TICA E FILOSOFA DO DEREITO

TRABALLO DA 2 AVALIACIN

PASO DA ALQUIMIA A QUMICA

ANXO FONTN CANEDA 2 BACHARELATO A

A ALQUIMIA
unha antiga prctica protocientfica e filosfica que combina elementos da qumica, a metalurxia, a fsica, a medicina , a astroloxa, a semitica, o misticismo, o espiritualismo e a arte. Ao largo da historia a alquimia empregouse en diversas civilizacins e en diversos campos, algns deses campos son: Investigacin da natureza: Neste campo tian unha percepcin dos alquimistas como simples charlatns que intentaban elaborar pocins milagreiras e transformar chumbo en ouro, pero sen embargo a maiora deles eran investigadores cultos e intelixentes como Isaac Newton e Robert Boyle. Estes investigadores intentaron investigar a natureza mesma, eles consideraban que todas as substancias estaban formadas por mercurio, xofre e sal, que representaban o esprito, a alma e o corpo, estes partes eran coecidas como principios. Os seus experimentos estn baseados na utilizacin do fogo e dos elementos da natureza, o que levou a clasificalos dependendo da finalidade da sa utilizacin: Os minerais emprganse para a transmutacin en ouro e prata; Os animais para elaborar pocins que curen todas as enfermidades e alonguen a vida de maneira indefinida; Todos estes experimentos elaborbanse seguindo as mesmas operacins, so cambiaba a materia prima. Disciplina espiritual y filosfica: Os alquimistas sostian a existencia da pedra filosofal, a cal outorgaba a quen a posuse un coecemento sobre a alquimia case sen limites. A falta dun vocabulario comn para os procesos e conceptos, e para manter o secretismo, levou aos alquimistas a tomar prestados termos da mitoloxa bblica e pag, da astroloxa e doutros campos msticos e esotricos, non so iso ademais buscaron referencias tericas nas que poder encaixar as sas crenzas. A partir da idade media algns alquimistas comezaron a entender as sustancias qumicas, os estados fsicos e os procesos materiais como transformacins espirituais, o que os levou a pensar que todo xorde a partir dunha evolucin dende un estado corruptible e de que a pedra filosofal era a clave para que se producira dita evolucin, ademais tamn consideraban esa pedra como un poder espiritual.

Astroloxa: A alquimia desenrolouse conxuntamente coa astroloxa para descubrir o coecemento oculto, un exemplo disto e que antigamente relacionbase cada un dos corpos celestes do sistema solar con un metal.

A alquimia comprende varias tradicins filosficas abarcando catro milenios e tres continentes, polo que ao largo de todos este tempo podemos destacar determinadas civilizacins nas que a alquimia foi relevante ou tivo orixe algunha das ramas da alquimia. Dentro destas civilizacins hai que destacar as seguintes: Antigo Exipto: O Antigo Exipto pdese considerar o lugar de orixe da alquimia occidental. A alquimia, a medicina e a maxia eran aspectos da relixin do Antigo Exipto, segundo a tradicin o faran Keops foi o mis antigo alquimista e o autor do primeiro tratado de alquimia. A alquimia exipcia e coecida grazas os antigos

filsofos gregos, xa que a maiora dos escritos orixinais exipcios foron queimados por orde do emperador Diocleciano. A lenda conta que o fundador da alquimia Exipcia foi o deus Tot ou Hermes-Tot na filosofa grega, quen se converteu nun smbolo da alquimia e de quen recibe o nome a Tboa de Esmeralda ou Hermtica, considerada a base da filosofa e practicas alqumicas occidentais. India: A base da alquimia india obter e manipular o nctar (mercurio) para poder obter a inmortalidade ou curar enfermidades, esta alquimia sofre a influencia de doutrinas metafsicas e filosficas como o Samkhia, o Ioga, o Vairsheshika e o Aiurveda. Grecia: A alquimia grega unha mestura entre a alquimia Exipcia (Hermtica) e as filosofas pitagrica, jonista e gnstica. de aqu de onde nace a concepcin de que o universo esta formado solo polos catro elementos da man do filosofo Empdocles, inda que eles nonos considerabas sustancias senn calidades primarias por medio das cales se presentaba a sustancia. Imperio Romano: Os romanos adoptaron a alquimia grega, pero co desenrolo do cristianismo, creouse unha opinin contraria da man de Agostio de Hipona quen consideraba nociva a filosofa experimental, o que posteriormente se empregou para dicir que a alquimia era contraria a Deus. Mundo islmico: O mundo islmico foi un crisol para a alquimia, xa que se fixeron descubrimentos claves como a tcnica de destilado, os cidos muriticos, o descubrimento de que a auga rexia poda disolver o ouro e moito mis. Os filsofos islmicos tamn fixeron contribucins a alquimia como os termos das catro calidades bsicas (calor, fro, seco e hmido), o que levou a pensar que nos metais das destas calidades eran internas e das externas, e posteriormente a que se poda conseguir un metal diferente reordenando ditas calidades, cousa que fixo que se introducira a busca da pedra filosofal na alquimia occidental.

Como acabamos de ver a alquimia foi evolucionando a medida que fomos pasando entre distintas civilizacins pero sa evolucin non so se queda en civilizacins en concreto senn que tamn se observa unha evolucin ao largo da Europa medieval, na cal debido as sas fortes conexins coa cultura grega e romana foi facilmente aceptada pola filosofa cristi e os alquimistas medievais absorberon o coecemento islmico. Nesta poca aparecen desviacins do pensamento de Agostio de Hipona que levan a aceptacin das teses de Aristteles o que fixo que na alquimia se tivera conciencia da existencia do universo como algo dentro da consciencia do home. Nesta poca cabe destacar a figura duns homes que sern relevantes para alquimia como: Roberto Grosseteste: Foi un pioneiro da teora cientfica que posteriormente seria usada e refinada polos alquimistas, tamn traballou para tender unha ponte entre o pensamento platnico e o aristotlico.

Alberto Magno y Tomas de Aquino: Traballaron na reconciliacin entre filosofa e cristianismo, ademais tamn estiveron entre os primeiros en emprender o exame da teora alqumica Roger Bacon: Atribeselle o inicio da procura da pedra filosofal e do elixir da vida, o que levou a substitucin do termo inmortalidade polo de lonxevidade, ademais as sas obras usadas por moitos alquimistas dos sculos XV e XIX.

Con todos isto a alquimia haba derivado a un sistema de crenzas bastante estruturado, no que cran nos catro elementos, nas catro calidades antes descritas, tian a tradicin de esconder as sas ideas nun labirinto de xerga e realizaban experimentos e teoras sobre como funcionaba o universo. Pero todo isto cambiou no sculo XIV cando o papa Juan XXII prohibiu a prctica da alquimia a travs da bula ``Spondent Pariter, isto supuxo que a alquimia non tivera moito xito, pero no supuxo o seu fin xa que grazas a xente como Nicolas Flamel, que se centraron na busca da pedra filosofal e do elixir da xuventude, puido manterse viva. A alquimia europea seguiu esta senda ata o renacemento, onde na maiora das ocasins empregada por estafadores, pero tamn hai persoas que deron unha nova forma a alquimia como Paracelso, quen rexeitou a parte do ocultismo e promoveu o uso das observacins e experimentos para descubrir mis sobre o corpo humano, tamn dou outro enfoque a sade do home, xa que defenda enfermidade e a sade do corpo dependan dun equilibrio entre o home e a natureza, o provocou que posteriormente se afirmase que o home depende do equilibrio de certos minerais no corpo, e que certas enfermidades causadas por estes podanse tratar con remedios qumicos. Coa chegada da ciencia moderna ten lugar a desaparicin da alquimia, xa que esta est baseada na experimentacin cuantitativa e no desdn pola sabedora antiga. Nesta nova poca cientfica aparecen persoas como Robert Boyle, quen foi un dos pioneiros do mtodo cientfico nas investigacins qumicas, ademais a sa costume de anotar todos os datos por se fosen relevantes dou lugar a un novo enfoque que terminou por levar a fundacin da qumica moderna cos descubrimentos revolucionarios de Lavoisier e John Dalton, que proporcionaron un marco de traballo lxico, cuantitativo e fiable para entender as transmutacins na materia, o que provocou a des acreditacin das teoras alqumicas das tradicionais metas alqumicas e da pedra filosofal. Ao mesmo tempo a alquimia paraclsica desenrolou a medicina moderna cos descubrimentos da circulacin do sangue e da localizacin da orixe de moitas enfermidades producidas por xermes ou a falta de nutrientes ou vitaminas, sen embargo co desenrolo da qumica orgnica a alquimia foi desprazada nas aplicacins mdicas. Desta maneira a medida que a ciencia seguiu descubrindo e racionalizando a alquimia quedou reducida aos estudos universitarios, sendo substituda en todos os demais campos pola qumica moderna.

BIBLIOGRAFA
A informacin empregada para a realizacin deste traballo saqueina destas pxinas:
http://es.wikipedia.org/wiki/Alquimia#La_alquimia_en_la_era_moderna_y_el_Renacimiento http://riuma.uma.es/xmlui/bitstream/handle/10630/993/Prez-Bustamante,%20J.A.pdf?sequence=1