Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
«Ο Γέροντας έφθασε αργά το βράδυ στο σπίτι μου και τακτοποίησα την
διαμονή του σε ένα ανεξάρτητο τμήμα του διαμερίσματός μου, ώστε να μπορή
να κινήται άνετα, χωρίς να αισθάνεται ότι ενοχλεί. Το υπνοδωμάτιό μου
χωριζόταν από το δωμάτιο που παραχώρησα στον π. Παΐσιο με μια συρόμενη
τζαμόπορτα, κάτι που εκείνος δεν είχε αντιληφθή, και έτσι χωρίς να το θέλω,
μέχρις ότου αποκοιμήθηκα, μοιράστηκα ένα μεγάλο μέρος της ολονύκτιας
έμπονης προσευχής που έκανε στον Χριστό και την Παναγία για τον ασθενή
π. Αθανάσιο, ζητώντας την θεραπεία του. Εκείνο το βράδυ θα πρέπει να είδε
όραμα, γιατί από την άλλη ημέρα μιλούσε για την αναχώρηση του π.
Αθανασίου, σαν να του δόθηκε σαφής απάντηση στην επίμονη παρακλητική
προσευχή που προηγήθηκε τη νύχτα.
»Το πρωί της άλλης ημέρας έδειξε να αιφνιδιάζεται ο Γέροντας και εμφανώς
να ταράσσεται, όταν του είπα ότι κοιμήθηκα στο διπλανό δωμάτιο, σαν να μην
ήθελε να γνωστοποιηθή ό,τι συνέβη και ό,τι ακούστηκε εκείνο το βράδυ. Το
ίδιο πρωί πήγαμε στο Νοσοκομείο, όπου συναντήθηκε με τον π. Αθανάσιο και
άρχισε πνευματική εργασία με τους ασθενείς και με τον κόσμο που
κυκλοφορούσε στο θεραπευτήριο. Είδε τους γιατρούς, ενημερώθηκε για την
κατάσταση της υγείας του π. Αθανασίου και υπέδειξε στους θεράποντες να
πουν στον ασθενή με κάθε λεπτομέρεια και ειλικρίνεια την σοβαρότητα της
καταστάσεως.
»Αργά το βράδυ επέστρεφε στο σπίτι, μετά από ολοήμερη κούραση και
ταλαιπωρία, συνεχίζοντας πολλές φορές να βλέπη ανθρώπους που δεν
μπόρεσαν να τον δουν στο Νοσοκομείο. Δεν θυμούμαι καμμία ημέρα να
φανέρωσε την κούραση και ταλαιπωρία του. Αντιθέτως ήταν εύχαρις με το
γνωστό χιούμορ του. Περιέσωσα ένα από τα χαριτωμένα σημειώματα που
καθημερινά μου άφηνε, για να με ευχαριστήση και να με διατηρή σε
ατμόσφαιρα χαράς.
»Όταν πια βεβαιώθηκε ο Γέροντας ότι ο ασθενής είχε στερεωθή και προαχθή
στην πίστη και είχε, παρά τα σωματικά του παθήματα, μετατραπή σε έναν
ολόφωτο κήρυκα ζωής, ο οποίος στήριζε και χαροποιούσε άλλους ασθενείς
του θαλάμου του, άλλων θαλάμων, μα και αυτούς τους επισκέπτες του,
ανεχώρησε από την Αθήνα, χωρίς όμως να σταματήση να επικοινωνή μαζί του
με θερμότατες επιστολές, που του έστελνε μέσω εμού. Περιέσωσα την
τελευταία επιστολή που δεν τον βρήκε ζώντα. Είχε εσώκλειστη στην επιστολή
και φωτογραφία του π. Τυχωνος. Η κοίμηση του π. Αθανασίου ήταν
εξαγιασμένη.
»Κατά την άφιξη της σορού του π. Αθανασίου στον Αρσανά της Σταυρονικήτα
μου έλεγε ο π. Παΐσιος ότι ήταν τόσο χαρούμενη και γαλήνια η μορφή του,
ώστε αν δεν ντρεπόταν (ο π. Παΐσιος) τους παρισταμένους, θα ξεφώνιζε από
χαρά και δοξολογία στον καλό Θεό».
Πηγή: http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/