Você está na página 1de 41

Islandês (íslenska)

Pronúncia: ['islɛnska]

Falado em: Islândia

Língua islandesa Total de


+320.000
falantes:

O islandês (íslenska) é uma língua nórdica Família: Indo-europeia


do ramo germânico setentrional falada por Germânica
Setentrional
aproximadamente 320 mil pessoas na
Islandês
Islândia.
Estatuto oficial
Índice
Língua oficial Islândia
 1 História de:
o 1.1 Caráter conservador
 2 Ortografia Regulado Instituto Árni Magnússon para Estudos
 3 Fonologia por: Islandeses (Stofnun Árna Magnússonar í
 4 Gramática íslenskum fræðum)
o 4.1 Substantivos
o 4.2 Numerais Códigos de língua
o 4.3 Verbos
 5 Ver também ISO 639-1: is

ISO 639-2: isl

História ISO 639-3: isl

O norreno ou norueguês antigo é o nome


dado à língua que os colonizadores vikings falavam nessa época. Na Alta Idade Média ainda não
havia uma diferença significativa entre as línguas faladas na Escandinávia, que eram naqueles
tempos mutuamente inteligíveis. Como a colonização foi realizada majoritariamente por noruegueses
da costa oeste daquele país, é provável que traços dialetais específicos dessa área tenham
influenciado o islandês atual.

O islandês é considerado a língua mais conservadora das línguas escandinavas e representa um caso
único de continuidade linguística. O isolamento geográfico, somado a altas taxas de alfabetização na
ilha desde o século XIII contribuíram para a estabilidade do idioma. A variedade moderna do idioma
reteve o sistema de casos original do nórdico antigo, herdado do Indo-europeu, e um vocabulário
relativamente inalterado. De fato, as crianças na escola não têm grandes dificuldades em ler a Edda e
as sagas em norueguês antigo.

Há ainda na Islândia há muitos séculos um movimento que zela pela "pureza" da língua. Desde muito
tempo existe naquele país uma resistência aos empréstimos de outras línguas modernas. Quando um
objeto novo é descoberto ou um novo conceito é criado, há um departamento na Universidade da
Islândia em Reykjavík que se incumbe de criar um novo termo a partir do léxico já existente.
Palavras como telefone, que em islandês é sími, uma antiga palavra islandesa para fio ou cabo; rádio:
útvarp, computador: tölva e eletricidade: rafmagn (poder do âmbar) são exemplos desse movimento.

Não obstante, é possível estabelecer duas etapas de desenvolvimento da língua quanto à pronúncia:

 Islandês antigo, até 1500.


 Islandês moderno, de 1500 em diante.
O islandês moderno sofreu as mudanças ocorridas devido à Grande Mudança Vocálica (Great Vowel
Shift) que afetou todas as línguas germânicas em níveis diferentes.

O islandês moderno é o idioma mais conservador de todas as línguas escandinavas e pode-se datar
seu início em 1540 com a tradução do Novo Testamento. A política linguística formulada no século
XVIII proíbe a entrada de palavras estrangeiras, e por isso no lugar de adotar termos científicos e
técnicos de procedência oficial, o islandês cria neologismos a partir de palavras próprias; além disso,
reativa palavras antigas e cria outras baseadas em raízes bem conservadas na tradição linguística
nacional.

A língua normativa é uma continuação direta da língua dos antigos colonos, mostrando forte
influência da língua do sudeste da Noruega; de fato, durante os primeiros 200 anos não havia
diferenças marcantes entre o norueguês e o islandês. Os laços culturais entre as duas nações eram
fortes até o século XIV, quando ocorreu a União de Kalmar entre Dinamarca, Noruega e Suécia, o
que leva a separação entre Islândia e Noruega e os islandeses a traduzir a Bíblia e outras literaturas
de cunho religioso para sua própria língua e os noruegueses a adotar o dinamarquês como língua
oficial da Igreja.

O que mais se modificou no islandês moderno com relação ao antigo norueguês foi o sistema
fonológico, especialmente no que se refere a seu sistema vocálico. Do século XII temos uma
excelente descrição do sistema fonológico do islandês antigo no chamado “Primeiro Tratado
Gramatical”; do qual consta que no islandês do século XII havia 9 unidades vocálicas qualitativas,
tendo no total 26 fonemas vocálicos, pois as vogais poderiam ser orais ou nasais, curtas ou longas.

Ortografia
O islandês é escrito utilizando-se o alfabeto romano, introduzido junto com o cristianismo por volta
do ano 1000, acrescido de alguns símbolos próprios:ð (chamada eth, que é uma fricativa dental
sonora [ð]), þ (thorn, que representa a fricativa dental surda [θ]) e æ (que representa o ditongo [ai]).
O alfabeto islandês completo tem 32 letras. As vogais com acentos são consideradas letras separadas;
assim, num dicionário austan vem antes de ábóti. O alfabeto completo é como segue:

AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ

O norreno era escrito até a cristianização utilizando-se o alfabeto rúnico, havendo daquela época
algumas inscrições em pedras, túmulos e etc.

Fonologia
A língua islandesa contém um grande número de vogais e ditongos. Devido às mudanças ocorridas
por meio da Grande Mudança Vocálica, as antigas vogais longas do norreno, marcadas por um
acento agudo, tornaram-se ditongos no islandês moderno (assim como em inglês e nas demais
línguas germânicas). Assim sendo, as vogais a = [a], e = [ε] e o = [ɔ] tornam-se: á = [au], é = [jε] e ó
= [ou].

A tabela completa com todos os sons vocálicos do islandês é a seguinte:

Monotongos Frontais Posteriores


Fechadas i u

Quase fechadas ɪ•ʏ

Semiabertas ɛ•œ ɔ

Abertas a

Onde símbolos aparecem em pares, aquele à direita do ponto (•) representa uma vogal
arredondada.

Gramática
Substantivos

Em islandês há quatro casos nominais: Nominativo, Acusativo, Dativo e Genitivo e há três gêneros:
masculino, feminino e neutro.

Cada gênero é subdividido em mais padrões de declinação que definem como cada palavra será
declinada. Os paradigmas mais representativos de cada gênero são:

Masculino
hestur (cavalo)

Singular Plural

Nominativo hestur hestar

Acusativo hest hesta

Dativo hesti hestum

Genitivo hests hesta

Feminino
verslun (comércio)

Singular Plural

Nominativo verslun verslanir

Acusativo verslun verslanir

Dativo verslun verslunum

Genitivo verslunar verslana

Neutro
mál (língua)
Singular Plural

Nominativo mál mál

Acusativo mál mál

Dativo máli málum

Genitivo máls mála

Numerais
Numeral Equivalente islandês

um einn

dois tveir

três þrír

quatro fjórir

cinco fimm

seis sex

sete sjö

oito átta

nove níu

dez tíu

Verbos

Os verbos em islandês podem ser regulares (ou fracos), isto é, terminados em vogal na terceira
pessoa, ou irregulares (também chamados de verbos fortes), terminados em consoante no mesmo
contexto.

Verbos fracos/regulares
að tala (falar)

Pessoa Singular Plural

1ª (ég) tala (við) tölum

2ª (þú) talar (þið) talið

3ª (hann/hún/það) tala (þeir/þær/þau) tala


Verbos fortes/irregulares
að koma (vir)

Pessoa Singular Plural

1ª (ég) kem (við) komum

2ª (þú) kemur (þið) komið

3ª (hann/hún/það) kemur (þeir/þær/þau) koma

O presente e o pretérito, tanto do indicativo quanto do subjuntivo, são simples, sendo os demais
tempos formados por meio de verbos auxiliares, como hafa ("ter"), vera ("ser"), etc.

Islandês
Origem: Wikilivros, livros abertos por um mundo aberto.
Língua Islandesa

Parque Nacional de Snæfellsjökull (Þjóðgarðurinn Snæfellsjökull), Islândia.

O islandês (islandês: íslenska) é uma língua germânica setentrional, muito semelhante ao norueguês,
ao sueco, ao feroês e ao dinamarquês. Também é aparentado, mais remotamente, ao inglês, ao
holandês e ao alemão. A catacterística mais notável do islandês é o fato de ser mais semelhante ao
nórdico antigo do que as demais línguas que dele evoluiram. De fato, devido ao alto grau de
alfabetização da população desde o século XIII, o idioma conservou de forma única a língua, o que
torna possível a falantes de islandês compreenderem sem muitas dificuldades textos em nórdico
antigo.

Lições
1. Lição 1: Alfabeto e Pronúncia
2. Lição 2: Saudações e Despedidas
3. Lição 3: Pronomes Pessoais
4. Lição 4: Verbo "Að vera"
5. Lição 5: Casos
6. Lição 6: Artigos
7. Lição 7: Questões
8. Lição 8: Verbos no Presente
9. Lição 9: Pronomes Possessivos
10. Lição 10: Gêneros
11. Lição 11: Declinações Fortes
12. Lição 12: Declinações Fracas
13. Lição 13: Pronomes Demonstrativos
14. Lição 14: Regência Verbal
15. Lição 15: Conjugações Verbais
16. Lição 16: Adjetivos
17. Lição 17: Pronomes Indefinidos
18. Lição 18: Advérbios
19. Lição 19: Tradução

Apêndices
 Gramática
 Pronúncia
 Saudações
 Despedidas

Islandês/Curso/Lição1
Origem: Wikilivros, livros abertos por um mundo aberto.

< Islandês | Curso

Não existem edições revistas desta página, por isso pode ainda não ter sido verificada a sua aderência aos
padrões de qualidade.

O alfabeto islandês tem trinta e duas letras:

[editar] Maiúsculas

AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
[editar] Minúsculas

aábdðeéfghiíjklmnoóprstuúvxyýþæö

Veja a pronúncia das letras islandesas e de suas ligações:

 A: pronuncia-se igual ao a português, mas antes de gi e gj, pronuncia-se como um ai. Antes de ng e
nk, pronuncia-se como au.
 Á: pronuncia-se como um au.
 B: pronuncia-se como um p.
 D: pronuncia-se como um t.
 Ð: pronuncia-se similarmente ao th de “think” em inglês.
 E: igual ao português. Antes de gi, gj, ng e nk, pronuncia-se como um ei.
 É: pronuncia-se como um ié.
 F: quando inicia a palavra, ou quando está antes de f, s e p, pronuncia-se como f. Entre vogal e n ou
vogal e l, pronuncia-se como p. Depois de vogais, pronuncia-se como v.
 G: quando inicia a palavra, ou quando está antes de n ou l ou depois de uma consoante, pronuncia-
se como k. Quando inicia a palavra e logo depois vem e, i, í, y, ý, æ ou j, pronuncia-se como c. Depois
de vogais, fica entre o g e o k. Entre uma vogal e i ou j, pronuncia-se como j. Quando está entre uma
vogal e s ou t, pronuncia-se como rr.
 H: iniciando a palavra, tem a mesma pronúncia de português. Antes de v, tem um som entre h e k.
No geral, tem a mesma pronúncia do h inglês.
 I: igual ao português.
 Í: um i mais prolongado, como o í em traíra.
 J: um y mais aspirado.
 K: igual ao inglês.
 L: igual ao português.
 M: igual ao português.
 N: igual ao português.
 O: semelhante ao ó português, como em móvel.
 Ó: como o oh do inglês.
 P: igual ao inglês.
 R: como o r de áries.
 S: sempre pronunciado como s, e nunca como z.
 T: igual ao inglês.
 U: semelhante ao eux do francês
 Ú: como um ú em português
 V: igual ao português.
 X: como o ch.
 Y: igual ao português.
 Ý: um í, mais prolongado
 Z: pronúncia igual ao s, nunca como z.
 Þ: como o th de thing, em inglês.
 Æ: como o ái em português, ou eye em inglês.
 Ö: como o ea de earth em inglês, ou ur de murder, também em inglês. Em português, assemelha-se
ao â.

 HV: como o kf em thankful, inglês.


 LL: pronuncia-se como tl.
 NN: como tn depois de vogal acentuada.
 PP / TT / KK: aspiradas.
 AU: como öj.
 EI / EY: som de a

O verbo “að vera” é o equivalente islandês do verbo “to be” em inglês, “ser / estar” em português.
Vamos começar a aprende-lo com a forma do presente.

 Ég er: Eu sou, estou


 Þú ert: Você é, está
 Hann er: Ele é, está
 Hun er: Ela é, está
 Það er: Ele (neutro) é, está

 Við erum: Nós somos, estamos


 Þið eruð: Vocês são, estão
 Þeir eru: Eles são, estão
 Þær eru: Elas são, estão
 Þau eru: Eles (neutro) são, estão

Esse verbo rege o caso nominativo. Isto é, o complemento do verbo “að vera” deve vir em sua forma
nominativa.

Exemplo: Hann er augnlæknir (Ele é oftalmologista). – Augnlæknir é a forma nominativa

Caso Nominativo
O caso nominativo é o caso que aparece nos dicionários. Se o verbo na frase não rege nenhum caso e
se não há preposição, então o nome deverá vir na forma nominativa. As desinências (partes que se
adicionam à palavra) singulares do caso nominativo são as seguintes:

 Masculino: ur, l, n, i.
 Feminino: a, ou sem desinência.
 Neutro: sem desinência, nomes terminados com acentos são usualmente neutros.

Exemplo: Bókin er góð (O livro é bom) – Góð é a forma nominativa, pois o verbo “að vera” rege o
caso nominativo.

Exemplo: Ég verð prestur (Eu me torno padre) – Prestur é a forma nominativa, pois o verbo “að
verða” rege o caso nominativo.

[editar] Caso Acusativo


É o caso do objeto. O caso acusativo é declinado de uma forma diferente. No singular, as desinências
são as seguintes:

 Masculino: remove-se a desinência nominativa. Se o nome termina em i, troca-se por a.


 Feminino: se o nome não tem desinência nominativa, também não terá acusativa. Se termina em a,
troca-se por ur.
 Neutro: sem desinência.
Exemplo: Ég elska súkkulaði (Eu amo chocolate) – Súkkulaði é uma palavra neutra, e a forma
nominativa é igual à acusativa, portanto é usado depois do verbo “að elska”, que rege o caso
acusativo.

Exemplo: Ég bið þig (Eu te pergunto) – Þig é a forma acusativa do pronome þú, como já foi visto. O
verbo “að biðja” rege o caso acusativo.

[editar] Caso Dativo


É aproximadamente o caso do objeto indireto. O caso dativo é declinado da seguinte forma, no
singular:

 Masculino: é bastante irregular. Alguns acrescentam i ao final, outros não. Se o nome tem i como
desinência nominativa, a dativa será a.
 Feminino: a mesma regra.
 Neutro: adiciona-se i.

Exemplo: Þú snýrð mér (Você me gira) – Mér é a forma dativa do pronome ég, como já foi visto. O
verbo “að snúa” rege o caso dativo.

Exemplo: Við bjóðum kaffi (Nós oferecemos café) – Como kaffi é uma palavra neutra, a sua forma
dativa mantem-se kaffi. O verbo “að bjóða” rege o caso dativo.

[editar] Caso Genitivo


É o caso de posse. O caso genitivo, no singular, é declinado assim:

 Masculino: adiciona-se s. Se a forma nominativa termina em i, na genitiva terminará em a.


 Feminino: nomes que terminam em a, tornam-se ar. Se não houver desinência nominativa,
terminam em ur.
 Neutro: adiciona-se s.

Exemplo: Ég sakna þín (Eu sinto falta de você) – Þín é a forma genitiva do pronome “þú”, como já
foi visto. O verbo “að sakna” rege o caso genitivo.

Exemplo: Hann beið okkar (Ele esperou por nós) – Okkar é a forma genitiva do pronome “við”,
como já foi visto. O verbo “beið” rege os casos genitivo e dativo, mas neste caso é o genitivo.

Para as formas plurais, a declinação ocorre da seguinte maneira:

Masculino Feminino Neutro

Nominativo ir ur irregular

Acusativo a¹ / ir¹ ur irregular

Dativo u(m)² u(m)² u(m)²


Genitivo a a a

 ¹usa-se a quando a terminação nominativa é ur, l ou n. Usa-se ir quando a terminação nominativa é i.


 ²o m não é acrescentado quando o artigo definido é acrescentado.

Não há artigo indefinido no idioma islandês, portanto falar “cavalo” e “o cavalo” é a mesma coisa
(hestur). O artigo definido pode ser formado de duas formas: adicionando-se (i)nn para nomes
masculinos, (i)n para femininos e (i)ð para neutros, junto com a palavra.

Exemplo: stóll (cadeira) – stóllinn (a cadeira)

Exemplo: nótt (noite) – nóttin (a noite)

Exemplo: auga (olho) – augað (o olho)

Exemplo: bakarí (padaria) – bakaríið (a padaria)

Mas quando junto do substantivo articulado vem um adjetivo, muda-se o esquema. No lugar de se
adicionar (i)nn, (i)n e (i)ð, coloca-se antes do substantivo e separado, os artigos hinn, hin e hið. Veja
a comparação entre os dois casos:

Chocolate – Súkkulaði (neutro)

O chocolate – Súkkulaðið

O bom chocolate – Hið gott súkkulaði

O chocolate bom – Súkkulaðið gott

Você pode pensar que ambos os dois últimos casos têm o mesmo significado, mas temos que prestar
atenção em quem o artigo está articulando. No caso 3 (O bom chocolate), o artigo “o” está
acompanhando o adjetivo bom, portanto fica “hið gott”, e súkkulaði permanece inalterado.

Já no quarto caso (O chocolate bom), o substantivo neutro “súkkulaði” está sendo articulado,
tornando-se “súkkulaðið”, e “gott” permance inalterado. Note que no caso 3, o adjetivo vem antes do
substantivo. No caso 4, o substantivo é quem antecede.

SINGULAR

Masculino Masculino Feminino Feminino


Neutro
-ur, -l, -nn -i sem final -a

Nominativo inn nn in n ið

Acusativo inn nn ina na ið


Dativo num num inni nni nu

Genitivo ins ns innar nnar ins

PLURAL

Masculino Masculino Feminino Feminino


Neutro
-ur, -l, -nn -i sem final -a

Nominativo nir nir nar nar in

Acusativo na nar nar nar in

Dativo num num num num num

Genitivo nna nna nna nna nna

Vejamos agora uma tabela completa de declinação, sendo uma palavra masculina, uma feminina e
uma neutra:

Singular Singular Plural Plural


MASCULINO
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo dalur dalurinn dalir dalirnir

Acusativo dal dalinn dali¹ dalina

Dativo dal dalnum dölum² dölunum

Genitivo dals dalsins dala dalanna

 ¹: forma irregular. Será vista depois.


 ²: quando a vogal do dativo singular é a, torna-se ö no plural.

Singular Singular Plural Plural


FEMININO
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo björk björkin bjarkir² bjarkirnar

Acusativo björk björkina bjarkir² bjarkirnar

Dativo björk björkinni björkum björkunum

Genitivo bjarkar* bjarkarinnar bjarka bjarkanna


 ¹/²: forma irregular

Singular Singular Plural Plural


NEUTRO
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo tré tréð tré trén

Acusativo tré tréð tré trén

Dativo tré trénu trjám¹ trjánum

Genitivo trés trésins trjáa trjánna

 ¹: quando a terminação dativa singular é é, no plural fica já

[editar] Vocabulário

dalur = vale / björk = bétula / tré = árvore

Veja a conversa abaixo:

Ásdís: Hæ, Petter.

Petter: Hallo, Ásdís.

Ásdís: Hvernig hefur þú það?

Petter: Allt gott. Hvað með þig?

Ásdís: Allt gott, takk.

Petter: Hvað ertu gömul?

Ásdís: Ég er tuttugu ára.

Petter: Hvaðan ert þú?

Ásdís: Ég er frá Akureyri.

Petter: Hvar er Akureyri?

Ásdís: Akureyri er í norður Íslandi.

Você deve ter notado na conversa de Petter e Ásdís a existência de certas palavras iniciadas com hv
(hvernig, hvað, hvaðan e hvar). Eles começaram se cumprimentando, e Ásdís perguntou como Petter
estava. Na parte II, você viu que “Como vai você?” é “Hvað segiru gott?”, mas também pode ser
“Hvernig hefur þú það?”. Hvernig significa algo como “De que jeito”.
Petter diz estar tudo bem, e pergunta “Quanto a você?” (Hvað með þig?). Ela diz que está bem e
agradece. Petter pergunta quantos anos ela tem. Hvað significa “como, o que”. Ertu (originalmente
ert þú) significa “é você”. Gömul é a forma feminina de “velho”. Portanto, “Hvað ertu gömul?” é
como você pergunta a idade de uma mulher. Ela diz ter vinte anos.

Depois, Petter pergunta de onde ela é (Hvaðan = De onde). Ela fala que é de Akureyri. Ele pergunta
onde fica Akureyri (Hvar = Onde). E ela diz que fica no norte da Islândia (Ísland = Islândia / Íslandi
é a forma dativa).

Além desses pronomes interrogativos vistos no texto, há hvenær (quando), hvers vegna (por que),
hve mikið (quanto). E o pronome hver (qual) é declinado:

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo hver hver hvert / hvað
Acusativo hvern hverja hvert / hvað
Dativo hverjum hverri hverju
Genitivo hvers hverrar hvers
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo hverjir hverjar hver
Acusativo hverja hverjar hver
Dativo hverjum hverjum hverjum
Genitivo hverra hverra hverra

No geral, a conjugação dos verbos islandeses no presente é da seguinte maneira:

 Ég –a
 Þú –ar
 Hann –ar
 Við –um
 Þið –ið
 Þeir –a

Vejamos o verbo “að tala” (falar):

 Ég tala
 Þú talar
 Hann talar
 Við tölum (é um verbo irregular)
 Þið talið
 Þeir tala

Então,

 Eu falo inglês – Ég tala ensku.


 Nós não falamos francês – Við tölum ekki frönsku.
 Você fala islandês – Þú talar íslensku

[editar] Frases interrogativas


E para construir frases interrogativas, basta trocar o pronome com o verbo.

 Você fala islandês – Þú talar íslensku


 Você fala islandês? – Talar þú íslensku?

 Você é islandês – Þú ert Íslendingur


 Você é islandês? – (Ertu) Ert þú Íslendingur?
 1ª pessoa (meu, minha, meus, minhas)

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo minn mín mitt
Acusativo minn mína mitt
Dativo mínum minni mínu
Genitivo mins minnar mins
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo mínir minar mín
Acusativo mína mínar mín
Dativo mínum mínum mínum
Genitivo mínna mínna mínna


 1ª pessoa (nosso, nossa, nossos, nossas)

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo vor vor vort
Acusativo vorn vora vort
Dativo vorum vorri voru
Genitivo vors vorrar vors
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo vorir vorar vor
Acusativo vora vorar vor
Dativo vorum vorum vorum
Genitivo vorra vorra vorra


 2ª pessoa (seu, sua, seus, suas)

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo þinn þín þitt
Acusativo þinn þína þitt
Dativo þínum þinni þínu
Genitivo þins þinnar þins
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo þínir þinar þín
Acusativo þína þínar þín
Dativo þínum þínum þínum
Genitivo þínna þínna þínna


 3ª pessoa (dele, dela, deles, delas)

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo sinn sín sitt
Acusativo sinn sína sitt
Dativo sínum sinni sínu
Genitivo sins sinnar sins
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo sínir sinar sín
Acusativo sína sínar sín
Dativo sínum sínum sínum
Genitivo sínna sínna sínna


Exemplo: A minha bolsa é bonita - Taskan mín er falleg

As palavras com as seguintes terminações são sempre masculinas:

 -aður
 -uður
 -ingur
 -ungur
 -undur
 -dómur
 -leikur
 -háttur
 -skapur
 -all
 -ill
 -ull
 -ann
 -inn
 -ingi
 -ungi
 -ji
As seguintes terminações também, mas com pequenas exceções:

 -ar (sumar, verão - neutro)


 -ir (móðir - mãe, dóttir - filha, systir - irmã)
 -ari (altari - neutro)

Usualmente masculinas:

 -ur
 -andi

São sempre femininas:

 -ing
 -úð
 -un
 -an
 -yn
 -und
 -urð
 -semd
 -ja
 -ynja
 -sla
 -átta
 -usta
 -ka
 -ska
 -eskja
 -fraeði

São usualmente femininas:

 -a

Sempre são neutras:

 -al
 -að
 -ald
 -an
 -ang
 -arn
 -in
 -erni
 -elsi
 -indi
 -gin
 -orð
Em islandês, declinam-se as palavras de modo a encaixa-las perfeitamente na sentença. Os casos já
foram vistos (nominativo, acusativo, dativo e genitivo). Na Lição 5, você já viu como funciona a
declinação, mas agora as entenderá mais detalhadamente.

Existem dois tipos de declinação em islandês: forte e fraca. A declinação forte é caracterizada por ter
seu genitivo singular terminado em consoante, por ter maior variação que a declinação fraca, e existe
um “fenômeno” chamado umlaut, que é a mutação de uma vogal da raiz.

A declinação forte masculina tem quatro classes. Cada uma será vista separadamente.

Índice
[esconder]

 1 Masculino
o 1.1 Primeira Classe
o 1.2 Segunda Classe
o 1.3 Terceira Classe
o 1.4 Quarta Classe
 2 Feminino
o 2.1 Primeira Classe
o 2.2 Segunda Classe
o 2.3 Terceira Classe
 3 Neutro

[editar] Masculino
[editar] Primeira Classe

A primeira classe masculina forte é declinada da seguinte forma no geral:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo draugur draugurinn draugar draugarnir

Acusativo draug drauginn drauga draugana

Dativo draug draugnum draugum draugunum

Genitivo draugs draugsins drauga drauganna

Draugur = Fantasma

Segundo a regra do umlaut, quando o nominativo singular da palavra é a, torna-se ö no dativo


plural . Então, se a palavra tiver umlaut, será da seguinte maneira:
Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo hvalur hvalurinn hvalir hvalirnir

Acusativo hval hvalinn hvali hvalina

Dativo hval hvalnum hvölum hvölunum

Genitivo hvals hvalsins hvala hvalanna

Hvalur = Baleia

Se a palavra for monossilábica, a declinação será da seguinte forma:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo skór skórinn skór skórinir

Acusativo skó skóinn skó skóna

Dativo skó skónum skóm skónum

Genitivo skós skósins skóa skónna

Skór = Sapato

[editar] Segunda Classe

A segunda classe forte masculina é marcada pelo genitivo singular em -s e o nominativo plural em -
ir. Veja:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo glæpur glæpurinn glæpir glæpirnir

Acusativo glæp glæpinn glæpi glæpina

Dativo glæp glæpnum glæpum glæpunum

Genitivo glæps glæpsins glæpa glæpanna


Glæpur = Crime

Para radicais terminados em –k ou –g, há o acréscimo de um –j nas formas dativa e genitiva do


plural:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo hlekkur hlekkurinn hlekkir hlekkirnir

Acusativo hlekk hlekkinn hlekki hlekkina

Dativo hlekk hlekknum hlekkjum hlekkjunum

Genitivo hlekks / hlekkjar hlekksins / hlekkjarins hlekkja hlekkjanna

Hlekkur = Elo

[editar] Terceira Classe

A terceira classe forte masculina é marcado por genitivo singular em -ar e nominativo plural em –ir.

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo litur liturinn litir litirnir

Acusativo lit litinn liti litina

Dativo lit litnum litum litunum

Genitivo litar litarins lita litanna

Litur = Cor

Com o umlaut, o ó converte-se em æ nos casos seguintes (no dativo há a inversão e no genitivo se
conserva o ó):

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo spónn spónninn spænir spænirnir


Acusativo spón spóninn spæni spænina

Dativo spæni spæninum spónum spónunum

Genitivo spóns / spónar spónsins / spónarins spóna spónanna

Spónn = Colher

[editar] Quarta Classe

Existe ainda uma quarta classe, constituída de seis palavras e suas derivações, que são irregulares:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo bróðir bróðirinn bræður bræðurnir

Acusativo bróður bróðurinn bræður bræðurna

Dativo bróður bróðurnum bræðrum bræðrunum

Genitivo bróður bróðurins bræðra bræðranna

Bróðir = Irmão

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo faðir faðirinn feður feðurnir

Acusativo föður föðurinn feður feðurna

Dativo föður föðurnum feðrum feðrunum

Genitivo föður föðurins feðra feðranna

Faðir = Pai

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo fingur fingurinn fingur fingurnir


Acusativo fingur fingurinn fingur fingurna

Dativo fingri fingrinum fingrum fingrunum

Genitivo fingurs fingursins fingra fingranna

Fingur = Dedo

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo fótur fóturinn fætur fæturnir

Acusativo fót fótinn fætur fæturna

Dativo fæti fætinum fótum fótunum

Genitivo fótar fótarins fóta fótanna

Fótur = Pé

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo vetur veturinn vetur veturnir

Acusativo vetur veturinn vetur veturna

Dativo vetri vetrinum vetrum vetrunum

Genitivo vetrar vetrarins vetra vetranna

Vetur = Inverno

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo maður maðurinn menn mennirnir

Acusativo mann manninn menn mennina

Dativo manni manninum mönnum mönnunum


Genitivo manns mannsins manna mannanna

Maður = Homem

[editar] Feminino
[editar] Primeira Classe
Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo vél vélin vélar vélarnar

Acusativo vél vélina vélar vélarnar

Dativo vél vélinni vélum vélunum

Genitivo vélar vélarinnar véla vélanna

Vél = Máquina

[editar] Segunda Classe

A segunda classe forte feminina é igual à primeira, entretanto trocam-se os –ar do nominativo e
acusativo plural por –ir.

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo hjálp hjálpin hjálpir hjálpirnar

Acusativo hjálp hjálpina hjálpir hjálpirnar

Dativo hjálp hjálpinni hjálpum hjálpunum

Genitivo hjálpar hjálparinnar hjálpa hjálpanna

Hjálpa = Ajuda

No caso do umlaut:

Caso Singular Plural

Indefinido Definido Indefinido Definido


Nominativo jörð jörðin jarðir jarðirnar

Acusativo jörð / jörðu jörðina jarðir jarðirnar

Dativo jörð / jörðu jörðinni / jörðunni jörðum jörðunum

Genitivo jarða jarðarinnar jarða jarðanna

Jörð = Terra

[editar] Terceira Classe

Existem três palavras em especial que são femininas e pertencem à terceira classe. São bastante
irregulares, principalmente kýr (vaca).

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo bók bókin bækur bækurnar

Acusativo bók bókina bækur bækurnar

Dativo bók bókinni bókum bókunum

Genitivo bókar bókarinnar bóka bókanna

Bók = Livro

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo kýr kýrin kýr kýrnar

Acusativo kú kúna kýr kýrnar

Dativo kú kúnni kúm kúnum

Genitivo kýr kýrinnar kúa kúnna

Kýr = Vaca

Caso Singular Plural


Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo móðir móðirin mæður mæðurnar

Acusativo móður móðurina mæður mæðurnar

Dativo móður móðurinni mæðrum mæðrunum

Genitivo móður móðurinnar mæðra mæðranna

Móðir = Mãe

[editar] Neutro
A declinação forte para palavras neutras tem apenas uma classe, que é caracterizada pelo –s em
genitivo singular e a falta de uma desinência para o nominativo plural. No geral, são palavras
monossilábicas.

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo kvöld kvöldið kvöld kvöldin

Acusativo kvöld kvöldið kvöld kvöldin

Dativo kvöldi kvoldinu kvöldum kvöldunum

Genitivo kvölds kvöldsins kvölda kvöldanna

Kvöld = Noite

No caso do umlaut:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo drasl draslið - -

Acusativo drasl draslið - -

Dativo drasli draslinu - -

Genitivo drasls draslsins - -


Drasl = Lixo

As declinações fracas têm suas terminações singulares, no geral, em –i, -a ou –u.

Índice
[esconder]

 1 Masculino
 2 Feminino
o 2.1 Primeira Classe
o 2.2 Segunda Classe
 3 Neutro

[editar] Masculino
Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo skóli skólinn skólar skólarnir

Acusativo skóla skólann skóla skólana

Dativo skóla skólanum skólum skólunum

Genitivo skóla skólans skóla skólanna

Skóla = Escola

E com o umlaut:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo kafli kaflinn kaflar kaflarnir

Acusativo kafla kaflann kafla kaflana

Dativo kafla kaflanum köflum köflunum

Genitivo kafla kaflans kafla kaflanna


Kafla = Capítulo

Mas há uma segunda classe de palavras fracas masculinas, constituídas por poucos verbetes, que tem
o nominativo plural em –ur. A palavra seguinte (bóndi), por ter um ó, entra no caso de umlaut e
troca para æ em todos os casos do plural.

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo bóndi bóndinn bændur bændurnir

Acusativo bónda bóndann bændur bændurna

Dativo bónda bóndanum bændum bændunum

Genitivo bónda bóndans bænda bændanna

Bóndi = Fazendeiro

[editar] Feminino
As palavras femininas fracas são mais simples ainda. Existem duas classes: a primeira é dividida em
duas subclasses, as que tem um –n no genitivo plural e as que não tem.

[editar] Primeira Classe


Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo gata gatan götur göturnar

Acusativo götu götuna götur göturnar

Dativo götu götunni götum götunum

Genitivo götu götunnar gatna gatnanna

Gata = Rua

Caso Singular Plural

Indefinido Definido Indefinido Definido


Nominativo prinsessa prinsessan prinsessur prinsessurnar

Acusativo prinsessu prinsessuna prinsessur prinsessurnar

Dativo prinsessu prinsessunni prinsessum prinsessununm

Genitivo prinsessu prinsessunnar prinsessa prinsessanna

Prinsessa = Princesa

[editar] Segunda Classe

A segunda classe é constituída, no geral, por palavras abstratas, com singular indefinido igual. Até
tem plural, mas não é muito usado:

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo gleði gleðin gleðir gleðirnar

Acusativo gleði gleðina gleðir gleðirnar

Dativo gleði gleðinni gleðum gleðunum

Genitivo gleði gleðinnar gleða gleðanna

Gleði = Alegria

[editar] Neutro
As palavras neutras fracas são, no geral, partes do corpo humano, e tem o acréscimo do –n no
genitivo plural.

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo auga augað augu augun

Acusativo auga augað augu augun

Dativo auga auganu augum augunum


Genitivo auga augans augna augnanna

Auga = Olho

Eis aqui com umlaut.

Singular Plural
Caso
Indefinido Definido Indefinido Definido

Nominativo hjarta hjartað hjörtu hjörtun

Acusativo hjarta hjartað hjörtu hjörtun

Dativo hjarta hjartanu hjörtum hjörtunum

Genitivo hjarta hjartans hjartna hjartnanna

Hjarta = Coração

Aqui terminam todas as declinações.

Basicamente, em islandês, existem dois pronomes demonstrativos (ábendigarfornöfn): sá (esse,


aquele – usado para falar de objetos ou pessoas que estão longe do locutor) e þessi (este, isto – usado
para falar de objetos ou pessoas que estão perto do locutor).

Esses dois pronomes são declinados segundo a gramática. Veja suas declinações:

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo sá sú það
Acusativo þann þá það
Dativo þeim þeirri því
Genitivo þess þeirrar þess
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo þeir þær þau
Acusativo þá þær þau
Dativo þeim þeim þeim
Genitivo þeirra þeirra þeirra
SINGULAR Masculino Feminino Neutro
Nominativo þessi þessi þetta
Acusativo þenna þessa þetta
Dativo þessum þessari þessu
Genitivo þessa þessarar þessa
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo þessir þessar þessi
Acusativo þessa þessar þessi
Dativo þessum þessum þessum
Genitivo þessara þessara þessara

 Esta bolsa (taska – fem.) = Þessi taska


 Verão destas igrejas (kirkja – fem.) = Sumar þessara kirkna
 Você ama este homem (elska – acusativo) = Þú elskar þenna mann
 Ajudamos aquele orfanato = Við hjálpum því munaðarleysingjahæli

Como já vimos, existem quatro casos. Você terá que se acostumar a ver em livros de gramática
islandesa suas formas em islandês:

 Nominativo – Nefnifall (Nf.)


 Acusativo – Þolfall (Þf.)
 Dativo – Þágufall (Þgf.)
 Genitivo – Eignarfall (Ef.)

Cada verbo tem uma (ou duas regências); e isso significa que cada verbo deve ser seguido por uma
palavra em determinado caso. Por exemplo, o verbo að elska (amar) rege (ou governa) o caso
acusativo, isto é, depois de elska deve-se usar uma palavra no acusativo.

A seguir, há uma lista dos verbos mais comuns no idioma islandês com seus casos:

Índice
[esconder]

 1 Acusativo (Þolfall)
 2 Dativo (Þágufall)
 3 Genitivo (Eignarfall)
 4 Casos Mistos
o 4.1 Acusativo-Genitivo (Þolfall-Eignarfall)
o 4.2 Acusativo-Dativo (Þolfall-Þágufall)

[editar] Acusativo (Þolfall)

 ákveða - decidir
 bera - carregar
 biðja - perguntar
 birta - mostrar
 búa - viver
 byrja - começar
 draga - empurrar
 eiga - ter
 fara - ir
 fá - conseguir
 fela - esconder
 finna - encontrar
 flytja - transportar
 færa - trazer
 gera - fazer
 grípa - agarrar
 hafa - ter, segurar
 heyra - ouvir
 hugsa - pensar, acreditar
 kalla - gritar, nomear
 kaupa - comprar
 láta - pôr, agir, deixar
 leiða - guiar
 lesa - ler
 lifa - viver, sobreviver
 líða - tolerar, sofrer
 líta - ver
 læra - aprender, estudar
 mega - permitir
 minna - lembrar
 muna - lembrar
 nefna - nomear
 nota - usar, aplicar
 opna - abrir
 reka - dirigir
 reyna - tentar
 ræða - falar
 senda - enviar
 setja - determinar
 sitja - sentar
 sjá - ver
 skilja - entender
 skrifa - escrever
 sækja - atacar
 telja - enumerar
 vilja - querer
 vinna - trabalhar
 virða - respeitar
 vita - saber
 þekkja - reconhecer
 ætla - planejar

[editar] Dativo (Þágufall)


 bregða - mover
 breyta - mudar
 fylgja - guiar
 gleyma - esquecer
 hætta - parar
 koma - vir
 ljúka - finalizar, fechar
 ná - obter, pegar
 skipta - dividir
 svara - responder

[editar] Genitivo (Eignarfall)


 bíða - esperar
 leita - procurar

[editar] Casos Mistos


[editar] Acusativo-Genitivo (Þolfall-Eignarfall)

 ganga - andar
 þurfa - precisar, requerer
 geta - adquirir (ac.) / mencionar (gen.)
 hefja - começar (ac.) / perfurar (gen.)
 spyrja - questionar (ac.) / inquirir (gen.)

[editar] Acusativo-Dativo (Þolfall-Þágufall)

 veita - oferecer
 bjóða - oferecer, convidar
 gefa - dar
 sýna - mostrar, exibir
 bæta - melhorar (ac.) / adicionar (dat.)
 halda - fazer (discurso, concerto, leitura) (ac.) / manter (dat.)
 heita - chamar (ac.) / prometer (dat.)
 kunna - saber (ac.) / gostar (dat.)
 leggja - deitar, construir (ac.) / estacionar (dat.)
 lýsa - iluminar (ac.) / manifestar (dat.)
 ráða - empregar (ac.) / comandar (dat.)
 segja - dizer (ac.) / conversar (dat.)
 snúa - enrolar (ac.) / girar (dat.)
 taka - pegar (ac.) / aceitar (dat.)

 kenna - ensinar, culpar (dat. ou ac.) / sentir (gen.)

Esses são os verbos mais comuns da língua islandesa. Os demais verbos e, de uma forma geral,
muitos verbetes do idioma islandês podem ser conferidos com clareza, com destaque para exemplos
muito bem dados em digicoll.library.wisc.edu, o website da Universidade de Wisconsin.

Índice
[esconder]

 1 Primeira Classe
o 1.1 Presente
o 1.2 Passado
o 1.3 Futuro
 2 Segunda Classe
 3 Terceira Classe

[editar] Primeira Classe


[editar] Presente

Já foi visto que a conjugação dos verbos no presente segue o seguinte padrão:

 Ég –a
 Þú –ar
 Hann –ar
 Við –um
 Þið –ið
 Þeir –a

Temos como exemplo o verbo tala (falar):

 Ég tala (Eu falo)


 Þú talar (Você fala)
 Hann talar (Ele fala)
 Við tölum (Nós falamos)
 Þið talið (Vocês falam)
 Þeir tala (Eles falam)

[editar] Passado

O passado é conjugado assim:

 Ég –aði
 Þú –aðir
 Hann –aði
 Við –uðum
 Þið –uðuð
 Þeir –uðu

Portanto, o verbo tala fica:

 Ég talaði (Eu falei)


 Þú talaðir (Você falou)
 Hann talaði (Ele falou)
 Við töluðum (Nós falamos)
 Þið töluðuð (Vocês falaram)
 Þeir töluðu (Eles falaram)

[editar] Futuro

O futuro não muda o verbo em si, mas uma partícula (mun):


 Ég mun
 Þú munt
 Hann mun
 Við munum
 Þið munuð
 Þeir munu

Portanto, o verbo tala fica:

 Ég mun tala (Eu falarei)


 Þú munt tala (Você falará)
 Hann mun tala (Ele falará)
 Við munum tala (Nós falaremos)
 Þið munuð tala (Vocês falarão)
 Þeir munu tala (Eles falarão)

Usa-se mun (munt, munum...) quando se fala de algo que acontecerá num futuro mais distante. Usa-
se skal para um futuro próximo, o que será feito agora.

Por exemplo: Ég mun tala ensku við afa og ömmu þegar þau koma að heimsækja mig í Janúar (Eu
vou falar inglês com vovô e vovó quando eles vierem me visitar em janeiro)

Ég skal lesa bókina á ensku fyrir þig (Eu vou ler o livro em inglês pra você)

Um ótimo site para conjugar verbos islandeses é o verbix.com.

Essa é a primeira classe de verbos fracos (no geral, regulares).

[editar] Segunda Classe


A segunda classe tem a primeira pessoa do singular no presente do indicativo em –i. Veja a
conjugação do verbo að vaka (despertar):

 Presente: vaki, vakir, vakir, vökum, vakið, vaka


 Passado: vakti, vaktir, vakti, vöktum, vöktuð, vöktu
 Futuro: mun vaka, munt vaka, mun vaka, munum vaka, munuð vaka, munu tala

Também fazem parte da segunda classe os verbos terminados em -á, -gja ou -kja. Veja o verbo að
leigja (alugar):

 Presente: leigi, leigir, leigir, leigjum, leigið, leigja


 Passado: leigði, leigðir, leigði, leigðum, leigðuð, leigðu
 Futuro: mun leigja, munt leigja, mun leigja, munum leigja, munuð leigja, munu leigja

Entretanto, existem verbos com terminações diferentes devido à mudança de vogais. O verbo að
segja (dizer) é um exemplo, pois no presente conjuga-se exatamente como o verbo að leigja (segi,
segir, segir, segjum, segið, segja), mas no passado a conjugação é a seguinte: sagði, sagðir, sagði,
sagðum, sagðuð, sagðu. O verbo að þegja (ficar quieto) segue o mesmo esquema.

Deve-se dedicar uma atenção especial ao verbo að hafa (ter), que é conjugado da seguinte forma:
 Presente: héf, hefur, hefur, höfum, hafið, hafa
 Passado: hafði, hafðir, hafði, höfðum, höfðuð, höfðu
 Futuro: mun hafa, munt hafa, mun hafa, munum hafa, munuð hafa, munu hafa

[editar] Terceira Classe


Há ainda uma terceira classe para verbos fracos: não há desinência para a primeira pessoa do singular
no presente, porém no passado há troca de vogais. São verbos terminados em –ja depois de
consoante. Veja o exemplo de að gremja (irritar):

 Presente: grem, gremur, gremur, gremjum, gremjið, gremja


 Passado: gramdi, gramdir, gramdi, grömdum, grömduð, grömdu
 Futuro: mun gremja, munt gremja, mun gremja, munum gremja, munuð gremja, munu gremja

Note que nos casos plurais do passado, não ocorre a terminação –ðu(m/ð), mas sim –du(m/ð). E isso
ocorre nos demais verbos (kvelja, lemja, venja, þenja...).

Sabendo conjugar basicamente os verbos fracos e sabendo de suas respectivas regências verbais,
podem-se construir pequenas frases:

 Eu sou feliz – Ég er glaður


 Você planeja parar de fumar – Þú ætlar að hætta að reykja
 Onde é o quarto? – Hvar er svefnherbergið?

Os adjetivos são aqueles nomes que descrevem qualidades ou características de seres vivos, mortos
ou inanimados. Em islandês, os adjetivos concordam em gênero, número e caso com o substantivo
que caracterizam.

Por exemplo, se procurarmos “bonito” no dicionário, encontraremos sua forma no masculino


nominativo singular, que é “fallegur”. Então:

O homem é bonito – Maðurinn er fallegur

No geral, para passar os adjetivos para feminino, basta retirar a desinência (neste caso, -ur), e para o
neutro substitui-se a desinência (-ur) por –t. Portanto:

A mulher é bonita – Konan er falleg

A casa é bonita – Húsið er fallegt

Vejamos, agora com o adjetivo “ríkur” (rico) [mjög: muito]: Ele é muito rico – Hann er mjög ríkur

Ela é muito rica – Hún er mjög rík

Isso é muito rico – Það er mjög ríkt

Também é preciso ter em mente que os adjetivos podem ser declinados de duas maneiras diferentes:
forte e fraca. Os adjetivos fracos são aqueles que caracterizam um nome com artigo definido
colocado depois (bíllinn). Os fortes caracterizam nomes sem artigo ou com artigo definido colocado
antes (hinn bíll). Exemplos:

O carro amarelo – Guli bíllinn

Carro amarelo – Gulur bíll / Hinn gulur bíll

Usa-se o forte quando há somente o substantivo. Usa-se o fraco quando o substantivo tem um
adjetivo junto. Exemplos:

O carro é amarelo – Bíllinn er gulur

O carro amarelo apenas foi dirigido – Guli bíllinn var að keyra framhjá

Índice
[esconder]

 1 Declinação
o 1.1 Forte
o 1.2 Fraca
 2 Formas comparativa e superlativa
o 2.1 Forte
o 2.2 Fraca

[editar] Declinação
[editar] Forte
SINGULAR Masculino Feminino Neutro

Nominativo gulur gul gult

Acusativo gulan gula gult

Dativo gulum gulri gulu

Genitivo guls gulrar guls

PLURAL Masculino Feminino Neutro

Nominativo gulir gular gul

Acusativo gula gular gul

Dativo gulum gulum gulum

Genitivo gulra gulra gulra


[editar] Fraca
SINGULAR Masculino Feminino Neutro

Nominativo guli gula gula

Acusativo gula gulu gula

Dativo gula gulu gula

Genitivo gula gulu gula

PLURAL Masculino Feminino Neutro

Nominativo gulu gulu gulu

Acusativo gulu gulu gulu

Dativo gulu gulu gulu

Genitivo gulu gulu gulu

 Kona – Mulher (nominativo / feminino)


 Gulra – Amarelo (genitivo plural / feminino)
 Nagla – Unha (genitivo plural / feminino)

 Kona gulra nagla – Mulher de unhas amarelas


 Konan gulu naglanna – A mulher das unhas amarelas

[editar] Formas comparativa e superlativa


Também existem as formas comparativa e superlativa:

Na forma comparativa do verbo “ríkur”, a declinação tem por desinência –ari para todos os casos,
com exceção para os casos neutros no singular, em que a desinência é –ara. Usa-se a partícula “en”
para comparar. Equivale ao “que”.

 Eu sou mais rico que você – Ég er ríkari en þú


 Ela é mais bonita que Anna – Hún er fallegri en Anna
 Isso é mais feio que o diabo – Það er ljótara en djöfullinn

Na forma superlativa, também existem as formas fraca e forte. Veja os casos de ríkur e fallegur:

[editar] Forte
SINGULAR Masculino Feminino Neutro

ríkastur ríkust ríkast


fallegastur fallegust fallegast

PLURAL Masculino Feminino Neutro

ríkastir ríkastar ríkust

fallegastir fallegastar fallegust

[editar] Fraca
SINGULAR Masculino Feminino Neutro

ríkasti ríkasta ríkasta

fallegasti fallegasta fallegasta

PLURAL Masculino Feminino Neutro

ríkustu ríkustu ríkustu

fallegustu fallegustu fallegustu

Entretanto, existem adjetivos irregulares:

Adjetivo Comparativo Superlativo

Gamall (Velho) Eldri Elstur

Góður (Bom) Betri Bestur

Lítill (Pequeno) Minni Minnstur

Margur (Muitos) Fleiri Flestur

Mikill (Muitos) Meiri Mestur

Illur, Slæmur, Vondur (Mau) Verri Verstur

Os pronomes indefinidos da língua islandesa são declinados, assim como muitos verbetes. Nessa
décima nona parte do curso, apenas mostraremos as formas declinadas:

Enginn: Nenhum

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo enginn engin ekkert
Acusativo engann enga ekkert
Dativo engum engri engu
Genitivo einskis engrar einskis
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo engir engar engin
Acusativo enga engar engin
Dativo engum engum engum
Genitivo engra engra engra

Nei er ekkert svar: Não é nenhuma resposta ("Não" não é resposta)

Nokkur: Alguém

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo nokkur nokkur nokkuð
Acusativo nokkurn nokkra nokkuð
Dativo nokkrum nokkurri nokkru
Genitivo nokkurs nokkurrar nokkurs
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo nokkrir nokkrar nokkur
Acusativo nokkra nokkrar nokkur
Dativo nokkrum nokkrum nokkrum
Genitivo nokkurra nokkurra nokkurra

Ekki nokkur maður: Não algum homem (Ninguém)

Ýmis: Diferente, Vários

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo ýmis ýmis ýmist
Acusativo ýmsan ýmsa ýmist
Dativo ýmsum ýmissi ýmsu
Genitivo ýmiss ýmissar ýmiss
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo ýmsir ýmsar ýmis
Acusativo ýmsa ýmsar ýmis
Dativo ýmsum ýmsum ýmsum
Genitivo ýmissa ýmissa ýmissa

Á ýmsan hátt: Em (De) várias maneiras

Báðir: Ambos
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo báðir báðar bæði
Acusativo báða báðar bæði
Dativo báðum báðum báðum
Genitivo beggja beggja beggja

Þær eru báðar skemmtileg: Elas são ambas engraçadas

Allur: Todos, Todo mundo

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo allur öll allt
Acusativo allan alla allt
Dativo öllum allri öllu
Genitivo alls allrar alls
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo allir allar öll
Acusativo alla allar öll
Dativo öllum öllum öllum
Genitivo allra allra allra

Allir menn eru dauðlegur: Todos homens são mortais // Orðið kom af allra vörum: A palavra veio
dos lábios de todos

Annar: Outro

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo annar önnur annað
Acusativo annan aðra annað
Dativo öðrum annarri öðru
Genitivo annars annarrar annars
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo aðrir aðrar önnur
Acusativo aðra aðrar önnur
Dativo öðrum öðrum öðrum
Genitivo annarra annarra annarra

Hún ætlaði með öðrum stelpum: Ela estava indo com outras garotas

Sumur: Algum

SINGULAR Masculino Feminino Neutro


Nominativo sumur sum sumt
Acusativo suman suma sumt
Dativo sumum sumri sumu
Genitivo sums sumrar sums
PLURAL Masculino Feminino Neutro
Nominativo sumir sumar sum
Acusativo suma sumar sum
Dativo sumum sumum sumum
Genitivo sumra sumra sumra

Við munum kaupa suma skó: Nós compraremos alguns sapatos

No geral, para se criar um advérbio islandês, basta pegar o adjetivo e adicionar um –a, por exemplo:

 fallegur (bonito) --> fallega (“bonitamente”)


 venjulegur (usual) --> venjulega (usualmente)

Abaixo há uma lista de advérbios usados quanto a sua categoria:

Índice
[esconder]

 1 Tempo
 2 Lugar
 3 Modo e Grau
 4 Causa
 5 Outros

[editar] Tempo
 að eilífu / ævinlega = para sempre
 áðan = agora pouco
 áður = antes
 aldrei = nunca
 alltaf = sempre
 síðar / seinna = depois
 daglega = diariamente
 stundum = às vezes
 þá = então
 í bráð = por um instante
 lengri = por um longo tempo
 löngu síðar = muito depois, bem depois
 nú = agora
 oft = freqüentemente
 sjaldan = raramente
 einu sinnu = uma vez
[editar] Lugar
 fyrir = já
 héðan = daqui
 hér = aqui
 hvar = onde
 inni = dentro
 ofan = sobre
 undan = abaixo
 úti = do lado de fora

[editar] Modo e Grau


 auðveldlega = facilmente
 örugglega = certamente
 hvernig = como
 illa = mal
 mjög = muito
 sennilega = provavelmente
 svo = então
 vel = bem

[editar] Causa
 hvers vegna = por que
 þess vegna = esse é o porque

[editar] Outros
 þár á móti = por outro lado
 ekki / nei = não
 já = sim
 raunar = realmente
 þó = entretanto
 vissulega = com certeza

Você também pode gostar