Você está na página 1de 4

Nmero - Plural dos adjectivos e

substantivos
Os substantivos e adjectivos que no singular terminam em a, e, i, o ou u formam o
plural com o acrescentamento de um s:
Ex.: casa - casas; caiada - caiadas; p - ps; ameixa s - ameixas ss; elefante
grande - elefantes grandes; impertinente - impertinentes; contente - contentes; rubi -
rubis; rei - reis; fato velho - fatos velhos; p - ps; filh - filhs; gato preto - gatos
pretos; peru - perus; ba - bas; mau - maus, lacrau - lacraus.
Os substantivos e adjectivos cuja terminao no singular seja em, im, om, um
formam o plural com o acrescentamento de um s, mas na escrita o m muda-se em n:
Ex.: homem - homens; armazm - armazns; origem - origens; botequim -
botequins; jardim - jardins; ruim - ruins; bom - bons; tom - tons; som - sons; comum -
comuns; lbum - lbuns; atum - atuns.
Os substantivos cuja terminao no singular seja an, en e on formam o plural com
acrescentamento de es:
Ex.: man - manes; espcimen - especmenes; hfen - hfenes; lquen - lquenes;
abdmen - abdmenes; clon - clones; regmen - regmenes.
Os substantivos e adjectivos cuja terminao no singular a letra consoante formam
o plural com o acrescentamento de es:
Ex.: mar - mares; particular - particulares; professor - professores; merecedor -
merecedores; talher - talheres; doutor - doutores; corts - corteses; andar - andares;
inferior -inferiores; pas - pases, retrs - retroses; rapaz - rapazes; feliz - felizes; raiz
- razes; ingls - ingleses; paz - pazes; carcter - caracteres.
A palavra carcter pronuncia-se no plural [caratres], mas escreve-se caracteres.
Os substantivos e adjectivos graves terminados em s ou x tm a mesma forma no
singular e no plural:
Ex.: um lpis dez lpis; um pires dois pires; um alferes trs alferes; o
ourives os ourives; o clix os clix; flor simples flores simples; um bis os
bis (do Egipto); um osis os osis; um atlas trs atlas.
Tambm tm a mesma forma no singular e no plural os substantivos: cs, arrais, cais e
tais (bigorna de ourives).
Alguns adjectivos e substantivos, que no singular terminam em o, formam o plural
com o acrescentamento de um s:
Ex.: alo - alos; gro - gros; sto - stos; rfo - rfos; irmo - irmos; aldeo -
aldeos; temporo - temporos; so - sos; zngo - zngos.
Ancio pode ter no plural as formas ancios, ancies e ancies; alo, as formas alos,
ales, ou ales; aldeo, as formas aldeos, aldees, e ainda outra menos usada: aldees.
Alguns substantivos e adjectivos que no singular terminam em o formam o plural
mudando o o em es:
Ex.: boto - botes; limo - limes; perdigo - perdiges; figuro - figures; furo -
fures; soberbo - soberbes; aldeo - aldees; mandrio - mandries; comilo -
comiles; pinho - pinhes; rao - raes; corao - coraes.
Ancio, vilo, ano e aldeo tm no plural, respectivamente, a forma ancios, ancies ou
ancies, vilos ou viles, anos ou anes, aldeos ou aldees.
Alguns substantivos e adjectivos que no singular terminam em o formam o plural
mudando o o em es:
Ex.: alemo - alemes; po - pes; caimo - caimes; co - ces; capito - capites;
capelo - capeles; charlato - charlates; escrivo - escrives; tabelio - tabelies;
guardio - guardies; ancio - ancies; maapo - maapes; sacristo - sacristes.
Guardio pode, no plural, ser guardies ou guardies. Ermito, alo e deo podem formar
o plural em es ou es: ermites ou ermites; dees ou dees.
Os nomes que no singular terminam em al formam o plural mudando o l em is:
Ex.: pardal - pardais; olival - olivais; gramatical - gramaticais; leal - leais; casal -
casais; dedal - dedais; postal - postais; prejudicial - prejudiciais; principal - principais;
colmeal - colmeais; mineral - minerais.
Fazem excepo as palavras mal, cujo plural males, real (antiga unidade de moeda
portuguesa), cujo plural ris, e cal, que na linguagem vulgar se emprega somente no
singular, mas que pode ser cales ou cais.
Os nomes que no singular terminam em ol agudo formam o plural mudando o l em is
e tomando acento agudo no o, que fica tono em vocbulos graves ou esdrxulos:
Ex.: anzol - anzis; girassol - girassis; espanhol - espanhis; rouxinol - rouxinis;
lcool - lcoois; terol - teris; sol - sis.
Os nomes que no singular terminam em ul formam o plural mudando o l em is:
Ex.: paul - pauis; azul - azuis, taful - tafuis.
Exceptua-se cnsul - cnsules.
Os nomes que no singular terminam em el formam o plural mudando o l em is, e
tomando acento agudo no e se os vocbulos so oxtonos:
Ex.: anel - anis; papel - papis; malevel - maleveis; tnel - tneis; pastel -
pastis; agradvel - agradveis; venervel - venerveis; cordel - cordis.
Os nomes que no singular terminam em il formam o plural mudando o l em s:
Ex.: funil - funis; peitoril -peitoris; ovil - ovis; redil - redis; ardil - ardis; juvenil - juvenis;
gentil - gentis.
Os nomes que no singular terminam em il tono formam o plural mudando o il em
eis:
Ex.: projctil - projcteis; voltil - volteis, dbil - dbeis; inbil - inbeis; fssil -
fsseis; txtil - txteis.
Geralmente, no se usam no plural os nomes prprios, os nomes de metais, de meses, de
ventos, e os substantivos abstractos. Contudo, alguns substantivos abstractos tm singular
e plural:
Ex.: amizade, perfume, cheiro, afeio, virtude, presena, falta, alegria, tristeza,
satisfao.
Alguns substantivos empregam-se mais frequentemente no plural:
Ex.: calas, ceroulas, alvssaras, andas, npcias, exquias.

Você também pode gostar