Richard Lavenham's 'Obligationes' - Paul Vincent Spade

FrancoAngeli srl
RICHARD LAVENHAM'S "OBLIGATIONES"

Author(s): Paul Vincent Spade
Source: Rivista Critica di Storia della Filosofia, Vol. 33, No. 2 (APRILE-GIUGNO 1978), pp.
224-241
Published by: FrancoAngeli srl
Stable URL: https://www.jstor.org/stable/44020759
Accessed: 02-04-2019 00:44 UTC
JSTOR is a not-for-profit service that helps scholars, researchers, and students discover, use, and build upon a wide
range of content in a trusted digital archive. We use information technology and tools to increase productivity and
facilitate new forms of scholarship. For more information about JSTOR, please contact support@jstor.org.
Your use of the JSTOR archive indicates your acceptance of the Terms & Conditions of Use, available at
https://about.jstor.org/terms
FrancoAngeli srl is collaborating with JSTOR to digitize, preserve and extend access to
Rivista Critica di Storia della Filosofia
This content downloaded from 136.167.3.36 on Tue, 02 Apr 2019 00:44:25 UTC
All use subject to https://about.jstor.org/terms
TESTI E DOCUMENTI
RICHARD LAVENHAM'S OBLIGAT I ONES
(Edition and Comments by Paul Vincent Spade)
The short text edited below is the eighth of Richard Lavenham's logical
tracts to appear recently in print 1. Lavenham, a late fourteenth century writer 2,
is on the whole a rather derivative writer. His Trac tatus de eventu futurorum 3,
for instance, is a short but clear account of Ockham's view on future contin-
gents 4. Again, his Insolubilia 5 is an exposition of Albert of Saxony's position
on the Liar and related paradoxes6.
In some respects, Lavenham's lack of originality is a virtue. His Obliga-
tioneSy for instance, edited below, is based in a loose way on Roger Swyneshed's
1 His De propositionibus modalibus and an incomplete version of his De propo-

sitionibus hypotheticis appeared in my The Treatises On Modal Propositions and On
Hypothetical Propositions by Richard Lavenham , « Mediaeval Studies », 35 (1973),
pp. 49-59. His Suppositions, Consequentiae, Tractatus exclusivarum , Exceptivae and
Tractatus qui differì et aliud nuncupatur were edited with a study in my Five Logical
Tracts by Richard Lavenham , in J. Reginald O'Donnell, ed., Essays in Honour of
Anton Charles Pegis (Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 1974), pp.
70-124. All of these texts were edited on the basis of the Sloane MS alone, the
contents of which were described in the first of these articles. The text of the De
propositionibus hypotheticis is completed, on the basis of the Venice MS, in my Notes
on Some Manuscripts of Logical and Physical Works by Richard Lavenham, Manu-
scripta, 19 (1975), pp. 139-146. This article also contains information on further MS
copies of several of Lavenham's works.
2 For a brief account of his life, see the introduction to The Treatises On Modal
Propositions ...
3 Item 21 in the Sloane MS; item 30 in the Venice MS. I am preparing an
edition of this tract.
4 See The Tractatus de praedestinatione et de praescientia dei et de futuris con -
tingentibus of William Ockham, Philotheus Boehner, ed. (St. Bonaventure, N. Y.:
The Franciscan Institute, 1945), and William Ockham: Predestination, God's Fore-
knowledge and Future Contingents, Marilyn McCord Adams and Norman Kretz-
mann, trs. (New York: Appleton - Century - Crofts, 1969).
5 Item 23 in the Sloane MS; item 16 in the Venice MS. I am preparing an edi-
tion of this text.
6 See Albert of Saxony, Perutilis logica, VI, 1 (Venice 1518), fols. 43 rb- 46 va.
See also my The Mediaeval Liar: A Catalogue of the Insolubilia-Literature (Toronto:
Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 1975), items LVI and LXIII.
" OBLIGATIONES " 225
tract 7. Now Swyneshed's text is a very

its influence and popularity, which were
readers a hard time. Lavenham's tract
straightforward. It provides, therefore,
duction to, Swyneshed's more extended t
The defining feature of Swyneshed's
clusion8, repeated by Lavenham below,
both conjuncts of a conjunction, it does
whole conjunction, and given that one h
for that reason concede either of the dis
used here, the rationale for this conclusi
obligationes-iitzt&xmzy and indeed the qu
were all about, are discussed in my editi
reader is referred 9.
Lavenham's text is edited below on t
•which I know 10 :
L. London, British Museum, MS Sloan

M. Oxford, Magdalen College, MS 92,
V. Venice, San Marco, MS Z 300 (18
All three MSS appear to be from the
as the basis for the edition, both because
and most reliable text, and also for the s
basis for the editions of other logical wor
MSS M and V are clearly related, as a g
They frequently agree, against the readi
omit pars. 28-33 and pars. 37-38 of th
more reliable. V does, however, occasio
forms of ' propono ', a confusion not fou
In the edition, I have followed L where
even in some cases where a variant readi
are signalled in the notes. Since the te
three MSS, I have noted all variants, in
order to document more fully the clos
•exceptions: I have not noted the distinct
the distinction between forms of ' iste ' a
7 See my Roger Swyneshed's Obligatione

d'histoire doctrinale et littéraire du moye
will by referred to below by Swyneshed, fo
8 Swyneshed, par. 32.
9 See above, n. 7.
10 See Notes on Some Manuscripts ..., item
11 Except in par. 15, where the sense of t
V against those in both L and M.
226 RICHARD LAVENHAM
trivial and without significance for determin

I have inserted in the notes references t
document my claim that Lavenham's tract re
have also inserted comments here and there
to point out other matters of note.
I have examined the MSS in microfilm co
been normalized to that of Thesaurus linguae
graphs is mine.
( OBLIGATIONES RICHARDI LAVENHAM)
( 1 ) Obligatio est oratio mediante qua aliquis 13 tenetur affirmative

vel negative respondere ad obligátům 14. Et in arte obligatoria sunt variae
regulae obser- (L 18 r) vandae quarum prima est haec 15: In 16 tres tantum
sunt species obligations, videlicet, positio, impositio, depositio 17 .
(2) In prima specie obligationis et in secunda totum illud quod re-

manet praeter signum obligationis dicitur esse 18 obligátům 19 . Exemplum
primi: Pono quod omnis homo sit Oxoniis. Haec propositio ' Omnis homo
est Oxoniis ' est obligátům. Exemplum secundi: Impono quod ' a ' praecise
significet 20 quod 21 deus est 22 . Hoc totum «'a' praecise significet 23 quod
deus est » est obligátům.
(3) Sed in tertia specie obligationis contradictorium depositi dicitur

esse24 obligátům25. Exemplum: Depono, scilicet26, istam ' Nullus homo
currit ' Haec propositio ' Aliquis homo currit ' est obligátům.
12 Note also the explicit in V. Cf. below, n. 233.

13 aliquis/ quis M.
14 See Swyneshed, par. 6.
15 est haec/ haec est V.
16 Om. In MV.
17 See Swyneshed, pars. 3 & 16.
18 Om. esse MV.

20 praecise significet/ significet praecise MV.
21 Om. quod M.
22 Swyneshed uses the same example, ibid.
23 praecise significet/ significai praecise MV.
24 Om. esse MV.
25 Swyneshed, ibid., holds that in a depositio both the depositum and its con-
tradictory opposite are obligātā.
26 scilicet/ tibi MV. (The reading in MV is probably preferable).
"OBLIGATIONES" 227
(4) Et notandum quod to tum agg

propositione posita dicitur positio,
rit ' Hoc to tum « Pono tibi istam
totum aggregatum ex signo obliga
esse 28 impositio, ut impono 29 quod
homo est asinus. Hoc totum « Imp
ficet 33 quod homo est asinus » est im
obligationis et propositione deposita
' Tu es Romae ' Hoc totum « Depon
depositio 34.
(5) Secunda regula est haec: Nulla piopositio necessaria vel impossi-
bilis est ponibilis vel deponibilis sed solum propositio contingens est po-
nibilis vel35 deponibilis36. Et propositio contingens est37 illa propositio
quae potest (V 22 va) esse vera vel38 falsa sua significatione primaria re-
manente. Unde si ponatur quod homo sit 39 asinus vel deponatur ista * Deus
est 9 , negatur talis casus quia propositio necessaria et 40 propositio 41 impos-
sibilis non sunt ponibiles nec deponibiles.
(6) Tertia regula: Omne positum et admissum quando non est per-
27 ex/ est M.
28 Om. esse MV.
* Add. tibi V.
31 Om. quod M.
32 Add. tibi V.
34 See Swyneshed, pars. 9 & 11. In par. 11 Swyneshed says that «obligatio est
totum aggregatum ex signis obligationis et obligāto », but does not treat the three
species separately as Lavenham does here.
35 vel/ et M.
36 See Swyneshed, pars. 18-20. In par. 18 Swyneshed remarks that « omnis pro-
positio ad quam extra tempus obligationis propter mutationem ex parte rei est va-
rianda responsio est ponenda vel deponenda », and in par. 19 he observes that these
are exactly the contingent propositions. In par. 19 he says that « nulla propositio ad
quam extra tempus obligationis propter mutationem factam ex parte rei non est va-
rianda responsio est ponenda vel deponenda », and in par. 20 these propositions are
identified as exactly the necessary and impossible propositions.
37 propositio ... est/ est propositio contingens MV.
38 vel/ et etiam MV.
39 sit/ est M.
40 et/ vel M.
41 Interi, propositio L.
228 RICHARD LA VENHAM
tinentia obligationis vel repugnantia positio

documque est pertinetitia obligationis v
dendum est ad obligátům sicut per illud pr
(7) Pertinentia obligationis est quando

si tio sit posita vel admissa vel obligātā. U
sit tibi positum tunc haec propositio ' Tu
obligationis. Et ideo respondendum est a
cipaliter concipit 44 .
(8) Repugnantia positionis est quando

sequitur45 obligāti in bona consequen
nulla sit obligatio 46 tibi facta 47, ista to
nulla sit obligatio tibi facta ' infert contrad
« Pono 51 quod nulla sit obligatio 52 ; er
et si aliqua est positio 54 tibi facta (L 18 v)
Et ideo est repugnantia inter obligátům
sic est, respondendum est ad obligátům
cipitur56. Unde quandocumque propositio
tionis vel cum repugnantia positionis h
positionem obligātām in eo quod est obli
cedere earn 58 , si est falsa debet negare ea
42 See Swyneshed, par. 62: « Omne positum

non repugnans positioni in tempore positionis
without the « non repugnans » clause, are give
(par. 123).
43 See Swyneshed, pars. 63-64, where he say
ded to « sicut ad impertinens ». See below, n.
44 concipit/ concipitur L. See Swyneshed, pa
45 contradictorium sequitur/ sequitur contra
46 sit obligatio/ obligatio sit M.
47 facta/ posita M.
48 positio/ propositio V.
49 Otn. Pono M.
50 sequitur/ se V.
51 Om. Pono V.
52 sit obligatio / obligatio sit M. Add. tibi facta MV.
53 est positio/ positio est M.
54 Om. positio M.
55 et ... aliqua/ aut V .
57 obligātā/ obligātām V.
s« Add. et MV.
"OBLIGATIONES" 229
(9) Quarta regula: Omne sequens e

nentia obligationis nec repugnantia
repugnans est negandum61. Exemplu
rit ' (V 22 vb) et postea proponatur 6
denda est (M 163 v) quia sequitur ex
sequitur « Omnis homo currit; ergo
proponatur 63 ista ' Aliquis homo
obligāto.
(10) Quinta regula64: Omnis propositio impertinens et vera est con-

cedenda, omnis propositio impertinens et falsa est neganda, et omnis pro-
positio impertinens et dubia est dubitanda65. Propositio impertinens est
quae nec sequitur ex obligāto nec ei répugnât in bona consequentia66.
Unde si ponatur ista ' Omnis homo currit ' et postea proponatur 67 4 Tu es
homo ' ista est concedenda quia impertinens 68 et 69 vera. Nam impertinens
est quia non sequitur « Omnis homo currit; ergo, tu es homo » nec répu-
gnât. Propositio 70 pertinens est quae sequitur ex obligāto vel ei répugnât 7l.
(11) Ex ista quinta regula sequuntur duae conclusiones quarum prima

est haec72: Propter concessionem 73 partium copulativae non est tota copu-
59 ex/ est M.
60 Om. est M.
61 See Swyneshed, pars. 67-68.
62 proponatur/ ponatur V.
64 Add. est V.
65 See Swynesheďs suppositions 10-12, pars. 23 & 29-30. There Swyneshed says
that impertinent propositions known to be true are to be conceded, and those known
to be false are to be denied, while those which are doubtful are to be doubted. This
seems to be the import of Lavenham's rule too, despite the carelessness of his
wording. 1 - 1
66 nec ... consequen
par. 8: « Propositio
est concedenda nec
pars. 34-3 5, 67-68,
67 proponatur/ po
68 Add. est MV.
69 Om. et M.
70 Om. Propositio M.
71 See Swyneshed, par. 7 : « Propositio pertinens est propositio non obligātā quae,
qualitercumque significet, propter obligátům est concedenda vel neganda ». Cf. the
comment above, n. 66.
72 est haec/ haec est V.
73 concessionem/ conclusionem M.
lativa concedenda 74 . Propter concessionem

pars ejus 76 concedenda 77 . Illae duae conclu
gationem faciliter respondetur sub tali cau
Ponatur quod omnis homo currat 79 . Deinde
est concedenda quia posita et admissa sine pe
repugnantia positionis 81 . Deinde si proponatu
neganda quia est impertinens et falsa et omnis
quintam regulam.
(12) Sed si 84 proponatur ista 4 Tu es hom

est impertinens et vera et omnis talis est c
regulam. Sed si proponatur ista 4 Tu es hom
lativa est neganda quia répugnât obligāto et
cundum quartam regulam
(13) Sed si arguitur87 sic « Omnis homo cu

tu curris » concedatur consequentia et negat
sed pro tota copulativa. Nam prima pars copu
homo currit ' non est neganda eo quod est 8
secunda pars non 92 est neganda 9J, videlic
74 Add. Secunda est V.

75 Add. alicujus V.
76 pars ejus/ ejus pars MV.
77 For these two rules, see Swyneshed, par. 32. On the rationale for the first
<rule, see my remarks in Roger Swyneshed' s Obligationes ..., n. 97 to par. 101.
78 declarantur/ declaratur LV.
79 currat/ currit M.
81 See above, rule 3, par. 6.
83 Om. qui ... neganda V.
84 Om. Sed si V.
85 Om. talis V.
86 quartam regulam/ quintam regulam L, corr. ex quintam regulam M.
87 arguitur/ arguatur MV.
88 Add. et MV.
89 eo ... est/ quia M.
90 posita ... admissa/ obligátům V .
91 Et/ Nec V.
92 Om. non V .
^ non ... neganda/ concedendum M.

94 videlicet, tantum (?) V.
"OBLIGATIONES" 231
est (V 23 ra) impertinens et vera. E

cet 96 , ' Omnis homo currit et tu es
copulativa (L 19 r) est impertinens
sit impertinens patet quia non sequi
consequentia99. Nam non sequitur «
currit et tu es homo » quia casu pos
et consequens falsum. Ponatur enim
non sis. Nec ista copulativa est rep
prima parte. Cum ergo ista copulat
pars 102 est 103 concedenda patet qu
quod propter concessionem partium
concedenda.
(14) Sed cum ista copulativa, vide

homo ' 104 sit neganda, oportet quod
dum, videlicet, ' Non omnis homo 106
constat quod haec disjunctiva ' N
homo ' non est concedenda pro pri
tradictorium obligāti, nec pro secun
falsa. Et sic patet declaratio secunda
concessionem disjunctivae non est a
(15) Item, ponatur quod tu respon

sitionem tibi propositam 109. Dein
95 ista tota/ tota illa M, tota ista V.

96 Om. videlicet MV.
97 ista tota/ tota illa M , tota ista V.
98 Add. enim MV.
99 nec ... consequentia/ in bona consequentia nec répugnât M, in bona conse
quentia nec ei répugnât V.
100 antecedens est/ est antecedens MV.
101 Om. est M.
102 ejus pars/ pars ejus MV.

103 Om. est M.
104 Om. homo V.
105 sit/ est V.
106 Om. homo L.
i°7 Add. parte MV.

108 Add. secunda pars MV.
109 propositam/ positam LM. ( 4 Propositam with V, is the preferred reading-
here. The force of the illustration rests on the fact that ' Homo est asinus ' is pro-
posita. It is not posita. On the difference, see the introduction to my Roger S wy tie-
shed's Obligationes).
est neganda eo quod est 110 falsa et imp

respondeas 111 negative ad istam proposi
répugnât obligāto 112. Postea proponatur
tive ' 113. Haec 114 est neganda 115 quia 116
per tinens est quia non sequi tur « Tu respo
positionem tibi propositam 117; ergo, tu re
positionem * Homo est asinus ' » quia ca
verum et consequens falsum. Nam suppo
est asinus ' non esset 118 tunc est anteceden
(16) Sed si arguitur ( V 23 rb) sic in co

istam propositionem 120 et non respondes a
des ad istam affirmative * concedatur conse
pro neutra 123 parte sed pro tota copula
prima pars hujus copulativae est impertinen
impertinens et vera est concedenda secu
secunda parte est copulativa neganda eo
omne sequens 126 ex obligāto 127 est conced
lam. Et tamen m ista copulativa est negan
110 Om. est MV.
111 respondeas/ respondes MV.

112 Add. posteriori L.
113 ad ... affirmative/ affirmative ad illam MV.
»4 Add. etiam MV.
115 est neganda/ neganda est V.
116 Add. non M (perhaps deleted).
117 propositam/ positam LM.
118 ' Homo ... esset/ non esset ' Homo est asinus ' M.
119 Om. Nam ... falsum V.
120 Tu ... propositionem/ Ad illam propositionem respondes V.
121 Add. propositionem ad illam propositionem M.
122 negatur/ negetur M.
123 Add. tarnen MV.
124 Om. et vera M.
125 Note that, whereas 4 Tu respondes ad istam affirmative ' does not follow from
the obligátům , as argued in par. 15, ' Non respondes ad istam negative ' does. For
if you respond affirmatively to every proposition proposed to you, then if this propo-
sition is proposed to you, you respond to it affirmatively, and not negatively. And
if it is not proposed to you, you do not respond to it at all, and so a fortiori not
negatively. In either case, then it follows that you do not respond to it negatively.
126 Add. est o M.
127 Om. et ... obligāto L.
™ Add. tota V.
istam propositionem et non respondes

impertinens obligāto 131 et falsa.
(17) De pertinentia obligationis su

4 Tu curris ' sit tibi positum. Deinde p
Contra: Omne positum et admissum e
est 134 positum et admissum; ergo, es
dendo consequentiam et negando majo
positum et admissum sine pertinenti
dendum. Sed ista proposi tio * Tu curr
gationis et ideo respondendum est ad i
cipaliter concipitur.
(18) Similiter ponatur quod 4 Omni

quod 4 Tu curris ' sit impertinens illi et
4 Omnis homo currit ' Negatur. Et si
rit ' est obligátům; ergo, est conceden
tiam. Sed oportet addere quod 4 Omnis
pertinentia obligationis, et cetera, quod 1
(19) De repugnantia positionis sunt

sit tibi positum. Deinde proponatur 138 4
Contra: Omne 140 positum et admissu
concedendum; sed praedicta proposi
Hic 141 concedendo consequentiam et n
concedo quod omne positum et admis
129 est ... negative/ videlicet, 4 Tu respon

spondes ad illam negative ' est neganda MV
mative L.
130 quia/ eo quod MV.

131 It is impertinens because it is not repugnans and does not follow from the
obligátům without an additional premiss that the proposition is proposed to you.
132 Negetur/ Negatur MV.
133 Add. sed MV.
u* Add. tibi V.
135 Add. negando M.
136 proponatur/ si proponatur M , si proponitur V.
137 Add. tarnen MV.
138 proponatur/ proponitur V.
139 est/ sit L.
140 Add. tibi MV.
141 Add. dico MV.
et 142 sine repugnantia positionis est conceden

proposito. Nam quando ponitur quod nihil
situm répugnât positioni 145 quia ista duo rep
sit tibi positum ' et ' Nihil est tibi positum
ad positum sicut mens concipit 148, sicut dict
(20) Similiter ponatur quod omnis homo

fiat. Admittatur casus. Deinde proponatur '
obligatio tibi fiat150. Negatur ista quia in
tioni 151 . Et ideo respondendum est ad positu
sitatem.
(21) Imposi tio est obligatio mediante qu

imponitur ad significandum 152 , ut impon
converta tur cum ista dictione 153 ť asinus
positio ' Deus est ' significet praecise quod
tales impositiones sunt admittendae pro e
vel scriptus significat ad placitum 155. Et
vel scripta significat ad placitum.
(22) Et sciendum est 156 quod in position

servandae: Non propter impositionem alicu
dum est responsio ad illam varianda 158. U
142 Om. et M.
143 Om. concedendum M.
i" Om. in L.
145 positioni/ positi L.

146 Interi. Pono L.
147 Om. quod L.
148 concipit/ concipitur L.
149 Add. et nulla M.
īso fiat/ fit V, sit M.
151 positioni/ posito L.
152 See Swyneshed, par. 33: « Impositio est obligatio mediante qua complexum
vel incomplexum imponitur ad significandum ».
153 ista dictione/ ilio termino MV.
154 Om. haec V.
156 Om. est M.
157 So in all MSS. The sense requires in impositione.
158 varianda/ variandam LV. See Swyneshed's eighth suppostion (second form),
par. 21.
159 imponebatur/ imponatur MV.
quod haec propositio 4 Deus est ' 160 sign

positione 4 Homo est asinus ' non tarn
responsio varianda ad istam propositio
propositio est simpliciter concedenda e
infra.
(23) Secunda regula: Omne sequens ex obligāto ex impositione est

concedendum et omne repugnans 163 negandum 164. Unde supponatur 165 quod
haec propositio 4 Homo est asinus ' significet convertibiliter cum ista pro-
positione 4 Deus est ' Et postea proponatur « 4 Homo est asinus ' ( V 23 vb)
est verum ». Concedenda 166 est quia sequitur ex obligāto per impositionem.
(24) Impono quod in omni propositione falsa in qua ponitur 4 a 9

quod significet hominem 167 solum, et 168 quod in omni propositione vera
in qua ponitur 4 a 9 quod 169 significet asinum solum, et quod in omni pro-
positione dubia in qua ponitur 4 a 9 quod 170 significet convertibiliter cum
hoc disjuncto 4 homo vel non homo ' 171 . Quo casu imposito 172 et admisso
propono tibi 4 Homo est 173 a 9 . Si dubitetur, contra: Si haec propositio est
dubia, etiam 174 in omni propositione dubia 175 in qua '¿z'176 ponitur ' a 9
significai convertibiliter cum hoc disjuncto 4 homo vel non homo'; ergo,
cum in 177 hac propositione 178 4 a 9 ponitur, 4 a 9 179 significai convertibiliter
160 Om. est M.

161 Om. est M.
162 sic/ sicut L.
163 Add. est V.
164 See Swyneshed, pars. 34-35, where he adds the phrase « sine obligatione ad
hoc pertinente ». See above, par. 6.
165 supponatur/ si imponatur MV. (The reading in MV is probably to be pre-
ferred).
166 Concedenda/ concedendum MV.
167 Om. hominem M.
168 Om. et M.
169 Om. quod MV.
170 Om. quod MV.
171 Swyneshed considers the same example, and delivers the same verdict, in his
pars. 39-46.
172 imposito/ supposito MV.
173 Om. 'Homo est L.
174 etiam/ et MV.
175 Om. dubia V.
™ Om. ' a > V.
177 Om. in V.
178 Om. hac propositione M.
™ Om. 'a' MV.
cum hoc disjuncto 4 homo vel non homo

(L2 Or) vera de disjuncto extremo 4 Ho
ergo, haec praedicatio est vera 4 Homo est
(25) Si ergo concedatur 181 'Homo est
est vera quia tu concedis illam et non es ob
respondes. Sed in omni propositione vera
4 a 9 183 significai 184 praecise asinum; ergo,
praecise asinum 185 ; et si sic, ergo verum
Patet consequentia cum majori. Et minor 18
(26) Si ergo negatur quod homo est a

non negas illam nisi quia ista est falsa; erg
tra: Haec est falsa; et 'a' ponitur in ista; e
cise hominem. Si negatur consequentia, co
tione falsa in qua ponitur 4 a ' ipsum 4 a 9
sed haec propositio 4 Homo est a 9 est proposi
ergo, in hac 4 a 9 solum significat homin
syllogistica est 192, et major est partícula 193
et vera; ergo, et cetera.
(27) Pro isto194 dico admitiendo casum et negando 195 quod homo
est a , quia ista propositio foret neganda extra tempus obligationis et non
propter impositionem propositionis ad significandum est responsio 196 ad
illam varianda. Et concedo quod ista est falsa. ( V 24 ra) Et quando sic
Sed/ Et V.
īsi Add. quod MV.
182 Interi, vera M.
183 Om. ipsum ' a 9 V.

184 Add. praecise L (perhaps deleted).
185 Om. ergo ... asinum MV.
18 6 in marg. verum L.
187 Om. est L. Add. quod MV.
i88 Add. patet MV.
189 Om. ergo ... falsa M.
190 Add. ergo, ' a 9 significat hominem solum L.
191 Add. patet consequentia V.
192 Om. est V.
193 Add. est partícula M.
194 isto/ istis MV.
195 negando/ nego V.
196 responsio/ propositio V.
' ' OBLIGATIONES " 237
arguitur « īsta est falsa; et 4 a ' ponitur in

significai solum hominem » negatur conse
nem 199 quando sic arguitur « In quacu
ponitur 4 a ' ipsum 4 a ' significai homin
4 Homo est a ' est propositio falsa in qua pon
hie dico concedendo consequentiam et nega
sed pro tota copulativa quia tota copulativa
falsa. Et per hoc patet responsio, et cetera 2Q
(28) Impono quod ista propositio 4 Tu

ista propositione impossibili 4 Homo est as
Omnis propositio in voce vel in scripto si
ista propositio 4 Tu es homo ' est proposi
solum significai ad placitum. Et si sic, erg
gnificandum convertibiliter cum qualibet
casus tunc propono tibi istam 4 Tu es hom
tempus obliga tionis ista fuit concedenda; s
sitionis ad significandum non est responsio
regulas; ergo, adhuc ista est concedenda
homo ' tunc arguo sic: Ista propositio ť T
propositione falsa et impossibili; sed omni
est a te neganda; ergo, ista propositio 4 T
(29) Solutio: Admittatur casus et conc
Et tunc ad ultimum argumentum dico co
gando antecedens pro neutra parte sed pro
quia illa sequitur ex obligāto. Nec pro min
vera. Sed pro tota copulativa quia tota cop
et falsa
(30) (L 20 v) Impono quod ista propositio 4 Tu es Romae ' significet

convertibiliter cum ista propositione necessaria 4 Deus est ' Deinde pro-
197 Om. in ... ergo M.

198 in ... ' a V i a9 in illa V .
199 propositionem/ probationem M.
200 Om. 'a' V.
201 Om. quia ... copulativa M.
202 Om. et cetera M. MV omit ail pars. 28-33.
203 varianda/ variandam L.
204 It is impertinens because the second conjunct is impertinens. It is false be-
cause the first conjunct is false. ' Tu es homo ' is not really « convertible » with
i Homo est asinus ' ; it is only assumed to be convertible in the obligatio.
pono tibi istam 4 Tu es Romae ' Si negatur

es Romae ' convertitur cum propositione n
denda. Si negatur consequentia, contra: Ist
convertitur cum ista propositione necessa
saria est a te concedenda; ergo, ista propo
concedenda.
(31) Solutio: Admittatur casus et negatu

quia extra tempus obligationis illa foret n
nem propositionis ad significandum non e
Et tune ad ultimum argumentum dico con
gando antecedens pro neutra parte sed pro
lativa est impertinens obligāto et falsa.
(32) 4 Tu es asinus ' proba tur sic: Impo

nus ' significet convertibiliter cum isto ter
contra: Omnis propositio in voce vel in sc
tum; sed iste terminus 4 asinus ' est propos
ergo, solum significat ad placitum; ergo, p
tuere illum ad significandum convertibilit
admittatur casus tunc propono tibi istam
tunc habetur propositum. Si negatur, co
asinus. Si negatur consequentia, contra: H
ad reliquum; ergo, ista consequentia est bo
convertibili ad reliquum probatur quia subj
vertuntur et praedicata illarum convertun
utraque propositio est singularis; ergo, ist
Si negatur quod praedicata illarum conver
4 homo ' et iste terminus 4 asinus ' conver
unius propositionis et alter terminus est prae
ergo, praedicata istarum convertuntur.
(33) Solutio: Admittatur casus et neg

negatur ista consequentia 4 Tu es homo; e
quod ibi arguitur ab uno convertibili ad rel
quando sic arguitur quod iste terminus 4 as
convertuntur et unus est praedicatum uniu
dicatum alterius propositionis, ergo, et cet
205 The text seems to confuse ' propositio ' and

ought to have said is that vocal and written term
is one of them.
"OBLIGATIONES" 239
nego antecedens pro neutra parte se

tiva est impertinens obligāto et 206
non est neganda quia sequitur ex ob
pars copulativae est neganda eo quo
(34) Positio est obligatio mediante
affirmative ad obligátům 208. Et ex
nem209. In hac specie obligationis su
quibus omnibus fit211 mentio superiu
(35) Et sciendum pro regula quod

ponibilis et omnis212 hypothetica co
temporalis, est ponibilis213. (L21r)
nec causalis 214. Unde si ponatur qu
negatur casus quia est conditionalis
si homo217 currat animal218 curra
necessaria et nulla propositio neces
deponibilis 2l9, sicut patet ex secunda
206 et/ est L.

207 aliquis/ quis M.
209 See above, pars. 2-20. Lavenham se
obligatio and as the paradigm or general
since positio was taken by many authors
sion in Roger Swynesheďs Obligationes.
210 Om. multae V.
2" fit/ sit MV.
212 Om. omnis V.
213 See above, par. 5.
214 The reason for excluding conditionals and causals is presumably that true con-
ditionals and causals are necessary, and false ones impossible. And necessary or im-
possible propositions cannot be posit a or deposita. In his De propositionibus hypo-
theticis, par. 2 (edited in The Treatises On Modal Propositions ..., p. 57) Lavenham
explicitly makes the claim that true conditionals are necessary and false ones impos-
sible. He does not, however, explicitly say this about causals. (See ibid., pars. 5-6,
pp. 58-59, and the continuation of par. 6 in Notes on Some Manuscripts ... , under
item 3).
215 Om. si M.
216 imponibilis/ impossibilis MV. (The reading in MV is preferable here).

217 homo/ animal L.
218 animal/ homo L.
219 Om. vel deponibilis V.
220 Om. et cetera MV.
(36) Depositio est obligatio mediante qua 2

dere negative ad depositum 223 ut, si dep
admittatur casus. Deinde si proponatqr i
depositio est obligatio 224 mediante qua a
gative ad depositum. Deinde, si proponatur
rit ' concedatur 227 quare quia est obligá
quod contradictorium depositi est obligát
(37) Item, sciendum est pro regula quo
positions tunc respondendum est ad oblig
concipitur. Et est repugnantia deposition
positionis quando obligátům répugnât dep
tibi istam 4 Aliquid est tibi positum ' D
tibi positum ' Si concedatur, tunc sic: N
est depositio tibi facta Et tunc ultra
ergo, tu non es obligātus per depositionem
gatur ista 4 Nihil est tibi positum ', cont
tione et semper obligátům in depositione
propositio est concedenda.
(38) Solutio: Admittatur casus et nega
tum ' Et quando sic arguitur « Ista est o
221 Om. qua V.

222 aliquis/ quis MV.
224 obligatio/ aro(?) M.
225 aliquis/ quis MV.
2* ista/ tibi V.
227 concedatur/ conceditur V.
228 ista specie/ depositione M. MV omit all
229 depositioni/ depositi L. See Swyneshed,
230 This illustrates again how Lavenham tr
obligatio. See above, n. 209. If depositio were n
would fail.
231 But the fact that it is false is by itself
false propositions may be conceded in the cour
cannot concede 1 Nihil est tibi positum ' is tha
as the argument shows, and so one must reply
232 Note that here Lavenham seems to allow
the depositum but also the depositum itself
minor premiss of the consequence seems once
former that is obligátům. See above, par. 36.
reply in par. 38, Lavenham does not deny this
per obligátům in depositione est conce

quentia et negatur minor. Immo dico q
depositionis tunc non est respondendu
concipitur.
Expliciunt obligationes compendiose

torem Lavenham ordinis Carmelitarum
233 Expliciunt ... C. / Expliciunt obligation

diose extractae ab obligationibus Suynshef
is not clear. Perhaps it refers to the scribe,
On Modal Propositions ..., pp. 50 & 51, n. 2

Richard Lavenham&#39;s &#39;Obligationes&#39; - Paul Vincent Spade

Enviado por

Dados do documento

Direitos autorais

Formatos disponíveis

Compartilhar este documento

Compartilhar ou incorporar documento

Opções de compartilhamento

Você considera este documento útil?

Este conteúdo é inapropriado?

Direitos autorais:

Formatos disponíveis

Richard Lavenham&#39;s &#39;Obligationes&#39; - Paul Vincent Spade

Enviado por

Direitos autorais:

Formatos disponíveis

FrancoAngeli srl

RICHARD LAVENHAM'S "OBLIGATIONES"

RICHARD LAVENHAM'S OBLIGAT I ONES

(Edition and Comments by Paul Vincent Spade)

1 His De propositionibus modalibus and an incomplete version of his De propo-

tract 7. Now Swyneshed's text is a very

L. London, British Museum, MS Sloan

7 See my Roger Swyneshed's Obligatione

trivial and without significance for determin

( OBLIGATIONES RICHARDI LAVENHAM)

( 1 ) Obligatio est oratio mediante qua aliquis 13 tenetur affirmative

(2) In prima specie obligationis et in secunda totum illud quod re-

(3) Sed in tertia specie obligationis contradictorium depositi dicitur

12 Note also the explicit in V. Cf. below, n. 233.

19 See Swyneshed, par. 4.

(4) Et notandum quod to tum agg

tinentia obligationis vel repugnantia positio

(7) Pertinentia obligationis est quando

(8) Repugnantia positionis est quando

42 See Swyneshed, par. 62: « Omne positum

(9) Quarta regula: Omne sequens e

(10) Quinta regula64: Omnis propositio impertinens et vera est con-

(11) Ex ista quinta regula sequuntur duae conclusiones quarum prima

lativa concedenda 74 . Propter concessionem

(12) Sed si 84 proponatur ista 4 Tu es hom

(13) Sed si arguitur87 sic « Omnis homo cu

74 Add. Secunda est V.

^ non ... neganda/ concedendum M.

est (V 23 ra) impertinens et vera. E

(14) Sed cum ista copulativa, vide

(15) Item, ponatur quod tu respon

95 ista tota/ tota illa M, tota ista V.

102 ejus pars/ pars ejus MV.

i°7 Add. parte MV.

est neganda eo quod est 110 falsa et imp

(16) Sed si arguitur ( V 23 rb) sic in co

110 Om. est MV.

111 respondeas/ respondes MV.

istam propositionem et non respondes

(17) De pertinentia obligationis su

(18) Similiter ponatur quod 4 Omni

(19) De repugnantia positionis sunt

129 est ... negative/ videlicet, 4 Tu respon

130 quia/ eo quod MV.

et 142 sine repugnantia positionis est conceden

(20) Similiter ponatur quod omnis homo

(21) Imposi tio est obligatio mediante qu

(22) Et sciendum est 156 quod in position

145 positioni/ positi L.

quod haec propositio 4 Deus est ' 160 sign

(23) Secunda regula: Omne sequens ex obligāto ex impositione est

(24) Impono quod in omni propositione falsa in qua ponitur 4 a 9

160 Om. est M.

cum hoc disjuncto 4 homo vel non homo

(26) Si ergo negatur quod homo est a

183 Om. ipsum ' a 9 V.

arguitur « īsta est falsa; et 4 a ' ponitur in

(28) Impono quod ista propositio 4 Tu

(30) (L 20 v) Impono quod ista propositio 4 Tu es Romae ' significet

197 Om. in ... ergo M.

pono tibi istam 4 Tu es Romae ' Si negatur

(31) Solutio: Admittatur casus et negatu

(32) 4 Tu es asinus ' proba tur sic: Impo

(33) Solutio: Admittatur casus et neg

Richard Lavenham's 'Obligationes' - Paul Vincent Spade

Richard Lavenham's 'Obligationes' - Paul Vincent Spade