Você está na página 1de 45

http://inverta.

org/jornal/agencia/internacional/africa/as-revolucoes-arabes

AS "REVOLUES" RABES
Texto de A. V. Kharlmenko do Partido Comunista (bolchevique) de Toda a Unio sobre a ofensiva imperialista sendo preparada na Lbia para saquear seus recursos e recrudescer a onda reacionria no mundo Chove sobre Trpoli. Realmente chove na capital da Lbia, como sempre nesta estao do ano. Ainda mais se formos acreditar nos meios massivos de comunicao mundiais e russos. A ento teremos uma verdadeira chuva de balas e granizo de bombas. Bombas lanadas pela aeronutica da ditadura sangrenta" em cima do "povo insurreto". Bala que os "mercenrios africanos" atiram nos "democratas pacficos". Como que a "comunidade internacional" pode no intervir pela salvao de to infeliz povo? O negcio claro: para o "ditador" - a Corte de Haia. Para os "democratas" - o poder. Para os meios de comunicao em massa "livres" tudo muito claro: exatamente assim que pretendem "esclarecer" a situao em qualquer pas ao qual as riquezas atraiam a ateno de seus senhores. O que realmente estranho a posio de muitos que se consideram de esquerda, e mesmo de alguns que se consideram revolucionrios. Uns apenas calam e esperam para ver quem vai ganhar e para onde vai caminhar a situao. Outros explodem em euforias de vitria, dizendo: "os povos se levantam uns atrs dos outros - primeiro a Tunsia, Egito, Imen, Jordnia, Bahrein, Marrocos, Algria, Ir e agora a Lbia! Sem tirar nem por, se trata da revoluo democrtica mundial! Fim a todos os ditadores! Claro, aqui o critrio para "ditador" muito mais simples do que dois mais dois so quatro - depende apenas de quantos anos o tal passou no poder, ou seja: exatamente como nos meios massivos de comunicao da burguesia. Ou ainda como disse Zhirinvski, chamando os acontecimentos atuais de "levante contra os Brzhnevs rabes". Para ele, o sangue nas ruas seria a evidncia incontestvel dos "crimes da ditadura". No entanto, a maioria dos analistas no diz uma s palavra sobre a situao real do pas, sobre a essncia das foras em conflito, suas relaes internacionais e sobre quais as provveis perspectivas para a regio. E os que falam sobre isso certamente no extraem suas informaes dos videoclipes divulgados pela grande imprensa. Mas vejam que qualquer um que acompanhe os fatos, que se lembre da histria recente e no se encontre sob a hipnose da propaganda burguesa no pode deixar de levar em conta o fato de que a Lbia se diferencia enormemente dos pases realmente tomados por protestos populares. A Lbia muito mais rica em petrleo e gs do que seus vizinhos, e a populao de seu pas majoritariamente desrtico algumas vezes menor - 6 milhes. Com os preos atuais do petrleo, os lbios, mesmo se supusssemos uma situao similar a dos pases vizinhos, viveriam em condies um tanto melhores e dificilmente teriam motivos para se lanar morte pela "liberdade". Sob o "ditador Kaddafi" realmente se vivia melhor do que nos pases vizinhos. E antes se vivia bem pior. E no apenas sob o comando dos colonizadores italianos ou dos ocupadores franco-britnicos,

mas mesmo quando a primeira colnia africana adquiriu a independncia, por iniciativa da URSS. Em fuga, os colonizadores deram o poder nas mos do rei Idris, cabea da ordem dos dervishes-sinustas, h muito tempo governantes da parte leste do pas, em Cirenaica. Claro que no incomodava nem um pouco aos ex-colonizadores o fato de que tal ordem ficara em ambas as Guerras Mundiais no do lado deles, mas sim do lado dos agentes turco-alemes. At a chegada ao poder da "ditadura de Kaddafi" um certo "veterano da SS" ficava escondido no sul da Cirenaica, num castelo nas montanhas, como um "baro sem sua coroa", controlando com suas prprias mos a exportao de petrleo para a Arbia Saudita (a histria ainda cala sobre o que mais ele fazia). E hoje vemos por todas as telas de televiso e de computador como o "povo insurreto" levanta sobre as "cidades libertas" da Cirenaica a bandeira da monarquia derrubada h quarenta e dois anos e mostra aos telespectadores ocidentais faixas escritas em ingls: "Libertar a Lbia!" e "Petrleo para o Ocidente!" Obviamente: sob o regime monrquico o petrleo pertencia ao Ocidente. A renda advinda de sua exportao era obtida majoritariamente pelos monoplios estrangeiros, sendo que alguma coisa ficava com a famlia real e a nobreza palaciana, com os compradores-burgueses e altos-funcionrios e, para o povo, no sobrava absolutamente nada. Os lbios pobres morriam de tuberculose, ficavam cegos de catarata (no interior do pas ela atingia a 100% dos habitantes), e o analfabetismo chegava a 87%. Com as liberdades polticas tambm havia confuso: partidos eram proibidos, sindicatos no tinham direito greve. Ser mesmo que o povo est se lanando assim morte pela "Lbia perdida"? Diferentemente da ordem burocrtico-burguesa da Tunsia, do Egito e do Imen, ou mesmo dos semi-absolutistas Marrocos, Jordnia e Bahrein, a construo social e poltica da Lbia tem sua base na revoluo antiimperialista e anti-monrquica de 1o de setembro de 1969, realizada pela organizao dos "Oficiais unionistas-socialistas livres". Os jovens revolucionrios ento (Muammar Kaddafi tinha 27 anos) recusaram o caminho do capitalismo e levantaram a bandeira do "estado de bem-estar e de justia", sob os princpios da "liberdade, do socialismo islmico, da unidade e da justia social". J no primeiro ano da revoluo foram nacionalizadas sem indenizao as propriedades dos antigos colonizadores e as da famlia real, a maioria dos bancos e em seguida a maior riqueza - o petrleo e todos os recursos naturais. Naqueles tempos de igualdade de foras entre os dois sistemas mundiais, mesmo um pas pequeno e atrasado podia forar os neocolonizadores a devolverem o roubado sem que ningum ousasse ocupar ou bombardear suas cidades, ou mesmo apenas aplicar "sanes" econmicas. O poder revolucionrio no apenas ampliou a renda conseguida pelo pas do petrleo, mas tambm a aplicou no desenvolvimento do pas e no bem-estar do povo. Sobre a base do setor estatal desenvolveu-se a industrializao do pas, criaram-se refinarias de petrleo, metalrgicas, indstrias eletrnicas e outras. Os camponeses receberam a terra, criaram-se cooperativas e plantaes estatais. Sob o deserto foi colocada uma grande linha de tubos e condutores, que irrigam com gua a todo o pas. Os lbios pela primeira vez conseguiram sade pblica e educao gratuitas e a expectativa mdia de vida passou de 50 para 75 anos. O grau de alfabetizao passou de 13% para 70%. A renda mdia per capita na Lbia contempornea maior do que no Brasil. So coisas que os habitantes dos pases vizinhos poderiam vislumbrar apenas nos seus mais doces sonhos. Por que que o povo se levantaria?

Os meios de comunicao burgueses e alguns de esquerda respondem (se que respondem): o homem no vive apenas de po, e mesmo que na Lbia a qualidade de vida seja mediana, no existe nenhuma democracia, o que h uma cruel ditadura familiar e a represso qualquer oposio. Bem, em primeiro lugar, como bem lembrou Fidel Castro alguns dias atrs, o povo no se atira na frente de balas apenas pela liberdade e pelos direitos formais. Ele se levanta quando a vida real se torna impossvel e consegue a melhora das condies da vida real - fator ao qual vm em auxlio s liberdades e democracia. Em segundo lugar, mesmo com a democracia a coisa bem diferente do que representam os meios massivos burgueses e seus arautos. No comeo da revoluo deste pas, seguindo o exemplo da Repblica de Nasser, a Lbia foi proclamada Repblica rabe, tendo como organizao dirigente a Unio rabe Socialista. Quando no Egito o capitalismo burocrata-comprador tomou as instncias superiores, os revolucionrios lbios responderam com o desenvolvimento "incondicional da democracia". Em 1977 foi criado um novo rgo dirigente do Estado com a participao coletiva dos sindicatos e das organizaes camponesas - o Congresso Geral Popular. Este rgo elegeu um dirigente - o Secretrio geral. Nas localidades se instituram as assemblias populares que formam os rgos executivos do governo - os comits populares. O pas se proclama ento Jamairia Popular Socialista da Lbia (Jamairia significa literalmente "poder das massas populares"). Kaddafi escolhido secretrio geral do Congresso, mas recusa a todos os cargos oficiais, permanecendo o "lder informal da revoluo". Na condio de reserva, diz que no assume nenhum posto com o qual possa ter de entrar na reserva. Ser que s resta ao povo se levantar para melhorar suas condies de vida diante de uma ditadura dessas? Mesmo olhando para o "florescimento" dos vizinhos que se encontram sob condies polticas e sociais completamente diferentes? Mais uma diferena radical. Os regimes na maioria dos pases rabes conduziram, especialmente durante a ltima dcada, uma poltica externa benfica aos EUA e a seus aliados na OTAN. A Lbia, durante o primeiro ano de sua revoluo conseguiu a retirada das bases militares da Gr-Bretanha e dos EUA de seu territrio. J por isso Washington e Londres no gostaram de Kaddafi. Depois da nacionalizao do petrleo ento, ele se tornou para os imperialistas "persona non grata". Ainda mais pelo fato de que a nova Lbia se associou durante dcadas com o movimento antiimperialista mundial. A Lbia desenvolveu uma relao de amizade com a URSS e com outros pases socialistas. A primeira sesso do Congresso Geral Popular contou com Fidel Castro como convidado. A Jamairia conseguiu consolidar a integrao poltica e econmica do mundo rabe e ativamente ajudava aos palestinos e aos combatentes antiapartheid da frica do Sul, aos guerrilheiros latino-americanos e Nicargua sandinista. Por tudo isso que na Lbia no existe o catalisador de dio popular que so o sentimento de humilhao nacional e o esmagamento da soberania. E por isso mesmo entre os monoplios do imperialismo e seus governos se nota um serssimo desejo liquidao do "regime de Kaddafi". No se pode, no entanto, considerar a Lbia o paraso e seu lder o lder popular ideal. At o boom do petrleo, a Lbia era um dos pases mais atrasados da regio e, at hoje, so fortes as rivalidades tribais, que no conseguiram se transformar em contradies de classe mais desenvolvidas. Da advm a rarefao da base social da revoluo, a falta de uma cultura poltica madura, e as concepes meio patriarcais e meio anarquistas sobre a democracia direta, qual seria oposto o conceito de partido poltico como tal. Da

tambm a tentativa de substituir a vanguarda pela autoridade pessoal do lder e a constituio - o "Livro Verde", ideologia cientfica - por improvisaes utpicas. Da o compromisso com a religio ao nvel da proclamao da Sharia como legislao fundamental e a adoo da bandeira verde do Isl como bandeira estatal (ainda que o regime lbio tenha sempre se posicionado contra o fundamentalismo como movimento poltico). A democracia revolucionria lbia ainda olhava com inimizade para o movimento comunista nos pases rabes, criando obstculos para sua criao em seu territrio e ajudando a sua represso nos pases vizinhos. Assim, graas a esta limitao histrica, refletida pelo atraso da sociedade lbia,a Jamairia e seu povo se viram obrigados a pagar um preo demasiado cruel com a entrada em crise dos recursos propiciados pelo socialismo real. Nos anos 1980, Washington e seus aliados acusaram a Lbia (sem provas) de ligao com o "terrorismo internacional". Durante muitos anos impuseram-se ao pas sanes econmicas cruis e, em 1986, houve uma agresso direta dos EUA. A residncia de Kaddafi foi bombardeada por msseis e sua filha adotiva foi morta; ele mesmo escapou apenas pelo fato de que, segundo as tradies bedunas, no vivia em casa, mas numa tenda no quintal. Mas na poca ainda existiam a URSS e o Pacto de Varsvia, e o agressor teve de recuar. Assim como aconteceu com Cuba, a Jamairia viu-se momentaneamente sob bloqueio aps a destruio da URSS e do Campo Socialista. E claro, isto teve influncia na vida de seu povo e em sua economia. O governo revolucionrio, ao contrrio daquilo que ocorreu na Ilha da Liberdade, no possua uma envergadura de classe, e a partir dos anos 1990, teve que fazer uma srie de concesses. Em 1999, depois das agresses da OTAN aos Balcs, obviamente fugindo da mesma sorte para a Lbia, Kaddafi assumiu a culpa pela exploso de um avio na Esccia, sob acusaes da justia britnica. Aceitou entregar a esta mesma justia dois dos acusados e levou um srio golpe em sua autoridade aos olhos de seus compatriotas, especialmente dos bedunos, que tradicionalmente consideram aes deste tipo como traio. Em 2001, aps as provocaes de 11 de setembro, Kaddafi, tentando mais uma vez escapar de ser colocado no mesmo saco, entra em aliana com os EUA e seus aliados na "luta contra o terrorismo internacional". As estruturas de fora da Lbia comearam ento a lutar junto com os colegas dos pases da Unio Europia contra a imigrao ilegal da frica para a Europa. Os vizinhos nrdicos se alegraram com o fato de que a Lbia no deixava que passassem atravs de seu territrio pessoas desnecessrias, mas em momento algum deixaram de notar o quo cruel era o "ditador Kaddafi"com tais pessoas. Em 2005, as sanes foram oficialmente removidas. A direo lbia acabou com a maioria das barreiras aos investimentos estrangeiros e realizou uma aproximao com os pases capitalistas, especialmente com os da Europa Ocidental. As riquezas petrolferas da Lbia, a grande necessidade de obras e de construo de fbricas e estradas despertaram o maior interesse dos gerentes das corporaes transnacionais destas reas e todos se puseram em fila para realizar negcios com Kaddafi. Nem Aznar, nem Blair e muito menos Berlusconi se envergonharam de manter dilogo com o "ditador". No entanto, a sada do isolamento mostrou-se uma faca de dois gumes: comeou a crescer na Lbia uma camada da burguesia burocrtica ligada ao capital transnacional. Tal camada, sabemos, o berrio da corrupo e da restaurao poltica, a fonte da crise social e do descontentamento popular: a base em potencial da contrarrevoluo.

E mesmo com todas as mudanas de carter econmico, a estrutura poltica identificada pelo lder da Revoluo manteve uma forte tendncia antiimperialista. Kaddafi mantinha uma crtica aguda ao imperialismo internacional, o que se pde verificar em parte na Cpula de Copenhague de dezembro de 2009. Conseguiu criar para os pases do "terceiro mundo" um precedente importante e ao mesmo tempo completamente indesejvel para as potncias imperialistas - compensaes da Itlia pelos danos causados Lbia nos anos em que era colnia (o ento presidente do Haiti, Aristide, apresentou o mesmo tipo de reivindicaes Frana, que ento passou a desempenhar um papel significativo na sua derrubada). Foi Kaddafi tambm o iniciador da reformulao da Organizao da Unidade Africana numa unio para a integrao - a Unio Africana. Nos ltimos anos, o lder da Jamairia comeou a diversificar as ligaes da economia exterior. Rssia e China fizeram enormes investimentos na Lbia. Em outubro, o presidente da Venezuela, Hugo Chvez, foi Jamairia imediatamente depois de ter visitado a Rssia, Belarus, a Ucrnia, o Ir e a Sria. Ambos os lderes falaram publicamente sobre a luta conjunta contra o imperialismo e concordaram com um programa massivo de cooperao. Um pouco antes do "levante", o presidente da Federao Russa assinou na Itlia um contrato de investimentos conjuntos na Lbia. Tambm o Brasil realizou projetos imensos na Lbia. A fora principal, criada por iniciativa de Kaddafi, a nova Unio das Repblicas Africanas entrou por esses dias para o grupo dos pases do BRIC (Brasil, Rssia, ndia e China). A Lbia havia comeado a construir um sistema de relaes internacionais que seria capaz de limitar seriamente a liberdade de ao da reao imperialista. E, em caso de mudanas revolucionrias no mundo rabe, capaz de disseminar o "levante de esquerda" para alm das fronteiras da Amrica Latina. E eis que aparece o contra-golpe. Exatamente no momento em que comeam as revolues egpcia e tunisiana. Exatamente quando a bandeira do protesto popular se aproxima da principal bacia petrolfera da regio - a Arbia Saudita. Exatamente quando os palestinos conseguem o reconhecimento diplomtico de por muitos pases, em sua maioria latino-americanos. Quando os Estados Unidos so obrigados a lanarem sozinhos o veto na resoluo da ONU que condena a construo de assentamentos israelenses em terras palestinas, aprovada por mais de 100 pases. Quando o maior pas da Unio Africana, o Sudo foi levado diviso em dois Estados, quando o pas mais populoso da frica, a Nigria, se aproxima de suas eleies presidenciais. A pergunta dos juristas romanos "Quo bono?" (Quem se beneficia?) se faz, diante de tal situao, meramente retrica. O desenvolvimento da tragdia na Lbia se diferencia bastante dos acontecimentos nos pases vizinhos. Na Tunsia e no Egito, assim como em outros pases, houve muitas vtimas, mas os manifestantes continuaram os protestos pacficos, ocupando as praas centrais das capitais e se relacionando com a sociedade nacional e internacional. Na Lbia, se formos acreditar no "dio justo" dos polticos burgueses e dos meios massivos de comunicao, o regime de Kaddafi ordenou s foras de segurana e ao exrcito que atirassem contra os "manifestantes pacficos", que, em resposta, pegaram em armas. Ora, se tratassem mesmo de manifestantes pacficos tal ordem de atirar, ou mesmo de bombardear numa situao similar poderia ser fruto apenas de um louco doente ou de um provocador, cujo objetivo fosse levantar o povo contra o governo. A repentina mudana de lado do ex-ministro do interior levanta algumas suspeitas: no foi ele

mesmo quem ordenou atirar - se que atiraram mesmo - nos manifestantes? As mesmas suspeitas podem ser levantadas a respeito dos vos sobre Malta realizados pelos pilotos da aeronutica, como se se recusassem a bombardear as "cidades pacficas" - no foram eles mesmos quem soltaram as primeiras bombas, numa imitao dos trnsfugas-"gusanos" ante a derrota dos contrarrevolucionrios em Playa Girn? E se realmente se tivesse utilizado o bombardeio areo contra as cidades insurretas, como fizeram na Nicargua em 1978-79, no chegariam os alvos nas casas dos milhares ao invs de ficar apenas nas dezenas e centenas que se contam at agora? Acreditaremos em tal "histria da carochinha"? Dificilmente manifestantes pacficos conseguiriam to facilmente ter acesso a armas, quanto mais tanques, e dificilmente os recrutas do exrcito passariam to rpido para o seu lado - isto no aconteceu em nenhum outro dos pases tomados recentemente por ondas de protesto. Antes de mais nada, estamos lidando no com manifestantes, mas sim com soldados muito bem armados e preparados, enviados pelas fronteiras abertas, assim como num motim militar igualmente bem preparado. A quinta coluna na Lbia, especialmente em Cirenaica foi preparada no h um ou dois anos. Sua atuao foi preparada ainda em 1986, ano em que se precisou recuar pois a interveno fracassou. No incio dos recentes acontecimentos, a agncia lbia comunicou a priso de cidados estrangeiros que estavam no pas para dirigir os atos da "oposio". Seguem o mesmo esquema muitas contrarrevolues e levantes, que vo da Guatemala de 1954 Romnia de 1989, de Moscou em 1991 e 1993 Belgrado no ano 2000, da Venezuela em 2002 Bolvia em 2008. Mesmo nos quadros filmados pelos prprios "manifestantes" lbios se v que estes se parecem muito mais com soldados do que com cidados pacficos. O mtodo de "soldados pela democracia" o mesmo de Kishniev e Teer em 2009, o mesmo do Equador em setembro e de Belarus em dezembro de 2010. Destruio e incndio de prdios pblicos, a invaso de comits populares, de meios de comunicao e - muito sintomaticamente - de empresas chinesas. H um terrorismo aberto: certo pregador islmico do canal "Al-Jazeera" j conclama "cada muulmano capaz de apertar um gatilho" a matar o lder lbio. Quem faz os protestos pacficos so os aliados da Jamairia. J se viu coisa parecida durante a histria do mundo rabe. Em junho de 1967, a Repblica rabe Unida - hoje em dia, Egito - foi submetida agresso de Israel. A quinta coluna estava pronta para jogar o pas aos ps do inimigo, se apenas conseguissem derrubar Nasser. E ele realmente renunciou. Mas o povo no aceitou a renncia, foi s ruas e levou seu lder de volta ao poder. Os lderes da quinta coluna foram presos e comeou a radicalizao da revoluo, interrompida apenas pela morte antecipada de Nasser sob circunstncias duvidosas. Depois que Kaddafi se voltou ao povo conclamando resistncia e anunciou precisamente que no deixar seu pas, o apoio do povo, pelo visto, tende para seu lado. Mesmo o "New York Times" escreve que no lado oeste do pas os aliados da Jamairia ganham posies. Mas o pas corre o risco de uma separao nos moldes do Sudo. Oficiais e burocratas compem o campo da "revoluo" de bandeira monarquista, assim como os chefes tribais e o alto clero, os comandantes da polcia e os diplomatas de carreira. Na linha de frente, encontram-se os embaixadores em Londres (!), em

Washington (!!), em Pequim (?!) e o representante da Lbia da ONU. Este ltimo inclusive pediu que o Conselho de Segurana desta organizao se pronunciasse sobre a questo lbia, dando sinal verde para a intromisso nos assuntos internos de seu prprio pas. Pe-se a nu tambm a "oposio" emigrante - a "Frente para a Salvao Nacional" de Londres (se algum esqueceu, assim se chamava o grupelho que chegou ao poder na Romnia aps a derrubada e o assassinato de N. Ceausescu, alis, amigo e aliado de Kaddafi), e o "Partido do Renascimento Islmico". E ambos imediatamente pediram aos governantes dos pases da OTAN que aplicassem sanes fortes. Kaddafi avisa que ante uma ameaa de invaso sero queimados os poos de petrleo, o mesmo aviso feito pelo general Candido Aguilar no Mxico em 1916, futuro ministro de relaes exteriores, acabando com a inteno dos interventores de capturar as fontes de petrleo de seu pas. Os lderes burgueses e seus lacaios esbravejam sobre a necessidade de fechar o espao areo da Lbia, para interromper a chegada de "mercenrios". Dizem isso por conta prpria. So eles que no possuem outras reservas alm dos mercenrios, acompanhados das prostitutas polticas e ordinrias de ambos os sexos. Por enquanto ainda no mostraram ao mundo nenhum dos "mercenrios de Kaddafi". E realmente um fato concreto que se possa achar gente na frica ou em qualquer outro lugar que v no por dinheiro, mas motivados por idias, a lutar pela soberania da Lbia contra a agresso imperialista. A Jamairia ajudou em tempos difceis, e alguns anos atrs, quando a Repblica Democrtica do Congo sofria agresses, vieram em sua ajuda soldados de alguns dos pases da Unio Africana. Por que ento agora no ajudariam ao pas que iniciou o processo de descolonizao e integrao do continente? O mais importante hoje impedir a interveno da OTAN na Lbia. O primeiro a se levantar a plenos pulmes sobre esta ameaa foi Fidel Castro. preciso impedir a interveno enquanto ela ainda no comeou. Trata-se de uma ameaa no apenas Lbia. Os organizadores do motim e da interveno tm planos de controlar toda regio fervilhante do mundo rabe. Conquistando o petrleo lbio depois do iraquiano, pretendem regular os preos e os consumidores, assim como a produo. Vejam que no a imprensa marrom, mas sim o prprio ministro de relaes exteriores da GrBretanha que deixa escapar o medo de que Kaddafi fuja... para a Venezuela! No se agenta e faz uma provocao Repblica Bolivariana, que detm as maiores reservas de petrleo do mundo. J mandam sua quinta coluna para as ruas de Teer, e tentam tomar as ruas chinesas e norte-coreanas. Washington e Seul j alertam para novas manobras nos limites da RPDC. E a Rssia no est em ltimo lugar na fila. No parece ser acidental que nestes dias ouvem-se exploses e tiros no Cucaso e a secretria de Estado dos EUA pela primeira vez anuncia as pretenses do Japo sobre as Ilhas Curilas. Um dos lderes da oposio de direita brasileira compara os acontecimentos atuais com a queda do muro de Berlim - smbolo da contrarrevoluo global dos anos 1990. Tratase realmente de uma nova tentativa de levantar mais uma onda de contrarrevoluo mundial, oprimindo a toda a humanidade. Lembremos: a interveno fascista na Repblica Espanhola aconteceu com a participao silenciosa de todo o mundo imperialista, e precedeu a Segunda Guerra Mundial. Ento, os fascistas se utilizaram de

uma senha transmitida por rdio, que avisava a todos sobre o motim franquista que abriu caminho para a interveno: "Sobre toda a Espanha o cu est sem nuvens". A destruio da URSS foi precedida por uma operao coordenada pelo imperialismo mundial contra o governo da Unidade Popular no Chile. H um bom filme sobre isto, que foi nomeado com a senha utilizada pelos amotinados: "Chove sobre Santiago". Hoje a chuva cai sobre Trpoli e Benghazi. Amanh, em algum outro lugar provavelmente teremos um dilvio ou um massacre sangrento sob um cu sem nuvens. Fiquemos atentos! A. V. Kharlmenko

http://www.conversaafiada.com.br/mundo/2011/03/23/libia-uma-guerra-colonial/

Nova operao colonial contra a Lbia


Domenico Losurdo No satisfeitos com o bloqueio solitrio de uma resoluo do Conselho de Segurana da ONU condenando o expansionismo de Israel na Palestina ocupada, os Estados Unidos vm hoje se apresentar novamente como os interpretes e campees da Comunidade internacional. Convocaram o Conselho de Segurana, e no foi para condenar a interveno das tropas saudistas em Bahrein, mas sim para exigir, e finalmente impor o lanamento da no-fly zone e outras medidas guerreiras em contra da Lbia. Algumas medidas agressivas j eram tomadas unilateralmente por Washington e por alguns de seus aliados, como a aproximao da frota militar americana das costas da Lbia e o apelo ao instrumento clssico da poltica do canho. Mas Obama no parou por a: nestes ltimos dias, vinha intimando tanto Khadafi de modo ameaador a abandonar o poder e pressionava o exercito lbio a dar um golpe de Estado. Mais grave ainda, desde h algum tempo os agentes estadunidenses, juntos com os de Frana e Gr-Bretanha, vinham deixando os funcionrios lbios diante de um dilema: ou passar para o lado dos rebeldes ou ser processado perante a Corte Penal Internacional e passar o resto de sua vida encarcerados por Crimes contra a humanidade. A fim de dar cobertura retomada das prticas colonialistas mais infames, o gigantesco aparelho meditico de manipulao e desinformao lanou sua campanha e, entretanto, basta ler com ateno a prpria imprensa burguesa para perceber o engodo. Por exemplo, diz-se h dias que a aviao de Khadafi bombardeia a populao civil. Mais em 1 de maro, o jornal a Stampa escreve, pag. 6, e pela pena de Guido Ruotolo: verdade, provavelmente no houve bombardeio. Mudou radicalmente a situao nos dias seguintes? Dia 16 de maro, Lorenzo Cremonesi escreve de Tobruk

no Corriere della Serra: Como j aconteceu nas outras localidades onde interveio a aviao, o que houve so apenas raids de advertncia. Eles queriam assustar; muito barulho por nada, nos disse pelo telefone um dos porta-vozes do governo provisrio. So portanto os prprios rebeldes que desmentem os massacres invocados para justificar a interveno humanitria A propsito dos rebeldes. Eles so celebrados dia aps dia como os campees da democracia em toda a sua pureza, eis porm a forma como foi relatada por Lorenzo Cremonasi, no Corriere della Serra do 12 de maro, sua retirada frente contraofensiva do exercito lbio: Na confuso geral, acontecem tambm atos de pilhagem. O mais notrio o do hotel El Fadeel, de onde levaram televisores, colches, cobertores, transformaram as cozinhas em lixeiras e os corredores, em acampamentos imundos. No parece ser o comportamento de um exercito de liberao, e o mnimo que se pode dizer que a viso maniquesta do conflito na Lbia no tem o menor fundamento. H mais. A cada dia denunciam as atrocidades da represso na Lbia. Mas, falando de Bahrein, conta Nicholas D. Kristoff no International Herald Tribune: No curso destas ultimas semanas, vi cadveres de manifestantes, quase todos executados de perto por armas de fogo, vi uma moa retorcendo-se de dor aps ter sido espancada, vi o pessoal das ambulncias ser golpeado por tentar salvar manifestantes. Um vdeo de Bahrein mostra o que parecem ser foras de segurana atingir com uma granada lacrimognea um homem de meia-idade e desarmado, a poucos metros delas. O homem cai no cho e tenta levantar-se. Atiram ento nele, na cabea, com outra granada. Caso no seja suficiente, vale lembrar que Nestes ltimos dias, as coisas vo de mal a pior. Antes mesmo da represso, na vida quotidiana que a violncia se expressa; a maioria chiita submetida a um regime de apartheid. Para reforar o aparelho de represso, agem os mercenrios estrangeiros com tanques de assalto, armas e gs lacrimogneo estadunidenses. O papel dos Estados Unidos decisivo, como o explica o jornalista do International Herald Tribune, ao contar um episodio por si esclarecedor: Umas semanas atrs, um colega meu do New York Times, Michael Slackman, foi capturado pelas foras de segurana de Bahrein. Ele me contou que chegaram a apontar armas para ele. Receoso de algum atirar nele sem mais nem menos, ele pega seu passaporte e grita que jornalista dos Estados Unidos. A partir dali, o humor do grupo muda de repente. O chefe chega perto dele, aperta a sua mo e muito animado, lhe diz No se preocupe. Ns gostamos dos Estados Unidos! De fato, a Quinta Frota dos Estados Unidos tem base em Bahrein. Intil dizer que tem como dever defender o impor a democracia: sempre que no seja em Bahrein ou mesmo no Yemen, e sim na Lbia ou em algum outro pais que, por sua vez, entre na mira de Washington. Por mais repugnante que seja a hipocrisia do imperialismo, no uma razo suficiente para esconder as responsabilidades de Kadhafi. Embora tenha,

historicamente, o mrito de ter acabado com a dominao colonial e as bases militares que intimidavam seu pas, ele no soube montar uma camada dirigente bastante ampla. Alm do mais, ele utilizou os lucros do petrleo para construir improvveis projetos internacionalistas sob a bandeira do Livro Verde, em vez de desenvolver uma economia nacional, moderna e independente. Perdeu-se assim uma chance nica de pr fim estrutura tribal da Lbia e ao antigo dualismo entre Tripolitnia e Cirenica, e de contrapor uma slida estrutura econmico-social diante das manobras renovadas e s presses do imperialismo. E temos no obstante, de um lado, um lder do Terceiro Mundo que, de forma rstica, confusa, contraditria e bizarra, segue uma linha de independncia nacional, enquanto, de outro lado, em Washington, um dirigente expressa de forma elegante, educada e sofisticada as razes do neo-colonialismo e do imperialismo. Somente um surdo causa da emancipao dos povos e da democracia nas relaes internacionais, ou ento quem se deixa conduzir antes pelo esteticismo que pelo raciocnio poltico, pode alinhar-se com Obama, Cameron e Sarkozy! Alis, ser to elegante assim este refinado Obama que, embora condecorado com o premio Nobel da Paz, no leva sequer um instante em considerao a sbia proposio dos paises sul-americanos, ou seja o convite de Chvez e outros dirigido s duas partes em luta na Lbia para que elas se esforcem por chegar a uma soluo pacfica do conflito, em benefcio da salvao e da integridade territorial do pas? Imediatamente aps a votao da ONU, e indo ainda alm da proposio que mal acabava de ser votada, o presidente dos Estados Unidos lanava um ultimato a Kadhafi, e teve a pretenso de agir em nome da comunidade internacional. Desde sempre, a ideologia dominante revela o seu racismo ao identificar a humanidade com o Ocidente; agora, desta vez, so excludos da Comunidade internacional no apenas os dois paises cuja populao a mais numerosa, mas tambm um pais chave da Unio Europia. Quando se coloca como interprete da dita Comunidade internacional, Obama demonstra uma arrogncia racista ainda pior do que aqueles que, no passado, reduziram os seus ancestrais escravido. Ser to elegante e refinado este Cameron que, para vencer em sua casa a oposio guerra, repete at a obsesso que ela responde aos interesses nacionais da Gr-Bretanha, como se o apetite em relao ao petrleo no fosse j bastante claro? E que dizer enfim de Sarkozy? Nos jornais, pode-se ler tranqilamente que, mais do que no petrleo, ele pensa nas eleies: quantos lbios o presidente francs tem necessidade de matar para que sejam esquecidos os seus escndalos, suas gafes, e tenha maior possibilidade de ser reeleito? Os jornalistas e os intelectuais da corte gostam pintar um Kadhafi isolado, acuado por um povo unido; porm, para quem acompanha atentamente os acontecimentos, fcil perceber o grotesco dessa representao. O voto recente no Conselho de Segurana desmascarou outra manipulao; aquela

que inventa a fbula sobre uma Comunidade internacional unida na luta contra a barbrie. Na realidade, se abstiveram e expressaram fortes reservas a China, a Rssia, o Brasil, a ndia e Alemanha! Os dois primeiros paises no foram alm da absteno e no usaram o seu poder de veto por uma serie de motivos. Pois no sempre fcil desafiar a superpotncia solitria. No se trata apenas disso e tanto China quanto Rssia conseguiram em troca que no se enviem tropas de terra (e de ocupao colonial); evitaram intervenes militares unilaterais de Washington e de seus aliados os mais prximos, semelhantes s intervenes contra a Iugoslvia em 1999 e no Irak em 2003; tentaram conter as manobras dos crculos mais agressivos do imperialismo, que gostariam deslegitimar a ONU e substitu-la pela OTAN e a Aliana das Democracias; enfim, apareceu uma contradio no seio do imperialismo ocidental conduzido pelos EUA, como o mostra o voto da Alemanha. Ao fazer referncia a um pas como a China dirigida por um partido comunista, deve-se observar que o compromisso que ela quis aceitar em nada engaja os povos do mundo. Mao Zedong explicou em seu tempo que as exigncias de poltica internacional e os prprios compromissos dos paises de orientao socialista ou progressista so uma coisa e outra coisa, por sua vez, a linha poltica de povos, classes sociais e partidos polticos que no conquistaram o poder e por isso no esto engajados na construo de uma nova sociedade. Fica claro ento que a agresso a Lbia torna mais urgente que nunca o ressurgimento da luta contra a guerra e o imperialismo. Traduo de Ana Maria Dvila http://sp.rian.ru/opinion_analysis/20110323/148571344.html

Occidente entra en un campo minado que se llama Libia


Dmitri Bbich Ria Novosti

La situacin en Libia se ha convertido en una dura prueba para el mundo occidental porque desvel serios problemas en la OTAN, la Unin Europea (UE) y la cooperacin de Estados Unidos con sus aliados europeos. Como confirmaron medios noticiosos el pasado 21 de marzo, Occidente est dividido, y no precisamente porque Alemania rehus participar en la operacin militar en Libia. Es evidente que se trata de una operacin mal preparada y ejecutada sin un plan de accin concreto. Adems, Occidente sigue aferrado al prejuicio caduco que trata de pintar de blanco y negro el mundo donde conviven los demcratas buenos y dictadores malos. Recordemos cmo se desarrollaron los acontecimientos que precedieron al uso de fuerza militar. La operacin en Libia no fue promovida por EEUU, sino por Francia y Gran Bertaa, exactamente en este orden.

Mientras que el presidente de EEUU, Barack Obama, realizaba una gira por Amrica Latina y el Pentgono hizo comentarios ambiguos sobre sus objetivos en Libia, Pars y London decidieron tomar la iniciativa. Esa iniciativa se manifest en el hecho que la Fuerza Area de Francia fue la primera que dispar contra elementos de defensa antiarea de Libia el pasado 19 de marzo. El presidente francs, Nicolas Sarkozy, dio un impulso a una posible intervencin militar en Libia ya el pasado 5 de marzo, cuando empez a establecer relaciones con el llamado Consejo Nacional de Transicin, opuesto al rgimen de Muamar Gadafi, formado en Bengasi varios das antes, o sea, el pasado 28 de febrero. El pasado 10 de marzo, Francia se convirti en el primer pas en reconocer oficialmente al Consejo Nacional de Transicin como representante legtimo del pueblo libio, despus de que Sarkozy, se reuniera en el Palacio Presidencial con los representantes de la oposicin libia. Un honor sin precedentes para los que acaban de insertarse a la arena poltica. El primer ministro britnico, David Cameron, apoy la injerencia militar en Libia durante la votacin del Consejo de Seguridad de las Naciones Unidas de la resolucin 1973, y posteriormente, cuando los gobiernos europeos discutan qu participacin tendra cada pas en la operacin militar en Libia. Las autoridades de Alemania optaron por abstenerse de intervenir en el conflicto debido a los nimos pacifistas que predominan en el pas. Italia vacil antes de tomar la decisin definitiva, a causa de la proximidad de Libia con la pennsula italiana y recuerdos desagradables sobre el perodo de ocupacin colonial italiana en este pas rabe. En esta situacin, el Consejo de Seguridad de la ONU adopt la resolucin que autoriz la operacin militar internacional para proteger a la poblacin civil libia bajo el peso del lobby de Pars y Londres. Entretanto, la coalicin internacional contra Gadafi es demasiado frgil. El eslabn ms dbil son los aliados rabes, entre los cuales tan slo Qatar y los Emiratos rabes Unidos (EAU) manifiestan intenciones militaristas. Asimismo hay fisuras en el flanco occidental de la coalicin aliada. Las encuestas de opinin pblica realizadas por el rotativo francs Le Figaro demuestran que slo un 50% de los ciudadanos de Francia creen que los ataques areos pueden obligar a Muamar Gadafi abandonar el poder. En cuanto a una posible operacin terrestre, esta evoca los recuerdos ms desagradables sobre Iraq, Afganistn y Somalia. El primer ministro britnico, David Cameron, consigui el respaldo del opositor Partido Laborista en la Cmara de los Comunes slo porque subray que la operacin militar "no era una invasin" y dio garantas a los ciudadanos britnicos de que "no habr ocupacin de Libia", porque la resolucin de la ONU no lo autoriza. Los alemanes reaccionaron con comentarios negativos al artculo del ex presidente del Comit militar de la OTAN publicado en el diario alemn Suddeutsche Zeitung en el que el general expres su desacuerdo con la decisin de Alemania de no participar en la operacin militar en Libia. El general hasta fue acusado de instigar la guerra. Cules son las causas de la discordia en la coalicin que bombardea Libia? Se puede encontrar la respuesta no slo en el presente sino tambin en el pasado.

Durante muchos aos, la OTAN y la UE ignoraron la situacin en Libia. Hoy en da nadie en el Occidente sabe cmo es la opsocin libia y qu objetivos persigue. Y por qu? Probablemente por la misma razn por la que los polticos y periodistas occidentales preferieron contactar por ejemplo con la opsicin rusa menos peligrosa y ms transparente para escuchar de ellos extraas hiptesis sobre un posible chantaje energtico del Kremlin o una hipottica guerra ruso-ucraniana por la pennsula de Crimea en el sur de Ucrania que es objeto de una disputa entre ambas partes. En resultado, EEUU ni la UE estaban preparados para el chantaje energtico real de Gadafi ni para una guerra real en Libia. Llegamos a un territorio minado. No sabemos qu nos espera en Libia, escribi un lector del diario francs Le Figaro en sus comentarios a la declaracin de Sarkozy. Si queremos luchar por la democracia en el mundo rabe, por qu no ayudamos a los manifestantes desarmados de Bahrein sino a la oposicin armada de Libia? Dnde est la lgica y la informacin?, pregunt otro lector del diario Suddeutsche Zeitung. Es verdad, haba poca informacin sobre la situacin en Libia. Porque Occidente prefiere buscar aliados o enemigos de una manera cmoda. As prefiri criticar a los altos cargos del gobierno ruso que a Gadafi y a su familia que, tras un escndalo entre uno de los hijos del lder libio y la administracin de un hotel suizo, hicieron un verdadero boicot econmico a Suiza. Fue mucho ms cmodo reunirse con la oposicin rusa en las oficinas y agencias de informacin de Mosc que buscar a los islamistas libios escondindose de los servicios secretos de Gadafi. A juzgar por todo, Europa deber revisar sus proridades para estar enterada de lo que pasa en el mundo con informacin autntica y comprobada. Vdeo do Chavez: http://www.youtube.com/watch?v=n129FyZSzIQ http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=23940

War on Libya and Control of The Mediterranean


by Rick Rozoff A year after assuming the post of president of the French Republic in 2007, and while his nation held the rotating European Union presidency, Nicolas Sarkozy invited the heads of state of the EU's 27 members and those of 17 non-EU Mediterranean countries to attend a conference in Paris to launch a Mediterranean Union. In the words of Britain's Daily Telegraph regarding the subsequent summit held for the purpose on July 13, 2008, "Sarkozy's big idea is to use imperial Rome's centre of the world as a unifying factor linking 44 countries that are home to 800 million people." Libyan leader Muammar Gaddafi, however, announced that his nation would boycott the gathering, denouncing the initiative as one aimed at dividing

both Africa and the Arab world, and stating: "We shall have another Roman empire and imperialist design. There are imperialist maps and designs that we have already rolled up. We should not have them again." [1] The unprecedented summit was held with the intention of "shift[ing] Europe's strategic focus towards the Middle East, North Africa and the Balkans." [2] Less than three years later Sarkozy's Mirage and Rafale warplanes were bombing Libyan government targets, initiating an ongoing war being waged by France, the United States, Britain and what the world news media refer to as an international coalition - 12 members of the North Atlantic Treaty Organization and the emirate of Qatar - to overthrow the Gaddafi government and implant a more pliant replacement. The Mediterranean Sea is the main battle front in the world currently, superseding the Afghanistan-Pakistan war theater, and the empire of the new third millennium - that of the U.S., the world's sole military superpower in the words of President Barack Obama in his Nobel Peace Prize acceptance speech, and its NATO partners - is completing the transformation of the Mediterranean into its mare nostrum. The attack on Libya followed by slightly more than three weeks a move in the parliament of the Eastern Mediterranean island nation of Cyprus to drag that state into NATO's Partnership for Peace program [3], which if ultimately successful would leave only three of twenty nations (excluding microstate Monaco) on or in the Mediterranean Sea not full members of NATO or beholden to it through partnership entanglements, including those of the Mediterranean Dialogue (Algeria, Egypt, Israel, Jordan, Mauritania, Morocco and Tunisia): Libya, Lebanon and Syria. NATO membership and partnerships obligate the affected governments to open their countries to the U.S. military. For example, less than a year after becoming independent Montenegro had already joined the Partnership for Peace and was visited by then-commander of U.S. Naval Forces Europe Admiral Harry Ulrich and the submarine tender Emory S. Land in an effort "to provide training and assistance for the Montenegrin Navy and to strengthen the relationship between the two navies." [4]. The next month four NATO warships, including the USS Roosevelt guided missile destroyer, docked in Montenegro's Tivat harbor. If the current Libyan model is duplicated in Syria as increasingly seems to be the case, and with Lebanon already blockaded by warships from NATO nations since 2006 in what is the prototype for what NATO will soon replicate off the coast of Libya, the Mediterranean Sea will be entirely under the control of NATO and its leading member, the U.S. Cyprus in the only European Union member and indeed the only European nation (except for microstates) that is - for the time being - not a NATO member or partner, and Libya is the only African nation bordering the

Mediterranean not a member of NATO's Mediterranean Dialogue partnership program. Libya is also one of only five of Africa's 54 countries that have not been integrated into, which is to say subordinated to, the new U.S. Africa Command (AFRICOM). The others are: Sudan, which is being balkanized as Libya may also soon be. Ivory Coast, now embroiled in what is for all intents a civil war with the West backing the armed groups of Alassane Ouattara against standing president Laurent Gbagbo and under the threat of foreign military intervention, likely by the AFRICOM- and NATO-supported West African Standby Force and possibly with direct Western involvement. [5] Eritrea, which borders Djibouti where some 5,000 U.S. and French troops are based and which was involved in an armed border conflict with its neighbor three years ago in which French military forces intervened on behalf of Djibouti. Zimbabwe, which is among likely candidates for the next U.S.-NATO Operation Odyssey Dawn-type military intervention. The Mediterranean has been history's most strategically important sea and is the only one whose waves lap the shores of three continents. Control of the sea has been fought over by the Persian, Alexandrian, Carthaginian, Roman, Byzantine, Ottoman, Spanish, British and Napoleonic empires, in part or in whole, and by Mussolini's Italy and Hitler's Germany. Since the end of World War Two the major military power in the sea has been the U.S. In 1946 Washington established Naval Forces Mediterranean, which in 1950 became the U.S. Sixth Fleet and has its headquarters in the Mediterranean port city of Naples. In fact the genesis of the U.S. Navy was the Naval Act of 1794, passed in response to the capture of American merchant vessels off the coast of North Africa. The Mediterranean Squadron (also Station) was created in reaction to the first Barbary War of 1801-1805, also known as the Tripolitan War after what is now northwestern Libya. The U.S. fought its first naval battle outside the Western Hemisphere against Tripolitania in 1801. U.S. Naval Forces Europe-Africa, also based in Naples, is assigned to the Sixth Fleet and provides forces for both U.S. European Command and U.S. Africa Command. Its commander is Admiral Samuel Locklear III, who is also commander of NATO's Allied Joint Force Command Naples. He has been coordinating U.S. and NATO air and missile strikes against Libya from USS Mount Whitney, the flagship of the Sixth Fleet, as commander of Joint Task Force Odyssey Dawn, the U.S. Africa Command

operation in charge of U.S. guided missile destroyers, submarines and stealth bombers conducting attacks inside Libya. Admiral Gary Roughead, Chief of Naval Operations (the highest-ranking officer in the U.S. Navy), recently stated that the permanent U.S. military presence in the Mediterranean allowed the Pentagon, which "already was positioned for operations over Libya," to launch Odyssey Dawn on March 19. "The need, for example in the opening rounds, for the Tomahawk strikes, the shooters were already in place. They were already loaded, and that went off as we expected it would." "That's what you get when you have a global Navy that's forward all the time....We're there, and when the guns go off, we're ready to conduct combat operations...." [6] On March 22 General Carter Ham, the new chief of U.S. Africa Command, visited the U.S. air base in Ramstein, Germany and met with British, French and Italian air force leaders to evaluate the bombing campaign in Libya. He praised cooperation with NATO partners before the war began, stating, "You can't bring 14 different nations together without ever having prepared for this before." [7] As the AFRICOM commander was in Germany, Defense Secretary Robert Gates was in Egypt to meet with Field Marshal Mohamed Hussein Tantawi, commander in chief of the Egyptian armed forces and chairman of the Supreme Council of the Armed Forces, to coordinate the campaign against Libya. The Pentagon's website reported on March 23 that forces attached to AFRICOM's Task Force Odyssey Dawn had flown 336 air sorties, 108 of them launching strikes and 212 conducted by the U.S. The operations included 162 Tomahawk cruise missile attacks. Admiral Roughead stated that he envisioned "no problem in keeping operations going," as the Tomahawks will be replaced from the existing inventory of 3,200. Enough to level Libya and still have plenty left over for the next war. [8] The defeat and conquest, directly or by proxy, of Libya would secure a key outpost for the Pentagon and NATO on the Mediterranean Sea. The consolidation of U.S. control over North Africa would have more than just regional repercussions, important as they are. Shortly after the inauguration of U.S. Africa Command, Lin Zhiyuan, deputy director of the Chinese People's Liberation Army Academy of Military Sciences, wrote the following: "By building a dozen forward bases or establishments in Tunisia, Morocco, Algeria and other African nations, the U.S. will gradually establish a network of military bases to cover the entire continent and make essential preparations for docking an aircraft carrier fleet in the region."

"The North Atlantic Treaty Organization (NATO) with the U.S. at the head had [in 2006] carried out a large-scale military exercise in Cape Verde, a western African island nation, with the sole purpose of controlling the sea and air corridors of crude oil extracting zones and monitoring how the situation is with oil pipelines operating there." "[A]frica Command represents a vital, crucial link for the US adjustment of its global military deployment. At present, it is moving the gravity of its forces in Europe eastward and opening new bases in Eastern Europe." "The present US global military redeployment centers mainly on an 'arc of instability' from the Caucasus, Central and Southern Asia down to the Korean Peninsula, and so the African continent is taken as a strong point to prop up the US global strategy. "Therefore, AFRICOM facilitates the United States advancing on the African continent, taking control of the Eurasian continent and proceeding to take the helm of the entire globe." [9] Far more is at stake in the war with Libya than control of Africa's largest proven oil reserves and subjugating the last North African nation not yet under the thumb of the U.S. and NATO. Even more than domination of the Mediterranean Sea region. Notes
1) Daily Telegraph, July 10, 2008 2) Daily Telegraph, July 14, 2008 3) Cyprus: U.S. To Dominate All Europe, Mediterranean Through NATO Stop NATO, March 3, 2011 http://rickrozoff.wordpress.com/2011/03/03/cyprus-u-s-to-dominate-all-europemediterranean-through-nato 4) United States European Command, May 24, 2007 5) Ivory Coast: Testing Ground For U.S.-Backed African Standby Force Stop NATO, January 23, 2011 http://rickrozoff.wordpress.com/2011/01/23/ivory-coast-testing-ground-for-u-sbacked-african-standby-force 6) U.S. Department of Defense, March 23, 2011 7) U.S. Air Forces in Europe, March 23, 2011 8) U.S. Department of Defense, March 23, 2011 9) People's Daily, February 26, 2007 http://english.peopledaily.com.cn/200702/26/eng20070226_352530.html

http://www.rebelion.org/noticia.php?id=124776
22-03-2011

La doctrina de la ONU: Lo que los imperialistas quieran hacer Rmulo Pardo Silva Rebelin

Antes del ao 2001 Estados Unidos tena planificada su operacin militar contra Libia. Ahora el Consejo de Seguridad de la ONU le dio la autorizacin para ejecutarla. Lo dice el ex Comandante en Jefe de la OTAN, General Wesley Clark: En noviembre de 2001, en el Pentgono, uno de los oficiales de alto rango del estado mayor del ejrcito tuvo tiempo para charlar. S, todava seguimos con los planes contra Iraq, dijo. Pero haba ms. Eso se discuti como parte de una campaa para cinco aos, dijo, y haba un total de siete pases en la agenda: se empezara con Iraq, despus Siria, Lbano, Libia, Irn, Somalia y Sudn (1) En el Consejo de Seguridad frente al proyecto de Resolucin norteamericano-europeo contra el gobierno libio ningn pas se atrevi a oponerse a los imperialistas. Los pocos que lo hacen no son miembros. No existe un imperio sin subalternos. Estados Unidos y sus socios occidentales pueden intervenir militarmente en un pas sin autorizacin de la ONU, Irak, o con ella, Libia. Pueden apoyar a un gobierno contra los rebeldes, Colombia, o a los opositores contra el gobierno, Libia, Bolivia, Venezuela Lo que hagan se acepta sin crtica en los medios dominantes. Rusia y China apoyaron por temor y clculo el uso de las armas en Libia. Su pragmatismo ajeno a principios los ubicaron detrs del imperio aunque saben que en algn momento sern sus vctimas. Los poderes empresariales de Brasil, India y Alemania buscando un acomodo poltico dieron su aprobacin en forma indirecta. Lo nico sincero del discurso de los delegados fue el voto. El representante de Colombia conden la atroz violencia del gobierno libio contra civiles indefensos De haber estado Hitler habra votado contra Libia para defender los derechos humanos El ataque aprovechando la coyuntura del levantamiento social rabe se prepar secretamente en lo militar y lo diplomtico. El condicionamiento pblico lo hicieron los medias con una concertada campaa sobre la barbarie del gobierno norafricano. El progresismo poltico desde otro lado facilit el plan presentando a los rebeldes como demcratas pacficos sin vnculos con el imperialismo, que levantaban exigencias espontneas. Con esa posicin criticaron a los gobiernos antiimperialistas latinoamericanos que reconocan al gobierno de Trpoli e impulsaban un acuerdo de los libios sin intervencin extranjera. La izquierda revolucionaria no tiene capacidad para detener las guerras de la poca de fascismo jurdico que se vive, y su decisin de evitar roces con intelectuales progresistas de los pases europeos le resta fuerza para entregar un mensaje claramente antiimperialista. El imperio entonces avanza en su proyecto de control de la humanidad y los recursos, preparndose para el colapso en que terminarn sus crisis. Se ha propuesto desarrollar la capacidad para sostener guerras simultneas en diferentes lugares y lo hace en Irak, Afganistn, bombardea en Pakistn suma a Libia. Se apronta contra Irn y Corea del Norte. Hace vuelos no tripulados en Mxico donde introduce secretamente armas de

guerra para entregarlas a los carteles de la droga. Se ejercita en Libia para subvertir Venezuela, Cuba, Ecuador, Bolivia. Arrebata sin pausa territorio palestino. Lo que sigue en Libia es la arbitrariedad total. Lograr la seguridad de los civiles y el alto al fuego con la intervencin area estipulada en la Resolucin no sirve al objetivo de poner fin al rgimen libio. Tendrn que destruir fuerzas militares de Trpoli, infiltrar, sobornar el bando de Kadafi, entregar armas e instruccin a los rebeldes, ocultar los ataques de la oposicin, utilizar en la frontera a los generales de Mubarak que gobiernan Egipto, invadir por tierra sin importar el acuerdo del Consejo, o hacerle aprobar otro. Para sus propsitos los imperialistas cuentan adems de la obsecuencia de los pases del Consejo con la complicidad de su prensa dominante. Inventarn al gobierno ataques, matanzas de civiles, ocultarn las acciones ilegales de sus aliados internos La BBC aport de inmediato a la empresa. Inform que las tropas de Kadafi continan atacando Bengasi, que sufri un sostenido bombardeo durante la noche; que las fuerzas del gobierno estn avanzando sobre la ciudad. Fuera de titular agreg: Rebeldes libios dijeron estar bajo ataque en Bengasi, segn reportes sin verificar. La informacin entregada es difcil de ser verificada de manera independiente. Hay que luchar contra los imperialistas y los gobiernos que se someten y apoyar a los pueblos que defienden su independencia. No se ha podido detener sus guerras en el mundo rabe, pero el futuro es largo y est por definirse. Sus informes de victorias en Vietnam terminaron en una humillante derrota. http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=23739

Bahrain: U.S. Backs Saudi Military Intervention, Conflict With Iran


by Rick Rozoff On March 14 Saudi Arabia and its Gulf Cooperation Council partner the United Arab Emirates deployed 1,000 troops, 500 security personnel and armored troop carriers across the 25-mile King Fahd Causeway to Bahrain to shore up their fellow monarchy after a month of protests against the Al Khalifa dynasty. The following day the Bahraini government declared a three-month state of emergency and authorized the military "to take necessary steps to restore national security." On March 16 government security forces staged a violent crackdown against protesters in the nation's capital with tanks, armored personnel carriers and helicopters, killing at least two people and injuring hundreds. Two weeks earlier Egypt's Al-Masry Al-Youm newspaper reported that the Saudi government had sent an estimated thirty tanks to Bahrain. In the interim U.S. Secretary of Defense Robert Gates visited Bahrain on March 11 and 12 and met with King Hamad bin Isa al-Khalifa and Crown Prince Salman bin Hamad bin Isa al-Khalifa. The first is Commander-inChief and the second Deputy Supreme Commander of the Bahrain Defence

Force. The Bahraini monarch underwent military training with the British Army at the now-defunct Mons Officer Cadet School and later attended the United States Army Command and General Staff College at Fort Leavenworth, Kansas, graduating in 1973. The Pentagon chief and former Central Intelligence Agency director was in the company of men who spoke his language. Gates commented approvingly of his hosts: "I am convinced they both are serious about real reform. I think that the concern now is that its important that they have somebody to talk to, and that the opposition be willing to sit down with the government and carry this process forward." [1] He praised the king's and prince's "willingness to engage with the opposition," lauding their efforts as "a model for the entire region" - the Middle East and North Africa. Bahrain lies directly across the Persian Gulf from Iran. The Defense Secretary confirmed that there had been "much talk of Iran" between him and his royal interlocutors and added: One of the issues under discussion with respect to Libya, obviously, is a no-fly zone....If we are directed to impose a no-fly zone, we have the resources to do it. [2] On March 7 the foreign ministers of the Gulf Cooperation Council member states - Bahrain, Kuwait, Oman, Qatar, Saudi Arabia and the United Arab Emirates - called for imposing a no-fly zone over Libya, with Emirati Foreign Minister Sheik Abdullah bin Zayed al-Nahyan emoting: "We appeal to the international community, especially the Security Council, to meet its historical responsibility to protect this dear people." A week after the above display of unconvincing solicitude, leading members of the organization sent troops to Bahrain to suppress protests against the hereditary autocracy. Last September the Financial Times reported that the U.S. had struck deals to provide four members of the Gulf Cooperation Council - Saudi Arabia, the United Arab Emirates, Kuwait and Oman - with $123 billion worth of arms in a dramatic move to confront Iran in the Persian Gulf. Saudi Arabia accounts for over half the total, $67 billion for 84 F-15 jets, 70 Apache gunships, 72 Black Hawk helicopters, 36 light helicopters and thousands of laser-guided smart bombs, the largest weapons deal in U.S. history. Even before those transactions are finalized, the Stockholm International Peace Research Institute documented last December that Washington accounted for 54 percent of arms sales to Persian Gulf states between 2005 and 2009 and France 21 percent. Gates flew home to Washington on March 12 from the Bahraini capital of Manama, ending a trip that started in Afghanistan five days before, after which he went to U.S. Africa Command headquarters in Stuttgart, Germany where he officiated over the transfer of command from General William Ward to General Carter Ham, and to NATO Headquarters in Brussels where he engaged in two days of meetings with his 27 fellow Alliance defense

chiefs and those of another 20 nations providing troops for NATO's International Security Assistance Force in Afghanistan. Pentagon Press Secretary Geoff Morrell stated of U.S. relations with allies in the Middle East region: All of the...deep strategic interests we have with them remain the same as they were six months ago. [3] That Saudi military forces entered Bahrain two days after Secretary Gates left would lead any sensible person to draw the conclusion that the Pentagon chief had discussed more than Iran and Libya with the kingdom's top two government and defense officials. Though discussions on Iran would not have been unrelated to those concerning a U.S.-backed deployment of Saudi and other Gulf Cooperation Council forces to Bahrain, as some 70-75 percent of Bahrain's population is Shi'a Muslim by way of confessional background although the ruling family is Sunni. A Bahraini protester quoted by Reuters on March 15 commented on the Saudi-led military incursion this way: "It's part of a regional plan and they're fighting on our (land). If the Americans were men they would go and fight Iran directly but not in our country." The U.S. Fifth Fleet, one of six used by Washington to patrol the world's seas and oceans, is headquartered near Manama, where between 4,0006,000 American military personnel are stationed. Unlike Tunisia and Egypt, U.S. military partners but not hosts of American bases, Bahrain is vital to U.S. international military and energy strategy, and allowing a doctrinal affinity to in any manner augment Iran's influence in its Persian Gulf neighbor is anathema to the White House, State Department and Pentagon. The Fifth Fleet's area of responsibility encompasses 2.5 million square miles of water, including the Persian Gulf, the Red Sea, the Gulf of Oman, the Arabian Sea and the Indian Ocean as far south as Kenya. [4] Aircraft carriers, destroyers and other warships are assigned to it on a rotational basis and the fleet is the naval component of U.S. Central Command, sharing a commander and headquarters in Bahrain with U.S. Naval Forces Central Command. Central Command's purview stretches from Egypt in the west to Kazakhstan, bordering Russia and China, in the east. The Fifth Fleet has approximately 30,000 personnel stationed across the region. The geopolitical importance of Bahrain was demonstrated when the U.S.'s top military officer, chairman of the Joint Chiefs of Staff Admiral Michael Mullen, visited several nations in the Middle East and the Horn of Africa last month: Israel, Jordan, Saudi Arabia, Qatar, the United Arab Emirates, Djibouti and Kuwait, with a last-minute stop in Bahrain not listed on his itinerary. Mullen inspected the Combined Joint Task Force - Horn of Africa at Camp Lemonnier in Djibouti, the first major American military base on the African continent, now assigned to U.S. Africa Command.

While in Saudi Arabia, he characterized Iran as "a country that continues to foment instability in the region and take advantage of every opportunity." There are always concerns in this region with Iran. Certainly the United States has them, as well as all the regional players. Certainly that was part of the discussion today [February 21] with the Saudis. [5] A discussion that was held with Prince Mohammed bin Nayef, Deputy Interior Minister; Prince Miteb bin Abdullah, commander of the National Guard; Prince Khalid bin Sultan bin Abdul Aziz al-Saud, Assistant Minister for Defense and Aviation; and Lieutenant General Husein Abdullah al-Qubail, Deputy Chief of the General Staff. Mullen was cited as saying the talks "focused largely on the tumult in Bahrain," with him stating: "Obviously the Saudis, in particular - but everybody in the region - is watching whats happening in Bahrain very closely. [6] In Bahrain on February 25 he reaffirmed our strong commitment to our military relationship with the Bahraini defense forces, according to his spokesman. He also commended the Bahraini royal family "for the very measured way they have been handling the popular crisis here, although several hundred protesters have now been killed and wounded, and praised the government for the "giant leaps it has taken in recent years. [7] Mullen visited the Marine Corps Forces Central Command [MARFORCENT] Forward element at the Naval Support Activity Bahrain base, home to U.S. Naval Forces Central Command and the U.S. Fifth Fleet. The new Marine headquarters "stood up in November to bring Marine Corps Forces Central Command what its other sister services already have: a forward element within the 20-nation Centcom area of operations." "Exactly how many Marines ultimately will join the element is classified, but...developments underway" are seen "as a sign of MARFORCENTs longterm commitment to strengthening partnerships and protecting U.S. interests in the region." [8] Ten days earlier North Atlantic Treaty Organization Deputy Secretary General Claudio Bisogniero addressed a conference in Qatar (immediately southeast of Bahrain), the fourth Ambassadorial Conference of NATO's Istanbul Cooperation Initiative, also attended by Secretary General Anders Fogh Rasmussen. Concerns expressed in Bisogniero's keynote address were capsulized by a local newspaper as follows: "Gulf nations are crucial to world energy supplies and their security supplies are also important....Since 50 percent of world energy supplies transit through the Gulf region, it is Natos main concern to ensure these supplies." [9] The Istanbul Cooperation Initiative was created at the NATO summit in Turkey in 2004 to complement the upgrading of the Mediterranean Dialogue partnership with Israel, Egypt, Tunisia, Algeria, Jordan, Mauritania and

Morocco to the level of the Partnership for Peace program that graduated twelve Eastern European candidates to full NATO membership from 19992009, an unprecedented seven at the Istanbul summit seven years ago, with new bilateral partnerships with Gulf Cooperation Council members Bahrain, Kuwait, Oman, Qatar, Saudi Arabia and the United Arab Emirates. In NATO's words at the time: "NATO leaders decided to elevate the Alliance's Mediterranean Dialogue to a genuine partnership and to launch the Istanbul Cooperation Initiative with selected countries in the broader region of the Middle East." [10] Last month NATO's second top civilian leader "welcomed Istanbul Cooperation Initiative (ICI) partners Qatar, Bahrain, Kuwait and the United Arab Emirates, showing his interest in deepening energy security and cooperation in the Gulf region also with Oman and Saudi Arabia." [11] In 2008 a NATO-Bahrain Public Diplomacy Conference was held in Manama. "The Conference brought together the Secretary General of NATO, the North Atlantic Council, the Deputy Secretary General of NATO, the Chairman of the NATO Military Committee and NATO officials, with government representatives, academics and senior scholars from countries in the Gulf region invited in the Istanbul Cooperation Initiative." [12] The groundwork has been laid for U.S. and allied military intervention in the Persian Gulf. [13] The day after Saudi and Emirati military forces arrived in Bahrain, several thousand protesters descended on the Saudi embassy to demonstrate their opposition to the intervention. As the Reuters news agency reported, "Bahrainis are concerned that their tiny island could become a proxy battleground for a wider stand-off between the Sunni-ruled Gulf Arab countries, all U.S. allies, and Shi'ite-ruled Iran, a U.S. foe." The Iranian Foreign Ministry referred to the foreign military deployment in Bahrain as "unacceptable" and the Bahraini king recalled his ambassador from Tehran in response. Two years ago Saudi Arabia engaged in its true first war, that against Houthi militias in northern Yemen. On December 14 of 2009 BBC News reported that 70 Yemeni civilians had been killed in a Saudi bombing raid on the village of Bani Maan. Houthi sources on the same day claimed that "US fighter jets have attacked Yemens Saada Province and US fighter jets have launched 28 attacks on the northwestern province of Saada. [14] The U.S. is no less complicit in the Saudi military intervention currently underway in Bahrain. Pentagon spokesman Colonel David Lapan stated the U.S. had been "informed" of but not "consulted" on the Saudi deployment, but his verbal sleight of hand was solely intended to cozen the uninformed and unwary given the recent visits to Bahrain by the head of the Pentagon and America's top military commander, who decidedly were not there to discuss the weather.

Notes
1) U.S. Department of Defense, March 12, 2011 2) Ibid 3) Ibid 4) Arabian Sea: Center Of Wests 21st Century War Stop NATO, October 25, 2010 http://rickrozoff.wordpress.com/2010/10/25/arabian-sea-center-of-wests-21stcentury-war 5) U.S. Department of Defense, February 21, 2011 6) Ibid 7) Joint Chiefs of Staff, February 25, 2011 8) Marine Forward Element Set Up to Help in Middle East U.S. Department of Defense, February 25, 2011 9) The Peninsula, February 16, 2011 10) North Atlantic Treaty Organization, June 29, 2004 http://www.nato.int/cps/en/SID-DA0A464213E9063A/natolive/news_20811.htm? 11) Ibid 12) North Atlantic Treaty Organization, April 28, 2008 http://www.nato.int/docu/update/2008/04-april/e0424a.html 13) NATOs Role In The Military Encirclement Of Iran Stop NATO, February 10, 2010 http://rickrozoff.wordpress.com/2010/02/10/natos-role-in-the-militaryencirclement-of-iran 14) Yemen: Pentagons War On The Arabian Peninsula Stop NATO, December 15, 2009 http://rickrozoff.wordpress.com/2009/12/15/yemen-pentagons-war-on-thearabian-peninsula

http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=23278

The Popular Uprising in Egypt: The Military Machine Remains Intact, The Political Status Quo Prevails
by Mahdi Darius Nazemroaya The same group of Egyptian generals running Cairo presently also formed the backbone of the Mubarak regime. There has been no real change in government. The military junta represents a continuation of the Mubarak regime. The previous so-called civilian administration and the Egyptian High Council of the Armed Forces are virtually the same body. The generals would have run Egypt either way, under the so-called civilian government formed by Mubarak before he resigned or the current military government. While the generals rule the Nile Valley, a controlled opposition is being manufactured and nurtured by the U.S. and its allies. Change is forthcoming. Whose interests will it serve? Those of Washington and Brussels or those of the grassroots movements in North Africa and Southwest Asia?

The Imperial Province of Egypt Since its inception as a Roman province, Egypt was always a valuable and important territory, its role as a breadbasket and economic hub were so significant for the Romans that it had a status as a special imperial province ruled directly by the Roman emperors. Today, Egypt is of immense importance to Americas imperial ambitions. The Suez Canal is a global artery of maritime trade and of vast strategic importance as a military and energy corridor. The Global Constabulary that is Washingtons self-imposed role as global arbiter would be crippled without Egypt firmly in place. Even if speaking hypothetically, when U.S. General James Mattis says that if the Suez Canal is closed, then the U.S. military will engage Egypt offensively (meaning attack or invade), he is not joking. [1] The Suez Canal is an important part of the global economy, the military network of the U.S. and NATO, and Washingtons modern-day and ever more mutinous empire. What has changed in Post-Ben Ali Tunisia and Post-Mubarak Egypt? Aside from the spirit and the confidence of the people, both Tunis and Cairo have not seen any substantial changes. The English playwright William Shakespeare said it best: A rose by any other name would smell as sweet. [2] In the case of post-Mubarak Egypt and post-Ben Ali Tunisia it must be said that dictatorship and tyranny by any other name is still dictatorship and tyranny. The point simply is as follows; what is important is what something is and not what something is called. The chiefs of two oppressive Arab regimes are gone, but their actual regimes still remain in one form or another. Mubarak and Ben Ali were dominant actors within the power structure of the regimes in Tunis and Cairo. Yet, there is still an oligarchic supporting structure which remains intact. Both Mubarak and Ben Ali could almost be thought of in terms of the firsts amongst a set of peers or primus inter pares. Both dictators were members of a cast of oligarchs within their respective authoritarian republics. The regime structures remain. Also, the external forces that supported the Tunisian and Egyptian regime structures persist. These external forces are the United States and the European Union. The Phasing in of the Military Junta in Cairo Before and after Mubarak stepped down from his office, the military in Egypt started being presented as a circumvent third party actor and as the protector of the Egyptian people. It is not coincidental that Mohammed AlBaradei (El-Baradei/ElBaradei) was calling for the military to takeover. [3] In pertinence to this there has been a calculated ongoing public relations campaign to support the Egyptian military.

The military junta was slowly phased in. Signs of this included the political statements that the Egyptian military had started releasing to the public before Mubarak formally resigned. [4] The journalist Hamza Hendawi, who has been actively covering Egypt, spells this out: Egypts 18-day uprising produced a military coup that crept into being over many days its seeds planted early in the crisis by Mubarak himself. The telltale signs of a coup in the making began to surface soon after Mubarak ordered the army out on the streets to restore order after days of deadly clashes between protesters and security forces in Cairo and much of the rest of the Arab nation. This is in fact the military taking over power, said political analyst Diaa Rashwan after Mubarak stepped down and left the reins of power to the armed forces. It is direct involvement by the military in authority and to make Mubarak look like he has given up power. [5] Moreover, the Egyptian military is not the neutral actor that it is being portrayed as. It is a backbone of the dictatorial establishment in Egypt that hoisted Mubarak. The Egyptian military is also Washingtons best bet for holding onto Egypt and to maintain the status quo. The Egyptian Military is a Continuation of the Mubarak Regime Presently the Egyptian High Council of the Armed Forces runs Egypt. It is a military junta that rules by degree. Similarly in Tunis, Fouad Al-Mebazaa, one of the old guard of Ben Ali, is also ruling by decrees that bypass any democratic process. [6] The rule of the military generals in Cairo is only a formality; the military has always run Egypt under the guise of civilian government. The Egyptian protests have served to solidify and consolidate the hold of the Egyptian military over the Egyptian government. It is likely that Mubarak, before he stepped down from his office, was preparing the grounds for a military junta to take over with his new cabinet appointments. As a precaution, the new cabinet may have been part of a phasing in of open military rule. Moreover, Mubaraks regime began as a continuation of the regime of Mohammed Anwar Al-Sadat. Mubarak and Sadat both also came from within the ranks of the Egyptian military. Sadat was an Egyptian Army officer and Mubarak was a commander in the Egyptian Air Force. The Sadat-Mubarak regime can best be described as a club of military generals. In other words, Egypts top military brass and the regime are cast from the same lot. Omar Suleiman, the man Mubarak selected to fill the long-time vacant post of Egyptian vice-president, too comes from the ranks of the Egyptian military. While a civilian clothed cabinet minister, General Suleiman was the head of Cairos intelligence services. This is clear evidence of the nature of the Egyptian regime as a military government or a generals club.

Ahmed Al-Shafik, the prime minister that Mubarak appointed to his new 2011 government is also a general. Shafik was the head of the Egyptian Air Force. Nor is Shafik a new face to government; he was an Egyptian cabinet minister prior to his appointment as prime minister of Egypt. Even Mohammed Hussein Tantawi, the deputy prime minister and defence minister of Egypt is a military general. Field Marshal Tantawi is also the supreme commander of the Egyptian military and heads the Egyptian High Council of the Armed Forces, which now officially governs Egypt. Under Mubaraks rule, Tantawi has simultaneously served as the chief of the Egyptian military and the defence minister of Egypt since 1991 until the present. If not the second most powerful individual in Egypt, Field Marshal Tantawi is one of the most powerful members of the Egyptian ruling class. These generals officially retired or not form the Egyptian High Council of the Armed Forces. In other words, Suleiman, Shafik, and Tantawi are running Egypt. They would have done it under a civilian regime or a military regime. Is there a real major difference between the previous so-called civilian government and the current military junta? The differences between the two are really nominal. In reality, a carte blanche or blank cheque has been given to the same figures that were supposedly running the civilian regime. These officials and the Egyptian state ruled under a military junta will feel less pressure for suppressing the liberty and demands of the Egyptian people. The governing status quo is very much alive. Washingtons Role in the Establishment of a Military Junta in Egypt Like Rome in its day, the United States has established a series of global patron-client relationships as the basis of its empire. The Egyptian military is one of these U.S. clients. It is bankrolled by Washington. After Israel, Egypt is the second largest recipient of financial aid from the U.S., and the majority of this goes to the Egyptian military as a means of sustaining the patron-client relationship Washington has with Cairo. It is because of the nature of this patron-client relationship that the U.S government had aided and abetted the takeover of Egypt by the Egyptian military. Washington presently has no other relationship in Egypt that is analogous in its strength to this. This would also not be the first time that Washington has helped prop a military government in an Arab country. In 1949, the U.S. helped secure another military takeover of the state in Syria. This has been part of the U.S. hegemons objective for preserving its control over its Egyptian province. Sami Hafez Al-Anan (Al-Enan), the chief of staff of the Egyptian military, was in Washington for two days after the protests ignited in Egypt. [7] Undoubtedly, the U.S. government instructed him on what the U.S. wanted from the Egyptian regime and the military generals before his departure. After his return to Egypt, Ahmed Shafik was appointed the new prime minister and Field Marshal Tantawi became deputy prime minister. Martin Indyk, who is a former U.S. official, also openly said that the grounds

should be prepared for the Egyptian military. [8] Since Indyk is no longer a U.S. official he was able to say what the White House and U.S. State Department could not openly express. U.S. officials were also praising the Egyptian military before and after the resignation of Mubarak. The U.S. government also has not and does not intend to freeze or end its military aid to the junta in Cairo. U.S. officials are also complicit in all the acts of oppression committed under Mubarak and by the military junta. The Egyptian Military Serves the Interests of Capital The state and its military might are subordinated to organized capital. When Smedley D. Buttler, a retired U.S. Marine major-general, wrote in 1935 that he and the U.S. military served the interests of organized capital, he was being utterly frank. The Egyptian military, more specifically the leadership of the Egyptian military, serve the interests of capital, in both its local and global forms. Under the Mubarak-Sadat regime the corrupt generals of Egypt have run Egypt as a vast estate. They run and control an extensive network of private enterprises and national assets, from the tourism sector and resort areas in Sharm el-Sheikh to construction companies. The lucrative Suez Canal is also under the control of the military. No real changes can be expected under a group of generals who have an interest in maintaining the kleptocratic status quo. The Egyptian junta has also announced as the government of Egypt that it will continue the sanctions regime against the Palestinians in the Gaza Strip and maintain the treaty between Egypt and Israel. Manufacturing Dissent through a Counter-Discourse The U.S. government wants to control the situation in Egypt. In order to do this Washington is busy involved in setting up a controlled counterdiscourse through manufactured dissent. The controlled counterdiscourse is being shaped through the manufacturing of an opposition (pseudo-opposition). In this regard, the U.S. has declared that it is preparing to bankroll the rise of new political parties in Egypt. [9] This aid is intended to control and manipulate the internal affairs of Egypt. One should ask, what would be the reaction of the U.S. government and the American people if countries such as Russia, China, Iran, and Venezuela where funding newly forming political parties in the United States? Washington is also desperately trying to politically hedge its bets by making gestures of support and giving nominal support to some forms of authentic opposition. Yet, all the while the U.S. government is working to dilute the authentic opposition and infiltrate the protest movements with its own socalled opposition figures. There is also a synchronized effort by the Egyptian

regime which encompasses the military junta to do the same. The socalled Wise Men group is a facet of this. Mohammed Al-Baradei is also an opposition figure that is intended to preserve the status quo, albeit with cosmetic changes on the surface. AlBaradei represents the imperial interests of Washington. Not only did he support the intervention of the Egyptian military, but he suggested the formation of a transitional government headed by a presidential council of two or three figures, including a military representative. [8] The Egyptian High Council of the Armed Forces in effect is what Al-Baradei demanded for before Mubaraks resignation. In is also noteworthy to mention that AlBaradei has also stated that he respects Suleiman as someone to negotiate with over the transition [after Mubarak resigns]. [10] None of this is mere coincidence, including Al-Baradeis calls for military intervention. The so-called promotion of civil society in the form of non-government organizations (NGOs), which receive funding and training from the E.U. and Washington, are tied to creating a controlled opposition, a controlled counter-discourse, and political hedging. The declaration by the Egyptian High Council of the Armed Forces that it will govern Egypt for about six months or longer could be tied to the efforts to manufacture a controlled opposition. This could be one of the reasons that Martin Indyk, before Mubarak resigned, said What we have to focus on now is getting the military into a position where they can hold the ring for a moderate and legitimate political leadership to emerge. [11] Since the end of the Second World War, the U.S. government has been engaged in manipulating political processes through non-state actors. This has been done through so-called democracy promotion, cultural, and educational programs. It is used as a tool of internal manipulation. Arab Democracy Hereto, there is no authentic Arab democracy. The consensus system in Lebanon is flawed and based on religious and confessional lines. Ironically, the only democratic system amongst the Arabs existed amid the occupied and downtrodden Palestinians. The Palestinians had instituted a democratic system that lasted until the Hamas-Fatah split and the establishment of Mahmoud Abbas as a quasidictator in the Israeli-occupied West Bank. Washingtons contempt for actual democracy amongst the Arabs is visible from its position on the Palestinian elections in 2006 that ushered in a Hamas government. Washington, Tel Aviv, the E.U., the House of Saud, Jordan, and Egypt were all instrumental is the debasement of democracy amongst the Palestinians. In regards to Israel, Tel Aviv relishes calling itself a democracy in comparison to the Arabs, but claims that Israel is a democracy are also incorrect. Israel can best be characterized as an ethnocracy, which also embraces militarism and aspects of a theocracy. An ethnocratic state is a state where individual rights and state laws are based on ethnicity.

Although Jews are not an ethnic group in the conventional sense, in Israel discrimination of non-Jewish Israelis is systematic and legal. Israeli Jewry and Israeli non-Jews do not have the same rights. For example, a nonJewish Israeli citizen cannot marry someone from outside of Israel and live in Israel with them, but a Israeli Jew can. This type of discrimination is justified as legal religious discrimination to keep the so-called Jewish identity of Israel. Washingtons Greater Middle East Project Will Not Materialize If the Arab protesters are to make far-reaching changes they must persist with their demands and not back down. Nor can they ignore the role that foreign policy and economic factors play in their states. This is essential in order for genuine changes/revolutions to take place and not bogus shows of democracy. The current transitional government in Tunis and the Egyptian military junta are continuations of the old regimes. They will either try to maintain power or wait until a controlled opposition takes power and managed democracies are established in Tunisia and Egypt. All is not doom and gloom. The U.S. government and the Egyptian junta are not omnipotent powers either. They have limited strength. Nor can they control the lower ranks of the Egyptian military. Washington and the Egyptian generals have been worried about defection amongst the ranks of the junior officers and the non-commissioned members of the military. A new reality is setting in. A new Middle East is coming, but it will be one that no one expects. Creative destruction and political manipulation can only go so far. What is certain is that the new Middle East will not be the one that Condoleezza Rice and Ehud Olmert bragged about when Israel was bombarding Lebanon in 2006. The U.S. establishment will eventually realize that humans cannot control chaos. The Shifting Sands All things are finite and no empire lasts forever. Romes empire fell and eventually somewhere down the road so will the global empire of the United States. Washington and its cohorts are now beginning to sink in the sands of the Middle East. The U.S. government has put the United States on the wrong side of history. If Mubarak was the modern pharaoh of Egypt, then on the world-stage the U.S. is the pharaoh. Washington too will eventually see disgrace if it does not listen to the growing chorus. In Washington there is a belief that the Arab protests can be manipulated, but the sands are shifting. The people of the region have realized that people should not be afraid of their governments, their governments should be afraid of them. The Rome of today, Washington, has been stopped in its tracks in the lands of North Africa and Southwest Asia. Revolution is underway in the petro-sheikhdom of Bahrain, while the U.S. and E.U. have been silent as the Bahraini military and foreign mercenaries with Saudi and Jordanian help have been unleashed on civilian protesters. The Palestinian peoples morale has been lifted and pressure is

being put on Mahmoud Abbas and the Palestinian Authority, which simply enforces the Israeli occupation in the West Bank. In Iraqi Kurdistan protests have started against Massoud Barzani and the Kurdistan Regional Government, which the U.S. and Britain have always tried to showcase as a model of Anglo-American success in Iraq. Protests have also broken out in Algeria, Jordan, Sudan, Iran, Turkey, and Libya. Yemen is rife with revolutionary fervour. The bravery of the sons and daughters of Tunisia and Egypt have inspired and uplifted the Arabs as a whole and stirred the Turko-Arabo-Iranic World. Despite any attempts at managing these events, no one will be able to predict how they will play out. Still, one way or another, change will take shape. Mahdi Darius Nazemroaya specializes on the Middle East and Central Asia. He is a Research Associate of the Centre for Research on Globalization (CRG).
NOTES [1] Adrian Croft, U.S. sees Suez Canal closure as inconceivable, eds. Peter Griffiths and Elizabeth Fullerton, Reuters, February 1, 2011. [2] William Shakespeare, Romeo and Juliet (Hauppauge, N.Y.: Barrons Education Series, 2002), II.ii.44-45. [3] Sarah El Deeb and Hamza Hendawi, ElBaradei calls on Egyptian army to intervene, Associated Press (AP), February 10, 2011. [4] Hamza Hendawi, Analysis: Military Coup was behind Mubaraks exit, Associated Press (AP), February 11, 2011. [5] Ibid. [6] Tunisia calls up reserve troops amid unrest, Associated Press (AP), February 7, 2011; Sofie Bouderbala, Tunisian lawmakers approve emergency powers, Agence France-Presse (AFP), February 7, 2011; Kaouther Larbi, Tunisia Senate grants leader wide powers, Agence France-Presse (AFP), February 10, 2011. [7] Philips Stewart, U.S. and Egyptian military chiefs meet in Washington, ed. John OCallaghan, Reuters, January 28, 2011; Egypt general quits meeting to tend crisis at home, Associated Press (AP), January 28, 2011. [8] Elisabeth Bumiller, Calling for Restraint, Pentagon Faces Test of Influence With Ally, The New York Times, January 29, 2011. [9] David E. Sanger, Obama Presses Egypts Military on Democracy, The New York Times, February, 2011, A7. [10] Hamza Hendawi and Maggie Michael, Egypt protestors throng square after violence, Associated Press (AP), February 4, 2011. [11] Ibid. [12] Bumiller, Pentagon Faces Test, Op. cit.

http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=10357

A Globalizao do Poder Militar: a Expanso da OTAN

by Mahdi Darius Nazemroaya

A Organizao do Tratado do Atlntico Norte (OTAN) no alterou na essncia o respectivo mandato aps a dissoluo do Pacto de Varsvia e o colapso da Unio Sovitica. No seguimento da Guerra Fria, a OTAN continuou a expandir-se. Em 1999, antes da guerra contra a Jugoslvia, a OTAN expandiu-se na Europa oriental. A OTAN est decidida a expandir o seu crculo de membros e o seu mandato. Foi recentemente programada para se tornar numa fora militar global. Alm disso, parte dos seus objectivos como aliana militar global consiste em assegurar a segurana energtica dos estados membros. O que isto significa a militarizao das rotas mundiais, dos percursos dos oleodutos estratgicos, dos corredores martimos utilizados pelos petroleiros e das guas internacionais. Utilizao da Clusula de Defesa Mtua para controlar os recursos energticos? O Senador americano Richard Lugar reclamou para a OTAN o direito de acorrer em auxlio de qualquer membro da aliana militar, como os Estados Unidos, cujas fontes energticas possam estar ameaadas. A justificao de tal interveno cairia sob a Clusula de Defesa Mtua da OTAN (Artigo 5). A ideia do Senador Lugar recebeu forte apoio dos membros da Europa de Leste e da Unio Europeia, dependentes da Federao Russa para o abastecimento em energia. O Senador Lugar foi citado como tendo dito que [a OTAN] devia reconhecer que em ltima instncia a diferena pequena entre um membro ser submetido a coero atravs dum corte de energia ou enfrentar um bloqueio militar ou outra demonstrao militar junto s suas fronteiras. [1] O Artigo 5 a razo de ser da OTAN. Transforma qualquer ataque a um dos membros num ataque a todos os membros. O Artigo 5 da carta da OTAN a base para a formao da defesa mtua. Qualquer interpretao da clusula relativamente segurana energtica significa que qualquer membro da OTAN cujas fontes de energia so cortadas pode confiar na ajuda do resto da aliana militar. O Artigo 5 pode tambm ser interpretado para insinuar que o corte de energia a qualquer membro da OTAN seria definido como um acto de agresso ou um acto de guerra. Deve notar-se que quase todos os membros da OTAN no tm recursos de energia prprios. No surpresa que a Rssia tenha ficado bastante furiosa e enervada com este musculado conceito de segurana energtica dentro da OTAN. Se tal doutrina fosse adoptada, poderia ser utilizada como justificao para a imposio de sanes econmicas e polticas contra a Rssia e outros pases produtores de energia. A clusula poderia tambm proporcionar um mandato para atacar a Rssia ou qualquer outro pas exportador, incluindo o Iro, o Turquemenisto, a Lbia e a Venezuela, com o objectivo de controlar os recursos naturais e energticos desses pases.

O Comissrio do Comrcio da UE Peter Mandelson emitiu igualmente uma declarao dizendo Ambos [a Rssia e a UE] crem que o outro utiliza a arma da energia como instrumento poltico. Acrescentou tambm que as relaes entre a UE e a Rssia esto ao pior nvel da era ps Guerra-Fria e que a Europa quer segurana no fornecimento [de energia] [2] Por este motivo, entre outros, a Rssia e seus aliados vm o projecto dos EUA e OTAN sobre o sistema global antimssil como um meio para controlar as fontes de energia e os recursos naturais russos e globais atravs da ameaa da fora. A Rssia, tal como a China e o Iro, est tambm a ser rodeada por uma fronteira militar que vista como parte dos esforos da OTAN para a cercar e aos seus aliados. A Expanso-Integrao Global da OTAN como Aliana Militar Mundial a OTAN tem-se transformado desde a Guerra Fria e a posterior consolidao regional dos anos 90 numa instituio transatlntica com misses globais, alcance global e parceiros globais. Esta transformao mais evidente no Afeganisto onde a OTAN opera, mas a linha que atravessmos torna efectivamente ultrapassado a discusso rea interna/rea externa que tanto tempo consumiu nos anos 90. No h rea interna/rea externa. Potencialmente, tudo rea OTAN. Isso no significa que seja uma organizao global. uma organizao transatlntica, mas o Artigo 5 tem agora implicaes globais. A OTAN est num processo de desenvolvimento de capacidades e de horizontes polticos para lidar com problemas e contingncias em todo o mundo. Trata-se de uma mudana enorme. -Daniel Fried, Sub-Secretrio de Estado dos EUA para os Assuntos Europeus e Euro-Asiticos (17 de Abril de 2007) A OTAN est igualmente a encarar um processo de alcance global que a transformaria numa fora militar global com estados-membros fora da Amrica do Norte e do continente europeu. Embora no ainda oficial, a OTAN iniciou j uma transio para a globalizao das suas foras e operaes militares. Est fortemente envolvida no Afeganisto e na sia Central; existem bases da OTAN no Afeganisto e nas fronteiras da China e do Iro. Alargou tambm a sua presena nos Balcs (visvel no seu envolvimento na antiga Jugoslvia). Planeou igualmente grandes operaes militares no Sudo e mais em geral no continente africano, a coberto daquilo que descrito pelos seus opositores como a mascarada da manuteno de paz. Embora informalmente, a OTAN encontra-se igualmente envolvida no terreno no Lbano. [3] Uma esquadra de navios de guerra est tambm sediada em guas da frica Oriental, no Mar Vermelho e no Mar da Arbia. Foras navais de pases da OTAN, como a Alemanha e a Dinamarca, esto presentes no Mediterrneo Oriental e podem atingir a Sria em caso de guerra. [4]

Deslizando para o Iro, a expanso da OTAN no Golfo Prsico: a Iniciativa de Segurana do Golfo A OTAN envolveu-se formalmente no Golfo Prsico, embora na realidade as foras de diversas naes a ela pertencentes l tenham vindo a operar desde a Guerra Fria. O Director da Segurana Nacional do Kuwait, Sheikh Thamer Ali Sabah Al-Salem Al-Sabah, anunciou que o seu pas assinou um acordo de segurana com a OTAN durante uma conferncia CCG-OTAN que teve lugar entre 11 e 12 de Dezembro de 2006. O CCG (Conselho de Cooperao do Golfo), rebaptizado Conselho de Cooperao dos Estados rabes do Golfo, inclui a Arbia Saudita, o Kuwait, os E.A.U., o Qatar, o Bahrein e Om. O CCG tem j um acordo militar entre os seus membros, a Fora do Escudo de Defesa do Golfo, e acordos de segurana bilateral individuais com os EUA e a GB. A OTAN tem estado em dilogo com o Qatar, o Kuwait e outros membros do CCG com vista ao estabelecimento de uma presena mais formal da NATO no Golfo Prsico e de um novo acordo de segurana contra o Iro. Este novo balano regional no Golfo Prsico parte de uma aliana mais vasta no Mdio Oriente ligada OTAN. A Arbia Saudita, a Jordnia, o Egipto, Israel, os EUA, a Bretanha e a OTAN, para alm do CCG (Conselho de Cooperao do Golfo) so todos parte desta coligao no Mdio Oriente. [5] A coligao ou aliana militar representa essencialmente uma extenso para leste do Dilogo Mediterrnico da OTAN. Os seus membros do Mdio Oriente, incluindo Israel e a Arbia Saudita so designados Coligao dos Moderados, ao passo que o Iro e a Sria so vistos como a Coligao de Radicais/Extremistas. Para alm das implicaes na confrontao com o Iro, a cooperao entre o CCG e a OTAN confirma que esta se prepara para se tornar numa instituio e fora militar globais. O Mdio Oriente uma importante rea geostratgica da expanso da OTAN rica em energia. As vanguardas da OTAN na regio so a Turquia e Israel. Tambm os Estados Unidos tm estado a aumentar o arsenal de msseis no Golfo Prsico e a transportar grande quantidade de equipamento militar e sistemas de radar para a regio. Inicialmente, a justificao para a instalao de equipamento militar no Golfo era a Guerra Global contra o Terrorismo, depois foi a invaso do Iraque de 2003 e agora a nova justificao a proteco dos aliados da Amrica no Golfo Prsico, incluindo os E.A.U., o Kuwait e a Arbia Saudita, contra a ameaa dos msseis balsticos do Iro. A Conferncia CCG-NATO est mandatada pela Iniciativa de Cooperao de Istanbul e foi organizada sob o tema Enfrentando Desafios Comuns, que directamente denota o Iro como o alvo da cooperao militar de segurana entre a CCG e a OTAN. [6] Alm disso, a Conferncia teve lugar aps exerccios militares terem tido lugar no Golfo Prsico entre os membros da CCG, os Estados Unidos, a GrBretanha, a Frana e a Austrlia, o que tambm demonstra que a cooperao entre os dois ramos da OTAN, a entente Franco-Germnica e a

aliana Anglo-Americana, se iniciou antes da histrica Conferncia da OTAN de 2006 em Riga, na Litunia. [7] Os acordos do CCG com a OTAN so tambm significativos porque traduzem uma partilha e diviso do Golfo Prsico entre a entente Franco-Germnica e a aliana Anglo-Americana. Embora o Sheikh Thamer Ali Sabah Al-Salem Al-Sabah e os dirigentes do Kuwait tenham tentado desvalorizar o significado da cooperao entre o seu pas e a OTAN, essa cooperao aponta para a expanso da OTAN e para uma provvel confrontao com o Iro. O dirigente kuwaitiano esclareceu tambm que o objectivo da conferncia era utilizar a diversidade da experincia da NATO, tendo em conta a sua composio multinacional. Com o aumento militar Anglo-Americano e a extenso da OTAN no Golfo Prsico, os dirigentes da CCG tm sido encorajados para cooperarem com os militares dos E.U. e da Gr-Bretanha. Recentemente, o Ministro da Defesa do Bahrain, Sheikh Khalifa bin Ahmed Al-Khalifa, afirmou que os Sheikados rabes do Golfo Prsico tm capacidade para responder a qualquer ataque do vizinho Iro, e responderiam energicamente se o Iro bloqueasse o estreito de Ormuz na sequncia de incurses ou ataques militares dos E.U. [8] No tambm coincidncia que os dirigentes do Kuwait tenham declarado estar prontos para um ataque conduzido pelos Americanos contra o Iro e o rebentamento da guerra no Mdio Oriente. [9] Deve-se notar que quaisquer ataques do Iro sobre os Sheikados rabes do Golfo Prsico seriam em resposta sua cooperao com os E.U. e aceitao da utilizao dos seus espaos areos, guas e territrios contra o Iro pelos militares dos E.U. e seus aliados. Os dirigentes destas naes tambm apoiaram os E.U. e a G.B. na guerra e invaso do Iraque e so anfitries de grandes bases terrestres, areas e navais dos E.U. O objectivo final da OTAN: cercar a Rssia, a China e os seus aliados "A primeira e mais importante rea na qual deve haver mudana a do desenvolvimento da nossa capacidade de projectar estabilidade no Leste -Secretrio-Geral da OTAN Manfred Wrner A declarao no Congresso de 7 de Fevereiro de 2007 do Secretrio de Estado da Defesa Robert Gates, ao apresentar o oramento militar do Pentgono para 2008, confirma que os Estados Unidos consideram, alm do Iro, tambm a China e a Rssia como potenciais adversrios. O Secretrio Gates disse ao Senado dos E.U. que tanto a Rssia, como a China constituam ameaas para os Estados Unidos: Alm de fazer a Guerra Global contra o Terrorismo, devamos tambm considerar os incertos percursos da China e da Rssia, ambas prosseguindo sofisticados programas de modernizao militar. [10] A verdadeira questo : so os Russos e Chineses uma ameaa para os Estados Unidos ou ser o contrrio? Constituem a China e a Rssia igualmente uma ameaa econmica para os Estados Unidos?

O Ministro Russo dos Estrangeiros e o governo pediram de imediato explicaes oficiais Casa Branca pelos ameaadores comentrios. A reaco dos Russos tem-se tornado sistemtica e progressivamente apreensiva medida que percebem que esto a ficar rodeados. j desde h algum tempo que a Rssia, a China e os seus aliados tm sido lentamente cercados. A China enfrenta uma fronteira oriental militarizada na sia, enquanto o Iro ficou virtualmente cercado e as fronteiras ocidentais da Rssia tm sido infiltradas pela OTAN. A expanso da OTAN continua apesar do fim da Guerra Fria e das promessas da aliana militar de que no se expandia. Bases militares e instalaes de msseis cercam a China, o Iro e a Federao Russa. Na Conferncia de Munique na Alemanha sobre Poltica de Segurana, em Fevereiro de 2007, o Presidente Vladimir Putin declarou que a OTAN estava a tomar como alvo a Federao Russa e lembrou tambm OTAN o seu compromisso de que o bloco militar no se deslocaria para leste. [11] O falecido Boris Yeltsin fez declaraes idnticas sobre a expanso da OTAN relativamente entrada dos Estados blticos no bloco militar. O discurso do Presidente Vladimir Putin foi at agora a mais significativa declarao Russa e um sinal de que a Rssia comea a sentir a ameaa s suas fronteiras , desde a fronteira do extremo oriente russo at fronteira com a Gergia e a Europa de Leste. Do ponto de vista da Rssia, a OTAN deixou de estar empenhada numa coexistncia pacfica. O General Yuri Baluyevsky, Chefe de Estado Maior das Foras Armadas Russas e Ministro da Defesa, alertou os russos de que presentemente enfrentam ameaas militares ainda maiores do que durante a Guerra Fria. Tanto o Presidente russo, como o General Baluyevsky, apelaram a uma nova doutrina militar russa para responder s crescentes ameaas dos EUA e da NATO [12] Os projectos militares impulsionados pelos Estados Unidos, por vrios aliados da OTAN na Europa (designadamente Gr-Bretanha, Polnia e Repblica Checa) e pelo Japo, para o estabelecimento de dois projectos paralelos de escudos anti-mssil, ameaam tanto a Rssia como a China. Um escudo anti-mssil ficar na Europa e o outro no Extremo Oriente. Estes escudos anti-mssil so instalados sob o pretexto de hipotticas ameaas do Iro e da Coreia do Norte aos Estados Unidos, Europa, Coreia do Sul e Japo. Esta questo [os escudos anti-mssil instalados nas fronteiras russas] uma questo muito urgente e politicamente importante e pode arrastar-nos para uma nova corrida aos armamentos, comentou o Coronel-General Yuri Solovyov, comandante militar russo, a propsito das instalaes que fazem parte do projecto de escudo anti-mssil prestes a serem montadas junto fronteira russa na Europa de Leste. [13] H igualmente discusso sobre outro escudo anti-mssil em construo no Cucaso ou mesmo possivelmente na Ucrnia. A Repblica do Azerbeijo e

a Gergia so potenciais candidatos para albergarem o projecto no Cucaso. A nossa anlise mostra que a colocao de uma estao de localizao rdio na Repblica Checa e de equipamento anti-mssil na Polnia constituem uma ameaa real para ns [Rssia], esclareceu o General Vladimir Popovkin, Comandante das Foras Espaciais Russas, que acrescentou muito duvidoso que elementos do sistema de defesa nacional anti-mssil dos EUA na Europa de Leste estejam dirigidos contra msseis iranianos, tal como declarado [por funcionrios dos EUA]. [14] O projecto antimssil dos EUA na Repblica Checa igualmente rejeitado pela maioria da populao checa. [15] A vontade do povo checo est a ser ignorada, tal como a dos americanos, britnicos, italianos, canadianos e japoneses o continuamente pelos respectivos governos. Por outras palavras, estes chamados governos democrticos so extremamente no democrticos quando toca a planeamento militar e guerra. As fronteiras da Rssia e da China esto a ser militarizadas pela OTAN e pela mais vasta rede de alianas militares organizada pelos Estados Unidos. Surpreendentemente, a Turquia que um membro da OTAN no Mdio Oriente, vizinha directa do Iro e escolha lgica para qualquer instalao de escudos anti-mssil concebida para proteco contra pretensas ameaas de msseis balsticos iranianos, no foi escolhida como local para o escudo de defesa anti-mssil. O facto do projecto de escudo anti-mssil ser colocado na Polnia e na Repblica Checa e no na Turquia ou nos Balcs sugere que o projecto no est dirigido principalmente contra o Iro, mas contra a Rssia. O outro projecto de escudo anti-mssil, no Extremo Oriente, longe da Coreia do Norte, ser adjacente s altamente povoadas provncias chinesas de leste e ao extremo oriente russo rico em recursos. Este escudo anti-mssil asitico ficar situado no Japo, com possibilidade de instalaes na Coreia do Sul. O Japo e os Estados Unidos iniciaram um projecto de investigao de defesa conjunto em 1999, coincidindo com o ano de expanso da OTAN e com a guerra da OTAN contra a Jugoslvia. [16] Taiwan igualmente uma ligao vital para a militarizao da fronteira com a China. Uma vez completada a formao desta rde militar internacional, ficar patente a verdadeira razo para a criao de dois projectos paralelos de escudos anti-mssil. Os dois projectos militares no esto separados, mas sim interligados um com o outro. Constituem parte da globalizao da OTAN e de uma aliana militar mais vasta em vias de cercar a Rssia, a China e os seus aliados. Em simultneo com o desenvolvimento desta rde militar global, a OTAN e os EUA iniciaram um plano para controlarem os oceanos mundiais. O alto mar, o comrcio internacional e o trfico martimo so igualmente foco dum regime de controle em fase de consolidao liderado pelo governo dos EUA.

Uma cadeia volta da China: Importancia das rotas martimas estratgicas do petrleo, Taiwan e Singapura Os Estados Unidos tm fortes ligaes militares com Taiwan porque esta lhe fornece um escudo logstico para um envolvimento militar contra a China e a segurana energtica chinesa. Taiwan geo-estrategicamente importante porque a ilha est situada entre o Mar da China do Sul e o Mar da China Oriental. Os EUA atribuem a mxima importncia posio de Taiwan relativamente s critica e estrategicamente importantes rotas martimas dos navios que transportam petrleo e outros recursos para a China. Muito tem sido discutido sobre as importantes rotas geo-estratgicas do petrleo na sia Central e sobre importantes corredores terrestres, mas ateno igualmente devida s rotas martimas estratgicas do petrleo ou s linhas internacionais de navegao. Os fornecimentos de energia esto intimamente ligados segurana nacional, ao desenvolvimento e potncia militar chineses. Caso os fornecimentos de petrleo China fossem cortados face a uma guerra, ou mais provavelmente retardados, ela tornarse-ia vulnervel, podendo ficar potencialmente paralisada e sufocada. Um cordo martimo volta da China serviria tal objectivo. Os estreitos de Taiwan e de Malaca so geo-estrategicamente vitais para o transporte de petrleo e de recursos para a China. Quem controlar ambos os estreitos controla o fluxo de energia para a China sob o presente status quo. Seria um duro golpe para a China, caso os estreitos fossem bloqueados e a corrente de petroleiros parasse ou se atrasasse, tal como seria um duro golpe para os EUA e para a UE caso o estreito de Ormuz fosse bloqueado pelo Iro. Acontece ento que a Marinha dos EUA domina essas rotas de navegao. At a China dispor de uma fonte segura de entrada de energia atravs de rota no controlada pelos Estados Unidos, continuar a ser vulnervel Marinha dos Estados Unidos que continuamente controla ambos os estreitos de Taiwan e de Malaca.

Tanto Taiwan como Singapura so ntimos aliados dos EUA devido a estas realidades. Do mesmo modo, Singapura e Taiwan esto fortemente militarizadas com vista a exercerem controle sobre esses dois estreitos vitais. Caso haja guerra entre a China e os Estados Unidos, tanto Singapura como Taiwan tm, em aliana com a Marinha dos EUA, planos de contingncia para bloquearem o trnsito de petrleo para a China. Embora o estreito de Malaca se situe sob soberania territorial martima da Malsia, a rpida militarizao de Singapura est orientada para o controle e, se necessrio, interrupo do fluxo de petroleiros no estreito de Malaca. Seria o corte no fluxo de energia para a China na eventualidade de uma guerra com os EUA. As instalaes navais de Singapura so tambm altamente especializadas em navios de guerra e submarinos e intensamente utilizadas pela Marinha dos EUA. A China sabe que vulnervel interveno militar contra os seus fornecimentos de energia. Por isso os chineses tm desenvolvido as suas bases navais e procurado que terminais petrolferos e corredores energticos sejam construdos em rotas terrestres directamente da sia Central e da Federao Russa para a China. A cooperao chinesa com a Rssia, Iro e as repblicas da sia Central serve o objectivo de criar um corredor energtico trans-asitico que assegure um fluxo contnuo de energia para a China na eventualidade de um bloqueio naval do alto mar conduzido pelos americanos. Desenrolam-se conversaes para o desenvolvimento de um gasoduto do Iro para o Paquisto, ndia e China com a colaborao da Rssia. [17] Os chineses objectaram igualmente contra as propostas e iniciativas sobre o aquecimento global. A China argumenta que o debate sobre o clima constitui um desafio calculado ao seu crescimento econmico e dos pases em desenvolvimento. Os chineses crm que o objectivo da iniciativa dos EUA e da UE sobre as alteraes climticas pression-los para cortarem as emisses de dixido de carbono (CO2) a um nvel que prejudicaria o seu desenvolvimento industrial e econmico. [18] O crescimento naval no Oceano ndico e o flanco oriental chins Tem havido um gradual crescimento naval volta da China. Inclui um aumento das esquadras de submarinos da regio sia-Pacfico. Um relatrio australiano publicado pelo Instituto Australiano de Poltica Estratgica (ASPI) preveniu que est em desenvolvimento uma corrida asitica aos armamentos. Diz o relatrio: Num arco que se estende do Paquisto e ndia atravs do Sueste Asitico at ao Japo, est em curso uma notvel modernizao e expanso [militares]. [19] Tambm a China foi mencionada por Bill Gertz do The Washington Times como estando aumentando foras militares e estabelecendo bases ao longo de corredores martimos desde o Mdio Oriente a fim de projectar o seu poder martimo e proteger o transporte de petrleo, de acordo com um relatrio interno at h pouco confidencial preparado para o Secretrio da Defesa Donald H. Rumsfeld. [20]

A China lanou-se numa poltica naval pro-activa com vista segurana do Mar da China Oriental, do mar da China do Sul e do Oceano ndico. Estas zonas correspondem todas rota martima internacional de energia que leva o petrleo africano e do Mdio Oriente para a China. O objectivo chins proteger a linha vital chinesa de energia da Marinha dos EUA e aliados. O Pentgono refere-se s bases navais por colar de prolas devido sua importncia geo-estratgica no balano do poder naval no Oceano ndico. [21] As instalaes navais chinesas esto a ser todas construdas ao longo desse corredor martimo vital. O porto naval de Gwadar no Paquisto, nas margens do Mar da Arbia, foi projectado e construdo pelos chineses. Foi igualmente assinado um acordo com o Sri Lanka (Ceilo) que dar China acesso ao porto de Hambatota no extremo sul da ilha. [22] A China planeou tambm a construo de um porto naval em Myanmar (Birmnia), um aliado chins geo-estrategicamente importante. A criao de um porto em Myanmar eliminaria qualquer ameaa de ambos os estreitos de Taiwan e de Malaca. A China faz fronteira directamente com Myanmar e existe uma rede de combios e de transporte rodovirio da costa de Myanmar at China do Sul. [23] Os Estados Unidos tm tambm tentado obstruir qualquer meio possvel que permita que o petrleo possa atingir a China directamente atravs de uma eventual cooperao petrolfera trans-asitica para alm das rotas martimas tradicionais e vulnerveis que se encontram sob vigilncia da Marinha dos EUA. Qualquer acordo energtico trans-asitico, como o oleoduto Iro-Paquisto-ndia, contraria a agenda anglo-americana e da OTAN para o controle da Eursia. A frota do Pacfico dos EUA est tambm a atribuir maior importncia estratgica ilha de Guam no Oceano Pacfico, medida que os EUA aprofundam a colaborao com a Austrlia, Singapura, Filipinas e Japo para cercarem mais a China militarmente. [24] A questo dos msseis balsticos e armas nucleares norte-coreanas est actualmente a ser utilizada como base ideal para cercar mais a China no Extremo Oriente. A Iniciativa de Proliferao da Segurana (PSI) iniciada pela Administrao Bush Jr. em 2003, imediatamente a seguir invaso do Iraque, constitui tambm um meio para controlar o movimento de trfego internacional e cortar os fornecimentos de energia China, caso surja uma conjuntura de agresso contra os chineses. Controle de rotas martimas estratgicas, o cordo naval dos mares e uma Marinha global Controlar o alto mar e o comrcio constitui uma linha de ataque adicional a instalar para envolver os gigantes euro-asiticos China e Rssia. isto precisamente o que a Iniciativa de Proliferao da Segurana (PSI) e o estabelecimento duma fora naval global sob comando dos EUA tm como objectivo a cumprir. Neste aspecto, a China est em maior perigo de ameaa vinda do oceano do que a Rssia.

A rede naval que est a ser criada pela OTAN e aliados comea a emergir. Mais de 40 pases participaram em manobras navais no Mar da Arbia e no Oceano ndico. [25] Trata-se duma ameaa aos fornecimentos energticos chineses e ao comrcio internacional entre a frica e a Eursia atravs do Oceano ndico. O Almirante Mike Mullen, Chefe das Operaes Navais dos EUA, declarou que os EUA procuram montar e estabelecer uma marinha de mil navios para tomar conta das guas internacionais. [26] Esta estratgia esboada consiste na futura amlgama das marinhas da OTAN e dos aliados naquilo que foi designado pela Marinha dos EUA como uma parceria martima global que junte marinhas, guardas costeiras, foras martimas, operadores porturios, armadores comerciais e muitas outras entidades governamentais e no-governamentais dedicadas s questes martimas. [27] As reas iniciais onde esta nova estratgia vai entrar em jogo so o Golfo Prsico, as guas da frica Oriental e o Mar da Arbia. O Almirante Mullen citou tambm a existncia de um grupo de 45 vasos de guerra predominantemente da OTAN colocados no Golfo Prsico e cerca do Mdio Oriente como parte desta fora naval global. [28] As operaes nas guas do Mdio Oriente e no Mar da Arbia incluem as Task Force Combinadas (acrnimo ingls: CTFs) 150 and 152. A Task Force Combinada (CTF) 150 opera nas guas do Golfo de Om, do Golfo de Aden, do Mar Vermelho e no Mar da Arbia do Norte, onde vrios navios de guerra franceses esto posicionados. A Task Force Combinada (CTF) 152, que inclui navios de guerra italianos, franceses e alemes, opera no Golfo Prsico e tem o seu quartel-general no Bahrain. significativo notar que a Task Force Combinada (CTF) 152, que faz parte do grupo de 45 navios de guerra citado pelo Almirante Mullen como integrando a fora naval global, est sob comando da Marinha dos EUA e do CENTCOM. Inclui operaes navais no Golfo Prsico e na vizinhana do Mdio Oriente. A operao Iraqi Freedom no Golfo Prsico e a operao Enduring Freedom ao largo do Corno de frica so apenas duas das operaes que estes navios de guerra predominantemente OTAN activamente realizam. A crescente armada naval compreende trs Task Force Combinadas (CTFs) primrias em coligao e sete foras navais de apoio. Entre os 45 navios que constituem a fora de vasos de guerra encontram-se da Frana, Alemanha, Itlia, Holanda, Canad, Austrlia, Paquisto e de outros parceiros NATO, ao lado dos navios de guerra da Marinha dos EUA e britnicos. A fora naval global encontra-se mandatada sob os auspcios combinados da OTAN e da ala de operaes navais do CENTCOM. A formao desta vasta e relativamente pouco falada armada de navios de guerra s possvel com o consentimento da entente franco-germnica no quadro da OTAN. Estes navios de guerra foram agrupados sob o pretexto da luta pela Guerra Global contra o Terrorismo.

O controle das guas internacionais, do movimento e do comrcio global: a Iniciativa de Proliferao da Segurana A par da fora naval global criada pelos EUA e pela OTAN, foi delineada uma estratgia para controlar o comrcio, o movimento e as guas internacionais. A Iniciativa de Proliferao da Segurana (acrnimo ingls: PSI; acrnimo portugus: IPS), sob a capa de eliminar o contrabando de componentes ou tecnologia das armas de destruio em massa (WMD) e seus sistemas portadores (tecnologia ou componentes de msseis), estabelece-se para o controle do fluxo de recursos e do comrcio internacional. A poltica foi esboada por John Bolton, quando ao servio do Departamento de Estado como sub-secretrio de Estado para o Controle de Armas e Segurana Internacional. A estratgia foi iniciada em 31 de Maio de 2003 pela Casa Branca e delineada com violao aberta da lei internacional. Segundo a lei internacional, os navios de guerra da Marinha dos EUA ou da OTAN no podem abordar e inspeccionar navios mercantes estrangeiros em guas internacionais. Segundo a Parte VII (7) da Conveno da ONU sobre a Lei do Mar de 1982, as operaes americanas so ilegais internacionalmente, a menos que autorizadas pelo pas de origem do navio mercante. Os navios de guerra apenas podem abordar e inspeccionar ou deter navios do prprio pas, a no ser que um acordo bilateral tenha sido assinado com outro pas garantindo o direito de inspecionar navios mercantes navegando sob a sua bandeira. Em guas internacionais, barcos estrangeiros s podem ser inspeccionados se poluirem junto das guas do pas a que pertence a fora naval ou se existir razovel suspeita de pirataria. Alm disso, em guas internacionais navios pertencentes a um governo nacional tm imunidade contra paragens, inspeces e apreenses por parte de navios de outros pases. Segundo estas regras internacionais, seria ilegal a Marinha dos EUA fazer parar em guas internacionais um navio pertencente ao governo da Coreia do Norte ou da Sria ou da China. Com o novo regime de guas internacionais proposto e actualmente posto em prtica contra a Coreia do Norte pelo governo dos EUA, tudo isto comeou a mudar, especialmente em guas do Oceano ndico e do Oceano Pacfico. Os governos de vrias naes asiticas criticaram abertamente e puseram em dvida a legalidade das novas operaes, incluindo o governo da Malsia. [29] Naturalmente que a China suspeita da iniciativa americana sobre guas internacionais e recusou participar no esquema de 2003. Os chineses consideram que se trata de uma maneira dos EUA e seus aliados controlarem mais as guas internacionais e o comrcio internacional. A Rssia, por outro lado, juntou-se ao esquema, porque Moscovo no est na posio, como a China, em que a sua linha de vida depende do trfico martimo e das guas internacionais. Alm disso, a Marinha Russa pode reciprocamente, de acordo com o esquema, fazer parar e abordar navios mercantes americanos. No coincidncia que Singapura, o Japo e o Mar da China do Sul, todos na proximidade da China, tenham sido escolhidos como as principais zonas

para os muitos exerccios navais segundo o novo esquema. EUA, GrBretanha, Japo, Austrlia, Canad, Singapura, Frana, Itlia e Alemanha, junto com a Rssia, tomaram parte nos exerccios navais relativos Iniciativa de Proliferao da Segurana (PSI). Muitos navios norte-coreanos foram ilegalmente parados e estorvados desde o incio da iniciativa naval, mas a China, como outros pases, est tambm sob ameaa de operaes navais internacionalmente ilegais, reminiscentes das internacionalmente ilegais zonas no-fly impostas na pr-invaso do Iraque pelos governos dos EUA, britnico e francs. Abriu-se o precedente para um dia parar navios chineses e o trfico martimo para a China. A expanso da OTAN e a marcha para o conflito global O posicionamento militar global e as ambies geopolticas da NATO cada vez mais acentuam e do indicao sobre as operaes e directivas militares da OTAN. O sistema de alianas militares refora-se e os seus alvos principais parecem ser os gigantes eurasiticos, Rssia, China e possivelmente ndia. A expanso da OTAN no est limitada apenas Europa e antiga Unio Sovitica, mas pretende ter carcter global.Na sia, uma aliana asitica paralela irm da OTAN est em formao a partir da rde de alianas militares existentes no arco sia-Pacfico. [30] A China, a Rssia e o Iro esto agora na frente de uma relutante aliana eurasitica que toma forma em oposio OTAN e aos Estados Unidos. Em ltima instncia, pode ser no Mdio Oriente que o ritmo de expanso da OTAN ficar estabelecido. Se o Mdio Oriente cair sob total controle da aliana anglo-americana e da OTAN, estar preparado o palco para uma nova fase da longa guerra que vai levar direito ao corao da Eursia. Mahdi Darius Nazemroaya Investigador Associado do Centro de Investigao da Globalizao/Centre for Research on Globalization (CRG) especializado em assuntos geopolticos e estratgicos. Traduo de ODiario.info com modificaes. Original ingls: The Globalization of Military Power: NATO Expansion
NOTAS [1] Judy Dempsey, Senador dos EUA reclama utilizao da clusula de defesa da OTAN para a energia, International Herald Tribune, Novembro 28, 2006. [2] Mu Xuequan, Mandelson: Termina a pior crise entre a Rssia e UE desde a Guerra Fria, Xinhua News Agency, Abril 21, 2007. [3] Pr. Michel Chossudovsky, Debatendo Guerra e Paz porta fechada: a Conferncia de Segurana da NATO em Riga, Centre for Research on Globalization, Novembror 26, 2007; Riga, capital da Litunia, foi local de uma histrica conferncia da OTAN que envolveu todos os principais decisores, partidos, corporaes e indivduos dentro da aliana OTAN. A oposio bielorrussa foi tambm convidada' Debatendo Guerra e Paz porta fechada: a Conferncia de Segurana da OTAN em Riga, por Pr. Michel Chossudovsky, expe o programa da OTAN em discusso porta fechada e fornece uma completa lista de assistentes e participantes na cimeira transatlntica da Litunia.

[4] Mahdi Darius Nazemroaya, A Marcha para a Guerra: crescimento naval no Golfo Prsico e no Mediterrneo Oriental, Centre for Research on Globalization (CRG), Outubro 1, 2006. [5] Kuwait assina acordo de segurana com a OTAN durante a conferncia do Golfo na prxima semana, Kuwait News Agency (KUNA), Dezembro 6, 2006. [6] Kuwait assina acordo da OTAN, Op. cit. [7] Pr. Michel Chossudovsky, Armas de destruio em massa: Criando um pretexto para lanar a guerra contra o Iro?, Centre for Research on Globalization (CRG), Novembro 1, 2006. [8] Estados do Golfo podem responder a ataque, Gulf Daily News, Vol. XXIX (29), No. 364, Maro 19, 2007. [9] B. Izzak, Kuwait preparado para qualquer guerra EUA-Iro, Kuwait Times, Maio 10, 2007. [10] Robert M. Gates, Declarao de postura Comisso de Servios Armados do Senado (Testemunho, Comisso de Servios Armados do Senado, Washington, Distrito de Columbia, Fevereiro 06, 2007). [11] Vladimir Putin, Discurso e posterior discusso na Conferncia de Munique sobre Poltica de Segurana (Comunicao, Conferncia de Munique sobre Poltica de Segurana, Munique, Baviera, Fevereiro 10, 2007); http://www.ynetnews.com/Ext/Comp/ArticleLayout/CdaArticlePrintPreview/1,2506, L-3340750,00.html [12] Sistemas anti-mssil dos EUA na Europa ameaam a Rssia Geral, MoscNews, Fevereiro 9, 2007. [13] Escudo anti-mssil dos EUA na Europa pode provocar corrida aos armamentos Geral, MoscNews, 16 Maro, 2007. [14] Escudo anti-mssil dos EUA ameaa Rssia geral, Reuters, Janeiro 22, 2007. [15] Mark John, Plano de msseis dos EUA desencadeia tenses na OTAN, Reuters, Maro 5, 2007. [16] Sarah Suk, Almirante americano confiante na eficincia do escudo de msseis, Kyodo News, Maio 1, 2007. [17] Atul Aneja, Oleoduto devia estender-se at China, The Hindu, Maio 7, 2007; http://www.kuwaittimes.net/read_news.php?newsid=NDQyNzE4NjE= [18] Os chineses objectam ao esboo sobre o clima, British Broadcasting Corporation News (BBC News), Maio 1, 2007. [19] Andrew Davies, O inimigo por baixo: guerra anti-submarina na ADF, (Barton, Territrio da Capital da Austrlia: Australian Strategic Policy Institute (ASPI), Fevereiro, 2007), p.1. [20] Bill Gertz, A China desenvolve rotas martimas estratgicas, The Washington Times, Janeiro 18, 2005; A China est a desenvolver relaes estratgicas ao longo de rotas martimas desde o Mdio Oriente at ao Mar da China do Sul de uma forma que sugere posicionamentos defensivos e ofensivos que protejam os seus interesses energticos, mas tambm que sirvam grandes objectivos de segurana, disse o relatrio patrocinado pelo director do Net Assessment, que chefia o gabinete de Rumsfeld sobre estratgias orientadas para o futuro. [21] Pallavi Aiyar, India faz exerccios navais com a China, The Hindu, Abril 12, 2007. [22] Ibid. [23] Ibid. [24] Luan Shanglin, EUA ensaiam jogos de guerra em larga escala perto de Guam, Xinhua News Agency, Abril 11, 2007. [25] Comandante naval: os EUA no planeiam atacar o Iro, Xinhua News Agency, Abril 17, 2007. [26] Thom Shanker, EUA e Gr-Bretanha aumentam navios no Golfo Prsico como sinal ao Iro, The New York Times, Dezembro 21, 2006. [27] Ibid. [28] Ibid. [29] Malsia sem pressa para se juntar ao pacto de segurana liderado pelos EUA,

Reuters, Abril 17, 2007. [30] Mahdi Darius Nazemroaya, Aliana militar global cercando a Rssia e a China, Centre for Research on Globalization (CRG), Maio 10, 2007. Original ingls: http://www.globalresearch.ca/index.php? context=viewArticle&code=NAZ20070510&articleId=5605 Traduo portuguesa: http://www.globalresearch.ca/index.php? context=va&aid=6329

Você também pode gostar