00 :00 01 : 47

(Inleiding & uitleg interviewer)

Interviewer : Vooraleer we verdergaan, moet ik u vragen of u akkoord gaat met de zaken
die ik zonet heb aangehaald.
Riza : Ja, tuurlijk. Geen probleem, zolang het maar anoniem blijft.
Interviewer : Ok

01 : 56 04 : 07
Interviewer: Eerst vragen we u om u eventjes kort voor te stellen, zodat we een beter beeld
kunnen krijgen van wie u bent en van uw persoonlijkheid. Op die manier kunnen we later
betere verbanden leggen met uw donatiebedrag. Dan kunnen we van start gaan met het
interview. Om te beginnen, zullen we wat inleidingsvragen stellen.
Riza: Moet ik ook mijn naam vermelden, of niet ?
Interviewer: Nee, dat hoeft niet. Maar misschien wel uw culturele origines.
Riza: Dus, ik ben 21 jaar oud. Al, n jaar, nu al. Ik ben vorig jaar afgestudeerd bij BSOsanitair. Ik werk nu bij een visserfabriek, bij emballage. Dat is een distributie fabriek. Ik ben
van Turkse origine, maar van nationaliteit ben ik wel Belg. Andere specifieke vragen of ?
Interviewer : Nee, dat is goed. Dan kunnen we nu beginnen met het interview.

03:13 04:08
Interviewer: Hoe is het allemaal begonnen? Waarom bent u beginnen doneren? Wat waren
uw overtuigingen om ermee te starten?
Riza: Vooral vanuit het oogpunt van mijn godsdienst, moeten we sowieso al schenken vanaf
het moment dat wij inkomens hebben. Ik doneerde al voordat ik inkomens had. Ik heb
gewerkt als jobstudent, dus doneerde ik al. Het is vooral uit het oogpunt van mijn
godsdienst, dat ik doneerde. Kwestie van Gewoonte dat ik aangeleerd heb van mijn
ouders.
04:09 05:13
Interviewer: En wat doet u voor welke organisatie ?
Riza: Ik heb aan vele moskeen gedoneerd. Ik heb ook aan meerdere organisaties
gedoneerd, zoals EHH. Dat is een internationale organisatie die Eigenlijk is dat van een
vriend. De vader van een vriend is daar vrijwilliger. Ik weet dat dat geld goed terechtkomt. Ik
denk dat er daar vooral Turkse mensen werken. De donaties gaan niet enkel naar Turkije,
die gaan overal, ook internationaal. Daarom dat ik ook hen heb verkozen boven de Turkse
organisaties

05 :14 05 : 50
Interviewer : U doneert aan moskeen, maar ook aan organisaties die ook in Turkije waren.
En dat was omwille van het feit dat u ook Turks bent en deels ook uw religie dan ?

Riza : Ja, en ik wil vooral ook mensen helpen. Ik heb al voldoende geld, relatief veel geld
volgens de meeste mensen, dus wil ik dat ook wel doneren.
05 : 51 07 : 00
Interviewer : Hoe lang doneert u al ? Heeft u gedurende deze bepaalde periode slechts n
specifieke organisatie gesteund ? Of is dit veranderd doorheen de tijd ?
Riza : Dat hangt er van af. Ik kijk ook vooral naar mijn omgeving, wie naar welke organisatie
doneert. Ik doneer al sinds mijn zestiende, dacht ik. Op mijn zestiende ben ik begonnen als
jobstudent, dan ben ik al begonnen met doneren. Eerst volgde ik vooral mijn ouders. Nu kijk
ik vooral naar mijn omgeving, naar mijn vrienden, naar mijn familie, naar wat ze doneren. En
dan doe ik zo een klein onderzoek of die wel betrouwbaar zijn. Want ik heb gehoord dat er
een organisatie was die deed alsof ze geld inzamelden voor arme kinderen, maar dat was
eigenlijk voor de Turkse staatsgreep. Vanaf dan ben ik een beetje wantrouwig geworden,
zullen we zeggen.
07 : 01 07 : 40
Interviewer : Zijn er bijgevolg organisaties die u niet meer steunt ? Waarom bent u gestopt
met deze organisaties te steunen ?
Riza : Ja, bijvoorbeeld die organisatie van xxx. Ik heb wel overwogen om voor hen te
doneren, maar er is iets misgelopen. Als ik gedoneerd zou hebben, dan zou ik hen nooit
meer iets doneren.
07 : 41 08 : 29
Interviewer : Hoe vaak hebt u afgelopen jaar gestort/geholpen ?
Riza : (Vraagt eerst om te herhalen). Het hangt ervan af, ik probeer altijd een
minimumbedrag te doneren, want je kan dat fiscaal aftrekken. Ik denk dat het iets in de
veertig euro was, of zo. Ik probeer dus altijd dat minimumbedrag te bereiken. Vorig jaar, heb
ik drie keer geholpen.
08 : 30 09 : 24
Interviewer : Wat probeert u juist te bereiken ?
Riza : Eigenlijk is dat deels ook om mijn geweten te sussen. Hoe moet ik da zeggen ? Ik hou
van mensen te helpen, maar bedelaars bijvoorbeeld, zou ik nooit geld geven omdat dat
geen structurele oplossing biedt. Op lange termijn, help je hen niet. Integendeel, je
stimuleert dat gedrag, zodat zij dat gedrag herhalen. Zij nemen dat geld en ze doen daar
gewoon hun job van, eigenlijk. Ik verkies dat dat via een organisatie loopt, een organisatie
die effectief ook vooruitgang heeft geboekt.
09 : 25 10 : 11
Interviewer : Zijn donaties lokaal/internationaal ?
Riza : Die Turkse organisatie is internationaal, maar ik verkies vooral lokale filialen, om het
zo te zeggen. Ik verkies dat zij hier een bureau of adres hebben, waarbij ik terecht kan en
kan verifiren of ze iets gedaan hebben, waarbij ik terecht kan met mijn vragen. Ik verkies
dat er een bedrijf dicht bij mij is, dat ik kan checken of er degelijk iets gebeurt.
10 : 12 11 : 15
Interviewer : Vertrouwt u de organisatie blindelings ?

Riza : Tuurlijk niet, maar euhm Ofwel vertrouw je een organisatie, ofwel vertrouw je ze
niet. Dat hangt af van verschillende factoren, natuurlijk. Bijvoorbeeld, zoals bij EHH, ik weet
via de vader van mijn vriend dat het betrouwbaar is. Ik hoor hen altijd daarover spreken, ik
weet welke projecten zij uitvoeren. Er is een persoonlijke link/persoonlijk contact waaraan je
je kunt toevertrouwen. Bij andere bedrijven kijk ik ook vooral naar de sites en naar projecten
dat ze hebben uitgevoerd, op die sites. Projecten dat ze hebben uitgevoerd bewijzen dat,
bijvoorbeeld, videos op YouTube.
11 : 16 11 : 46
Interviewer: Bent er u van overtuigd dat met uw gedoneerde geld enkel die zaken gebeuren
die het goede doel communiceert naar de schenker?
Riza: Ja, tuurlijk. Voor mij moet ik wel op de hoogte gehouden worden, maar niet teveel.
Ofwel vertrouw je het bedrijf, ofwel vertrouw je het niet. Eens dat je het vertrouwt, moet je
ook niet zoveel te weten komen, denk ik.
11 : 47 13 : 00
Interviewer : Herinnert u zich nog de aardbeving in Hati?
Riza : Ja.
Interviewer : Er heeft dan een grote inzamelactie plaatsgevonden die massaal veel geld
opgeleverd heeft. Het ging over miljoenen euros! Er is echter aan het licht gekomen dat er
met het geld slechts 6 huizen gebouwd zijn. Hoe zou reageren als u zou horen dat een
organisatie op deze manier te werk ging?
Riza: Ik zou mij echt bedrogen voelen. Jij bent ervan overtuigd dat je iets goeds doet voor de
mensheid, dan kom je te weten dat je bedrogen bent en ze maken gewoon misbruik van de
situatie van andere mensen, van de goede gevoelens van de schenkers. En ik zal nooit niet
meer doneren. Ik zou echt veel minder vertrouwen hebben in andere organisaties door deze
organisatie, eigenlijk.
13 : 01 15 : 54
Interviewer : Weet u wat het goede doel dat u steunt, precies inhoudt?
Riza: Wat bedoelt u daarmee precies? De acties die ze uitvoeren?
Interviewer: Ik zal een voorbeeld geven. Stel... Heb je ooit aan Unicef gedoneerd?
Riza: Nee.
Interviewer: Weet je wat ze voornamelijk doen doorheen de wereld?
Riza: Unicef?
Interviewer: Ja, Unicef.
Riza: Is dat niet voor mensenrechten dat ze vooral opkomen, voor kinderen, dacht ik.
Interviewer: Dat is het ding, er is een brede. Ze doen eigenlijk vrij veel, waardoor dat de
mensen niet per se weten wat ze werkelijk doen. Een belangrijk feit is dat mensen echt
denken dat ze kinderen helpen, in wat ze ontwikkelingslanden noemen. Zijn helpen met
opvoeding, ze helpen met crisissen, eten geven bij bepaalde crisissen. Wat dat niet geweten
is, is dat ze bijvoorbeeld gedurende een paar jaren 80% van hun budget gebruikten voor
voorbehoedsmiddelen.
Riza: (lacht).
Interviewer: Ik zeg maar, het is een feit dat veel mensen niet weten. Daarom dat ik u
vraag Wij beseffen dat veel mensen doneren aan organisaties, een bepaald beeld hebben
van de organisatie, zonder zelf echt research te doen. Weet u wat het goede doel dat u
steunt precies doet?

Riza: Ik weet dat zij goede doelen doen. Ik weet bijvoorbeeld dat zij voor voeding zorgen. Ik
zie vooral fotos en videos dat zij in Afrika zijn, laat vallen Turkije. Ze zorgen voor
onderdak
Interviewer: De organisatie dat u steunt?
Riza: Ja, EHH. Dat is een internationale organisatie, maar die hebben vooral succes bij
Ze viseren Turkse schenkersprofiel, vooral in Schaarbeek, denk ik. Misschien dat ze ook
andere schenkers hebben, maar Ze zorgen voor onderdak, voor voedsel Hoe zeg je
voor Ja, voor opvoeding onderwijs.
15 : 55 16 : 51
Interviewer: Vindt het goede doel het zelf belangrijk dat u betrokken bent en zet het u aan
om betrokken te zijn? Of moet u zelf moeite doen om te weten wat er met uw
geld/inspanning gebeurt?
Riza: Nee nee, ze posten constant op Facebook. Zij hebben ook onze gsm-nummers en ze
kunnen ons constant sms'en. Ze doen dat vooral tijdens de ramadan, tijdens de
vastenmaand. Het is vooral via Facebook dat ik op de hoogte ben van wat er gebeurt. Wij
worden constant op de hoogte gehouden. Voor de rest zou ik ook niet van mezelf vragen
wat ze met ons geld doen. Vergeleken met andere schenkers, doneer ik niet zoveel.
16 : 52 17 : 39
Interviewer : Hecht je veel waarde aan het betrokken zijn met de organisatie of bent u hier
niet echt mee bezig?
Riza: Nee, ik ben daar niet echt mee bezig. Het hangt ook af van het bedrag dat je doneert.
Bijvoorbeeld, bij organisaties waaraan je tien euro doneert, dan zal ik dat niet direct
checken. Maar als ik een groot bedrag doneer, dan zou ik echt wel checken of dat goed is.
Vooral als het voor een godsdienstig doel is, dan wil ik echt wel checken of het effectief aan
een goede bestemming geraakt.
17 : 40 18 : 33
Interviewer : Vindt u het belangrijk dat de organisatie open is over wat er met het geld
gebeurt?
Riza: Ja en neen. In een bepaalde mate, wel. Ik moet wel een bepaalde informatie wel
weten. Als ik een punt op tien moest geven, of bijvoorbeeld op vijf, dan zou dat een twee
zijn. Wat er met mijn geld gebeurd, waar dat gaat, wat er gebeurd. Ik vind het evident dat
er bepaalde kosten gebeuren bij donaties dus. En sommige, ja

18 : 34 19 : 58
Interviewer: Uit onderzoek blijkt dat het gemiddeld loon van directeuren van goede doelen
bij kleine organisaties ongeveer 61.831 bedroeg en bij grote organisaties ongeveer
119.242 bedroeg per jaar in het jaar 2013. Dit zijn hoge lonen, zeker als men kijkt naar de
grote organisaties. Wat vindt u van de hoge salarissen die de topmannen van de goede
doelen ontvangen?
Riza: Ik ben nu eigenlijk een beetje verrast, want ik dacht dat dat vooral Dat zij vooral lage
lonen hadden in vergelijking met handelsvennootschappen (bvbas en nvs). Ik vind dat zij
een relatief lager loon moeten hebben, aangezien Als je een idealist bent Al, ik

veronderstel dat je een idealist moet zijn, als je een vrijwilliger bent in zulke organisaties, in
een humanitaire organisatie. Ik ben nogal verrast, eerlijk gezegd.
19 : 59 21: 18
Interviewer: Wat denkt u dat er zal gebeuren met de inspanningen die de directeuren
leveren indien hun loon verlaagd wordt? Worden ze dan nog op een rechtvaardige manier
vergoed voor de geleverde prestaties?
Riza: (vraagt om te herhalen).
Interviewer: (herhaalt).
Riza: Loonsverlaging zou ik Zoals ik al zei, ik vind dat een beetje hoog voor een mens die
in een humanitaire organisatie werkt. Ok, zij moeten ook hun inkomen hebben, dat sowieso.
Maar vanuit mijn uitgangspunt moet een vrijwilliger in zulke organisatie zo weinig mogelijk
verdienen. Een minimumsalaris om te overleven, ja ok, maar Ik weet het niet. Ik heb zo
een beeld dat mensen die voor zulke organisaties werken, altrustisch zijn en niet egostisch,
zullen we zeggen. Ik weet niet hoe ik dat moet verwoorden, maar
Interviewer: Ok.
21: 19 22 : 32
Interviewer: Zou u blijven investeren in een goed doel indien u wist dat de directeur zo een
hoog inkomen krijgt?
Riza: Op het eerste opzicht, zou ik nee zeggen. Maar als ze effectief zoveel progressie
geboekt hebben, als ze zoveel mensen geholpen hebben, dan zou ik ook wel denken, ja
Ik kan Zij bieden ook veel meer tijd. Zij bieden hun leven om zulke mensen te helpen en
om mensen in nood te helpen. En ik doet dat niet. Ik kan dat niet doen, ik heb daar geen tijd
voor. Dus Ik zal wel blijven doneren, maar misschien aan een andere organisatie die CEO
heeft met een lager loon. Maar ik denk niet dat Ik denk dat ze over het algemeen dezelfde
lonen hebben.

22 : 33 24 : 59
Interviewer: Wat is uw mening over investeren in goede doelen via sociale media? (Denk
hierbij bv. aan de Ice Bucket Challenge: De actie ging als volgt: een persoon die reeds
genomineerd werd door iemand anders, krijgt de kans zelf 3 personen uit te dagen. Indien
een genomineerd persoon de uitdaging aangaat, wordt hij geacht een emmer met ijskoud
water over zijn hoofd te gieten dan wel een donatie te doen ten behoeve van ALSpatinten.). Wat vindt u?
Riza: Die actie op zich vond ik een beetje marginaal, dat was vooral zichzelf tonen op
sociale media en of ik dat kan, of niet. En ik denk dat het vooral het tegenovergestelde effect
had. Want, zo van Ja, ik kan dat wel doen en ik laat het zien aan iedereen en ik ga niet
doneren.. Zulke acties kunnen wel succes hebben om mensen op de hoogte te brengen

van zulke ziektes. Ik was er bijvoorbeeld niet van op de hoogte dat zulke ziektes bestonden.
Deze actie had een tegeneffect, vond ik. Zo van, ok, wij werden daar wel bewust van. Maar,
wij wilden tonen dat we onder een koude emmer geraken en niet doneren.
Interviewer: Ik moet er wel bij vermelden dat dit het jaar is toen er het meeste werd
gedoneerd, eigenlijk.
Riza: Ja, ja. Maar het is vooral door het feit dat we op de hoogte gebracht werden Ah ja,
misschien dat door de sociale media op de hoogte gebracht worden, zoiets marginaals
Al, want je ziet dat vele mensen in Afrika uit dorst sterven en daar geen water hebben, en
wij smijten gewoon met water Snap je? Ik weet het niet
Interviewer: Dus, de methode?
Riza: De methode was op zich Wij konden Ze konden iets anders vinden dat ook even
marginaal was, maar niet op deze manier, vind ik.
Interviewer: Ok.
25 : 00 25 : 56
Interviewer: We zien vaak op televisie, het internet en sociale media oproepen van goede
doelen om te gaan doneren. Werd u aangezet door reclame om te doneren of is het puur
spontaan gebeurd?
Riza: Bij mij was het Ja, vooral uit Ik ga van mezelf niet gaan opzoeken of ik een
onderneming Ik ga nooit zeggen: Ik ga doneren en ik zoek iets op op de site, al, welke
organisatie ga ik doneren.. Als er klikken van buitenaf komt, dan zal ik wel overwegen om
na te denken of ik ga doneren, of niet. Het is vooral uit een reactie van buitenaf, zullen we
zeggen.
25 : 57 26 : 25
Interviewer : Werd u aangezet omdat u wist dat bepaalde beroemdheden ook in dit/deze
goed(e) doel(en) investeert? Hebben deze beroemdheden een invloed op de omvang van
uw donatie?
Riza: Ah, nee nee. Ik denk zelfs niet dat er beroemdheden zijn die aan het EHH doneren.
Niet dat ik dat weet, maar het zou nooit een effect hebben, vind ik.
Interviewer: Ok.

26 : 26 28 : 02
Interviewer : Stoort de reclame over diverse goede doelen u?
Riza : Over diverse wat ?
Interviewer : Of reclame voor goede doelen u storen?
Riza : Hangt er van af. Er zijn soms zo reclames, je ziet dan bijvoorbeeld een kind in Syri
die gevlucht is op een eiland. En die spreekt in de camera, met de ogen in de camera en dat
is gewoon spontaan, dan vind ik dat fake. Het is glad, gepolijst. Dat is mise en scne. Dan
heb ik direct een apathie, zo een afschuw. In plaats van een sympathie voor dat kind te
hebben, dan denk ik van : Ah ja, die faket gewoon. . Maar ze bijvoorbeeld aantallen,
cijfers, gewoon feiten tonen Ofwel gewoon situaties zoals het is zonder het te verergeren,
dan heb ik daar wel sympathie voor, dan zal ik wel overwegen om te doneren. Maar
integendeel, als ze verergeren, zo mise en scne zetten, dan heb ik direct een afschuw. Dan

verander ik gewoon van zender, zullen we zeggen.

Interviewer: Ok.
28 : 03 30 : 29
Interviewer : Vindt u het op straat aanspreken van mensen en het verkopen van goederen
een goede methode voor fondsenwerving? (Denk hierbij bv. een de stickerverkoop van het
Rode Kruis).
Riza: Ik vind de plaats waar ze dat doen, heel belangrijk. Bijvoorbeeld, ik weet dat er in
dorpen/dorpachtige steden, zullen we zeggen, veel meer succes hebben. Bijvoorbeeld, ik
weet dat er in Vlaanderen of in Walloni veel meer mensen doneren dan in Brussel. Ik weet
niet hoe dat zou komen. Misschien, in dorpachtige steden kennen mensen elkaar beter? Ik
weet het niet.
Interviewer: Wat is uw visie over reclame bij fondsenverwerving?
Riza: (Herhaalt de vraag).
Interviewer: U vertelde dat u het niet apprecieert dat er met uw gevoelens gespeeld wordt,
want je haalt het voorbeeld aan van het Syrisch kindje.
Riza : Ik vind dat niet fair, want zij spelen in op onze gevoelens en vooral, zij geven de
werkelijkheid niet weer. Dat is eigenlijk handelspraktijken toepassen, of marketingstrategien
op iets waarbij dat dat niet mag, eigenlijk. Zij maken misbruik van de situatie van die mensen
die dat nodig hebben, ze maken misbruik van onze gevoelens als schenker. Als ik zo een
reclame zie dan ik denk ik zo direct Ah ja, camera staat hier en dan heb je de micro die bij
dat kind geraakt. Dan zie je dat kind gewoon echt perfect spreken, zonder euh te zeggen,
zonder niks te zeggen. Dan heb ik zo van Ga weg. Nee, sorry . Dat vind ik echt niet
kunnen.

30 : 30 31 : 39
Interviewer: Soms gaan organisaties nog verder om mensen te overhalen. Het gebeurt dat
ze hier pakkende beelden voor gebruiken om zo medeleven op te wekken.Wat vindt u ervan
als goede doelen schokkende beelden (zoals bv. Fotos van dode lichamen) gebruiken in
hun campagne om geld in te zamelen? Ook indien de zaken zo erger worden voorgesteld
dan ze in werkelijkheid zijn?
Riza : Een schokkend beeld dat echt de realiteit weergeeft, daar zou ik geen problemen
mee hebben. We zijn het als maatschappij gewoon om meer schokkende beelden te zien,
op het nieuws zien we dat telkens. We zijn het dus meer en meer gewend geworden. Zolang
het maar de realiteit weergeeft, vind ik dat niet erg. Maar als ze beginnen te exagereren,
verergeren, en zo ja Zoals ik al zei, handelspraktijken toepassen op een humanitaire doel,
dat vind ik niet kunnen. Dat vind ik niet acceptabel.
31 : 40 32 : 00
Interviewer: Moest u zo een beelden zien, zou u dan meer geneigd zijn geld te schenken?
Riza : Nee nee, zoals ik al zei.
Interviewer : Ook niet als het realiteit is ?

Riza : Als het realiteit is, dan zou ik wel overwegen. Maar dan moet ik ook echt het gevoel
hebben dat dit realiteit weergeeft. Ze moeten mij daarvan overtuigen, vind ik.
32 : 02 33 : 09
Interviewer: Is het al gebeurd dat een ander goed doel u vroeg om een bijdrage te leveren
via een persoonlijke mail/brief? Dus dat het(de) goed(e) doel(en) dat(die) u reeds steunde
met andere woorden uw informatie doorspeelde naar een andere goed(e) doel(en)?
Riza: Ja, want ik word constant gebeld of gestalkt via mail en al. Ik heb de indruk dat ik die
organisaties nooit heb gecontacteerd. Ik denk dat de organisatie aan wie ik in het eerste jaar
gedoneerd had, die gegevens gewoon verkocht hebben aan andere organisaties. Ik vind dat
niet kunnen. Ik heb wel n keer gedoneerd aan die organisatie, maar dat betekent niet per
se dat ik aan een andere gelijkaardige organisatie ook wil doneren. Misschien heb ik aan die
organisatie nmalig gedoneerd en dan ben ik gestopt, snapt u ?
33 : 10 34 : 31
Interviewer: Heeft u ooit afgehaakt om te storten omdat hun vraag naar geld te direct was
of omdat ze zich te veel opdringen?
Riza : Vooral als het zo opdringerig is. Kent u zo mensen die bij u thuis komen ? Aan de
deur komen kloppen, met een ernstige foto bij u komen en zeggen van Ja, wij hebben dit
dat, dit dat.. Maar mijn uitgangspunt is dat ik wantrouwig ben. Als dat tenminste een spam
mail zou zijn, dan zou ik kunnen checken of dat een betrouwbare organisatie is. Als die
gasten voor u staan, dan heb je de keuze niet om ja of nee te zeggen. Ze kunnen
alles vertellen en ik wil die wel geloven, maar als ze voor mij staan kan ik dat niet checken.
Vooral als zijn opdringerig zijn, dan heb ik zo van een wantrouwen, direct al. Wanneer ik
weiger gaan ze weg en zoek ik op en dan vind ik daar niks van terug.
Interviewer : Ok.
34 : 32 37 : 13
Interviewer: Wat vindt u van de orgaandonatie na de dood?
Riza : Orgaandonatie na de dood ? Ik vind dat goed, want een deel van u leeft gewoon
verder in andere mensen. Behalve het hart, dat zou ik echt niet willen geven. Als je jouw
haart doneert aan iemand anders, dan pleeg je eigenlijk zelfmoord. Want dat is door je hart
dat je leeft. Ik weet het niet Mijn hart zou ik nooit geven, maar mijn andere delen wel.
Interviewer: Maar als je sterft, he. Na u dood.
Riza: Maar dus mijn hart kan ik sowieso niet geven dan?
Interviewer : Ik weet eigenlijk niet goed of je het hart kan gebruiken na de dood van iemand,
ik vermoed van niet.
Riza: Na de dood mogen ze alles hebben, maar zolang ik leef zal ik mijn hart niet geven.
Interviewer : Ik weet dat bepaalde religieuze bewegingen bloedtransfusies of
orgaandonaties niet toestaan. Bijvoorbeeld bij de Jehova Getuigen, zij mogen geen
bloedtransfusie doen of een orgaan doneren. Wat is de gedachte daarover in de Islam,
eigenlijk?
Riza : We hadden op secundaire school lslamles. Wij hebben daarover gesproken en zoals
ik al zei, het hart mocht niet, blijkbaar. Maar de andere delen wel. Bijvoorbeeld, je hebt zo
mensen van het Rode Kruis die op de school van mijn broer, de KU Leuven, langskomen.
Blijkbaar heeft mijn broer eens een bloeddonatie gedaan, maar hij heeft ook een vriend die
leukemie heeft. De moeder daarvan heeft gevraagd of we wilden doneren, maar wij moeten
dat met geld kopen. Daarna had ik een beetje afstand genomen van zulke donaties. Na mijn

dood mogen ze alles nemen, maar voor mijn dood Ik weet het niet (lacht). Daar heb ik
mijn twijfels over.
Interviewer : Ok.
37 : 14 - 38 - 27
Interviewer: Zou u zelf overwegen om uw lichaam te geven aan de wetenschap na uw
dood? Kan u uw antwoord proberen staven?
Riza : Ik weet het niet, nee, ik denk van niet.
Interviewer : Stel nu dat je na je dood, je lichaam schenkt de wetenschap. En in uw lichaam
vinden ze n of andere molecule dat AIDS zou kunnen genezen of kanker of zo. Zou die
mogelijkheid nog steeds niet?
Riza : Misschien als zij dat accentueren, misschien Ja.
Interviewer : Maar je weet niet op voorhand wat er zou kunnen gebeuren. Het idee bij de
wetenschap is dat ze op basis van uw lichaam de mensheid zouden kunnen
Riza : Als dat een stapje verder zou kunnen helpen in het onderzoek voor de mensheid,
misschien wel. Ik weet het niet, ik zou het echt wel vreemd vinden, op zich. Dus eerder nee,
toch niet.
Interviewer: Ok.

38 : 28 40 : 57
Interviewer Mocht u een nieuw goed doel beginnen steunen, wat zou dan voor u belangrijk
zijn?
Riza: Bedoelt u bij het kiezen van...?
Interviewer : Ja, ja. Moest u dus een andere organisatie vinden, wat zou dan voor u
belangrijk zijn.
Riza: Vooral dat ik voldoende op de hoogte gebracht wordt van wat zij doen, de projecten
die zij gedaan hebben. Echt zo bewijzen dat zij dat gedaan hebben. Bijvoorbeeld, Kom op
tegen Kankers, daarvan weet ik dat er in het onderzoek naar kanker, bijvoorbeeld
lymfeklierkanker Ik dacht dat dat genezen, al, je kunt van kanker niet genezen, maar dat
dat beperkt kan worden.
Interviewer : Wat is dat?
Riza: Lymfeklierkanker.
Interviewer : waar heb je dat gehoord?
Riza: In het zesde leerjaar, want ik had toen een scriptie gedaan over borstkanker. In
Schaarbeek hadden ze een Hoe heet die organisatie weer? Ik dat dat de Vlaamse Liga
tegen Kanker was, of zo. Daar heb ik gehoord dat ze veel vooruitgang hebben geboekt in
het onderzoek naar lymfeklierkanker. Ik weet dat ze effectief ook bezig zijn met het
onderzoek. Daaraan zou ik wel doneren. Ik zou een organisatie kiezen als ik daar een
persoonlijke link mee heb. Kanker, dat kan iedereen overkomen. Iedereen heeft wel een
kennis of familielid die aan kanker is gestorven, bijvoorbeeld onze vriend die leukemie heeft.
Dan vind je Dan word je daar bewust van dat het heel dichtbij is, dat het ook u kan
aantreffen. Vooral dat persoonlijk aspect, dat een belang heeft.

40 : 00 40 : 56
Riza: Vlaamse Liga tegen Kanker of zo, en daar had ik dat Dat zij veel
vooruitgang hebben geboekt in de onderzoek naar lymfeklierkanker, en ik weet dat
ze effectief ook bezig zijn met dat onderzoek. Dus daaraan zou ik wel doneren.
Dus En vooral, ik zou een organisatie kiezen als ik daar een persoonlijk link mee
heb, bijvoorbeeld kanker, dat kan iedereen overkomen. Iedereen heeft wel een.
Iedereen heeft wel een familielid, of een kennis, die aan kanker heeft gestorven.
Bijvoorbeeld onze vriend die leukemie heeft. Dus dan Dan vind je Dan word je
daar bewust van dat dat heel dicht bij is, dus dat dat ook u kan aantreffen. Dus ja,
vooral dat persoonlijk aspect dat een belang heeft.
40 : 56
Interviewer: Moest je opeens een groot bedrag winnen met de lotto, meer dan 1
miljoen euro, zou je ervan rechtstreeks een deel schenken aan het goed doel dat u
reeds steunt, misschien ook een ander goed doel? Hoeveel percent denkt u dan af
te staan, indien u het zou doen?
Riza: Allez, das een moeilijke vraag, want ik zou nu zeggen: "Ja, ik ga 50% geven
van mijn geld", maar eens ik miljonair word, dan zal alles veranderen, denk ik. Maar
ik weet niet... Ja... Mocht ik het geven, dan zou dat, allez, 30% kunnen zijn dan?
Aangezien ik miljardair ben, is dat toch een redelijk bedrag, dus...
Interviewer: Miljonair, eh...
Riza: Ah, miljonair... Allez, ok, zelfs miljonair, op zich, is dat een groot bedrag.
41:46
Interviewer: Ja... Ja. Maar de vraag was dus eigenlijk of u rechtstreeks aan de
goede doel zou schenken dat u reeds steunt, of misschien aan andere goede doelen
ook?
Riza: Ah, ja... Aangezien ik meer.... Over een groter bedrag beschik, dan zou ik mijn
port...
Interviewer: Portfolio verspreiden...
Riza: Mijn portfolio eens verspreiden. (lacht) Dus ja...
Interviewer: (lacht) Ok, ok, ok...
Riza: Maar nu hebben we een beperkte inkomen, dus, we zullen ons beperken tot
bepaalde organisaties.
42:31
Interviewer: Tot slot, hebben we twee artikels die we terugvonden op het internet, we
stellen eerst telkens de situatie aan u voor, en stellen hier vervolgens enkele vragen
bij. Het artikel 1: Directeur OCMW Terhout (?) steelt geld van klanten. In Terhout (?),
is een geval van diefstal gemeld bij plaatselijke OCMW. Bij het OCMW werkt men
met budgetrekeningen die bedoeld zijn voor de klanten, elk van deze
budgetrekeningen heeft n afhaalrekening voor de klant. Het viel hen op dat er bij
een tweetal budgetrekeningen twee afhaalrekeningen stonden geregistreerd.

Namelijk een voor de klant, en een voor de directeur, waarmee hij vermoedelijk
zichzelf verrijkte. Dit wil dus zeggen dat de directeur het geld vermoedelijk van de
klanten stal. De man in kwestie werkte al 40 jaar lang voor het OCMW. Het OCMW
heeft aanvraag gedaan om de diensten grondig te doorlichten.
43:24
Interviewer: Investeert u momenteel in goede doelen, waarbij nog geen doorlichting
is gebeurd? Indien ja, is uw vertrouwen in deze organisatie na het horen van dit
voorval afgenomen? Gaat u in de toekomst blijven investeren in niet-doorgelichte
organisaties?
Riza: De organisaties aan wie ik doneer zijn vooral... Dat gebeurt via kennissen en
al, dus... En kennissen aan wie ik heel veel vertrouwen heb, dus...
Interviewer: Dus het zou voor u niet uitmaken of ze doorlicht zijn of niet, eigenlijk?
Riza: Niet echt, eerlijk gezegd, want... Dat zijn ook mensen die heel veel intelligentie
hebben; ze zijn competent, en ze weten daar heel veel van, dus... Ja, ik vertrouw
hen blindelings, dus... En ik ga niet eender welke organisatie doneren, vandaar dat
ik ook niet aan... Bijvoorbeeld aan die (?) niet had gedoneerd, want ik had niet een
bepaalde basis waarop ik mij kan vertrouwen, kon vertrouwen. Dat was een kennis
via via, dus... Ik dacht: "Nee, ik ga dat niet doen." Da's... Ja, zoals ik al zei, dat moet
dicht bij mij zijn, die organisatie; ik moet een kennis in dat organisatie hebben, ook al
is dat ver, bijvoorbeeld in Afrika, ik moet een kennis hebben in dat organisatie, en ik
moet kunnen checken of er iets degelijks gebeurt bij hun.
44:49
Interviewer: Maar niet doorlicht?
Riza: Ja, doorlichting is een punt, dat sowieso, maar... ja, ik zou niet een organisatie
weigeren omdat zij geen doorlichting hebben. Zullen we zeggen.
Interviewer: Ok... Dus je zou dus... Je antwoordt dus positief op de vraag of je in
de toekomst zou blijven investeren in niet-doorgelichte organisaties?
Riza: Ik zou blijven investeren, ja.
Interviewer: Ok... Ja... Vindt u dat deze directeur zwaarder gestraft moet worden
dan normaal gebeurt bij fraudezaken?
Riza: Ja. Ja, eerder ja, want... Om... Da's echt zo... Misbruik maken van gevoelens
van mensen, die mensen vertrouwen u, en als ik... Mocht ik dat hebben, is dat... Je
schaadt die mensen ook in het echte leven. In echte relaties, in echte organi.... in
andere organisaties, die geen fraude plegen, dus door u, gebeuren.... zijn er ook
minder donaties, wat zijn gevolg heeft voor de mensen die in nood zijn, dus... Ja.
Interviewer: Dit is trouwens ook belastinggeld, eh. Dus...
Riza: (knikt)
46:23
Interviewer: Het OCMW is een openbare instelling met de rechtspersoonlijkheid, die
door de overheid wordt gecontroleerd. Maar toch heeft het voorval zich kunnen
voordoen. Waar ligt volgens u, het probleem, bij de controle van zulke instanties?

Ligt het probleem mogelijk bij het feit dat de overheid rechtstreeks vanuit gaat dat
iedereen die verkozen wordt, werd, tot de raad van bestuur, een collectief belang
nastreeft, en individueel belang mogelijk over het hoofd wordt gezien? Heeft u
mogelijke oplossingen die ervoor kunnen zorgen dat zulke zaken zich niet meer
kunnen voordoen in de toekomst?
Riza: Ja, dat zijn (?) problemens, eh. (lacht)
Interviewer: (lacht)
Riza: Dus... Ja, dus meer controle door de aandeelhouders, zou ik zeggen. Dus ja...
Het is al... Het is niet zo... Zelfs in normale organisaties, is dat zo at niet elke raad
van bestuur dezelfde belangen nastreeft als de aandeelhouders, dus... Dat zij meer
controle hebben over de managers, en... En minder... Meer druk op de managers,
dat hij ook vervangbaar is. Dus, als hij het slecht doet, dat die dan ook vervangen
kan worden door een andere manager. Dat dat heel gemakkelijk is. Dat aspect goed
benadrukken bij hem, dan.
Interviewer: Ok... Ok, ok.
47:56
Interviewer: Tweede artikel: Waar blijft mijn gedoneerde euro? Goede doelen in
Nederland kunnen het keurmerk van CBF, Centraal Bureau voor Fondsenwerving,
verkrijgen als ze aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zo moet minimaal 75% van
het gestorte geld naar hun doelstellingen gaan. Echter zijn de normen voor (?)
andere doelstellingen mag verstaan niet zo streng: zo zouden namelijk ook de
kosten van prestigieuze panden van de organisatie die onder deze titel zijn
geclassifieerd - geclassificeerd, sorry. Een vrijwilliger van de niet nader genoemde
organisatie is uit nieuwsgierigheid eens met de boekhouder gaan samenzitten. Zo
ontdekte ze dat het niet 75, maar slechts 35 van het gestorte geld naar de
doelstelling zelf gaat. Wat vindt u ervan, vindt u dit kunnen?
48:53
Riza: Ja, 'tuurlijk vind ik dat niet kunnen, maar, ja... Als donator vind ik dat ook... Ja,
je moet daar niet in lopen. Dus jij moet ook voldoende checken of die organisatie wel
betrouwbaar is. Ok, soms, in sommige gevallen, bijvoorbeeld zoals bij die vorige
artikel, kan je niet checken of die betrouwbaar is of niet, want dat is niet de hele
organisatie op zich, dat is gewoon een mens. Maar... Ja. Ofwel vertrouw je een
organisatie, ofwel vertrouw je het niet, en... Jij moet daar voldoende aan doen om
het te kunnen vertrouwen. Jij moet niet zo blindelings aan organisatie doneren
omdat de andere mensen dat ook doen, ook al is het een familielid, ook al is het een
kennis, of zo. Maar... Nu spreek ik mij tegen, allez, lijkt het alsof ik mij tegenspreek,
omdat ik zeg, omdat ik vooral zeg: "Ja, ik vertrouw vooral als ik een kennis daarin
heb." Maar... Ik bedoel... Kennissen...
Interviewer: Zonder doorlichting, trouwens.
Riza: Ja, zonder doorlichting. Maar ik bedoel kennissen die daarin werken. Dus die
daarin... Die daaraan bijdragen. Niet kennissen die gedoneerd hebben aan dat
organisatie, snap je?

50:15
Interviewer: Ok, ok, ok. Zouden ze hier iets aan moeten doen? Zo ja, wat zou je
voorstellen?
Riza: Ja, sowieso, iets eraan doen, ja, maar... Wat?
Interviewer: Misschien, misschien... Ik weet niet, sanctioneren op een of andere
bepaalde manier?
Riza: (knikt) Meer... Ja, meer voorwaarde leggen aan... over de striktheid van de
organisatie, vind ik. Dat die dan ook minder geneigd zijn om te frauden... Ja...
50:58
Interviewer: Ok... Dan hebben we nog enkele vragen om mee af te sluiten. Is uw
mening, visie, ten aanzien van het ethische aspect bij fondsenwerving veranderd
doorheen het interview?
Riza: Mijn mening over het algemeen niet, maar ik werd meer bewust van het aspect
van vertrouwen in een organisatie, van het feit dat we op de hoogte gebracht werden
en al... Dus nu zal ik meer en meer wantrouwiger zijn. Ook al is mijn uitgangspunt:
"Ik ben wantrouwig", dus... Ik ga alles doen om dat te kunnen verwerpen. (lacht)
Maar nu ben ik ietske meer wantrouwiger, zullen we zeggen.
51:48
Interviewer: Wat is u het meeste bijgebleven van alle aspecten die besproken
werden?
Riza: Ja, dus... Die commercial video's die... Allez, die reclames die... waarbij ze op
ons gevoel inspelen zullen we zeggen. Ok, ik was daar... Ik keek daarnaar, en al,
maar nu werd ik daar echt bewust van dat ik dat haat, dat ik een apathie heb over...
Interviewer: Je hebt je daarvoor niet zelf geen vragen over gesteld, wat je daarvan
vond?
Riza: Allez, dat was in mijn kop al...
Interviewer: Maar nu is het echt bewust...
Riza: ... zo, maar nu heb ik dat echt verwoord, dankzij u, zullen we zeggen. (lacht)
52:48
Interviewer: (lacht) Da's graag gedaan. Heeft u zelf nog vragen of verhalen in
verband met fondsenwerving die u hier kwijt wil?
Riza: Nee, niet echt. Ik heb alles al... Ja, bijvoorbeeld, van die briefjes dat ik krijg
thuis, met geschenkjes. Dat wil ik echt vermelden. Met zo kleine geschenkjes daarin,
zo bijvoorbeeld, een potlood. En dan schrijft er zo in dat brief dat dat gemaakt werd
door een kind, ik weet niet waar, zo echt ergens exotisch, en... Dan zegt die: Ja,
kom, help mij.", en al. Snapt ge? Zo van die organisaties die
Interviewer: Welke organisaties?
Riza: Dat zijn zo kleine organisaties waardoor ik ook mijn... minder vertrouwen heb.
Dus als dat ten minste zo grote organisaties zouden zijn, dan zou ik meer en meer...
allez, organisaties met een goede reputatie zouden zijn, dan zou ik meer vertrouwen

hebben. Maar, ja, dat zijn zo kleine organisaties die... Hebt u dat nooit gehad? Zo
van die kleine geschenkjes in dat brieven, zo... Kalenders of zo die gemaakt...
Zogezegd gemaakt werden door die kinderen?
Interviewer: Nee... Nee, weinig. Maar misschien komt het doordat ik in het
algemeen niet doneer, en dat ze mijn gegevens niet doorspelen aan andere
organisaties?
Riza: Ja, het is daar ook denk ik, en daardoor ook, denk ik...
54:10
Interviewer: Maar wat ik nu wel hoor is dat je blijkbaar meer vertrouwen hebt voor
grotere organisaties dan kleinere organisaties? Maar daarnet heb je wel gezegd,
toen ik de vraag stelde, van, ja... "Zou je...?"... Allez, er is uit uw vragen gebleken dat
ge liever lokaal investeerde, dan organisaties die internationaal bezig zijn...?
Riza: Ah, ja, maar ik bedoel zo van... ik verkies grote organisaties die een goede
reputatie hebben, bijvoorbeeld: Kom op tegen Kanker, Broederlijk Delen, zulke
organisaties, tegenover de anderen, die een goede reputatie hebben. Maar ik
verkies ook dat die organisaties een hoofdzetel hebben die dicht bij mij zit,
bijvoorbeeld, Nederland, Belgi, ok. Frankrijk, max, ok.
Interviewer: Ok...
Riza: Maar kom niet af met een hoofdzetel in Ethiopi, of Indonesi, of... Snap je?
Interviewer: (lacht)
Riza: Dus daar zal ik al stoppen met...
55:18
Interviewer: Ja, ja, ja... Ok... Dan heb ik een paar, ja... sociaal-demografische
vragen. Zoals, ja, naam, leeftijd, woonplaats, beroep, burgerlijke stand, inkomen. Je
hebt er een paar van gezegd eigenlijk in uw inleiding, maar zou je kunnen, in een
volgorde zeggen...?
Riza: Ja, mijn naam is Riza, achternaam zal ik niet weergeven. (lacht) Zoals ik zei,
21 jaar oud, 1 jaar getrouwd, nog geen kinderen. Hopelijk binnenkort. Ja, zoals ik al
zei, ik werk in een vissenfabriek, met het verpakken van die... ja, da's eigenlijk een
distributiefabriek. En inkomen verkies ik liefst niet mee te delen. Wat was er nog? Ah,
ja, ik woon in Schaarbeek. Ik ben van Turkse origine, maar hier geboren, dus
Belgische nationaliteit. Moslim.
Interviewer: Ok, dat zal het zijn. Ik bedank u voor uw tijd...