Você está na página 1de 60

Unidade II- Degenerao.

Morte Celular.Alteraes
do Interstcio.
Patologia Geral
Prof Adriana Oliveira

1-Introduo
Agentes agressivos ou

etiolgicos:
Leso bioqumica precede a leso
fisiolgica que precede a leso
morfolgica.

1-Introduo
Classificao:

Intrnsecos:
*Modificaes no genoma, na
hereditariedade e na embriognese;
*Erros metablicos inatos;
*Disfunes imunolgicas
(autoimunidade;hipersensibilidade;imun
ossupresso.);

1-Introduo
*Distrbios circulatrios;

*Disendocrinias;
*Distrbios nervosos e psquicos;
*Envelhecimento.

1-Introduo
Extrnsecos:
*Fsico: temperatura,eletricidade, radiaes,
sons e ultrasons, magnetismo. Gravidade e
presso.
*Qumicos:
-Exgenos:
Inorgnicos:cidos, bases, metais pesados;
Orgnicos: toxinas, venenos, organo-sinttico

1-Introduo
-Endgenos: Hormnios , catablitos,
enzimas, anticorpos...
*Infecciosos:
-Agentes acelulares: vrus;
-Agentes
unicelulares:
clulas
procariticas(bactrias,clamdias...), clulas
eucariticas ( fungos, protozorios)
-Agentes Multicelulares: helmintos...

2-Degeneraes
-Degenerao: so

leses cuja a
caracterstica
morfolgica
fundamental a
deposio
de
substancias
no
interior
das
clulas.

2-Degeneraes
Classificaes das degeneraes> composio qumica

das clulas:
1-degenerao por acmulo de gua e eletrlitos;
hidrpica;
2-degenerao por acmulo de protenas; hialina e
mucide;
3-degeneraes com acmulo de lipdeos; esteatose e as
lipidoses ;
4-degenerao com acmulo de carboidratos;
glicogenoses.

2-Degenerao Hidrpica

a entrada de fluido
extracelular
e
eletrlitos dentro de
uma
clula,
secundria
a
deficincia
na
atividade das ATPases
(bombas de Na/K) da
membrana
celular,
levando a acmulo de
gua no citoplasma.
reversvel, desde que
no muito intensa ou
prolongada.

2-Degenerao Hidrpica
Causas e Mecanismos:
- provocada por transtornos no equilbrio
hidroeletroltico que resultam em reteno
de eletrlitos e gua nas clulas.
-As chamadas bombas eletrolticas, tem a
funo de transportar eletrlitos contra o
gradiente de concentrao e de manter
constantes
as
concentraes
desses
eletrlitos no interior da clula.

2-Degenerao Hidrpica
-Uma agresso pode diminuir o funcionamento
da bomba hidroeletroltica :
1-altera a produo ou consumo de ATP;
2-integridade das membranas;
3-modificao na atividade de molculas da
bomba;
-Agentes lesivos:
1- hipxia; infeces bacterianas e virais
2- hipertermia exgena ou endgena; ATP;

2-Degenerao Hidrpica
3-toxinas que lesam diretamente a membrana;
4-substncias inibidoras de ATPase Na/K
dependente.

Corte histolgico
normal

Corte histolgico,
aps leso.

2-Degenerao Hidrpica

Mecanismos:

O2 Respirao mitocondrial ATP:


Atividade da Bomba de Na/K, com Na+ e H2O e K+
(Tumefao celular)
Sntese e reciclagem de fosfolpides Perda de
fosfolpides e da integridade da membrana com Ca+2 e
ativao de enzimas lticas - Fosfolipases, proteases, ATPases
e Endonucleases
Respirao anaerbica, com de lactatos e pH
(acidofilia citoplasmtica com perda dos grnulos da matriz,
condensao da cromatina nuclear).

2-Degenerao Hidrpica

Caractersticas Morfolgicas:
-Macroscpicas: aumento de volume e peso
do rgo (tumefao, cpsula tensa,
consistncia
pastosa),
com
palidez
( compresso vascular pelas clulas
tumefeitas e/ou colorao acinzentada clara.

2-Degenerao Hidrpica
-Microscpicas: citoplasma opaco, granuloso,
turvo, refringente, com transparncia
diminuda mascarando o ncleo/ tumefao
turva.

2-Degenerao Hidrpica

Caractersticas ultraestruturais:
Tumefao mitocondrial e cristlise (com diminuio da
fosforilao oxidativa e da sntese de ATP), dilatao das
cisternas e fragmentao do Retculo Endoplasmtico e do
Complexo de Golgi, lise do protoplasma ( citosol), perda
das especializaes superficiais da membrana celular
(clios, microvilosidades, desmossomos) e alterao nos
contornos
celulares,
desagregao ribossmica (com
diminuio da sntese protica), ruptura da membranas
formando as "Figuras de Mielina" no citosol. Tumefao e
ruptura lisossomica e / ou formao de autofagossomas.

2-Degenerao Hidrpica
A degenerao hidrpica um processo
reversvel; minimizada a causa, as clulas
voltam ao aspecto normal.
Conseqncias
funcionais
quase
inexistentes, caso no seja muito intensa.

3-Degenerao Hialina

Acmulo
de
material
intracelular
de
natureza protica,
conferindo
s
clulas e tecidos
afetados
um
aspecto hialino.

3-Degenerao Hialina

Mecanismos:

Penetrao
no citoplasma de protenas
complexas, com precipitao ou coagulao
das mesmas; ocorre em clulas dos tbulos
proximais, nas proteinrias, clulas da
vilosidades intestinais do intestino delgado no
recm nascido aleitado com colostro.

3-Degenerao Hialina
Classificao:
a-Degenerao de fibras musculares esquelticas e
cardacas: decorrentes da ao de endotoxinas
bacterianas e da agresso de clulas T e macrfagos,
onde ocorre a desintegrao dos microfilamentos
desses tecidos.(miocardite e miosite chagsica)
b-Degenerao hialina segmentar de fibroclulas
musculares: compatvel com a reabsoro e
reestruturao dos sarcmeros, que pode leva a
morte celular; necrose hialina.

3-Degenerao Hialina
c-Corpsculos
de
incluso
intracitoplasmticos:
1-Corpsculo hialino de Mallory: encontrado
nos hepatcitos de alcolatras crnicos
formado por filamentos intermedirios
associados a outras protenas do
citoesqueleto. Encontrados tambm na
esteato-hepatite,cirrose juvenil, carcinoma
hepatocelular.

3-Degenerao Hialina
2-Corpsculos de Councilman e Rocha Lima so
vistos nos hepatcitos em hepatites virais,
especialmente na febre amarela, geralmente
correspondem a hepatcitos em apoptose.
3-Corpsculo de Russel: ocorre em indivduos
com proteinria onde a degenerao excessiva
de protenas encontrada no epitlio tubular
renal; so freqentes tambm em infeces
agudas ou crnicas
(leishmaniose
tegumentar e osteomelites).

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
Conceito:

Acmulo anormal reversvel de lpides no citoplasma


de clulas parenquimatosas (principalmente de tbulos
renais, hepatcitos, e fibras do miocrdio - clulas que
normalmente metabolizam muita gordura) onde
normalmente lpides no seriam evidenciados
histologicamente, formando vacolos (pequenos e
mltiplos ou nico e volumoso) em conseqncia de
desequilbrios na sntese, utilizao ou mobilizao. A
degenerao comum no fgado, epitlio tubular renal
e miocrdio, mas pode esta tambm nos msculos
esquelticos e pncreas.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
Etiologia e Patognese
*A leso aparece todas as vezes que um
agente interfere no metabolismo dos cidos
graxos da clula aumentando sua sntese ou
dificultando sua utilizao,transporte ou
excreo.
* A esteatose causada por agentes txicos,
hipxia, alteraes na dieta e distrbios
metablicos de origem gentica.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
Em condies normais , os hepatcitos
retiram da circulao cidos graxos e
triglicrides provenientes da absoro
intestinal e da liplise no tecido adiposo; os
cidos graxos so utilizados para:
1- produo de colesterol e seus steres;
2-sntese de lipdeos complexos e triglicrides
3-para gerar energia atravs da B-oxidao at
acetil CoA e formao de corpos cetnicos.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose

Os agentes lesivos causam esteatose heptica por


interferirem no metabolismo lipdico:
1-aumento da sntese de lipdeos por maior aporte de
cidos graxos decorrente da liplise, de ingesto
excessiva ou pela produo de cidos graxos a
partir do excesso de acetil CoA que no encontra
condies de rpida oxidao no Ciclo de Krebs;
2-reduo na utilizao dos triglicrides ou cidos
graxos para sntese de lipdeos mais complexos,
devido a carncia de fatores nitrogenados e de
ATP;

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
3-menor formao de lipoprotenas por
deficincia na sntese das apoprotenas;
4-distrbios no deslocamento e fuso das
vesculas que contm as lipoprotenas com
membrana plasmtica , em decorrncia de
alteraes funcionais do citoesqueleto.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose

Agentes etiolgicos:
Hipxia: leva a uma reduo da sntese de ATP,
que leva a um aumento de cidos graxos em
decorrncia do excesso de acetil CoA, cuja
oxidao no ciclo de Krebs est diminuda;
Desnutrio protico calrica:
1-a carncia de protenas leva a deficincia de
fatores lipotrpicos, esto ligados a produo
de fosfolpideos e diminuio na sntese
apoprotenas, reduzindo a formao de
lipoprotenas e a excreo dos triglicrideos;

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
2-ingesto calrica deficiente causa mobilizao de
lipdeos do tecido adiposo, aumentando o aporte
de cidos graxos;
Agentes txicos:lesam o REG diminuindo a
sntese protica, afetando a sntese das
lipoprotenas. Podem tambm provocar esteatose
atravs do bloqueio na utilizao de triglicrides,
isto sem que a sntese protica tenha diminudo.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose

Ingesto abusiva de etanol: O etanol


oxidado a aldedo actico e acetil CoA,
promovendo um aumento de acetil CoA,
isto favorece a sntese de cidos graxos e
conseqentemente levando ao acmulo de
triglicrides nas clulas. A esteatose neste
caso pode ser agravada pela desnutrio.

4-Degenerao Gordurosa/Esteatose

Algumas forma de Esteatose Heptica:

1-Esteato-hepatite no-alcolica- caracterizada

por esteatose heptica, formao de corpos


hialinos de Mallory,necrose, inflamao e
fibrose, podendo se torna uma cirrose heptica.
Ela ocorre devido a alterao no metabolismo
dos cidos graxos nos tecidos no adiposos, em
pacientes diabticos, obesos, dislipidmicos,
faz associao a exposio a agentes txicos.
Esse controle no metabolismo dos cidos
graxos em tecidos no adiposos depende da
leptina (enzima) age no SNC inibindo o
apetite.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
2-Esteatose Microvesicular aguda da gravidez e
Sndrome de Reye- parece haver um defeito
mitocondrial na sntese de lipdeos.
3-Esteatose nas clulas beta da ilhota de Langerhans
no pncreas e nas cls. musculares esquelticas e
cardacas. A gnese desta doena no est bem
conhecida, mas as condies de obesidade, diabete
insulino-dependente e dislipidemias tm aspectos
comuns.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
Aspectos morfolgicos:
*Macroscpicos: O fgado aumenta de volume e
peso, tem consistncia diminuda, bordas
arredondadas e colorao amarelada. No
corao, a esteatose pode ser difusa, ficando o
rgo plido e com consistncia diminuda; em
outros casos (hipxia), a esteatose em faixas
amareladas visveis atravs do endocrdio. No
rim, h aumento de volume e peso, tornando o
rgo amarelado.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
*Microscpicos:

Microscpicos:
-a esteatose muito caracterstica, os TG se depositam
em pequenas vesculas ou glbulos revestidos por
membranas (lipossomos). Na forma clssica os
hepatcitos apresentam um grande vacolo de
gordura no citoplasma, o qual desloca o ncleo para
a periferia da clula e lhe confere aspecto de
adipcito (esteatose macrovesicular). Em certas
condies ela adquire um aspecto microvesicular, a
gordura se distribui geralmente para periferia da
clula, permanecendo o ncleo centralizado.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
-No corao, os TG se depositam em
pequenos glbulos dispostos ao longo das
miofibrilas.
-Nos rins , aparecem em pequenos glbulos
que podem coalescer e forma vesculas
maiores, mas raramente produzem grande
deformidade nas clulas.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
Evoluo e conseqncias:
-No fgado os hepatcitos repletos de gordura
podem se romper e formar verdadeiros lagos de
gordura (cistos gordurosos), podendo ocorrer
reaes inflamatrias.
-Pode haver embolia gordurosa a partir da ruptura
dos cistos gordurosos na circulao, o que
facilitado por traumatismos.
-Na esteatose difusa, panlobular, pode haver
manifestaes de insuficincia heptica.

4-Degenerao
Gordurosa/Esteatose
-No etilismo crnico, a esteatose heptica
pode muitas vezes ser acompanhada de
fibrose
pericelular,
especialmente
centrolobular, que pode evoluir para cirrose.
-No corao, a esteatose difusa pode agravar a
insuficincia desse rgo.

5-Lipidoses

So
acmulos
intracelulares
de
outros lipdeos que
no os TG. Em
geral, so depsitos
de colesterol e seus
steres. As lipidoses
podem
ser
localizadas
ou
sistmicas.

5-Lipidoses
Depsitos de Colesterol:
-Depsitos de colesterol podem ser formados nas
artrias (aterosclerose), na pele (xantomas) e
em stios de inflamaes crnicas.
-Na aterosclerose, os depsitos de colesterol so
encontrados na ntima das artria de mdio e
grande calibre, no interior de macrfagos e de
cls. musculares lisas que migram da artria
mdia.

5-Lipidoses
-Caractersticas:
*Macroscpicas; os
depsitos
de
colesterol so vistos
como
placas
amareladas,
amolecidas,
na
ntima (ateromas).

5-Lipidoses
*Microscpicas; os macrfagos e as cls.
Musculares lisas aparecem tumefeitas,
microvaculadas,
adquirindo
aspecto
esponjoso ou espumoso. Quando essas
cls. se rompem, o colesterol passa para o
interstcio e forma cristais rombodes,
com proliferao do tecido colagenizao
da ntima e calcificao destes deposito de
colesterol caracterizando a aterosclerose.

5-Lipidoses

Colesterol e seus steres , provavelmente, outros


lipdios so tambm depositados na ntima de
pequenas artrias e arterolas, especialmente do
rim, em pacientes com hipertenso arterial. O
processo bem diferente da aterosclerose, pois
lipdios se depositam, originados do plasma, se
associam a protenas, formando a hilo-hialinose
da ntima que em associao com outras
alteraes da ntima(elastose e fibrose),
caracterizam a arteriolosclerose.

5-Lipidoses

Xantomas: so leses
encontradas na pele
sob a forma de
ndulos ou placas
que,
quando
superficiais, tm cor
amarelada. Aparecem
geralmente
em
condies
de
hipercolesterolemia

6-Esfingolipidoses
So

doenas
de
armazenamento
de
esfingolipdeos e seus derivados, decorrem da
falta ou deficincia de enzimas lisossmicas
encarregadas da demolio dos gangliosdeos e
cerebrosdeos at esfingosina e cidos graxos.
So
doenas genticas, algumas mais
freqentes em determinados grupos raciais.
Caracterizadas de doenas autossmicas.

6-Esfingolipidoses

Processo:
Certas clulas acumulam esfingolipdeos no
citoplasma, devido quase sempre falta de
uma enzima da via de degradao. Estas
enzimas so chamadas genericamente de
hidrolases, porque a quebra das ligaes
envolve uma molcula de gua.
O substrato da enzima ausente ou defeituosa
acumula-se, geralmente dentro de lisossomos,
j que nestas organelas que so encontradas
as enzimas.

6-Esfingolipidoses
O citoplasma fica abarrotado de

lisossomos contendo o lpide no


digerido.
Aspectos microscpicos: so encontrados
nos lisossomos, que ao ME apresentam
estrutura em impresso digital ou em linhas
sem espiral concntrica em seu interior.

6-Esfingolipidoses
Para

cada enzima que falta existe uma


doena especfica (s vezes mais de uma),
com acmulo de substncias diferentes em
rgos diferentes, e com sintomatologia
prpria. Os locais mais afetados so o
crebro, muito rico nestes compostos.
O diagnstico confirmado com facilidade a
partir da cultura de clulas, nos quais podem
ser feitas pesquisa das enzimas lisossmicas.

6-Esfingolipidoses
As

leses podem ser sistmicas , sendo


mais grave em alguns rgos; ex; nos
neurnios do SNC na doena de Fabry,
na doena de Niemann-Pick, doena de
Gaucher.

7-Glicogenoses
So

doenas genticas caracterizadas


pelo acmulo de glicognio no interior
das clulas do fgado, rim, msculos
esquelticos e corao.
E tm como processo bsico uma
deficincia de enzimas no processo de
degradao.

7-Glicogenoses
O glicognio est presente em todas as clulas
animais, sendo mais abundante no fgado e nos
msculos.
a forma atravs da qual armazenamos a glicose
da dieta. A glicose chega ao fgado pela veia porta.
Quando h necessidade de uso da glicose
(situaes de stress, jejum), h quebra desse
glicognio por meio de processo enzimtico
ocorrendo ento, liberao da glicose para a
circulao sangnea.

7-Glicogenoses
Dessa

forma, o fgado proporciona a


liberao de glicose para vrios rgos,
incluindo o crebro. Quando o
glicognio no consegue ser quebrado
devido deficincia de algumas das
enzimas envolvidas, este se acumula no
rgo e, a no liberao de glicose para a
circulao acarreta uma srie de
conseqncias.

7-Glicogenoses
Glicogenoses do tipo I:
causada pela deficincia da enzima chamada
glicose-6-fosfatase. Se subdivide em Ia, Ib e Ic. o
tipo mais comum e o rgo acometido o fgado.
Esta enzima tambm encontrada nos msculos,
rins e mucosa do intestino delgado. Como esta
enzima a principal responsvel pela liberao de
glicose para a circulao, de se esperar que as
pessoas com glicogenose tipo I sejam incapazes de
manter nveis adequados de glicemia nos perodos
de jejum.

7-Glicogenoses
Glicogenese tipo III
Tambm chamada doena de Cori, causada pela
deficincia da enzima amilo-1,6-glicosidase a qual
expressa em muitos tecidos. Clinicamente,
muito parecida com a glicogenose tipo I.
Apresenta hipoglicemia, aumento do fgado e
retardo do crescimento. Durante a Segunda dcada
de vida, a velocidade de crescimento aumenta, o
fgado diminui e a hipoglicemia melhora tanto que,
muitos adultos toleram vrias horas de jejum.

7-Glicogenoses
Glicogenose do tipo IV:
Tambm chamada doena de Andersen, causada
pela deficincia da enzima amilo-1,4-1,6glicosidase.
Acomete, principalmente, o fgado. O quadro
clnico de hepatoesplenomegalia (aumento do
fgado e do bao) e alteraes neuromusculares
variadas.
No h tratamento eficaz. O transplante de fgado
a nica modalidade curativa.

7-Glicogenoses
Glicogenose do tipo V
Tambm chamada doena de MacArdle,
causada pela deficincia da enzima
fosforilase muscular.

Acomete os msculos. O quadro clnico


de dor muscular (cimbras) induzida pelo
exerccio e fraqueza progressiva, algumas
vezes associada a mioglobinria.

7-Glicogenoses
Glicogenose do tipoVI:

Tambm chamada doena de Hers,


causada pela deficincia da enzima
fosforilase heptica.

Clnica e laboratrio: hepatomegalia, leve


retardo de crescimento, boa tolerncia ao
jejum, elevao de triglicrides, colesterol
e cido rico.

7-Glicogenoses
Glicogenose do tipo VII:

Causada pela deficincia da enzima


fosfofrutoquinase.

A clnica semelhante ao tipo V,


acrescentando-se hemlise.

7-Glicogenoses
Glicogenose do Tipo IX:
Causada
pela deficincia da enzima
fosforilase quinase.
Acomete o fgado e, talvez, o msculo. A
clnica semelhante ao tipo VI. O subtipo C
tambm acomete as clulas sangneas.

8-Mucopolissacaridioses
So depsitos anormais de poliglicanos,
ocorrem em doenas metablicas denominadas
genericamente mucopolissacaridioses, que
resultam de deficincias enzimticas e se
caracterizam pelo acmulo intralisossmico de
poliglicanos e seus catablitos.
Apesar de apresentarem aspectos em comum,
apresentam manifestaes diferentes de acordo
com a enzima lisossmica deficiente.

Você também pode gostar