Você está na página 1de 33

POEMA5

RaIncr MarIa RI!kc


(usliia, 1875-1926)


hllp://gioups-lela.googIe.con/gioup/digilaIsouice



2
A gazc!a

Gazc||a Dcrcas

Mgico sei: onde enconliai quen coIha
duas paIavias nuna iina iguaI
a essa que puIsa en li cono un sinaI`
De lua fionle se eiguen Iiia e foIha

e ludo o que es se nove en siniIai
canlo de anoi cujas paIavias, quais
pelaIas, vo caindo solie o oIhai
de quen fechou os oIhos, sen Iei nais,

paia le vei: no aIeila dos senlidos,
en cada peina os saIlos iepiinidos
sen dispaiai, enquanlo s a fionle

a piuno, piesles, pia: assin, na fonle,
a lanhisla que un finilo assuslasse:
a chispa de gua no voIleai da face.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)


3
A nnItc

A noile ven luscai secielanenle
aliaves das dolias das coilinas
liiIho de soI esquecido en leu caleIo.
OIha, nada nais queio que no seja
lei enlie as ninhas luas nos , e sei
lianqiIo e lon, lodo cheio de paz.

Iazes-ne ciescei a aIna que esliIhaa
o dia-a-dia en cacos, e assin ganha
una anpIilude que e niIagie leu:
Nos seus noIhes de auioia vo noiiei
as piineiias ondas de infinidade.




4
A Pantcra

Nc ]ardin dcs P|an|cs, Paris

De lanlo oIhai as giades seu oIhai
esnoieceu e nada nais afeiia.
Cono se houvesse s giades na leiia:
giades, apenas giades paia oIhai.

A onda andanle e fIexveI do seu vuIlo
en cicuIos concnliicos deciesce,
dana de foia en loino a un ponlo ocuIlo
no quaI un giande inpuIso se aiiefece.

De vez en quando o fecho da pupiIa
se alie en siIncio. Una inagen, enlo,
na lensa paz dos nscuIos se insliIa
paia noiiei no coiao.

(Tiaduo: Auguslo de Canpos)




5
A prImcIra c!cgIa

Se eu giilai, quen podei ouvii-ne, nas hieiaiquias
dos Anjos` L, se ale aIgun Anjo de slilo ne Ievasse
paia junlo do seu coiao: eu sucunliiia peianle a sua
naluieza nais polenle. Iois o leIo apenas e
o coneo do leiiveI, que s a cuslo podenos supoilai,
e se lanlo o adniianos e poique eIe, inpassveI, desdenha
desliuii-nos. Todo o Anjo e leiiveI.
Ioi isso ne conlenho e enguIo o apeIo
desle soIuo olscuio. Ai de ns, nas quen nos podeiia
vaIei` Nen Anjos, nen honens,
e os aigulos aninais salen j
que ns no nundo inleipielado no eslanos
confianles nen a vonlade. Resla-nos laIvez
una ivoie na encosla que possanos ievei
diaiianenle, iesla-nos a iua de onlen
e a fideIidade conlinuada de un hlilo,
que a ns se afeioou e en ns peinaneceu.
Oh, e a noile, a noile, quando o venlo, cheio do espao do univeiso
nos devoia o ioslo ~, poi quen no peinaneceiia eIa, a desejada,
suavenenle enganadoia, que con lanlo esfoio se eigue fienle
ao coiao isoIado` Sei eIa paia os ananles nenos duia`
Ah, un cono o oulio eIes se ocuIlan de sua pipiia soile, apenas.
Acaso no o sailas j4` Lana de leus liaos o vazio
en diieco aos espaos que iespiianos, laIvez que as aves
nun voo nais nlino sinlan o ai assin expandido.
Sin, na veidade as Iiinaveias piecisavan de li. Muilas eslieIas
aguaidavan que neIas iepaiasses. Iaia li
se eiguia una vaga no findo passado, ou,
ao passaies poi una janeIa aleila,
un vioIino enliegava-se-le. L ludo isso eia paia li una nisso.
Mas soulesle cunpii-Ia` No le disliaa a conlnua
expeclaliva, cono se ludo le anunciasse
a Anada` (Cono a podeiias acoIhei en li,
se giandes e eslianhos pensanenlos le invaden
ou alandonan ou en li peinanecen ao Iongo da noile`)
Se poien esls saudoso, canla as Ananles, cujo
ceIeliado senlii lodavia esl Ionge de sei inoilaIizado.
Canla, e cono lu as invejas quase, as que foian alandonadas, cujo anoi
le paiece naioi, do que o daqueIas que o viian apaziguado. No cesses

6
de ieconeai esse senpie insuficienle Iouvoi,
e pensa: o heii duia senpie, ale a sua queda nais no foi
do que o sinpIes pielexlo paia o seu deiiadeiio nascinenlo.
Mas as Ananles so acoIhidas de novo na esvada naluieza,
pois as foias que ludo islo pioduzen
no exislen duas vezes. Teis lu canlado de Caspaia Slanpa
j suficienlenenle a Ienliana, paia que a joven nuIhei
a quen o anado deixou, possa senlii
peIo sulIine exenpIo de una laI Ananle: Ah, sei cono eIa!
No sei lenpo de eslas doies anliqussinas se loinaien
finaInenle fecundas` L no sei lenpo de ns,
os que ananos, nos Iileilainos de quen ananos, cono lienuIos
vencedoies`
De seinos cono a fIecha que, vencendo o aico, se soIla, loda npelo,
passando a sei nais do que eIa pipiia` Iois en nenhun Iugai se
peinanece inveI.

Vozes, vozes. Ouve-as, neu coiao, cono oulioia apenas
os sanlos as ouvian: de laI nodo que o apeIo inenso
os eiguia do soIo, conludo peinanecian ajoeIhados,
inconceliveInenle, a isso deslenlos:
ouvii: eia assin lodo o seu eslai. Mas lu no podeiias sequei en li esculai
a voz de Dcus. Ouve, poien, o sopio, ininleiiupla nensagen
que a li chega, nodeIado no siIncio.
L agoia ouves o nuiniio dos jovens que noiieian.
Na veidade, onde quei que enliasses, fosse
en igiejas de Rona ou de NpoIes, no eia o deslino deIes que no
siIncio le inleipeIava`
Ou, enlo, una insciio sulIine le inpiessionava,
cono a da Ipide que h pouco visle en Sanla Maiia Ioinosa.
Que espeian lodos eIes de nin` lenho de seienanenle ieliiai-Ihes
o veu de injuslia que poi vezes peiluila
o puio novinenlo dessas aInas.

L ceilo sei eslianho no nais halilai a leiia,
no nais agii confoine o que naI acalianos de apiendei,
no nais dai as iosas e a lodas as oulias coisas idenlicanenle
pionissoias
o significado do hunano fuluio,
no nais sei o que se linha sido

7
en infinilanenle angusliadas nos, e alandonai ale
o pipiio none, cono se fosse un liinquedo queliado.
L eslianho no nais desejos desejai. Lslianho,
passai a vei sen conexo, dispeiso peIo espao,
ludo o que anles linha unidade. Lslai noilo
e Ialoiioso e cheio de ieconeos, ale que aos poucos
nos apeicelanos da eleinidade. ~ Mas lodos os vivos
conelen o eiio de fazei dislines denasiado igidas.
Os Anjos, diz-se, no salen nuilas vezes se se noven
poi enlie os vivos ou poi enlie os noilos. A eleina coiienle
consigo aiiasla incessanlenenle lodas as idades,
aliaves desles dois donnios, e o seu son a anlos se inpe.
AfinaI, de ns j no piecisan aqueIes que lo cedo nos foian
aiielalados,
suavenenle se vai peidendo o goslo peIo que e leiieno, laI cono ao
ciescei
nos despiendenos da douia do peilo naleino.
Mas ns, que de lo giandes nisleiios necessilanos, ns paia quen o
Iulo e lo fiequenlenenle a fonle de feIiz anaduiecinenlo ~:
podeianos sen eIes exislii`
Ou sei v a Ienda de que foi oulioia, ao pianleai-se Lino,
que a piineiia nsica ousou peneliai na aiidez do espanlo`
Lnlo, apenas quando esse joven, quase un deus, de slilo
no espao do leiioi paia senpie se ocuIlava, o vazio
alingiu poi fin a viliao que agoia nos aiielala, nos consoIa, nos ajuda.

In As ||cgias dc Duinc, liaduo de Maiia Teiesa Dias Iuilado, Assiio &
AIvin, Selenlio de 1993.


8
A scgunda c!cgIa

Todo o Anjo e leiiveI. No enlanlo, ai de nin!
peIo canlo vos invoco, aves da aIna quase noilais,
poi salei o que sois. Iaia onde foian os dias de Tolias,
quando un de enlie os nais Iuninosos apaieceu, no sinpIes Iiniai da
enliada,
un pouco difeienle, en liaje de viagen, j nada aleiiadoi,
(Un joven paia oulio joven, quando esle cuiiosanenle oIhou paia o
exleiioi).
Mas se agoia esse Aicanjo dos peiigos, de delis das eslieIas,
descesse ale ns, un s passo que fosse, o nosso coiao,
puIsando vioIenlanenle, fai-nos-ia peiecei. Quen sois, afinaI`

Seies desde o incio feIizes, excessos da Ciiao,
cuneadas, cinos no aIvoiecei
de ludo o Ciiado ~, pIen da fIoiao divina,
eIos de Iuz, cadncias, escadaiias, lionos,
espaos de puio sei, escudos de deIeile, lunuIlos
de un desIunliado senlii inpeluoso e, de slilo, cada un
e un cspc|nc: e a sua leIeza iiiepiinveI
de novo e iecoIhida no seu pipiio ioslo.

Ioien ns, ao senlii, desvaneceno-nos. Ai de ns,
ao iespiiai nos exlinguinos, de liasido en liasido
vanos peidendo o nosso aiona. L aIguen nos diz:
sin, lu coiies no neu sangue, lu enches
esle quailo, a Iiinaveia... Iaia qu` No pode delei-nos,
en si e en seu iedoi nos ocuIlanos. L os que so leIos,
quen podei inpedi-Ios de pailii` No seu ioslo se Ievanla
incessanlenenle
e se esvai a apaincia. TaI cono o oivaIho nalinaI solie a eiva
o que e nosso evapoia-se de ns, cono o caIoi de un
pialo funeganle. Oh, soiiii paia onde` Oh, eiguei os oIhos:
afaslando-se ao Ionge, a onda do coiao, nova e cIida ~,
ai de nin! e o que ns scncs. Iicai nos espaos
en que nos dissoIvenos o nosso saloi` Os Anjos apenas
apieendeio o que e seu, o que de si iiiadia
ou poi vezes cono poi engano aIgo

9
de ns neIes fica` Havei nos seus
liaos un pouco de ns, laI cono o vago
no ioslo das nuIheies gividas` Mas ludo isso
Ihes e aIheio, na veiligen do iegiesso a si. (Cono podeiian apeicelei-se
disso`)

Se o enlendessen, os Ananles podeiian, na aiagen nocluina,
faIai de eslianhas coisas. Tudo paiece ocuIlai-nos.
Lis que as ivoies sac, as casas
onde vivenos exislen ainda. Apenas ns
passanos poi ludo nuna lioca de ai.
L ludo unaninenenle nos siIencia, en paile poi
veigonha laIvez e en paile poi indizveI espeiana.

Ananles, a vs, que un no oulio vos laslais
peigunlo eu poi ns. Lslendeis as nos un ao oulio. Que piovas lendes`
OIhai, as ninhas nos apeicelen-se de que
so cada una deIas e o neu ioslo gaslo
neIas se poupa. Isso d-ne una Iigeiia
sensao. Mas quen ousaiia s poi isso scr`
Ioien, a vs que no desIunlianenlo do oulio
ciesceis ale que eIe, suljugado,
vos inpIoia: nais no ~, a vs que sol as nos
lendes naioi iiqueza do que a das vindinas,
a vs que nuilas vezes peieceis s poique o oulio
lanlo vos excede: eu peigunlo poi ns. en sei,
locai-vos con lanla feIicidade poique as caicias peinanecen,
poique no desapaiece o Iugai que con leinuia
coliis, poique delaixo piessenlis a puia
peinanncia. Assin, vos pioneleis a quase eleinidade
do vosso aliao. Ioien, quando venceides o suslo
do piineiio oIhai e a saudade a janeIa
e o piineiio passeio peIo jaidin, una vez:
conlinuaieis vs, Ananles, a sc-|c do nesno nodo` Quando vos Ievais
a loca paia lelei ~, lelida poi lelida:
cono alandona enlo, eslianhanenle, o que lele esse aclo de lelei.

Acaso no nos suipieendeu nas licas esleIas funeiiias a conleno
dos geslos hunanos` No pousavan anoi e despedida
nos onlios lo Ievenenle, cono se fossen feilos de naleiia

1O
difeienle da nossa` Recoidai-vos das nos,
suavenenle apoiadas sen piesso, ainda que nos loisos haja foia.
Senhoies de si, cienles: esle e o nosso Iinile,
islo e nosso ~ locaino-nos assin, os deuses
e que nos conpiinen con nais foia. Mas e pipiio dos deuses.

Ah, pudessenos ns enconliai aIgo hunano
puio, conlido, sinpIes, una esliia nossa de leiieno feiliI,
enlie iio e penhascos. Ioique o nosso coiao nos excede
laI cono neIes. L no podenos
segui-Io con os oIhos en inagens que o apaziguen, nen en
coipos divinos en que, naioi, se conlen.



11
Amn as hnras nncturnas

Ano as hoias nocluinas do neu sei
en que se ne apiofundan os senlidos,
neIas fui eu achai, cono en cailas veIhssinas,
j vivida a vida dos neus dias
e cono Ienda Iongnqua e supeiada.

DeIas eu apiendi que lenho espao
paia una segunda vida, vasla e sen lenpo.

L poi vezes ne sinlo cono a ivoie
que, naduia e iunoiosa, solie una canpa
ieaIiza o sonho que o nenino foi
(en voIla do quaI apeilan suas iazes quenles)
e peideu en liislezas e canes.

(In Pccnas As ||cgias dc Duinc Scnc|cs a Orfcu,
Tiaduo de IauIo QuinleIa, Ldies Asa, 2OO1)




12
Ans n!hns dns Anjns

Aos oIhos dos Anjos, os cinos das ivoies
so laIvez iazes que lelen os ceus,
e, no ceu, as iazes piofundas de una faia
paiecen-Ihes cuneeiias de siIncio.

No sei que, paia eIes, a leiia e lianspaienle,
face a un ceu cheio cono un coipo`
Lsla leiia aidenle onde o oIvido dos noilos
se Ianenla e choia ~ a leiia das nascenles.



13
Auf mcIncm B!utc (Um pncma para Lnu 5a!nm)

Lsch nii die Augen aus: ich kann dich sehn,
viif nii die Ohien zu: ich kann dich hien,
und ohne Ie kann ich zu dii gehn,
und ohne Mund noch kann ich dich leschvien.
iich nii die Aine al, ich fasse dich
nil neinen Heizen vie nil einei Hand,
haIl nii das Heiz zu, und nein Hiin viid schIagen,
und viifsl du in nein Hiin den iand,
so veid ich dich auf neinen Iule liagen.

LIinine neus oIhos: eu podeiei le vei,
Aiianque neus ouvidos: eu podeiei le ouvii,
L sen pes podeiei caninhai ale voc,
L sen loca ainda podeiei le invocai.
Coile neus liaos, eu le seguiaiei
Con neu coiao cono se una no fosse,
Iaie neu coiao, e neu ceielio lalei,
L incendeie neu ceielio,
Lnlo le caiiegaiei en neu sangue.

14
CaIr da nnItc

Cai a noile a nudai devagai os veslidos
que una fianja de ivoies veIhas Ihe seguia,
oIhas: e sepaian-se de li as leiias:
una que vai paia o ceu, oulia que cai,

e deixan-le, sen peilenceies de lodo a quaIquei deIas,
no lo escuio cono a casa siIenciosa,
no lo seguio a evocai o eleino
cono a que cada noile se faz eslieIa e sole,

e deixan-le (indizveI de deseniedai!)
a lua vida, angusliada, giganlesca, a anaduiai,
laI que, oia Iinilada oia conpieensiva,
aIleina en li ~ ou pedia ou aslio.

15
DanarIna cspanhn!a

Cono un fsfoio a aidei anles que ciesa
a fIana, dislendendo en iaios liancos
suas Inguas de Iuz, assin conea
e se aIaslia ao iedoi, giI e aidenle,
a dana en aico aos linuIos aiiancos.

L Iogo eIa e s fIana, inleiianenle.

Con un oIhai pe fogo nos caleIos
e con a aile suliI dos loinozeIos
incendeia lanlen os seus veslidos
de onde, seipenles doidas, a ionp-Ios,
saIlan os liaos nus con eslaIidos.

Lnlo, cono se fosse un feixe aceso,
coIhe o fogo nun geslo de despiezo,
aliia-o liuscanenle no lalIado
e o conlenpIa. Li-Io ao ies do cho, iiado,
a suslenlai ainda a chana viva.
Mas eIa, do aIlo, nun Ieve soiiiso
de saudao, eiguendo a fionle aIliva,
pisa-o con seu pequeno pe pieciso.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)


16
Dns 5nnctns a Orfcu

Un deus pode. Mas cono eiguei do soI,
na eslieila Iiia, o canlo de una vida`
Senlii e dois, no leco sen sada
dos coiaes no h lenpIos de ApoIo.

Cono ensinas, canlai no e a vaidade
de ii ao fin da nela coliada.
Canlai e sei. Aos deuses, quase nada.
Mas ns, quando e que sonos` en que idade

nos devoIven a leiia e as eslieIas`
Anai, joven, e pouco, e ainda que doan
as paIavias nos Ilios, ao diz-Ias,

esquece os leus canlaies. } no soan.
Canlai e nais. Canlai e un oulio aIenlo.
Ai paia nada. Aifai en deus. Un venlo.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)

17
ExcrccIns an PIann

O caIoi coIa. A laide aide e aiqueja.
LIa aifa, sen queiei, nas Ieves vesles
e nun c|udc eneigico despeja
a inpacincia poi aIgo que esl piesles

a aconlecei: hoje, ananh, quen sale
agoia nesno, ocuIlo, do seu Iado,
da janeIa, onde un nundo inleiio cale,
eIa peicele o paique aiielicado.

Desisle, enfin, o oIhai dislanle, ciuza
as nos, desejaiia un Iivio, senle
o aiona dos jasnins, nas o iecusa
nun geslo liusco. Acha que faz doenle.



18
Fnntc Rnmana

8crgncsc

Duas veIhas lacias soliepondo
suas loidas de ninoie iedondo.
Do aIlo a gua fIuindo, devagai,
solie a gua, nais en laixo, a espeiai,

nuda, ao nuiniio, en diIogo secielo,
cono que s no cncavo da no,
enlienosliando un singuIai oljelo:
o ceu, alis da veide escuiido,

eIa nesna a escoiiei na leIa pia,
en cicuIos e cicuIos, conslanle~
nenle, inpassveI e sen noslaIgia,

descendo peIo nusgo ciicundanle
ao espeIho da Ilina lacia
que faz soiiii, fechando a liavessia.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)

19
Gnstava dc cantar

Coslava de canlai a aIguen una canliga de enlaIai,
senlai-ne a seu Iado, e ficai sossegado.
Coslava de enlaIai-le nuinuiando una cano,
eslai conligo na oiIa do sono.
Sei a nica pessoa acoidada en casa
a salei que a noile esl fiia.
Coslava de ouvii c denlio e I foia,
ouvii-le, ouvii o nundo e os losques.
Os ieIgios locan a ielale,
e podes vei o lenpo ale ao fin escoai-se.
Ao fundo da iua un eslianho passa
e inconoda o co de un vizinho.
Ioi lis, o siIncio. Iousei os neus oIhos
en li cono nuna no aleila,
e eIes pienden-le ao de Ieve e deixan-le ii,
quando aIgo se nove no escuio




2O
Hnra gravc

Quen agoia choia en aIgun Iugai do nundo,
Sen iazo choia no nundo,
Choia poi nin.


Quen agoia ii en aIgun Iugai na noile,
Sen iazo ii denlio da noile,
Ri-se de nin.

Quen agoia caninha en aIgun Iugai no nundo,
Sen iazo caninha no nundo,
Ven a nin.

Quen agoia noiie en aIgun Iugai no nundo,
Sen iazo noiie no nundo,
OIha paia nin.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)

21
Mnrguc

Lslo pionlos, aIi, cono a espeiai
que un geslo s, ainda que laidio,
possa ieconciIiai con lanlo fiio
os coipos e un ao oulio hainonizai,

cono se aIgo faIlasse paia o fin.
Que none no seu loIso j vazio
h poi achai` AIguen piocuia, enfin,
enxugai dos seus Ilios o faslio:

en vo, eIes s fican nais poIidos.
A laila esl nais duia, lodavia
ficou nais Iinpa ao loque do vigia,

paia no iepugnai o ciicunslanle.
Os oIhos, sol a pIpelia, inveilidos,
oIhan s paia denlio, doiavanle.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)



22
O Anjn

Con un novei da fionle eIe descaila
ludo o que oliiga, ludo o que coaila,
pois en seu coiao, quando eIa o adenlia,
a eleina Vinda os cicuIos concenlia.

O ceu con nuilas foinas Ihe apaiece
e cada quaI denanda: ven, conhece ~.
No ds as suas nos Iigeiias nen
un s faido, pois eIe, a noile, ven

a lua casa confeiii leu peso,
cheio de iia, e con a no nais duia,
cono se fosses sua ciialuia,
le aiianca do leu noIde con despiezo.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)

23
O Ccgn

LIe caninha e inleiionpe a cidade,
que no exisle en sua ceIa escuia,
cono una escuia iachaduia
nuna laa aliavessa a cIaiidade.

Sonlias das coisas, cono nuna foIha,
neIe se iiscan sen que eIe as acoIha:
s sensaes de laclo, cono sondas,
caplan o nundo en dininulas ondas:

seienidade, iesislncia ~
cono se a espeia de escoIhei aIguen, alenlo,
eIe soeigue, quase en ieveincia,
a no, cono nun casanenlo.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)




24
O Frutn

Sulia, aIgo sulia, aIi, do cho,
quielo, no cauIe caIno, aIgo sulia,
ale que se fez fIana en fIoiao
cIaia e caIou sua hainonia.

IIoiesceu, sen cessai, lodo un veio
na ivoie olslinada, noile e dia,
e se soule fuluia doao
dianle do espao que o acoIhia.

L quando, enfin, se aiiedondou, ovaI,
na pIenilude de sua aIegiia,
denlio da nesna casca que o encoliia
voIveu ao cenlio oiiginaI.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)




25
O mundn cstava nn rnstn da amada

O nundo eslava no ioslo da anada ~
e Iogo conveileu-se en nada, en
nundo foia do aIcance, nundo-aIen.

Ioi que no o leli quando o enconliei
no ioslo anado, un nundo a no, aIi,
aiona en ninha loca, eu s seu iei`

Ah, eu leli. Con que sede eu leli.
Mas eu lanlen eslava pIeno de
nundo e, lelendo, eu nesno liansloidei.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)




26
O sn!ItrIn

No: una loiie se eiguei do fundo
do coiao e eu eslaiei a loida:
onde no h nais nada, ainda acoida
o indizveI, a doi, de novo o nundo.

Ainda una coisa, s, no inenso nai
das coisas, e una Iuz depois do escuio,
un ioslo exlieno do desejo olscuio
exiIado en un nunca-apaziguai,

ainda un ioslo de pedia, que s senle
a giavidade inleina, de lo denso:
as dislncias que o exlinguen Ienlanenle
loinan seu jliIo ainda nais inlenso.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)



27
O tnrsn arcaIcn dc Apn!n

No conhecenos sua calea inaudila
Onde as pupiIas anaduiecian. Mas
Seu loiso liiIha ainda cono un candeIalio
No quaI o seu oIhai, solie si nesno voIlado

Delen-se e liiIha. Do conliiio no podeiia
Seu naniIo cegai-le e nen a Ieve cuiva
Dos iins podeiia chegai un soiiiso
Ale aqueIe cenlio, donde o sexo pendia.

De oulio nodo eiguei-se-ia esla pedia lieve e nuliIada
Sol a queda liansIcida dos onlios.
L no lieneiia assin, cono peIe seIvagen.

L nen expIodiiia paia aIen de lodas as fionleiias
TaI cono una eslieIa. Iois neIa no h Iugai
Que no le niie: piecisas nudai de vida.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)



28
O vazIn

(...)
L ceilo sei eslianho no nais halilai a leiia,
no nais agii confoine o que naI acalianos de apiendei,
no nais dai as iosas, e a lodas as oulias coisas idenlicanenle
pionissoias
o significado do hunano fuluio,
no nais sei o que se linha sido
en infinilanenle angusliadas nos, e alandonai ale
o pipiio none, cono se fosse un liinquedo queliado.
L eslianho no nais desejos desejai. Lslianho,
passai a vei sen conexo, dispeiso peIo espao,
ludo o que anles linha unidade. Lslai noilo
e Ialoiioso e cheio de ieconeos, ale que aos poucos
nos apeicelanos da eleinidade. ~ Mas lodos os vivos
conelen o eiio de fazei dislines denasiado igidas.
Os Anjos, diz-se, no salen nuilas vezes se se noven
poi enlie os vivos ou poi enlie os noilos. A eleina coiienle
consigo aiiasla incessanlenenle lodas as idades,
aliaves desles donnios, e o seu son a anlos se inpe.
AfinaI, de ns j no piecisan aqueIes que lo cedo nos foian
aiielalados,
suavenenle se vai peidendo o goslo peIo que e leiieno, laI cono ao
ciescei
nos despiendenos da douia do peilo naleino.
Mas ns, que de lo giandes nisleiios necessilanos, ns paia quen o
Iulo
e lo fiequenlenenle a fonle do feIiz anaduiecinenlo ~: podeianos
sen eIes exislii`
Ou sei v a Ienda de que foi oulioia, ao pianleai-se Lino,
que a piineiia nsica ousou peneliai na aiidez do espanlo`
Lnlo, apenas quando esse joven, quase un deus, de slilo
no espao do leiioi paia senpie se ocuIlava, o vazio
alingiu poi fin a viliao que agoia nos aiielala, nos consoIa, nos ajuda.

(in As ||cgias dc Duinc)


29
Os anjns

Tn lodos locas cansadas
e aInas cIaias, sen oiIa.
L passa-Ihes poi vezes peIos sonhos
una saudade (cono de pecado).

Iaiecen-se quase lodos uns aos oulios,
eslo caIados nos jaidins de Deus,
cono nuilos, nuilos inleivaIos
no seu podeiio e neIodia.

S quando desdolian as asas
e que despeilan quaIquei venlo:
Cono se Deus, con as suas Iaigas
nos de eslaluiio, passasse
as foIhas do escuio Livio do Iiincpio




3O
Os pnctas sc tcm dIsscmInadn

Os poelas le ln disseninado
(lenpeslade aliaves das Iinhagens de lodos),
nas eu queio de novo inleipeIai-le
no vaso que le d lanla aIegiia.
Andei eiianle poi diveisos venlos,
niI vezes eias lu que ne enpuiiavas.
Tudo que enconlio, eu liago,
cono laa, de li faz uso o cego,
len fundo le escondeia a ciiadagen
nas o nendigo le nanlen na aIluia,
e nuilas vezes junlo a una ciiana
loa paile de leu senlido eslava...
en vs que eu sou aIguen que anda a piocuia.
AIguen que alis das nos
anda escondido e assin feilo un pasloi.
(Tu podes esse oIhai, que o eniaivece
~ o oIhai dos oulios ~ deIe desviai.)
H un que sonha coioai-le a li
e acalai coioando a si nesno.



31
PrtIcn

Quen quei que sejas: Quando a noile ven,
sai do leu quailo onde ludo conheces,
a lua casa e a Ilina anle o Ionge:
Quen quei que sejas.
Con leus oIhos, que, de cansados, naI
conseguen Iileilai-se do leu Iiniai gaslo,
Ievanlas devagai una ivoie negia
e pe-Ia anle o ceu: esguia, s.
L fizesle o nundo. L eIe e giande
e cono paIavia ainda a anaduiai no siIncio.
L quando o leu queiei aliange o seu senlido,
leus oIhos o alandonan, leinanenle...


in Pccnas ||cgias dc Duinc Scnc|cs a Orfcu,
Iiefcios, SeIeco e Tiaduo de IauIo QuinleIa,
Ldies Asa, 4. Ldio, 2OO1



32
Quc fars tu, mcu Dcus, sc cu pcrcccr?

Que fais lu, neu Deus, se eu peiecei`
Lu sou o leu vaso ~ e se ne quelio`
Lu sou lua gua ~ e se apodieo`
Sou lua ioupa e leu lialaIho
Conigo peides lu o leu senlido.

Depois de nin no leis un Iugai
Onde as paIavias aidenles le saden.
Dos leus pes cansados caiio
As sandIias que sou.
Ieideis lua anpIa lnica.
Teu oIhai que en ninhas pIpelias,
Cono nun liavesseiio,
Aidenlenenle iecelo,
Vii ne piocuiai poi Iaigo lenpo
L se deilai, na hoia do ciepscuIo,
No duio cho de pedia.

Que fais lu, neu Deus` O nedo ne donina.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)



33
5n 5cbastIn

Cono aIguen que jazesse, esl de pe,
suslenlado poi sua giande fe.
Cono ne que ananenla, a ludo aIheia,
giinaIda que a si nesna se ceiceia.

L as selas chegan: de espao en espao,
cono se de seu coipo desfeiidas,
lienendo en suas ponlas soIlas de ao.
Mas eIe ii, incIune, as feiidas.

Nun s passo a liisleza solieven
e en seus oIhos desnudos se delen,
ale que a neguen, cono lagaleIa,
e cono se poupassen con desden
os desliuloies de una coisa leIa.

(Traduac. Augus|c dc Canpcs)

Você também pode gostar