Você está na página 1de 4

5

Cantigas de Amor e de Amigo

-1- -2-
Que soydade de mha senhor ey, Quer’eu en maneyra de proençal
quãdo me nenbra d’ela qual a ui, fazer agora hun cantar d’amor
e que me nenbra que ben a oy e querrey muit’i loar mha senhor,
falar, e, por quanto bẽ d’ela sey, a que prez nem fremusura non fal,
rogu’eu a Deus, que end’á o poder, nem bondade, e mays vos direi en:
que mha leixe, se lhi prouguer, ueer tanto a fez Deus comprida de bem
que mays que todas las do mundo val.
Cedo, ca, pero mi nũca fez bẽ,
se a nõ uir, nõ me posso guardar, Ca mha senhor quis o Deus fazer tal
d’enssandecer ou morrer cõ pesar, quando a fez, que a fez sabedor
e, por que ela tod’ en poder tẽ de todo bẽ e de mui grã valor
rogu’eu a Deus, que end’á o poder, e cõ tod’est[o] é mui comunal,
que mha leixe, se lhi prouguer, ueer aly hu deue; er deu-lhi bõ sen,
e des y nõ lhi fez pouco de ben,
Cedo, ca tal a fez Nostro Senhor; quando nõ quis que lh’outra foss’igual.
de quãtas outras [e] no mũdo son
nõ lhi fez par, a la minha fé, nõ, Ca, en mha senhor nũca Deus pos mal,
e, poy-la fez das melhores melhor, mays pos hi prez e beldad’ e loor
rogu’eu a Deus, que end’á o poder, e falar mui bẽ e rijr melhor
que mha leixe, se lhi prouguer, ueer que outra molher; des y é leal
muyt’ e por esto nõ sey oi’eu quẽ
Cedo, ca tal a quis [o] Deus fazer possa compridamẽte no seu bẽ
que se a non uyr, nõ posso uiuer. falar, ca nõ á, tra lo seu ben, al.
(CV 119, CBN 481 – D. Dinis) (CV 123, CBN 485 – D. Dinis)

-3-
Mha irmãa fremosa, treydes comygo A la igreja de Vig’, hu é o mar salido,
a la igreja de Vig’, hu é o mar salido: e verrá hy, madre, o meu amigo:
e miraremo’-las ondas. e miraremo’-las ondas.

Mha irmãa fremosa, treydes de grado A la igreja de Vig’, hu é o mar levado,


a la igreja de Vig’, hu é o mar levado: e verrá hy, madre, o meu amado:
e miraremo’-las ondas. e miraremo’-las ondas.
(CV 886 – Martim Codax)
6

-4- -5-
Se eu pudesse desamar Bailemos nós ja todas três, ai amigas,
a quen me sempre desamou sô aquestas avelaneiras frolidas,
e podesse algun mal buscar e quem for velida, como nós, velidas,
a quen me sempre mal buscou! se amigo amar
Assi me vingaria eu, sô aquestas avelaneiras frolidas
se eu pudesse coyta dar verrá bailar.
a quen me sempre coyta deu.
Bailemos nós ja, todas três, ai irmanas,
Mays sol nen poss’ eu enganar sô aqueste ramo destas avelanas,
meu coraçon, que m’enganou, e quem for louçana, como nós, louçanas,
por quanto me fez desejar se amigo amar,
a quen me nunca desejou. sô aqueste ramo destas avelanas
E por esto non dormyo eu, verrá bailar.
porque non posso coyta dar
a quen me sempre coyta deu. Por Deus, ai amigas mentr’al non fazemos,
sô aqueste ramo frolido bailemos;
Mays rog’ a Deus que desampar e quem bem parecer, como nós parecemos,
a quen m’assi desamparou, se amigo amar,
vel que podess’ eu destorvar sô aqueste ramo, sol que nós bailemos,
a quen me sempre destorvou. verrá bailar.
E logo dormiria eu, (CBN 879 – Aires Nunes de Santiago)
se eu podesse coyta dar
a quen me sempre coyta deu.
6- Se vistes meu amigo,
Vel que ousass’ eu preguntar Ondas do mar do Vigo, o por que eu sospiro!
a quen me nunca preguntou se vistes meu amigo! e ai, Deus, se verrá cedo!
por que me fez en si cuydar e ai, Deus, se verrá cedo!
poys ela nunqu’ en mi cuydou.
Se vistes meu amado,
E por esto lazeyro eu: Ondas do mar levado, por que hei gram cuidado!
por que non posso coyta dar se vistes meu amado! e ai, Deus, se verrá cedo!
a quen me sempre coyta deu. e ai, Deus, se verrá cedo! (CV 884, CBN 1278 –
(CA 289, CV 567 - Pero da Ponte) Martin Codax)

-7- que nunca ouuera amado:


Eno sagrad’ ẽ Uigo amor ey!
baylaua corpo uelido:
amor ey! Baylaua corpo uelido,
que nunca ouuera amigo:
En Uigo, no sagrado, amor ey!
baylaua corpo delgado: Que nunca ouuera amigo,
amor ey! Baylaua corpo delgado, ergas no sagrado’, ẽ Uigo:
7
amor ey! Que nunca ouuera amado, amor ey!
ergas no Uigo sagrado: (CV889 - Martin Codax)
-8-
- Digades, filha, mya filha velida,
Por que tardastes na fontana fria.
— Os amores ey.
-9-
-Digades, filha, mya filha louçana, Mal me tragedes, ai filha,
Por que tardastes na fria fontana. porque quer’ aver amigo
— Os amores ey. Pois eu non ei meu amigo,
e pois eu com vosso medo
non ei ren do que desejo,
Tardey, mya madre, na fontana fria, non o ei, nen é comigo,
Cervos do monte a augua volvian. mais, pois que mi por vós vẽo
no ajade-la mia graça
— Os amores ey. mia filha, que o non vejo,
e dê-vos Deus, ai mia filha,
no ajade-la mia graça
Tardey, mya madre, na fria fontana, filha que vos assi faça,
Cervos do monte volvian a augua. e dê-vos Deus, ai mia filha,
filha que vos assi faça.
— Os amores ey. filha que vos assi faça,
filha que vos assi faça.
-Mentir, mya filha, mentir por amigo. Sabedes ca sen amigo
Nunca vi cervo que volvesse o rio. nunca foi molher viçosa,
— Os amores ey. Por vós perdi meu amigo,
e, porque mi-o non leixades
por que gran coita padesco,
-Mentir mya, filha, mentir por amado. ver, mia filha fremosa,
Nunca vi cervo que volvesse o alto. e, pois que mi-o vós tolhestes
non ajade-la mia graça
— Os amores ey. e melhor ca vós paresco
(CV 797 - Pero Meogo) e dê-vos Deus, ai mia filha,
no ajade-la mia graça
filha que vos assi faça,
e dê-vos Deus, ai mia filha,
-10- filha que vos assi faça.
Ela, s’estava queyxando, filha que vos assi faça,
Ũa pastor se queyxava filha que vos assi faça.
como molher con gran coyta,
muyt’ estando noutro dia, (CBN 1171, CV 777 –
e que a pesar, des quando
e sigo medês falava, Coytas lhi davanJuiam
amores
Bolseiro)
nacera, non fora doyta,
e chorava, e dizia, que non lh’eran se non morte:
por en dezia chorando:
con amor que a forçava: e deytou-se antr’ũas flores
“Tu non és se non mya coyta,
“Par Deus, vi-t’ en grave dia, e disse con coyta forte:
-11- ay, amor!”
ay, amor!” “Mal ti venha per u fores,
Ai meu amigo (meu, per boa fé, quam leda fui hoj’ eu quando
ca non és se nonvos vi; morte,
mya
e non doutra, per boa fé, mais meu), ca nunca fui tam leda pois naci.
ay, amor!”
rog’ eu a Deus, que mi vos hoje deu, (CV 102 - D. Dinis)
que vos faça tam ledo seer migo Meu gasalhado, se mi valha Deus,
quam leda fui hoj’ eu quando vos vi; e amigo meu e meu coraçon,
ca nunca fui leda pois naci. faça-vos Deus em algữa sazon
seer migo tam led’ e tam pagado
Bom dia vejo, pois vos vej’ aqui, quam leda fui hoj’ eu quando vos vi;
meu amigo, (meu, a la fé, sem al!); ca nunca fui tam leda pois naci.
faça-vos Deus ledo - que pod’ e val’ - (CBN 1175 Juiam Bolseiro)
seer migo, meu bem e meu desejo,
- 12 -
Desei’ eu ben auer de mha senhor, E ia muytus namorados uj
mays nõ desei’ auer bẽ d’ela tal, que nõ dauan nulha rẽ por aver
por seer meu bẽ, que seia seu mal, ssas senhores mal, pois a ssy prazer
e por aquesto, par Nostro Senhor, fazian, e por esto dig’ assy:
no queria que me fezesse ben se eu mha senhor amo pelo meu
en que perdesse do sseu nulla ren, bẽ e nõ cato a nulha rẽ do sseu,
ca non é meu ben o que seu mal for, nõ am’ eu mha senhor, mays amo mj.

Ante cuyd’ eu que o que seu mal é E mal mi venha, se atal fuy eu,
que meu mal est, e cuydo grã razõ, ca, des que eu no mữd’ andey por seu,
por ẽ deseio no meu coraçon amey ssa prol muyto mays ca de mi.
auer tal bẽ d’ela, per boa fé, (CV 541, CBN 897 - Joan Airas, de Santiago)
en que nõ perça rẽ de seu bon prez,
nẽ lh’ ar diga nulh’ ome que mal fez,
- 14 -
e outro ben Deus d’ ela nõ mi de.
Da mha senhor, que eu serui
sempr’ e que mays ca mĩ amey,
-13-
ueed’, amigus, que tort’ ey,
Quis ben, amigos, e quer’e querrey
que nunca tam gram torto ui,
hũa molher que me quis e quer mal
ca, pero a sẽpre serui,
e querrá, mays non vos direy eu qual
grand’ é o mal que mha senhor
é a molher, mays tanto vos direy:
mi quer, mays quero-lh’ eu mayor
quis ben e quer’e querrey tal molher,
que me quis mal sempr’e querrá e quer.
Mal que posso; sei per gram bẽ
lhi querer mays ca mĩ nẽ al,
Quis e querrey e quero muy gran ben
e, se aquest’ é querer mal,
a quen mi quis mal e quer e querrá,
est’ é o que a mĩ auen,
mays nunca omen por mi saberá
ca, pero lhi quero tal ben,
quen é, pero direy-vos hũ a ren:
grand’ é o mal que mha senhor
quis ben e quer’e querrey tal molher,
mi quer, mays quero-lh’ eu mayor
que me quis mal sempr’e querrá e quer.

Mal que posso; se per seruir


Quis e querrey e quero ben querer
e pela mays ca mĩ amar,
a quen me quis e quer, por boa fé,
se est’ é mal, a meu cuydar,
mal e querrá, mays non direy quen é,
este mal non poss’ eu partir,
mays pero tanto vos quero dizer: ca, pero que a fui seruir,
quis ben e quer’e querrey tal molher, grand’ e o mal que mha senhor
que me quis mal sempr’e querrá e quer. mi quer, mays quero-lh’ eu mayor
(CV 113, CBN 530 - D. Dinis)
Mal que poss’, e pero nozir
nõ mi deuia desamor
tal que no bẽ nõ á melhor.
(CV 88, CBN 450, D. Dinis)

Você também pode gostar