Naam: Tang

Voornaam: Wing Man (Leyla)

Studentennummer: 1438182

ZSO 1.1: Ethische vragen in het biomedisch onderzoek

Casus 1:
Tot vijf jaar cel voor arts die abortus uitvoert
24 SEPTEMBER 2016 OM 03:00 UUR | Ine Roox
Enkel als het leven van de moeder in gevaar zou zijn, mag een zwangerschap
worden afgebroken. Een nieuw wetsvoorstel voor abortus splijt Polen.

Zowel voorstanders (foto) als tegenstanders van de nieuwe wet kwamen de

voorbije maanden op straat.
Ik hoop dat de wet wordt aangepast en dat we afstand nemen van praktijken die
ook in nazi-Duitsland werden uitgevoerd, toen abortus werd toegelaten in geval
van ziektes of afwijkingen, zei de Poolse minister van Binnenlandse Zaken,
Mariusz Blaszczak, van de conservatieve regeringspartij Recht en
Rechtvaardigheid (PiS), op de radio.

Voorstanders van een verbod op abortus maken wel vaker de vergelijking met het
tijdperk van Adolf Hitler, terwijl ze campagne voeren met fotos van bloederige
geaborteerde foetussen.
Alleen: Polen heeft nu al een van de allerstrengste wetten voor abortus. En
volgens een recente peiling vindt 74 procent van de Polen de bestaande wet
goed zoals die is. Zwangerschapsbeindiging is nu al alleen mogelijk na
verkrachting en incest en in geval van ernstige gezondheidsproblemen voor
moeder of foetus.
Onder impuls van een conservatieve denktank is in het Poolse parlement een
wetsvoorstel ingediend om de klok nog verder terug te draaien en abortus in lle
gevallen te verbieden. De enige uitzondering: als het leven van de moeder in
gevaar zou zijn. Het wetsvoorstel trekt de maximumstraf voor artsen die abortus
uitvoeren op van twee tot vijf jaar.
Regering voor dilemma
Het voorstel is donderdagavond bij een eerste lezing in het parlement
goedgekeurd door 267 van de 460 parlementsleden. Een wetsvoorstel van de
seculiere oppositie, gesteund door vrouwenrechtenactivisten, om abortus juist
breder toe te passen, werd verworpen. De aangenomen tekst gaat nu naar een
kamercommissie, waar er verder aan wordt gesleuteld. Wanneer de wet er
precies komt, is onduidelijk. Er is geen deadline ingesteld.
De hernieuwde discussie over abortus plaatst de Poolse regering voor een
dilemma. Hoewel PiS het voorstel genegen is, zijn de meningen binnen de
conservatieve regeringspartij verdeeld. Niet iedereen vindt dat abortus in haast
alle gevallen moet worden verboden.
Kerk versus volkswoede
PiS kan kiezen om de nieuwe, veel strengere wet te steunen en de Kerk haar
plezier te gunnen, maar tegelijk zou de partij zich dan de volkswoede van heel
wat Polen op de nek halen. En van Europa. De Raad van Europa noemde het
wetsvoorstel vrijdag een serieuze terugslag voor de rechten van vrouwen. Ook
vanuit de grote parlementaire blokken in het Europees Parlement klonk gisteren
veel protest.
Het abortusdebat splijt de Poolse maatschappij. Veruit de meeste Polen
omschrijven zich nog altijd als katholiek. Dat geeft de katholieke Poolse Kerk die

de veel strengere abortuswet steunt veel macht. Maar de Kerk controleert de

harten en de geesten van de Polen niet meer helemaal. De voorbije maanden
kwamen duizenden activisten op straat tegen een ng strengere abortuswet. Ze
hadden kleerhangers bij een verwijzing naar de lugubere manier waarop illegale
abortussen worden uitgevoerd.
Volgens de officile statistieken worden jaarlijks in Polen enkele honderden
zwangerschappen beindigd. Maar veel vrouwen krijgen geen toegang tot
abortus, omdat dokters de ingreep om morele of religieuze redenen weigeren.
Veel vrouwen glippen daarom de grens over, naar Duitsland of Slovakije.
De vrees bestaat dat artsen straks het risico helemaal niet meer willen nemen,
als hen vijf jaar cel boven het hoofd hangt. Abortus dreigt dan weer helemaal in
de clandestiniteit te verdwijnen.

Morele dilemma:
Aan de ene kant heb de contra-abortus groep. Zij willen een zwangere vrouw,
ongeacht of het de wil was van de vrouw om zwanger te geraken, verplichten om
het kind 9 maanden te dragen en in de wereld te brengen. Voor hun is geen
enkele reden goed genoeg om een kind niet te voldragen, met uitzondering als
het het leven van de moeder in gevaar brengt. Zij zien het als moord, ongeacht
of het een embryo of foetus is.
Aan de andere kant heb je de pro-abortus groep. Zij vinden dat het de recht is
van een vrouw om te beslissen of ze een kind wil voldragen of niet. En willen niet
terug gaan in de geschiedenis waar talloze wanhopige moeders stierven omdat
ze barbaarse methodes gebruikten om toch nog een miskraam te induceren.

Handelingsopties:
Optie 1: Het wet doorvoeren met nog strengere abortus wetten dan die er al zijn.
Optie 2: Het wet niet laten doorvoeren en niets veranderen. Dus enkel abortus
toelaten in gevallen van verkrachting, incest, en ernstige gezondheidsproblemen
voor foetus of moeder.
Optie 3: Het wet voor het plegen van abortus net verbreden en vrouwen meer
rechten en vrijheid geven over hun leven en dat van hun embryo.

Eigen standpunt:

Ik ben pro-abortus. Ik vind dat elke vrouw recht heeft om te beslissen wat ze met
haar leven doet, inclusief de keuzen om moeder te worden. En dit geldt niet enkel
in gevallen van verkrachting, of incest, of als het levensgevaarlijk is voor de
moeder. Dit is een fundamentele recht van een vrouw.
Een vrouw die noodsgedwongen een kind moet voldragen, kan drastische
maatregelen nemen om dit te voorkomen. Van zelfmoordpogingen, tot de ijzeren
kleerhangers te gebruiken, tot gevaarlijke cocktail aan drugs nemen.
Een zwangere vrouw kan een abortus willen plegen om een reeks van zeer
geldige redenen; geen financile middelen om voor het kind te zorgen, de
moeder is alleenstaand, de moeder is mentaal niet stabiel of is een
drugsverslaafde, of ze heeft simpelweg geen kinderwens. Het is niet enkel nefast
voor de moeder maar ook voor het kind. Het kind gaat ongewild de wereld
inkomen. Als de moeder het kind houdt, is de kans groot dat het kind
verwaarloosd gaat worden, opgroeien zonder liefde of ondersteuning. Als de
moeder besluit om het kind op te geven, is het toekomst ervan ook niet veel
mooier. Hij/zij zal van tehuis naar tehuis gaan, hopend op een adoptie, of kan
zelfs op straat belanden.
Het is niet altijd een bewuste keuze om zwanger te geraken. En voor vele kan
een baby een werkelijke nachtmerrie zijn. Waarom zouden we hun de keuze
ontnemen om abortus te plegen, en hun leven voor de zwangerschap terug te
geven. Een embryo heeft nog geen bewustzijn. Maar de moeder wel, en de
moeder hoort te beslissen over haar en het embryos leven.
Dus ik zou voor optie 3 kiezen van de handelingsopties

Casus 2:
Eerste minderjarige krijgt euthanasie in ons land
17/09/2016 om 08:07 door jom

Foto: katrijn van giel

In alle stilte en discretie is voor het eerst in ons land een minderjarige (17)
overleden na euthanasie. Dat schrijft Het Nieuwsblad vandaag. Hij of zij leed aan
een ongeneeslijke ziekte.
Wettelijk gezien bestaat die mogelijkheid al sinds het voorjaar van 2014, maar
nog nooit kwam het zover. De arts die de euthanasie uitvoerde, heeft deze week
een dossier bezorgd aan de Federale Evaluatie- en Controlecommissie
Euthanasie. Dat wordt bevestigd door onder meer professor Wim Distelmans,
voorzitter van de commissie. Het gaat om een Nederlandstalig dossier, wat erop
wijst dat de euthanasie in Vlaanderen is uitgevoerd. Hij of zij leed aan een
terminale ziekte.
Belgi is het enige land ter wereld waar euthanasie mogelijk is voor alle
minderjarigen. Alleen in Nederland is er een gelijkaardige regeling, maar daar
kan het pas vanaf 12 jaar.

De uitbreiding van de oorspronkelijke euthanasiewet uit 2002 is er al tweenhalf

jaar. Sinds haar goedkeuring is er felle kritiek uit binnen- en buitenland. Volgens
Distelmans is die onterecht: Alleen in erg uitzonderlijke en uitzichtloze gevallen
is euthanasie bij een minderjarige een optie.
In de wet staat dat het de minderjarige zelf is die herhaaldelijk om euthanasie
moet vragen. Er is ook formele toestemming nodig van de ouders.

Morele dilemma:
Aan de ene kant heb je een groep die tegen euthanasie is. Als je een leven kunt
verlengen is het de plicht van de artsen om dit ook daadwerkelijk te doen,
ongeacht of de patint terminaal is en het zijn of haar wens is.
Terwijl aan de andere kant je een groep hebt die voor euthanasie is. Als een
patint een uitzichtloze toekomst heeft, waar hij/zij enkel maar zal lijden tot de
zijn/haar dood, kan de patint kiezen om door middel van euthanasie zijn/haar
leven te beindigen.
In dit geval gaat het ook nog om minderjarigen. Maar het morele dilemma blijft
onveranderd. Enkel is de toestemming van de ouders nu ook van toepassing.

Handelingsopties:
Optie 1: De euthanasiewet onveranderd laten.
Optie 2: De euthanasiewet terugvoeren naar striktere normen en bijvoorbeeld
geen minderjarigen de keuze overlaten om euthanasie te plegen.

Eigen standpunt:
Ik ben pro-euthanasie. Ik ben altijd van de overtuiging dat je een mens zelf mag
beslissen wat er met zijn/haar leven gebeurt, inclusief de keuze om het te
beindigen. Soms kan het levenskwaliteit zo laag liggen voor de patint, dat het
meer dan begrijpelijk is dat hij/zij op een pijnloze manier het leven wilt
beindigen met behulp van een arts.
Ik ben er wel ook mee akkoord dat als het om een minderjarige gaat dat de
toestemming van de ouders ook nog van belang is. Een jonge puber zou meer
impulsief zijn en beslissingen maken waar niet goed bij werd beredeneerd.
Dus ik zou voor optie 1 kiezen van de handelingsopties