Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Tempo da Quaresma
Tríduo Pascal
Tempo Pascal
�
do Graduale Simplex com adaptações para língua portuguesa
Laércio de Sousa
Revisado por
André Gaby
17 de maio de 2021
Sumário i
Tempo da Quaresma 2
Quarta-feira de Cinzas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
I Domingo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
II Domingo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
III Domingo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
IV Domingo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
V Domingo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
Domingo de Ramos e da Paixão do Senhor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Missa do Crisma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Tríduo Pascal 76
Missa da Ceia do Senhor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Sexta-feira da Paixão do Senhor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Vigília Pascal na Noite Santa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
Apêndices 154
Cânticos de comunhão à escolha . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 154
Formas tropadas para o Kyrie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164
Opções para o hino Glória a Deus nas Alturas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
Opções para o Símbolo de Fé . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169
Tons comuns para o Glória ao Pai . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174
i
Tempo da Quaresma
1
2 Tempo da Quaresma
Quarta-feira de Cinzas
Aplicável a todas as missas feriais do Tempo da Quaresma
Entrada I
A.
� Cantus ID 005084 cf. Sl 57(56),2
�V. Sl 57(56),2cd–4.6.8–12
viii G �� � � � � � � � � � � � � �� viii G �� � � � � � � � � � � � ��
M i- se- ré- re me- i, De- us, mi- se- ré- re me- T ende pi- e- da- de de mim, ó Deus, tende
� � �� � � � � � � � �� � � �
i. pi- e-da-de de mim.
�
� �
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
�V. 1. Et in umbra a- lá- rum tu- á- rum confú- gi- �V. 1. À sombra das vossas a- sas me re- fu- gi- o, �
� �
� � � � � � � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � � �� � � �� � ��
am, � donec tránse- ant insí- di- æ. A.
� Mi- se- a-té que passe o pe- ri- go. A.
� Tende pi- e-da-de
� � � � � �� � � �� � � � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � �
ré- re me- i. Flexa: li-be-rá-bit me; � de mim. Flexa: livra-rá, �
�V. 2. Clamábo ad Deum altíssimum, � Deum qui bene- �V. 2. Clamarei ao Deus altíssimo, � a Deus, que me faz
fécit mihi. A.
� Miserére mei. o bem. A.
� Tende piedade de mim.
�V. 3. Mittet de cælo, et liberábit me; � dabit in oppró- �V. 3. Ele mandará auxílio do céu e me livrará, � cobrirá de
brium conculcántes me. � Mittet Deus misericór- vergonha os que querem pisar-me. � Deus enviará
diam suam et veritátem suam. A.� Miserére mei. sua misericórida e sua fidelidade. A.
� Tende piedade
de mim.
V
� . 4. Exaltáre super cælos, Deus, � super omnem terram V
� . 4. Sede exaltado, ó Deus, acima dos céus � e, sobre toda
glória tua. A.
� Miserére mei. a terra, a vossa glória. A.
� Tende piedade de mim.
V
� . 5. Parátum cor meum, Deus, � para tum cor meum; V
� . 5. Meu coração está pronto, ó Deus, � está pronto o
� cantábo et psalmum dicam. A.
� Miserére mei. meu coração; � cantarei e entoarei salmos. A.
� Ten-
de piedade de mim.
�V. 7. Confitébor tibi in pópulis, Dómine, � et psalmum �V. 7. Eu vos louvarei entre os povos, Senhor, � a vós can-
dicam tibi in natiónibus. A.
� Miserére mei. tarei salmos entre as nações. A.
� Tende piedade de
mim.
Quarta-feira de Cinzas 3
�V. 8. Quóniam magnificáta est usque ad cælos misericór- �V. 8. Pois a vossa misericórdia elevou-se até os céus � e
dia tua, � et usque ad nubes véritas tua. A.
� Miserére até as nuvens, a tua fidelidade. A.
� Tende piedade de
mei. mim.
V
� . 9. Exaltáre super cælos, Deus, � super omnem terram V
� . 9. Sede exaltado, ó Deus, acima dos céus � e, sobre toda
glória tua. A.
� Miserére mei. a terra, a vossa glória. A.
� Tende piedade de mim.
4 Tempo da Quaresma
Entrada II
A.
� Cantus ID 001294
�V. Sl 48(47),2–6.9.11–15
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
� �
æ, ad red- iménda peccá- ta, ad salvándas á- ni- cia, para a remissão dos pe- ca- dos e a salvação das
� � �� � � � � �� �
mas. almas.
� �
� �� � � ��� � � � � �� � � � � ��� � � � � � � � ���
�V. 1. Sal vum me fac, De- us, � quó- ni- am ve- �V. 1. Ó Deus, salvai- me, � pois a água chegou a-té
� � � � � � � � � � �
� � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � �� � �
né-runt aquæ ad gut tur me- um. A.
� Adve-né-runt a minha gar gan- ta. A.
� Chegou pa-ra nós.
� � � ��
no-bis.
�V. 2. Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine; � in tém- �V. 2. Eu, porém, elevei minha oração a vós, ó Deus, � no
pore beneplíciti, Deus. A.
� Advenérunt nobis. tempo favorável. A.� Chegou para nós.
�V. 3. In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, � in �V. 3. Conforme vossa grande misericórdia, escutai-me, �
veritáte salútis tuæ. A.
� Advenérunt nobis. na fidelidade da vossa salvação. A.
� Chegou para
nós.
V
� . 4. Oppróbrium contrívit cor meum, et elángui, � et V � . 4. A ignomínia esmagou meu coração e desfaleci. � Es-
sustínui qui simul contristarétur, et non fuit. A.
� Ad- perei em vão quem se condoesse de mim, e ninguém
venérunt nobis. apareceu. A.
� Chegou para nós.
V
� . 5. Ego autem sum pauper et dolens; � salus tua, Deus, V
� . 5. Quanto a mim, sou pobre e sofredor; � a vossa sal-
súscipit me. A.
� Advenérunt nobis. vação, ó Deus, me protege. A.
� Chegou para nós.
Quarta-feira de Cinzas 5
Salmo Responsorial I C 2 g
� � V
� . Sl 51(50),3–5.9–14
� � � � � �� � �
de de mim, ó Deus.
V
� . 2. Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum V
� . 2. Segundo a vossa imensa compaixão, � apagai a mi-
� dele iniquitátem meam. R.
� Miserére. nha iniquidade. R.
� Tende piedade.
V
� . 4. Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, � et V � . 4. Pois reconheço a minha iniquidade � e o meu pe-
peccátum meum contra me est semper. R.
� Miserére. cado está sempre diante de mim. R.
� Tende piedade.
V
� . 5. Aspérges me hyssópo, et mundábor; � lavábis me, �V. 5. Aspergi-me com o hissopo, e ficarei limpo; � lavai-
et super nivem dealbábor. R.
� Miserére. me, e ficarei mais branco do que a neve. R.
� Tende
piedade.
V
� . 6. Audíre me fácies gáudium et lætítiam, � et exsultá- V
� . 6. Vós me fareis ouvir o gozo e a alegria, � e exultarão
bunt ossa quæ humiliásti. R.
� Miserére. os ossos que vós quebrastes. R.� Tende piedade.
�V. 7. Avérte fáciem tuam a peccátis meis, � et omnes ini- �V. 7. Dos meus pecados, desviai vossa face � e apagai todas
quitátes meas dele. R.
� Miserére. as minhas iniquidades. R.
� Tende piedade.
�V. 8. Cor mundum crea in me, Deus, � et spíritum fir- �V. 8. Criai em mim um coração puro, ó Deus, � e re-
mum ínnova in viscéribus meis. R.
� Miserére. novai em minhas entranhas um espírito resoluto.
R.
� Tende piedade.
V
� . 9. Ne proícias me a fácie tua, � et spíritum sanctum V
� . 9. Não me rejeiteis da vossa face � e não retireis de mim
tuum ne áuferas a me. R.� Miserére. o espírito de vossa santidade. R.� Tende piedade.
Salmo Responsorial II E 1
� �
�V. Sl 79(78),4–5.8–11.13
� �
� � � � �� �� �� ��� � � � � � � � � � � � � � ��� � �
�
�V. 1. Adiú-va nos, De- us sa-lu-tá-ris no- stri, � prop- �V. 1. A- judai- nos, ó Deus da nossa salvação, �
� �
� �
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
ter gló- ri- am nómi- nis tu- i, et lí- be- ra nos. R.
� pe-la glória do vosso nome, e li-bertai- nos. R.
� Se-
�� �� � ��
� � � � � � � �� � � � � � � � � � ��
Pro-pí- ti- us e-sto pecca-tis nostris. de pro-pí-cio aos nossos pe-cados.
�V. 2. Facti sumus oppróbrium vicínis nostris, � subsanná- �V. 2. Tornamo-nos o opróbrio dos nossos vizinhos, �
tio et illúsio his qui in circúitu nostro sunt. R.
� Pro- escárnio e ludíbrio dos que nos rodeiam. R.
� Sede
pítius esto. propício.
�V. 3. Usquequo, Dómine? Irascéris in finem? � Accen- �V. 3. Até quando, Senhor? Ficareis irado para sempre? �
détur velut ignis zelus tuus? R.
� Propítius esto. O vosso zelo arderá como o fogo? R.
� Sede propício.
V
� . 5. Quare dicent in géntibus: “Ubi est Deus eórum?” V
� . 5. Para que dirão, entre as nações: “Onde está seu
’ Innotéscat in natiónibus coram óculis nostris � Deus?” ’ Manifeste-se, entre as nações, aos nos-
últio sánguinis servórum tuórum qui ef fúsus est. sos olhos, � a vingança do sangue derramado dos
R.
� Propítius esto. vossos servos. R.
� Sede propício.
�V. 7. Nos autem pópulus tuus et oves páscuæ tuæ, � con- �V. 7. Assim, nós, vosso povo e ovelhas do vosso rebanho,
fitébimur tibi in sǽculum. R.
� Propítius esto. � vos glorificaremos para sempre; R.
� Sede propício.
V
� . 8. In generatiónem et generatiónem � annuntiábimus V
� . 8. De geração em geração � proclamaremos o vosso
laudem tuam. R.� Propítius esto. louvor. R.
� Sede propício.
Quarta-feira de Cinzas 7
Trato
� � �V. Sl 79(78),4–5.8–9.13ab
� � � � � �� �� � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � ��� � �
�V. 1. Adiú-va nos, De- us sa-lu-tá-ris no- stri, � prop- �V. 1. A- judai- nos, ó Deus da nossa sal vação, �
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
ter gló- ri- am nómi- nis tu- i, et lí- be- ra nos. pe- la glória do vosso nome, e li-bertai- nos. Flexa:
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � � ��
Flexa: Dómi-ne? � Senhor? �
V
� . 2. Facti sumus oppróbrium vicínis nostris, � subsan- V
� . 2. Tornamo-nos o opróbrio dos nossos vizinhos, � es-
nátio et illúsio his qui in circúitu nostro sunt. cárnio e ludíbrio dos que nos rodeiam.
V
� . 4. Ne memíneris iniquitátum patrum nostrórum, � V � . 4. Não vos relembreis das culpas dos nossos pais, � mas
cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, � quia páupe- nos venha sem demora ao encontro a vossa miseri-
res facti sumus nimis. córdia, � pois nos tornamos muito pobres.
V
� . 5. Nos autem pópulus tuus et oves páscuæ tuæ, � con- �V. 5. Assim, nós, vosso povo e ovelhas do vosso rebanho,
fitébimur tibi in sǽculum. � vos glorificaremos para sempre.
8 Tempo da Quaresma
� � � � � ��� ��� � iv E �
� � � � � � � � � � � � � � �� �
iv E
� ��
D e-le, Dómi-ne, �� in-iqui- tá-tem me- am. A -pagai, Senhor, � minha i-ni� qui-da-de.
� ���� �� ��� � � � � ��� � � � �� � � � � � ��� � � � �
�V. 1. Mi-se-ré-re me- i, De- us, � se-cúndum mi-se- V
� . 1. Tende pi- e-da-de de mim, ó Deus, � se-gun-
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � ��
� � � � � � �� � �
ri-cór di- am tu- am. A.
� De-le, Dómi-ne. do a vossa mi-se- ri- córdia. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 2. Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum �V. 2. Segundo a vossa imensa compaixão, � apagai a mi-
� dele iniquitátem meam. A.
� Dele, Dómine. nha iniquidade. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 3. Amplius lava me ab iniquitáte mea, � et a peccáto �V. 3. Lavai-me completamente da minha iniquidade � e
meo munda me. A.� Dele, Dómine. purificai-me do meu pecado. A.
� Apagai, Senhor.
V
� . 4. Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, � et pec- V
� . 4. Pois reconheço a minha iniquidade � e o meu pe-
cátum meum contra me est semper. A.
� Dele, Dó- cado está sempre diante de mim. A.
� Apagai, Senhor.
mine.
V
� . 5. Tibi, tibi soli peccávi, � et malum coram te feci. V
� . 5. Contra vós, só contra vós eu pequei � e fiz o mal
A.
� Dele, Dómine. diante de vós. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 7. Ecce enim in iniquitáte generátus sum, � et in pec- �V. 7. Eu fui gerado na iniquidade � e minha mãe conce-
cáto concépit me mater mea. A.� Dele, Dómine. beu-me pecador. A.� Apagai, Senhor.
V
� . 8. Ecce enim veritátem in corde dilexísti, � et in occúlto V
� . 8. Mas vós amais a verdade no coração � e no íntimo
sapiéntiam manifestásti mihi. A. � Dele, Dómine. me manifestastes a sabedoria. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 10. Audíre me fácies gáudium et lætítiam, � et exsultá- �V. 10. Vós me fareis ouvir o gozo e a alegria,e exultarão os
bunt ossa quæ humiliásti. A.
� Dele, Dómine. ossos que vós quebrastes. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 12. Cor mundum crea in me, Deus, � et spíritum fir- �V. 12. Criai em mim um coração puro, ó Deus, � e renovai
mum ínnova in viscéribus meis. A.
� Dele, Dómine. em minhas entranhas um espírito resoluto. A.
� Apa-
gai, Senhor.
�V. 13. Ne proícias me a fácie tua,et spíritum sanctum tuum �V. 13. Não me rejeiteis da vossa face � e não retireis de mim
Quarta-feira de Cinzas 9
ne áuferas a me. A.
� Dele, Dómine. o espírito de vossa santidade. A.
� Apagai, Senhor.
V
� . 14. Redde mihi lætítiam salutáris tui, � et spíritus promp- V
� . 14. Devolvei-me a alegria da vossa salvação � e confir-
tíssimo confírma me. A.� Dele, Dómine. mai-me com um espírito generoso. A. � Apagai, Se-
nhor.
V
� . 15. Docébo iníquos vias tuas, � et ímpii ad te convertén- V
� . 15. Eu ensinarei aos iníquos os vossos caminhos, � e a
tur. A.
� Dele, Dómine. vós se converterão os ímpios. A.
� Apagai, Senhor.
V
� . 16. Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ, V� . 16. Livrai-me do sangue, ó Deus, Deus da minha salva-
� et exsultábit lingua mea iustítiam tuam. A.
� Dele, ção, � e a minha língua exultará pela vossa justiça.
Dómine. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 17. Dómine, lábia mea apéries, � et os meum annun- �V. 17. Senhor, vós abrireis os meus lábios � e a minha boca
tiábit laudem tuam. A.
� Dele, Dómine. anunciará o vosso louvor. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 18. Non enim sacrifício delectáris, � holocáustum, si �V. 18. Pois não vos comprazeis com sacrifícios rituais; �
ófferam, non placébit. A.
� Dele, Dómine. mesmo um holocausto, se eu o ofertasse, não vos
agradaria. A.
� Apagai, Senhor.
V
� . 19. Sacrifícium Deo spíritus contribulátus, � cor con- V
� . 19. Sacrifício para Deus é um espírito contrito; � um
trítum et humiliátum, Deus, non despícies. A.
� Dele, coração contrito e humilhado, ó Deus, vós não des-
Dómine. prezais. A.
� Apagai, Senhor.
�V. 20. Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, �V. 20. Agi com bondade, ó Deus, no vosso amor por Sião,
� ut ædificéntur muri Jerúsalem. A.
� Dele, Dómine. � para que se reconstruam os muros de Jerusalém.
A.
� Apagai, Senhor.
Ofertório
A.
� Cantus ID 002846 cf. Sl 30(29),11
V� . Sl 30(29),2–3.10cd–11
� � � � � � � � � � � � � � ig 2 � � � � � � � � � � �
ig 2
� � ��
F actus est � adiú-tor me- us De- us � me- us. � M eu Deus � se fez o meu so-� corro. �
��
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
�V. 1. Ex altábo te, Dómi- ne, quó- ni- am ex- tra- xí- �V. 1. Senhor, vos e- xalta- rei porque me livras-
�
�� � � � �� �� � �� � �� ��� �� � � � ��� � � ��� � � ���
sti me, � nec de- lectásti i- nimí- cos me- os super tes, � e não deixastes que meus i-nimi-gos se di-ver-
�
� � �� � � � �� � � � � � � � � � �� � � ��
me. A.
� Factus est. tissem à mi nha cus- ta. A.
� Meu Deus.
�V. 2. Dómine Deus meus, clamávi ad te, � et sanásti me. �V. 2. Senhor, meu Deus, a vós clamei � e me curastes.
A.
� Factus est. A.
� Meu Deus.
�V. 3. Numquid confitébitur tibi pulvis, � aut annuntiá- �V. 3. Acaso o pó vai louvar-vos � e proclamar a vossa
bit veritátem tuam? A.
� Factus est. fidelidade? A.
� Meu Deus.
V
� . 4. Audi, Dómine, et miserére mei, � Dómine, esto V
� . 4. Ouvi, Senhor, e tende compaixão de mim; � Senhor,
mihi adiútor. A.
� Factus est. tornai-vos o meu protetor. A.
� Meu Deus.
Quarta-feira de Cinzas 11
Comunhão
A.
� Cantus ID 002089 cf. Sl 60(59),12
V
� . Sl 60(59),3–7.12cd–13
ii D
�� � � � � � � ���� � �� ii D
�� � � � � � � � � � � � ��
D a no-bis, Dómi-ne, � auxí- li- um de tri- D ai-nos, ó Senhor, � o auxí-lio na tri-bu- la-
� � � � � � �� � � �� � � �
bu-la-ti- óne. ção.
� �
� �� � �� � � � � � � � ���� � � � � � � � �� � � ����
V
� . 1. De- us reppu-lí-sti nos, destru-xí-sti nos; � i-rá- V
� . 1. Ó Deus, vós nos re- jei- tastes, nos destru- ís-
� �
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
tus es: converté-re ad nos. A.
� Da no-bis, Dómi- tes, � fi- castes i- rado, voltai pa- ra nós. A.
�
� � �� � � � � � � ��
ne. Dai-nos, ó Senhor.
V
� . 2. Concussísti terram, confregísti eam, � sana contritió- V
� . 2. Sacudistes a terra, e a fendestes; � curai suas fraturas,
nes eius, quia commóta est. A.� Da nobis, Dómine. pois ela desmorona. A. � Dai-nos, ó Senhor.
V
� . 4. Dedísti metuéntibus te signum, � ut fúgiant a fácie V
� . 4. Destes um sinal aos que vos temem, � para que fujam
arcus. A.
� Da nobis, Dómine. do ataque dos arcos. A.
� Dai-nos, ó Senhor.
V
� . 5. Ut liberéntur dilécti tui, � salvos fac déxtera tua et �V. 5. Para que se libertem os vossos amados, � salvai-os
exáudi nos. A.
� Da nobis, Dómine. com a vossa mão direita e escutai-nos. A.
� Dai-nos,
ó Senhor.
V
� . 6. Da nobis auxílium de tribulatióne, � quia vana salus V
� . 6. Dai-nos auxílio contra a opressão, � pois é vã a sal-
hóminis. A.
� Da nobis, Dómine. vação humana. A.� Dai-nos, ó Senhor.
�V. 7. In Deo faciémus virtútem, � et ipse conculcábit �V. 7. Com Deus faremos proezas: � ele esmagará os que
tribulántes nos. A.
� Da nobis, Dómine. nos afligem. A.
� Dai-nos, ó Senhor.
12 Tempo da Quaresma
I Domingo
Entrada
A.
� Cantus ID 005243 cf. Is 58,9
�V. Sl 91(90),1–2.4–5a.8–13
� � � � � � ����� � � � � � � �� ��
vii a
�� � � �� vii a
�� � �
T unc invo-cá-bis � et Dómi-nus ex-áudi- et, Q uando o invo- ca- res, � o Senhor te a- tende-
� � � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � �� �� � ��
clamá-bis et di- cet: Ecce adsum. rá; e, quando clama- res, e- le di- rá: “Eis- me a-
� �� � � �
qui”.
� �
� �
�
� � � ��� ��� �� ��� � �� � � � � � � � � � � � � � ��
�V. 1. Qui há-bi-tat in pro-tecti- óne Altíssimi, � sub �V. 1. Aque- le que ha- bi- ta sob a pro- teção do
� �
� � ��� �
�
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � ��
�
umbra Omni-po-téntis commo-rá-bi- tur. A.
� Tunc Altíssimo, � descansa- rá à sombra do Oni-
� �
� � � � � �� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � �� ��
invo-cá-bis. Flexa: Dómi-no: � po- ten- te. A.
� Quando o invo- ca- res. Flexa: Se-
�
� � � � � � ��
�
nhor: �
�V. 2. Dicet Dómino: � “Refúgium meum et fortitúdo �V. 2. Ele dirá ao Senhor: � “Meu refúgio e minha fortale-
mea, � Deus meus, sperábo in eum”. A.
� Tunc in- za, � meu Deus, em quem confio!” A. � Quando o
vocábis. invocares.
�V. 3. Alis suis obumbrábit tibi, � et sub pennas eius con- �V. 3. Com suas asas te cobrirá, � sob suas penas encon-
fúgies. A.
� Tunc invocábis. trarás refúgio. A.
� Quando o invocares.
V
� . 4. Scutum et loríca véritas eius; � non timébis a timóre V
� . 4. Escudo e couraça é a sua fidelidade. � Não terás
noctúrno, A.� Tunc invocábis. medo do terror noturno. A.� Quando o invocares.
V
� . 5. Quodsi óculis tuis consideráveris, � retributiónem V
� . 5. Basta que olhes com teus olhos, � e verás a paga dos
peccatórum vidébis. A.� Tunc invocábis. ímpios! A.
� Quando o invocares.
�V. 7. Non accédet ad te malum, � et flagéllum non appro- �V. 7. O mal não se aproximará de ti � e o flagelo não
pinquábit tabernáculo tuo. A.
� Tunc invocábis. chegará à tua tenda. A.
� Quando o invocares.
�V. 8. Quóniam ángelis suis mandábit de te, � ut custódi- �V. 8. Pois a seus anjos ele mandou, a teu respeito, � que
ant te in ómnibus viis tuis. A.
� Tunc invocábis. te guardem em todos os teus caminhos. A. � Quando
o invocares.
V
� . 9. In mánibus portábunt te, � ne forte offéndas ad V
� . 9. Eles te levarão em suas mãos, � para que não trope-
lápidem pedem tuum. A.
� Tunc invocábis. ces com o pé nalguma pedra. A. � Quando o invoca-
res.
Salmo Responsorial I E 5
� � � � V
� . Sl 91(90),4.10–16
� � � � � � �
�
��� ��� �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
�V. 1. Scápu- lis su- is � obumbrá- bit ti- bi. R.
� �V. 1. Com su- as a- sas � te cobri- rá. R.
� Sob
�� � � � � � ��� � � ��
� � � � � � �� ���
Sub pennas e- ius spe-rá-bis. su- as pe-nas encontra-rás re-fúgio.
� � � �
� � � � � � � � ��� � � � �� � � � � � � � � � � � ��� � ��
V
� . 2. Non accé- det ad te ma- lum � et fla- gé- V
� . 2. O mal não se apro- xima- rá de ti � e
� �
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
� �
lum non appro-pinquá-bit ta-berná-cu- lo tu- o. o fla-ge-lo não che-ga-rá à tu- a ten- da. R.
� Sob
� � � �� � � � � ��
� �
R.
� Sub pennas. su- as pe-nas.
�V. 3. Quóniam ángelis suis mandábit de te, � ut custódi- �V. 3. Pois a seus anjos ele mantou, a teu respeito, � que te
ant te in ómnibus viis tuis. R.
� Sub pennas. guardem em todos os teus caminhos. R. � Sob suas
penas.
V
� . 4. In mánibus portábunt te, � ne forte offéndas ad V
� . 4. Eles te levarão em suas mãos, � para que não trope-
lápidem pedem tuum. R.
� Sub pennas. ces com pé nalguma pedra. R. � Sob suas penas.
V
� . 5. Super áspidem et basilíscum ambulábis, � et con- V
� . 5. Andarás sobre cobras e serpentes, � e calcarás leões
culcábis leónem et dracónem. R.
� Sub pennas. e dragões. R.
� Sob suas penas.
�V. 7. Clamábit ad me, et ego exáudiam eum; ’ cum ipso �V. 7. Clamará por mim, e eu o atenderei; ’ com ele estarei
sum in tribulatióne, � erípiam eum et glorificábo na tribulação, � e o livrarei e o glorificarei. R.
� Sob
eum. R.
� Sub pennas. suas penas.
V
� . 8. Longitúdine diérum replébo eum, � et osténdam V
� . 8. Eu o saciarei de longos dias � e lhe mostrarei a minha
illi salutáre meum. R.
� Sub pennas. salvação. R.
� Sob suas penas.
I Domingo 15
Salmo Responsorial II D 1 g
� V
� . Sl 41(40),5–10
� �� �� � � � �� � � ��� � � �� � � �� � � � � � � � � ��
V
� . 1. Ego di-xi: Dómi-ne, mi-se-ré-re me- i; � sa-na �V. 1. Eu disse: tende pi- e- da- de de mim, Se-
� � � � �
� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � ��
á-nimam me- am. R.
� Qui- a peccá-vi ti-bi. nhor, � cu- rai minha al- ma. R.
� Pois pequei
� � � �� � �
contra vós.
V
� . 2. Inimíci mei dixérunt mala mihi: � “Quando morié- V
� . 2. Meus inimigos dizem maldades a meu respeito: �
tur, et períbit nomen, eius?” R.
� Quia. “Quando é que vai morrer, e se extinguirá o seu
nome?” R.
� Pois.
�V. 3. Et si ingrediebátur, ut visitáret, vana loquebátur; ’ � . 3. Se alguém entrava, para me visitar, falava falso: ’
V
cor eius congregábat iniquitátem sibi, � egrediebá- seu coração se enchia de maldade, � e, ao sair, ainda
tur foras et detrahébat. R.
� Quia. caluniava. R.
� Pois.
V
� . 4. Simul advérsum me susurrábant omnes inimíci mei; V
� . 4. Juntos murmuravam contra mim meus inimigos, �
� advérsum me cogitábant mala mihi: R.
� Quia. contra mim planejavam o mal: R.
� Pois.
V
� . 5. “Malefícium effúsum est in eo; � et qui decúmbit �V. 5. “Um mal mortal o atingiu; � agora que deitou, não
non adíciet ut resúrgat”. R.
� Quia. vai mais levantar-se.” R.
� Pois.
V
� . 6. Sed et homo pacis meæ, in quo sperávi, � qui edé- V
� . 6. Até meu amigo pessoal, no qual eu confiava, � que
bat panem meum, levávit contra me calcáneum. comia à minha mesa, levantou o calcanhar contra
R.
� Quia. mim. R.
� Pois.
16 Tempo da Quaresma
Antífona de aclamação
A.
� Cantus ID 005483 cf. Lc 8,10
�� � � � �
vi F �� � � � � �
vi F
� � � ���� �� �� � � � � � � � �
V o-bis da-tum est � nosse mysté-ri- um re- A vós foi dado � conhe-cer os mistérios
� � �� � � � �� �� � ���� � ��� �� � �� � � � � �� � � ��
� � � �
gni De- i, cé- te- ris autem in pa- rábo- lis, di- xis do reino de Deus; a outros, po-rém, só por mei-
� � � � � � � �� � � � � � � �� �� � �� � � �� � � �
�� � � �� ��
Ie-sus di-scí-pu-lis su- is. E u o u a e. o de pa- rábo- las – disse Je- sus aos seus discí- pu-
� � �� � � � � � � ��
los. E u o u a e.
I Domingo 17
Trato
�
� � � �
�
V
� . Sl 41(40),5–8.13
� �� �� � � � �� � � � � ��� � �� � � � � � � � � ��
�V. 1. Ego di- xi: “Dómi- ne, mi- se- ré- re me- i; � �V. 1. Eu disse: “tende pi- e- da- de de mim, Se-
� �� � � �
�� �� � � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
�
sa-na á-nimam me- am, qui- a peccá- vi ti- bi”. nhor, � cu-rai minha alma, pois pequei con-tra
� � �
� � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � �� � � � � � �� ��� � �
�V. 2. In-imí-ci me- i. Flexa: loquebá- tur; � vós”. �V. 2. Meus i- nimi- gos. Flexa: fal- so: �
� � � ��
V
� . 2. Inimíci mei dixérunt mala mihi: � “Quando morié- V
� . 2. Meus inimigos dizem maldades a meu respeito: �
tur, et períbit nomen eius?” “Quando é que vai morrer, e se extinguirá o seu
nome?”
V
� . 4. Simul advérsum me susurrábant omnes inimíci mei; V
� . 4. Juntos murmuravam contra mim meus inimigos, �
� advérsum me cogitábant mala mihi. contra mim planejavam o mal.
V
� . 5. Me autem propter innocéntiam suscepísti, � et sta- �V. 5. Pela minha integridade, me acolhestes, � e me fazeis
tuísti me in conspéctu tuo in ætérnum. permanecer na vossa presença para sempre.
18 Tempo da Quaresma
Ofertório
A.
� Cantus ID 002005 cf. Mt 6,3
V
� . Sl 51(50),3–5
if � � � � � � � �� � � � � � if � � � � � � � �� � � � �
C � ��
um fa- cis e-leemó-synam, � nésci- at si-nís- Q � � ��
uando de- res esmo- la, � não saiba a tu- a
�� � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � � �� �
�� �� � � ��
tra tu- a quid fá-ci- at déxte-ra tu- a. mão esquerda o que faz a tu- a mão di-rei-ta.
� � � �
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �
�V. 1. Mi-se-ré-re me- i, De- us, � se-cúndum mi-se- V
� . 1. Tende pi- e-da-de de mim, ó Deus, � se-gun-
� �
� � � � � � � � �� � � � � �
� � � � � � � � � � � ��
� �� � � ���
ri-córdi- am tu- am. A.
� Cum fa- cis e-leemó-sy- do a vossa mi- se- ri- cór- dia. A.
� Quando de- res
� � �� � � �� � � �
nam. esmo- la.
�V. 2. Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum �V. 2. Segundo a vossa imensa compaixão, � apagai a mi-
� dele iniquitátem meam. A.
� Cum facis eleemósy- nha iniquidade. A.
� Quando deres esmola.
nam.
�V. 3. Amplius lava me ab iniquitáte mea, � et a peccáto �V. 3. Lavai-me completamente da minha iniquidade �
meo munda me. A.� Cum facis eleemósynam. e purificai-me do meu pecado. A.
� Quando deres
esmola.
V
� . 4. Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, � et pec- V
� . 4. Pois reconheço a minha iniquidade � e o meu pe-
cátum meum contra me est semper. A.
� Cum facis cado está sempre diantede mim. A.
� Quando deres
eleemósynam. esmola.
I Domingo 19
20 Tempo da Quaresma
Comunhão
A.
� Cantus ID 002089 cf. Sl 60(59),12
�V. Sl 60(59),3–7.12cd–13
viii c
�� � � � � �� � �� � ��
viii c
� �� � � � � � � � � � � � � �
I n- tél- le- ge � clamó- rem me- um, Dómi- A - tendei � ao meu clamor, ó Senhor.
� � �� �
ne.
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �� � � ��� � �
�V. 1. Ver ba me- a áu- ri- bus pérci- pe, Dómi- ne; � �V. 1. Dai ouvi-dos às minhas pa-lavras, Senhor, �
� �
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � �
intél- le- ge gémi- tum me- um. A.
� Intél- le- ge. a-tendei ao meu gemi- do. A.
� A- tendei. Flexa:
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � � ��
Flexa: Dómi-ne, � Senhor, �
�V. 2. Inténde voci clamóris mei, � rex meus et Deus meus. �V. 2. Ficai atento à voz do meu clamor, � meu Rei e meu
A.
� Intéllege. Deus. A.� Atendei.
�V. 3. Quóniam ad te orábo, Dómine, � mane exáudies �V. 3. Pois é a vós que eu rezo, Senhor, � e de manhã ou-
vocem meam; � mane astábo tibi, et exspectábo. vireis a minha voz; � de manhã estarei na vossa pre-
A.
� Intéllege. sença e aguardarei. A.� Atendei.
V
� . 4. Quóniam non Deus volens iniquitátem tu es; � ne- V� . 4. Pois vós não sois um Deus que ame a iniquidade;
que habitábit iuxta te malígnus, � neque permané- � e o perverso não habitará junto de vós, � nem os
bunt iniústi ante óculos tuos. A.
� Intéllege. injustos permanecerão ante os vossos olhos. A.
� Aten-
dei.
V
� . 5. Odísti omnes qui operántur iniquitátem, � perdes V
� . 5. Odiais a todos os que praticam a iniquidade, � e
omnes qui loquúntur mendácium; � virum sángui- fazeis perecer os que falam a mentira; � o Senhor
num et dolósum abominábitur Dóminus. A. � Intél- abomina quem derrama sangue ou comete fraude.
lege. A.
� Atendei.
�V. 7. Dómine, deduc me in iustítia vossa propter inimí- �V. 7. Senhor, guiai-me com a vossa justiça, contra meus
cos meos, � dírige in conspéctu meo viam tuam. inimigos, � aplanai à minha frente o vosso caminho.
A.
� Intéllege. A.
� Atendei.
V
� . 8. Et omnes qui sperant in te læténtur, � in ætérnum V
� . 8. Mas se alegrem todos os que esperam em vós, � e
I Domingo 21
exsúltent. A.
� Intéllege. exultem para sempre. A.
� Atendei.
V
� . 9. Obumbrábis eis, et gloriabúntur in te � qui díligunt V
� . 9. Darás sombra para eles, e se gloriarão em vós � os
nomen tuum. A.� Intéllege. que amam o vosso nome; A.� Atendei.
II Domingo
Entrada
A.
� Cantus ID 001501 cf. Mt 17,1
V
� . 84(83)3b–5.9–12
�� � � �� � ��
ii D
�� � � �� � �� ii D
��� �� � �� �� � � �
A s- súmpsit Ie- sus � discí- pu- los su- os, et J e- sus levou � seus discí-pu-los, e subiu ao
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
ascéndit in montem, et transfi-gu-rá-tus est an-te monte, e transfi-gurou-se di- ante de-les.
� � � �� �
e- os.
� � �� � � � � � � �� � � �� � � � �� � � � � � � � � ���
�V. 1. Quam di- lécta ta- berná- cu- la tu- a, Dómi- ne V
� . 1. Quão amáveis as vossas tendas, ó Senhor do u-
� �
� �
�� �� � � � �� � ��� � � �� �� �� � � � � � � � �� � ����
virtú- tum. � Concu- píscit et dé- fi- cit á- nima ni- ver- so! � A minha alma ansei- a e desfa- le-
� �
� � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � � �� �
me- a in átri- a Dómi-ni. A.
� Assúmpsit Ie- sus. ce pe-los átrios do Senhor. A.
� Je- sus levou.
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � ��
Flexa: do- mum, � Flexa: ca- sa, �
�V. 2. Cor meum et caro mea � exsultavérunt in Deum �V. 2. Meu coração e minha carne � exultam pelo Deus
vivum. A.
� Assúmpsit. vivo. A.
� Jesus levou.
�V. 3. Etenim passer invénit sibi domum, � et turtur ni- �V. 3. Pois até o pardal encontra uma casa � e a andorinha,
dum sibi, ubi ponat pullos suos: � altária tua, Dó- um ninho onde põe seus filhotes: � os vossos altares,
mine virtútum, rex meus et Deus meus. A.� Assúmp- Senhor do universo, meu rei e meu Deus! A. � Jesus
sit. levou.
V
� . 4. Beáti qui hábitant in domo tua, � in perpétuum V
� . 4. Felizes, os que moram da vossa casa: � continua-
laudábunt te. A.
� Assúmpsit. mente eles vos louvam! A.
� Jesus levou.
V
� . 5. Dómine Deus virtútum, exáudi oratiónem meam; V
� . 5. Senhor, Deus do universo, ouvi a minha oração; �
� áuribus pércipe, Deus Iacob. A.
� Assúmpsit. prestai ouvidos, ó Deus de Jacó. A.
� Jesus levou.
II Domingo 23
V
� . 6. Protéctor noster, áspice, Deus, � et réspice in fáciem V
� . 6. Olhai para nós, ó Deus, nosso escudo; � voltai os
christi tui. A.
� Assúmpsit. olhos para a face do vosso Ungido. A.
� Jesus levou.
�V. 7. Quia mélior est dies una in átriis tuis super mília, � �V. 7. Porque é melhor um só dia nos vossos átrios do que
elégi ad limen esse in domo Dei mei, � magis quam mil longe deles, � estar no limiar da casa do meu
habitáre in tabernáculis peccatórum. A. � Assúmpsit. Deus � é melhor do que orar nas tendas dos ímpios.
A.
� Jesus levou.
�V. 8. Quia sol et scutum est Dóminus Deus, � grátiam �V. 8. Sol e escudo é Deus, o Senhor, � e ele, o Senhor,
et glóriam dabit Dóminus; � non privábit bonis eos dará graça e glória. � Não privará de seus bens os
qui ámbulant in innocéntia. A.
� Assúmpsit. que caminham com integridade. A. � Jesus levou.
24 Tempo da Quaresma
Salmo Responsorial I E 5
� � V
� . Sl 91(90),4.10–16
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
V
� . 1. Magna est gló-ri- a e-ius. R.
� In sa-lu-tá- �V. 1. Magna est gló-ri- a e-ius. R.
� In sa-lu-tá-
� � � � �� � � � � ��
ri tu- o. ri tu- o.
� �
� � � �� � � � �� � � � ��� � �� � � � �� � � � �� � � � ��� � ��
V� . 2. Dómi-ne, in virtú-te tu- a læ-tá-bi-tur rex, � et V
� . 2. Dómi-ne, in virtú-te tu- a læ-tá-bi-tur rex, � et
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
super sa-lu-tá-re tu- um exsultá-bit ve-he- ménter. super sa-lu-tá-re tu- um exsultá-bit ve-he- ménter.
� � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � �
� �
R.
� In sa-lu-tá- ri tu- o. R.
� In sa-lu-tá- ri tu- o.
�V. 3. Desidérium cordis eius tribuísti ei, � et voluntátem �V. 3. Pois a seus anjos ele mantou, a teu respeito, � que te
labiórum eius non denegásti. R.� In salutári tuo. guardem em todos os teus caminhos. R. � Sob suas
penas.
V
� . 4. Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcé- V
� . 4. Eles te levarão em suas mãos, � para que não trope-
dinis; � posuísti in cápite eius corónam de auro ces com pé nalguma pedra. R. � Sob suas penas.
puríssimo. R.
� In salutári tuo.
V
� . 5. Vitam pétiit a te, et tribuísti ei, � longitúdinem dié- V
� . 5. Andarás sobre cobras e serpentes, � e calcarás leões
rum in sǽculum et in sǽculum sǽculi. R. � In salutári e dragões. R.
� Sob suas penas.
tuo.
�V. 6. Quóniam pones eum benedictiónem in sǽculum V � . 6. Porque se apegou a mim, eu o livrarei; � eu o prote-
sǽculi, � lætificábis eum in gáudio ante vultum tu- gerei, pois conhece o meu nome. R.
� Sob suas penas.
um. R.
� In salutári tuo.
�V. 7. Quóniam rex sperat in Dómino, � et in misericórdia �V. 7. Clamará por mim, e eu o atenderei; ’ com ele estarei
Altíssimi non commovébitur. R.� In salutári tuo. na tribulação, � e o livrarei e o glorificarei. R.
� Sob
suas penas.
V
� . 8. Exaltáre, Dómine, in virtúte tua; � cantábimus et V
� . 8. Eu o saciarei de longos dias � e lhe mostrarei a minha
psallémus virtútes tuas. R.
� In salutári tuo. salvação. R.
� Sob suas penas.
II Domingo 25
Salmo Responsorial II
Ver III Domingo do Tempo da Quaresma, página 33.
Antífona de aclamação
Ver III Domingo do Tempo da Quaresma, página 34.
Trato
Ver III Domingo do Tempo da Quaresma, página 35.
26 Tempo da Quaresma
Ofertório
A.
� Cantus ID 002832 cf. Mt 17,4
V
� . Sl 133(132)
iv A
��� � � � � � � � � � �� � ��� iv A
�� � � � � � � � � �� � � � ��
F a-ci- ámus hic � tri- a ta-berná-cu-la: ti-bi F a-çamos aqui � um tri- o de tendas: uma
��� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
unum, Mó- y-si u-num, et E-lí- æ unum. pa-ra vós, uma pa-ra Moi-sés, e uma para E li- as.
�
� ��
� � � � �� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � �
�V. 1. Ec ce quam bonum et quam iucún- dum � ha- �V. 1. Ve- de como é bom, como é agradá- vel �
� �
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � ��
� � � � �� � � � � �� � � �
bi-tá-re fratres in u- num. A.
� Fa-ci- ámus hic. os irmãos vi-ve-rem jun- tos. A.
� Fa-çamos aqui.
�V. 2. Sicut unguéntum óptimum in cápite, � quod des- �V. 2. É como o óleo precioso sobre a cabeça, � que desce
céndit in barbam, barbam Aaron. A.
� Faciámus hic. pela barba, pela barba de Aarão. A.
� Façamos aqui.
�V. 3. Quod descéndit in oram vestiménti eius: � sicut ros �V. 3. Que desce até a gola do seu manto. � É como o orva-
Hermon, qui descéndit in montes Sion. A. � Faciá- lho do Hermon, que desce sobre os montes de Sião.
mus hic. A.
� Façamos aqui.
V
� . 4. Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, V
� . 4. Porque o Senhor derrama ali a sua bênção, � a vida
� et vitam usque in sǽculum. A.
� Faciámus hic. para sempre. A.
� Façamos aqui.
II Domingo 27
28 Tempo da Quaresma
Comunhão
A.
� Cantus ID 002089 cf. Mt 17,9
�V. Sl 45(44),2–8.18bc
� � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � � �
���� ���
if if
V i- si- ónem � quam vi- dí- stis, némi- ni A visão � que ti- vestes, não a conteis a
����� � � � � � �� � � � �� �� � � �� � � �� �� � ��
� � � � � � �
dix-é- ri- tis, do-nec a mórtu- is re-súrgat Fí- li- us ninguém, a- té que dos mortos ressurja o Fi-lho
� �
� � � �� � � � � �� �
hómi-nis. do Ho- mem.
� �
� �� � � � �� � � ��� � �� � �� � � � � � � �� ���� � �
V
� . 1. E ructá-vit cor me- um verbum bo- num, � di- V
� . 1. Bro-ta do meu co-ração um be-lo po- e- ma; �
� � � �
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
co e- go ópe- ra me- a re- gi. � Lingua me- a eu de- di- co minha obra ao rei. � Minha lín-
�
� � � � � � � � � � � � � � �� �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
cá- lamus scri- bæ ve- ló- ci- ter scri- bén- tis. A.
� Vi- gua é como a pe- na de um ha- bi- li- do- so escri-
�
� � � � �� � � � � �� � � � ��
si- ónem. tor. A.
� A visão.
�V. 2. Speciósus forma es præ fíliis hóminum, � diffúsa est �V. 2. Vós sois o mais belo entre os filhos dos homens, �
grátia in lábiis tuis, � proptérea benedíxit te Deus e a graça espalhou-se em vossos lábios: � por isso,
in ætérnum. A. � Visiónem. Deus abençoou-vos para sempre. A. � A visão.
�V. 3. Accíngere gládio tuo super femur tu um potentíssi- �V. 3. Cingi a vossa espada sobre a coxa, ó poderoso, � com
me; � splendóre tuo et ornátu tuo próspere procéde. a vossa majestade e o vosso esplendor, adiantai-vos.
A.
� Visiónem. A.
� A visão.
V
� . 4. Currum ascénde propter veritátem et mansuetúdi- V � . 4. Subi à carruagem em defesa da verdade, da mansi-
nem et iustítiam. � Et sagittábit pro te mirabíliter dão e da justiça. � A vossa mão direita ensine-vos
déxtera tua. A.
� Visiónem. prodígios. A.
� A visão.
V
� . 5. Sagíttæ tuæ acútæ � pópuli sub te cadent � in corda V
� . 5. As vossas flechas agudas, � enquanto os povos caírem
inimicórum regis. A.
� Visiónem. a vossos pés, � acertarão o coração dos inimigos do
rei. A.
� A visão.
II Domingo 29
V
� . 6. Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi; � sceptrum V
� . 6. Vosso trono, ó Deus, é pelos séculos dos séculos; �
æquitátis sceptrum regni tui. A.
� Visiónem. cetro de retidão é o cetro do vosso reinado. A.
� A
visão.
�V. 7. Dilexísti iustítiam et odísti iniquitátem, � proptérea �V. 7. Amastes a justiça e odiastes a iniquidade: � por isso,
unxit te Deus, Deus tuus, � óleo lætítiæ præ consór- Deus vos ungiu, o vosso Deus, � com o óleo da
tibus tuis. A.
� Visiónem. alegria, de preferência a vossos companheiros. A.� A
visão.
�V. 8. Proptérea pópuli confitebúntur tibi � in ætérnum �V. 8. Por isso, os povos vos louvarão � eternamente, para
et in sǽculum sǽculi. A.
� Visiónem. todo o sempre. A.� A visão.
30 Tempo da Quaresma
III Domingo
Entrada
A.
� Cantus ID 004109 cf. Sl 25(24),15
V
� . Sl 25(24),1.5–7.11.16–18.20
� � � � iv E� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
iv E�
��� � � �
O -cu-li me- i � semper ad Dómi-� num. O s meus olhos � estão sempre� no Senhor.
� � � � � � � � �� � � ��� � � � � � � � �� � � � ��� � � � �
V
� . 1. Ad te, Dómi-ne, le-vá-vi á-ni mam me- am. � �V. 1. A vós, Senhor, e-le-vo mi nha al-ma. � Em vós,
� �
� � � � � � � � � � � � � � �� �� � � ��� ��� �� � � �
�� � ��
De- us me- us, in te confí- do, non e- rubé- scam. meu Deus, eu confi- o, não fi- ca- rei enver gonha-
� �
� � ��
� � � � � �� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � �
A.
� Ocu-li me- i. Flexa: do-ce me, � do. A.
� Os meus olhos. Flexa: ensinai- me, �
� � ��
�V. 2. Dírige me in veritáte tua et doce me, � quia tu es �V. 2. Dirigi-me na vossa verdade e ensinai-me, � pois vós
Deus salútis meæ, � et te sustínui tota die. A.
� Oculi sois o Deus da minha salvação. � Em vós esperei
mei. todo o dia. A.
� Os meus olhos.
�V. 3. Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, � et �V. 3. Lembrai-vos de vossa ternura, Senhor, � e de vossa
misericordiárum tuárum, quóniam a sǽculo sunt. misericórdia, que são eternas. A.
� Os meus olhos.
A.
� Oculi mei.
V
� . 4. Peccáta iuventútis meæ et delícta mea ne memíneris; V
� . 4. Os pecados da minha juventude, e os meus delitos,
� secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu, não os recordes; � segundo a vossa misericórdia,
� propter bonitátem tuam, Dómine. A. � Oculi mei. lembrai-vos de mim, � por causa da vossa bondade,
Senhor. A.
� Os meus olhos.
V
� . 5. Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis pec- V
� . 5. Por causa do vosso nome, Senhor, sereis propício ao
cáto meo; � multum est enim. A.
� Oculi mei. meu pecado, � porque é grave. A.
� Os meus olhos.
�V. 7. Diláta angústias cordis mei, � et de necessitátibus �V. 7. Aliviai as angústias do meu coração � e livrai-me das
meis érue me. A.
� Oculi mei. minhas aflições. A. � Os meus olhos.
V
� . 8. Vide humilitátem meam et labórem meum, � et di- V
� . 8. Vede a minha humilhação e a minha fadiga, � e per-
mítte univérsa delícta mea. A.
� Oculi mei. doai todos os meus delitos. A.
� Os meus olhos.
III Domingo 31
V
� . 9. Custódi ánimam meam, et érue me; � non erubés- V
� . 9. Guardai minha alma e livrai-me; � e não me enver-
cam, quóniam sperávi in te. A.
� Oculi mei. gonharei, pois espero em vós. A.
� Os meus olhos.
32 Tempo da Quaresma
Salmo Responsorial I D 1 b
� � V
� . Sl 38(37),1–5.7–11.23
� � � � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � � � � �� � � �
�V. 1. Festí-na in adiu-tó-ri- um me- um. R.
� Dómi- �V. 1. Vinde depressa me meu so-cor- ro. R.
� Ó Se-
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � �
ne De- us sa-lú-tis me- æ. nhor Deus da minha salvação.
�
� � � � � � � � � �� � ��� � � � � � � � � � � � � � � � ��
V
� . 2. Dómi-ne, ne in fu-ró-re tu- o árgu- as me, � V
� . 2. Senhor, não me repre- endais com vosso fu-
� � �
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
neque in i-ra tu- a corrí-pi- as me. R.
� Dómi-ne. ror, � nem me castigueis com a vossa i- ra.
� � � � ��
R.
� Ó Senhor.
�V. 3. Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi, � et descén- �V. 3. Pois vossas flechas se cravaram em mim, � sobre
dit super me manus tua. R.
� Dómine. mim caiu vossa mão. R. � Ó Senhor.
V
� . 4. Non est sánitas in carne mea a fácie indignatiónis V
� . 4. Por causa da vossa indignação não há nada saudável
tuæ, � non est pax óssibus me1s a fácie peccatórum no meu corpo, � Não há saúde em meus ossos, por
meórum. R.� Dómine. causa dos meus pecados. R.� Ó Senhor.
V
� . 5. Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput V
� . 5. Minhas iniquidades subiram acima da minha cabe-
meum, � et sicut onus grave gravant me nimis. ça, � e como carga pesada me oprimem demais.
R.
� Dómine. R.
� Ó Senhor.
�V. 7. Quóniam lumbi mei impléti sunt ardóribus, � et �V. 7. Meus rins estão todos inflamados, � não há nada
non est sánitas in carne mea. R.
� Dómine. são em meu corpo. R.
� Ó Senhor.
V
� . 8. Afflíctus sum et humiliátus nimis, � rugiébam a V
� . 8. Aflito e extremamente humilhado, � eu rugia com
gémitu cordis mei. R.
� Dómine. os frêmitos do meu coração. R.
� Ó Senhor.
�V. 10. Palpitávit cor meum, derelíquit me virtus mea, � et �V. 10. Palpita o meu coração, abandonam-me as forças, �
lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum. e a própria luz dos meus olhos não está mais comigo.
R.
� Dómine. R.
� Ó Senhor.
.
III Domingo 33
Salmo Responsorial II D 1 g
� � �V. Sl 123(122)
� � � � � � � � � � �� ����� � � � � � � � � � � � � � �� ��
�V. 1. Mi- se- ré- re nostri, Dómi- ne. R.
� Mi- se- ré- re �V. 1. Tende pi- e-da-de de nós, Senhor. R.
� Ten-
� � � �� � � � � � � � �� � �
nostri. de pi- e-da-de de nós.
� �
� � �� � �� � � ��� � � � ��� � � � �� � � ��� � � � � � ��
�V. 2. Ad te le-vá-vi ó-cu-los me- os, � qui há-bi-tas �V. 2. A vós e-le-vo meus o- lhos, � a vós, que-ha-bi-
� �
� � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � � �� � �
in cæ- lis. R.
� Mi- se- ré-re nostri. tais nos céus. R.
� Tende pi- e-da-de de nós.
V
� . 4. Ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, � V
� . 4. Assim nossos olhos estão voltados para o Senhor,
donec misereátur nostri. R.
� Miserére. nosso Deus, � até que se compadeça de nós. R.
� Ten-
de piedade.
V
� . 5. Miserére nostri, Dómine, miserére nostri, � quia �V. 5. Tende piedade de nós, Senhor, tende piedade de
multum repléti sumus despectióne. R.
� Miserére. nós, � que estamos, em extremo, fartos de desprezo.
R.
� Tende piedade.
V
� . 6. Quia multum repléta est ánima nostra � derisióne V
� . 6. Nossa alma está farta, em extremo, � da zombaria
abundántium et despectióne superbórum. R. � Mi- dos satisfeitos e do desprezo dos soberbos. R.
� Tende
serére. piedade.
34 Tempo da Quaresma
Antífona de aclamação
A.
� Cantus ID 003920 cf. Dt 8,3
va
� � � � � � � �� � � � � � � � va
� � � � � �� � � � � � � �
N on in so- lo pa-ne � vi- vit homo, N ão só de pão � vi- ve o homem,
�� � � � � � � � � � � � � � �� �� � � � �� � � � � � � � � � ��
sed in omni verbo, quod pro- cé- dit de o- re De- mas de to-da pa- lavra, que pro-ce-de da bo-ca de
� � �� � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � �
i. E u o u a e. Deus. E u o u a e.
III Domingo 35
Trato 1 a
� � � V
� . Sl 125(124)
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
V
� . 1. Qui confí-dunt in Dómi-no, sic-ut mons Si- �V. 1. Os que confi- am no Senhor são como o mon-
� �
�� � � � � � �� � � � � �
��� � � ��� � � � � � ��� � � ��
on: � non commo- vé- bi- tur, in æ- ter num ma- te Si- ão: � não se- rá a- ba- lado, mas perma-
� �
� � �� � � � � �� �
� � � � � � �� � � � � � � � �� � � � � �� ��
net. V
� . 2. Ie-rú-sa-lem. Flexa: e- ius: � ne- ce pa- ra sempre. �V. 2. Je- ru- sa- lém. Flexa: re-
�
� � � � � � � ��
dor: �
V
� . 2. Ierúsalem, montes in circúitu eius: � et Dóminus V
� . 2. Jerusalém, com os montes ao seu redor: � o Se-
in circúitu pópuli sui, � ex hoc nunc et usque in nhor está ao redor de seu povo � desde agora e para
sǽculum. sempre.
V
� . 4. Bénefac, Dómine, bonis, � et rectis corde. V
� . 4. Fazei o bem, Senhor, aos bons � e aos retos de cora-
ção.
V
� . 5. Declinántes autem per vias pravas � addúcet Dó- �V. 5. Os que seguem, porém, por caminhos perversos, � o
minus cum operántibus iniquitátem. � Pax super Senhor os expulsará com os que praticam a iniquida-
Israel. de. � Paz sobre Israel!
36 Tempo da Quaresma
Ofertório
A.
� Cantus ID 002894 cf. Is 58,7
V� . Sl 51(50),3a.11–14
� �
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
iv E iv E
�
F range � e-su-ri- én- ti pa-nem tu- um, et e-gé- R � �
e-parte � com os fa-min-tos o teu pão
�� � � �� � � � � � � �
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � ��
nos va-gósque induc in domum tu- am. e os indi- gentes e errantes a- colhe em tu- a ca-
� �� �
�
sa.
� �
� ���� �� �� � � � � ��� �
� �
� � �� � � � � � �� � ��
�V. 1. Mi-se-ré-re me- i, De- us, � se-cúndum mi-se- �V. 1. Tende pi- e- da- de de mim, ó Deus, � se-
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
� �� � � � � � � � � �
ri-cór di- am tu- am. A.
� Frange e-su-ri- én- ti. gundo a vossa mi-se- ri- córdia. A.
� Re-parte
�
� � � � � ��
com os fa-min-tos.
�V. 2. Avérte fáciem tuam a peccátis meis, � et omnes ini- �V. 2. Dos meus pecados, desviai vossa face � e apagai todas
quitátes meas dele. A.
� Frange esuriénti. as minhas iniquidades. A.� Reparte com os famin-
tos.
�V. 3. Cor mundum crea in me, Deus, � et spíritum fir- �V. 3. Criai em mim um coração puro, ó Deus, � e renovai
mum ínnova in viscéribus meis. A.
� Frange esuriénti. em minhas entranhas um espírito resoluto. A.� Re-
parte com os famintos.
V
� . 4. Ne proícias me a fácie tua,et spíritum sanctum tuum V
� . 4. Não me rejeiteis da vossa face � e não retireis de mim
ne áuferas a me. A.� Frange esuriénti. o espírito de vossa santidade. A. � Reparte com os
famintos.
V
� . 5. Redde mihi lætítiam salutáris tui, � et spíritus promp- V
� . 5. Devolvei-me a alegria da vossa salvação � e confir-
tíssimo confírma me. A.� Frange esuriénti. mai-me com um espírito generoso. A.� Reparte com
os famintos.
III Domingo 37
Comunhão
A.
� Cantus ID 003185 cf. Sl 27(26),1
V� . Sl 27(26),1b–5ab.13–14
viii c
��� � ��� �� � � � � ��� viii c
�� � � � � � � � � � � ���
I l- lumi- ná- ti- o me- a, � et sa- lus me- a O Senhor é minha luz � e minha salva-
� � � � �� � � � �� �
Dómi-nus. ção.
� �
� � �� � � � �� ��� � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � �
�V. 1. Dó mi nus pro-téctorvi-tæ me- æ, � a quo tre- �V. 1. O Senhor é o re- fúgio da minha vi- da: �
� �
�
� � � � �� � � � � � � � � �� �
� � � � � � � � � � �� � � � � �
pi dá- bo? A.
� Il-lumi-ná-ti- o me- a. di- ante de quem tremerei? A.
� O Senhor é
� � � � ��
minha luz.
V
� . 2. Dum apprópiant super me nocéntes, � ut edant V
� . 2. Quando se aproximam os malfeitores � para devorar-
carnes meas. A.
� Illuminátio mea. me as carnes. A.
� O Senhor é minha luz.
V
� . 4. Si consístant advérsum me castra, � non timébit cor V
� . 4. Se contra mim acampar um exército, � meu coração
meum. A. � Illuminátio mea. não temerá. A.
� O Senhor é minha luz.
V
� . 5. Si exsúrgat advérsum me prǽlium, � in hoc ego �V. 5. Se enfurecer uma batalha contra mim, � mesmo
sperábo. A.
� Illuminátio mea. então, confiarei. A.
� O Senhor é minha luz.
V
� . 6. Unum pétii a Dómino, hoc requíram: � ut inhábi- V
� . 6. Uma só coisa pedi ao Senhor, e só isso buscarei:
tem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ. � poder morar na casa do Senhor todos os dias da
A.
� Illuminátio mea. minha vida. A.
� O Senhor é minha luz.
�V. 7. Ut vídeam voluptátem Dómini, � et vísitem tem- �V. 7. Poder gozar das delícias do Senhor � e contemplar
plum eius. A.
� Illuminátio mea. o seu templo. A.
� O Senhor é minha luz.
�V. 8. Quóniam occultábit me in tentório suo, in die maló- �V. 8. Pois ele me esconderá na sua morada, no dia da
rum. � Abscóndet me in abscóndito tabernáculi sui. desgraça. � Há de abrigar-me no interior de sua
A.
� Illuminátio mea. tenda. A.
� O Senhor é minha luz.
V
� . 9. Credo vidére bona Dómini � in terra vivéntium. V
� . 9. Tenho certeza de contemplar os bens do Senhor �
A.
� Illuminátio mea. na terra dos viventes. A.
� O Senhor é minha luz.
IV Domingo
Entrada
A.
� Cantus ID 003297 cf. Sl 118(117),5
V
� . Sl 118(117),1bc.4.7–12.14.17
vii c
�� � ����� �� � �� ��� �� vii c
� � � � � �� � � � � � � � � �
I n tri-bu-la-ti- óne � invo-cá-vi Dómi-num, N a tri- bu- lação � invoquei o Senhor,
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � �
et exaudí-vit me in la-ti-tú-di-ne. e o Senhor me a-tendeu e me livrou.
�
� ��� �� �
� ����� � � � �� � ��� � �� � � � � �� ��� � �
�V. 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- num. � �V. 1. Dai gra-ças ao Senhor, porque e-le é bom: �
�
� � � �
�
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � ��
quó- ni- am in sǽcu- lum mi- se- ri- córdi- a e- ius. su- a mi-se-ri-córdia é pa- ra sempre. A.
� Na tri-
� �
� � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � �� � � � � � � � ��
A.
� In tri-bu-la-ti- óne. Flexa: sic-ut a- pes, � bu-lação. Flexa: abe- lhas, �
V
� . 2. Dicant nunc qui timent Dóminum, � quóniam in V
� . 2. Digam agora, os que temem o Senhor: � “Sua mi-
sǽculum misericórdia eius. A.
� In tribulatióne. sericórdia é para sempre”. A.
� Na tribulação.
V
� . 4. Bonum est confúgere ad Dóminum, � quam confí- V
� . 4. É melhor buscar refúgio no Senhor, � do que con-
dere in hómine. A.
� In tribulatióne. fiar em um ser humano. A.� Na tribulação.
V
� . 5. Bonum est confúgere ad Dóminum, � quam confí- �V. 5. É melhor buscar refúgio no Senhor, � do que confi-
dere in princípibus. A.
� In tribulatióne. ar nos príncipes. A.
� Na tribulação.
V
� . 6. Omnes gentes circuiérunt me, � et in nómine Dó- V
� . 6. Todas as nações me cercaram, � mas em nome do
mini excídi eos. A.
� In tribulatióne. Senhor as derrotei. A.
� Na tribulação.
�V. 7. Circumdántes circumdedérunt me, � et in nómine �V. 7. Cercaram-me por todos oslados, � mas em nome
Dómini excídi eos. A.
� In tribulatióne. do Senhor as derrotei. A.
� Na tribulação.
�V. 8. Circumdedérunt me sicut apes, � et exarsérunt sicut �V. 8. Cercaram-me como abelhas, � mas se apagaram co-
ignis in spinis, � et in nómine Dómini excídi eos. mo fogo entre os espinhos: � em nome do Senhor
A.
� In tribulatióne. as derrotei. A.
� Na tribulação.
V
� . 9. Fortitúdo mea et laus mea Dóminus, � et factus est V
� . 9. O Senhor é minha fortaleza e meu louvor, � e se
mihi in salútem. A.
� In tribulatióne. tornou minha salvação. A.
� Na tribulação.
40 Tempo da Quaresma
�V. 10. Non móriar, sed vivam, � et narrábo ópera Dómini. �V. 10. Não morrerei, mas viverei � e anunciarei as obras
A.
� In tribulatióne. do Senhor! A.
� Na tribulação.
IV Domingo 41
Salmo Responsorial I E 4
� � V
� . Sl 9,2–4.8–12.14.19.30
� � � � �� � ���� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
�V. 1. Factus est Dómi- nus re- fú- gi- um páupe- ri. �V. 1. O Senhor se-rá re-fúgio pa-ra o oprimi- do.
� � � � � � � ��� � �� � � � � � � � � � ���� � � �
R.
� Adiú-tor in tri-bu-la- ti- ó-ni-bus. R.
� Re-fúgio na tri-bu- lação.
�
� � ��� � � � � �� � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � ��
�V. 1. Confi-tébor ti-bi, Dómi-ne, in to-to corde me- V
� . 1. Eu vos louva-rei, Senhor, de todo o meu co-ra-
� � �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
o; � narrábo ómni- a mi- ra- bí- li- a tu- a. R.
� ção, � proclama-rei todas as vossas ma-ra-vi-
� � � � �� � � �� � � � ��
Adiú-tor. lhas. R.
� Re-fúgio.
V
� . 4. Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, � infir- V
� . 4. Quando meus inimigos retrocedem, � eles perdem
mántur et péreunt a fácie tua. R.
� Adiútor. as forças e perecem diante de vossa face. R.
� Ó Se-
nhor.
V
� . 5. Dóminus autem in ætérnum sedébit, � parávit in �V. 5. O Senhor, porém, há de sentar-se eternamente, �
iudícium thronum suum. R.
� Adiútor. preparado o seu trono para o julgamento. R.
� Ó
Senhor.
V
� . 6. Et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, � iudicábit V
� . 6. Ele mesmo julgará o mundo com justiça, � julgará
pópulos in æquitáte. R.� Adiútor. os povos com equidade. R.
� Ó Senhor.
�V. 7. Et sperent in te qui novérunt nomen tuum, � quó- �V. 7. Em vós esperem os que conhecem o vosso nome, �
niam non dereliquísti quæréntes te, Dómine. R.
� Ad- pois não abandonais os que vos procuram, Senhor.
iútor. R.
� Ó Senhor.
�V. 8. Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; � annuntiáte �V. 8. Cantai salmos ao Senhor, que habita em Sião; �
inter gentes stúdia eius. R.
� Adiútor. anunciai entre as nações o seus feitos. R.
� Ó Senhor.
V
� . 9. Miserére mei, Dómine; � vide afflictiónem meam V
� . 9. Tende piedade de mim, Senhor. � Vede minha afli-
de inimícis meis. R.
� Adiútor. ção por causa dos meus inimigos. R.
� Ó Senhor.
Salmo Responsorial II C 2 g
� �
V
� . Sl 130(129)
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� �
�V. 1. De pro- fúndis clamá- vi ad te, Dómi- ne. R.
� V
� . 1. Das pro-funde-zas, Senhor, clamo a vós.
� � � � � � � � � � �� � � � �
� � � � � � � ��
Dómi-ne, ex-áu-di vo-cem me- am. R.
� Senhor, escu-tai a minha voz.
� �
� �� �� ��� � ��� �� � � �� � � � � � � ��� � � ��� � ��
�V. 1. Fi- ant aures tu- æ intendén- tes � in vo-cem de- �V. 1. Vossos ouvi- dos este- jam bem a- ten- tos � ao
� �
� � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � � � �� � � ��
pre-ca-ti- ó-nis me- æ. R.
� Dómi-ne. clamor da minha pre-ce. R.
� Senhor.
V
� . 4. Quia apud te propitiátio est, � et timébimus te. V
� . 4. Mas em vós se encontra o perdão, � para que sejais
R.
� Dómine. temido. R.
� Senhor.
V
� . 6. Magis quam custódes auróram, � speret Israel in V
� . 6. Mais do que os vigias pela aurora, � espere Israel
Dómino. R.
� Dómine. pelo Senhor. R.
� Senhor.
�V. 7. Quia apud Dóminum misericórdia, � et copiósa �V. 7. Pois no Senhor está a misericórdia � e junto a ele,
apud eum redémptio. R.
� Dómine. copiosa redenção! R.
� Senhor.
�V. 8. Et ipse redímet Israel � ex ómnibus iniquitátibus �V. 8. Ele rediirá Israel � de todas as suas iniquidades.
eius. R.
� Dómine. R.
� Senhor.
44 Tempo da Quaresma
Antífona de aclamação
A.
� Cantus ID 004503 cf. Lc 8,15
if � � � � � � � � � �� �� if � � � � � � � � � ��
Q �� �
ui verbum De- i ré-ti-nent � corde perfécto O � ���
s que re-têm a pa-lavra de Deus � com um
� � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � �� � � � �� � ��
� � ��� � �
et óptimo, fructum áffe- runt in pa- ti- énti- a. co-ração bom e ge-ne- ro- so, darão fru-to pe- la per-
� � � � � � � �� ��
� � � �� � � � � � � ��
E u o u a e. se-ve-rança. E u o u a e.
IV Domingo 45
Trato 1 a
� � � � V
� . Sl 125(124)
� � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
�V. 1. De pro-fúndis clamá-vi ad te, Dómi-ne; � Dó- �V. 1. Das pro-funde-zas, Senhor, clamo a vós; �
� �
� � � � � � � � � � � �� �
� � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � ��
mi-ne, exáudi vo-cem me- am. �V. 2. Fi- ant aures. Senhor, escu- tai a mi nha voz! V
� . 2. Vossos ou-
� �
� � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � ��
Flexa: Dómi-ne; � vi-dos. Flexa: Senhor! �
V
� . 2. Fiant aures tuæ intendéntes � in vocem deprecatió- V
� . 2. Vossos ouvidos estejam bem atentos � ao clamor da
nis meæ. minha prece.
V
� . 4. Quia apud te propitiátio est, � et timébimus te. V
� . 4. Mas em vós se encontra o perdão, � para que sejais
temido.
V
� . 5. Sustínui te, Dómine; � sustínuit ánima mea in ver- �V. 5. Eu aguardo no Senhor! � Aguardo com toda a mi-
bo eius, � sperávit ánima mea in Dómino. nha alma e espero na sua palavra; � a minha alma
espera pelo Senhor.
46 Tempo da Quaresma
Ofertório
A.
� Cantus ID 001744(?) cf. Sl 92(91),2
�V. Sl 92(91),3.5–6.13
iv d
��� � � ��� � � � �� �� iv d
� � � � �� � � � � � � �� � � �
�
B onum est � confi- té-ri Dómi-no De- o nos- B om é � louvar o Senhor nosso Deus.
� � �� �
tro
�
� ��
� � � �� � � � ��� � � � �� � � � �� �� � � � � �� � ��
�V. 1. Annunti- á- re ma- ne mi- se- ri- córdi- am tu- �V. 1. Anunci- ar pe- la ma- nhã vossa mi- se- ri- cór-
� � � �
�
� � � � � � � � � � � � �� �
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
am, � et ve-ri-tá-tem tu- am per noc- tem. A.
� Bo- dia � e a vossa fi-de- li-da-de du-rante a noi- te.
� � � �� � � � ��
num est. A.
� Bom é.
�V. 2. Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, � et in �V. 2. Pois vós me alegrais, Senhor, com os vossos feitos, �
opéribus mánuum tuárum exsultábo. A. � Bonum e eu exulto com as obras de vossas mãos. A.� Bom é.
est.
�V. 3. Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine: � ni- �V. 3. Quão grandiosas as vossas obras, Senhor, � como
mis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ. A.
� Bo- são profundos os vossos pensamentos. A.
� Bom é.
num est.
V
� . 4. Justus ut palma florébit, � sicut cedrus Líbani suc- V
� . 4. O justo, porém, florescerá como a palmeira, � e
créscet. A.
� Bonum est. como o cedro do Líbano crescerá. A.
� Bom é.
IV Domingo 47
Comunhão
A.
� Cantus ID 003388 cf. Sl 43(42),4
V� . Sl 43(42),1–3.4c–5
iv A
�� � � �� � � � � � �� � � ��� iv A �
�� � �� � � � � � � � � ��
I ntro- í-bo � ad altá- re De- i: ad De- um S u-bi-rei � ao al-tar de Deus: do Deus que
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� �
qui læ-tí- fi- cat iu-ventú-tem me- am. a- le-gra minha ju-ventude.
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��
�V. 1. Iúdi-ca me, De- us, � et discérne causam me- �V. 1. Fazei-me justi-ça, ó Deus, � e de-fendei mi-
�
� �
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � ��
�
am de gente non sanc-ta; � ab hómi-ne in-íquo nha causa contra gente impi- edo- sa; � livrai-me
� � � �
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � ��
et do-ló-so é-ru e me. A.
� Intro- í-bo. de quem é i-ní quo e fal- so. A.
� Su-bi-rei.
V
� . 2. Quia tu es Deus refúgii mei; � quare me reppulísti, V
� . 2. Pois vós, ó Deus, sois a minha fortaleza! � Por que
� et quare tristis incédo, dum affiígit me inimícus? me rejeitastes? � Por que ando triste, enquanto me
A.
� Introíbo. aflige o inimigo. A.
� Subirei.
V
� . 4. Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: � qua- V � . 4. Eu vos louvarei com a cítara, ó Deus, meu Deus!
re tristis es, ánima mea, et quare conturbáris in me? � Por que estás triste, ó minha alma? Por que te
A.
� Introíbo. perturbas dentro de mim? A. � Subirei.
V
� . 5. Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi, � salu- �V. 5. Espera em Deus, pois ainda o louvarei: � ele é minha
táre vultus mei et Deus meus. A.
� Introíbo. salvação e meu Deus. A.� Subirei.
48 Tempo da Quaresma
V Domingo
Entrada
A.
� Cantus ID 002174 cf. Sl 71(70),4
V
� . Sl 71(70),1–3ab.10–15ab.24
viii c
� � � � � �� � � � � � � � � � � viii c
� � � �� � � � � � � � � � �
D e- us me- us, � é- ri- pe me de manu Ó meu Deus, � livrai- me da mão do
� � � � � �� � � � � �� � � �
pecca-tó-ris. pe-cador.
� �
�
� � � � � � � �� � � � � ��� � � � � � � �� � � � � � � �
�V. 1. In te, Dómi-ne, spe-rá- vi, � non confúndar in �V. 1. Em vós, Senhor, espe- ro, � não se- rei con-
� � �
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
æ-tér- num. A.
� De- us me- us. Flexa: mi- hi, � fundi-do pa-ra sempre. A.
� Ó meu Deus. Flexa:
�
� � � �� � � � � � � � ��
fala-vam, �
�V. 2. In iustítia tua líbera me et éripe me; � inclína ad me �V. 2. Na vossa justiça libertai-me e defendei-me; � inclinai
aurem tuam et salva me. A. � Deus meus. para mim o vosso ouvido, e salvai-me. A. � Ó meu
Deus.
�V. 3. Esto mihi in rupem præsídii et in domum munítam, �V. 3. Sede para mim uma rocha de defesa e uma casa for-
� ut salvum me fácias. A.
� Deus meus. tificada, � para que me salveis. A.
� Ó meu Deus.
V
� . 4. Quia dixérunt inimíci mei mihi, � et, qui observá- V
� . 4. Pois meus inimigos de mim falavam, � e aqueles que
bant ánimam meam, � consílium fecérunt in unum. me espreitavam � se uniram na sua trama. A. � Ó
A.
� Deus meus. meu Deus.
V
� . 5. Dicéntes: “Deus derelíquit eum! � Persequímini et V
� . 5. Dizendo: “Deus o abandonou! � Persegui-o e al-
comprehéndite eum, � quia non est qui erípiat”. cançai-o, � pois não há quem o liberte!” A.
� Ó meu
A.
� Deus meus. Deus.
�V. 7. Confundántur et defíciant adversántes ánimæ meæ; �V. 7. Sejam confundidos e desfaleçam os adversários da
� operiántur confusióne et pudóre, qui quærunt minha vida; � sejam cobertos de confusão e vergo-
mala mihi. A.
� Deus meus. nha os que me desejam males. A.
� Ó meu Deus.
V
� . 8. Ego autem semper sperábo � et adíciam super om- V
� . 8. Eu, porém, esperarei sempre � e aumentarei, cada
nem laudem tuam. A.� Deus meus. vez mais, o vosso louvor. A.
� Ó meu Deus.
V Domingo 49
V
� . 9. Os meum annuntiábit iustítiam tuam, � tota die V
� . 9. Minha boca anunciará a vossa justiça, � cada dia, a
salutáre tuum. A.
� Deus meus. vossa salvação. A.
� Ó meu Deus.
�V. 10. Sed et língua mea tota die meditábitur iustítiam V� . 10. Também minha língua, o dia todo, meditará a vossa
tuam, � cum confúsi et revériti fúerint, qui quæ- justiça, � quando estiverem confusos e amedron-
runt mala mihi. A.
� Deus meus. tados os que procuram a minha ruína. A.� Ó meu
Deus.
50 Tempo da Quaresma
Salmo Responsorial I D 1 g
�V. Sl 22(21),1.7–9.12.15cd–16.17c–18a.20.23
� � � ��
spi-ce.
�
� �� �� �� �� � ��� �� �
� � � � � � � � � � ��
�V. 1. De- us, De- us me- us, qua-re me de-re- liquí- �V. 1. Meu Deus, meu Deus, por que me a- bando-
� �
�� � � �� �� � � �� � � � �� ��� ���� � � � � � � � � � � � � ��
sti? � Longe a sa-lu-tá-re me- a verba ru-gí-tus me- nas- tes? � Por que tão longe de minha salvação as
�
� � �� � � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � ��
i. R.
� Ad de-fensi- ó- nem. pa-lavras do meu bra- do? R.
� So-correi-me.
�V. 3. Ego autem sum vermis et non homo, � oppróbrium �V. 3. Eu, porém, sou um verme e não um homem, � zom-
hóminum et abiéctio plebis. R.
� Ad defensiónem. baria da gente e desprezo do povo. R.
� Socorrei-me.
V
� . 4. Omnes vidéntes me derisérunt me; � torquéntes V
� . 4. Todos os que me veem zombam de mim �; torcen-
lábia movérunt caput. R.
� Ad defensiónem. dos os lábios, movem a cabeça. R.
� Socorrei-me.
V
� . 5. “Sperávit in Dómino: erípiat eum, � salvum fáciat V
� . 5. “Confiou no Senhor, que ele o livre; � que ele o
eum, quóniam vult eum”. R. � Ad defensiónem. salve, se é que o ama”. R.
� Socorrei-me.
�V. 7. Factum est cor meum tamquam cera � liquéscens �V. 7. Meu coração se tornou como cera, � derretendo-se
in médio ventris mei. R.
� Ad defensiónem. no peito. R.
� Socorrei-me.
�V. 10. Narrábo nomen tuum frátribus meis, � in médio �V. 10. Mas hei de anunciar o vosso nome aos meus irmãos,
V Domingo 51
Salmo Responsorial II C�
� V
� . Sl 129(128)
� �� � � � � � � � � � �� ��� � �� �� � ��� � � � � ��
�V. 1. Sæpe expugna-vé-runt me a iu-ventú-te me- �V. 1. Mui-tas ve-zes comba-te-ram contra mim, desde
� � � �
� � � � � � � � � �� �
� � � � � �� � � � � ��� ���� � � � � ���
a, � di-cat nunc Isra- el. R.
� Sæ-pe expugna-vé- a minha ju- ventu- de, � Isra- el a- go- ra o di-
� � � � � � � � � � � �� � � �� �� �� � ��� � � � ��
runt me a iu-ventú-te me- a. ga. R.
� Mui- tas ve-zes comba-te-ram contra mim
� � � � � � � � � � ��
desde a minha ju-ventude.
�V. 2. Supra dorsum meum aravérunt aratóres, � prolon- �V. 2. Sobre as minhas costas araram os lavradores, � a-
gavérunt sulcos suos. R.
� Sæpe. brindo seus longos sulcos. R.
� Muitas vezes.
�V. 3. Dóminus autem iustus � concídit cervíces peccató- �V. 3. O Senhor, porém, que é justo, � livrou-me do poder
rum. R.
� Sæpe. dos ímpios. R.
� Muitas vezes.
V
� . 4. Confundántur et convertántur retrórsum � omnes, V
� . 4. Fiquem confundidos e voltem para trás � todos os
qui odérunt Sion. R.
� Sæpe. que odeiam Sião. R.
� Muitas vezes.
V
� . 5. Fiant sicut fenum tectórum, � quod, priúsquam V
� . 5. Sejam como a erva dos telhados, � que antes de ar-
evellátur, exáruit. R.
� Sæpe. rancada já está seca. R.
� Muitas vezes.
�V. 7. Et non dixérunt, qui præterí ’bant: “Benedíctio �V. 7. Não lhes digam os que passam: ’ “A bênção do
Dómini super vos, � benedícimus vobis in nómine Senhor venha sobre vós, � nós vos abençoamos em
Dómini”. R.
� Sæpe. nome do Senhor!” R. � Muitas vezes.
V Domingo 53
Antífona de aclamação
A.
� Cantus ID 001377 cf. Jo 8,51
if � � � � � � � �� if � � � ��
� � �� � � � � �
A -men, amen di-co vo-bis: � si quis sermó- E � � � �� � �
m verda- de, em verda- de, eu vos di- go: �
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
��
nem me- um servá- ve- rit, mortem non gus-tá- bit se alguém guardar minha pa- la- vra, a morte não
� � �� � � � � � � �� ��� � � � � � � � � ��
� � � � � ��
in æ- térnum. E u o u a e. pro-va- rá ja- mais. E u o u a e.
54 Tempo da Quaresma
Trato VI F
� V
� . Sl 129(128),1–5.8bc
� �� � � � � � � � � � �� ��� � �� �� � ��� � � � � ��
�V. 1. Sæpe expugna-vé-runt me a iu-ventú-te me- �V. 1. Mui-tas ve-zes comba-te-ram contra mim, desde
� � �
� � � � � � � � � �� � � �� �� � � � � ��� ���� � � � � ���
a, � di-cat nunc Isra- el. �V. 1. Sæpe. a minha ju- ventu- de, � Isra- el a- go- ra o di-
� � �� � � � � ��
ga. �V. 2. Mui-tas ve-zes.
�V. 2. Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, � étenim �V. 2. Muitas vezes combateram contra mim, desde a mi-
non potuérunt advérsum me. nha juventude, � mas não prevaleceram.
�V. 3. Supra dorsum meum aravérunt aratóres, � prolon- �V. 3. Sobre as minhas costas araram os lavradores, � a-
gavérunt sulcos suos. brindo seus longos sulcos.
V
� . 4. Dóminus autem iustus � concídit cervíces peccató- V
� . 4. O Senhor, porém, que é justo, � livrou-me do poder
rum. dos ímpios.
V
� . 5. Confundántur et convertántur retrórsum � omnes, V
� . 5. Fiquem confundidos e voltem para trás � todos os
qui odérunt Sion. que odeiam Sião.
Ofertório
A.
� Cantus ID 003515 cf. Sl 119(118),154
V
� . Sl 22(21),2–3.21–22
viii G � � � � � � � � � � � �� � � viii G � � �� � � � � � � � � � � � �
I ú- di- ca � causam me- am: de- fénde, J ulgai � minha causa: de- fendei- me pois
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � �
qui- a po-tens es Dómi-ne. sois pode-ro-so, Senhor.
�
�
� �� �� �� �� � ��� �� � � � � � � � � � � ��
� ��
�V. 1. De- us, De- us me- us, qua- re me de- re- liquí- �V. 1. Meu Deus, meu Deus, por que me a- bando-
�
� � � � � � � � � � � � � � ��� � �� � � � � � � � � � � � ���
�
sti? � Longe a sa-lú-te me- a verba ru-gí-tus me- nas- tes? � Por que tão longe de minha salvação as
� � � � �
� � �� � � � �� � � � � � �� � �� � �
i. A.
� Iú-di-ca. pa-lavras do meu bra- do? A.
� Julgai.
V
� . 2. Deus meus, clamo per diem, et non exáudis, � et V
� . 2. Meu Deus, clamo de dia, e não me atendeis; � de
nocte, et non est réquies mihi. A.
� Iudíca. noite, e não encontro sossego. A.
� Julgai.
V
� . 4. Salva me ex ore leónis � et a córnibus unicórnium V
� . 4. Salvai-me da boca do leão � e dos chifres dos búfa-
humilitátem meam. A. � Iudíca. los, na minha humilhação. A.� Julgai.
56 Tempo da Quaresma
Comunhão
A.
� Cantus ID 004246 cf. Mt 26,42
�V. Sl 116,10.12–19(115,1.3–10)
viii c
� �� �� � � � � � � � � � � � viii c
� �� �� � � � � � � � � � � �
P a- ter, � si non po-test hic ca- lix transí- M eu Pai, � se não pode este cá- li- ce pas-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � �
re, ni- si bi-bam il- lum, fi- at vo-lúntas tu- a. sar, sem que eu o be- ba, fa- ça- se a vos- sa
� � � � �� �
vonta-de.
� �
�
� � ����� � � � � � ��� � � � �� � � � � �� � � �� �
�V. 1. Cré-di-di, ét- i- am cum locú-tus sum: � “Ego �V. 1. Acre-di-tei, mesmo quando dis- se: � “Fui por
� �
� � � � � � � � � � � � � � �� �� � � � � � � � � � � � � � �� �� � � ��
autem humi- li- á-tus sum ni- mis”. A.
� Pa- ter. demais humi lha- do”. A.
� Meu Pai. Flexa: gri-
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � ��
Flexa: me- a: � lhões: �
�V. 2. Quid retríbuam Dómino � pro ómnibus, quae re- �V. 2. Que retribuirei ao Senhor, � por todos os benefícios
tríbuit mihi? A.
� Pater. que ele me fez? A.� Meu Pai.
�V. 3. Cálicem salutáris accípiam � et nomen Dómini in- �V. 3. Erguerei o cálice da salvação � e invocarei o nome
vocábo. A.
� Pater. do Senhor. A.
� Meu Pai.
V
� . 4. Vota mea Dómino reddam � coram omni pópulo V
� . 4. Cumprirei ao Senhor minhas promessas � diante de
eius. A.
� Pater. todo o seu povo. A.
� Meu Pai.
V
� . 5. Pretiósa in conspéctu Dómini � mors sanctórum V
� . 5. É de alto preço, aos olhos do Senhor, � a morte dos
eius. A.
� Pater. seus fiéis. A.
� Meu Pai.
�V. 7. Dirupísti víncula mea: � tibi sacrificábo hóstiam �V. 7. Quebrastes os meus grilhões: � vou oferecer-vos o
laudis � et nomen Dómini invocábo. A. � Pater. sacrifício de louvor � e invocarei o nome do Senhor.
A.
� Meu Pai.
V
� . 8. Vota mea Dómino reddam � coram omni pópulo V
� . 8. Cumprirei ao Senhor minhas promessas � diante de
eius. A.
� Pater. todo o seu povo. A.
� Meu Pai.
V Domingo 57
V
� . 9. In átriis domus Dómini, � in médio tui, Ierúsalem. V
� . 9. Nos átrios da Casa do Senhor, � no meio de ti, Je-
A.
� Pater. rusalém! A.
� Meu Pai.
Comunhão (à escolha)
Ver Missa da Ceia do Senhor, página 84.
58 Tempo da Quaresma
vii a
�� � � � � � � � � � � �� vii a
�� � � � � � � � � � � ��
H o- sánna � fí- li- o Da- vid: be- ne- díc- H o- sa- na � ao filho de Da- vi! Bendi-
� � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
tus qui ve- nit in nómi- ne Dómi- ni. Rex Is- to o que vem em nome do Senhor. Rei de
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
ra- ël: Ho-sánna in excél-sis. Is- ra- el: Ho-sa-na nas altu-ras.
�
� ��� �� �
� ����� � � � �� � � � � � � � � � � � � �� ��� � �
�V. 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- num. � V
� . 1. Dai gra-ças ao Senhor, porque e-le é bom: �
�
� � � �
�
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� �
��
quó-ni- am in sǽcu-lum mi-se-ri-córdi- a e- ius. su- a mi-se-ri-córdia é pa- ra sempre. A.
� Ho-sa-
� � �� � � ��
��
A.
� Ho-sánna. na.
�V. 2. Lápidem quem reprobavérunt ædificántes, � hic �V. 2. A pedra que os construtores rejeitaram � tornou-se
factus est in caput ánguli; A.
� Hosánna. a pedra angular. A.
� Hosana.
�V. 3. A Dómino factum est istud � et est mirábile in �V. 3. Pelo Senhor é que se fez isso, � e é admirável aos
óculis nostris. A.
� Hosánna. nossos olhos! A.
� Hosana.
V
� . 4. Deus Dóminus et illúxit nobis. � Instrúite sollem- V� . 4. O Senhor é Deus e resplandece para nós. � Formai
nitátem in ramis condénsis usque ad córnua altáris. a procissão com ramos frondosos até os chifres nas
A.
� Hosánna. pontas do altar. A.
� Hosana.
V
� . 5. Deus meus es tu, et confitébor tibi, � Deus meus, V
� . 5. Vós sois o meu Deus, eu vos rendo graças! � Ó meu
et exaltábo te. A.
� Hosánna. Deus, eu vos exaltarei! A.
� Hosana.
Domingo de Ramos e da Paixão do Senhor 59
Procissão I
A.
� Cantus ID 004415
V
� . Sl 24(23)
if � � � �� � � � � � � � �� if � � � � �� � � � � � � �
P � �
ú- e- ri Hebræ- ó-rum, � portántes ramos o- O � �
s filhos dos hebreus, � portando ramos
� � � � � � � � � � � � � � �� �� �� � � � � � � � � � � � ��
� ��� �
li-vá-rum, obvi- a-vé-runt Dómi-no, clamán- tes et de o- li- vei- ra, foram ao encontro do Senhor, cla-
� �� � � � � � � � � � � � �� �� � � � � �� � � � � � �
� � � �� �� � ��
di-cén-tes: Ho-sánna in excél-sis. man- do e di-zendo: Ho-sa-na nas altu-ras.
� � � �
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
�V. 1. Dó mi-ni est terra et ple-ni- tú- do e- ius, � �V. 1. Do Senhor é a terra e a su- a ple- ni-tu- de, �
� �
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � ��
� �
orbis terrá- rum et qui há- bi- tant in e- o. A.
� o orbe da terra e os que ne- le ha bi- tam.
� �
� � � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � ��
� � � �
Pú- e- ri Hebræ- ó-rum. Flexa: cor- de, � A.
� Os filhos dos hebreus. Flexa: pu- ro, �
V
� . 2. Quia ipse super mária fundávit eum, � et super flú- V
� . 2. Pois foi ele que o estabeleceu sobre os mares � e
mina firmávit eum. A.� Púeri Hebræórum. firmou-o sobre os rios. A.
� Os filhos dos hebreus.
V
� . 4. Innocens mánibus et mundo corde, � qui non accé- V
� . 4. Aquele que tem mãos inocentes e o coração puro, �
pit in vanum nomen eius, � nec iurávit in dolum. que não se dirigiu a vãs divindades, � e não jurou
A.
� Púeri Hebræórum. com falsidade. A.
� Os filhos dos hebreus.
V
� . 5. Hic accípiet benedictiónem a Dómino, � et iustifi- �V. 5. Este receberá do Senhor a bênção � e a justificação,
catiónem a Deo salutari suo. A.
� Púeri Hebræórum. de Deus, seu salvador. A.
� Os filhos dos hebreus.
V
� . 6. Hæc est generátio quæréntium eum, � quæréntium V
� . 6. É essa a geração dos que o procuram, � dos que
fáciem Dei Iacob. A.
� Púeri Hebræórum. buscam a face do Deus de Jacó. A.
� Os filhos dos
hebreus.
�V. 7. Attóllite, portæ, cápita vestra, � et elevámini, portæ �V. 7. Levantai, ó portas, vossos frontões, � levantai-vos,
æternáles, � et introíbit rex glóriæ. A. � Púeri He- portas eternas, � para que entre o rei da glória!
bræórum. A.
� Os filhos dos hebreus.
60 Tempo da Quaresma
V
� . 8. Quis est iste rex glóriæ? � Dóminus fortis et potens, V
� . 8. Quem é este rei da glória? � É o Senhor, o forte e
� Dóminus potens in prœ́ lio. A.
� Púeri Hebræórum. poderoso, � o Senhor, poderoso na batalha! A.� Os
filhos dos hebreus.
�V. 10. Quis est iste rex glóriæ? � Dóminus virtútum ipse �V. 10. Quem é este rei da glória? � O Senhor do universo,
est rex glóriæ. A.
� Púeri Hebræórum. é ele o rei da glória! A.
� Os filhos dos hebreus.
Domingo de Ramos e da Paixão do Senhor 61
Procissão II
A.
� Cantus ID 004416 cf. Mt 21,8
V� . Sl 47(46)
if � � � �� � � �� � � � �� if � � � � �� � � � � � � �
P � �
ú- e- ri Hebræ- ó- rum, � vestiménta proster- O � �
s filhos dos hebreus � estende- ram seus
�� � � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
� � � � � � �� � ��
né- bant in vi- a, et clamá- bant di- céntes: Ho- sán- mantos no caminho, e, clamando, di- zi- am: Ho-
� � � � � � � � ��
�� � � � � � � � � � � �� � � ��� � � � ����
na fí- li- o Da- vid: be- ne- díctus qui ve- nit in nó- sana ao filho de Da- vi! Bendito o que vem em
� � �� �
� � � � �� � � � � �� �
mi-ne Dómi-ni. no-me do Senhor.
� � � �
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �
�V. 1. Omnes gentes, pláudi- te má- ni- bus, � iu- bi- lá- �V. 1. Po-vos todos, ba- tei pal-mas, � aclamai a Deus
�
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
�
� � � � �� � ��
te De- o in vo-ce exsulta-ti- ó- nis. A.
� Pú- e- ri com um canto ju-bi- lo- so! A.
� Os filhos dos he-
� � � � � �� � � ��
Hebræ- ó-rum, breus.
V
� . 2. Quóniam Dóminus Altíssimus, terríbilis, � rex mag- V
� . 2. Pois o Senhor, o Altíssimo, a ele se deve o temor, �
nus super omnem terram. A.
� Púeri Hebræórum. é o grande rei sobre toda a terra. A.� Os filhos dos
hebreus.
V
� . 4. Elégit nobis hereditátem nostram, � glóriam Iacob, V
� . 4. Escolheu para nós a nossa herança, � o orgulho de
quem diléxit. A.
� Púeri Hebræórum. Jacó, a quem ele ama. A.
� Os filhos dos hebreus.
V
� . 5. Ascéndit Deus in iúbilo, � et Dóminus in voce tubæ. �V. 5. Deus sobe por entre aclamações, � o Senhor, ao som
A.
� Púeri Hebræórum. da trombeta. A.� Os filhos dos hebreus.
V
� . 6. Psállite Deo, psállite; � psállite regi nostro, psállite. V
� . 6. Cantai salmos a Deus, cantai, � cantai ao nosso
A.
� Púeri Hebræórum. Deus, cantai. A.
� Os filhos dos hebreus.
�V. 7. Quóniam rex omnis terræ Deus, � psállite sapiénter. �V. 7. Pois Deus é o rei de toda aterra, � cantai-lhe salmos
62 Tempo da Quaresma
A.
� Púeri Hebræórum. com arte. A.
� Os filhos dos hebreus.
V
� . 8. Regnávit Deus super gentes, � Deus sedet super V
� . 8. Deus reina sobre as nações, � Deus está sentado no
sedem sanctam suam. A.
� Púeri Hebræórum. seu trono santo. A.
� Os filhos dos hebreus.
i � � � � �� � � � � � � �� i � � � � � �� � � � � � � �
��
G ló- ri- a, laus, et honor, ti- bi sit Rex Chri- R �
ei e Re- dentor, a Vós honra e gló- ria,
� � �� � � � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
� � � � �
ste Re-démptor: Cu- i, pu- e- rí- le de-cus prompsit a Cristo o louvor: Que as cri- anças i-no-centes
� � � � �� � � � �� �
� � � � � �� � � � � � � � �� � � � � �
Ho-sánna pi- um. R.
� Gló-ri- a, laus. Vos de- ram cantando ho- sa- nas! R.
� Rei e Re- den-
� �� � � �
tor.
� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 1. Isra- el es tu Rex, Da-ví-dis et íncly-ta pro-les: De Isra- el Vós sois o Rei, de Da-vi sois o descenden-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
Nómi- ne qui in Dómi- ni, Rex be- ne- dí- cte, ve- te: Em nome do Senhor, Rei bendi- to, Vós vin-
� � �� � � � �� � � � � � �� � � � � �� � � �
nis. R.
� Gló-ri- a, laus. des. R.
� Rei e Re-dentor.
� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � ���� ��
�V. 2. Coetus in ex- cél- sis te laudat coé- li- cus o- V
� . 2. Louvam a Vós tod’as coi- sas no céu o co-ro dos
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
mnis, Et mortá- lis ho- mo, et cuncta cre- á- ta anjos: E os ho- mens mortais, e tod’as cri- a- tu-
� � � �� � � � �� � � � � � �� � � � � �� � � �
simul. R.
� Gló-ri- a, laus. ras. R.
� Rei e Re-dentor.
64 Tempo da Quaresma
� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � ��
�V. 3. Plebs Hebrǽ- a ti- bi cum palmis óbvi- a ve- V
� . 3. Como os hebreus vos fes-te- jam, com ramos vêm
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
nit: Cum pre-ce, vo-to, hymnis, ádsumus ec-ce ti- ao vosso encontro: Com hi- nos, pre- ces, e cânti-
� � �� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � ��
bi. R.
� Gló-ri- a, laus. cos, eis- nos, aqui es- tamos ante Vós. R.
� Rei e
� � � �� � � �
Re-dentor.
� � � � �� � � � � � � � � � � � � �� �� �� � � � � � � � � ��
V
� . 4. Hi ti- bi pas- sú- ro solvé- bant mú- ni- a lau- V
� . 4. Todas estas home- na- gens de antes da vos- sa
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
dis: Nos ti-bi re-gnán-ti pángimus ec-ce me-los. paixão: Nós a Vós damos a- go- ra quando já rei-
� � � � �� � � � � � � � � �� � � � � �� � � �
R.
� Gló-ri- a, laus. nais na glória. R.
� Rei e Re-dentor.
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � ���
V
� . 5. Hi pla-cu- é-re ti- bi, plá-ce- at de-vó- ti- o no- V
� . 5. Que esta antiga aclama-ção, que outro-ra vos a-
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
stra: Rex bone, Rex clemens, cui bona cuncta pla- gradou: Vos agra- de também ho- je, Rei bondo- so
� � �� � � � �� � � � � � � � � �� � � � � �� � �
cent. R.
� Gló-ri- a, laus. e Rei clemente. R.
� Rei e Re-dentor.
Domingo de Ramos e da Paixão do Senhor 65
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �� � � � � � �
� �
H �
o- sánna in excél- sis: be- ne- díctus qui ve- H �
o- sa- na nas altu- ras! Bendi- to o que vem
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � � � � �� �
�� � � � � � �
nit in nómi-ne Dómi- ni: R.
� Ho-sánna in excél- em nome do Senhor! R.
� Ho-sa-na nas altu-ras!
� � ��
�
sis.
� �
� �
� � � � � � � � � � � � �� �� � � � � � � � � � � � � � � � �� �
�V. 1. De- us Dómi-nus, et il-lú-xit no- bis. R.
� Ho- �V. 1. O Senhor é Deus e resplande-ce sobre nós.
� � � � � � �� � � � � � � �� �
� � � �
sánna in excél-sis. R.
� Ho-sa-na nas altu-ras!
�V. 3. Deus meus es tu, et confitébor tibi, ’ Deus meus, et � . 3. Vós sois o meu Deus, eu vos rendo graças! ’ Ó meu
V
exaltábo te. R.
� Hosánna in excélsis. Deus, eu vos exaltarei! R.
� Hosana nas alturas.
Seguem-se os cânticos para a missa do V Domingo do Tempo da Quaresma, página 48, com exceção
da antífona de entrada e seu salmo. Omite-se o Kyrie.
66 Tempo da Quaresma
if � � � � � � ��� ��� if � � � � � � � � ��
A �� ��
fructu fruménti, � vi- ni et ó- le- i su- M � �� �
ais a- le- gri- a vós me destes � do que
� �� � � �
�� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
i multi-pli- cá-ti sunt. quando e-les têm fartu-ra de tri-go e vinho.
�
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 1. Invo- cántem exaudí- vit me, De- us iustí- ti- æ V
� . 1. Quando o invoquei, a-tendeu-me o Deus da
� � � � �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
�
me- æ; � In tri-bu-la-ti- óne di- la-tásti mi- hi. minha justi- ça. � Na tri-bu-lação, me a- li-vi- as-
� � � � � �� � � �� � � � � � ��
� � � �� �
A.
� A fructu fruménti. tes. A.
� Mais a-le-gri- a vós me destes.
�V. 3. Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? � Ut quid �V. 3. Filhos dos homens, até quando terei o coração pesa-
dilígitis vanitátem et quǽritis mendácium? A.
� A do? � Para que amais a vaidade e procurais a menti-
fructu fruménti. ra? A.
� Mais alegria vós me destes.
V
� . 4. Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum V� . 4. Ficai sabendo: o Senhor tornou maravilhoso o seu
suum; � Dóminus exáudiet, cum clamávero ad eum. consagrado; � o Senhor me escutará, quando eu o
A.
� A fructu fruménti. invocar. A.
� Mais alegria vós me destes.
V
� . 5. Sacrificáte sacrifícium iustítiæ � et speráte in Dó- V
� . 5. Oferecei um sacrifício justo � e esperai no Senhor.
mino. A.� A fructu fruménti. A.
� Mais alegria vós me destes.
�V. 7. In pace in idípsum dórmiam et requiéscam, � quó- �V. 7. Em paz, logo que eu deito, adormeço, � porque só
niam tu, Dómine, singuláriter in spe constituísti vós, Senhor, me confirmais na esperança. A.
� Mais
me. A.
� A fructu fruménti. alegria vós me destes.
Missa do Crisma 67
Salmo Responsorial I E 3
� � �V. Sl 89(88),1.21.22.25.27
� � � � � � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � � � � � � � ��
�V. 1. Mi-se-ri-córdi- as Dómi-ni. R.
� In æ-térno can- �V. 1. As mi- se- ri- córdias do Senhor. R.
� Pa- ra
��� � � � � � �� � �� � � �
tábo. sempre canta-rei.
� �
� � � � � � � � ��� � ��� � � � � � � � � � ��� � � �� ��
�V. 2. Inve-ni Da-vid servum me- um � ó-le- o san- �V. 2. Encontrei Da-vi, meu ser- vo, � com meu ó-leo
� �
� � � � � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �� � � �
cto me- o unxi e- um. R.
� In æ-térno cantábo. santo eu o ungi. R.
� Pa-ra sempre canta-rei.
V
� . 4. Et véritas mea et misericórdia mea cum ipso, � et in V
� . 4. Minha fidelidade e minha misericórdia estarão com
nómine meo exaltábitur cornu eius. R. � In ætérno ele, � e no meu nome se exaltará o seu poder. R.
� Para
cantábo. sempre cantarei.
V
� . 5. Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, � Deus meus �V. 5. Ele me invocará: “Vós sois meu pai, � meu Deus, e
et refúgium salútis meæ”. R.
� In ætérno cantábo. rochedo da minha salvação”. R.
� Para sempre canta-
rei.
68 Tempo da Quaresma
Salmo Responsorial II C 2 g
� V
�
� . Sl 33(32),1.3.5.12.14.18.20–22
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � ��
�V. 1. Exsultá-te, iusti, in Dómi-no. R.
� Rectos de- �V. 1. Exultai, ó justos, no Se- nhor. R.
� Aos re-
� � � � � � � � �� � � � � � � � � ��
cet collauda-ti- o. tos convém louvá-lo.
� �
� � � � �� � � � ��� � � �� � � � � � � � � ��� � �� ��
V� . 2. Cantá- te e- i cánti- cum no- vum, � be- ne V
� . 2. Cantai- lhe um cânti- co no- vo, � tocai com
� �
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � � ��
psál-li- te e- i in vo-ci- fe-ra- ti- ó-ne. R.
� Rectos arte e com júbi- lo. R.
� Aos re-tos.
� � � ��
de- cet.
�V. 3. Dilígit iustítiam et iudícium; � misericórdia Dómini �V. 3. Ele ama a justiça e o direito; � da misericórdia do
plena est terra. R.� Rectos decet. Senhor a terra está cheia. R.
� Pois.
V
� . 4. Beáta gens, cui Dóminus est Deus, � pópulus, quem V
� . 4. Feliz a nação cujo Deus é o Senhor, � o povo, que
elégit in hereditátem sibi. R.
� Rectos decet. ele escolheu como sua herança. R.
� Pois.
V
� . 5. De cælo respéxit Dóminus, � vidit omnes fílios hó- V
� . 5. Do céu, o Senhor está olhando, � Ele vê todos os
minum. R. � Rectos decet. filhos dos homens. R.
� Aos retos.
�V. 6. Ecce óculi Dómini super metuéntes eum, � in eos V � . 6. Os olhos do Senhor estão sobre os que o temem, �
qui sperant super misericórdia eius. R.
� Rectos decet. sobre aqueles que contam com a sua misericórdia.
R.
� Quia. R.
� Aos retos.
�V. 7. Anima nostra sústinet Dóminum, � quóniam adiú- �V. 7. Nossa alma espera no Senhor, � pois ele é o nosso
tor et protéctor noster est. R.
� Rectos decet. auxílio e proteção. R.
� Aos retos.
V
� . 8. Quia in eo lætábitur cor nostrum, � et in nómine V
� . 8. Nele se alegrará o nosso coração. � pois no seu santo
sancto eius sperávimus. R.
� Rectos decet. nome esperamos. R. � Aos retos.
Ofertório
�� � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � �� � �
O Red- émptor, sume carmen Temet con- O Red- émptor, sume carmen Temet con-
� � � � � �� � � � � �� � � � � � � �� � � � � �� �
ci-nénti- um A.
� O Red-émptor. ci-nénti- um A.
� O Red-émptor.
� � � �� � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � � � ��
V
� . 1. Arbor fe- ta alma lu- ce Hoc sacrándum pró- V
� . 1. Arbor fe- ta alma lu- ce Hoc sacrándum pró-
�
� �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ���
� ��
tu- lit, Fert hoc pro-na præ-sens turba Sal-va-tó- tu- lit, Fert hoc pro-na præ-sens turba Sal-va-tó-
� � � � � �� � � � � �� � � � � � � �� � � � � �� �
ri sæcu-li. A.
� O Red-émptor. ri sæcu-li. A.
� O Red-émptor.
� � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � �� � � ��
� �� � ��
�V. 2. Consecrá-re tu digna-re, Rex per-énnis pá-tri- �V. 2. Consecrá-re tu digna-re, Rex per-énnis pá-tri-
�� � � �� � � � � � � �� � �� �� � � �� � � � � � � �� � ��
æ Hoc o- lí- vum signum vi- vum, Iu- ra contra æ Hoc o- lí- vum signum vi- vum, Iu- ra contra
� � � � �� � � � � �� � � � � � �� � � � � �� �
dæmonum A.
� O Red-émptor. dæmonum A.
� O Red-émptor.
� � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � � � �� � ��
V
� . 3. Ut no- vé- tur se- xus omnis Uncti- ó- ne crhís- V
� . 3. Ut no- vé- tur se- xus omnis Uncti- ó- ne crhís-
� � � � �� � � � � �� � � � � � �� � � � � �� �
gló-ri- a. A.
� O Red-émptor. gló-ri- a. A.
� O Red-émptor.
70 Tempo da Quaresma
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � ��
�� � �� �
�V. 4. Lo-ta mente sacro fonte Aufu-gántur crí-mi- �V. 4. Lo-ta mente sacro fonte Aufu-gántur crí-mi-
�� � � � � ���� � � � �� �� �� � � � � ���� � � � �� ��
na, Uncta frónte sacro- sáncta Influ- unt cha- na, Uncta frónte sacro- sáncta Influ- unt cha-
� � � � �� � � � � �� � � � � � �� � � � � �� �
rísma-ta. A.
� O Red-émptor. rísma-ta. A.
� O Red-émptor.
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � ��
� � � � � �
V
� . 5. Corde na-tus ex Pa-réntis, Alvum implens Vír- �V. 5. Corde na-tus ex Pa-réntis, Alvum implens Vír-
� � � � � �� � � � � �� � � � � � � �� � � � � �� �
con-sórti-bus. A.
� O Red-émptor. con-sórti-bus. A.
� O Red-émptor.
�� � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � � � � �
lis, Sit sacrá- ta digna laude Nec se- néscat tém- lis, Sit sacrá- ta digna laude Nec se- néscat tém-
� � � �� � � � � �� � � � �� � � � � ��
po-re. A.
� O Red-émptor. po-re. A.
� O Red-émptor.
Missa do Crisma 71
72 Tempo da Quaresma
Comunhão
A.
� Cantus ID 000000 cf. Sl 45(44),8
V
� . Sl 45(44),13–7.9.17–18
viii G � � � � � � � � � � � � � � �� viii G � � � � � � � � � � � � � ��
� ��
D i- le- xís- ti iustí- ti- am, � et o- dís- ti in- i- A - mas- tes a justi- ça � e o- di- astes a i- ni-
� � � � � �� � � � � � � �� �
læ-tí- ti- æ. a-legri- a.
� �
� �� � � � �� � � ��� � �� � �� � � � � � � � � � � �� � �
V
��
� . 1. E ructá-vit cor me- um verbum bo- num, � di-
V
�
� . 1. Bro-ta do meu co-ração um be-lo po- e- ma; �
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
co e-go ópe-ra me- a re- gi. � Lingua me- a cá-la- eu de- di- co minha obra ao rei. � Minha lín-
�
� � � � � � � � � � � � �� ����� � � � � � � � � � � � �� � � � ��
mus scri-bæ ve-ló-ci-ter scri-bén- tis. A.
� Di- le- xís-ti gua é como a pe- na de um ha- bi- li- do- so escri-
�
� � � � � �� � � � � �� � � � � � ��
��
iustí- ti- am. tor. A.
� Amas-tes a justi- ça.
�V. 2. Speciósus forma es præ fíliis hóminum, � diffúsa est �V. 2. Vós sois o mais belo entre os filhos dos homens, � e a
grátia in lábiis tuis, � proptérea benedíxit te Deus graça espalhou-se em vossos lábios: � por isso, Deus
in ætérnum. A. � Dilexísti iustítiam. abençoou-vos para sempre. A. � Amastes a justiça.
�V. 3. Accíngere gládio tuo super femur tuum, potentíssi- �V. 3. Cingi a vossa espada sobre a coxa, ó poderoso, � com
me; � splendóre tuo et ornátu tuo próspere procéde. a vossa majestade e o vosso esplendor. A.
� Amastes a
A.
� Dilexísti iustítiam. justiça.
V
� . 4. Currum ascénde propter veritátem et mansuetúdi- V � . 4. Subi à carruagem em defesa da verdade, da mansi-
nem et iustítiam. � Et sagittábit pro te mirabíliter dão e da justiça. � A vossa mão direita ensine-vos
déxtera tua. A.
� Dilexísti iustítiam. prodígios. A.
� Amastes a justiça.
V
� . 5. Sagíttæ tuæ acútæ � — pópuli sub te cadent � — in V
� . 5. As vossas flechas são agudas, � enquanto os povos
corda inimicórum regis. A.
� Dilexísti iustítiam. caírem a vossos pés, � acertarão o coração dos inimi-
gos do rei. A.
� Amastes a justiça.
Missa do Crisma 73
V
� . 6. Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi; � sceptrum V � . 6. Vosso trono, ó Deus, é pelos séculos dos séculos; � ce-
æquitátis sceptrum regni tui. A.
� Dilexísti iustítiam. tro de retidão é o cetro do vosso reinado. A.
� Amastes
a justiça.
�V. 7. Myrrha et áloe et cásia ómnia vestiménta tua, � e �V. 7. De mirra, aloés e cássia são os perfumes de vossas
dómibus ebúrneis chordæ delectavérunt te. A.
� Di- vestes; � desde os palácios de marfim, os instrumen-
lexísti iustítiam. tos de corda vos alegram. A.� Amastes a justiça.
�V. 8. Pro pátribus tuis erunt tibi fílii; � constítues eos �V. 8. Na linhagem de vossos pais vos sucederão vossos
príncipes super omnem terram. A. � Dilexísti iustí- filhos, � deles fareis príncipes sobre toda a terra.
tiam. A.
� Amastes a justiça.
V
� . 9. Memor ero nóminis tui � in omni generatióne et V
� . 9. Eu comemorarei o vosso nome � de geração em gera-
generatióne. A.
� Dilexísti iustítiam. ção. A.
� Amastes a justiça.
75
76 Tríduo Pascal
vii c
� �� � � � � � � � � �� � � � � � vii c
� �� � � � � � � � �� � � � �
N os autem � glo-ri- á-ri opór- tet in cru- N ós, po- rém, � nos glo- ri- a- re- mos na
� � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � �
ce Dómi-ni nostri Ie-su Chris-ti. cruz de Nosso Senhor Je-sus Cristo.
�� ��
� �� ���� � � � � � � ��� � � � � � �� � � � � � � ���
�V. 1. De- us mi- se- ra- á- tur nostri, et be- ne- dí- cat V
� . 1. Que Deus tenha pi- e-da-de de nós e nos a- ben-
��� �
� � ��� �� �
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
no- bis; � il-lúmi-net vultum su- um super nos. ço- e; � Que fa-ça brilhar sobre nós a su- a fa-
� �
� �� � � � � � � � � � � �� � � �� �� � � � � � � � � � � � ��
A.
� Nos autem. Flexa: gen- tes, � ce. A.
� Nós, po-rém. Flexa: nações, �
�V. 2. Ut cognoscátur in terra via tua, � in ómnibus génti- �V. 2. Para que se reconheça na terra o vosso caminho,
bus salutáre tuum. A.� Nos autem. � e, em todas as nações, a vossa salvação. A.
� Nós,
porém.
�V. 3. Confiteántur tibi pópuli, Deus; � confiteántur tibi �V. 3. Que os povos vos louvem, ó Deus, � que vos louvem
pópuli omnes. A.� Nos autem. todos os povos. A.� Nós, porém.
V
� . 4. Læténtur et exsúltent gentes, � quóniam iúdicas V
� . 4. Alegrem-se e exultem as nações, � pois vós julgais
pópulos in æquitáte � et gentes in terra dírigis. os povos com justiça, � e as nações na terra vós
A.
� Nos autem. governais. A.
� Nós, porém.
V
� . 5. Confiteántur tibi pópuli, Deus; � confiteántur tibi V
� . 5. Que os povos vos louvem, ó Deus, � que vos louvem
pópuli omnes. A.� Nos autem. todos os povos. A.� Nós, porém.
�V. 7. Benedícat nos Deus, � et métuant eum omnes fines �V. 7. Que Deus nos abençoe � e o temam todos os confins
terræ. A.
� Nos autem. da terra. A.
� Nós, porém.
Missa da Ceia do Senhor 77
Salmo Responsorial I D�
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� V
� . Sl 23(22)
� � �
�V. 1. Dómi- nus páscit me � et ni- hil mi- hi dé- e- �V. 1. O Senhor é meu pastor, � na-da me fal-
� � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � � � � � �
rit. R.
� In lo-co páscu- æ i-bi me collo-cá-vit. ta. R.
� Em pasta- gens verde- jantes faz- me dei-
� �� � �
tar.
� �
� �� � � ����� � � � � ��� � � � � � � �� � � � ��� � ��
�V. 2. Super aquas qui- é- tis edú- xit me, � á- nimam �V. 2. Pa- ra águas repousantes me conduz, � e
� �
� � � � � � �� � � � � � � ��
� �
� � � � � � � � � �� � � � � � �
me- am re-fé- cit. R.
� In lo-co páscu- æ. re-conforta minha al- ma. R.
� Em pasta-gens ver-
� � � � ��
de- jantes.
V
� . 4. Nam et si ambulávero in valle umbræ mortis, non V
� . 4. Mesmo se eu tiver de andar por um vale de som-
timébo mala, � quóniam tu �mecum es. R.
� In loco bra mortal, não temerei os males, � porque estais
páscuæ. comigo. R.
� Em pastagens verdejantes.
V
� . 5. Virga tua et báculus tuus, � ipsa me consolá �ta �V. 5. O vosso bordão e o vosso cajado, � são eles que me
sunt. R.
� In loco páscuæ. confortam. R.
� Em pastagens verdejantes.
V
� . 6. Parásti in conspéctu meo mensam � advérsus eos, V
� . 6. Diante de mim preparais a mesa � em frente dos que
qui tríbulant me. R.
� In loco páscuæ. me afligem. R.
� Em pastagens verdejantes.
�V. 7. Impinguásti in óleo caput meum, � et calix meus �V. 7. Com óleo me ungis a cabeça � e meu cálice transbor-
redúndat. R.
� In loco páscuæ. da. R.
� Em pastagens verdejantes.
�V. 8. Etenim benígnitas et misericórdia subsequéntur me �V. 8. Pois a bondade e a misericórdia me seguirão � todos
� ómnibus diébus vitæ meæ. R. � In loco páscuæ. os dias de minha vida. R.
� Em pastagens verdejantes.
V
� . 9. Et inhabitábo in domo Dómini � in longitúdinem V
� . 9. E habitarei na casa do Senhor � por dias sem fim.
diérum. R.
� In loco páscuæ. R.
� Em pastagens verdejantes.
78 Tríduo Pascal
Salmo Responsorial II E 5
� � � � V
� . Sl 145(144),1a.3.4.9.15.17.19–21
� � � � � � � �
�
� ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
�V. 1. Exsaltábo te, � De- us me- us rex. R.
� Et be- �V. 1. Eu vos e- xaltarei, � meu Deus e rei.
� � � � � � ��
� � �� � � � � � � � � � ��
ne-dí- cam nómi-ni tu- am. R.
� E bendi- rei o vosso nome.
� � �
� � � � � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � � �� � � � ��
V
� . 2. Magnus Dómi- nus et laudá- bi- lis ni- mis, � V
� . 2. Grande é o Senhor e mui- to digno de lou-
� � �
�� � �� ���� � � � � � �
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
et magni-tú-di-nis e-ius non est inves-ti- gá-ti- o. vor, � não se pode calcu-lar su- a grande- za.
� � � � �� � � � � ��
� � �
R.
� Et be-ne-dí- cam. R.
� E bendi- rei.
�V. 3. Generátio generatióni laudábit ópera tua, � et po- �V. 3. Uma geração apregoa à outra as vossas obras, � anun-
téntiam tuam pronuntiábunt. R. � Et benedícam. ciando o vosso poder. R.
� E bendirei.
V
� . 4. Suávis Dóminus univérsis, � et miseratiónes eius V
� . 4. O Senhor é bom para com todos, � e sua compaixão
super ómnia ópera eius. R.
� Et benedícam. se estende a todas as suas criaturas. R.
� E bendirei.
V
� . 5. Oculi ómnium in te sperant, � et tu das illis escam V
� . 5. Os olhos de todos em vós esperam, � e vós lhes dais
in témpore opportúno. R.
� Et benedícam. alimento no tempo oportuno. R. � E bendirei.
�V. 7. Iustus Dóminus in ómnibus viis suis � et sanctus in �V. 7. O Senhor é justo em todos os seus caminhos, � e
ómnibus opéribus suis. R.
� Et benedícam. santo em todas as suas obras. R.
� E bendirei.
V
� . 8. Voluntátem timéntium se fáciet � et deprecatiónem V
� . 8. Ele fará a vontade dos que o temem, � atenderá a
eórum exáudiet. R.
� Et benedícam. sua súplica. R.
� E bendirei.
�V. 10. Laudatiónem Dómini loquétur os meum, � et be- �V. 10. Cante minha boca o louvor do Senhor, � e toda
nedícat omnis caro nómini sancto eius ’ in sǽculum carne bendiga ao seu nome santo pelos séculos dos
et in sǽculum sǽculi. R.
� Et benedícam. séculos. R.
� E bendirei.
Missa da Ceia do Senhor 79
80 Tríduo Pascal
Lava-Pés
A.
� Cantus ID 003688 cf. Jo 13,34
V
� . Sl 119(118),1.15.32.40.45.47.97.103.105.129
iii a �� � � �� � � � � � �� �� iii a �� � � � � � � � � � � ��
M andá-tum novum do vo-bis: � ut di- li-gá- E u vos dou um no-vo mandamento: � que
��
�� � � �
Senhor.
�
� � � �� � �
� � � �
� �� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
�V. 1. Be- á- ti imma- cu- lá- ti in vi- a, � qui ám- �V. 1. Fe- li- zes os íntegros em seu ca- minho, �
� � � � � �
� � � � � � � � � � � ��
�
� � � �� � �� � � � �� � � �
bu- lant in le- ge Dómi- ni. A.
� Mandá- tum novum os que andam na lei do Senhor. A.
� Eu vos
� � � � �� � � � � � � � � � ��
do vo-bis. dou um no-vo mandamento.
�V. 2. In mandátis tuis exercébor � et considerábo vias �V. 2. Quero meditar nos vossos preceitos, � considerando
tuas. A.
� Mandátum novum do vobis. os vossos caminhos. A.
� Eu vos dou um novo man-
damento.
�V. 3. Viam mandatorum tuórum curram, � quia dilatásti �V. 3. Correrei pelo caminho dos vossos mandamentos; �
cor meum. A.
� Mandátum novum do vobis. pois dilatastes o meu coração. A.
� Eu vos dou um
novo mandamento.
V
� . 4. Ecce concupívi mandáta tua; � in iustítia tua vivífica V
� . 4. Desejo vossos preceitos; � na vossa justiça, fazei-me
me. A.� Mandátum novum do vobis. viver. A.
� Eu vos dou um novo mandamento.
V
� . 5. Et ambulábo in latitúdine, � quia mandáta tua ex- V
� . 5. Andarei por um caminho espaçoso, � pois procura-
quisívi. A.
� Mandátum novum do vobis. rei vossos preceitos. A.
� Eu vos dou um novo man-
damento.
�V. 7. Quómodo diléxi legem tuam, Dómine; � tota die �V. 7. Como eu amo a vossa lei, Senhor: � eu a medito o
meditátio mea est. A.
� Mandátum novum do vobis. dia inteiro. A.
� Eu vos dou um novo mandamento.
V
� . 8. Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, � super mel V
� . 8. Quão doces ao meu paladar são as vossas promessas,
Missa da Ceia do Senhor 81
ori meo. A.
� Mandátum novum do vobis. � mais que o mel para a minha boca. A.
� Eu vos dou
um novo mandamento.
V
� . 9. Lucérna pédibus meis verbum tuum � et lumen V
� . 9. Lâmpada para os meus pés é a vossa palavra, � e luz
sémitis meis. A.
� Mandátum novum do vobis. para as minhas veredas. A.
� Eu vos dou um novo
mandamento.
Ofertório
Missal Romano, 2ª Edição Típica (CNBB)
vi � � � � � � �� � � � � � � � � � � � vi � � � � � � � �� � � � � � � �
U - bi cá- ri- tas est ve- ra, De- us i- bi est. O nde o amor e a ca- ri- da- de, Deus a- í
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � �
�V. Congre- gá- vit nos in u- num Chris- ti amor. está. V
� . Congregou- nos num só corpo, o amor
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � �
�V. Exsultémus et in ip- so iucundémur. �V. Ti- de Cristo. V
� . Exultemos, pois, e ne- le ju- bi-
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �� � � � � � �� � � � ��
�
me- ámus, et amé-mus De- um vi-vum. V
� . Et ex cor- lemos. �V. Ao Deus vi- vo nós tema- mos, mas a-
� � � � � � � � � � �� � � � � �� � � � � � � � � � � �
� �
de di- li- ga-mus nos sin- ce- ro memos. V
� . E, since-ros, uns aos outros, nos quei-
� � � �� �
ra- mos.
� � � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � � � ��� � � � � � � � � � � �
A.
� Ubi cá- ri- tas est ve- ra, De- us i-bi est. V
� . Si- A.
� Onde o amor e a ca- ri-da- de, Deus a- í está.
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
mul ergo cum in u-num congre-gámur: �V. Ne nos �V. Todos juntos, num só corpo congre- gados:
� � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � ��
mente di- vi-dá-mur, ca-ve- ámus. V
� . Cessent iúrgi- �V. Pe-la mente não se- ja-mos se-pa-rados! �V. Ces-
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � ��
� �
a ma- líg- na, cessent li- tes. �V. Et in mé- di- o sem lu- tas, cessem ri- xas, dissensões, �V. Mas es-
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � �
� �
nostri sit Christus De- us. te- ja em nosso mei- o Cristo Deus.
Missa da Ceia do Senhor 83
� � � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � � � ��� � � � � � � � � � � �
A.
� Ubi cá- ri- tas est ve- ra, De- us i-bi est. V
� . Si- A.
� Onde o amor e a ca- ri-da- de, Deus a- í está.
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
mul quoque cum be- á- tis vi- de- ámus V
� . Glo- �V. Junto um di- a, com os e- lei- tos, nós ve- jamos
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
ri- ánter vul-tum tu- um, Christe De- us: V
� . Gáu- �V. Vossa fa- ce glo- ri- o- sa, Cristo Deus: �V. A-
�� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� ��
di- um, quod est imménsum, atque probum, �V. legri- a que é i-men-sa, que enche os céus: �V. Ver
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � �
� �
Sæcu-la per infi- ní- ta sæcu- ló- rum. por toda a e-terni-da- de Cristo Deus.
84 Tríduo Pascal
Comunhão
A.
� Cantus ID 001754 cf. Sl 116,13(115,4)
�V. Sl 116,10.13–19(115,1.4–10)
ii D
� �� � � � � � � � � � � �� �� ii D
� � �� � � � � � � � � �� � � �
C á- li-cem � sa-lu- tá- ris accí-pi- am, et no- O cá- li- ce � da salvação ergue- rei,
� � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
men Dó-mi-ni invo-cábo. e o nome do Senhor invo-ca-rei.
� �
� � � � ��� � �� � � � �� � � � � � � � � � ��� � ��
V
� . 1. Cré- di- di, ét- i- am cum locú- tus sum: � “E- V
� . 1. Acre- di- tei, mesmo quando dis- se: � “Fui
� �
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
go autem humi- li- á-tus sum ni- mis”. A. � Cá- li- por demais humi lha- do”. A. � O cá- li-ce. Flexa:
� �
� � �� � � � � � � �� � � � � � � � � ��
cem Flexa: me- a: � grilhões: �
�V. 2. Quid retríbuam Dómino � pro ómnibus, quae re- �V. 2. Que retribuirei ao Senhor, � por todos os benefícios
tríbuit mihi? A.
� Cálicem. que ele me fez? A.� O cálice.
�V. 3. Vota mea Dómino reddam � coram omni pópulo �V. 3. Cumprirei ao Senhor minhas promessas � diante de
eius. A.
� Cálicem. todo o seu povo. A.
� O cálice.
V
� . 4. Pretiósa in conspéctu Dómini � mors sanctórum V
� . 4. É de alto preço, aos olhos do Senhor, � a morte dos
eius. A.
� Cálicem. seus fiéis. A.
� O cálice.
V
� . 5. O Dómine, ego servus tuus, � ego servus tuus et V
� . 5. Ó Senhor, eu sou vosso servo, � vosso servo, e filho
fílius ancíllæ tuæ. A.
� Cálicem. de vossa serva. A.
� O cálice.
�V. 6. Dirupísti víncula mea: � tibi sacrificábo hóstiam V� . 6. Quebrastes os meus grilhões: � vou oferecer-vos o
laudis � et nomen Dómini ininvocábo. A. � Cálicem. sacrifício de louvor � e invocarei o nome do Senhor.
A.
� O cálice.
�V. 7. Vota mea Dómino reddam � coram omni pópulo �V. 7. Cumprirei ao Senhor minhas promessas � diante de
eius. A.
� Cálicem. todo o seu povo. A.
� O cálice.
V
� . 8. In átriis domus Dómini, � in médio tui, Ierúsalem. V
� . 8. Nos átrios da Casa do Senhor, � no meio de ti, Je-
A.
� Cálicem. rusalém! A.
� O cálice.
Missa da Ceia do Senhor 85
� � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �
� �
um, Sangui-nísque pre- ti- ó-si, Quem in mundi amor. Pois o pre-ço deste mundo foi o Sangue
� �� � � � � � �� � � ���� � � � � � � � ��� � � � � ��
� � � � � �
pré- ti- um Fructus ventris ge- ne- ró- si Rex effú- dit re-dentor re-ce-bi-do de Ma-ri- a que nos deu o
�� ��
� � �� � � � �� �
génti- um. Sal-vador.
� � � � � � � � � � �� � � � � ��� � � ��
� � �� � � � �
�V. 2. No- bis da- tus, no- bis na- tus Ex intácta Vír- V
� . 2. Veio ao mundo por Ma-ri- a. Foi por nós que E-
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �
�
gi- ne, Et in mundo conversá- tus, Sparso verbi le nasceu. Ensinou su- a doutri-na, com os ho-
� �� � � � � ��� � �� ��� �� � � � � � �� � � � � ��
� � � � � � �
sémi-ne, Su- i mo-ras inco-lá-tus Mi-ro clau-sit ór- mens convi-veu. No fi-nal de su- a vi-da um pre-
� �� ���
� � �� � � � �� �
di-ne. sente E- le nos deu.
� � � � � � � � � � � � � �� � � ��
� � ���� � � �� ��� � �
�V. 3. In suprémæ nocte coenæ, Re-cúmbens cum frá- V
� . 3. Observando a lei mo-sai-ca, se re- uniu com os
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �
� �
tri-bus, Observá-ta le-ge ple-ne Ci-bis in le-gá- li- irmãos. E- ra noi- te: despe- di- da. Numa cei- a,
86 Tríduo Pascal
�� � � � ���� � � � �� � � � � � � � �� � � � �� ��
� � �� � � �
bus, Ci-bum turbæ du- odénæ Se dat su- is má-ni- re- feição, deu- se aos doze em a- limento pe- las Su-
� �� �� �
� � � � �� �
bus. as próprias mãos.
� � � � � � � � � � � � � � � � � �
� � �� � � � � ��� � � �
�V. 4. Verbum ca- ro, pa-nem ve-rum Verbo carmen éf- V
� . 4. A pa- lavra do Deus vi- vo transformou o vi-
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �
fi- cit: Fitque sanguis Chri- sti me- rum, Et si sen- nho e o pão no seu Sangue e no seu Corpo pa-
�� � � � � � � � � � � � �� �� � � � � � �� � � � � � ��
� � � � � �
sus dé- fi- cit, Ad firmándum cor sincé- rum So- la ra nossa salvação. O mi- lagre nós não vemos, bas-
� � � � �� � � � � � ��
�� � � � �
fi-des súf-fi-cit. ta a fé no co- ração.
Repetem-se os versos acima, ou cantam-se outros hinos eucarísticos, durante a procissão, se
necessário. Após a chegada ao altar da reposição, canta-se os dois últimos versos do hino, a
seguir:
� � � � � � � �� � � �� � � � � � � �� � � � ��
� � �� � �� �
V
� . 5. Tantum ergo Sacraméntum Ve-ne-rémur cérnu- V
� . 5. Tão subli- me Sacramento ado- remos neste al-
� � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
� �
i: Et antíquum do-cuméntum No-vo ce-dat rí- tar, pois o Anti-go Testamento deu ao no-vo seu
��� � � � � � � � � � �� �� �� � � � � � � � � � � � ���
� � � �
tu- i: Præstet fi- des suppleméntum Sénsu- um de- lu- gar. Venha a fé, por suplemento, os senti- dos
�� ��
� � �� � � � �� �
féctu- i. comple-tar.
Missa da Ceia do Senhor 87
� � � � � � � ���� � � � � � �� � ���
���� � � � ��� � � �
�V. 6. Ge- ni- tó- ri, Ge- ni- tóque Laus et ju- bi- lá- ti- �V. 6. Ao e-terno Pai cantemos e a Je-sus, o Salva-
� � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �
� �
o, Sa- lus, honor virtus quoque Sit et be- ne- dor. Ao Espí- rito e-xaltemos, na Trindade e-terno a-
� �� � � � � � � � � � � � �� �� � � � � � � � � �� �� �
� � � � � �
dícti- o: Pro-ce-dénti ab utróque Compar sit lau- mor. Ao Deus uno e tri- no demos a a- legri- a do
�� �
� � �� � � �� � � �� � � ��
dá- ti- o. A- men. louvor. A- mém.
88 Tríduo Pascal
� � V
� . Sl 31(30),2.6.12ab.13.15–17
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
�V. 1. In manus tu- as, Dómi- ne. R.
� Comméndo �V. 1. Em vossas mãos, Se- nhor. R.
� Entre- go
� � � � � � �� � �� � � � � � �
�
spí- ri- tum me- um. meu espí- ri-to.
� � � �
� � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
V� . 2. Re- demí- sti nos, Dómi- ne � De- us ve- ir- V� . 2. Vós me- resga- tastes, Senhor, � Deus fi-
� �
� � � � �� � � � �� � � � � �� � � � ��
tá-tis. R.
� Comméndo. el. R.
� Entre-go.
� � � � � � ��� � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � �
V� . 3. In te, Dómi-ne, spe-rá-vi, non confúndar in æ- V� . 3. Em vós, Senhor, espe- ro! Não se- ja eu confun-
� � �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
tér- num; � in iustí- ti- a tu- a lí- be- ra me. R.
� di- do e- ternamen- te; � pe- la vossa justi- ça, lí- ber-
�
� � � � �� � � � � �� � � � ��
Comméndo. tai-me! R.
� Entre-go.
V
� . 4. Apud omnes inimícos meos factus sum oppróbri- V � . 4. Tornei-me o opróbrio de todos os meus inimigos,
um, � et vicínis meis valde et timor notis meis. � e para meus vizinhos e conhecidos fui causa de
R.
� Comméndo. horror. R.
� Entrego.
V
� . 5. Oblivióni a corde datus sum tamquam mórtuus; V
� . 5. Fui entregue ao esquecimento, como um morto, �
� factus sum tamquam vas pérditum. R.� Com- tornei-me como um vaso quebrado. R.� Entrego.
méndo.
�V. 6. Ego autem in te sperávi, Dómine; � dixi: “Deus V� . 6. Quanto a mim, espero em vós, Senhor; � eu disse:
meus es tu, in mánibus tuis sortes meæ”. R.
� Com- “Vós sois o meu Deus, em vossas mãos está a minha
méndo. sorte.” R.
� Entrego.
�V. 7. Eripe me de manu inimicórum meórum � et a per- �V. 7. Livrai-me da mão dos meus inimigos � e dos que
sequéntibus me. R.
� Comméndo. me perseguem. R.
� Entrego.
Sexta-feira da Paixão do Senhor 89
�V. 8. Illústra fáciem tuam super servum tuum, � salvum �V. 8. Iluminai a vossa face sobre o vosso servo, � salvai-me
me fac in misericórdia tua. R.
� Comméndo. pela vossa misericórdia. R.� Entrego.
90 Tríduo Pascal
Salmo Responsorial II C 2 g
� � �V. Sl 43(42)
� �� � ��� � � �� � � � �� � � � � � ��� � � �� � � � ��
�V. 1. Spe-ra in De- o, � quó-ni- am adhuc confi- �V. 1. Espe- ra em Deus, � pois a- inda o louva-
� �
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
� �
tébor il-li. R.
� Sa-lu-tá-re vultus me- i, De- us rei. R.
� E-le é minha salvação e meu Deus.
� � � ��
me- us.
�V. 2. Iúdica me, Deus, ’ et discérne causam meam de �V. 2. Fazei-me justiça, ó Deus, ’ e defendei minha causa
gente non sancta; � ab hómine iníquo et dolóso contra gente impiedosa � ab hómine iníquo et do-
érue me. R.
� Salutáre. lóso érue me. R.
� Ele é.
�V. 3. Quia tu es Deus refúgii mei; ’ quare me reppulísti, �V. 3. Pois vós, ó Deus, sois a minha fortaleza! ’ Por que
� et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus? me rejeitastes? � Por que ando triste, enquanto me
R.
� Salutáre. aflige o inimigo? R.
� Ele é.
V
� . 5. Et introíbo ad altáre Dei, � ad Deum lætítiæ exsul- V
� . 5. E eu entrarei até o altar de Deus, � ao Deus da minha
tatiónis meæ. R.
� Salutáre. alegria e minha exultação. R. � Ele é.
� � �� � � � � � � �� � � �� � � �� � � � � � � � �� �� ��
Sacerdos Sacerdote
�V. Ecce lignum Cru-cis, in quo sa-lus mundi pe- �V. Eis o lenho da Cruz, do qual pendeu a salvação
� � � �� � � � � ��
Omnes Todos
� � � � � � � �� �� � � � � � � �
péndit. R.
� Ve-ní-te, ado-rémus. do mundo. R.
� Vinde, ado-remos.
92 Tríduo Pascal
iv A
���� �� � � ���� � � �� iv A
� � � � � � � � � �� �� � � � ��
P ópu-le me- us � quid fe- ci ti-bi? aut quid P o- vo meu � que te fiz eu? Em que te
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � �
mo-léstus fu- i? respónde mi-hi. contris-tei? responde-me.
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 1. E-go propter te fla-gel-lá-vit Ægýptum cum pri- �V. 1. Eu, por amor de ti, fla-ge-lei o E-gi-to com os
�
� �
� � �� � �
� � � ��� �� � � � �� � � �� � �� �� � ��
mo- gé- ni- tis su- is: � et tu me flagellátum tradi- seus pri mo-gê-ni-tos; � e tu entre-gaste-me à morte
� � �
� � � � �� � � � � � �� � � � � �
� � � � �� � � �� � �
dí- sti. A.
� Pópu-le me- us. depois de me fla-ge- la- res! A.
� Po-vo meu.
�V. 2. Ego edúxi te de Ægýpto, demérso Pharaóne in mare �V. 2. Eu tirei-te do Egito, submergi a Faraó no Mar Ver-
Rubrum: � et tu me tradidísti princípibus sacerdó- melho; � e tu entregaste-me aos príncipes dos sa-
tum. A.
� Pópule meus. cerdotes! A.� Povo meu.
�V. 3. Ego ante te apérui mare: � et tu aperuísti láncea �V. 3. Eu à tua frente abri o mar; � e tu abriste-me com a
latus meum. A.� Pópule meus. lança o cora ção! A.
� Povo meu.
V
� . 4. Ego ante te præívi in colúmna nubis: � et tu me V
� . 4. Eu fui adiante de ti numa coluna de nuvem; � e tu
duxísti ad prætórium Piláti. A.
� Pópule meus. conduziste-me ao pretório de Pilatos! A.
� Povo meu.
V
� . 5. Ego te pavi manna per desértum: � et tu me cecidísti V
� . 5. Eu alimentei-te com o maná no deserto: � e tu
álapis et flagéllis. A.
� Pópule meus. feriste-me com bofetadas e açoites! A.
� Povo meu.
�V. 7. Ego propter te Chananæórum reges percússi: � et tu �V. 7. Eu, por amor de ti, feri os reis de Canaã; � e tu feriste-
percussísti arúndine caput meum. A.
� Pópule meus. me a cabeça com a cana! A. � Povo meu.
V
� . 8. Ego dedi tibi sceptrum regále: � et tu dedísti cápiti V
� . 8. Eu dei-te o cetro real; � e tu colocaste-me na cabeça
meo spíneam corónam. A. � Pópule meus. uma coroa de espinhos! A. � Povo meu.
iv E � � �� � � � � �� � � � � iv E � � � � � � � � �� � � � � �
� � �
C ru- cem tu- am � ado- rámus, Dó- mi- ne: V ossa cruz � ado-ramos, Se- nhor: e a vossa
� � � � � ���� �� � � � � �� �� � � � � � � � � � � �� � ��
� � �
et sanctam ressu- recti- ónem tu- am laudámus et santa ressurreição louvamos e glo- ri- fi- camos:
��� � � � � � � � �� � � � � �
� � � � �
� � �� �� � � � � � � �� �� �� � � � �
glo- ri- fi-cámus: ecce e-nim propter lignum ve- pois foi por este madei- ro que vei- o a a- legri-
� � � � � � � � � �� �
�� � � � � � � � � � � � � � � ��
nit gáudi- um in u-ni- vérso mundo. a para o mundo intei-ro.
� �� ���� � � � � � � �� �� � � � � � �� � � � � � � � ��
�V. De- us mi- se- re- á- tur nostri, et be- ne- dí- cat no- �V. Que Deus tenha pi- e-da-de de nós e nos a-ben-
�� �� � � � � � �� �� � � �� ��� � � �� � � � � � � �� ����
bis: � il- lúmi- net vultum su- um super nos, et mi- ço- e; � que fa-ça brilhar sobre nós a su- a fa-ce e
� � � � � � �� � � � � � � � �� � �
� � � � � �� � � � �� � �
se-re- á- tur nostri. A.
� Cru-cem tu- am. tenha compaixão de nós. A.
� Vossa cruz.
Comunhão
Enquanto é trazido o Santíssimo Sacramento para o altar, todos silenciam-se. Durante a
distribuição da sagrada Comunhão, pode-se cantar um cântico apropriado.
94 Tríduo Pascal
� � � � � � � � � � � � ��� �� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� �� � � � �
A l- le- lú- ia, Alle- lú- ia, Alle- lú- ia. A.
� A - le- lu- ia, A- le- lu- ia, A- le- lu- ia. A.
�
� � � � � �� � � � � � � �� �
Alle-lú-ia. A-le-lu-ia.
� �
� � �� � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � ���� ��� � �
V
� . 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- nus � V
� . 1. Dai gra-ças ao Senhor porque e-le é bom: �
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� �
quó- ni- am in sǽcu- lum mi- se- ri- córdi- a e- ius. su- a mi- se- ri- córdia é pa- ra sempre. R. A- le-
� � � ��� �� � � � � �� � � �
R. Alle- lú- ia. lu- ia.
�V. 2. Dicat nunc Israel, quóniam bonus, � quóniam in �V. 2. Diga agora Israel: � “Sua misericórdia é para sem-
sǽculum misericórdia eius. R.
� Allelúia. pre”. R.
� Aleluia.
�V. 3. Dicat nunc domus Aaron, � quóniam in sǽculum �V. 3. Diga agora a casa de Aarão: � “Sua misericórdia é
misericórdia eius. R.
� Allelúia. para sempre”. R.� Aleluia.
V
� . 4. Dicant nunc, qui timent Dóminum, � quóniam in V
� . 4. Digam agora os que temem o Senhor: � “Sua mise-
sǽculum misericórdia eius. R.
� Allelúia. ricórdia é para sempre”. R.
� Aleluia.
Vigília Pascal na Noite Santa 95
� � � � � � � � �� �� � � �� � � �� � � � � � � � � � � � � �
K ý- ri- e, e- lé- i- son. bis Christe, e- le- i- S enhor, tende pi- e-da-de de nós. bis Cristo,
� � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
son. bis Ký-ri- e, e-lé- i-son. bis tende pi- e- da- de de nós. bis Senhor, tende pi- e-
� � � � � �� �
da-de de nós. bis
� � �
� �
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� �� ��
Sancta Ma-rí- a, Ma-ter De- i, R.
� Ora pro no- Santa Ma- ri- a, Mãe de Deus, R.
� Rogai por
�
� � �� � �� � �
bis. nós.
Sancte Míchael, R.
� ora pro nobis. São Miguel, R.
� rogai por nós.
Sancte Ioseph, R.
� ora pro nobis. São José, R.
� rogai por nós.
Sancte Andréa, R.
� ora pro nobis. Santo André, R.
� rogai por nós.
Sancte Ioánnes, R.
� ora pro nobis. São João, R.
� rogai por nós.
Sancte Stéphane, R.
� ora pro nobis. Santo Estêvão, R.
� rogai por nós.
Sancte Laurénti, R.
� ora pro nobis. São Lourenço, R.
� rogai por nós.
Sancta Agnes, R.
� ora pro nobis. Santa Inês, R.
� rogai por nós.
Sancte Gregóri, R.
� ora pro nobis. São Gregório, R.
� rogai por nós.
Sancte Augustíne, R.
� ora pro nobis. Santo Agostinho, R.
� rogai por nós.
Sancte Athanási, R.
� ora pro nobis. Santo Atanásio, R.
� rogai por nós.
96 Tríduo Pascal
Sancte Basíli, R.
� ora pro nobis. São Basílio, R.
� rogai por nós.
Sancte Martíne, R.
� ora pro nobis. São Martinho, R.
� rogai por nós.
Sancte Benedícte, R.
� ora pro nobis. São Bento, R.
� rogai por nós.
� �
� � � � � � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � �� �
� �
Pro-pí- ti- us e- sto, R.
� lí-be-ra nos, Dómi-ne. Se-de-nos pro-pí- cio, R.
� ou-vi-nos, Senhor.
Ab omni malo, R.
� líbera nos, Dómine. Para que nos livreis de todo mal, R.
� ouvi-nos, Se-
nhor.
Ab omni peccáto, R.
� líbera nos, Dómine. Para que nos livreis de todo pecado, R.
� ouvi-nos,
Senhor.
A morte perpétua, R.
� líbera nos, Dómine. Para que nos livreis da morte eterna, R.
� ouvi-nos,
Senhor.
� � ��
�
� � � �� � � � � � � � �� � �
� � � � � � � � �� � � � ��
Pecca-tó-res, R.
� te ro-gámus, audi nos. Ape- sar de nossos pe- cados, R.
� ou- vi- nos, Se-
� � �� �
nhor.
Se houver batismo: Ut hos eléctos per grátiam Se houver batismo: Para que vos digneis dar a
Baptísmi regeneráre dignéris, R.
� te rogámus, audi nova vida aos que chamastes ao batismo, R.
� ouvi-
nos. nos, Senhor.
Se não houver batismo: Ut hunc fontem, rege- Se não houver batismo: Para que santifiqueis
Vigília Pascal na Noite Santa 97
nerándis tibi fíliis, ’ grátia tua sanctificáre dignéris, com a vossa graça esta água, ’ onde renascerão os
R.
� te rogámus, audi nos. vossos filhos, R.
� ouvi-nos, Senhor.
� � � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � ��
Christe, audi nos. bis Christe, exáudi nos. bis Cristo, ouvi-nos. bis Cristo, a-tendei-nos. bis
98 Tríduo Pascal
ia 3 � � � � � �� � � �� ia 3 � � � � � � � � � � ��
� �
F � ��
ontes � et ómni- a quæ mo- véntur in a- F � � �
ontes � e tu- do que se mo- ve nas águas,
� �� � � � � �� � � ��
� � � � �� �� � � � � � � � � �� �
quis, hymnum dí-ci-te De- o, al-le- lú-ia. cantai um hi-no a Deus, a- le- lu-ia.
� �
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
�V. Be- ne- dí- ci- te, ómni- a ópe- ra Dómi- ni, Dómi- �V. Bendi- zei ao Senhor, todas as obras do Se-
�
�� � � �� � �� � ��� �� � ��� � ��� � � �� � �� � � �� �� ��
no; � laudá- te et super- ex- altá- te e- um in sǽcu- nhor; � louvai- o e super- e- xaltai- o pe- los sé-
� � �� � �� � � � �� � ��
� �
la. V
� . Fontes. cu-los! �V. Fontes.
Vigília Pascal na Noite Santa 99
Ofertório
A.
� Cantus ID 002005 cf. Sl 118(117),15–16
V
� . Sl 118(117),21–23.27bc
viii c
���� � � � � �� �� � � �� viii c
� � � � � � � � � � � � � ��
D éxte- ra Dómi- ni � fe- cit virtú- tem: déx- A mão di- rei- ta do Senhor � fez ma- ra- vi-
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � � � � � � ��
te- ra Dómi-ni ex-altá-vit me, al-le-lú-ia. lhas: a mão di- rei- ta do Senhor le- vantou-me, a-
� � � � �� �
le-lu-ia.
� �
�
� � ��� �� � �� �� � � �� � � � � � � � � � � �� �� �
�V. 1. Confi- tébor ti- bi, quó- ni- am exaudí- sti me � �V. 1. Eu vos dou gra- ças, porque me ouvis- tes �
� �
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
et factus es mi- hi in sa- lú- tem. A.
� Déxte- ra e vos tornastes salvação pa-ra mim. A.
� A mão
� � � � �� � � � � � � � ��
Dómi-ni. di-rei-ta do Senhor.
V
� . 2. Lápidem quem reprobavérunt ædificántes, � hic V
� . 2. A pedra que os construtores rejeitaram � tornou-se
factus est in caput ánguli. A.
� Déxtera Dómini. a pedra angular. A.
� A mão direita do Senhor.
V
� . 4. Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis � usque V
� . 4. Formai a procissão com ramos frondosos � até os
ad córnua altáris. A.
� Déxtera Dómini. chifres nas pontas do altar. A.
� A mão direita do
Senhor.
100 Tríduo Pascal
Comunhão
A.
� Cantus ID 002089 cf. Sl 60(59),12
V
� . Sl 105(104),1bc–11.40–41.43–45
� � � � � � � � � � � � � � �� �
vi F vi F �
� � � � � � � � � � � � � �� �
A l-le-lú-ia, � al-le-lú- ia,� al-le-lú-ia. � A - le-lu-ia, � a-le-lu- ia,� a-le-lu-ia. �
� � �� � � � � ��� � �� � � ��� � � � � � � � � � � �� � � ���
�V. 1. Confi-témi-ni Dómi-no et invo-cá-te nomen e- �V. 1. Rendei gra-ças ao Senhor e invocai o seu no-
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
ius, � annunti- á-te inter gentes ó-pe-ra e- ius. me, � anunci- ai entre os po-vos as su- as o- bras.
� � � � � �� � � � � � ��
A.
� Alle-lú-ia. A.
� Alle-lú-ia.
�V. 2. Cantáte ei et psállite e �i, meditámini in ómnibus �V. 2. Cantai para ele, cantai-lhe salmos, � meditai em
mirabílibus eius. A.
� Allelúia. todas as suas maravilhas. A.
� Aleluia.
�V. 3. Laudámini in nómine sancto eius, � lætétur cor quæ- �V. 3. Gloriai-vos em seu nome santo, � alegre-se o coração
réntium Dóminum. A.� Allelúia. dos que buscam a Deus. A. � Aleluia.
V
� . 4. Quǽrite Dóminum et poténtiam eius, � quǽrite V
� . 4. Procurai o Senhor e o seu poder, � buscai sempre a
fáciem eius semper. A.
� Allelúia. sua face. A.
� Aleluia.
V
� . 5. Mementóte mirabílium eius, quæ fecit, � prodígia V
� . 5. Lembrai-vos das maravilhas que ele fez, � dos seus
eius et iudícia oris eius. A.
� Allelúia. prodígios e dos julgamentos se sua boca. A.
� Aleluia.
�V. 7. Ipse Dóminus Deus noster; � in univérsa terra iudí- �V. 7. Ele é o Senhor, nosso Deus; � seus julgamentos estão
cia eius. A.
� Allelúia. em toda a terra. A.� Aleluia.
V
� . 8. Memor fuit in sǽculum testaménti sui, � verbi, V
� . 8. Ele se lembrou sempre da sua aliança, � da palavra
quod mandávit in mille generatiónes. A.
� Allelúia. que pronunciou para mil gerações. A.
� Aleluia.
�V. 10. Et státuit illud Iacob in præcéptum � et Israel in �V. 10. Ele o comformou para Jacó como um preceito, �
testaméntum ætérnum. A. � Allelúia. para Israel, como aliança eterna. A.
� Aleluia.
�V. 12. Petiérunt, et venit cotúrnix, � et pane cæli saturávit �V. 12. Pediram, e vieram as codornizes; � e com o pão do
eos. A.
� Allelúia. céu os saciou. A.
� Aleluia.
Vigília Pascal na Noite Santa 101
�V. 13. Dirúpit petram, et fluxérunt aquæ, � abiérunt in �V. 13. Fendeu a rocha e brotaram águas, � que escorreram
sicco flúmina. A.
� Allelúia. como rios no deserto. A.
� Aleluia.
V
� . 14. Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, � eléctos V
� . 14. Fez sair seu povo com regozijo, � os seus escolhidos,
suos in lætítia. A.
� Allelúia. com alegria. A.� Aleluia.
V
� . 15. Et dedit illis regiónes géntium, � et labóres populó- V
� . 15. Deu-lhes as terras das nações, � e eles herdaram os
rum possedérunt. A. � Allelúia. frutos do trabalho dos povos. A.
� Aleluia.
V
� . 16. Ut custódiant iustificatiónes eius � et leges eius ser- V
� . 16. Isto, para que guardassem os seus preceitos � e ob-
vent. A.
� Allelúia. servassem suas leis. A.
� Aleluia.
Tempo Pascal
103
104 Tempo Pascal
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
Cantor Cantor
�V. 1. Alle-lú- ia. Hæc di- es quam fe-cit Dómi-nus. �V. 1. A- le- lu- ia. Este é o di- a que o Senhor
�� � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
Schola vel omnes Cantor Grupo ou todos Cantor
� ���� �� � � � � � � � � � �
R.
� Alle- lú- ia. Exsultémus et læ- témur in e- fez. R.
� A-le- lu- ia. Exultemos e a-legremo-
� � �� � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � �� �
Omnes Todos
a. R.
� Alle-lú- ia, al-le- lú-ia. nos ne-le. R.
� A-le-lu- ia, a-le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
V
� . 2. Alle- lú- ia. Lá- pis re- vo- lú- tus est. R.
� Alle- V
� . 2. A- le- lu- ia. Foi ro- la- da a pedra. R.
� A- le-
� � � �� � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � �
lú- ia. Ab ósti- o monuménti. R.
� Alle- lú- ia, lu- ia. Da entra-da do túmu-lo. R.
� A-le-lu- ia,
� � � � � �� � � � � � � �� �
al-le- lú-ia. a-le- lu-ia.
� �������� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 3. Alle-lú- ia. Tu-lé-runt Dómi-num me- um. R.
� V
� . 3. A- le- lu- ia. Rouba- ram o corpo do meu Se-
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � �� � � � � � � � � � �
Alle- lú- ia. Et nésci- o u-bi po-su- é-runt e- um. nhor. R.
� A-le- lu- ia. E não sei onde o co-lo-ca-
� � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � � �� �
R.
� Alle-lú- ia, al-le- lú-ia. ram. R.
� A-le-lu- ia, a-le- lu-ia.
� ���� � � � � � � � �� � � � ������ � � � � � � �� �
V
� . 4. Alle- lú- ia. Quem quaé- ris mú- li- er? R.
� Al- V
� . 4. A- le- lu- ia. A quem pro- cu- ras, mulher?
Domingo de Páscoa da Ressurreição do Senhor 105
� � � � �� � � � � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
le- lú- ia. Vi-véntem cum mórtu- is? R.
� A- le- lu- ia. O Vi- vente, entre os mortos? R.
�
� � � � � � � � � �� �
A-le-lu- ia, a-le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
�V. 5. Alle-lú- ia. Nó- li flé-re, Ma-rí- a. R.
� Alle- lú- �V. 5. A- le- lu- ia. Não cho- res, Ma- ri- a. R.
� A- le-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �
ia. Re-surré-xit Dómi-nus. R.
� Alle-lú- ia, al-le- lu- ia. O Senhor ressuscitou. R.
� A-le-lu- ia, a-
� � � �� � � � � � �� �
lú-ia. le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
�V. 6. Alle-lú- ia. Dic no-bis, Ma-rí- a. R.
� Alle- lú- �V. 6. A-le-lu- ia. Di-ze-nos, Ma-ri- a. R.
� A-le- lu-
� � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � � �
ia. Qui vi- dí- sti in vi- a? R.
� Alle- lú- ia, al- le- ia. O que viste no caminho? R.
� A-le-lu- ia, a-
� � � �� � � � � � �� �
lú-ia. le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
�V. 7. Alle- lú- ia. Angé- li- cos te- stes. R.
� Alle- lú- �V. 7. A- le- lu- ia. Vi angé- li- cas testemunhas. R.
�
� � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � �
ia. Sudá- ri- um et vestes. R.
� Alle- lú- ia, al- le- A-le- lu- ia. O sudário e a mortalha. R.
� A-le-
� � � �� � � � � � � � � �� �
lú-ia. lu- ia, a-le- lu-ia.
106 Tempo Pascal
� �������� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 8. Alle- lú- ia. Surré- xit Christus, spes me- a. V
� . 8. A-le-lu- ia. Cristo, minha espe-rança, re-susci-
� � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � �� � � � � � � � � � �
R.
� Alle- lú- ia. Præ- cé- det su- os in Ga- li- lǽ- am. tou. R.
� A-le- lu- ia. E pre-ce-de os seus discí-pu-
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� �
R.
� Alle-lú- ia, al-le- lú-ia. los na Ga- li-lei- a. R.
� A-le-lu- ia, a-le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
V
� . 9. Alle- lú- ia. Surré- xit de se- púlcro. R.
� Alle- V
� . 9. A-le-lu- ia. Ressurgiu do se-pulcro. R.
� A-le-
� � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � � �
lú- ia. Qui pro no-bis pe-péndit de ligno. R.
� Al- lu- ia. Aque- le que por nós pendeu do madei-
� � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � ��
le-lú- ia, al-le- lú-ia. ro. R.
� A-le-lu- ia, a-le- lu-ia.
Domingo de Páscoa da Ressurreição do Senhor 107
Salmo Responsorial C 3 g
� �
�V. Sl 118(117),1bc.2.4.15b–16a.22–23.26a.27a
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � ��
�
R.
� Hæc di- es quam fe-cit Dómi-nus. é o di- a que o Senhor fez.
� � � �
� �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 2. Di- cat nunc Isra- el, quó- ni- am bo- nus, � �V. 2. Di-ga a-go-ra Isra- el: � “Su- a mi-se-ri-cór-
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � � ��
quó-ni- am in sǽcu-lum mi-se-ri-córdi- a e- ius. dia é pa-ra sempre!” R.
� Este é o di- a.
� � � � ��
R.
� Hæc di- es.
V
� . 4. Déxtera Dómini fecit virtútem! � Déxtera Dómini V
� . 4. A mão direita do Senhor atuou com poder! � A
exaltáta est. R.
� Hæc dies. mão direita do Senhor levantou-se. R.
� Este é o dia.
V
� . 6. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. � Deus V
� . 6. Bendito o que vem em nome do Senhor! � O Se-
Dóminus et illúxit nobis. R.
� Hæc dies. nhor é Deus e resplandece para nós. R.
� Este é o
dia.
108 Tempo Pascal
Sequência
Adaptação: Reginaldo Veloso
� � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
� � �
V íctimæ paschá-li laudes � ímmo-lent Chri- Ó cristãos,
�� � � � � �
vinde o-fertai � os louvo-res pas-
� � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
�� � � ��
sti- á-ni. Agnus re-démit o-ves: Christus ínno-cens cais. Já remiu as o-velhas: o i-no-cente por e- las
� ��� � �� � � � � � �
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
� �� � �
Patri re- conci- li- á- vit pecca- tó- res. Mors et vi- ta re-conci- li- ando céus e terra. Vida e morte, ó du-
���� � � � � � � ��� � � � �� �
� � � � � � � �� �� � � � � � ��
du- é- lo confli- xé- re mi- rándo: dux vi- tae mórtu- e-lo, ó comba-te mais be-lo: da vida o Rei mor-
� �� �� � �� � � �� � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � �
� �
reu, mas venceu. Que viste, ó Ma- ri- a, quando ao
us, regnat vi- vus. Dic no- bis Ma- rí- a, quid vi-
� �
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
dí- sti in vi- a? Sepúlcrum Chris- ti vi- véntis, et horto, então, corri- as? A tumba vi do Vi- vente,
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � ��
� � �� � � � �� � � � � � � ��
gló- ri- am vi- di re- surgéntis: Angé- li- cos tes- tes, do Cristo a glória resplendente; Os Anjos eu ou-
� � � � �
� � ��
�sudá-ri- um, � � � � �� �� � �
� � � � � � � � �� � � � � � �
et vestes. Surré- xit Christus spes me- vi e os panos no chão eu vi. Minha espe- rança
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � � � �
a: præ-cé-det su- os in Ga- li- lǽ- am. Scimus Chris- cla- rei- a: Je- sus vai nos ver na Ga- li- lei- a. Cris-
�� � ��� � � � �� � � � � �� ���� ��
���� �� � � � � � � � ��
tum surre-xísse to, eu sei, ressusscitou, eis toda verda-de: e tu, da
a mórtu- is ve-re: tu no-bis, vic-
� � � � � � � �� � � � � � � � � ��
� �
tor Rex, mi-se- ré- re. vida, ó Rei, pi- e-da-de.
Domingo de Páscoa da Ressurreição do Senhor 109
Salmo Aleluiático
V
� . Sl 114,1–8.115,17–18(113,1–8.25–26)
� � � � � � � �� ��
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 1. In éx- i- tu Isra- el de Ægypto, � domus Ia- cob �V. 1. Quando Isra- el sa-iu do E-gi-to, � a ca-sa de
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � ��� � � � �
de pópu-lo bárba-ro. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! Ja-có, de um po-vo de língua estranha. R.
� A-le-
����
� � � �� �
lu-ia, a- le- lu-ia!
� �� � � �� � ���� �� ����� � �� � � � � � � � � � � � � �
� �
V
� . 2. Fac-tus est Iuda sanctu- á-ri- um e-ius, � Isra- el �V. 2. Ju- dá tornou- se o Santu- ário do Senhor, �
� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � ��
� � � � � � � � � � � � � � �
po-téstas e- ius. R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- e Isra- el, o seu domínio. R.
� A- le- lu- ia,
� � ����
� � �� � � � � � �� �
lu-ia! a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � � � � � � � � � �� �
� � � � � � � � � � � � � � � ��� �
�V. 3. Ma-re vi-dit et fu-git, � Iordá-nis convérsus est �V. 3. O mar viu e fugiu, � e o Jordão re-cu- ou.
� � �� � � � � �
� � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
retrórsum. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� �� � �� � � � ���� � � � �� � �� � � � � � � � � � � � � �
� �
�V. 4. Mon-tes salta-vé-runt ut a-rí- e-tes, � et col-les, �V. 4. Os montes salta- ram como carnei- ros, � e as
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � ��
� � � � � � � � � � � � �
sic-ut agni ó-vi- um. R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, co- li- nas, como cordei- ros. R.
� A- le- lu- ia, a-
110 Tempo Pascal
�� �����
� � � �� � � � � �� �
a- le- lu-ia! le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 5. Quid est ti- bi, ma- re, quod fu- gí- sti? � et tu, V � . 5. Que tens, ó mar, pa-ra fu-gi-res? � E tu, Jordão,
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � �
� � � � � � � � � �� �
Iordá-nis, qui- a convérsus es re-tórsum? R.
� A-le-lu- pa-ra re-cu- a-res? R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
���
� � � �� �
ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
� �
V
� . 6. Mon- tes, quod saltástis sic- ut a- rí- e- tes, � et V
� . 6. Ó montes, por que saltais como carnei-ros, � e
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � ��
� � � � � � � � � � � � �
col- les, sic- ut agni ó- vi- um? R.
� A- le- lu- ia, vós, co- li-nas, como cordei-ros? R.
� A-le-lu- ia,
� ���� � ����
� � � � �� � � � � � �� �
a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� �
V
� . 7. A fá-ci- e Dómi-ni, contremísce terra, � a fá-ci- V � . 7. Treme, ó terra, pe-rante a fa-ce do Senhor, �
� � � � �� � � � � �
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
e De- i Ia-cob. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! pe-rante a fa-ce do Deus de Ja-có. R.
� A-le-lu-ia,
��
� � � �� �
a- le- lu-ia!
� ��� �� �� � � �� � � � �� � �� ��� � �� � � � �� � ��
� � �
�V. 8. Qui convértit petram in stagna aquá-rum, � et �V. 8. Que muda a rocha em la-gos, � e o rochedo,
Domingo de Páscoa da Ressurreição do Senhor 111
� � � � � � � � �� � � � � � �� � � � ��������
� � � � � � � � � � � � �
sí- li- cem in fontes aquá- rum. R.
� A- le- lu- ia, em fontes. R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-
� ���� � ��
� � � � �� � � �
a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! ia!
� � �
� � �� � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
�V. 9. Non mórtu- i laudábunt te, Dómi-ne, � neque �V. 9. Não são os mortos que vos louvarão, Se-
� � � � � � � � � � �� � � � � �
� � � ��� � � � � � � � � � � � � � �
omnes qui descéndunt in si- lénti- um. R.
� A- le- lu- nhor, � nem aque- les que descem ao si- lêncio.
��� �
� � � �� � � � � � � � � � �� �
ia, a- le- lu-ia! R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� �� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
� �
�V. 10. Sed nos qui ví- vimus, be- ne- dí- cimus Dómi- �V. 10. Nós, po- rém, que vi- vemos, bendi- zemos ao
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � � � �
no, � ex hoc nunc et usque in sǽcu- lum. R.
� Senhor, � desde a- go- ra e pa- ra sempre.
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
� � � � � � � �
A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
112 Tempo Pascal
Ofertório
A.
� Cantus ID 005139 cf. Sl 76(75),9–10
V
� . Sl 76(75),2–6a
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
súrge-ret in iu-dí-ci- o De- us, al-le-lú-ia. quando le-vantou-se Deus pa-ra julgar, a-le-lu-ia.
��
�
� �
�
� �� � � � � �� �� ��� � �� � � � � � � � � � � �� � � � ��
�
�V. 1. No-tus in Iudǽ- a De-
�
us, � in Isra- el magnum
��
�V. 1. Deus é re-conhe-ci-do em Judá,
� é grande
� � � � ��
� � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � � ��
nomen e- ius. A.
� Terra trému- it. seu nome em Isra- el. A.
� A terra estremeceu.
�V. 2. Et est in Salem tabernáculum eius, � et habitátio �V. 2. Sua tenda está em Salém, � e a sua morada, em Sião.
eius in Sion. A.
� Terra trémuit. A.
� A terra estremeceu.
�V. 3. Ibi confrégit coruscatiónes arcus, � scutum, glá- �V. 3. Ali quebrou as flechas do arco, � o escudo, a espada,
dium et bellum. A.
� Terra trémuit. as armas de guerra. A.
� A terra estremeceu.
V
� . 4. Illúminans tu, Mirábilis, a móntibus direptiónis, � V
� . 4. Vós resplendeis, ó Poderoso, desde montões de des-
spoliáti sunt poténtes corde. A.
� Terra trémuit. pojos. � Os de coração valente foram espoliados.
A.
� A terra estremeceu.
Domingo de Páscoa da Ressurreição do Senhor 113
114 Tempo Pascal
Comunhão I
A.
� Cantus ID 000000 cf. 1Cor 5,7
V
� . Sl 66(65)1b.2.4–6.8–9.16.20
�� � � � � �� � � �� � � � � � � �� �� � ��� � � � � � � � � � � � � � ��
lá- tus Agnus est: í- taque epu- lémur, al- le- lú- ia, ro imodado: por isso, feste- jemos, a- le- lu- ia, a-
��� ��
� � �� � � � �� �
al-le- lú-ia. le- lu-ia.
� �
� � ��� �� � � ��� � � � �� � � � � � � � � � � ��� � � ���
�� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
�V. 1. Iu-bi- lá-te De- o, omnis ter- ra, � psalmum dí-
�V. 1. Aclamai a Deus, ó terra intei- ra, � ento- ai
� � � � � � � � � � � � � �
ci- te gló- ri- æ nómi- nis e- ius, � glo- ri- fi- cá- te salmos à glória do seu nome. � Glo- ri- fi- cai- o
� ��
� � � � � � �� � � � � � � � �� � � � �
� � �� � � � � � � � ��
laudem e- ius. A.
� Pascha nostrum Christus est. em seu louvor. A.
� Nossa Páscoa é Cristo.
�V. 2. Omnis terra adóret te et psallat tibi, � psalmum �V. 2. Toda a terra vos adore e vos cante salmos, � entoe
dicat nómini tuo. A.
� Pascha nostrum Christum salmos ao vosso nome! A.� Nossa Páscoa é Cristo.
est.
�V. 3. Veníte et vidéte ópera Dei, � terríbilis in adinven- �V. 3. Vinde e vede as obras de Deus, � assombroso no
tiónibus super fílios hóminum. A.� Pascha nostrum que faz pelos filhos dos homens. A.
� Nossa Páscoa é
Christum est. Cristo.
V
� . 4. Convértit mare in áridam, � et in flúmine pertransí- V
� . 4. Ele mudou o mar em terra firme, � e os fez atravessar
bunt pede; � ibi lætábimur in ipso. A.� Pascha nos- a pé o rio; � lá nos alegraremos nele. A.
� Nossa Páscoa
trum Christum est. é Cristo.
V
� . 5. Benedícite, gentes, Deum nostrum � et audítam fá- V
� . 5. Bendizei, ó povos, ao nosso Deus, � fazei ouvir em
cite vocem laudis eius. A.
� Pascha nostrum Christum alta voz o seu louvor. A.
� Nossa Páscoa é Cristo.
est.
�V. 7. Veníte, audíte, � et narrábo, omnes, qui timétis �V. 7. Vinde e escutai, � vós todos que temeis a Deus, � e
Domingo de Páscoa da Ressurreição do Senhor 115
�V. 8. Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam �V. 8. Bendito seja Deus, que não rejeitou minha oração �
� et misericórdiam suam a me. A.
� Pascha nostrum e não afastou de mim a sua misericórdia. A.
� Nossa
Christum est. Páscoa é Cristo.
Comunhão II
Ver Vigília Pascal na Noite Santa, página 100.
116 Tempo Pascal
Missa I
Entrada
A.
� Cantus ID 002597 cf. Jo 10,14–15
V
� . Sl 23(22)
� � � � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � �� � � ��� � � ��
� � �
me- as, et pro ó- vi- bus me- is pono á- nimam velhas a-pascento, e pe-las minhas o-velhas dou a
� � � � � � �� �
� � � � � � �� � �� ��
me- am, al-le- lú-ia. minha vi-da, a- le- lu-ia.
�
� � �
� � � �
� �� � � � � � � � � � �
�� � � � � � � � � � � �� �
�V. 1. Dó mi nus pascit me, et ni- hil mi- hi dé- e- �V. 1. O Senhor é meu pastor, na- da me fal- ta: �
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
rit: � in páscu- is vi- rénti- bus me collo- cá- vit. em pasta-gens verde- jantes faz-me dei tar. A.
�
� � � � �� � � � ��
A.
� Ego sum. Eu sou.
�V. 2. Super aquas quiétis edúxit me, � ánimam meam �V. 2. Para águas repousantes me conduz � e reconforta
refécit. A.
� Ego sum. minha alma. A.� Eu sou.
�V. 3. Dedúxit me super sémitas iustítiæ � propter nomen �V. 3. Por veredas de justiça me guia, � por amor do seu
suum. A.
� Ego sum. nome. A.� Eu sou.
V
� . 4. Nam et si ambulávero in valle umbræ mortis, non V
� . 4. Mesmo se eu tiver de andar por um vale de som-
timébo mala, � quóniam tu mecum es. A.
� Ego sum. bra mortal, não temerei os males, � porque estais
comigo. A.
� Eu sou.
V
� . 5. Virga tua et báculus tuus, � ipsa me consoláta sunt. V
� . 5. O vosso bordão e o vosso cajado, � são eles que me
A.
� Ego sum. confortam. A.
� Eu sou.
�V. 7. Impinguásti in óleo caput meum, � et calix meus �V. 7. Com óleo me ungis a cabeça � e meu cálice transbor-
redúndat. A.
� Ego sum. da. A.
� Eu sou.
Missa I 117
�V. 8. Etenim benígnitas et misericórdia subse �quéntur �V. 8. Pois a bondade e a misericórdia me seguirão � todos
me � ómnibus diébus vitæ meæ. A. � Ego sum. os dias de minha vida. A.� Eu sou.
V
� . 9. Et inhabitábo in domo Dómini � in longitúdinem V
� . 9. E habitarei na casa do Senhor por dias sem fim.
diérum. A.
� Ego sum. A.
� Eu sou.
118 Tempo Pascal
Salmo Aleluiático I D 1 b
� �V. Sl 107(106),1bc.4–9
� � �� � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � � � � � ��
V
� . 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- nus, � �V. 1. Rendei gra- ças ao Senhor, porque e- le é
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
quó- ni- am in sǽcu- lum mi- se- ri- córdi- a e- ius. bom, � porque a sua mi- se- ri- córdia é pa- ra
�
� � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
R.
� Alle-lú- ia, al-le-lú-ia. sempre! R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia.
�V. 2. Erravérunt in solitúdine, in inaquóso, � viam civitá- �V. 2. Andaram errantes pela solidão, pela terra seca, � sem
tis habitatiónis non invenérunt. R.
� Allelúia. encontrar cidade onde habitar. R.� Aleluia.
�V. 3. Esuriéntes et sitiéntes, � ánima eórum in ipsis defé- �V. 3. Passando fome e sede, � sua alma desfalecia dentro
cit. R.
� Allelúia. deles. R.
� Aleluia.
V
� . 4. Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, � V
� . 4. Então clamaram ao Senhor, ao serem atribula �dos,
et de necessitátibus eórum erípuit eos. R.
� Allelúia. e ele os livrou de suas angústias. R.
� Aleluia.
V
� . 5. Et dedúxit eos in viam rectam, � ut irent in civitátem V
� . 5. Ele os conduziu por um caminho reto, � para que
habitatiónis. R.
� Allelúia. chegassem a uma cidade habitável. R.
� Aleluia.
�V. 7. Quia satiávit ánimam sitiéntem � et ánimam esu- �V. 7. Pois ele saciou a alma sedenta, � e encheu de bens a
riéntem replévit bonis. R.
� Allelúia. alma faminta. R. � Aleluia.
Missa I 119
Salmo Aleluiático II D 1 b
� V
� . Sl 107(106),1bc.10–16
� � �� � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � � � � � ��
V
� . 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- nus, � �V. 1. Rendei gra- ças ao Senhor, porque e- le é
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
quó- ni- am in sǽcu- lum mi- se- ri- córdi- a e- ius. bom, � porque a sua mi- se- ri- córdia é pa- ra
�
� � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
R.
� Alle-lú- ia, al-le-lú-ia. sempre! R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia.
V
� . 2. Sedéntes in ténebris et umbra mortis, � vincti in V
� . 2. Alguns jaziam nas trevas e na sombra da morte, �
mendicitáte et ferro, R.
� Allelúia. prisioneiros na miséria e em fer �ros. R.
� Aleluia.
V
� . 4. Et humiliávit in labóribus cor eórum, � infirmáti V
� . 4. Ele humilhou seu coração nas fadigas, � eles se enfra-
sunt, nec fuit qui adiuváret. R.
� Allelúia. queceram, e não havia quem ajudasse. R. � Aleluia.
V
� . 5. Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, � �V. 5. Então clamaram ao Senhor, ao serem atribulados,
et de necessitátibus eórum liberávit eos. R.
� Allelúia. � e ele os livrou de suas angústias. R.
� Aleluia.
V
� . 6. Et edúxit eos de ténebris et umbra mortis � et vín- V
� . 6. Fê-los sair das trevas e da sombra da morte � e que-
cula eórum dirúpit. R.
� Allelúia. brou suas cadeias. R. � Aleluia.
�V. 7. Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius �V. 7. Rendam graças ao Senhor pela sua misericórdia, �
� et mirabília eius in fílios hóminum. R.
� Allelúia. por suas maravilhas em favor dos filhos dos homens.
R.
� Aleluia.
�V. 8. Quia contrívit portas ǽreas � et vectes férreos con- �V. 8. Ele arrombou as portas de bronze � e despedaçou
frégit. R.
� Allelúia. as trancas de ferro. R.
� Aleluia.
120 Tempo Pascal
Aleluia
V
� . Sl 107(106),1bc.8.9.16.22.32
� � � � � � � � � � � � � � �� �
viii G viii G � �
� � � � � � � � � � � � �� �
A l- le- lú-ia, al-le- lú- ia, al-le-lú-ia.� A - le- lu-ia, a-le- lu- ia, a-le-lu-ia.
� � �� �� � � � � �� �� � � � � � � � � � � � � � � � ��
� �
�V. 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quón-i- am bo- nus, �
�
�V. 1. Rendei gra- ças ao Senhor, porque e- le é
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
quón-i- am in sǽcu-lum mi- se- ri-cordi- a e- ius. bom, � porque a su- a mi- se- ri- córdi- a é pa-
� �
� � � � � �� � � � � �� � � � � ��
A.
� Al-le- lú-ia. ra sempre! A.
� A-le- lu- ia.
�V. 2. Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius �V. 2. Rendam graças ao Senhor pela sua misericórdia, � e
� et mirabília eius in fílios hóminum. A.
� Allelúia. por suas maravilhas para com os filhos dos homens.
A.
� Aleluia.
�V. 3. Quia satiávit ánimam sitiéntem � et ánimam esu- �V. 3. Pois ele saciou a alma sedenta, � e encheu de bens a
riéntem replévit bonis. A.
� Allelúia. alma faminta. A. � Aleluia.
V
� . 4. Quia contrívit portas ǽreas � et vectes férreos con- V
� . 4. Ele arrombou as portas de bronze � e despedaçou
frégit. A.
� Allelúia. as trancas de ferro. A.
� Aleluia.
V
� . 5. Et sacríficent sacrifícium laudis � et annúntient V
� . 5. Ofereçam-lhe um sacrifício de louvor, � e procla-
ópera eius in exsultatióne. A.
� Allelúia. mem suas obras com alegria. A.
� Aleluia.
Ofertório
A.
� Cantus ID 001254 cf. Sl 63(62),2
V
� . Sl 63(62),2–5
vii a
�� � � � � �
� � � �� � � � � � vii a
�� � � � � � � � � � � � �
� �
A d te de lu- ce � ví- gi- lo, De- us, ut ví- D esde a auro-ra � vi- gi- o, ó Deus, pa- ra
� � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
de- am virtú-tem tu- am, al-le-lú-ia. ver o vosso poder, a-le-lu-ia.
�� � �� � ��
� ���� � � � � �
� � � �� �� � � � � � � � � � � � ��
�V. 1. Si- tí- vit in te á- nima me- a, � te de- si- de- �V. 1. Mi nha alma tem se- de de vós; � por vós
� � � �
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �� �
� �
rá-vit ca- ro me- a. A.
� Ad te de lu-ce. Flexa: de- se- ja mi- nha car- ne. A.
� Desde a auro- ra.
� �
� � � � � � � � �� � � � � � � � � ��
sem á- gua. � Flexa: sem á- gua. �
V
� . 2. In terra desérta et árida et inaquósa, � sic in sancto V
� . 2. Numa terra deserta, seca, sem água. � Assim me
appárui tibi, � ut vidérem virtútem tuam et glóriam apresentei no santuário � para contemplar o vosso
tuam. A.� Ad te de luce. poder e a vossa glória. A.
� Desde a aurora.
V
� . 4. Sic benedícam te in vita mea � et in nómine tuo V
� . 4. Assim vos bendirei enquanto viver � e erguerei mi-
levábo manus meas. A.� Ad te de luce. nhas mãos no vosso nome. A.
� Desde a aurora.
122 Tempo Pascal
Comunhão
A.
� Cantus ID 005139 cf. Sl 76(75),9–10
V
� . Sl 16(15),1b.2–4a.5–11
vii a
�� � � � � � � � � � �� � ��� vii a
�� � � � � � � � � �� � � ��
I n Ga- li- lǽ- a � Ie- sum vi- dé- bi- tis sic- ut N a Ga- li-lei- a � Je-sus vós ve-reis como e-
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �� �
di-xit vo-bis, al- le-lú-ia. le vos dis-se, a- le-lu-ia.
� �
� �� � � �� � �� �� � ��� � � � � � � � � � � � ���
�� �
�V. 1. Conserva me, De- us, quó-ni- am spe-rá-vi in
�
�V. 1. Guar dai -me, ó Deus, porque em vós espe-
�
�� � �� � � � � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � ��
� �
te. � Di-xi Dómi-no: “Dómi-nus me- us es tu, � ro. � Eu disse ao Senhor: “Sois vós o meu Se-
�
� � � �� � �
�
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
bonum mi- hi non est si- ne te.” A.
� In Ga- li- lǽ- nhor, � fo-ra de vós não tenho bem algum”.
� � �� � � � � � � ��
a. A.
� Na Ga- li-lei- a.
�V. 2. In sanctos, qui sunt in terra, ínclitos viros, � omnis �V. 2. Aos santos, que estão na terra, pessoas honradas, �
volúntas mea in eos. A.� In Galilǽa. vai toda a minha estima. A.� Na Galileia.
�V. 3. Multiplicántur dolóres eórum, � qui post deos alié- �V. 3. Multiplicam-se as dores daqueles � que correm a-
nos acceleravérunt. A.
� In Galilǽa. trás de outros deuses. A.
� Na Galileia.
V
� . 4. Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei: � tu es V
� . 4. Senhor, porção de minha herança e minha taça, �
qui détines sortem meam. A.� In Galilǽa. vós tendes na mão a parte que me cabe. A.
� Na Gali-
leia.
V
� . 5. Funes cecidérunt mihi in præcláris; ínsuper et heré- V
� . 5. Para mim as cordas caíram em terrenos aprazíveis;
ditas mea speciósa est mihi. A.
� In Galilǽa. � sim, minha herança é preciosa para mim. A.
� Na
Galileia.
�V. 7. Proponébam Dóminum in conspéctu meo semper; �V. 7. Eu sempre tinha o Senhor ante meus olhos; � por-
� quóniam a dextris est mihi, non commovébor. que ele está à minha direita, não serei abalado. A.
� Na
A.
� In Galilǽa. Galileia.
Missa I 123
�V. 8. Propter hoc lætátum est cor meum, � et exsulta- �V. 8. Por isso, alegrou-se meu coração, � minhas entra-
vérunt præcórdia mea; � ínsuper et caro mea re- nhas exultaram, � e minha carne repousa na espe-
quiéscet in spe. A.
� In Galilǽa. rança. A.
� Na Galileia.
V
� . 9. Quóniam non derelínques ánimam meam in infér- V � . 9. Pois não abandonareis minha alma nos infernos, �
no � nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem. e não permitireis que vosso santo veja a corrupção.
A.
� In Galilǽa. A.
� Na Galileia.
Missa II
Entrada
A.
� Cantus ID 005139 cf. Sl 76(75),9–10
�V. Sl 98(97)
vii a
� � � � � � � � � � � �� � � � vii a
� � � � � � � � � � � �� � � �
C antá- te Dómi- no � cánti- cum no- vum: C antai ao Senhor � um cânti- co no- vo,
� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
laus e- ius ab extrémis terræ, al-le-lú-ia. ento- ai louvo-res dos confins da terra, a-le-lu-ia.
�� � �� �
� ��� �� � � � � � � �� � ��� � ��� � �� ��� � � � �
� �
�V. 1. Sal vá- vit si- bi déxte- ra e- ius, � et brácchi- �V. 1. A su- a destra e o seu bra- ço san- to � alcan-
�
� � � � �
�
� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
� � � � � �� �
um sanc- tum e- ius. A. � Cantá- te Dómi- no. ça-ram-lhe o tri- un- fo. A.
� Cantai ao Senhor.
� �
� � �� � � � �� � � � � � � � ��
Flexa: ma- nu, � Flexa: pal-mas, �
�V. 2. Notum fecit Dóminus salutáre suum, � in cons- �V. 2. O Senhor manifestou sua salvação, � diante das na-
péctu géntium revelávit iustítiam suam. A.
� Cantáte ções revelou sua justiça. A.
� Cantai ao Senhor.
Dómino.
�V. 3. Recordátus est misericórdiæ suæ � et veritátis suæ �V. 3. Lembrou-se da sua misericórdia � e da sua fidelidade
dómui Israel. A.
� Cantáte Dómino. para com a casa de Israel �. A.
� Cantai ao Senhor.
V
� . 4. Vidérunt omnes términi terræ � salutáre Dei nostri. V
� . 4. Todos os confins da terra viram � a salvação que vem
A.
� Cantáte Dómino. do nosso Deus �. A. � Cantai ao Senhor.
V
� . 5. Iubiláte Deo, omnis terra; � erúmpite, exsultáte et V
� . 5. Aclamai a Deus, terra inteira, � prorrompei em can-
psállite. A.
� Cantáte Dómino. tos, exultai e salmodiai �. A.
� Cantai ao Senhor.
�V. 7. In tubis ductílibus et voce tubæ córneæ, � iubiláte �V. 7. Com as trombetas e ao som da corneta, � aclamai
in conspéctu regis Dómini. A. � Cantáte Dómino. diante do Rei, o Senhor �. A.
� Cantai ao Senhor.
V
� . 8. Sonet mare et plenitúdo eius, � orbis terrárum et V
� . 8. Reboe o mar e tudo o que nele existe, � o orbe da
qui hábitant in eo. A.
� Cantáte Dómino. terra e os que o habi �tam. A.
� Cantai ao Senhor.
�V. 9. Flúmina plaudent manu, � simul montes exsultá- V � . 9. Os rios batam palmas � e juntos exultem os montes,
bunt � a conspéctu Dómini, quóniam venit iudicáre diante do Senhor, � porque ele vem julgar a terra.
Missa II 125
terram. A.
� Cantáte Dómino. A.
� Cantai ao Senhor.
Salmo Aleluiático I D 1 b
� �V. Sl 107(106),1bc.17–22
� � �� � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � � � � � ��
V
� . 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- nus, � �V. 1. Rendei gra- ças ao Senhor, porque e- le é
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
quó- ni- am in sǽcu- lum mi- se- ri- córdi- a e- ius. bom, � porque a sua mi- se- ri- córdia é pa- ra
�
� � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
R.
� Alle-lú- ia, al-le-lú-ia. sempre! R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia.
�V. 2. Stulti facti sunt in via iniquitátis suæ � et propter �V. 2. Insensatos no caminho da sua iniquidade, � foram
iniustítias suas afflícti sunt. R.
� Allelúia. atormentados por causa das suas injustiças. R.
� Ale-
luia.
�V. 3. Omnem escam abomináta est ánima eórum, � et �V. 3. Recusavam toda espécie de alimento � e chegaram
appropinquavérunt usque ad portas mortis. R.
� Al- às portas da morte. R.
� Aleluia.
lelúia.
V
� . 4. Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, � V � . 4. Então clamaram ao Senhor, ao serem atribulados,
et de necessitátibus eórum liberávit eos. R.
� Allelúia. � e ele os livrou de suas angústias. R.
� Aleluia.
V
� . 5. Misit verbum suum et sanávit eos � et erípuit eos de V
� . 5. Enviou sua palavra para curá-los � e livrou-os de sua
interitiónibus eórum. R.
� Allelúia. destruição. R.
� Aleluia.
�V. 7. Et sacríficent sacrifícium laudis � et annúntient ó- �V. 7. Ofereçam-lhe um sacrifício de louvor, � e procla-
pera eius in exsultatióne. R.
� Allelúia. mem suas obras com alegria. R.
� Aleluia.
Missa II 127
Salmo Aleluiático II D 1 b
� �V. Sl 107(106),1bc.23–32
� � �� � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � � � � � ��
V
� . 1. Confi-témi-ni Dómi-no, quó-ni- am bo- nus, � �V. 1. Rendei gra- ças ao Senhor, porque e- le é
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
quó- ni- am in sǽcu- lum mi- se- ri- córdi- a e- ius. bom, � porque a sua mi- se- ri- córdia é pa- ra
�
� � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
R.
� Alle-lú- ia, al-le-lú-ia. sempre! R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia.
V
� . 2. Qui descéndunt mare in návibus, � faciéntes opera- V
� . 2. Os que descem ao mar em navios � os que fazem
tiónem in aquis multis. R.
� Allelúia. comércio nas grandes águas. R.
� Aleluia.
V
� . 4. Dixit et excitávit spíritum procéllæ, � et exaltáti sunt V
� . 4. Quando ele fala, excita um vento impetuoso, � que
fluctus eius. R.
� Allelúia. levanta para o alto suas ondas. R.
� Aleluia.
V
� . 6. Turbáti sunt et moti sunt sicut ébrius, � et omnis V
� . 6. Eles se perturbam e cambaleiam como bêbados, � e
sapiéntia eórum devoráta est. R.
� Allelúia. toda a sua perícia desaparece. R.
� Aleluia.
�V. 7. Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, �V. 7. Então clamaram ao Senhor, ao serem atribulados,
� et de necessitátibus eórum edúxit eos. R.
� Allelúia. � e ele os livrou de suas angústias. R.
� Aleluia.
�V. 8. Et státuit procéllam eius in auram, � et tacuérunt �V. 8. Ele fez parar a tempestade, transformando-a em cal-
fluctus eius. R.
� Allelúia. maria, � e as ondas de aquietaram. R.� Aleluia.
V
� . 9. Eles alegraram-se ao vê-las silenciosas, � e assim che- V
� . 9. Ofereçam-lhe um sacrifício de louvor, � e procla-
garam ao porto que desejavam. R. � Aleluia. mem suas obras com alegria. R.
� Aleluia.
�V. 10. Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius V � . 10. Rendam graças ao Senhor pela sua misericórdia, �
� et mirabília eius in fílios hóminum; R.
� Allelúia. por suas maravilhas em favor dos filhos dos homens.
R.
� Aleluia.
V
� . 11. Et exáltent eum in ecclésia plebis � et in convéntu V
� . 11. Exaltem-no na assembleia do povo, � e o louvem na
seniórum laudent eum. R. � Allelúia. reunião dos anciãos. R.
� Aleluia.
Aleluia
Ver Missa I para o Tempo Pascal, página 120.
128 Tempo Pascal
Ofertório
A.
� Cantus ID 000000 cf. Sl Sl 47(46),2
V� . Sl 47(46),3–5.7
vii a
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � vii a
� � � � � � � � �� � � � � � �
I u-bi- lá-te De- o � in vo- ce exsul-ta-ti- ó-nis, A -clamai a Deus � com vo- zes ju- bi- lo-sas,
� � � � � �� � � � � � � �� �
al-le-lú-ia. a-le-lu-ia.
�
� � �� ��
� ��� �� � � � � � ��� �� � � ��� � ����� � � ��
�V. 1. Quó- ni- am Dómi- nus excélsus, terrí- bi- lis, � V
� . 1. Pois o Senhor, o Altís-simo, a e-le se de-ve o
� � � �� � �
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��
�� �
Rex magnus super om- nem ter- ram. A.
� Iu- bi- lá- temor, � é o grande rei sobre toda a ter- ra.
� � � � �� � � � � ��
��
te De- o. A.
� Aclamai a Deus.
�V. 2. Subiécit pópulos nobis � et gentes sub pédibus no- �V. 2. Ele sujeitou a nós os povos, � pôs as nações sob
stris. A.
� Iubiláte Deo. nossos pés �. A.
� Aclamai a Deus.
�V. 3. Elégit nobis hereditátem nostram, � glóriam Iacob, �V. 3. Escolheu para nós a nossa herança, � o orgulho de
quem diléxit. A.
� Iubiláte Deo. Jacó, a quem ele a �ma. A.
� Aclamai a Deus.
V
� . 4. Psállite Deo, psállite; � psállite regi nostro, psállite. V
� . 4. Cantai salmos a Deus, cantai, � cantai ao nosso rei,
A.
� Iubiláte Deo. cantai �. A.
� Aclamai a Deus.
Missa II 129
130 Tempo Pascal
Comunhão
A.
� Cantus ID 001764 cf. Sl 96(95),2
�V. Sl 96(95),1.3.6–13
ii D
� � � � � � � � � � � � � � �� ii D
�� �� � � � � ���� � ��
C anta- te Dómi- no, � et be- ne- dí- ci- te nó- C antai ao Senhor � e bendi- zei o seu no-
� � � � �� � � � � � � � � �� � � � � � � �
�
mi-ni e-ius, al-le-lú-ia. me,
� a-le-lu-ia.
� �
� � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � ��� � � � ��
�V. 1. Cantá- te Dómi- no cánti- cum no- vum, � can- V� . 1. Cantai ao Senhor um canto no- vo, � cantai ao
� �
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � �� �
tá-te Dómi-no, omnis ter- ra. A. � Cantá-te Dómi- Senhor, ó terra intei- ra! A.� Cantai ao Senhor.
� �
� � �� � � � � � � � � �� � � � � � � � ��
no. Flexa: popu-ló- rum, � Flexa: po- vos, �
�V. 2. Annuntiáte inter gentes glóriam eius, � in ómnibus �V. 2. Proclamai entre as nações a sua glória, � entre todos
pópulis mirabília eius. A.
� Cantáte Dómino. os povos, as suas maravilhas! A.
� Cantai ao Senhor.
�V. 3. Magnificéntia et pulchritúdo in conspéctu eius, � �V. 3. Majestade e magnificência estão diante dele, � poder
poténtia et decor in sanctuário eius. A.
� Cantáte e esplendor estão no seu santuário. A. � Cantai ao
Dómino. Senhor.
V
� . 4. Afférte Dómino, famíliæ populórum, � afférte Dó- V
� . 4. Tributai ao Senhor, ó famílias dos povos, � tributai
mino glóriam et poténtiam, � afférte Dómino gló- ao Senhor poder e glória, � tributai ao Senhor a
riam nóminis eius. A.
� Cantáte Dómino. glória do seu nome! A.
� Cantai ao Senhor.
V
� . 5. Tóllite hóstias et introíte in átria eius, � adoráte Dó- V
� . 5. Trazei oferendas e entrai nos seus átrios, � adorai
minum in splendóre sancto. A. � Cantáte Dómino. o Senhor em seu santo esplendor. A.� Cantai ao Se-
nhor.
�V. 7. Etenim corréxit orbem terræ, qui non commové- �V. 7. Ele consolidou o orbe da terra, para que não vacile.
bitur; � iudicábit pópulos in æquitáte. A.
� Cantáte � Ele julgará os povos com retidão! A. � Cantai ao
Dómino. Senhor.
V
� . 8. Læténtur cæli, et exsúltet terra, � sonet mare et ple- V
� . 8. Alegrem-se os céus e exulte a terra, � reboe o mar
nitúdo eius; � gaudébunt campi et ómnia, quæ in e tudo o que ele contém; � rejubilem os campos e
eis sunt. A.
� Cantáte Dómino. tudo o que neles existe. A.
� Cantai ao Senhor.
Missa II 131
V
� . 9. Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum � a fácie Dó- V
� . 9. Então exultarão todas as árvores das matas � diante
mini, quia venit, � quóniam venit iudicáre terram. do Senhor, porque ele vem! � Ele vem julgar a terra.
A.
� Cantáte Dómino. A.
� Cantai ao Senhor.
Ascensão do Senhor
Solenidade
Entrada
A.
� Cantus ID 005458 cf. At 1,11
V
� . Sl 68(67),2.5–6b–7a.8–9.19a.20.33b–34a
vii a
� � � � � �� � � � � � � � � � � vii a
�� � � ���� � � � ��
V i- ri Ga- li- lǽ- i, � quid aspí-ci- tis in cæ- H omens da Ga- li- lei- a, � por que o-
� �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �
lum- ? Hic Ie- sus, qui assúmptus est a vo- bis in lhais para o céu? Esse Je-sus, que foi e-le-vado de
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� �
cæ-lum, sic vé-ni- et, al-le-lú-ia. vós ao céu, assim vi-rá, a-le-lu-ia.
�� � �
� � ��
� � � � �� � � � � � � � ����� � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 1. Ex-súrgit De- us, et dis-si-pántur i-nimí- ci e- �V. 1. Deus se le- vanta! Seus i- nimi- gos se disper-
� � �
�� � � � �� ���� �� � ���� �� � � � � � �� ��� ���� ���
ius; � et fú-gi- unt, qui odé-runt e- um, a fá-ci- e sam � e fo-gem da su- a fa-ce os que o odei-
� � �
� � � � �� � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � �� ���
�� �� �
e- ius. A.
� Vi- ri Ga- li- lǽ- i. Flexa: e- ius � am. A.
� Homens da Ga- li- lei- a. Flexa: no-
� � � �� � � � � � ��
me �
�V. 2. Cantáte Deo, psalmum dícite nómini eius; � iter �V. 2. Cantai a Deus, cantai salmos ao seu nome, � Abri
fácite ei, qui fertur super nubes: � Dóminus nomen caminho para aquele que cavalga nas nuvens: � “Se-
illi. A.
� Viri Galilǽi. nhor” é o seu nome. A.
� Homens da Galileia.
�V. 3. Deus in habitáculo sancto suo. � Deus, qui inhabi- �V. 3. Assim é Deus na sua santa morada. � Deus dá mo-
táre facit desolátos in domo. A.
� Viri Galilǽi. rada aos desamparados. A.
� Homens da Galileia.
V
� . 4. Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, � V
� . 4. Ó Deus, quando saístes à frente do vosso povo, �
cum pertransíres in desérto. A.
� Viri Galilǽi. e quando atravessastes o deserto, tremeu a terra.
A.
� Homens da Galileia.
V
� . 5. Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, � V
� . 5. Ó Deus, quando saístes à frente do vosso povo, �
Ascensão do Senhor 133
V
� . 6. Étiam cæli distillavérunt � a fácie Dei Sínai, a fácie V
� . 6. E os céus se derramaram diante da face do Deus do
Dei Israel. A.
� Viri Galilǽi. Sinai, � diante do Deus de Israel. A.
� Homens da
Galileia.
�V. 7. Ascendísti in altum, captívam duxísti captivitátem; �V. 7. Subistes para as alturas, levanto cativo o cativeiro:
� accepísti in donum hómines. A.� Viri Galilǽi. � recebestes seres humanos como tributo. A. � Ho-
mens da Galileia.
�V. 8. Benedíctus Dóminus die cotídie; � portábit nos �V. 8. Bendito seja o Senhor, dia por dia; � ele nos con-
Deus salutárium nostrórum. A.
� Viri Galilǽi. duzirá, o Deus da nossa salvação. A.
� Homens da
Galileia.
V
� . 9. Psállite Deo, qui fertur super cælum cæli � ad orién- V
� . 9. Salmodiai a Deus, àquele que cavalga os céus, � os
tem; A.
� Viri Galilǽi. céus eternos. A.
� Homens da Galileia.
134 Tempo Pascal
Salmo Aleluiático I
V
� . Sl 47(46)
� � � � � � � � � ��
� � � � ��� � � � � � � � � � � � � � �
�V. 1. Omnes gentes, pláudi- te má-ni-bus, � iu-bi- tá- �V. 1. Po- vos todos, ba- tei palmas, � aclamai a Deus
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � � �
� � � � � � ���
te De- o in vo- ce exsulta- ti- ó- nis. R.
� A- le- lu- ia, com um canto ju- bi- lo- so! R.
� A- le- lu- ia, a- le- lu-
�� � ��
� � � �� � � �
a- le- lu-ia! ia!
�� � � � � �� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � � � �
lis, � rex magnum super omnem terram. R.
� temor, � é o grande rei sobre toda a ter-ra.
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � �
A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 3. Subié- cit pópu- los no- bis, � et gentes sub pé- V � . 3. E-le su-jeitou a nós os po-vos, � pôs as nações
�� � � � � �� � � � �
� � � �� � � � � � � � � �� � � � � � � �� �
di-bus nostris. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! sob nossos pés. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
� �
V
� . 4. E- lé-git no-bis de-re-de-tá-tem nostram, � gló- V
� . 4. Es- colheu pa- ra nós a nossa he- rança, � o or-
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � ��� � � � � ���
ri- am Ia-cob quem di- lé- xit. R.
� A-le-lu- ia, gulho de Ja-có, a quem e-le ama. R.
� A-le-lu-
Ascensão do Senhor 135
� ���� � � ����
� � � � �� � � � � � � �� �
a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � � � � ��
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �
�V. 5. Ascéndit De- us in iú- bi- lo, � et Dómi- nus in �V. 5. Deus sobe entre aclamações, � o Senhor, ao
� � � �� � � � � � � � � �� � � � �
� � � � � � �� � � � � � � � �� �
vo-ce tubæ. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! som da trombe-ta. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� ���� �� � �� � � �� � �� � �� � � � � � � � � � � �
� �
�V. 6. Psál- li- te De- o, psál- li- te, � psál- li- te re- gi �V. 6. Cantai salmos a Deus cantai, � cantai ao
�� � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � �����
� � � � � � � � � � � � � �
nostro, psál- li- te. R.
� A- le- lu- ia, a- le- lu- ia, no- so rei, cantai. R.
� A- le- lu- ia, a- le- lu- ia,
�� ��
� � � �� � � � � �� �
a- le- lu-ia! a- le- lu-ia!
� � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
V
� . 7. Quó-ni- am rex omnis terræ De- us, � psál-li-te V� . 7. Pois Deus é o rei de toda a terra, � cantai-lhe
� � � �� � � � � � � � � �� � � � �
� � � � � � �� � � � � � � � �� �
sa-pi- énter. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! salmos com arte. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �
� �
�V. 8. Regná-bit De- us super gentes, � De- us se-det V
� . 8. Deus reina sobre as nações, � está sentado no
��� � � � � �� � � � � � � � �� � � � ������
� � � � � � � � � � � � �
super se-dem sanctam su- am. R.
� A-le-lu- ia, seu trono santo. R.
� A-le-lu- ia, a- le-lu-ia, a-
� ���� �
� � � � �� � � � � �� �
a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! le- lu-ia!
136 Tempo Pascal
� � � � �
� �� ���� � ��� � �� � � � � � � � � � � � � �
V
� . 9. Prínci-pes popu-ló-rum congre-gá-vit sunt � cum V
� . 9. Os prínci-pes dos po-vos se re- u-ni-ram � com
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
� � � � ��� � � � � �
pópu-lo De- i Abra-ham. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! o po- vo do Deus de Abra- ão. R.
� A- le- lu- ia, a-
� �
� � � � �� �
le- lu-ia!
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � ��
� � � � � � � � � � � � �
ménter e- le- vá- tus est. R.
� A- le- lu- ia, a- le- lu- le é imensamente excel-so. R.
� A-le-lu- ia,
��� � ����
� � � �� � � � � ��
ia, a- le- lu-ia! a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
Ascensão do Senhor 137
Salmo Aleluiático II
� � V
� . Sl 24(23),3.7–8a.9–10
� �� � �� � � � �� � � �� � � � �� � � � � � ��� � �
�V. 1. Quis ascéndet in montem Dómi-ni, � aut quis V
� . 1. Quem su- bi- rá ao monte do Senhor �
� �
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
sta- bit in lo- co sancto e- ius? R.
� Alle- lú- ia, al- ou quem perma-ne-ce-rá no seu santo lugar?
� � � � �� � � � � � � � � � � ��
le-lú- ia. R.
� A-le-lu-ia, a-le-lu- ia.
V
� . 5. Quis est iste rex glóriæ? � Dóminus virtútum ipse �V. 5. Quem é este rei da glória? � O Senhor do universo,
est rex glóriæ. R.
� Allelúia. é ele o rei da glória. R.
� Aleluia.
138 Tempo Pascal
Ofertório
A.
� Cantus ID 001490 cf. Sl 47(46),6
V
� . Sl 47(46),2–3.7.9
iv A
�� � � � � � � � � � ��� � �� iv A �
�� � �� � � � � � �� � � � � �
A -scéndit De- us � in iu-bi- la- ti- óne, et S ubiu Deus � entre aclamações; o Senhor,
� � � � � � � � � � � � � � �� � �� � � � �� � � � � � �� �
Dómi-nus in vo-ce tu-bæ, al-le-lú-ia. ao som da trombe- ta, a-le-lu-ia.
�
� �� � � � � � � � � �
� � � � � � �� � � � � ��� � �� �� � �
�V. 1. Omnes gentes, plaudí- te má-ni-bus, � iu-bi- lá- �V. 1. Po-vos todos, ba-tei pal- mas, � aclamai a Deus
� � � �
� � � � � � � � �
� � � � �� � � � � � � � � �
� � � � �� � � �� � �
te De- o in vo-ce exsul ta-ti- ó- nis. A.
� Ascéndit com um canto ju-bi- lo- so! A.
� Subiu Deus.
� � � ��
De- us.
�V. 2. Quóniam Dóminus altíssimus, terríbilis, � rex ma- �V. 2. Pois o Senhor, o Altíssimo, a ele se deve o temor, � é
gnus super omnem terram. A.
� Ascéndit Deus. o grande rei sobre toda a terra. A.� Subiu Deus.
�V. 3. Psállite Deo, psállite; � psállite regi nostro, psállite. �V. 3. Cantai salmos a Deus, cantai, � cantai ao nosso rei,
A.
� Ascéndit Deus. cantai. A.
� Subiu Deus.
V
� . 4. Regnávit Deus super gentes, � Deus sedet super V
� . 4. Deus reina sobre as nações, � Deus está sentado no
sedem sanctam suam. A.
� Ascéndit Deus. seu trono santo. A.
� Subiu Deus.
Ascensão do Senhor 139
Comunhão
A.
� Cantus ID 004853 cf. Sl 110(109),1
V
� . 110(109) 1b–5.7
ig � � � � � � � �� ig � � � � � � ��
� � �
S �� � � ��
e- de a dextris me- is, � di- xit Dómi- nus S �� � � � ��
en- ta- te à minha di- rei- ta — � disse o Se-
�� � � � � � � �
� ��� �� � � � � � � � � �� �
Domi-no me- o, al-le- lú-ia. nhor ao meu senhor, a- le- lu-ia.
� � � �
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
�V. 1. Do-nec ponam i-ni-mí- cos tu- os � sca-béllum �V. 1. “A- té que eu fa- ça de teus i- nimi- gos �
� �
� � � � � � � �� � � � �
� � � � � � � � � � ��
�� � � � �� �� � � � � � �
pedum tu- ó- rum. A.
� Se- de a dextris me- is. o estrado dos teus pés”. A.
� Sen-ta-te à minha
� �
� � � � � � � �� � � � � � � � � ��
� � � ��
Flexa: tu- æ, � di-rei-ta. Flexa: poder: �
V
� . 2. Virgam poténtiæ tuæ emittet Dóminus ex Sion: � V
� . 2. De Sião o Senhor estenderá o cetro do teu poder:
dominare in medio inimicórum tuórum. A.
� Sede a � domina no meio dos teus inimigos. A.
� Senta-te à
dextris meis. minha direita.
V
� . 4. Iurávit Dóminus et non pænitébit eum: � “Tu es V
� . 4. O Senhor jurou e não se arrependerá: � “Tu és sacer-
sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchíse- dote para sempre segundo a ordem de Melquisedec”.
dech”. A.
� Sede a dextris meis. A.
� Senta-te à minha direita.
V
� . 5. Dóminus a dextris tuis, � conquassábit in die iræ �V. 5. O Senhor está à tua direita: � ele esmagará os reis
suæ reges. A.
� Sede a dextris meis. no dia da sua ira. A.
� Senta-te à minha direita.
V
� . 6. De torrénte in via bibet, � proptérea exaltábit caput. V
� . 6. Beberá da torrente no caminho: � por isso, levantará
A.
� Sede a dextris meis. a cabeça. A.
� Senta-te à minha direita.
140 Tempo Pascal
Domingo de Pentecostes
Solenidade
Entrada
A.
� Cantus ID 002442 cf. At 2,1
V
� . Sl 104(103),1a.30–31.33–35
iii a � � � � � � �� � � � � �� iii a � � � �� � � � � � � � � � � �
� �
D um comple- réntur � di- es Pente- cóstes, Q uando chegou � o di- a de Pente-costes,
� � � � � � � � � � � � � �� � ��� � �� � � � � � � � � ��
� �� � ��
e-rant omnes pá-ri-ter di-céntes, al-le- lú-ia. esta- vam todos re- u- ni- dos em o- ração, a- le- lu-
� �� �
�
ia.
�
� � � � � �� �
� � � � ��
� �� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �
�V. 1. Bé ne-dic á-nima me- a Dómi-no: � Dómi-ne V
� . 1. Bendi-ze, minha alma, ao Se- nhor! � Senhor,
� � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � �
�
� � � �� � � � � � ��
�
De- us, magni- fi- cá- tus es ve- hemén- ter. A.
� Dum meu Deus, como sois imensamente gran- de! A. �
� � �
� � � �� � � �
�
� � � �� �� � �� � � � � �� � � � � � ��
comple-réntur. Flexa: ter- ra, � Quando chegou. Flexa: pe-cado- res, �
�V. 2. Emíttes spíritum tuum, et creabúntur, � et renová- �V. 2. Enviais vosso espírito, tudo é criado � e renovais a
bis fáciem terræ. A.
� Dum compleréntur. face da terra. A.
� Quando chegou.
�V. 3. Sit glória Dómini in sǽculum; � lætétur Dóminus �V. 3. A glória do Senhor seja para sempre; � alegre-se o
in opéribus suis. A.
� Dum compleréntur. Senhor em suas obras. A.� Quando chegou.
V
� . 4. Cantábo Dómino in vita mea, � psallam Deo meo V
� . 4. Cantarei ao Senhor por toda a minha vida; � salmo-
quámdiu sum. A.
� Dum compleréntur. diarei ao meu Deus, enquanto eu existir. A.
� Quando
chegou.
V
� . 5. Iucúndum sit ei elóquium meum, � ego vero delec- V
� . 5. Seja-lhe agradável meu poema; � eu, porém, me
tábor in Dómino. A.� Dum compleréntur. alegrarei no Senhor. A.
� Quando chegou.
Entrada (opcional)
A.
� Cantus ID 004998 cf. Sb 1,7
V
� . Sl 104(103),1a.30–31.33–35
� � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � �
�� ��
rá-rum, al- le-lú-ia. intei-ra, a- le-lu-ia.
�
� �
�
� �� � � � � �� � � � � � �� � � �� � � � � � � �� � � ��
�V. 1. Bé ne-dic, á-nima me- a, Dómi-no: � Dómi-ne �V. 1. Bendi-ze, minha alma, ao Senhor! � Senhor,
� �
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � ��
� �
De- us me- us, magni- fi- cá- tus es ve- hemén- ter. A.
� meu Deus, como sois imensamente gran- de! A.
�
�� �
� � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � �� � � � �� ��
� � �
Spí- ri- tus Dómi- ni. Flexa: ter- ra, � O Espí- ri- to do Senhor. Flexa: pe- cado- res, �
� � � ��
V
� . 2. Emíttes spíritum tuum, et creabúntur, � et renová- V
� . 2. Enviais vosso espírito, tudo é criado � e renovais a
bis fáciem terræ. A.
� Spíritus Dómini. face da terra. A.
� O Espírito do Senhor.
V
� . 4. Cantábo Dómino in vita mea, � psallam Deo meo V
� . 4. Cantarei ao Senhor por toda a minha vida; � sal-
quámdiu sum. A.
� Spíritus Dómini. modiarei ao meu Deus, enquanto eu existir. A.
� O
Espírito do Senhor.
V
� . 5. Iucúndum sit ei elóquium meum, � ego vero delec- �V. 5. Seja-lhe agradável meu poema; � eu, porém, me ale-
tábor in Dómino. A.� Spíritus Dómini. grarei no Senhor. A.
� O Espírito do Senhor.
V
� . 6. Defíciant peccatóres a terra, � et iníqui ita ut non V
� . 6. Desapareçam da terra os pecadores, � e os ímpios,
sint. � Bénedic, ánima mea, Dómino. A. � Spíritus que não existam mais! � Bendize, minha alma, ao
Dómini. Senhor! A.
� O Espírito do Senhor.
142 Tempo Pascal
Salmo Aleluiático I
V
� . Sl 68(67),2–3.5.10.27.29–30.33–34a.35a
� � �
� � � �� � � � � � � ��� �� � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 1. Exsúrgat De- us, et dis- si- péntur in- imí- ci e- �V. 1. Deus se le-vanta! Seus i-nimi-gos se dispersam, �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
� � �
�et fú-� gi- ant qui odé-runt e- um a fá-ci- e� e� fo-� gem de su- a fa-ce os que o o� dei- am!
ius; � R.
� A-
� � �� � � � � �����
� � � � � �� � � � � �� �
e-ius. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� ��� � � �� � � � � � � � ��� � �� � � � � � � � � � � � � ��
� �
V
� . 2. Sic- ut dis-si-pá-tur fumus, tu dís-si-pas; � sic-ut V
� . 2. Co- mo se dis- si- pa a fuma- ça, vós os disper-
� � � � � � �� � � � � � � � �� � �� �� � �� � � � � � �
� � � ��� � � �
res a fá-ci- e De- i. R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, go, assim pe-re-cem di- ante de Deus os pe-cado-
�� � �� � �
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � ��
�
a- le- lu-ia! res. R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � �
� � � �� � � ��� � � � �� � � � � � � � � � � � � �
V
� . 3. Cantá- te De- o, psalmum dí- ci- te nómi- ni e- �V. 3. Cantai a Deus, cantai salmos a seu nome, � a-
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
� �
ius; � i- ter fá- ci- te e- i qui fertur super nubes. bri caminho pa-ra aque-le que ca-valga nas nu-vens.
� �
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � �� �
R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
Domingo de Pentecostes 143
� � �� � � � � � � � ��� � � � � �� � � � � � � � �� � � �� �
� � �
�V. 4. Dó- mi- nus nomen il- li. � Iu- bi- lá- te in con- �V. 4. Senhor é o seu nome, � a- legrai- vos di- ante
� � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � � �
spéctu e- ius. R.
� A- le- lu- ia, a- le- lu- ia, a- le- de- le. R.
� A-le-lu- ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
�
� � �� �
lu-ia!
� � � � �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
� � V� . 5. Ma�ndastes uma chu-va torrenci- al, ó� Deus;
� � e�
V
� . 5. Plú-vi- am vo-luntá-ri- am effundé-bas, De- us; �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��
�he-re-� di-tá-tem tu- am infirmá-tam, tu re-fe-cís-ti� e- � a� vossa he-rança, enfraque-ci-da, a restau� rastes.� �
� �� � � � � �
� � � � � �� � � � � � � � � � �� �
am. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � ��� � � � � ���
no, vos de fónti-bus Isra- el. R.
� A-le-lu- ia, , vós que sois as fontes de Isra- el. R.
� A-le-lu-
� ���� � � ����
� � � � �� � � � � � � �� �
a-le-lu-ia, a- le- lu-ia! ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 7. Manda, De- us, virtú- ti tu- æ, � confírma hoc, �V. 7. Mostrai, ó Deus, a vossa força; � confirmai, ó
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
� � � � �
De- us, quod ope-rá-tus es in no-bis. R.
� A-le-lu-ia, Deus, o que em nós re- a- li-zas-tes. R.
� A-le-lu-ia,
144 Tempo Pascal
�� ��
� � � �� � � � � �� �
a- le- lu-ia! a- le- lu-ia!
� �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
� �
�V. 8. A templo tu- o in Ie-rú-sa-lem � ti-bi óffe-rent V
� . 8. Por vosso templo, que está em Je-ru-sa-lém, �
�� � � � � � � �
� � � � � � � � � � � �� � � � � � �
� � � � �� � � � � �
re-ges múne- ra. R.
� A-le-lu- ia, a- le-lu-ia, a- os reis vão te tra- zer pre- sentes. R.
� A- le- lu-
� � � ����
� � � �� � � � � � � �� �
le- lu-ia! ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia!
� � � � � � �� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
� � � . 9. Rei� nos da terra, cantai a Deus, salmo-di- ai ao �
V
� . 9. Regna terræ, cantá- te De- o, psál- li- te Dómi- V
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �� � � ��
� � � � � �
no, � psál- li- te De- o, qui fertur super cæ- lum cæ- Senhor � salmo- di- ai a Deus, àque- le que ca- val-
� � � � � �� � � � � � � � � � � � �� � � � �
� � � � � � �� � � � � ���
li ad o-ri- éntem. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-ia! ga os céus, os céus e-ternos. R.
� A-le-lu-ia, a- le- lu-
� ��
� �
ia!
��� � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � ��
� � � � � � � � � � � � �
e-ius in nú-bi-bus. R.
� A-le-lu- ia, a- le-lu-ia, e su- a força nas nu- vens. R.
� A- le- lu- ia, a-
�� �����
� � � �� � � � ��
a- le- lu-ia! le-lu-ia, a- le- lu-ia!
Domingo de Pentecostes 145
Sequência
Missal Romano, 2ª Edição Típica (CNBB)
� � � � � � � � � �� � � � � � � � �� �
V �e- ni� Sa�ncte Spí-� ri-� tus,� Et emít- te caé- V �inde Es� pí-� ri- to� de� Deus,
�
Envi- ai dos
��� � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � �
� � �� �
� � � � � � � � � � Vin� de, Pai dos po- �
li- tus Lu- cis tu- æ rá- di- um. Ve- ni pa- ter páupe- céus um rai- o de luz.
� � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � � �� � �
� � � � � � � �
� � � � �� � �� ��� �
rum, Ve-ni da- tor mú- ne-rum, Ve-ni lumen cór- bres, dai aos co- rações vossos se- te dons.
� �� � � � � � � � � � � � � � �� �� � �� � � �� � � � � ��
�
�di- um. �� �� �
Conso- lá- tor óp- time, Dulcis hospes á- ni-
Conso-lo que a-cal-ma, hóspe-de da al- ma, doce a-
� � �� ��� � � ��� �� �� � � � �� � � � � � � � � � � � �
�� � �� �
��� �
� �
mæ, Dulce refri- gé- ri- um. In labó- re réqui- es, lívio, vin- de. No labor descan- so, na a- flição re-
�� � � � � � � � � �� �
� � � � � � � � � � � � � � � �� �
�� �� � � � �
�� � ��� �
In æs- tu tempé- ri- es, In fle- tu so- lá- ti- um.
man- so, no ca-lor a-ra- gem. Enchei luz bendi-
�� � ���� � � � � �� � �� � �� � � � � � �
� �� � � � � � �� � � � � �� � � �
�
O lux be- a- tís-sima, Reple cordis íntima Tu- ó- ta, chama que cre-pi-ta o ín-timo de nós.
�� � � � ��� �� � � � � � � � �� � � �
�� � � � � ��� �
� � � � �� ��
rum fi- dé- li- um. Si- ne tu- o númi- ne, Ni- hil est
Sem a luz que a- co- de, na- da o homem pode,
� � � � � � �� � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � � � ��� � �� �
� �� � � ��� �
in hómi-ne, Ni- hil est innó- xi- um. La-va quod nenhum bem há ne- le. Ao su-jo lavai, ao
�� �� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
� � � � �� � �� �
est sórdi- dum, Ri- ga quod est á- ri- dum, Sa- na se-co regai, cu-rai o do- en-te. Dobrai o que é
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �� � � � � � � � � � �� � � �
� �� �
quod est sáuci- um. Flecte quod est rí- gi- dum, Fo- du- ro, gui- ai no escu- ro, o frio aque-cei.
146 Tempo Pascal
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
�� � � �
ve quod est frí- gi-dum, Re-ge quod est dé-vi- um. Dai à vossa i-gre- ja, que espera e de-se- ja, vossos se-
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
� � ��
Da tu- is fi- dé- li- bus, In te confi- dénti- bus, Sacrum te dons. Dai em prêmio ao for-te, uma santa mor-
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
� �� � � � �� ���
septe- ná- ri- um. Da virtú- tis mé- ri- tum, Da sa- lú- te, a-legri- a e- terna. Opcional: A- mém, a-le-
� � � � � � � � � �� �
� � �� � � � ��
tis éx- i- tum, Da per- énne gáudi- um. Ad libitum: lu-ia.
�
� � � � � � ��
A- men, al-le-lú-ia.
Domingo de Pentecostes 147
Salmo Aleluiático II
� � V
� . Sl 50(49),1–6.14–15.23
� �� �� � � � � �� � � � �� � �� � � � � � � ��� � � �
V
� . 1. De- us de- ó-rum Dómi-nus locú-tus est, � et V
� . 1. Fa- la o Senhor, o Deus dos deu- ses, � con-
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
vo-cá-vit terram a so- lis ortu usque ad occá- sum. vo- cando a terra desde o o- ri- ente a- té o o- ci-
�
� � � � � � � � � � �� � � � � �� � � � � � � � � � ��
R.
� Alle-lú-ia, al-le-lú- ia. den- te. R.
� A-le-lu-ia, a-le-lu- ia.
V
� . 2. Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit, � Deus noster V
� . 2. Desde Sião, beleza perfeita, Deus resplandece, � vem
véniet et non silébit. R.
� Allelúia. o nosso Deus e não se calará. R.� Aleluia.
V
� . 4. Advocábit cælum desúrsum, � et terram, discérnere V
� . 4. Ele chama do alto o céu e a terra, � pois vai julgar o
pópulum suum. R.� Allelúia. seu povo. R.
� Aleluia.
V
� . 5. “Congregáte mihi sanctos meos, � qui disposuérunt �V. 5. “Reuni à minha frente os meus santos � que selaram
testaméntum meum in sacrifício”. R.� Allelúia. a minha aliança com scrifícios.” R.
� Aleluia.
V
� . 6. Et annuntiábunt cæli iustítiam eius, � quóniam Deus V
� . 6. Os céus anunciarão a sua justiça, � pois o próprio
iudex est. R.
� Allelúia. Deus é o juiz. R.
� Aleluia.
�V. 7. “Immóla Deo sacrifícium laudis, � et redde Altís- �V. 7. “Oferece a Deus o sacrifício do louvor � e cumpre
simo vota tua. R.
� Allelúia. tuas promessas ao Altíssimo.” R.� Aleluia.
�V. 8. Et invóca me in die tribulatiónis: � eruam te, et �V. 8. “Invoca-me no dia da angústia: � eu te livrarei e tu
honorificábis me. R.
� Allelúia. me honrarás.” R.
� Aleluia.
V
� . 9. Qui immolábit sacrifícium laudis, honorificábit me, V � . 9. “Honra-me quem oferece o sacrifício do louvor. ’
’ et qui immaculátus est in via, � ostendam illi salu- Quem é íntegro em seu caminho, � a esse eu mos-
táre Dei”. R.
� Allelúia. trarei a salvação de Deus”. R.
� Aleluia.
148 Tempo Pascal
Ofertório
A.
� Cantus ID 001873 cf. Sl 68(67),29–30
�V. Sl 68(67),1.22.25.36
viii c
�� � � � �� � � ��� �� viii c
�� � � � � � � � ���� ��
C onfírma hoc De- us, � quod ope-rá-tus C onfirmai, ó Deus, � o que rea-li-zastes em
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
es in no-bis, a templo sancto tu- o, quod est in nós. Por vosso templo santo, que está em Je- ru-
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� �
Ie-rú-sa-lem, al-le-lú-ia, al-le-lú-ia. sa-lém, a-le-lu-ia, a-le-lu-ia.
� �
�
� � � � �� � � � � � � ��� �� � �
� � � � � � � �� � � � ��
�V. 1. Ex súrgat De- us, et dis-si-péntur i-nimí-ci e- �V. 1. Deus se le- vanta! Seus i- nimi- gos se disper-
�
�� � � � �� � �� � �� � ���� �� � � � � � �� � � � � � � ���
ius, � et fú-gi- ant, qui odé-runt e- um, a fá-ci- e sam, � e fo- gem de su- a fa- ce os que o odei-
� � �
�
� � � �� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � �� � � ���
e- ius. A.
� Confírma hoc De- us. Flexa: tu- am. A.
� Confirmai, ó Deus. Flexa: santu- á-
� � � � � �� � � � � � ��
o, � rio, �
�V. 2. Verumtámen Deus confrínget cápita inimicórm suó- �V. 2. De fato, Deus esmaga as cabeças dos seus inimigos, �
rum, � vérticem capillátum perambulántium in de- o crânio cabeludo dos que andam no delito. A.� Con-
líctis suis. A.
� Confírma hoc Deus. firmai, ó Deus.
�V. 3. Vidérunt ingréssus tuos, Deus, � ingréssus Dei mei, �V. 3. Eles viram, ó Deus, os vossos cortejos, � os cortejos
regis mei in sancta. A.
� Confírma hoc Deus. de meu Deus e do meu Rei, no santuário. A. � Con-
firmai, ó Deus.
V
� . 4. Mirábilis, Deus, de sanctuário tuo, � Deus Israel V
� . 4. Admirável é Deus, desde o seu santuário. � O Deus
ipse tríbuet virtútem et fortitúdinem plebi suæ; � de Israel, ele dará força e poder a seu povo. � Bendito
benedíctus Deus. A. � Confírma hoc Deus. seja Deus! A. � Confirmai, ó Deus.
Domingo de Pentecostes 149
Comunhão
A.
� Cantus ID 005003 cf. Jo 15,26
V
� . Sl 78(77),1.4b.5b–7a.20.23–25.29
viii G �� � � � � � � � � � � � � �� viii G �� � � � � � � � � � � � � ��
S� pí- ri- tus � qui a Patre pro- cé- dit, al- le- lú- O� Espí- ri-to � que do Pai pro-ce-de, a-le-lu-
� � �� � � � �� �
ia. ia.
�
� �
�
� �� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �� � ���
�V. 1. At té ndi- te, pópu- le me- us, doctrí- nam me- V
� . 1. Escu-ta, po-vo meu, o ensi-namen- to; � presta
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
� � � �� � � � � �� ��
am; � incli- ná- te aurem vestram in verba o- ris ouvi- do às pa- lavras da mi nha bo- ca. A.
� O Es-
� �� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
� � � � �� � � � �� ��
me- i. A.
� Spí- ri-tus. Flexa: no- stris � pí- ri-to. Flexa: pais, �
V
� . 2. Generatióni álteri narrántes laudes Dómini et virtú- V
� . 2. Vamos contar à geração futura os louvores do Senhor
tes eius, � et mirabília eius quæ fecit. A.
� Spíritus. e seus prodígios, � as maravilhas que ele realizou.
A.
� O Espírito.
V
� . 4. Exsúrgent et narrábunt fíliis suis, � ut ponant in V
� . 4. Eles se levantarão e a transmitirão a seus filhos, � a
Deo spem suam. A.� Spíritus. fim de que ponham em Deus sua esperança. A. � O
Espírito.
V
� . 5. Et non obliviscántur óperum Dei, � et mandáta eius �V. 5. Das obras de Deus não se esqueçam � e guardem
custódiant. A.
� Spíritus. seus mandamentos. A.� O Espírito.
V
� . 6. Ecce percússit petram et fluxárunt aquæ, � et torrén- V
� . 6. Eis que feriu a rocha e escorreu água, � e as torrentes
tes inundavérunt. A.� Spíritus. transbordaram. A. � O Espírito.
�V. 7. Numquid et panem póterit dare, � aut paráre carnes �V. 7. “Poderá ele dar-nos pão também, � ou preparar carne
pópulo suo? A.
� Spíritus. para o seu povo?” A.� O Espírito.
�V. 8. Verúmtamen mandávit núbibus désuper, � et iá- �V. 8. Deu ordens às nuvens do alto � e abriu as portas do
150 Tempo Pascal
�V. 10. Panem angelórum manducávit homo, � cibária mi- �V. 10. O homem comeu o pão dos anjos; � ele enviou-lhes
sit eis ad abundántiam. A.
� Spíritus. alimento em abundância. A.
� O Espírito.
Comunhão (opcional)
A.
� Cantus ID 002847 cf. At 2,2
V
� . Sl 78(77),1.4b.5b–7a.20.23–25.29
viii c
�� � � � � � � � � �� � � viii c
�� � � � �� � � � ��� � �
F actus est re- pénte de cæ- lo so- nus � D e re-pente, vei- o do céu um ru- í- do �
� � � � � �� � � � � � � �� �
al-le-lú-ia. a-le-lu-ia.
� �
�
� � � �� ��� �� � � � �� � � � � � � � � � � � �� � �� �
�V. 1. At té ndi- te, pópu- le me- us, doctrí- nam me- �V. 1. Escu- ta, po- vo meu, o ensi- namen- to; � pres-
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
am; � incli- ná- te aurem vestram in verba o- ris ta ouvi- do às pa- lavras da mi nha bo- ca. A.
�
�
�
� � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
me- i. A.
� Factus est re- pénte de cæ- lo so- De re- pente, vei- o do céu um ru- í- do. Flexa:
� �
� � �� � � � � � � �� � � � � � � � ��
nus. Flexa: no- stris � pais, �
V
� . 2. Generatióni álteri narrántes laudes Dómini et virtú- V� . 2. Vamos contar à geração futura os louvores do Senhor
tes eius, � et mirabília eius quæ fecit. A.
� Factus est e seus prodígios, � as maravilhas que ele realizou.
repénte de cælo sonus. A.
� De repente, veio do céu um ruído.
V
� . 4. Exsúrgent et narrábunt fíliis suis, � ut ponant in V� . 4. Eles se levantarão e a transmitirão a seus filhos, � a
Deo spem suam. A.
� Factus est repénte de cælo sonus. fim de que ponham em Deus sua esperança. A. � De
repente, veio do céu um ruído.
V
� . 5. Et non obliviscántur óperum Dei, � et mandáta eius �V. 5. Das obras de Deus não se esqueçam � e guardem
custódiant. A.
� Factus est repénte de cælo sonus. seus mandamentos. A.
� De repente, veio do céu um
ruído.
152 Tempo Pascal
�V. 7. Numquid et panem póterit dare, � aut paráre carnes �V. 7. “Poderá ele dar-nos pão também, � ou preparar carne
pópulo suo? A.
� Factus est repénte de cælo sonus. para o seu povo?” A. � De repente, veio do céu um
ruído.
V
� . 8. Verúmtamen mandávit núbibus désuper, � et iá- V � . 8. Deu ordens às nuvens do alto � e abriu as portas do
nuas cæli apéruit. A.
� Factus est repénte de cælo céu. A.
� De repente, veio do céu um ruído.
sonus.
�V. 10. Panem angelórum manducávit homo, � cibária mi- �V. 10. O homem comeu o pão dos anjos; � ele enviou-lhes
sit eis ad abundántiam. A.
� Factus est repénte de alimento em abundância. A.
� De repente, veio do
cælo sonus. céu um ruído.
153
154 Apêndices
� � �� � � �� � �� �� � �� � � � � � � � � � � � � � �� �
V
� . 1. Gustá- te et vi- dé- te quó- ni- am su- á- vis est V
� . 1. Provai e ve- de como é bom o Senhor. R.
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
Dómi- nus. R.
�
� Alle- lú- ia, al- le- lú- ia, al- le-
�
A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � �� �
lú-ia.
� ���� � � � � � �� �� � � � � ��� � � � �� � � � � ��
�V. 2. Be-ne-dí-cam Dómi-num in omni témpo- re, � V
� . 2. Bendi-rei o Senhor em todo tempo, � seu lou-
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
semper laus e- ius in o- re me- o. R.
� vor esta-rá sempre em minha bo-ca. R.� A-le-lu- �
� Alle- lú- ia,
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia.
�
ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �
aúdi- ant mansu- é-ti et læ-téntur. R.
�
� Alle-lú-ia, os humildes e se a- legrem. R.
�
� A- le- lu- ia, a- le-
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
�V. 4. Magni- fi- cá- te Dómi- num me- cum, � et ex- �V. 4. Engrande- cei comi- go o Senhor, � e e- xal-
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
altémus nonem e-ius in id-ípsum. R.
�
� Alle-lú-ia, temos todos juntos o seu nome. R.
�
� A-le-lu-ia,
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
Cânticos de comunhão à escolha 155
� � ��� � � � � � � � � � �� � � �� � � ��� � � � � ��
�V. 5. Exqui- sí- vi Dómi- num, et exaudívit me, � et �V. 5. Busquei o Senhor, e e- le respondeu- me, �
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � �
ex ómni- bus terró- ri- bus me- is e- rí- pu- it me. e de todos os meus temo- res me livrou. R.
� A-
� � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-ia.
�
le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � ���� �� �� � � � �� � �� � � � �� �� � � � � � �� ���
V
� . 6. Respí- ci-te ad e- um, et il-lumi-ná-mi- ni, � et �V. 6. Olhai pa- ra e- le e vos torna- reis i- lumi- na-
� � � � � � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � ��
fá-ci- es vestræ non confundéntur. R.
�
� Alle-lú-ia, dos, � e vossas fa- ces não se cobrirão de vergo-
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. nha. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
V
� . 7. Iste pauper clamá- vit, et Dómi- nus exaudí- vit V
� . 7. Este pobre clamou e o Senhor o ouviu, �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
e- um, � et de ómni- bus tri- bu- la- ti- ó- ni- bus e de todas as tri-bu-lações o li-bertou. R.
� A-le-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
e- ius salvá- vit e- um. R.
�
� Alle- lú- ia, al- le- lú- ia,
�
lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � ��� � � � � �
al-le- lú-ia.
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �
�V. 8. Val- lá- bit ánge- lus Dómi- ni in circú- i- tu ti- �V. 8. O an- jo do Senhor a-campa ao redor dos que
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
méntes e- um, � et e-rí-pi- et e- os. R.
�
� Alle-lú-ia, o temem, � e e- le os li-berta. R.
�
� A-le-lu-ia,
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
156 Apêndices
� � �� � � � � ��� � � �� � � �� � � � � � � � � ��
V
� . 9. Timé- te Dómi-num, sancti e- ius, � quó-ni- �V. 9. Temei o Senhor, vós, seus santos, � pois na-
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �
am non est in-ó-pi- a timénti-bus e- um. R.
� Alle- da falta aos que o temem. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-
� � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � ��� � � � � �
�
lú-ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
inqui-réntes autem Dómi-nus non de-fí-ci- ent om- que buscam o Senhor não sentirão falta de na-da.
� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
ni bono. R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, al-le- lú- R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � �� �
ia.
� � �� ��� � �� � � � �� �� � � � � � � � � � � �� � � ��
�V. 11. Ve-ní- te, fí- li- i, audí- te me: � timó-rem Dó- �V. 11. Vinde, meus filhos, ou-vi-me: � e eu vos ensi-
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �
mi-ni do-cébo vo-bis. R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, na-rei o temor do Senhor. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-
� � � ��� � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le- lú-ia. ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
es ut ví-de- at bonum? R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, por longos di- as, pa- ra go- zar da fe- li- ci- da- de?
� � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le- lú-ia. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
Cânticos de comunhão à escolha 157
� � � � � � �� � �� � � �� � � �� �� � � � � � � � ��
�V. 13. Pró- hi- be linguam tu- am a ma- lo, � et lá- �V. 13. Pre- ser- va tu- a língua do mal, � e os teus
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
bi- a tu- a ne loquántur do- lum. R.
�
� Alle- lú- ia, lábios, pa- ra que não fa- lem menti- ras. R.
� A- le-
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia.
�
lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� ��� � �� � � � � �� �� � � � � � � � � � � � �� � � � �
V
� . 14. Di- vér- te a ma- lo et fac bo- num, � inquí- �V. 14. Desvi- a-te do mal e fa-ze o bem, � pro-cu-
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
re pa- cem et perséque- re e- am. R.
�
� Alle- lú- ia, ra a paz e vai no seu encalço. R.
�
� A- le- lu- ia,
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
clamó- rem e- ó- rum. R.
�
� Alle- lú- ia, al- le- lú- ia, justos, � e seus ouvi-dos, a-tentos ao seu clamor.
� � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le- lú-ia. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � �� � � � �� ��� � �� � � �� � � � �� � �� � ��
V
� . 16. Vultus autem Dómi-ni super fa-ci- éntes ma- V
� . 16. O ros- to do Senhor, po-rém, se volta contra
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �
la, � ut perdat de terra memó- ri- am e- ó- rum. os que fa- zem o mal, � pa- ra cance- lar da terra
� � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. a lembrança de- les. R.
�
� A- le- lu- ia, a- le- lu- ia,
� � � ��� � � � � �
a- le- lu-ia.
158 Apêndices
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
V
� . 17. Clama-vé-runt, et Dómi-nus exau-dí- vit, � et �V. 17. Os jus- tos clama-ram e o Senhor os ouviu, �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
ex ómni-bus tri-bu-la-ti- ó-ni-bus e- ó-rum li-be-rá- e de todas as tri-bu-lações os li-bertou. R.
� A-le-
� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
vit e- os. R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-
�
lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � �� �
ia.
� � �� � � ��� � � �� � �� � � � � �� � � � �� � �� ���
V
� . 18. Iuxta est Dómi-nus i- is qui contrí-to sunt cor- V
� . 18. O Senhor está perto dos que têm o co-ração fe-
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
de, � et confráctos spí- ri-tu salvá-bit. R.
� Alle-lú-
� ri-do, � e salva-rá os de espí- ri-to quebrantado.
� � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
�
ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� �� � ����� � � � � �� � � �� �� � � � � �� � � ��
�V. 19. Multæ tri-bu-la- ti- ónes iutórum, � et de óm- V
� . 19. Mui-tas são as a-flições dos justos, � mas de
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
ni- bus his li- be- rá- te e- os Dómi- nus. R.
� Alle- lú-
� todas e- las o Senhor os livra- rá. R.
�
� A-le-lu- ia,
� � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
�
ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � �
his non conte-réntur. R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, Nenhum de- les se quebra- rá. R.
�
� A- le- lu- ia, a-
� � � ��� � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le- lú-ia. le-lu-ia, a- le- lu-ia.
Cânticos de comunhão à escolha 159
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
V
� . 21. In- terfí- ci- et pecca- tó- rem ma- lí- ti- a, � et V
� . 21. A malda-de ma-ta-rá o pe-ca-dor, � e serão
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
qui odé-runt iustum, pu-ni- éntur. R.
� pu- ni- dos os que odei- am o justo. R.� A- le- lu- �
� Alle-lú-ia,
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
al-le-lú-ia, al-le- lú-ia.
�
ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � ���� � � � � �� � �
�V. 22. Réd-imet Dómi-nus á-nimas servó-rum su- ó- V
� . 22. O Senhor resga-ta-rá a vi-da dos seus servos, �
�� � � � � �� � � � � � �� �� �� � � �� � �� � � � � ��
rum, � et non pu- ni- éntur omnes qui spe- rant e todos os que ne- le espe- ram não serão pu- ni-
� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � �
in e- o. R.
�
� Alle- lú- ia, al- le- lú- ia, al- le- dos. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
� � � �� �
lú-ia.
� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
et semper, � et in sǽcu-la sæcu-ló-rum. Amém. sempre, � pe-los sé-cu-los dos sé-cu-los. Amém.
� � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � �
R.
�
� Alle-lú-ia, al-le-lú-ia, al-le- lú-ia. R.
�
� A-le-lu-ia, a-le-lu-ia, a- le- lu-ia.
160 Apêndices
Cânticos de comunhão à escolha 161
Comunhão II
Para uso preferencial durante o Tempo da Quaresma
� � V
� . Sl 34(33)
� � ��� �� � � � �� �� �� � � � � � � � � �� �� � � ��
�V. 1. Be-ne-dí-cam Dómi-num in ommi témpo-re, � �V. 1. Bendi- rei o Senhor em todo tem- po, � seu
� �
� � � � � � � � � � � � �� �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
semper laus e-ius in o-re me- o. R.
� Gustá-te louvor esta-rá sempre em minha bo- ca. R.
� Pro-
� � � � �� � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �� � � � � � � � ��
quam su- á- vis Dómi- nus. vel R.
� Alle- lú- ia al- le- vai quão su- ave é o Senhor. ou R.
� A- le- lu- ia
V
� . 2. In Dómino gloriábitur ánima mea, � áudiant man- V
� . 2. No Senhor se gloria minha alma, � Ouçam os hu-
suéti et læténtur. R.
� Gustáte. mildes e se alegrem. R.
� Provai.
V
� . 4. Exquisívi Dóminum, et exaudívit me, � et ex ómni- V
� . 4. Busquei o Senhor, e ele respondeu-me, � e de todos
bus terróribus meis erípuit me. R.
� Gustáte. os meus temores me livrou. R. � Provai.
V
� . 5. Respícite ad eum, et illuminámini, � et fácies vestræ �V. 5. Olhai para ele e vos tornareis iluminados, � e vossas
non confundéntur. R. � Gustáte. faces não se cobrirão de vergonha. R.� Provai.
V
� . 6. Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum, � V
� . 6. Este pobre clamou e o Senhor o ouviu, � e de todas
et de ómnibus tribulatiónibus eius salvávit eum. as tribulações o libertou. R.
� Provai.
R.
� Gustáte.
�V. 7. Vallábit ángelus Dámini in circúitu timéntes eum, �V. 7. O anjo do Senhor acampa ao redor dos que o temem,
� et erípiet eos. R.
� Gustáte. � e ele os liberta. R.
� Provai.
�V. 8. Timéte Dóminum, sancti eius, � quóniam non est �V. 8. Temei o Senhor, vós, seus santos, � pois nada falta
inópia timéntibus eum. R.
� Gustáte. aos que o temem. R.
� Provai.
V
� . 9. Dívites eguérunt et esuriérunt, � inquiréntes autem V
� . 9. Ricos empobrecem e passam fome, � Mas os que
Dóminum non defícient omni bono. R. � Gustáte. buscam o Senhor não sentirão falta de nada. R.
� Pro-
vai.
V
� . 11. Quis est homo qui vult vitam, � díligit dies ut vídeat V
� . 11. Quem é que deseja a vida � e anseia por longos dias,
bonum? R. � Gustáte. para gozar da felicidade? R.
� Provai.
162 Apêndices
�V. 12. Próhibe linguam tuam a malo, � et lábia tua ne lo- �V. 12. Preserva tua língua do mal, � e os teus lábios, para
quántur dolum. R.
� Gustáte. que não falem mentiras. R.
� Provai.
�V. 13. Divérte a malo et fac bonum, � inquire pacem et �V. 13. Desvia-te do mal e faze o bem, � procura a paz e vai
perséquere eam. R.
� Gustáte. no seu encalço. R.
� Provai.
V
� . 14. Óculi Dómini super iustos, � et aures eius in clamó- V
� . 14. Os olhos do Senhor estão voltados para os justos, �
rem eórum. R.
� Gustáte. e seus ouvidos, atentos ao seu clamor. R.
� Provai.
V
� . 15. Vultus autem Dómini super faciéntes mala, � ut V
� . 15. O rosto do Senhor, porém, se volta contra os que
perdat de terra memóriam eórum. R.
� Gustáte. fazem o mal, � para cancelar da terra a lembrança
deles. R.
� Provai.
�V. 16. Clamavérunt, et Dóminus exaudívit, � et ex ómni- V � . 16. Os justos clamaram e o Senhor os ouviu, � e de todas
bus tribulatiónibus eórum liberávit eos. R.
� Gustáte. as tribulações os libertou. R.
� Provai.
�V. 17. Iuxta est Dóminus iis qui contríto sunt corde, � et �V. 17. O Senhor está perto dos que têm o coração ferido,
confráctos spíritu salvábit. R.
� Gustáte. � e salvará os de espírito quebrantado. R.
� Provai.
V
� . 18. Multæ tribulatiónes iustórum, � et de ómnibus his V
� . 18. Muitas são as aflições dos justos, � mas de todas elas
liberábit eos Dóminus. R.
� Gustáte. o Senhor os livrará. R.� Provai.
�V. 19. Custódit ómnia ossa eórum, � unum ex his non �V. 19. O Senhor cuida de todos os seus ossos: � Nenhum
conterétur. R.
� Gustáte. deles se quebrará. R.
� Provai.
�V. 20. Interfíciet peccatórem malítia, � et qui odérunt ius- �V. 20. A maldade matará o pecador, � e serão punidos os
tum, puniéntur. R. � Gustáte. que odeiam o justo. R.
� Provai.
�V. 21. Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum, � et �V. 21. O Senhor resgatará a vida dos seus servos, � e todos
non puniéntur omnes qui sperant in eo. R.
� Gustáte. os que nele esperam não serão punidos. R. � Provai.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto, ’ sicut erat Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo, ’ como
in princípio et nunc et semper, � et in sǽcula sæcu- era no princípio, agora e sempre, � pelos séculos dos
lórum. Amen. R. � Gustáte. séculos. Amém. R. � Provai.
Comunhão III
Comunhão IV
Comunhão V
Ver Missa da Ceia do Senhor, página 82.
Cânticos de comunhão à escolha 163
164 Apêndices
Kyrie I
Para o Tempo Pascal
viii
� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �� �� � � � � � � � � �� � � �
S �
enhor, nossa paz, � tende pie-da-de de nós. Ky- ri- e � e- léi- son. Cris- to, nossa Pás- coa, �
� � � � � � � � � � � � � � �� ��� � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � �
�
tende pie-da-de de nós. Chrí- ste
�
� e- léi-son. Senhor, nossa vi-da, � tende pie-da- de de nós.
� � � ��� � � � � � ���� �� � � �
Ký- ri- e � e- léi- son.
Opções para o hino Glória a Deus nas Alturas 165
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
G ló- ri- a in excél- sis De- o. Et in terra G lória a Deus nas altu- ras. E paz na ter-
� � � � � � � � � � � � �� � � � � �� � � � � � � � � � � �� � � � � �
pax homí-ni-bus bonæ vo-luntá-tis. Laudámus te. ra aos homens por ele amados. Senhor Deus, Rei
� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
Be-ne-dí-cimus te. Ado-rámus te. Glo-ri- fi-cámus dos céus, Deus Pai todo-pode-ro-so. Nós vos louva-
� � � � � � � � � � � � �� ���� � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
te. Grá-ti- as á-gimus ti-bi propter mag- mos. Nós vos bendi-zemos. Nós vos ado-ramos. Nós
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �� ���� � �
nam gló-ri- am tu- am. Dómi-ne De- us, Rex cæ-lés- vos glo- ri- fi- camos. Nós vos damos gra- ças
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � �
tis, De- us Pa- ter omní- po- tens. Dómi- ne Fi- li u- por vossa imensa glória. Senhor Je- sus Cris-
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
us, Agnus De- i, Fí- li- us Patris. Qui tol-lis peccá- Cordei- ro de Deus, Filho de Deus Pai. Vós que
� � � � � � �� ���� � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
peccá-ta mundi, súsci-pe depre-ca-ti- ó- e- da- de de nós. Vós que ti- rais o pe- cado do
166 Apêndices
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� ���� � ��� � � � � � � � � � � � � �
nem nostram. Qui se- des ad déxte- ram Patris, mi- mundo, a- colhei a nossa súpli- ca.
� � � � � � �� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � ��
se- ré- re no- bis. Quó- ni- am tu so- lus Sanctus. Tu Vós que estais à di- rei- ta do Pai, tende pi- e- da- de
� � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � �� � � � � � � �� � � � � � �� �
so-lus Dómi-nus. Tu so-lus Altís-simus, Ie-su Chri- de nós. Só vós sois o santo. Só vós, o Senhor.
� � � � � � � � � � � � � ��� � �� � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
� ��
De- i Patris. Amen. vel Amen. Com o Espí- ri-to Santo, na gló-ria de Deus Pai.
� � � � � � � ��� � �� � ��� � � �
� ��
Amém. ou Amém.
Opções para o hino Glória a Deus nas Alturas 167
Canto moçárabe
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
� �
G ló- ri- a in excél- sis De- o. Et in terra G lória a Deus nas altu- ras. E paz na ter-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � �
pax homí- ni- bus bonæ vo- luntá- tis. Laudámus ra aos homens por ele amados. Senhor Deus, Rei dos
� � �� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
�
te. Be-ne-dí- cimus te. Ado-rámus te. Glo-ri- fi- céus, Deus Pai todo- pode- ro- so. Nós vos louva-
� � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � �� � � � � � � �� �
�
cámus te. Grá- ti- as á- gimus ti- bi propter magnam mos. Nós vos bendi-zemos. Nós vos ado-ramos. Nós
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � �
gló- ri- am tu- am. Dómi- ne De- us, Rex cæ- léstis, vos glo-ri- fi-camos. Nós vos damos gra-ças por vos-
� � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � �
� �
De- us Pa- ter omní- po- tens. Dómi- ne Fi- li u- ni- gé- sa imensa glória. Senhor Je-sus Cristo. Filho u-ni-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �
� �
ni- te, Ie- su Christe. Dómi- ne De- us, Agnus De- gê-ni-to, Senhor Deus, Cordei-ro de Deus, Filho
� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
i, Fí- li- us Patris, Qui tol- lis peccá- ta mundi, de Deus Pai, Vós que ti-rais o pe-cado do mundo,
� � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �
� � �
mi- se- ré- re no- bis. Qui tol- lis peccá- ta mundi, sú- tende pi- e-da-de de nós. Vós que ti-rais o pe-cado
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� ��
� � �
sci-pe depre-ca- ti- ónem nostram. Qui se-des ad déx- do mundo, a- colhei a nossa súpli- ca. Vós que es-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� �
te-ram Patris, mi-se-ré-re no-bis. Quó-ni- am tu so- tais à di-rei-ta do Pai, tende pi- e-da-de de nós.
168 Apêndices
� � � � �� � � � � � �� � � � � �� � � � � � � �� � � � � �� � � �
� � � � �
lus Sanctus. Tu so-lus Dómi-nus. Tu so-lus Altís-si- Só vós sois o Santo. Só vós, o Senhor. Só vós, o
� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �
mus, Ie- su Chri- ste. Cum Sancto Spí- ri- tu, Altís-simo, Je-sus Cris- to. Com o Espí- ri-to
� � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � �
� �
in gló-ri- a De- i Pa- tris. Amen. Santo, na glória de Deus Pai. Amém.
Opções para o Símbolo de Fé 169
iv � � � � � � � �� ��� iv � � � � � � �� ��� ��
� � � � � �
C re- do in u- num De- um, � vel Credo C rei- o em um só Deus � ou Crei- o em um
�� � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � ��� � � � �
�� ��� � � ��� � �
in unum De- um � Patrem omni- po- tén- tem, só Deus � Pai Todo-Pode- ro- so, cri- a- dor do
� � � �� � � � � � � � ��� �
�
� � � � ��� � � �� � �� � ��� � � � � � � � � � � �
factó- rem cæ- li et ter- ræ, vi- si- bí- li- um óm- céu e da ter- ra, de todas as coi-sas vi- sí-veis,
� � � � � � � � �� � � � � � � ��� ��� � � � � � � � � � � � �
� � ��� � � � �
ni- um, et invi- si- bí- li- um. Et in u- num Dó- e invi- sí- veis. Crei- o em um só Senhor Je- sus
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � �
� ��
mi-num Je-sum Chri-stum, Fí- li- um De- i un-i-gé- Cris- to, Filho Uni- gê- ni- to de Deus, nas- ci- do
�� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � �
��� � � � � � �� � ��� �� �
ni- tum. Et ex Pa-tre na- tum ante ómni- a sǽ- do Pai antes de todos os sé-cu- los: Deus de
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
��� �� � � � � � � � � � � ��
cu- la. De- um de De- o, lumen de lúmi-ne, Deus, luz da luz, Deus verda-dei- ro de Deus ver-
� � � � �� � � � � � ��� � � � � � � � �
�� � � � ��� � �� � ��� � � � � ��
De- um ve- rum de De- o ve- ro. Gé-ni-tum, non dadei- ro, ge- ra-do, não cri- a- do, consubstanti-
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ���
� � � � � � � �� � �
factum, consubstanti- á- lem Pa- tri: per quem ó- al ao Pai. Por e-le todas as coi-sas fo-ram fei-
� � � � � �� � � � � � � � �� �
��� �� � � � � ��� �� � � � � � � � � � � � � �
mni- a facta sunt. Qui propter nos hómi- nes, et tas. E por nós, homens, e pa- ra nossa salva-
170 Apêndices
� � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � ��� � � � � � � �
� � � � ��� �� � ��� �� � �
propter nostram sa- lú- tem descéndit de cæ- lis. ção, desceu dos céus: e se encarnou pelo Es-
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� �
�� � � � � � � � � ��� �
Et incarná-tus est de Spí- ri-tu Sancto ex Ma- pí- ri-to Santo no sei- o da Virgem Ma-ri- a,
� � � � � � � � � � � � � � � � ��� � �
��� � ��� � � � � ��� � � � � � � � � �
rí- a Vír-gi-ne: Et homo factus est. Cru-ci- fí- e se fez ho- mem. Também por nós foi cru- ci- fi-
� � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � �
� ��� �� � � � ��� �� � �� �
passus, et sepúl- tus est. Et re- surré- xit térti- a ta- do. Res- suscitou ao tercei- ro di- a, con-
� � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � �
� � ��� � � � ��� �
cæ- lum: se- det ad déxte- ram Pa- tris. Et í- te- onde está sentado à di-rei-ta do Pai. E de
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � �
� � � �� �� � � � �� � �
rum ventú-rus est cum gló-ri- a, ju-di- cá- re vi-vos no-vo há de vir, em su- a gló-ria, pa-ra julgar os
�� �� � � � � � � � � � ��� �
��� � � � � ��� �
��� �� ��� � � � � � � ��� �
et mórtu- os: cu-jus re-gni non e-rit fi- nis. vi- vos e os mor- tos; e o seu rei- no não te- rá
� � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � �
�� ��� � �
Et in Spí- ri-tum Sanctum, Dómi-num, et vi-vi- fi- fim. Crei- o no Espí- ri-to Santo, Senhor que dá a
� ��� � ��� �
� � � ��� �
��� � � � � � � � ��� �� ��� � � � � �� � �� � � � ��� ��� � � �
cán- tem: qui ex Pa-tre Fi- li- óque pro-cé- dit. vi- da, e pro-ce-de do Pai e do Fi- lho;
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ���
� � � � � � � � � � � � � � �
Qui cum Pa-tre et Fí- li- o simul ador-á- tur, et con- e com o Pai e o Filho é ado- ra- do e glo-ri-
Opções para o Símbolo de Fé 171
� � � � ��� � � � � ��� �
��� � � � � � � ��� � ��� � � � � � � � � ��� ��� � � �
glo- ri- fi- cá- tur: qui lo- cú- tus est per Prophé- fi-ca- do: e-le que falou pe-los pro-fe- tas.
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � ���
��� � � � � � � � � � � �
tas. Et u-nam sanctam cathó- li-cam et apostó- Crei- o na Igre- ja, u- na, san- ta, ca- tó- li- ca e apos-
� � � � � � �� � � � � � � � � � �� � � � � � � �
��� � � � � ��� � � � � ��
li-cam Ecclé- si- am. Confí-te- or u-num baptísma tó- li- ca. Pro- fes-so um só ba- tismo para a remis-
�� � � � ��� � � � � � � � � ��� � � � � � � �
�� � � ��� � � � �� � ��� � � � � � �� �
in remis- si- ó- nem pecca- tó- rum. Et exspécto são dos pe-ca- dos. E espe- ro a ressurreição
�� � � � ��� � � � � � � ��� � � � � � � � � �
�� � � ��� � � � ��� � � � �
re-surrecti- ó- nem mortu- ó- rum. Et vi- tam ven- dos mor- tos e a vi- da do mundo que há de
� � � � � � ��� � � � � � � � � ��� � � �
� �� � � �� � �
tú-ri sǽcu-li. Amen. vir. Amém.
172 Apêndices
Símbolo Apostólico
Adaptação da melodia do Credo VI
Psallite Domino: Canti per la messa (2007)
Adaptação atribuída ao Mons. Alberto Turco
iv �� � � � � � �� �� iv �� � � � � �� ��
�� � � �� � �
C re-do in (in u-num) De- um, � vel Cre- C rei- o em (em um só) Deus � ou Crei-
� � � � � �� � � � � � � � � � � ��� � �
� �
��� � � � � ��� � � � � �� � ��� � � � � �
tem, Cre- a- tó- rem cæ- li et ter- ræ. Et in Cri- a-dor do céu e da ter- ra. E em Je- sus
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� ��� � � �
�
Ie- sum Chri- stum, Fí- li- um e- ius ú- ni- cum, Cris- to, seu ú- ni- co fi- lho, Nosso Senhor.
� � � ��� � � � � � � � � � �
� ��� �� � � �� � � � � � � � � � � � � � � �
Dómi- num no- strum. Qui concéptus est de Spí- Que foi conce- bi- do pe- lo po- der do Espí- ri-
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � ��� �� � � �
� � � ��� � � � � � �
ri- tu Sancto, na- tus ex Ma- rí- a Vír- gi- ne. to Santo, nasceu da Virgem Ma- ri- a. Pa-
� � � � � � � � � �� �
�� � � � � � �� � � � � � � � � � ��� � ��
Passus sub Pónti- o Pi- lá- to, cru- ci- fí- xus, mórtu- de- ceu sob Pôncio Pi- la- tos, foi cru- ci- fi- ca- do,
� � � � � � �� � ��
� �
� � � � � � �
��� � �� � � � � � � � � � � � ��� �
us, et sepúl- tus, descéndit ad ínfe- ros. Térti- a morto e sepulta- do, desceu à mansão dos mor-
�� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � �
� � ��� � � ��� � � �� � ��� �
di- e re- surré- xit a mórtu- is. Ascéndit ad tos. Ressuscitou ao tercei- ro di- a. Su-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � �
� � � �� �
cæ- los, se- det ad déxte- ram De- i Patris omni- biu aos céus, está sentado à di- rei- ta de Deus
Opções para o Símbolo de Fé 173
� � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � � � � � �
��� �� � � � � � � ��� �� � � ��
po- tén- tis. In- de ventú- rus est iu- di- cá- re Pai Todo-Pode-ro- so. Don-de há de vir a jul-
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ��� � � �
� ��� �� � � � �� � ��� �� � � �
vi- vos et mórtu- os. Cre- do in Spí- ri- tum San- gar os vi- vos e os mor- tos. Crei- o no Es-
� � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � ��
� � ��� � � � � � ��� �
ctum, sanctam Ecclé- si- am cathó- li- cam. Sanctó- pí- ri- to Santo, na santa Igre- ja Ca- tó- li- ca.
� � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � ���
� � � � � � � � � � � �
rum commu- ni- ó- nem, remis- si- ónem pecca- tó- Na comunhão dos santos, na remissão dos pe-ca-
� � � � � � � � � ��� � �� � � � � � � � � � �
��� �� � � � � � � � ��� �� � � � � �
rum. Car- nis re- surrecti- ó- nem, vi- tam æ- tér- dos. Na ressurreição da car- ne, na vi- da e-
� � ���
��� � � � � ����� �� � � ��� � � � � ����� �� � �
nam. Amen. ter- na. Amém.
174 Apêndices
Modo I
� � � �
� � � � � � � � � � � ��� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri- to San-
� � � �
� � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
Sic- ut e-rat in princí-pi- o et nunc et sem-per, � to. � Como e- ra no princípio, a- go- ra e sem-
� �
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� �
Ia Ia2 Ia
et in sǽcu- la sæcu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- rum. pre, � pe- los sé- cu- los dos sé- cu- los. Amém.
� � � � �
� � � � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �� � � �
Ig Ig2 Ia2 Ig Ig2
A- men. sæcu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- rum. A- sé- cu- los. Amém. sé- cu- los. Amém. sé- cu-
� � � �
� � �� � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � �� � � � �
Ig4 If Ig4 If
men. sæcu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- rum. A- los. Amém. sé- cu- los. Amém. sé- cu- los.
� � �
� � �� � � � � � � �� � � � � � �� � � � � � � ��
ID2 ID2
� �
men. sæcu-ló-rum. Amen. Amém. sé-cu-los. A- mém.
Tons comuns para o Glória ao Pai 175
Modo II
� �
�
���� ��� ��� � ���� � � � � �� � ��� � ��� � ��� �� � � �
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri-to San- to. �
� �
�
��� �� � � ��� � � � � � � � �� ��� � � � � � � � � � � ��� �
Sic-ut e-rat in princí-pi- o et nunc et sem- per, � Como e-ra no princípio, a-gora e sempre, � pe-los
� �
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � ��
II D II D
Modo III
�
� � � �
� � �
��� � � � � � � � � � � � �� ���� � � � � � � � � � � � �� ��
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sancto. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí-ri-to Santo. �
�
� � � � �
� � � ��
��� � � � � � � � � � � �� � ��� � � � � � � � � � �� �
Sic- ut e-rat in princí-pi- o, et nunc et semper, � Como e-ra no princípio, ago- ra e sempre, � pe-
� � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � � �
� � � � �� � �� � � � �� � � � �
�
III a III g III a III g
et in sǽcu- la sæcu- lórum. A- men. sæcu- ló- rum. los sé- cu- los dos sé- cu- los. Amém. sé- cu- los.
� �
� � � � �� � � � � � ��
A- men. Amém.
Tons comuns para o Glória ao Pai 177
Modo IV
� �
� � �� �� � ��� � ���� �� � � � � � � � � � � � � � � ��� ��� � �
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri-to San- to. �
� �
��� � � � � � �� � � � �� � � � �� � �� � � � � � � � �� � � ���
Sic- ut e- rat in princí- pi- o et nunc et sem- per, � Como e- ra no princípio, a- gor a e sempre, � pe- los
� �
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � ��
IV E IV E
� �
et in sǽcu-la sæ-cu-lo-rum. Amen. sé-cu-los dos sé-cu-los. A- mém.
178 Apêndices
Modo IV A
�
� �
�
�
� � � � � � � � � � � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � � � �� � �
�
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri-to San- to. �
�
� �
�
�
� � � � � � � � � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � � � � � ��
Sic- ut e- rat in princí- pi- o et nunc et sem- per, � Como e- ra no princípio, a- gor a e se mpre, � pe-
� � � �
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
IV d IV c IV d IV c
et in sǽcu- la sæ- cu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- rum. los sé-cu-los dos sé-cu-los. Amém. sé-cu-los. A-
� � � � � �
� �
� � � �� � � � � � ��
IV A
� �
� � � �� � � � � � ��
IV A
Modo V
� �
�
� ��� ��� ���� ���� � � � � � � � ��� � ��� � ��� �� � � �
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri-to San- to. �
� �
�
��� �� � � � �� � � � � � � � �� � �� � � � � � � � � � � ��� �
Sic- ut e- rat in princí- pi- o et nunc et sem- per, � Como e- ra no princípio, a- gora e sempre, � pe- los
� � � �
� � � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � ��
Va Va
Modo VI
� �
� �� � �� � ��� � ���� �� � � � � � � � � � � � � � � ��� ��� � �
Gló- ri a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri-to San- to. �
� �
��� �� � � � �� � � � �� � � � �� � �� � � � � � � � �� � � ���
Sic- ut e- rat in princí- pi- o et nunc et sem- per, � Como e- ra no princípio, a- gora e sempre, � pe- los
� �
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � ��
VI F VI F
Modo VII
� �
� � �
�
���� ��� ���� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� ��� � �
� �
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, e Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí-ri-to San- to. �
�
� ��� �� �
��� ��� � ���� � � � � � ��� � � � � � � � �� �� � � ��
Sic- ut e-rat in princí-pi- o et nunc et sem-per, � Como e- ra no princípio, ago- ra e se mpre, � pe-
�� � �� �� � ��
� � � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � �
VII d VII c VII d VII c
et in sǽcu- la sæcu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- los sé-cu-los dos sé-cu-los. Amém. sé-cu-los.
� �
� � �
� � �
� � �
�
�
� � � � �� � � � � �
� � ��
VII c 2
� � � � �
� � � � �� � �
VII a
� � �
� � �� � � � ��VII c 2 VII a
rum. A- men. sæcu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- Amém. sé- cu- los. Amém. sé- cu- los. A-
� �
�
� � � � �� � � � � ��
rum. A- men. mém.
182 Apêndices
Modo VIII
�
� �
�
��� � � � � � � � � � � � � � � ���� � � � � � � � � � � � � �� � �
Gló- ri- a Patri, et Fí- li- o, et Spi- rí-tu- i Sanc-to. � Glór ia ao Pai e ao Filho e ao Espí- ri-to San- to. �
�
� �
�
�� � � � � � � � � � � � � � �
� �� � � � � � � � � � � � � � ��
Sic- ut e- rat in princí- pi- o et nunc et sem- per, � Como e- ra no princípio, a- gora e se mpre, � pe-
�
� �
�
� � � � � � � � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � � � � �
VIII c VIII G VIII c VIII G
et in sǽcu- la sæcu- ló- rum. A- men. sæcu- ló- rum. los sé-cu-los dos sé-cu-los. Amém. sé-cu-los. A-
� �
� � � � �� � � � � ��
A- men. mém.