Σχετικά με το ζήτημα της ταυτότητας, παραθέτω τα λόγια του μεξικανού νομπελίστα Octavio Paz:

“[l]a literatura expresa a la sociedad; al expresarla, la cambia, la contradice o la niega. Al retratarla, la

inventa; al inventarla, la revela”. (Paz, Octavio. Tiempo nublado. Barcelona: Seix-Barral, 1983, p. 61).

Στην εκφώνηση σας παρατίθενται δύο στάσεις ως προς τη σχέση λογοτεχνίας/κοινωνίας και βάσει των όσων
μελετήσετε σχετικά με τα αντίστοιχα κινήματα για τα οποία γίνεται λόγος μπορείτε να τα κατατάξετε
αντίστοιχα στη μία ή στην άλλη στάση.
Το ζήτημα της "ταυτότητας" είναι κάτι ανοικτό από την πρώτη στιγμή της Κατάκτησης (αποτέλεσε όπως
γνωρίζετε "σοκ" και για τις δύο πλευρές), μέχρι και τις μέρες μας.
Το θέμα επομένως αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού από τους πρώτους cronistas μέχρι τους σπουδαίους
πνευματικούς Λατινοαμερικανούς της εποχής μας.
Έχει δε αποτελέσει βασικό θέμα σε όλα τα λογοτεχνικά είδη: ποίηση, θέατρο, μυθιστόρημα, δοκίμιο, από πολλές
απόψεις και οπτικές γωνίες: ιδεολογική, εθνική, κοινωνιολογική, αισθητική ως και ερωτικής επιλογής.
Ωστόσο, και ευτυχώς για όλους, εμείς θα επικεντρωθούμε στην εργασία σε δύο κινήματα, τον νατουραλισμό και και
τον ισπανοαμερικανικό μοντερνισμό.
Δεν είναι σκοπός του παρόντος μηνύματος, σε κάθε περίπτωση, να αποτελέσει αφορμή για ενδελεχή παρουσίαση των
χαρακτηριστικών των συγκεκριμένων κινημάτων και γι αυτό δεν θα επεκταθώ σε αυτά.

Κατά τα λοιπά, και δεδομένων όλων των παραπάνω, θεωρώ πως η εργασία, εφόσον τηρήσει όλα αυτά τα
κριτήρια, είναι το λιγότερο αντιμετωπίσιμη ως προς το βαθμό δυσκολίας της.
Εν κατακλείδι, μην λησμονείτε πως δεν βρίσκομαι απέναντί σας, αλλά πλάι σας προκειμένου να
ολοκληρώσουμε με επιτυχία (όπως την ορίζει και όπου την τοποθετεί ο καθείς εξ ημών) τον ακαδημαϊκό
αυτό κύκλο.