Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
muito
prazer, sou
a sua
criança
interior!
Patrícia Renaldo
WWW.CORPOREVELADOR.COM.BR
O QUE VOCÊ VAI ENCONTRAR NESTE
E-BOOK?
Quem é a
criança interior
ferida?
É um Es t ado d o Eg o d e nt ro da n o s s a p s i q u e
que fu nc i on a n o s is t e m a e m o c i o n a l n e g a t i vo
on de es t ão gra v a da s m e m ó r i a s i n c o n s c i e n t e s
e s ub c on s ci en t e s d e tr a u m as e c h o q u e s q u e
vi ve m os n a no s s a i n fâ nc i a .
"CURE SUAS
FERIDAS
INTERNAS."
Memórias inconscientes
São percepções emocionais que interferem em como
Memórias subconscientes
terapêutico.
O reflexo das
figuras parentais
na criança interior.
As feridas da nossa criança interior
estão diretamente relacionadas a
dificuldade de nossos pais (ou
cuidadores que exerceram a função
parental) em acessar um adulto
saudável devido a imaturidade
emocional que tinham em lidar com
determinadas situações ou eventos
na nossa infância. Sofremos feridas
tanto com pais violentos quanto
com pais amorosos. Os traumas não
são necessariamente eventos reais e
concretos como por exemplo bater
na criança, mas estão ligados
principalmente as interpretações
que a criança faz naquele momento
de acordo com o que sente. A ferida
tem a ver na verdade com o desejo
idealizado de ser amado pelos pais e
com a frustração desse desejo. Como
consequência criamos defesas
psíquicas que vamos carregar para a
vida adulta como forma de
sobrevivência emocional.
Pense no seu adulto saudável!
A CRIANÇA INTERIOR
E A SAÚDE MENTAL.
O p e r í o d o i n f an t il é e s se n c i al p ara o
d e se n vo lv i m e n t o d e u m a d ul t o sa ud áv e l .
N o s s a s a ú d e m e n t a l po d e se r
i n t e n s a m e n t e af e ta d a q u an d o n o ssas
e x p e r i ê n c i as in f a n t i s f o ram d e m u i t a
vi o l ê n c i a , n e g l ig ê n c i a o u a ba n d o n o .
M u it a s d a s m a r c a s s o f ri d a s n a i n fâ n c i a
p od e m i n f l ue n c ia r n a e st ru t u raç ã o d a
n o s s a p s i q ue e m s e r m ai s sau d áv e l o u
m a i s d o e n t e , n e u r ó t i c a, p si c ó t ic a o u
p e rv e r s a . D e p e n de n d o do
co m p r o m e t i m e n t o e m o c io n a l n a
p e rs o n a li d ad e d o ind i v í d u o , se rá m u i t o
d i f íc il p a r a e l e e n t r ar e m c o n t at o c o m su a
cr i a n ç a i n t e r io r p o i s s u a d o r in fan t i l é
i n s u p o r t á v e l e c r io u d e fe sa s m u it o s fo r te s
p a r a s e m a n t e r “ e m p é ” n a v id a.
P re c i s a m o s r e s pe i t a r o s l im it e s d e c ad a
u m . O p r o c e s s o p a r a s e c h e ga r a c ri a n ç a
i n t e r i o r p o d e s e r d e m é di o a l o n go pra z o.
O QUE VOCÊ SABE
SOBRE
ANSIEDADE?
A criança interior e
a ansiedade.
O ambiente emocional familiar em que
crescemos pode ser disfuncional, instável,
imprevisível, e quando isso ocorre, nossa
criança pode reagir como tentativa de
autodefesa tentando “controlar” a vida para
não sofrer. A consequência que levamos
para a vida adulta é a capacidade que
desenvolvemos de analisar todos os
eventos sendo extremamente analítico,
avaliando todas as possibilidades até que
se possa compreender para controlar. Com
isso o indivíduo está sempre olhando para
o futuro, tentando “prever” o que irá
acontecer para controlar os riscos e se
sentir mais seguro diante da vida, o que
gera uma enorme ansiedade que sai da
normalidade, tornando-se assim uma
ansiedade patológica. O acolhimento da
criança interior é a chave para resgatar
aquela criança do seu caos emocional e lhe
oferecer proteção e segurança. Essa
segurança precisa ser “Reconstruída”
internamente devido ao bloqueio
emocional do adulto saudável, que impede
o indivíduo de acessar seus recursos
conscientes e positivos.
A
CRIANÇA INTERIOR FERIDA
E SUAS COMPULSÕES.
As compulsões são estratégias que podemos usar para anestesiar as
nossas dores traumáticas infantis. Existem várias formas de
manifestações de compulsões, como excesso na alimentação, na
bebida, drogas, sexo, compras, jogos, acumulação, trabalho,
organização, limpeza, adoecer com frequência, cuidar dos outros,
etc. Toda compulsão se manifesta como uma defesa contra
sentimentos e emoções que trazem sensação de angústia para
evitar o contato com a profunda dor da nossa criança ferida.
Porém, acabamos criando um novo problema ao tentar solucionar
essa dor existencial, e nos colocamos em sofrimentos constantes,
pois esse ciclo vicioso que criamos com as compulsões acabam nos
aprisionando ao invés de nos libertar dessa dor. A única forma de
se desconectar verdadeiramente dessa dor profunda é
enfrentando os “fantasmas” do passado infantil.
Não se sinta abandonado!
A CRIANÇA INTERIOR
DEPRIMIDA E APRISIONADA
AO PASSADO
Quando olhamos para nosso passado,
podemos perceber o quanto nossa criança
interior foi ferida pelos nossos pais, seja
através de discursos claros de
desqualificação ou de comportamentos
superprotetores, fazendo com que ela se
sentisse incapaz de ser ela mesma e
aprender a fazer a vida “funcionar” a sua
forma. Esse sentimento de impotência
diante da própria vida adulta, a tristeza das
experiências do passado e a raiva de não ter
sido reconhecido como esperava com suas
virtudes, podem estimular a manifestação da
depressão diante dessa sofrida crença que
foi internalizada. Acolher a criança ferida vai
auxiliar na elaboração dessas emoções
distorcidas em relação ao seu passado e
possibilitar o resgate do sentimento de
potência sobre sua própria vida adulta hoje.
O MEDO DE
CONFRONTAR A
CRIANÇA INTERIOR.
Ao falar de criança interior podemos sentir
um desconforto e até um certo medo de
enfrentar os sentimentos do passado. Por
isso é muito comum escutar das pessoas que
“não precisa mexer naquilo que já foi
esquecido e enterrado”, um erro
gravíssimo. Quanto mais indiferentes
ficamos à nossa criança interior, mais
abandonada, rejeitada e reprimida ela se
sente dentro de nós e de forma inconsciente
ela passa a dirigir nossa vida adulta de
maneira inadequada e infantilizada, ou, se
torna um adulto frio, calculista e racional
ao extremo. Para elaborar os sentimentos
do passado precisamos tomar consciência
de tudo que aconteceu no passado como
realmente ocorreu e não como foi
interpretado, para ressignificar nossa
história, mas se esses sentimentos
permanecerem no inconsciente, passarão a
nos controlar e assim não poderemos mudar
essas crenças disfuncionais que trazem
muito sofrimento.
VOCÊ SABE ESCUTAR SUA
CRIANÇA INTERIOR?
Ao conseguir confrontar nossa
criança interior ferida, aprendemos
a reconhece-la e a fazer contato, se
tornando um potente recurso de
autoconhecimento para aqueles
momentos de angústia. Escutar
nossa criança significa tomar
consciência dos nossos sentimentos
mais intensos vivenciados no
presente “AQUI E AGORA” e checar
quais mensagens estão por trás
dessas manifestações emocionais.
Quais são nossas verdadeiras
necessidades por trás desses
sentimentos. Ao reconhecer essas
necessidades, passamos a conduzir
nossas vidas de maneira mais
saudável, buscando soluções para
atendê-las e encontrar a satisfação
desejada. Então questione suas
emoções, sentimentos e
pensamentos para fazer contato
com sua criança, a resposta esta
dentro de você, basta parar e
escutar!
A CRIANÇA SE MANIFESTANDO
ATRAVÉS DO CORPO NA
PSICOSSOMÁTICA
Feridas
Invisíveis
Nossa criança interior na vida adulta tem a
tendência de se manifestar através do corpo
em forma de sintomas. Os conflitos
emocionais infantis que não foram
resolvidos pelos adultos da época que eram
seus cuidadores, se tornam as origens das
somatizações do futuro que podem se
transformar em doenças. A verdade é que a
dor no corpo é mais suportável que as
emoções dos traumas infantis, pois ao se ter
que focar na dor física anestesiamos as
dores psíquicas. A criança interior é quem
controla o corpo e seu funcionamento. As
memórias infantis ficam profundamente
registradas no nosso corpo físico desde a
gestação e se não fizermos um trabalho de
tomada de consciência das nossas emoções
para que possamos compreender a nossa
criança interior, nosso corpo continuará
reproduzindo as mesmas manifestações de
dor através da produção de sintomas na
vida adulta.
E R I D A
I O R F
INT E R
A NÇ A
A C R I
N T O S
I O N AME
A C
REL
NOS
T I C OS
RO MÂN
LIBERDADE EMOCIONAL
DA CRIANÇA INTERIOR
LIVRE.
APRISIONAR NOSSA CRIANÇA INTERIOR BLOQUEIA E CRIA
OBSTÁCULOS QUE NO IMPEDE DE DEIXAR EMERGIR TODO
POTENCIAL QUE EXISTE DENTRO DE NÓS. A CRIANÇA LIVRE
É CRIATIVA, INTUITIVA, SENSITIVA, CAPAZ DE OUSAR, DE
EXPERIMENTAR, DE DESCOBRIR O NOVO E DE FANTASIAR.
ELA NÃO TEM DEFESAS E MEDO DE ERRAR COMO OS
ADULTOS TÊM, POIS ELA É ESPONTÂNEA E SINCERA,
CURIOSA, CORAJOSA E SENTE ORGULHO DE SI MESMA. SE
JOGA NA VIDA MESMO! QUANDO VOCÊ PERCEBER QUE SUA
CRIANÇA ESTÁ PRECISANDO SE MANIFESTAR, DÊ OUVIDOS A
ELA E FAÇA O DEVIDO ACOLHIMENTO. LEMBRE-SE QUE A
VIDA É DINÂMICA E ELA PODE APARECER EM DIFERENTES
MOMENTOS DE DIFERENTES FORMAS SEM QUE ESTEJAMOS
ESPERANDO. A CURA DA CRIANÇA INTERIOR FERIDA NÃO É
CALAR ELA FAZENDO COM QUE NÃO SE MANIFESTE MAIS, É
CURAR A DOR, É PERMITIR ELA SE EXPRESSAR PARA NOS
SINALIZAR NOSSAS DEMANDAS, É RECONHECÊ-LA E
APRENDER A ACOLHER QUANDO FOR NECESSÁRIO, APRENDER
A SENTIR PRAZER QUANDO ELA QUISER E PRECISAR, É SE
PERMITIR SER CRIATIVO SEM PERFECCIONISMO, É SE
PERMITIR CHORAR SEM SENTIR VERGONHA, É DANÇAR,
BRINCAR, CANTAR, CRIAR, FANTASIAR, DESEJAR, SONHAR,
AMAR E SER VOCÊ MESMO SEMPRE! É NECESSÁRIO OLHAR
COM COMPAIXÃO PARA NOSSA CRIANÇA INTERIOR E
PERDOÁ-LA POR AQUILO QUE ELA NÃO SABIA, NÃO
COMPREENDIA, NÃO CONSEGUIA FAZER OU DEIXOU DE
FAZER, POR SUA FRAGILIDADE E IMPOTÊNCIA DIANTE DE
TANTAS DIFICULDADES QUE VIVEU NO AMBIENTE EMOCIONAL
EM QUE SE DESENVOLVEU. COMPREENDER QUE FIZEMOS O
MELHOR QUE PODÍAMOS NAQUELE MOMENTO COM OS
RECURSOS QUE TÍNHAMOS PARA SOBREVIVER, POIS AFINAL,
ÉRAMOS APENAS CRIANÇAS!
GRATIDÃO! ABRAÇO
AFETUOSO!
SIGA O NOSSO PERFIL NO
@PISCOLOGAPATRICIARENALDO
WWW.CORPOREVELADOR.COM.BR
PISCÓLOGA
PATRÍCIA RENALDO