Gramática Grega

Gramática
grega
ies de melide
departamento de grego
ALUMN@:
APUNTAMENTOS
O ALFABETO GREGO (CLÁSICO)

Nome grego Nome galego MAIÚSCULA MINÚSCULA Pronunciación
(segundo Erasmo, s.XVI)
ἆλφα alfa Α α a
βῆτα beta Β β b
γάμμα gamma Γ γ ga, gue,...
δέλτα delta Δ δ d
ἒ ψιλόν épsilon Ε ε e
ζῆτα dseta Ζ ζ ds (s sonoro)
ἦτα eta Η η e
θῆτα zeta Θ θ za, ce...
ἰῶτα iota Ι ι i
κάππα kappa Κ κ ca, que...
λάμβδα lambda Λ λ l
μῦ mi Μ μ m
νῦ ni Ν ν n
ξῖ xi Ξ ξ x [ks]
ὂ μικρόν ómicron Ο ο o
πῖ pi Π π p
ῥῶ ro Ρ ρ r
σῖγμα sigma Σ σ, ‐ς s
ταῦ tau Τ τ t
ὗ ψιλόν ípsilon Υ υ i
φῖ fi Φ φ f
ξῖ ji Χ χ j
ψῖ psi Ψ ψ ps
ὦ μέγα omega Ω ω o

Pronunciacións especiais:

υ = i γγ= ng
ου= u γκ= nc
αυ= au γχ= nj
ευ= eu
υι= uι
Gramática Grega. Páx. 1
REGRAS BÁSICAS DE FONÉTICA GREGA

VOGAIS: Cando dúas vogais abertas van en contacto (α, ε, ο, ᾱ, η, ω) normalmente contraen. O
resultado desta contracción soe ser unha vogal longa ou un ditongo. Estes contactos de vogais abertas
aparecen principalmente nos verbos contractos e en substantivos da 3ª declinación.
Podemos atopar as seguintes combinacións:

CONTRACCIÓN VOCÁLICAS
ALONGAMENTOS VOCÁLICOS
α α + ε, α + η> α As vocais breves poden alongar por
α + ει, α+ ῃ> ᾳ distintos motivos:
α + ο, α + ω, α+ου>ω
α +οι > ῳ
ᾰ Ö ᾱ, η

ε Ö η, ει
ε ε+ ε, ε + ει> ει
ε + ῃ, ε +αι> ῃ ο Ö ω, ου
ε + α, ε + η > η ῠ, ῐ Ö ῡ, ῑ
ε + ο, ε+ ου> ου
ε + ω > ω
ε + οι> οι

ο ο +ε, ο +ο, ο +ου > ου
ο + ει, ο + ῃ, ο+ οι> οι
ο + η, ο+ ω> ω
CONSONANTES:

Oclusivas: As consoantes oclusivas son propensas a cambios fonéticos cando van seguidas de ‐σ‐, ‐ς:

Oclusivas
labiais velares dentais
sonoras
Sigma: ‐σ‐, ‐ς
β γ δ
‐ Provoca cambios nas
π κ τ sordas
oclusivas
φ χ θ aspiradas
‐ Tras nasal: ‐νς > ‐ς
πτ ττ, σσ ζ consonantes
‐ Entre vogais ‐σ‐ cae ou
dobles
desaparece e as vogais en
+ + +
contacto, se son abertas,
σ σ σ
contraen
Ø Ø Ø
ψ ξ σ

Líquidas: λ, ρ
Nasais: μ, ν
Silbante: σ, ‐ς
Dobres: ψ, ξ, ζ
PRINCIPAIS CARACTERÍSTICAS DA MORFOLOXÍA GREGA

Clases de palabras

Artigo De uso obrigatorio en grego: ὁ, ἡ, τό MORFOLOXÍA NOMINAL
Substantivo nome: ἄνθρωπος, ‐ου ὁ (home) Teñen xénero, número e caso
VARIABLES
Adxectivo modifica ao nome: καλός, ή, όν (bo/a) Declínanse
Pronome Substitúe ao nome: οὗτος, αὕτη, τοῦτο (ese)
Verbo Núcleo da frase: παιδεύω (educar) MORFOLOXÍA VERBAL
Teñen persoa, número, tempo, modo
e voz. Conxúganse
Adverbio Modifica ao verbo, adx. ou adv.: καλῶς (ben)
INVARIABLES
Preposición Ante substantivos ou verbos: ὑπό (debaixo) INDECLINABLES
Conxunción Nexo: καί (e)
Interxección Exclamación: ὦ (oh!)
Partícula Matizan o significado da frase ou actúan coma
conxuncións: μέν... δέ

MORFOLOXÍA NOMINAL

Xénero: Masculino, feminino e neutro

Número: singular, dual e plural
* O dual indicaba dous elementos. Só se usa en expresións para dous elementos que habitualmente van emparellados
(os dous ollos…) só parece en textos literarios. Ex: Τὼ θεὼ (as dúas deusas‐ Hera e Atenea)

Caso: serve para indicar a función sintáctica que desempeñan os artigos, substantivos, adxectivos e/ou
pronomes. En grego hai cinco casos:

Nominativo: función de suxeito, atributo e predicativo (do suxeito)
Ex.: Ὁ ἄνθρωπος ἐλεύθερος ἐστιν: O home é libre

Vocativo: invocación (chamar a alguén)
Ex.: ὦ ἐλεύθερε ἄνθρωπε: (Oh) home libre!

Acusativo: C. directo, prep + ac.= c. circunstancial.
Ex.: τὸν ἐλεύθερον ἄνθρωπον παιδεύω: Educo ao home libre

Xenitivo: C. do nome, c. dun adxectivo, verbo (soe traducirse con “de”), prep. + xt. =c. circunst.
O xenitivo grego realiza a maioría das funcións do ablativo latino.
Ex.: Ὁ οἶκος τοῦ ἐλεύθερου ἀνθρώπου: A casa do home libre

Dativo: C. Indirecto, c. circunst., prep + dt. = c. circunstancial.
Ex.: τὸν οἶνον τῷ ἐλεύθερῳ ἀνθρώπῳ φέρω: levo viño ao home libre

1ª DECLINACIÓN ou DECLINACIÓN EN ‐α
Femininos Masculinos
N σοφία (sabedoría) θάλασσα (mar) ἀρχή (poder) poihthv" (poeta) neaniva" (mozo)
V σοφία θάλλασσα ἀρχή poih'ta neaniva
A σοφίαν θάλασσαν ἀρχήν poihthvn neanivan
X σοφίας θάλασσης ἀρχῆς poihtou' neanivou
D σοφίᾳ θάλασσῃ ἀρχῇ poihth/' neaniva/
N‐V σοφίαι θάλασσαι ἀρχαί poitaiv neanivai
A σοφίας θάλασσας ἀρχάς poihtav" neaniva"
X σοφίων θάλασσων ἀρχῶν poihtw'n neaniw'n
D σοφίαις θάλασσαις ἀρχαῖς poihtai'" neanivai"
2ª DECLINACIÓN OU DECLINACIÓN. TEMÁTICA
SUBSTANTIVOS ADXECTIVOS DE 3 TERMINACIÓNS
masculinos neutros masculino ‐2ª feminino ‐1ª η neutro ‐2ª

N bivo" (vida) e[rgon (traballo) kakov" (malo) kakhv kakovn
V bive e[rgon kakev kakhv kakovn

A bivon e[rgon kakovn kakhvn kakovn
X bivou e[rgou kakou' kakh'" kakou'
D bivw'/ e[rgw/ kakw'/ kakh'/ kakw'/
N‐V bivoi e[rga kakoiv kakaiv kakav
A bivou" e[rga kakouv" kakav" kakav

X bivwn e[rgwn kakw'n kakw'n kakw'n
D bivoi" e[rgoi" kakoi'" kakai'" kakoi'"
ADXECTIVOS DE 3 TERMINACIÓNS ADXECT. DE 2 TERMINACIÓNS
masculinos‐ 2ª femininos‐1ª α neutros ‐2ª mas‐fem.‐ 2ª neutros‐ 2ª

N mikrov" (pequeno) mikrav mikrovn a[diko" (inxusto) a[dikon
V mikrev mikrav mikrovn a[dike a[dikon

A mikrovn mikravn mikrovn a[dikon
X mikrou' mikra'" mikrou' ajdivkou
D mikrw'/ mikra'/ mikrw/' ajdivkw/
N‐V mikroiv mikraiv mikrav a[dikoi a[dika

A mikrouv" mikrav" mikrav ajdivkou" a[dika
X mikrw'n mikrw'n mikrw'n ajdivkwn
D mikroi'" mikrai'" mikroi'" ajdivkoi"
3ª DECLINACIÓN OU DECLINACIÓN ATEMÁTICA ‐ SUBSTANTIVOS
TEMAS EN OCLUSIVA (β, γ, δ/ π, κ, τ/ φ, χ, θ)
N flevy (hJ) (vea) fuvlax (oJ) (garda) pai'" (oJ) (neno, fillo) poivhma (tov) (poema)
V flevy fuvlax pai' poivhma
A flevba fuvlaka pai'da poivhma
X flebov" fuvlako" paidov" poihvmato"
D flebiv fuvlaki paidiv poihvmati
N‐V flevbe" fuvlake" pai'de" poihvmata
A flevba" fuvlaka" pai'da" poihvmata
X flebw'n fuvlakwn paivdwn poihmavtwn
D fleyiv(n) fuvlaxi(n) paisiv(n) poihvmasi(n)
Temas en nasal (ν) Temas en ντ Temas en líquida(λ, ρ)

N hJgemwvn (oJ) (xefe) a[rcwn (oJ) (gobernante) givga" (oJ) (xigante) mhthvr (hJ) (nai) ajnhvr (oJ) (home)
V hJgemwvn/ hJgemovn a[rcon givgan mh'ter a[ner
A hJgemovna a[rconta givganta mhtevra a[ndra
X hJgemovno" a[rconto" givganto" mhtrov" ajndrov"
D hjgemovni a[rconti givganti mhtriv ajndriv
N‐V hjgemovne" a[rconte" givgante" mhtevre" a[jndre"
A hJgemovna" a[rconta" givganta" mhtevra" a[ndra"
X hJgemovnwn ajrcovntwn gigavntwn mhtevrwn ajndrw'n
D hJgemovsi(n) a[rcousi(n) givgasi(n) mhtravsi(n) ajndravsi(n)
Temas en silbante (σ) T. en vocal pura T. en vocal mixta T. en ditongo

N Swkravth" (oJ) gevno" (tov) (xénero) ijcquv" (oJ) (peixe) fuvsi" (hJ) (natureza) iJppeuv" (oJ) (xinete)
V Swvkrate" gevno" ijcquv fuvsi iJppeu'
A Swkravth gevno" ijcquvn fuvsin iJppeva
X Swkravtou" gevnou" (gevneso") ijcquvo" fuvsew" iJppevw"
D Swkravtei gevnei (gevnesei) ijcquvi> fuvsei iJppei'
N‐V gevnh (gevnesa) ijcquve" fuvsei" iJppei'"
A gevnh (gevnesa) ijcqu'" fuvsei" iJppeva"
X genw'n (gevneswn) ijcquvwn fuvsewn iJppevwn
D gevnesi (gevnessi) ijcquvsi(n) fuvsesi(n) iJppeu'si(n)
SUBSTANTIVOS IRREGULARES
N Zeuv" (oJ) (Zeus) gunhv (hJ) (muller) nau'" (hJ) (nave) ceivr (hJ) (man)
V Zeu' guvnai nau' ceivr
A Diva gunai'ka nau'n cei'ra
X Diov" gunaikov" newv" ceirov"
D Diiv gunaikiv nhiv ceiriv
N‐V gunai'ke" nh'e" cei're"
A gunai'ka" nau'" cei'ra"
X gunaikw'n new'n ceirw'n
D gunaixiv(n) nausiv(n) cersiv(n)

3ª DECLINACIÓN ‐ ADXECTIVOS

ADXECTIVOS DE 2 TERMINACIÓNS
Temas en nasal Temas en silbante
M‐F N M‐F N
N beltivwn (mellor) bevltion ajmaqhv" (ignorante) ajmaqev"
V bevltion bevltion ajmaqev" ajmaqev"
A beltivona bevltion ajmaqh'> ajmaqev"
X beltivono" ajmaqou'"
D beltivoni ajmaqei'
N-V beltivone" beltivona ajmaqei'" ajmaqh'
A beltivona" beltivona ajmaqei'" ajmaqh'
X beltiovnwn ajmaqw'n
D beltivosi(n) ajmaqevsi(n)
ADXECTIVOS DE 3 TERMINACIÓNS
M (3ª ντ) F (1ª) N (3ª ντ) M (3ª vocal) F (1ª) N (3ª vocal)
N pa'" (todo) pa'sa pa'n hJduv" (doce) hJdei'a hJduv
V pa'" pa'sa pa'n hjduv hJdei'a hJduv
A pavnta pa'san pa'n hJduvn hJdei'an hJduv
X pantov" pavsh" pantov" hJdevo" hJdeiva" hJdevo"
D pantiv pavsh/ pantiv hJdei' hJdeiva/ hJdei'
N‐V pavnte" pa'sai pavnta hJdei'" hJdei'ai hJdeva
A pavnta" pavsa" pavnta hJdei'" hJdei'a" hJdeva
X pavntwn pasw'n pavntwn hJdevwn hJdeiw'n hJdevwn
D pa'si(n) pavsai" pa'si(n) hJdevsi(n) hJdeivai" hJdevsi(n)
PARTICIPIOS ACTIVOS
Participio de presente Participio de aoristo Participio de perfecto
M (3ª ντ) F (1ª) N (3ª ντ M (3ª ντ) F (1ª) N (3ª ντ) M (3ª dental) F (1ª) N (3ª dental)
N paideuvwn paideuvousa paideuvon paideuvsa" paideuvsasa paideu'san pepaideukwv" pepaideukui'a pepaideukov"
V paideuvon paideuvousa paideuvon paideuvsan paideuvsasa paideu'san pepaideukov" pepaideukui'a pepaideukov"
A paideuvonta paideuvousan paideuvon paideuvsanta paideuvsasan paideu'san pepaideukovta pepaideukuivan pepaideukov"
X paideuvonto" paideuouvsh" paideuvonto" paideuvsanto" paideusavsh" paideuvsanto" pepaideukovto" pepaideukuiva" pepaideukovto"
D paideuvonti paideuouvsh/ paideuvonti paideuvsanti paideusavsh/ paideuvsanti pepaideukovti pepaideukuiva/ pepaideukovti
N‐V paideuvonte" paideuvousai paideuvonta paideuvsante" paideuvdasai paideuvsanta pepaideukovte" pepaideukuivai pepaideukovta
A paideuvonta" paideuvousa" psideuvonta paideuvsanta" paideuvsasa" paideuvsanta pepaideukovta" pepaideukuiva" pepaideukovta
X paideuovntwn paideuousw'n paideuovntwn paideusavntwn paideusavswn paideusavntwn pepaideukovtwn pepaideukuiw'n pepaideukovtwn
D paideuvousi(n) paideuouvsai" paideuvousi(n) paideusavsi(n) paideusavsai" paideusavsi(n) pepaideukovsi(vn) pepaideukuivai" pepaideukovsi(vn)
tr: o/a que educa/educaba, educando tr: o/a que educou, tendo educado Tr: o/a que ten educado
ADXECTIVOS IRREGULARES
M F N M F N
N‐V poluv" (moito) pollhv poluv mevga" (grande) megavlh mevga
A poluvn pollhvn poluv mevgan megavlhn mevga
X pollou' pollh'" pollou' megavlou megavlh" megavlou
D pollw'/ pollh'/ pollw'/ megavlw/ megavlh/ megavlw/
N‐V polloiv pollaiv pollav megavloi megavlai megavla
A pollouv" pollav" pollav megavlou" megavla" megavla
X pollw'n pollw'n pollw'n megavlwn megavlwn megavlwn
D polloi'" pollai'" polloi'" megavloi" megavlai" megavloi"
ARTIGO E PRONOMES
ARTIGO (o, a) RELATIVO (o cal, que) PRON. DE IDENTIDADE E 3ª PERS.

M F N M F N M (el, mesmo) F N
N ὁ ἡ τὸ ὃς ἣ ὃ aujtov" aujthv aujtov
A τὸν τὴν τὸ ὃν ἣν ὃ aujtovn aujthvn aujtov
X τοῦ τῆς τοῦ οὗ ἧς οὗ aujtou' aujth'" aujtou'
D τῷ τῇ τῷ ᾧ ᾗ ᾧ aujtw'/ aujth'/ aujtw'/
N οἱ αἱ τὰ οἳ αἳ ἃ aujtoiv aujtaiv aujtav
A τοὺς τὰς τὰ οὓς ἃς ἃ aujtouv" aujtav" aujtav
X τῶν τῶν τῶν ὧν ὧν ὧν aujtw'n aujtw'n aujtw'n
D τοῖς ταῖς τοῖς οἷς αἷς οἷς aujtoi'" aujtai'" aujtoi'"
PRONOMES DEMOSTRATIVOS
M (este) F N M (ese) F N M (aquel) F N
N o{de h{de tovde ou|to" au{th tou'to ejkei'no" eJkeivnh ejkei'no
A tovnde thvnde tovde tou'ton tauvthn tou'to ejkei'non ejkeivnhn ejkei'no
X tou'de th'sde tou'de touvtou tauvth" touvtou ejkeivnou ejkeivnh" ejkeivnou
D tw'/de th'/de tw'/de touvtw/ tauvth/ touvtw/ ejkeivnw/ ejkeivnh/ ejkeivnw/
N oi{de ai{de tavde ou|toi au|tai tau'ta ejkei'noi ejkei'nai ejkei'na
A touvsde tavsde tavde touvtou" tauvta" tau'ta ejkeivnou" ejkeivna" ejkei'na
X tw'nde tw'nde tw'nde touvtwn touvtwn touvtwn ejkeivnwn ejkeivnwn ejkeivnwn
D toi'sde tai'sde toi'sde touvtoi" tauvtai" touvtoi" ejkeivnoi" ejkeivnai" ejkeivnoi"
PRONOMES PERSOAIS PRONOMES REFLEXIVOS PRONOME RECÍPROCO

1ª Pers. 2ª Pers. 3ª Pers. 1ª Pers. 2ª Pers. 3ª Pers. M F N
N ejgwv (eu) suv (ti) (el) (a min mesmo) (a ti mesmo) (a si mesmo)
A ejmev, me sev, se e{, eJ ejmautovn,-hvn seautovn, -hvn eJautovn,-hvn,-o

X ejmou', mou sou', sou ou|, ouJ ejmautou', -h'" seautou', -h'" eJautou',-h'",-ou'
D ejmoiv, moi soiv, soi oi|, oiJ ejmautw/',-h'/ seautw'/, -h/' eJautw'/,-h/',-w/'
N hJmei'" uJmei'" sfei'" ( os uns ós outros)

A hJma'" uJma'" sfa'" hjma'" autouv", -a" uJma'" aujtouv", -a" eJautouv", -av", -av ἀλλήλους ἀλλήλας ἀλλήλα
X hJmw'n uJmw'n sfw'n hJmw'n aujtw'n uJmw'n aujtw'n eJautw'n, -w'n, -w'n ἀλλήλων ἀλλήλων ἀλλήλων
D hJmi'n uJmi'n sfivsi(n) hJmi'n aujtoi'", -ai'" uJmi'n aujtoi'", -ai'" eJautoi'", -ai'",-oi'" ἀλλήλοις ἀλλήλαις ἀλλήλοις
PRON. INDEFINIDO PRON. INTERROG. PRONOME INDEFINIDO

M ‐ F N M ‐ F N M F N
N ti" (alguén) ti tiv" (quen?) tiv oujdeiv" (ningún oujdemiva oujdevn
)
A tinav ti tivna tiv oujdevna oujdemivan oujdevn
X tinov" tivno" oujdenov" oujdemia'" oujdenov"
D tiniv tivni oujdeniv oujdemia'/ oujdeniv
N tinev" tinav tivne" tivna
A tinav" tinav tivna" tivna
X tinw'n tivnwn
D tisiv(n) tivsi(n)
NUMERAL 1 NUM 2 NUMERAL 3 NUMERAL 4

M F N M‐F‐N M‐F N M‐F N
N ei|" miva e{n duvo trei'" triva tevttare" tevttara
A e{na mivan e{n duvo trei'" triva tevttara" tevttara
X eJnov" mia'" eJnov" duoi'n triw'n tettavrwn
D eJniv mia'/ eJniv duoi'n trisiv(n) tevttarsi(n)
COMPARATIVOS E SUPERLATIVOS
A) COMPARATIVO EN –τερος, ‐τέρα, τερον E SUPERLATIVO EN –τατος, ‐τάτη, ‐τατον
positivo comparativo superlativo

divkaio", -a, -on (xusto) dikaiovtero", -a, -on dikaiovtato", -h, -on
sofov", -h, -on (sabio) sofwvtero", -a, -on sofwvtato", -h, -on
ajlhqhv", -e" (verdadeiro) ajlhqevstero", -a, -on ajlhqevstato", -h, -on
swvfrwn, -on (prudente) swfronevstero", -a, -on swfronevstato", -h, -on
B) COMPARATIVOS EN –ίων, ιον E SUPERLATIVOS EN –ιστος, ‐ίστη, ‐ιστον

hJduv", -eia, -u (doce) hJdivwn, -ion h{disto", -h, -on
kakov", -h, on (malo) kakivwn, -ion kavkisto", -h, -on
aijscrov", -a, -on (vergonzoso) aijscivwn, -ion ai[scisto", -h, -on
kalov", h, -on (bo, fermoso) kallivwn, -ion kavllisto", -h, -on
C) COMPARATIVOS E SUPERLATIVOS IRREGULARES

ajgaqov", -h, -on ajmeivnwn, on a[risto", -h, -on
beltivwn, -ion bevltisto", -h, -on
kreivttwn, on kravtisto", h, -on
kakov", -h, -on kakivwn, -ivon (reg.) kavkisto", -h, -on (reg.)
ceivrwn, -on ceivristo", h, -on
mevga", megavlh, mevgan meivzwn, -on mevgisto", h, -on
mikrov", a, on mikrovtero", a, -on (reg.) mikrovtato", -h, -on (reg.)
ejlavttwn, -on ejlavcisto", -h, -on
ojlivgo", -h, -on (pouco) meivwn, -ion ojlivgisto", -h, -on (reg.)
poluv", pollhv, poluv pleivwn, -ion plei'sto", h, -on
SINTAXE DO COMPARATIVO E SUPERLATIVO

Comparativo (de superioridade) cando leva o segundo termo da comparación:
‐ No mesmo caso co primeiro introducido polo adverbio ἤ ± quam):
Ex: Οὗτος σοφώτερος ἐστιν ἤ ἐγώ: Este é máis sabio ca min
‐ En xenitivo sen ἤ:
Ex: Οὗτος σοφώτερος ἐμοῦ ἐστιν: Este é máis sabio ca min
‐ Se non leva segundo termo, ou ben está sobreentendido ou ben tradúcese por un intensivo co adverbio ʺbastanteʺ:
Ex: Οὗτος σοφώτερος ἐστιν: Este é máis sabio (cos outros...) / Este é bastante sabio

Superlativo
‐ O superlativo absoluto non leva segundo termo ou réxime:
Ex: Ὅμηρος βέλτιστος ποιητής ἐστιν: Homero é o mellor poeta
‐ O superlativo relativo constrúe seu réxime en xenitivo:
Ex: Ὁ ἄνθρωπος φρονιμώτατος τῶν ζῴων ἐστιν: O home é ó máis intelixente dos animais

CONXUGACIÓN GREGA
No grego hai dous tipos de conxugación:
‐ verbos en ‐μι ou atemáticos
‐ verbos en ‐ω ou temáticos, ou sexa posúen unha vogal chamada ʺtemáticaʺ entre o tema ou raíz e as desinencias persoais no
tema de presente:
‐ο‐ ante desinencias que comecen por μ ou ν (nasal)
‐ε‐ ante o resto
DESINENCIAS PERSOAIS

INDICATIVO, SUBXUNTIVO E OPTATIVO IMPERATIVO
Activa Medio‐Pasiva
tempos primarios tempos tempos primarios tempos Activa Pasiva
verbos en ‐ω verbos en ‐μι secundarios secundarios
1ª sg ‐ω ‐μι ‐ν ‐μαι ‐μην
2ª sg ‐ς ‐ς ‐ς ‐σαι ‐σο ‐ /‐θι ‐σο
3ª sg ‐ ‐τι(‐ν)/‐σι(ν) ‐ ‐ται ‐το ‐τω ‐σθω
1ª pl ‐μεν ‐μεν ‐μεν ‐μεθα ‐μεθα
2ª pl ‐τε ‐τε ‐τε ‐σθε ‐σθε ‐τε ‐σθε
3ª pl ‐ ντι> ‐ουσι(ν) ‐ασι(ν) ‐ν ‐νται ‐ντο ‐ντω ‐θων
CARACTERÍSTICAS DOS TEMPOS

‐ Tempos primarios: presente, futuro, perfecto (levan desinencias primarias)
‐ Tempos secundarios: imperfecto, aoristo, pluscuamperfecto (levan desinencias secundarias e aumento en indicativo)
PRESENTE: tema ou raíz + vocal temática + desinencias pers. primaria
IMPERFECTO: aumento + tema ou raíz + vocal temat. + desin. pers. secundarias
FUTURO: tema ou raíz + ‐σ‐ + vocal temát. + desin. pers. primarias
AORISTO: aumento (sό en indicat.) + tema ou raíz + ‐σα‐/‐σ‐+ desin. pers. secundarias
PERFECTO: reduplicación + tema ou raíz + ‐κα‐/ ‐κ‐ + desin. pers. primarias
PLUSCUAMPERFECTO: aumento + reduplicación + tema ou raíz + ‐κ‐ + desin. pers. secundarias

CARACTERÍSTICAS DOS MODOS

INDICATIVO: (nada)
SUBXUNTIVO: vocal temática alongada: ‐ω‐, ‐η‐. Tódolos tempos en subxuntivo levan desinencias primarias, aínda que o
tempo sexa secundario.
OPTATIVO: vocal ι que, combinada coas vocais temáticas ε/ο e coa vocal do aoristo α, forma os ditongos οι, ει, αι. Tódolos
tempos en optativo teñen sempre desinencias secundarias (excepto a 1ª persoa de sg. activa en ‐μι), aínda que o tempo
sexa primario.
IMPERATIVO: caracterízase por levar desinencias persoais propias (ver cadro).
INFINITIVO: ten as desinencias:
‐εν, ‐ειν: presente activo dos verbos en ‐ω e futuro activo.
‐ναι: perfecto activo, aoristo pasivo e presente activo dos verbos en ‐μι
‐σαι: aoristo activo
‐σθαι: voz medio‐ pasiva.
PARTICIPIO:
‐ Todos os participios activos excepto o de perfecto levan morfema ‐ντ‐para masc. e neut. (temas en ‐ντ‐ da 3ª), e son temas en ‐α
mixta en fem., resultando unha declinación tipo: ‐ων, ‐ουσα, ‐ον (xent. –οντος, ‐ούσης, ‐οντος)
‐ Os participios de perfecto activo levan morfema ‐τ‐ para masc. e neut. (temas en dental da 3ª), e son temas en α pura en fem.,
resultando unha declinación tipo: ‐ώς, ‐υῖα, ‐ός (xent. –ότος, ‐υίας, ‐ότος).
‐ Os participios medio ‐pasivos levan sufixo –μένος, ‐μένη, ‐μένον (xent. –μένου, ‐ης, ‐ου)
‐ O participio de aoristo pasivo leva sufixo –θείς, ‐θεῖσα, ‐θέν (xent. –θέντος, ‐θείσης, ‐θέντος)

CARACTERÍSTICAS DAS VOCES
‐ Activa: desinencias activas
‐ Media: desinencias medio‐pasivas e significado activo
‐ Pasiva: en futuro sufixo ‐θη‐ + ‐σ‐ + vogal temática + desinencias pasivas. En aoristo sufixo ‐θη‐/‐θ‐ + desinencias activas.
CARACTERÍSTICAS VERBAIS: AUMENTO E REDUPLICACIÓN

AUMENTO

Característica dos tempos secundarios en indicativo (imperfecto, aoristo e pluscuamperfecto). Anteponse á raíz e
pode ser de diferentes tipos:

1) Verbos que comezan por consonante engaden ἐ‐
παιδεύω: impf. ἐ‐παίδευ‐ο‐ν (educaba)

2) Verbos que comezan por vogal, alóngana:

Presente Imperfecto

α‐> η‐ ἄγω ἤγον (levaba)

αι‐, ᾳ‐> ῃ‐ αἵρω ᾗρον 8levantaba)
ε‐> η‐, ἐλπίζω ἤλπιζον (tiña esperanza)
ει‐ > ῃ‐ εἴρηνεύω ᾐρήνευον (vivía en paz)
ο‐>ω, οι‐ >ῳ‐ ὀνομάζω ὠνόμαζον (nomeaba)
ι‐> ῑ‐ ἱκετεύω ἱκέτευον (suplicaba)
υ‐ > ῡ‐ ὑβρίζω ὕβριζον (aldraxaba)

3) Verbos compostos de preposición aumentan entre a preposición e o verbo.
προσ‐βάλλω: impf. προσ‐έ‐βαλλον (lanzaba)
*Se a preposición remata en vogal, esta pérdese excepto nas prep. ἀμφί, περί e πρό
ἀνα‐βαίνω: impf. ἀν‐έ‐βαινον (subía)
*Se a preposición remata en consonante, esta pode sufrir cambios fonéticos (ver páx. 28)
συμ‐βαίνω: impf. συν‐έ‐βαινον (xuntábame)

REDUPLICACIÓN

Característica do tema de perfecto (perfecto en todos os seus modos e pluscuamperf.). Anteponse á raíz do seguinte
xeito:

1) Verbos que comezan por consonante: Repiten a cons. inicial coa vogal ‐ε‐
παιδεύω: tema de perf. πε‐παιδευ‐κα (teño educado)

2) Verbos que comecen por oclusiva aspirada (φ, χ, θ) reduplican na súa sorda correspondente (π, κ, τ) coa vogal ‐ε‐
(ver cadro oclusivas páx. 2)
φύω: tema de perf πέ‐φυκα (teño criado)
χορεύω: : tema de perf κε‐χόρευκα (teño bailado)
θύω: tema de perf τέ‐θυκα (teño sacrificado)

3) Verbos que comecen por vogal: fan a reduplicación igual que o aumento
εἴρηνεύω: tema de perf ᾐρήνευκα (teño vivido en paz)

4) Verbos que comezan por σ‐ e ῥ‐ ou consonate dobre ζ‐, ξ‐, ψ‐: reduplican con ἐ‐
στρατεύω: tema de perf. ἐ‐στράτευκα (teño loitado)
ζητέω: tema de perf. ἐ‐ζήτηκα (teño pedido)

5) Verbos compostos de preposición reduplican entre a prep. e o verbo:
ἐκ‐λύω: tema de perf. ἐκ‐λέ‐λυκα (teño soltado)
VERBO εἰμί (ser, estar, existir, haber...)
Indicativo Imperativo Subxuntivo Optativo Infinitivo Participio
(son, estou) (se ti...) (sexa, esté) (sería, esté, fose...) (que é, sendo)

PRESENTE
εἰμί ὦ εἴην
(ser, estar) M‐ ὤν, ὄντος
εἶ ἴσθι ἦς εἴης

ἐστί(ν) ἔστω ἦ εἴη F‐ οὖσα, ‐ης
εἶναι
ἐσμέν ὦμεν εἶμεν/ εἴημεν
ἐστέ ἔστε ἦτε εἶτε/ εἴητε N‐ ὄν, ὅντος
εἰσί(ν) ὄντων/ἔστων ὦσι(ν) εἶεν/ εἴησαν
(era, estaba)
IMPERFECTO

ἦν/ ἦ
ἦσθα
ἦν
ἦμεν
ἦτε
ἦσαν
(serei, estarei) (sería, estea, fose...) (que será, para ser...)

FUTURO
ἔσομαι (ἐσοίμην (ir a ser...) M‐ ἐσόμενος, ‐ου

ἔσει/ ἔσῃ ἔσοιο
ἔσται ἔσοιτο ἔσεσθαι F‐ ἐσόμενη, ‐ης
ἐσόμεθα ἐσοίμεθα
ἔσεσθε ἔσοισθε N‐ ἐσόμενον, ‐ου
ἔσονται ἔσοιντο)
*
O verbo εἰμί é un verbo defectivo, fáltanlle tempos como o aoristo e perfecto. O imperfecto ás
veces ten valor de aoristo: “fun, estiven”

Principais compostos de εἰμί

πάρ‐ειμι: estar presente (dat.)
ἄπ‐ειμι: estar ausente (xent.)
ἔν‐ειμι: estar dentro (dat.)
μέτ‐ειμι: intervir (dat.)
περί‐ειμι: ser superior, restar (xent.)
ὕπ‐ειμι: estar debaixo (dat.)
πρόσ‐ειμι: estar xunto (dat.)
σύν‐ειμι: estar na compaña de (dat.)
ἔξ‐ειμι: impers.ἔξεστι: é posible, está permitido a (con dat. e inf.)

* Nos compostos de εἰμί o acento retrocede á preposición no presente de indicativo e imperativo:
πάρειμι, πάρισθι. Nas demais formas consérvase o acento de εἰμί: παρῆν, παρῶ, παρεῖναι,
παρών, παρέσται
VOZ ACTIVA DO VERBO παιδεύω (educar)

Indicativo Imperativo Subxubtivo Optativo Infinitivo Participio
(educo) (educa ti) (eu eduque) (educaría, eduque, educase) (que educa, educando)
Presente
paideuvw paideuvw paideuvoimi

paideuvei" paideu'e paideuvh/" (educar) M-paideuvwn, -onto"
paideuvoi"
paideuvei paideuevtw paideuvh/ paideuvoi
paideuvomen paideuvwmen paideuvoimen paideuvein F- paideuvousa, -h"
paideuvete paideuvete paideuvhte paideuvoite
paideuvousi(n) paideuvontwn paideuvwsi(n) paideuvoien N- paideuvon, -onto"
(educaba)
Imperfecto
ejpaivdeuon
ejpaivdeue"
ejpaivdeue(n)
ejpaideuovmen
ejpaideuevte
ejpaivdeuon
(educarei) (educaría, eduque, educase.) (que educará, para
educar)
paideuvsoimi
Futuro
paideuvsw
paideuvsei" paideuvsoi" (ir a educar) M - paideuvswn, -onto"
paideuvsei paideuvsoi F- paideusouvsa, -h"
paideuvsomen paideuvsoimen
paideuvsoite paideuvsein N- paideuvson, -onto"
paideuvsete
paideuvsousi(n) paideuvsoien
(eduquei) (educa ti) (eu eduque) (educaría, eduque, educase.) (que educou)
M- paideuvsa",
paideuvsaimi
Aoristo
ejpaivdeusa paideuvsw paideusanto"

ejpaivdeusa" paideu'son paideuvsh/" paideuvsai"/-seia"
(educar, ter F- paideuvsasa,
ejpaivdeuse(n) paideusavtw paideuvsh/ paideuvsai/-seie paideuvsash"
educado)
ejpaideuvsamen paideuvswmen paideuvsaimen N- paideuvsan
ejpaideuvsate paideusavte paideuvshte paideuvsaite paideuvsanto"
paideu'sai
ejpaivdeusan paideusavntwn paideuvswsi(n) paideuvsaien/-seian
(teño educado, (que teñas educado ti, (eduque) (educaría, eduque, educase) (que ten educado)
educa ti)
eduquei)
M. pepaideukwv",
Perfecto
pepaivdeuka pepaideukwv" i[sqi pepaideuvkw pepaideuvkoimi (ter educado) pepaideukovto"

pepaivdeuka" pepaideukwv" e[stw pepaideuvkh/" pepaideuvkoi" F. pepaideukuiva
pepaivdeuke(n) pepaideuvkh/ pepaideuvkoi pepaideukevnai pepaideukiva"
pepaideuvkoimen
pepaideuvkamen pepaideukovte" e[ste pepaideuvkwmen N- pepaideukov"
pepaideuvkoite
pepaideuvkate “ o[ntwn pepaideuvkhte pepaideukovto"
pepaideuvkasi(n) pepaideuvkwsi(n) pepaideuvkoien
(tiña educado)
Pluscuamperf
ejpepaideuvkein
ejpepaideuvkei"
ejpepaideuvkei
ejpepaideuvkeimen
ejpepaideuvkeite
ejpepaideuvkesan
VOZ MEDIA DO VERBO παιδεύω (educar)

Indicativo Imperativo Subxubtivo Optativo Infinitivo Participio
(edúcome) (edúcate ti) (edúqueme eu) (educaríame, edúqueme, (que se educa, educándose)
educáseme)
Presente
paideuvomai paideuvwmai paideuoivmhn M-paideuovmeno", -ou

paideuvei,-h/(<-esai) paideu'ou(<-eso) paideuvh/(<-hsai) paideuvoio<(-oiso) (educarse)
paideuvetai paideuevsqw paideuvhtai paideuvoito F- paideuomevnh, -h"
paideuvomeqa paideuwvmeqa paideuoivmeqa paideuvesqai
paideuvesqe paideuvesqe paideuvhsqe paideuvoisqe N- paideuovmenon, -on
paideuvontai paideuevsqwn paideuvwntai paideuvointo
(educabame)
Imperfecto
ejpaideuovmhn
ejpaideuvou(<-eso)
ejpaideuveto
ejpaideuovmeqa
ejpaideuevsqe
ejpaideuvonto
(educareime) (educaríame, edúqueme, (que se educará, para
educáseme)
educarse)
paideuvsomai paideusoivmhn
Futuro
paideuvsei,-h/ paideuvsoio (irse educar) M - paideusovmeno", -ou

paideuvsetai paideuvsoito F- paideusomevnh, -h"
paideusovmeqa paideusoivmeqa paideuvsesqai N- paideusovmenon, -ou
paideuvsesqe paideuvsoisqe
paideuvsontai paideuvsointo
(eduqueime) (edúcate ti) (edúqueme eu) (educaríame, edúqueme, (que se educou)
educáseme)
M-paideusavmeno",
ejpaideusavmhn paideuvswmai paideusaivmhn paideusamevnou
Aoristo
ejpaideuvsw(<-aso) paideu'sai paideuvsh/ paideuvsaio (educarse, terse F- paideusavmenh,

ejpaideuvsato paidesavsqw paideuvshtai paideuvsaito educado) paideusamevnh"
ejpaideusavmeqa paideuswvmeqa paideusaivmeqa N- paideusamevnon,
ejpaideuvsasqe paideuvsasqe paideuvshsqe paideuvsasqai
paideuvsaisqe paideusamevnou
ejpaideuvsanto paideusavsqwn paideuvswntai paideuvsainto
(téñome educado, (que te teñas educado (edúqueme eu) (educaríame, edúqueme, (que ten educado)
ti, edúcate ti) educáseme)
eduqueime)
M. pepaideumevno",
pepaideumevnou
Perfecto
pepaivdeumai pepaideumevno",h,on w\ pepaideumevno",h,on ei[hn (terse educado)

pepaivdeusai pepaivdeuso pepaideumevno"... h/\" pepaideumevno"... ei[h" F. pepaideumevnh,
pepaivdeutai pepaideuvsqw pepaideumevno"... h/\ pepaideumevno"... ei[h pepaideuvsqai pepaideumevnh"
pepaideuvmeqa pepaideumevnoi... w\men pepaideumevnoi... ei\men N- pepaideumevnon,
pepaivdeusqe pepaivdeusqe pepaideumevnoi... h\te pepaideumevnoi... ei\te pepaideumevnou
pepaivdeuntai pepaideuvsqwn pepaideumevnoi... w\si pepaideumevnoi... ei[en
(tíñame
Pluscuamperf.
educado)
ejpepaideuvmhn
ejpepaivdeuso
ejpepaivdeuto
ejpepaideuvmeqa
ejpepaivdeusqe
ejpepaivdeunto
VOZ PASIVA DO VERBO παιδεύω (educar)

No tema de presente (presente e imperfecto) e no tema de perfecto (perfecto e
pluscuamperfecto) a voz pasiva é igual en formas á media, pero ten significado pasivo.
indicativo imperativo subxuntivo optativo infinitivo participio
(serei educado/a) (sería educado/a) (que será educado/a,
(haber de ser para ser educado/a)
paideu-qhv-s-omai paideu-qh-s-oiv-mhn educado/a)
Futuro
paideu-qhv-s-ei/ -h/ paideu-qhv-s-oi-o

paideu-qhv-s-oi-to M-paideu-qh-s-ovmeno"
paideu-qhv-s-etai paideu-qh-s-oiv-meqa paideuqhsomevnou
paideu-qh-s-ovmeqa paideu-qhv-s-oi-sqe paideu-qhv-s-esqai F-paideu-qh-s-omevnh
paideu-qhv-s-esqe paideu-qhv-s-oi-nto paideuqhsomevnh"
paideu-qhv-s-ontai N-paideu-qh-s-ovmenon
paideuqhsomevnou
(fun educado/a) (sé educado/a) (sexa educado/a) (sería educado/a) (que foi educado/a)
ej-paideuv-qh-n paideu-q-w' paideu-q-eivh-n (ter sido educado/a) M- paideu-q-eiv"

Aoristo
ej-paideuv-qh-" paideuv-qh-ti paideu-q-h/'" paideu-q-eivh-" paideu-q-evnto"

ej-paideuv-qh paideu-qhv-tw paideu-q-h/' paideu-q-eivh paideu-qh'-nai F- paideu-q-ei'sa
ej-paideuv-qh-men paideu-q-w'-men paideu-q-ei'-men paideu-q-ei'sh"
ej-paideuv-qh-te paideuv-qhte paideu-q-h'-te paideu-q-ei'-te
N- paideu-q-evn
ej-paideuv-qh-san paideu-qevntwn paideu-q-w'si(n) paideu-q-ei'en
paideu-q-evnto"

SINTAXE DAS VOCES

Voz activa: Leva desinencias activas. O suxeito realiza a acción do verbo. Pode levar complemento directo.
Ex: Ὁ σοφός τὴν ἀλήθειαν γιγνώσκει: o sabio coñece a verdade

Voz media: Leva desinencias medio‐pasivas. Ten significado activo. O suxeito realiza a acción do verbo sobre si
mesmo ou participa nela. Pode levar C.D.
Ex: Ὁ σοφός τὴν ἀλήθειαν γιγνώσκεται: o sabio coñece a verdade (coñece para si mesmo, “sábese”)
* A voz media tradúcese igual que a activa,pero nalgunha ocasión pódese traducir como a nosa reflexiva: “sábese”,
“faise”... para indicar esa participación do suxeito na acción.

Voz pasiva: Leva desinencias medio‐pasivas. Ten significado pasivo. O suxeito sofre ou recibe a acción do verbo.
Non pode levar C.D. Pode levar complemento axente, que é quen realiza a acción:
‐ ὑπὸ + xt. para seres animados. Ex: ἡ ἀλήθεια γιγνώσκεται ὑπὸ τοῦ σοφοῦ: A verdade é coñecida polo
sabio.
‐ Dativo sen preposición para seres inanimados. Ex: ἡ ἀλήθεια γιγνώσκεται τῇ σοφίᾳ: A verdade é coñecida
pola sabiduría.

VERBOS DEPONENTES

Son verbos que só teñen forma medio‐pasiva e significado activo. Enúncianse en –μαι.
Os máis frecuentes son:
βούλομαι: querer (con inf.)
γίγνομαι: chegar a ser, ser, nacer, suceder... (con pred.)
δύναμαι: poder (inf.)
ἔρχομαι: ir
μάχομαι: loitar
...

VERBOS CONTRACTOS: ‐άω, ‐έω, ‐όω

Os verbos son aqueles que rematan a súa raíz en vogal aberta: τιμά‐ω, φιλέ‐ω, δηλό‐ω
No tema de presente (presente e imperfecto) a vogal final da súa raíz contrae coas vogais temáticas (ver páx. 2).
Nos temas de futuro, aoristo e perfecto alongan a vogal final da súa raíz:

Presente (ind. activo) Futuro (ind. activo) Aoristo (ind. activo) Perfecto (ind. activo)
τιμάω> τιμῶ τιμή‐σω ἐ‐τίμη‐σα τε‐τίμη‐κα
φιλέω> φιλῶ φιλή‐σω ἐ‐φίλη‐σα πε‐φίλη‐κα
δηλόω > δηλῶ δηλώ‐σω ἐ‐δήλω‐σα δε‐δήλω‐κα

VOZ ACTIVA DO VERBO τιμάω (honrar)
(eu honro) (honra ti) (honre eu) (eu honraría, honrase...) (que honra, honrando)
timavw > timw' timavw>timw' timaoivhn>timw/vhn (honrar) M- timavwn, -avonto">
Presente
timavei">tima/"' tivmae>tivma timavh"

/ >tima/"' timaoivh">timw/h ' " timw'n, -w'nto"
timavei>tima/' timaevtw>timavtw timavh>
/ tima/' timaoivh>timw/'h F- timavousa, -aouvsh">
timavomen>timw'men timavwmen>timw'men timavoimen>timw/men timaven>tima'n timw'sa, -wvsh"
timavete>tima'te timavete>tima'te timavhte>tima'te timavoite>timw/t' e N-timavon, -avonto">
timavousi>timw'si(vn) timaovntwn>timwvntwn timavwsi>timw'si(n) timavoien>timw/'en timw'n,- w'nto"
(eu honraba)
Imperfecto
ejtivmaon>ejtivmwn
ejtivmae">ejtivma"
ejtivmae>ejtivma
ejtimavomen>ejtimw'men
ejtimavete>ejtima'te
ejtivmaon>ejtivmwn
VOZ MEDIA E PASIVA DO VERBO τιμάω (honrar)
(hónrome/son honrada) (hónrate/se honrado) (hónreme/sexa honrada) (honraríame/ sería honrada...) (que honra, que é
timavwmai>timw'mai timaoivmhn>timw/vmhn
Presente
timavomai>timw'mai (honrarse/ honrado/a)

timavesai>tima/' timaveso>timw' timavhsai>tima'/ timavoio>timw/o' ser honrado) timavomeno", -h, -on>
timavetai>tima'tai timavesqw>tima'sqw timavhtai>tima'tai timavoito>timw/t ' o M- timwvmeno", -ou
timaovmeqa>timwvmeqa timawvmeqa>timwvmeqa timaoivmeqa>timw/m ' eqa timavesqai> F- timwmevnh, -h"
timavesqe>tima'sqe timavesqe>tima'sqe timavhsqe>tima'sqe tiamavoisqe>timw/s ' qe tima'sqai N- timwvmenon, -ou
timavontai>timw'ntai timavesqwn>tima'sqwn timavwntai>timw'ntai timavointo>timw'n/ to
(honrábame/era honrado)
Imperfecto
ejtimaovmhn>ejtivmwmhn
ejtimavou>ejtimw'
ejtimaveto>ejtima'to
ejtimaovmeqa>ejtimwvmeqa
ejtimavesqe>ejtima'sqe
ejtimavonto>ejtimw'nto
VOZ ACTIVA DO VERBO filevw (amar)

(amo) (ama) (ame) (amaría, ame, amase) (que ama, amando)
filevw>filw' filevw>filw' fileoivhn>filoivhn M- filevwn, -eonto">
Imperfecto Presente
filevei">filei'" fivlee>fivlei filevh"

/ >filh'" / fileoivh">filoivh" (amar) filw'n, -ou'nto"
filevei>filei' filevetw>filei'tw filevh>/ filh/' fileoivh>filoivh F- filevousa,-eouvsh">
fileven> filou'sa, -ouvsh"
filevomen>filou'men filevwmen>filw'men filevoimen>filoi'men
filei'n N-filevon, -evonto">
filevete>filei'te filevete>filei'te filevhte>filh'te filevoite>filoi'te
filevousi>filou'si(n) filevontwn>filouvntwn filevwsi>filw'si(n) filevoien>filoi'en filou'n, -ou'nto"
(amaba)
ejfivleon>ejfivloun
ejfivlee">ejfivlei"
ejfivlee>ejfivlei
ejfilevomen>ejfilou'men
ejfilevete>ejfilei'te
ejfivleon>ejfivloun
VOZ MEDIA E PASIVA DO VERBO φιλέω (amar)
(ámome/son amado) (ámate/sé amada) (ámeme/sexa amado) (amaríame, sería amada...) (que se ama/ é amado/a)
(amarse/ser fileovmeno",-h,-on>
Presente
filevomai>filou'mai filevwmai>filw'mai fileoivmhn>filoivmhn amada) M- filouvmeno", -ou

filevesai>filh',/ fivlei' fivleeso>filou' filevhsai>filh'/ filevoiso>filoi'o F- filoumevnh, -h"
filevesqai>
filevetai>filei'tai filevesqw>filei'sqw filevhtai>filh'tai filevoito>filoi'to N- filouvmenon, -ou
filei'sqai
filevomeqa>filou'meqa filevwmeqa>filw'meqa fileoivmeqa>filoivmeqa
filevesqe>filei'sqe filevesqe>fileisqe filevhsqe>filh'sqe filevoisqe>filoi'sqe
filevontai>filou'ntai filevesqwn>fileivsqwn filevwntai>filw'ntai filevointo>filoi'nto
(amábame/era amado/a)
Imperfecto
ejfileovmhn>ejfilouvmhn
ejfileeso>ejfilou'
ejfileveto>ejfilei'to
ejfileovmeqa>ejfilouvmeqa
ejfilevesqe>ejfilei'sqe
ejfilevonto>ejfilou'nto

VOZ ACTIVA DO VERBO δηλόω (amosar)
(amoso) (amosa) (amose) (amosaría, amose, amosase) (que amosa/ amosando)
(amosar) M- dhlovwn, -ovonto">
Presente
dhlovw>dhlw' dhlooivhn>dhloivhn dhlw'n, -ou'nto"

dhlovw>dhlw'
dhlovei">dhloi'" dhvloe>dhvlou dhlooivh">dhloivh" F- dhlovousa,-oouvsh">
dhlovh/">dhloi'" dhloven>
dhlovei>dhloi' dhloevtw>dhlou'tw dhlooivh>dhloivh dhlou'sa, -ouvsh"
dhlovh>/ dhloi' dhlou'n
dhlovomen>dhlou'men dhlovoimen>dhloi'men N- dhlovon, -ovonto">
dhlowmen>dhlw'men
dhlovete>dhlou'te dhlovete>dhlou'te dhlovoite>dhlo'ite dhlou'n, -ou'nto"
dhlovontwn>dhlouvntwn
dhlovhte>dhlw'te
dhlovousi>dhlou'si(n) dhlovoien>dhloi'en
dhlovwsi>dhlw'si(n)
(amosaba)
Imperfecto
ejdhvloon>ejdhvloun
ejdhvloe">ejdhvlou"
ejdhvloe>ejdhloi'
ejdhlovomen>ejdhlou'men
ejdhlovete>ejdhlou'te
ejdhvloon>ejdhvloun
VOZ MEDIA E PASIVA DO VERBO δηλόω (amosar)
(amoso/son amosado) (amosa /sé amosada) (amose/sexa amosado) (amosaríame, sería amosada) (que amosa, que é
amosado/a)
(amosar/ser
Presente
dhlovwmai>dhlw'mai dhlooivmhn>dhloivhn
dhlovomai>dhlou'mai amosada) dhlovomeno", -h, -on>
dhvloeso>dhlou' dhlovhsai>dhloi' dhlovoiso>dhloi'o
dhlovesai>dhloi'
dhloevsqw>dhlou'sqw dhlovhtai>dhlw'tai dhlovoito>dhloi'to M- dhlouvmeno", -ou
dhlovetai>dhlou'tai
dhlowvmeqa>dhlwvmeqa dhlooivmeqa>dhloivmeqa dhlovesqai> F- dhloumevnh, -h"
dhloovmeqa>dhlouvmeqa
dhlovesqe>dhlou'sqe dhlovhsqe>dhlw'sqe dhlovoisqe>dhloi'sqe dhlou'sqai N- dhlouvmenon, -ou
dhlovesqe>dhlou'sqe
dhloevsqwn>dhlouvsqwn dhlovwntai>dhlwvntai dhlovointo>dhloi'nto
dhlovontai>dhlou'ntai
(amosaba/era amosada)
Imperfecto
ejdhloovmhn>ejdhlouvmhn
ejdhloveso>ejdhlou'
ejdhloveto>ejdhlou'to
ejdhloovmeqa>ejdhlou'meqa
ejdhlovesqe>ejdhlou'sqe
ejdhlovonto>ejdhlou'nto
VERBOS CONSONÁNTICOS

I. VERBOS OCLUSIVOS OU MUDOS
LABIAIS VELARES OU GUTURAIS DENTAIS
-bw trivbw (frotar) -gw a[gw (levar) -dw yeuvdw (enganar)
-pw blevpw (ver) -kw diwvkw (perseguir) -tw ajnuvtw (acabar)
-fw gravfw (escribir) -cw a[rcw (mandar) -qw peivqw (convencer)
-ptw klevptw (roubar) -ttw/-ssw pravttw (facer) -zw ejlpivzw (esperar)
FENÓMENOS FONÉTICOS
1) Contacto con ‐σ‐: futuro e aoristo activos e medios (ver páx. 1)
labial + s = y velar + s = x dental + s = s
2) Contacto con ‐κ‐: perfecto activo
labial + k = f velar + k = c dental + k= k
(aspiración da labial) (aspiración da velar) (desaparición da dental)
3) Contacto con –θ‐: futuro e aoristo pasivos
labial + q = f velar + q = c dental + q = s
(aspiración da labial) (aspiración da velar) (asibilación da dental)
4) Contactos diversos: perfecto medio pasivo (ver cadro)
VERBOS OCLUSIVOS
Activo Medio Pasivo
Futuro -yw -yomai -fqhvsomai
Labiais blevyw blevyomai blefqhvsomai
blevpw -ya -yavmhn -fqhn
Aoristo
e[bleya ejbleyavmhn ejblevfqhn
Perfecto -fa bevblemmai beblevmmeqa
bevblefa bevbleyai bevblefqe
bevbleptai beblemmevnoi eijsiv(n)
Velares Futuro -xw -xomai -cqhvsomai
pravttw pravxw pravxomai pracqhvsomai
Aoristo -xa -xavmhn -cqhn
e[praxa ejpraxavmhn ejpravcqhn
Perfecto -ca pevpragmai pepravgmeqa
pevpraca pevpraxai pevpracqe
pevpraktai pepragmevnoi eijsiv(n)
Dentais Futuro -sw -somai -sqhvsomai
peivqw peivsw peivsomai peisqhvsomai
Aoristo -sa -savmhn -sqhn
e[peisa ejpeisavmhn ejpeivsqhn
Perfecto -ka pevpeismai pepeivsmeqa
pevpeika pevpeisai pevpeisqe
pevpeistai pepeismevnoi eijsiv(n)
II. VERBOS LÍQUIDOS (raíz en líquida λ, ρ e nasal)

-llw : ajggellw (anunciar) -rw: fqeivrw (destruír) -mw: tevmnw (cortar) -nw: faivnw (amosar)
Tema de presente: tema reforzado + vocal temática + desinencias persoais
ajggellw fqeivrw tevmnw faivnw
Raíz: ajggel- Raíz: fqer- Raíz: tevm- Raíz: fan-
Tema de futuro: Raíz +‐εσ+ vocal temática + desinencias persoais Ö contraccións
ajggel-es-w > ajggelw' (act.) fqerw' temw' fanw'
ajggel-es-omai > ἀγγελοῦμαι (med.) fqerou'mai temou'mai fanou'mai
Tema de aoristo: Aumento + Raíz + ‐σα‐+ desinencias persoais Ö alongamento da vocal final da raíz
hjggel-sa > h[ggeila ejfqer-sa > e[fqeira (aor. 2º: e[tamon) ejfan-sa > e[fhna
hjggel-sa-mhn > hjggeilavmhn ejfqer-sa-mhn > e[fqeiramhn ejfan-sa-mhn > ejfhnavmhn
AORISTO RADICAL OU SEGUNDO
Moitos verbos gregos non forman o aoristo con ‐σα‐ (sigmático), senón que varían a súa raíz (radicais) e
engaden as desinencias sin sufixo temporal. O aoristo de indicativo aseméllase a un imperfecto e nos
outros modos compórtase coma un presente.
Tipos de aoristos radicais:
‐ Temáticos: ἔ‐λιπ‐ο‐ν aor. 2º de λέγω (leva vogal temática)
‐ Atemáticos: ἔ‐βη‐ν aor 2º de βαίνω (non leva vogal temática)

Conxugación de aoristo 2º, radical temático, voz activa: Verbo λείπω, tema de aoristo: λιπ‐


(dexei) (deixa ti) (eu deixe) (deixaría, deixe, deixase) (que deixou)

ἔλιπον λίπω λίποιμι (deixar, ter M‐ λίπων, ‐οντος
Aoristo 2º
ἔλιπες λίπε λίπῃς λίποις deixado)

ἔλιπε(ν) λιπέτω λίπῃ λίποι F‐ λιποῦσα, ‐ης
ἐλίπομεν λίπομεν λίποιμεν λιπεῖν
ἐλίπετε λίπετε λίπετε λίποιτε N‐ λίπον, ‐οντος
ἔλιπον λιπόντων λίπωσι(ν) λίποιεν

Conxugación de aoristo 2º, radical atemático, voz activa: Verbo βάινω, tema de aoristo: βη‐/βα‐


(marchei) (marcha ti) (eu marche) (marcharía, marche, marchase) (que marchou)

ἔβην βῶ βαίην (marchar, ter M‐ βάς, βάντος
Aoristo 2º
ἔβης βῆθι βῇς βαίης marchado)

ἔβη βήτω βῇ βαίη F‐ βᾶσα, ‐ης
ἔβημεν βῶμεν βαῖμεν βῆναι
ἔβητε βῆτε βῆτε βαῖτε N‐ βάν, βάντος
ἔβησαν βάντων/βήτωσαν βῶσι(ν) βαῖεν

Conxugación de aoristo 2º, radical temático, deponente: Verbo γίγνομαι , tema de aoristo: γεν‐


(fun) (se ti) (eu sexa) (sería, sexa fose))

ἐγενόμην γένωμαι γενοίμην (ser, ter sido)
Aoristo 2º
(que foi)
ἐγένου (‐εσο) γενοῦ γένῃ (‐εσαι) γένοιο (‐σο)
ἐγένετο γενέσθω γένηται γένοιτο γενέσθαι γενόμενος, ‐η, ‐ον
ἐγενόμεθα γενώμεθα γενοίμεθα
ἐγένεσθε γένεσθε γένησθε γένοισθε
ἐγένονται γενέσθων γένωνται γένοιντο

Aoristos segundos ou radicais máis frecuentes
Presente Aoristo 2º Presente Aoristo 2º
λέγω εἶπον (dixen) ὁράω εἶδον (vin)
λείπω ἔλιπον (deixei) λαμβάνω ἔλαβον (collín)
ἀπο‐θνῄσκω ἀπ‐έθανον (morrín) βάλλω ἔβαλον (lancei)
γίγνομαι ἐγενόμην (fun, convertinme) βαίνω ἔβην (fun, marchei)
ἔρχομαι ἦλθον (fun, cheguei) γιγνώσκω ἔγνων (coñecín)

VERBOS ATEMÁTICOS EN ‐μι

‐ Son verbos atemáticos, non engaden vogal temática (‐ο‐/‐ε‐) no tema e
Desinencias primarias
presente. activas verbos‐μι
‐ Diferéncianse dos verbos en –ω no tema de presente (presente e imperfecto) e ‐μι
no aoristo segundo. ‐ς
‐ No presente de indicativo activo teñen desinencias primarias propias (ver páx. ‐τι(‐ν)/‐σι(ν)
‐μεν
9).
‐τε
‐ασι(ν)

Clasificación:

I. Verbos con reduplicación no tema de presente:

Verbo Separación en morfemas Raíz
(redupl+raíz+desinencias) (alongada/breve)
τίθημι: poñer τί‐θη‐μι ‐θη‐/‐θε‐
ἵστημι: estaren pe, colocar ἵ‐στη‐μι ‐στη‐/‐στα‐
δίδωμι: dar δί‐δω‐μι ‐δω‐/‐δο‐
ἵημι: enviar ἵ‐η‐μι ‐ἡ‐/‐ἑ‐

‐ Levan reduplicación (τι‐, ἱ‐, δι‐, ἱ‐) só no tema de presente das voces activa e medio‐pasiva.
‐ Na voz activa soen facer as tres persoas de singular coa raíz alongada, mentres que as tres de plural son
con raíz breve. Ex. presente de ind. activo: τίθημι, τίθης, τίθησι(ν)/ τίθεμεν. τίθετε, τιθέασι(ν).
‐ No imperfecto activo as tres persoas de singular soen alongar a raíz en diptongo:
Ex.: ἐτίθην, ἐτίθεις, ἐτίθει.../ἐδίδουν, ἐδίδους, ἐδίδου.../ἵην, ἵεις, ἵει...

II. Verbos con sufixo –νυ‐ no tema de presente:

(raíz + sufixo νυ+desinencias)
δείκνυμι: amosar δείκ‐νυ‐μι δεικ‐

‐ Levan sufíxo ‐νυ‐ só no tema de presente das voces activa e medio‐pasiva.
‐ No resto dos tempos compórtanse coma verbos en –ω, moitos deles son verbos en oclusiva (velar) con
cambios fonéticos en futuro, aoristo e perfecto (ver páx. 16)

III. Verbos sen reduplicación nin sufixo no tema de presente:

(raíz +desinencias)
εἰμί: ser εἰ‐μί ἐσ‐
εἶμι: ir εἶ‐μι εἰ‐/ἰ‐
φημί: falar φη‐μί φη‐/φα‐

‐ Son verbos defectivos aos que lle faltan tempos verbais.
‐ Algúns destes verbos presentan irregularidade, como εἰμί.
I. VERBOS EN ‐μι CON REDUPLICACIÓN NO PRESENTE: τίθημι (poñer)
(poño) (pon ti) (poña) (poñería, poña...) (poñendo, que pon)
τίθημι τιθῶ τιθείην (poñer) M‐ τιθείς,
Presente
τίθης τίθει τιθῇς τιθείης τιθέντος

τίθησι(ν) τιθέτω τιθῇ τιθείη τιθέναι F‐ τιθεῖσα
τίθεμεν τιθῶμεν τιθεῖμεν τιθείσης
τίθετε τίθετε τιθῆτε τιθεῖτε N‐ τιθέν
τιθέασι(ν) τιθέντων τιθῶσι(ν) τιθεῖεν τιθέντος
(poñía)
Imperf.
ἐτίθην ἐτίθεμεν
ἐτίθεις ἐτίθετε
ἐτίθει ἐτίθεσαν
ACTIVA
(poñerei) (poñería, poña...) (ir poñer) (que poñerá, para poñer)

Futuro
M‐ θήσων, ‐oντος
θήσω θήσοιμι θήσειν F‐ θήσουσα,‐ης
N‐ θῆσον, ‐οντος
(puxen) (pon ti) (poña) (poñería, poña...) (poñer) (que puxo, poñendo)
ἔθηκα θῶ θείην
Aoristo
ἔθηκας θές θῇς θείης θεῖναι M‐ θείς, θέντος

ἔθηκε(ν) θέτω θῇ θείη F‐ θεῖσα,‐ης
ἔθεμεν θῶμεν θεῖμεν N‐ θέν, θέντος
ἔθετε θέτε θῆτε θεῖτε
ἔθεσαν θέντων θῶσι(ν) θεῖεν
(teño posto) (ten posto) (teña posto) (tería posto...) (ter posto) (ten amosado, amosando)
Perfecto
M‐ τεθηκώς, ‐οτος
τέθηκα __ τεθήκω τεθήκοιμι τεθηκέναι F‐ τεθηκυῖα, ‐ας
τεθηκὼς ἴσθι N‐ τεθηκός, ‐οτος
(tiña posto)
Plusc
ἐτέθηκειν
τίθεμαι __ τιθῶμαι τιθείμην (poñendo, que pon)

Presente
τίθεσαι τίθεσο τιθῇ (‐ησαι) τιθεῖο (‐εισο)

τίθεται τιθέσθω τιθῇται τιθεῖτο τίθεσθαι τιθέμενος, ‐ης, ‐ον
τίθεμεθα __ τιθώμεθα τιθείμεθα
τίθεσθε τίθεσθε τιθῆσθε τιθεῖσθε
τίθενται τιθέσθων τιθῶνται τιθεῖντο
ἐτιθέμην ἐτίθεμεθα
Imperf.
ἐτίθεσο ἐτίθεσθε
MEDIA
ἐτίθετο ἐτίθεντο
θήσομαι θησοίμην θήσεσθαι (que poñerá, para poñer)
Fut.
θησόμενος, ‐η, ‐ον
ἐθέμην __ θῶμαι θείμην (poñendo, que puxo)
ἔθου (‐εσο) θοῦ θῇ (‐ησαι) θεῖο (‐σο)
Aor.isto
ἔθετο θέσθω θῆται θεῖτο θέμενος, ‐η, ‐ον

ἐθέμεθα θώμεθα θείμεθα
θέσθαι
ἔθεσθε θέσθε θῆσθε θεῖσθε
ἔθεντο θέσθων θῶνται θεῖντο
τέθειμαι __ τεθειμένος ὦ τεθειμένος εἴην τεθεῖσθαι (que ten posto, posto)
Perf.
τέθεισο τεθειμένος, ‐η, ‐ον
ἐτεθείμην
Plus
(serei posto) (sería, sexa... posto) (haber de ser (que será posto,

PASIVA
Fut.
τεθήσομαι τεθησοίμην posto) para ser posto)

τεθήσεσθαι τεθησόμενος, ‐η,‐ον
(fun posto) (sé posto) (sexa posto) (sería, sexa... posto) (ser posto) (que foi posto)
Aoristo
ἐτέθην __ τεθῶ τεθείην τεθῆναι M‐ τεθείς, ‐έντος

τέθητι F‐ τεθεῖσα, ‐ης
N‐ τεθέν, ‐έντος
I. VERBOS EN ‐μι CON REDUPLICACIÓN NO PRESENTE: ἵστημι (colocar)
(coloco) (coloca ti) (coloque) (colocaría, coloque...) (colocando, que coloca)
ἵστημι ἱστῶ ἱσταίην (colocar) M‐ ἱστάς,
Presente
ἵστης ἵστη ἱστῇς ἱσταίης ἱστάντος

τίθησι(ν) ἱστάτω ἱστῇ ἱσταίη ἱστάναι F‐ ἱστᾶσα
ἵσταμεν ἱστῶμεν ἱσταῖμεν ἱστάσης
ἵστατε ἵστατε ἱστῆτε ἱσταῖτε N‐ ἱστάν
ἱστᾶσι(ν) ἱστάντων ἱστῶσι(ν) ἱσταῖεν ἱστάντος
(colocaba)
Imperf.
ἵστην ἵσταμεν
ἵστης ἵστατε
ACTIVA
ἵστη ἵστασαν
(colocarei) (colocaría, coloque...) (ir colocar) (que colocará, para colocar)
Futuro
M‐ στήσων, ‐oντος
στήσω στήσοιμι στήσειν F‐ στήσουσα,‐ης
N‐ στῆσον, ‐οντος
(coloquei) (coloca ti) (coloque) (colocaría, coloque...) (colocar) (que colocou, colocando)
ἔστην στῶ σταίην
Aoristo
ἔστης στῆθι στῇς σταίης στῆναι M‐ στάς, στάντος

ἔστη στήτω στῇ σταίη F‐ στᾶσα,‐ης
ἔστημεν στῶμεν σταῖμεν N‐ στάν, στάντος
ἔστητε στῆτε στῆτε σταῖτε
ἔστησαν στάντων στῶσι(ν) σταῖεν
(teño colocado) (ten colocado) (teña colocado) (tería colocado...) (ter colocado) (ten colocado, colocando)
Perfecto
M‐ ἑστηκώς, ‐οτος
ἕστηκα __ ἑστήκω ἑστήκοιμι ἑστηκέναι F‐ τἑστηκυῖα, ‐ας
ἑστηκὼς ἴσθι N‐ ἑστηκός, ‐οτος
(tiña colocado)
Plusc
εἱστήκειν
ἵσταμαι __ ἱστῶμαι ἱσταίμην (colocando, que coloca)

Presente
ἵστασαι ἵστασο ἱστῇ (‐ησαι) ἱσταῖο (‐αισο)

ἵσταται ἱστάσθω ἱστῇται ἱσταῖτο ἵστασθαι ἱστάμενος, ‐ης, ‐ον
ἵσταμεθα __ ἱστώμεθα ἱσταίμεθα
ἵστασθε ἵστασθε ἱστῆσθε ἱσταῖσθε
ἵστανται ἱστάσθων ἱστῶνται ἱσταῖντο
ἱστάμην ἱστάμεθα
Imperf.
ἵστασο ἵστασθε
MEDIA
ἵστατο ἵσταντο
στήσομαι στησοίμην στήσεσθαι (que colocará, para colocar)
Fut.
στησόμενος, ‐η, ‐ον
ἐστησάμην __ στήσωμαι στησαίμην (colocando, que colocou)

ἐστήσω (‐ασο) στῆσαι στήσῃ (‐ησαι) στήσαιο (‐σο)
Aor.isto
ἐστήσατο στησάσθω στήσηται στήσαιτο στήσαμενος, ‐η, ‐ον

ἐστησάμεθα στησώμεθα στησαίμεθα
στήσασθαι
ἐστήσασθε στήσασθε στήσησθε στήσαισθε
ἐστήσαντο στησάσθων στήσωνται στήσαντο

Perf.

Plus
(serei colocado) (sería, sexa... colocado) (haber de ser (que será colocado,

Fut.ur
PASIVA
σταθήσομαι σταθησοίμην colocado) para ser colocado)

o
σταθήσεσθαι σταθησόμενος, ‐η,‐ον
(fun colocado) (sé colocado) (sexa colocado) (sería, sexa... colocado) (ser colocado) (que foi colocado)
Aor.isto
ἐστάθην __ στάθῶ σταθείην M‐ σταθείς, ‐έντος

στάθητι στάθῆναι F‐ σταθεῖσα, ‐ης
N‐ σταθέν, ‐έντος
I. VERBOS EN ‐μι CON REDUPLICACIÓN NO PRESENTE: δίδωμι (dar)
(dou) (dá ti) (dea) (daría, dea...) (dando, que da)
δίδωμι διδῶ διδοίην (dar) M‐ διδούς,
Presente
δίδως δίδου διδῷς διδοίης διδόντος

δίδωσι(ν) διδότω διδῷ διδοίη διδόναι F‐ διδοῦσα
δίδομεν διδῶμεν ἱσταῖμεν διδούσης
δίδοτε δίδοτε διδῶτε ἱσταῖτε N‐διδόν
διδόασι(ν) διδόντων διδῶσι(ν) ἱσταῖεν διδόντος
(daba)
Imperf.
ἐδίδουν ἐδίδομεν
ἐδίδους ἐδίδοτε
ACTIVA
ἐδίδου ἐδίδοσαν
(darei) (daría, dea...) (ir dar) (que dará, para dar)
Futuro
M‐ δώσων, ‐oντος
δώσω δώσοιμι δώσειν F‐ δώσουσα,‐ης
N‐ δώσον, ‐οντος
(dei) (des ti) (dea) (daría, dea...) (dar) (que deu, dando)
ἔδωκα δῶ δοίην
Aoristo
ἔδωκας δός δῷς δοίης δοῦναι M‐ δούς, δόντος

ἔδωκε(ν) δότω δῷ δοίη F‐ δοῦσα,‐ης
ἔδομεν δῶμεν δοῖμεν N‐ δον, δόντος
ἔδοτε δότε δῶτε δοῖτε
ἔδοσαν δόντων δῶσι(ν) δοῖεν
(teño dado) (ten dado) (teña dado) (tería dado...) (ter dado) (ten dado, dando)
Perfecto
M‐ δεδωκώς, ‐οτος
δέδωκα __ δεδώκω δεδώκοιμι δεδωκέναι F‐ δεδωκυῖα, ‐ας
δεδωκὼς ἴσθι N‐ δεδωκός, ‐οτος
(tiña colocado)
Plusc
εἱστήκειν
δίδομαι __ διδῶμαι διδοίμην (dando, que da)

Presente
δίδοσαι δίδοσο διδῷ (‐ωσαι) διδοῖο (‐οισο)

δίδοται διδόσθω διδῶται διδοῖτο δίδοσθαι διδόμενος, ‐ης, ‐ον
δίδομεθα __ διδώμεθα διδοίμεθα
δίδοσθε δίδοσθε διῶσθε διδοῖσθε
δίδονται διδόσθων διδῶνται διδοῖντο
ἐδιδόμην ἐδιδόμεθα
Imperf.
ἐδίδοσο ἐδίδοσθε
MEDIA
ἐδίδοτο ἐδίδοντο
δώσομαι δωσοίμην δώσεσθαι (que dará, para dar)
Fut.
δωσόμενος, ‐η, ‐ον
ἐδόμην __ δῶμαι δοίμην (dando, que deu)

ἔδου (‐οσο) δοῦ (‐οσο) δῷ (‐ωσαι) δοῖο (‐οισο)
Aor.isto
ἔδοτο δόσθω δῶται δοῖτο δόμενος, ‐η, ‐ον

ἐδόμεθα δώμεθα δοίμεθα
δόσθαι
ἔδοσθε δόσθε δῶσθε δοῖσθε
ἔδοντο δόσθων δῶνται δοῖντο
δέδομαι __ δεδομένος ὦ δεδομένος εἴην δεδόσθαι (que ten dado, dado)
Perf.
δέδοσο δεδομένος, ‐η, ‐ον
ἐδεδόμην
Plus
(serei dado) (sería, sexa... dado) (haber de ser (que será dado,

Fut.ur
PASIVA
δοθήσομαι δοθησοίμην dado) para ser dado)

o
δοθήσεσθαι δοθησόμενος, ‐η,‐ον
(fun dado) (sé dado) (sexa dado) (sería, sexa... dado) (ser dado) (que foi dado)
Aor.isto
ἐδόθην __ δοθῶ δοθείην M‐ δοθείς, ‐έντος

δόθητι δοθῆναι F‐ δοθεῖσα, ‐ης
N‐ δοθέν, ‐έντος
I. VERBOS EN ‐μι CON REDUPLICACIÓN NO PRESENTE: ἵημι (enviar)
(envío) (envía ti) (envíe) (enviaría, envíe...) (enviando, que envía)
Presente ἵημι ἱῶ ἱείην (enviar) M‐ ἱείς,
ἵης ἵει ἱῇς ἱείης ἱέντος
ἵησι(ν) ἱέτω ἱῇ ἱείη ἱέναι F‐ ἱεῖσα
ἵεμεν ἱῶμεν ἱεῖμεν ἱείσης
ἵετε ἵετε ἱῆτε ἱεῖτε N‐ ἱέν
ἱᾶσι(ν) ἱέντων ἱῶσι(ν) ἱεῖεν ἱέντος
(envía)
Imperf.
ἵην ἵεμεν
ἵεις ἵετε
ACTIVA
ἵει ἵεσαν
(enviarei) (enviaría, envíe...) (ir enviar) (que enviará, para enviar)
Futuro
M‐ ἥσων, ‐oντος
ἥσω ἥσοιμι ἥσειν F‐ ἥσουσα,‐ης
N‐ ἧσον, ‐οντος
(enviei) (envia ti) (envíe) (enviaría, envíe...) (enviar) (que enviou, enviando)
ἧκα ὧ εἵην
Aoristo
ἧκας ἕς ᾗς εἵης εἷναι M‐ εἵς, ἕντος

ἧκε(ν) ἕτω ᾗ εἵη F‐ εἷσα,εἵσης
εἷμεν ὧμεν εἷμεν N‐ ἕν, ἕντος
εἷτε ἕτε ἧτε εἷτε
εἷσαν ἕντων ὧσι(ν) εἷεν
(teño enviado) (ten enviado) (teña enviado) (tería enviado...) (ter enviado) (ten enviado, enviando)
Perfecto
M‐ εἱκώς, ‐οτος
εἷκα __ εἱκὼς ὦ εἱκὼς εἴην εἱκέναι F‐ εἱκυῖα, ‐ας
εἱκὼς ἴσθι N‐ εἱκός, ‐οτος
(tiña enviado)
Plusc
εἵκειν
ἵεμαι __ ἱῶμαι ἱείμην (enviando, que envía)

Presente
ἵεσαι ἵεσο ἱῇ (‐ησαι) ἱεῖο (‐εισο)

ἵεται ἱέσθω ἱῇται ἱεῖτο ἵεσθαι ἱέμενος, ‐μένη, ‐μενον
ἱέμεθα __ ἱώμεθα ἱείμεθα
ἵεσθε ἵεσθε ἱῆσθε ἱεῖσθε
ἵενται ἱέσθων ἱῶνται ἱεῖντο
ἱέμην ἱέμεθα
Imperf.
ἵεσο ἵεσθε
MEDIA
ἵετο ἵεντο
ἥσομαι ἡσοίμην ἥσεσθαι (que enviará, para enviar)
Fut.
ἡσόμενος, ‐μένη, ‐μενον
εἵμην __ ὧμαι εἵμην (enviando, que enviou)

εἷσο οὗ ᾗ (ἧσαι) εἷο (εἷσο)
Aor.isto
εἷτο ἕσθω ᾗται εἷτο ἕμενος, ἑμένη, ἕμενον

εἵμεθα ὥμεθα εἵμεθα
ἕσθαι
εἷσθε ἕσθε ἧσθε εἷσθε
εἷντο ἕσθων ὧνται εἷντο
εἷμαι __ εἱμένος ὦ εἱμένος εἴην εἷσθαι (que ten enviado, enviado)
Perf.
εἷσο εἱμένος, ‐η, ‐ον
εἵμην
Plus
(serei enviado) (sería, sexa... enviado) (haber de ser (que será enviado,

PASIVA
Fut.
ἑθήσομαι ἑθησοίμην enviado) para ser enviado)

ἑθήσεσθαι ἑθησόμενος, ‐μένη,‐μενον
(fun enviado) (sé enviado) (sexa enviado) (sería, sexa... enviado) (ser enviado) (que foi enviado)
Aoristo
εἵθην __ ἑθῶ ἑθείην ἑθῆναι M‐ ἑθείς, ἑθέντος

ἕθητι F‐ ἑθεῖσα, ἑθείσης
N‐ ἑθέν, ἑθέντος
II. VERBOS EN ‐μι CON SUFIXO ‐νυ‐ NO PRESENTE: δείκνυμι(amosar)
(amoso) (amosa ti) (amose) (amosaría, amose...) (amosando, que amosa)
δείκνυμι δεικνύω δεικνύοιμι (amosar) M‐ δεικνύς,
Presente
δείκνυς δείκνυ δεικνύῃς δεικνύοις δεικνύντος

δείνυσι(ν) δεικνύτω δεικνύῃ δεικνύοι δεικνύναι F‐ δεικνῦσα
δείκνυμεν δεικνύωμεν δεικνύοιμεν δεικνύσης
δείκνυτε δείκνυτε δεικνύητε δεικνύοιτε N‐ δεικνύν
δείνύασιν δεικνύντων δεικνύωσι(ν) δεικνύοιεν δεικνύντος
(amosaba)
Imperf.
ἐδείκνυν ἐδείκνυμεν
ἐδείκνυς ἐδείκνυτε
ACTIVA
ἐδείκνυ ἐδείκνυσαν
(amosarei) (amosaría, amose...) (ir amosar) (que amosará, para
Futuro
amosar)
δείξω δείξοιμι δείξειν M‐ δείξων, ‐οντος
F‐ δείξουσα,‐ης
N‐ δείξον, ‐οντος
(amosei) (amosa ti) (amose) (amosaría, amose...) (amosar) (que amosou, amosando)
Aoristo
M‐ δείξας, ‐αντος
ἔδειξα __ δείξω δείξαιμι δεῖξαι F‐ δείξασα, ‐ης
δεῖξον N‐ δείξαν, ‐αντος
(teño amosado) (ten amosado) (teña amosado) (teña amosado...) (ter amosado) (ten amosado, amosando)
Perfecto
M‐ δεδειχώς, ‐οτος
δέδειχα __ δεδείχω δεδείχοιμι δεδειχέναι F‐ δεδειχυῖα, ‐ας
δεδειχὼς ἴσθι N‐ δεδειχός, ‐οτος
(tiña amosado)
Plusc
ἐδεδείχειν
δείκνυμαι __ δεικνύωμαι δεικνυοίμην (amosando, que amosa)

Presente
δείκνυσαι δείκνυσο δεικνύῃ δεικνύοιο M‐ δεικνύμενος, ‐ου

δείκνυται δεικνύσθω δεικνύηται δεικνύοιτο δείκνυσθαι F‐ δεικνύμενη, ‐ης
δεικνύμεθα __ δεικνυώμεθα δεικνυοίμεθα N‐ δεικνύμενον, ‐ου
δείκνυσθε δείκνυσθε δεικνύησθε δεικνύοισθε
δείκνυνται δεικνύσθων δεικνύωνται δεικνύοιντο
ἐδεικνύμην ἐδεικνύμεθα
Imperf.
MEDIA
ἐδείκνυσο ἐδείκνυσθε
ἐδείκνυτο ἐδείκνυντο
δείξομαι δειξοίμην δείξεσθαι (que amosará, para amosar)
Fut.
δειξόμενος, ‐η, ‐ον
__ δείξωμαι δειξαίμην δείξασθαι (amosando, que amosou)
Aor.
ἐδειξάμην δεῖξαι
__ δεδειγμένος ὦ δεδειγμένος εἴην δεδεῖχθαι (que ten amosado, amosado)
Perf.
δέδειγμαι δέδειξο δεδειγμένος, ‐η, ‐ον
ἐδεδείγμην
Plus
(serei amosado) (sería, sexa... amosado) (haber de ser (que será amosado,

Fut.uro
PASIVA
δειχθήσομαι δειχθησοίμην amosado) para ser amosado)

δειχθήσεσθαι δειχθησόμενος, ‐η,‐ον
(fun amosado) (sé amosado) (sexa amosado) (sería, sexa... amosado) (ter sido (que foi amosado)
Aor.isto
ἐδείχθην __ δειχθῶ δειχθείην amosado) M‐ δειχθείς, ‐εντος

δείχθητι δειχθῆναι F‐ δειχθεῖσα, ‐ης
N‐ δειχθέν, ‐εντος
III. VERBOS EN ‐μι SEN REDUPLICACIÓN NIN SUFIXO NO PRESENTE.
(VERBOS DEFECTIVOS)
VERBO εἶμι (ir)
(vou) (vai ti) (vaia) (iría, fose...) (indo, o/a que vai)
εἷμι ___ ἴω ἴοιμι M‐ἰών, ἰόντος
Presente
εἶ ἴθι ἴῃς ἴοις (ir) F‐ ἰοῦσα, ἰούσης

εἶσι(ν) ἴτω ἴῃ ἴοι N‐ ἰόν, ἰόντος
ἴμεν ___ ἴωμεν ἴοιμεν ἰέναι
ἴτε ἴτε ἴητε ἴοιτε
ἴασι(ν) ἰόντων ἰωσιν ἴοιεν
(ía)
Imprefect
ᾖα/ ᾔειν ᾔμεν/ ᾔειμεν
ᾔεισθα/ ᾔεις ᾔτε/ ᾔειτε
ᾔει/ ᾔειν ᾖσαν/ ᾔεσαν
* O verbo εἶμι só ten presente en voz activa, o resto dos tempos tómanse de ἔρχομαι.
VERBO φημί (falar)
(falo) (fala) (fale) (falaría, fale...) (falando, o/a que
φημί ___ φῶ φαίην (falar) fala)
Presente
φής/ φῄς φάθι φῇς φαίης M‐ φάς, φάντος

φησί(ν) φάτω φῇ φαίη φάναι F‐ φᾶσα, φάσης
φαμέν ___ φῶμεν φαῖμεν N‐ φάν, φάντος
φατέ φάτε φῆτε φαῖτε
φασί(ν) φάντων φῶσι φαῖεν
(falaba)
Imperfecto
ἔφην
ἔφησθα/ ἔφης
ἔφαμεν
ἔφατε
ἔφασαν
(falarei) (falaría, fale...) (o que falará, para
φήσω φήσοιμι (ir a falar) falar)
φήσειν
Futuro
φήσεις φήσοις
φήσει φήσοι M‐ φήσων, ‐οντος
φήσομεν φήσοιμεν F‐ φήσουσα, ‐ης
φήσετε φήσοιτε N‐ φῆσον, ‐οντος
φήσουσι(ν) φήσοιεν
(falei) (fala) (fale) (falaría, fale...) (o que falou, falando)
ἔφησα ___ φήσω φήσαιμι (falar)
Aoristo
ἔφησας φῆσον φήσῃς φήσαις M‐ φήσας, ‐αντος

ἔφησε(ν) φησάτω φήσῃ φήσαι φῆσαι F‐ φῆσα, ‐ης
ἐφήσαμεν ____ φήσωμεν φήσαιμεν N‐ φῆσαν, ‐αντος
ἐφήσατε φήσατε φήσητε φήσαιτε
ἔφησαν φησάντων φήσωσι(ν) φήσαιεν
* φημί carece de perfecto. O imperfecto de pode ter valor de aoristo.
Na voz media úsase o imperfecto: ἔφαμην, ἔφαο, ἔφατο (en Homero sen aumento: φάτο)
ORACIÓN DE INFINITIVO

O infinitivo é unha forma nominal (ou non persoal) do verbo polo que funciona ao mesmo
tempo como:

a) Nome: na frase fai as súas funcións entre as que destacan complemento directo de
verbos transitivos, suxeito de verbos e expresións impersoais (funcións de or. completiva).
Tamén pode ser complemento dun nome, dun adxectivo , complemento de finalidade...
O infinitivo pode ir substantivado co artigo neutro τό.
Ex: τὸ λέγειν τὴν ἀλήθειαν: O dicir a verdade

b) Verbo: pode levar os complementos dun verbo: c. directo, c. indirecto, c.c., réxime
especial, c. axente, atributo e suxeito. O suxeito do infinitivo sole ir en acusativo, si se trata de
εἶναι (infinitivo de εἰμί)o atributo tamén vai en acusativo. O infinitivo cos complementos que
dependen del constitúe a oración de infinitivo.

Cando o infinitivo leva suxeito á hora de traducir é necesario introducir a nosa conx. que e
traduciρ o infinitivo por un verbo persoal.

PRINCIPAIS FUNCIÓNS DO INFINITIVO

1. SUXEITO DE VERBOS E EXPRESIÓNS IMPERSOAIS:

Verbos impersoais: δεῖ, χρή (é necesario), δοκεῖ (parece, parece ben a + dat.)...
Ex: δεῖ τὸν ἄνθρωπον λέγειν τὴν ἀλήθειαν: é necesario que o home diga a verdade

Expresións impersoais: Atrib. + ἐστί: ἀγαθόν ἐστί, αἰσχρόν ἐστί (é bo, é vergonzoso),
ἀναγκή ἐστί (é necesario)...
Ex: ἀγαθόν ἐστι τὸν ἄνθρωπον λέγειν τὴν ἀλήθειαν: é bo que o home diga a verdade

2. COMPLEMENTO DIRECTO DE VERBOS TRANSITIVOS

Complemento directo de verbos que signifiquen querer (βούλομαι, ἐθέλω), dicir (λέγω)
pensar, crer, considerar (νομίζω), ordenar (κελεύω)
Ex: Οἱ πατέρες ἐθέλουσι τοὺς παῖδας λέγειν τὴν ἀλήθειαν: Os pais queren que os fillos
digan a verdade
O PARTICIPIO
O participio é unha forma nominal(ou non persoal) do verbo, polo que funciona ao
mesmo tempo como:
a) Adxectivo: concerta na frase, ó igual que os adxectivos, cun substantivo en xénero, número e
caso. O participio fai a función de modificador do substantivo co que concerta.
b) Verbo: pode levar os complementos dun verbo: complemento directo, indirecto,
circunstancial, axente, predicativo... etc. O substantivo co cal concerta é o seu suxeito.
CONSTRUCCIÓNS DE PARTICIPIO

1. PARTICIPIO CO ARTIGO: equivale a unha oración de relativo.
Construción: Substantivo + artigo + complementos do participio + participio.
Ex: Οἱ ἀνθρώποι οἱ τὴν ἀλήθειαν λέγοντες ἀγαθοὶ εἰσίν: Os homes que din a verdade
son bos.
2. PARTICIPIO SEN ARTIGO (Participio concertado): Equivale a unha oración subordinada
circunstancial (temporal, causal, final...). Pódese traducir por xerundio (part. activo) ou
por participio (part. pasivo), or. sub. circunstancial ou or. de relativo.
Construción: Substantivo + complementos do participio + participio.
Ex: Οἱ ἀνθρώποι τὴν ἀλήθειαν λέγοντες ἀγαθοὶ εἰσίν: Os homes dicindo a verdade son
bos/ Os homes cando din a verdade son bos/ : Os homes que din a verdade son bos.

3. XENITIVO ABSOLUTO (≅ Ablativo absoluto latino): É un participio en xenitivo que
acompaña a un substantivo no mesmo caso que non fai unha función na or. principal,
constituíndo ambos unha oración á parte, tamén con valor de or. subordinada
circunstancial. Pódese traducir por construción de xerundio ou participio. ου or.
subordinada circunstancial.
Construción: Substantivo en xenitivo + complementos do participio + participio en xent.
Ex: Τῶν ἀνθρώπων τὴν ἀλήθειαν λεγόντων, ἡ δίκη ἐν τῇ πόλει ἔσται: Dicindo os
homes a verdade, a xustiza estará na cidade/ Mentres os homes digan a verdade, a
xustiza estará na cidade.

Tradución xenérica de participios:
‐ Participio activo: xerundio (“educando”)/ or. relativo co verbo no tempo correspondente
- Participio pasivo: participio (“educado”)/ or. relativo co verbo no tempo correspondente
PREPOSICIÓNS

Acusativo Xenitivo Dativo
ἀνά cara (arriba), por, durante
εἰς a, cara (dentro)
Cun só caso
ἀντί en vez de
ἀπό/ de, dende
ἐκ, ἐξ de, dende (dentro), por
πρό diante de, por
ἐν en, entre
σύν con
διά por, a causa de por, a través de, durante

Con dous casos
κατά cara (abaixo) contra, de arriba á abaixo
μετά despois de, detrás de con
ὑπέρ por riba de, máis alá de sobre, por, en nome de
ἀμφί respecto a a cerca de arredor de

Con tres casos
ἐπί cara a, contra sobre, en sobre, preto de

παρά ó longo de, xunto a xunto a, de parte de, ao longo de xunto a, en casa de
περί arredor de acerca de arredor de
πρός a, cara a, ata, contra de, do lado de xunto a, ademais de
ὑπό debaixo de por, baixo a dirección de debaixo de
‐ Os verbos compostos con preposición son moi frecuentes en todas as linguas. Neste caso á preposición denominámola
preverbio.
‐ As preposicións (e preverbios) poden sufrir cambios fonéticos como a elisión da súa última vogal cando a seguinte palabra
comeza por vogal, ou aspiración da oclusiva se a vogal que sigue é aspirada. Os preverbios, ademais, sofren cambios por
asimilación (asemellarse á consonante que lle sigue). Temos os seguintes cambios posibles:

ἀνά: ἀν’, ἀν‐
ἀντί: ἀντ’, ἀνθ’, ἀντ‐, ἀνθ‐
ἀπό: ἀπ’, ἀφ’, ἀπ‐, ἀφ‐
διά: δι’, δι‐
εἰς: ἐς (variante dialectal)
ἐκ ante consonante, ἐξ ante vogal
ἐν: ἐμ‐ (ante labial m, p, b, f), ἐλ‐ (ás veces ante λ)
ἐπί: ἐπ’, ἐφ’, ἐπ‐, ἐφ‐
κατά: κατ’, καθ’, κατ‐, καθ‐
μετά: μετ’, μεθ’, μετ‐, μεθ‐
παρά: παρ’, παρ‐
πρό: non elide a súa vogal, pero προ‐ε> πρου
συν: συμ‐ (ante labial μ, π, β, φ), συλ‐ (ante λ), συ‐/συσ‐ (ante ζ‐, σ‐), συγ‐ (ante velar γ, κ, χ)
ὑπό· ὑπ’, ὑφ’, ὑπ‐, ὑφ‐

* ἀμφί, περί, πρός e ὑπέρ non sofren cambios.
CADROS BÁSICOS DE DESINENCIAS

1ª DECLINACIÓN 2ª DECLINACIÓN
Singular Plural Singular Plural
Femininos Masculinos Mas‐Fem. Neutros Mas‐Fem. Neutros
N ‐α ‐α ‐η ‐ας ‐ης ‐αι N ‐ος ‐οι
V ‐α ‐α ‐η ‐α ‐α V ‐ε ‐ον ‐α
Ac ‐αν ‐αν ‐ην ‐αν ‐ην ‐ας Ac ‐ον ‐ους
x ‐ας ‐ης ‐ης ‐ου ‐ου ‐ων x ‐ου ‐ων
D ‐ᾳ ‐ῃ ‐ῃ ‐ᾳ ‐ῃ ‐αις D ‐ῳ ‐οις

3ª DECLINACIÓN
Singular Plural
Mas‐Fem. Neutros Mas‐Fem. Neutros
N ‐ς/ Vog. longa ‐ες, ‐εις
V ‐ / = nom. ‐ ‐α
Ac ‐α, ‐η/ ‐ν ‐ας, ‐εις
x ‐ος, ‐ους, ‐εως ‐ων
D ‐ι ‐σι(ν)

TERMINACIÓNS DOS TEMPOS VERBAIS MÁIS FRECUENTES

Indicativo Infinitivo Participio
Activa Media (pasiva) Activa Media (pasiva) Activa Media (pasiva)
‐ω ‐ομαι
Presente
‐εις ‐ει, ‐ῃ
‐ει ‐εται ‐ειν ‐εσθαι ‐ων, ‐οντος ‐όμενος, ‐η, ‐ον
‐ομεν ‐ομεθα ‐ουσα, ‐ουσης
‐ετε ‐εσθε ‐ον, ‐οντος
‐ουσι(ν) ‐ονται
‐ον ‐ομην
Imperfecto
‐ες ‐ου
aumento
‐ε(ν) ‐ετο
‐ομεν ‐ομεθα
‐ετε ‐εσθε
‐ον ‐οντο
‐σω ‐σομαι
‐σεις ‐σει, ‐σῃ ‐σόμενος, ‐η, ‐ον
Futuro
‐σει ‐σεται ‐σειν ‐σεσθαι (med.) ‐σων, ‐σοντος (med)

‐σομεν ‐σομεθα ‐θησεσθαι (pas.) ‐σουσα, ‐σουσης
‐σετε ‐σεσθε σον, ‐σοντος ‐θησόμενος, ‐η, ‐
‐σουσι(ν) ‐σονται ον (pasiva)
‐σα ‐σαμην ‐σάμενος, ‐η, ‐ον
‐σας ‐σω (med.)
Aoristo
aumento
aumento
‐σε(ν) ‐σατο ‐σαι ‐σασθαι (med.) ‐σας, σαντος ‐θεις, ‐θεντος

‐σαμεν ‐σαμεθα ‐θηναι (pas.) ‐σασα, σασης ‐θεισα, ‐θεισης
‐σατε ‐σασθε ‐σαν, ‐σαντος ‐θεν, ‐θεντος
‐σαν ‐σαντο (pas.)
‐κα ‐μαι
reduplicación
reduplicación
reduplicación
reduplicación
reduplicación
reduplicación
‐κας ‐σαι κώς, ‐κότος ‐μενος, ‐η,

Perfecto
‐κε(ν) ‐ται κυῖα, κυιης ‐ον

‐κεναι ‐σθαι κός, ‐κότος
‐καμεν ‐μεθα
‐κατε ‐σθε
‐κασι(ν) ‐νται
Imaxes do códice Venusta da Ilíada de Homero
IES DE MELIDE
DEPARTAMENTO DE GREGO

Gramática Grega

Enviado por

Dados do documento

Direitos autorais

Formatos disponíveis

Compartilhar este documento

Compartilhar ou incorporar documento

Opções de compartilhamento

Você considera este documento útil?

Este conteúdo é inapropriado?

Direitos autorais:

Formatos disponíveis

Gramática Grega

Enviado por

Direitos autorais:

Formatos disponíveis

Gramática

V σοφία θάλλασσα ἀρχή poih'ta neaniva

A σοφίαν θάλασσαν ἀρχήν poihthvn neanivan

X σοφίας θάλασσης ἀρχῆς poihtou' neanivou

D σοφίᾳ θάλασσῃ ἀρχῇ poihth/' neaniva/

N‐V σοφίαι θάλασσαι ἀρχαί poitaiv neanivai

A σοφίας θάλασσας ἀρχάς poihtav" neaniva"

X σοφίων θάλασσων ἀρχῶν poihtw'n neaniw'n

D σοφίαις θάλασσαις ἀρχαῖς poihtai'" neanivai"

masculinos neutros masculino ‐2ª feminino ‐1ª η neutro ‐2ª

V bive e[rgon kakev kakhv kakovn

D bivw'/ e[rgw/ kakw'/ kakh'/ kakw'/

N‐V bivoi e[rga kakoiv kakaiv kakav

A bivou" e[rga kakouv" kakav" kakav

D bivoi" e[rgoi" kakoi'" kakai'" kakoi'"

masculinos‐ 2ª femininos‐1ª α neutros ‐2ª mas‐fem.‐ 2ª neutros‐ 2ª

V mikrev mikrav mikrovn a[dike a[dikon

D mikrw'/ mikra'/ mikrw/' ajdivkw/

N‐V mikroiv mikraiv mikrav a[dikoi a[dika

Temas en nasal (ν) Temas en ντ Temas en líquida(λ, ρ)

Temas en silbante (σ) T. en vocal pura T. en vocal mixta T. en ditongo

V paideuvon paideuvousa paideuvon paideuvsan paideuvsasa paideu'san pepaideukov" pepaideukui'a pepaideukov"

A paideuvonta paideuvousan paideuvon paideuvsanta paideuvsasan paideu'san pepaideukovta pepaideukuivan pepaideukov"

X paideuvonto" paideuouvsh" paideuvonto" paideuvsanto" paideusavsh" paideuvsanto" pepaideukovto" pepaideukuiva" pepaideukovto"

D paideuvonti paideuouvsh/ paideuvonti paideuvsanti paideusavsh/ paideuvsanti pepaideukovti pepaideukuiva/ pepaideukovti

A paideuvonta" paideuvousa" psideuvonta paideuvsanta" paideuvsasa" paideuvsanta pepaideukovta" pepaideukuiva" pepaideukovta

X paideuovntwn paideuousw'n paideuovntwn paideusavntwn paideusavswn paideusavntwn pepaideukovtwn pepaideukuiw'n pepaideukovtwn

D paideuvousi(n) paideuouvsai" paideuvousi(n) paideusavsi(n) paideusavsai" paideusavsi(n) pepaideukovsi(vn) pepaideukuivai" pepaideukovsi(vn)

tr: o/a que educa/educaba, educando tr: o/a que educou, tendo educado Tr: o/a que ten educado

ARTIGO (o, a) RELATIVO (o cal, que) PRON. DE IDENTIDADE E 3ª PERS.

PRONOMES PERSOAIS PRONOMES REFLEXIVOS PRONOME RECÍPROCO

A ejmev, me sev, se e{, eJ ejmautovn,-hvn seautovn, -hvn eJautovn,-hvn,-o

N hJmei'" uJmei'" sfei'" ( os uns ós outros)

PRON. INDEFINIDO PRON. INTERROG. PRONOME INDEFINIDO

NUMERAL 1 NUM 2 NUMERAL 3 NUMERAL 4

positivo comparativo superlativo

positivo comparativo superlativo

positivo comparativo superlativo

ἔσομαι (ἐσοίμην (ir a ser...) M‐ ἐσόμενος, ‐ου

paideuvw paideuvw paideuvoimi

ejpaivdeusa paideuvsw paideusanto"

pepaivdeuka pepaideukwv" i[sqi pepaideuvkw pepaideuvkoimi (ter educado) pepaideukovto"

paideuvomai paideuvwmai paideuoivmhn M-paideuovmeno", -ou

paideuvsei,-h/ paideuvsoio (irse educar) M - paideusovmeno", -ou

ejpaideuvsw(<-aso) paideu'sai paideuvsh/ paideuvsaio (educarse, terse F- paideusavmenh,

pepaivdeumai pepaideumevno",h,on w\ pepaideumevno",h,on ei[hn (terse educado)

paideu-qhv-s-ei/ -h/ paideu-qhv-s-oi-o

ej-paideuv-qh-n paideu-q-w' paideu-q-eivh-n (ter sido educado/a) M- paideu-q-eiv"

ej-paideuv-qh-" paideuv-qh-ti paideu-q-h/'" paideu-q-eivh-" paideu-q-evnto"

timavei">tima/"' tivmae>tivma timavh"

timavomai>timw'mai (honrarse/ honrado/a)

VOZ ACTIVA DO VERBO filevw (amar)

filevei">filei'" fivlee>fivlei filevh"

filevomai>filou'mai filevwmai>filw'mai fileoivmhn>filoivmhn amada) M- filouvmeno", -ou

dhlovw>dhlw' dhlooivhn>dhloivhn dhlw'n, -ou'nto"

II. VERBOS LÍQUIDOS (raíz en líquida λ, ρ e nasal)

(dexei) (deixa ti) (eu deixe) (deixaría, deixe, deixase) (que deixou)

ἔλιπες λίπε λίπῃς λίποις deixado)

(marchei) (marcha ti) (eu marche) (marcharía, marche, marchase) (que marchou)

ἔβης βῆθι βῇς βαίης marchado)

(fun) (se ti) (eu sexa) (sería, sexa fose))

τίθης τίθει τιθῇς τιθείης τιθέντος

(poñerei) (poñería, poña...) (ir poñer) (que poñerá, para poñer)

ἔθηκας θές θῇς θείης θεῖναι M‐ θείς, θέντος