen enlie o nundo naluiaI e espiiiluaI
denoiaiia una eleinidade a aconlecei. L assin que o nundo
naluiaI pode acedei ao espiiiluaI.
Tenos poi exenpIo as vises apocaIplicas de Joo: eIe
viu o Iugai onde Deus halila. Tei eIe sado do nosso
univeiso fsico e se desIocado ale ao nundo espiiiluaI foia do
88 - Deus oesccnnec|oc



nosso univeiso` No! SinpIesnenle acedeu a dinenso onde
Deus halila. Mais conpIexo de enlendei ainda sei a
exoilao das Lsciiluias de enliainos ousadanenle no Lugai
Sanlssino peIo Lspiilo. Cono pode o Lspiilo halilai no
cienle e eslai sinuIlaneanenle onde o Iai halila` Cono
podenos iecelei a sua diieo e ouvii a sua voz` Deixo esle
lena nolivadoi paia aqueIes que esludan as Lsciiluias
podeien nedilai.
Consideio naiaviIhoso que lodo o conhecinenlo e un
s. As Lsciiluias dizen que Ciislo e a Veidade. A LpisloIa aos
CoIossenses, capluIo dois, diz que NeIe eslo escondidos
lodos os scgrcdns da sabcdnrIa c da cIncIa. A cincia no e
ininiga de Deus! A cincia e una foina de Deus se ieveIai.
InfeIiznenle os leIogos leinan en dizei ainda que a leiia e
pIana e nalan os que dizen que e esfeiica. Digo islo
figuiadanenle, cIaio! Os ieIigiosos ln nedo de peidei a fe.
Lnlo agaiian-se as liadies, lenendo peidei o podei solie
os cienles, solie a ieIigio e de se achaien ignoianles.
Esqucccm-sc quc Dcus aInda um dcscnnhccIdn at para n
crcntc maIs fcrvnrnsn nu para n maInr sbIn da humanIdadc.
As descoleilas cienlficas deven fazei-nos ievei as
nossas inleipielaes llIicas, nas o inveiso lanlen e
veidadeiio. Devenos lanlen nedilai na cincia a Iuz das
Lsciiluias. No fin, h una s veidade e saiienos nais iicos e
Deus oesccnnec|oc - 8






nenos desconhecedoies de Deus. Sen huniIdade,
peinaneceienos cheios do nosso conhecinenlo passado,
oiguIhosos do quanlo salenos e do quanlo conhecenos de
Deus. Ioi isso o Meslie dizia que lenos de loinai-nos cono
ciianas!


















0 - Deus oesccnnec|oc


























Deus oesccnnec|oc - 1







Limi+==c o=e Lcie c Limi+==c o=e Lcie c Limi+==c o=e Lcie c Limi+==c o=e Lcie c =nicI=ice =nicI=ice =nicI=ice =nicI=ice


Aciedilo que duianle lodo o neu inlenso sofiinenlo,
Deus esleve piesenle e dese|ou aidenlenenle inleivii, nas
no pde faz-Io, pois eIe nesno deve iespeilai as Ieis que
suslenlan as dinenses espiiiluais e fsicas. LIe e anoi e
conpaixo, nas e lanlen sanlidade e |uslia.
Cieio que e dese|o inlenso do coiao de Deus leininai
con o sofiinenlo hunano e faz-Io |, conludo na sua
capacidade inconpieensveI de vei ludo e conhecei ludo, as
peidas eleinas seiian calaslioficanenle naioies que o
sofiinenlo individuaI de cada honen. Lsle no e o conceilo
de len sociaI que se soliepe ao len individuaI. Deus no
segue esse piincpio! LIe e capaz de deixai novenla e nove
oveIhas paia iesgalai una peidida. O conceilo de len sociaI
divino e a ieunio de lodos os lens individuais e cada sei e da
nxina inpoilncia. Todavia, Deus v o que no venos.
LIe podeiia vii paia inpIanlai definilivanenle o seu Reino.
Teininaiia esle sislena, o naI seiia |uIgado, os seus fiIhos
veiian finaInenle a sua |uslia e londade na sua pIenilude.
2 - Deus oesccnnec|oc



Lsquecenos, na nossa viso Iinilada, que Deus dese|a a
saIvao de lodos os honens, e poi isso espeia pacienlenenle.
Ns senlinos a doi do nosso sofiinenlo piesenle, enquanlo
eIe conhece o significado da condenao eleina paia aqueIes
que no se aiiependeien e decidiien saii do inpeiio das
lievas.
Olseivando a ninha infncia, onde eslava Deus`
Quando eu genia na escuiido da noile, conloicendo-ne de
doi e soIido, onde eslava LIe` Ho|e sei que eslava peilo.
Ioique no inleivinha` Ioique eu nesna o nanlinha Ionge,
poi desconhecinenlo, e lanlen poique as condies paia a
sua ao na ninha vida ainda no eslavan ieunidas.
Lnquanlo Deus peinanece un desconhecido, no pode
enliai. Deus inleiven segundo iegias e no as conhecenos
lodas. Agc na snmbra nndc s ns quc vccm n InvIsvc!
cnnscgucm cnntcmp!ar. Con a sua saledoiia e conhecinenlo
infinilo dos honens sale cono conduzii os aconlecinenlos,
sen foiai a vonlade hunana, apenas conduzindo
suavenenle, iespeilando os seies que ciiou e as suas Ieis
inulveis.
CoIocou-ne aos quinze anos na casa da pessoa con
quen fui peIa piineiia vez a igie|a, dois anos depois. LIe
salia que eia una pessoa dada a liuxas e cuiandeiios, Iogo
seiia fciI Ieva-Ia aqueIa igie|a, nuilo focada en lnos,
Deus oesccnnec|oc - 3






cuias e Iileilaes. No ano seguinle, na casa da Dona IIda
ouvi o LvangeIho, ainda que no de foina lolaInenle llIica.
LIa eia sinceia e no eia difciI locai-Ihe o coiao paia ne
iecelei na sua casa. O quailo na casa da Dona Anlnia, eslava
guaidado paia nin.
Tudo foi piepaiado ninuciosanenle, nas de foina
sulliI, sen vioIenlai, sen agiedii. Sei que no venos Deus
inleivindo nas pessoas e anlienles onde andei, nesno
quando eu o ie|eilava` LIe age, conhecendo faloies e
consequncias que desconhecenos, pois v os coiaes e
nenles de lodos os honens. No defendo que Deus no
inleivenha ou no pIaneie. LIe f-Io, nas de foina slia,
oledecendo a iegias e zeIando peIa Iileidade hunana.
Deus podeiia expIosivanenle inpoi a sua vonlade,
nanipuIando e coagindo, conludo no o faz. LIe usa honens
faIveis, ielaixa-se a usai insliunenlos hunanos, con lodo o
iespeilo que cada sei Ihe neiece. Cada honen, nesno o
nais ieleIde e capaz de alos leiiveis, e vislo poi Deus cono
un diananle en liulo, cono un lele que piecisa de anoi e
pioleo, cono un lesouio sen pieo. Que nisleiio!
L inpossveI Iislai aqui lodas as Ieis e piincpios a que o
nundo fsico e espiiiluaI se su|eilan, ale poique s conheo
aIgunas, nas nesno as que conheo no caleiian nun s
4 - Deus oesccnnec|oc



Iivio. A lIia esl iepIela de piincpios de funcionanenlo do
Reino: seneai paia coIhei, vencei o naI con o len, chanai
as coisas que ainda no so a exislncia, a auloiidade do fiIho
de Deus solie as lievas, o podei do anoi, ciei no inpossveI,
o descanso da fe, o podei da oledincia, o podei do Iouvoi, o
enchinenlo do Lspiilo, a auloiidade das Lsciiluias, o
saceidcio de cada fiIho de Deus, a necessidade de oiao,
enlie oulios que podenos descoliii.
Deus age de acoido con as Ieis que eslipuIou paia que o
nundo espiiiluaI coexisla con o naluiaI, de foina
oiganizada. Estas !cIs cspIrItuaIs, an cnntrrIn dn quc parccc,
nn scrvcm para rcstrIngIr a Intcrvcnn dIvIna, mas para a
pnssIbI!Itar c nns prntcgcr da nnssa prprIa rcbc!In.
O sei hunano escoIheu conduzii-se a si nesno sen
Deus. Mais a fienle veienos que o honen no se goveina a si
nesno. H un leiceiio inleivenienle. Se no exislissen as Ieis
espiiiluais, o honen seiia lolaInenle goveinado poi Salans
e Deus no inleiviiia nada, pois o honen alandonou-o. No
enlanlo, no seu inenso anoi e saledoiia, con a peiigosa
ddiva da Iileidade de pensai e agii, o Ciiadoi eslaleIeceu
Ieis. LIas iegen o nundo invisveI e so una foina de podei
agii, apesai do inpeiio das lievas ieinai no nundo. O Dialo
no pode desliuii o pIanela, no pode nanifeslai-se
aleilanenle cono quei, nas apenas de acoido con as Ieis
Deus oesccnnec|oc - 5






pie-eslaleIecidas. Quando un honen se alie as piofundezas
de Salans, esle len Iileidade de o lonai e possu-Io. Caso
conliiio len de ficai na sonlia infIuenciando naIeficanenle
con os seus espiilos inundos que o seiven. Iica cono que
invisveI e Iinilado, nas devido a sua peisislncia e aslcia
acala poi fazei giandes esliagos na hunanidade.
No capluIo anleiioi faIvanos en dinenses. Cieio
que Salans e seus an|os ocupan una dinenso espiiiluaI.
Lnloia inleifiian na nossa dinenso fsica, o seu Iugai e
nuna dinenso difeienle, a que as Lsciiluias chanan de
Hades, Aladon ou Infeino. Na ninha opinio, o infeino no
e un nonle de chanas a aidei, nas una dinenso onde
halilan os podeies salnicos. Iode paiecei eslianho iefeiii
esle sei angeIico e podeioso cono doninadoi nesle nundo a
quen no lenha conhecinenlo desle assunlo. No capluIo
solie o IIano de Redeno, aloidaienos a sua oiigen e ao,
paia quen no conhea as Lsciiluias.
Deus ana o honen e no inleiven se esle no se aliii
de acoido con os piincpios que eslaleIeceu. Lsles alien a
poila da ao divina. Quen foi ieleIde no oledecei a
eslas Ieis divinas e no conhecei a nanifeslao podeiosa do
anoi do Iai.
Ceilanenle exislen Ieis inpoilanlssinas que
- Deus oesccnnec|oc



desconheo. Dessas no posso faIai, nas posso faIai daquiIo
que | lenho un pequeno enlendinenlo. Ve|anos aIgunas
das Ieis que eslo conlidas na lIia e nos poden a|udai a vei
una nanifeslao de Deus nais fiequenle e visveI na nossa
vida. Nole-se que eslas Ieis no so nagias inslanlneas,
funcionan apenas se pialicadas cono nodo de vida e no
ponluaInenle. So piincpios que no so delelados peIa
naioiia. A lIia chana-os de segiedos.
A !cI da scmcntcIra c da cn!hcIta funciona lanlo no
nundo naluiaI cono no espiiiluaI e e laIvez a Iei nais
inpoilanle. H senpie un lenpo de espeia enlie a
senenleiia e a coIheila. No caso das coisas espiiiluais, eIas so
seneadas no nundo espiiiluaI e denoian ale se nanifeslai
no nundo naluiaI. Segundo a IailoIa do Seneadoi, no
LvangeIho de Maicos, capluIo 4, esle piincpio e un nisleiio:
a tcs c ccnfiadc c nis|cric dc rcinc dc Dcus, nas acs dc fcra |udc
sc |ncs diz pcr par4oc|as e ainda nac pcrccocis cs|a par4oc|a?
ccnc pcis cn|cndcrcis |cdas as par4oc|as?. A senenle e a
paIavia: as paIavias esciilas na lIia so senenles, nas
lanlen as nossas paIavias. O soIo e o coiao dos honens,
que pode eslai nais ou nenos piodulivo. Os inpedinenlos a
que a senenle pioduza, desciilos na pailoIa, so: eIa sei
ioulada poi Salans, sei iecelida con aIegiia nas de pouca
Deus oesccnnec|oc - 7






duiao, as pieocupaes desle nundo, a seduo das
iiquezas e a colia.
Tudo aquiIo que fazenos, faIanos ou pensanos seive
de senenle no ieino espiiiluaI, nas as paIavias so o naioi
segiedo e so despiezadas nesle nundo. Iioveilios 18:21 diz:
a ncr|c c a tida cs|ac nc pcdcr da |ingua c aquc|c quc a ana
ccncr4 dc scu fru|c. Tanlen na LpsloIa de Tiago, esle
conpaia a Ingua a un pequeno Iene:

Tcdcs |rcpcancs cn nui|as ccisas. Sc a|gucn nac |rcpca cn
pa|atra, cssc c ncncn pcrfci|c, c capaz dc rcfrcar |anocn |cdc c
ccrpc. Ora, sc pcncs frcics na occa dcs cata|cs, para quc ncs
cocdcan, cn|ac ccnscguincs dirigir |cdc c scu ccrpc. Vcdc |anocn
cs natics quc, cnocra |ac grandcs c |ctadcs pcr inpc|ucscs tcn|cs,
ccn un pcqucninc |cnc sc tc||an para cndc qucr c inpu|sc dc
|incncirc. Assin |anocn a |ingua c un pcqucnc ncnorc, c sc gaoa
dc grandcs ccisas. Vcdc quac grandc ocsquc un |ac pcqucnc fcgc
inccndcia. (|pis|c|a dc Tiagc 3.2-5)

Os que | so cienles ln dificuIdade en conpieendei
esles piincpios, poique exislen nuilos Iivios secuIaies que
os defenden nuna peispeliva hunanisla, onde o honen
aIcana o sucesso sen Deus. A veidade e que esles piincpios
so univeisais e quaIquei un os pode pialicai, ollendo
iesuIlados. A sua oiigen esl en Deus, nas aqueIes que
ie|eilan Deus ln expeiinenlado que funcionan e nesno
8 - Deus oesccnnec|oc



sen Deus poden ollei nudanas na sua vida. TaI cono a Iei
da giavidade, ns prIncpIns cspIrItuaIs funcInnam para
tndns, nesno paia os descienles.
Iialicanos esla Iei cuidando de lodas as paIavias que
faIanos. Devenos faIai paIavias de vida paia ns e paia
lodos ao nosso iedoi, alenoai en vez de anaIdioai. Os
nossos pensanenlos lanlen so nais inpoilanles do que
possanos inaginai. Una nenle inquiela vive peiluilada e
acala poi faIai e agii de foina desfavoiveI. L inpoilanle
aquielai a nenle e conlioIai os pensanenlos, sen os deixai
fIuii Iivienenle en dio, anaiguia, angslia ou pieocupao.
Os pensanenlos infIuencian diielanenle as enoes, e as
enoes despoIelan iapidanenle aes e paIavias.
A !cI dn amnr funciona segundo o piincpio da
senenleiia. Mais que seneai anoi, devenos vivei en anoi:
con Deus, connosco nesnos e con os oulios. Sonos
exoilados a vencei o naI con o len, a anai o ininigo, a dai
a oulia face cono sendo nais eficaz que ielaIiai, a peidoai
senpie sol pena de conliaii doenas espiiiluais ou fsicas poi
faIla de peido. O anoi nunca faIha e peinanece paia
senpie. Se no houvei anoi ludo e en vo paia Deus.
Ln piineiio Iugai, Deus pede que o anenos con loda
a nossa foia, enoo e nenle. S depois devenos anai os
oulios honens cono a ns nesnos. O anoi solienaluiaI de
Deus oesccnnec|oc -






Deus e deiianado no cienle peIo Lspiilo, naqueIes en que o
Lspiilo halila.
Iialicanos esla Iei quando lonanos conscincia que
devenos anai a Deus cono o nosso veidadeiio Iai, acina de
lodos e ludo. S conseguinos faz-Io quando o conhecenos
no seu veidadeiio caiclei. Anoi e ieIacionanenlo, lioca,
expeiincia de dai e iecelei, e lanlen enoo e lenpo
passado |unlos. O piineiio e nais inpoilanle de lodos os
nandanenlos e anai a Deus con lodas as foias, nenle e de
lodo o coiao.
Iialicanos ainda o anoi quando peidoanos senpie e
no nos vinganos do nosso ininigo, oiando poi eIe e
alenoando-o con paIavias. O anoi e o vncuIo da peifeio
e da naluiidade. S o anoi nanlen o leiieno do nosso
coiao Iinpo e aplo paia cuIlivai as senenles sanlas de
Deus. O dio, a faIla de peido, a nuinuiao so cono
pedias no coiao que o loinan pouco feiliI.
A !cI da f coopeia con as Ieis anleiioies. Una senenle
pode geininai sen fe e sen anoi, cono quaIquei eiva
daninha o faz, nas paia una senenleiia exceIenle e pieciso
anoi e fe. A fe e cono un podeioso feiliIizanle, fazendo
ciescei as senenles ale daien fiulo. Sen fe no podenos
agiadai a Deus. Ie e ciei no invisveI. A senenle depois de
100 - Deus oesccnnec|oc



seneada deixa de se vei, ficando invisveI. L pieciso ciei e
espeiai ale que eIa ciesa e posleiioinenle d fiulo. Una
senenle depois de sei seneada deve sei iegada. Se no
houvei fe, a senenle sei alandonada e pode no geininai.
Lsles conceilos agicoIas funcionan lanlen na vida
espiiiluaI do honen.
Ciislo senpie incenlivou os seus discpuIos a ciei no
inpossveI, a ousai en fe, a no lenei as ciicunslncias
adveisas, a ii aIen do univeiso fsico. O Meslie exoilou con
expiesses cono: ainda nac |cndcs fc?, ncncns dc pcuca fc,
sc pcdcs crcr, |udc c pcssitc| ac quc crc, nunca ti |an|a fc cn
|srac|, crcdc quc c |cndcs rcccoidc, sc |itcrdcs fc ccnc un grac
dc ncs|arda. Dizen as Lsciiluias:

Ora, a fc c c firnc fundancn|c das ccisas quc sc cspcran, c a prcta
das ccisas quc nac sc tccn. Pcrquc pcr c|a cs an|igcs a|canaran
ocn |cs|cnunnc. Pc|a fc cn|cndcncs quc cs nundcs fcran criadcs
pc|a pa|atra dc Dcus, dc ncdc quc c tisitc| nac fci fci|c daqui|c quc
sc tc. Pc|a fc Aoc| cfcrcccu a Dcus nais cxcc|cn|c sacrificic quc
Cain, pc|c qua| a|cancu |cs|cnunnc dc quc cra jus|c, dandc Dcus
|cs|cnunnc das suas cfcrcndas, c pcr ncic dc|a dcpcis dc ncr|c,
ainda fa|a. Pc|a fc |ncquc fci |ras|adadc para nac tcr a ncr|c, c nac
fci acnadc, pcrquc Dcus c |ras|adara, pcis an|cs da sua |ras|adaac
a|cancu |cs|cnunnc dc quc agradara a Dcus. Ora, scn fc c
inpcssitc| agradar a Dcus, pcrquc c ncccss4ric quc aquc|c quc sc
aprcxina dc Dcus crcia quc c|c cxis|c, c quc c ga|ardcadcr dcs quc c
ouscan. (|pis|c|a acs Hcorcus 11.1-6)

Deus oesccnnec|oc - 101






Ie no se iesune a ciei que Deus exisle. Ouo lanlas
pessoas dizeien que ln nuila fe, poique cieen que Deus
exisle. Isso no e fe, e lon senso! Quando esludanos un
pouco de cincia, s podenos concIuii que Deus exisle. Tudo
e peifeilo denais, caIcuIado de foina que s un sei
inleIigenle podeiia lei oiiginado e pIaneado.
Ie e ciei que c|c c ga|ardcadcr daquc|cs quc c ouscan. A
veidadeiia fe inpIica lusca. uscai Deus, significa
ieIacionanenlo. Ie e una vida de lioca e conhecinenlo de
Deus, salendo que eIe piesenleia aqueIe que o lusca. S se
pode dizei que se len fe, quando se v aIgo invisveI que
ainda no se nanifeslou no nundo fsico, Iogo fe inpIica
luscai aIgo e iecelei esse aIgo. Conludo a naioi ieconpensa
daqueIe que conhece Deus e apenas eIe nesno. Tei
conhecinenlo e ieIacionanenlo con o Iai e a naioi
ieconpensa, paia aqueIe que o conhece. Todavia, os que o
conhecen salen que, eslando neIe, ludo o ieslo e
aciescenlado.
Ie e disceinii o invisveI, vei as coisas que ainda no
liolaian da leiia, salendo que se a senenle foi seneada,
pioduzii o seu fiulo, desde que se|a un leiieno lon e feiliI.
Sin, fe e ciei, nas e nais que ciei. Quando se len fe e
poique | se v o invisveI. VoIlando as dinenses, a fe
102 - Deus oesccnnec|oc



inpIica vei o nundo espiiiluaI e vei aquiIo que ainda no se
naleiiaIizou. No e una viso fsica, nas un disceininenlo
espiiiluaI.
Decidii seneai e ciei en coisas que Deus no pionele
ou so conliiias as Lsciiluias, e un iisco. Iodenos eslai a
diiecionai a nossa vida paia caninhos foia do seu pIano,
Ionge do neIhoi paia ns. Lsla e a difeiena enlie aqueIe que
pialica as Ieis con ou sen Deus. Quen seneia dio, coIhei
dio, quen seneia anoi coIhei anoi. Quen vive dislanle de
Deus no podei coIhei ludo o que Deus len paia dai. Aqui
esl novanenle o podei da Iileidade hunana: pialicai as Ieis
en su|eio ao Iai ou independenle deIe.
A !cI da santIdadc, en con|unlo con a Iei do anoi,
nanlen o coiao Iinpo. O pecado e o piincipaI
inpedinenlo ao conhecinenlo de Deus. Ninguen pode
conlaclai con Deus, sen passai poi un aiiependinenlo
genuno. Deus e sanlo! NeIe no h inpeifeio aIguna, nen
len conlaclo con o naI. Cono seies coiionpidos nunca
podeianos conlaclai con Deus. Ioi isso piecisanos passai
peIa expeiincia da iedeno e novo nascinenlo de que
faIaienos nais a fienle.
Sonos exoilados peIas Lsciiluias a sei sanlos cono eIe e
sanlo. Ioi paia isso que nos foi dado o Lspiilo. AIen de
guiai, eIe age paia sanlificai. A sanlificao esl inlinanenle
Deus oesccnnec|oc - 103






Iigada a oledincia. Un coiao oiguIhoso no oledece. No
e oledecei a un despola, nas a un Iai anoioso e slio que
conhece e dese|a o neIhoi paia ns. A humI!dadc das
caractcrstIcas quc maIs audam n hnmcm a cncamInhar-sc
para n mc!hnr c a cnnhcccr Dcus.
Conpaiando con a vida naluiaI, inaginenos un pai
hunano con o seu fiIho. Un fiIho ieleIde e desoledienle esl
senpie a geiai piolIenas que o pie|udican. O pai educa o
fiIho e eslaleIece pioilies, apenas poique sale aquiIo que e
neIhoi ou pioi. O pai pensa senpie no fiIho e no ciia
oliigaes apenas paia Ihe dificuIlai a vida. Ceila vez, Ciislo
disse: sc saocis dar ccisas ocas acs tcsscs fi|ncs, ccnc nac c far4 c
tcssc Pai cc|cs|ia|`
Deus e lon e ana-nos cono ninguen! No piecisanos
de fazei giande esfoio paia seinos peifeilos, nas apenas
deixai-nos guiai suavenenle peIo Lspiilo, confiando neIe e
con un coiao huniIde ieconhecei que Deus sale nais
solie ns que ns pipiios. Se eslanos nas nos do Lspiilo e
no piocesso de sanlificao, | sonos peifeilos. O conceilo de
peifeio divino no e iguaI ao conceilo de peifeio giego
que nos foi cuIluiaInenle liansnilido. No e una olia
acalada! AqueIe que esl no piocesso de apeifeioanenlo, |
e peifeilo. Assin, Deus v-nos peifeilos e sanlos, ainda que
104 - Deus oesccnnec|oc



faIhenos e pequenos poi vezes, poique nos v cono
acalados, apesai de eslainos ainda a sei liansfoinados.
O pecado funciona lanlen cono inpedinenlo a que as
loas senenles geininen e deen o seu fiulo. Iecados cono a
nenliia, a Iascvia, nanipuIao dos oulios e a colia,
inpeden que lodas as senenles que lenos seneado
fiulifiquen alundanlenenle. No e una punio divina poi
desoledincia, nas e anles o funcionanenlo noinaI do ieino.
A loa senenle piecisa de un leiieno Iinpo.
A !cI da autnrIdadc e de una inpoilncia exliena.
Toda a ciiao fsica e espiiiluaI e iegida poi Ieis e poi
piincpios de auloiidade. Lsle lena len nuilo a sei
expIoiado, nas diienos apenas que o honen peideu a
auloiidade solie o pIanela. Ciislo veio iesliluii a auloiidade
ao honen, apenas aqueIes que se su|eilan a Deus. Lsles
voIlan a lei auloiidade espiiiluaI solie a leiia e solie lodos
os seies que neIa esliveien.
Os espiilos que oledecen a Salans no ln nais
auloiidade solie aqueIes que se ieconciIiaian con Deus e
ieceleian a auloiidade iecupeiada poi Ciislo. Ioien, se
aIguen desconhecei esse faclo, no ii exeicei a auloiidade
que delen. A auloiidade no e una neia posio hieiiquica,
len de sei exeicida. Quando Ciislo esleve fisicanenle na
leiia, ale nesno eIe leve de a exeicei. Os dennios no saan
Deus oesccnnec|oc - 105






apenas poi eIe eslai piesenle. As cuias no se davan a no
sei que eIe exeicesse auloiidade, excelo naqueIas que foian
despoIeladas peIa fe do pipiio. LIe leve de iepieendei,
oidenai, Iulai conlia os podeies das lievas. Nn basta apcnas
tcr autnrIdadc, prccIsn cxcrc-!a, ou sei apenas un
conceilo sen iesuIlados pilicos.
A auloiidade espiiiluaI seive paia afaslai o ininigo da
nossa senenleiia. LIe ven paia na|ar, rcuoar c dcs|ruir
(LvangeIho de Joo 1O:1O). LIe e cono aqueIes pssaios que
vn desliuii as cuIluias ou cono as piagas. Iiecisanos vigiai
e exeicei a nossa auloiidade.
O piineiio passo paia pialicai esle piincpio e salei
quaI e a auloiidade que se possui. Se o Ieiloi no foi un
cienle nascido de novo, conveilido veidadeiianenle ao Deus
ciiadoi, a auloiidade que possui e Iinilada a sua pessoa. Ten
a sua vonlade e con eIa pode agii Iivienenle, conludo no
len auloiidade solie dennios. Iodei exeicei auloiidade
solie o seu coipo en caso de enfeinidade, usando a Iei da
senenleiia e das paIavias, nas no len auloiidade acina
disso.
Quanlo a un fiIho de Deus, que lenha o Lspiilo, pode e
deve exeicei a sua auloiidade en ludo aquiIo onde disceinii
que h un alaque ou inleifeincia do ininigo. A lIia
10 - Deus oesccnnec|oc



aponla-nos diveisas ainas espiiiluais paia usainos e una
das piincipais e o none de Jesus, ou Yeshua, cono eIe se
chanava ieaInenle. As Lsciiluias ensinan a usai o seu none
paia expuIsai dennios e exeicei auloiidade solie
ciicunslncias.
Caso consideie islo descalido e sen senlido, de nada
seivii. Se no cieinos sei neio lealio. A auloiidade
espiiiluaI deve sei exeicida con enlendinenlo e
disceininenlo de espiilos. Lxoicisnos sen conhecinenlo das
Lsciiluias poden sei peiigosos ou sen efeilo.
A auloiidade espiiiluaI pode sei uliIizada nas nais
diveisas siluaes da vida e no apenas conlia enlidades
espiiiluais. Ciislo chegou a oidenai ao venlo que se
aquielasse. Vai dependei da fe e enlendinenlo de cada un.
No enlanlo, esla auloiidade no devei sei uliIizada paia
nanipuIai a vonlade de oulios. A isso se chana liuxaiia ou
magIa: a utI!Izan dc pndcr cspIrItua! para fazcr n ma!.
Senpie que se desiespeila a vonlade de oulio honen no se
esl a agii segundo Deus. LIe no nanipuIa vonlades, nen
desiespeila nenhun sei hunano. Assin, ainda que lenhanos
loas inlenes, nunca devenos usai os piincpios divinos
paia alingii aIgo na vida de oulio, se no e o que esse oulio
quei.
A !cI da nran e o piincpio nais exliaoidiniio. A
Deus oesccnnec|oc - 107






exoilao a oiao e una foina de pialicai lodos esles
piincpios, enquanlo eslaleIecenos ieIacionanenlo con o
Iai. A oiao que pioduz iesuIlados uliIiza as Ieis da
senenleiia, da fe, do anoi, da sanlificao e da auloiidade
espiiiluaI. A oiao faz funcionai lodas as Ieis do Reino. L un
giande nisleiio e lanlen a maInr a!avanca dn snbrcnatura!
c da Intcrvcnn dIvIna.
IeIa oiao, apiesenlano-nos dianle de Deus en
sanlificao e vivendo no seu anoi. Depois seneanos de
acoido con o neIhoi do Iai e exeicenos auloiidade conlia o
naI. Lnlie as diveisas oiaes, devenos vivei en fe, ciendo
que aquiIo que oianos esl a pioduzii no nundo espiiiluaI e
ii naleiiaIizai-se enquanlo espeianos. Lnlielanlo,
conlinuanos a anai, a ciei, a seneai e a iepieendei loda a
inleiveno do ininigo, que nos lenla ioulai a senenle e
fazei desislii.
Ciislo exoilou-nos a oiai senpie sen nunca desislii.
IeIa oiao conunganos con Deus. A oiao pode lonai
nuilas foinas: pensanenlos, paIavias, cnlicos. Iode sei
nais nenlaI ou nais enoliva. Iodenos oiai con lexlos das
Lsciiluias ou con paIavias nossas. Cada un pode escoIhei ou
usai lodas as opes. A oiao faz paile do ieIacionanenlo
con Deus. Nn sc pndc scr crcntc c nn nrar. A oiao no e
108 - Deus oesccnnec|oc



una ieza de paIavias decoiadas, que se iepele cono un
nanlia. Ciislo disse que iepelies so vs. O inpoilanle e a
alilude de quen oia, nesno que as paIavias se|an sinpIes.
A oiao, quando uliIiza os piincpios anleiioies, e dos
naioies podeies do univeiso. CIaio que sonenle oiai sen fe e
sen exeicei auloiidade podei pioduzii pouco. Una oiao,
que consisle en conlai a Deus o quo leiiveI e a nossa vida e
quo desgiaados sonos, no e una oiao que pioduz. Deus
| sale quo naI eslanos. LIe no esl aqui fisicanenle paia
faIai a paIavia piofelica que acaInai o venlo do nosso
piolIena. Tenos de sei ns os agenles da inleiveno divina,
coIocando en pilica os piincpios que nos deixou na sua
IaIavia.
Cono dissenos, Deus age sol piincpios e no a nosso
leI-piazei. 5c c!c mcsmn sc sucIta s !cIs cspIrItuaIs, ns
tambm tcrcmns dc n fazcr. Muilos queixan-se que Deus no
ouve, no faIa, no age. No e un Deus assin que
expeiinenlo lodos os dias! Sei que no e fciI. AIgunas
vezes sinlo nais vonlade de odiai do que anai, sinlo vonlade
de doinii en vez de oiai, sinlo nais vonlade de ne Ianenlai
do que exeicei a ninha auloiidade solie o ininigo. No e
fciI conseguii seneai loas paIavias quando aIguen nos faz
naI ou no venos soIuo paia un piolIena, pois a
lendncia hunana e piocuiai aIguen que nos oua,
Deus oesccnnec|oc - 10






choiainos e queixaino-nos.
H lenpo paia choiai, h lenpo paia Ianenlai, nas
no podenos ficai nisso. 5c nn cstIvcrmns dIspnstns a vIvcr
as !cIs cspIrItuaIs, nn pndcmns cxIgIr dc Dcus quc c!c faa
n quc qucrcmns. Mesno que faanos ludo, Deus conlinua a
sei Deus e no un nosso enpiegado. Ioi vezes, eIe no fai o
que queienos, poique no sei o neIhoi paia ns ou poique
aIguna oulia iazo o inpede. No enlanlo, na naioiia das
vezes eIe quei agii a nosso favoi, nas faIla-nos coopeiai con
eIe, paia que se nanifesle nais alivanenle.
Quando | fizenos ludo o que salanos e o nosso
sofiinenlo conlinua, e enlo que se nanifesla o nosso
veidadeiio nlino. Sei que ainda assin eslanos disposlos a
su|eilai-nos a Deus`
Una vez, eIe leslou un honen chanado Aliao e
pediu-Ihe aIgo eslianho e conliiio a sua naluieza: que
inoIasse o seu fiIho en saciifcio. Aliao eslava disposlo a
oledecei, no poique no Ihe cuslasse, nas poique aciedilava
que aqueIe Deus que seivia podeiia iessuscilai o nenino.
Aliao conhecia a londade e o podei de Deus. Tanlos
queslionan o pedido que Deus fez, acusando-o ou no
conpieendendo. Ioi un lesle apenas, |anais Deus pediiia
que Aliao fizesse aIgo lo nau. Aliao salia, poique
110 - Deus oesccnnec|oc



conhecia! Ln nenhun nonenlo, Aliao pensou en se
ieleIai.
Quanlos desles Deus len na leiia` No aciedilo que
se|an nuilos. Mas, nuilos exigen deIe, lIasfenan deIe,
aliiluen-Ihe coisas leiiveis, |uIgan-no, cuIpan-no das
desgiaas hunanas, queien que eIe leinine con o
sofiinenlo, nas no eslo disposlos a su|eilai-se e a anai. O
anoi e a nica soIuo paia esle nundo. A ieleIio conlia
Deus diiige paia nais caos, nais sofiinenlo. A su|eio a
Deus e o seu anoi seiian a nica iesposla, o ienedio que esle
nundo doenle piecisa.
Iaia aqueIes que se dizen cienles e eslo desiIudidos
con Deus, lenho una nolcia. Nn fnI n Dcus vcrdadcIrn
cnm qucm sc dcsI!udIu, mas cnm um Dcus quc ns hnmcns
cnnccbcram c !hc transmItIram. Se livesse conhecido o Deus
veidadeiio, nunca se leiia desiIudido! O Deus ieaI esl de
liaos aleilos, quei faIai-Ihe, quei dizei-Ihe o quanlo o ana.
LIe quei dizei-Ihe que senpie esleve alenlo e choiou consigo
lodas as vezes que choiou. LIe eslende-Ihe a no paia o guiai,
se sonenle eslivei disposlo a conhec-Io, no cono o Deus da
leoIogia ou o Deus da liadio, no cono o Deus con
aliilulos conceluais de honens, nas cono o Iai que senpie
piocuiou. L veidade que h Iinilaes, nas lanlen e
veidade que, se apiendeinos a novei-nos segundo os
Deus oesccnnec|oc - 111






piincpios espiiiluais, podenos vei Deus agii de una foina
esliondosa e podeiosa na nossa vida.
Islo no so paIavias apenas, eu vivo assin. Cada dia e
un niIagie, nesno quando h sofiinenlo. Tenho vislo coisas
exliaoidiniias, nas o neIhoi de ludo e que, lanlo nos lons
cono nos naus nonenlos, no eslou s. A ninha aIna no
len nais un luiaco poi pieenchei, poique tcnhn tudn,
mcsmn quandn nn tcnhn nada.
Sin, Deus len iesposla paia piolIenas, paia
enfeinidades, paia ciises hunanas. Ioi poi causa da ninha
niseiia que ne alii a eIe. Mas, afinaI havia nuilo nais! LIe e
nuilo nais que una soIuo paia un piolIena. NeIe
enconlianos a nossa pIenilude!
Lnloia se|anos chanados a sei seus enlaixadoies,
no podenos liansnilii Deus aos oulios. Iodenos apenas
desafiai! Deus no se liansnile poi paIavias, apenas se
expeiinenla! As paIavias desle Iivio seio ocas paia aqueIe
que |az en desespeio. De nada seiven aIen de desafiai o
Ieiloi a luscai e a enliegai-se. S expeiinenlando, s
vivendo, s locando. A ieIigio nala, nas iecelei o anoi do
Iai e nova vida, e vida alundanle e eleina | aqui!


112 - Deus oesccnnec|oc






















Deus oesccnnec|oc - 113







cnicce c = eIeLi= cnicce c = eIeLi= cnicce c = eIeLi= cnicce c = eIeLi=


Mesno quen nunca Ieu o Iivio de Cenesis, | ouviu de
aIguna foina a naiialiva da ciiao. Nos lis piineiios
capluIos da lIia e desciilo que Deus ciiou o univeiso fsico
e ludo o que neIe exisle, en especiaI o honen. No cieio que
a cincia e a ieIigio lenhan de sei oposlas nesle canpo. A
naluieza conla a nesna hisliia poi paIavias difeienles.
Nada no lexlo heliaico oiiginaI especifica que cada dia da
ciiao se|a de vinle e qualio hoias. O leino YoM, liaduzido
cono dia, suige en nuilos oulios conlexlos cono un
peiodo vaiiveI de lenpo. Lu nesna cheguei a Iislai lodos
os lexlos onde exisle YoM e len senlidos vaiiveis.
Cada dia da ciiao pode conlei niIhes e niIhes de
anos ou un s nonenlo. Refeiinos alis que a Iuz das
eslieIas que venos foi enilida h niIhes de anos e apenas
agoia esl a chegai a leiia. Cono podeiia o univeiso lei
apenas seis niI anos cono aIguns ciiacionislas queien
defendei` Lsle e apenas un exenpIo de cono a lIia e a
cincia no so oposlas, nas conpanheiias na nesna lusca
114 - Deus oesccnnec|oc



das nossas oiigens e deslino.
A lIia no e un Iivio de cincia, e un Iivio de fe. LIa
ieveIa o Ciiadoi de foina sinpIes, paia pessoas sinpIes.
Cenesis descieve-nos que ludo len oiigen en Deus. A
cincia iegiide ale a un 8ig 8ang oiiginaI que en nada coIide
con as Lsciiluias. Ao conliiio do que a cincia defendeu poi
nuilos secuIos ale Linslein, houve un piincpio do univeiso.
A cincia concIuiu o que a lIia | dizia h niIenios. A
queslo esl no anles do 8ig 8ang! A cincia no enconlia
nada anles da expIoso oiiginaI e podenos iesunii a oiigen,
segundo a cincia, do seguinle nodo: anles no exislia nada,
depois nuna expIoso de nada, ludo veio a exislii
piogiessivanenle.
Ioi oulio Iado, nada na lIia conliadiz a cincia,
naquiIo que e veidadeiianenle piovado e no e apenas una
leoiia que se loinou liadio, cono e o caso do Daivinisno.
Na ninha opinio, lanlo o Ciiacionisno cono o Daivinisno
incoiien en eiios. Anlos so exlienislas e con faIla de lon
senso. Muilas vezes una leoiia cienlifica pode loinai-se una
ieIigio cu|o Deus e a pipiia leoiia ou o seu auloi, pois no
pode sei piovada e paile de piessuposlos que lanlen no
poden sei piovados. A evoIuo denlio das especies foi
piovada, nas nunca a evoIuo enlie especies, ou se|a, enlie
fi|cs. Iassou-se paia a opinio plIica, que o sucesso ao
Deus oesccnnec|oc - 115






piovai a evoIuo denlio de una especie se apIicaiia enlie
especies, nas a veidade e que isso |anais foi piovado. Todas
as expeiincias que foian dadas a conhecei cono piovas da
evoIuo, iefeiian-se apenas a nulaes inlia-especie, cono
adaplao ao neio ou oulios eslnuIos exleinos.
Na ieIigio, assin cono na cincia, lanlen se conelen
desvios no inlencionais. Se Ieinos a naiialiva da ciiao
llIica sen os cuIos da ieIigiosidade e liadio, podenos
olseivai que a vida vegelaI conea quando Deus oidena a
leiia que pioduza (Cenesis 1:11). No esl esciilo na lIia
que Deus ciiou cada lipo de pIanla una a una, nas que Dcus
nrdcnnu quc a tcrra prnduzIssc a vcgctan. Depois na
ciiao da vida aninaI, Deus lanlen no oidenou a ciiao
de cada sei individuaInenle, nas disse: prcduzan as 4guas
carduncs dc scrcs titcn|cs (Cenesis 1:2O). Nole-se que no
nego que Deus lenha a capacidade de ciiai seies do nada. LIe
e Deus e pode fazei ludo, nas a lIia no diz que o lenha
feilo assin, nas que, laI cono a cincia diz, a vida coneou
na gua e fnI nrdcnadn gua quc prnduzIssc ns scrcs vIvns.
Olvianenle so paIavias nelafiicas paia coIocai a oiigen
da vida aninaI na gua, nas piovenienle da vonlade divina.
Consideio a lIia fascinanle peIa sua iiqueza en
ciialividade, enolividade, sensiliIidade poelica, en ensino
11 - Deus oesccnnec|oc



piofelico e ieveIao divina:

Cricu, pcis, Dcus cs ncns|rcs narinncs, c |cdcs os seres tltentes
que se arrastatam, cs quais as guas rodutlram
abundantemente segundo as suas esecles, e toda ate que
toa, scgundc a sua cspccic. | tiu Dcus quc issc cra ocn. |n|ac
Dcus cs aocnccu, dizcndc. |ru|ificai c nu||ip|icai-tcs, c cncnci as
4guas dcs narcs, c nu||ip|iqucn-sc as atcs scorc a |crra. | fci a
|ardc c a nanna, c dia quin|c. | dissc Dcus. Produta a terra scrcs
titcn|cs scgundc as suas cspccics. aninais dcncs|iccs, rcp|cis, c
aninais sc|tagcns scgundc as suas cspccics. | assin fci. Dcus, pcis,
fcz cs aninais sc|tagcns scgundc as suas cspccics, c cs aninais
dcncs|iccs scgundc as suas cspccics, c |cdcs cs rcp|cis da |crra
scgundc as suas cspccics. | tiu Dcus quc issc cra ocn. (Gcncsis
1.21-25)

O lexlo no s diz que as guas pioduziian os seies
aqulicos cono os voadoies e os que se aiiaslan. Sou pouco
conhecedoia de cincia, nas o lexlo paiece indicai que os
piineiios seies voadoies eian nailinos, coneando a
iespiiai foia da gua e a adquiiii asas. As guas pioduziian
ainda os seies que se aiiaslan! Seio iepleis que saian da
gua` L len possveI que se|a esse o significado de : cs scrcs
titcn|cs quc sc arras|atan, cs quais as 4guas prcduziran
aoundan|cncn|c scgundc as suas cspccics c |cda atc quc tca.
Depois, e oidenado a leiia que pioduza nais seies, con
ceileza piovenienles das guas lanlen. Iodeiei eslai a
inleipielai o lexlo de foina incoiiela, nas e o que esle paiece
Deus oesccnnec|oc - 117






dizei.
Segundo a cincia, fnI nn pcrndn CmbrIcn quc a vIda
surgIu dc fnrma abundantc c nn prngrcssIvamcntc cono os
daivinislas dese|aiian. As descoleilas cienlficas no
piovan una evoIuo piogiessiva, anles que a vida suige en
alundncia nesle peiodo. O prcduzan as 4guaspodei lei
nuilos significados, nas a oiigen dessa vida pioduzida len
o seu piincpio en Deus. Tei Deus uliIizado una evoIuo
piiniia apenas paia ciiai as especies e depois Iinilado a
liansio enlie especies` No salenos! Lnlo paia qu ficai
iadicaInenle olcecado poi una posio que no len
iespaIdo, nen cienlfico, nen llIico`
Segundo CeiaId L. Schioedei
3
, un cienlisla |udeu
aIlanenle ciedenciado, no h piovas paia una evoIuo foia
das especies piincipais, nas sin paia un lipo de evoIuo
denlio das sulespecies, ou se|a, un co sei senpie un co,
enloia possa aIleiai as suas caiacleislicas de iaa. IeIo lexlo
llIico podenos peicelei que Dcus tcvc Intcrvcnn na
crIan das cspcIcs, mas dcpnIs dcIxnu-as cvn!urcm
!Ivrcmcntc dcntrn dc cada uma, scgundn dctcrmInadas !cIs
fsIcas.

3
SCHROLDLR, CeiaId, Deus e a cincia
118 - Deus oesccnnec|oc



Nun dos neus ieliios pessoais, h anos alis ao Iei os
piineiios capluIos de Cenesis, aIgo ne saIlou a visla que
nunca anles viia. L difciI expIicai, nas iiei lenlai uliIizando
un esquena oidenado con as coisas ciiadas no piineiio e
depois no segundo capluIo:

Cenesis 1 Cenesis 2
PrIncpIn: ceus e leiia-v1 DIa cm quc Dcus fcz ns cus c a
tcrra: no havia pIanla, nen chuva,
nen honen-v5
DIa 1: Luz e lievas-v5
DIa 2: Iiinanenlo sepaia guas-v8 Vapoi sole da leiia-v6
DIa 3: Teiia seca e vegelao-v13 Do p da leiia, o hnmcm e feilo
aIna vivenle, vegelao-v9
DIa 4: Dia/noile con Iuninaies-v19
DIa 5: Das guas: seies aqulicos,
voadoies e que se aiiaslan-v23

DIa 6: Da leiia: aninais, hnmcm c
mu!hcr so feilos a inagen e
seneIhana de Deus -v31
Aninais e mu!hcr paia que o
hnmcm no esle|a s.
DIa 7: Lxeicilo dos ceus, ceus e leiia
so leininados-v2:3
Seipenle, Salans.

AnaIisei cada elapa da ciiao do capluIo dois e fi-Ia
coiiespondei aos dias do piineiio capluIo. No aIleiei a
oiden, pois a ideia eia nanlei a nesna oiden en anlos os
capluIos e conpaiai. Iiquei nuilssino suipieendida ao
peicelei que os dois encaixan na peifeio, excelo nun
poinenoi: o honen.
No piineiio capluIo, o honen s e iefeiido no dia
sexlo, |unlanenle con a nuIhei e con a inagcn c
Deus oesccnnec|oc - 11






scnc|nana divinas. Ioien, no capluIo segundo, o honen
suige con a nuIhei lanlen aps a ciiao da vegelao e
con os oulios aninais, nas a sua ciiao linha sido anleiioi.
Lssa ciiao pievia, do segundo capluIo, foi Iogo aps a
sepaiao da leiia seca e o honen e chanado de a|na
titcn|c e no de inagcn c scnc|nana. Iode no queiei
dizei nada, a oiden da desciio no capluIo dois pode lei
sido aIealiia, ou pode queiei dizei ludo. A veidade e que
exisle una equivaIncia peifeila na sequncia dos dois
capluIos, excelo na iefeincia ao honen, nuilo anles de sei
chanado inagcn c scnc|nana.
AIgo cuiioso, que lanlen no consigo expIicai, e o
faclo de 'inagen e seneIhana inpIicai senpie a exislncia
da nuIhei |unlo ao honen. Consideio una possiliIidade que
o a|na titcn|c ciiado pudesse sei un anlepassado hunano,
no snio, nuna fase iniciaI do piocesso ciiadoi. Isso
expIicaiia os fsseis, lendo en conla que cada dia da ciiao
pode conlei un incaIcuIveI peiodo de lenpo. CIaio que
eslou a especuIai. Ioien e inegveI que o honen foi ciiado
anles da nuIhei e que e idenlificado cono aIna vivenle nesse
nonenlo. Quanlo lenpo exisliu o honen, sen a nuIhei
cono a conhecenos` Se o YoM no eian vinle e qualio hoias,
no podenos caIcuIai quanlo lenpo foi.
120 - Deus oesccnnec|oc



Suige ainda a queslo dos Iuninaies s seien iefeiidos
no dia quailo. Nuna peispeliva da leiia, s se loinaian
visveis nessa aIluia, depois da sepaiao das guas e depois
do vapoi sei dissipado. No significa que a sua ciiao livesse
sido lo laidia, nas pode iefeiii-se apenas a sua visiliIidade a
pailii da leiia. Cono dissenos, a lIia no e un Iivio de
cincia, nas un Iivio de saledoiia e fe.
Lsles so apenas pequenos exenpIos que sen iazo
dividen cienlislas e leIogos. A lIia e un lesouio
incaIcuIveI. Todavia, sei que podenos confiai na lIia
cono sendo a IaIavia de Deus, cono e chanada enlie a
naioiia dos ciislos`
Os lexlos oiiginais en heliaico e giego | no exislen.
O que lenos e un enoine con|unlo de cpias en
peiganinhos, aIguns laslanle danificados. L a pailii desses
peiganinhos que foian ciiadas liadues. Quanlo ao Anligo
Teslanenlo, foi no caliveiio aliInico que se copiou a
coIelnea de lodos os peiganinhos dispeisos na esciila
heliaica, designada de quadiada. Lsla eia a lIia na epoca
de Ciislo na leiia.
O lexlo heliaico aluaI dala do incio da eia ciisl, e e
aliiludo a |udeus chanados de Massoielas. LIes ciiaian un
sislena de vogais paia que quaIquei pessoa pudesse Iei.
Lxisle ainda una veiso giega do Anligo Teslanenlo dalada
Deus oesccnnec|oc - 121






de III a.e.c. L chanada de Sepluaginla, devido a Ienda de que
foi esciila poi selenla honens que niiacuIosanenle
pioduziian a nesna liaduo sen leien conlaclado uns con
os oulios. L una Ienda, nas a Sepluaginla e un lexlo
inpoilanle, pois foi liaduzido poi |udeus a pailii de lexlos
heliaicos nais anligos do que aqueIes que so conhecidos na
aluaIidade e ceilanenle que o lexlo Massoielico.
Ln 1947, en caveinas do deseilo de Qunian, foian
descoleilos nanusciilos esciilos desde o secuIo III a.e.c.. Os
que eian uliIizados nas liadues llIicas eian nuilo
posleiioies, peIo que foi un achado lienendo. O que nais
naiaviIhou os esludiosos foi a seneIhana con os lexlos que
| possuan, ieveIando que as aIleiaes ao Iongo do lenpo
foian nninas. Lsles peiganinhos peiniliian a coiieo e
neIhoianenlo dos lexlos llIicos que possunos ho|e. AIguns
ainda eslo a sei liaduzidos na aluaIidade.
As Lsciiluias do Anligo Teslanenlo ln piofecias
fanlslicas. LIas piofelizaian a vinda do Messias ao
poinenoi e so una nensagen piofelica e pessoaI paia cada
honen, ieveIando que h un Deus que nos ciiou e nos ana.
A lIia len inneias liadues e nen lodas eslo
coiielas en lodos os seus poinenoies. Os liaduloies no so
Deus e se consideianos os lexlos oiiginais e suas cpias cono
122 - Deus oesccnnec|oc



inspiiadas, sei que una liaduo lanlen e inspiiada` CIaio
que no! As liadues no so inspiiadas, nas deven sei
confionladas con o lexlo oiiginaI. Lxislen difeienas enlie
liadues, infIuenciadas peIa cuIluia, peIa douliina, peIos
afelos e paixes do liaduloi. Isso no significa que podenos
queslionai a ciediliIidade da nossa lIia. Se usainos una
lIia de esludo poi exenpIo, esla len expIicaes, senpie
que houvei aIguna dvida de liaduo. De quaIquei foina,
lodas eIas liansnilen o essenciaI da nensagen de Deus paia
lodos os honens.
Oulia queslo nais conpIexa ainda: os Iivios que foian
escoIhidos paia fazei paile da lIia so lodos os que foian
inspiiados poi Deus` Havia nais que no foian incIudos ou
aIguns dos que foian inlegiados no o deveiian lei sido`
Todos os Iivios exislenles foian anaIisados piofundanenle e
o giau de exigncia foi nuilo eIevado. Iaiece-ne laslanle
naioi a piolaliIidade de leien sido excIudos Iivios
inpoilanles que havei aIgun escoIhido que no o neiecesse.
Tenos de lei en conla que a escoIha foi hunana e no divina,
ainda que lenha a ceileza que aqueIes honens pios leio
iecoiiido a nuila oiao e lusca de oiienlao do Lspiilo
paia lo idua laiefa.
Mesno os lexlos oiiginais so o iesuIlado da uliIizao
do honen cono insliunenlo de conunicao. Nuna eslao
Deus oesccnnec|oc - 123






de nelio en Lisloa esl esciilo poi oulias paIavias o
seguinle: O Canon no e olia do honen, nas e o que de
Deus podenos peicelei. As Lsciiluias lIicas so o nais
pixino que lenos da ieveIao divina. Se no livesse
pailicipao hunana, seiia inconpieensveI! As Lsciiluias
so a ieveIao de Deus poi paIavias e enoes de honens,
poique s assin o honen pode conpieendei. Diveisos
honens foian canais paia que lodos os honens pudessen
iecelei a nensagen de Deus. Ioi isso no podenos isoIai
lexlos e apiopiiaino-nos de pequenos pedaos. A lIia vai-
se expIicando, escIaiecendo e conpIelando a si nesna. S no
seu lodo se pode iecelei a IaIavia de Deus.
L veidade que foian escoIhidos lexlos e ie|eilados
oulios. L veidade que ao Iongo da hisliia se peideian
lexlos, se danificaian peiganinhos. Cnntudn, n grandc
mI!agrc nn fnI n quc sc pcrdcu, mas n tcr rcstadn tantn,
depois de viios niIhaies de anos.
Sen dvida aIguna, na ninha opinio, a Bb!Ia n
nIcn !Ivrn quc cnntm a Pa!avra dc Dcus. Iaia nos
enconliainos con eIa, lenos de lei un enconlio con o seu
Auloi. L un Iivio que piecisa de un Cuia. Cono se fosse un
pas esliangeiio, piecisanos que o Lspiilo se|a o nosso guia
na descoleila das naiaviIhas que exislen paia nos seien
124 - Deus oesccnnec|oc



nosliadas. O !Ivrn scm n scu Autnr apcnas um qucbra-
cabcas scm scntIdn.
Ioique afiino que a lIia e o nico Iivio que pode sei
chanado IaIavia de Deus` No e seclaiisla, desiespeiladoi
das oulias ieIigies que possuen oulios Iivios sagiados` No
digo que esses Iivios no lenhan vaIoi paia os seus cienles,
nas a lIia no e conpalveI con oulios Iivios, oulios
deuses, oulios caninhos.
Quen piega aceica de Deus e usa a lIia en con|unlo
con oulio Iivio sagiado, no Ieu nunca a lIia con
enlendinenlo, pois peiceleiia que isso no e possveI. Ao
conliiio do que os piofelas de oulias ieIigies afiinan,
Ciislo no se apiesenlou cono un piofela enlie nuilos, nen
un caninho enlie nuilos. LIe eIevou o Iai ao nico Deus e
aprcscntnu-sc a sI mcsmn cnmn n nIcn CamInhn, a Unica
Veidade, a Unica Vida que Ieva ao Iai (LvangeIho de Joo
14:6). H nuilos deuses e nuilos caninhos enlie as ieIigies
dos honens, nas no so conpalveis con a lIia, nen con
o seu Messias. Ciislo apiesenlou-se con o IiIho de Deus, o
Unigenilo, co-ciiadoi de lodas as coisas.
Lnquanlo esleve na caine, enlie ns, leslenunhou que
as Lsciiluias exislenles eian veidadeiias e expiessavan a
vonlade do Iai. Ciislo disse a veidade aceica das Lsciiluias
que exislian, ou foi o naioi nenliioso da hisliia. 5c c!c nn
Deus oesccnnec|oc - 125






n FI!hn dc Dcus, n maInr cmbustcIrn quc cxIstIu. No
enlanlo, sei que no o e, poique nudou a ninha insignificanle
vida e no piecisava de o fazei. Lu nada linha paia Ihe dai, s
linha a iecelei e ainda lenho.
A lIia diz que exisle apenas una veidade e que os
deuses dos oulios povos no so o Deus veidadeiio e ciiadoi.
CrIstn afIrmnu-sc cnmn n nIcn CamInhn para n PaI. Se eIe e
apenas un dos caninhos, se quaIquei ieIigio Ieva a Deus,
enlo Ciislo no disse a veidade. Se no disse a veidade,
enlo eIe nesno no e a Veidade e ludo o que ficou esciilo
solie eIe e nenliia e eslanos peididos nos nossos pecados.
Digo islo cono neio iaciocnio, pois sei que eIe e a Veidade.
Sei que eIe e o Caninho paia o Iai, a Veidade nica e a Vida
eleina!
Quanlo aos Lsciilos neo-leslanenliios, so os
leslenunhos daqueIes que viveian con o Meslie e que foian
leslenunhas da sua iessuiieio. No Iivio dos Alos dos
ApsloIos e ieIalado o peiodo posleiioi a iessuiieio e
daqueIes que viian o Senhoi aps a sua viliia solie a noile.
Se Ciislo no iessuscilou, enlo foi o naioi nenliioso que |
exisliu, ainda que inleIigenle e giande fiIsofo. L a
iessuiieio que confiina que ludo o que afiinou eia
veidade. LIe piofelizou a sua noile e iessuiieio e cunpiiu
12 - Deus oesccnnec|oc



as piofecias anligas ao poinenoi. LIe eia o IiIho de Deus
iefeiido lanlas vezes no Anligo Teslanenlo, voIlou paia o Iai
e inleicede peIos honens. A seu lenpo sei o Rei e ieinai
con os que se uniien a eIe no seu Reino, que | esl denlio
daqueIes que nasceian de novo.
Iodenos confiai que a lIia e a IaIavia de Deus e que
Ciislo e o IiIho de Deus. Anlos no so ol|elos de
conhecinenlo apenas, nas piincipaInenle de ieIacionanenlo.
Lsle poinenoi faz loda a difeiena e dislingue aqueIes que se
sulnelen ao anoi divino daqueIes que se queien apiopiiai
do seu podei paia Iucio pipiio.
Iode-se conhecei a lIia piofundanenle, salei ale as
Inguas oiiginais e ensinai solie isso, conludo o seu Auloi
pode sei un desconhecido. As Lsciiluias so un neio de
ieIacionanenlo enlie Deus e cada fiIho seu. Sen islo, e apenas
nais un Iivio sagiado de una ieIigio. O ciislianisno pode
sei nais una ieIigio, poien no foi una ieIigio que Ciislo
veio fundai. LIe veio ieconciIiai honens con o Iai e
possiliIilai un novo nascinenlo, que loina o honen inpuio
e inpeifeilo nun fiIho de Deus, pailicipanle da naluieza
divina.
A ieIigio ciisl foi ciiada poi honens, laI cono a
ieIigio |udaica | o linha sido. A ieIigio Judaica no se
laseia nas Lsciiluias, nen sequei no Anligo Teslanenlo, nas
Deus oesccnnec|oc - 127






en infindveis conenliios aceica desle que oiiginaian un
sislena conpIexo de piincpios, en paile oposlos aos divinos.
Assin lanlen os ciislos ciiaian una ieIigio laseada en
inleipielaes hunanas, con iiluais, liadies e con un
sislena cIeiicaI. TaI cono no |udasno divide-se en nIlipIos
giupos. Quanlo naioi o giupo, naioi a piolaliIidade de eiio.
Islo e o que noslia a hisliia da igie|a. IaiaIeIanenle a
ciislandade, cxIstIram scmprc pcqucnns grupns quc
buscaram a purcza c sImp!IcIdadc da f cm vcz da
cxubcrncIa da rc!IgIn. Ioden exislii excees, nas quando
o giupo ciesce nuilo e se loina nuna insliluio conpIexa,
cono una enpiesa ieIigiosa, loina-se difciI de inlegiai os
que ln fone de conlinuai a ciescei, a luscai e os que ln
necessidade de pensai acina das iegias do giupo. L enlo
que os faninlos peIa puieza da fe se agiupan foia das
giandes insliluies e peinanecen cono sinaI de que Deus
pieseiva a sua veidade.
Una foina de apiisionai os honens e faz-Ios pensai
que eslo a ieleIai-se conlia Deus, quando se iecusan a
su|eilai aos |ugos de auloiidades hunanas poi iazes de
conscincia. Se a alilude foi de queiei sei nais fieI, nais puio
na vivncia da fe, nais sanlo, nais niseiicoidioso, nais
dedicado a oiao e a evangeIizao, enlo no h ieleIio
128 - Deus oesccnnec|oc



conlia Deus. Se honens que nos Iideian so un enliave ao
ciescinenlo espiiiluaI e no eslo a cunpiii o seu papeI, e
neIhoi lonai apenas o |ugo de Ciislo e fazei a sua olia,
ainda que nun pequeno giupo. Nole-se que enfalizo
pequeno giupo e no sozinho.
Janais incenlivaiei ao isoIanenlo ou ao fonenlo do
oiguIho individuaIisla, nas a igie|a inslilucionaI deve sei un
feiliIizanle espiiiluaI. Se no o e, no cunpie o seu papeI,
Iogo voIleno-nos paia a igie|a pessoas. Ciislo disse que
onde esliveien dois ou lis ieunidos en seu none, eIe eslai
piesenle. Ninguen ficai |anais sen Iideiana, pois Ciislo e o
Calea da igie|a, que se iene en seu none en lodo o Iugai.
Os papas hunanos no goslan de peidei o conlioIo das
pessoas e lenlan apiisionai con nedo, con naIdies de
peida de saIvao, con inleipielaes de lexlos llIicos foia
de conlexlo. O Lspiilo de Deus conlinuai, poien, liazendo
nais fone, nais ieveIao, nais diieo e os que foien seus
ouviio!
No defendo, no enlanlo, a ieleIio poi oiguIho e un
conceilo de supeiioiidade peianle os Ideies. Una vez, un
iino nuilssino slio aconseIhou-ne aIgo inleiessanle,
quando o aloidei con a siluao que passava. Lslava a senlii-
ne opiinida na denoninao onde ne enconliava, nas eia
ainda nuilo |oven paia peicelei que Deus duianle a nossa
Deus oesccnnec|oc - 12






vida ciisl nos Ieva a oulios Iugaies, paia lialaIhai en ns.
Lu no queiia ieleIai-ne, no queiia pecai conlia a ninha
Iideiana, nas senlia-ne nuilo naI inleiioinenle, poique
senpie que aIguen saa daqueIa igie|a eia ioluIado de
ieleIde. O slio iino disse-ne: David iespeilou a SauI
senpie, nas quando a vida deIe esleve en peiigo, no se
deixou nalai e fugiu!. AqueIas paIavias liouxeian-ne vida
e Iileilaian-ne! Iude enlo ouvii de Deus, sen cuIpa e
seguii o seu caninho paia nin.











130 - Deus oesccnnec|oc























Deus oesccnnec|oc - 131







c =L=c oc ncoc=c c =L=c oc ncoc=c c =L=c oc ncoc=c c =L=c oc ncoc=c


Ale agoia evilei a cilao de nuilos lexlos llIicos paia
que a Ieiluia fosse acessveI, nesno a quen no esluda as
Lsciiluias. Conludo, esle capluIo exige que o faa, sol pena
de sei consideiado un neio deIiio fiIosfico. No o e, ludo o
que afiino len lase llIica.
O Deus ciiadoi deu ao honen a auloiidade solie a
leiia e ludo o que neIa exisle:

| dissc Dcus. |aancs c ncncn a ncssa inagcn, ccnfcrnc a ncssa
scnc|nana, domlne c|c scorc cs pcixcs dc nar, scorc as atcs dc ccu,
scorc cs aninais dcncs|iccs, c scorc |cda a |crra, c scorc |cdc rcp|i|
quc sc arras|a scorc a |crra. Cricu, pcis, Dcus c ncncn sua
lmagem, a inagcn dc Dcus c cricu, ncncn c nu|ncr cs cricu.
|n|ac Dcus cs aocnccu c |ncs dissc. |ru|ificai c nu||ip|icai-tcs,
cncnci a |crra c su]eltal-a, domlnal scorc cs pcixcs dc nar, scorc
as atcs dc ccu c scorc |cdcs cs aninais quc sc arras|an scorc a |crra.
(Gcncsis 1.26-28)

Oulia passagen posleiioi confiina a nesna ideia: Os
ccus sac cs ccus dc Scnncr, nas a |crra, dcu-a c|c acs fi|ncs dcs
ncncns (SaInos 115:19). A leiia peilence lanlen ao Senhoi,
132 - Deus oesccnnec|oc



nas esle deIegou no honen a auloiidade solie esla, poi un
lenpo deleininado.
No salenos len quando, nas oulios seies espiiiluais
lanlen foian ciiados, enloia no sendo delenloies da
inagen e seneIhana divinas. Sei que poden sei
idenlificados con o exeicilo dos ceus en Cenesis 2:1` Se
assin foi, foian ciiados posleiioinenle ao honen.
Lxisle a opinio de que o LIohin ciiadoi incIua os
an|os e que esles pailicipaian na ciiao, no enlanlo no
consigo enconliai na lIia |uslificao paia laI afiinao. Os
an|os, ou seies ceIesliais, so chanados de fiIhos de LIohin
e en geiaI LIohin iefeie-se ao Deus pIuiaI, que
enlendenos cono o Iai e o IiIho (e ainda con o aciescino do
Lspiilo na naioiia das opinies). ilIicanenle a infoinao
que lenos solie a ciiao dos seies espiiiluais e Iinilada.
Refeiindo-se a Ciislo, esl esciilo:

Nc principic cra c Vcroc, c c Vcroc cs|ata ccn Dcus, c c Vcroc cra
Dcus. ||c cs|ata nc principic ccn Dcus. Tcdas as ccisas fcran fci|as
pcr in|crncdic dc|c, c scn c|c nada dc quc fci fci|c sc fcz. (]cac 1.1-3)

.c qua| c inagcn dc Dcus intisitc|, c princgcni|c dc |cda a
criaac, pcrquc nc|c fcran criadas |cdas as ccisas ncs ccus c na
|crra, as tisitcis c as intisitcis, scjan |rcncs, scjan dcnina5cs,
scjan principadcs, scjan pc|cs|adcs, |udc fci criadc pcr c|c c para
c|c. ||c c an|cs dc |cdas as ccisas, c nc|c suosis|cn |cdas as ccisas.
(Cc|csscnscs 1.15-17)
Deus oesccnnec|oc - 133






A expiesso piinogenilo da ciiao pode sei
eiiadanenle inleipielada se no se conhecei o significado
llIico de piinogenilo. O fiIho piinogenilo eia aqueIe que
linha o diieilo solie a heiana do Iai. Os ieslanles fiIhos
podian iecelei aIgo ou no, nas a piinogeniluia eia de
exliena inpoilncia. Mais que associada a posse de lens, eia
un eslalulo. O IiIho piinogenilo eia o sucessoi do seu pai,
assunindo a honia e a posio que o pai linha na sociedade.
Quando o lexlo caiacleiiza Ciislo cono piinogenilo da
ciiao no significa, cono pode apaienlai, a piineiia
ciiao de Deus, nas o heideiio da ciiao. LIe e o
Iiinogenilo solie a ciiao. O pipiio lexlo se expIica
quando diz: |udc fci criadc pcr c|c c para c|c. Ciislo foi co-
ciiadoi, e ludo foi ciiado paia eIe.
TaI cono no foi lon que Ado eslivesse s, lanlen
no foi lon que o IiIho eslivesse s! A hunanidade foi
ciiada paia que o IiIho, e lanlen o Iai poi consequncia, se
ieIacionassen. O apsloIo IauIo diz que o nisleiio esl en
que sei escoIhida un Noiva enlie a hunanidade paia o IiIho
de Deus (Lfesios 5:32). Sei una noiva coIeliva, nas sanla e
cheia do nesno Lspiilo.
VoIlando aos an|os e seies espiiiluais, cono e espanloso
que Deus lenha piefeiido o honen paia deIe foinai esla
134 - Deus oesccnnec|oc



Noiva, quando aos nossos oIhos os an|os nos paiecen nais
exceIenles! H aIgo en ns que no conpieendenos, nas que
conlen esla inagen e seneIhana e nos loina nicos.
Un anigo queslionou-ne aceica da possiliIidade de
nas oulias possveis dinenses exisliien nais ciiaes con
seies seneIhanles ao honen, con oulios nundos ou
univeisos. Iode sei apenas o neu dese|o, nas aIgo ne faz
senlii especiaI no neio das dinenses e univeisos possveis.
Se Deus desse a sua inagen e seneIhana a oulios seies e
civiIizaes, seiianos apenas una expeiincia enlie nuilas. O
que deIe lenho iecelido e enlendo e que h aIgo especiaI paia
eIe nesla hunanidade coiionpida. Ainda que pudessen
exislii nais ciialuias e nuilas dinenses cheias deIas, sonos
aIgo acina de ludo isso. O quc n FI!hn vcIn fazcr pnr csta
NnIva nn sc faz dIvcrsas vczcs. H aIgo aqui inconpaiveI e
nico. No lenho piovas, nas e o que sinlo. Se no e assin,
un dia saleiei.
O veiscuIo dezasseis diz que nc|c fcran criadas |cdas as
ccisas ncs ccus c na |crra, as tisitcis c as intisitcis, scjan |rcncs,
scjan dcnina5cs, scjan principadcs, scjan pc|cs|adcs. AquiIo
que e visveI e o que e invisveI, foi ciiado peIo e paia o IiIho.
Iodenos, poi oulias paIavias, dizei que lodas as dinenses
que possan exislii foian iniciaInenle ciiadas peIo e paia o
IiIho, nesno os seies espiiiluais que so aqui iefeiidos cono:
Deus oesccnnec|oc - 135






lionos, doninaes, piincipados, poleslades. Lsles nones so
posies hieiiquicas dos seies espiiiluais. Conpieendenos
assin que o IiIho de Deus senpie esleve acina de lodos os
an|os e quaIquei oulio sei que possa exislii. L islo que
significa o lexlo iniciaI da LpsloIa aos Helieus:

.ncs|cs u||incs dias a ncs ncs fa|cu pc|c |i|nc, a qucn ccns|i|uiu
ncrdcirc dc |cdas as ccisas, c pcr qucn fcz |anocn c nundc, scndc
c|c c rcsp|cndcr da sua g|cria c a cxprcssa inagcn dc scu Scr, c
sus|cn|andc |cdas as ccisas pc|a pa|atra dc scu pcdcr, natcndc c|c
ncsnc fci|c a purificaac dcs pccadcs, asscn|cu-sc a dirci|a da
Majcs|adc nas a||uras, fci|c |an|c nais cxcc|cn|c dc quc cs anjcs,
quan|c ncrdcu nais cxcc|cn|c ncnc dc quc c|cs. Pcis a qua| dcs
anjcs dissc janais. Tu cs ncu |i|nc, ncjc |c gcrci? | cu|ra tcz. |u
|nc scrci Pai, c c|c nc scr4 |i|nc? | cu|ra tcz, ac in|rcduzir nc
nundc c princgcni|c, diz. | todos os an]os de Deus o adorem.
Ora, quan|c acs anjcs, diz. Qucn dc scus anjcs faz tcn|cs, c dc scus
ninis|rcs |aoarcdas dc fcgc. Mas dc |i|nc diz. O teu trono,
Deus, suosis|c pc|cs sccu|cs dcs sccu|cs, c ccp|rc dc cquidadc c c
ccp|rc dc |cu rcinc. Anas|c a jus|ia c cdias|c a iniquidadc, or lsso
Deus, o teu Deus, te unglu ccn c|cc dc a|cgria, nais dc quc a |cus
ccnpanncircs, c. Tu, Senhor, no rlncIlo fundaste a terra, c cs
ccus sac coras dc |uas nacs, c|cs pcrcccrac, nas |u pcrnancccs, c
|cdcs c|cs, ccnc rcupa, cntc|ncccrac, c qua| un nan|c cs cnrc|ar4s,
c ccnc rcupa sc nudarac, nas |u cs c ncsnc, c cs |cus ancs nac
acaoarac. Mas a qua| dcs anjcs dissc janais. Asscn|a-|c a ninna
dirci|a a|c quc cu pcnna cs |cus ininigcs pcr cscaoc|c dc |cus pcs?
Nac sac |cdcs c|cs cspiri|cs ninis|radcrcs, cntiadcs para scrtir a
fatcr dcs quc nac-dc ncrdar a sa|taac? (Hcorcus 1.2-14)

13 - Deus oesccnnec|oc



Deus Iai pailiIha a sua divindade con o IiIho e oidena
aos oulios seies que adoien o seu IiIho, aIgo que s e
peinilido fazei a Deus. No piineiio de lodos os
nandanenlos esl esciilo: Ac Scnncr |cu Dcus adcrar4s c sc a
c|c scrtir4s. (Lxodo 2O:3-5, Maleus 4:1O).
Apaienlenenle ludo o que foi dilo ale aqui nada len a
vei con o lluIo do capluIo, nas a lase paia conpieendei o
IIano da Redeno e a conpieenso da auloiidade espiiiluaI.
Deus enliegou a auloiidade solie a leiia ao honen paia que
eIe doninasse solie eIa. Tudo coiieu cono pIaneado poi un
lenpo indeleininado. No salenos quanlos niIenios ou
niIhes deIes decoiieian con o honen a fazei o que Deus
oidenaia: nuIlipIicai-se, enchei a leiia e doninai solie eIa.
O honen foi ciiado, aIguies cono aIna vivenle, depois
no sexlo dia suige con a nuIhei. No salenos quanlo duiou
o ieslo do sexlo dia. Segue-se o selino dia llIico, onde se diz
que Deus acalou a sua ciiao e depois descansou, ou se|a,
paiou a ciiao e ficou deIeilado adniiando-a. Quanlo duiou
esle descanso ale que o honen pecou` Ioi o lenpo suficienle
paia o casaI se iepioduzii e havei nais honens na leiia.
Lnlielanlo aIgo leiiveI aconleceu: an|os sanlos, ciiados puios,
ieleIaian-se conlia o ciiadoi.
Cono e possveI seies lo sulIines decaien de un
eslado solienaluiaI |unlo da divindade paia un eslado
Deus oesccnnec|oc - 137






coiionpido` Se Deus soulesse anles que iiia aconlecei, l-Ios-
ia ciiado` Sei que Deus salia` Se salia deixaiian de sei
Iivies! LIe de ceileza que salia peIo nenos da possiliIidade!
Cono Deus ciiou o honen Iivie, lanlen ciiou os seies
angeIicais con essa caiacleislica. Tenos a ceileza que
consideiou a possiliIidade de ieleIio, pois Iileidade inpIica
quaIquei possiliIidade de escoIha. Deus aiiiscou nesno
nuilo!
O lexlo de Helieus diz expiessanenle que os an|os so
espiilos ninisliadoies dos que heidaien a saIvao, ou se|a,
dos honens que cieien e se loinaien fiIhos de Deus. Se
iniciaInenle foian ciiados con oulio piopsilo, sei apenas
especuIao sen foina de sei conpiovada. O que esl
cIaianenle dilo e que NeIe foian ciiadas as coisas, naleiiais e
inaleiiais, seies fsicos e espiiiluais. Iaiece lei sido ludo
nuilo sequenciaI e no expeiincias sepaiadas.
O lexlo de Cenesis 3 liaz-nos un evenlo dianlico e
que Ieva a una viiagen no cuiso do pIano divino iniciaI. A
nuIhei len un enconlio con un sei, idenlificado cono a
Seipenle, nas que e Salans: un an|o que se ieleIou conlia
Deus. O lexlo conla que havia una ivoie no Jaidin, cu|o
fiulo no podeiian conei. Chanava-se ivoie da Cincia do
en e do MaI. Iodeiian doninai solie loda a leiia e lodos
138 - Deus oesccnnec|oc



os seies neIa, nas do fiulo daqueIa ivoie no podeiian
conei.
Tenho aIgunas dvidas de que esle episdio se|a IileiaI
naquiIo que conla, ou se|a, que lenha sido nesno una ivoie
e un fiulo vegelaI. A ivoie chanava-se Cincia do en e
do MaI. Sei que aquiIo que foi iepiesenlado peIa ivoie foi
acesso a conhecinenlo aceica do naI que Ihes foia vedado` Se
Salans suige aqui lenlando a hunanidade e poique | pecaia
conlia Deus. No podeiia havei una ivoie de Cincia do
en e do MaI, se no exislisse naI.
Ten-se disculido nuilo na fiIosofia e na leoIogia aceica
da oiigen do naI. Tei Deus ciiado o naI` O que e o naI` Lis
o que cieio. O naI no seu senlido nais Ialo e a ausncia de
len, laI cono a escuiido no exisle, nas e a ausncia de Iuz.
Deus e a fonle do anoi, da londade, da veidade, da aIegiia.
Na sua ausncia, h lanlen ausncia de londade, de anoi,
de veidade e de aIegiia. A ausncia DeIe e o naI. Se aIgun sei
exisle sepaiado de Deus, esse sei vive no naI. O naI suige
quando o piineiio sei se ieleIou conlia Deus.
O piofela LzequieI, na sua piofecia aceica do iei de
Tiio, faIa de aIguen que paiece no sei un iei hunano:

|s|atas nc den, ]ardlm de Deus, |cda pcdra prccicsa cra a |ua
ccocr|ura. a sardcnia, c |cp4zic, c dianan|c, a |urqucsa, c cnix, c
jaspc, a safira, c carouncu|c, a csncra|da c c curc, a cora dcs |cus
Deus oesccnnec|oc - 13






|anocrcs c dcs |cus pifarcs cs|ata cn |i, nc dia cn quc fcs|c criadc,
fcran prcparadcs. Tu eras querublm ungldo ara roteger, c |c
cs|aoc|cci, nc ncn|c san|c dc Dcus cs|atas, nc ncic das pcdras
afcgucadas andatas. Perfelto eras nos teus camlnhos, desde o
dla em que foste crlado, ate que se achou lnlquldade em tl. Na
nu||ip|icaac dc |cu ccncrcic, sc cncncu c |cu in|cricr dc tic|cncia,
c pccas|c, pc|c quc |c |anarci, prcfanadc, fcra dc ncn|c dc Dcus c |c
farci pcrcccr, c qucruoin prc|cc|cr, cn|rc pcdras afcgucadas.
E|etou-se o teu corao or causa da tua formosura,
corromeste a tua sabedorla or causa do teu res|endor, pcr
|crra |c |ancci, dian|c dcs rcis |c pus, para quc c|ncn para |i. Pc|a
nu||idac das |uas iniquidadcs, pc|a injus|ia dc |cu ccncrcic,
prcfanas|c cs |cus san|u4rics, cu, pcis, fiz sair dc ncic dc |i un fcgc,
quc |c ccnsuniu a |i, c |c |crnci cn cinza scorc a |crra, acs c|ncs dc
|cdcs cs quc |c tccn. Tcdcs cs quc |c ccnncccn cn|rc cs pctcs cs|ac
cspan|adcs dc |i, cn grandc cspan|c |c |crnas|c c nunca nais scr4s
para scnprc. (|zcquic| 28.13-19)

Oulios lexlos de apoio, que poden sei desciies do
nesno sei, so: Isaas 14:12-2O e LzequieI 31:8-18. Se esle
queiulin eia Salans (o lexlo no o diz, e apenas una
hiplese), enlo o lexlo diz que eIe foi coIocado no Jaidin do
Lden e foi ciiado peifeilo. Deus no o ciiou piedisposlo paia
o naI, nas alsoIulanenle peifeilo. Na sua peifeio, o seu
inleiioi se encheu de vioIncia, poi causa da sua leIeza e da
sua saledoiia, peIo que foi expuIso. Iaz nuilo senlido, pois
en Cenesis, eIe suige no Lden nenlindo e lenlando a Lva.
Lnconliei liadues onde en vez de cras c qucruoin
140 - Deus oesccnnec|oc



len cs|atas ccn c qucruoin. Nesla aIleinaliva, o lexlo seiia
una desciio da queda do honen, que anles linha a gIiia
do Lden. Ioia ciiado lon, nas inchou na sua gIiia e
escoIheu lei conhecinenlo cono Deus, ieleIando-se.
O honen foi ciiado peifeilo. Deus, sendo lon e
peifeilo, no ciiaiia aIgo nau ou piedisposlo paia o naI. O
honen no peca poi lei sido ciiado inpeifeilo. O honen foi
ciiado peifeilo, con capacidade de oledecei a Deus e cunpiii
o piopsilo paia o que foi ciiado.
Tenho ouvido incessanlenenle que o honen e nau poi
naluieza. Vo luscai afiinaes llIicas cono nac n4 un
jus|c scqucr enlie oulias. Mas os lexlos so ieliiados dos seus
conlexlos. O que aconleceu foi que o honen se coiionpeu e
enlo a pailii da, loinou-se inpuio e coiionpido. O que eia
lon loinou-se nau, peIa ausncia de Deus. L enlo que esses
lexlos o descieven, nas apenas no seu eslado decado. No
foi assin no Iiincpio e no foi assin que foi ciiado: Dcus fcz
ac ncncn rc|c, nas c|c ousccu nui|as intcn5cs (LcIesiasles
7:29).
Na sua Iileidade, Salans coiionpeu-se e no ficou
salisfeilo, anles deleininou desliuii o honen. Ve|anos cono
aconleceu no lexlo de Cenesis 3:

Deus oesccnnec|oc - 141






Ora, a scrpcn|c cra nais as|u|a quc |cdas as a|in4rias dc canpc quc
c S|NHOR Dcus |inna fci|c. | cs|a dissc a nu|ncr. | assin quc
Dcus dissc. Nac ccncrcis dc |cda 4rtcrc dc jardin? | dissc a
nu|ncr a scrpcn|c. Dc fru|c das 4rtcrcs dc jardin ccncrcncs, nas,
dc fru|c da 4rtcrc quc cs|4 nc ncic dc jardin, dissc Dcus. Nac
ccncrcis dc|c, ncn nc|c |ccarcis, para quc nac ncrrais. |n|ac, a
scrpcn|c dissc a nu|ncr. Certamente no morrerels. Porque Deus
sabe que, no dla em que de|e comerdes, se abrlro os tossos
o|hos, e serels como Deus, sabendo o bem e o ma|. |, tcndc a
nu|ncr quc aquc|a 4rtcrc cra oca para sc ccncr, c agrad4tc| acs
c|ncs, c 4rtcrc dcscj4tc| para dar cn|cndincn|c, |cncu dc scu fru|c,
c ccncu, c dcu |anocn a scu naridc, c c|c ccncu ccn c|a. (Gcncsis
3.1-6)

A seipenle e idenlificada cIaianenle en ApocaIipse: c
grandc dragac, a an|iga scrpcn|c, cnanada c Diaoc, c Sa|an4s
(ApocaIipse 12:9). Assin, podenos asseguiai que esla
seipenle e o Dialo, o sei ceIesliaI que se coiionpeu. Lsle
coneou poi nenlii paia aliaii a aleno de Lva,
peigunlando se no podian conei de nenhuna das ivoies
do Jaidin. Lva iesponde que poden conei de lodas nenos
de una e que a consequncia seiia a noile. Lnlo a seipenle,
que | linha a aleno da nuIhei, conea a nenlii aceica do
caiclei e inlenes de Deus. Iaiafiaseando a seipenle, o que
eIa disse foi: Dcus nac cs|4 prcccupadc ccn c ncncn, ncn c ana.
a prcioiac nac c para c ocn dc ncncn, nas para c |ini|ar, Dcus c
cgcis|a c pcnsa apcnas nc|c, Dcus ncn|iu, pcrquc c ncncn nac ir4
142 - Deus oesccnnec|oc



ncrrcr, nas ficar4 a ccnncccr c ocn c c na|, assin c ncncn scr4
ccnc Dcus.
Se a ivoie dava conhecinenlo naIigno, no seiia paia
len do honen que Deus fizeia a pioilio` IaIando cono
hunana, senpie que piolo o neu fiIho de acedei a
infoinao aceica de aIgo nau, fao-o apenas paia o
piolegei. Sei que eIe ii conlaclai con essa infoinao nais
laide, quando ciescei, nas enquanlo foi ciiana, no esl
piepaiado paia se defendei. H un lenpo paia conlaclai
con o naI. Sei o lenpo da sua naluiidade. Lnlo salei
ie|eilai o naI, nas agoia piecisa da ninha pioleo, no
senlido de o afaslai daquiIo que eIe no sale fiIliai e
disceinii.
A ivoie da Cincia do en e do MaI, aIen de un lesle
a Iileidade hunana, pode lei sido lanlen un conhecinenlo
lenpoiaiianenle vedado, ale que o honen pudesse apiendei
a ie|eilai o naI. Ln lodo o caso, esla ivoie piessupe a
exislncia do naI. Se as ivoies so figuiadas cono suponho,
esla ivoie no eia una pIanla, nas una enlidade espiiiluaI.
Eva cnmcu dn frutn, nn quandn IngcrIu a fruta, mas
quandn assumIu c rcccbcu n fa!sn cnnhccImcntn accrca dc
Dcus. No foi a fiula liincada e digeiida no seu eslnago que
a conlaninou, nas o conhecinenlo faIso e naIigno
liansnilido peIa seipenle. Cieio que lanlo a ivoie cono a
Deus oesccnnec|oc - 143






seipenle eian un s sei: Salans.
Ienso que no eslou Ionge da veidade se afiinai que o
queiulin coIocado no Lden, ao coiionpei-se loinou-se una
ivoie da Cincia do en e do MaI. Desla ivoie no devian
conei. Tudo foi esciilo de foina nuilo poelica e figuiada,
nas os piincpios so cIaios: n hnmcm nn dcvc cnmungar
cnm n ma!, sca c!c uma rvnrc, nu um scr cspIrItua!, pnIs
Issn gcra a sua mnrtc. O faclo foi que lanlo Lva cono Ado
ieceleian desle conhecinenlo e consequncias leiiveis
foian despoIeladas:

|, cutindc a tcz dc Scnncr Dcus, quc passcata nc jardin a
|ardinna, csccndcran-sc c ncncn c sua nu|ncr da prcscna dc
Scnncr Dcus, cn|rc as 4rtcrcs dc jardin. Mas cnancu c Scnncr
Dcus ac ncncn, c pcrgun|cu-|nc. Ondc cs|4s?Rcspcndcu-|nc c
ncncn: Outl a tua tot no ]ardlm e tlte medo, pcrquc cs|ata
nu, c csccndi-nc. Dcus pcrgun|cu-|nc nais. Qucn |c ncs|rcu quc
cs|atas nu? Ccncs|c da 4rtcrc dc quc |c crdcnci quc nac ccncsscs?
Ac quc rcspcndcu c ncncn. A nu|ncr quc nc dcs|c pcr
ccnpanncira dcu-nc a 4rtcrc, c cu ccni. (Gcncsis 3.8-12)

Lslava concielizado o pIano de Salans. As
consequncias nais giaves eslo no lexlo acina. O honen
passou a lei nedo de Deus, | no confiava no seu anoi e no
seu cuidado: nedo da sua voz, nedo da sua piesena. A
nudez, que anleiioinenle no o inconodava, passou a sei
144 - Deus oesccnnec|oc



visla cono aIgo nau. Toda a inocncia do honen foi peidida,
pois lonou conhecinenlo de lodas as naIdades que eslavan
conlidas no conhecinenlo da ivoie. Ioi isso, cieio que no
seiia una ivoie, nas eia o pipiio naI desenvoIvido e
pailiIhado peIo Dialo. O ieslo do lexlo descieve nais
consequncias. Nole-se que no so punies, pois Deus
avisaia do que aconleceiia. A consequncia do pecado foi a
noile, nas a noile fsica no ocoiieu Iogo, apenas a
espiiiluaI:

Pcrgun|cu c Scnncr Dcus a nu|ncr. Quc c is|c quc fizcs|c?
Rcspcndcu a nu|ncr. A scrpcn|c cngancu-nc, c cu ccni. |n|ac o
Senhor Deus dlsse serente. Pcrquan|c fizcs|c issc, na|di|a
scr4s |u dcn|rc |cdcs cs aninais dcncs|iccs, c dcn|rc |cdcs cs
aninais dc canpc, scorc c |cu tcn|rc andar4s, c pc ccncr4s |cdcs cs
dias da |ua tida. Pcrci ininizadc cn|rc |i c a nu|ncr, c cn|rc a |ua
dcsccndcncia c a sua dcsccndcncia, cs|a |c fcrir4 a caoca, c |u |nc
fcrir4s c ca|cannar. | mu|her dlsse. Mu||ip|icarci grandcncn|c a
dcr da |ua ccncciac, cn dcr dar4s a |uz fi|ncs, c c |cu dcscjc scr4
para c |cu naridc, c c|c |c dcninar4. | ao homem dlsse. Pcrquan|c
dcs|c cutidcs a tcz dc |ua nu|ncr, c ccncs|c da 4rtcrc dc quc |c
crdcnci dizcndc. Nac ccncr4s dc|a, na|di|a c a |crra pcr |ua causa,
cn fadiga ccncr4s dc|a |cdcs cs dias da |ua tida. ||a |c prcduzir4
cspinncs c aorc|ncs, c ccncr4s das crtas dc canpc. Dc sucr dc |cu
rcs|c ccncr4s c |cu pac, a|c quc |crncs a |crra, pcrquc dc|a fcs|c
|cnadc, pcrquan|c cs pc, c ac pc |crnar4s.
Cnancu Adac a sua nu|ncr |ta, pcrquc cra a nac dc |cdcs cs
titcn|cs. | c Scnncr Dcus fcz |unicas dc pc|cs para Adac c sua
nu|ncr, c cs tcs|iu. (Gcncsis 3.13-21)

Deus oesccnnec|oc - 145






O queiulin, que linha sido coIocado no Lden con un
piopsilo lon, Ievou a queda do honen. Nole-se a difeiena
de Iinguagen paia con a seipenle e paia con Ado e Lva. A
seipenle iecele una naIdio: a dcsccndncIa da mu!hcr
fcrIrIa a cabca da scrpcntc, mas c!a apcnas !hc fcrIrIa n
ca!canhar. Aqui esl a piineiia piofecia de iedeno das
Lsciiluias, Iogo depois do pecado. Anles de dai ao honen as
consequncias do pecado, ieveIa que a sua saIvao vii. Da
descendncia da nuIhei saii aIguen que pisai a calea da
seipenle.
Nesle episdio aconlecen coisas lienendanenle
inpoilanles. A auloiidade peilence a quen e deIegada. O
honen doninava solie a leiia, nas eslava su|eilo a Deus.
Quando Lva ouviu a seipenle e conungou con o seu naI,
ieleIou-se conlia a auloiidade divina, coIocando-se sol a
auloiidade da seipenle. Toinano-nos seivos de quen
oledecenos (Ronanos 6:16). L un piincpio univeisaI.
O que Deus deve lei senlido naqueIe nonenlo! O seu
anoi inenso peIo honen f-Io no aceilai aqueIa siluao.
Deus no se confoinou, apesai do honen lei liado,
desoledecido e ie|eilado a sua auloiidade anoiosa.
Deleininou enlo un pIano aIleinalivo: a auloiidade seiia
ieposla ao seu pIano oiiginaI, quando un descendenle da
14 - Deus oesccnnec|oc



nuIhei deiiolasse a seipenle, aniquiIando a sua auloiidade.
De coiao pailido, Deus diiigiu-se a nuIhei e
anunciou-Ihe que ao geiai fiIhos leiia giande doi e ainda aIgo
nais piofundo: eIa seiia doninada peIo honen. O donnio
do honen solie a nuIhei e una consequncia do pecado.
Deus ciiou o honen e a nuIhei paia doninaien en
con|unlo solie a ciiao, cono un s. Lva foi o insliunenlo
de Salans paia a queda da hunanidade, desiespeilando a
auloiidade divina. Isso coIocou-a delaixo de un |ugo que
peinaneceu duianle o ieslo da hisliia hunana.
A sociedade paliiaicaI, onde as nuIheies so lialadas
apenas cono ol|elos iepioduloies e cono seivas, coneou
aqui. Lsle donnio no e a vonlade oiiginaI de Deus, nas a
consequncia do pecado. Una vez que o pecado se|a
eIininado, a nuIhei eslai Iileila desle donnio. A doi ao
dai a Iuz foi nuIlipIicada, o que significa que se havia doi eia
nnina. A doi inlensa no pailo e lanlen consequncia do
pecado e no aIgo naluiaI e inevilveI.
Ioi Ilino, Deus diiigiu-se ao honen: na|di|a c a |crra
pcr causa dc |i. A leiia loinou-se naIdila! Ioique Deus diz
islo` Tinha chanado a seipenle de naIdila e agoia chana a
leiia de naIdila. Deus no chanou de naIdilos, nen a Lva,
nen a Ado, nas apenas Ihes ieIalou as consequncias.
Conludo a seipenle e a leiia chanou de naIdilas. A leiia
Deus oesccnnec|oc - 147






loinou-se naIdila poique aIguen naIdilo assuniu a
auloiidade solie eIa. A scrpcntc scrIa autnrIdadc na tcrra,
pnr Issn a tcrra assumIu a ma!dIn cnm quc a scrpcntc fnI
ama!dInada. InfeIiznenle poi fazeien paile da leiia, Ado e
Lva, con lodos os seus halilanles e descendenles, ficaiian
lanlen infIuenciados peIa naIdio.
O honen e chanado de p. A seipenle coneiia p. A
leiia e p. A leiia no oledeceiia nais ao honen, poique o
honen no nais seiia senhoi solie a ciiao. A seipenle
coneiia, aIinenlai-se-ia do p: do sofiinenlo hunano, do
pecado hunano, da opiesso solie a hunanidade. Ale que.
a caoca (au|cridadc) da scrpcn|c fcssc fcrida.
O que aconleceu foi que Salans lonou auloiidade
solie o honen. A leiia conlinuou a sei a leiia dos honens,
nas solie o honen eslaiia una auloiidade dialIica que o
doninaiia, opiiniiia e expIoiaiia. No LvangeIho segundo
Lucas, quando Ciislo e lenlado peIo Dialo no deseilo, esle
lenla seduzi-Io: | dissc-|nc. Dar-|c-ci |cda a au|cridadc c g|cria
dcs|cs rcincs, pcrquc nc fci cn|rcguc, c a dcu a qucn cu quiscr, sc
|u, nc adcrarcs, scr4 |cda |ua (Lucas 4:6-7). Iaiece de giande
descaianenlo e aslcia, Salans lei coiagen de dizei islo ao
pipiio IiIho de Deus! No enlanlo, eia veidade que a
auloiidade dos ieinos da leiia Ihe foia enliegue. Ciislo linha,
148 - Deus oesccnnec|oc



poien, oulios pIanos: pisai a auloiidade de Salans e ieavei a
possesso de Deus, que o honen peideia. LIe anunciou:
Agcra c c juizc dcs|c nundc, agcra scr4 cxpu|sc c rIncle deste
mundo. | cu, quandc fcr |ctan|adc da |crra, |cdcs a|rairci a nin.
(Joo 12:31-32). Islo aconleceiia quando o seu piopsilo fosse
cunpiido, nas confiina Salans cono pincipe desle nundo.
Tenos agoia a lase paia conpieendeinos o que e a
iedeno. Ao Iongo das Lsciiluias iefeie-se o leino heliaico
Gcc|, liaduzido cono ienidoi ou iedenloi. Quando aIguen
linha de enliegai un leiieno ou oulia posse paia pagai una
dvida, posleiioinenle un paienle pixino podeiia sei
ienidoi e ieavei a possesso ao dono oiiginaI, pagando o seu
pieo. Oulio exenpIo e o de una nuIhei que enviva ainda
|oven. Nesse caso, un paienle podeiia loinai-se seu ienidoi,
casando con a viva. Lsle e o significado do leino
Redenloi.
O SaIno 49 faIa dos honens iicos que seiven de
ienidoies quanlo as coisas naleiiais, nas cu|a iiqueza no
pode conpiai a saIvao da aIna:

Aquc|cs quc ccnfian na sua fazcnda c sc g|crian na nu||idac das
suas riquczas, ncnnun dc|cs, dc ncdc a|gun, pcdc remlr a scu
irnac cu dar a Dcus c resgate dc|c (pcis a redeno da sua a|na c
carissina, c scus rccurscs sc csgc|arian an|cs, pcr issc, |anpcucc
titcr4 para scnprc cu dcixar4 dc tcr a ccrrupac, pcrquc tc quc cs
s4oics ncrrcn, quc pcrcccn igua|ncn|c c |cucc c c oru|c c dcixan a
Deus oesccnnec|oc - 14






cu|rcs cs scus ocns. O scu pcnsancn|c in|cricr c quc as suas casas
scrac pcrpc|uas, c as suas naoi|a5cs, dc gcraac cn gcraac, dac as
suas |crras cs scus prcprics ncncs. Tcdatia, c ncncn quc cs|4 cn
ncnra nac pcrnanccc, an|cs, c ccnc cs aninais, quc pcrcccn. |s|c
caninnc dc|cs c a sua |cucura, ccn|udc, a sua pcs|cridadc aprcta as
suas pa|atras. Ccnc ctc|nas, sac cn|crradcs, a ncr|c sc a|incn|ar4
dc|cs, cs rcc|cs |crac dcninic scorc c|cs na nanna, c a sua fcrncsura
na scpu||ura sc ccnsunir4, pcr nac |cr nais cndc ncrc. Mas Dcus
remlr a ninna a|na dc pcdcr da scpu||ura, pcis nc rcccocr4 .

O honen eslava peidido, doninado poi Salans, sen
espeiana e sen foina de ieloinai ao eslado de conunho
con Deus e de doninadoi da ciiao en vez de doninado.
Cono foi execulada essa iedeno, anunciada no dia da
ieleIio en Cenesis 3:15` Cono un descendenle da nuIhei
podeiia vencei a seipenle, pisando a sua calea` Onde eslava
un paienle pixino do honen que livesse iiquezas
necessiias paia ieadquiiii a posse da ciiao, a posse da
aIna hunana e desposai a hunanidade, na sua soIido e
desanpaio as nos do ininigo`
S un parcntc chcgadn podeiia sei ienidoi de ludo o
que a hunanidade havia peidido, Iogo leiia de sei un
honen. Ioi oulio Iado, leiia de sei sen pecado de nodo que
no eslivesse lanlen delaixo da auloiidade salnica. Assin,
da Iinhagen de David, descendenle de Aliao, nasceu o
descendenle pionelido, na pIenilude dos lenpos. No nasceu
150 - Deus oesccnnec|oc



de senenle hunana, nas foi geiado peIo Lspiilo de Deus no
venlie de una |oven helieia da Iinhagen de David (Lucas
1:32-35). Cienlificanenle chanai-se-ia pailenogenese:
iepioduo apenas via fnea, sen inleiveno nascuIina no
piocesso. No o foi lolaInenle, poique de aIguna foina que
no conpieendenos, o honen nascido de Maiia eia o IiIho
pie-exislenle de Deus e foi con inleiveno divina que foi
geiado no leio feninino. No len nada a vei con
ieencainao. LIe s encainou una vez cono honen. L un
giande nisleiio! LIe | exislia, nas leve de se loinai
lolaInenle honen, sen deixai de sei o IiIho unigenilo de
Deus, cociiadoi:

Tcndc cn tcs aquc|c scn|incn|c quc ncutc |anocn cn Cris|c ]csus,
c qua|, suosis|indc cn fcrna dc Dcus, nac ccnsidcrcu c scr igua| a
Dcus ccisa a quc sc dctia afcrrar, nas cstazicu-sc a si ncsnc,
|cnandc a fcrna dc scrtc, tornando-se seme|hante aos homens,
e, achado na forma de homem, huml|hou-se a sl mesmo,
tornando-se obedlente ate a morte, e morte de crut. Pc|c quc
|anocn Dcus c cxa||cu scocranancn|c, c |nc dcu c ncnc quc c scorc
|cdc ncnc, para quc ac ncnc dc ]csus sc dcorc |cdc jcc|nc dcs quc
cs|ac ncs ccus, c na |crra, c dcoaixc da |crra, c |cda |ingua ccnfcssc
quc ]csus Cris|c c Scnncr, para g|cria dc Dcus Pai. (|i|ipcnscs 2.5-
11)

A huniIhao con que Ciislo se huniIhou coneou ao
assunii a condio de honen. O auloi da ciiao, vindo da
Deus oesccnnec|oc - 151






eleinidade con o Iai, viu-se nun coipo figiI de honen,
su|eilo a fiaquezas e necessidades. No podenos sequei
inaginai o que significou paia o IiIho vii a leiia cono
honen! Cono se isso no laslasse, o pIano eia aIgo
consideiado Ioucuia ainda ho|e:

Pcrquc a a|atra da crut e deteras |oucura para cs quc pcrcccn,
nas ara ns, que somos sa|tos, e o oder de Deus, pcrquc cs|4
cscri|c. Dcs|ruirci a saocdcria dcs s4oics, c aniqui|arci a saocdcria c
cn|cndincn|c dcs cn|cndidcs. Ondc cs|4 c s4oic? Ondc c cscrioa?
Ondc c qucs|icnadcr dcs|c sccu|c? Pcrtcn|ura nac tornou Deus
|ouca a sabedorla deste mundo? Vis|c ccnc na saocdcria dc
Dcus c nundc pc|a sua saocdcria nac ccnncccu a Dcus, aprcutc a
Dcus sa|tar pc|a |cucura da prcgaac cs quc crccn. Pcis, cnquan|c
cs judcus pcdcn sina|, c cs grcgcs ouscan saocdcria, ns regamos
a Crlsto cruclflcado, que e escnda|o ara os ]udeus, e |oucura
ara os gregos, nas para cs quc sac cnanadcs, |an|c judcus ccnc
grcgcs, Cris|c, pcdcr dc Dcus, c saocdcria dc Dcus. Porque a
|oucura de Deus e mals sbla que os homens, c a fraqucza dc
Dcus c nais fcr|c quc cs ncncns. (| Ccrin|ics 1.18-25)

O pIano de iedeno foi consunado quando Ciislo
noiieu ciucificado nuna eslaca, |unlo con naIfeiloies, peIos
pecados da hunanidade e quando ao leiceiio dia iessuigiu de
enlie os noilos, ascendendo ao Iai quaienla dias depois,
aps lei apaiecido a nuilos, que pudeian posleiioinenle
leslenunhai. Lsla e a Ioucuia do LvangeIho! Ioique Ciislo
152 - Deus oesccnnec|oc



leve de noiiei` Cono Deus saciificou o pipiio IiIho`
Ioique no houve oulia soIuo nenos sangienla e nenos
in|usla` Ioique Deus no exigiu aIgo nenos ciueI paia
conpensai o pecado hunano`
O sofiinenlo de Deus foi incaIcuIveI, ao vei o seu
IiIho, sen podei inleivii. Cuiy faz una desciio espanlosa e
de giande sensiliIidade:

O fi|nc cncrata scn |4grinas, cnquan|c c Dcus A||issinc dcscia das
A||uras c curtata c Scu rcs|c scorc a |crra, dcscspcradc. |u nac
ccnsigc dcscrctcr a ccna. Cada rcacac dc dcr, |rcncr c asfixia dc
fi|nc pcrccrria as cn|rannas dc scr dc Dcus. ||c ficata sufccadc
quandc ]csus nac ccnscguia aorir cs pu|n5cs para rcspirar.
Ac gri|ar a p|cncs pu|n5cs para Dcus pcrdcar cs scrcs nunancs quc
zcnoatan dc|c c c na|atan, dizcndc quc c|cs nac saoian c quc
cs|atan a fazcr, ]csus, ccnc c nais cxcc|cn|c ana|is|a, ccnprccndcu
c inccnprccnsitc|.
4


O Coideiio de Deus lonou o pecado do nundo e Deus
expeiinenlou o que eia sei honen. Ioi un nonenlo sen pai
na Hisliia lanlo hunana cono divina, se e que isso exisle! O
anoi de Deus alingiu o seu auge e peiniliu que o anoi
hunano pudesse alingii lanlen o seu nxino en iesposla
ao piineiio. Quen podei iesislii a lo giande anoi`

4
Cuiy, Auguslo, Os Segiedos do Iai Nosso -A soIido de Deus, pg.
157,158
Deus oesccnnec|oc - 153






Ln capluIos anleiioies | concIunos que exislen Ieis e
piincpios que ale Deus iespeila. No exisliu doi naioi que
aqueIa que o Iai senliu quando o seu IiIho foi penduiado no
nadeiio, exposlo peianle a ciiao cono naIfeiloi, sepaiado
do anoi e pioleo do Iai! Lnquanlo lanlos |uIgan e acusan
Deus, eIe fez a nica coisa que podia sei feila paia saIvai a
hunanidade. No havia oulia soIuo! Nenhun honen na
hisliia linha sido capaz de se nanlei foia da auloiidade
salnica e con as condies necessiias paia pagai o pieo.
Lenlienos que a consequncia de Ado e Lva leien
conlaclado con o conhecinenlo pioilido seiia a noile.
Ioien, no noiieian fisicanenle de inedialo, nas a vida
eleina do espiilo eslava en peiigo. H un poinenoi
inleiessanle: Iogo aps o pecado foian veslidos poi Deus con
peIes. Que peIes eian aqueIas` H quen afiine seien as
peIes dos piineiios coideiios que foian noilos paia
expiao do pecado.
No consigo expIicai poiqu, nas o deiiananenlo de
sangue liazia ienisso de pecados, ou se|a, fazia con que as
consequncias desles no aconlecessen: sem derramamento
de sangue no h remlsso(Helieus 9:22l). O honen
neiecia noiiei no nonenlo en que pecou, nas isso no
aconleceu. Cieio que houve deiiananenlo de sangue que o
154 - Deus oesccnnec|oc



inpediu, quando os coideiios, cu|as peIes coliiian Ado e
Lva, foian noilos.
Duianle lodo o Anligo Teslanenlo eian inoIados
aninais. Ioi aIgun nolivo, o deiiananenlo de sangue seivia
paia piolegei o honen da consequncia do seu pipiio
pecado. Nn cra uma rcdcnn quc afctava n csprItn ncm a
ctcrnIdadc, mas apcnas ImpcdIa a cnnscquncIa dn pccadn
durantc a vIda, piolegendo-os de noile pienaluia,
enfeinidade, elc. Lia una ienisso lenpoiiia e pouco
eficaz, sen iepeicusses eleinas. Aps a mnrtc, mcsmn ns
ustns cm vIda, nn cntravam na prcscna dc Dcus, mas
fIcavam num !ugar chamadn 5cIn dc Abran nndc
aguardavam n Rcdcntnr, espeiando assin cono os vivos poi
una ienisso definiliva.
Lnlielanlo anles de Ciislo iniciai o seu ninisleiio, h
una fase de liansio, con Joo, o lalisla (o eneigidoi). O
seu lalisno (eneiso) en gua e laseado en aiiependinenlo
e | no e apenas aIgo exleiioi. Conlinuava a havei
deiiananenlo de sangue, pois no lenpIo vigoiava o sislena
Levlico, nas nesle lalisno eia iequeiido aiiependinenlo
inleiioi. LIe veio piepaiai o caninho paia a iedeno
definiliva, que seiia feila uma s vcz c cnm cfIccIa ctcrna:

Pcrquc, sc a aspcrsac dc sanguc dc ocdcs c dc |curcs, c das cinzas
duna ncti|na san|ifica cs ccn|aninadcs, quanto urlflcao da
Deus oesccnnec|oc - 155






carne, quan|c nais o sangue de Crlsto, que e|o EsIrlto eterno
se ofereceu a sl mesmo lmacu|ado a Deus, urlflcar das
obras mortas a tossa consclncla, para scrtirdcs ac Dcus titc?
| pcr issc c ncdiadcr dc un nctc pac|c, para quc, in|crtindc a
ncr|c para remlsso das transgresses ccnc|idas dcoaixc dc
princirc pac|c, cs cnanadcs rcccoan a prcncssa da ncrana c|crna.
(Hcorcus 9.13-15)

Os saciifcios de aninais no podian apeifeioai o
inleiioi. Ioi isso eian conlinuanenle iepelidos. Os honens
conlinuavan a pecai, poique o seu inleiioi conlinuava
coiionpido, sen acesso a Deus. O saciifcio que Ciislo fez
leve o podei de ieslauiai a conscincia, dando podei inleiioi
e una nudana de naluieza:

Pcrquc a |ci, |cndc a scnora dcs ocns fu|urcs, c nac a inagcn
cxac|a das ccisas, no ode nunca, e|os mesmos sacrlfIclos que
contlnuamente se oferecem de ano em ano, aerfeloar os que
se chegam a Deus. Dcu|ra nancira, nac |crian dcixadc dc scr
cfcrccidcs? pcis |cndc sidc una tcz purificadcs cs quc prcs|atan c
cu||c, nunca nais |crian ccnscicncia dc pccadc. Mas ncsscs
sacrificics cada anc sc faz rcccrdaac dcs pccadcs, pcrquc c
inpcssitc| quc c sanguc dc |curcs c dc ocdcs |irc pccadcs. Pc|c quc,
cn|randc nc nundc, diz. Sacrificic c cfcr|a nac quiscs|c, nas un
ccrpc nc prcparas|c, nac |c dc|ci|as|c cn nc|ccaus|cs c co|a5cs pc|c
pccadc. |n|ac cu dissc. |is-nc aqui (nc rc| dc |itrc cs|4 cscri|c dc
nin) para fazcr, c Dcus, a |ua tcn|adc. Tcndc di|c acina. Sacrificic
c cfcr|as c nc|ccaus|cs c co|a5cs pc|c pccadc nac quiscs|c, ncn nc|cs
|c dc|ci|as|c (cs quais sc cfcrcccn scgundc a |ci), agcra dissc. |is-nc
aqui para fazcr a |ua tcn|adc. ||c |ira c princirc, para cs|aoc|cccr c
15 - Deus oesccnnec|oc



scgundc. | ncssa tcn|adc dc|c quc |cncs sidc san|ificadcs e|a
oferta do coro de ]esus Crlsto, fci|a uma tet ara semre.
Ora, |cdc saccrdc|c sc aprcscn|a dia apcs dia, ninis|randc c
cfcrcccndc nui|as tczcs cs ncsncs sacrificics, quc nunca pcdcn
|irar pccadcs, nas cs|c, natcndc cfcrccidc um nlco sacrlfIclo
e|os ecados, asscn|cu-sc para scnprc a dirci|a dc Dcus, dai pcr
dian|c cspcrandc, a|c quc cs scus ininigcs scjan pcs|cs pcr cscaoc|c
dc scus pcs. Pcis com uma s oferta tem aerfeloado ara
semre os que esto sendo santlflcados. | c |spiri|c San|c
|anocn nc-|c |cs|ifica, pcrquc dcpcis dc natcr di|c. |s|c c c pac|c
quc farci ccn c|cs dcpcis daquc|cs dias, diz c Scnncr. Porel as
mlnhas |els em seus coraes, e as escreterel em seu
entendlmento, acrcsccn|a. | nac nc |cnorarci nais dc scus pccadcs
c dc suas iniquidadcs. Ora, onde h remlsso destes, no h
mals oferta e|o ecado. (Hcorcus 1.1-18)

A iedeno geiou un niIagie: o apeifeioai do espiilo
daqueIe que passa peIo lalisno do aiiependinenlo. O
lalisno en gua e apenas una figuia do que aconlece no
nlino: una Iavagen peIo aiiependinenlo.
H un aspelo lienendanenle inpoilanle: a iedeno
ieaIizada poi Ciislo foi o incio do piocesso, no leininou
ainda. Ciislo inauguiou una nova eia de ieslauiao e
inpIanlao do Reino de Deus na leiia, nas os usuipadoies
ainda no saian, ln de sei expuIsos. Tudo leininai un
dia deleininado poi Deus e a nnssa rcdcnn s cstar
cnmp!cta quandn rcccbcrmns um nnvn cnrpn rcdImIdn:

Deus oesccnnec|oc - 157






| nac sc c|a, nas ncs ncsncs, quc |cncs as prinicias dc |spiri|c,
|anocn gcncncs cn ncs ncsncs, eserando a adoo, a saber,
a redeno do nosso coro. (Rcnancs 8.23)

Quando dissenos que Ciislo se huniIhou loinando-se
honen, a sua huniIhao e liipailida: 1) eIe huniIhou-se ao
encainai cono honen, 2) huniIhou-se na sua noile de
ciuz, 3) huniIhou-se ao fazei dos honens seus
iepiesenlanles na leiia. Lsla Ilina foina de huniIhao e
na ninha opinio a nais aiiiscada. Tenho vislo lanla coisa
leiiveI sei feila en none de Deus! Mas, eIe enviou o seu
Lspiilo paia coopeiai con o honen e aciedila que o honen
e capaz de o iepiesenlai, piegando o LvangeIho do Reino aos
ieslanles:

.nc qua| |anocn tcs, |cndc cutidc a pa|atra da tcrdadc, c
ctangc|nc da tcssa sa|taac, c |cndc nc|c |anocn cridc, fcs|cs
se|ados com o EsIrlto Santo da romessa, c qua| c c pcnncr da
ncssa ncrana, ara redeno da ossesso de Deus, para c
|cutcr da sua g|cria. (|fcsics 4.13-14)

.c qua| dcscja quc |cdcs cs ncncns scjan sa|tcs c cncgucn ac
p|cnc ccnnccincn|c da tcrdadc. Pcrquc n4 un sc Dcus, c un sc
Mcdiadcr cn|rc Dcus c cs ncncns, Cris|c ]csus, ncncn, c qua| sc
dcu a si ncsnc em resgate or todos, para scrtir dc |cs|cnunnc a
scu |cnpc. (| Tinc|cc 2.4-6)

158 - Deus oesccnnec|oc



A iedeno foi univeisaI, cono diz o lexlo acina: dcu-
sc cn rcsga|c pcr |cdcs. Deus dese|a a saIvao de lodos, nas
s sei saIvo aqueIe que a iecelei, ieconciIiando-se con Deus.
A iedeno esl disponveI a cada honen. Conludo, s os
honens, que se aiiependen e iecelen o Lspiilo de Deus,
ln o seIo de Deus e usufiuen desla. A iedeno s lona o
seu efeilo quando o honen a dese|a, no e inposla, nas
disponiliIizada.
Cada conveilido e chanado a sei enlaixadoi de Ciislo,
seu iepiesenlanle paia con os oulios honens, ofeiecendo
esla iedeno. Lsla envoIve nuilo nais do que aquiIo que
podenos expoi nesle capluIo. Solie eIa ln sido e seio
esciilos nuilos Iivios. O lexlo de CoIossenses 1 iesune ludo o
que dissenos e descieve a iedeno cono n rcdImIdn scndn
transfcrIdn dc um rcInn para nutrn. Na leiia co-exislen
agoia dois ieinos: o inpeiio das lievas e o ieino de Deus.
Sonos chanados, cono enlaixadoies do Reino, paia trazcr
rccnncI!Ian cnm Dcus a tndns ns hnmcm que se
aiiependeien:

.dandc graas ac Pai quc tcs fcz idcnccs para par|icipar da
ncrana dcs san|cs na |uz, c quc nos tlrou do oder das tretas, e
nos transortou ara o relno do seu |l|ho amado, cn qucn
|cncs a rcdcnac, a saocr, a remlsso dos ecados, c qua| c
inagcn dc Dcus intisitc|, c princgcni|c dc |cda a criaac, pcrquc
nc|c fcran criadas |cdas as ccisas ncs ccus c na |crra, as tisitcis c as
Deus oesccnnec|oc - 15






intisitcis, scjan |rcncs, scjan dcnina5cs, scjan principadcs, scjan
pc|cs|adcs, |udc fci criadc pcr c|c c para c|c. ||c c an|cs dc |cdas as
ccisas, c nc|c suosis|cn |cdas as ccisas, |anocn c|c c a caoca dc
ccrpc, da igrcja, c c principic, c princgcni|c dcn|rc cs ncr|cs, para
quc cn |udc |cnna a prccnincncia, pcrquc aprcutc a Dcus quc nc|c
naoi|assc |cda a p|cni|udc, c quc, natcndc pcr c|c fci|c a paz pc|c
sanguc da sua cruz, or melo de|e reconcl|lasse conslgo mesmo
todas as colsas, |an|c as quc cs|ac na |crra ccnc as quc cs|ac ncs
ccus. A ts tambem, que outrora erels estranhos, e lnlmlgos
no entendlmento e|as tossas obras ms, agora contudo tos
reconcl|lou no coro da sua carne, e|a morte, a flm de
erante e|e tos aresentar santos, sem defelto e
lrrereensItels, sc c quc pcrnancccis na fc, fundadcs c firncs, nac
tcs dcixandc apar|ar da cspcrana dc ctangc|nc quc cutis|cs, c quc
fci prcgadc a |cda cria|ura quc n4 dcoaixc dc ccu, c dc qua| cu,
Pau|c, fui ccns|i|uidc ninis|rc. (Cc|csscnscs 1.12-23)

Cono disse o apsloIo IauIo, a nensagen da ciuz e
Ioucuia paia os que so ininigos de Deus, nas paia o que
ieceleu o Lspiilo e nova vida, podei solie o pecado e
auloiidade solie as lievas.
Cono enlaixadoies de Ciislo, poiladoies do Lspiilo,
lenos auloiidade na leiia. Cono dissenos quando
aloidnos o piincpio da auloiidade: a autnrIdadc tcm dc
scr cxcrcIda, nn autnmtIca. O inpeiio das lievas
peinanece na leiia e h una gueiia peinanenle e feioz,
ainda que invisveI.
Lnquanlo lanlos peiden lenpo cuIpando Deus ou
10 - Deus oesccnnec|oc



peigunlando poiqu, o veidadeiio ininigo conlinua a lenlai
ocuIlai-se e a nalai, ioulai e desliuii en segiedo. A sua
naioi aina e fazei ciei que no exisle, que ludo e pIano de
Deus. Assin iesoIve dois piolIenas: inpede que o alaquen,
agindo Iivienenle, e aliilui a cuIpa a Deus, deluipando a
inagen divina peianle os honens.
Se Deus fosse cono o descieven aIguns, o Dialo seiia
nenos nau que Deus. Ioi isso lanlos se conveilen e nais
laide se afaslan das igie|as ievoIlados con Deus, poique o
Deus que e piegado e un despola naIvado. Lsse no e o Deus
de anoi ieveIado poi Ciislo. Lsse e apenas un Deus ciiado
peIa leoIogia hunana, con oiigen en honens | noilos, nas
que ainda nanipuIan a foina de pensai e ensinai.
As Lsciiluias do-nos infoinaes quase inaciedilveis
aceica do pIano de Deus paia os honens que se conveilen de
lodo o coiao, iecelendo a sua iedeno. L de laI dinenso
que o apsloIo IauIo linha de oiai incessanlenenle paia que
os cienles conpieendessen:

. nac ccssc dc dar graas pcr tcs, |cnorandc-nc dc tcs nas ninnas
cra5cs, para quc c Dcus dc ncssc Scnncr ]csus Cris|c, c Pai da
g|cria, tcs dc c cspiri|c dc saocdcria c dc rctc|aac nc p|cnc
ccnnccincn|c dc|c, scndc l|umlnados os o|hos do tosso corao,
para quc saioais qua| scja a cspcrana da sua tccaac, c quais as
riquczas da g|cria da sua ncrana ncs san|cs, c qua| a surema
grandeta do seu oder ara connosco, cs quc crcncs, scgundc a
Deus oesccnnec|oc - 11






cpcraac da fcra dc scu pcdcr, quc cpcrcu cn Cris|c, rcssusci|andc-
c dcn|rc cs ncr|cs c fazcndc-c scn|ar-sc a sua dirci|a ncs ccus,
nui|c aclma de todo rlnclado, e autorldade, e oder, e
domInlo, e de todo nome que se nomela, no s neste secu|o,
mas tambem no tlndouro, c sujci|cu |cdas as ccisas dcoaixc dcs
scus pcs, c para scr caoca scorc |cdas as ccisas o deu lgre]a, que
e o seu coro, c ccnp|cncn|c daquc|c quc cunprc |udc cn |cdas as
ccisas. (Lfesios 1:16-23)

O podei que iessuscilou a Ciislo f-Io assenlai-se a
diieila do Iai, cono SaIvadoi, nas lanlen iepiesenlando os
honens iedinidos, cono honen que lanlen se loinou.
Ciislo conlinua a sei o IiIho Iie-exislenle e Ciiadoi, nas
agoia e lanlen Honen, cono lodos os oulios honens. Se |
eia un nisleiio, loinou-se un nisleiio ainda naioi ao
encainai. Nole-se, que aps a iessuiieio, no deixou de sei
pIenanenle honen, nas apenas adquiiiu o coipo
liansfoinado, peIo quaI lanlen aguaidanos.
Suipieendenlenenle, o lexlo anleiioi diz que o podei
da iessuiieio foi liansfeiido paia os enlaixadoies divinos,
chanados de seu coipo e igie|a. Lsla igie|a, aqui iefeiida,
no so as insliluies ieIigiosas que se aulo-denoninan de
igie|as, nas a igie|a invisveI que en loda a leiia e conposla
dos iedinidos. Iodenos peicelei quo pouco desse podei
eslanos a exeicei! O podei que fez assenlai a Ciislo acina de
lodo o podei, acina de lodo an|o, dennio, do pipiio
12 - Deus oesccnnec|oc



Salans, foi-nos deIegado! Se aIgun cienle e opiinido de
aIguna foina peIos podeies salnicos, e hoia de dizei: lasla!
Tenos auloiidade solie as lievas, sonos iepiesenlanles de
Ciislo a ao seu None lodo o |oeIho se dolia (IiIipenses 2:1O).
Quando ainda eslava na caine, disse aos seus discpuIos:

|is quc tcs dci au|cridadc para lsar serentes c csccrpi5cs, c scorc
|cdc c pcdcr dc ininigc, c nada tcs far4 danc a|gun. Ccn|udc, nac
tcs a|cgrcis pcrquc sc tcs submetem os esIrltos, a|cgrai-tcs
an|cs pcr cs|arcn cs tcsscs ncncs cscri|cs ncs ccus. (|ucas 10.19-
20)

Quando o Senhoi disse islo, a iedeno no linha ainda
sido consunada, nas eIe nunca peideu a sua auloiidade e
naqueIe nonenlo eslava a deIeg-Ia. Aps a iessuiieio,
liansfeiiu-a definilivanenle aos seus discpuIos, paia que
esles conlinuassen a sua olia, coopeiando con o Lspiilo
Sanlo. Iaia isso deixou-nos ainas espiiiluais, enlie eIas o seu
None, paia que o usenos en su|eilai os espiilos. Lsla gueiia
e ieaI, nas invisveI. No e una gueiia conlia pessoas, nas
conlia o inpeiio das lievas e o seu donnio opiessoi solie a
hunanidade:

.pcis no e contra carne e sangue que temos que |utar, nas
sin ccn|ra cs principadcs, ccn|ra as pc|cs|adcs, ccn|a cs principcs
dc nundc dcs|as |rctas, ccn|ra as ncs|cs cspiri|uais da iniquidadc
nas rcgi5cs cc|cs|cs. (|fcsics 6.12)
Deus oesccnnec|oc - 13







Pcrquc, cnocra andandc na carnc, nac ni|i|ancs scgundc a carnc,
pcis as armas da nossa ml|Icla no so carnals, nas pcdcrcsas
cn Dcus, para dcnc|iac dc fcr|a|czas, dcrrioandc raciccinics c |cdc
oa|uar|c quc sc crguc ccn|ra c ccnnccincn|c dc Dcus, c |ctandc
ca|itc |cdc pcnsancn|c a cocdicncia a Cris|c, c cs|andc prcn|cs para
tingar |cda dcscocdicncia, quandc fcr cunprida a tcssa cocdicncia.
(|| Ccrin|ics 10.3-5)

As nossas ainas no so ainas fsicas, o nosso ininigo
no e honen aIgun, nas eslanos no neio de un liioleio de
ainas espiiiluais enlie o inpeiio das lievas e o ieino de Deus.
Un dia esla gueiia leininai. Deus lonai do seu
podei de Deus ciiadoi e soleiano e execulai finaInenle a
sua vonlade. O Ilino Iivio da lIia, chanado ApocaIipse
(noulias Inguas ReveIao), ieIala esses aconlecinenlos de
foina figuiada, nas o suficienlenenle cIaia paia
peiceleinos que o nosso deslino e ieinai na leiia, sol a
auloiidade divina, en paz e feIicidade na sua piesena con
lodos aqueIes que decidiien Iivienenle ie|eilai a auloiidade
dialIica e su|eilai-se ao Rei e Senhoi, nosso Iai anado.





14 - Deus oesccnnec|oc


























Deus oesccnnec|oc - 15







c cvc =ecimc+c c cvc =ecimc+c c cvc =ecimc+c c cvc =ecimc+c


No capluIo anleiioi faInos da iedeno en geiaI, nas
suas consequncias paia a leiia e paia a eleinidade dos
honens. Quen lona o piineiio conlaclo con esle assunlo
no lei cIaio o que ieaInenle aconlece no inleiioi do
honen, nen o que deve fazei paia enliai nesle novo ieino
espiiiluaI que Deus Ihe ofeiece.
Houve un honen chanado Nicodenos, con
inpoilncia no cIeio do seu lenpo, que quis salei nais e
piocuiou a Ciislo, quando eIe se enconliava sozinho:

Ora, natia cn|rc cs fariscus un ncncn cnanadc Niccdcncs, un
dcs principais dcs judcus. |s|c fci |cr ccn ]csus, dc nci|c, c dissc-
|nc. Raoi, saocncs quc cs Mcs|rc, tindc dc Dcus, pcis ningucn pcdc
fazcr cs|cs sinais quc |u fazcs, sc Dcus nac cs|itcr ccn c|c.
Rcspcndcu-|nc ]csus. Em terdade, em terdade te dlgo que se
a|guem no nascer de noto, no ode ter o relno de Deus.
Pcrgun|cu-|nc Niccdcncs. Ccnc pcdc un ncncn nasccr, scndc
tc|nc? Pcrtcn|ura pcdc |crnar a cn|rar nc tcn|rc dc sua nac, c
nasccr? ]csus rcspcndcu. |n tcrdadc, em terdade te dlgo que se
a|guem no nascer da gua e do EsIrlto, no ode entrar no
relno de Deus. O quc c nascidc da carnc c carnc, c o que e nascldo
1 - Deus oesccnnec|oc



do EsIrlto e esIrlto. Nac |c adnircs dc cu |c natcr di|c.
Ncccss4ric tcs c nasccr dc nctc. (|tangc|nc dc ]cac 3.1-7)

O Meslie insliuiu o eiudilo Nicodenus aceica de aIgo
que esle, duianle loda a sua vida de esludo, ainda no
conpieendeia: paia aIguen enliai no Reino piecisa passai
poi un nascinenlo espiiiluaI. A rcdcnn Inc!uI uma
mudana IntcrInr, quandn a!gum pcdc pcrdn dns scus
pccadns cm gcnunn arrcpcndImcntn c sc cntrcga a Dcus,
cstandn dIspnstn a scr mnrada dn scu EsprItn, scr scu fI!hn
c scu rcprcscntantc na tcrra:

Mas, a |cdcs quan|cs c rcccocran, aos que crem nc scu ncnc,
dcu-|ncs c pcdcr dc sc |crnarcn fi|ncs dc Dcus, os quals no
nasceram do sangue, nem da tontade da carne, nem da
tontade do taro, mas de Deus. Pcrquc Dcus ancu c nundc dc
|a| nancira quc dcu c scu |i|nc unigcni|c, para quc todo aque|e
que ne|e cr no erea, mas tenha a tlda eterna. (|tangc|nc dc
]cac 1.12-13, 3.16)

Pcrquc, se com a tua boca confessares a ]esus como Senhor, e
em teu corao creres que Deus o ressuscltou dentre os
mortos, ser sa|to, pcis c ccn c ccraac quc sc crc para a jus|ia, c
ccn a occa sc faz ccnfissac para a sa|taac. (Rcnancs 10.9-10)

Nen lodos os honens so fiIhos de Deus. 5 aquc!cs
quc fnrcm gcradns pc!n EsprItn nn scu IntcrInr sc tnrnam
fI!hns do Iai: a|gucn nac |cn c |spiri|c dc Cris|c, cssc |a| nac c
dc|c (Ronanos 8:9).
Deus oesccnnec|oc - 17






AqueIe que ciei que Ciislo lonou os seus pecados e se
enliegai a eIe conpIelanenle, no poi enoo, nas nuna
dccIsn para tnda a vIda, esse iecelei o seIo do Lspiilo. O
Lspiilo iecieai nas suas enlianhas un espiilo novo, sen
pecado.
De foina sinpIes, podeienos iesunii esla iniciao ao
Reino en lis passos: 1) confessai os pecados, 2)
aiiependinenlo, 3) ciei no que eIe fez poi si especificanenle.
Depois ludo conea. Lnliegue-se ao Lspiilo paia que eIe o
guie. LIe fai ludo o que e necessiio.
A piesena do Lspiilo en aIguen pioduz nudana.
Iode no sei inediala, nas aqueIe que se conveile a Deus e
nasce de novo nanifeslai liansfoinao. Conigo suigiu un
gozo inleiioi inexpIicveI, una inensa vonlade de Iei a
lIia, de nodo que a Ii na lolaIidade en nenos de lis
neses. Isso foi apenas o piincpio. No e difciI iniciai o
caninho, nas e difciI peinanecei neIe, poi isso e chanado
caninho eslieilo. S os que peiseveiaien ale ao fin seio
saIvos, no aqueIes que ln nonenlos de enoo. Seguii a
Ciislo inpIica enliega lolaI. LIe disse:

| dizia a |cdcs. Sc a|gucn qucr tir apcs nin, ncguc-sc a si ncsnc,
c tome cada dla a sua crut, c siga-nc. Pcrquc, qua|qucr quc
18 - Deus oesccnnec|oc



quiscr sa|tar a sua tida, pcrdc-|a-4, nas qua|qucr quc, or amor de
mlm, pcrdcr a sua tida, a sa|tar4. (|tangc|nc dc |ucas 9.23-24)

O LvangeIho e Ioucuia, nas e a veidade. S peIo
Lspiilo podenos conpieendei. Quen no len o Lspiilo
consideia-nos Ioucos.
Lxisle un fiIne que descieve o piocesso da Iileilao
desle nundo e o novo nascinenlo cono nenhun oulio que
lenha vislo. Refiio-ne ao piineiio fiIne da seiie Maliix. Os
dois ieslanles da liiIogia so fiInes sinpIesnenle, nas o
piineiio len senpie giande inpaclo cada vez que o ieve|o.
Quen no conpieendei o novo nascinenlo ve|a ou ieve|a
esle fiIne.
TaI cono no fiIne, os honens doinen e no salen que
so esciavos de un sislena que os nanlen na ignoincia da
sua pipiia piiso. Nen lodos queien acoidai paia a
veidade, pois a veidade inpIica enliai nuna gueiia leiiveI.
Neo, o peisonagen piincipaI, alie-se ao conhecinenlo da
veidade. No incio e duio, nas depois de descoliii o podei
que esl a seu aIcance, enliega-se ao seu deslino.
Lnquanlo no chegai o Ilino dia, o nosso deslino e de
gueiia, nas Iulando de oIhos aleilos, no na nossa foia, no
con ainas naluiais. L acina de ludo lenos aIgo que o
peisonagen do fiIne no conhecia: o anoi do Iai que nos
envoIve a cada dia, en indesciilveI cuidado. TaIvez a
Deus oesccnnec|oc - 1






peisonagen Tiinily iepiesenlasse Deus, que esl connosco e
nos ana conlinuanenle. Nada nais nos pieenche depois de
expeiinenlainos a piesena de Deus a envoIvei-nos en anoi
paleinaI.
Con salei se nascenos de novo` Ninguen pode dizei-
nos. O pipiio Lspiilo concoida con o espiilo do honen
aceica da sua saIvao. Lsl esciilo:

Pcrquc |cdcs cs quc sac guiadcs pc|c |spiri|c dc Dcus csscs sac
fi|ncs dc Dcus. Pcrquc nac rcccocs|cs c cspiri|c dc cscratidac, para
cu|ra tcz cs|ardcs cn |cncr, nas rcccocs|cs c cspiri|c dc adcpac dc
fi|ncs, pc|c qua| c|anancs. Aoa, Pai. O mesmo EsIrlto testlflca
com o nosso esIrlto que somos fl|hos de Deus. (Rcnancs
8.14-16)

O Lspiilo no e passivo. LIe guia os honens en que
halila. Mas, quen e esle Lspiilo` Muilo sinceianenle, no
sei con ceileza! S sei que Ciislo afiinou sei oulio
ConsoIadoi que halilaiia no honen depois da sua pailida
paia o Iai. O nundo no o v e poi isso no o pode conhecei,
nas quen esl no nundo, no sendo | do nundo, pode
conlaclai con LIe.
A naioiia dos ciislos consideia que o Lspiilo faz
paile da Tiindade divina. A lIia no usa o leino, no
enlanlo faIa do IiIho cono divino, digno de adoiao e desle
170 - Deus oesccnnec|oc



Lspiilo cono sendo piocedenle do Iai. O Lspiilo e Senhoi,
disso no lenho dvidas. J vi honens faIaien ao Lspiilo
cono se fosse seu seivo. No! LIe e Senhoi! A pIuiaIidade
divina e inqueslionveI, conludo no a podenos definii ou
conpieendei lolaInenle. Lis aIgunas passagens aceica do
Lspiilo:

O |spiri|c dc tcrdadc, quc o mundo no ode receber, orque
no o t nem o conhece. nas tcs c ccnncccis, pcrquc naoi|a
ccntcscc, c cs|ar4 cn tcs. (|tangc|nc dc ]cac 14.17)

Mas aquc|c Ccnsc|adcr, o EsIrlto Santo, que o Pal entlar em
meu nome, cssc tcs cnsinar4 |cdas as ccisas, c tcs far4 |cnorar dc
|udc quan|c tcs |cnnc di|c. (|tangc|nc dc ]cac 14.26)

Mas, quandc ticr o Conso|ador, que eu da arte do Pal tos
hel-de entlar, aque|e EsIrlto de terdade, que rocede do Pal,
c|c |cs|ificar4 dc nin. (|tangc|nc dc ]cac 15.26)

Mas, quandc ticr aque|e EsIrlto de terdade, c|c tcs guiar4 cn
|cda a tcrdadc, pcrquc nac fa|ar4 pcr si ncsnc, nas dir4 |udc c quc
|itcr cutidc, tcs anunciar4 c quc n4-dc tir. (|tangc|nc dc ]cac
16.13)

]csus rcspcndcu, c dissc-|nc. Sc a|gucn nc ana, guardar4 a ninna
pa|atra, c ncu Pai c anar4, c tlremos ara e|e, e faremos ne|e
morada. (|tangc|nc dc ]cac 14.23)

Salenos que quen faz noiada no honen iedinido e o
Lspiilo e no Ciislo ou o Iai. O Iai esl no seu Tiono e Ciislo
Deus oesccnnec|oc - 171






a sua diieila. De aIguna foina quando o Lspiilo, que e oulio
ConsoIadoi, esl piesenle, enlo o Iai e Ciislo eslo
piesenles. Usufiuo desla lno naiaviIhosa, nesno no a
conpieendendo. Sei que o Lspiilo e Senhoi solie a ninha
vida e devo oledecei-Ihe cono ao Iai. Sinlo a sua piesena e
giaas a Deus lenho ouvido a sua diieo nuilas vezes.
Lslaiia peidida sen o Lspiilo. LIe e o podei de Deus, a
piesena de Deus, o seIo de Deus en nin. No conpieendo
quen e, nas sei que e Deus. No sei nuilo solie eIe, nas no
posso vivei sen eIe.
Nos Ilinos veiscuIos das Lsciiluias, no finaI de
ApocaIipse, h una pionessa de que Ciislo voIlai, nas
enlielanlo no eslanos ss... O Lspiilo geia, sanlifica,
apeifeioa a Noiva coIeliva, que esl sendo edificada cono
halilao do nesno Lspiilo:

Els que cedo tenho c cs|4 ccnigc a ninna rcccnpcnsa, para
rc|riouir a cada un scgundc a sua cora. |u scu c A|fa c c Oncga, c
princirc c c dcrradcirc, c principic c c fin. 8cn-atcn|uradcs
aquc|cs quc |atan as suas tcs|cs nc sanguc dc Ccrdcirc para quc
|cnnan dirci|c a artcrc da tida, c pcssan cn|rar na cidadc pc|as
pcr|as. |icarac dc fcra cs cacs, cs fci|iccircs, cs adu||crcs, cs
ncnicidas, cs idc|a|ras, c |cdc c quc ana c pra|ica a ncn|ira. Eu,
]esus, cntici c ncu anjc para tcs |cs|ificar cs|as ccisas a fatcr das
igrcjas. |u scu a raiz c a gcraac dc Datid, a rcsp|andcccn|c cs|rc|a
da nanna. E o EsIrlto e a nolta dltem: Vcn. | qucn cutc, diga.
172 - Deus oesccnnec|oc



Vcn. | qucn |cn scdc, tcnna, c qucn quiscr, rcccoa dc graa a 4gua
da tida. (Apcca|ipsc 22.12-17)

Quen len sede venha e lela de giaa desla fonle que
|oiia paia a vida eleina. No eslanos ss! O Ieiloi que chegou
ale esle capluIo, no esl s! Deus leve un piopsilo ao gui-
Io ale aqui. AInda quc nn parccc cstar prcscntc, Dcus cst
prcscntc. AInda quc parccc quc nIngum sc Impnrta, Dcus
Impnrta-sc. LIe quei sei o seu Iai e lon-Io paia un aliao
eleino. Mesno que | se|a cienle, o Iai quei Iev-Io a una
dinenso de ieIacionanenlo nais piofunda con eIe.
Deus faIa e esl vivo! LIe faIa aliaves da sua ciiao,
aliaves daqueIes que, enloia inpeifeilos ainda, eslo a
caiiegai o naioi lesouio do univeiso: o Lspiilo e a
nensagen do SaIvadoi. Lslanos no caninho eslieilo e paia
eIe isso lasla paia seinos peifeilos aos seus oIhos. LIe e o
caninho, eIe e a poila eslieila, a nica que conduz a vida, a
nica que conduz ao Iai. No h oulio caninho paia o Iai!
Ncnhum nutrn prnfcta cnnduz an PaI! Nenhun oulio
honen ou nuIhei nos conduz ao Iai. LIe nesno disse: cu
scu c caninnc, c a tcrdadc, c a tida, nlnguem tem ao Pal, seno
or mlm (LvangeIho 14:6l). AqueIes que pensan que lasla
eslai nuna ieIigio que faIa de Deus, no eslo no caninho
eslieilo. 5 CrIstn n nIcn mcdIadnr cntrc Dcus c ns
hnmcns. No h nais inleinediiios, nen nais caninhos,
Deus oesccnnec|oc - 173






nen nais saciifcios. No havei oulia iedeno, nen oulio
pIano. Lsl consunado! Quen ciei sei saIvo, quen no ciei
sei condenado! LIe vive! LIe iessuscilou! A nova vida esl ao
nosso dispoi. Quen len sede venha e lela de giaa desla
gua que |oiia ainda. O fin chegai, nas ho|e ainda e
lenpo. Ho|e e o dia da saIvao, ho|e e o dia da nudana,
ho|e e o dia do aiiependinenlo. A deciso de un nonenlo
nuda a eleinidade.
Que esle se|a o seu nonenlo!














174 - Deus oesccnnec|oc


























Deus oesccnnec|oc - 175







Mce=ccm ri=L Mce=ccm ri=L Mce=ccm ri=L Mce=ccm ri=L


Un dia quando linha ceica de vinle e dois anos, eslava
|unlo a |aneIa do neu quailo oiando, cono o fazia lodos os
dias e cIanava a Deus: Scnncr, nac |c ccnncc, qucria |an|c
ccnncccr-|c!. Con a lesla enconliada no vidio, denlio de nin
paIavias suaves e nansas suigiian: tu conheces-me, tu sabes
que eu sou bom.. Cono eu choiei! De onde vinha aquiIo`
Deus eslava a dizei-ne que eu conhecia aIgo deIe` No podia
conlei a enoo! Choiei, envoIvida peIo seu anoi,
consliangida peIa sensiliIidade e conpaixo do Deus giande
e podeioso paia con aIguen insignificanle cono eu.
AqueIas paIavias fizeian-ne pensai. Ioique diiia
Deus que eu conhecia aIgo deIe` Iensei en lodas as vezes que
aIguen aliilua a Deus as desgiaas dos honens e eu
inleivinha opondo-ne a laI ideia. Sin, se havia aIgo que linha
a ceileza eia que LIe e senpie on!
De ludo o que escievi, posso iesunii neslas poucas
paIavias: ELE E BOM. Na veidade, ieveIou-se a Moises
cono Lu Sou, nas posleiioinenle quando Moises pede
17 - Deus oesccnnec|oc



paia vei a sua CIiia, esl esciilo que fez passai a sua
ondade. Iode paiecei eslianho, nas e o que esl iegislado
nas Lsciiluias. Quando Deus passou e Moises o viu peIas
coslas, foi a nanifeslao da sua ondade que foi ieveIada ao
piofela.
De loda a nossa caninhada na leiia, se apenas
conpieendeinos cono Deus e on, | leienos aIcanado un
conhecinenlo vaIioso e que a naioiia dos ieIigiosos no
aIcana. Se sonenle enlendeinos quo lon Deus e, no Ihe
aliiluiienos leiiveis aconlecinenlos das nossas vidas e do
nundo. Aconlecen coisas nuilo ns, nas no e Deus o seu
auloi. Mais que isso, eIe e o piincipaI inleiessado en leininai
con o sofiinenlo.
E!c snfrc cnm a sua crIan, dcscandn dar um fIm a
tantn ma!. Se no o faz e poique conhece o que no
conhecenos e o lenpo ainda no chegou. Conludo, eIe pode
inleivii na nossa vida. LIe quei inleivii na nossa vida! Deus
inleiven quando nos coIocanos delaixo do seu podei e
auloiidade e eslanos disposlos a pialicai as suas Ieis e
piincpios cono fiIhos aduIlos, no cono leles que choian
senpie que queien o lileio.
Tenos de nudai de ieino paia podeinos expeiinenlai
a nova vida que Ciislo d. S assin eslanos en posio paia
iecelei a inleiveno divina. H piolIenas, caIanidades e
Deus oesccnnec|oc - 177






siluaes leiiveis paia as quais s Deus len iesposla. L enlo
quando podenos ciei e vei Deus agindo. Lu sou una piova
viva disso. A ninha exislncia diiia e una piova disso.
O passado no pode sei aIleiado. Iodenos apenas
consliuii un fuluio neIhoi. A possiliIidade de dininuii o
nosso sofiinenlo esl ho|e nas nossas nos, coneando no
nosso piesenle, no agoia de cada honen. 5c Dcus cstIvcr
prcscntc nn mcu Prcscntc, pnssvc! quc n amanh sca
mc!hnr. Iieciso sei huniIde e eslai disposlo a desapiendei o
que sei e a ieapiendei segundo as Ieis do Reino.
Deus ana cada indivduo de foina nica. Todos so
insulsliluveis. Tenho ouvido ao Iongo dos anos que ninguen
e insulsliluveI, nas isso e lolaInenle faIso: paia Deus cada
um cspccIa! c nn pndc scr substItudn. Cada un len dons
e piopsilos que nais ninguen pode execulai. Quando un
fiIho cai e o alandona, o coiao de Deus choia e e capaz de
deixai as novenla e nove oveIhas paia piocuiai aqueIa que
ninguen vaIoiiza. Os honens enconlian Iogo aIguen paia
fazei a sulsliluio, nas Deus no, eIe no sulslilui ninguen.
L assin o Iai que ne enconliou!
Ninguen ne dava vaIoi aIgun, fui ie|eilada poi lodos
desde que ne Ienlio, ale que LIe pegou en nin, Iinpou-ne
e anou-ne cono se no exislisse nais ninguen no univeiso.
178 - Deus oesccnnec|oc



No h iguaI ao neu Iai!
Dcus tcm um vazIn cm fnrma dc cada hnmcm, quc s
cada hnmcm pndc prccnchcr. Deus len un vazio en foina
de Lucinda que s esla Lucinda especifica pode pieenchei.
Deus len un vazio en foina do Joo, do ManueI, da Rila, da
Maiia, da Ciislina, da Judile, da Rule, do IauIo, do MigueI,
da HeIena, do Rui, do SanueI, do Anlnio, do Ricaido, do
David, do Nuno, da DanieIa. que s cada un pode
pieenchei. Ninguen pode sulsliluii o vazio de oulio, cono
nas peas de un puzzIe giganle.
Os honens, nesno os ciislos, ainda no
conpieendeian o que significan paia Deus. Quando eIe
ciiou o honen, no o ciiou paia sei o seu Deus, nas o seu
Iai. Depois, leve de nosliai-se cono Deus, poique o honen
nosliou-se duio e iesislenle en o anai. Solie os an|os e
lodas as ciialuias, eIe e Deus sonenle, nas solie aqueIes que
nascen do seu Lspiilo enlie os honens, eIe pode finaInenle
sei o Iai que piedeslinou (pIaneou) sei. A naluieza do
honen nuda de cainaI paia espiiiluaI, de hunana paia
divina, de aIna vivenle paia espiilo vivificanle e loinano-
nos par|icipan|cs da na|urcza ditina (II Iedio 1:4). No
significa que nos loinanos Deus acina de Deus, poique
nuna fanIia no exisle acina nen alaixo. LIe e Iai e ns
sonos fiIhos anados. S quen no o conhece cono Iai se
Deus oesccnnec|oc - 17






pieocupa con essas quesles de sei acina ou alaixo. LIe,
Deus, adolou-ne e se o ieconheo cono Iai, lodo o neu
conpoilanenlo sei de ieveincia, oledincia, ieliiluio de
afelo e anoi.
No Iivio de Auguslo Cuiy ven a oiao de un fiIsofo
consideiado un dos naioies aleus que | exisliu, liaduzida
do aIeno poi Leonaido off
5
:
An|cs dc prcsscguir c ncu caninnc c |anar c ncu c|nar para a
frcn|c, una tcz nais c|ctc, sc, as ninnas nacs a Ti na dircac dc
qucn cu fujc. A Ti, das prcfundczas dc ncu ccraac, |cnnc dcdicadc
a||arcs fcs|itcs para quc, cn cada ncncn|c, a Tua tcz nc pudcssc
cnanar. Scorc cs|cs a||arcs cs|ac gratadas cn fcgc cs|as pa|atras.
Ac Dcus dcsccnnccidc. Tcu, scu |cu, cnocra a|c ac prcscn|c nc
|cnna asscciadc acs sacri|cgcs. Tcu, scu |cu, nac cos|an|c cs |acs
quc nc puxan para c aoisnc. Mcsnc qucrcndc fugir, sin|c-nc
fcradc a scrtir-Tc. |u qucrc ccnncccr-Tc, dcsccnnccidc. Tu, quc nc
pcnc|ras a a|na c, qua| |uroi|nac, intadcs a ninna tida. Tu, c
inccnprccnsitc|, nas ncu scnc|nan|c, qucrc ccnncccr-Tc, qucrc
scrtir-Tc sc a Ti. (|ricdricn Nic|zscnc)

Un honen que conlaleu a ieIigio, loda a sua vida,
ieconheceu que no eia o Deus veidadeiio que conlalia, nas
a inagen que os honens ieIigiosos fazian deIe. No fin,

5
CURY, Auguslo, Os Segiedos do Iai Nosso -A soIido de Deus, pg.
164
180 - Deus oesccnnec|oc



confessou que no podia iesislii ao Deus que exislia
independenlenenle do seu leinoso alesno. Quen podei
iesislii a lananho anoi, depois de o conhecei cono
ieaInenle e`
Oio paia que quen Iei esle deiianai da ninha aIna ale
ao fin se alia paia conhecei nais DaqueIe que o ana cono a
nenina do seu oIho. Nunca se deixe enganai: LIe e on. Sei
que nuilos que enchen as igie|as ciisls eslo Ionge de o
conhecei cono Iai anoioso, nuna inlinidade diiia. No h
anoi iguaI, nen nada que pieencha a aIna hunana cono a
ieveIao do anoi do Iai: Ala Iai!
Teinino con a Ielia de un pequeno cnlico que escievi
nos neus piineiios anos nesla caninhada:

O Dcus quc cu ccnncc c anigc,
nac nc dcixa, nac nc csquccc, fa|a ccnigc.
nun can|icc quc orc|a dc ccraac,
nas pa|atras, nc aorac dc un irnac.
O Dcus quc cu ccnncc cs|4 aqui.
|s|4 dizcndc quc |c ana a|ratcs dc nin.
O Dcus quc cu ccnncc c ancr,
scu dcscjc c |iocr|ar dc |cda a dcr.
|u c ccnncc, pcrquc c ccraac |nc dci.
||c |c cnana, |c |rcuxc aqui, cu sci!

Vcn ac aorac quc c c ccncc
dc una tida ccn A|gucn
quc |c ana c |c ccnnccc.
Vcn ccnnccc-|c |anocn!
Deus oesccnnec|oc - 181









Oorigadc Pai, pc|c Tcu f|uir
cnquan|c cscrctia a cada nadrugada cs|as p4ginas,
cxprcssandc |udc c quc |u cs para nin!
Tudc tcn dc Ti c a Ti c dctc|tc!
Tcdc c ancr quc nc |cns dadc
c cn|rcgc acs quc |c ouscan!
Da 4gua quc nc dcs|c, para nc saciar,
dcu ac scdcn|c.
A cu|ra facc dcu acs quc nc fcrircn.
|u cs aocncc ccn paz!
|az a |ua tcn|adc na |crra,
assin ccnc nc Ccu.














































eieLiccn=vi= eieLiccn=vi= eieLiccn=vi= eieLiccn=vi=


CURY, Auguslo, Os segiedos do Iai Nosso - A SoIido de
Deus, Ieiganinho, 2OO8

HAWKINC, Slephen, A lieve hisliia do lenpo, Tiaduo
de Maiia AIice gones da Cosla, Ldio acluaIizada e
aunenlada, Ciadiva, 2OOO Lisloa

Schioedei, Ceiaid, Deus e Cincia, Tiaduo de IauIa
OIiveiia Anlunes, Ioin da Cincia, IulIicaes Luiopa-
Aneiica, 1999 Men Mailins








































Outros ||vros do Autoro
ccm g|ou|cs em:
www.buscondo/uz.org

Você também pode gostar