Você está na página 1de 24

Nicc|ai Gcgc|

Tiaduo:
Aiele CavaIieie

2
o dia 25 de naio aconleceu en Ieleisluigo un falo
exliaoidinaiianenle eslianho. O laileiio Ivan IkovIievilch, iesidenle na
avenida Vosnesnski (o seu solienone peideia-se,
1
e ale nesno en sua pIaca ~
onde se vian un senhoi con a lochecha ensaloada e a seguinle insciio: Iaz-
se lanlen sangiia ~ no apaiecia nada nais), o laileiio Ivan IkovIievilch
acoidou laslanle cedo e senliu o cheiio de po quenle. Soeiguendo-se un pouco
da cana, viu que sua esposa, una senhoia laslanle iespeilveI e que goslava
nuilo de lonai cafe, acalava de liiai os pes iecen-assados do foino.
Hoje, Iiascvia ssipovna, eu no lonaiei cafe, disse Ivan
IkovIievilch. Ln Iugai disso, goslaiia de conei po quenle con celoIa. (Quei
dizei, Ivan IkovIievilch queiia un e oulio, nas salia que eia alsoIulanenle
inpossveI exigii duas coisas ao nesno lenpo, j que Iiascvia ssipovna no
goslava nada, nada daqueIes capiichos.)
Que cona o po, o lolo, neIhoi pia nin, pensou consigo nesna a
esposa, vai soliai una poio a nais de cafe, e jogou un po solie a nesa.
Ivan IkovIievilch, confoine nandava o lon-lon, vesliu fiaque solie o
canisoIo e, senlando-se a nesa, ps o saI, piepaiou duas caleas de celoIa,
pegou a faca na no e, fazendo un geslo expiessivo, ps-se a coilai o po.
Coilando o po en duas nelades, deu una oIhada no neio e, paia sua giande
suipiesa, viu aIgo eslianquiado. Ivan IkovIievilch ienexeu cauleIosanenle
con a faca e locou con o dedo:
Duio`, disse paia si nesno. Que sei isso`
Meleu os dedos e liiou... un naiiz... Ivan IkovIievilch deixou caii os
liaos, coneou a esfiegai os oIhos e a paIpai: un naiiz, ieaInenle, un naiiz! L
ainda poi cina paieceu-Ihe no de lodo eslianho. O hoiioi se iefIeliu no ioslo de
Ivan IkovIievilch. Mas esse hoiioi no foi nada, conpaiado con a indignao
que se apodeiou de sua esposa.
AninaI, de onde voc coilou esse naiiz`, giilou fuiiosa. Vigaiisla!
lado! Lu nesna vou denunciai voc a poIcia. Que landido! Lu j ouvi lis
pessoas dizeien que quando voc faz a laila puxa lanlo os naiizes que eIes naI
se agenlan.

1
Os nones pipiios conpIelos en iusso so foinados de none, palionnico e solienone (que indica a
fanIia a que peilence). No conlo, Ivan e none, IkovIievilch e o palionnico (fiIho de Ikov), e o
solienone eIe peideu, segundo o naiiadoi. (N. T.)

3
A essa aIluia, Ivan IkovIievilch eslava nais noilo do que vivo.
Reconheceu que aqueIe naiiz s podia sei do assessoi de coIegialuia KovaIiv,
2

de quen fazia a laila lodas as quailas e doningos.
Lspeia, Iiascvia ssipovna! Vou coIoc-Io nun canlinho enliuIhado
nun liapo: deixa eIe ficai I un pouquinho, depois eu liio.
No queio nen ouvii! Acha que vou peinilii que un naiiz coilado
fique no neu quailo` Seu loiiada queinada! S sale e passai a navaIha na
coiieia, nas daqui a pouco no eslai en condies nen nesno de cunpiii con
seu devei, seu canaIha, nuIheiengo! Acha que vou iespondei poi voc na
poIcia`... Ah! Sujo, luiio cono una poila. Ioia daqui! Leve-o paia onde quisei!
No queio senlii nen o cheiio deIe!
Ivan IkovIievilch ficou conpIelanenle alalido. Iensava, pensava, nas
no salia o que pensai.
S o dialo sale cono e que isso aconleceu, disse finaInenle coando
alis da oieIha. Teiia eu voIlado llado onlen, ou no` } no sei ao ceilo, no.
Mas, de quaIquei naneiia, ludo indica que e un aconlecinenlo foia do conun,
pois o po e una coisa assada, e o naiiz no e nada disso. No enlendo nais
nada! Ivan IkovIievilch caIou-se. A ideia de que a poIcia descoliiiia o naiiz en
sua casa e o cuIpaiia deixou-o conpIelanenle aloidoado. Iaiecia que j eslava
ale vendo a goIa veineIha con loidados lonilos en piala, a espada... e eIe
lienia no coipo lodo. Ioi fin, achou sua ioupa de laixo e as lolas, vesliu lodos
esses liapos e, aconpanhado peIas duias inveclivas de Iiascvia ssipovna,
enliuIhou o naiiz en un liapo e saiu paia a iua.
Queiia enfi-Io en quaIquei canlo: ou nun fiade-de-pedia ao Iado de
aIgun poilo, ou deix-Io escapai da no cono que acidenlaInenle e a viiai
Iogo nuna esquina. Mas, paia sua desgiaa, eslava senpie lopando con aIgun
conhecido que Ihe peigunlava de chofie:
Iaia onde voc esl indo` ou De quen vai fazei a laila lo cedo`
Dessa naneiia, Ivan IkovIievilch no conseguia achai un ninulo sequei
de lianqiIidade. Nuna das vezes eIe j linha ale deixado o naiiz caii, quando
una senlineIa de Ionge Ihe fez sinais con a aIalaida, dizendo:
Li! Iega I! Voc deixou caii aIguna coisa!, e Ivan IkovIievilch leve de
pegai de novo o naiiz e escond-Io no loIso.

2
Os difeienles caigos do funcionaIisno iusso na epoca eian designados poi denoninaes laslanle
ponposas. O caigo de assessoi de coIegialuia (en iusso, aceccop) equivaIe no quadio niIilai ao giau de
najoi. Ciaas a aililiaiiedade da adninisliao no Cucaso, eia o nais fciI de sei ollido. (N. T.)

4
O desespeio lonou conla deIe, piincipaInenle quando viu que o nneio
de pessoas aunenlava na iua a nedida que coneavan a aliii Iojas e lazaies.
Decidiu ii en diieo a ponle Issakievski: sei que no daiia jeilo de alii-
Io no Niev`... Mas sinlo-ne un lanlo cuIpado poi no lei faIado ale agoia solie
Ivan IkovIievilch, honen de iespeilo, sol nuilos aspeclos.
Ivan IkovIievilch, cono lodo aileso iusso honiado, eia un lienendo
leleiio. L enloia laileasse o queixo dos oulios lodos os dias, o seu pipiio
eslava eleinanenle sen laileai. O fiaque de Ivan IkovIievilch (Ivan
IkovIievilch nunca usava soliecasaca) eia naIhado, quei dizei, eia pielo, nas
eslava lodo coleilo de nanchas cinza e de un naiion anaieIado, a goIa
liiIhava e no Iugai dos lis loles s eslavan penduiadas as Iinhas. Ivan
IkovIievilch eia un giande cnico e quando, na hoia de laileai, o assessoi de
coIegialuia KovaIiv Ihe dizia: Suas nos, Ivan IkovIievilch, senpie feden!,
enlo Ivan IkovIievilch iespondia con a seguinle peigunla: L poi que sei que
eIas feden`. No sei, iinozinho. S sei que feden, dizia o assessoi. L Ivan
IkovIievilch, en iepiesIia, depois de cheiiai o lalaco, o ensaloava nas
lochechas, delaixo do naiiz, alis da oieIha e delaixo da laila, quei dizei, onde
Ihe dava na leIha.
Lsse cidado iespeilveI j se enconliava na ponle Issakievski. Anles de
nais nada, oIhou alenlanenle paia lodos os Iados, depois incIinou-se solie o
paiapeilo cono se quisesse vei se eian nuilos os peixes que nadavan sol a
ponle, e a jogou len devagaiinho o liapo con o naiiz. Senliu-se cono se Ihe
livessen liiado de cina dez puds
3
de una s vez: Ivan IkovIievilch ale soiiiu. L
en vez de ii laileai o queixo dos luiocialas, diiigiu-se a un eslaleIecinenlo
que linha o Ielieiio Conida e Ch paia pedii un copo de ponche. Mas, de
iepenle, nolou na exlienidade da ponle o inspeloi do laiiio, de aspeclo
inponenle, cosleIelas conpiidas, chapeu liianguIai e espada. Iicou peliificado.
Lnlienenles, o inspeloi, fazendo-Ihe un sinaI con o dedo, Ihe disse:
Venha c, neu caio!
Ivan IkovIievilch, ieconhecendo o unifoine, liiou ainda de Ionge o lone
e, apioxinando-se con pionlido, disse: Tenha un lon dia, LxceIncia.
No, no, iinozinho, nada de LxceIncia, nas, diga-ne, o que voc
eslava fazendo de pe aIi na ponle`
Ioi Deus, senhoi, eu fui fazei lailas e s dei una oIhada paia vei se o
iio coiiia len.

3
Iud e una anliga nedida iussa de peso: 1 pud = 16,3 quiIos. (N. T.)

5
Lsl nenlindo! Menlindo! No e assin que vai se Iiviai, no. Iaa o
favoi de iespondei.
Lu posso fazei a laila de Vossa LxceIncia duas ou ale lis vezes poi
senana sen a nnina oljeo, iespondeu Ivan IkovIievilch.
No, anigo, deixe de lolagen! Tis laileiios j ne fazen a laila e
consideian isso una giande honia. Agoia faa-ne o favoi de dizei o que eslava
fazendo aIi.
Ivan IkovIievilch enpaIideceu... Mas aqui o aconlecinenlo fica
conpIelanenle encoleilo poi una nevoa e no se sale alsoIulanenle nada do
que se passou depois.


O assessoi de coIegialuia KovaIiv acoidou laslanle cedo e fez lii... con
os Ilios, coisa que senpie fazia ao despeilai, enloia eIe nesno no soulesse
expIicai poi quaI nolivo. KovaIiv espieguiou-se e oidenou que Ihe liouxessen
un pequeno espeIho que eslava solie a nesa. S queiia dai una oIhada na
espinhazinha que linha apaiecido en seu naiiz na noile anleiioi, nas, paia sua
inensa suipiesa, viu que en vez de naiiz havia una supeifcie conpIelanenle
Iisa. Assuslado, KovaIiv pediu gua e esfiegou os oIhos con una loaIha: de falo,
o naiiz no eslava I! Coneou a apaIpai con a no paia se ceilificai de que no
eslava doinindo: no, no eslava. O assessoi de coIegialuia KovaIiv puIou da
cana e eslieneceu: nada de naiiz!... Oidenou que o veslissen inedialanenle e
saiu voando diielo paia a chefaluia de poIcia.
Lnquanlo isso e indispensveI dizei aIguna coisa solie KovaIiv, paia
que o Ieiloi possa salei de que especie eia esse assessoi de coIegialuia.
No se pode conpaiai de nenhuna naneiia os assessoies de coIegialuia
que iecelen esse lluIo poi neio de ceilificados acadnicos con aqueIes
assessoies de coIegialuia que se fazen no Cucaso. So duas especies
conpIelanenle difeienles. Os assessoies de coIegialuia acadnicos... Ah! Mas a
Rssia e una leiia lo naiaviIhosa que, se voc faIai de un assessoi de
coIegialuia, lodos os assessoies de coIegialuia, de Riga ale Kanlchlka,
inedialanenle se senliio alingidos. O nesno se diga de lodos os oulios caigos
e giaus.

6
KovaIiv eia un assessoi de coIegialuia caucasiano. Lslava nesse caigo
havia apenas dois anos e nen poi un ninulo podia se esquecei disso, e, paia se
aliiluii ainda nais nolieza e peso, eIe nunca se iefeiia a si pipiio cono assessoi
de coIegialuia, nas cono najoi. Lscule, ponlinha, dizia haliluaInenle ao
enconliai una nuIhei vendendo peiliIhos na iua: V a ninha casa, neu
apailanenlo e na Sadvaia, peigunle apenas se noia aIi o najoi KovaIiv e
quaIquei un vai Ihe nosliai. Caso eIe enconliasse aIguna jeilosa, dava-Ihe un
liIhele secielo que dizia: Voc peigunla, lenzinho, peIo apailanenlo do najoi
KovaIiv. L e poi isso nesno que de agoia en dianle vanos chanai de najoi a
esse assessoi de coIegialuia.
O najoi KovaIiv linha o hlilo de peianluIai lodos os dias peIa
avenida Nievski. O coIaiinho de seu peiliIho eslava senpie exlienanenle Iinpo
e engonado. Suas cosleIelas eian daqueIe lipo que ainda se pode vei nos
agiinensoies da piovncia, nos aiquilelos (nas s se foien iussos), e lanlen
nos difeienles poIiciais, cunpiidoies de seu devei e, en geiaI, en lodos aqueIes
naches
4
que ln lochechas cheias e coiadas e salen jogai lslon nuilo len:
essas cosleIelas passan exalanenle peIo cenlio das lochechas e vo diielanenle
ale o naiiz. O najoi KovaIiv Ievava una giande quanlidade de sineles de
coinaIina con liases e con insciies: quailafeiia, quinla-feiia, segunda-feiia
elc. O najoi KovaIiv chegou a Ieleisluigo poi necessidade, ou neIhoi, paia
piocuiai un poslo nais condizenle con seu caigo: se livesse soile, quen sale,
ale de vice-goveinadoi, ou, peIo nenos, de adninisliadoi de aIgun
depailanenlo de ienone. O najoi KovaIiv no leiia nada conlia o casanenlo,
desde que aconlecesse de a noiva lei una foiluna de 2OO niI iulIos. L, assin, o
Ieiloi pode avaIiai agoia en que siluao se viu esse najoi quando peiceleu que,
en vez do seu naiiz, ceilinho e nada feio, havia esse eslpido espao, pIano e Iiso.
Iaia sua desgiaa, no apaiecia na iua nenhun cocheiio, e eIe leve de ii a
pe, envoIlo en sua capa, coliindo o ioslo con un Ieno, fingindo que eslava
sangiando. Quen sale e apenas inpiesso ninha, no pode sei que un naiiz
desapaiea assin, de loleiia. Lnliou nuna confeilaiia con o piopsilo de
oIhai-se no espeIho. Ioi soile, no havia ninguen I, uns iapazinhos vaiiian as
saIas e coIocavan as cadeiias, aIguns deIes, de oIhos sonoIenlos, ieliiavan nas
landejas os pasleizinhos quenles, nas nesas e cadeiias eslavan jogados os
joinais da vespeia nanchados de cafe. on, giaas a Deus que no h ninguen,
faIou. Agoia posso oIhai. Apioxinou-se linidanenle do espeIho e deu una
oIhada. Con os dialos, que dioga!, disse cuspindo... Ainda se livesse aIguna
coisa no Iugai do naiiz, nas nada!...

4
Muj IileiaInenle significa naiido, esposo e lanlen honen. No conlo, o enpiego da paIavia len ceila
conolao pejoialiva, e poi isso a opo poi naches en Iugai de sinpIesnenle nens. (N. T.)

7
Moidendo os Ilios de dio, saiu da confeilaiia e decidiu, conliaiiando
seu coslune, no oIhai nen soiiii paia ninguen. De iepenle, ficou peliificado
junlo a poila de una casa, dianle de seus pipiios oIhos, ocoiieu un fenneno
inexpIicveI: en fienle a enliada una caiiuagen paiou, as poilinhoIas se
aliiian e, incIinando-se un pouco, saIlou un senhoi de unifoine e suliu
coiiendo a escada. L quaI no foi o espanlo e ao nesno lenpo a suipiesa de
KovaIiv quando ieconheceu o seu pipiio naiiz! Dianle desse espelcuIo
exliaoidiniio paieceu-Ihe que ludo giiava dianle de seus oIhos, senliu que naI
podia se nanlei en pe. Mas, de quaIquei nodo, lienendo cono que de felie,
iesoIveu espeiai que voIlasse a caiiuagen. L, con efeilo, ao calo de dois ninulos
o naiiz saiu. Usava un unifoine loidado en ouio, con una goIa aIla, caIas de
canuia e una espada do Iado. IeIo chapeu de pIunas podia-se concIuii que eIe
se consideiava un conseIheiio de Lslado. Tudo indicava que ia paia aIgun Iugai
fazei visila. Deu una oIhada paia anlos os Iados e giilou ao cocheiio Vanos!.
Senlou-se e pailiu.
O polie KovaIiv quase peideu o juzo. No salia o que pensai desse
aconlecinenlo lo eslianho. Con efeilo, cono eia possveI un naiiz que no dia
anleiioi eslava en seu ioslo e que no podia coiiei nen andai, eslai agoia
nelido nun unifoine! Is-se a coiiei alis da caiiuagen que, poi soile, no
linha ido nuilo Ionge e havia paiado len en fienle da calediaI de Kazan.
Diiigiu-se apiessado paia a calediaI, aliiu caninho poi enlie una fiIa de
polies veIhinhas que linhan os ioslos lo coleilos que s havia duas aleiluias
paia os oIhos, e das quais anles coslunava iii lanlo, e enliou na igieja. Lian
poucos os fieis I denlio e eslavan lodos apinhados na enliada, junlo a poila.
KovaIiv senlia-se lo desoIado que no leve alsoIulanenle foias paia iezai e
piocuiou con os oIhos aqueIe senhoi poi lodos os canlos. Ioi fin, viu-o de pe ao
Iado. O naiiz escondeia conpIelanenle o ioslo nuna goIa giande e aIla, e iezava
con una expiesso de piofunda devoo.
Cono ne apioxinai deIe`, pensou KovaIiv. IeIo unifoine, peIo
chapeu poi ludo, paiece que e un conseIheiio de Lslado. Con o dialo, cono
fazei`!
Coneou a lossii peilo deIe, nas o naiiz nen poi un ninulo alandonou
sua alilude devola e as ieveincias que conlinuava fazendo.
LxceIenlssino senhoi..., disse KovaIiv, esfoiando-se poi se nosliai
nais aninado. LxceIenlssino senhoi...
O que deseja`, iespondeu o naiiz, viiando-se.

8
L eslianho, exceIenlssino senhoi... ne paiece... o senhoi deveiia salei o
seu Iugai. L de iepenle o enconlio juslanenle onde` Na igieja. O senhoi h de
convii...
Queiia descuIpai, nas no enlendo o que o senhoi esl lenlando ne
dizei. LxpIique-se.
Cono Ihe expIicai`!, pensou KovaIiv, e, iecoliando o nino,
ieconeou. en, e cIaio, eu... aIis, eu sou najoi. O senhoi h de convii que e
inconvenienle que eu ande sen naiiz. QuaIquei vendedoia de Iaianjas
descascadas na ponle Voskiesnski pode ficai aIi senlada sen naiiz, nas un
ioslo que aspiia ao caigo de goveinadoi, sen dvida aIguna... inagine o senhoi
nesno... no sei, exceIenlssino senhoi... (enlo o najoi KovaIiv encoIheu os
onlios)... ne descuIpe... nas se consideiai islo de acoido con as iegias do devei
e da honia... o senhoi nesno podei conpieendei...
No eslou enlendendo alsoIulanenle nada, iespondeu o naiiz.
LxpIique-se de foina nais convenienle.
LxceIenlssino senhoi..., disse KovaIiv conun senlinenlo de anoi-
pipiio, no sei cono enlendei suas paIavias... Aqui, ludo ne paiece nuilo
cIaio... Ou, se o senhoi quisei..., o senhoi e o neu pipiio naiiz!
O naiiz oIhou paia o najoi, e suas solianceIhas fianziian-se un pouco.
O senhoi esl enganado, cavaIheiio. Lu sou eu nesno. AIen do nais, enlie ns
no pode havei nenhuna ieIao nlina. A juIgai peIos loles de seu unifoine,
o senhoi deve peilencei ao Senado ou, quando nuilo, a }uslia, j eu, sou do
Depailanenlo de Insliuo. Dizendo isso, o naiiz deu as coslas e conlinuo
iezando.
KovaIiv senlia-se conpIelanenle desconceilado, sen salei o que fazei e
nen nesno en que pensai. Nesse nonenlo, ouviu-se un iudo agiadveI de
un veslido de nuIhei, apioxinou-se una senhoia de ceila idade loda envoIla
en iendas, aconpanhada de una joven nuilo deIicada, nun veslido lianco que
desenhava con nuila giaa seu laIhe esleIlo, e con un chapeu coi de paIha Ieve
cono un liscoilo. Alis deIas paiou e aliiu una lalaqueiia un senhoi aIlo, con
giandes cosleIelas e una dzia inleiia de goIas.
KovaIiv se apioxinou nais un pouco, ps a noslia a goIa de canliaia
do peiliIho, aiiunou seus sineles que pendian da coiienle de ouio e, soiiindo
paia os Iados, concenliou sua aleno na figiI nuIhei que, cono una fIoi de
piinaveia, se incIinava suavenenle e Ievava a lesla sua nozinha lianca de
dedos difanos. O soiiiso no ioslo de KovaIiv aliiu-se ainda nais quando viu
sol o chapeu o queixo iedondinho de una liancuia iadianle e una paile de sua

9
face coleila peIa coi da piineiia iosa da piinaveia. Mas, de iepenle, deu un
saIlo paia lis cono se livesse se queinado. Lenliou-se de que onde deveiia
havei un naiiz no havia alsoIulanenle nada, e as Igiinas liolaian en seus
oIhos. Viiou-se iapidanenle con o oljelivo de dizei, sen iodeios, aqueIe senhoi
de unifoine que eslava fingindo sei un conseIheiio de Lslado, que eIe eia un
palife, un canaIha e que eia nada nais, nada nenos de que seu pipiio naiiz...
Mas o naiiz j no eslava I: linha lido lenpo suficienle de escapuIii,
piovaveInenle paia fazei aIguna oulia visila.
Isso Ievou KovaIiv ao desespeio. Andou paia lis e se deleve poi un
ninulo dianle da coIuna, oIhando ninuciosanenle paia lodos os Iados paia vei
se enconliava o naiiz en aIgun Iugai. Lenliava-se peifeilanenle de que o
chapeu deIe linha pIunas e o unifoine eia loidado en ouio, nas no iepaiaia
nen no capole, nen na coi da caiiuagen, nen nos cavaIos, lanpouco se havia
alis deIa aIgun Iacaio e que Iilie veslia. De nais a nais, havia lanlas caiiuagens
coiiendo de un Iado paia oulio e con lanla veIocidade que se loinava difciI ale
nesno dislingui-Ias. L ainda que conseguisse idenlificai aIguna deIas, no leiia
neios paia faz-Ia paiai.
O dia eslava naiaviIhoso e ensoIaiado. Na avenida Nievski havia una
nuIlido de genle. Una veidadeiia cascala fIoiida de danas deiianava-se poi
loda a caIada desde a ponle da poIcia ale nilchikov. L eslava un conseIheiio
da coile, conhecido seu, a quen chanava de lenenle-coioneI, especiaInenle se
isso aconlecia na piesena de eslianhos. L eslava lanlen Iiichkin, chefe de
despacho no Senado, giande anigo seu que senpie doliava o Iance quando
jogava un oilo no lslon. L eis lanlen un oulio najoi que olleve esse giau no
Cucaso e que acenava paia que eIe fosse I...
Mas que dialo!, disse KovaIiv. Li, cocheiio, diielo ao conissiio de
poIcia!
KovaIiv senlou-se no diojki
5
e giilou ao cocheiio: Vai a lodo o vapoi!.
Lsl a o conissiio de poIcia`, peigunlou j no saguo.
No, senhoi, iespondeu o poileiio, acala de saii.
S faIlava essa!
Iois e, aciescenlou o poileiio, no faz nuilo lenpo que saiu. Se
chegasse un ninulinho anles, laIvez ainda o enconliasse en casa.
KovaIiv, sen liiai o Ieno do ioslo, jogou-se paia o Iado do cocheiio e
giilou con una voz desespeiada: Vanos.

5
Diojki: lipo de caiiuagen sinpIes, aleila, e a nais uliIizada peIo povo en geiaI. (N. T.)

1O
Iaia onde`, peigunlou o cocheiio.
Vanos en fienle!
Cono, en fienle` Aqui e una cuiva: paia a diieila ou paia a esqueida`
Lssa peigunla fez KovaIiv paiai e o oliigou novanenle a pensai. Na sua
siluao, anles de ludo, eia pieciso iecoiiei a DeIegacia de Oiden IlIica, no
apenas poique o caso linha ieIao diiela con a poIcia, nas lanlen poique suas
disposies podeiian sei nuilo nais ipidas do que en oulios Iugaies. Iiocuiai
enlo salisfao con o chefe da iepailio da quaI o naiiz se dizia funcioniio
seiia insensalo, pois, peIas pipiias iesposlas do naiiz, j se podia peicelei que
paia esse honen nada eia sagiado. Iodeiia incIusive nenlii nesse caso, cono j
linha nenlido, asseguiando-Ihe que nunca o linha vislo anles.
L, assin, KovaIiv j eslava piesles a oidenai que o Ievassen paia a
DeIegacia de Oiden IlIica quando de novo Ihe ocoiieu a ideia de que aqueIe
palife e liapaceiio, que j no piineiio enconlio linha se poilado de naneiia lo
desonesla, podeiia lianqiIanenle lei-se apioveilado desse lenpo lodo paia
fugii da cidade. L, enlo, loda a lusca seiia v ou podeiia se eslendei, que Deus o
Iiviasse, poi un ns inleiio.
Ioi fin, paieceu-Ihe lei iecelido una iIuninao ceIesle. Decidiu ii
diielo a sede do joinaI e pulIicai, o quanlo anles, una desciio poinenoiizada
de lodas as suas caiacleislicas, paia que aqueIe que o enconliasse pudesse
enlieg-Io na nesna hoia, ou, peIo nenos, infoinai do seu paiadeiio. L enlo,
lonada esse deciso, oidenou ao cocheiio que fosse a sede do joinaI e duianle
lodo o peicuiso no deixou de lalei con os punhos nas coslas do cocheiio,
iepelindo:
Mais depiessa, idiola! Mais ipido, palife!
Ai, senhoi!, dizia o cocheiio, sacudindo a calea e aoilando o cavaIo
cujo pIo eia conpiido cono o de un cachoiio naIls.
A diojki finaInenle paiou e KovaIiv, ofeganle, enliou coiiendo nuna
saIinha de iecepo onde un funcioniio de caleIos giisaIhos, de cuIos e con
fiaque suiiado, eslava senlado alis de una nesa, seguiando a pena con os
denles e conlando noedas de colie.
Quen e que iecele anncios aqui`, giilou KovaIiv. Ah, lon dia!
Meus cunpiinenlos, disse o funcioniio giisaIho, Ievanlando os oIhos
poi un ninulo e laixando-os novanenle paia as piIhas de dinheiio j sepaiadas.
Lu goslaiia de pulIicai...

11
Con Iicena, poi favoi, queiia aguaidai un pouco, disse o funcioniio
escievendo un nneio nun papeI con una no e nudando duas conlas no
laco con a oulia. Un Iacaio con gaIes e aspeclo de quen seivia en una casa
aiislocilica, de pe junlo a nesa, con un liIhele nas nos, achou convenienle
dai noslias de sua socialiIidade: Cieia-ne, senhoi, esla cachoiiinha no vaIe
nen oilo giveniques
6
, e eu no daiia poi eIa nen oilo gioches,
7
nas a condessa
gosla lanlo deIa, sanlo Deus, cono gosla, e d cen iulIos paia quen a enconliai.
Agoia, c enlie ns, posso dizei, con lodo o iespeilo, que os goslos das pessoas
so conpIelanenle difeienles: se fosse un peidigueiio ou un poodIe, no leiia
pena de dai quinhenlos ou ale niI iulIos, nas a j se lialaiia ao nenos de un
lon cachoiio.
O iespeilveI funcioniio esculava con ai laslanle expiessivo e ao
nesno lenpo fazia o cIcuIo de quanlas Ielias havia no liIhele. Dos Iados
eslavan nuilas veIhas coneicianles e poileiios, lodos eIes con liIheles nas nos.
Nun dizia-se que un cocheiio de condula iiiepieensveI ofeiecia seus seivios,
un oulio anunciava una caIea de pouco uso, liazida de Iaiis en 1814, nun
oulio dispensava-se una joven ciiada de dezenove anos lieinada paia seivio de
Iavandeiia, eslando apla lanlen paia oulios lialaIhos. AIen disso, una diojki
nuilo iesislenle, s que sen un anoilecedoi, un novo e fogoso cavaIo naIhado
de dezessele anos, senenles de nalo e ialanele iecen-chegadas de Londies, una
casa de canpo con lodas as lenfeiloiias: duas eslielaiias paia cavaIos e un
Iugai paia cuIlivai naiaviIhosas leluIas ou un losque de pinheiios, e ainda
havia un aviso paia que aqueIes que quisessen conpiai soIas veIhas
conpaiecessen lodos os dias das 8 as 15 hoias no neicadinho de liocas. A saIa
onde se enconliava loda essa genle eia pequena e o ai aIi eslava excessivanenle
caiiegado, nas o assessoi de coIegialuia KovaIiv no podia senlii o cheiio, pois
se coliia con un Ieno e o seu naiiz se enconliava Deus sale onde.
LxceIenlssino senhoi, peinila-ne Ihe pedii... ReaInenle eslou
piecisando, disse finaInenle con inpacincia.
}, j! Dois iulIos e quaienla e lis copeques! Nesle nesno inslanle! Un
iulIo e sessenla e qualio copeques!, disse o funcioniio giisaIho, aliiando os
liIheles na caia das veIhas e dos poileiios.
L o senhoi, o que deseja`, disse finaInenle diiigindo-se a KovaIiv.

6
Civenik: noeda iussa equivaIenle a dez copeques. (N. T.)
7
Cioch: anliga noeda iussa equivaIenle a neio copeque, dinheiio len nido. (N. T.)

12
Lu Ihe peo..., disse KovaIiv, ... aconleceu una fiaude ou una
palifaiia, ale agoia no consigo enlendei diieilo. Ieo-Ihe apenas que pulIique
que aqueIe que ne enliegai esse canaIha iecelei una iazoveI gialificao.
Ieinila-ne salei, quaI o seu solienone`
Nada disso, paia que solienone` No posso dizei. Tenho nuilos
conhecidos: a nuIhei do conseIheiio de Lslado Tcheilaiiv, IaIaguia
Ciigiievna Iodllchina, nuIhei do oficiaI do Lslado-Maioi... D de eIas ficaien
salendo, Deus ne guaide! O senhoi pode escievei sinpIesnenle: o assessoi de
coIegialuia ou, ainda neIhoi, poiladoi do giau de najoi.
L o foiagido, eia seu ciiado`
Que ciiado o qu! Isso ainda no seiia una palifaiia lo giande! Iugiu
de nin... o naiiz...
Hun! Que solienone esquisilo! L esse senhoi Naiizis Ihe ioulou una
quanlia nuilo giande`
Naiiz, islo e... no e len isso que o senhoi esl pensando! O naiiz, neu
pipiio naiiz, desapaieceu no se sale paia onde. O dialo quis se diveilii a
ninha cusla!
Lsl len, nas de que naneiia desapaieceu` Lu sinceianenle no
consigo enlendei nuilo len.
L no consigo Ihe expIicai cono, nas o falo e que eIe agoia deve eslai
ciicuIando peIa cidade e se aulodenonina conseIheiio de Lslado. L poi isso Ihe
peo que ponha un anncio paia que aqueIe que o enconliai o liaga de voIla o
nais ipido possveI. O senhoi pode inaginai o que e ficai sen una paile do
coipo lo visveI` Isso no e o nesno que quaIquei nindinho do pe que denlio
do sapalo ninguen vai vei se eIe exisle ou no. Todas as quinlas-feiias fieqenlo
a casa da esposa do conseIheiio de Lslado Tcheilaiiv, a de Iodllchina,
IaIaguia Ciigiievna, esposa do oficiaI do Lslado-Maioi, que len una fiIha
nuilo lonila e so lanlen loas conhecidas ninhas, e o senhoi pode avaIiai poi
si s cono posso enlo... No posso apaiecei poi I agoia.
O funcioniio ficou pensalivo, o que se nolou poi seus Ilios foilenenle
conpiinidos.
No, no posso coIocai un anncio desses no joinaI, disse finaInenle
depois de una Ionga pausa.
Cono` Ioi qu`

13
en. O joinaI pode peidei a sua loa iepulao. Se lodo nundo coneai
a pulIicai que seu naiiz fugiu, enlo... Assin nesno, j dizen que eslo sendo
pulIicados nuilos alsuidos e faIsos iunoies.
L o que h de alsuido nesse assunlo` No acho nada de alsuido nisso.
Ao senhoi pode paiecei que no. Iois veja, na senana passada ocoiieu
un falo seneIhanle. Veio un funcioniio e, do nesno nodo que o senhoi,
liouxe un liIhele e peIas conlas ficou en dois iulIos e selenla e lis copeques, e
o anncio lodo consislia sinpIesnenle en que fugiia un poodIe de pIo pielo.
Apaienlenenle, o que h denais nisso` Mas saiu un pasquin: o laI poodIe eia o
lesouieiio no ne Ienlio de quaI eslaleIecinenlo.
Mas eu no eslou coIocando un anncio solie un poodIe, e sin solie o
neu pipiio naiiz: e cono se eu faIasse de nin nesno.
No, no posso de nodo aIgun coIocai un anncio desses.
Mas cono, se o neu naiiz ieaInenle suniu`
Se suniu, enlo o caso e con o nedico. Dizen que h genle poi a que
pode ieinpIanlai quaIquei lipo de naiiz. Lu, c paia nin, eslou nolando que o
senhoi deve lei un lenpeianenlo aIegie e gosla de liincai con lodo nundo.
}uio poi ludo que e sagiado! } que cheganos a esle ponlo, vou nosliai
ao senhoi.
Iaia que se inconodai!, piosseguiu o funcioniio e cheiiou o lalaco.
en nas se no Ihe foi incnodo, aciescenlou con cuiiosidade, enlo
goslaiia de dai una oIhada.
O assessoi de coIegialuia liiou o Ieno do ioslo.
ReaInenle, nuilo eslianho!, disse o funcioniio. O Iugai esl
conpIelanenle pIano cono una panqueca iecen-assada. Sin, inciiveInenle
pIano.
L enlo` Ainda vai disculii` O senhoi nesno esl vendo que e
inpossveI no pulIicai. Lu Ihe seiei inensanenle gialo e fico nuilo conlenle de
que esle incidenle lenha ne piopoicionado o piazei de conhec-Io... O najoi,
peIo vislo, decidiia-se dessa vez a sei un lanlo faIso.
IulIicai, e cIaio, no seiia giande piolIena, disse o funcioniio,
apenas no vejo nenhuna vanlagen paia o senhoi. Se o senhoi piefeiii,
enliegue islo a aIguen que seja hliI na pena e que saila descievei o assunlo
cono un fenneno iaio na naluieza e pulIique un ailiguinho no AleIha do

14
Noile
8
(a cheiiou nais una vez o lalaco) en lenefcio da juvenlude (a enxugou
o naiiz), ou sinpIesnenle paia cuiiosidade de lodos.
O assessoi de coIegialuia senliu-se conpIelanenle desespeianado. Iixou
os oIhos no pe da pgina do joinaI en que se anunciavan espelcuIos, seu ioslo
j eslava pionlo paia soiiii ao enconliai o none de una aliiz nuilo
engiaadinha, e a no chegou a seguiai o loIso paia se ceilificai de que havia
neIe una loa nola, pois os oficiais supeiioies, segundo KovaIiv, deveiian
senlai nas poIlionas, quando a Ienliana do naiiz esliagou ludo.
O pipiio funcioniio paiecia eslai conovido con a siluao enlaiaosa
de KovaIiv. Iiocuiando alenuai un pouco sua desgiaa, juIgou convenienle
expiessai o seu inleiesse con aIgunas paIavias:
Lu ieaInenle Ianenlo nuilo lei Ihe aconlecido laI peicaIo. O senhoi
no goslaiia de cheiiai un pouco de iape` Acala con doies de calea e nau
hunoi, e lon ale paia henoiiidas. Dizendo isso, o funcioniio ofeieceu a
lalaqueiia a KovaIiv doliando haliInenle a lanpa que exilia o ielialo de una
nuIhei de chapeu. Lsla alilude invoIunliia fez KovaIiv peidei a pacincia:
No posso enlendei cono o senhoi ainda len coiagen de liincai, disse,
nuilo senlido. Ioi acaso no peicele que ne faIla juslanenle o indispensveI
paia podei cheiiai` Que o dialo caiiegue o seu lalaco! No posso agoia oIhai
paia eIe, e no apenas paia o seu hoiioioso eiesinski, nen que ne ofeiecessen
o nais Ieglino iape. Dilo isso, saiu do joinaI piofundanenle nagoado e se
diiigiu ao conissiio de poIcia.
KovaIiv enliou no exalo nonenlo en que o conissiio se espieguiava
soIlando un giasnido, dizia: Ah! Vou liiai una soneca de duas hoiinhas!. L poi
a se pode pievei quanlo a chegada do assessoi de coIegialuia foia
alsoIulanenle inopoiluna. O conissiio eia un giande adniiadoi de lodas as
ailes e nanufaluias, nas piefeiia un lon dinheiiinho a ludo o nais. Islo aqui,
sin, dizia senpie, no h nada neIhoi do que islo: no pede conida, ocupa
pouco espao, senpie cale no loIso, se caii, no quelia.
O conissiio ieceleu KovaIiv con laslanle fiieza e Ihe disse que depois
do aInoo no eia hoia de fazei invesligaes e que a pipiia naluieza
deleinina que depois de conei len e necessiio descansai un pouco (poi a o
assessoi de coIegialuia podia vei que ao conissiio de poIcia no eian
desconhecidas as nxinas dos anligos slios), e que de un honen honiado no
iiian aiiancai o naiiz, e que o nundo eslava cheio de najoies que no linhan

8
}oinaI nanlido peIo goveino, pulIicado de 1825 a 1864. (N. T.)

15
sequei as ioupas de laixo en lon eslado e que fieqenlavan os Iugaies nais
suspeilos.
Islo e, aceilou en cheio! L necessiio nolai que KovaIiv eia una pessoa
excessivanenle suscelveI. Lia capaz de peidoai ludo o que dissessen a seu
iespeilo, nas nunca descuIpaiia se isso se iefeiisse ao seu giau ou ao seu caigo.
Chegava a achai que nas peas de lealio se podia deixai passai ludo o que se
iefeiisse aos oficiais sulaIleinos, nas janais deveiian alacai os oficiais
supeiioies. A iecepo do conissiio deixou-o lo confuso que, sacudindo a
calea e aliindo un pouco as nos, excIanou, cnscio de sua dignidade:
Confesso que depois de olseivaes lo ofensivas de sua paile, no ne iesla
nais nada a aciescenlai..., e saiu.
VoIlou paia casa, naI senlindo as peinas. Anoilecia. Sua casa paieceu-Ihe
liisle e leiiiveInenle iepugnanle depois de lodas essas luscas inleis. Ao enliai
no veslluIo, viu seu ciiado Ivan deilado de coslas no sof de couio sujo,
cuspindo paia o lelo con lanla pieciso que aceilava senpie nun nico e
nesno Iugai. Tananha indifeiena enfuieceu-o, laleu-Ihe con o chapeu na lesla,
dizendo: Voc, seu poico, senpie ocupado con lesleiias!.
Ivan puIou inedialanenle do Iugai e piecipilou-se paia liiai a capa de
KovaIiv.
O najoi enliou en seu quailo cansado e depiinido, aliiou-se nuna
poIliona e, depois de aIguns suspiios, disse:
Meu Deus! Meu Deus! Ioi que loda essa desgiaa` Se livesse ficado sen
un liao ou sen una peina, ainda podia sei, sen as oieIhas seiia hoiiveI, nas
ale isso seiia supoilveI, nas sen naiiz, un honen... s o dialo sale o que e: un
pssaio que no e pssaio, un cidado que no e cidado... sinpIesnenle de se
pegai e jogai peIa janeIa! Ainda se livesse sido coilado nuna gueiia ou nun
dueIo, ou se fosse eu nesno o nolivo... nas desapaieceu assin, sen nais nen
nenos, desapaieceu de giaa, a lioco de nada! Mas no, no pode sei,
aciescenlou eIe depois de pensai un pouco. L inaciedilveI que o naiiz lenha
desapaiecido, e conpIelanenle inaciedilveI. Islo, piovaveInenle, ou se passa
en sonho, ou e sinpIes aIucinao, pode sei que, poi engano, en vez de lelei
gua, eu lenha lelido a vodca que cosluno passai aps a laila. O lesla do Ivan
no pegou e con ceileza a peguei.
9
L paia ceilificai-se de que ieaInenle no
eslava llado, o najoi se leIiscou con lananha foia que chegou a giilai. A doi
deixou-o alsoIulanenle convencido de que eslava vivendo en pIena ieaIidade.

9
Tanlen no iusso exisle o liocadiIho con o veilo pegai: pegai no senlido de caplai, enlende , e pegai
no senlido de agaiiai con a no, seguiai. (N. T.)

16
Apioxinou-se con cauleIa do espeIho e, a piincpio, seniceiiou os oIhos na
espeiana de que laIvez o naiiz apaiecesse no seu devido Iugai, nas na nesna
hoia deu un saIlo paia lis, dizendo: Que coisa infane!.
Isso eia conpIelanenle inconpieensveI. Se livesse desapaiecido un
lolo, una coIhei de piala, un ieIgio, ou quaIquei coisa do gneio, nas
desapaiecei, desapaiecei-Ihe juslanenle o qu` L, aIen do nais, na pipiia
casa!... O najoi KovaIiv, consideiando lodas as ciicunslncias, sups quase con
ceileza que a cuIpada de ludo isso no podia sei oulia seno a nuIhei do oficiaI
do Lslado-Maioi Iodllchin, que desejava cas-Io con a fiIha. LIe ale que goslava
de coilej-Ia, nas evilava o desenIace definilivo. L quando a esposa do oficiaI do
Lslado-Maioi Ihe anunciou, sen iodeios, que queiia enliegai sua fiIha a eIe,
nuilo haliInenle esquivou-se con suas analiIidades, dizendo que ainda eia
joven e que piecisava seivii nais uns cinco aninhos paia que eslivesse
exalanenle con quaienla e dois. L poi isso a dila-cuja, piovaveInenle poi
vingana, decidiu aiias-Io e, paia isso, conlialou aIgunas liuxas, pois de
nenhuna foina se podeiia adnilii que o naiiz foia coilado: ninguen havia
enliado en seu quailo, o laileiio Ivan IkovIievilch fizeia-Ihe a laila ainda
quaila-feiia, e duianle loda a quaila-feiia e ale nesno duianle loda a quinla-
feiia o naiiz esliveia inleiio, disso eIe se Ienliava e salia-o nuilo len, aIen do
nais, deveiia lei senlido aIguna doi e, sen dvida, a feiida no podeiia lei
cicaliizado lo depiessa e lei se loinado chala cono una panqueca Aiquilelava
pIanos, en sua calea: chanai a nuIhei do oficiaI ao TiilunaI aliaves de una
inlinao foinaI ou apaiecei eIe pipiio en sua casa paia suipieend-Ia. Suas
iefIexes foian inleiionpidas poi una Iuz que liiIhou aliaves de lodas as
fieslas da poila, o que indicava que a veIa no veslluIo j linha sido acesa poi
Ivan. L Iogo depois apaieceu o pipiio Ivan liazendo-a dianle de si e iIuninando
vivanenle lodo o quailo. O piineiio novinenlo de KovaIiv foi agaiiai o Ieno
e coliii o Iugai onde, na vespeia, ainda havia o naiiz, paia que o eslpido
honen no ficasse de loca aleila ao vei aqueIa coisa eslianha no seu senhoi.
MaI Ivan liveia lenpo de ii paia o seu quailinho, quando se ouviu no
veslluIo una voz desconhecida pionunciando: L aqui que noia o assessoi de
coIegialuia KovaIiv`.
Iode enliai, o najoi KovaIiv esl aqui, disse KovaIiv Ievanlando-se
apiessado e aliindo a poila.
Lnliou un funcioniio da poIcia de loa apaincia, con unas suas nen
cIaias nen escuias, as lochechas len cheias, e aqueIe nesno que no incio da
hisliia eslava paiado no fin da ponle Issakievski.
O senhoi poi acaso peideu o seu naiiz`

17
Lxalanenle.
LIe j foi achado.
O que e que o senhoi esl dizendo`, giilou o najoi KovaIiv. A aIegiia
paiaIisou sua Ingua. OIhava eslaleIado paia o oficiaI que se achava a sua fienle e
en cujos Ilios cheios e en cujas lochechas iefIelia liiIhanle a Iuz linuIa da
veIa. De que nodo`
Ioi un eslianho acaso, foi inleiceplado, j a caninho. Lslava senlado
nuna diIigncia e queiia ii paia Riga. L o passapoile havia lenpo foia expedido
en none de un funcioniio. L o nais eslianho de ludo e que eu nesno, a
piincpio, o lonei poi un senhoi. Mas, poi soile, eslava con neus cuIos e Iogo
peiceli que eia un naiiz. Sale, sou nope, e se o senhoi ficai na ninha fienle, s
consigo vei que o senhoi len un ioslo, nas no vou dislinguii nen o naiiz, nen
a laila, nada. Minha sogia, quei dizei, a ne de ninha nuIhei, lanlen no
enxeiga nada.
KovaIiv eslava foia de si. Mas onde esl eIe` Onde` Vou j, coiiendo.
No se pieocupe. Salendo, quanlo Ihe eia necessiio, liouxe-o conigo. L
o nais cuiioso e que o piincipaI cuIpado nesla queslo e o vigaiisla do laileiio
da iua Vosnessnski que j esl pieso na deIegacia. H nuilo lenpo eu j o linha
cono suspeilo de leledeiia e ioulo, e faz lis dias eIe ioulou nuna Iojinha un
nonle de loles. O seu naiiz esl exalanenle cono eia.
Nisso, o poIiciaI enfiou a no no loIso e liiou daIi o naiiz enliuIhado
nun papeI.
L eIe!, giilou KovaIiv. L eIe nesno! Tone hoje conigo una xcaia de
ch.
Consideiaiia un giande piazei, nas no posso, en alsoIulo. Daqui
pieciso passai ainda na cadeia... Suliu nuilo o cuslo de lodos os nanlinenlos...
L ainda noia conigo ninha sogia, quei dizei, a ne de ninha nuIhei e os neus
fiIhos, o nais veIho, especiaInenle, ne d nuilas espeianas: e un gaiolo nuilo
inleIigenle, pena que no lenhanos neios paia educ-Io.
KovaIiv enlendeu, e enfiou na no do poIiciaI un dinheiiinho que eIe
apanhou de cina da nesa. O poIiciaI fez una piofunda ieveincia e saiu. L quase
ao nesno lenpo KovaIiv ouviu sua voz na iua xingando un nujique eslpido
que Ihe deu un eslaiio con sua caiioa len naqueIa hoia.
O assessoi de coIegialuia, aps a sada do poIiciaI, ficou poi aIguns
ninulos nun eslado indefinido, e s depois de aIguns ninulos voIlou-Ihe a
capacidade de vei e de senlii, lananho desvanecinenlo dianle da aIegiia

18
inespeiada. Seguiou con cuidado o naiiz enconliado, con anlas as nos,
foinando una concha, e nais una vez exaninou-o con nuila aleno.
L eIe, e eIe nesno!, dizia o najoi KovaIiv. OIha aqui a espinhazinha
do Iado esqueido que linha apaiecido onlen. O najoi quase se ps a gaigaIhai
de aIegiia. Mas no nundo no h nada eleino, e, poi isso, lanlen a aIegiia no
ninulo que se seguiu ao piineiio j no eia lo viva, no leiceiio ninulo eIa se
loinou nais fiaca ainda e, poi fin, inpeicepliveInenle se fundiu con o eslado
de aIna haliluaI, cono o cicuIo que se foina na gua con a queda de una
pedia e que acala se fundindo con a supeifcie Iisa. KovaIiv coneou a iefIelii
e chegou a concIuso de que o caso no eslava enceiiado: o naiiz havia sido
enconliado, nas ainda eia pieciso coIoc-Io, iecoIoc-Io no seu devido Iugai.
L se eIe no pegai`
Dianle de laI peigunla feila a si nesno, o najoi enpaIideceu. Tonado
poi un senlinenlo de leiioi inexpIicveI, Ianou-se a nesa, apioxinou o espeIho
paia no coIocai o naiiz loilo. Suas nos lienian. Con nuilo cuidado e aleno,
iecoIocou-o no anligo Iugai. Oh!, que hoiioi! O naiiz no adeiia!... Levou-o junlo
a loca, esquenlou-o un pouco con sua iespiiao e loinou a apioxin-Io da
supeifcie siluada enlie as duas lochechas, nas o naiiz no se fiinava de jeilo
nenhun.
Vai, anda, seu lolo, fica a!, dizia paia eIe. Mas o naiiz paiecia sei de
nadeiia e caa solie a nesa con un laiuIho lo eslianho cono se fosse una
ioIha. O ioslo do najoi conliaiu-se, convuIso. Sei que eIe no vai adeiii`,
dizia, assuslado. Mas, poi nais que lenlasse Iev-Io ao seu pipiio Iugai, os
esfoios eian senpie en vo.
Chanou Ivan e nandou-o alis do nedico que ocupava, naqueIa nesna
casa, o neIhoi apailanenlo do andai supeiioi. Lsse nedico eia un honen de
loa apaincia, linha Iindas suas coi de piche e una nuIhei viosa e saudveI,
Iogo cedo conia nas fiescas e nanlinha a loca exliaoidinaiianenle Iinpa,
enxaguando-a lodas as nanhs duianle quase lis quailos de hoia e poIindo os
denles con cinco lipos de escovinhas difeienles.
O nedico apaieceu nun ninulo. Depois de peigunlai havia quanlo
lenpo aconleceia a desgiaa, eigueu o najoi peIo queixo e, con o poIegai,
juslanenle onde anles eslava o naiiz, deu-Ihe un pipaiole lo foile que o najoi
leve de jogai a calea paia lis con lananha foia que laleu a nuca na paiede. O
nedico disse que isso no eia nada e, aconseIhando-o a desencoslai-se un pouco
da paiede, nandou incIinai a calea onde anles eslava o naiiz, e disse: Hun!,
Ln seguida nandou-o incIinai a calea paia o Iado esqueido e disse: Hun!. L,
paia leininai, deu-Ihe de novo un pipaiole con o poIegai de laI nodo que o

19
najoi KovaIiv deu un puxo con a calea cono un cavaIo quando Ihe
exaninan os denles. Ieila essa piova, o nedico laIanou a calea e disse:
No, no e possveI. L neIhoi o senhoi ficai assin nesno poique seno
podei sei pioi ainda. L cIaio que seiia possveI iecoIoc-Io, eu podeiia ale
coIoc-Io agoia nesno, nas Ihe asseguio que isso seiia pioi paia o senhoi.
Lssa e nuilo loa! L cono e que eu vou ficai sen naiiz`, disse KovaIiv.
Iioi do que esl no pode ficai. Mas que dialo! Onde vou podei apaiecei con
lananha infnia` Tenho un lon ieIacionanenlo: veja, hoje nesno piecisaiia
conpaiecei ao saiau en duas casas. Tenho nuilos conhecidos: a esposa do
conseIheiio de Lslado Tchechlaiev, a senhoia Iodllchin, esposa de un oficiaI de
Lslado-Maioi... apesai de que, depois de seu iecenle conpoilanenlo, no lenho
nais nada con eIa, a no sei poi neio da poIcia. Iaa-ne una caiidade, faIou
KovaIiv con voz supIicanle, no haveiia aIgun neio, ou aIgun nodo de
coIocai`, nesno que no ficasse nuilo lon, nas conlanlo que se fiinasse, eu
podeiia ale nesno anpai-Io de Ieve con a no nos casos de peiigo. L, aIen do
nais, eu nen dano, de nodo que no leiei possiliIidade de piejudic-Io con
nenhun novinenlo descuidado. L no que se iefeie ao agiadecinenlo poi sua
visila, pode eslai ceilo de que faiei ludo o que os neus neios peiniliien...
Aciedile o senhoi, disse o nedico con una voz nen nuilo aIla, nen
nuilo laixa, nas exlienanenle peisuasiva e nagnelica, nunca alendo poi
inleiesse. Isso vai conlia neus piincpios e ninha aile. L len veidade que colio
as visilas, nas e sinpIesnenle paia no causai ofensa con ninha iecusa. L cIaio
que eu podeiia iecoIocai o seu naiiz, nas juio peIa ninha honia, se e que no
aciedila na ninha paIavia, que isso sei nuilo pioi. L neIhoi deixai poi olia da
pipiia naluieza. Lave con nais fieqncia con gua fiia e asseguio-o que sen
naiiz o senhoi sei lo saudveI quanlo se o livesse. Quanlo ao naiiz, eu o
aconseIho a coIoc-Io nun fiasco con IcooI, ou, neIhoi ainda, ponha duas
coIheies de vodca e vinagie quenle... e assin podei conseguii un lon dinheiio
poi eIe. Ale eu podeiia conpi-Io, se e que o senhoi no vai pedii nuilo caio.
No, no! No o vendo poi nada!, giilou desespeiado o najoi KovaIiv.
MeIhoi que peiea!
Queiia descuIpai!, disse o nedico despedindo-se. Lu s quis sei-Ihe
liI... Mas, que fazei! Ao nenos, o senhoi viu o neu esfoio. Dilo isso, o nedico
saiu do quailo con ai nagnnino. KovaIiv nen sequei iepaiaia en seu ioslo e,
nuna piofunda inpassiliIidade, viia apenas os punhos da canisa lianca e Iinpa
cono a neve que desponlava das nangas de seu fiaque negio.

2O
LIe decidiu no dia seguinle, anles de apiesenlai queixa, escievei a esposa
do oficiaI do Lslado-Maioi, paia vei se no concoidaiia en devoIvei, sen liiga,
o que Ihe eia devido. A caila linha o seguinle leoi:

Iiezada senhoia AIeksandia Ciigiievna
No posso conpieendei a eslianha alilude poi paile da senhoia. Lsleja
ceila de que, piocedendo de laI foina, no ganhai alsoIulanenle nada nen ne
oliigai a casai con sua fiIha. Aciedile que a hisliia a iespeilo do neu naiiz ne
e lolaInenle conhecida, len cono sei que as senhoias so as piincipais
cnpIices, e ninguen nais. O slilo despiendinenlo de seu Iugai, a fuga, o
disfaice oia sol o aspeclo de un funcioniio, oia, poi fin, no seu aspeclo pipiio,
no pode sei oulia coisa seno o iesuIlado de liuxaiias execuladas peIas
senhoias ou poi aqueIes que, a vossa seneIhana, pialican aes lo nolies. Lu,
de ninha paile, consideio neu devei pieveni-Ia de que se o cilado naiiz no
eslivei hoje nesno no seu Iugai, seiei oliigado a iecoiiei a defesa e a pioleo
das Ieis. Sen nais, con aIla eslina, lenho a honia de sei seu huniIde seividoi.
IIalon KovaIiv

Iiezado senhoi IIalon Kuzinilch
Sua caila deixou-ne conpIelanenle pasna. Confesso-Ihe con loda a
fianqueza que janais espeiei laI coisa de sua paile, lanlo nais acusaes lo
injuslas. Iievino-o de que o funcioniio a quen se iefeie nunca foi iecelido en
ninha casa, nen disfaiado nen no seu aspeclo noinaI. L veidade que esleve en
ninha casa IiIipe Ivanovilch Iolanlchikov. L enloia eIe ieaInenle pielendesse a
no de ninha fiIha e fosse de condula digna e sliia e de giande cuIluia, nunca
Ihe dei nenhuna espeiana. O senhoi ainda se iefeie a un naiiz. Se enlendei poi
isso que eu pielendia deix-Io con un paIno de naiiz, islo e, dai-Ihe una iecusa
foinaI, enlo ne suipieende que o senhoi nesno esleja faIando nisso, una vez
que eu, cono e do seu conhecinenlo, sou de opinio lolaInenle conliiia, e se o
senhoi ainda quisei pedii a no de ninha fiIha oficiaInenle, eslou pionla desde
j a salisfaz-Io, pois esse senpie foi o neu nais vivo desejo. Nessa espeiana,
fico senpie a sua inleiia disposio.
AIeksandia Iodllchina

No, dizia KovaIiv, depois de Iei a caila. LIa, ieaInenle, no e a
cuIpada. No pode sei! A caila esl esciila de laI nodo que no pode sei de una

21
pessoa cuIpada de ciine. O assessoi de coIegialuia eia enlendido nessas coisas,
pois, nuilas vezes, foia enviado a iegio do Cucaso paia invesligaes. De que
nodo e poi que caigas-dgua isso aconleceu` S o dialo sale!, disse finaInenle,
deixando caii os liaos.
Lnquanlo isso, os iunoies aceica desse exliaoidiniio aconlecinenlo
havian se espaIhado poi loda a capilaI e, cono e conun, no sen aciescinos
especiais. NaqueIe lenpo, as nenles de lodos eslavan conpIelanenle
piedisposlas paia o inusilado: uIlinanenle expeiincias ocupavan-se do efeilo
do nagnelisno. AIen do nais, a hisliia das cadeiias dananles na iua
Kaniuchenaia
1O
eia ainda nuilo iecenle e, poi isso, no eia de eslianhai que Iogo
coneassen a faIai que o naiiz do assessoi de coIegialuia KovaIiv, as lis hoias
en ponlo peianluIava peIa avenida Nievski. Una nuIlido de cuiiosos afIua
lodos os dias. AIguen disse que o naiiz podeiia eslai na Ioja }unkei: e foinou-se
lananha nuIlido en voIla da }unkei e un coiie-coiie que ale a poIcia leve de
inleivii. Un especuIadoi de apaincia iespeilveI, de suas, e que vendia
diveisos lipos de pasleizinhos doces a enliada do lealio, fez especiaInenle uns
lancos de nadeiia, sIidos e lonilos, e convidava os cuiiosos a suliien neIes poi
oilenla copeques cada un. Un eneiilo coioneI saiu, con esle piopsilo, nais
cedo de sua casa e con nuila dificuIdade conseguiu aliii caninho enlie a
nuIlido. Mas, paia sua giande indignao, viu na viliine da Ioja, en vez de un
naiiz, una canisela de I conun e una Iilogiafia con a inagen de una joven
aiiunando sua neia e un janola de coIele aleilo e de lailicha que oIhava paia
eIa de lis de una ivoie: un quadio que j eslava havia nais de dez anos
penduiado senpie no nesno Iugai. Afaslando-se, disse con desden: Cono e
possveI confundii o povo con iunoies lo loIos e inveiossneis`. Depois
coiieu o iunoi de que no eia na avenida Nievski que o naiiz do najoi KovaIiv
peianluIava, nas sin no jaidin Tavilcheski, e, segundo paiecia, eslava I j
havia nuilo lenpo e ale nesno quando aIi ainda vivia Khosiv-Miiz,
11
e esle
adniiava nuilo aqueIe eslianho capiicho da naluieza. AIguns esludanles da
Acadenia de Ciiuigia diiigiian-se paia I. Una iIuslie e iespeilveI senhoia
pediu, poi neio de una caila especiaI ao supeivisoi do jaidin, que nosliasse
aos seus fiIhos aqueIe iaio fenneno e, se possveI, con una expIicao
edificanle e insliuliva paia os jovens. Con lodos esses aconlecinenlos, lodos
aqueIes nundanos, fieqenladoies oliigaliios dos saiaus, que goslavan de
fazei iii as danas e cujo iepeiliio de piadas, naqueIa ocasio, eslava
conpIelanenle esgolado, senliian-se pailicuIainenle conlenles. Una pequena

1O
Tiala-se piovaveInenle de aIgo fanlslico ocoiiido na epoca, ieIacionado con nagnelisno. (N. T)
11
Khosiv-Miiz foi un pincipe peisa, chefiou a enlaixada que se eslaleIeceu na Rssia en agoslo de
1829. (N. T.)

22
ninoiia de genle iespeilveI e len-inlencionada eslava exlienanenle
desconlenle. Un senhoi dizia, con indignao, no enlendei cono no aluaI
secuIo escIaiecido se piopaIavan invenes lo alsuidas, e adniiava-se de que o
goveino no lonasse piovidncias. Lsse senhoi, peIo vislo, peilencia aqueIa
calegoiia de pessoas que goslaiian de envoIvei o goveino en ludo, ale nesno
nas suas liigas diiias con a nuIhei. Depois disso... nas aqui novanenle lodo o
aconlecinenlo se encolie poi una nevoa e no se sale alsoIulanenle o que
aconleceu depois.


Cada una que aconlece nesle nundo! As vezes sen nenhuna
veiossiniIhana: de iepenle, aqueIe nesno naiiz que ciicuIava cono conseIheiio
de Lslado, e que causaia lanlo laiuIho na cidade, viu-se, cono se nada livesse
aconlecido, no seu pipiio Iugai, ou seja, enlie as duas lochechas do najoi
KovaIiv. Isso ocoiieu no dia 7 de aliiI. Tendo acoidado e oIhado poi acaso no
espeIho, eIe viu: o naiiz! Is a no ~ con efeilo, o naiiz! Aiie!, diz KovaIiv, e,
de aIegiia, poi pouco no sai en dispaiada descaIo peIo quailo danando o
liopk
12
nas Ivan, que enliava naqueIe inslanle, aliapaIhou-o. Disse-Ihe que
queiia Iavai-se inedialanenle e, enquanlo se Iavava, deu nais una oIhada no
espeIho: o naiiz. Lnxugando-se con a loaIha, novanenle oIhou paia o espeIho: o
naiiz.
D una oIhada, Ivan, paiece que lenho una espinhazinha no naiiz,
disse eIe, no enlanlo pensando: Que desgiaa se Ivan dissei: quaI nada, neu
senhoi, no len espinha e lanpouco naiiz!.
Ioien Ivan disse: No len nenhuna espinha, no, o naiiz esl
Iinpinho!.
Lsl len, que dialo!, disse o najoi a si nesno e eslaIou os dedos.
Nesse nonenlo espiou peIa poila o laileiio Ivan IkovIievilch, nas lo lnido
cono una gala que acalou de apanhai poi lei ioulado loucinho.
Diga piineiio: as nos eslo Iinpas`, giilava-Ihe KovaIiv ainda de
Ionge.
Lslo Iinpas.

12
IiovaveInenle de liepk, dana e nsica popuIaies iussas. (N. T.)

23
Menle!
}uio poi Deus, eslo Iinpas, neu senhoi.
en, veja I!
KovaIiv senlou-se, Ivan IkovIievilch coliiu-o con un guaidanapo e,
nun inslanle, con o auxIio do pinceI, liansfoinou loda a sua laila e paile das
lochechas nun ciene seneIhanle ao que e seivido nas feslas de aniveisiio dos
coneicianles. Oia veja!, disse consigo nesno Ivan IkovIievilch ao vei o naiiz
e depois viiou a calea paia o oulio Iado e o oIhou de Iado: Oia!, quen diiia
conlinuou, e ficou oIhando paia o naiiz un lon lenpo. Ioi fin, con nuila
suavidade e con un cuidado que no se pode nen inaginai, eigueu dois dedos
con a inleno de apanh-Io peIa ponla. Lia esse o sislena de Ivan IkovIievilch.
Opa, opa! OIha a!, giilou KovaIiv. Ivan IkovIievilch ale deixou caii
os liaos e ficou peipIexo e confuso cono janais ficaia. Ioi fin, con cauleIa,
coneou a ioai a laila con a navaIha, nuilo enloia no Ihe fosse nen un
pouco cnodo e ale difciI laileai sen seguiai o igo do oIfalo. Todavia, naI
apoiando seu speio poIegai na lochecha e na nandluIa, finaInenle venceu
lodos os olslcuIos e conseguiu laileai.
Quando ludo eslava pionlo, KovaIiv na nesna hoia coiieu a veslii-se,
pegou un fiacie e foi diielo a una confeilaiia. Ao enliai, giilou j de Ionge:
Rapaz! Una xcaia de chocoIale!. L, no nesno inslanle, una espiadeIa no
espeIho: o naiiz eslava. Viiou-se paia lis aIegienenle e, con una expiesso
saliica, seniceiiando un pouco os oIhos, oIhou paia dois niIilaies, un dos
quais linha un naiiz no naioi do que un lolo de coIele. Depois disso, diiigiu-
se ao esciiliio do Depailanenlo, onde pIeileava o poslo de vice-goveinadoi, ou,
en caso de insucesso, o de execuloi. Ao passai peIa iecepo, deu una oIhada no
espeIho: o naiiz eslava I. Ln seguida, foi visilai un oulio assessoi de
coIegialuia ou najoi, giande gozadoi, a cujas olseivaes piovocalivas eIe
fieqenlenenle iespondia: Ah, voc, conheo len, voc e espelo!. IeIo
caninho pensou: L se lanlen o najoi no se aiielenlai de iii ao vei-ne, enlo
e un sinaI evidenle de que ludo, ludo esl en seu devido Iugai. Mas o assessoi
de coIegialuia no disse nada. Muilo lon, nuilo lon, con os dialos!, pensou
consigo nesno KovaIiv. No caninho enconliou a esposa do oficiaI do Lslado-
Maioi Iodllchin con a fiIha, cunpiinenlou-a e foi acoIhido con excIanaes
de aIegiia. Lnlo eslava ludo len, no havia neIe nenhun defeilo. Iicou faIando
con eIas un lon lenpo e, de piopsilo, liiando a lalaqueiia, ficou dianle deIas
nais oulio lenpo enchendo anlos os oiifcios do naiiz con lalaco e dizendo
paia si nesno: OIhen aqui paia vocs, suas lolas, suas gaIinhas! L con a fiIha,
no casaiei nesno. Agoia assin, pai anoui ~ as oidens!. L desde enlo o

24
najoi KovaIiv deu de andai peIa avenida Nievski cono se nada livesse
aconlecido, e lanlen peIos lealios e poi loda paile. L lanlen o naiiz, cono se
nada livesse aconlecido, eslava fiine en seu ioslo, sen denonsliai nen sequei
lei se ausenlado daIi. L depois de ludo aquiIo, o najoi KovaIiv eia senpie vislo
de lon hunoi, soiiidenle, peiseguindo decididanenle lodas as nuIheies
lonilas. Ioi ale vislo ceila vez en fienle a una Iojinha, no Ilio do Coneicio,
13

conpiando una fila quaIquei de condecoiao, no se sale len paia que
finaIidade, pois no eia cavaIeiio de nenhuna oiden.
Vejan s que hisliia foi aconlecei na capilaI selenliionaI de nosso vaslo
inpeiio! S agoia, iefIelindo len solie ludo, venos que h neIa nuilo de
inveiossniI! Sen faIai que e ieaInenle eslianho o despiendinenlo solienaluiaI
do naiiz e o seu apaiecinenlo en diveisos Iugaies, sol a foina de conseIheiio de
Lslado... Cono KovaIiv no se deu conla de que eia inpossveI anunciai no
joinaI a iespeilo de un naiiz` No queio dizei con isso que o anncio lenha ne
paiecido nuilo caio: seiia un alsuido e no sou en alsoIulo una pessoa
avaienla. Mas e indecoioso, incnodo, indecenle! AIen do nais, cono e que o
naiiz foi paiai no po assado e cono e que o pipiio Ivan IkovIievilch...` No,
no enlendo isso de jeilo nenhun, decididanenle no enlendo! Mas o que e nais
eslianho, ainda nais inconpieensveI do que ludo, e cono os auloies poden
escoIhei seneIhanles assunlos. Confesso que isso e alsoIulanenle inconcelveI,
paiece que... no, no, no enlendo en alsoIulo. Ln piineiio Iugai, no liaz
lenefcio nenhun paia a pliia, en segundo... len, en segundo Iugai lanlen
no h lenefcio aIgun. Lu sinpIesnenle no sei o que e isso...
Mas, apesai de ludo, nuilo enloia se possa, sen dvida, adnilii isso,
aquiIo, e nais aquiIo, pode sei ale... len, e onde e que no exislen alsuidos`
No olslanle, se iefIeliinos len solie ludo isso, na veidade, h aIgo. Digan o
que disseien, lais falos ocoiien no nundo, e iaio, nas ocoiien.

13
Tiala-se de un espao consliudo en aIgunas cidades anligas con lancos paia o coneicio, geiaInenle
feilos de pedia. (N. T.)

Você também pode gostar