Você está na página 1de 12

O Tiio

A|c|sandcr S. Pusn|in



Iaianos na cidade de ***. Sale-se o que e a vida de un oficiaI: de
nanh, exeiccios, insliues e nanejo de ainas, aInoo na casa do
conandanle ou na laveina do judeu, a laide, ponche e cailas. Ln *** no
havia nenhuna casa hospilaIeiia, nen joven casadouia, assin, nos
ieunanos uns nas casas dos oulios, aIen dos nossos pipiios unifoines,
no vanos nada.
Un nico civiI fieqenlava nosso giupo. Teiia uns 35 anos e poi
isso eia lido cono veIho. Dava-Ihe a expeiincia, ao nossos oIhos, giande
pieslgio. AIen disso, sua haliluaI caiianca, nodos ispidos e Ingua
naIdizenle exeician foile inpiesso en nossos espiilos juvenis.
AIgun nisleiio envoIvia o seu deslino. Iaiecia iusso, nas usava
none esliangeiio. Seiviia na cavaIaiia, con liiIho ale, nas, poi nolivo
desconhecido, de iepenle pediu laixa e veio se eslaleIecei naqueIe
Iugaiejo niseiveI, onde vivia, a un lenpo, polienenle e con
piodigaIidade. Andava senpie a pe, liajando un veIho casaco pielo,
nas, ao nesno passo, nanlinha nesa fianca paia lodos os oficiais de
nosso ieginenlo. L veidade que o seu janlai consislia de dois ou lis
pialos piepaiados poi un veleiano, o chanpanha, poien, coiiia a joiios.
Ninguen Ihe conhecia a foiluna, nen as iendas, nas ninguen se alievia
a inleiiog-Io a iespeilo. Tinha ieguIai nneio de Iivios, na naioiia
olias niIilaies, nas lanlen aIguns ionances, que enpieslava de loa
vonlade sen nunca os pedii de voIla, lanpouco devoIvia os Iivios que
Ihe enpieslavan. Seu piincipaI exeiccio eia o liio de pisloIa. As paiedes
de seu quailo eslavan ciivadas de laIas, lodas fendiIhadas, cono favos
de neI. Iieciosa coIeo de pisloIas eia lodo o Iuxo da polie casa en que
vivia. Chegou a adquiiii lo inciveI haliIidade que, caso se piopusesse
alalei con una laIa o penacho de un capacele, nenhun de ns vaciIaiia
en pi a calea delaixo desle. Iieqenlenenle se faIava en dueIos.
SIvio (chan-Io-ei assin) nunca lonava paile na paIeslia. Quando
inleiiogado solie se j Ihe aconleceia lalei-se en dueIo, iespondia con
secuia, sen enliai en nincias: via-se que lais peigunlas no Ihe
agiadavan. Supnhanos que laIvez Ihe pesasse na conscincia aIguna
infeIiz vlina de sua leiiveI haliIidade, poien, no nos passava peIa
calea que neIe pudesse havei aIgo paiecido con linidez. H pessoas
cujo aspeclo lasla paia afaslai suspeilas dessa oiden. Un aconlecinenlo
inespeiado suipieendeu-nos.
Ceilo dia, aInovanos uns dez oficiais en casa de SIvio.
elenos cono de coslune, islo e, nuilssino. Aps o aInoo
coneanos a peisuadii o dono da casa a que lancasse. SiIvio, que no

3
jogava quase nunca, iesisliu aIgun lenpo, afinaI, nandou liazei o
laiaIho, aliiou a nesa cinqenla ducados e senlou-se paia disliiluii as
cailas. Rodeano-Io e piincipiou o jogo. Tinha eIe poi hlilo nanlei-se
en conpIelo siIncio duianle a pailida, sen nada peigunlai nen dai
quaIquei expIicao. Se a un dos paiceiios aconlecia eiiai nos cIcuIos,
eIe de pionlo Ihe ieslilua o que ieceleia en excesso, ou anolava o
excesso iecelido peIo oulio. } salanos disso, e no o inpedanos de
jogai confoine seu sislena, cono len enlendesse. Havia enlie ns,
poien, un oficiaI liansfeiido pouco anles paia o nosso ieginenlo. Lsle,
jogando disliado, anunciou un liesdolio eiiado. SiIvio pegou o giz e
aceilou a conla, segundo o seu hlilo. Iensando que o lanqueiio se
enganaia, o oficiaI enliou a expIicai-se. SIvio, sen iespondei, conlinuava
a disliiluii as cailas. Ieidendo a pacincia, o oficiaI lonou a esponja e
apagou o que Ihe paiecia esciilo a nais. SiIvio ielonou o giz e
iepioduziu a nesna anolao. Lsquenlado peIo vinho, peIo jogo e peIo
iiso dos coIegas, o oficiaI juIgou-se giavenenle ofendido, agaiiou con
iaiva un casliaI de colie poslo solie a nesa, e aiienessou-o conlia
SIvio, que naI leve lenpo de evilai o goIpe, desviando-se con iapidez.
Houve una aIgazaiia geiaI. IIido de fuioi, SIvio Ievanlou-se e disse
con os oIhos cinliIanles:
~ Tenha a londade de saii, senhoi, e agiadea a Deus que isso
haja aconlecido na ninha casa.
No lnhanos a nenoi dvida aceica das conseqncias e
juIgvanos nosso canaiada un honen noilo. O oficiaI saiu dizendo
que eslava pionlo a iespondei peIa ofensa cono o senhoi lanqueiio
juIgasse convenienle. O jogo conlinuou ainda poi aIguns ninulos, nas,
senlindo que o dono da casa no linha disposio paia jogai, deixano-Io,
un aps oulio, e dispeisano-nos en diieo aos nossos aIojanenlos, a
conveisai solie a pixina vaga.
No dia seguinle, no nanejo, j peigunlvanos uns aos oulios se o
polie lenenle ainda vivia, quando eIe pipiio suigiu en nosso neio.
Lnlianos sen denoia a inleiiog-Io. Respondeu que no liveia nolcia
de SiIvio, o que nuilo nos espanlou. Ionos a casa desle, e o enconlianos
no quinlaI aliiando una laIa solie oulia nuna caila de s coIada no
poilo. Receleu-nos cono de coslune e evilou conenlai solie o
aconlecido da vespeia. Tis dias se passaian, e o lenenle ainda vivia.
Todos se peigunlavan, adniiados: ~ Sei que SiIvio no queiei se
lalei` Iois no se laleu. Deu-se poi salisfeilo con una expIicao fliI e
ieconciIiou-se.
Lsla alilude o piejudicou solienodo na opinio da nocidade. O
que os noos nenos peidoan e a faIla de coiagen, pois geiaInenle ven

4
na ousadia a piincipaI das viiludes viiis e a descuIpa de lodos os defeilos.
Tudo, enlielanlo, aos poucos foi sendo esquecido e SiIvio loinou a
adquiiii sua infIuncia.
S eu no pude ieapioxinai-ne deIe. Dolado de inaginao
ionnlica, senliia-ne aliado nais que os oulios poi aqueIe honen cuja
vida conslilua un nisleiio e que se ne afiguiava o heii de aIguna
hisliia nisleiiosa. LIe goslava de nin, peIo nenos eu eia a nica pessoa
con quen eIe punha de Iado seu haliluaI lon speio e saicslico e
paIesliava solie assunlos diveisos, coidiaInenle e con giaa. Ioien,
aps aqueIa noile infeIiz,, a ideia de que sua honia eslava nanchada e poi
sua pipiia vonlade no foia Iavada, essa ideia ne Iaigava e inpedia-ne
de lial-Io cono danles. SiIvio, que nuilo inleIigenle e expeiinenlado,
no podia deixai de nolai o neu piocedinenlo e adivinhai-Ihe os
nolivos, paiecia nagoado con eIe. Ao nenos duas vezes olseivei que
desejava dai-ne una expIicao, nas evilei as ocasies e eIe desisliu de
piocui-Ias. Da poi dianle, vano-nos apenas en piesena dos neus
canaiadas, e as nossas coidiais paIeslias de oulioia nunca nais se
iepeliian.
Os halilanles da capilaI, viciados en disliaes, no fazen ideia
de nuilas inpiesses len conhecidas dos halilanles das aIdeias e
pequenas cidades, cono, poi exenpIo, a espeia do dia do coiieio. As
segundas e sexlas-feiias o esciiliio de nosso ieginenlo se enchia de
oficiais: un aguaidava dinheiio, oulio cailas, oulio joinais. De oidiniio,
as enconendas eian aleilas aIi nesno, as nolcias conunicadas aos
coIegas, e o esciiliio ficava nuilo aninado. SiIvio lanlen nandava
diiigii a sua coiiespondncia paia o nosso ieginenlo e ieguIainenle
vinha lusc-Ia. Ceila vez foi-Ihe enliegue una enconenda, cujo Iacie eIe
queliou con visveI inpacincia. Ieicoiiida a caila, seus oIhos
fuziIaian. Os oficiais, cada quaI pieocupado con a pipiia
coiiespondncia, nada peiceleian.
~ Senhoies ~ disse SiIvio ~, h negcios que exigen a ninha
pailida inediala. Iailiiei esla noile. Lspeio que no iecusen neu convile
paia janlai conigo peIa Ilina vez. Aguaido-o lanlen ~ aciescenlou,
diiigindo-se a nin. ~ Aguaido-o sen faIla.
Con essas paIavias saiu apiessado, enquanlo ns, ajuslado que
nos ieuniianos oulia vez na casa deIe, fonos cada quaI paia seu Iado.
Cheguei a casa de SiIvio na hoia conlinada, e aIi enconliei quase
lodo o ieginenlo. Tudo que SiIvio linha j eslava enpacolado, ieslavan
apenas as paiedes nuas, oslenlando os luiacos feilos peIos liios.
Senlanos. O dono da casa eslava de nuilo lon hunoi, que en pouco
lenpo se conunicou a lodos. Lspocavan ioIhas a cada ninulo, copos

5
espunavan, o vinho ciepilava sen paiai, e lodos ns con a naioi
coidiaIidade desejanos ao anigo loa viagen e lodas as venluias.
Levanlanos da nesa j noile aIla. Quando da piocuia dos quepes, SiIvio,
despedindo-se de lodos, seguiou-ne peIo liao e ieleve-ne no nonenlo
exalo que eu ia saii.
~ Iieciso Ihe faIai ~ disse-ne.
Iiquei.
Os oulios se foian e ns dois peinanecenos ss, senlados un
dianle do oulio a cachinlai en siIncio. SiIvio paiecia enlaiaado. Da
aIegiia convuIsiva de pouco anles no havia o nenoi veslgio. Sua
sinislia paIidez, seus oIhos fuziIanles e a espessa funaa que Ihe saa da
loca davan-Ihe un ai dialIico. Iassaian-se aIguns ninulos, ale que eIe
queliou o siIncio.
~ TaIvez nunca nais nos vejanos ~ disse-ne ~, nas, anles de
nos sepaiainos, queiia-Ihe dai una expIicao. H de lei nolado que Iigo
pouco ao que os oulios pensan de nin. Mas goslo de voc e sinlo que
ne seiia penoso deixai sulsislii en seu espiilo una inpiesso injusla.
Inleiionpeu-se a fin de ieenchei o cachinlo. Lu nanlinha-ne
caIado, de oIhos laixos.
~ Achou eslianho ~ conlinuou ~ que eu no houvesse pedido
salisfao aqueIe llado eslouvado. Mas voc h de convii que, lendo eu
o diieilo de escoIhei a aina, a vida deIe eslava en ninhas nos e a
ninha quase foia de peiigo. Iodeiia dai-se cono causa dessa nodeiao
a ninha geneiosidade, poien no queio nenlii. Se pudesse caslig-Io
sen aiiiscai de nodo nenhuna ninha vida, no Ihe leiia peidoado.
OIhei SiIvo con suipiesa. SeneIhanle confisso acalou poi ne
peiluilai. LIe voIlou a faIai:
~ L isso nesno. No lenho o diieilo de ne expoi a noile. H
seis anos ieceli una lofelada, e o neu ininigo ainda esl vivo.
Lspicaou-ne a cuiiosidade:
~ Lnlo no se laleian` AIgun olslcuIo lei inpedido o
enconlio`
~ aleno-nos ~ ieliucou SiIvio ~, e eis a Ienliana do nosso
dueIo.
Levanlou-se e liiou de una caixa un goiio veineIho con a loiIa
e os gaIes de ouio e o ps na calea. O goiio eslava aliavessado poi
una laIa una poIegada acina da fionle.

6
~ Voc sale que seivi no ieginenlo de hussaidos de *** ~
conlinuou eIe. ~ O neu cailei Ihe e conhecido. Tenho o coslune de sei
o piineiio, e quando noo islo chegava a sei una nania. NaqueIe lenpo
a liiga eslava na noda, e eu eia o nais liigo do Lxeicilo. Ns nos
vangIoiivanos de giandes leledeiias, cheguei a vencei en dueIo o
fanigeiado ***, canlado poi D***. Os dueIos ocoiiian en nosso exeicilo
un poi ninulo: eu eia leslenunha ou pailicipanle alivo de lodos eIes.
Meus coIegas ne adniiavan, quanlo aos conandanles, sulsliludos a
cada nonenlo, ne consideiavan un naI inevilveI. Assin vivia
gozando lianqiIanenle (ou anles, inquielanenle) a ninha gIiia,
quando un joven oficiaI, de alaslada e conhecida fanIia, foi liansfeiido
paia o nosso ieginenlo. Nunca en ninha vida vi lananho feIizaido.
Inagine nocidade, espiilo, leIeza, a aIegiia nais Iouca, a nais
despieocupada coiagen, un none conhecido, lanlo dinheiio que eIe
nen chegava a conl-Io e que nunca Ihe faIlaiia, e podei caIcuIai a
inpiesso que eIe pioduziu en ns. A ninha hegenonia foi alaIada.
Seduzido peIa ninha fana, o joven quis se fazei neu anigo, nas ieceli-
o fiianenle e eIe se afaslou de nin sen o nenoi pesai. Conecei a odi-
Io. Seu xilo no ieginenlo e na sociedade feninina Ievou-ne a conpIelo
desespeio. Lnliei a piovoc-Io, nas o noo iespondia a neus epigianas
con epigianas que senpie ne paiecian nais picanles e agudos que os
neus, e eia, peIo nenos, nais aIegies, pois eIe liincava e eu eslouiava de
iaiva. Lnfin, ceilo dia, vendo-o no laiIe ofeiecido poi un piopiieliio
poIaco, sei oljelo da aleno de lodas as danas, piincipaInenle da dona
da casa ~ a quaI j liveia Iigao conigo ~, cheguei-ne a eIe e disse-Ihe
ao ouvido aIguna vuIgai insoIncia. Lnfuieceu-se e deu-ne una
lofelada. Ieganos da espada, viias danas desnaiaian. Ionos, poien,
sepaiados. Na nesna noile devanos enconliai-nos en dueIo.
Ananhecia. Lu, no Iugai conlinado, en conpanhia de lis
leslenunhas, aguaidava neu adveisiio con indizveI inpacincia. O soI
da piinaveia j suigiia e piincipiaia a nos aquecei quando eIe apaieceu.
Vi-o de Ionge. Vinha a pe, o capole solie a espada, aconpanhado de una
leslenunha. Ionos ao seu enconlio. LIe se apioxinava seguiando na
no o quepe cheio de ceiejas. As leslenunhas nediian os doze passos.
Lu devia aliiai piineiio, nas a enoo da iaiva ne eia lo foile que no
confiava na exalido do neu liio e, paia lei lenpo de ne acaInai, cedi-
Ihe o diieilo de aliiai piineiio. Meu adveisiio no concoidou. Iicou
iesoIvido iecoiieinos a soile. O piineiio liio coule a eIe, senpie
favoiilo do deslino. Aponlou, e fuiou-ne o goiio. Depois, foi a ninha
vez. Lnfin, eu linha sua vida en ninhas nos. Iilava-o con avidez,
piocuiando descoliii peIo nenos a sonlia de una inquielao. LIe
eslava dianle de ninha pisloIa, liiava do quepe as ceiejas naduias e

7
cuspia os caioos, que voavan ale nin. Lssa indifeiena ne exaspeiava.
~ Que ne inpoila` ~ pensei ~ liiai-Ihe a vida agoia que eIe a apiecia
lo pouco` Un pensanenlo peiveiso aliavessou-ne o ceielio. aixei
ninha aina. ~ Iaiece-ne ~ disse-Ihe eu ~ que esl pouco disposlo a
noiiei agoia, pois iesoIveu lonai a neienda, no queio inconod-Io.
~ Voc no ne inconoda, alsoIulanenle ~ iespondeu eIe ~ Tenha a
londade de aliiai. AIis, faa cono enlendei. Iique con seu liio, poi
nin, eslaiei senpie a sua disposio. Diiigi-ne as leslenunhas e
decIaiei que poi enquanlo no fazia queslo de aliiai. Assin, leininou o
dueIo. Renunciei a ninha palenle e exiIei-ne nesle Iugaiejo. Desde enlo,
poien, no decoiieu un dia sen que eu pensasse na vingana. AfinaI,
chegou ninha hoia.
Tiiou do loIso a caila iecelida e passou-a as ninhas nos.
AIguen infoinava-o de Moscou que a pessoa en apieo ia casai con
una iapaiiga joven e lonila.
~ Voc j suspeila ~ conlinuou ~ quen e a pessoa en apieo.
Vou pailii paia Moscou. Veienos se eIe iecelei a noile agoia, na
vespeia de suas npcias, cono quando ia acoIh-Ia con ceiejas na no.
Con eslas paIavias, Ievanlou-se, aliiou o goiio ao cho e ps-se a
andai peIo quailo cono un ligie en sua jauIa. Lu, que o linha ouvido
sen ne nexei, senlia-ne agilado poi eslianhos senlinenlos
conliadiliios.
Lnliou un ciiado e anunciou que os cavaIos eslavan pionlos.
SiIvio ne apeilou a no con foia. Aliaano-nos. Senlou-se no caiio,
onde j se vian duas naIas, una con suas pisloIas e oulia con a sua
lagagen. Despedino-nos nais una vez, e os cavaIos pailiian a gaIope.


Coiieian aIguns anos. Negcios de fanIia ne oliigaian a
eslaleIecei-ne nuna aIdeia no disliilo de N***. Ocupado con neus lens,
no paiava de suspiiai en siIncio peIa ninha anliga exislncia, iuidosa
e despieocupada. O nais penoso paia nin foi ne acoslunai a passai as
noiles de piinaveia e de inveino na soIido nais conpIela. Ale o janlai,
conseguia nalai o lenpo desla ou daqueIa naneiia, conveisando con o
eslaiole, fiscaIizando os lialaIhadoies, visilando as olias, nas, apenas
coneava a laixai a noile, no salia o que fazei. Os poucos Iivios que
achei delaixo dos ainiios e na despensa, j os salia de coi, as fluIas
que KiiiIovna, a despenseiia, conhecia, fizeia-a conl-Ias viias vezes, as

8
canes das canponesas s ne despeilavan saudades. Reconheo que
havia aIi un Iicoi exceIenle, poien eIe ne dava doi de calea, aIis,
confesso que ieceava loinai-ne un leleiio, un desses eliios
inveleiados de que lanlos lipos havia en neu disliilo. Vizinhos
pixinos, no os linha, a no sei dois ou lis daqueIes eliios, cuja
conveisao se conslilua piincipaInenle de soIuos e suspiios. IiefeiveI
a soIido.
A qualio veislas de nin havia una iica piopiiedade, peilencenle
a Condessa ***, poien s o adninisliadoi vivia aIi. A Condessa no
visilaia a sua piopiiedade seno una vez s, no piineiio ano de seu
casanenlo, e nesno enlo no passaia I nais de un ns. Mas duianle a
segunda piinaveia do neu isoIanenlo coiieu a nolcia que eIa viiia con
o naiido veianeai na sua aIdeia. Chegaian os dois, no coneo de junho.
A chegada de un vizinho iico e un aconlecinenlo na vida dos
aIdeos. Os fazendeiios e sua ciiadagen conenlan-na dois neses anles e
lis anos depois. De nin, confesso que a nolcia da chegada de una
vizinha joven e lonila ne piovocou foile inpiesso. Aidia de
inpacincia poi v-Ia, e Iogo no piineiio doningo seguinle a sua vinda,
aps o aInoo, pus-ne a caninho da aIdeia paia ne apiesenlai a eIa
cono seu vizinho nais pixino e seu nais huniIde ciiado.
Un Iacaio ne inlioduziu no galinele do Conde e saiu paia
ne anunciai. O galinele eia oinado con o naioi Iuxo possveI. Ao Iongo
das paiedes vian-se eslanles con Iivios, un luslo de lionze solie cada
una deIas, solie a Iaieiia havia un giande espeIho, o cho eslava coleilo
de eslofo veide e lapeles. Havendo peidido, no neu canlinho polie, o
hlilo do Iuxo, e no lendo conlenpIado, desde nuilo, a iiqueza aIheia,
fiquei acanhado e aguaidei o Conde con a linidez dun soIicilanle
piovinciano a espeia do ninislio. Aliiian-se as poilas. Lnliou un iapaz
dos seus liinla e dois anos, de leIa apaincia. Apioxinou-se de nin con
fisiononia aleila e aniga. Ieguei a ielonai coiagen, e ia dai os
cunpiinenlos de piaxe, poien eIe ne piecedeu. Senlano-nos. A sua
paIeslia, fIuenle e coils, Iogo ne dissipou a ieseiva de soIiliio, e j
voIlava a adolai ninhas naneiias noinais, quando de iepenle enliou a
Condessa, loinando-ne ainda nais enIeado. Lia ieaInenle de una
giande leIeza. O Conde fez a apiesenlao. Lu queiia nosliai-ne a
vonlade, nas quanlo nais piocuiava assunii un ai desenlaiaado,
lanlo nais ciescia en nin o senlinenlo de ninha lionquice. Meus
hospedeiios, paia ne daien lenpo de ieassunii una alilude e de ne
acoslunai aos novos conhecidos, puseian-se a faIai enlie si, lialando-ne
sen conslianginenlo cono a un lon vizinho. Nesse nleiin, pus-ne a
passai peIa saIa, olseivando os Iivios e os quadios. No sou conhecedoi
de pinluia, nas un desles ne aliaiu a aleno. Repiesenlava aIguna

9
paisagen da Sua, poien o que ne suipieendeu no foi a aile do pinloi,
e sin o falo de eslai o quadio fuiado poi duas laIas, aIojadas quase no
nesno ponlo.
Un leIo liio ~ disse eu, diiigindo-ne ao Conde.
Sin ~ iespondeu ~, un liio nolveI. O senhoi aliia len`
ReguIainenle ~ iepIiquei, conlenle de vei enfin a conveisa
lonai un iuno que ne eia faniIiai. ~ A liinla passos de dislncia no
eiio a dana de una caila, len enlendido, quando aliio con pisloIa que
j conheo.
L veidade` ~ peigunlou a Condessa con visveI aleno.
L lu, neu anigo, aceilais lanlen una caila a liinla
passos`
Tenos de expeiinenl-Io una vez ~ iespondeu o Conde.
Tenpos alis eu no eia nau aliiadoi, nas agoia j faz
qualio anos que no pego una pisloIa.
Assin sendo ~ olseivei ~, aposlo que V. Lxcia. } no
aceila na caila nen sequei a vinle passos. A pisloIa exige exeiccio
colidiano. Lu o sei poi expeiincia pipiia. No ieginenlo, passava poi
un dos neIhoies aliiadoies. Aconleceu-ne ceila vez no pegai na pisloIa
duianle un ns inleiio, as ninhas eslavan en conseilo. Aciedilaio que
quando voIlei a aliiai peIa piineiia vez, eiiei qualio vezes sucessivas
una gaiiafa a vinle e cinco passos de dislncia. Havia enlie ns un
capilo, honen espiiiluoso, giacejadoi, que eslava piesenle nessa
ocasio e que ne disse: ~ Ale paiece, anigo, que a lua no e incapaz de
fazei naI a una gaiiafa. No, LxceIncia, no devenos descuidai do
exeiccio, sen eIe, a genle peide lolaInenle o hlilo. O neIhoi aliiadoi
que live opoilunidade de enconliai aliiava lodos os dias peIo nenos lis
vezes anles do aInoo. Iaia eIe, islo se loinaia un hlilo cono o copo de
vodca.
O Conde e a Condessa paiecian conlenles de ne ouvii.
Cono e que eIe aliiava` ~ peigunlou o Conde.
Iazia assin. Via, poi exenpIo, una nosca pousada na
paiede... esl iindo, Sia. Condessa` IaIavia de honia, eslou dizendo a
veidade. en, via una nosca pousada na paiede. Ciilava: ~ Kuzka,
una pisloIa! Kuska liazia a pisloIa caiiegada. Iun! L I eslava a nosca
achalada conlia a paiede!
L inciveI! ~ disse o Conde. ~ Cono se chanava eIe`
SIvio, LxceIncia.

1O
SIvio! ~ excIanou o Conde, Ievanlando-se d un puIo. ~ O
senhoi conheceu SiIvio`
Cono no o leiia conhecido, LxceIncia` Lianos anigos. LIe
eia iecelido en nosso ieginenlo cono un canaiada. H cinco anos,
poien, que no lenho nenhuna nolcia a iespeilo deIe. Lnlo V. Lxcia.
lanlen o conhecia`
Conheci-o laslanle. LIe no Ihe lei faIado de ceilo incidenle
eslianho`
V. Lxcia. AIude a lofelada que eIe Ievou nun laiIe, de ceilo
doidivanas`
LIe disse-Ihe o none desse doidivanas`
No, LxceIncia, no ne disse... Ah, LxceIncia ~ conlinuei,
coneando a suspeilai a veidade ~, peidoe... eu no salia... sei que foi
V. Lxcia`
Iui eu nesno ~ iespondeu o Conde con ai nuilo
peiluilado. ~ O quadio aliavessado de laIas e a Ienliana do nosso
Ilino enconlio.
Meu queiido ~ inleiionpeu-o a Condessa ~, no o conle,
peIo anoi de Deus, lenho nedo de ouvi-Io.
No ~ oljelou o Conde ~, vou conlai ludo. LIe sale cono
eu ofendi o seu anigo, deve salei lanlen cono SiIvio se vingou de
nin.
Nislo, puxou una poIliona e fez-ne o seguinle ieIalo, que
esculei con a nais viva cuiiosidade.
Casei-ne h cinco anos. Vienos passai nesla aIdeia o
piineiio ns, a Iua-de-neI. Devo a esla casa os ninulos nais leIos da
ninha vida, nas lanlen una das ninhas iecoidaes nais penosas.
Una laide fonos dai un passeio a cavaIo. No sei poi qu, a nonlaiia de
ninha nuIhei enpacou, eIa assuslou-se, enliegou-ne o calieslo e voIlou
paia casa a pe. Iui na fienle deIa. No quinlaI vi una caIea de viagen, e o
ciiado anunciou-ne que havia no neu galinele un iapaz que no queiia
dizei o none, nas insislia en faIai conigo. Lnliei aqui, nesla saIa, e vi na
escuiido un honen coleilo de poeiia, con a laila ciescida. Lslava
aqui, peilo da Iaieiia. Apioxinei-ne deIe, piocuiando Ienliai-ne dos
seus liaos. ~ No ne ieconheces, Conde` ~ disse-ne con voz
linuIa. ~ SIvio! ~ excIanei, e confesso que senli os caleIos
aiiepiaien-se. ~ Lxalanenle ~ iepIicou ~, vin paia descaiiegai a
ninha pisloIa. Lsls pionlo` A aina Ihe eneigia de un dos loIsos.
Medi a dislncia de doze passos e paiei I no canlo, pedindo-Ihe que

11
aliiasse Iogo, anles de ninha esposa voIlai. Mas eIe se denoiou, pediu
Iuz. Mandei liazei veIas, fechei as poilas, oidenei que no enliasse
ninguen e pedi oulia vez a SIvio que aliiasse. LIe eigueu a pisloIa,
apionlou... Lu conlava os segundos... pensava neIa... Iassou-se un
ninulo hoiiveI. SiIvio laixou o liao. ~ Sinlo nuilo ~ disse ~ que a
ninha pisloIa no esleja caiiegada de caioos de ceieja... a laIa e pesada.
Iaiece-ne que o que eslanos pialicando no e un dueIo, nas un
assassinalo. No eslou acoslunado a aliiai conlia pessoas desainadas.
Iiincipienos oulia vez, vanos decidii peIa soile quen devei aliiai
piineiio. A calea iodava-ne... paiece que no quis consenlii. Ioi fin,
caiieganos oulia pisloIa, eIe enioIou dois liIheles e coIocou-os no goiio
aliavessado oulioia peIo neu liio, oulia vez o piineiio Iugai coule a
nin. ~ Tens una soile dos dialos, Conde, ~ disse-ne con un
soiiiso de escinio que janais esqueceiei. No conpieendo o que ne
aconleceu, cono eIe pde oliigai-ne a isso... o falo e que aliiei e a ninha
laIa fuiou aqueIe quadio. (O Conde aponlou-ne con un dedo o quadio
fuiado. Tinha o ioslo en liasa. A Condessa eslava nais pIida que o seu
Ieno, poi nin, no pude conlei una excIanao.) Aliiei ~ piosseguiu o
Conde ~, e, giaas a Deus, eiiei o aIvo, enloa SiIvio, que naqueIe
nonenlo foi deveias leiiveI, ps-se a niiai-ne oulia vez. De slilo
aliiu-se a poila, Macha enliou coiiendo e con un giilo Ianou-se-ne ao
pescoo. A piesena deIa iesliluiu-ne a coiagen. ~ Queiida ~ disse ~,
no vs que eslanos liincando` Cono le espanlasle! Vai, lele un pouco
dgua e voIla aqui, vou apiesenlai-le un veIho anigo e canaiada.
Macha poien conlinuava inlianqiIa: ~ Diga-ne, senhoi: neu naiido
esl faIando a veidade` ~ peigunlou, voIlando-se paia o leiiveI SIvio.
~ L veidade que os dois eslo liincando` ~ LIe liinca senpie,
Condessa, ~ iespondeu SiIvio. ~ Ceila vez, poi liincadeiia, deu-ne
una lofelada, oulia vez, poi liincadeiia, fuiou-ne esle goiio con una
laIa. Agoia nesno, liincando, poi un liiz no aceilou en nin. Mas
agoia sou eu que lenho vonlade de liincai... A esla paIavia, fez neno
de aIvejai-ne na piesena deIa! Macha aliiou-se-Ihe aos pes. ~ Levanla-
le, Macha! ~ giilei, fuiioso. ~ Ten veigonha! L o senhoi no vai deixai
de aloinenlai essa polie nuIhei` Quei aliiai ou no` ~ No queio ~
iespondeu SIvio ~ Lslou salisfeilo. Vi a lua confuso, o leu nedo.
Ioicei-le a aliiai en nin, eslou salisfeilo. Lenliai-le-s de nin.
Lnliegou-le a lua conscincia. Nislo ia saii, nas se deleve a poila, oIhou
paia o quadio fuiado peIo neu liio, aliiou conlia eIe quase sen aponlai,
e desapaieceu. Minha nuIhei linha desnaiado, os ciiados no se
alievian a del-Io e niiavan-no eslupefalos. LIe saiu peIa escadaiia,
chanou o cocheiio e desapaieceu anles nesno que livesse lenpo de
loinai a nin.

12
O Conde caIou-se. Deslaile vin a salei o fin de una hisliia cujo
coneo ne encheia oulioia de espanlo. Quanlo ao heii deIa, nunca nais
o enconliei. Conlan que SIvio, no nonenlo da expedio de AIexandie
YpsiIanli, conandava deslacanenlo de heleiislas e noiieu na lalaIha de
SkuIiani.

Você também pode gostar