Você está na página 1de 4

LA DINASTÍA JULIO-CLAUDIA

Acia Balba (sobrina de César) ─ Gayo Octavio



Octavio/G. J. C. Octaviano/O. AUGUSTO (27 a. C.) ─ Escribonia Octavia - Marco Antonio
(63 a. C.- 14 d. C.) │ ─ Livia Drusila ─ Tiberio Claudio │
│ │
Julia ─── TIBERIO Druso ─── Antonia
│ (42 a. CM- 37 d. C.) │
Julia Agripina ─ Germánico CLAUDIO (10 a. C. -54 d. C.)
│ (15 a. C.-19 d- C.)
G. J. C. CALÍGULA (12-41) Julia Agripina ─ Gneo Domicio Ahenobarbo

NERÓN (37-68)
─ CLAUDIO
Gayo Julio César Germánico:
- Tácito, Anales 73. 1 Funus, sine imaginibus et pompa, per laudes ac memoriam uirtutis eius celebre fuit. et erant qui
formam aetatem genus mortis, ob propinquitatem etiam locorum, in quibus interiit, magni Alexandri fatis adaequarent. 2
nam utrumque corpore decoro, genere insigni, haud multum triginta annos egressum, suorum insidiis externas inter gentes
occidisse: sed hunc mitem erga amicos, modicum voluptatum, uno matrimonio, certis liberis egisse, neque minus
proeliatorem, etiam si temeritas afuerit praepeditus que sit perculsas tot victoriis Germanias servitio premere.3 quod si
solus arbiter rerum, si iure et nomine regio fuisset, tanto promptius adsecuturum gloriam militiae, quantum clementia
temperantia, ceteris bonis artibus praestitisset.

“Su funeral, sin imágenes y sin pompa, fue célebre por sus elogios y el recuerdo de su valor. Y había quienes igualaran su
aspecto, su edad, cómo había muerto, incluso por la cercanía del lugar en que murió (Alejandro murió en Babilonia,
bastante más al Este, Germánico en Antioquía, sur de Capadocia), al destino de Alejandro Magno. Que ambos apuestos, de
ilustre linaje, sin haber pasado mucho de los 30 años, (Alejandro murió con 33 años, Germánico con 34) habían muerto
víctima de las intrigas de los suyos, entre pueblos extranjeros. Pero este fue cortés con sus amigos, moderado en sus
placeres, tuvo un solo matrimonio, hijos legítimos; y no fue un guerrero menos grande, aunque carente de temeridad, y se le
impidió reducir a la servidumbre a la Germania, que había abatido en tantas victorias. Porque si hubiese sido el único que
decidía, si hubiera tenido el poder y el nombre de rey, mucho antes habría igualado su gloria militar, aunque lo aventajaba
en clemencia, templanza y el resto de sus buenas cualidades. Su cuerpo, antes de ser cremado, se colocó durante algún
tiempo desnudo en el foro de Antioquía, lugar destinado a su sepultura. Y no quedó claro si mostraba signos de haber sido
envenenado; pues había distintas interpretaciones, ya que por un lado había compasión hacia Germánico y sospechas sin
confirmación; por otro, una inclinación más marcada hacia Pisón.

- Suetonio, Cal. 6 1 Romae quidem, cum ad primam famam ualitudinis attonita et maesta ciuitas sequentis nuntios
opperiretur, et repente iam uesperi incertis auctoribus conualuisse tandem percrebruisset, passim cum luminibus et uictimis
in Capitolium concursum est ac paene reuolsae templi fores, ne quid gestientis uota reddere moraretur, expergefactus e
somno Tiberius gratulantium uocibus atque undique concinentium: salua Roma, salua patria, saluus est Germanicus. 2 et
ut demum fato functum palam factum est, non solaciis ullis, non edictis inhiberi luctus publicus potuit durauitque etiam per
festos Decembris mensis dies.

“En Roma, cuando la población, atónita y entristecida ante la primera noticia de su enfermedad, esperaba noticias
posteriores, y de repente al anochecer alguien extendió el rumor, que fue creciendo, de que se había curado, corrieron hacia
el Capitolio con antorchas y víctimas, y casi echaron abajo las puertas del templo, para que nada retrasara su intento de dar
gracias a los dioses, Tiberio se despertó de su sueño con los gritos de los que se felicitaban y cantaban por todas partes:
“Roma se ha salvado, la patria se ha salvado, Germánico se ha salvado”. 2. Y cuando finalmente se hizo público que había
muerto, ningún cónsul, ningún edicto pudo parar el duelo público, que se prolongó incluso durante las fiestas de diciembre.”

Nerón Claudio Druso (desde el 4 d. C. Julio César Claudiano), gobernó y pacificó la provincia de Germania, por lo
que obtuvo el sobrenombre de Germánico. Hijo de Druso y Antonia, al morir su padre, Augusto hizo que su tío Tiberio lo
adoptara para colocarlo en la línea sucesoria (ni Augusto ni Tiberio tuvieron hijos varones. Al ser hijo adoptivo de Tiberio,
comenzó sus campañas militares junto a éste con poco más de 20 años. Cónsul en el 12, al año siguiente obtuvo el gobierno
de Germania. Sus soldados insistían en nombrarlo heredero por delante de Tiberio. Pero Augusto muere en el 14 d. C., y
Tiberio hizo que volviera a Roma para luego enviarlo a Oriente. En el 19, hizo un viaje de turismos por el Nilo sin permiso
de Tiberio. En Siria, se enfrenta con el gobernador Gneo Calpurnio Pisón, que actuaba como espía de Tiberio, y lo echa de
allí, pero al poco tiempo cae enfermo y muere en el 19. El condenado fue Pisón (senadoconsulto en Sevilla), que ya se había
suicidado. Su esposa Agripina acusó al propio Tiberio de haberlo mandado envenenar. Los herederos de Tiberio tenían que
haber sido tanto Calígula como Gayo, hijo de Druso, pero el senado inmediatamente se puso a los pies de Calígula.

Você também pode gostar