Você está na página 1de 3

Printed Source: Die Philosophischen Werke des Robert Grosseteste,

Bischofs von Lincoln (Mnster i. W., Aschendorff, 1912.), pp. 145 - 147.

Fonte Impressa: A obra filosfica de Roberto Grosseteste, Bispo de Lincoln (Mnster i.


W., Aschendorff, 1912.), pp. 145-147.
INC: Si Deus SCIT antichristum esse vel fuisse vel fore [ac. com inf.], antichristus EST
vel FUIT vel ERIT.
[1] INC: Se Deus sabe que o antricristo existe ou existiu ou existir, o anticristo existe
ou existiu ou existir.
EXPL: Deus enim DICITUR esse in tempore [NCI], quia nulli tempore deest, vel quia
EST in simplicitate aeternitatis, a qua FLUIT omne tempus secundum illud: "Qui [adv.]
tempus ab aevo ire IUBES".
EXPL: Com efeito diz-se que Deus existe no tempo, visto que no carece de nenhum
tempo, ou visto que [Ele] existe na simplicidade da eternidade, da qual se origina todo o
tempo segundo aquilo (aquele dito): Que tempo, a partir da eternidade, ordenas que
corra? Como mandas que o tempo provenha da eternidade?
pp. 145 - 146: Si Deus SCIT antichristum esse vel fuisse vel fore, antichristus EST vel
FUIT vel ERIT. Sed antecedens [part. pres.] EST necessarium. Ergo et [posposio]
consequens EST necessarium. Si autem antecedens EST contingens, ACCIDIT
permutationem aut deceptionem posse cadere in Deum.
Se Deus sabe que o anticristo existe, existiu ou existir, o anticristo existe, existiu ou
existir. Mas o que antecede [o antecedente] necessrio. E por isso o conseqente
tambm [ET posposto] necessrio. Se, porm, o antecedente contingente, acontece
que a alterao ou o engano podem cair sobre Deus.
Et etiam si consequens FUERIT contingens, cum SIT convertibile cum antecedente,
alia inconvenientia VIDENTUR accidere [NCI]: si enim antichristus ERIT, Deus SCIT
illud, aut aliquid LATET eum, quod EST inconveniens.
E tambm se o conseqente for contingente, como ele suscetvel de permuta
(conversvel) com o antecedente, [NCI] OUTROS INCONVENIENTES PARECEM
ACONTECER: Se, pois, o anticristo existir, Deus sabe disso, ou algo o esconde, porque
inconveniente.
Si vero SCIT illud, et illud EST contingens, quia EST contingens, quod POTEST
evenire, quod numquam SIT: accidente ergo illo, cum Deus non SCIAT falsa, Deus non
SCIET antichristum esse vel fuisse vel fore, et ita possibile EST, Deum non scire, quod
SCIT; et ACCIDIT ei permutatio, aut, si PERMANET in opinione priori, ACCIDIT ei
deceptio, quod ABSIT.
Se, na verdade sabe aquilo, e aquilo contingente, visto que o contingente o pode
suceder o que nunca [existe]: Logo aquele acidente, embora Deus no esteja sabendo
[dos] erros, Deus no saber que [seria melhor o se] o anticristo existe, existiu ou
existir, e assim possvel Deus no saber que sabe; e acontece a ele [lhe ] a alterao,

ou, se permanece na primeira opinio, acontece a ele [lhe?] o engano, o que um


absurdo.
Posito per impossibile, quod cursum Socratis cras futurum nunc VIDEREM
PRAESENTEM, in me statim verum et necessarium ESSET, me vidisse cursum
Socratis futurum. Et tamen cursus Socratis adhoc ESSET contingens.
Posto por impossvel, que eu agora, veja agora no presente, o caminho futuro de
Scrates amanh[.] tambm necessrio que a verdade esteja em mim de uma vez. E,
contudo, que o curso de Scrates fosse contigente at ento.
Similiter cum (introduz uma concessiva cum + subj./embora, ainda que) omnia ab
aeterno FUERINT Deo praesentia, nonne necesse est, ipsum scire, quae in se ipsis
SUNT futura et contingentia, et eius scientiam de permutationibus esse
impermutabilem?
De modo similar, como tudo existe no eterno presente de Deus, ento no necessrio
que Deus saiba que em si prprio existem coisas futuras e contingentes, e, que o
conhecimento Dele acerca da mutabilidade seja imutvel?
Et cum non POSSIT falli in sua scientia et ex sua scientia SEQUITUR esse rerum et e
contrario. Quis DUBITAT ex necessario sequi contingens et e contrario a destructione
contingentis ex contingenti impossibile? Concedendum est igitur ex necessario sequi
contingens et ex contingenti impossibile.
E como Ele no pode estar errado sobre seu conhecimento, seguem de seu
conhecimento no s o ser das coisas, mas tambm o contrrio. Quem duvida que do
necessrio segue-se o contingente, e, ao contrrio, a partir da destruio do contigente
E como Ele no pode estar errado em seu conhecimento, segue de seu conhecimento
tanto o ser das coisas quanto o contrrio.
Sed necessitas EST duplex: una, quae COGIT rem ad esse et EST necessitas
antecedens; alia, quae sequitur esse rei et non COGIT rem ad esse et EST necessitas
consequens. Necessitas enim motus solaris et lunaris COGIT eclipsim ad esse. Sed
necessitas huiusmodi: me vidisse heri Socratem currere, non COGIT Socratem ad
currendum, sed consecuta est cursum Socratis.
Mas a necessidade dupla: uma, que pensa a coisa para ser/existir; assim, a necessidade
o antecedente. Outra, a qual seguida da coisa e no pensa a coisa para ser/existir;
assim, a necessidade conseqente. Portanto, a necessidade pensa o eclipse do
movimento do sol e da lua em direo ao ser. Mas a necessidade [] desta natureza: Ao
ter me visto ontem, Scrates correu; Scrates no pensa para correr, mas [a ao]
consequncia do curso de Scrates.

p. 146: Item quod necessarium EST, incessanter EST. Sed incessanter esse aut EST in
omni tempore esse, aut in simplicitate aeternitatis esse. Necessarium itaque, quod
COGIT rem ad esse, incessanter ERIT in omni tempore, et non POTEST antecedere ad
contingens.
Da mesma forma, o que [existe] constantemente necessrio. Mas, [existir/ser]
constantemente ou (i) aquilo que existe o tempo todo ou (ii) existe na simplicidade da
eternidade. E assim, o necessrio que pensa a coisa em direo ao existir, ser constante
o tempo todo e no pode preceder do contingente.
Necessarium autem, quod consequitur esse rei et cuius incessanter esse EST in
simplicitate aeternitatis, necessario ANTECEDIT ad contingens, ut Deum scire,
antichristum fore est necessarium. Ex quo SEQUITUR antichristum fore, quod EST
contingens. Et iterum ex hoc: "antichristum non fore", quod EST contingens,
SEQUITUR Deum non scire antichristum fore, quod EST impossibile.
No entanto, o necessrio por meio do necessrio antecede o que contingente. A fim de
que Deus saiba que o anticristo existir, preciso que (i) ele [o antic.] seja seguido de
algo e (ii) que sua existncia constantemente exista na simplicidade da eternidade. De
onde se segue que o anticristo existir e que ele contingente. E, mais uma vez, tem-se
isto: O Anticristo no existir. Em virtude de sua contingncia, segue-se que Deus no
saiba que o anticristo existir; o que impossvel.
p. 146: Quod autem DICITUR in logica, quod ex necessario non SEQUITUR
contingens et ex contingente non SEQUITUR impossibile, intelligendum EST de
contingente et necessario et impossibili, quorum una EST mensura, verbi gratia, ut
necessarii mensura SIT tempus secundum suam universalitatem, sicut EST contingentis
secundum suam partem.
Mas dito na lgica que do necessrio no segue-se o que contingente e do
contingente no segue-se o que impossvel; Deve ser compreendido que acerca do que
contingente, do necessrio e do que impossvel, dos quais uma a medida,
p. 146: Cum autem per mensurationem aeternitatis infinitae IMAGINATUR
mensuratum a temporis totalitate, ACCIDIT nobis ab hac imaginatione deceptio, a qua
non POSSUMUS absolvi, donec mentis oculus purgatus a temporis compositione
ASCENDAT ad contemplationem simplicis aeternitatis.
p. 147: Et nota, quod aliter DICITUR solem moveri in omni tempore et Deum esse in
omni tempore. Deus enim, dicitur esse in tempore, quia nulli tempore DEEST, vel quia
EST in simplicitate aeternitatis, a qua FLUIT omne tempus secundum illud: "Qui
tempus ab aevo ire IUBES".

Você também pode gostar