Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Plano Narrativo: Histria de Portugal Narrador: Vasco da Gama Narratrio: Rei de Melinde Estrutura Interna: Depois do episdio de Ins de Castro, quando os portugueses se encontram em Melinde e Vasco da Gama conta ao rei a histria de Portugal. Sculo e Data da Batalha: Sc. XIV 14 de Agosto de 1385 Incio da Batalha: estrofe 28 e 29 Desenvolvimento da Batalha: estrofe 30 41 Fim da Batalha: estrofe 43 at 45 Papel da Natureza: testemunha do sentido do Homem estrofe 28
Batalha de Aljubarrota 28 Deu sinal (som) a trombeta Castelhana, - Marca o inicio da batalha; Horrendo, fero, ingente e temeroso; - Adjectivos ao som da
trombeta; Enumerao, natureza;
Atrs tornou as ondas de medroso. Hiprbole Ouviu-o o Douro e a terra Transtagana; Personificao Correu ao mar o Tejo duvidoso; E as mes, que o som terribil escuitaram, Consequncias do som
nos humanos; Hiprbole
Aos peitos os filhinhos apertaram. 29 Consequncias do som no campo de batalha Quantos rostos ali se vm sem cor, - Perfrase Que ao corao acode o sangue amigo! Anfora Que, nos perigos grandes, o temor (medo) maior muitas vezes que o perigo. E, se o no , parece-o, que o furor Os soldados apesar de
estrem assustados no vida.
se importam de perder a
Faz no sentir que perda grande e rara ---- Dupla Adjetivao Dos membros corporais, da vida cara. 30 Comea-se a travar a incerta guerra: De ambas partes (portugueses e castelhanos) se move a primeira ala; Uns (portugueses) leva a defenso da prpria terra, Outros (castelhanos) as esperanas de ganh-la. Objetivos da
Batalha
Logo o grande Pereira, em que se encerra Todo o valor, primeiro se assinala: Derriba e encontra, e a terra, enfim, semeia ----------------------1
Hiprbole Metfora
31 Descrio do campo de batalha som dos farpes J pelo espesso ar os estridentes Aliterao do som /s/ Farpes, setas e vrios tiros voam; Debaxo dos ps duros dos ardentes Cavalos treme a terra, os vales soam.-------------- Personificao Hiprbole Espedaam-se as lanas, e as frequentes Quedas co as duras armas tudo atroam. Recrecem os imigos sobre a pouca Gente do fero Nuno, que os apouca. 32Eis ali seus irmos contra ele vo (Caso feio e cruel!); mas no se espanta, pior matar o irmo, mas Que menos querer matar o irmo, levantar-se contra o rei e a Quem contra o Rei e a Ptria se alevanta. ptria ainda pior. Destes arrenegados muitos so No primeiro esquadro, que se adianta Ex de traidores na Contra irmos e parentes (caso estranho!), antiguidade clssica Quais nas guerras civis de Jlio e Magno. 33 tu, Sertrio, nobre Coriolano, Invocao; Catilina, e vs outros dos antigos Apstrofe Que contra vossas ptrias, com profano Corao, vos fizestes inimigos: Ex de traidores na Se l no reino escuro de Sumano antiguidade clssica Receberdes gravssimos castigos, Dizei-lhe que tambm dos Portugueses Alguns (em Portugal) tredores houve algas vezes. 34 Rompem-se aqui dos nossos os primeiros, Tantos dos inimigos a eles vo. Est ali Nuno, qual pelos outeiros Compara-se Nuno com um De Ceuta est o fortssimo leo, leo Que cercado se v dos cavaleiros Que os campos vo correr de Tutuo: Perseguem-no com as lanas, e ele, iroso, Torvado um pouco est, mas no medroso; 35 Com torva vista os v, mas a natura Ferina e a ira no lhe compadecem
2 metfora
Que as costas d, mas antes na espessura Das lanas se arremessa, que recrecem. Tal est o cavaleiro, que a verdura Relvado do campo de batalha Tinge co sangue alheio. Ali perecem Alguns dos seus, que o nimo valente Perde a virtude contra tanta gente. 36 Sentiu Joane a afronta que passava Nuno, que, como sbio capito, Tudo corria e via e a todos dava, Com presena e palavras, corao. Qual parida leoa, fera e brava, Que os filhos, que no ninho ss esto, Sentiu que, enquanto pasto lhe buscara, O pastor de Masslia lhos furtara, 37 Continua a comparao com um leo Corre raivosa e freme e com bramidos Os montes Sete Irmos atroa e abala: Tal Joane com outros escolhidos Dos seus, correndo acode primeira ala: fortes companheiros, subidos Apostrofe; Invocao Cavaleiros, a quem nenhum se iguala, Defendei vossas terras, que a esperana Discurso Direto Da liberdade est na nossa lana! 38 Vedes-me aqui, Rei vosso e companheiro, Que entre as lanas e setas e os arneses Dos inimigos corro, e vou primeiro; Pelejai (Lutar), verdadeiros Portugueses! --- Apostrofe; Invocao Isto disse o magnnimo guerreiro E, sopesando a lana quatro vezes, Com fora tira; e deste nico tiro Muitos lanaram o ltimo suspiro. --- Hiprbole; Eufemismo 39 Porque eis os seus, acesos novamente Da nobre vergonha e honroso fogo, Sobre qual mais, com nimo valente, Perigos vencer do Mrcio jogo, Crueza da Batalha Porfiam; tinge o ferro o fogo ardente; Rompem malhas primeiro e peitos logo, Assi recebem junto e do feridas, Como a quem j no di perder as vidas.
40 A muitos mandam ver o Estgio (Inferno) lago, Perfrase ; Em cujo corpo a morte e o ferro entrava.eufemismo O Mestre morre ali de Santiago, --- Morre na batalha Que fortissimamente pelejava; Morre tambm, fazendo grande estrago, Outro Mestre cruel, de Calatrava.----- Morre na batalha Os Pereiras tambm, arrenegados, ----- Morre na batalha Morrem, arrenegando o Cu e os Fados. 41 Muitos tambm do vulgo vil, sem nome, ---- eufemismo Vo, e tambm dos nobres, ao Profundo, Onde o trifauce Co perptua fome Tem das almas que passam deste mundo. E, por que mais aqui se amanse e dome A soberba do imigo furibundo, A sublime bandeira Castelhana Foi derribada aos ps da Lusitana. ---- Os portugueses vencem a
batalha
42 Aqui a fera batalha se encruece Com mortes, gritos, sangue e cutiladas; ---- Enumerao A multido da gente que perece ---- Hiprbole Tem as flores da prpria cor mudadas. ----- Metfora J as costas do e as vidas; j falece O furor e sobejam as lanadas; J de Castela o Rei desbaratado ---- O rei D. Joo I Se v, e de seu propsito mudado. 43 O campo vai deixando ao vencedor, Contente de lhe no deixar a vida. Seguem-no os que ficaram, e o temor Lhe d, no ps, mas asas fugida. Encobrem no profundo peito a dor Anfora Da morte, da fazenda despendida, Consequncias da perda Da mgoa, da desonra e triste nojo----- Enumerao da guerra De ver outrem triunfar de seu despojo. 44 Alguns vo maldizendo e blasfemando Do primeiro que guerra fez no mundo; Outros a sede dura vo culpando Do peito cobioso e sitibundo, Que, por tomar o alheio, o miserando
4
Povo aventura s penas do Profundo, Deixando tantas mes, tantas esposas, Sem filhos, sem maridos, desditosas. 45 O vencedor Joane esteve os dias Costumados no campo, em grande glria; Com ofertas, despois, e romarias, As graas deu a Quem lhe deu vitria. Mas Nuno, que no quer por outras vias Entre as gentes deixar de si memria Seno por armas sempre soberanas, Pera as terras se passa Transtaganas.