Você está na página 1de 22

São José, Esposo de Nossa Senhora

Solenidade

I Vésperas

Hino

Te, Ioseph, célebrent ágmina cǽlitum,


te cuncti résonent christíanum chori,
qui, clarus méritis, iunctus es ínclitæ
casto fœ́ dere Vírgini.

Almo cum túmidam gérmine cóniugem


admírans, dúbio tángeris ánxius,
afflátu súperi Fláminis ángelus
concéptum púerum docet.

Tu natum Dóminum stringis, ad éxteras


Ægýpti prófugum tu séqueris plagas;
amíssum Sólymis quæris et ínvenis,
miscens gáudia flétibus.

Eléctos réliquos mors pia cónsecrat


palmámque eméritos glória súscipit;
tu vivens, súperis par, frúeris Deo,
mira sorte beátior.

Nobis, summa Trias, parce precántibus;


da Ioseph méritis sídera scándere,
ut tandem líceat nos tibi pérpetim
gratum prómere cánticum. Amen.

Salmodia

Ant. 1 Jacó foi o pai de José, o esposo da Virgem Maria,


da qual Jesus Cristo nasceu.

Salmo 112(113)
–1 Louvai, louvai, ó servos do Senhor, *
louvai, louvai o nome do Senhor!
–2 Bendito seja o nome do Senhor, *
agora e por toda a eternidade!
–3 Do nascer do sol até o seu ocaso, *
louvado seja o nome do Senhor!
–4 O Senhor está acima das nações, *
sua glória vai além dos altos céus.
=5 Quem pode comparar-se ao nosso Deus, †
ao Senhor, que no alto céu temo seu trono *
6 e se inclina para olhar o céu e a terra?
–7 Levanta da poeira o indigente *
e do lixo ele retira o pobrezinho,
–8 para fazê-lo assentar-se com os nobres, *
assentar-se com os nobres do seu povo.
–9 Faz a estéril, mãe feliz em sua casa, *
vivendo rodeada de seus filhos.

– Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo. *


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. Jacó foi o pai de José, o esposo da Virgem Maria,


da qual Jesus Cristo nasceu.

Ant. 2 O anjo Gabriel foi enviado


por Deus a Nazaré da Galiléia,
a uma virgem desposada com José.

Salmo 145(146)

=1 Bendize, minh’alma, ao Senhor! †


2 Bendirei ao Senhor toda a vida, *
cantarei ao meu Deus sem cessar!
–3 Não ponhais vossa fé nos que mandam, *
não há homem que possa salvar.
=4 Ao faltar-lhe o respiro ele volta †
para a terra de onde saiu; *
nesse dia seus planos perecem.
=5 É feliz todo homem que busca †
seu auxílio no Deus de Jacó, *
e que põe no Senhor a esperança.
–6 O Senhor fez o céu e a terra, *
fez o mar e o que neles existe.
– O Senhor é fiel para sempre, *
7 faz justiça aos que são oprimidos;
– ele dá alimento aos famintos, *
é o Senhor quem liberta os cativos.
=8 O Senhor abre os olhos aos cegos, †
o Senhor faz erguer-se o caído, *
o Senhor ama aquele que é justo.
=9 É o Senhor quem protege o estrangeiro, †
quem ampara a viúva e o órfão, *
mas confunde os caminhos dos maus.
=10 O Senhor reinará para sempre! †
Ó Sião, o teu Deus reinará *
para sempre e por todos os séculos!

– Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo. *


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.
Ant. O anjo Gabriel foi enviado
por Deus a Nazaré da Galiléia,
a uma virgem desposada com José.

Ant. 3 Maria, a Mãe de Cristo, a esposa de José,


concebeu do Espírito Santo sem terem convivido.

Cântico Ef 1,3-10
–3 Bendito e louvado seja Deus, *
o Pai de Jesus Cristo, Senhor nosso,
– que do alto céu nos abençoou em Jesus Cristo *
com bênção espiritual de toda sorte!
(R. Bendito sejais vós, nosso Pai,
que nos abençoastes em Cristo!)
–4 Foi em Cristo que Deus Pai nos escolheu, *
já bem antes de o mundo ser criado,
– para que fôssemos, perante a sua face, *
sem mácula e santos pelo amor.(R.)
=5 Por livre decisão de sua vontade, †
predestinou-nos, através de Jesus Cristo, *
a sermos nele os seus filhos adotivos,
–6 para o louvor e para a glória de sua graça,*
que em seu Filho bem-amado nos doou.(R.)
–7 É nele que nós temos redenção, *
dos pecados remissão pelo seu sangue.
= Sua graça transbordante e inesgotável †
8 Deus derrama sobre nós com abundância, *
de saber e inteligência nos dotando.(R.)
–9 E assim, ele nos deu a conhecer *
o mistério de seu plano e sua vontade,
– que propusera em seu querer benevolente, *
10 na plenitude dos tempos realizar:
– o desígnio de, em Cristo, reunir *
todas as coisas: as da terra e as do céu. (R.)

– Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo. *


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. Maria, a Mãe de Cristo, a esposa de José,


concebeu do Espírito Santo sem terem convivido.

Leitura breve Cl 3,23-24

Tudo o que fizerdes, fazei-o de coração, como para o Senhor e não para os homens. Pois vós
bem sabeis que recebereis do Senhor a herança como recompensa. Servi a Cristo, o Senhor!
Responsório breve

℟. Iustus germinábit * Sicut lílium.


Iustus germinábit * Sicut lílium.

℣. Et florébit in ætérnum ante Dóminum.


* Sicut lílium.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.


Iustus germinábit * Sicut lílium.

Cântico evangélico.
Ant. Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam

MAGNIFICAT
Lc 1, 46-55
Exsultatio animæ in Domino

Magníficat*
ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus*
in Deo salvatóre meo,
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ.*
Ecce enim ex hoc beátam me dicent
omnes generatiónes,
quia fecit mihi magna, qui potens est,*
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius in progénies et progénies*
timéntibus eum.
Fecit poténtiam in bráchio suo,*
dispérsit supérbos mente cordis sui;
depósuit poténtes de sede*
et exaltávit húmiles;
esuriéntes implévit bonis*
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel púerum suum,*
recordátus misericórdiæ,
sicut locútus est ad patres nostros,*
Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri, et Fílio,*


et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,*
et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam
Preces
Invoquemos humildemente a Deus, fonte de toda a paternidade no céu e na terra; e digamos:

R. Pai santo, que estais nos céus, ouvi-nos!

Pai santo, que revelastes a São José o mistério de Cristo, escondido desde toda a eternidade,
– fazei-nos conhecer melhor o vosso Filho, Deus e Homem. R.

Pai celeste, que alimentais as aves do céu e vestis a erva dos campos,
– dai a todos os seres humanos o pão do corpo e da alma. R.

Criador de todas as coisas, que nos confiastes a obra de vossas mãos,


– fazei que os operários possam honestamente usufruir a recompensa dos seus trabalhos. R.

Deus de toda justiça, que amais os justos,


– dai-nos, por intercessão de São José, a graça de caminhar na vida praticando o que vos
agrada. R.

(intenções livres)

Concedei benignamente a vossa misericórdia aos agonizantes e aos que já partiram desta vida,
– por intercessão de vosso Filho, junto com sua mãe Maria e São José. R.

Pai nosso.

Oração
Deus todo-poderoso, pelas preces de São José, a quem confiastes as primícias da Igreja,
concedei que ela possa levar à plenitude os mistérios da salvação. Por nosso Senhor Jesus
Cristo, vosso Filho, na unidade do Espírito Santo.

Conclusão da Hora
O Senhor nos abençoe,
nos livre de todo o mal
e nos conduza à vida eterna. Amém.
Ofício das Leituras
Hinos
Iste, quem læti cólimus, fidéles,
cuius excélsos cánimus triúmphos,
hac die Ioseph méruit perénnis
gáudia vitæ.
O nimis felix, nimis o beátus,
cuius extrémam vígiles ad horam
Christus et Virgo simul astitérunt
ore seréno.
Iustus insígnis, láqueo solútus
carnis, ad sedes plácido sopóre
migrat ætérnas, rutilísque cingit
témpora sertis.
Ergo regnántem flagitémus omnes,
adsit ut nobis, veniámque nostris
óbtinens culpis, tríbuat supérnæ
múnera pacis.
Sint tibi plausus, tibi sint honóres,
trine qui regnas Deus, et corónas
áureas servo tríbuis fidéli
omne per ævum. Amen.

Salmodia

Ant. 1 José, filho de Davi,


não receies receber a Maria, tua esposa;
será Mãe de um Menino, e Jesus será o seu nome.

Salmo 20(21),2-8.14

–2 Ó Senhor, em vossa força o rei se alegra; *


quanto exulta de alegria em vosso auxílio!
–3 O que sonhou seu coração, lhe concedestes; *
não recusastes os pedidos de seus lábios.
–4 Com bênção generosa o preparastes; *
de ouro puro coroastes sua fronte.
–5 A vida ele pediu e vós lhe destes, *
longos dias, vida longa pelos séculos.
–6 É grande a sua glória em vosso auxílio; *
de esplendor e majestade o revestistes.
–7 Transformastes o seu nome numa bênção, *
e o cobristes de alegria em vossa face.
–8 Por isso o rei confia no Senhor, *
e por seu amor fiel não cairá,
–14 Levantai-vos com poder, ó Senhor Deus, *
e cantaremos celebrando a vossa força!
– Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo. *
Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. José, filho de Davi,


não receies receber a Maria, tua esposa;
será Mãe de um Menino, e Jesus será o seu nome.

Ant. 2 José, despertando do sono,


fez aquilo que o anjo ordenara:
Recebeu sua esposa Maria.

Salmo 91(92)
I
–2 Como é bom agradecermos ao Senhor *
e cantar salmos de louvor ao Deus Altíssimo!
–3 Anunciar pela manhã vossa bondade, *
e o vosso amor fiel, a noite inteira,
–4 ao som da lira de dez cordas e da harpa, *
com canto acompanhado ao som da cítara.
–5 Pois me alegrastes, ó Senhor, com vossos feitos, *
e rejubilo de alegria em vossas obras.
–6 Quão imensas, ó Senhor, são vossas obras, *
quão profundos são os vossos pensamentos!
–7 Só o homem insensato não entende, *
só o estulto não percebe nada disso!
–8 Mesmo que os ímpios floresçam como a erva, *
ou prosperem igualmente os malfeitores,
– são destinados a perder-se para sempre. *
9 Vós, porém, sois o Excelso eternamente!

– Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo. *


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. José, despertando do sono,


fez aquilo que o anjo ordenara: Recebeu sua esposa Maria.

Ant. 3 José subiu de Nazaré, à cidade de Davi,


cujo nome é Belém, para alistar-se com Maria.

II
=10 Eis que os vossos inimigos, ó Senhor, †
eis que os vossos inimigos vão perder-se, *
e os malfeitores serão todos dispersados.
–11 Vós me destes toda a força de um touro, *
e sobre mim um óleo puro derramastes;
–12 triunfante, posso olhar meus inimigos, *
vitorioso, escuto a voz de seus gemidos.
–13 O justo crescerá como a palmeira, *
florirá igual ao cedro que há no Líbano;
–14 na casa do Senhor estão plantados, *
nos átrios de meu Deus florescerão.
–15 Mesmo no tempo da velhice darão frutos, *
cheios de seiva e de folhas verdejantes;
–16 e dirão: “É justo mesmo o Senhor Deus: *
meu Rochedo, não existe nele o mal!”

– Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo. *


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. José subiu de Nazaré, à cidade de Davi,


cujo nome é Belém, para alistar-se com Maria.

V. O justo como o lírio brotará.


R. E florirá ante o Senhor eternamente.

Primeira leitura
Da Carta aos Hebreus 11,1-16

A fé dos santos patriarcas

Irmãos: 1A fé é um modo de já possuir o que ainda se espera, a convicção acerca de realidades


que não se veem. 2Foi a fé que valeu aos antepassados um bom testemunho.
3Foi pela fé que compreendemos que o universo foi organizado por uma palavra de Deus.
Assim, as coisas visíveis provêm daquilo que não se vê.
4Foi pela fé que Abel ofereceu a Deus um sacrifício melhor que o de Caim; e por causa dela, ele
foi declarado justo, pois Deus aprovou a sua oferta. Graças a ela, mesmo depois de morto, Abel
ainda fala!
5Foi pela fé que Henoc foi arrebatado, para não ver a morte; e não mais foi encontrado,
porque Deus o arrebatou. Antes de ser arrebatado, porém, recebeu o testemunho de que foi
agradável a Deus. 6Ora, sem a fé é impossível ser-lhe agradável, pois aquele que se aproxima
de Deus deve crer que ele existe e que recompensa os que o procuram.
7Foi pela fé que Noé, avisado divinamente daquilo que ainda não se via, levou a sério o oráculo
e construiu uma arca para salvar a sua família. Pela fé, ele se separou do mundo, tornando-se
herdeiro da justiça que se obtém pela fé.
8Foi pela fé que Abraão obedeceu à ordem de partir para uma terra que devia receber como
herança, e partiu, sem saber para onde ia.
9Foi pela fé que ele residiu como estrangeiro na terra prometida, morando em tendas com
Isaac e Jacó, os co-herdeiros da mesma promessa. 10Pois esperava a cidade alicerçada que tem
Deus mesmo por arquiteto e construtor.
11Foi pela fé também que Sara, embora estéril e já de idade avançada, se tornou capaz de ter
filhos, porque considerou fidedigno o autor da promessa. 12É por isso também que de um só
homem, já marcado pela morte, nasceu a multidão “comparável às estrelas do céu e
inumerável como a areia das praias do mar”.
13Todos estes morreram na fé. Não receberam a realização da promessa, mas a puderam ver e
saudar de longe e se declararam estrangeiros e migrantes nesta terra. 14Os que falam assim
demonstram que estão buscando uma pátria, 15e se se lembrassem daquela que deixaram, até
teriam tempo de voltar para lá. 16Mas agora, eles desejam uma pátria melhor, isto é, a pátria
celeste. Por isto, Deus não se envergonha deles, ao ser chamado o seu Deus. Pois preparou
mesmo uma cidade para eles.

Responsório Rm 4,20.22; Tg 2,22

R. Ante a promessa do Senhor, Abraão não vacilou,


nem perdeu a confiança, mas foi forte pela fé,
rendendo glória a Deus.
* Eis porque foi-lhe imputada sua fé para a justiça.
V. Sua fé cooperava com as obras que fazia;
e sua fé se fez perfeita mediante suas obras. * Eis porque.

Segunda leitura
Dos Sermões de São Bernardino de Sena, presbítero

(Sermo 2, de S. Ioseph: Opera7,16.27-30) (Séc.XV)

Guarda fiel e providente

É esta a regra geral de todas as graças especiais concedidas a qualquer criatura racional:
quando a providência divina escolhe alguém para uma graça particular ou estado superior,
também dá à pessoa assim escolhida todos os carismas necessários para o exercício de sua
missão.
Isto verificou-se de forma eminente em São José, pai adotivo do Senhor Jesus Cristo e
verdadeiro esposo da rainha do mundo e senhora dos anjos. Com efeito, ele foi escolhido pelo
Pai eterno para ser o guarda fiel e providente dos seus maiores tesouros: o Filho de Deus e a
Virgem Maria. E cumpriu com a máxima fidelidade sua missão. Eis por que o Senhor lhe disse:
Servo bom e fiel! Vem participar da alegria do teu Senhor! (Mt 25,21).
Consideremos São José diante de toda a Igreja de Cristo: acaso não é ele o homem
especialmente escolhido,por quem e sob cuja proteção se realizou a entrada de Cristo no
mundo de modo digno e honesto? Se, portanto, toda a santa Igreja tem uma dívida para com a
Virgem Mãe, por ter recebido a Cristo por meio dela, assim também, depois dela, deve a São
José uma singular graça e reverência.
Ele encerra o Antigo Testamento; nele a dignidade dos patriarcas e dos profetas obtém o fruto
prometido. Mas ele foi o único que realmente possuiu aquilo que a bondade divina lhes tinha
prometido.
E não duvidemos que a familiaridade, o respeito e a sublimíssima dignidade que Cristo lhe
tributou, enquanto procedeu na terra como um filho para com seu pai, certamente também
nada disso lhe negou no céu, mas antes, completou e aperfeiçoou. Por isso, não é sem razão
que o Senhor lhe declara: Vem participar da alegria do teu Senhor! Embora a alegria da
felicidade eterna penetre no coração do homem, o Senhor preferiu dizer: Vem participar da
alegria. Quis assim insinuar misteriosamente que a alegria não está só dentro dele, mas o
envolve de todos os lados e o absorve e submerge como um abismo sem fim.
Lembrai-vos de nós, São José, e intercedei com vossas orações junto de vosso Filho adotivo;
tornai-nos também propícia vossa Esposa, a santíssima Virgem, mãe daquele que vive e reina
com o Pai e o Espírito Santo pelos séculos sem fim. Amém.
Responsório Cf. Gn 45,8;50,20; Sl 104(105),21; Sl 117(118),14

R. Deus me fez, como se eu fosse o pai do rei


e me fez senhor de toda a sua casa,
* Para salvar a muitos povos me exaltou.
V. O Senhor é minha força, é a razão do meu cantar,
pois foi ele neste dia para mim libertação. * Para salvar.

Cânticos
Ant. O homem dedicado será muito elogiado,
o fiel guarda do Senhor há de ser glorificado!

Cântico I Jr 17,7-8
Feliz quem confia no Senhor

Felizes são aqueles que ouvem a palavra de Deus e a põem em prática (Lc 11,28).
– 7 Bendito quem confia no Senhor *
e nele deposita a esperança!
– 8 É como a árvore plantada junto às águas, *
que estende suas raízes ao ribeiro.
– Não teme, quando chega o tempo quente: *
suas folhas continuam verdejantes.
– Não se inquieta com a seca de um ano, *
nem deixa de dar fruto em tempo algum.

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Cântico II Eclo 14,22;15,3.4.6b


Felicidade do Sábio

A sabedoria foi justificada por todos os seus filhos (Lc 7, 35).


= 22 Feliz é quem se aplica à sabedoria, †
quem no coração medita nos seus segredos e caminhos*
e que com inteligência reflete e raciocina.
– 15,3 Com o pão da prudência ela há de nutri-lo *
e o saciará com a água do conhecimento.
– Ela o sustentará, para ele não vacilar, *
4 nela confiará e não será envergonhado.
– Ela o exaltará entre todos os outros *
6b e um nome indelével do Senhor herdará.

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.
Cântico III Eclo 31,8-11
Feliz quem não correu atrás de ouro

Fazei-vos um tesouro no céu que não se acabe (Lc 12,33).


– 8 Feliz é todo aquele, *
que sem mancha foi achado,
= que não correu atrás de ouro, †
nem colocou sua esperança *
no dinheiro e nas riquezas!
– 9 Quem é ele? E o louvaremos, *
pois, fez prodígios em sua vida!
= 10 Quem foi tentado pelo ouro †
e perfeito foi achado, *
glória eterna há de alcançar.
– Ele podia transgredir *
a lei, mas não o fez;
– fazer o mal ele podia, *
mas não o praticou;
=11 seus bens serão consolidados †
e a assembléia dos eleitos *
louvará seus benefícios.

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.
Ant. O homem dedicado será muito elogiado,
o fiel guarda do Senhor há de ser glorificado!

Evangelho

Leitura do Evangelho de Jesus Cristo segundo Mateus


1,16.18-21.24a

16Jacó gerou José, o esposo de Maria, da qual nasceu Jesus, que é chamado o Cristo. 18A
origem de Jesus Cristo foi assim: Maria, sua mãe, estava prometida em casamento a José, e,
antes de viverem juntos, ela ficou grávida pela ação do Espírito Santo.
19José, seu marido, era justo e, não querendo denunciá-la, resolveu abandonar Maria em
segredo. 20Enquanto José pensava nisso, eis que o anjo do Senhor apareceu-lhe, em sonho, e
lhe disse: "José, Filho de Davi, não tenhas medo de receber Maria como tua esposa, porque ela
concebeu pela ação do Espírito Santo.
21Ela dará à luz um filho, e tu lhe darás o nome de Jesus, pois ele vai salvar o seu povo dos
seus pecados". 24aQuando acordou, José fez conforme o anjo do Senhor havia mandado.

Palavra da Salvação

Te Deum
Laudes
Invitatório
R. Louvemos o Senhor, festejando São José.

Salmo 94

Convite ao louvor de Deus


Animai-vos uns aos outros, dia após dia, enquanto ainda se disser ‘hoje’ (Hb 3,13).

–1 Vinde, exultemos de alegria no Senhor, *


aclamemos o Rochedo que nos salva!
–2 Ao seu encontro caminhemos com louvores, *
e com cantos de alegria o celebremos!
R.
–3 Na verdade, o Senhor é o grande Deus, *
o grande Rei, muito maior que os deuses todos.
–4 Tem nas mãos as profundezas dos abismos, *
e as alturas das montanhas lhe pertencem;
–5 o mar é dele, pois foi ele quem o fez, *
e a terra firme suas mãos a modelaram.
R.
–6 Vinde adoremos e prostremo-nos por terra, *
e ajoelhemos ante o Deus que nos criou!
=7 Porque ele é o nosso Deus, nosso Pastor, †
e nós somos o seu povo e seu rebanho, *
as ovelhas que conduz com sua mão.
R.
=8 Oxalá ouvísseis hoje a sua voz: †
“Não fecheis os corações como em Meriba, *
9 como em Massa, no deserto, aquele dia,
– em que outrora vossos pais me provocaram, *
apesar de terem visto as minhas obras”.
R.
=10Quarenta anos desgostou-me aquela raça †
e eu disse: “Eis um povo transviado, *
11 seu coração não conheceu os meus caminhos!”
– E por isso lhes jurei na minha ira: *
“Não entrarão no meu repouso prometido!”
R.
Demos glória a Deus Pai onipotente
e a seu Filho, Jesus Cristo, Senhor nosso, †
e ao Espírito que habita em nosso peito *
pelos séculos dos séculos. Amém.

R. Louvemos o Senhor, festejando São José.


Hino
Cǽlitum, Ioseph, decus atque nostræ
certa spes vitæ columénque mundi,
quas tibi læti cánimus, benígnus
súscipe laudes.
Tu Redemptórem stábulo iacéntem,
quem chorus vatum cécinit futúrum,
áspicis gaudens, sociúsque matris
primus adóras.
Rex Deus regum, dominátor orbis,
cuius ad nutum tremit inferórum
turba, cui pronus famulátur æther,
se tibi subdit.
Laus sit excélsæ Tríadi perénnis,
quæ, tibi insígnes tríbuens honóres,
det tuis nobis méritis beátæ
gáudia vitæ. Amen.

Salmodia

Ant. 1 Os pastores vieram depressa


e encontraram Maria e José
e, no presépio, o Menino deitado.

Salmo 62 (63), 2-9.

Vigia diante de Deus, quem rejeita as obras das trevas (cf. 1Ts 5,5)

— 2Sois vós, ó Senhor, o meu Deus!*


Desde a aurora ansioso vos busco!
= A minh’alma tem sede de vós,+
minha carne também vos deseja,*
como terra sedenta e sem água!
— 3Venho, assim, contemplar-vos no templo,*
para ver vossa glória e poder.
— 4Vosso amor vale mais do que a vida:*
e por isso meus lábios vos louvam.
— 5Quero, pois, vos louvar pela vida,*
e elevar para vós minhas mãos!
— 6A minh’alma será saciada,*
como em grande banquete de festa;
— cantará a alegria em meus lábios,*
ao cantar para vós meu louvor!
— 7Penso em vós no meu leito, de noite,*
nas vigílias suspiro por vós!
— 8Para mim fostes sempre um socorro;*
de vossas asas à sombra eu exulto!
— 9Minha alma se agarra em vós;*
com poder vossa mão me sustenta.

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. Os pastores vieram depressa


e encontraram Maria e José
e, no presépio, o Menino deitado .

Ant. 2 José e Maria, a Mãe de Jesus,


se admiravam das coisas que dele eram ditas.

No cânticos que se segue o refrão entre parênteses é opcional.

Cântico Dn 3,57-88.56
Louvor das criaturas ao Senhor
Louvai o nosso Deus, todos os seus servos (Ap 19,5)

– 57Obras do Senhor, bendizei o Senhor,*


louvai-o e exaltai-o pelos séculos sem fim!
– 58Céus do Senhor, bendizei o Senhor!
59Anjos do Senhor, bendizei o Senhor!
(R. Louvai-o e exaltai-o pelos séculos sem fim!
Ou
R. A ele glória e louvor eternamente)
– 60Águas do alto céu, bendizei o Senhor!*
61Potências do Senhor, bendizei o Senhor!
– 62Lua e sol, bendizei o Senhor!*
63Astros e estrelas bendizei o Senhor!
(R.)
– 64Chuvas e orvalhos, bendizei o Senhor!*
65Brisas e ventos, bendizei o Senhor!
– 66Fogo e calor, bendizei o Senhor!*
67Frio e ardor, bendizei o Senhor!
(R.)
– 68Orvalhos e garoas, bendizei o Senhor!*
69Geada e frio, bendizei o Senhor!
– 70Gelos e neves, bendizei o Senhor!*
71Noites e dias, bendizei o Senhor!
(R.)
– 72Luzes e trevas, bendizei o Senhor!*
73Raios e nuvens, bendizei o Senhor!
–74Ilhas e terra, bendizei o Senhor!*
Louvai-o e exaltai-o pelos séculos sem fim!
(R.)
– 75Montes e colinas, bendizei o Senhor!*
76Plantas da terra, bendizei o Senhor!
– 77Mares e rios, bendizei o Senhor!*
78Fontes e nascentes, bendizei o Senhor!
(R.)
– 79Baleias e peixes, bendizei o Senhor!*
80Pássaros do céu, bendizei o Senhor!
– 81Feras e rebanhos, bendizei o Senhor!*
82Filhos dos homens, bendizei o Senhor!
(R.)
– 83Filhos de Israel, bendizei o Senhor!*
Louvai-o e exaltai-o pelos séculos sem fim!
– 84Sacerdotes do Senhor, bendizei o Senhor!*
85Servos do Senhor, bendizei o Senhor!
(R.)
– 86Almas dos justos, bendizei o Senhor!*
87Santos e humildes, bendizei o Senhor!
– 88Jovens Misael, Ananias e Azarias,*
louvai-o e exaltai-o pelos séculos sem fim!
(R.)
– ao Pai e ao Filho e ao espírito Santo*
louvemos e exaltemos pelos séculos sem fim!
– 56Bendito sois, Senhor, no firmamento dos céus!*
Sois digno de louvor e de glória eternamente!
(R.)
No fim deste cântico não se diz Glória ao Pai

Ant. José e Maria, a Mãe de Jesus,


se admiravam das coisas que dele eram ditas.

Ant. 3 José levantou-se de noite,


tomou o Menino e sua Mãe,
e fugiu para a terra do Egito;
ficou lá até a morte de Herodes.

Salmo 149

Os filhos da Igreja, novo povo de Deus, se alegrem no seu Rei Cristo Jesus (Hesíquio)

— 1Cantai ao Senhor Deus um canto novo,*


e o seu louvor na assembleia dos fiéis!
— 2Alegre-se Israel em quem o fez,*
e Sião se rejubile no seu Rei!
— 3Com danças glorifiquem o seu nome,*
toquem harpa e tambor em sua honra!
— 4Porque, de fato, o Senhor ama seu povo*
e coroa com vitória os seus humildes.
— 5Exultem os fiéis por sua glória,*
e cantando se levantem de seus leitos,
— 6com louvores do Senhor em sua boca*
e espadas de dois gumes em sua mão,
— 7para exercer sua vingança entre as nações,*
e infligir o seu castigo entre os povos,
— 8colocando nas algemas os seus reis,*
e seus nobres entre ferros e correntes,
— 9para aplicar-lhes a sentença já escrita:*
Eis a glória para todos os seus santos.

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. José levantou-se de noite,


tomou o Menino e sua Mãe,
e fugiu para a terra do Egito;
ficou lá até a morte de Herodes.

Leitura breve 2Sm 7,28-29

Senhor Deus, tu és Deus e tuas palavras são verdadeiras. Pois que fizeste esta bela promessa
ao teu servo, abençoa, então, a casa do teu servo, para que ela permaneça para sempre na tua
presença. Porque és tu, Senhor Deus, que falaste, e é graças à tua bênção que a casa do teu
servo será abençoada para sempre.

Responsório breve
℟. Constítuit eum * Dóminum domus suæ
Constítuit eum * Dóminum domus suæ

℣. Et príncipem omnis possessiónis suæ.


* Dóminum domus suæ

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.


Constítuit eum * Dóminum domus suæ

Cântico evangélico.
Ant. Ioseph habitávit in civitáte Názareth, ut adimplerétur quod dictum est per prophétas de
Christo: Nazarǽus vocábitur.

Benedíctus Dóminus Deus Israel,*


quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
et eréxit cornu salútis nobis*
in domo David púeri sui,
sicut locútus est per os sanctórum,*
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
salútem ex inimícis nostris*
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris*
et memorári testaménti sui sancti,
iusiurándum, quod iurávit
ad Abraham patrem nostrum,*
datúrum se nobis,
ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti,*
serviámus illi
in sanctitáte et iustítia coram ipso*
ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis:*
præíbis enim ante fáciem Dómini
paráre vias eius,
ad dandam sciéntiam salútis plebi eius*
in remissiónem peccatórum eórum,
per víscera misericórdiæ Dei nostri,*
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
illumináre his, qui in ténebris
et in umbra mortis sedent*
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri, et Fílio,*


et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,*
et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Ioseph habitávit in civitáte Názareth, ut adimplerétur quod dictum est per prophétas de
Christo: Nazarǽus vocábitur.

Oremos humildemente ao Senhor, de quem procede toda perfeição e santidade dos justos; e
digamos:

R. Santificai-nos, Senhor, segundo a vossa justiça!

Senhor Deus, que chamastes os nossos pais na fé para caminharem na vossa presença com um
coração perfeito,
– fazei que, seguindo os seus passos, alcancemos a perfeição de acordo com a vossa vontade.
R.
Vós, que escolhestes São José, homem justo, para cuidar de vosso Filho na infância e
juventude,
– fazei que sirvamos em nossos irmãos e irmãs o Corpo místico de Cristo. R.
Vós, que destes a terra aos seres humanos para que a povoassem e dominassem,
– ensinai-nos a trabalhar corajosamente neste mundo, buscando sempre a vossa glória. R.
Pai de todos nós, lembrai-vos da obra de vossas mãos,
– e dai a todos trabalho e condições de vida digna. R.

(intenções livres)

Pai nosso…
Oração

Deus todo-poderoso, pelas preces de São José, a quem confiastes as primícias da Igreja,
concedei que ela possa levar à plenitude os mistérios da salvação. Por nosso Senhor Jesus
Cristo, vosso Filho, na unidade do Espírito Santo.

Conclusão da Hora

O Senhor nos abençoe,


nos livre de todo o mal
e nos conduza à vida eterna. Amém.

II Vésperas.

Himno
Te, Ioseph, célebrent ágmina cǽlitum,
te cuncti résonent christíanum chori,
qui, clarus méritis, iunctus es ínclitæ
casto fœ́ dere Vírgini.

Almo cum túmidam gérmine cóniugem


admírans, dúbio tángeris ánxius,
afflátu súperi Fláminis ángelus
concéptum púerum docet.

Tu natum Dóminum stringis, ad éxteras


Ægýpti prófugum tu séqueris plagas;
amíssum Sólymis quæris et ínvenis,
miscens gáudia flétibus.

Eléctos réliquos mors pia cónsecrat


palmámque eméritos glória súscipit;
tu vivens, súperis par, frúeris Deo,
mira sorte beátior.

Nobis, summa Trias, parce precántibus;


da Ioseph méritis sídera scándere,
ut tandem líceat nos tibi pérpetim
gratum prómere cánticum. Amen.

Salmodia

Ant. 1 Após três dias encontraram, no templo, o Menino


sentado entre os doutores, ouvindo e interrogando-os.

Salmo 14(15)
–1 “Senhor, quem morará em vossa casa *
e em vosso Monte santo habitará?”
–2 É aquele que caminha sem pecado *
e pratica a justiça fielmente;
– que pensa a verdade no seu íntimo *
3 e não solta em calúnias sua língua;
– que em nada prejudica o seu irmão, *
nem cobre de insultos seu vizinho;
–4 que não dá valor algum ao homem ímpio, *
mas honra os que respeitam o Senhor;
– que sustenta o que jurou, mesmo com dano; *
5 não empresta o seu dinheiro com usura,
– nem se deixa subornar contra o inocente. *
Jamais vacilará quem vive assim!

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. Após três dias encontraram, no templo, o Menino


sentado entre os doutores, ouvindo e interrogando-os.

Ant. 2 Maria, sua Mãe, disse a Jesus:


Meu filho, por que agiste assim conosco?
Eu e teu pai te procurávamos aflitos

Salmo 111(112)
–1 Feliz o homem que respeita o Senhor *
e que ama com carinho a sua lei!
–2 Sua descendência será forte sobre a terra, *
abençoada a geração dos homens retos!
–3 Haverá glória e riqueza em sua casa, *
e permanece para sempre o bem que fez.
–4 Ele é correto, generoso e compassivo, *
como luz brilha nas trevas para os justos.
–5 Feliz o homem caridoso e prestativo, *
que resolve seus negócios com justiça.
–6 Porque jamais vacilará o homem reto, *
sua lembrança permanece eternamente!
–7 Ele não teme receber notícias más: *
confiando em Deus, seu coração está seguro.
–8 Seu coração está tranquilo e nada teme, *
e confusos há de ver seus inimigos.
=9 Ele reparte com os pobres os seus bens, †
permanece para sempre o bem que fez, *
e crescerão a sua glória e seu poder.
=10 O ímpio, vendo isto, se enfurece, †
range os dentes e de inveja se consome; *
mas os desejos do malvado dão em nada.
Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.
Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. Maria, sua Mãe, disse a Jesus:


Meu filho, por que agiste assim conosco?
Eu e teu pai te procurávamos aflitos.

Ant. 3 Jesus voltou a Nazaré com os seus pais


e era-lhes submisso.

Cântico Ap 15,3-4
–3 Como são grandes e admiráveis vossas obras, *
ó Senhor e nosso Deus onipotente!
– Vossos caminhos são verdade, são justiça, *
ó Rei dos povos todos do universo!
(R.São grandes vossas obras, ó Senhor!)
=4 Quem, Senhor, não haveria de temer-vos, †
e quem não honraria o vosso nome? *
Pois somente vós, Senhor, é que sois santo!
= As nações todas hão de vir perante vós, †
e prostradas haverão de adorar-vos, *
pois vossas justas decisões são manifestas!

Glória ao Pai e ao Filho e ao Espírito Santo.


Como era no princípio, agora e sempre. Amém.

Ant. Jesus voltou a Nazaré com os seus pais


e era-lhes submisso.

Leitura breve Cl 3,23-24


Tudo o que fizerdes, fazei-o de coração, como para o Senhor e não para os homens. Pois vós
bem sabeis que recebereis do Senhor a herança como recompensa. Servi a Cristo, o Senhor!

Responsório breve

℟. Iustus germinábit * Sicut lílium.


Iustus germinábit * Sicut lílium.

℣. Et florébit in ætérnum ante Dóminum.


* Sicut lílium.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.


Iustus germinábit * Sicut lílium.
Cântico evangélico.
Ant. Ipse Iesus erat incípiens quasi annórum trigínta, ut putabátur fílius Ioseph.

MAGNIFICAT
Lc 1, 46-55
Exsultatio animæ in Domino

Magníficat*
ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus*
in Deo salvatóre meo,
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ.*
Ecce enim ex hoc beátam me dicent
omnes generatiónes,
quia fecit mihi magna, qui potens est,*
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius in progénies et progénies*
timéntibus eum.
Fecit poténtiam in bráchio suo,*
dispérsit supérbos mente cordis sui;
depósuit poténtes de sede*
et exaltávit húmiles;
esuriéntes implévit bonis*
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel púerum suum,*
recordátus misericórdiæ,
sicut locútus est ad patres nostros,*
Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri, et Fílio,*


et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,*
et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Ipse Iesus erat incípiens quasi annórum trigínta, ut putabátur fílius Ioseph.

Preces

Invoquemos humildemente a Deus, fonte de toda a paternidade no céu e na terra; e digamos:

R. Pai santo, que estais nos céus, ouvi-nos!

Pai santo, que revelastes a São José o mistério de Cristo, escondido desde toda a eternidade,
– fazei-nos conhecer melhor o vosso Filho, Deus e Homem. R.

Pai celeste, que alimentais as aves do céu e vestis a erva dos campos,
– dai a todos os seres humanos o pão do corpo e da alma. R.
Criador de todas as coisas, que nos confiastes a obra de vossas mãos,
– fazei que os operários possam honestamente usufruir a recompensa dos seus trabalhos. R.

Deus de toda justiça, que amais os justos,


– dai-nos, por intercessão de São José, a graça de caminhar na vida praticando o que vos
agrada. R.

(intenções livres)

Concedei benignamente a vossa misericórdia aos agonizantes e aos que já partiram desta vida,
– por intercessão de vosso Filho, junto com sua mãe Maria e São José. R.

Pai nosso…

Oração

Deus todo-poderoso, pelas preces de São José, a quem confiastes as primícias da Igreja,
concedei que ela possa levar à plenitude os mistérios da salvação. Por nosso Senhor Jesus
Cristo, vosso Filho, na unidade do Espírito Santo.

Conclusão da Hora

O Senhor nos abençoe,


nos livre de todo o mal
e nos conduza à vida eterna. Amém

Você também pode gostar