Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Internacional Comunista
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Índice
Antecedentes históricos
História da Internacional Comunista
Do I ao IV Congresso Mundial
do V ao VII Congresso Mundial
https://pt.wikipedia.org/wiki/Internacional_Comunista 1/6
02/03/2021 Internacional Comunista – Wikipédia, a enciclopédia livre
Antecedentes históricos
Como já recordava o preâmbulo dos primeiros Estatutos da
Internacional Comunista, os antecedentes da organização
remontavam à Associação Internacional dos Trabalhadores fundada
por Karl Marx e Friedrich Engels, em Londres, no ano de 1864,
quando, pela primeira vez na história, se reuniram militantes de A Internacional Comunista publicou
diferentes países. uma revista teórica em uma
variedade de línguas europeias de
Depois da desaparição da Primeira Internacional em 1876, Friedrich 1919 a 1943.
Engels promoveu a criação de uma Segunda Internacional, em Paris
(1889), que reuniu partidos socialistas, social-democratas e
trabalhistas.
Com o começo da Primeira Guerra Mundial se produz a cisão da Segunda Internacional entre socialistas
reformistas e revolucionários, apoiando, os primeiros, seus respectivos governos nacionais na declaração
de guerra, e os segundos, propondo o derrotismo revolucionário.
Do I ao IV Congresso Mundial
O I Congresso Mundial da Internacional Comunista teve lugar em Moscovo, entre 2 de março e 6 de
março de 1919. O congresso de fundação realizou-se sobre o pano de fundo da Guerra Civil na
Rússia, com o regime soviético sendo submetido ao bloqueio das potências europeias, razão para o
número relativamente pequeno de participantes e para o caráter improvisado do evento e da própria
organização: estiveram presentes 52 delegados, representando 34 partidos.[4] Estes decidiram pela
constituição de um Comitê Executivo, composto de representantes das seções mais importantes, o
qual elegeria um birô de 5 membros para cuidar dos assuntos de rotina administrativa e de casos
urgentes entre os congressos. Como este birô não foi constituído, três líderes do comunismo
soviético - Lenin, Trotsky e o médico socialista romeno de etnia búlgara Christian Rakovsky -
delegaram a tarefa de gerenciar a Internacional ao judeu Grigori Zinoviev, como Secretário do
https://pt.wikipedia.org/wiki/Internacional_Comunista 2/6
02/03/2021 Internacional Comunista – Wikipédia, a enciclopédia livre
Comitê Executivo. Zinoviev foi assistido por Angélica Balabanoff, Secretária da Internacional, pelo
ex-anarquista russo-belga (e escritor de expressão francesa) Victor L. Kibaltchitch, conhecido como
Victor Serge, e por Victor Ossipovitch Mazin.[5] Este congresso ocupou-se basicamente das
diferenças entre a "democracia burguesa e a ditadura do proletariado" e da necessidade de difundir
o sistema de Sovietes.
O II Congresso Mundial da Internacional Comunista se reuniu em Moscou, entre o 19 de julho e o 7
de agosto de 1920. Neste congresso se insiste na necessidade de propagar o sistema de Sovietes,
e devido à existência de numerosas organizações social-democratas que solicitavam entrada, para
evitar a diluição do programa comunista,foram estabelecidas as 21 condições para a adesão à I.C.
(entre estas, notadamente,a disposição a realizar trabalho político tanto de forma legal quanto
clandestina) e aprovados seus primeiros Estatutos.
O III Congresso Mundial da Internacional Comunista se celebrou entre 22 de junho e 12 de julho de
1921, em Moscou. Nele, foram combatidas as posturas ultra-esquerdistas de alguns partidos
comunistas, como o KPD alemão, e assumindo-se que a situação mundial havia mudado, resolveu-
se que os comunistas deveriam trabalhar politicamente, sob certas condições, com os partidos
social-democratas nas chamadas "frentes únicas". Também se tratou da importância de incorporar
às mulheres trabalhadoras no movimento comunista.
O IV Congresso Mundial da Internacional Comunista teve lugar em Moscou, entre 30 de novembro e
5 de dezembro de 1922, ocupando-se com as tácticas da "frente única", tratando da situação dos
negros, assim como do trabalho dos comunistas nos sindicatos. Também se aborda a situação dos
comunistas na Ásia e no Pacífico.
As organizações trotskistas até hoje só reconhecem, quanto ao seu próprio programa político, a validade
destes quatro primeiros congressos (Trotsky chegaria a participar ativamente do V Congresso, mas já
numa posição secundária; suas mais importantes comunicações ao Comintern estão na sua antologia, Os
Primeiros Cinco anos da Internacional Comunista).
No verão de 1926 foi extinta a Presidência do CEIC, perdendo Zinoviev - que entrementes havia-se
indisposto com Stalin - a direcção da Komintern. Foi eleito Nikolai Bukharin para sucedê-lo como
secretário-geral do CEIC.
O VI Congresso Mundial da Internacional Comunista teve lugar entre julho e setembro de 1928 em
Moscou. No novo contexto do começo da grave crise económica se aprova o slogan
ultraesquerdista de "classe contra classe" que oficializa o começo do chamado "Terceiro Período",
propondo-se a oposição irreconciliável entre comunistas e social-democratas. Aprova-se também o
novo Programa da Internacional Comunista.
Em abril de 1929 Bukharin, alijado da liderança soviética, viu-se obrigado a se demitir de seu cargo. Para
substituí-lo à frente do CEIC, foi eleito em 1934 o comunista búlgaro Georgi Dimitrov, que dirigiria a
Internacional Comunista até a sua dissolução.
https://pt.wikipedia.org/wiki/Internacional_Comunista 3/6
02/03/2021 Internacional Comunista – Wikipédia, a enciclopédia livre
Em 15 de maio de 1943, seis meses antes de ser celebrada a Conferência de Teerã, o Presidium do comitê
executivo da Internacional Comunista, "tendo em conta a maturidade dos partidos comunistas"
nacionais, a necessidade de dar mais independência aos mesmos,[3] e para evitar os temores dos países
capitalistas aliados, decidiu dissolver a Internacional Comunista.
Em 1947 foi criada a Kominform (Oficina de Informação Comunista) como substituta da Komintern, que
reunia os Partidos Comunistas de Bulgária, Checoslováquia, França, Hungria, Itália, Polônia, a União
Soviética e Iugoslávia. Foi dissolvida em 1956.
Organizações associadas
Sob a tutela da Internacional Comunista, criaram-se várias organizações internacionais, tais como:
Referências
1. O alemão era a língua oficial da III Internacional.
2. Harold Henry Fisher (1955). The Communist Revolution: An Outline of Strategy and Tactics (https://b
ooks.google.com/books?id=b2umAAAAIAAJ&pg=PA13). [S.l.]: Stanford UP. p. 13
3. Paulo. «Dimitrov e a dissolução da III Internacional» (https://pcb.org.br/fdr/index.php?option=com_co
ntent&view=article&id=193:dimitrov-e-a-dissolucao-da-iii-internacional&catid=8:biblioteca-comunista).
pcb.org.br. Consultado em 26 de junho de 2017
4. «Marxist Internet Archive. Congresses of the Communist International» (https://www.marxists.org/glo
ssary/events/c/comintern.htm#first-congress)
5. «First Congress of the Communist International. The Organisation of the Communist International.»
(https://www.marxists.org/history/international/comintern/1st-congress/organisation.htm)
Ver também
Associação Internacional dos Trabalhadores (AIT) ou "Primeira Internacional"
Segunda Internacional
Quarta Internacional
Pacto Anti-Komintern
https://pt.wikipedia.org/wiki/Internacional_Comunista 4/6
02/03/2021 Internacional Comunista – Wikipédia, a enciclopédia livre
Bibliografia
Adler, Alan (ed.) 1980, Theses, Resolutions and Manifestos of the First Four Congresses of the Third
International, London: Ink Links.
Balsamini, Luigi 2002, Gli Arditi del Popolo: Dalla guerra alla difesa del popolo contro le violenze
fasciste, Salerno: Galzerano Editore.
Behan, Tom 2003, The Resistible Rise of Benito Mussolini, London: Bookmarks.
Bellamy, Richard and Darrow Schecter 1993, Gramsci and the Italian State,Manchester: Manchester
University Press.
Comintern 1922c, Die Tätigkeit der Exekutive und des Präsidiums des E.K. der Kommunistischen
Internationale vom 13. Juli 1921 bis 1. Februar 1922, Petrograd: Verlag der Kommunistischen
Internationale.
Fiori, Giuseppe 1971, Antonio Gramsci: Life of a Revolutionary, New York: Dutton.
Firsov, F.I. 1980b, ‘IV kongress Kominterna i razvitie politiki edinogo fronta’,in Chetvertyi kongress
Kominterna,edited by K.K. Shirinia and F.I. Firsov, Moscow: Izdat. Politicheskoi Literatury.
Francescangeli, Eros 2000, Arditi del popolo: Argo Secondari e la prima organizzazione antifascista
(1917–1922), Rome: Odradek.
Gramsci, Antonio 1974, Socialismo e fascismo: L’Ordine nuovo 1921–1922, Turin: Einaudi.
Kunina, D.E. 1980, ‘Kominternovskaia taktika edinogo rabochego fronta i Kommunisticheskaia partiia
Italii’, in Chetvertyi kongress Kominterna,edited by K.K. Shirinia and F.I. Firsov, Moscow: Izdat.
Politicheskoi Literatury.
Puschnerat, Tânia 2003, Clara Zetkin: Bürgerlichkeit und Marxismus, Essen: Klartext Verlag.
Reisberg, Arnold 1971, An den Quellen der Einheitsfrontpolitik, Berlin: Dietz Verlag.
Riddell, John 2009, ‘Clara Zetkin’s Struggle for the United Front’, International Socialist Review, 68
(November–December): 58–64.
Riddell, John 2012, Toward the United Front: Proceedings of the Fourth Congress of the Communist
International, 1922, Chicago: Haymarket Books,
RILU 1921, Resolutions and Decisions of the First International Congress of Revolutionary Trade and
Industrial Unions, Chicago: The Voice of Labor.
https://pt.wikipedia.org/wiki/Internacional_Comunista 5/6
02/03/2021 Internacional Comunista – Wikipédia, a enciclopédia livre
Rothschild, Joseph 1959, The Communist Party of Bulgaria: Origins and Development, 1883–1936,
New York: Columbia University Press.
Sekei, G. 1980, ‘IV kongress Kominterna i problemy bor’by protiv fashizma v 1922–1923 gg.’, in
Chetvertyi kongress Kominterna,edited by K.K. Shirinia and F.I. Firsov, Moscow: Izdat. Politicheskoi
Literatury.
Spriano, Paolo 1967, Storia del Partito comunista italiano, 7 volumes, Turin: Einaudi.
Tasca, Angelo [A.Rossi, pseud.] 1966 [1941], The Rise of Italian Fascism 1918–1922, New York:
Howard Fertig.
Ligações externas
Marx.org - Discursos de Lenin no I Congresso da Internacional Comunista (http://www.marx.org/espa
nol/lenin/1910s/internacional/)
Marx.org - Discursos de Lenin no II Congresso da Internacional Comunista (http://www.marx.org/esp
anol/lenin/1920s/internacional/congreso2/)
Los cuatro primeros congresos de la Internacional Comunista. Tesis, manifiestos, resoluciones" (htt
p://grupgerminal.org/?q=node/1117) (em espanhol)
«Marx.org - Documentos da Internacional Comunista» (http://www.marx.org/history/international/com
intern/) (em inglês)
«Komintern-online.ru - arquivo eletrônico da Internacional Comunista» (http://www.komintern-online.r
u) (em russo)
«Comintern-online.com - arquivo eletrônico da Internacional Comunista» (http://www.comintern-onlin
e.com) (em inglês)
Obtida de "https://pt.wikipedia.org/w/index.php?title=Internacional_Comunista&oldid=60031728"
Esta página foi editada pela última vez às 00h34min de 17 de dezembro de 2020.
Este texto é disponibilizado nos termos da licença Atribuição-CompartilhaIgual 3.0 Não Adaptada (CC BY-SA 3.0) da
Creative Commons; pode estar sujeito a condições adicionais. Para mais detalhes, consulte as condições de utilização.
https://pt.wikipedia.org/wiki/Internacional_Comunista 6/6