Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Καὶ μὴν ὑπεραποθνῄσκειν γε μόνοι ἐθέλουσιν οἱ ἐρῶντες, οὐ μόνον ὅτι ἄνδρες, ἀλλὰ καὶ αἱ γυναῖκες. Tούτου δὲ καὶ ἡ
Πελίου θυγάτηρ Ἄλκηστις ἱκανὴν μαρτυρίαν παρέχεται ὑπὲρ τοῦδε τοῦ λόγου εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἐθελήσασα μόνη ὑπὲρ
τοῦ αὑτῆς ἀνδρὸς ἀποθανεῖν, ὄντων αὐτῷ πατρός τε καὶ μητρός, οὓς ἐκείνη τοσοῦτον ὑπερεβάλετο τῇ φιλίᾳ διὰ τὸν
ἔρωτα, ὥστε ἀποδεῖξαι αὐτοὺς ἀλλοτρίους ὄντας τῷ ὑεῖ καὶ ὀνόματι μόνον προσήκοντας, καὶ τοῦτ᾽ ἐργασαμένη τὸ
ἔργον οὕτω καλὸν ἔδοξεν ἐργάσασθαι οὐ μόνον ἀνθρώποις ἀλλὰ καὶ θεοῖς, ὥστε πολλῶν πολλὰ καὶ καλὰ ἐργασαμένων
εὐαριθμήτοις δή τισιν ἔδοσαν τοῦτο γέρας οἱ θεοί, ἐξ Ἅιδου ἀνεῖναι πάλιν τὴν ψυχήν, ἀλλὰ τὴν ἐκείνης ἀνεῖσαν
ἀγασθέντες τῷ ἔργῳ: οὕτω καὶ θεοὶ τὴν περὶ τὸν ἔρωτα σπουδήν τε καὶ ἀρετὴν μάλιστα τιμῶσιν. Ὀρφέα δὲ τὸν
Οἰάγρου ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ Ἅιδου, φάσμα δείξαντες τῆς γυναικὸς ἐφ᾽ ἣν ἧκεν, αὐτὴν δὲ οὐ δόντες, ὅτι
μαλθακίζεσθαι ἐδόκει, ἅτε ὢν κιθαρῳδός, καὶ οὐ τολμᾶν ἕνεκα τοῦ ἔρωτος ἀποθνῄσκειν ὥσπερ Ἄλκηστις, ἀλλὰ
διαμηχανᾶσθαι ζῶν εἰσιέναι εἰς Ἅιδου. Tοιγάρτοι διὰ ταῦτα δίκην αὐτῷ ἐπέθεσαν, καὶ ἐποίησαν τὸν θάνατον αὐτοῦ
ὑπὸ γυναικῶν γενέσθαι.
ὑπεραποθνήσκω, ἐθέλω, ἐράω, παρέχω, ἐθέλω, ἀποθνήσκω, εἰμί, ὑπερβάλλω, ἀποδείκνυμι, εἰμί, προσήκω, ἐργάζομαι,
δοκέω, ἐργάζομαι, δίδωμι, ἀνίημι, ἄγαμαι, τιμάω, ἀποπέμπω, δείκνυμι, ἥκω, δίδωμι, μαλθακίζομαι, διαμηχανάομαι,
ζάω, εἴσειμι, ἐπιτίθημι, ποιέω, γίγνομαι.
οἶδα, εἰμί, ἐπονομάζω, καλέω, ἐπαινέω, δέω, λαγχάνω, φημι, ἔχω, πράσσω, ποιέω, πίνω, ἀείδω, διαλέγω, πράσσω,
ἀποβαίνω, ἐράω, ἐγκωμιάζω, προτρέπω.
Il terzo sesso
Πρῶτον μὲν γὰρ τρία ἦν τὰ γένη τὰ τῶν ἀνθρώπων, οὐχ ὥσπερ νῦν δύο, ἄρρεν καὶ θῆλυ, ἀλλὰ καὶ τρίτον προσῆν
κοινὸν ὂν ἀμφοτέρων τούτων, οὗ νῦν ὄνομα λοιπόν, αὐτὸ δὲ ἠφάνισται: ἀνδρόγυνον γὰρ ἓν τότε μὲν ἦν καὶ εἶδος καὶ
ὄνομα ἐξ ἀμφοτέρων κοινὸν τοῦ τε ἄρρενος καὶ θήλεος, νῦν δὲ οὐκ ἔστιν ἀλλ᾽ ἢ ἐν ὀνείδει ὄνομα κείμενον. Επειτα
ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδος στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ
σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσίν, καὶ πρόσωπα δύ᾽ ἐπ᾽ αὐχένι κυκλοτερεῖ, ὅμοια πάντῃ: κεφαλὴν δ᾽ ἐπ᾽ ἀμφοτέροις τοῖς
προσώποις ἐναντίοις κειμένοις μίαν, καὶ ὦτα τέτταρα, καὶ αἰδοῖα δύο, καὶ τἆλλα πάντα ὡς ἀπὸ τούτων ἄν τις εἰκάσειεν.
Επορεύετο δὲ καὶ ὀρθὸν ὥσπερ νῦν, ὁποτέρωσε βουληθείη: καὶ ὁπότε ταχὺ ὁρμήσειεν θεῖν, ὥσπερ οἱ κυβιστῶντες καὶ
εἰς ὀρθὸν τὰ σκέλη περιφερόμενοι κυβιστῶσι κύκλῳ, ὀκτὼ τότε οὖσι τοῖς μέλεσιν ἀπερειδόμενοι ταχὺ ἐφέροντο
κύκλῳ.
Il terzo sesso
Infatti inizialmente erano tre i generi degli uomini, e non come ora due, maschio e femmina, ma ne esisteva anche un
terzo unione (con le caratteristiche) di entrambi questi, del quale il nome è rimasto fino ad oggi, mentre il genere è
scomparso; infatti l’androgino era, allora, l’unione, sia per l’aspetto che per il nome, tra entrambi (i sessi), quello
maschile femminile; ora non esiste (più) ma il nome rimane nell’ignominia. Poi l’aspetto di ogni uomo era tutt’intero
rotondo, con dorso e fianchi a forma di cerchio, aveva quattro mani e gambe come le mani, e due volti su un collo
arrotondato, del tutto uguali; e aveva un’unica testa per entrambi i volti che giacevano opposti, e quattro orecchie, due
occhi e tutte le altre parti uno potrebbe immaginarle da queste. Camminava anche dritto, come ora, verso quale delle
due parti volesse; e quando iniziava a correre velocemente come i saltimbanchi a gambe levate danzano in giro, stando
sulle membra, otto allora, si spostava rapidamente ruotando in cerchio.
Pag 90, 56
εἰμί, πρόσειμι, ἀφανίζω, κεῖμαι, ἔχω, εἰκάζω, ἐφορεύω, βούλομαι, ὁρμάω, θέω, κυβιστάω, περιφέρω, εἰμί, ἀπερείδω,
φέρω.
εἰμί, τέμνω, ζητέω, καλέω, γίγνομαι, προσέχω, τρέπω, γίγνομαι, διώκω, εἰμί, φιλέω, χαίρω, συγκατάκειμαι, συμπλέκω.
Dolcezza dell’amore
Τῷ αὐτῷ δὴ καὶ ἡμεῖς χρησόμεθα τεκμηρίῳ περὶ ἔρωτα ὅτι ἁπαλός. οὐ γὰρ ἐπὶ γῆς βαίνει οὐδ᾽ ἐπὶ κρανίων, ἅ ἐστιν οὐ
πάνυ μαλακά, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς μαλακωτάτοις τῶν ὄντων καὶ βαίνει καὶ οἰκεῖ. Εν γὰρ ἤθεσι καὶ ψυχαῖς θεῶν καὶ ἀνθρώπων
τὴν οἴκησιν ἵδρυται, καὶ οὐκ αὖ ἑξῆς ἐν πάσαις ταῖς ψυχαῖς, ἀλλ᾽ ᾗτινι ἂν σκληρὸν ἦθος ἐχούσῃ ἐντύχῃ, ἀπέρχεται, ᾗ δ᾽
ἂν μαλακόν, οἰκίζεται. ἁπτόμενον οὖν ἀεὶ καὶ ποσὶν καὶ πάντῃ ἐν μαλακωτάτοις τῶν μαλακωτάτων, ἁπαλώτατον
ἀνάγκη εἶναι. Νεώτατος μὲν δή ἐστι καὶ ἁπαλώτατος, πρὸς δὲ τούτοις ὑγρὸς τὸ εἶδος. Οὐ γὰρ ἂν οἷός τ᾽ ἦν πάντῃ
περιπτύσσεσθαι οὐδὲ διὰ πάσης ψυχῆς καὶ εἰσιὼν τὸ πρῶτον λανθάνειν καὶ ἐξιών, εἰ σκληρὸς ἦν. Συμμέτρου δὲ καὶ
ὑγρᾶς ἰδέας μέγα τεκμήριον ἡ εὐσχημοσύνη, ὃ δὴ διαφερόντως ἐκ πάντων ὁμολογουμένως Ἔρως ἔχει: ἀσχημοσύνῃ
γὰρ καὶ Ἔρωτι πρὸς ἀλλήλους ἀεὶ πόλεμος. Χρόας δὲ κάλλος ἡ κατ᾽ ἄνθη δίαιτα τοῦ θεοῦ σημαίνει: ἀνανθεῖ γὰρ καὶ
ἀπηνθηκότι καὶ σώματι καὶ ψυχῇ καὶ ἄλλῳ ὁτῳοῦν οὐκ ἐνίζει Ἔρως, οὗ δ᾽ ἂν εὐανθής τε καὶ εὐώδης τόπος ᾖ, ἐνταῦθα
δὲ καὶ ἵζει καὶ μένει.
Dolcezza dell’amore
Anche noi allora utilizzeremo la stessa prova riguardo ad Eros per dire che è delicato. Infatti non si muove sulla terra né
sulle teste, che non sono molto morbide, ma si muove e abita sulle più morbide di tutte le cose esistenti. Infatti ha
stabilito la sua abitazione nei cuori e nelle anime degli dei e degli uomini, ma d’altra parte non senza distinzione in tutte
le anime ma se per caso ne incontra una che ha il carattere duro, la abbandona, se invece (ne trova) una dolce, ci abita. È
sempre a contatto dunque con i piedi e con tutto (il corpo) con le più tenere, tra le cose più tenere, è quindi
necessariamente molto delicato. Da una parte dunque è il più giovane e il più delicato, dall’altra inoltre è flessibile
d’aspetto. Infatti se fosse rigido non sarebbe capace di andare dappertutto né passare inosservato entrando e uscendo da
tutte le anime. Dell’armonia, della plasticità della sua natura, prova eclatante è la grazia che Eros possiede soprattutto,
tra tutte le cose, senza contrasto (volontariamente): infatti l’aspetto sgraziato e l’Eros sono sempre stati tra loro ostili.
Riguardo alla bellezza della carnagione si capisce dalla dimora del dio tra i fiori; su ciò che non fiorisce, sul fiore
appassito, con corpo, con l’anima, e con resto Eros non si posa, ma dove abbondano fiori e profumi, là si posa e rimane.
χράω, βαίνω, εἰμί, οἰκέω, ἱδρύω, ἔχω, ἐντυγχάνω, ἀπέρχομαι, οἰκίζω, ἅπτω, περιπτύσσω, λανθάνω, ἔξειμι, ἔχω,
σημαίνω, ἀνανθέω, ἐνίζω, ἵζω, μένω.
ἔχω, ἐπαινέω, φημι, εἰμί, γίγνομαι, ἀπεικάζω, ἀπεικάζω, γίγνομαι, εὑρίσκω, ἀπεικάζω.
La nascita di Eros
Οτε γὰρ ἐγένετο ἡ Ἀφροδίτη, ἡστιῶντο οἱ θεοὶ οἵ τε ἄλλοι καὶ ὁ τῆς Μήτιδος ὑὸς Πόρος. Επειδὴ δὲ ἐδείπνησαν,
προσαιτήσουσα οἷον δὴ εὐωχίας οὔσης ἀφίκετο ἡ Πενία, καὶ ἦν περὶ τὰς θύρας. Ο οὖν Πόρος μεθυσθεὶς τοῦ
νέκταρος— οἶνος γὰρ οὔπω ἦν—εἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελθὼν βεβαρημένος ηὗδεν. Η οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ
τὴν αὑτῆς ἀπορίαν παιδίον ποιήσασθαι ἐκ τοῦ Πόρου, κατακλίνεταί τε παρ᾽ αὐτῷ καὶ ἐκύησε τὸν ἔρωτα. Διὸ δὴ καὶ τῆς
Ἀφροδίτης ἀκόλουθος καὶ θεράπων γέγονεν ὁ Ἔρως, γεννηθεὶς ἐν τοῖς ἐκείνης γενεθλίοις, καὶ ἅμα φύσει ἐραστὴς ὢν
περὶ τὸ καλὸν καὶ τῆς Ἀφροδίτης καλῆς οὔσης. Ατε οὖν Πόρου καὶ Πενίας ὑὸς ὢν ὁ Ἔρως ἐν τοιαύτῃ τύχῃ
καθέστηκεν. Πρῶτον μὲν πένης ἀεί ἐστι, καὶ πολλοῦ δεῖ ἁπαλός τε καὶ καλός, οἷον οἱ πολλοὶ οἴονται, ἀλλὰ σκληρὸςτε
παρ᾽ αὐτῷ καὶ ἐκύησε τὸν ἔρωτα. Διὸ δὴ καὶ τῆς Ἀφροδίτης ἀκόλουθος καὶ θεράπων γέγονεν ὁ Ἔρως, γεννηθεὶς ἐν
τοῖς ἐκείνης γενεθλίοις, καὶ ἅμα φύσει ἐραστὴς ὢν περὶ τὸ καλὸν καὶ τῆς Ἀφροδίτης καλῆς οὔσης. Ατε οὖν Πόρου καὶ
Πενίας ὑὸς ὢν ὁ Ἔρως ἐν τοιαύτῃ τύχῃ καθέστηκεν. Πρῶτον μὲν πένης ἀεί ἐστι, καὶ πολλοῦ δεῖ ἁπαλός τε καὶ καλός,
οἷον οἱ πολλοὶ οἴονται, ἀλλὰ σκληρὸς καὶ αὐχμηρὸς καὶ ἀνυπόδητος καὶ ἄοικος, χαμαιπετὴς ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος, ἐπὶ
θύραις καὶ ἐν ὁδοῖς ὑπαίθριος κοιμώμενος, τὴν τῆς μητρὸς φύσιν ἔχων, ἀεὶ ἐνδείᾳ σύνοικος. Κατὰ δὲ αὖ τὸν πατέρα
ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος ὢν καὶ ἴτης καὶ σύντονος, θηρευτὴς δεινός, ἀεί τινας πλέκων
μηχανάς, καὶ φρονήσεως ἐπιθυμητὴς καὶ πόριμος, φιλοσοφῶν διὰ παντὸς τοῦ βίου, δεινὸς γόης καὶ φαρμακεὺς καὶ
σοφιστής: καὶ οὔτε ὡς ἀθάνατος πέφυκεν οὔτε ὡς θνητός, ἀλλὰ τοτὲ μὲν τῆς αὐτῆς ἡμέρας θάλλει τε καὶ ζῇ, ὅταν
εὐπορήσῃ, τοτὲ δὲ ἀποθνῄσκει, πάλιν δὲ ἀναβιώσκεται διὰ τὴν τοῦ πατρὸς φύσιν, τὸ δὲ ποριζόμενον ἀεὶ ὑπεκρεῖ, ὥστε
οὔτε ἀπορεῖ Ἔρως ποτὲ οὔτε πλουτεῖ, σοφίας τε αὖ καὶ ἀμαθίας ἐν μέσῳ ἐστίν.