Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
INHOUD
Referenties 60
3
Overzicht
Deze kenmerken van een psychisch gezonde samenleving worden het best
gerealiseerd onder de hiernavolgende voorwaarden.
1. De werkweek wordt beperkt tot drie dagen. Vrouw en man kunnen hierdoor
de taken voor de opvoeding en huishouding onder elkaar verdelen. De ouders
voeden hun kinderen zelf op. Er is ruimte voor mantelzorg en voor andere
sociale activiteiten zoals vrijwilligerswerk, ontspanning en sport.
4
2. Vrouwen die kiezen voor een fulltime moederschap, hebben later recht op
een studiebeurs van twee jaar om zich bij te scholen. De opleidingen
organiseren hiervoor passende bijscholingscursussen.
4. Alle jongeren vervullen na hun opleiding een dienstplicht van twee jaar.
Tijdens deze periode kunnen zij een aanvullende beroepsopleiding volgen in
vakken die cruciaal zijn voor de samenleving, namelijk in de bouw, de
techniek, de landbouw, het onderwijs en de zorgsector. Ook academici kunnen
deze beroepen alsnog aanleren om in hun vrije tijd toe te passen.
7. In elke wijk of in elk dorp zijn er netwerken van solidariteit. Zo’n netwerk is
bedoeld om waar nodig hulp te bieden. De burgers kunnen hier de opleiding
die zij tijdens de dienstplicht hebben geleerd toepassen. Zij verrichten
kosteloos klusjes, zij helpen in de zorg en in de scholen, moeilijke leerlingen
geven ze extra begeleiding, ze leveren een bijdrage aan de reclassering van
criminelen of aan de reïntegratie van psychiatrische patiënten in de
samenleving.
10. Men koopt in de mate van het mogelijke producten uit de eigen regio.
Hierdoor wordt het vrachtverkeer tot een minimum beperkt. Dit geldt ook voor
de voedselvoorziening. De biodynamische landbouw en vakmensen in de eigen
regio richten zich op de lokale behoeften. Het gaat erom dat elke regio zo
maximaal mogelijk zelfvoorzienend wordt zowel wat betreft de voedselpro-
ductie als de fabricatie van goederen (de 3D-techniek kan bij dit laatste van
groot nut zijn).
11. De burgers kiezen voor een sobere levensstijl met het oog op het
minimaliseren van vervuilende (bio-)industrie. De vleesconsumptie wordt
beperkt tot één keer per week. Toerisme wordt beperkt tot het eigen land of
tot de buurlanden. Internationale sportwedstrijden worden afgeschaft om de
voorkeur te geven aan lokale en regionale competities. Door deze nieuwe
levensstijl is er nog nauwelijks vliegverkeer.
„Men kent de menselijke geest niet goed als wordt vergeten dat ten gevolge
van fanatisme het volk tot alles in staat is”: deze uitspraak van Voltaire uit
1764 is niet alleen toepasselijk geweest op nazi-Duitsland, maar zou in onze
tijd opnieuw bevestigd kunnen worden. Er hoeft slechts een cumulatie van
spanningen en tegenslagen op te treden en de hel breekt los. Onlangs hadden
we het bijvoorbeeld over de gifgasaanvallen in Syrië, maar wie herinnert zich
nu nog dat in oktober 1918 de bevolking in de Belgische Westhoek het
slachtoffer is geweest van gifgasaanvallen? Wie durft te beweren dat dergelijke
gruwelijkheid zich niet, onder extreme omstandigheden, kunnen herhalen in
onze landen? Voltaire waarschuwt voor naïef idealisme, hoe bewonderens-
waardig dat laatste ook is. Bovendien is ten aanzien van fanatici het
spreekwoord ’Zachte heelmeesters veroorzaken stinkende wonden’ zeer van
toepassing.
Een cumulatie van stressoren: stoornissen treden vooral op als het voor de
mensen ’te veel’ wordt, dit is bij een cumulatie van allerlei gebeurtenissen die
hoge stress veroorzaken. Het is moeilijk te voorspellen of en wanneer dit zal
voorkomen en wat precies die spanningen en tegenslagen kunnen zijn.
Hieronder volgt een aantal risicofactoren die voor iedereen zichtbaar zijn.
Ouders onder druk: de opvoeding van onze kinderen staat onder grote druk.
De laatste decennia is het aantal echtscheidingen enorm gestegen en de
ouders staan vaak, ten gevolge van hun arbeidsomstandigheden, onder grote
stress. Sommigen hebben, onder andere ten gevolge van de files of de grote
afstand naar het werk, te weinig tijd om hun kinderen te zien. Hierdoor is er
ook een gebrek aan toezicht. Dit gebrek is een van de belangrijkste
risicofactoren voor het ontwikkelen van gedragsstoornissen en crimineel
gedrag. Het is te gek voor woorden dat ouders hun kinderen niet zelf meer
kunnen opvoeden.
6
Luchtvervuiling: een andere bron van stress is de zorgen die we ons moeten
maken over de luchtvervuiling. Nergens ter wereld, nu zelfs niet meer op de
Zuidpool, is nog een plek te vinden waar de aanwezigheid van voor de mens
schadelijke stoffen niet kan worden aangetoond. Het is een regelrechte
schande dat onze kinderen aan die vervuiling dag in, dag uit worden
blootgesteld, vooral omdat zij in volle ontwikkeling zijn en we niet weten wat
de gevolgen op de lange termijn zullen zijn. Dit zou al reden genoeg moeten
zijn om de vervuilende industrie onmiddellijk een halt toe te roepen.
Ieder mens die eerlijk tegenover zichzelf is, zal erkennen vaak grove fouten te
hebben gemaakt. Soms zijn we ongelooflijk dom. Dat komt ondermeer omdat
onze kennis zo beperkt is. Een oneindigheid van invloeden kunnen we met de
beste computers en met het hoogste IQ niet vatten. Menselijk gedrag is zo
oneindig complex, dat iemand proberen te begrijpen een hachelijke
onderneming is. ’Ken u zelf’ kan beter vervangen worden door ’Uw kennis is
beperkt’. Hieronder worden de voorwaarden opgesomd om niet in de val te
lopen van onze beperkte en gebrekkige kennis, zodat therapeutische
verandering mogelijk wordt.
Dialoog: de gebrekkige kennis, zowel van onze omgeving als van onszelf,
betekent dat dialoog van uitermate groot belang is om conflicten, dwaasheden
en onvolwassen gedrag te vermijden. Vooral dan de dialoog met mensen die
een andere mening zijn toegedaan of radicaal tegengestelde overtuigingen
hebben. Op voorwaarde uiteraard dat er wederzijds respect is. Dit respect
getuigt van volwassenheid en van inzicht in de eigen fouten en beperkingen.
8
Vrijheid van meningsuiting: een voorwaarde voor respectvolle en open dialoog
is de absolute vrijheid van meningsuiting. Als iemand belasterd wordt, gepest
of bedreigd met geweld, dan is er het Wetboek van Strafrecht om diegene die
misbruik maakt van zijn vrijheid van meningsuiting te bestraffen. De vrijheid
van meningsuiting heeft uiteraard nogal wat nadelen. Op grond van wat te
lezen valt in de fora op internet, krijg je plaatsvervangende schaamte te
behoren tot het menselijk ras. Die vrijheid bevordert niet per se het wederzijds
begrip, omdat het vaak gaat om een gesprek tussen doven. Ondanks al deze
tekortkomingen moeten we blijven hopen dat de Rede uiteindelijk het laatste
woord zal hebben.
De menselijke mens: maar wat is zinvol? Kunnen we het daar als groep over
eens worden? We kunnen hier onmogelijk alle religies en ideologieën
opnoemen die een antwoord op de vraag naar zin pretenderen te weten.
Niettemin is er geen twijfel mogelijk over een gemeenschappelijke noemer: de
mens is menselijk als hij zich verantwoordelijk gedraagt tegenover zijn
medemensen; dat zijn de naasten, de mensen ver weg en de toekomstige
generaties die zullen leven op de planeet die we voor hen achterlaten.
Het land moet een gezin zijn: welke samenleving is hiertoe in staat? Het
antwoord ligt in wat de kern vormt van een psychisch gezonde samenleving:
het gezin waarin de leden zich diep met elkaar verbonden voelen en op
onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige wijze voor elkaar zorgen. Willen we een
door de mensen veroorzaakte Apocalyps in de 21ste eeuw voorkomen, dan
zullen we de samenleving moeten opbouwen zoals een gezin. De samenleving
of het land moet om die reden bestaan uit mensen die een gemeenschappe-
lijke geschiedenis en cultuur met elkaar delen. Alleen zo’n samenleving zal
krachtig genoeg zijn om de komende dreigingen en risico’s aan te kunnen.
1. Gestreefd moet worden naar een wereld waar de mensen die een
gemeenschappelijke geschiedenis en cultuur delen, bij elkaar blijven wonen
2. Immigranten keren terug naar de landen van herkomst om die landen op te
bouwen, samen met de mensen waarmee zij zich verbonden weten
3. Elk land verwerft op deze wijze de kracht om solidair te zijn met de rest van
de wereld. Welvarende landen zijn solidair met landen die door de
omstandigheden in nood verkeren.
10
6 maart 2018
De industrie van de leugen
Propaganda op grote schaal om de massa te manipuleren werd voor het eerst
toegepast in de Verenigde Staten tijdens de Eerste Wereldoorlog. De bevolking
was tegen inmenging in de oorlog en daarom werden alle middelen ingezet om
18
dit te veranderen. De industrie van de leugen werd geboren en twee decennia
later geperfectioneerd door Goebbels. In onze tijd hebben we het over ’fake
news’ met internet als machtig wapen.
De vraag die elk van ons zich daarom elke dag stelt is ’Wat is waarheid?’ of
’Wat moeten we geloven?’. Bij deze vragen moeten we eerst bepalen wat we
bedoelen met waarheid en met geloof. De gangbare opinie is dat de
wetenschap waarheid biedt waarin we kunnen geloven. Er zijn twee redenen
om hieraan niet te veel ’geloof’ te hechten. Ten eerste berust wetenschap op
het vormen en toetsen van hypothesen. Een hypothese moet echter nog
bewezen worden. Een wetenschapper weet niet of die hypothese waar is. Waar
komt de hypothese vandaan? Toeval zoals bij Newton die de appel van de
boom zal vallen, intuïtie, een droom? Allemaal zaken die veel twijfel oproepen.
Ten tweede is de industrie van de leugen ook de wetenschap binnengedrongen.
Er ligt een enorme druk op wetenschappers om te publiceren en om mooie
resultaten te verkondigen. Bovendien zijn in de psychologie bijvoorbeeld veel
experimenten niet herhaalbaar (bij 40.000 psychologische experimenten is
aangetoond dat bij herhaling de eerste onderzoeksresultaten niet werden
bevestigd. Je vraagt je af waarin onze studenten psychologie worden
opgeleid :-)). Fraude alom of onderzoek dat de hypothesen als het ware wel
moet bevestigen.
Naast de wetenschappelijke waarheid is er ook nog de religieuze waarheid.
Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw neemt de massa deze laatste
waarheid niet meer serieus. Hoe is deze manipulatie van de massa tot stand
gekomen? Wat we wel weten is dat met de ontkerkelijking een belangrijke
steunpilaar van de sociale cohesie werd afgebroken. Een door allen gedragen
geloof verenigt mensen, biedt de mensen een perspectief of brengt hen in
extase.
De wetenschap heeft een Verlichting en een vooruitgang mogelijk gemaakt die
niemand van ons zou willen missen. We leven in een heerlijke tijd vol
interessante en nuttige innovaties. Ik voel mij te vroeg geboren. De
wetenschappelijke ontdekkingen zijn geweldig. Na de wereldoorlogen, de
holocaust en nu de ecologische crisis heeft het geloof in de wetenschap een
enorme deuk gekregen, maar de meeste mensen blijven hopen dat de
wetenschap een nog betere wereld zal creëren. Is die betere wereld de wereld
van de Artificiële Intelligentie, van de robotisering, van een eeuwenlange
levensduur of zelfs onsterfelijkheid, van teletransportatie? Of zijn dit fantasieën
waar de industrie van de leugen handig gebruikt van maakt om de mensen
tegelijkertijd schrik aan te jagen en te fascineren? Superbedrijven zoals Google
en Facebook worden er alleen maar machtiger door.
Wat kunnen we hier tegenover stellen? Waar willen we heen gaan? We moeten
waakzaam zijn om niet te vervallen in scepticisme, dit is accepteren dat er
geen waarheid is, of in relativisme dat stelt dat alles kan ook op moreel vlak,
of in dogmatisme waarbij men hardnekkig vast blijft houden aan de eigen
waarheid. We zien de afgelopen jaren een terugkeer naar het religieuze,
waarbij de Rede aan het verliezen is. Men wil terug naar de wortels van het
religieuze geloof. Dit leidt tot een nieuw soort messianisme als antwoord op
het messianisme van het communisme, het nationaal-socialisme en van de
technologie. Bij de christenen en de joden leidt dit tot integristische
19
bewegingen die ongevaarlijk zijn omdat ze tot stand gekomen zijn in
democratieën. Daar moeten zij zich houden aan de wet. De moslimfundamen-
talisten organiseren zich echter in theocratieën en dictaturen waar ze de macht
kunnen grijpen. Daar vormen ze een groot gevaar voor andersdenkenden en
voor de rest van de wereld.
De echte oplossing ligt in de voortdurende twijfel om niet het slachtoffer te zijn
van de industrie van de leugen, in combinatie met een ononderbroken
zoektocht naar zingeving. Misschien is het heel simpel: de liefde voor de
medemens en voor de Schepping, dit is voor alles wat leeft en is op aarde, is
het enige dat telt, dat zinvol is. Met dit criterium weten we wat we moeten
geloven, wat waarheid is en waaraan we ons gedrag moeten toetsen.
Velen krijgen de kriebel als gerefereerd wordt naar de christelijke wortels van
de Europese beschaving. Tegenwoordig wordt het christendom geassocieerd
met pedofiele priesters, de pracht en praal in Rome, elkaar de tent
uitvechtende monniken in de kerken van Jeruzalem, dom bijgeloof in
bedevaartplaatsen, steenrijke predikanten die een decadent leven leiden en
wat dies meer. Dit is een typisch voorbeeld van het kind met het badwater
weggooien.
28
Waar staat het christendom echt voor? Het gaat om een levenshouding die
gekenmerkt wordt door:
• mededogen en zorg voor de armen, de zwakkeren, de weduwen en
wezen
• zich onbaatzuchtig engageren voor het welzijn van de anderen (dus een
economie zonder winstbejag)
• onvoorwaardelijke liefde (waardoor echtscheiding geen optie is*)
• zich opofferen (zoals die diep gelovige Franse politieman die de plaats
van een gegijzelde vrouw innam en laffelijk werd vermoord door een
moslim).
Het gaat dus niet om een geloofsbelijdenis, om geloven in God, om het
aanvaarden van een credo of om het bijwonen van rituelen. Je bent christen
als je leeft in dienst van de anderen, onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk.
Deze christelijke levenshouding heeft Europa gemaakt tot wat het is. Dit
vinden we nog het best terug in landen als Nederland en de Scandinavische
landen. Dit zijn de beste landen ter wereld om geboren te worden. Er is
nauwelijks corruptie, mensen met verschillende levensovertuigingen staan
elkaar niet naar het leven, de sociale voorzieningen worden nergens
geëvenaard, de politici zijn nette mensen die geen misbruik maken van hun
machtspositie, er is geen eerwraak en nergens ter wereld hebben vrouwen het
zo goed. In deze landen worden bovenstaande kenmerken van een christelijke
levenshouding in praktijk gebracht. Er zijn daar weliswaar ook misbruiken zoals
graaiende bankiers en werkgevers die hun werknemers onder druk zetten en
uitbuiten, maar dat zijn mensen die de ethiek die onze Europese beschaving
schraagt, aan hun laars lappen.
Een ander fundament van de Europese beschaving is het kritisch,
wetenschappelijk denken. Dit heeft geleid tot ongeëvenaarde wetenschap-
pelijke en technische prestaties. Dank zij de medische vooruitgang hoeven
mensen niet meer met vreselijke pijn te sterven, de levensverwachting is nooit
zo hoog geweest, de technologie heeft de menselijke mogelijkheden enorm
uitgebreid. Kritisch denken heeft nieuwe inzichten opgeleverd in de psychologie
en de filosofie, waardoor we een steeds hoger beschavingspeil hebben bereikt.
De twee fundamenten, de christelijke levenshouding en het kritisch,
wetenschappelijk denken moeten echter samengaan. Wetenschap zonder
christendom leidt tot hebzucht, de ecologische ramp, de vernietiging van ons
erfgoed, de wapenwedloop en in bijzondere omstandigheden tot de totalitaire
staat.
Christendom zonder wetenschap leidt tot bijgeloof, magie, hypocrisie en
eventueel tot een nieuwe inquisitie. Dit laatste vinden we terug in het politiek
correcte denken en de zelf opgelegde censuur van de media over de islam
bijvoorbeeld.
Welke conclusies moeten we hieruit trekken? Ik beperk mij tot de twee
belangrijkste:
1. Europa moet haar beschaving en de ethiek die er het fundament van is,
zo streng mogelijk bewaken. De toekomst van de mensheid en de
bescherming van de planeet Aarde zijn er afhankelijk van. Europa moet
door haar eigen beschaving zo goed mogelijk in praktijk te brengen een
29
voorbeeld zijn voor de rest van de wereld. Geen voorbeeld dat anderen
dwingt tot imitatie, maar een voorbeeld dat mensen inspireert.
2. De islam tast de christelijke wortels van de Europese beschaving aan
omdat het een imperialistische religie is die dwingend en zo nodig met
geweld wordt opgelegd. De islam verhindert ook kritisch nadenken,
waardoor de ontwikkeling in moslimlanden al achthonderd jaar
stagneert. Moslims horen daarom niet thuis in Europa. Maar als Europa
krachtig is, dan kunnen de Europeanen solidair zijn met de moslims om
de landen van herkomst op te bouwen.
Ter illustratie het volgende toekomstbeeld: In Europa zijn er geen bloedige
aanslagen meer en geen wijken waar blanke Europeanen zich niet meer thuis
voelen. De islamitische landen van Turkije tot Marokko kennen vrede, welzijn
en welvaart zodat in deze prachtige landen het voor iedereen goed leven is.
Alle kinderen kunnen naar school gaan, de medische voorzieningen zijn van
goede kwaliteit, er is voldoende werkgelegenheid en voor wie uit de boot valt
is er de bijstand,… Dit toekomstbeeld is ook voor landen zoals Irak,
Afghanistan, Jemen en Pakistan mogelijk als de moslims uit Europa terugkeren
en met solidaire steun van Europa het onderwijs en de ziekenhuizen op peil
brengen en lokale werkgelegenheid tot stand brengen. Als dit is gerealiseerd
zal Europa samen met de islamitische landen een nieuwe wereldmacht worden
die de ethiek in de economie en de politiek terugbrengt. Dit wil zeggen dat de
economie bedoeld is om armoede en miserie uit de wereld te helpen en het
doel van de politiek is geen machtsstrijd tussen tegenstanders, maar vrede en
welzijn voor iedereen.
Als de moslims alle joden uit Europa verjaagd zullen hebben, wordt een
volgend makkelijk slachtoffer gezocht: de vrouwen. Wie zich niet zal kleden
volgens de voorschriften van de Profeet, krijgt zuur in het aangezicht. Paniek
breekt uit. Geen vrouw waagt zich nog op straat zonder sluier en een zwart
gewaad.
De politici blijven, zoals voorheen, machteloos toekijken.
De Europeanen zullen dit echter niet pikken. De haat en de woede tegen de
moslims, die al decennialang werden opgekropt, exploderen. Doordat de
moslims slechts een minderheid vormen, delven ze het onderspit in een
bloedige burgeroorlog. Een gewelddadige deportatie volgt.
Er is echter een vreedzaam alternatief, dat ik in alle bescheidenheid de ’Van
Acker-oplossing’ noem. Deze oplossing staat beschreven in mijn laatste drie
boeken. Bij die oplossing ontstaat namelijk een beweging onder de Europese
moslims om, met solidaire steun vanuit Europa, vrede, welzijn en welvaart in
de landen van herkomst te verwerkelijken. Tegelijkertijd wordt een alliantie
aangegaan tussen Europa en de Islamitische landen. Deze alliantie wordt een
nieuwe wereldmacht die de ethiek in de politiek en de economie zal brengen.
Israël wordt lid van de Europese Confederatie.
Als ik lang genoeg leef om de ’Van Acker-oplossing’ verwezenlijkt te zien, wil ik
graag mijn laatste levensjaren slijten in de schaduw van de Tempel van
Jeruzalem, die de joden herbouwd hebben.
1 mei 2018
Gaza, de Palestijnen en Israël
Neem nu de Gaza-strook. De Palestijnen kunnen best gelijk hebben. De
Israëlers kunnen best hun redenen hebben om Gaza te isoleren. Maar zijn alle
Palestijnen terroristen? Zijn alle Israëlers kwaadwillende mensen? Die vragen
42
wil ik niet beantwoorden. Elk antwoord roept tegenstand op. Daar komt niets
constructief uit.
Maar stel dat de mensen van goede wil van beide kampen met elkaar vrede
sluiten. De meeste Palestijnen en de meeste Israëliërs zijn namelijk van goede
wil. Deze mensen willen niets liever dan in vrede te leven en zijn best bereid
om solidair te zijn met anderen. Dat vredesverdrag zal geen loze kreet zijn van
nuttige idioten die het goed bedoelen en die geen daadkracht hebben.
Integendeel, in dat verdrag kunnen concrete afspraken gemaakt worden.
Bijvoorbeeld dat de mensen uit de Gaza-strook die ernstig ziek zijn, behandeld
kunnen worden in ziekenhuizen in Israël (ik geloof dat dit al gebeurt). Die
ziekenhuizen behoren trouwens tot de beste van de wereld. Israël heeft ook
een industrie die uitermate goed ontwikkeld is. Waarom zouden de Israëliërs
geen afdelingen kunnen openen in de Gaza-strook zodat werkgelegenheid
wordt gecreëerd en de bevolking van Gaza kan bijdragen aan de eigen
economie en die van Israël? Of stel dat bouwvakkers uit Gaza samen met
Israëliërs een dorp bouwen, even mooi als de joodse nederzettingen en
bestemd voor de armste mensen in Gaza. En de mensen in de Gaza-strook
hebben zeker ook veel te bieden aan Israël. Op dezelfde manier kunnen andere
afspraken worden gemaakt.
Wie zegt dat dit een naïeve gedachte is, heeft in wezen geen hoop in de
toekomst. Het is helemaal niet naïef, want de overgrote meerderheid van de
mensen is van goede wil. De internationale gemeenschap moet er alles aan
doen om die mensen het beleid te laten bepalen.
De vraag die rest: waarom is dit nog niet gerealiseerd? Waarom kan een kleine
groep van machthebbers elk vergelijk onmogelijk maken? Een groot probleem
is dat als een Palestijns politicus een gematigde koers wil volgen en oproept tot
verzoening met Israël. hij of zij binnen de kortste keren door fanatici zal
worden vermoord. Heeft dit te maken met de islam die geen tegenstand duldt,
nooit schuld kan bekennen en de joden ziet als afvalligen? Of treft Israël de
schuld omdat ze destijds land van de Palestijnen hebben afgepakt? Ook hierop
wil ik geen antwoorden geven, want elk antwoord leidt tot nieuwe verwijten
over en weer. De enige oplossing ligt in een ’beweging’ van de mensen van
goede wil om tot constructieve afspraken te komen en het verleden te laten
voor wat het is. Als de mensen van goede wil bewijzen dat ook in de Gaza
welvaart en vrede mogelijk is, dan zal de bevolking het veel beter hebben dan
nu. De rest volgt dan vanzelf.
4 mei 2018
Vandaag goed nieuws ontvangen van de uitgeverij Ambo, Amsterdam: in 2017,
zestien jaar na publicatie, werden nog 301 exemplaren verkocht van mijn e-
book ’Zorgenkinderen: Omgaan met opvoedingsproblemen’
7 mei 2018
In de opiniepagina van het NRC verscheen een bijdrage waarin de auteur
tekeergaat tegen het doemdenken van rechts. Ik stuurde hem de volgende
mail:
Uw opiniebijdrage ’Onze tijd is minder zwart …’ in het NRC van 4 mei berust op
een logica die mij nogal vreemd lijkt. Het doet mij een beetje denken aan de
43
redenering van een salonsocialist. Neem bijvoorbeeld het geval van Jan
Lekkerkerker, boer in Randwijk. Is voor hem de tijd nu minder zwart dan 1970
toen zijn vader de boerderij runde? Is Jan Lekkerkerker nu gelukkiger omdat
het IJzeren Gordijn is gevallen? Of omdat homo’s met elkaar mogen trouwen
of omdat in China er nu minder extreme armoede is (wat u hierover schrijft
geldt niet voor Zwart Afrika, want de bevolking had het daar beter gedurende
de koloniale periode - nog zo’n vloek in de Linkse Kerk)?
Ik vermoed dat het voor Jan Lekkerkerker worst zal wezen wat u opnoemt als
verbeteringen. Misschien moet Jan nu veel harder werken dan zijn vader en
staat hij financieel onder grote druk omdat hij zijn spruiten onder de kostprijs
moet verkopen. Zijn zuurverdiende spaarcentjes brengen ook niets meer op.
Enzovoort.
Over arbeiders zou hetzelfde gezegd kunnen worden. Ook hen zal het worst
wezen dat twee wijven nu met elkaar mogen trouwen. De arbeiders zijn
wellicht minder gelukkig dan dertig jaar geleden, toen ze nog in hun eigen
wijken woonden, waar zij, en hun dochters, zich veilig voelden. Ook de
werkdruk is enorm toegenomen en de arbeidszekerheid is er niet meer.
Enzovoort.
De socialisten zijn echt de weg kwijt en dat moest ik dus even kwijt.
Ik verwacht geen antwoord op deze mail (die is ook niet gekomen. Ik had deze
brief ook gestuurd naar het NRC, maar ook dat bleef zonder gevolg). De
meeste mensen zijn niet in staat hun eigen vooronderstellingen in vraag te
stellen. De Linkse Kerk is uitermate dogmatisch. In feite heeft mijn mail geen
zin en wellicht leest niemand deze blog. Ik beschouw het als een
vingeroefening voor een toekomstige tekst (die ook niemand zal lezen, maar
dan heb ik wel het gevoel dat ik gezegd heb wat ik moest zeggen).
vrijdag 11 mei
Wanneer wordt de mensheid volwassen?
In het begrip ’verantwoordelijkheid voor de Ander’ zoals ontwikkeld door
Emmanuel Levinas, vinden we de blauwdruk van hoe de wereld er zou moeten
uitzien, ethisch beschouwd. Dit is een wereld zonder oorlogen, zonder
wapenwedloop en waar de mensen voortdurend en onophoudelijk ernaar
streven om alle mensen menswaardig te laten leven zodat ieder mens zijn
eigen talenten kan ontplooien en gelukkig kan zijn. Dit kan klinken als een
utopie, maar dat is niet de bedoeling. Het gaat om de norm voor ons handelen.
Een norm die we nooit kunnen voltooien, maar die we altijd moeten proberen
zo krachtig mogelijk na te streven. Het is dus geen utopie, want dan lijkt het
alsof het niet te verwezenlijken is en daarom niet waardig om naar te streven.
Het is integendeel een ideaal en dat is de roeping van ieder mens.
De wereld van verantwoordelijke mensen zou eindelijk een volwassen wereld
zijn. Nu handelen we als kinderen die nog niet tot de jaren van verstand zijn
gekomen en niet toerekingsvatbaar zijn. Zie al die oorlogen, al dat geweld, al
die spanningen, al die conflicten en de manier waarop we onze planeet aan het
vernielen zijn. Een volwassen wereld is een wereld zonder partijpolitiek, zonder
religieuze spanningen, zonder etnische conflicten, waar elk individu en elk volk
alle mogelijke kansen krijgt om zich te ontplooien en menswaardig te leven en
waar de mens handelt als een goed rentmeester over de planeet Aarde.
In mijn boeken voeg ik daar nog aan toe dat de weg om naar dit ideaal te
streven, begint bij de verantwoordelijkheid voor het eigen gezin, de familie, de
samenleving waar men is opgegroeid en voor de cultuur van mensen die een
eeuwenlange geschiedenis met elkaar delen. Als ieder van ons de
verantwoordelijkheid opneemt voor zijn eigen beschaving, dan is elke
samenleving krachtig genoeg om bij te dragen aan de ontwikkeling naar een
46
volwassen wereld. Immigratie is een vlucht voor de verantwoordelijkheid. Laat
ons Europeanen de immigranten helpen om de landen van herkomst op te
bouwen. Dat kan het begin zijn van de beste eeuw die de mensheid ooit heeft
gekend.
Stelling: Nationalisme om de kracht te heben om solidair te zijn met
minderheden en met ontwikkelingslanden.
Uitbreiding stelling: Een sterke Europese Confederatie van nationale staten die
solidair is met de wereld.
Er zijn jaarlijks 500.000 vluchten van en naar Schiphol. Dat zijn 1369 vluchten
per dag. Hoe zal men over honderd jaar of over vijfhonderd jaar tegen deze
50
cijfers aankijken? Als er dan nog mensen zullen zijn om daarover na te
denken. Ik denk dat men in de toekomst ons knettergek zal vinden.
Ik hoop dat er dan nog iemand is die mijn opvatting hierover kan lezen: het
zou de gewoonste zaak van de wereld moeten zijn dat we er zorg voor dragen
dat er voldoende voeding is, dat we ons warm kunnen houden en dat we in
veiligheid kunnen leven. Verder genieten we van onze eigen omgeving en we
dragen er goed zorg voor. De meeste tijd wordt besteed aan sociaal contact,
aan het gezin, de familie, de mensen die hobby’s met ons delen. Reizen
worden als overbodig beschouwd (we hebben het zo goed bij ons thuis).
Goederen worden niet van verre aangesleept, want we zijn tevreden met wat
we hebben in ons eigen land.
Vreemd dat dit toekomstbeeld als een dwaze utopie wordt beschouwd. Terwijl
in een verre toekomst dit beeld als vanzelfsprekend zal worden gezien en ons
huidig maatschappijbeeld als volkomen krankzinnig.
Pinkstermaandag 2018
Waarom die foto van het strand bij mijn tekst ’Therapie voor een gestoorde
samenleving’? Het strand is een van de weinige landschappen die in duizenden
jaren niet is veranderd. Die niet-verandering geeft rust in de geest. Het werkt
therapeutisch. Op dezelfde manier kunnen we rust vinden of therapeutisch
effect als we normen en waarden aanvaarden die al duizenden jaren de
mensen inspireren. Voor onze beschaving zijn dit de Tien Geboden, die kort
samengevat kunnen worden als liefde voor het Andere, dit is voor de naasten
en voor de wereld om ons heen (de Schepping). Het eerste gebod ’Bovenal
bemin één God’ hoeft geen naïef geloof te betekenen. We kunnen dit
beschouwen als het gebod voor goed rentmeesterschap over de planeet Aarde.
Als we onze naasten en de Schepping beminnen, dan doen we dat namelijk
voor de ene God.
De mensheid gaat nu wel erg de verkeerde kant op. De planeet Aarde wordt
geweldig vervuild, dieren en planten sterven uit. In de consumptiemaat-
schappij gaat het om hebzucht, meestal ten koste van anderen en van de
toekomstige generaties. Een nieuwe Zondvloed kan niet lang uitblijven. In deel
51
1 gaf ik aan hoe een door de mens veroorzaakte Apocalyps voorkomen kan
worden. Het gewone gezin speelt daarin een centrale rol, als hoeksteen van de
samenleving.
In deze tijd lijkt het alsof we leven in een maatschappij van homo’s,
lesbiennes, transgenders en waar de verschillen tussen man en vrouw steeds
vager worden. Niet alleen de mode kent een uniseksstijl, maar dat geldt ook
voor andere terreinen. Er mag blijkbaar geen verschil meer zijn tussen man en
vrouw.
Die situatie lijkt mij een vorm van zinsverbijstering. Homo’s en dergelijke
mogen er best zijn en ze moeten gelijke rechten hebben als de anderen.
Tussen de vijf en tien procent van de bevolking behoort tot die groep. We
kunnen dus zeggen dat Onze Lieve Heer het zo heeft gewild.
Maar wat ik wil vermijden is dat we ons verstand aan het verliezen zijn. De
mensheid bestaat en wordt voortgezet dank zij de relaties tussen mannen en
vrouwen. Elk kind heeft een vader en een moeder. Het kind heeft het
fundamenteel recht om zijn vader en moeder te kennen. Vaders en moeders
hebben de ethische plicht voor hun kinderen te zorgen en hen op te voeden. Ik
ben daarom geen voorstander van spermadonors, van adoptie, van bewust
ongehuwd moederschap. Maar dit betekent daarom niet dat ik het veroordeel.
Als ik in mijn praktijk met deze gevallen te maken krijg, behandel ik hen op
dezelfde manier als bij andere gezinnen.
Het wezenlijke is dat we de maatschappij opbouwen rondom het gezin. Want
dat is de hoeksteen van de samenleving. Dus liever niet te veel schreeuwen
over homo’s, over lesbiennes, over transgenders en over het homo-huwelijk.
Laat ons niet vergeten wat het echte fundament is waarvan het voortbestaan
van de mensheid afhankelijk is.
1 juni 2018
De Wet beschermt de moslims
(*) Vakfilosofen zullen weten dat ik bij mijn blognotities van deze periode mij laat
inspireren door de colleges van Emmanuel Levinas aan de Sorbonne in het jaar 1976
Referenties
1. Acker, J. van (2016). Het landverraad van de EU: Waarom ethiek Europa
kan redden. Groningen: Uitgeverij De Blauwe Tijger.