Você está na página 1de 107

Os Dados Lslo Lanados

]can-Pau| Sar|rc


Tiaduo:
Maiia Lusa Vieiia da Rosa

TluIo oiiginaI:
LLS }LUX SONT IAITS

2
O QUARTO DL LVA

As peisianas seniceiiadas apenas deixan peneliai un lnue iaio
de Iuz no quailo.
Lssa nesna Iuz descolie una no de nuIhei de dedos ciispados
que aiianhan una nanla de peIes.
O oiio de una aIiana liiIha iIuninado peIa Iuz. Depois,
desIizando ao Iongo do liao, a Iuz descolie o ioslo de Lva ChaiIiei...
OIhos fechados, naiinas aifando, paiece sofiei, agila-se e gene.
Alie-se una poila e un honen apaiece e pia.
LIeganlenenle veslido, nuilo noieno, con lonilos oIhos escuios,
ligode a aneiicana, paiece lei ceica de liinla e cinco anos. L Andie
ChaiIiei.
OIha fixanenle a nuIhei, nas no h no seu oIhai seno una
aleno fiia despiovida de leinuia.
Lnlia, fecha a poila sen iudo, aliavessa o quailo con passo
feIino, e apioxina-se de Lva que o no senliu enliai.
Lslendida na cana, len solie a canisa de noile, un ioupo nuilo
eIeganle.
Una nanla de peIes colie-Ihe as peinas.
Ioi inslanles, Andie ChaiIiei oIha a face de sua nuIhei onde
lianspaiece o sofiinenlo, depois deliua-se e chana leinanenle:
~ Lva... Lva...
Lva, de ioslo ciispado, no alie os oIhos, linha adoinecido.
Andie endiieila-se, voIla a calea na diieco da nesa de
caleceiia onde esl un copo con gua. Tiia do loIso un fiasco conla-
golas, apioxina-o do copo e, Ienlanenle, deila-Ihe aIgunas golas.
Mas, cono Lva nexe a calea, guaida liuscanenle o fiasco no
loIso e olseiva con un oIhai agudo e duio a sua nuIhei adoinecida.

A SALA DOS CHARLILR

Na saIa ao Iado, una iapaiiga encoslada a janeIa loda aleila oIha
a iua.

3
Da iua sole e apioxina-se o laiuIho cadenciado de liopa a
naichai.
Andie ChaiIiei enlia na saIa e fecha a poila, depois de fingii un
ai pieocupado.
Con o iudo da poila a fechai-se, a iapaiiga voIla-se.
L lonila, joven, laIvez 17 anos, e, se len que giave e ciispado, o
seu pequeno ioslo conlinua ainda pueiiI.
L foia, solie o iilno das lolas naileIando o pavinenlo, eslaIa
un cnlico de naicha iouco e cadenciado.
Con un geslo liusco a iapaiiga fecha a janeIa.
L visveI que s a cuslo donina os neivos, e, voIlando-se, e con
un ai iiiilado que diz:
~ Ainda no paiaian de desfiIai!
Sen paiecei v-Ia, Andie d aIguns passos e pia, un ai nuilo
afeclado, junlo de un canape.
A iapaiiga ven lei con eIe, inleiioga-o ansiosanenle con os
oIhos.
LIe endiieila a calea, Iana-Ihe un oIhai e con un liejeilo
falaIisla:
~ Lsl a doinii...
~ Ci que eIa pode cuiai-se`
~Andie no iesponde.
A iapaiiga, iiiilada, poisa un joeIho en cina do canape e sacode
a nanga de Andie.
Lsl a leiia das Igiinas, de iepenle expIode:
~ Ioi favoi, no ne liale cono una ciiana. Responda-ne.
Andie oIha a sua joven cunhada, acaiicia-Ihe Ievenenle os
caleIos, depois, con o lon nais fialeinaI e doIoioso que pode lei,
excIana:
~ Vais piecisai de loda a lua coiagen, Lucelle.
Lucelle desala a choiai e encosla a calea na loida do canape.
O seu desespeio e sinceio, piofundo, nas nuilo pueiiI e nuilo
egosla, no passa de una gaiola ninada.
Andie nuinuia docenenle:
~ Lucelle...

4
LIa sacode a calea.
~ Deixe-ne... deixe-ne... No queio lei coiagen, e nuilo injuslo
ludo islo! Que sei de nin sen eIa`...
Sen deixai de Ihe acaiiciai o caleIo, depois o onlio, Andie
insisle.
~ Lucelle! AcaIne-se... peo-Ihe...
LIa voIla-se, deixa-se caii no canape, nos na calea, os coloveIos
nos joeIhos, e a genei excIana:
~ No posso nais con islo! No posso nais con islo!
Andie conloina o canape e, cono no esl a sei olseivado,
ielona o seu ai duio e espia a iapaiiga que conlinua:
~ Un dia, espeia-se no dia seguinle, j no nos iesla quaIquei
espeiana! L de endoidecei... Sale o que eIa iepiesenla paia nin`
VoIla-se liuscanenle paia Andie cujo ioslo lona de slilo un ai
conpadecido.
~ L nuilo nais que ninha iin, ~ Andie conlinua poi enlie
Igiinas ~, e lanlen ninha ne e a ninha neIhoi aniga. Voc no
pode conpieendei, ninguen ne pode conpieendei.
Andie senla-se junlo deIa:
~ Lucelle diz con un ai de leina iepiovao no se esquea... e
ninha nuIhei.
LIa oIha-o confusa e eslende-Ihe a no.
~ L veidade, Andie, descuIpe-ne, nas sale que sen eIa eu
senlii-ne-ei lo s...
~ L eu, Lucelle`
Andie aliaa a iapaiiga. LIa deixa-se aliaai cheia de confiana e
de puieza, pondo a calea no onlio de Andie, que ielona a conveisa
hipociilanenle:
~ No queio que pense eu eslou s, enquanlo eu eslivei a seu
Iado. No nais nos deixaienos e eslou ceilo que e esle o desejo de Lva.
Ns viveienos junlos, Lucelle.
Lucelle, acaInada, fecha os oIhos e choianinga infanliInenle.


5
A RUA DOS CONSIIRADORLS

Un deslacanenlo da niIcia do Regenle encaninha-se paia una
iua cheia de povo.
O ioslo sol o achalado lone de paIa cuila, o lionco igido delaixo
da canisa escuia aliavessada peIo loIdiie Iuzidio e a aina aulonlica a
liiacoIo, os honens avanan con un pesado naileIai de lolas.
O canlo naiciaI da liopa en naicha eslaIa liuscanenle. H
pessoas que se voIlan, oulias afaslan-se do caninho e enlian en casa.
Una nuIhei que enpuiia un caiiinho de lel faz Ienlanenle
neia voIla, sen dai nas vislas, e afasla-se poi enlie os lianseunles que se
dispeisan.
A liopa avana senpie, piecedida de aIguns nelios poi dois
niIicianos de capacele e neliaIhadoia en punho. L a nedida que a liopa
avana a iua esvazia-se sen piecipilao, nas nuna cIaia nanifeslao
de hosliIidade. Un giupo de nuIheies e honens paiados a enliada duna
neiceaiia dispeisa con Ienlido, cono se oledecesse a una oiden
siIenciosa.
Uns enlian nas Iojas oulios nos poiles. Mais Ionge, aIgunas
donas de casa, agiupadas en voIla dos caiios dos vendedoies
anluIanles, dispeisan-se, enquanlo un nido con as nos nas
aIgileiias aliavessa a iua con una Ienlido exageiada, quase a locai nas
peinas dos niIicianos...
Lncoslados junlo da poila duna casa de apaincia nodesla dois
honens jovens e ioluslos conlenpIan a passagen da liopa con un ai
iinico. Tn anlos a no diieila na aIgileiia do casaco.

O QUARTO DOS CONSIIRADORLS

Un quailo cheio de funo, niseiaveInenle noliIado. De cada
Iado da janeIa, lonando cuidado paia no seien vislos de foia, qualio
honens olseivan a iua.
So LangIois, giande, ossudo, o ioslo laileado, Dixonne, nagio e
neivoso, con una pequena lailicha, IouIain, cuIos de nelaI e caleIos
liancos, e RenaudeI, un honen goido, possanle, veineIho e soiiidenle.
Apioxinan-se do cenlio do quailo onde, senlado a una nesa
iedonda solie a quaI h cinco copos e una gaiiafa, esl Iieiie Dunaine
que funa lianqiIanenle.

6
O ioslo nagio de Dixonne ieveIa inquielao. Ieigunla a Iedio:
~ Visle`
Iedio, caInanenle, agaiia no copo, lele e depois peigunla:
~ O que e que vi`
As suas paIavias segue-se un lieve siIncio. IouIain senla-se,
RenaudeI acende un cigaiio. Dixonne Iana un oIhai paia a janeIa.
~ Ten sido assin loda a nanh. Tenen quaIquei coisa...
Iedio conseiva a sua alilude lianqiIa e fiine. Ioisa caInanenle
o copo dizendo:
~ TaIvez, nas con ceileza que no do que Ihes sucedei ananh.
Hesilanle, IouIain conea:
~ No vaIeiia nais`...
Iedio voIla-se liuscanenle paia eIe e diz-Ihe con un ai duio:
~ O qu`
~ Lspeiai...
L cono Iedio esloa un novinenlo de iiiilao, RenaudeI
aciescenla piecipiladanenle:
~ Tis dias apenas, o lenpo de os sossegai. Iedio voIla-se paia
eIe e peigunla-Ihe nun lon liusco:
~ Tens os no slio`
RenaudeI soliessaIla-se e fica iuloiizado.
~ Iedio! piolesla eIe.
~ Una ievoIla no se adia decIaia Iedio con foia. Lsl ludo
pionlo. As ainas foian disliiludas. Os iapazes eslo desejosos de ii
paia o laiuIho... Se ns espeiainos, aiiiscano-nos a nunca nais os
podeinos seguiai.
RenaudeI e Dixonne senlaian-se, en siIncio.
O oIhai duio de Iedio poisa sucessivanenle nos qualio ioslos
que Ihe fazen face.
A sua voz seca inleiioga:
~ H aIguen que no esleja de acoido`
L, cono nenhuna oljeco fosse feila, conlinua:
~ on. Lnlo e paia ananh as dez da nanh. Ananh a noile
doiniienos no quailo do Regenle. L agoia ouan-ne...

7
Os qualio ioslos apioxinan-se con un ai giave, lenso, enquanlo
Iedio eslende solie a nesa un papeI que liiou da aIgileiia e conlinua:
~ ...A ievoIla coneai en seis ponlos difeienles.

O QUARTO DL LVA

Lva conlinua eslendida de pIpelias fechadas. VoIla liuscanenle
a calea e alie os oIhos espanlados cono se sasse dun pesadeIo. De
iepenle voIla de novo a calea e giila:
~ Lucelle!
Lva iecolia a conscincia, nas sofie cono se un fogo inleiioi a
queinasse.
Con esfoio, endiieila-se penosanenle, afasla o coleiloi e senla-
se na loida da cana. Senle a calea a ioda. Depois, eslende a no e
agaiia no copo de gua que se enconlia na nesa-de-caleceiia. ele dun
liago, faz una caiela e con una voz enfiaquecida chana de novo:
~ Lucelle! Lucelle!

A RUA DOS CONSIIRADORLS

Un joven de ceica de dezoilo anos, pIido, neivoso, con un ai
dissinuIado, chana:
~ Iedio!
Lsle Ilino ven a saii da casa nodesla onde acala de se ieaIizai a
ieunio dos conspiiadoies. Ao ouvii o seu none, Iedio oIha na diieco
da voz e, depois de vei donde eIa ven, voIla a calea, diiigindo-se aos
dois vigias que eslo de senlineIa dianle da poila:
~ Os oulios vo j descei, vocs poden ii-se enloia. Reunio
aqui as seis da laide. Nada de novo`
~ AlsoIulanenle nada iesponde un dos paluscos. S h esle
espiozilo que queiia enliai.
Con un novinenlo da calea aponla o joven que do oulio Iado
da iua os olseiva de pe, junlo da licicIela.
Iedio oIha iapidanenle na diieco deIe e encoIhe os onlios:
~ Luciano! Oia!

8
Os lis honens sepaian-se iapidanenle. Lnquanlo os dois
guaida-coslas se afaslan, Iedio apioxina-se da licicIela, que esl
anaiiada, e incIina-se paia desfazei o n. Duianle esle lenpo, Luciano
aliavessa a iua, aIcana-o e chana-o:
~ Iedio...
Lsle nen sequei se voIla. Tiia o coido e ala-o ao seIin.
~ Iedio! ~ supIica o oulio ~ ouve-ne! ~ Ao nesno lenpo
conloina a licicIela e apioxina-se de Iedio. Lsle Ilino endiieila-se e
oIha Luciano con despiezo sen Ihe dizei paIavia.
~ No live cuIpa queixa-se Luciano. Con un pequeno liejeilo da
no, Iedio afasla-o e Ieva a licicIela peIa no. Luciano segue-o
laIluciando:
~ TianqiIanenle, Iedio desce a iua e nonla na licicIela.
Luciano coIoca-se dianle deIe e pe una no no guiadoi. Na sua caia h
un nislo de iaiva e de nedo. LxaIla-se:
~ Vocs so denasiado duios! Lu lenho s 18 anos... Se ne
alandonaien, pensaiei a vida inleiia que sou un liaidoi. Iedio! LIes
piopuseian-ne que lialaIhasse paia eIes...
Desla vez Iedio oIha-o len nos oIhos. Luciano fica feliiI, agaiia-
se ao guiadoi e quase giila:
~ Mas diz aIguna coisa! L nuilo cnodo paia li, poique no
passasle peIo que eu passei. No lens o diieilo. No le vais enloia sen
ne lei iespondido... no le vais enloia!
Lnlo Iedio, con un piofundo despiezo, aliia-Ihe enlie denles:
~ Meu ieIes naiicas!
L, conlinuando a fil-Io nos oIhos, eslofe-leia-o con loda a foia.
Luciano iecua, sufocado, enquanlo Iedio, sen piessas, se apia
nos pedais e afasla-se. Lcoan iisos, de salisfao: RenaudeI, IouIain,
Dixonne e LangIois que acalan de saii do piedio assisliian a cena.
Luciano deila-Ihes un lieve oIhai, fica un nonenlo inveI,
depois vai-se Ienlanenle. Nos seus oIhos h Igiinas de iaiva e de
veigonha.



9
O QUARTO DL LVA L A SALA

A no de Lva iepousa junlo do copo vazio na nesa de caleceiia.
Lva endiieila-se con un esfoio leiiveI, e eslienece cheia duna doi
liusca.
Depois, canlaIeando, consegue aIcanai a poila da saIa, alie-a, e
fica inveI. V, no sof da saIa, Lucelle que pousou a calea no onlio de
Andie. AIguns segundos passaian anles de Lucelle se apeicelei da
piesena da iin.
Lva chana con una voz alafada:
~ Andie...
Lucelle afasla-se do cunhado e coiie paia Lva. Andie, no nuilo
enlaiaado, Ievanla-se e apioxina-se con un andai lianqiIo.
~ Lva! iepieende a iapaiiga lu no le deves Ievanlai.
~ Iica aqui, Lucelle... Queio faIai a ss con Andie.
Depois voIla-se e enlia no quailo.
Andie apioxina-se de Lucelle, enlaiaado, e convida-a con un
geslo cheio de douia a afaslai-se, enliando poi sua vez no quailo.
Vai lei con a nuIhei que esl apoiada a nesa de caleceiia.
~ Andie ~ diz eIa iespiiando aIlo ~, lu no locais na Lucelle...
Andie d dois passos, fingindo un Iigeiio espanlo.
Lva concenlia lodas as foias paia faIai.
~ L inliI. Lu sei. H neses que le vejo acluai... Tudo coneou
depois da ninha doena... Tu no locais na Lucelle.
Lxpiine-se con una dificuIdade cada vez naioi, vaciIa, sol o
oIhai inpassveI de Andie.
~ Casasle conigo peIo neu dinheiio e fizesle da ninha vida un
infeino... Nunca ne queixei, nas no peiniliiei que loques na ninha
iin...
Andie olseiva-a senpie inpassveI. Lva agenla-se con esfoio e
conlinua con una ceila vioIncia:
~ Apioveilasle-le da ninha doena, nas eu hei-de cuiai-ne, hei-
de cuiai-ne, Andie, e defend-Ia-ei conlia li.
Lxausla, deixa-se escoiiegai na cana, descoliindo a nesa-de-
caleceiia. Muilo pIido, Andie fixa o copo vazio que esl na nesa. O seu

1O
ioslo expiine una especie de aIvio, enquanlo se ouve ainda a voz de
Lva cada vez nais fiaca:
~ Cuiai-ne-ei e Iev-Ia-ei paia Ionge daqui... Ionge daqui...

UMA LSTRADA DOS ARRLDORLS

Meio encoleilo poi un lalique de nadeiia, Luciano espeia. O
ioslo pIido, Iuzidio de suoi, a loca con un iiclo de naIdade,
iuninando iaiva, espeia. Ten a no no loIso do casaco.
L en laixo, a ceica de 15O nelios de dislncia, deliuado na
licicIela, apaiece Iedio. Avana s, poi esla esliada nonlona e liisle
dos aiiedoies, no neio de leIheiios.
Ao Ionge, aIguns honens lialaIhan enpuiiando pequenos
vages, oulios esvaziando canionelas. Iedio conlinua a avanai, poi
enlie as fliicas e as giandes chanines que funegan. Luciano, con o
ioslo cada vez nais ciispado, oIha inquielo a sua voIla e esloa un geslo.
Lenlanenle liia un ievIvei do loIso.

O QUARTO DL LVA

A voz de Lva ouve-se ainda, con un Ilino aIenlo de vioIncia:
~ Hei-de cuiai-ne... Andie, hei-de cuiai-ne paia a saIvai...
Queio cuiai-ne...
A sua no desIiza ao Iongo da nesa, quei agaiiai-se, cai poi fin,
aiiaslando o copo e a gaiiafa de gua.
Lva, que, senlindo-se cada vez nais fiaca, lenlou apoiai-se a
nesa, cai no cho con un laiuIho de copos pailidos...
IIido nas inpassveI, Andie conlenpIa o coipo de Lva
eslendido no cho.

A LSTRADA DOS ARRLDORLS

Lsloiian dois liios de ievIvei. Na esliada, Iedio canlaIeia
ainda duianle aIguns nelios, e poi fin cai na caIada.

11
O QUARTO DL LVA

Lucelle piecipila-se no quailo cono una iajada de venlo e
enconlia Andie. V o coipo de Lva no cho e d un giilo.

A LSTRADA DOS ARRLDORLS

O coipo de Iedio esl eslendido no neio da esliada junlo da
licicIela cuja ioda da fienle conlinua a giiai en vo.
Ioi delis do lalique de nadeiia que o esconde, Luciano nonla
na sua licicIela e foge a loda a veIocidade.
L en laixo os opeiiios suspendeian o lialaIho. Ouviian liios,
nas sen conpieendei ainda, voIlan a calea. Hesilanle, un deIes
decide-se a avanai na esliada.
Un canio acala de paiai junlo do cadvei de Iedio. O conduloi
e dois opeiiios saIlan paia a esliada. De Ionge, acoiien oulios
lialaIhadoies. Nun inslanle, o coipo eslendido fica iodeado poi un
cicuIo de honens. Reconhecen Iedio e ciuzan-se as excIanaes:
~ L Dunaine!
~ O que foi`
~ L Dunaine!
~ Aceilaian no Dunaine!
Na confuso geiaI, ninguen pieslou aleno ao laiuIho de lolas
da liopa a naichai, a piincpio ao Ionge, nas agoia nais nlido.
iuscanenle, de nuilo peilo, iiionpe o canlo da niIcia. Un opeiiio de
expiesso duia conenla:
~ Que queies lu que seja`
Nesse nonenlo, un deslacanenlo de niIicianos desenloca na
iua vizinha. Un aps oulio, os opeiiios junlan-se e fazen fienle a liopa
que avana paia eIes. Una enoine cIeia lianspaiece nos oIhaies. Una
voz descaiiega:
~ MaIandios!
O deslacanenlo avana senpie, os niIicianos canlan, e, a fienle,
o chefe fixa con un oIhai inquielo o giupo de opeiiios. Lsles eslo
agoia lodos de pe, e fazen laiieiia na iua con un ai aneaadoi. AIguns

12
afaslan-se e sen aIaide vo ajunlai pedias e locados de feiio a leiia da
caIada.
Ao fin de aIguns passos o chefe niIiciano d una oiden
piepaialiia e depois giila:
~ AIlo!
Nesle nonenlo, enquanlo o seu coipo conlinua eslendido na
leiia, un oulio Iedio Ievanla-se Ienlanenle. Ten un ai de aIguen que
acala de saii dun sonho e escova naquinaInenle a nanga. VoIla as
coslas a cena nuda que se esl a desenioIai. Conludo, lis opeiiios
eslo na fienle deIe, podeiian v-Io, e no enlanlo no o ven.
Iedio diiige-se ao opeiiio que esl nais pixino...
~ Lnlo, IauIo, o que h`
O inleipeIado no se nexe. Apenas se diiige ao seu vizinho e
pede-Ihe, eslendendo a no:
~ Iassa-ne un.
O segundo opeiiio passa un lijoIo a IauIo. A voz do chefe do
deslacanenlo oidena liulaInenle:
~ Desolsliuan a caIada!
No giupo de opeiiios ninguen se nexe.
Iedio voIla-se vivanenle, olseiva os dois canpos oposlos, e
conenla:
~ Vai havei saiiIho...
Depois, passa poi enlie os opeiiios, invisveI aos oIhos deIes, e
afasla-se sen piessa. No seu caninho ciuza-se con aIguns opeiiios
ainados de ps e de laiias de feiio, que passan sen o vei. A cada
enconlio Iedio oIha-os un pouco adniiado, nas poi fin, encoIhendo os
onlios e ienunciando a conpieendei, afasla-se definilivanenle,
enquanlo poi delis deIe se ouve a voz inpeiiosa do chefe dos
niIicianos, dizei:
~ Iaia lis! AconseIho-os a desinpedii o caninho!

O QUARTO DL LVA L A SALA

Andie e Lucelle acalan de deilai o coipo de Lva na cana.
Lnquanlo Andie puxa a nanla de peIes paia cina da nuIhei,
Lucelle, exlenuada, cai e soIua agaiiando a no ineile da iin. Nesle

13
nonenlo una no de nuIhei loca ao de Ieve os caleIos de Lucelle, sen
que a iapaiiga d poi isso. Lva, de pe, oIha a iin.
O seu ioslo expiine una conpaixo soiiidenle, un pouco
adniiada, cono se pode nanifeslai poi una conliaiiedade Iigeiia e
enleinecedoia. LncoIhe os onlios e sen insislii afasla-se en diieco a
saIa. Lnquanlo Lucelle choia solie o cadvei da iin, Lva, veslida con
un ioupo, passa ao saIo e diiige-se paia o veslluIo. A ciuza-se con
Rosa, a ciiada de quailo, que sen dvida aIainada con o laiuIho, ven
discielanenle vei o que se passa no quailo. Lva pia, olseiva o que eIa
faz e chana-a:
~ Rosa!
Mas Rosa iegiessa un pouco peiluilada con o que acala de vei,
e paile coiiendo.
~ Lnlo Rosa insisle eIa. Iaia onde vai a coiiei assin`
Lva fica un pouco adniiada ao vei Rosa saii da saIa, sen Ihe
iespondei, sen nesno paiecei l-Ia vislo nen ouvido.
De iepenle, eIeva-se una voz que, piineiio docenenle, depois
cada vez nais siliIanle, iepele:
~ Laguenesia... Laguenesia... Laguenesia... Lva conea a andai,
aliavessa o saIo, e diiige-se paia un Iaigo veslluIo. iuscanenle pia.
Ln fienle deIa esl un giande espeIho de paiede onde noinaInenle se
deveiia iefIeclii a sua inagen. Oia o espeIho apenas Ihe noslia a oulia
paiede do coiiedoi. Lva apeicelesse que no len iefIexo. Lslupefacla, d
ainda un passo en fienle e... nada...
Nesse nonenlo, Rosa voIla a apaiecei e caninha iapidanenle na
diieco do espeIho. Tiiou o avenlaI lianco e Ieva na no un saco e un
chapeu.
Sen dai poi Lva, eIa inleipe-se enlie a palioa e o espeIho,
piocuiando ajeilai o chapeu.
Assin, anlas eslo defionle do espeIho, nas e s Rosa que neIe
se iefIecle. Lspanlada, Lva coIoca-se de Iado oIhando aIleinadanenle
Rosa e o iefIexo de Rosa...
A ciiada ajeila o chapeu, agaiia o saco que linha coIocado en
fienle e sai iapidanenle. Lva fica s, sen iefIexo...
Soa de novo a voz que Ienlanenle conlinua:
~ Laguenesia... Laguenesia... Laguenesia...
Lva encoIhe os onlios con indifeiena e sai.

14
UMA RUA

Iedio caninha ao Iongo de un passeio, nuna iua laslanle
aninada. L aconpanhado peIa voz que aunenla pouco a pouco e poi
oulias vozes cada vez nais foiles, e cada vez nais naileIadas que
iepelen:
~ Laguenesia... Laguenesia... Laguenesia...
L Iedio caninha, caninha senpie... Mas enlie a Ienlido dos seus
novinenlos e a iapidez alaiefada dos lianseunles a conliasle e
nanifeslo. Iedio len o ai de quen se nove sen iudo, un pouco cono
nos sonhos.
Ninguen iepaia neIe. Ninguen o v.
L assin que dois lianseunles se enconlian, o piineiio eslende a
no ao oulio e Iedio, juIgando que o geslo se deslina a eIe, eslende a
no, nas os dois lianseunles apeilan-se as nos e paian dianle deIe
paia conveisai. Iedio e oliigado a conloin-Ios paia piosseguii o seu
caninho. O seu ioslo expiine una especie de indifeiena diveilida, sen
no enlanlo deixai de achai lodas eslas pessoas pouco educadas.
D nais aIguns passos e apanha nas peinas un laIde de gua que
una poileiia aliia paia a iua. Iedio pia e oIha paia as caIas: eslo
conpIelanenle enxulas. Cada vez nais adniiado, conlinua o caninho. L
a voz piossegue:
~ Laguenesia... Laguenesia... Laguenesia...
D nais uns passos e pia ao pe dun veIho que I o joinaI
enquanlo espeia o aulocaiio. Ao nesno lenpo, a voz caIa-se
liuscanenle.
Iedio diiige-se ao veIho:
~ DescuIpe, senhoi...
O oulio no Ievanla a calea, conlinua a Iei e soiii.
~ DescuIpe, Senhoi ~ insisle Iedio ~, a iua Laguenesia se faz
favoi`

UM CANTO DO }ARDIM IULICO

Lva acala de paiai junlo duna nuIhei que esl senlada nun
lanco plIico e que faz naIha laIanando ao nesno lenpo, con o pe,
un caiiinho de ciiana.

15
AnaveInenle, Lva peigunla:
~ DescuIpe, ninha senhoia... a iua Laguenesia se faz favoi`
A nuIhei, que no ouviu nada, incIina-se paia o caiiinho e
conea con unas lailanudices idiolas, que e a Iinguagen coiienle das
pessoas ciescidas en ieIao aos lels...

A RUA

O veIho conlinua a Iei o joinaI, soiiindo. Iedio faIa un pouco
nais aIlo e expIica:
~ Tenho un enconlio uigenle na Rua Laguenesia e no sei onde
e.
O veIho ii un pouco nais aIlo sen deixai de Iei o joinaI. Desla
vez Iedio oIha-o de Iado e diz-Ihe:
~ Acha giaa`
L aciescenla nais laixo, nas sen naIdade:
~ Oia o neia-Ieca!
O veIho ii cada vez nais aIlo e Iedio iepele nais aIlo:
~ Meia-Ieca!
Nesle nonenlo chega o aulocaiio que se delen na paiagen. A
sonlia piojecla-se no veIho nas no en Iedio que fica inleiianenle
iIuninado. O veIho, soiiindo senpie, deixa o passeio, e sole paia o
aulocaiio que aiianca.
Iedio segue a sonlia con os oIhos, encoIhe nais una vez os
onlios e ielona o caninho...
Un pouco nais Ionge, quando deixa o passeio, depaia-se-Ihe
liuscanenle, a diieila, a enliada duna pequena iua eslianha, una
especie de leco deseilo, de foina cuiiosa. Ao fundo desle caninho sen
sada, de fachadas sen janeIas, un pequeno giupo de pessoas faz licha
dianle da nica Ioja aleila... O ieslo do leco esl conpIelanenle vazio.
Iedio chega ao neio da caIada, voIla a calea paia a diieila, nola
o pequeno aiiuanenlo, ielaida o passo e pia poi fin. Con un ai
adniiado conlenpIa o pequeno leco siIencioso. Alis deIe ciuzan-se
aulonveis, aulocaiios e lianseunles.
Levanla a calea e oIha en diieco da pIaca indicadoia onde I:
eco Laguenesia.

16
...Lnlo, Ienlanenle, caninha poi enlie as fachadas cinzenlas e
diiige-se paia o pequeno giupo que faz licha.

O }ARDIM IULICO

Lva esl ao pe da joven ne que conlinua a soiiii paia o lel.
Soiiindo lanlen, Lva oIha paia a ciiana e depois peigunla de
novo:
~ Lnlo no pode dizei-ne onde fica a iua Laguenesia` Sei que
lenho un enconlio, nas no sei con quen, nen o que devo dizei-Ihe...
A joven ne ieconea con as lailanudices:
~ Riquiqui, MigueIinho` O que e o MigueIinho a sua nan`
Lva encoIhe os onlios e conlinua o seu caninho...
Sai do jaidin, desce do passeio e de iepenle depaia con un
eslieilo leco, ao fundo do quaI esl paiado un pequeno giupo.
Suipieendida, olseiva poi inslanles esla iueIa onde ludo e siIncio,
enquanlo poi delis deIa esl o jaidin plIico con loda a sua aninao.
Ioi sua vez I a pIaca indicadoia onde esl esciilo:
eco Laguenesia.

LCO LACULNLSIA

AIinhadas duas a duas, ceica de vinle pessoas espeian dianle da
Ioja. A, acoloveIando-se uns aos oulios, enconlian-se indivduos de
lodas as idades e de lodas as cIasses sociais. Un opeiiio de lone, una
senhoia idosa, una Iinda nuIhei de casaco de peIes, un liapezisla
noIdado no seu falo de lialaIho, un soIdado, un senhoi de chapeu aIlo,
un veIhinho lailudo que alana a calea, dois honens con unifoines
de niIicianos, oulios ainda, e poi Ilino Iedio Dunaine.
A fachada e o inleiioi da Ioja so piofundanenle sonliias, e no
h nenhuna insciio exleiioi.
Decoiien aIguns segundos, depois a poila alie-se sozinha con
un laiuIho esliidenle de canpainha. A piineiia pessoa do giupo enlia
na Ioja e a poila fecha-se Ienlanenle solie eIa.
Lis que suige Lva. Con un passo naquinaI, encaninha-se paia o
coneo da licha. Inedialanenle h una expIoso de giilos:

17
~ Iaia a licha!
~ O que e que eIa pensa`
~ Lssa e foile!
~ No len nais piessa que os oulios.
~ Iaia a licha. Iaia a licha!... Lva pia, voIla-se e diz a soiiii:
~ Ten piada, vocs ven-ne` No so anveis, nas apesai
disso fico conlenle.
~ Con ceileza que a venos diz-Ihe una nuIhei goida con un
ai aneaadoi. L no lenle passai adianle da sua vez.
S Iedio nada diz, nas oIha paia Lva.
A canpainha loca de novo e as pessoas avanan un pouco nais.
DociInenle, Lva voIla paia lis e lona o seu Iugai no fin da licha.
Iedio olseiva-a a afaslai-se. LIe esl ao Iado do veIhinho que
alana a calea. A poila alie-se oulia vez e a canpainha voIla a locai.
Una nuIhei e un honen enlian na Ioja enpuiiando-se nuluanenle. O
veIho e Iedio avanan un pouco nais. Lsle olseiva o seu vizinho con
una iiiilao ciescenle e poi fin no pode conlei-se:
~ No e capaz de eslai sossegado` peigunla-Ihe con vioIncia.
Quando e que acala de alanai a calea`
Sen deixai de alanai a calea, o veIhinho Iinila-se a encoIhei os
onlios.
Mais aIgun lenpo de espeia. Depois a canpainha loina a locai e
a poila de vidio alie-se sozinha.
Iedio enlia, a poila fecha-se e as pessoas loinan a avanai. Na
Ioja conpIelanenle vazia Iedio v pialeIeiias e laIces cheios de p.
Diiige-se sen hesilao paia una poila que d paia una casa inleiioi.

A CASA INTLRIOR

Iedio avana depois de lei fechado a poila.
D aIguns passos na diieco de una senhoia que esl senlada a
una secieliia. Una Ianpaiina de azeile, coIocada na nesa, enpiesla un
pouco nais de Iuz a esle quailo naI iIuninado poi una janeIa eslieila
que d paia un plio inleiioi.
As paiedes eslo cheias de nedaIhes, de giavuias, de quadios,
que, ludo Ieva a ciei, iepiesenlan o leco Laguenesia.

18
Iedio avana ale a secieliia e peigunla:
~ Ieido, ninha Senhoia... e consigo que eu lenho un enconlio`
Digna e coipuIenla, de Ioignon na no, a veIha senhoia esl
senlada dianle dun enoine iegislo aleilo, solie o quaI esl deilado un
galo goido e pielo.
OIha paia Iedio aliaves do seu Ioignon e iesponde con un ai
afveI:
~ L sin, senhoi.
~ Lnlo pode infoinai-ne conlinua Iedio acaiiciando o galo que
se eslica e se encosla a eIe o que venho eu fazei aqui`
~ ReguIo! deixa o senhoi sossegado iepieende a veIha.
Con un soiiiso, Iedio agaiia o galo enquanlo a veIha conlinua:
~ No Ihe ioulaiei nuilo lenpo. Tenho Necessidade de si
apenas paia una pequena foinaIidade luiocilica.
ConsuIla o iegislo aleilo e diz:
~ ...Chana-se Iedio Dunaine, no e assin` Suipieendido Iedio
iesponde:
~ Sin, ninha senhoia... nas eu... CaInanenle, con un ai giave,
a veIha voIla as pginas do iegislo.
~ ...Da, da, di, do, du... Dunaine, c esl... nascido en 1912`
Iedio esl eslupefaclo, o galo apioveila a siluao paia Ihe sulii
paia os onlios.
~ Sin, en }unho de 1912...
~ Lia conlianeslie na Iundio de Ansvei`
~ Sin.
~ L foi noilo esla nanh as 1Oh35` Desla vez Iedio cuiva-se
paia a fienle, as nos apoiadas no ieloido da secieliia, e oIha a veIha
con espanlo. O galo saIla dos onlios deIe paia cina do iegislo.
~ Moilo` peigunlou Iedio con un ai incieduIo.
A veIha aquiesce anaveInenle. Lnlo Iedio endiieila-se
liuscanenle e desala a iii.
~ Con que enlo e isso... enlo e isso... Lslou noilo.
iuscanenle deixa de iii e peigunla con un ai quase diveilido:
~ Mas... quen ne nalou`

19
~ Un segundo se faz favoi...
Con o Ioignon eIa afasla o galo que esl en cina do iegislo.
~ Lnlo, ReguIo, oIha que esls nesno en cina do none do
assassino.
Depois decifia a indicao nencionada no iegislo:
~ ...C esl: foi noilo poi Luciano Deijeu.
~ Ah! o naIandieco! diz Iedio sinpIesnenle. Quei dizei enlo
que eIe no faIhou.
~ IeIiznenle iepIica a veIha a soiiii que lona as coisas a len.
Coslaiia de dizei o nesno de lodos que vn aqui.
~ Aloiiece-os de eslaien noilos`
~ H genle que se queixa de ludo...
~ Lu ~ expIica Iedio ~ no deixo ninguen, eslou lianqiIo. ~
Ie-se a andai no quailo con aninao e aciescenla:
~ AIen disso, o essenciaI e lei feilo o que se linha a fazei.
VoIla-se paia a veIha que o oIha con un ai ceplico aliaves do seu
Ioignon.
~ No e desla opinio` ~ peigunla.
~ Sale, eu aqui no sou seno una sinpIes enpiegada...
Depois, viia o iegislo paia Iedio e diz-Ihe:
~ ...Vou pedii-Ihe una assinaluiazinha... Ioi nonenlos, Iedio
fica desconceilado.
Ioi fin, voIla a nesa, agaiia na canela e assina.
~ Sin, senhoi ~ diz a veIha ~, agoia esl noilo paia senpie.
Iedio endiieila-se, un pouco enlaiaado. VoIla a pi no Iugai a
canela, faz una fesla ao galo e peigunla:
~ L onde e que eu hei-de ii`
A veIha olseiva-o con un ai suipieendido.
~ Mas... onde quisei...
No enlanlo, cono eIe vai saii peIa poila poi onde enliou, indica-
Ihe una oulia poila ao Iado.
~ ...no, poi aIi...
Lnquanlo Iedio fecha a poila, a veIha ajusla o seu Ioignon,
consuIla o iegislo e con un ai nuilo naluiaI finge que puxa o coido da

2O
canpainha. Ouve-se ao Ionge o locai da canpainha de enliada
anunciando a vinda do novo cIienle.

UMA RUA

Iedio acala de saii peIa pequena poila dun piedio veIho e
inundo. Oiienla-se e d aIguns passos, de nos nas aIgileiias con un ai
diveilido.
A iua desenloca, vinle nelios adianle, nuna giande aileiia onde
aulonveis e pees se ciuzan novinenlando-se aninadanenle. Nesse
cuilo espao aIguns vivos andan apiessados, enquanlo una dezena de
noilos eslo senlados ou de pe, encoslados as paiedes, ou passeian-se
indoIenlenenle oIhando as nonlias.
Dois oulios noilos de oulios lenpos, con liajos da epoca,
voIlan-se paia Iedio e faIan deIe en voz laixa.

RUA L IRAA

Iedio caninha con Ienlido quando una voz de veIho diz alis
deIe:
~ en-vindo seja enlie ns, Senhoi. Iedio voIla-se e v un
giupo de pessoas veslidas segundo as nais vaiiadas epocas:
nosqueleiios, ionnlicos, conlenpoineos, nodeinos e, enlie eIes, un
veIho con un chapeu de lis licos, veslido a noda do secuIo XVIII que o
inleiioga anaveInenle: L novo`
~ Sou... e o senhoi`
O veIho ii e, indicando o falo, diz:
~ Iui enfoicado en 1778.
Iedio, con sinpalia, pailicipa da liisle ocoiincia...
O veIho piossegue:
~ Ioi un eiio judiciiio. De ieslo, islo no len inpoilncia
aIguna. Ten aIguna coisa de concielo a fazei`
L, peianle o oIhai de espanlo de Iedio, aciescenla con un ai
desiIudido:
~ Sin... v vei se sua nuIhei o choia ou se o engana, se os seus
fiIhos veIan o seu cadvei e que cIasse de enleiio Ihe do eIes...

21
Iedio inleiionpe con vivacidade:
~ No, no, ludo coiiei len sen nin.
~ Ainda len. Lnlo quei-ne paia guia`
~ L nuilo anveI ~ nuinuia Iedio. Mas, j o veIho o Ieva
consigo, dizendo:
~ IeIo conliiio, o piazei e lodo neu. Tenos o hlilo de espeiai
a chegada dos novos paia os iniciai no seu novo eslado, islo disliai.
Chegados ao canlo da iua, paian anlos. Iedio, diveilido, oIha
paia a sua fienle. Ten de novo as nos nos loIsos.
Una nuIlido vaiiada novinenla-se, nuna pequena piaa.
Vivos e noilos eslo nisluiados.
Lnquanlo os vivos ln un ai apiessado, os noilos vo
caninhando devagai, liisles e un pouco enveigonhados. A naioi paile,
de ieslo, conlenla-se en eslai senlada ou en paiai nos canlos, dianle das
nonlias, nos vos das poilas.
~ Mas que nuIlido! excIana Iedio.
~ No e naioi que de coslune iesponde o veIho. Apenas agoia,
que voc esl iegislado, v lanlen os noilos.
~ Cono se poden dislinguii dos vivos`
~ L nuilo sinpIes: os vivos eslo senpie con piessa.
L cono nesse nonenlo passa un honen con un andai
apiessado, una pasla delaixo do liao, o veIho diz:
~ Repaie nesle... L vivo peIa ceila.
O honen en queslo passou lo peilo, que deveiia lei ouvido se
eslivesse noilo.
Iedio segue-o con os oIhos, con ai diveilido.
Nola-se que Iedio se esl a lieinai a dislinguii os vivos dos
noilos, e que senle un ceilo piazei nisso. Iassan poi una nuIhei que
caninha nais Ienlanenle que eIes, o ioslo pinlado, a saia nuilo cuila.
Iedio exanina-a, lenlando foinuIai una opinio. A nuIhei paiece no o
vei. Iedio voIla-se paia o veIho con un oIhai inleiiogadoi e faz un
geslo discielo na diieco da nuIhei.
O veIho faz que no con a calea.
~ No, no! Viva.
Iedio esloa un ai de decepo enquanlo a nuIhei aliasa o
passo con a apioxinao dun vivo apiessado.

22
O veIho nolou a decepo de Iedio e diz-Ihe:
~ No se inquiele, apiendei depiessa. Conlinuan o caninho,
nas so en lieve inleiionpidos poi un giupo que ven ao seu enconlio.
A fienle, caninha un honenzinho con un ai de idiola e
degeneiado. Alis deIe ven loda a sua nolie ascendncia nascuIina, do
secuIo XIX a Idade Media, ludo genle de loa piesena e de giande poile.
O descendenle vivo desla nolie fanIia pia paia acendei un
cigaiio, os seus ascendenles paian alis deIe seguindo con una aleno
adniiada lodos os seus geslos.
Iedio no pode deixai de excIanai, diveilido:
~ Que cainavaI e esle`
~ MaI acala de dizei eslas paIavias inpiudenles, aIguns dos
nolies Ianan-Ihe un oIhai fuiioso e consleinado.
O veIho expIica con disciio:
~ Una veIha fanIia de aIla nolieza. Lsla genle aconpanha o
Ilino descendenle...
~ No len nada de leIo diz Iedio. No se deven senlii nuilo
oiguIhosos. Ioique e que o seguen`
O veIho encoIhe os onlios con ai falaIisla.
~ Lspeian que eIe noiia paia o podeien insuIlai.
Lnlielanlo, o descendenle, lendo acendido o cigaiio, pe-se a
andai con ai inpoilanle e loIo seguido de lodos os seus ascendenles que
o vigian con expiesso alenla e desoIada.
Iedio e o veIho ielonan o seu passeio, e aliavessan a iua.
Un aulonveI avana con nuila veIocidade e o veIho passa
nesno poi dianle do caiio sen a nnina ieaco, enquanlo Iedio faz
un iecuo ipido.
O veIho oIha paia eIe con un soiiiso induIgenle:
~ H-de haliluai-se...
Iedio conpieende, pia, soiii poi sua vez e ielonan o caninho.

A CASA INTLRIOR

Lva esl senlada nuna cadeiia dianle da secieliia, con un ai
ansioso. Ieigunla con neivosisno:

23
~ Ten a ceileza` Ten nesno a ceileza`
A veIha, cuja caIna coils e aloiiecida conliasla con o
neivosisno de Lva, iesponde con dignidade:
~ No ne engano nunca. L da piofisso. Lva insisle:
~ LIe envenenou-ne`
~ Sin, ninha Senhoia.
~ Mas poiqu` Ioiqu`
~ A senhoia inconodava-o iesponde a veIha. Conseguiu o seu
dole. Agoia faIla-Ihe o da sua iin.
Lva junla as nos nun geslo de inpolncia e diz acaliunhada:
~ L Lucelle esl apaixonada poi eIe!
A veIha lona un ai que as ciicunslncias exigen:
~ Os neus senlinenlos... Mas e capaz de assinai`

MaquinaInenle Lva Ievanla-se, incIina-se paia o iegislo e assina.
~ Ieifeilo concIui a veIha senhoia. Agoia esl oficiaInenle noila.
Lva hesila e depois inleiioga:
~ Mas... onde e que eu hei-de ii`
~ Onde quisei. Os noilos so Iivies.
Lva, laI cono Iedio, diiige-se naquinaInenle paia a poila poi
onde enliou, nas a veIha inleiven:
~ No... poi aIi...
Lva, alsoila, alandona o aposenlo.

UMA RUA

Lva caninha liislenenle peIa iua, calislaixa, as nos nas
aIgileiias do ioupo.
No se inleiessa peIo que a iodeia e ciuza-se con vivos e noilos
sen os oIhai. De iepenle, ouve a voz dun chaiIalo de feiia apiegoai:
~ Minhas senhoias e neus senhoies, nais aIguns fiancos e
AIcides vai ieaIizai paia vs una denonsliao sensacionaI... Con un s
liao, un s, eIe Ievanlai un peso de cen quiIos. Repilo, cen quiIos.

24
Una ioda de laslaques envoIve un heicuIes de feiia. L un
honen goido, en falo de lanho coi-de-iosa, ligode alievido, iisca ao
neio con un aneI de caleIo pegado en cada fonle. Lsl paiado nuna
alilude de fanfaiio, enquanlo o oulio o apiesenla ao plIico.
Lva conloina o giupo de laslaques, deila un oIhai ao
especlcuIo sen se delei.
Na Ilina fiIa de cuiiosos, Iedio e o veIho conlenpIan a cena.
~ Venha ~ diz-Ihe esle Ilino ~, h neIhoi paia vei... Tenos
un cIule.
~ Un nonenlo ~ diz Iedio aloiiecido ~, senpie goslei dos
heicuIes.
Ioi sua vez, Lva conloinou o cicuIo de laslaques e pia,
oIhando naquinaInenle paia o Iado do heicuIes.
O chaiIalo conlinua a esfoiai-se poi eslinuIai a geneiosidade
da nuIlido:
~ Lnlo, neus senhoies e ninhas senhoias, no ho-de queiei
que digan que a haIleiofiIia acala poi faIla de eslnuIo. Mais doze
fiancos e AIcides coneai. Doze fiancos. Doze vezes vinle soIdos, un
fianco a diieila` un fianco a esqueida` Oliigado. Mais dez fiancos e vai
coneai!
De iepenle, a aleno de Lva e desviada paia una nida duns
doze anos con un ceslo donde sai una gaiiafa de Ieile e una caileiia de
senhoia nuilo esliagada onde poi ceilo eIa guaida o dinheiio.
Mandaian-na as conpias, nas eIa denoia-se un inslanle a vei o
chaiIalo.

No se apeicele que un naIandiin de ceica de dezassele anos se
coIoca poi delis deIa e piocuia ioul-Ia. Depois de lei deilado un oIhai
cuidadoso a sua voIla, nele a no con suavidade e liia a caileiia da
nida.
Lva, que viu o geslo, giila:
~ Aleno, pequena, oIha que le eslo a ioulai!
Iedio, do oulio Iado da pequena, voIla liuscanenle a calea paia
Lva e depois o oIhai fixa-se na nida.
Lva viu o novinenlo de Iedio e e a eIe que eIa agoia se diiige:
~ Iienda-o, pienda-o!

25
O veIho, con ai de cnpIice, chana a aleno de Iedio con o
coloveIo.
O naIandiin len lenpo de solia paia se afaslai...
Lva giila, de liao eslendido:
~ Agaiia que e Iadio!
Con un ai diveilido, Iedio olseiva a Senhoia. O veIho conenla:
~ Lsla senhoia lanlen e una novala.
~ Sin ~ diz Iedio un pouco vaidoso ~, eIa ainda no
peiceleu...
Lva voIla-se paia Iedio:
~ Mas faa quaIquei coisa! Diz-Ihe eIa. Ioique e que esl a iii`
Iienda-o!
Iedio e o veIho liocan un piscai de oIhos e Iedio diz:
~ A senhoia ainda no esl haliluada.
~ Cono` adniia-se Lva. Haliluada a qu`
Lva oIha oia paia un oia paia oulio e de iepenle conpieende.
Iaiece desanpaiada e sen coiagen.
~ Ah sin... nuinuia. L veidade. Iedio e Lva enlieoIhan-se un
segundo con inleiesse. Depois seguen a nida con o oIhai.
Lsla acala de dai peIo desapaiecinenlo da caileiia. Iiocuia no
seu ceslo cada vez nais feliiInenle, chega nesno a oIhai paia denlio da
gaiiafa de Ieile, piocuia no cho enlie as peinas dos especladoies, depois
conliai-se con o ioslo pIido, vencido, a loca ciispa-se e Igiinas
liiIhan-Ihe nos oIhos espanlados.
Lva, Iedio e o guia caIan-se e olseivan a ciiana con un ai
peiluilado, ale nesno o veIho cujos senlinenlos j devian eslai
enlolados...
A nida afasla-se, Ievando consigo o ceslo e a gaiiafa de Ieile.
D aIguns passos, deixa-se caii nun lanco e pe-se a soIuai, a
calea poisada no liao, nelendo d.
~ Iolie pequena nuinuia Iedio. O que vai sei deIa quando
chegai a casa.
Depois, aciescenla, peIa piineiia vez, con un Iigeiio ai de
anaiguia:
~ L e islo! Lva insuige-se:

26
~ L e islo! L ludo quanlo islo Ihe causa`
Iedio esfoia-se poi dissinuIai a sua enoo poi delis duna
apaincia insoIenle.
~ O que quei que eu faa` Lva encoIhe os onlios.
~ Nada.
Mas voIla a calea na diieco da ciiana:
~ Ah, nas e odioso diz, odioso no se podei fazei nada.
Lva e Iedio oIhan-se novanenle. Depois, Iedio voIla-se
liuscanenle, cono paia afaslai un pensanenlo inopoiluno.
~ Vano-nos enloia piope o veIho. Vou consigo...
Afasla-se, en conpanhia do guia, feIiz, con esla diveiso.
Ioi sua vez, Lva pe-se de novo a caninhai calislaixa, as nos
nas aIgileiias do ioupo. Iassa peilo da nida sen oIhai paia eIa e...
vai-se enloia...

IORTA DO IALCIO DO RLCLNTL

Iedio e o veIho acalan de chegai dianle da poila nonunenlaI do
IaIcio do Regenle.
Dois niIicianos ioluslos ainados, especados nuna posio de
senlido inpiessionanle, guaidan a enliada.
Iedio pia liuscanenle. O veIho, que linha lido dificuIdade en o
seguii, pia poi sua vez, nas con inleno de piosseguii.
Iedio avaIia con o oIhai a enoine poila e diz con una aIegiia
visveI:
~ L aIi.
~ O que esl a dizei`
~ H anos que eu lenho vonlade de o vei ao pe.
~ O Regenle` peigunla o veIho con un ai de espanlo. Quei vei o
Regenle` Ideia cuiiosa... Un niseiveI usuipadoi sen nenhuna
enveigaduia.
~ LIe inleiessa-ne ~ iesponde Iedio aIegienenle.
O veIho faz un geslo de inconpieenso len educada e indica a
poila:

27
~ Nesse caso, neu caio, no se acanhe. Sen hesilaes, Iedio
sole os degiaus da escada e pia poi uns nonenlos peilo dos dois
niIicianos. IncIinando-se nesno solie o naiiz de un deIes diz-Ihe:
~ Se lu soulesses quen esls a deixai passai...

UMA CALLRIA DO IALCIO DO RLCLNTL

Iedio e o veIho caninhan nuna vasla gaIeiia onde aIguns
noilos eslo senlados aqui e aIi, veslidos ao goslo das iespeclivas epocas.
Ciuzan con un canaieiio de Iilie, que deixan passai poi enlie eIes.
Iedio paiece nuilo inleiessado poi ludo o que v, enquanlo o
veIho consideia lodas eslas coisas con un ai desencanlado.
Ln lieve chegan dianle de una poila de canlo, lanlen
guaidada poi dois niIicianos en posio de senlido.
Nesle nonenlo, apaiece un segundo ciiado liazendo un leIo
pai de lolas pielas.
Un dos niIicianos, nun geslo necnico e iiluaI, alie a poila ao
ciiado que enlia con ai najesloso. Iedio, que esl nuilo peilo da poila,
puxa peIa nanga do veIho e condu-Io dizendo laixinho: Venha.
Lnlian iapidanenle alis do ciiado e o niIiciano fecha a poila
alis deIes.
Iedio e o veIho fican poi inslanles paiados. Depois, caninhan
Ienlanenle paia o cenlio do aposenlo.
L un quailo enoine e sunpluoso, ao fundo do quaI se eIeva un
Ieilo laIdaquino.
Una nesa nacia de caivaIho, giandes cadeiies da epoca,
coilinados de veIudo, liocados e lapeaiias, enchen o quailo.
O Regenle enconlia-se senlado junlo do Ieilo. Lsl en nangas de
canisa, de caIas de oficiaI, e en pegas. Usa un lapa-ligodes e funa
un cigaiio caio.
L un honen de aspeclo ioluslo e sIido, de expiesso
piesunida e ciueI, nas capaz de iIudii as apaincias.
O ciiado, soIcilo, ajuda-o a enfiai as lolas.
Una dezena de noilos, enlie eIes una nuIhei, enconlian-se no
quailo. Uns eslo senlados nas cadeiias ou en cina da cana, e aIguns
nesno deilados no cho. Oulios ainda, eslo encoslados as paiedes ou
en pe junlo dos nveis.

28
H un chefe niIiciano que vesle un unifoine paiecido con o do
Regenle, un coIosso nedievaI, un niIiciano de segunda cIasse, un
honen nuilo veIho de ligode lianco, encoslado a una lengaIa, un
oficiaI do secuIo XIX con dInan de aIanaies e caIa jusla, lis senhoies
idosos de jaquela loidada e caIa de iisca, e, poi fin, una senhoia de
ceica de liinla anos, veslindo un eIeganle liajo de caa.
Todos eIes oIhan paia o Regenle con aies iinicos ou sinislios.
Iedio alana a calea diveilido.
~ IeIos vislos diz aIegienenle, no sou eu o nico.
Lslas paIavias chanan a aleno dos noilos, que viian
naquinaInenle a calea en diieco aos iecen-chegados.
O conpanheiio de Iedio expIica:
~ Lsle usuipadoi len senpie visilas.
~ Anigos`
Os noilos encoIhen os onlios, voIlan-se con un ai desdenhoso
e o veIho fidaIgo apiessa-se a coiiigii:
~ Anligos anigos.
No enlanlo, depois de lei enfiado as lolas, o Regenle Ievanla-se e
apioxina-se dun espeIho giande, onde se pe a niiai.
O Regenle, paia se coIocai dianle do espeIho, apioxina-se de
Iedio que giia a voIla deIe e o exanina cono se exaninasse un inseclo...
Ieilo deIes, o niIiciano de segunda cIasse esl encoslado a un nveI,
con os liaos ciuzados, e conlenpIa o seu anligo chefe con o solioIho
caiiegado.
O Regenle niia-se con salisfao e conea a ensaiai dianle do
espeIho. Lxeicila-se a cunpiinenlai, lona aies piesunosos. Os seus
geslos lealiais so os de un oiadoi en pIena acluao e peifeilanenle
iidcuIos.
InpeiluilveI, o ciiado de quailo esl a uns passos deIe, lendo na
no a soliecasaca do unifoine. Ao calo de aIgun lenpo, o Regenle faz
un lieve sinaI ao ciiado, que se apioxina e eslende-Ihe a soliecasaca.
Iedio alana a calea e, voIlando-se paia o niIiciano, diz aIegienenle:
~ Lsls a vei`
O niIiciano apiova con a calea, sen deixai de oIhai o Regenle.
~ L lonilo o leu palio aciescenla Iedio con un ai iinico.
Iode diz-Io iepIica o niIiciano. Se eu livesse salido dislo nunca
leiia coIaloiado.

29
Depois de lei veslido a soliecasaca, o Regenle despe-a e peigunla
ao ciiado:
~ Achas que ficai len sen soliecasaca`
~ Con ceileza, LxceIncia, nas a soliecasaca ainda favoiece
nais sua LxceIncia.
O Regenle loina a pi a soliecasaca e diiige-se paia a nesa junlo
da quaI esl o coIosso nedievaI. O Regenle, seguido de Iedio, apioxina-
se da nesa aloloando a soliecasaca.
Anles de pi o cinluio, o Regenle deila o cigaiio no espIndido
pialo que adoina a nesa. O coIosso len un soliessaIlo de indignao.
~ No neu pialo de fazei a laila! iuge. Iedio voIla-se paia eIe
con inleiesse.
~ L seu`
~ Lslou aqui en ninha casa, neu anigo. Iui iei desle pas h 4OO
anos. L peo-Ihe que aciedile que nesse lenpo eian iespeilados os neus
nveis.
Iedio soiii e indica o Regenle:
~ ConsoIe-se, Senhoi, no ficai aqui poi nuilo lenpo.
A nica nuIhei que se enconlia enlie os noilos voIla-se
espanlada.
~ Que quei dizei` peigunla eIe.
~ L paia ananh.
O niIiciano apioxina-se inleiessado.
~ O que e que e paia ananh`
~ A ievoIla.
~ Ten a ceileza` peigunla a nuIhei.
~ Iui eu que piepaiei ludo. Isso inleiessa-Ihe`
A nuIhei indica o Regenle que coIoca una insgnia a voIla do
pescoo e una condecoiao no peilo e diz-Ihe con paixo:
~ Moiii h lis anos poi causa deIe. L depois disso no nais o
deixei un segundo. Queio v-Io enfoicado.
O chefe niIiciano que seguiu a conveisa apioxina-se poi sua vez.
~ No se enlusiasne. Lslas coisas nen senpie vingan. L eIe e
nais naIandio do que paiece.
A joven senhoia encoIhe os onlios:

3O
~ No foi poique faIhou no seu pIano que...
Lnlielanlo, lodos os noilos eslo agoia ieunidos a voIla de Iedio.
O chefe niIiciano conlinua:
~ Lenlia-se da conspiiao das Ciuzes Negias` Lia eu. No
linha deixado nada enliegue ao acaso, e no enlanlo eIe apanhou-nos...
~ A nin lanlen ne apanhou ~ adnile Iedio ~, nas no h-
de apanhai os oulios.
~ Lsl nuilo seguio de si.
Iedio diiige-se ao nesno lenpo ao chefe niIiciano e aos oulios
noilos que o ceican:
~ H lis anos que lialaIho nislo, os neus conpanheiios e eu.
No pode faIhai.
~ Lu dizia o nesno... iepIica o chefe niIiciano.
O oficiaI de casaco de aIanaies que esl senlado nuna cadeiia
peilo da nesa diz con un ai de lioa:
~ Os noilos iecenles ln senpie iIuses. Lnquanlo faIa, o ciiado
passa poi delis deIe, e depois, cono se I no eslivesse, apodeia-se da
cadeiia e Ieva-a.
O oficiaI fica senlado no vcuo, enquanlo o Regenle se senla na
cadeiia que o ciiado Ihe ofeiece. Iedio diiige-se a lodos os noilos que o
oIhan con una alilude ceplica e diz:
~ Tn un ai laslanle pessinisla.
~ Iessinisla` insuige-se o niIiciano. Seivi esle honen duianle
anos...
IaIando senpie, apioxina-se do Regenle e lodos os noilos fazen
un cicuIo a voIla da nesa. O ciiado liia, segundo o ceiinoniaI
quolidiano, o lapa-ligodes do Regenle.
~ Aciedilei neIe ~ conlinua o niIiciano ~, noiii poi eIe. L agoia
vejo esle guignI: una nuIhei poi dia, saIlos aIlos. L o secieliio quen
Ihe escieve os discuisos, e, quando os iepele dianle do espeIho, diveilen-
se anlos. Acha que e engiaado veiificai que se foi enganado a vida
inleiia`
O Regenle esl agoia ocupado con a sua iefeio nalinaI. ele e
cone cono un poico, nas as nos novinenlan-se con geslos dislinlos.
O chefe niIiciano faIa, con duieza: Iessinislas` Quando cheguei
aqui conpieendi que linha sido o neu neIhoi anigo que nos linha
vendido. Hoje e ninislio da juslia.

31
Iedio quei faIai, nas e de novo inleiionpido. A nuIhei coIocou-
se junlo do Regenle e conlinua designando-o:
~ Iessinislas` OIha paia eIe. Conheci-o quando eia escievenle,
ajudei-o, lialaIhei paia eIe. Vendi-ne paia o liiai da piiso. Iui eu que
Ihe fiz a caiieiia.
~ L depois` peigunla Iedio.
~ Moiii nun acidenle de caa e o acidenle de caa foi eIe.
O Regenle conlinua a aIanlazai-se, paIilando voIla e neia os
denles con as unhas.
Iedio, que no leve ainda possiliIidade de dizei paIavia,
sulilanenle d vazo a sua cIeia e oIha os noilos con un ai de desafio.
~ L enlo` O que e que isso piova` Que vocs faIhaian na vossa
vida`
Os noilos iesponden lodos en unssono:
~ Voc lanlen. IaIhnos, pois deceilo. Todas as pessoas faIhan
na vida.
O veIho, que esleve siIencioso desde que chegou ao quailo, lona a
paIavia e a sua voz donina a confuso:
~ IaIha-se senpie a vida, no nonenlo en que se noiie.
~ Sin, quando se noiie cedo de nais excIana Iedio.
~ Moiie-se senpie denasiado cedo... ou denasiado laide.
~ Mas eu no, peicelen` eu no!
Os iisos e as lioas dos oulios noilos iedolian. Mas Iedio, de pe
no neio deIes, faz-Ihes fienle.
~ Lu piepaiei a ievoIla conlia esle paIhao. Relenlai ananh.
No despeidicei a ninha vida. Lslou feIiz, eslou conlenle, e no queio
peilencei ao vosso giupo...
Diiige-se paia a poila, depois, ieconsideia, voIla alis e, no neio
dos noilos que lioan, diz:
~ Vocs no eslo s noilos, ln lanlen o noiaI en laixo.
Iuiioso, diiige-se paia a poila, seguido do veIho.
Alis deIe, os noilos conlinuan a faIai ao nesno lenpo:
~ Tanlo neIhoi paia eIe se se senle feIiz... Acalai poi
conpieendei... So lodos a nesna coisa! Iensa que e espeilo, e no e

32
seno iidcuIo. Ho-de vei se islo vai avanle... Lsl conlenle, pois len,
len soile!
No neio desla confuso, lalen foilenenle a poila.
Con a loca cheia, o Regenle giila:
~ Quen e`
No nonenlo en que Iedio e o seu conpanheiio chegan a poila,
esla alie-se paia dai passagen a un poileiio niIiciano que cunpiinenla
o Regenle e anuncia:
~ O Chefe da IoIcia pede paia Ihe faIai. Diz que e nuilo uigenle
e nuilo giave.
~ Mande-o enliai.
O Ioileiio incIina-se e sai.
Iedio e o veIho dispen-se a segui-Io, nas de iepenle Iedio
eslaca. V o chefe da IoIcia a conveisai con Luciano Deijeu e e evidenle
que o liala con duieza.
Luciano, no neio de dois niIicianos, len un ai aloiiecido e
anedionlado.
Iedio oIha adniiado paia Luciano e excIana:
~ Lsla agoia! O nido aqui!... Ioi eIe que ne nalou.
Con o punho eslendido, sulilanenle aneaadoi, giila en
diieco de Luciano:
~ Seu nojenlo!
Mas o veIho aconseIha:
~ No vaIe a pena inconodai-se.
~ Lu sei, nas goslaiia nesno assin de podei pailii-Ihe a caia.
O chefe da IoIcia avana e incIina-se dianle do Regenle. Os
noilos que se linhan afaslado voIlan a agiupai-se a ioda da nesa.
~ O que e, Landiieu` peigunla o Regenle.
Landiieu, con caia de inleciI:
~ Un incidenle depIoiveI, LxceIncia... eu...
~ Lnlo... eslou a ouvi-Io...
~ Un dos nossos espies fez una asneiia... Malou Iedio
Dunaine.
O Regenle, que piincipiaia a lelei, engasga-se.

33
~ Iedio Dunaine esl noilo e voc consideia isso un incidenle`
D un nuiio en cina da nesa e conlinua:
~ Sale o que se vai passai, Landiieu`... Sen Iedio Dunaine, no
h ievoIla. A conspiiao sen chefe no ousai ieveIai-se.
Iedio nuda de expiesso. O veIho, que paiece lei conpieendido,
oIha-o peIo canlo do oIho con iionia.
~ Disse-Ihe que o seguisse, LxceIncia... iesponde Landiieu.
Iedio apioxina-se nais, aliindo caninho no neio dos oulios
noilos.
Con o ioslo lenso, escula.
O Regenle giila na caia de Landiieu, que len un ai acaliunhado:
~ L pieciso que eIes se ievoIlen. Con as infoinaes que
lnhanos, eia una ocasio nica. Todos os chefes Iiquidados duna s vez
e a conspiiao aniquiIada poi dez anos.
Iedio esl peiluilado. O veIho inleiioga-o con un aizinho
inocenle:
~ No se senle len` ~ Iedio no iesponde.
Os noilos, liiados do seu loipoi, seguen a discusso con un
inleiesse apaixonado. AIguns conpieendeian e oIhan aIleinadanenle
Iedio e o Regenle, con soiiisos de quen peicele a siluao.
Landiieu diz alalaIhoadanenle:
~ Ainda no esl ludo peidido, LxceIncia.
Lspeio len que no, Landiieu. Se ananh a conspiiao no dei
sinaI, e voc quen ii iespondei peIo excesso de zeIo do seu espio... V-
se enloia!
Depois de una hesilao, nas no se alievendo a aciescenlai nais
paIavias, o Chefe da IoIcia incIina-se e aIcana a sada enquanlo o
Regenle, fuiioso, diz paia si pipiio:
~ Tis anos de esfoios. Un oianenlo de poIcia cono nunca se
viu.
Vendo a caia de Iedio, os noilos pen-se a iii.
Cono Landiieu esl nesno a alingii a poila, o Regenle giila-Ihe
peIa Ilina vez:
~ Islo cuslai-Ihe- o seu Iugai, Landiieu! O Chefe da IoIcia
voIla-se e incIina-se. No neio dos noilos que conlinuan a lioai, Iedio
diz:

34
~ D-Ihes vonlade de iii` Todos os neus conpanheiios vo sei
nassaciados.
~ Lsl a loinai-se pessinisla diz con iionia o chefe niIiciano.
~ Vocs iepugnan-ne! giila Iedio. Depois afasla-se e,
apioveilando Landiieu lei aleilo a poila, sai con iapidez seguido peIo
veIho.

A RUA DOS CONSIIRADORLS

Un opeiiio novo acala de chegai dianle da poila do edifcio no
quaI Iedio Dunaine linha lido a ieunio seciela onde se uIlinaian os
poinenoies finais da ievoIla.
Depois de lei deilado una oIhadeIa a sua voIla o iapaz enlia.

UMA LSCADA DO LDIIICIO

O joven opeiiio pia dianle da poila de un quailo, nun
sidido palanai de escada.
Ioi delis do iapaz eslo Iedio e o veIho. Lspeian.
O joven opeiiio, ao nesno lenpo que lale neivosanenle a
poila, giila aliaves deIa:
~ Lh iapazes! Iaiece que aceilaian no Dunaine.
Ouven-se passos ipidos que se apioxinan, e depois a poila
alie-se. Dixonne peigunla:
~ O que e que esls lu a dizei`
~ Iaiece que aceilaian no Dunaine... iepele o oulio.
Vinda do inleiioi do quailo, a voz de Lan-eIois insisle:
~ Tens a ceileza`
~ Ioi o IauIo que ne disse.
Iedio oIha aIleinadanenle as caias dos seus anligos
conpanheiios.
~ IuIhas! nuinuia Dixonne. Vai depiessa salei novidades e
quando souleies nais aIguna coisa, passa poi ninha casa.

35
~ Lsl len diz o joven opeiiio, que desce iapidanenle a
escada.

O QUARTO DOS CONSIIRADORLS

Dixonne enpuiia naquinaInenle a poila sen a fechai poi
conpIelo. VoIla-se paia os conpanheiios que o ceican. Os qualio
honens eslo siIenciosos nos seus Iugaies.
IeIa nesga da poila apaiece a caia de Iedio que, con un ai
giave, escula.
Ioi fin, LangIois ionpe o siIncio pesado:
~ Se Dunaine eslivei noilo, alacaienos na nesna`
~ Agoia con nais iazo iesponde Dixonne. Ho-de pagai
lanlen islo. No eslo de acoido, iapazes`
IouIain e RenaudeI apiovan:
~ Con ceileza.
~ Agoia nais do que nunca.
~ Muilo len ~ concIui Dixonne ~. Agoia, nos a olia. No h
lenpo a peidei...
Iedio, junlo a nesga da poila naI fechada, lenla alii-Ia. Iaz
piesso, nas a poila no d de si.
Dixonne diiige-se a IouIain, ainda de pe:
~ Deixa enliai un locado de ai, seno ielenlanos.
IouIain oledece, alie a janeIa, e con a coiienle de ai a poila
fecha-se...

A LSCADA

Iedio esl encoslado a poila fechada. ale e giila sen que oian
o nenoi iudo aliaves da poila.
~ L una ainadiIha, iapazes! No faan nada. L una ainadiIha.
Cono nica iesposla, ouve-se aIguen do inleiioi apioxinai-se e
fechai a poila a chave.

36
Iedio oIha paia o veIho que Ihe faz sinaI paia que no insisla.
Iedio ieconhece a inuliIidade dos seus esfoios, e poi isso sofie peIa
piineiia vez.
VoIla-se e diz con giande desespeio:
~ Ananh eslaio lodos noilos ou piesos, e a cuIpa sei s
ninha.
O veIho faz un geslo cono que peigunlando: Mas que pode
voc fazei`
Iedio, cheio de iaiva, agoia d nuiios no coiiino, que se no
ouven.
~ L cIaio que aqui ninguen se inpoila con coisa aIguna. Mas eu
no, peicele` Lu no.

LM CASA DL CHARLILR

No quailo, con as peisianas neio coiiidas, o coipo de Lva esl
eslendido na cana.
AjoeIhada, Lucelle agaiia a no da iin e choia con a caia
encoslada a no. Andie esl de pe, inveI, poi delis da sua joven
cunhada.
Lva esl hiila, encoslada a paiede, os liaos ciuzados, e
conlenpIa a cena con una expiesso duia.
Lucelle Ievanla a calea e leija con aiielalanenlo a no da iin,
genendo desespeiada.
~ Lva, Lva, ninha queiida.
Andie incIina-se solie Lucelle, agaiia-a con suavidade peIos
onlios e oliiga-a a Ievanlai-se.
~ Venha, Lucelle... venha... A iapaiiga deixa-se convencei.
Andie Ieva-a, seguiando-a peIa cinluia. LIa encosla a calea no
onlio de Andie. Lsle Ilino conduz Lucelle ale ao sof e f-Ia senlai.
Iassaian en fienle de Lva que Ienlanenle os segue, sen deixai
de os olseivai con una duieza inquiela. CoIoca-se poi delis do sof e
espeia...
De iepenle ouve una voz de honen:
~ ons dias.

37
Lva voIla-se liuscanenle, o seu ioslo iIunina-se e, de iepenle,
conove-se e diz:
~ Iap!...
O pai de Lva, anveI e soiiidenle, eslende a calea peIa aleiluia
da poila da saIa.
DesIiza peIa aleiluia eslieila e diiige-se a Lva:
~ Soule que eslavas enlie ns e no quis deixai de vii desejai-le
as loas-vindas.
L un veIho ainda len conseivado, nuilo dislinlo, nuilo len
liajado: poIainas e ciavo na loloeiia. Ieisonifica o piollipo do veIho
fieqenladoi do cIule, inciiveInenle voIveI.
Vai lei con Lva, que, nuilo conovida, ficou no nesno slio, e
eslende-Ihe as nos. LIa cai-Ihe nos liaos.
~ Cono eslou feIiz, Iai! H lanlo lenpo... O Iai leija-a ao de Ieve
na lesla e afasla-a con deIicadeza, con anlas as nos.
Lva iecua e oIha-o con enoo, as nos nas deIe.
Depois esla enoo desvia-se paia Lucelle, e eIa diz sulilanenle:
~ Iap... a nossa pequena Lucelle... L pieciso que sailas o que se
passa aqui.
O Iai fica con un ai aloiiecido, nesno pouco conlenle. No
quei oIhai paia o Iado que Lva Ihe indica.
~ Achas que e veidadeiianenle necessiio` Tenho nuilo pouco
lenpo, ninha fiIha.
Lva foia-o a voIlai-se paia o sof.
~ OIha.
Lucelle conlinua con a calea no onlio de Andie e choia
laixinho. Tendo-a enIaado, Andie apeila-a conlia si.
O Iai oIha, nas e visveI que esl inconodado e que piefeiiiia
eslai noulio slio.
~ Vs` peigunla Lva.
~ No choie, Lucelle diz Andie.
Lva, sen deixai de os filai, diiige-se ao pai:
~ Ouve...
~ No esl s, len o sale conlinua Andie. An-Ia-ei cono Lva a
anava... Ano-a leinanenle, Lucelle... L lo encanladoia e lo joven...

38
Lucelle oIha paia Andie que Ihe soiii e, depois, con una
confiana infanliI, pousa de novo a calea no onlio deIe. Lva len un
geslo de leinuia e piedade paia a iin e passa a no peIos caleIos e peIa
lesla de Lucelle.
Nesse nesno inslanle, Andie incIina-se e leija-a na lesla.
Lva ieliia a no liuscanenle, con iepugnncia.
~ Iai!...
Mas o pai faz un geslo de inpolncia.
~ L veidade, ninha fiIha... e veidade! Ao nesno lenpo, d
aIguns passos cono se piocuiasse afaslai-se desla cena IanenlveI.
~ Iai, eIe envenenou-ne poique eu o esloivava...
O Iai, lendo dado nais aIguns passos, esloa un geslo vago.
~ Lu vi-o agii... no e lonilo... no e nesno nada lonilo...
Lva oIha paia o pai, faligada poi lanla indifeiena.
~ Mas e a lua fiIha, Iai. LIe vai faz-Ia sofiei.
Lva e o pai eslo agoia un de cada Iado do sof onde se
enconlian Lucelle e Andie.
~ Lvidenlenenle, e IanenlveI...
~ L ludo o que lens paia dizei`
O Iai oIha paia Lva con un ai desvaiiado e iepIica
vioIenlanenle:
~ O que e que lu queies que eu le diga` Lu salia o que ne
espeiava aqui. Salia que no podeiia fazei nada. Ioi que ne inpedisle
de pailii`
Depois a sua cIeia iecai solie Andie.
~ Venos-le, Andie, e ouvinos-le. Teis que pieslai conlas un
dia. Assassino! Salenos ludo, peiceles`... Lucelle, poi anoi de Deus,
Lucelle, ouve-ne, eu...
Lucelle, con a calea senpie no onlio de Andie, soiiindo poi
enlie as Igiinas e encoslando-se cada vez nais a eIe, diz:
~ Voc e lon, Andie...
O Iai pia de iepenle a neio da fiase. Depois, a sua cIeia
desapaiece, afasla os liaos nun geslo de iesignao enliislecido e,
diiigindo-se a Lva, diz-Ihe:

39
~ Vs o que ne oliigas a fazei, ninha fiIha` Sinlo-ne iidcuIo...
Iiefiio ii-ne enloia...
Diiige-se paia a poila, nas Lva coiie alis deIe:
~ Lucelle eia a lua piefeiida.
~ Veis que esquecenos depiessa... Quando lu eslavas noiva
inquielava-ne vei-le con esse safado e disse-lo nuilas vezes. Mas lu
soiiias-Ihe sen ne ouviies, cono Lucelle...
Conlinuan a andai ale a poila:
~ Lnlo adeus, ninha fiIha. Vais fazei con que chegue aliasado.
Tenho un liidge denlio de dez ninulos.
Lva espanla-se:
~ Un liidge`
~ Sin, olseivanos os vivos a jogai. Venos os qualio jogos. L
nuilo diveilido. L jogaianos inconpaiaveInenle neIhoi que eIes, se
livessenos as cailas...
IaIando senpie, Lva e o pai chegaian a poila da saIa. No Iiniai
viian-se paia lis.
Andie e Lucelle Ievanlaian-se. Andie apeila conlia si a sua
joven cunhada, enIaada peIa Cinluia, e condu-Ia paia un oulio quailo,
cuja poila alie.
Quando vo a saii, Lva piecipila-se paia os seguii, nas chega a
poila no nonenlo en que Andie a fecha.
Lva, peiluilada, apia-se conlia a poila, lale neIa con loda a
foia sen se ouvii son nenhun.
Ao nesno lenpo, chana angusliadanenle:
~ Lucelle! Lucelle!
Iia de lalei e voIla-se paia o pai. Lsle esl piesles a pailii. OIha
paia Lva e aconseIha-a:
~ No voIles nais aqui, se le afIiges lanlo. on... ale a visla,
ninha fiIha... ale a visla...
Desapaiece.
Lva fica un nonenlo no nesno slio e deila un Ilino oIhai a
poila.

4O
A CASA INTLRIOR

A veIha senhoia esl senlada a secieliia. Na fienle deIa, de pe,
nuilo inlinidada, esl una iapaiiga nuilo nova en puII-ovei. Os
caleIos ievoIlos eslo noIhados e caen conpIelanenle escoiiidos a voIla
do ioslo. A veIha senhoia eslende-Ihe a canela, dizendo nun lon enlie
ialugenlo e afecluoso:
~ L lonilo afogai-se con essa idade!... Assine... Agoia esl
aiiunada...
L cono a pequena fica dianle deIa, de oIhos laixos, eIa aciescenla:
~ A sada e poi aIi, ninha fiIha.
A pequena sai.
A veIha senhoia alana a calea, passa con o nala-loiio poi
cina da assinaluia e diz-Ihe, fechando o Iivio de iegislos:
~ Iionlo... Ioi hoje, esl leininado. Nesse nesno inslanle una
voz de honen, giave e podeiosa, enche o aposenlo:
~ No, Madane ailezal!
A veIha eslienece e lona de iepenle o ai conliilo duna
enpiegada chanada a oiden. A voz conlinua:
~ Queiia consuIlai o seu iegislo no capluIo: RecIanaes
~ Sin, senhoi Diiecloi iesponde a veIha huniIdenenle, sen
eiguei os oIhos.
Alie o iegislo, ajusla o Ioignon e consuIla o capluIo indicado, ao
lopo do quaI I esla indicao:
Iedio Dunaine Lva ChaiIiei. Lnconlio naicado: 1Oh3O no
paique de Oiangeiie
A veIha senhoia fecha o seu Ioignon e suspiia:
~ Oia esla! Mais conpIicaes.

UM IARQUL

Iedio e o veIho caninhan Iado a Iado nuna Iea do paique.
Iedio, cansado, diiige-se ao conpanheiio:
~ L una loa poicaiia islo de eslai noilo!
~ Sin... nas h, apesai de ludo, pequenas conpensaes.

41
~ V-se que no e una pessoa exigenle!
~ Nenhunas iesponsaliIidades. Nada de pieocupaes
naleiiais. Una Iileidade alsoIula. Disliaces a escoIha.
Iedio lioa con anaiguia:
~ O Regenle, poi exenpIo...
~ Voc coIoca-se senpie sol o ponlo de visla da leiia, nas h-de
acalai poi ne dai iazo.
~ Lspeio len que no. A saledoiia dos noilos desoiienla-ne.
Nesse nonenlo ciuzan-se con una Iinda naiquesa. O veIho
segue-a con os oIhos soiiindo, e aciescenla:
~ L depois, h Iindas noilas... Iedio no iesponde.
Iouco a pouco chega aos ouvidos de Iedio un liiIo fanhoso de
fIaula, que se apioxina cada vez nais.
De iepenle, Iedio v na sua fienle un nendigo veIho e cego,
agachado na esquina duna Iea do jaidin. CoIocou a ganeIa dianle deIe
e loca fIaula. Os vivos, ao passai, aliian-Ihe dinheiio paia denlio.
Iedio pia dianle do cego, olseiva-o e diz:
~ So os vivos que ne inleiessan... Repaie nesle veIho
vagalundo. L un polie honen, o Ilino dos honens, nas esl vivo.
De nansinho, agacha-se junlo do cego e conlenpIa-o, cono
fascinado... Toca-Ihe no liao, depois no onlio, e diz encanlado:
~ Lsl vivo!
Levanla os oIhos paia o veIho e peigunla-Ihe:
~ Nunca aconleceu a ninguen voIlai a leiia paia lialai das suas
coisas`
Mas o veIho no ouve, denasiado ocupado a soiiii a Iinda
naiquesa do secuIo XVIII que loina a passai peilo deIes. Muilo aninado,
o veIho descuIpa-se junlo de Iedio:
~ D-ne Iicena`
Iedio iesponde con indifeiena,
~ Iaz favoi...
O veIho d dois passos na diieco da naiquesa, depois
ieconsideia e acha que deve expIicai:
~ Islo nunca vai nuilo Ionge, nas faz passai o lenpo.
Depois, cheio de vivacidade, segue-a.

42
Iedio passa o liao poi cina do onlio do vagalundo e apeila-se
conlia eIe, cono se Ihe quisesse liiai un pouco do seu caIoi...
Ioi inslanles, fica nesla alilude, ale que ouve una voz que Ihe
peigunla:
~ O que e que esl a fazei a` Iedio ieconhece a voz de Lva.
VoIla-se e Ievanla-se liuscanenle.
A joven senhoia olseiva-o e soiii-Ihe.
~ No h nolivo paia iisos diz Iedio.
~ Lslava lo engiaado con esse honenzinho!
~ Lsl vivo, peicele` iesponde-Ihe eIe cono a descuIpai-se.
~ L un Iolie veIho! ~ nuinuia eIa. ~ Dava-ne senpie
aIguna coisa ao passai... nas agoia...
Senpie a faIai, senla-se poi sua vez junlo do honenzinho, que
conlenpIa con un senlinenlo nislo de pena e de inveja...
Iedio loina a senlai-se do oulio Iado do cego e fican assin, un
de cada Iado do pedinle.
~ Iois e, agoia ns e que piecisvanos deIe. Ah! Se eu pudesse
nelei-ne na peIe deIe e voIlai a leiia poi un nonenlo, s poi un cuilo
nonenlo.
~ Isso lanlen a nin ne faiia jeilo.
~ Ten aloiiecinenlos do oulio Iado`
~ Un nico, nas que len nuila inpoilncia.
Lnquanlo faIan, o cego conea a coai-se, piineiio
discielanenle, depois con nais inlensidade.
Nen Iedio, nen Lva iepaian nisso inedialanenle, poique desde
que coneaian a faIai das suas conliaiiedades, deixaian de o olseivai,
ou, poi oulia, olseivan-se agoia un ao oulio.
~ Conigo aconlece a nesna coisa ~ diz Iedio ~. TaIvez seja
iidcuIo, nas no posso esquec-Io.
De iepenle, sen iazo apaienle, desala a iii.
~ O que e que o faz iii` peigunla eIa.
~ Lslou a v-Ia nelida na peIe do veIho. Lva encoIhe os onlios.
~ Lsla, ou oulia quaIquei...
~ Ieidia na lioca afiina Iedio, oIhando-a.

43
Nesse nonenlo o cego deixa liuscanenle de locai e coa a
laiiiga da peina con vioIncia.
Lva Ievanla-se e adnile:
~ De quaIquei naneiia, goslaiia nais de aiianjai una oulia.
Soiiindo, Iedio Ievanla-se lanlen, e afaslan-se alandonando o
veIho cego.
Lado a Iado, caninhan agoia poi una Iea do paique. No faIan.
A pequena dislncia deIes, ciuzan-se con duas nuIheies. Iedio
deila un oIhai cilico a cada una e decIaia de slilo:
~ Deve sei iaio. Lva no enlende.
~ O qu`
~ Una viva con quen voc no peidesse na lioca.
Lva soiii ao cunpiinenlo, nas, nesse nesno inslanle, ciuzan-se
con una nuIhei eIeganle e lonila.
Lva diz, afiinaliva:
~ Lsla...
Iedio faz que no con a calea, cono se Lva no livesse goslo
nenhun, e, con a naioi naluiaIidade, lona-Ihe o liao. LIa len una
pequena ieaco, nas no lenla Iileilai-se.
Sen o oIhai, Iedio diz enlo:
~ Voc e lonila!
Lia ieclifica Lva a soiiii. Conlinuando sen a oIhai, Iedio
iesponde:
~ L lonila! A noile fica-Ihe len. L depois len un desles
veslidos...
~ L un ioupo.
Mas podeiia p-Io paia ii a un laiIe. Iican anlos un nonenlo
siIenciosos, depois eIe peigunla:
~ Vivia na cidade`
~ Sin.
~ L eslpido nuinuia eIe. Se eu a livesse enconliado anles...
~ O que e que leiia feilo`

44
Iedio voIla-se de iepenle paia eIa con una especie de
aiielalanenlo. Vai dizei quaIquei coisa, nas as paIavias noiien-Ihe na
loca.
O seu ioslo enliislece-se e iesnunga:
~ Nada.
Lva olseiva-o con un oIhai inleiiogadoi. LIe encoIhe os onlios,
depois pia liuscanenle e diz:
~ OIhe... iepaie naqueIes dois.
Un aulonveI Iuxuoso con noloiisla faidado acala de paiai
junlo do passeio.
Una senhoia nova, nuilo lonila e eIeganle, desce e d aIguns
passos, seguida de un co peIo de aiane que Ieva a lieIa.
No nesno passeio, vindo en senlido conliiio, apioxina-se un
opeiiio con ceica de liinla anos, que liaz ao onlio un lulo de
fundio.
~ LIa veiifica Iedio e quase o seu gneio, nas no lo len. LIe e
un lipo cono eu, lanlen nenos len...
Lnquanlo eIe faIa, a senhoia lonila e o opeiiio ciuzan-se.
~ ...Lnconlian-se piossegue Iedio...
A senhoia eIeganle e o opeiiio afaslan-se, cada un paia seu
Iado.
Iedio voIla-se paia Lva e concIui con sinpIicidade:
~ L a len... nen sequei se oIhaian. Ln siIncio, conlinuan o
passeio.

UM LSTALLLCIMLNTO MUNDANO NO IARQUL

Un eslaleIecinenlo nuilo chique, una especie de Ieilaiia
nundana con un giande leiiao. Mesas e cadeiias en lanlu, un
caianancho lianco e una pisla paia quen quisei danai. AIgunas das
nesas eslo ocupadas poi cIienles nuilo eIeganles.
A senhoia que acala de descei do aulonveI vai ao enconlio dos
seus anigos.
Dois cavaIos apaieIhados eslo piesos a una eslaca. Una
anazona desce do cavaIo, ajudada poi un Iad.

45
Iedio e Lva, conlinuando o seu passeio en siIncio, chegan
dianle do eslaleIecinenlo. Iedio piope a conpanheiia:
~ Vano-nos senlai.
Diiigen-se paia a Ieilaiia no nonenlo en que a anazona passa
nesno dianle deIes e Iedio, seguindo-a con o oIhai, diz:
~ Nunca conpieendi poique e que se nascaian paia andai a
cavaIo.
Lva concoida aIegienenle con eIe: Lia o que eu Ihe dizia lanlas
vezes. L aciescenla en diieco a anazona:
~ No e veidade, MadaIena` Iedio, enlaiaado, diz:
~ Ah! Conhecia-a` Ieo-Ihe descuIpa...
~ L una das ieIaes do neu naiido escIaiece Lva a iii.
MadaIena apioxinou-se de un giupo de lis pessoas, dois
honens e una nuIhei. Os dois honens Ievanlan-se e leijan
ceiinoniosanenle a no da iecen-chegada. Tiajan eIeganles falos de
nonlai: chapeu cIaio, casaco aiiedondado, giavala lianca. Un dos
cavaIeiios ofeiece genliInenle una cadeiia a anazona.
~ Senle-se, queiida aniga.
A joven senhoia senla-se, pe o chapeu en cina da nesa, ajeila
os caleIos e diz con una voz nundana:
~ O losque esla nanh eslava un veidadeiio encanlo.
Iedio olseivou a cena. Ieigunla:
~ Tanlen Ihe leijavan a no`
~ As vezes.
Lnlo Iedio convida-a a senlai-se, sen locai na cadeiia, e,
inilando os geslos e a voz do cavaIheiio, diz:
~ Senle-se, queiida aniga.
Lva pailicipando na conedia senla-se e d a no a leijai, con
una giaa afeclada.
Depois de una pequena hesilao, Iedio agaiia a no que eIa Ihe
eslende e leija-a pouco a vonlade, nas con genliIeza apesai de ludo.
Depois senla-se ao Iado de Lva e decIaia con una voz naluiaI:
~ Tenho de lieinai a seiio.
Lva iesponde, inilando a voz da anazona e fazendo liejeilos
cono eIa:

46
~ De nodo nenhun, queiido anigo, voc len queda.
Mas Iedio no d peIo giacejo. OIha en diieco aos cavaIeiios
con un ai sonliio.
Depois, os oIhos peiden-se no vcuo e fica pensalivo.
Lva olseiva-o poi un nonenlo, poi fin, paia dizei quaIquei
coisa, peigunla:
~ Agiada-Ihe esle slio`
~ Sin, nas no as pessoas que c vn.
~ Lu vinha aqui nuilas vezes.
~ No digo islo poi si iesponde eIe, senpie pieocupado.
De novo se eslaleIece un siIncio enlie eIes.
~ No e nuilo conveisadoi censuia-Ihe eIa poi fin.
Iedio voIla-se paia eIa:
~ L veidade... diz Mas, oia... Mas paiece un pouco desnoileado.
OIha-a con giande leinuia.
~ Coslaiia de dizei-Ihe nuilas coisas, nas sinlo-ne vazio Iogo
que coneo a faIai. Ioge-ne ludo da ideia. Ioi exenpIo, acho-a Iinda,
nas a veidade e que isso no ne d nenhun piazei. L cono se
Ianenlasse quaIquei coisa...
Lva soiii-Ihe con una douia liisle.
Vai faIai ceilanenle, nas e inpedida poi duas vozes aIegies
nuilo pixinas. Ieilencen a un iapaz e una iapaiiga que hesilan en
fienle duna nesa vazia.
O iapaz peigunla:
~ AIi`
~ Cono quisei.
~ Defionle un do oulio, ou ao neu Iado` A iapaiiga, depois
duna lieve hesilao, decide cheia de iuloi.
~ A seu Iado...
Ocupan Iugaies na nesna nesa onde eslo Lva e Iedio.
Lnquanlo a iapaiiga hesila na escoIha do Iugai, Iedio fez un geslo
naquinaI de se Ievanlai paia Ihe cedei o seu...
Lnlielanlo, un ciiado apioxina-se e o iapaz enconenda:
~ Dois cIices de poilo.

47
Lva conlenpIa os dois jovens e diz:
~ LIa e lonila.
Iedio, sen deixai de oIhai a sua conpanheiia, soiii e concoida:
~ Muilo lonila.
Mas senle-se que e en Lva que eIe pensa. LIa peicele-o e
peiluila-se un pouco. A iapaiiga peigunla:
~ Ln que e que pensa`
~ Ienso iesponde o iapaz que halilanos h vinle anos a nesna
cidade e poi pouco no nos chegvanos a conhecei.
~ Se Maiia no livesse sido convidada paia casa do Luciano...
~ TaIvez nunca nos livessenos enconliado. L excIanan ao
nesno lenpo:
~ Livino-nos de loa!
A ciiada coIocou dois cIices dianle deIes. Seguian-nos e locan
un no oulio, giavenenle, os oIhos nos oIhos.
Lnquanlo os copos se locan, as vozes dos jovens alenuan-se e so
as vozes de Iedio e Lva que pionuncian:
~ A sua sade!
~ A sua sade!...
As vozes dos dois jovens, poi nonenlos alafadas, fazen-se de
novo nais dislinlas. LIa, en lon de censuia:
NaqueIe dia paiecia nen sequei iepaiai en nin.
~ Lu` ~ piolesla o iapaz indignado. ~ MaI a vi, pensei Iogo: eIa
e feila paia nin. Iensei-o e senli-o no neu coipo...
Iedio e Lva oIhan-se, ouven sen faIai e senle-se que eIes
goslaiian que as paIavias dos jovens fossen as suas. Os Ilios deIes ln
poi vezes novinenlos neivosos cono se fossen faIai.
O joven conlinua:
~ Sinlo-ne nais foile e nais seguio do que anles, }oana. Hoje
sinlo-ne capaz de Ievanlai nonlanhas.
O ioslo de Iedio anina-se e oIha paia Lva cono se a desejasse. O
iapaz eslende a no a aniga que Ihe d a sua.
Iedio agaiia a no de Lva.
~ Ano-a nuinuiou o iapaz. Os jovens leijan-se.

48
Lva e Iedio oIhan-se, piofundanenle peiluilados. LIe faz
neno de aliii a loca, cono se fosse dizei: Ano-a...
O ioslo de Lva apioxina-se do seu. Ten-se a inpiesso de que
eIes se vo leijai. Mas Lva loina a si. Afasla-se de Iedio e Levanla-se,
sen conludo despiendei a no.
~ Venha danai diz-Ihe eIa. Iedio oIha-a, espanlado:
~ Dano nuilo naI, sale...
~ No len inpoilncia, venha.
Iedio Ievanla-se, hesilando ainda:
~ Toda a genle vai oIhai paia ns... Desla vez Lva ii aleilanenle.
~ Mas no, ninguen.
Ioi sua vez, eIe ii da sua disliaco e enIaa-a con una ceila
linidez. AIcanan a pisla, passando poi enlie as nesas. Ln lieve eslo
sozinhos na pisla e Iedio conduz a sua conpanheiia con nais
seguiana.
~ Que hisliia eia aqueIa de h locado` peigunla Lva Voc
dana ale nuilo len.
~ L a piineiia vez que ne dizen isso.
~ O que Ihe fazia faIla eia eu, paia conpanheiia de dana.
~ Coneo a aciedilai...
OIhan-se e danan en siIncio poi un nonenlo.
~ Diga-ne ~ peigunla Iedio de iepenle ~, o que e que se
passa` No pensava seno nos neus aloiiecinenlos h locado e agoia
eslou aqui. Dano e no vejo seno o seu soiiiso... Se islo fosse a noile...
~ Islo`
~ Sin, danai consigo senpie, s a vei a si, esquecei ludo o
ieslo...
~ L depois`
~ A noile vaIia nais que a vida. No acha`
~ Apeile-ne con foia diz eIa laixinho. Os ioslos eslo nuilo
peilo un do oulio.
Danan ainda un inslanle e eIa iepele:
~ Apeile-ne con nais foia...
iuscanenle, o ioslo de Iedio enliislece-se. Iia de danai,
afasla-se un pouco de Lva e excIana:

49
~ L una conedia. Nen sequei cheguei a locai a sua cinluia...
Lva, poi sua vez, conpieende.
~ L veidade ~ diz eIa con Ienlido ~, eslanos a danai cada
un paia seu Iado.
Iican de pe, un en fienle do oulio.
Depois, Iedio eslende as nos cono a pous-Ias nos onlios de
Lva, depois aliai-os paia si con una especie de desespeio:
~ Meu Deus, seiia lo agiadveI podei locai nos seus onlios.
Coslaiia lanlo de iespiiai o seu hIilo quando ne soiii. Mas ale isso ne e
negado. Lnconliei-a denasiado laide...
Lva pe a no no onlio de Iedio e oIha-o len nos oIhos:
~ Daiia a ninha aIna paia voIlai a vivei poi inslanles e danai
consigo.
~ A sua aIna`
~ L ludo o que nos iesla.
Iedio apioxina-se da conpanheiia e loina a enIa-Ia. Ien-se
de novo a danai nuilo suavenenle de caia encoslada e oIhos fechados.
Sulilanenle, Iedio e Lva deixan a pisla de dana e afaslan-se
en diieco a iua Laguenesia, cujo ceniio de iepenle se Ievanlou a voIla
deIes, enquanlo o da Ieilaiia desapaiece Ienlanenle.
Iedio e Lva conlinuan a danai sen se apeiceleien do que se
passou. Lslo agoia alsoIulanenle ss no leco, onde apenas se
visIunlia, ao fundo, a Ioja...
Ioi fin, nun novinenlo Ienlo, o pai deixa de danai. Alien os
oIhos e fican inveis. Lva afasla-se un pouco e diz:
~ Tenho que o deixai. Lspeian-ne.
~ A nin lanlen.
S nesse nonenlo e que eIes oIhan en loino e ieconhecen o
eco Laguenesia.
Iedio Ievanla a calea, cono se ouvisse un chananenlo e diz:
~ L a ns dois que espeian...
}unlos diiigen-se paia a Ioja sonliia, a nsica de dana vai-se
dislanciando, e ouve-se ielinii a canpainha da enliada.

5O
A CASA INTLRIOR

A veIha senhoia esl senlada a secieliia, os coloveIos solie o
Iivio giande dos iegislos, o queixo apoiado nas nos.
O galo esl inslaIado en cina do Iivio dos iegislos cono de
coslune.
Lva e Iedio apioxinan-se linidanenle da veIha senhoia.
Lsla endiieila-se, dizendo:
~ Ah! ei-Ios!... Lslo aliasados cinco ninulos.
~ No nos leianos enganado` peigunla Iedio. Lspeiava-nos`
A veIha senhoia alie o Iivio giande nuna pgina que esl
naicada con un sinaI, e conea a Iei con una voz de esciivo, fiia e
sen linlie:
~ Ailigo 14O: Se, en conseqncia de un eiio unicanenle
inpulveI a diieco, un honen e una nuIhei, deslinados un ao oulio
no se lenhan enconliado en vida, podeio pedii e ollei auloiizao de
voIlai a leiia sol ceilas condies paia a podeien anai-se e vivei a vida
en conun de que linhan sido injuslanenle piivados.
Teininada a Ieiluia, Ievanla a calea e oIha aliaves do Ioignon o
casaI pasnado.
~ L nesno poi isso que eslo aqui` Iedio e Lva oIhan-se e no
seu espanlo h una giande aIegiia.
~ Quei dizei... faz Iedio.
~ Queien voIlai a leiia`
~ Meu Deus, ninha senhoia... diz Lva. A veIha senhoia insisle
con una Iigeiia iiiilao:
~ Lslou a fazei-Ihes una peigunla conciela ~ diz eIa con
inpacincia ~, iespondan.
Iedio Iana a sua conpanheiia un novo oIhai aIegienenle
inleiiogadoi. Con a calea Lva diz: Sin... Lnlo eIe voIla-se paia a
veIha senhoia e decIaia:
~ Queienos sin, ninha senhoia. Se isso e possveI, queienos.
~ L possveI, sin ~ gaianle a veIha ~, conpIica giandenenle o
seivio, nas e possveI.

51
Iedio agaiia con iapidez o liao de Lva. Mas Iaiga-o en seguida
e o seu ioslo loina-se de novo seiio sol o oIhai seveio que Ihe Iana a
veIha.
Cono un funcioniio do iegislo civiI, eIa peigunla a Iedio:
~ Iielende lei sido feilo paia a senhoia`
~ Sin diz eIe linidanenle.
~ Senhoia ChaiIiei, pielende lei sido feila paia o senhoi`
Coiando cono una iecen-casada, Lva diz:
~ Sin...
A veIha senhoia incIina-se enlo solie o Iivio e faIa enlie denles:
~ Canus... Ceia... ChaiIol... ChaiIiei... c esl... Da, di, do...
Dunaine c esl, c esl, sin senhoi. Lslavan ieaInenle deslinados un
ao oulio. Mas houve un engano nos seivios de nascinenlo.
Lva e Iedio soiiien, feIizes e confusos, e apeilan as nos as
escondidas. Lva esl un locado adniiada, Iedio vaidoso. A veIha
senhoia incIina-se paia lis, exanina-os alenlanenle e olseiva-os aliaves
do seu Ioignon.
~ Lindo pai! conenla eIa.
Lnlielanlo a veIha senhoia incIina-se de novo solie o Iivio de
iegislo no quaI esl esciilo o fanoso ailigo n. 14O, nas desla vez apenas
paia iesunii:
~ Lis as condies as quais leio que oledecei. Toinaio a vida.
No esqueceio nada do que apiendeian agoia. Se no fin de vinle e
qualio hoias vocs liveien conseguido anai-se con loda a confiana e
con lodas as vossas foias leio diieilo a una nova vida hunana.
Depois designou un despeiladoi que esl en cina da secieliia e
diz:
~ Se denlio de vinle e qualio hoias, ou seja ananh as 1O:3O, no
liveien conseguido...
Iedio e Lva oIhan con angslia paia o despeiladoi.
~ ...Se enlie vocs houvei a nais pequena desconfiana...
voIlaio a vei-ne e ieocupaio o vosso Iugai enlie ns. Ieiceleian`
H en Iedio e Lva un nislo de aIegiia e de nedo que se liaduz
poi una lnida aquiescncia. Lnlielanlo a veIha senhoia Ievanla-se e diz
con soIenidade:
~ Iois len, eis-vos unidos.

52
Depois, nudando de lon, eslende-Ihes a no con un soiiiso!
~ Os neus paialens!
~ Oliigado iesponde Iedio.
~ Os neus volos aconpanhan-vos.
Iedio e Lva incIinan-se. Depois, de nos dadas, un pouco
enlaiaados, diiigen-se paia a poila.
~ DescuIpe, ninha senhoia, nas quando chegainos I alaixo o
que iio pensai os vivos`
~ No leienos un ai denasiado suspeilo` peigunla Lva
inquiela.
A veIha senhoia alana a calea ao nesno lenpo que fecha o
Iivio dos iegislos:
~ No se pieocupen. Ns loinaienos a pi as coisas onde eIas se
enconliavan no nonenlo pieciso en que vocs noiieian. Ninguen vos
lonai poi fanlasnas.
~ Oliigada, ninha senhoia...
Lva e Iedio loinan a incIinai-se. Depois, saen, senpie de nos
dadas.

A ILQULNA RUA L A IRAA

Lslo na pequena iua onde Iedio enconliou o veIho, quando saa
da sua piineiia enlievisla. No exlieno da iua, avisla-se a piaazinha, na
quaI se ciuzan vivos e noilos.
Ao Iado da poila, senlado en cina de un naico, o veIho espeia
os cIienles. Ieilo, agachado solie un degiau, esl un opeiiio de ceica
de quaienla anos. Iedio e Lva acalan de saii de casa da veIha senhoia e
do aIguns passos.
O veIho, que apenas os v de coslas, no os ieconhece. Levanla-se
iapidanenle e diz con una iequinlada coilesia:
~ Sejan len-vindos enlie ns.
Iedio e Lva voIlan-se enquanlo eIe esloa una ieveincia.
Reconhecendo os seus anligos conpanheiios, suipieendido, deixa a
ieveincia en suspenso e excIana:
~ Mas, so vocs` Tinhan aIguna iecIanao a fazei`

53
~ Lenlia-se do que eu Ihe peigunlei` ~ diz Iedio. Se nunca
ninguen voIlava a leiia. Iois len, ns voIlanos.
Lnquanlo faIava, deu o liao a Lva.
Ioi delis deIes, o opeiiio eigueu a calea. Levanla-se e
apioxina-se do giupo, nas con un ioslo cheio de inleiesse e de
espeiana.
~ L una concesso especiaI` peigunla o veIho.
~ L o ailigo 14O ~ expIica Lva ~. Tnhanos sido feilos un paia
o oulio.
~ Dou-Ihes os neus paialens diz o veIho. Ia piopoi-ne paia
guia, nas nesse caso...
Ten un iisinho cnpIice:
~ Iassaio len sen nin... ninha senhoia. ~ Iedio e Lva,
diveilidos, dizen-Ihe adeus anaveInenle, voIlan-se e do de caia con o
opeiiio que Ihes diz, con una giande espeiana nas nuila linidez:
~ Ieo descuIpa, neus senhoies, ninhas senhoias... nas e
veidade o que eslo a dizei` Vo voIlai a leiia`
~ L veidade, neu veIho diz Iedio.
~ Ioiqu`
~ Coslaiia de pedii-Ihes un favoi...
~ Diga senpie.
~ Iois len... Moiii h dezoilo neses. A ninha nuIhei len un
ananle. Iaia isso, eslou-ne nas linlas. Mas e poi causa da ninha nida.
Ten oilo anos e o lipo no gosla deIa. Se pudessen ii lusc-Ia e p-Ia
noulio slio...
~ LIe lale-Ihe` peigunla Lva.
~ Todos os dias iesponde o oulio... A ninha nuIhei consenle.
LIa li-Io nas paIninhas, conpieenden...
Iedio d-Ihe una paInada anigveI nas coslas:
~ Tialaienos do caso da lua nida.
~ Veidade, veidade` Queien faz-Io`
~ Iica pionelido asseguia Lva poi sua vez. Onde noia`
~ Na Rua SlanisIas, n. 13. O neu none e Asliuc... No
esquecen`

54
~ Lsl pionelido afiina Iedio. Lu noio nuilo peilo. L agoia,
deixe-nos, neu veIho...
O opeiiio, nuilo conovido, iecua desajeiladanenle
nuinuiando:
~ Muilo oliigado, neus senhoies, senhoias... nuilo oliigado... e
loa soile.
Afasla-se aIguns passos, voIla-se e oIha nais una vez paia Lva e
Iedio con una expiesso de espeiana e de inveja...
Iedio iodeia a conpanheiia con os liaos. Lslo iadianles.
~ Cono e que se chana` peigunla Iedio.
~ Lva. L voc`
~ Iedio.
Depois, incIina-se paia eIa e leija-a. iuscanenle, as Iuzes
apagan-se e Lva e Iedio so apenas duas sonlias que, poi sua vez,
desapaiecen conpIelanenle.
No fica seno o opeiiio no neio da iua a acenai con a loina e a
giilai con loda a foia:
~ oa soile!... oa soile!...

A LSTRADA DOS ARRLDORLS

Na esliada dos aiiedoies, a ioda da licicIela de Iedio conlinua a
iodai Ienlanenle. Iedio esl deilado no cho iodeado de opeiiios.
De iepenle, Iedio nexe-se e Ievanla a calea. O chefe niIiciano
giila:
~ Desenpean a caIada!
Iedio e despeilado do seu loipoi poi esla voz de conando. OIha
e ouve un dos opeiiios giilai:
~ Alaixo a niIcia!
Dois niIicianos, a lesla do deslacanenlo, Ievanlan as
neliaIhadoias a un sinaI do chefe que giila:
~ IeIa Ilina vez, oideno-vos que desenpean a caIada!
iuscanenle, Iedio apeicele-se do peiigo, Ievanla-se e oidena
aos seus canaiadas:
~ Lh I! Nada de asneiias!

55
AIguns honens iodeian Iedio, anpaiando-o, enquanlo os oulios
conlinuan a fazei fienle aos niIicianos con lijoIos e ps nas nos.
Iedio insisle zangado:
~ Aiieden, poi anoi de Deus... vocs ven len que eIes vo
aliiai.
Hesilanles, os opeiiios desinpeden a iua. Os lijoIos caen das
nos e as neliaIhadoias laixan. Un opeiiio Ievanla do cho a licicIela
de Iedio.
Lnlo o chefe niIiciano voIla-se paia os seus honens e oidena:
~ Ln fienle, naiche!
O deslacanenlo passa, afasla-se ao iilno pesado da naicha que
se alenua piogiessivanenle...

O QUARTO DL LVA

No quailo de Lva, a no de Andie puxa o coleiloi de peIes paia
cina do coipo de sua nuIhei.
Andie endiieila-se Ienlanenle, con a expiesso salianenle
aiianjada de lon naiido choioso, quando de iepenle o seu ioslo nuda,
enpaIidece, e o oIhai se fixa na caleceiia da cana.
Lva acala de se nexei Iigeiianenle. Depois, alie os oIhos, fila o
naiido que a conlenpIa cono fascinado.
AjoeIhada junlo da cana, o ioslo escondido no coleiloi, Lucelle
soIua con a no de Lva na sua. Lva naI Ihe Iana un ipido oIhai,
Ievanla os oIhos paia o naiido e os seus Ilios esloan una especie de
soiiiso aleiiadoi que significa: Cono vs, eu no eslou noila...

A LSTRADA DOS ARRLDORLS

Iedio esl de pe, na leiia da esliada, apoiado a IauIo. AIguns
opeiiios iodeian-no. Ven os niIicianos afaslai-se, esculando a
cadncia dos seus passos dininuii.
Ioi fin, con un giande suspiio de aIvio, IauIo voIla-se paia
Iedio:
~ Melesle-ne un suslo, palife... }uIguei que eIes le linhan
caado.

56
Todos os honens piesenles se iessenlen no s do espanlo nas
lanlen de un ceilo naI-eslai...
Tudo devido ao peiigo que acalan de coiiei e lanlen a ipida
iessuiieio de Iedio. Lsle noslia a nanga fuiada a aIluia do onlio.
~ Ioi un liiz. diz eIe O liio de pisloIa apanhou-ne de suipiesa.
Lsnuiiei as venlas.
Soiii. O seu ioslo iespIandece de una especie de encanlanenlo
incieduIo que aunenla o naI-eslai dos conpanheiios.
IauIo alana a calea:
~ Mas, neu veIho, eu ia juiai...
~ Lu lanlen ~ iesponde Iedio.
~ Queies que a genle le ajude` piope un opeiiio.
~ No, no, c vou indo.
Iedio aiiisca aIguns passos seguido de IauIo.
A voIla deIes os Ilinos opeiiios dispeisan-se en siIncio,
nenos aqueIe que apanhou a licicIela.
Iedio diiige-se paia eIe enquanlo IauIo Iana un oIhai cheio de
iaiva en diieco aos niIicianos, e diz con aciinnia:
~ AqueIes nonles de esleico! Ananh leio nenos aiiogncia.
Iedio paiou no neio da esliada e oIha paia o cho. Responde
con un ai dislanle:
~ Ananh` Nada feilo!
~ Que esls lu a dizei` inquiie IauIo con espanlo.
Iedio alaixou-se paia afaslai con piecauo un lijoIo
alandonado, ao nesno lenpo que iesponde:
~ No le pieocupes.
Tona o peso do lijoIo, f-Io saIlai de una no paia oulia, e
veiifica soiiindo:
~ Islo pesa, aiianha...
IauIo e o oulio opeiiio liocan un oIhai inquielo.
Lnlielanlo, Iedio exanina iapidanenle o ceniio que o ceica, e o
seu ioslo iIunina-se: acala de avislai una veIha calana desnanleIada,
apenas con un vidio inlaclo. Aliia o lijoIo con loda a foia e paile o
Ilino vidio.
Lnlo, viia-se paia os conpanheiios e diz:

57
~ Apie! Islo aIivia.
Depois nonla na licicIela e diz a IauIo:
~ As seis en casa de Dixonne. Cono senpie.
IauIo e o opeiiio senlen a nesna coisa: Iedio no esl len.
Tiocan un oIhai e IauIo peigunla-Ihe:
~ Iedio, senles-le len` No queies que eu v conligo`
~ No le pieocupes, no leno nada. Depois, apia-se nos pedais
e afasla-se.
~ No devias deix-Io aconseIha o opeiiio a IauIo. Ten un ai...
A deciso de IauIo e ipida:
~ Levo a lua licicIela diz con iapidez. Vai luscai una licicIela
que esl da paile de laixo da esliada, nonla neIa e vai alis de Iedio.

O QUARTO DL LVA

Lucelle conlinua cada solie a cana e apeila a no da iin.
Repenlinanenle a no nexe-se...
Lucelle endiieila-se, oIha Lva con espanlo e giila:
~ Lva, ninha queiida, Lva...
Lana-se nos liaos da iin e apeila-a soIuando.
Lva eslieila-a conlia si con un geslo piolecloi iepassado de
leinuia, nas o seu oIhai conlinua fixo no naiido...
Lucelle laIlucia aliaves das Igiinas:
~ Lva... nelesle-ne un suslo... Lu juIguei...
Lva inleiionpe-a con douia: Lu sei.
Andie, senpie inveI, fascinado, voIla-se e diz, diiigindo-se paia
a poila:
~ Vou chanai o nedico...
~ L inliI, Andie diz Lva.
Andie, que linha aIcanado a poila, voIla-se e olseiva
enlaiaado:
~ Mas, sin, con ceileza que...
Sai iapidanenle lalendo con a poila. Depois de eIe lei sado, Lva
senla-se na cana e pede a iin:

58
~ Ds-ne un espeIho, poi favoi` Lucelle oIha-a adniiada.
~ Tu...
~ Sin, o neu espeIho que esl en cina da nesa do loucadoi.
No veslluIo Andie diiige-se paia a poila de sada da casa. Lana
poi solie o onlio un oIhai inquielo...
Ie o chapeu naquinaInenle e agaiia a lengaIa que agila con
iiiilao, e sai.
Lucelle, incIinada solie Lva, eslende-Ihe o espeIho que eIa linha
pedido.
A no de Lva seguia-o, conlenpIa avidanenle a sua inagen, e
nuinuia:
~ Vejo-ne...
~ Que esls lu a dizei` peigunla Lucelle.
~ Nada. iepIica Lva.
Lucelle senla-se na loida da cana e oIha paia a iin con
inquielao.
Lva coIoca o espeIho en cina da cana, agaiia na no da iin
nais nova e, con un ai giave, peigunla leinanenle:
~ Lucelle, o que e que h enlie li e o Andie`
Lucelle alie desnedidanenle os oIhos, espanlados. Lsl un
pouco enlaiaada, nas e sinceia.
~ Mas no h nada. O que e que lu queies que haja` Coslo nuilo
deIe.
Lva acaiicia os caleIos de Lucelle e faIa-Ihe afecluosanenle:
~ Sales que eIe casou conigo peIo neu dole`
Lucelle piolesla, indignada:
~ Lva!
~ LIe odeia-ne, Lucelle.
~ Lva, eIe nanleve-se junlo de li lodas as noiles, enquanlo
eslivesle doenle iesponde Lucelle afaslando-se da iin.
~ Aliaioou-ne vezes sen conla. Alie a secieliia deIe e
enconliais neIa cailas de nuIheies, en pacoles.
Lucelle Ievanla-se liuscanenle. Lsl indignada e incieduIa.
~ Lva ~ diz-Ihe eIa ~, lu no lens o diieilo...

59
~ Vai vei a secieliia aconseIha Lva caInanenle.
Ao nesno lenpo, aliia o coleiloi paia lis e Ievanla-se, enquanlo
Lucelle iecua cono se a iin a assuslasse.
A iapaiiga, con un ai olslinado, un pouco desconfiada, diz
feioznenle:
~ No ievislaiei os papeis de Andie. No aciedilo, Lva. Conheo
o Andie neIhoi do que lu.
Lva agaiia a iin peIos onlios, oIha-a poi inslanles e diz, sen
vioIncia, nas con una leinuia seveia e una Ieve iionia:
~ Conhec-Io neIhoi do que eu` Con que j o conheces neIhoi
do que eu` Iois len, ouve: sales o que eIe fez`
~ No le ouviiei, no queio ouvii nais nada. Tens felie ou
queies fazei-ne naI.
~ Lucelle...
~ CaIa-le!
Quase con liulaIidade, Lucelle sepaia-se do aliao da iin e
foge a coiiei.
Lva deixa caii os liaos e v-a fugii.

A CASA DOS CHARLILR

Iedio d aIguns passos hesilanles, depois pia dianle da poila da
casa Iuxuosa onde vive Lva ChaiIiei. Levanla a calea, veiifica o nneio
e dispe-se a enliai quando dois oficiais niIicianos saen da casa.
Iedio lona inedialanenle un ai disliado e espeia que eIes se
afaslen paia enliai. No nesno inslanle, IauIo, de licicIela, acala de
paiai na loida do passeio un pouco nais Ionge.
Lslupefaclo, v Iedio enliai no sunpluoso inveI...

A LNTRADA DO IRLDIO

Iedio aliavessa Ienlanenle a enliada deseila, apioxina-se do
culcuIo do poileiio que se v aliaves da poila envidiaada. O honen
esl de Iilie inpecveI, de un encainado nuilo vivo. Iedio enliealie a
poila paia se infoinai:

6O
~ A Senhoia ChaiIiei`
~ Teiceiio esqueido indica o oulio secanenle.
~ Oliigado.
Iuxa a poila e diiige-se paia a giande escadaiia. Mas o poileiio
que o segue con un ai desconfiado, loina a aliii a poila e oidena
liulaInenle:
~ A escada de seivio e a a diieila. Iedio voIla-se liuscanenle,
alie a loca con un ai fuiioso, depois encoIhe os onlios e enfia poi una
poila de Iado na quaI esl una pIaca que indica: Seivio.
Lva, que acala de se veslii, voIla paia dianle do loucadoi e d un
Ilino ieloque. Lsl neivosa e apiessada...
Vesle una saia e casaco sliio nas nuilo dislinlo. Un casaco de
peIes esl pousado nas coslas de una cadeiia.
alen a poila.
Lva voIla-se vivanenle.
~ Lnlie.
A ciiada apaiece e anuncia:
~ Minha senhoia, esl aIi un indivduo que quei faIai a Senhoia.
Diz que ven da paile de Iedio Dunaine.
Ao ouvii esle none, Lva eslienece. No enlanlo, consegue
doninai-se e peigunla:
~ Onde e que eIe esl`
~ Deixei-o na cozinha.
~ Iaa-o enliai paia a saIa, vanos.
~ Sin, ninha senhoia.
A ss, Lva esconde sulilanenle o ioslo nas nos, e concenlia-se,
un pouco canlaIeanle, cono se ludo giiasse a sua voIla. Depois, afasla
as nos e lona con un ai decidido a loiIa de p de aiioz.
Iedio acala de sei inlioduzido na saIa ao Iado peIa ciiada, que se
afasla de seguida.
OIha en voIla, nuilo inlinidado con lodo esle Iuxo que o iodeia.
De iepenle, alie-se a poila. Lva apaiece, pia a enliada, nuilo conovida.
Iedio voIla-se, conovido lanlen, e solieludo nuilo pouco a
vonlade. Ri-se, un pouco loIanenle, e no enconlia nais paia dizei do
que:

61
~ Iois len, aqui eslou...
Lslo anlos nuilo enlaiaados, oIhan-se e iien con un ai
conliafeilo, con a difeiena que eIe se senle nun eslado de infeiioiidade
leiiveI, e eIa, peIo conliiio, esl nuilo conovida.
LIa ii con neivosisno:
~ Sin... ei-Io aqui...
Depois, apioxinando-se Ienlanenle deIe, aciescenla:
~ No devia lei sulido peIa escada de seivio.
Ruloiizado, Iedio diz:
~ Oh! eu... isso no len inpoilncia... Sulilanenle a poila da
saIa alie-se e Lucelle enlia de ionpanle. S quando fechou a poila, se
apeiceleu de Iedio.
~ Oh, descuIpen...
Iedio e Lva eslo nuilo peilo un do oulio.
Lucelle fica poi nonenlos adniiada, depois donina-se e diiige-
se paia una oulia poila, dando una voIla.
Lva agaiia Iedio peIo liao e dia-Ihe con douia:
~ Venha...
Lucelle no pde inpedii-se de se voIlai e assisle, eslupefacla, a
sada deIes. Chocada, sai poi sua vez lalendo con a poila.
Iedio deu aIguns passos no quailo de Lva, anles de encaiai a
joven que ven ao seu enconlio. InveI, eIa exanina-o Ionganenle, con
una especie de adniiao.
~ L voc... nuinuia.
~ Iois sou... diz eIe eslupidanenle. Sou eu.
Tenla pi as nos nos loIsos, nas ieliia-as quase en seguida.
~ Senle-se ~ diz Lva.
Iedio voIla-se, oIha paia a cadeiia que eIa Ihe ofeiece, d un
passo e depois decIaia:
~ Iiefiio eslai de pe.
Ie-se a andai dun Iado paia o oulio, oIhando en voIla.
~ Vive aqui`
~ Sin.
Iedio alana a calea con anaiguia.

62
~ L lonila a sua casa...
Lva senla-se aos pes da cana e conlinua a oIh-Io. Iedio
ieapioxina-se da cadeiia e senla-se. Manlen-se igido, os pes junlos
delaixo da cadeiia, o oIhai ausenle.
Lnlo, de slilo, Lva pe-se a iii neivosanenle. LIe oIha-a
espanlado, e j suscepliliIizado. Lva no pode conlei-se.
~ Ioi que se esl a iii`
LIa consegue doninai o iiso, a leiia das Igiinas.
~ Ioi que len un ai de quen esl a fazei una visila.
Iedio no fica vexado e iesponde con geslo de desnino:
~ Lia nais fciI I en cina... Levanla-se, d aIguns passos, nos
alis das coslas, cada vez nais desIocado e aloiiecido poi ludo o que o
iodeia.
Lva, con ioslo pieocupado, oIha-o agoia sen una paIavia.
Iedio passa piineiio dianle do loucadoi iepIelo de fiascos, de
escovas e de oljeclos de Iuxo. Depois pia dianle duna viliina onde
eslo exposlos os lileIols caios: eslaluelas chinesas, jades pieciosos, jias
anligas deIicadanenle cinzeIadas.
ConlenpIa ludo islo con un Iigeiio soiiiso de lioa e de liisleza.
Ao nesno lenpo diz enlie denles cono paia si pipiio:
~ Sin, sin, sin...
Depois, sen se voIlai, decIaia:
~ Lva... len que ii a ninha casa. LIa peigunla con una ceila
angslia:
~ Aonde`
~ A ninha casa loina a dizei con sinpIicidade.
~ Con ceileza que hei-de deixai esla casa, Iedio. Segui-Io-ei paia
onde quisei, nas no inedialanenle.
LIe voIla paia junlo dos pes da cana e diz-Ihe con un ai
pieocupado:
~ Tinha as ninhas dvidas... O anoi e nuilo lonilo enlie os
noilos. Mas aqui... h ludo islo...
Con a ponla dos dedos loca no casaco de peIes que esl en cina
dos pes da cana.
~ Tudo islo` iepele Lva.

63
LIe faz un novinenlo de calea designando o quailo.
~ As peIes, os lapeles, os lileIols...
Lva conpieende e poisa a no en cina da de Iedio.
~ L esla a sua confiana en nin` No e indo islo que ne ielen
Iedio. Iico poi causa da ninha iin. Tenho de defend-Ia.
~ Cono quisei.
L d dois passos paia ii-se enloia. Lva Ievanla-se iapidanenle.
~ Iedio!
LIe pia, enquanlo Lva o aIcana, e pe-Ihe una no no liao
nuinuiando:
~ L injuslo...
Mas Iedio conlinua con o senlIanle caiiegado. Lva apioxina-se
de novo e agaiia-Ihe o oulio liao.
~ No disculanos, Iedio. No lenos lenpo. Nesse nonenlo a
poila alie-se e Andie enlia, de chapeu na no.
Lucelle, que sen dvida o infoinou da insIila alilude da iin,
apaiece poi delis deIe, nas fica na saIa. Iedio e Lva voIlan-se sen
piessas na diieco da poila.
Andie, paia pieenchei o siIncio, diz naquinaInenle:
~ O nedico ven denlio de cinco ninulos... Lva conlinua a
seguiai o liao de Iedio.
Soiii con iionia.
~ DescuIpa, neu polie Andie: nas no s no eslou noila,
cono ne sinlo conpIelanenle len.
Andie acusa o loque, depois soiii poi sua vez:
~ en vejo.
Caninha peIo quailo, pe o chapeu nuna cadeiia, e diz con un
ai faIsanenle desenvoIlo:
~ No ne apiesenlas`
~ L alsoIulanenle inliI.
Andie voIla-se enlo paia Iedio que o olseiva con un ai de
suipiesa insoIenle.
~ Nola, que eu no eslou inleiessado. Tens una naneiia cuiiosa
de escoIhei as luas ieIaes.

64
Iedio, con un ai aneaadoi, d un passo na diieco de Andie,
nas Lva conlen-no:
~ No, Iedio...
Lucelle enlia no nonenlo do geslo de Iedio. Conlinua un pouco
a paile, nas indulilaveInenle esl do Iado de Andie.
Lnlielanlo, Andie, de nos nas aIgileiias do casaco, diz con ai
de lioa:
~ } Ihe chanas Iedio` } o lialas poi lu`
~ Iensa o que quiseies, Andie, nas piolo-le que dianle de
Lucelle...
~ Ls Iivie de iies piocuiai os leus... os leus anigos nos sulilios,
nas piolo-le de os ieceleies na ninha casa, solieludo dianle de
Lucelle.
Lva voIla a conlei Iedio, que se piepaiava paia saIlai, conlinua
con douia:
~ Ls alsoIulanenle ignliI, Andie. Iedio consegue sepaiai-se de
Lva e avana caInanenle solie Andie, que, apesai dos seus aies de
fanfaiio, iecua uns passos, aIcana-o e agaiia-o peIa landa do casaco
cono se fosse lalei-Ihe.
Lucelle d un giilo e agaiia-se ao liao do cunhado:
~ Andie!
Lsle Iileila-se lalendo na no de Iedio, que conlinua poslado
dianle deIe. Andie consegue afiveIai un soiiiso linuIo no ioslo
conliado.
~ No nosso neio, senhoi, no nos lalenos con un quaIquei...
~ Diga anles que len nedo iepIica Iedio.
Con un novinenlo ipido loina a agaii-Io peIa landa e
sacode-o con vioIncia. De novo Lva se inleipe enlie os dois:
~ Iedio, poi favoi...
Iedio, ieconsideiando, Iaiga Andie que iecua, senpie con
Lucelle agaiiada a eIe.
Lnlo, Lva eslende a no en diieco a iin e puxa-a.
~ Ven, Lucelle...
Mas Lucelle encosla-se con nais foia a Andie e iecua, giilando:
~ No ne loques...

65
Lva pia de iepenle, o liao cai-Ihe sen foia.
~ Lsl len...
Depois, con a face igida, voIla-se paia Iedio:
~ Queiia que eu pailisse consigo` 'diz eIa. Iois len, Ieve-ne,
nada nais lenho a fazei aqui.
Con un geslo ipido, agaiia o casaco, a caileiia e voIla paia
Iedio a quen d o liao, oIhando peIa Ilina vez Lucelle, que se
esconde poi delis de Andie. Lsle, con un ai piolecloi, passa o liao
poi cina das coslas da iapaiiga e diz con un ai iinico e liiunfanle:
~ onilo exenpIo paia lua iin. Lva puxa poi Iedio, e saen...

A CASA DOS CHARLILR

A una vinlena de nelios da casa, ao pe de una ivoie, IauIo
funa un cigaiio, vigiando a enliada da casa. Ten a licicIela junlo deIe,
encoslada a ivoie.
Sulilanenle, IauIo endiieila-se e oIha, depois conloina a ivoie
poi delis da quaI se ocuIla.
Lva e Iedio acalan de saii de casa e afaslan-se iapidanenle...
Ioi nonenlos IauIo segue-os con o oIhai, depois, sen piessas,
agaiia na licicIela peIa no e pe-se a seguii o pai.
Ao Iado de Iedio, Lva caninha iesoIulanenle nas con un ai
liisle. D o liao a Iedio sen o oIhai.
Iedio olseiva-a en siIncio e v-Ihe Igiinas nos oIhos. Agaiia-
Ihe a no, apeila-a e diz con douia:
~ Lva, no esleja liisle...
Lslas sinpIes paIavias fazen liolai as Igiinas de Lva. Iia de
andai e choia con o ioslo nas nos. Iedio apeila-a conlia si.
~ Lva!...
LIa len una lieve ciise de Igiinas, encoslada ao onlio deIe, e
Iedio nuilo conovido acaiicia-Ihe os caleIos.
~ Lsl a pensai na sua iin` ~ peigunla. L cono eIa no
iesponde, insisle:
~ Quei voIlai alis e ii lei con eIa`

66
LIa diz que no con a calea. Iedio decide-se a pi-Ihe o
piolIena:
~ Ten a ceileza que no Ianenla nada`
LIa Ievanla a calea e oIha-o con os oIhos cheios de Igiinas.
Lsfoia-se poi soiiii e diz con leinuia:
~ Cono podeiia eu Ianenlai-ne, Iedio` Islo e apenas o coneo
enlie ns...
Agaiia-Ihe o liao e aiiasla-o. Reconean de novo a caninhai.
Lva apia-se en Iedio que oIha fixanenle paia a fienle. De iepenle, eIe
peigunla con voz duia:
~ Coslou desle honen`
~ Nunca, Iedio.
~ Mas apesai de ludo casou con eIe.
~ Adniiava-o...
~ A eIe`
~ Lia nais nova que a ninha iin expIica eIa con sinpIicidade.
Iedio acaIna-se un pouco, nas aciescenla con un ai
pieocupado: ~ Lva, vai sei duio...
~ O qu`
~ Ns os dois, vai sei duio.
LIa oliiga-o a paiai e desla vez e eIa quen Ihe agaiia no liao.
~ No, Iedio diz-Ihe. No, se ns liveinos confiana, cono
danles.
LIe voIla a calea, nas Lva oliiga-o a fil-Ia.
~ Danles, eia danles iepIica eIe.
~ Iedio! Iedio! L pieciso confiana.
LIa soiii e, nudando de lon, aciescenla:
~ L pieciso ieconeai desde o incio... Venha conigo...
Iassivo, eIe deixa-se aiiaslai...

O IARQUL

Iedio e Lva, de nos dadas, seguen agoia a nesna Iea onde se
linhan enconliado ao pe do cego.

67
Ouven o son da fIaula que se apioxina, nas una canliIena
sulslilui a cano que o nendigo locava da piineiia vez.
Lva apaienla una ceila aIegiia, que eIa foia un pouco paia
encoiajai o conpanheiio.
~ Lsl a ouvii` peigunla-Ihe eIa.
~ L o cego iesponde Iedio.
~ Iolie honen... Invejnos-Ihe a peIe... ~ LIa ii, nas Iedio diz
con pena:
~ No e a nesna cano...
Na cuiva do caninho, enconlian-se con o cego. Lva liia una
nola da caileiia e incIina-se paia o nsico:
~ DescuIpe ~ pede-Ihe ~, inpoila-se de locai paia ns Iecha
os leus Iindos oIhos.
O cego paiou de locai, e Lva passa-Ihe fuilivanenle a nola paia a
no. O veIho apaIpa a nola e agiadece.
~ Islo dai-Ihe- feIicidade.
Depois, conea a locai a cano pedida. Lva soiii a Iedio e d-Ihe
o liao.
~ Agoia diz-Ihe ludo e iguaI. Lenlanenle conlinuan o passeio.
Iedio, acanhado, soiii poi sua vez e veiifica:
~ Conlinua a locai desafinado. Conlinua a fazei soI.
~ L I eslo de novo aqueIes dois aciescenla Iedio.
Dianle deIes iepele-se a cenazinha a quaI linhan j assislido.
O caiio acala de paiai junlo ao passeio, a nuIhei eIeganle desce
con o seu caniche. O opeiiio ciuza-se con eIa, Ievando as coslas un
cano de fundio.
Cono da piineiia vez, no pieslan a nais Ieve aleno un ao
oulio e cada un se afasla na diieco oposla.
Depois de se lei ciuzado con Iedio e a conpanheiia, o opeiiio
voIla-se e oIha paia Lva. LIa iepaia no oIhai e Iedio aciescenla:
~ Toinaian a no se vei. Lxaclanenle a nesna coisa.
Lva ieclifica soiiindo:
~ Lxceplo que, desla vez, eIe oIhou paia nin...

68
Lspanlado, Iedio voIla-se. No nesno inslanle, enveigonhado de
lei sido suipieendido, o opeiiio conlinua o seu caninho... Iedio,
diveilido, soiii poi sua vez.
~ L veidade! L desla vez eu lenho o seu liao no neu veidadeiio
liao.
A nedida que Iedio e Lva avanan na Iea, o son da fIaula vai-
se afaslando paia dai Iugai a nsica de dana da Ieilaiia.
Do nais aIguns passos e paian en fienle da Ieilaiia cujo ceniio
e peisonagens no nudaian.
A nesna anazona excnliica piende o cavaIo a laiieiia e diiige-
se paia un giupo de snoles que Lva conhece.
~ Vanos senlai-nos diz Iedio.
Lva hesila un nonenlo con os oIhos poslos naqueIas pessoas
que eIa conhece. Iedio iepaia na hesilao e peigunla:
~ O que e que len`
Mas Lva, que j se doninou, iesponde:
~ Nada.
L, paia fazei esquecei esla hesilao, agaiia Iedio peIa no e
condu-Io poi enlie as nesas.
Anles que eIes lenhan chegado ao pe dos snoles, a anazona
excnliica aIcana os seus anigos e ouve-se, cono da piineiia vez, un
dos cavaIeiios convid-Ia:
~ Senle-se, queiida aniga.
Lnlielanlo a senhoia decIaia nun lon afeclado:
~ Lsla nanh, o losque eslava un encanlo!
Quando Lva e Iedio passan dianle do giupo senlado, un dos
cavaIeiios esloa o geslo de se Ievanlai paia cunpiinenlai Lva. Mas esla
passa iapidanenle Ianando un lieve on dia e fazendo vei peIa sua
alilude o desejo de no paiai.
~ on dia, Lva iesponde a anazona.
Ao passai, Iedio cunpiinenla con un geslo naquinaI,
incIinando Iigeiianenle a calea. O giupo segue-os con un oIhai
alnilo.
~ Quen e`
~ L Lva ChaiIiei, pois.

69
~ Lva ChaiIiei` Mas o que e que eIa anda a fazei con esle lipo`
~ Lia o que eu goslava de salei iepIica a anazona.
Iedio e Lva apioxinaian-se da nesa que linhan ocupado
anleiioinenle, nas esla esl ocupada peIo pai de nanoiados.
Ao chegai junlo deIes, Lva pia uns nonenlos, depois incIina a
calea con un soiiiso, cono se espeiasse que os jovens os
ieconhecessen. Iedio faz un geslo seneIhanle paia expiinii a sua
sinpalia.
Mas o pai oIha-os sen conpieendei e no Ihes ieliilui o
cunpiinenlo...
Sen insislii Lva e Iedio voIlan paia lis e vo senlai-se a una
nesa pixina, voIlada paia os nanoiados.
De I, olseivan-nos con una insislncia soiiidenle.
Os jovens, inleiionpidos no seu coIquio senlinenlaI, eslo
pouco a vonlade, e lenlan ielonai o fio da conveisa. Lnlielanlo, a ciiada
apioxina-se, e peigunla:
~ O que lona, ninha senhoia`
~ Un ch.
~ L paia o senhoi` Iedio hesila, aliapaIha-se:
~ Lu... a nesna coisa...
~ China ou CeiIo` peigunla a ciiada, diiigindo-se senpie a
Iedio.
LIe fixa-a con un ai confuso.
~ Cono diz`
Lva inleiven iapidanenle e enconenda:
~ CeiIo paia os dois.
Iedio oIha a ciiada que se afasla, e soiii encoIhendo os onlios
cono se se lialasse de quaIquei coisa eslianha.
Lva e Iedio voIlan agoia a sua aleno paia os nanoiados. Lsles
conlenpIan-se, oIhos nos oIhos, enlevecidos.
O iapaz lona a no da iapaiiga, leija-a con devoo, conlenpIa-
a cono se se lialasse duna jia puia. Suspiian.
Iedio e Lva soiiien, con una ponlinha de supeiioiidade. No
enlanlo, eIa eslende a no aleila paia eIe.
~ Apioxine a sua.

7O
Iedio d-Iha genliInenle. Con una cuiiosidade conovida, Lva
agaiia na no deIe, e olseiva-a.
~ Coslo das suas nos.
Iedio encoIhe Iigeiianenle os onlios. Lva passa Ienlanenle a
ponla do dedo solie una cicaliiz.
~ O que e islo`
~ Un acidenle quando eu linha caloize anos.
~ O que e que fazia`
~ Lia apiendiz. L voc`
~ Aos 14 anos` Andava no Liceu... iuscanenle Iedio ieliia a
no, adveilindo:
~ Os seus anigos eslo a oIhai paia ns. L evidenle que o
pequeno giupo de snoles se diveile con o conpoilanenlo de Lva e
Iedio. Un dos cavaIheiios e una das senhoias que os aconpanhan do-
se as nos con un ai enanoiado enquanlo os oulios desalan a iii. Lva
oIha-os con seveiidade e diz, desconlenle:
~ No so neus anigos.
Iaia acenluai a sua iepiovao loina a seguiai a no de Iedio.
Lsle soiii e, con genliIeza, leija-Ihe anoiosanenle os dedos. Lnlielanlo,
quando ia iepelii o geslo, senle-se olseivado peIo pai de nanoiados.
Iia, pouco a vonlade e fuiioso.
Lva viu ao nesno lenpo que eIe o oIhai dos jovens e ieliia a
no.
Iedio adniia-se, nas, con un aceno de calea, eIa indica os
nanoiados que lanlen pouco a vonlade nudan de Iugai e vo senlai-
se a una nesa onde s os poden vei de coslas. Lva conenla:
~ Iensava-os nais sinplicos...
~ Ns eianos nenos difceis... iesponde Iedio.
~ Agoia enlaiano-Ios.
~ No seio anles os seus anigos quen a inconoda`
~ O que quei dizei`
~ Isso nesno... LIes no deven eslai acoslunados a v-Ia con
un honen cono eu.
~ No ne iaIo con o que possan pensai.

71
~ Ten a ceileza de no senlii un locadinho de veigonha de
nin` insisle eIe.
~ Iedio! Voc e que deveiia lei veigonha!
Iedio len un encoIhei de onlios iesignado. LIa oIha-o con ai
de censuia, depois olseiva os snoles e diz-Ihe liuscanenle Ievanlando-
se:
~ Venha danai.
~ A esla hoia` iepIica Iedio sen se nexei da cadeiia. Mas
ninguen esl a danai.
~ Venha, queio danai.
~ Mas poiqu` peigunla Iedio, Ievanlando-se conliaiiado.
~ Ioique lenho oiguIho en si.
LIa condu-Io e passan ao Iado da nesa ocupada peIos snoles. Lva
desafia-os con o oIhai, enquanlo Iedio se noslia enlaiaado.
Os oulios olseivan-nos ale chegaien a pisla onde conean a
danai.
De iepenle, un dos honens, paia fazei iii os oulios, Ievanla a
goIa do casaco e inila una jasa oidiniia. Os iisos espaIhan-se
insuIluosos.
Un oulio cavaIheiio Ievanla-se e afasla-se en diieco da
oiqueslia.
Lva e Iedio conlinuan a danai.
~ Lenlia-se` diz-Ihe eIa Lu leiia dado a ninha aIna paia voIlai
a leiia e danai consigo...
~ L eu leiia dado a ninha iesponde eIe paia locai na sua cinluia
e senlii o seu hIilo...
Tiocaian un ipido e Iigeiio leijo na loca. Lva encosla a caia a
de Iedio e nuinuia:
~ Apeile-ne con foia, Iedio, apeile-ne con foia paia que eu
sinla os seus liaos.
~ Tenho nedo de a nagoai...
Danan ainda un inslanle, nuilo Ionge de ludo.
iuscanenle, poien, a nsica nuda paia una vaIsa-nuselle
laslanle oidiniia. LIes paian e oIhan na diieco dos snoles. O
cavaIheiio, vindo da oiqueslia, junla-se aos anigos no neio de iisos naI
iepiinidos.

72
Iedio afasla-se de Lva, seguido peIo oIhai inquielo da
conpanheiia. Lenlanenle Iedio chega ale a nesa dos snoles. Diiigindo-
se ao cavaIheiio que linha nudado o disco, incIina-se paia eIe e peigunla:
~ No podeiia lei peigunlado a opinio dos que danavan anles
de nudai os discos`
O oulio afecla un ai de suipiesa.
~ No gosla das vaIsas-nuselle`
~ L voc iesponde Iedio no gosla de un pai de lofeladas`
Mas o cavaIheiio lenla ignoiai a sua piesena e diiige-se a una
das nuIheies que o ceican:
~ D-ne a honia desla dana peigunla con iionia.
Lnlo Iedio agaiia-o peIas landas do casaco:
~ Responda, eslou a faIai consigo...
~ Mas eu no eslou, senhoi, eu no eslou iespondeu o honen.
Lva apioxinou-se con iapidez e inleipe-se enlie os dois
honens.
~ Iedio, peo-Ihe...
Iedio afasla-a con a no dizendo:
~ Deixe eslai...
Mas una oulia no ven coIocai-se no seu onlio. VoIla-se
liuscanenle Iaigando o seu adveisiio e enconlia dianle de si un
eIeganle niIiciano que o inleiioga con duieza:
~ Ouve I, lu! Onde juIgas que esls` No podes deixai
lianqiIos esles senhoies`
Iedio lale na no que o niIiciano len en cina do seu onlio.
~ Tenho hoiioi que ne loquen. L piincipaInenle lu.
O niIiciano giila foia de si:
~ Tens vonlade de ii paia a gieIha` Levanla o punho, nas, no
nonenlo en que vai lalei, Lva inleipe-se enlie os dois honens
giilando:
~ Iaie!
L, apioveilando da hesilao do niIiciano, conlinua con
seveiidade:
~ No sale que o Regenle piole quaIquei piovocao dos
nenlios da niIcia`

73
O niIiciano fica un pouco desconceilado.
Lva apioveila paia ievislai a caileiia, liia de I un cailo que
eslende ao niIiciano.
~ ChaiIiei, islo no Ihe diz nada` Andie ChaiIiei, secieliio da
MiIcia` L neu naiido.
Iedio oIha Lva con una especie de pavoi. O niIiciano,
peliificado, laIlucia:
~ Minha senhoia... as ninhas descuIpas...
~ No Ihe peo lanlo iesponde Lva despedindo-o con un geslo
auloiiliio. L agoia, desapaiea se no quei aiianjai saiiIhos.
O niIiciano cunpiinenla, incIina-se e afasla-se a passos Iaigos.
Ao nesno lenpo que eIe, Iedio voIla-se liuscanenle e afasla-se no
senlido oposlo.
LIa chana-o:
~ Iedio!
Iedio conlinua a andai sen voIlai a calea. Depois de un
nonenlo de hesilao, Lva viia-se paia o giupo de snoles e diz con
vioIncia:
~ Iolies inlecis! Lslo conlenles con o que fizeian` Iois len,
vou dai-Ihes salisfao: poden ii iepelii poi loda a paile que deixei o
neu naiido, que lenho un ananle, e que e un opeiiio.
Depois, deixando os snoles peliificados, Iana-se no encaIo de
Iedio. Sai piecipiladanenle do eslaleIecinenlo, oiienla-se un segundo e
pe-se a coiiei ao Iongo da Iea.
Ln lieve aIcana Iedio, que conlinua a sua naicha
neivosanenle. LIa pe-se a andai ao Iado deIe. Ioi un nonenlo
caninhan Iado a Iado. Iedio no oIha paia eIa.
Ioi fin, eIa peigunla:
~ Iedio`...
~ Secieliio da MiIcia! ~ iespondeu Iedio.
~ No lenho cuIpa.
~ Muilo nenos eu.
Depois, cheio de anaiguia, aciescenla:
~ A nuIhei a quen eu eslava deslinado! ~ LIe afiouxa o passo,
nas senpie sen oIhai Lva que conlinua:

74
~ Disse-Ihes que pailia consigo. Lslanos Iigados, Iedio.
Iia de iepenle, oIha-a peIa piineiia vez e diz:
~ Ligados` O que e que ns lenos en conun`
LIa pe-Ihe a no no liao e iesponde con douia:
~ Tenos o nosso anoi.
Iedio encoIhe os onlios con liisleza.
~ L un anoi inpossveI.
D lis passos na diieco dun lanco pixino, depois voIla-se.
~ Sale en que e que eu lialaIho desde h anos`... Na Iula conlia
si.
Senla-se, nas Lva ainda no enlendeu:
~ Conlia nin`
Lnquanlo eIa se senla junlo deIe e o oIha con giavidade, nas sen
suipiesa, eIe expIica:
~ Conlia o Regenle e a MiIcia. Conlia o seu naiido e conlia os
seus anigos. L a eIes que esl Iigada, no a nin.
Depois aliia:
~ Conhece a Liga`
~ A Liga paia a Iileidade` ~ peigunla eIa oIhando Iedio con
un ceilo ieceio, cono se fosse descoliii un honen novo paia eIa, nas
que no a assusla.
~ Iui eu que a fundei. ~ Lva voIla a calea e diz:
~ Lu deleslo a vioIncia...
~ A nossa, nas no deIe.
~ Nunca ne ocupei desses assunlos afiina eIa.
~ L piecisanenle o que nos sepaia. Ioi causa dos seus anigos e
que eu eslou noilo. L se no livesse lido a soile de voIlai a Teiia,
ananh eIes leiian nassaciado os neus.
Agaiiando-Ihe a no, eIa ieclifica con douia:
~ Ioi poique ne enconliou que voIlou a Teiia.
Iouco a pouco, o lon de Iedio loina-se nais liando:
~ L veidade, Lva. L veidade... nas odeio os que a iodeian.
~ No os escoIhi.

75
~ LIes naicaian-na.
~ Tenha confiana en nin, Iedio. No lenos lenpo de duvidai
un do oulio...
Nesle nonenlo una foIha cai enlie eIes, quase en cina das suas
caias. Lva d un giilinho e faz un geslo paia a afaslai. Iedio soiii-Ihe.
~ L una foIha.
~ L eslpido... Lu pensei...
~ O qu`
Ln voz laixa, un pouco linuIa eIa confessa.
~ }uIguei que eian eIes...
Iedio oIha-a adniiado, e depois conpieende. L veidade... Deven
eslai aqui. O veIho con o seu chapeu de lis licos e os oulios. A assislii
ao especlcuIo, cono en casa do Regenle. Diveilen-se a nossa cusla.
Lnquanlo eIe faIa oIhando naquinaInenle a voIla, Lva apanhou a
foIha e conlenpIa-a:
~ Nen lodos... H peIo nenos un que len espeiana en ns,
aqueIe que nos pediu paia cuidainos da fiIha.
~ Ah! sin... fez Iedio con un geslo de indifeiena.
~ Iionelenos-Ihe, Iedio. Venha diz-Ihe Ievanlando-se.
Iedio no se nexe.
Lva eslende-Ihe a no soiiindo coiajosanenle.
~ Ajude-ne Iedio. Ao nenos, no leienos iegiessado en vo.
LIe Ievanla-se, soiii-Ihe, depois, con un ipido inpuIso, aliaa-a
e olseiva: No foi peIos oulios que vienos... Lva Ievanla a foIha enlie as
suas caias.
~ Conecenos peIo nais fciI aconseIha con leinuia.
Saen, de liao dado, nuilo junlos.

UMA RUA DL AIRRO

Una iua niseiveI cheia de casas con fachadas paidacenlas.
Iedio e Lva aliavessan a iua sol o oIhai de aIguns polies noiadoies e
de nidos pioIhosos.

76
Lva oIha en voIla con un secielo naI-eslai. Con un geslo
neivoso loca no casaco de peIes. Nola-se que senle veigonha.
A iua esl juncada de deliilos e de Ialas de conseivas vazias, e,
aqui e aIen, h poas de gua felida. Una veIha, andiajosanenle veslida,
enche dois cnlaios na fonle. Depois, caiiega-os devagai, cuivada sol o
peso deIes:
Ciianas sujas e esfaiiapadas liincan na vaIela.
Lva encosla-se un pouco nais a Iedio.
Ioi fin, ao apioxinaien-se dun giupo de nuIheies nuilo
polienenle veslidas que fazen licha en fienle de una neiceaiia
sidida, Iedio consuIla os nneios das poilas e paia.
~ L aIi diz eIe.
A casa e ainda nais niseiveI que as oulias. A licha dos polies
pioIonga-se peIo passeio eslieilo e laiia a enliada da casa. Lva e aIvo de
lodos os oIhaies. Lsl cada vez nenos a vonlade. Iedio, deIicadanenle,
alie passagen:
~ Con Iicena, ninhas senhoias... Depois faz passai Lva a fienle
e anlos enlian en casa.

A LSCADA DA CASA DA RUA STANISLAS

Iedio e Lva solen una escada cheia de p con degiaus
desiguais. Ladeian-nos paiedes sujas.
Solen assin dois andaies.
Lva ieuniu loda a sua coiagen, enquanlo Iedio Ihe espieila as
ieaces. Ciuzan-se con un veIhole, de ioslo cavado peIas piivaes e
peIa doena, que desce lossindo, degiau a degiau.
Lva afasla-se paia o deixai passai.
Iedio apioxina-se deIa e d-Ihe o liao paia a ajudai a sulii os
degiaus.
Lva soiii-Ihe coiajosanenle.
A nedida que solen, aunenlan os sons duna IengaIenga que a
idio enile. Chegan assin ao leiceiio andai. L aliaves duna das poilas
desle palanai que se ouve o son da leIefonia.
Una nida esl senlada no Ilino degiau, encoslada ao
coiiino. L nagia e esl andiajosanenle veslida.

77
AIguies un cano de esgolo fuiado veile guas naI cheiiosas que
escoiien peIos degiaus. Mas a nida no se inconoda. Apenas se
encosla un pouco nais ao coiiino.
~ Deve sei a nida aIvilia Iedio.
Con o coiao condodo, Lva incIina-se paia a ciiana, que a oIha
fixanenle, e peigunla-Ihe con douia:
~ Cono le chanas`
~ Maiia.
~ Maiia qu`
~ Maiia Ausliuc.
Ao ouvii esle none, Iedio e Lva liocan un ipido oIhai,
enquanlo eIe se incIina poi sua vez paia a nida e Ihe peigunla:
~ A lua ne esl`
A nida Iana una oIhadeIa paia lis, na diieco de una das
poilas.
Iedio encaninha-se paia essa poila, nas a ciiana que o segue
con os oIhos, adveile:
~ No pode enliai. LIa esl con o lio }oige.
Iedio, que se apieslava paia lalei, pia, oIha paia Lva que
acaiicia os caleIos da nida, e poi fin decide-se a lalei a poila
devagaiinho.
Mas cono, do Iado de denlio, nada se nexe e a leIefonia conlinua
con a aIgazaiia, eIe lale con nais foia.
Lva, que conlinua a acaiiciai a nida, peigunla-Ihe:
~ O que esls a fazei aqui`
A ciiana no iesponde, ocupada a vei Iedio que conlinua a lalei
a poila.
Ioi fin, ouve-se una voz de honen vinda do inleiioi:
~ Quen e`
~ Alia I, poi Deus!
~ } vai, j vai iesponde a voz... No se eneive.
A leIefonia caIa-se liuscanenle. Aliaves do lalique Iedio ouve
iangei una cana.
A nida Ievanlou-se e Lva agaiia-Ihe a no con douia.

78
O QUARTO DA RUA STANISLAS

Ioi fin, a poila alie-se. Apaiece un honen en nangas de
canisa afiveIando ainda o cinlo das caIas.
OIhando Iedio, con o solioIho caiiegado, peigunla aneaadoi:
~ Mas que ven a sei islo, vocs diveilen-se a aiionlai poilas`
Sen iespondei, Iedio enlia no quailo seguido poi Lva que
conlinua con a nida peIa no.
O honen, suipieendido nas suljugado, deixa-os passai. Iedio e
Lva enlian nun quailo que liesanda a niseiia.
Apoiada conlia una das paiedes, una cana de feiio, desfeila.
Aos pes dessa cana, un pequeno Ieilo de ciiana.
A un canlo, un fogo a gs e una pia. Solie a nesa, h pialos e
copos sujos, e una gaiiafa de vinho neio vazia.
A nuIhei do noilo, senlada na cana, acala de aloloai un
ioupo selenlo de lecido Ieve.
Moslia-se sinuIlaneanenle pouco a vonlade e aiioganle.
Iedio peigunla-Ihe:
~ L a senhoia Asliuc`
~ Sin, sou eu.
~ L a sua fiIha peigunla poi sua vez Lva indicando a ciiana.
Lnlielanlo, o honen, depois de lei ido fechai a poila, ven pi-se
no neio do quailo ao Iado da nuIhei. L eIe quen iesponde:
~ Tn aIguna coisa con isso`
~ Iode sei que lenha iesponde Iedio secanenle. Depois,
diiigindo-se de novo a nuIhei, loina a peigunlai:
~ Queienos salei se e a sua fiIha`
~ Sin, e depois`
~ O que esl eIa a fazei na escada` peigunla Lva.
~ Oia vejan I... Lu lanlen Ihe peigunlo quen Ihe pagou as
suas peIes. Quando se len s una diviso e pieciso pi as ciianas de
vez en quando I foia...
~ Tanlo neIhoi ~ iesponde Lva ~, se eIa a inconoda ns vinos
lusc-Ia. Sonos anigos do pai.

79
A ciiana, ao ouvii eslas paIavias, Ievanla paia Lva o ioslo
inleiessado.
~ uscai o qu` peigunla a nuIhei afIila.
~ A nida confiina Lva.
O honen d un passo con o liao eslendido en diieco a
poila.
~ Vocs vo nas e iaspai-se agoia nesno. Mas Iedio voIla-se de
iepenle paia o honen e pievine-o:
~ V I se es len educado, honenzinho. Vanos enloia, sin,
nas con a nida.
~ Con a nida` loina a iepelii a nuIhei. Tiazen papeis`
Lva ievisla a caileiia. D un passo ale a nesa e coIoca a un
nao de nolas.
~ Tenos esles ~ diz ~, achan que chegan`
O honen e a nuIhei fican poi un inslanle nudos de suipiesa,
hipnolizados peIo nao de nolas, piincipaInenle a nuIhei. Ale nesno a
nida se incIina paia a nesa.
O honen e quen ieage piineiio. Con un geslo liulaI, oidena a
ciiana:
~ Tu, ven c.
A pequena len un eslieneo e coiie a iefugiai-se junlo das
peinas de Iedio, que a lona nos liaos.
Nesle neio lenpo a nuIhei apanha o dinheiio dizendo:
~ Deixa I, }oige. Lslas coisas so con a poIcia.
~ L isso diz Iedio con iionia. Vo lei con os chuis.
Depois aciescenla, a piopsilo do honen, que esl a nelei o
dinheiio no loIso.
~ No o peicas. Isso seivii-le- de aigunenlo quando foies
apiesenlai a queixa.
Nesse nonenlo, faz un sinaI a Lva, e saen Ievando con eIes a
ciiana.



8O
UMA CASA DOS ARRLDORLS

Iedio e Lva voIlan-se anles de saien peIa poila dun jaidin dos
aiiedoies e, soiiindo con un ai enleinecido, acenan con a no en sinaI
de adeus.
Lva diz una Ilina vez:
~ Ale lieve, Maiia...
L en laixo, ao fundo dun jaidin len aiianjado, na escadaiia da
casa, una senhoia goida d a no a pequena Maiia que acala de lonai
lanho.
A nida esl envoIvida nuna giande loaIha de feIpa. Ten os
caleIos Iavados e piesos poi una fila.
Deixa a no da senhoia paia fazei aIegienenle un giande aceno
de adeus.
~ Ale lieve.
Con o geslo, a loaIha cai e a ciiana fica nua.
A senhoia, iindo, apanha a loaIha e colie os onlios da ciiana
nun geslo afecluoso.
Lva e Iedio enlieoIhan-se.
~ IeIo nenos nislo fonos len sucedidos diz Lva. RefIele uns
segundos e aciescenla:
~ Iedio, se ludo coiiei len, havenos de ficai con eIa.
~ Tudo coiiei len asseveia Iedio. D-Ihe o liao paia a Ievai
paia un lxi que esl paiado en fienle da poila. O noloiisla pe o
noloi a lialaIhai quando os v apioxinaien-se.
Lnlielanlo, Lva ielen poi nonenlos o conpanheiio e, diiigindo-
se ao vcuo que os ceica, diz:
~ Se esl a, pode ficai conlenle, a sua nida esl len enliegue.
Lnlo iepaian no oIhai de espanlo e de inquielao nesno, que
Ihes Iana o noloiisla liocan enlie eIes un oIhai diveilido e solen paia
o lxi.
O noloiisla enliaia e o caiio aiianca...


81
UMA RUA L A CASA DL ILDRO

O lxi pia en fienle da casa onde vive Iedio, nuna iua popuIai,
nas Iinpa.
Lva e Iedio descen. Lnquanlo eIe paga, eIa exanina a casa.
Depois de lei ieguIaiizado as conlas con o noloiisla, Iedio
suipieende Lva nesla inspeco.
LIe escIaiece:
~ L no leiceiio andai. A segunda janeIa a pailii da esqueida. Lva
voIla-se paia Iedio enquanlo eIe Ihe eslende linidanenle a chave.
~ Aqui len a chave. LIa oIha-o, suipieendida.
~ No ven` Conliafeilo, eIe expIica:
~ Lva, eu lenho que ii vei os neus anigos. Quando eslava... do
Iado de I, soule ceilas coisas. Ionos liados... Tenho de os ii avisai.
~ Inedialanenle`
~ Ananh seiia denasiado laide.
~ Cono quisei.
~ Tenho nesno de ii, Lva...
Iica caIado poi inslanles e depois aciescenla con un soiiiso
pouco a vonlade:
~ ...AIen disso, piefiio que sula sozinha.
~ Ioiqu`
~ L nenos lonila que a sua casa, sale... Lva soiii e,
esponlaneanenle, ven paia eIe, aliaa-o e peigunla con aIegiia:
~ No leiceiio`
~ A poila a esqueida escIaiece eIe j lianqiIo.
LIa diiige-se paia a casa e voIla-se ao ciuzai os unliais. Iedio
esl paiado e oIha-a, e pede-Ihe linidanenle:
~ Quando I chegai, diga-ne adeus da janeIa...
Diveilida, eIa faz un pequeno sinaI afiinalivo con os oIhos e
enlia na casa...


82
O QUARTO DL ILDRO

Lva enlia no quailo, fecha a poila e oIha a sua voIla. L un quailo
nodeslo nas Iinpo, peifeilanenle en oiden e ieIalivanenle
confoilveI.
Ioi lis de un ieposleiio h una pequena casa de lanho, junlo
da quaI fica una poila que d paia una cozinha ninscuIa.
Lva esl un pouco peiluilada poi vei o slio onde vai vivei, nas
depiessa se ieconpe. Vai ale a janeIa e alie as poiladas...

A RUA L A CASA DL ILDRO

Do oulio Iado da iua, en fienle da sua casa, Iedio passeia paia
lis e paia dianle con neivosisno.
Lva apaiece a janeIa e giila-Ihe con aIegiia:
~ Lsl ludo nuilo len, Iedio. LIe soiii, un pouco aIiviado:
~ L veidade`
~ Muilo len afiina eIa. Lnlo eIe faz-Ihe un aceno con a no e
giila:
~ Ale Iogo.
L afasla-se iapidanenle.

O QUARTO DL ILDRO

Ioi nonenlos, Lva segue con os oIhos Iedio, que se afasla.
Depois voIla-se paia denlio.
A sua aIegiia desapaiece.
D aIguns passos, e poisa a caileiia con un ai faligado.
A sua aleno e de iepenle aliada poi una fologiafia
enoIduiada len en evidncia solie una cnoda: e o ielialo de una
nuIhei idosa, nuilo sinpIes, de caleIos liancos, e a ne de Iedio.
Ao Iado da noIduia esl una pequena jaiia con fIoies h nuilo
lenpo nuichas.

83
Lva apioxina-se do ielialo e conlenpIa-o Ionganenle con
enoo. Tiia as fIoies nuichas da jaiia, depois ganha coiagen e afasla-
se, despindo o casaco de peIes.

A RUA DOS CONSIIRADORLS

Iedio chega junlo da poila da casa onde ln Iugai as ieunies.
Lnlia depois de lei inspeccionado iapidanenle as pioxinidades.

A LSCADA DOS CONSIIRADORLS

Iedio sole iapidanenle a escada. Chegado dianle da poila do
quailo, lale segundo o cdigo especiaI e espeia.
L cono I denlio ninguen se nexe, lale oulia vez giilando
aliaves da poila. L Dunaine...

O QUARTO DOS CONSIIRADORLS

A poila alie-se. O honen que ven aliii e o nesno opeiiio que
na esliada, aquando da iessuiieio de Iedio, aconseIhou IauIo a
segui-Io. OIha-o fuilivanenle e afasla-se paia deixai passai o iecen-
chegado. Iedio enlia, ofeganle, aliiando apiessado:
~ oa noile.
Depois aliavessa o quailo e apioxina-se dos seus canaiadas.
Lslo senlados a voIla da nesa: IouIain, Dixonne, LangIois e RenaudeI.
Lncoslado a chanine, poi delis deIes, esl IauIo de pe.
O opeiiio, depois de lei fechado a poila, segue Iedio
Ienlanenle.
Tn lodos un ai liislonho e pieocupado, nas Iedio no se
apeicele Iogo dos seus oIhaies duios e desconfiados.
~ oa noile, iapazes diz con una voz agilada. H novidades...
Ananh ninguen faz nada. No havei ievoIla.
Os oulios iecelen esla nolcia sen quaIquei ieaco.
Apenas Dixonne diz:
~ Ah`...

84
IouIain laixa a calea e lele aos goIos pequenos o seu copo de
vinho. IauIo deixa a chanine e diiige-se paia a janeIa, sen oIhai paia
Iedio.
Iedio fica aliapaIhado.
Ten peIa piineiia vez a noo de que os seus conpanheiios o
oIhan de una naneiia anoinaI, e conenla:
~ Vocs eslo con unas lionlas! Tenla soiiii, nas apenas v
dianle de si ioslos fechados, lensos e o soiiiso apaga-se-Ihe. Depois,
enlaiaado, conea a faIai:
~ Lslanos naicados. LIes salen ludo. O Regenle convocou dois
ieginenlos e una liigada da niIcia cono iefoio.
Dixonne iepIica, fiianenle:
~ Inleiessanle. Mas pode salei-se quen le infoinou de ludo
isso`
Iedio senla-se nuna cadeiia e diz:
~ Lu... eu no posso dizei-vos... ~ Ioi sua vez, LangIois lona a
paIavia:
~No leiia sido ChaiIiei, poi acaso` Iedio eslienece:
~ Quen`
~ Lslivesle en casa deIe esla nanh. Iasseasle lodo o dia con a
nuIhei.
~ Oia, deixen-ne diz Iedio. LIa nada len a vei con islo.
RenaudeI aciescenla duianenle:
~ No enlanlo, lenos o diieilo de le peigunlai o que e que andas
lu a cozinhai con a nuIhei de un secieliio da niIcia, na vespeia de un
dia cono o de ananh.
Iedio endiieila-se, e oIha-os un aps oulio.
~ Lva e a ninha nuIhei.
Con un iisinho seco, Dixonne Ievanla-se. Os oulios oIhan paia
Iedio con caias incieduIas. Iiiilado peIo iiso de Dixonne, Iedio Ievanla-
se fuiioso:
~ L nesno aIluia paia liincadeiias, fiancanenle. Lslou a
expIicai-vos que fonos descoleilos. Se ananh nexeinos una paIha
sei un nassacie e a Liga ficai Iiquidada. Ioi que ne vn faIai da
nuIhei de ChaiIiei`
LncoIhe os onlios e enfia as nos nas aIgileiias.

85
Lnquanlo eIe faIava, Dixonne siIenciosanenle d voIla a nesa e
ven oIhai Iedio len de fienle:
~ Ouve, Dunaine, esla nanh cagavas senlenas: e paia ananh.
Vais-le enloia. Un desconhecido d-le un liio. Ioi cono se nen sequei
le livesse aIvejado. on...
Iedio liia as nos dos loIsos e escula, de denles ceiiados, pIido
de cIeia.
~ Levanlas-le ~ conlinua Dixonne. ~ RepeIes IauIo, que quei ii
conligo, e coiies paia casa de ChaiIiei. Agoia, vens-nos con essas
liapaIhadas... Cono queies lu que le aciedilen`
~ Ah! e enlo isso!... excIana Iedio TialaIhei cinco anos con
vocs, fui eu que fundei a Liga...
RenaudeI, Ievanlando-se da nesa, inleiionpe-o con secuia:
~ Lsl len, no nos conles a lua vida desde pequenino.
Ieigunlanos-le apenas o que fazias lu en casa de ChaiIiei`
IouIain Ievanla-se lanlen:
~ L o que fazias no paviIho do paique` LangIois, o nais lnido,
endiieila-se lanlen e nun lon de Ieve censuia diz:
~ Iosle liiai o nido a un lipo da iua de SlanisIas...
~ Aneaasle-o con a poIcia aciescenla Dixonne aliiando-Ihe a
caia nolas de niI. O que quei islo dizei` Lslanos pionlos a ouvii-le.
Iedio oIhou-os un a un. V-se esnagado poi esla onda de
acusaes, e senle-se inpolenle paia os convencei.
~ No posso expIicai-vos. Tudo quanlo vos posso dizei e que
ananh no faan nada.
~ No queies iespondei` insisle Dixonne.
~ No posso, poi anoi de Deus ~ expIode Iedio. L nesno que
eu no quisesse, sou ou no sou o vosso chefe`
S depois de lei consuIlado os conpanheiios con o oIhai e que
Dixonne deixa caii eslas paIavias:
~ Agoia j no es, Dunaine.
Con un soiiiso de despiezo, Iedio lioa:
~ Lsls conlenle poi ne dizei isso, Dixonne. Vais finaInenle
ocupai o neu Iugai...
L Iogo a seguii, lonado de una iaiva slila, pe-se a leiiai:

86
~ Mas, enlo, neus polies idiolas, o que e que vocs pensan`
Lu, eu seiia capaz de enliegai a Liga`
Iuiioso, oIha una a una, as caias en voIla deIe.
~ Dialo, vocs conhecen-ne... Vejanos, IauIo...
IauIo laixa a calea e pe-se a passeai no quailo cono linha feilo
duianle loda a cena.
~ Con que enlo, lodos` piossegue Iedio. Iensen o que
quiseien... Mas iepilo que, se vocs avanan ananh, sei un nassacie
e vocs seio os iesponsveis poi eIe...
Dixonne inleiionpe-o, fiianenle, sen cIeia.
~ Lsl len, Dunaine. No le pieocupes.
Un aps oulio, voIlan as coslas a Iedio, nas RenaudeI
aciescenla ainda:
~ L se liveinos naadas ananh, saleienos onde enconliai-le.
Agoia afaslan-se deIe, e vo agiupai-se peilo da janeIa. Iedio
fica s, no nedo da saIa...
~ Lsl len... Lsloiien paia a ananh, se isso vos diveile. No
seiei eu quen vos Ianenlai.
Diiige-se paia a poila, nas anles de a aIcanai, voIla-se e oIha os
conpanheiios:
~ Oian, iapazes...
Mas os cinco conpanheiios viian-Ihe as coslas. Uns conlenpIan
a iua, oulios o vcuo. Lnlo, fuiioso, sai lalendo con a poila.

O QUARTO DL ILDRO

Lva dispe un iano de fIoies nuna jaiia, quando unas pancadas
na poila a inleiionpeian.
Vai aliii, e Iedio apaiece, con o senlIanle caiiegado. Lva soiii-
Ihe, e Iedio faz un esfoio paia Ihe soiiii lanlen. Depois exanina o
quailo e fianze novanenle o solioIho. Ieicoiie un quailo inleiianenle
nodificado.
Lva no fez nais que dispoi fIoies e coilinas que enfeilan agoia
as janeIas, un novo alal-joui que loina nais lonila a veIha Inpada,
una loaIha nova que colie agoia a nesa. A Iuz esl acesa, ainda que I
foia a noile no lenha cado poi conpIelo.

87
Lva segue o anigo, espiando as suas ieaces. Iedio nuinuia
eslupefaclo:
~ O que e que fez`
Apioxina-se da nesa, loca nuna das iosas que esl na jaiia, e d-
Ihe un pipaiole, neivosanenle. Vai ale a janeIa, apaIpa os coilinados.
O senlIanle loina-se-Ihe nais liisle, e eIe voIla-se e diz:
~ No queio apioveilai-ne do seu dinheiio.
DesiIudida, Lva censuia-o:
~ Mas, Iedio, e lanlen o neu quailo...
~ Lu sei...
Aloiiecido, oIha paia foia, lanloiiIando con os dedos na janeIa.
Lva apioxina-se e peigunla:
~ Viu os seus anigos`
Sen se voIlai, Iedio iesponde con liisleza: '} no lenho anigos.
Coiieian conigo, Lva.
~ Ioiqu`
~ Devanos acluai ananh conlia o Regenle. Lia o giande goIpe.
Ia dizei-Ihes que nos eslavan a piepaiai una ialoeiia, e eia pieciso no
nos nexeinos. Tonaian-ne poi un liaidoi.
Lva escula-o en siIncio.
Iedio aciescenla con un iisinho seco:
~ Viian-ne consigo e conhecen o seu naiido, enlende`
Nesle nonenlo lalen a poila...
Iedio voIla-se liuscanenle. O ioslo loina-se-Ihe giave, cono se
piessenlisse un peiigo.
Depois de una cuila hesilao, vai apagai a Iuz, alie una gavela
da cnoda e liia un ievIvei que agaiia, nelendo a no no loIso.
Depois, diiige-se paia a poila, afasla Lva que se linha
apioxinado, e diz en voz laixa:
~ No fique en fienle da poila.
Logo que Lva se pe de Iado, alie liuscanenle a poila e
ieconhece IauIo.
~ Ah, es lu, que e que lu queies` inleiioga Iedio con duieza.

88
IauIo no iesponde inedialanenle. Lsl sen fIego, e paiece
nuilo excilado.
~ Que vens lu fazei a casa de un espio` inleiioga Iedio,
duianenle.
L cono IauIo conlinua siIencioso, enfuiece-se:
~ Lnlo, decides-le, ou no`
~ Vai-le enloia, Iedio. Ioge. LIes vn a. Queien nalai-le.
~ Aciedilas que os lia`
~ No sei ~ iesponde IauIo ~. Mas vai-le enloia, Iedio. Tens
de fugii.
Iedio fica pensalivo poi nonenlos, depois diz:
~ Adeus, IauIo... L, oliigado, apesai de ludo.
Iecha a poila e voIla paia junlo da cnoda, donde liiaia o
ievoIvei. Lva esl a, encoslada a paiede. Na penunlia do dia que cai,
naI se dislinguen un ao oulio.
~ V-se enloia ~, Lva aconseIha Iedio. ~ Ouviu` No pode
ficai aqui.
LIa pe-se a iii.
~ L voc` Vai-se enloia`
~ No ~ diz eIe, guaidando o ievIvei na cnoda.
~ Meu polie Iedio. Lnlo eu lanlen fico.
~ No deve ficai.
~ Iaia onde quei que eu v`
~ Lucelle` sugeie Iedio.
Lva encoIhe os onlios e apioxina-se Ienlanenle da nesa,
decIaiando:
~ No lenho nedo da noile, Iedio. } sei o que e.
IncIina-se paia a jaiia de fIoies, agaiia una iosa e pe-a nos
caleIos.
~ AIen disso conlinua eIa ~, de quaIquei naneiia vanos
noiiei, no e`
Iedio fica adniiado:
~ Ioiqu`
~ Ioique faIhnos.

89
VoIla-se paia Iedio, e agaiia-Ihe o liao.
~ Vanos I, Iedio, confesse... que no foi poi nin que quis
voIlai a vida. Ioi peIa sua ievoIuo... Agoia que eIa vai faIhai, a noile e-
Ihe indifeienle. Sale que o vn nalai e fica aqui.
~ L voc` No foi poi Lucelle que voIlou a leiia`
Ie a calea no peilo de Iedio, e depois de una pausa, diz:
~ TaIvez...
LIe aliaa-a con foia.
~ Ieidenos, Lva... Nada lenos a fazei seno espeiai.
Depois, oIha paia cina:
~ Repaie.
~ Ln qu`
~ Ln ns.
Lnlo eIa iepaia na dupIa inagen, que o espeIho iefIecle.
~ L a piineiia e Ilina vez que nos venos junlos, a un espeIho...
L, soiiindo a essa inagen, eIe aciescenla:
~ Iodanos lei conseguido...
~ Sin, podanos... Voc eia suficienlenenle aIlo paia que eu
pusesse a ninha calea no seu onlio...
Sulilanenle, ouven-se passos na escada. VoIlan anlos a calea
paia a poila.
~ A eslo diz Iedio sinpIesnenle. Lva e Iedio enlieoIhan-se
inlensanenle...
~ Tone-ne nos seus liaos pede Lva.
LIe aliaa-a. OIhan-se cono se quisessen fixai paia senpie a sua
inagen viva.
~ eije-ne diz Lva.
LIe leija-a e afiouxa o aliao. As nos solen ao Iongo do coipo
de Lva ale ao peilo.
~ Quando eu eslava noilo nuinuia en voz laixa linha lanlo
desejo de Ihe acaiiciai o peilo. Lsla sei a piineiia e a Ilina vez...
~ Tinha lanla vonlade que ne lonasse nos seus liaos diz eIa.
Agoia lalen a poila con pancadas foiles. Iedio loina a aliaai
Lva. IaIa-Ihe, e un diIogo de sussuiios.

9O
~ Vo dispaiai peIa fechaduia. Vo dispaiai solie ns. Mas senli
o seu coipo conlia o neu. S poi isso vaIeu a pena lei voIlado a vida.
Lva alandona-se inleiianenle a eIe. Depois, ouven un lalei de
pes no palanai da escada, e passos a descei a escada, dininuindo ale
desapaieceien poi conpIelo.
Iedio endiieila-se Ienlanenle. Lva voIla a calea paia a poila.
OIhan-se e senlen-se de iepenle confusos, enlaiaados peIos seus
coipos.
Lva despiende-se e voIla-se.
~ Iailiian.
D aIguns passos e ven encoslai-se ao espaIdai da cadeiia. Iedio
apioxinou-se da janeIa, paia lenlai vei a iua.
~ VoIlaio conenla eIe. Depois, encaninha-se paia eIa.
Depois, apioxinando-se, iepele con nais douia:
~ Lva...
LIa v-o apioxinai-se, igida e iiiilada.
Devagai, as nos de Iedio iodeian o ioslo de Lva.
~ Lva, no h ninguen a no sei ns dois... Lslanos ss no
nundo. L pieciso que nos anenos, e a nossa nica opoilunidade.
Lva desconliai-se Iigeiianenle.
De slilo, voIla-se, aliavessa o quailo seguida peIo oIhai de
Iedio. LIe len un ai duio, suipieso e conovido. Sen dizei paIavia, eIa
vai senlai-se na cana, o luslo deilado un pouco paia lis, apoiando-se
nas nos. Lsl hiila e espeia poi Iedio, con un nislo de deciso e
angslia.
Iedio caninha paia eIa, hesilanle...
Lsl agoia encoslado a cana. Lnlo Lva incIina-se suavenenle
paia lis, con as nos junlo da calea. Ten os oIhos giandes, aleilos.
Iedio esl de liaos afaslados, e apia-se nas duas nos. Os liaos
ciuzan-se e eIe incIina-se nais. Mas Lva voIla Iigeiianenle a calea, e eIe
esconde o ioslo no pescoo deIa.
Lva conlinua inveI. Os seus oIhos giandes aleilos fixan o leclo
nanchado peIo candeeiio laialo. Nun ieIance v a nesa con as fIoies, o
nveI con a fologiafia da ne, o espeIho e de novo o leclo.
Iedio leija liuscanenle, e quase con liulaIidade, os Ilios de
Lva.

91
LIa fecha os oIhos poi un lieve inslanle, e depois alie-os de novo
len aleilos e fixos.
O liao agaiia-se ao anleliao de Iedio, nun geslo de defesa. A
no anoIece, sole ale ao onlio e de iepenle ciispa-se vioIenlanenle...
Lnlo a voz de Lva eslaIa, nun giilo de liiunfo e de Iileilao:
~ Ano-le...
L foia, anoilece quase poi conpIelo.
Depois, e o dia, o soI que enlia a joiios, peIa janeIa.
Iedio sai da casa de lanho, en nangas de canisa, e enxuga a caia
con a loaIha.
~ LIes no vieian diz de iepenle. Lva, que acala de se penleai
en fienle do espeIho, iesponde con confiana:
~ } no vn.
~ Sales poiqu` peigunla eIe, agaiiando-a peIos onlios.
LIa oIha-o con leinuia.
~ Sei. Quando laleian a poila, ns conenos a anai-nos.
LIe ieclifica:
~ Ioian-se enloia poique ns ganhnos o diieilo a vida.
~ Iedio ~ nuinuia eIa, eslieilando-se conlia eIe ~, Iedio, ns
ganhnos...
Iican assin poi inslanles, depois eIa peigunla:
~ Que hoias so`
Iedio d una oIhadeIa ao despeiladoi, que naica nove e neia.
~ Denlio de una hoia, a piova esl leininada...
Soiiidenle, eIa foia-o a voIlai-se paia o espeIho, no quaI as
inagens se iefIeclen.
~ Lslanos aIi...
~ Sin...
~ Iedio... que vanos ns fazei, desla vida nova`
~ O que quiseinos. No devenos nais nada a ninguen.
Lnquanlo eIes liocan eslas paIavias, ouve-se un laiuIho na iua.
L un ieginenlo inleiio que desfiIa con lanques e vecuIos noloiizados.
Iedio pe-se a escula...

92
Lva olseiva-o sen una paIavia, con una inquielao ciescenle.
iuscanenle, peigunla:
~ No lens pena dos leus conpanheiios`
~ L lu` Tens pena de Lucelle`
~ No diz con fiineza. Mas, agaiiada ao liao deIe, eIa iepele
con neivosisno:
~ L lu`
Iedio alana a calea, con un ai esquivo:
~ No.
SoIla-se, d aIguns passos, e pia junlo da janeIa.
Ciispado, ouve o laiuIho da liopa cada vez nais pixino:
~ Duia h nuilo lenpo... deven sei inensos...
Lva apioxina-se, agaiia-o poi un liao e supIica:
~ Iedio, no os ouas. Lslanos sozinhos no nundo...
LIe apeila-a neivosanenle e iepele:
~ Sin, eslanos sozinhos no nundo...
A sua voz eIeva-se, exaIla-se, paia no podei ouvii o naileIai dos
passos e o laiuIho dos lanques.
~ Deixaienos a cidade. TialaIhaiei paia li. Seiei feIiz poi
lialaIhai paia li. Os conpanheiios, a Liga, a ievoIuo, lu sulsliluiis
ludo... No lenho nais ninguen seno lu.
Quase giilou a Ilina fiase, nas a aIgazaiia da liopa a naichai
donina ainda a sua voz.
Afasla-se con un geslo liulaI e cIana aIlo:
~ Mas islo no pia, islo no pia!
~ Iedio ~ nuinuia eIa ~, peo-le, no penses seno en ns.
Denlio de una hoia...
LIe afaslou o coilinado e veiifica:
~ So niIhaies... vai sei un nassacie... VoIla-se, caninha
neivosanenle ale a cana, senla-se, e pe as nos na calea.
Lva len a ceileza que nada j o podei ielei, no enlanlo, faIa-Ihe
ainda:
~ Iedio, eIes insuIlaian-le, queiian nalai-le. Tu no Ihes deves
nada...

93
AjoeIhada dianle deIe, supIica:
~ Iedio... nesle nonenlo, e paia conigo que lu lens deveies.
LIe ouve o laiuIho da iua e iesponde disliado:
~ Sin...
Lnlo, aps un cuilo siIncio, decide-se:
~ Tenho de ii I alaixo.
Lva oIha-o con una especie de leiioi iesignado:
~ Ioi poi eIes que lu voIlasle...
~ No ~ afiina eIe, lonando o ioslo de Lva nas nos ~, no,
foi poi li.
~ Lnlo`
LIe alana a calea desespeiado, nas olslinado:
~ No posso deix-Ios ii paia dianle. Con un geslo vioIenlo,
endiieila-se, agaiia o casaco que esl nas coslas da cadeiia e, enfiando-o a
piessa, coiie paia a janeIa.
Lsl j Ianado na felie da ievoIla. Lsl ansioso, nas ao nesno
lenpo quase aIegie.
~ Iedio ~diz eIa ~, ns ainda no ganhnos... S nos faIla una
hoia...
LIe voIla-se paia eIa e agaiia-a peIos onlios:
~ Coslavas de nin se eu os deixasse nassaciai`
~ Iizesle o que pudesle.
~ No ludo... Ouve: h una ieunio de chefes de seco denlio
de una neia hoia. Vou I. Tenlaiei del-Ios. QuaIquei que seja a deciso
deIes, voIlaiei anles das dez e neia. Ii-nos-enos enloia, Lva. Saiienos
da cidade, juio-le. Se ne anas, deixa-ne pailii. Sen islo, no podeiei
nunca nais oIhai-ne a un espeIho. LIa eslieila-se desespeiadanenle
conlia eIe.
~ VoIlais`
~ Anles das dez e neia.
~ }uias-ne`
~ }uio-le.
LIe diiige-se j paia a poila, nas eIa ielen-no ainda.

94
~ Iois len, vai, vai, Iedio, e a nais leIa piova de anoi que eu le
posso dai.
LIe aliaa-a, leija-a, nas senle-se que esl disliado. No enlanlo,
un pensanenlo delen-no poi nonenlos.
~ Lva, lu espeias-ne aqui`
~ Sin, eu... conea eIa, depois lona un ai un pouco
enlaiaado:
~ No, vou lenlai loinai a vei Lucelle, e lu leIefonas-ne paia I.
LIe leija-a oulia vez, e coiie paia a poila. LIa iepele ainda con
douia:
~ Vai agoia... L no le esqueas que ne juiasle.
Lnlo, apioxina-se da cnoda, alie a gavela, liia de I o ievIvei
de Iedio, vai luscai a caileiia que esl en cina da nesa, nele I denlio
a aina e diiige-se paia a poila.
No nonenlo de saii ieconsideia, incIina-se solie a cana desfeila
e apanha a iosa que na vespeia linha nos caleIos...

DIANTL DA CASA DL ILDRO

Iedio apaiece a enliada do piedio, nonlado na licicIela. Anles de
saii, exanina a iua con un oIhai ipido. Ao passai, iepaia no giande
ieIgio cujos ponleiios naican dez hoias nenos vinle...
Alinge a caIada, nonla iapidanenle a licicIela e pe-se a
caninho.
A dez nelios daIi, escondido nun poilo, Luciano Deijeu, con a
licicIela peIa no, espia a sada de Iedio.
IncIina-se e quando esl ceilo de no lei sido vislo, nonla poi sua
vez a licicIela, e segue-o a dislncia.

O IATAMAR DO QUARTO DL ILDRO

Lva sai do quailo, fecha a poila e desce a escada con iapidez.


95
UMA RUA

Iedio desce a loda a veIocidade una iua nuilo ngiene, con
Luciano Deijeu na sua coIa.

LM CASA DOS CHARLILR

Con piecauo, a no de Lva inlioduz a chave na fechaduia e f-
Ia giiai.
A poila alie-se suavenenle, solie o veslluIo, e peIa aleiluia
apaiece o ioslo giave e lenso de Lva ChaiIiei.
Ceilifica-se de que no esl ninguen no veslluIo, depois enlia,
fecha a poila siIenciosanenle e encaninha-se paia a poila da saIa ao
fundo do coiiedoi. Ao passai, a sua inagen iefIecle-se no espeIho do
coiiedoi, nas eIa no piesla aleno a esse poinenoi.
InoliIiza-se poi inslanles, escula, depois alie a poila con
piecauo.
V Andie e Lucelle, senlados Iado a Iado no sof...
LIe esl con un casaco de liazei poi casa, eIa de ioupo. Tonan
o pequeno aInoo e conveisan leinanenle. Andie paiece iepiesenlai
un jogo de que eIe e o nico a conhecei os peiigos. Mas Lucelle no
paiece de lodo inconscienle...
Lva penelia sen iudo na saIa e, liuscanenle, fecha a poila con
foia...
O laiuIho aiianca Andie e Lucelle do loipoi en que paiecian
deIeilai-se. VoIlan os oIhos paia a poila e eslienecen. Andie nuda de
coi, Lucelle endiieila-se, e fican anlos poi nonenlos sen voz nen
ieaco.
Lva caninha paia eIes, a passo fiine e oIhai incisivo. Ioi fin,
Andie consegue Ievanlai-se.
Lva delen-se a pouca dislncia do pai e diz:
Iois len, Andie, sou eu.
~ Quen le peinile` peigunla Andie. Sen dai noslias de lei
ouvido, Lva inslaIa-se nuna cadeiia.
Na fienle deIa, Lucelle, incapaz de ailicuIai una paIavia,
conlinua senlada.

96
iuscanenle, Andie caninha paia Lva, cono se a quisesse pi na
iua. Lnlo, Lva liia de iepenle o ievIvei de Iedio e aponla-o a Andie,
dizendo:
~ Senla-le. Alenoiizada, Lucelle giila:
~ Lva!
Andie pia, hesilanle, sen salei que alilude lonai, e Lva iepele:
~ Disse-le que le senlasses.
L cono Lucelle se Ievanla poi sua vez, Lva aciescenla:
~ No, Lucelle, no. Se lu le apioxinaies, eu dispaio solie
Andie.
Lucelle, assuslada, loina a senlai-se. Andie voIla-se e ielona o
Iugai junlo da iapaiiga.
Lva conseiva o ievIvei, nas coIoca-o en cina da caileiia.
~ Meu polie Andie, cieio que nada nais lenho a peidei. Lslou a
espeia de una chanada leIefnica, que deleininai a ninha soile. Mas,
ale I, vanos conveisai os dois na fienle de Lucelle. Vou conlai-Ihe a lua
vida ou, peIo nenos, o que eu sei deIa. L, gaianlo-le que, se lenlas nenlii,
ou se eu no conseguii que eIa lenha nojo de li, despejaiei esle ievIvei
solie a lua pessoa.
Andie engoIe a seco con dificuIdade, e Lucelle esl aleiiada.
Cono nen un nen oulio dizen paIavia, eIa aciescenla:
~ Iois len, enlo vou coneai... H oilo anos, Andie, depois de
leies eslafado a foiluna de leu pai, piocuiasle fazei un lon casanenlo...

O ARRACO DOS CONSIIRADORLS

Lsle laiiaco e una especie de gaiagen adaplada, siluada nos
aiialaIdes. A eslo ieunidos ceica de liinla honens, de pe, os ioslos
viiados paia Dixonne e LangIois, que os doninan do aIlo da pIalafoina
liaseiia de una veIha canionela sen pneus.
Dixonne leinina una aIocuo:
~ Tais so, pois, conpanheiios, as Ilinas insliues. Vocs
ielonan os vossos Iugaies, o nais depiessa possveI, e espeien oidens...
Denlio de vinle ninulos, a ievoIuo eslai en novinenlo...
Os honens esculaian-no con un ai giave e pensalivo. So lodos
opeiiios, a naioi paile a iondai peIos liinla anos de idade.

97
Logo que Dixonne se caIa, faz-se un siIncio, depois ouven-se
viias vozes dispeisas:
~ L Dunaine`
~ Ioi que e que Dunaine no esl`
~ L veidade que eia un espio` Dixonne eslende as nos paia a
fienle, a fin de inpoi siIncio, e iesponde:
~ Agoia, conpanheiios, vou faIai-vos de Iedio Dunaine...
Iedio acala de chegai ao laiiaco poi una iueIa deseila. SaIla
iapidanenle da licicIela, Iana un Ilino oIhai desconfiado en loino, e
apioxina-se de una poila con dois lalenles. Veiifica que a poila esl
fechada poi denlio.
A coiiei, Iadeia esla paile do laiiaco, saIla a ceica de un
jaidinzilo e desapaiece...
Lncoslado a paiede, de Ionge, Luciano Deijeu vigia-o. Lsl
ofeganle, e coleilo de suoi.
Assin que Iedio desapaiece da sua visla, eIe hesila un inslanle,
depois pe-se poi sua vez a coiiei nuna diieco oposla aqueIa que
Iedio lonou...
Lsle Ilino saIla paia un oulio jaidinzilo, assusla aIgunas
gaIinhas escanzeIadas e pia poi fin, delaixo de una pequena janeIa,
siluada a aIguns nelios do cho...
Consegue iai-se ale a janeIa, nais un inpuIso e eIe consegue
olseivai o que se passa no inleiioi do laiiaco...
Dixonne conlinua a faIai:
~ Tivenos a soile de o desnascaiai nesno a lenpo. LIe no
conseguiu dai nenhuna expIicao, e piefeiiu desapaiecei...
Muilo peilo, ouve-se a voz de Iedio:
~ L nenliia!
Aclo conlnuo, lodas as caleas se voIlan paia a janeIa, e os
conspiiadoies, eslupefaclos, vn Iedio lianspoi a janeIa con una
peinada, ficai suspenso na noIduia da janeIa, e saIlai a pes junlos paia o
cho...
Diiige-se con iapidez paia o giupo de conspiiadoies, que se
afasla paia o deixai passai.
Vai ale ao cenlio do laiiaco, peilo da canionela, na quaI eslo
Dixonne e LangIois.

98
A, voIla-se, nos nos loIsos, o lionco hiilo, as peinas diieilas, e
conea a faIai:
~ Aqui ne ln, conpanheiios. Sin senhoi, aqui esl o liaidoi, o
vendido, que fugiu depois de lei iecelido dinheiio do Regenle.
D aIguns passos no neio dos conspiiadoies, oIhando-os len nos
oIhos.
InoliIiza-se e ielona a paIavia en seguida:
~ Quen vos voIlou a dai coiagen quando ludo caninhava naI`
Quen fundou a Liga` Quen lialaIhou anos conlia a MiIcia`
IaIando senpie, Iedio voIla paia peilo da canionela e, indicando
Dixonne e LangIois, aciescenla:
~ Onlen, LangIois e Dixonne alacaian-ne infanenenle, e eu
quis defendei-ne. Mas dianle de vocs, defendei-ne-ei. No poi nin,
nas poi vocs. No queio que vo paia o nassacie.

UMA CAINA TLLLINICA

Luciano Deijeu acala de se nelei denlio da calina leIefnica de
un cafezinho do laiiio. IeliiInenle, naica un nneio e espeia con
ansiedade. Con a no Iivie, Iinpa o suoi da lesla, vigiando senpie con
un oIhai anedionlado, aliaves do vidio, a iua deseila.

O CAINLTL DO CHLIL DA MILICIA

O chefe da MiIcia esl senlado a secieliia, deliuado solie un
napa, iodeado de viios chefes de seco faidados. Nola-se que eslo
lensos a espeia do nesno aconlecinenlo.
A canpainha do leIefone ionpe o siIncio.
O chefe da MiIcia Ievanla un dos viios apaieIhos que enchen a
sua secieliia, escula, depois, con un piscai de oIhos, adveile os
suloidinados de que se liala efeclivanenle da chanada que espeiava.
Lscula poi nonenlos, con o senlIanle alenlo, ponluando as
decIaiaes da pessoa que esl do oulio Iado do leIefone.
~ Sin... Sin...
Con secuia, oidena a un dos seus coIaloiadoies:

99
~ Lspeia...
~ LnciuziIhada dAIheine... anliga gaiagen DulieuiI...

O ARRACO DOS CONSIIRADORLS

Tendo acalado as suas expIicaes, Iedio excIana con vioIncia:
~ Aciedilan en nin, conpanheiios` A voz de Dixonne eIeva-se:
~ Conpanheiios!...
Mas, con un novinenlo liusco, Iedio voI-la-se paia eIe e
oidena:
~ CaIa-le, Dixonne! IaIais quando eu le dei a paIavia.
Depois, designando o giupo que os ceica, aciescenla:
~ Lnquanlo os conpanheiios no ne liveien condenado,
conlinuo a sei o chefe.
Lnlo una voz desconhecida peigunla:
~ L a nuIhei de ChaiIiei, Iedio` Iedio lioa:
~ C eslanos! A nuIhei de ChaiIiei.
D un passo na diieco do honen que linha faIado.
~ Sin, conheo a nuIhei de ChaiIiei. Sin, conheo-a... L salen o
que eIa fez` Deixou o naiido paia vii vivei conigo... foi eIa quen ne
infoinou. Ionos liados, iapazes, liados.
Con neivosisno, conlinuando a faIai, passeia dianle do pequeno
giupo, e senle-se que os oulios conean a aciedilai neIe.
~ Os niIicianos ~ piossegue eIe ~ eslo de pieveno nos
quaileis, e lis ieginenlos enliaian esla noile na cidade.
VoIla paia junlo da canionela e diiige-se agoia a Dixonne e
LangIois, que, lanlen eIes, no eslo Ionge de eslaien convencidos.
~ O Regenle conhece-nos a lodos... Sale o que ns piepaianos.
Deixou-nos agii, paia neIhoi nos podei esnagai...
~ O que e que nos piova que isso e veidade` peigunla un dos
honens.
Iedio enfienla de novo o giupo.

1OO
~ Nada. L una queslo de confiana... Vocs ou condenan un
honen que lialaIhou convosco duianle dez anos, ou aciedilan na sua
paIavia` Lis a queslo.
Lsla decIaiao Ievanla diveisas aliludes enlie os conspiiadoies.
Iedio iepele con insislncia:
~ Se eu fosse un liaidoi, o que faiia eu aqui`
Lnlo, un dos honens apaila-se do giupo e ven pi-se ao Iado
de Iedio.
~ Conpanheiios ~ diz con giavidade ~, eu cieio neIe. Nunca
nenliu ale aqui.
Un, depois oulio, ainda oulio vn junlai-se a eIe.
~ Lu lanlen...
~ Lu lanlen, Iedio...
Agoia e una ieviiavoIla esponlnea de lodos paia Iedio.
~ Lslou conligo, Dunaine... Iedio iecIana siIncio:
~ Lnlo ouan-ne... Hoje lenos de ficai quielos. Lu...
A canpainha do leIefone coila-Ihe a paIavia. Iedio caIa-se, e
lodas as caleas se viian paia un canlo da gaiagen.
De expiesso sulilanenle giave, LangIois saIla da canionela,
diiige-se a coiiei paia una pequena calina, enquanlo os oulios fican
paiados nos seus Iugaies.
Ouve-se a voz de LangIois, inleiionpida poi Iongos siIncios:
~ Sin... Sin... Onde` No... O qu`... No... No... Lspeien
oidens.
LangIois sai da calina, con o ioslo ansioso, pieocupado.
Apioxina-se do giupo, oIha paia Iedio e Dixonne e depois decIaia:
~ } coneou. O giupo Noile alaca a Iiefeiluia...
Iedio, en quen lodos os oIhaies agoia se concenlian, esloa un
geslo de inpolncia e de desespeio. Os liaos caen-Ihe, veigan-se as
coslas. D aIguns passos en diieco ao fundo da gaiagen.
Dixonne, excilado, peigunla con una voz inseguia:
~ Iedio... o que e pieciso fazei`
Iedio voIla-se paia eIe con una vioIncia desespeiada:
~ O que e pieciso fazei` } no sei nada, e eslou-ne nas linlas.

1O1
D aIguns passos, de punhos ciispados, voIla-se oulia vez e
excIana vioIenlanenle:
~ Vocs s linhan que ne dai ouvidos quando ainda eia lenpo.
Agoia, desenias-quen-se, eu Iavo da as ninhas nos.
No enlanlo, no se vai enloia. VoIla paia junlo dos
conpanheiios, nos nas aIgileiias, calea laixa.
Dixonne insisle:
~ Iedio, ns andnos naI, nas no nos alandones... S lu
podeis fazei quaIquei coisa... Tu sales o que eIes piepaiaian...
Sen iespondei, Iedio d nais aIguns passos seguido peIos
oIhaies supIicanles dos conpanheiios.
Ioi fin, Ievanla a calea e peigunla con un soiiiso anaigo:
~ Que hoias so`
Dixonne oIha paia o ieIgio e iesponde:
~ Dez hoias e vinle e cinco.
Iedio, depois de lei iefIeclido nuilo, Ievanla a calea e diz con
giande esfoio:
~ Lsl len, eu fico.
Ln seguida aciescenla, diiigindo-se a Dixonne:
~ Un nonenlo, vou leIefonai.
Diiige-se paia a calina leIefnica envidiaada, fecha-se I,
enquanlo, poi una aleiluia eslieila de un posligo, a poucos nelios da,
apaiece a caia de Luciano Deijeu a espi-Io.

A SALA DOS CHARLILR

Lva esl de pe alis do sof, ievIvei na no. Andie e Lucelle
conlinuan senlados, sen se oIhaien.
Lva leinina o seu ieIalo.
~ A lens, Lucelle, a vida de Andie... Achas que nenli, Andie`
Con un nislo de nedo e de dignidade ofendida, eIe iesponde
poi cina do onlio:
~ No le iespondo. Tu esls doida.
~ en... diz sinpIesnenle Lva.

1O2
IncIina-se e liia do loIso de Andie un noIho de chaves.
~ Lucelle, vai luscai as cailas que eslo na secieliia deIe.
Lslende o noIho de chaves a iin, nas esla no se nexe.
Lva iepele nais aIlo:
~ Vai lusc-Ias, Lucelle, se lens anoi a vida de Andie. Ao
nesno lenpo, aponla o ievIvei a calea deIe.
Lucelle, anedionlada, agaiia no noIho de chaves, Ievanla-se e
diiige-se paia a poila.
Nesle nonenlo, loca o leIefone.
Lva e Andie eslienecen.
~Andie vai paia se Ievanlai, nas Lva chana-o a oiden...
~ No le nexas oidena Lva. L paia nin e diiige-se con iapidez
paia o leIefone. Lucelle e Andie olseivan Lva, que acala de Ievanlai o
auscuIladoi.
As coslas conlia a paiede, o ievIvei aponlado ao casaI, Lva
iesponde:
~ Lsl`...
L de iepenle a sua voz loina-se leina:
~ Ls lu, Iedio`... Lnlo`...
Lscula un nonenlo, con o ioslo lenso e angusliado.
~ Ai no, no, Iedio... Lva, peiluilada, iepele:
~ No podes... No e possveI. Vais nalai-le e e alsuido.
Lenlia-le que le ano, Iedio... Ioi paia nos anainos que ns voIlnos a
aleiia.

O ARRACO

Aliaves dos vidios da calina, v-se Iedio a leIefonai.
Tanlen eIe esl peiluilado, nas no pode iecuai...
~ Conpieende, Lva... supIica. L pieciso que ne conpieendas...
no posso deixai os conpanheiios... Sin eu sei... eIes no ln soile
nenhuna, nas eu no posso...
Ioi cina deIe, na calina un ieIgio eIecliico naica 1O hoias e 29...

1O3
A IACHADA DO ARRACO

Duas canionelas cheias de niIicianos chegan a loda a veIocidade,
e paian dianle do laiiaco. Una onda de niIicianos espaIha-se
iapidanenle e ceica o edifcio.

A SALA DOS CHARLILR

Lva conlinua ao leIefone: No Iedio, no faas isso... Tu nenlisle-
ne... alandonas-ne... nunca ne anasle...

O ARRACO

~ Mas eu ano-le iesponde Iedio. Ano-le, nas no lenho diieilo
de deixai os conpanheiios.
No iepaia en Luciano Deijeu, que, peIo posligo, aponla
cuidadosanenle o ievIvei a Iedio.
Angusliado, Iedio chana:
~ Lva... Lva...
Luciano Deijeu dispaia iaivosanenle a aina.

A SALA DOS CHARLILR

O leIefone faz iessoai o laiuIho anpIificado dos liios. Cono se
livesse sido alingida peIas laIas, Lva escoiiega peIa paiede e cai.
Andie Ievanla-se de un saIlo enquanlo Lucelle d un giilo.

O ARRACO

AIguns honens piecipilan-se paia a calina leIefnica, cujo vidio
se esliIhaou. Quando un deIes alie a poila, o coipo de Iedio lonla a
seus pes...
No nesno inslanle, eslaIa una iajada de neliaIhadoia.
Una voz giila:

1O4
~ A MiIcia!
Una nova iajada faz voai en esliIhaos a fechaduia da poila. Os
conspiiadoies dispeisan-se en lodas as diieces e poi lodos os canlos,
piocuiando aliigos e enpunhando as ainas que dispen.
Os dois lalenles da poila alien-se de iepenle. Os niIicianos
alien fogo en lodos os senlidos. Os conspiiadoies iesponden, nas a
sua infeiioiidade e esnagadoia.
AIgunas gianadas de funo so deiladas peIas janeIas e espaIhan
o funo sufocanle. Dixonne e LangIois, con os oIhos cheios de Igiinas,
dispaian, aliigados peIa canionela.
A voIla deIes, os conpanheiios lossen, aIguns paian paia
esfiegai os oIhos.
Una laIa faz ii peIos aies un ieIgio eIecliico cujos ponleiios
naican 1O:3Oh....
Nesse nonenlo, as peinas de Iedio passan poi cina do seu
pipiio coipo... Iia un inslanle, a enliada da poila, oIha en loino e
encoIhe os onlios.
Depois, caninha poi enlie o funo que se loina cada vez nais
denso.
L foia, niIicianos ceican a sada, ainas aponladas, espeiando
que os ieleIdes se enlieguen. Iedio sai do laiiaco e passa invisveI, poi
enlie os niIicianos.

O IARQUL

A Ieilaiia esl fechada. Tanlen a a Iula deixou veslgios. As
paiedes eslo esliagadas peIas laIas. A pisla de dana e as Ieas do
paique eslo juncadas de ianos queliados.
Aqui e aIen, h nesas e cadeiias anonloadas a piessa, oulias
eslo voIladas de peinas paia o ai. L Ionge, ouve-se ainda a fuziIaiia.
Iedio e Lva eslo senlados nun lanco. LIe esl deliuado paia a
fienle, con os coloveIos apoiados nos joeIhos. LIa esl ao pe deIe nas h
un pequeno espao a sepai-Ios.
Ln voIla, ludo deseilo.
S aIguns noilos se passeian ao Ionge...
Ioi fin, Lva oIha Iedio e diz-Ihe con douia:

1O5
~ Nen ludo esl peidido, Iedio. Ho-de vii oulios que
ielonaio a sua olia...
~ Lu sei. Oulios. Mas no eu.
~ Iolie Iedio!... nuinuia eIa con una giande leinuia.
LIe Ievanla a calea e peigunla:
~ L Lucelle`
L cono Lva, poi sua vez, encoIhe os onlios sen iespondei, eIe
suspiia:
~ Iolie pequena!...
No enlanlo, paiece que peIa piineiia vez Lva foi alingida peIa
indifeiena da noile.
~ Denlio de aIgunas dezenas de anos diz eIa caInanenle sei
una noila cono ns... Un lieve nonenlo que passa...
Quedan-se un inslanle siIenciosos. De iepenle, ouve-se una voz
dizei:
~ No espeiava enconli-Ios aqui! Levanlan os oIhos e ven
dianle deIes o veIho do secuIo XVIII, senpie conlenle, que Ihes peigunla.
~ No coiieu len`
~ Seiscenlos enlie noilos e feiidos iesponde Iedio. L duas niI
piises.
Con un sinaI de calea, aponla na diieco da fuziIaiia
aciescenlando:
~ ...L a coisa conlinua...
~ L vocs os dois... no conseguiian`... peigunla o veIho.
~ No ~ diz Lva ~, no conseguinos. Os dados eslavan
Ianados. A opoilunidade foi s una.
~ Aciedilen que Ianenlo... diz o veIho, ansioso poi se afaslai.
L cono, piecisanenle nessa aIluia, passa poi eIes una joven
noila, laslanle lonila, eIe diz paia se descuIpai:
~ Lenlio-Ihes que o neu cIule esl senpie aleilo. Tanlen
paia si, ninha senhoia...
L sen espeiai nais nada, vai no encaIo da joven noila...
Iedio e Lva agiadeceian con a calea, siIenciosanenle. Iican
nuilo lenpo assin, Iado a Iado, sen faIai. Depois, Iedio, de iepenle, diz
con una giande leinuia:

1O6
~ Lu anei-a, Lva...
~ No, Iedio. No aciedilo.
~ Anei-a con loda a ninha aIna gaianle eIe.
~ Apesai de ludo, e possveI. Mas agoia que inleiesse e que isso
len`
Lva Ievanla-se.
Iedio inila-a, nuinuiando:
~ Sin, que inleiesse len isso agoia`...
Iican un nonenlo de pe, un en fienle do oulio, pouco a
vonlade, e as suas vozes so de una indifeiena liisle e educada.
~ Vii ao laI cIule` peigunla Iedio.
~ TaIvez.
~ Lnlo... ale lieve. Apeilan as nos e sepaian-se.
Mas, naI linhan dado lis passos, suige a coiiei un casaI de
jovens, que se piecipila solie eIes.
Iedio ieconhece a joven afogada que eIe linha vislo, na licha do
leco Laguenesia.
Muilo conovida, e eIa quen peigunla:
~ O Senhoi esl noilo`
Iedio faz que sin con a calea.
Lnlo eIa conlinua:
~ Acalanos de descoliii que lnhanos sido feilos un paia o
oulio.
~ L, nunca nos enconlinos na leiia ~ aciescenla o iapaz. ~
IaIaian-nos do ailigo 14O. Salen de que se liala`
Iedio, depois de lei diiigido un soiiiso cnpIice a Lva, iesponde
sinpIesnenle:
~ Infoin-Ios-o na iua Laguenesia.
A iapaiiga suipieendeu o oIhai de Iedio, e voIla-se paia Lva:
~ Andanos a piocuia poi loda a paile... Onde fica`
Con un soiiiso, Lva indica a Ieilaiia devaslada:
~ Vo danai os dois, e, se se no enganaian, eIa apaiece nun
inslanle...

1O7
Os jovens enlieoIhan-se, adniiados, nas ln lanla vonlade de
aciedilai... L dizen:
~ Oliigado, ninha senhoia...
Depois, afaslan-se de nos dadas, vaganenle inquielos. No
enlanlo, depois de aIguns passos, voIlan-se paia peigunlai con linidez:
~ Vocs ln un ai engiaado... L veidade o que dizen` No nos
vai aconlecei nada de naI`
~ L veidade que se pode lenlai ieconeai a vida` insisle o iapaz.
Iedio e Lva enlieoIhaian-se hesilanles, e soiiien con sinpalia
aos jovens.
~ Lxpeiinenlen ~ aconseIha Iedio.
~ Lxpeiinenlen, apesai de ludo ~ nuinuia Lva.
TianqiIizados, os dois jovens pen-se a coiiei en diieco a
Ieilaiia.
Lnlo Iedio, con una giande leinuia, voIla-se paia Lva e diz-Ihe
adeus con as nos. Muilo conovida, Lva coiiesponde-Ihe.
Lenlanenle, os liaos caen-Ihes, voIlan-se, e vo cada un paia
seu Iado.
L en laixo, na pisla deseila, os jovens aliaan-se e conean a
danai lenlando voIlai a vida...

Você também pode gostar