Você está na página 1de 2

Va Pensiero Va', pensiero, sull'ali dorate.

Va', ti posa sui clivi, sui coll, ove olezzano tepide e molli l'aure dolci del suolo natal! Del Giordano le rive saluta, di Sionne le torri atterrate. O mia Patria, s bella e perduta! O membranza s cara e fatal! Arpa d'or dei fatidici vati, perch muta dal salice pendi? Le memorie del petto riaccendi, ci favella del tempo che fu! O simile di Solima ai fati, traggi un suono di crudo lamento; o t'ispiri il Signore un concento che ne infonda al patire virt che ne infonda al patire virt al patire virt!

V, pensamento, sobre as asas douradas V, e pousa sobre as encostas e as colinas Onde os ares so tpidos e macios Com a doce fragrncia do solo natal! Sada as margens do jordo E as torres abatidas do sio. Oh, minha ptria to bela e perdida!

Oh lembrana to cara e fatal! Harpa dourada de desgnios fatdicos, Porque voc chora a ausncia da terra querida? Reacende a memria no nosso peito, Fale-nos do tempo que passou! Lembra-nos o destino de jerusalm. Traga-nos um ar de lamentao triste, Ou o que o senhor te inspire harmonias Que nos infundam a fora para suportar o sofrimento.

Você também pode gostar