Zbulimet arkeologjike na tregojnë se në trevën e Kosovës kanë jetuar bashkësitë njerëzore të kohës së gurit. Më vonë, fillimisht prej mijëvjeçarit të dytë para erës së re, hapësira e Ballkanit ka qenë e banuar prej Ilirëve. Në Kosovë dhe më gjerë jetonin Dardanët, një prej fiseve Ilire. Pas ndarjes së Perandorisë Romake (395 të erës së re) dhe deri në fund të shekullit XII në Ballkan sundonin bizantinët (rreth 850 vjet), pas tyre bullgarët të cilët në kuadër të shtetit të Samuilos ishin sundues të Ballkanit. Më 1018 të erës së re, perandori bizantin Vasilisi i Dytë, në luftën që e zhvilloi, e mundi armatën bullgare kështu që përsëri bizantinët u bënë sundues të Ballkanit. Gjatë shekullit XII bullgarëtpërsëri e përtërinë perëndorinë e tyre dhe më 1235 Kisha Bullgare shpallet si autoqefale, gjë e cila qëndron deri në kohën e invadimit të turqve me 1371 kur ushtria bullgare u thye nga turqit. Serbo-sllavët depërtuan në ballkan duke u dyndur nga Karpatet, gjatë shekujve VII dhe VIII, dhe duke u vendosur rreth lumit Danub, por në drejtim të jugut ata depërtuan në fund të shekullit X. Duke filluar nga viti 983 i erës së re, territoret serbe u aneksuan nga bullgarët, kurse më 1018 territoret serbo-sllave dhe ato bullgare u bënë pjesë të Perandorisë Bizantine. Më 1180 Stefan Nemanja i Serbisë për herë të parë krijoi një shtet sovran serb, dhe ,ë 1219 edhe Kisha serbe u bë autoqefale, gjë që zgjati deri në kohën e invadimit turk në ballkan më 1371, respektivisht më 1373 territoret serbe u bënë krahina vasale të Perandorisë Turke. Në fund, prej Luftës së Kosovës më 1389 deri më 1918, kur Turqia humbi kuftën në Ballkan, gati i tërë Gadishulli Ballkanik ishte pjesë e Perandorisë Osmane.
Pas depërtimit të turqve në Kosovë u ndërpre procesi i sllavizimit të shqiptarëve, dhe në fillim pjesa dërmuese e popullit shqiptar e ka ruajtur fenë katolike dhe ortodokse, si dhe emrat, deri në shekullin XVI dhe XVII, kur fillon procesi i islamizimit të tij. Popullata e konvertuar gradualisht fitonte statusin e qytetarëve të barabartë dhe pozita më të mira politike dhe ekonomike. Gjatë periudhës turke, gati gjithmonë populli shqiptar bënte një jetë të lirë, në të vërtetë, falë arsyes së mbështetjës së pushtetit në Ligjin e Sheriatit. Sir Tomas Arnold në librin e tij "Përhapja e Islamit" thekson këtë: "Shqiptarët kanë pranuar sundimin turk qysh prej vitit 1423 dhe islamizimi i populli është përhapur dhe pranuar me dëshirë e jo me masa të detyrueshme".
Prej pushtimit të Ballkanit, ky gadishull gati i tërë ka qenë në duart e sunduesve osmanë, i cili më parë ishte i ndarë në dy njësi administrative - territoriale: në Vilajetin e Rumelisë, pjesët ballkanike (ku bënte pjesë edhe Kosova) dhe në Vilajetin e Anadolisë (Azia e Vogël). Kjo gjendje ishte e tillë deri në shekullin XV. Gjatë shekullit të ardhshëm Ballkani u nda në dy pjesë administrative - vilajete: në Rumeli, e cila shtrihej prej Stambolli në lindje deri te Mitrovica dhe lumi Ibër në perëndim. Territoret në anën e mëngjër të Ibrit ishin nën administrimin e vilajetit të Bosna-Hersek-ut. Gjatë periullës turke, e tërë siperfaqja e Kosovës ishte e organizuar në tri njësi administrative apo sanxhaqe. Kështu, Sanxhaku i Vushtrri - Prishtinës, Sanxhaku i Prizrenit dhe Sanxhaku i Dukagjinit, bashkë me disa territore të Shqipërisë veriore, me Shkodrën si qendër të Sanxhakut, për një kohë të gjatë ishin njësi më të mëdha administrative.
Është i njohur fakti se shqiptarët në Kosovë në masë dermuese i takojnë fesë islame dhe 3.0% i takojnë fesë katolike.
Popullsia shqiptare paraqet strukturën dërrmuese të banorëve të kosovës (90%). Gjuha shqipe i takon grupit të ghuhëve indoevropiane, e cila nuk ka asnjë ngjajshmëri me grupet e tjera gjuhësore të Evropës. Rrjedh dhe është zhvilluar nga gjuhët e fiseve ilire me disa trase të gjuhës latine. Të dhënat demografike të kësaj treve na tregojnë se Kosova paraqet një rajon shumë specifik demografik në raport me viset e tjera të ish-Jugosllavisë. Një prej vetive krye
Zbulimet arkeologjike na tregojnë se në trevën e Kosovës kanë jetuar bashkësitë njerëzore të kohës së gurit. Më vonë, fillimisht prej mijëvjeçarit të dytë para erës së re, hapësira e Ballkanit ka qenë e banuar prej Ilirëve. Në Kosovë dhe më gjerë jetonin Dardanët, një prej fiseve Ilire. Pas ndarjes së Perandorisë Romake (395 të erës së re) dhe deri në fund të shekullit XII në Ballkan sundonin bizantinët (rreth 850 vjet), pas tyre bullgarët të cilët në kuadër të shtetit të Samuilos ishin sundues të Ballkanit. Më 1018 të erës së re, perandori bizantin Vasilisi i Dytë, në luftën që e zhvilloi, e mundi armatën bullgare kështu që përsëri bizantinët u bënë sundues të Ballkanit. Gjatë shekullit XII bullgarëtpërsëri e përtërinë perëndorinë e tyre dhe më 1235 Kisha Bullgare shpallet si autoqefale, gjë e cila qëndron deri në kohën e invadimit të turqve me 1371 kur ushtria bullgare u thye nga turqit. Serbo-sllavët depërtuan në ballkan duke u dyndur nga Karpatet, gjatë shekujve VII dhe VIII, dhe duke u vendosur rreth lumit Danub, por në drejtim të jugut ata depërtuan në fund të shekullit X. Duke filluar nga viti 983 i erës së re, territoret serbe u aneksuan nga bullgarët, kurse më 1018 territoret serbo-sllave dhe ato bullgare u bënë pjesë të Perandorisë Bizantine. Më 1180 Stefan Nemanja i Serbisë për herë të parë krijoi një shtet sovran serb, dhe ,ë 1219 edhe Kisha serbe u bë autoqefale, gjë që zgjati deri në kohën e invadimit turk në ballkan më 1371, respektivisht më 1373 territoret serbe u bënë krahina vasale të Perandorisë Turke. Në fund, prej Luftës së Kosovës më 1389 deri më 1918, kur Turqia humbi kuftën në Ballkan, gati i tërë Gadishulli Ballkanik ishte pjesë e Perandorisë Osmane.
Pas depërtimit të turqve në Kosovë u ndërpre procesi i sllavizimit të shqiptarëve, dhe në fillim pjesa dërmuese e popullit shqiptar e ka ruajtur fenë katolike dhe ortodokse, si dhe emrat, deri në shekullin XVI dhe XVII, kur fillon procesi i islamizimit të tij. Popullata e konvertuar gradualisht fitonte statusin e qytetarëve të barabartë dhe pozita më të mira politike dhe ekonomike. Gjatë periudhës turke, gati gjithmonë populli shqiptar bënte një jetë të lirë, në të vërtetë, falë arsyes së mbështetjës së pushtetit në Ligjin e Sheriatit. Sir Tomas Arnold në librin e tij "Përhapja e Islamit" thekson këtë: "Shqiptarët kanë pranuar sundimin turk qysh prej vitit 1423 dhe islamizimi i populli është përhapur dhe pranuar me dëshirë e jo me masa të detyrueshme".
Prej pushtimit të Ballkanit, ky gadishull gati i tërë ka qenë në duart e sunduesve osmanë, i cili më parë ishte i ndarë në dy njësi administrative - territoriale: në Vilajetin e Rumelisë, pjesët ballkanike (ku bënte pjesë edhe Kosova) dhe në Vilajetin e Anadolisë (Azia e Vogël). Kjo gjendje ishte e tillë deri në shekullin XV. Gjatë shekullit të ardhshëm Ballkani u nda në dy pjesë administrative - vilajete: në Rumeli, e cila shtrihej prej Stambolli në lindje deri te Mitrovica dhe lumi Ibër në perëndim. Territoret në anën e mëngjër të Ibrit ishin nën administrimin e vilajetit të Bosna-Hersek-ut. Gjatë periullës turke, e tërë siperfaqja e Kosovës ishte e organizuar në tri njësi administrative apo sanxhaqe. Kështu, Sanxhaku i Vushtrri - Prishtinës, Sanxhaku i Prizrenit dhe Sanxhaku i Dukagjinit, bashkë me disa territore të Shqipërisë veriore, me Shkodrën si qendër të Sanxhakut, për një kohë të gjatë ishin njësi më të mëdha administrative.
Është i njohur fakti se shqiptarët në Kosovë në masë dermuese i takojnë fesë islame dhe 3.0% i takojnë fesë katolike.
Popullsia shqiptare paraqet strukturën dërrmuese të banorëve të kosovës (90%). Gjuha shqipe i takon grupit të ghuhëve indoevropiane, e cila nuk ka asnjë ngjajshmëri me grupet e tjera gjuhësore të Evropës. Rrjedh dhe është zhvilluar nga gjuhët e fiseve ilire me disa trase të gjuhës latine. Të dhënat demografike të kësaj treve na tregojnë se Kosova paraqet një rajon shumë specifik demografik në raport me viset e tjera të ish-Jugosllavisë. Një prej vetive krye
Zbulimet arkeologjike na tregojnë se në trevën e Kosovës kanë jetuar bashkësitë njerëzore të kohës së gurit. Më vonë, fillimisht prej mijëvjeçarit të dytë para erës së re, hapësira e Ballkanit ka qenë e banuar prej Ilirëve. Në Kosovë dhe më gjerë jetonin Dardanët, një prej fiseve Ilire. Pas ndarjes së Perandorisë Romake (395 të erës së re) dhe deri në fund të shekullit XII në Ballkan sundonin bizantinët (rreth 850 vjet), pas tyre bullgarët të cilët në kuadër të shtetit të Samuilos ishin sundues të Ballkanit. Më 1018 të erës së re, perandori bizantin Vasilisi i Dytë, në luftën që e zhvilloi, e mundi armatën bullgare kështu që përsëri bizantinët u bënë sundues të Ballkanit. Gjatë shekullit XII bullgarëtpërsëri e përtërinë perëndorinë e tyre dhe më 1235 Kisha Bullgare shpallet si autoqefale, gjë e cila qëndron deri në kohën e invadimit të turqve me 1371 kur ushtria bullgare u thye nga turqit. Serbo-sllavët depërtuan në ballkan duke u dyndur nga Karpatet, gjatë shekujve VII dhe VIII, dhe duke u vendosur rreth lumit Danub, por në drejtim të jugut ata depërtuan në fund të shekullit X. Duke filluar nga viti 983 i erës së re, territoret serbe u aneksuan nga bullgarët, kurse më 1018 territoret serbo-sllave dhe ato bullgare u bënë pjesë të Perandorisë Bizantine. Më 1180 Stefan Nemanja i Serbisë për herë të parë krijoi një shtet sovran serb, dhe ,ë 1219 edhe Kisha serbe u bë autoqefale, gjë që zgjati deri në kohën e invadimit turk në ballkan më 1371, respektivisht më 1373 territoret serbe u bënë krahina vasale të Perandorisë Turke. Në fund, prej Luftës së Kosovës më 1389 deri më 1918, kur Turqia humbi kuftën në Ballkan, gati i tërë Gadishulli Ballkanik ishte pjesë e Perandorisë Osmane.
Pas depërtimit të turqve në Kosovë u ndërpre procesi i sllavizimit të shqiptarëve, dhe në fillim pjesa dërmuese e popullit shqiptar e ka ruajtur fenë katolike dhe ortodokse, si dhe emrat, deri në shekullin XVI dhe XVII, kur fillon procesi i islamizimit të tij. Popullata e konvertuar gradualisht fitonte statusin e qytetarëve të barabartë dhe pozita më të mira politike dhe ekonomike. Gjatë periudhës turke, gati gjithmonë populli shqiptar bënte një jetë të lirë, në të vërtetë, falë arsyes së mbështetjës së pushtetit në Ligjin e Sheriatit. Sir Tomas Arnold në librin e tij "Përhapja e Islamit" thekson këtë: "Shqiptarët kanë pranuar sundimin turk qysh prej vitit 1423 dhe islamizimi i populli është përhapur dhe pranuar me dëshirë e jo me masa të detyrueshme".
Prej pushtimit të Ballkanit, ky gadishull gati i tërë ka qenë në duart e sunduesve osmanë, i cili më parë ishte i ndarë në dy njësi administrative - territoriale: në Vilajetin e Rumelisë, pjesët ballkanike (ku bënte pjesë edhe Kosova) dhe në Vilajetin e Anadolisë (Azia e Vogël). Kjo gjendje ishte e tillë deri në shekullin XV. Gjatë shekullit të ardhshëm Ballkani u nda në dy pjesë administrative - vilajete: në Rumeli, e cila shtrihej prej Stambolli në lindje deri te Mitrovica dhe lumi Ibër në perëndim. Territoret në anën e mëngjër të Ibrit ishin nën administrimin e vilajetit të Bosna-Hersek-ut. Gjatë periullës turke, e tërë siperfaqja e Kosovës ishte e organizuar në tri njësi administrative apo sanxhaqe. Kështu, Sanxhaku i Vushtrri - Prishtinës, Sanxhaku i Prizrenit dhe Sanxhaku i Dukagjinit, bashkë me disa territore të Shqipërisë veriore, me Shkodrën si qendër të Sanxhakut, për një kohë të gjatë ishin njësi më të mëdha administrative.
Është i njohur fakti se shqiptarët në Kosovë në masë dermuese i takojnë fesë islame dhe 3.0% i takojnë fesë katolike.
Popullsia shqiptare paraqet strukturën dërrmuese të banorëve të kosovës (90%). Gjuha shqipe i takon grupit të ghuhëve indoevropiane, e cila nuk ka asnjë ngjajshmëri me grupet e tjera gjuhësore të Evropës. Rrjedh dhe është zhvilluar nga gjuhët e fiseve ilire me disa trase të gjuhës latine. Të dhënat demografike të kësaj treve na tregojnë se Kosova paraqet një rajon shumë specifik demografik në raport me viset e tjera të ish-Jugosllavisë. Një prej vetive krye
Kosovo/Kosova - In: The Routledge Handbook of Archaeological Human Remains and Legislation: an international guide to laws and practice in the excavation and treatment of archaeological human remains (ed: Marquez-Grant and Fibiger)
They Will Save Us, or Shouldn't They? An Analysis of The Role of The International Community in The Albanian Print Media After The January 21st 2011 Demonstrations