Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Observações:
(1) (3)
(2) (4)
Amulius servo imperat: “Serve, Rheae Silviae filii in fluvii aquis perire debent.” Servus vero
Romulum et Remum in alveo collocat. In sicco loco aquā deponuntur.
Ibi nunc lupa gemellis mammas praebet neque gemellos interficit. Tyranni vero servus, Faustulus,
gemellos invenit et educat. Audaciam et patientiam animis gemellorum injicit.
Tandem, post viginti (XX) annos, gemelli amicorum animos incendunt et ad Albam incedunt.
Audaciā patriam mox liberant Amuliumque interficiunt. Avo patriae curam reddunt.
Romulus Remusque coloniam cum copiis condere statuunt in ripā ubi depositi erant. Ibi Remus ante
Romulum sex (VI) vulturios videt; Romulus vero mox duodecim (XII) vulturios videt. Vulturiorum numero
dei Romulum designant. Amici quoque Romulum salutant: “Romule, nunc dominus es.”
Ita Romulus, ducendo fossam, coloniam condit locumque appellat Romam. “O amici, per deos,
semper servate Romae muros.”
Remus vero ridet: “Romule, Romae muri ridiculi sunt!” Et fossam transilit. Romulus Remum ad
pugnam vocat et interficit. Post pugnam, Romulus Romam aedificare incipit et muro cingit.
Vocabulário:
Alveus/alveum, -i – Injicio, -ere, injeci, injectus –
Praebeo, -ere, -ui, -itus – Incendo, -ere, -i, incensus –
Invenio, -ire, -i, inventus – Incedo, -ere, incessi, incessus –
Reddo, -ere, reddidi, redditus – Statuo, -ere, -i, statutus –
Ripa, -ae – Duco, -ere, duxi, ductus –
Transilio, -ire, transilui – Incipio, -ere, incepi, inceptus –
Cingo, -ere, cinxi, cinctus – Vulturius, -i(i) –
A segunda declinação
Os nomes que tem o genitivo sing. em -i seguem a segunda declinação.
Nom. bonus dominus Um bom senhor é indulgente. Deus não tem
Voc. bone domine Bom senhor, ouça as minhas palavras. vocativo singular.
2. O uso da negação depois de et ou -que é incorreto. Deve-se empregar nec (ou neque): e não…
Dormit nec servos audit. Dorme e não ouve os servos.
Neque… neque ou nec… nec = nem… nem
Nec dominus neque amicus. Nem um senhor nem um amigo.