PASASALAMAT

Taos-pusong pasasalamat po ang ipinaaabot ko sa mga sumusunod:

• Una sa lahat nag papasalamat ako sa Poong Maykapal dahil sa ipinag-kaloob niyang
buhay at lakas ng loob sa bawat isa satin.
• Pangalawa sa aking mga magulang na nagmulat sa aking isip, itinuro kung pano maging
matuwid, nagbigay sakin ng pagmamahal at alaga na walang sinuman ang makakapantay.
• Pangatlo nag papasalamat ako sa aking “special someone” dahil sa mga ngiti niya ang
naging inspirasyon ko sa pag aaral at tumibay pa lalo ang loob ko na mag aral.
• Pang apat ay ang aking mga kaibigan na dumamay sakin sa hirap man o ginhawa sa saya
man o lungkot. Pinakinggan ang aking mga daing,
at matiyagang, nagbigay payo at habilin.

• Pang lima sa aking mga guro noong elementarya, hayksul at ngayong kolehiyo na siyang
nagtiyaga na turuan akong magbasa, magsulat, at magbilang. Guro na walang ibang
hangad kundi ako ay ihanda para sa kinabukasan. Guro na siyang nagtitiyagang ipaintindi
ang mga di maintindihan, ang mga bagay na aking inakala ay hindi ko kayang
manamnam.
• Pang anim, sa aking mga kaaway na nag bigay ng lakas ng loob na huwag mawalan ng
kumpyansa sa sarili at determinasyon na huwag sumuko sa buhay.
• Pang pito sa lahat ng mga taong nagbigay sa akin ng kahit na anong klaseng inspirasyon
-- alam man ninyo o hindi -- maraming salamat.

• At sa huli, salamat sa edukasyon at wika na nagsisilbing palamuti sa ating katauhan at

ang nagbabantayog sa karunungan

“Sa lahat nang naging bahagi ng aking buhay

naway sa pamamagitan ng mga tinahing salitang ito ng pasasalamat, sana ay inyong
ikatuwa.”
 PAGHAHANDOG

Inihahandog ko ang nilikha kong AUTOBIOGRAPIYA:

• Sa mga punong pinutol para gawing papel.

• Sa kapwa tao, lalo't higit sa madla handog sa maralita at manggagawa sa kababaihan,
bata't matatanda

• Pati Na rin Doon sa mga kawawa sa mga maligaya at lumuluha gayunman bahala kayong
umunawa kung kaybabaw man o kaylalim ng mga salita nawa'y mabasa rin ng sunod na
lahi ang inihandog ko nang may tuwa't ngiti.

• Sa Panginoong Diyos, aking mga magulang, mga kaibigan, at sa lahat ng aking kakilala.

Noong ako ay bata pa, nasa kupkop pa ni ama,

Batambata, walang malay, tanging anak nga ni ina,

Itinuro niya sa akin at kanyang sinabi:

Unahin mo sa lahat anak, pagtuklas ng kaalaman,

Ito’y pilitin mong matamo kahit gaano kamahal.

Kaalama’y pahalagahan at kanya kang itataas.

Bibigyan kang karangalan kapag siya’y isinakbat.

Siya’y korona sa ulo, sakdal ganda, anong inam,

At putong pa ng luwalhati sa buo mong katauhan.

Kawikain 4:3-4, 7-9

 INTRODUKSYON

Layunin,kahalagahan ng pagsulat

Isinulat ko ang aking TALAMBUHAY kasama ang aking pamilya hindi dahil gusto kong
Makita at maalala palagi ang aking pangalan kundi itoy maging magandang inspirasyon sa mga
kabataan ngayong para sila ay magsumikap magbago, mabago, at maging mabuting tao at
magkaroon ng magandang aral sa buhay.

Sa lahat ng mga bagay sa mundong ito at sa bagong hamon ng panahon ngayon, ang
layunin ng talambuhay kong ito ay upang magsilbing halimbawa upang ang tao ay magsumikap
upang maabot ang isang layunin ,mag aral ng mabuti at maging masunurin sa magulang..Ito ay
maaaring makamit kung hindi siya ay deterred sa pamamagitan ng kanyang mga
pagkukulang at mga pitfalls kasama ang
paraan. Hardwork at tiyaga nagbibigay nito lang nagbalik.

Bilang isang boy, ako masyadong nagkaroon ng aking ibahagi ngmga responsibilidad ng
mga kabataan, at ang mga negatibong aspeto ng pagkabata at ang maraming facets ng
pagtingin saedukasyon sa pamamagitan ng mata ng isang bata. Hindi
ko ayipinagkait ng pagnanais na maging isang batugan at sa paglalarohookey panahon klase n
gunit, tulad ng ilang truants, Gusto repormaat subukan upang maabot ang isang nais
na layunin sa buhay.

Ngunit sino ay hindi nais na remembered matapos na siya ay wala na? Tanging mga
hangal ang gustong maging nakalimutan. Alang-alang sa salinlahi sa hinaharap's,
samakatuwid, para sa aking anakat ang aking mga inapo, at para sa
mga taong dapat ayipinanganak matapos ako ay wala na, ialay ko ito sa
trabaho nanagsasabi ng mga pagsubok at panganganak ko undergone, ang setbacks

In the light of the servile challenges of today, I want this work to serve as an example that for
as long as man strives to reach a goal he can achieve it if he is not deterred by his shortcomings and the
pitfalls along the way. Hardwork and perseverance gives its just returns.

As a boy, I too had my share of the responsibility of youth, and the negative aspects of childhood and
the many facets of looking at education through the eye of a child. I was not spared of the desire to be a
truant and to playing hookey during classes but, like some truants, would reform and try to reach a desired
goal in life.

But who would not want to be remembered after he is gone? Only fools would want to be forgotten.
For posterity’s sake, therefore, for my children and my grandchildren, and for those who shall have been
born after I am gone, I dedicate this work which tells of the trials and pains I have undergone, the setbacks
and successes that sustained me during my lifetime.