Beelden aan zee

Den Haag










Stan Schouten en Dagmar Schuffelers
Verslag museum beelden aan zee

Op dinsdag 8 oktober zijn we naar Den Haag geweest. s
Middags hebben we het museum Beelden aan zee
bezocht. Hier hebben we een rondleiding gehad en nog
wat tijd om zelf even rond te lopen. In dit verslag
vertellen we iets over twee kunstwerken die we in dit
museum hebben bekeken. Als eerste over een die we wel
mooi vinden en dan over een die we minder mooi vinden.
Ook geven we kort wat informatie over het museum en de
kunststijlen van de gekozen kunstwerken.


Het museum algemene zaken

Het museum is een van de weinige
musea die in Nederland zich alleen
focust op beeldhouw kunst. Ze
hebben vier keer per jaar een
expositie van beelden van
bepaalde kunstenaars. Nu is er een
expositie van Russische
kunstenaars (Russia XXI). Het
museum was ingedeeld in twee
delen. Een deel dat elke keer
wisselt van expositie en een deel
(buiten) waar voortdurend dezelfde beelden staan. Russia XXI bestaat uit
verschillende beelden. Elke kunstenaar had zijn eigen verhaal te vertellen
met zijn kunstwerken. Ook niet alle kunstwerken zijn van dezelfde stijl.
De kunstwerken van de expositie zijn ieder in een andere stijl gemaakt.
Ook proberen de Russische kunstenaars een maatschappelijk moderne
boodschap te vertellen met hun kunstwerk. Dat was ook aan de houding
van de beelden te zien. Kunstenaars van de andere beelden vertelden met
hun kunstwerk een verhaal uit de oudheid. Het gebouw zelf vond ik ook
erg mooi omdat je het niet zag, het zat verstopt in de duinen. Het was
helemaal opgenomen in de omgeving. Het ontwerp van het gebouw vond
ik ook mooi. Het had veel balkons en hallen. Als je buiten stond had je
mooi uitzicht over de zee. Wat ik ook goed vond was dat er een aparte
buitenruimte was voor de Russische kunstwerken (waar de erebogen
stonden). Verder waren de muren erg neutraal hierdoor focus je je beter
op de beelden.

Action half life, als de wereld vergaat

Action half life is een kunstwerk van AES+F. Wij
hebben dit gekozen als mooiste kunstwerk van het
museum.

Materiaal
Brons, maar de voorste twee kindsoldaten zijn goud
geverfd (ter ere aan de Griekse oudheid) zo trekken
zij de aandacht. De andere twee zijn bros.

Structuur
De structuur waaruit het beeld is opgebouwd is uit twee linies de voorste
linie bestaat uit twee rijke soldaten met helmen en een gouden vorm en
kleur. De tweede linie bestaat uit arme soldaten die geen helmen hebben
maar slechts een wapen.
Deze structuur is denk ik gebruikt om duidelijk te
maken dat de wereld verdeeld is in een arme en een
rijke wereld

Textuur & vormen
De vormen zijn zo gekozen dat er kinderen worden
afgebeeld dit heeft het ultieme effect zo word de
kijker erg aan gesproken want kinderen met wapens
kan absoluut niet. Ook zijn de wapens expres groter gemaakt dan de
kinderen waardoor het effect van medelijden en spijt word versterkt.

Kunstenaar
AES+F heeft het kunstwerk gemaakt.
Het zijn eigenlijk drie losse beelden
die bij elkaar zijn gezet. Het zijn
vier verschillende kunstenaars die
deze beelden gemaakt hebben ze
maken heel veel digitale kunst en
projecten. De meeste kunst die ze
maken heeft als boodschap dat de
wereld te veel bezig is met wapens.
Er staan dan ook vaak kindsoldaten
afgebeeld in hun kunst. Ook trekken
ze vaak de vergelijking met de
middeleeuwen waar jonge mannen
ook moesten vechten. Ook de grote
verschillen tussen arm en rijk
worden afgebeeld zie windmolens
links achter en een dorstige strijder.
En een klein oud huisje rechts
boven.

Mening
Ze zagen er heel mooi uit de andere schilderijen waren minder mooi.
Deze was precies in brons gegoten in de vorm van kinderen ook vond ik
de boodschap mooi van dit kunstwerk. Dit kunstwerk is vernoemd naar
een game waarbij kinderen achter hun computer moeten schieten
daarmee word ook gelijk duidelijk gemaakt dat kinderen niet via games
moet leren schieten kortom ik vind het vooral een goed en mooi
kunstwerk omdat er in dit ene kunstwerk heel veel statements worden
gemaakt waar ik het zelf ook mee eens ben.


















Cupboard

Cupboard vinden wij het minst mooie
kunstwerk. Het kunstwerk bestaat uit een
antieke kast gemaakt van hout. Het heeft
een donkerbruine kleur. De kast is gevuld
met broden. Deze liggen als boeken
opgestapeld. De makers van het kunstwerk
zijn Igor Makarevich en Elena Elagina.
Cupboard is een letterlijke verbeelding van
brood als materieel n geestelijk voedsel.
De kunststijl waarin dit kunstwerk is
gemaakt is conceptueel.

Elena Elagina en Igor Makarevich
Elena Elagina en Igor Makarevich zijn sinds
1981 getrouwd en werken sinds 1990
samen. Beiden namen vanaf 1979 actief
deel aan acties van de Moskouse Collective
Actions groep. Elena Elagina en Igor
Makarevich maken verschillende kunstwerken, van schilderijen en
fotografie tot driedimensionaal werk. Ze werken ook met verschillende
themas. De kunst die Elena Elagina en Igor Makarevich maken wordt erg
gewaardeerd door Russische deskundigen, maar er zijn ook internationale
tentoonstellingen met hun werk. Hun kunst is vaak een speciale versie
van Sovjet- en Russische geschiedenis. Ook is het zo dat hun kunst een
voorbeeld is van hedendaagse kunst die kan worden verward met
klassiekers.

Mening
Het kunstwerk ziet er saai uit en ik had het in eerste instantie overheen
gekeken. Het heeft niet mijn aandacht getrokken toen ik het voor het
eerst zag. Het was donker en zag er oud uit. Dit spreek mij niet aan. Later
toen ik nog eens rond ging kijken om te kiezen
welk kunstwerk ik het minst mooi vind zag ik het
pas echt. Het kunstwerk heeft mij niet aan het
denken gezet en ik begrijp het doel van de
kunstenaars niet. Na wat speur werk op internet
ben ik achter de gedachte van dit conceptuele
kunstwerk gekomen. Het gaat erover dat brood
een eerste levensbehoefte is en het symbool van
de eucharistie. Door de manier waarop de broden
zijn opgestapeld, als boeken, is het kunstwerk
een letterlijke verbeelding van brood als
materieel en geestelijk voedsel. Ik begrijp niet wat
de kunstenaars hiermee willen duidelijk maken.
Het zet me ook niet aan het denken. Kortom,
Cupboard is het minst mooie kunstwerk, omdat
de vorm en gedachte me niet aanspreken.


Conceptuele kunst

Conceptuele kunst is ontstaan rond de jaren zeventig. Deze kunststijl kan
veel verschillende vormen hebben. Het kan een object zijn, maar ook een
foto of videokunst. Welke vorm het heeft maakt niet uit. Bij conceptuele
kunst gaat het niet om het kunstwerk zelf, maar om het achterliggende
idee. Sommige conceptuele kunstenaars kiezen er dan ook voor om een
oninteressant lijkende presentatievorm te gebruiken. Hierdoor richten
mensen zich niet om de uiterlijke vorm, maar op de gedachten achter het
kunstwerk. Daarnaast speelt taal vaak een belangrijke rol in conceptuele
kunst. Een voorbeeld hiervan is One and three chairs van Joseph Kosuth:
een foto van een stoel, een stoel zelf en een op papier groot gedrukte
definitie uit een woordenboek van een stoel.