DA DE EN ES FI FR HU IT JA KO NL PL PT RO RU TR VI ZH

Contos de Grimm Custom Search Pesquisar

Comparar este conto de fadas em duas línguas

grimmstories.com

PORTUGUÊS TÜRKÇE

Chapeuzinho Vermelho Kırmızı Başlıklı Kız

Houve, uma vez uma graciosa menina; quem a via ficava logo
gostando dela, assim como ela gostava de todos; particularmente,
amava a avozinha, que não sabia o que dar e o que fazer pela
netinha. Certa vez, presenteou-a com um chapeuzinho de veludo
vermelho e, porque lhe ficava muito bem, a menina não mais quis
usar outro e acabou ficando com o apelido de Chapeuzinho
Vermelho. Um dia, a mãe chamou-a e disse-lhe:
- Vem cá, Chapeuzinho Vermelho; aqui tens um pedaço de bolo e
uma garrafa de vinho; leva tudo para a vovó; ela está doente e
fraca e com isso se restabelecerá. Põe-te a caminho antes que o
sol esquente muito e, quando fores, comporta-te direito; não saias
do caminho, senão cais e quebras a garrafa e a vovó ficará sem
nada. Quando entrares em seu quarto, não esqueças de dizer
"bom-dia, vovó," ao invés de mexericar pelos cantos.
- Farei tudo direitinho, - disse Chapeuzinho Vermelho à mãe, e
despediu-se.
A avó morava à beira da floresta, a uma meia hora mais ou menos
de caminho da aldeia. Quando Chapeuzinho Vermelho chegou à
floresta, encontrou o lobo; não sabendo, porém, que animal
perverso era ele, não sentiu medo.
- Bom dia, Chapeuzinho Vermelho, - disse o lobo todo dengoso.
- Muito obrigada, lobo.
- Aonde vais, assim tão cedo, Chapeuzinho Vermelho?
- Vou à casa da vovó.
- E que levas aí nesse cestinho?
- Levo bolo e vinho. Assamos o bolo ontem, assim a vovó, que
está adoentada e muito fraca, ficará contente, tendo com que se
fortificar.
- Onde mora tua vovó, Chapeuzinho Vermelho?
- Mora a um bom quarto de hora daqui, na floresta, debaixo de
três grandes carvalhos; a casa está cercada de nogueiras, acho
que o sabes, - disse Chapeuzinho Vermelho.
Enquanto isso, o lobo ia pensando: "Esta meninazinha delicada é
um quitute delicioso, certamente mais apetitosa que a avó; devo
agir com esperteza para pegar as duas." Andou um trecho de
caminho ao lado de Chapeuzinho Vermelho e foi insinuando:
- Olha, Chapeuzinho Vermelho, que lindas flores! Por quê não
Bir zamanlar küçük ve tatlı bir kız vardı; kim görse ondan
hoşlanırdı, özellikle de büyükannesi. Öyle ki, torununa ne
vereceğini bilemezdi. Bir keresinde ona kırmızı kadifeden bir başlık
hediye etti. Şapka kıza o kadar yakıştı ki, başından çıkarmaz oldu.
Bu yüzden de herkes ona Kırmızı Başlıklı demeye başladı. Bir gün
annesi ona, "Gel bakalım Kırmızı Başlıklı, şu kurabiyeyle şarabı
büyükannene götür. Kadıncağız hasta ve halsiz; bu ona iyi
gelecektir. Acele et ki, sıcak basmadan oraya varasın. Anayoldan
ayrılma sakın, oraya buraya sapma. Yoksa şişeyi düşürüp kırarsın;
büyükannen de şarapsız kalır. Eve girince günaydın demeyi
unutma, her köşeye da bakmaya kalkışma" dedi.
"Merak etme" diyen küçük kız annesiyle vedalaştı.
Büyükannenin evi köyden yarım saat mesafedeki ormandaydı.
Kırmızı Başlıklı ormana dalınca kurtla karşılaştı. Ama onun ne kötü
bir hayvan olduğunu bilmediği için korkmadı.
Kurt: "İyi günler Kırmızı Başlıklı" dedi.
"Teşekkür ederim, kurt kardeş."
"Sabah sabah nereye gidiyorsun böyle?"
"Büyükanneme."
"Ne taşıyorsun önlüğünün altında?"
"Kurabiyeyle şarap. Kurabiyeyi dün yaptık; bu, hasta
büyükanneme iyi gelir."
"Kırmızı Başlıklı, senin büyükannen nerede oturuyor?"
"Ormanda; on beş dakika daha gidersen üç tane kocaman meşe
ağacı görürsün. Evi hemen onların önünde; etrafında da fındık
ağaçları var."

https://www.grimmstories.com/language.php?grimm=026&l=pt&r=tr 25/05/2020 13:00

Página 1 de 4
 olhas ao redor de ti? Creio que nem sequer ouves o canto
mavioso dos pássaros! Andas tão ensimesmada como se fosses
para a escola, ao passo que é tão divertido tudo aqui na floresta!
Chapeuzinho Vermelho ergueu os olhos e, quando viu os raios do
sol dançando por entre as árvores, e à sua volta a grande
quantidade de lindas flores, pensou: "Se levar para a vovó um
buquê viçoso, ela certamente ficará contente; é tão cedo ainda
que chegarei bem a tempo." Saiu da estrada e penetrou na
floresta em busca de flores. Tendo apanhado uma, achava que
mais adiante encontraria outra mais bela e, assim, ia avançando e
aprofundando-se cada vez mais pela floresta a dentro.
Enquanto isso, o lobo foi correndo à casa da vovó e bateu na
porta.
- Quem está batendo? - perguntou a avó.
- Sou eu, Chapeuzinho Vermelho, trago vinho e bolo, abre-me.
- Levanta a taramela, - disse-lhe a avó; - estou muito fraca e não
posso levantar-me da cama.
O lobo levantou a taramela, a porta escancarou-se e, sem dizer
palavra, precipitou-se para a cama da avozinha e engoliu-a.
Depois, vestiu a roupa e a touca dela; deitou-se na cama e fechou
o cortinado.
Entretanto, Chapeuzinho Vermelho ficara correndo de um lado
para outro a colher flores. Tendo colhido tantas que quase não
podia carregar, lembrou-se da avó e foi correndo para a casa
dela. Lá chegando, admirou-se de estar a porta escancarada;
entrou e na sala teve uma impressão tão esquisita que pensou:
"Oh, meu Deus, que medo tenho hoje! Das outras vezes, sentia-
me tão bem aqui com a vovó!" Então disse alto:
- Bom dia, vovó! - mas ninguém respondeu.
Acercou-se da cama e abriu o cortinado: a vovó estava deitada,
com a touca caida no rosto e tinha um aspecto muito esquisito.
- Oh, vovó, que orelhas tão grandes tens!
- São para melhor te ouvir.
- Oh, vovó, que olhos tão grandes tens
- São para melhor te ver.
- Oh, vovó, que mãos enormes tens!
- São para melhor te agarrar.
- Mas vovó, que boca medonha tens!
- É para melhor te devorar.
Dizendo isso, o lobo pulou da cama e engoliu a pobre
Chapeuzinho Vermelho.
Tendo assim satisfeito o apetite, voltou para a cama, ferrou no
sono e começou a roncar sonoramente. Justamente, nesse
momento, ia passando em frente à casa o caçador, que ouvindo
aquele ronco, pensou:
"Como ronca a velha Senhora! É melhor dar uma olhadela a ver
se está se sentindo mal."
Entrou no quarto e aproximou-se da cama; ao ver o lobo, disse:
- Eis-te aqui, velho impenitente! Há muito tempo, venho-te
procurando!
Quis dar-lhe um tiro, mas lembrou-se de que o lobo poderia ter
comido a avó e que talvez ainda fosse possível salvá-la; então
pegou uma tesoura e pôs-se a cortar- lhe a barriga,
cuidadosamente, enquanto ele dormia. Após o segundo corte, viu
brilhar o chapeuzinho vermelho e, após mais outros cortes, a
menina pulou para fora, gritando:
- Ai que medo eu tive! Como estava escuro na barriga do lobo!
Em seguida, saiu também a vovó, ainda com vida, embora
respirando com dificuldade. E Chapeuzinho Vermelho correu a
buscar grandes pedras e com elas encheram a barriga do lobo.
Quando este acordou e tentou fugir, as pedras pesavam tanto que
https://www.grimmstories.com/language.php?grimm=026&l=pt&r=tr
Kurt: "Şu körpe kız tam dişine göre; eti, yaşlı büyükanneden daha
lezzetli olmalı. Kurnaz davranırsan ikisini de ele geçirirsin" diye
aklından geçirdi.
Bir süre beraber yürüdüler. Bir ara kurt, "Kırmızı Başlıklı, etraftaki
şu güzel çiçeklere baksana! Kuşların nasıl cıvıldadığını da
duymuyorsun galiba? Sanki okula yollanır gibi, almış başını
gidiyorsun; oysa orman ne kadar hoş" dedi.
Kırmızı Başlıklı gözlerini şöyle bir açtı. Güneş ışınlarının güzel
çiçekler arasında nasıl oynaştığını görünce, "Büyükanneme bir
demet çiçek götürsem hoşuna gider. Henüz vakit erken; oraya
zamanında varırım" diye düşündü. Ana yoldan çıkarak çiçek
aramaya koyuldu. Birini kopardıktan sonra on dan daha güzel
olabilecek İkincisini bulmaya çalışırken ormanın derinliklerine
dalıverdi.
Bu arada kurt doğru büyükannenin evine gitti. Kapıyı çaldı.
"Kim o?"
"Benim; Kırmızı Başlıklı. Sana kurabiyeyle şarap getirdim, aç
kapıyı."
"Mandalı bastır! Ben çok halsizim, kalkamıyorum" diye cevap verdi
yaşlı kadın. Kurt mandalı bastırdı, kapı açıldı.
Hayvan hiçbir şey söylemeden doğru büyükannenin yatağına
giderek zavallı kadını yutuverdi. Sonra onun giysilerini üstüne
geçirerek başörtüsünü de başına taktı. Daha sonra da yatağa
yatarak perdesini çekti.
Kırmızı Başlıklı da yeterince, hatta taşıyamayacağı kadar çok
çiçek topladı. Derken büyükannesini hatırladı ve hemen yola
koyuldu. Sokak kapısını açık bulunca şaşırdı, içeri girince bir
tuhaflık hissetti. Kendi kendine: "Bana da ne oldu? Neden içime
korku düştü ki? Oysa ben buraya hep seve seve gelirdim" diye
söylendi. Ve "Günaydın" diye seslendi. Cevap alamadı. Yatağa
yaklaşarak perdesini açtı.
Büyükanne orada yatmış, başörtüsünü de iyice yüzüne kapatmıştı,
yani biraz tuhaf görünüyordu.
"Aaa, büyükanne, senin ne kadar büyük kulakların var!"
"Seni daha iyi duyayım diye."
"Aaa, büyükanne, senin ne kadar büyük gözlerin var!"
25/05/2020 13:00
Página 2 de 4
 deu um trambolhão e morreu.
Os três alegraram-se, imensamente, com isso. O caçador esfolou
o lobo e levou a pele para casa; a vovó comeu o bolo e bebeu o
vinho trazidos por Chapeuzinho Vermelho e logo sentiu-se
completamente reanimada; enquanto isso, Chapeuzinho
Vermelho dizia de si para si: "Nunca mais sairás da estrada para
correr pela floresta, quando a mamãe to proibir!"
Contam mais, que, certa vez, Chapeuzinho Vermelho ia levando
novamente um bolo para a vovozinha e outro lobo, surgindo à sua
frente, tentou induzi-la a desviar-se do caminho. Chapeuzinho
Vermelho, porém, não lhe deu ouvidos e seguiu o caminho bem
direitinho, contando à avó que tinha encontrado o lobo, que este a
cumprimentara, olhando-a com maus olhos.
- Se não estivéssemos na estrada pública, certamente me teria
devorado!
- Entra depressa, - disse a vovó; - fechemos bem a porta para que
ele não entre aqui!
Com efeito, mal fecharam a porta, o lobo bateu, dizendo:
- Abre, vovó, sou Chapeuzinho Vermelho; venho trazer-te o bolo.
Mas as duas ficaram bem quietinhas, sem dizer palavra e não
abriram. Então o lobo pôs-se a girar em torno da casa e, por fim,
pulou em cima do telhado e ficou esperando que Chapeuzinho
Vermelho, à tarde, retomasse o caminho de volta para sua casa,
aí então, ele a seguiria ocultamente para comê-la no escuro.
A vovó, porém, que estava de atalaia, percebeu o que a fera
estava tramando.
Lembrou-se que, na frente da casa, havia uma gamela de pedra,
e disse à menina:
- Chapeuzinho, vai buscar o balde da água em que cozinhei
ontem as salsichas e traz aqui, para esta gamela.
Chapeuzinho Vermelho foi buscar a água e encheu a gamela.
Então o cheiro de salsicha subiu ao nariz do lobo, que se pôs a
farejar e a espiar para baixo de onde provinha. Mas tanto
espichou o pescoço que perdeu o equilíbrio e começou a
escorregar do telhado indo cair exatamente dentro da gamela,
onde morreu afogado.
Assim, Chapeuzinho Vermelho pôde voltar felizmente para casa e
muito alegre, porque ninguém lhe fez o menor mal.
https://www.grimmstories.com/language.php?grimm=026&l=pt&r=tr
"Seni daha iyi görebileyim diye."
"Aaa, büyükanne, senin ne kadar kocaman ellerin var?"
"Seni daha iyi yakalayayım diye!"
"Ama büyükanne, ağzın ne kadar da büyük!"
"Seni daha iyi ısırayım diye!"
Ve kurt, bunu söyler söylemez zavallı kızcağızı yutuverdi.
Karnı iyice doyduktan sonra da yatağa yattı, uykuya dalarak
horlamaya başladı. Bu arada evin önünden bir avcı geçmekteydi.
"Yaşlı kadın nasıl da horluyor; git bir bak bakalım bir şeye ihtiyacı
var mı?" diye aklından geçirdi. Eve girdi ve yatağa yaklaştığında
kurdu gördü. "Seni burda buldum, namussuz! Çoktandır
arıyordum" diye söylendi.
Tam silahını doğrultmuşken düşündü. Kurt büyükanneyi yutmuş
olabilirdi!
O zaman henüz onu kurtarabilirdi. Ateş etmeyip eline bir makas
aldı ve uyuyan kurdun karnını kesmeye başladı. Biraz kesince
Kırmızı Başlıklı'nın başı göründü; derken ufak kız dışarı
sıçrayıverdi. "Uüü-üff, ama korktum! Kurdun karnı çok karanlıkmış"
dedi. Derken büyükanne de canlı olarak kurtarıldı; zor nefes
almaktaydı.
Kırmızı Başlıklı hemen kocaman taşlar toplayıp onlarla kurdun
karnını doldurdu. Kurt uyandığında yerinden fırlamak istedi, ama
taşlar o kadar ağırdı ki, olduğu yere çöküverdi; ölmüştü!
Üçü de çok sevindi.
Avcı kurdun postunu yüzüp evine götürdü. Büyükanne Kırmızı
Başlıklı'nın getirdiği kurabiyeleri yiyip şarabı içerek kendine geldi.
Ama küçük kız kendi kendine:
"Bir daha ömrüm boyunca ana yoldan ayrılmam; annem haklıymış"
diye söylendi.
Bu öyküyü başka türlü de anlatırlar: Bir gün Kırmızı Başlıklı yine
büyükannesine kurabiye getirdiğinde bir başka kurt karşısına
çıkarak onu ana yoldan uzaklaştırmak istedi.
Ama küçük kız buna kanmayarak yoluna devam etti ve
büyükannesine, kurda nasıl rastladığını, onun kendisine nasıl
"Merhaba" dediğini, ama bakışlarını hiç beğenmediğini anlattı.
"Yani ana yolda olmasaydık herhalde beni yerdi" diye ekledi
"Gel" dedi büyükanne, "Şu kapıyı kapayalım da içeri girmesin!"
Az sonra kurt kapıyı çalarak, "Aç kapıyı büyükanne, ben geldim!
Kırmızı Başlıklı! Sana kurabiye getirdim" diye seslendi.
Büyükanneyle torunu sustu, ama kapıyı açmadılar. Bunun üzerine
kurt evin etrafında birkaç kez dönendikten sonra dama çıktı;
Kırmızı Başlıklı'nın eve dönüşünü bekledi. Küçük kızın peşinden
giderek onu karanlıkta yemek istiyordu. Ama büyükanne onun
niyetini sezdi. Evin önünde büyük bir taş yalak vardı. Torununa
dönerek, "Kovayı al, yavrum; dün sucuk kaynattığım suyu al ve
25/05/2020 13:00
Página 3 de 4
 yalağı onunla doldur" dedi. Kırmızı Başlıklı yalağı ağzına kadar
doldurdu. Sucuk kokusu kurdun burnuna gelince hayvan damdan
aşağı baktı. Boynunu o kadar sarkıttı ki, birden dengesini
kaybederek taş yalağın içine düştü ve boğuldu. Kırmızı Başlıklı da
evine keyifle döndü ve kurda artık acımadı.

Comparar duas línguas: PORTUGUÊS TÜRKÇE Comparar

Tweetar

© 2020 grimmstories.com cookies

grimmstories.com andersenstories.com

Grimms eventyr Fiabe dei Grimm Truyện cổ Grimm Andersens eventyr

Grimms Märchen Сказки братьев Гримм Andersens Märchen
Grimms' Fairy Tales Grimm Masalları Andersen's Fairy Tales
Cuentos de Grimm Sprookjes van Grimm 그림 동화 Cuentos de Andersen
Grimmin sadut Baśnie braci Grimm Contes d'Andersen
Contes de Grimm Contos de Grimm Fiabe di Andersen
Grimm mesék Poveşti de Grimm Sprookjes van Andersen

Donations are welcomed & appreciated.

Thank you for your support.

https://www.grimmstories.com/language.php?grimm=026&l=pt&r=tr 25/05/2020 13:00

Página 4 de 4