Você está na página 1de 2

Duo Mīlitēs et Latrō

Duo cum incidissent in latrōnem mīlitēs,

ūnus prōfūgit, alter autem restitit

et vindicāvit sēsē fortī dexterā.

Latrōne excussō timidus accurrit comes

stringitque gladium, dein rejectā paenulā

"Cēdō" inquit "illum; jam cūrābō sentiat

quōs attemptārit." Tunc quī dēpugnāverat:

"Vellem istīs verbīs saltem adjūvissēs modo;

constantior fuissem vēra existimāns.

Nunc conde ferrum et linguam pariter fūtilem.

Ut possīs aliōs ignorantēs fallere,

ego, quī sum expertus quantīs fugiās vīribus,

sciō quam virtūtī nōn sit crēdendum tuae."

Illī adsignārī dēbet haec nārrātiō,

quī rē secundā fortis est, dubiā fugāx.


Vocabulário

accurrō, -is, - ĕre, -currī ou –cucurrī, paenula, -ae – capa com capuz
-cursum – correr para, acudir
pariter – igualmente
adjuvo, -ās, -āre, -jūvī, -jūtum – ajudar
prōfugiō, -is, - ĕre, -fūgi, -fugitum – fugir
adsignārī – ser atribuído (infinitivo)
quantus, -a, -um – quão grande, tanto
alius, -a, -ud – outro
rejiciō, -is, - ĕre, -jēcī, -jectum – repelir,
alter – outro, segundo (entre dois) afastar

attemptāverit – atacou rēs, -ēī – situação, coisa

cēdō illum – traduzir como “deixa comigo” restō, -ās, -āre, -stitī – ficar para trás, resistir

comes, -itis – acompanhante, companheiro saltem – pelo menos

condō, -is, - ĕre, -didī, -ditum – guardar, sciō, -īs, -īre, -īvī ou –iī – saber
esconder
secundus, -a, um – favorável
constāns, -ntis – firme, consistente, coerente
sentiō, -īs, -īre, -īvī ou –iī, -nsum – sentir
crēdendum est – que se deve confiar, que se
deve acreditar (+ dat.) sēsē – se, a si

cūrābō – cuidarei que (+ subjuntivo) stringō, -is, - ĕre, -xi, -ctum –


desembainhar, comprimir
dein – depois
timidus, -a, -um – temeroso, tímido
dēpugnō, -ās, -āre, -āvī, -ātum – combater
tunc – então
dextera, -ae – mão direita
vindicō, -ās, -āre, -āvī, -ātum – reivindicar,
dubius, -a, -um – incerto, duvidoso libertar

excutiō, -is, - ĕre, -cussi, -cussum – abalar, virtus, -tūtis (f.) – virtude
derrubar
volō, vīs, velle, voluī (imperf. do subj.
existimāns – julgando, avaliando vellem) – querer

fallō, -is, - ĕre, fefellī, falsum – enganar vīrēs, -ium – força

fugāx, -cis – fugitivo, fugaz

fugiō, -is, - ĕre, fūgī, fugitum – fugir

fūtilis, -e – inútil, fútil

incidō, -is, - ĕre, -cidi – cair sobre, incidir

latrō, -ōnis (m.) – ladrão

modo – apenas

Você também pode gostar